Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Οι ιμπεριαλιστές βγήκαν παγανιά

Οι εξελίξεις στην ουκρανία τρέχουν με ραγδαίο ρυθμό· οι ειδήσεις και οι εφήμερες ανταποκρίσεις παλιώνουν γρήγορα και ξεπερνιούνται από τα ίδια τα γεγονότα· και μόνο οι αρχικές εκτιμήσεις των κομμουνιστών επιβεβαιώνονται και οι προειδοποιήσεις τους γίνονται τραγικά επίκαιρες, δείχνοντας (έστω κι έτσι) την αξία της μαρξιστικής ανάλυσης και των μεθοδολογικών της εργαλείων.

Άλλος για τη βάρκα μας...
 Ου γαρ έρχεται μόνος ο αντικομμουνισμός, χωρίς να συμπληρωθεί από κάποια μορφή ανοιχτού ή μόλις συγκαλυμμένου φασισμού –ποια είναι άραγε τα όρια μεταξύ κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και φασιστικής δικτατορίας στην κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» στην ουκρανία; Κι ο ιμπεριαλισμός προχωρά χωρίς να κοιτά τη δική μας μελαγχολία, τις κολοβές ανησυχίες ευαίσθητων δημοκρατών, χωρίς να μας περιμένει να συνηθίσουμε τις καινούριες εύθραυστες ισορροπίες, που σπάνε αλυσιδωτά, καθώς οξύνονται οι αντιθέσεις.

Προχωρά ολοταχώς στη σύγκρουση και το ματοκύλισμα των λαών μέσα από ζιγκ-ζαγκ και τις πιο «αντιφατικές», φαινομενικά παράδοξες συμμαχίες. Η «δημοκρατική ευρώπη» δίπλα στους πολιτικούς ηγέτες που χαιρετάνε ναζιστικά τους οπαδούς τους. Οι «καθαροί» ουκρανοί με τα λάβαρα της εε και τον εκλεκτό της ουάσιγκτον. Κι όλοι μαζί ενάντια στους κομμουνιστές, το κομμουνιστικό παρόν και παρελθόν, με την αναβίωση μεσαιωνικών βασανιστηρίων της ιεράς εξέτασης.

Εξορκισμός άθεου κομμουνιστή στα πλαίσια του εκδημοκρατισμού του 
Αν τα πρώτα διατάγματα της σοβιετικής εξουσίας ήταν για την εθνικοποίηση της γης και την υπογραφή ειρήνης –κι εμείς ονειροπολούμε και σκεφτόμαστε τα αντίστοιχα καθήκοντά της στη δική μας εποχή- δεν υπάρχει αστική δικτατορία που να μη στρέψει τα βέλη και τα πρώτα της διατάγματα ενάντια στους κομμουνιστές, τους εργάτες και τις οργανώσεις τους, θέτοντάς τους εκτός νόμους. Ας το επαναλάβουμε άλλη μία φορά, προς γνώση και εμπέδωση: δεν υπάρχει αντικομμουνισμός που να μην οδηγεί στο φασισμό. Ειδικά σε μια περιοχή με τέτοιο ιστορικό φορτίο, όπου τίποτα δεν γίνεται τυχαία ή αυθόρμητα. Το γκρέμισμα των αγαλμάτων του λένιν, η αποκαθήλωση και η καταδίωξη του σφυροδρέπανου, φέρνει όπως το σύννεφο τη βροχή τη ναζιστική σβάστικα. Ας το έχει κατά νου κάθε ευαίσθητος δημοκράτης, εντός ή εκτός εισαγωγικών, αν θέλει να βγάλει σωστά συμπεράσματα από την υπόθεση της ουκρανίας.

Εκεί όπου η φλόγα εξαπλώνεται και φτάνει στην χερσόνησο της κριμαίας, με την τεράστια γεωστρατηγική σημασία. Κι όσο κοιτά κανείς τον χάρτη της -ήδη αυτονομημένης- περιοχής, με τις πόλεις λενίνο και σοβιέτσκι δίπλα στην πρωτεύουσα συμφερούπολη, δεν μπορεί να μην αναλογιστεί την τραγική ειρωνεία με τους συνειρμούς και τα λογοπαίγνια που προκαλεί το όνομά της. Μια χώρα που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και των αλληλοσυγκρουόμενων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, που ετοιμάζονται να τη ματοκυλήσουν και να την κάνουν συμφορούπολη, εβδομήντα χρόνια μετά την επέλαση των ναζί.



Και τώρα δεν υπάρχει κι ένας στάλιν, να του φορτώσουν οι αστοί τη γενοκτονία του χολομοντόρ και να πάρει εκδίκηση από τα φασιστικά μαύρα κοράκια κάθε πολιτικής απόχρωσης κι εθνικότητας.

68 σχόλια:

Cos είπε...

Έχω αναφερθεί σε άλλο σχόλιο για την ανάγκη η έξοδος από την ΕΕ να γίνει προμετωπίδα της πολιτικής μας. Ίσως τα γεγονότα στην Ουκρανία και ο ρόλος της ΕΕ σε αυτά μας δώσουν ένα μάθημα. Η ΕΕ είναι μια σφηκοφωλιά και τίποτα θετικό δεν μπορεί να περιμένουν οι λαοί από την συμμετοχή τους σε αυτήν. Το αντίθετο, όσο είμαστε στην ΕΕ οποιαδήποτε προσπάθεια για την άνοδο του ταξικού επαναστατικού κινήματος, είναι καταδικασμένη. Οι (οπλισμένοι από την ΕΕ) φασίστες και ο ευρωστρατός των μονοπωλίων καραδοκούν.

Ανώνυμος είπε...

εξοδος απο την Ε.Ε χωρις λα ικη εξου σια εναι μια καταστροφη για την ερ γατικη ταξη και εξυπηρετει τμηματα της αστικης ταξης που εχουν συμφερο ντα απο αλλους καπιταλιστικους οργα νισμους ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ο φασισμος ειναι γνησιο τεκνο του καπιταλισμου οπως και ο οπορτουνισμος υπαρχει στην ρωσια και αλλου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

katy είπε...

"Κάθε αιώνας έχει το δικό του Μεσαίωνα".

Π. Σ. Ταράνωφ (1946), Ρώσος συγγραφέας.

Ανώνυμος είπε...

Η ανοδος του ταξικου επαναστατικου κινηματος δεν ειναι καταδικασμενη επειδη ειμαστε στην Ε.Ε η ανοδος αυτη θα ερθη στο βαθμο που το εργατι κο κινημα θα καταφερει να νικηση την εχθρικη ιδεολογια μεσα στης γραμμες του τον οπορτουνισμο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

"Έχω αναφερθεί σε άλλο σχόλιο για την ανάγκη η έξοδος από την ΕΕ να γίνει προμετωπίδα της πολιτικής μας. Ίσως τα γεγονότα στην Ουκρανία και ο ρόλος της ΕΕ σε αυτά μας δώσουν ένα μάθημα. Η ΕΕ είναι μια σφηκοφωλιά και τίποτα θετικό δεν μπορεί να περιμένουν οι λαοί από την συμμετοχή τους σε αυτήν."

Η Ουκρανία δεν είναι στην ΕΕ. Άρα αυτό που θα μας σώσει είναι τι; Να βγούμε κι εμείς εκτός ΕΕ, εκεί δηλαδή που είναι η Ουκρανία, και να κάνουμε εμφύλιους για το ποιος ολιγάρχης θα επικρατήσει, ο φιλορώσος ή ο φιλοΕΕ;

Μάλλον όχι.


ΓΜ

Ανώνυμος είπε...

τα πραγματα ειναι απλα αλλα μερικοι δεν μιλανε ξεκαθαρα εξοδος απο την Ε.Ε χωρις λα ικη εξουσια αφηνει παραθυρο ανοιχτο για συνεργασια με οπορτουνιστικες δυναμεις και με τμηματα της αστικης ταξης εκει ειναι ολο το κολπο και μας το φερνουνε με το γλυκο ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΤΣΙΜΠΑΜΕ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Cos είπε...

@ΓΜ
Επίσης η Λιβύη, το Ιράκ κλπ. δεν είναι στο ΝΑΤΟ και βομβαρδίστηκαν. Άρα εμείς να μην φύγουμε από το ΝΑΤΟ γιατί θα μας βομβαρδίσουν.
Αυτό που λέω είναι ότι οι μάσκες έπεσαν, η ΕΕ απέδειξε ότι χρησιμοποιεί και τους φασίστες για τα συμφέροντα της, πως οι εργαζόμενοι και βλέπουν τι συμβαίνει και νοιώθουν στο πετσί τους τα καλά της ΕΕ και πως όλα αυτά είναι μια ευκαιρία για την ανάπτυξη της πάλης του κομμουνιστικού κινήματος. Όχι για να παλέψει βέβαια κάτω από την σημαία του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, αλλά για τα δικά του συμφέροντα. Από την άλλη αν θεωρούμε ότι ο μοναδικός τρόπος για να φθάσει το κομμουνιστικό κίνημα στην επανάσταση είναι να γίνουν όλοι κομμουνιστές και προς το παρόν η συμμετοχή (και οι δεσμεύσεις που συνεπάγεται) σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες είναι καλό, στα πλαίσια του καπιταλισμού, για την ΕΤ, τότε εντάξει κάνω λάθος. Εγώ πάντως αλλιώς τα έμαθα.
Ίσως να κάνω λάθος, αλλά η ανάπτυξη της πάλης του εργατικού κινήματος γίνεται γύρω από κάποια κεντρικά ζητήματα. Επιπλέον, όταν στηρίζεις την παραμονή της χώρας σε μια ιμπεριαλιστική συμμαχία μέχρι να γίνει η επανάσταση, τότε δεν μπαίνεις κάτω από ξένη σημαία; Μπαίνεις μόνο όταν υποστηρίζεις την έξοδο από την ΕΕ, που όμως ΔΕΝ είναι η κυρίαρχη επιλογή της αστικής τάξης;
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά έτσι τα βλέπω τα πράγματα.

AGIS είπε...

http://die3odos.wordpress.com/2014/02/10/ευρωπαϊκή-ένωση-ευρωσκεπτικισμός-α/

ελπίζω να βοηθάει

Ανώνυμος είπε...

δεν στηριζουμε την παραμονη της χωρας στην Ε.Ε αλλα δεν μπορουμε να βαζουμε το θεμα τηςεξοδου χωρις λα ικη εξουσια γιατι τοτε θα εχουμε παλι καπιταλισμο τα αποτελεσματα για τον εργατη καταστροφικα και θα εχουμε οτι γινεται τωρα στην ουκρα νια να διαλεγουν καπιταλιστη και να ειναι εγκλοβισμενο και το ΚΚ ουκρα νιας που προτιμαει τους ρωσους μονο με αλλαγη ταξης στην εξουσια μπορει να γινει προς οφελος του λαου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ναι cos, κάνεις λάθος.
Μίλησες για την ανάγκη εξόδου μας από την ΕΕ "γιατί δείτε τι συμβαίνει στην Ουκρανία", σε μια χώρα δηλαδή που δεν είναι στην ΕΕ.
Το γιατί κάνεις λάθος είναι πάρα πολύ απλό και το καταλαβαίνεις και μόνος σου, χωρίς βοήθεια.

Όλοι κομμουνιστές δεν θα γίνουν και δε ξέρω πού το δες αυτό. Μάλλον το είπες από κεκτημένη ταχύτητα.

Γενικά δε ξέρω τι έμαθες στο παρελθόν, πολλά πράγματα τα μάθαιναν λάθος.
Δοκίμασε να διδαχτείς από το παρόν και τα γεγονότα στην Ουκρανία όπου η αστική τάξη μιας χώρας, που τη δεδομένη στιγμή δεν είναι ενταγμένη σε καμία ιμπεριαλιστική συμμαχία, καλλιεργεί εμφύλιο για να αποφασιστεί σε ποια ιμπεριαλιστική συμμαχία θα μπει.

Υπάρχει Ελλάδα στην ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ, Ελλάδα στην ιμπεριαλιστική συμμαχία της Ρωσίας, Ελλάδα στην ιμπεριαλιστική συμμαχία των ΗΠΑ, Ελλάδα σε εμφύλιο για να καταλήξει σε κάποιο από τα προηγούμενα σενάρια και σοσιαλιστική Ελλάδα.

Προφανώς παλεύουμε για σοσιαλιστική Ελλάδα. Καπιταλιστική Ελλάδα εκτός ιμπεριαλιστικών συμμαχιών δεν είναι πολιτική πρόταση αλλά επικίνδυνη, πάρα πολύ επικίνδυνη, φαντασίωση.

Όσο υπάρχουν καπιταλιστές στην Ελλάδα θα είναι φιλοευρωπαίοι, φιλορώσοι, φιλοαμερικανοί, ανάλογα με τα συμφέροντα τους. Και η Ελλάδα θα ακολουθεί την ισχυρότερη μερίδα με το καλό ή με το άγριο.


ΓΜ

Ανώνυμος είπε...

"όταν στηρίζεις την παραμονή της χώρας σε μια ιμπεριαλιστική συμμαχία μέχρι να γίνει η επανάσταση"


Βλέπεις φαντάσματα και ακούς φωνές.
Σίγουρα κανένας κομμουνιστής δεν έχει ποτέ και δεν θα πει ποτέ "στηρίζω την παραμονή της χώρας στην ΕΕ μέχρι την επανάσταση".

Αυτό που λένε οι κομμουνιστές και τους οποίους μάλλον θα πρέπει να ακούς με μεγαλύτερη προσοχή είναι "Στηρίζω την επανάσταση".

Αν διαφωνείς με αυτό και πιστεύεις ότι θα έπρεπε να λένε "στηρίζω τον Πούτιν" πες το. Αλλά κάνε κριτική στις πραγματικές θέσεις, όχι σε φανταστικές.


ΓΜ

Cos είπε...

@ΓΜ
Δεν ξέρω από που προκύπτει το "στηρίζω τον Πούτιν" και έτσι δεν μπορώ να απαντήσω.
Το ότι προφανώς παλεύουμε για την σοσιαλιστική επανάσταση, είναι δεδομένο. Από εκεί και έπειτα, εφόσον δέχεσαι ότι η χώρα θα είναι οπωσδήποτε μέλος κάποιας ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και επιπλέον αυτό θα είναι (πάντα στα πλαίσια του καπιταλισμού) λιγότερο κακό για την ΕΤ (αφού η έξοδος από αυτήν είναι καταστροφική), τότε, κατά την άποψη μου, αυτό έρχεται σε αντίθεση με την εναντίωση μας στο Μάαστριχτ. Γιατί όταν ταχθήκαμε κατά του Μάαστριχτ, για την καπιταλιστική Ελλάδα μιλάγαμε. Νομίζω ότι τότε θεωρούσαμε ότι η πρόσδεση της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ με ότι αυτό συνεπάγεται, θα ήταν κακό για την ανάπτυξη του Ε.Κ. στη χώρα, αφού η ΕΤ θα έμπαινε κάτω από επιπλέον δεσμά. Αν κάτι έχει αλλάξει από τότε, θα πρέπει να το εξηγήσουμε. Αυτό όμως που βλέπω είναι ότι και τώρα θεωρούμε την τότε εναντίωση μας ως σωστή. Δεν προκύπτει μια αντίφαση;
Όσο για την καλλιέργεια του εμφυλίου στην Ουκρανία, αυτό θα γινόταν και αν είχαμε σοσιαλιστική επανάσταση. Το πρόβλημα είναι η αδυναμία του κομμουνιστικού κινήματος στην Ουκρανία, παρά την σχετικά μεγάλη δύναμη του (ενός) Κ.Κ.
Πάντως έχω στείλει σχόλιο στο "διέξοδος", όπου προσπαθώ να εξηγήσω καλύτερα την θέση μου.

katy είπε...

"Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση".

Umberto Eco (1932), Ιταλός συγγραφέας.

Unknown είπε...

Καλή η συζήτηση αλλά η θέση "εξοδος απο την Ε.Ε χωρις λαικη εξουσια εναι μια καταστροφη για την εργατικη ταξη" είναι λάθος. Καταστροφή για την ε.τ. είναι ο καπιταλισμός και η μη ανατροπή του. Διαφορετικά θα καταλήξουμε ότι το ΚΚΕ που 50 χρόνια είχε αυτή τη θέση στήριζε μια καταστροφική για την ε.τ. θέση. Λίγο περισσότερο ψάξιμο της ιστορίας δεν κάνει κακό...

bullseye είπε...

Πιστεύω ότι ο Cos εκφράζει την ειλικρινή του αγωνία σε σχέση με την ΕΕ.
Η λογική του "πρώτα ΛΕ και μετά όλα τα άλλα" εκθρέφει αντικειμενικά δύο ειδών λογικές-

α)Το κυνήγι της χίμαιρας γιατί είναι αδύνατον να θεωρείται εφικτός ένας στόχος πρώτα να γίνει η πλειοψηφία της κοινωνίας συνειδητά μέλη και οπαδοί του επαναστατικού κόμματος (δεν έγινε ούτε επί ΕΑΜ, να υπενθυμίσω) και κατόπιν να γίνει η όποια ανατροπή, όπως την φαντάζεται ο καθένας.

β)Τη δεξιά οπορτουνιστική λογική του "Μένουμε στην ΕΕ γιατί δεν υπάρχουν αντικειμενικές συνθήκες για αποχώρηση, δηλαδή η Λ.Ε." και μάλιστα με το αιτιολογικό ότι, ούτε λίγο, ούτε πολύ ο λαός φταίει που δεν στηρίζει την συγκεκριμένη "επιλογή".

Όποια από τις δύο λογικές να έχει ο οπαδός της νέας αντίληψης οδηγείται αργά ή γρήγορα στην απραξία. Στην μεν πρώτη περίπτωση ο μαξιμαλισμός οδηγει στην απογοήτευση, στην παραίτηση και ακόμα χειρότερα σε ρεφορμιστικά ρεμέντια. (βλέπε Συριζα κτλ)
Στη δεύτερη περίπτωση βλέπουμε το φαινόμενο, εκούσια ή ακούσια να γίνεται ο κομμουνιστής απολογητής του ισχύοντος εκμεταλλευτικού συστήματος αφού έχει να πολεμήσει όλα τα πιθανά και απίθανα "εναλλακτικά" σενάρια που σκαρώνει ο καπιταλισμός για να σωθεί.

Σενάρια που αποδεδειγμένα γεννούν αυταπάτες στη λαϊκή συνείδηση τις οποίες πρέπει και αυτές να πολεμήσει. Επειδή όμως δεν υπάρχει ούτε καν ένα πρόπλασμα Λ.Ε. και οι αυταπάτες μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνες, έχει επινοηθεί το σόφισμα: «Αφού Καπιταλισμό έχουμε (δηλαδή θέλετε) αυτά θα παθαίνετε» και «από τη στιγμή που έχουμε Καπιταλισμό δεν έχει διαφορά αν θα υποστούμε το ένα ή το άλλο».
Έτσι δεν έχει σημασία αν είμαστε εντός ή εκτός ΕΕ αφού έχουμε καπιταλισμό
Αν η χώρα είναι εντός ή εκτός του ΝΑΤΟ.
Αν η χώρα είναι υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο.
Αν αύριο τεθεί υπό διεθνή στρατιωτική κατοχή.

Αφού έχουμε καπιταλισμό δεν έχει νόημα να καλυτερέψουν τα πράγματα (εντός του καπιταλισμού), ίσα –ίσα θα γίνουν χειρότερα γιατί θα καλλιεργηθούν οι αντίστοιχες αυταπάτες που θα τονώσουν ξανά τον καπιταλισμό και τράβα κορδέλα.
Επόμενως η μόνη λύση είναι η Λ.Ε.
Ωραία. Τότε θα πρέπει να οικοδομήσουμε την Λ.Ε.
α)εντός ΕΕ
β)εντός Ευρωζώνης
γ)εντός ΝΑΤΟ.
δ)εντός Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου
και ό,τι άλλο προκύψει στην πορεία

και μετά να κάνουμε την «ανατροπή». Αυτό δεν είναι ο ορισμός του «ευρωκομμουνισμού»;






bullseye είπε...

ξεχασα να προσθέσω αυτό προς τον ΓΜ-

Καπιταλιστική Ελλάδα εκτός ιμπεριαλιστικών συμμαχιών δεν είναι αδύνατο. Όχι πιθανό αλλά όχι εντελώς αδύνατο. Υπάρχουν χώρες που λειτουργούν και έτσι.

Σοσιαλιστική Ελλάδα ΕΝΤΟΣ ιμπεριαλιστικών συμμαχιών το φαντάζεσαι; Σκέψου τί σοσιαλισμός θα είναι αυτος...!



makis είπε...

πάμε πάλι

http://www1.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=343897&format=.jpg

απλά πράματα

Ανώνυμος είπε...

την εχω ψαξει την ιστορια φιλε μου οταν το ΚΚΕ παλευε για εξοδο απο την ΕΟΚ χωρις να το συνδεει με τον σοσια λισμο και βεβαια ητανε λαθος γιατι ειχε αλλο προγραμμα που δεν εβαζε πρωτο στοχο τον σοσιαλισμο αλλα εθετε και θεμα κυβερνησεων στο εδα φος του καπιταλισμου αυτη η λογικη οδηγησε στην συνεργασια με την ΕΑΡ δηλαδη την δημιουργια του συνασπισ μου και της 2 αστικες κυβερνησεις το 1989. ολα αυτα στο 15ο συνεδριο το 1996 τα εχουμε αποριψει ως λαθος μιλαμε ξεκαθαρα για κοινωνικη συμμαχια και απολει ουμε καθε συνεργασια με οπορτουνι στικες και αστικες δυναμεις. το πα ραδειγμα της ουκρανιας ειναι χαρα κτηριστικο γιατι η εργατικη ταξη δεν πρεπει να διαλεγει καπιταλιστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Cos, λες:
Δεν ξέρω από που προκύπτει το "στηρίζω τον Πούτιν" και έτσι δεν μπορώ να απαντήσω.

Προκύπτει από τα συμφραζόμενα ακόμα και αν δεν το θες. Βλέπεις, δεν υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις.
Έχεις καπιταλισμό; Ή με την ΕΕ ή με τις ΗΠΑ ή με τη Ρωσία.
Το "με κανέναν" είναι φαφλατάδικο και ανέφικτο.

Λες "λιγότερο κακό για την ΕΤ.
Αν είναι δυνατόν. Τα μικρότερα κακά άλλοι τα προσκυνάνε, είτε θεωρούν ότι αυτά είναι η ΕΕ είτε ο Πούτιν. Έχεις ακούσει το ΚΚΕ να λέει για λιγότερο κακό; Όχι, δεν το έχεις ακούσει.

Το ότι η χρεοκοπία ενός αστικού κράτους και η όξυνση της κρίσης είναι χειρότερο προκύπτει αντικειμενικά. Όσο βαθύτερη η κρίση τόσο χειρότερο για την ΕΤ.
Δεν έχει να κάνει με ποιον ιμπεριαλιστή τασσόμαστε. Μήπως πρέπει να κρύβουμε ότι η χρεοκοπία σε αστική εξουσία είναι καταστροφή κεφαλαίου που τελικά θα φορτωθεί στους εργάτες;

Το ΚΚΕ λέει *με κανέναν ιμπεριαλιστή*. Εργατική-λαϊκή επανάσταση.

ΓΜ

Ανώνυμος είπε...

αντιθετα ο ορισμος του ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙ σμου ειναι να αφηνεις περιθωριο συμ μετοχης του ΚΚΕ σε αστικες κυβερνη σεις και να μη διεκδιεκεις ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε και ταυτοχρονα ΛΑ ΙΚΗ ΕΞΟΥ ΣΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

"Καπιταλιστική Ελλάδα εκτός ιμπεριαλιστικών συμμαχιών δεν είναι αδύνατο"

Βέβαια, όπως η Λιβύη, η Συρία, η Ουκρανία, η Λευκορωσία κοκ.
Ή μήπως η Βενεζουέλα που οι μισοί αστοί κάνουν σαμποτάζ και σπρώχνουν τη χώρα προς τις ΗΠΑ, οι άλλοι μισοί έχουν κοιτάξει να χωθούν στο κράτος και η όλη κατεύθυνση της είναι σε συμμαχία με Βραζιλία, Αργεντινή και άλλες χώρες όπου οι λαοί δεινοπαθούν με ευθύνη και των κυβερνήσεων;


Τα τραγικά που λες στο μεγάλο σχόλιο δε βρίσκω λόγο να τα συζητήσω. Σοσιαλισμό εντός ΕΕ μπορούν να φαντάζονται μόνο όσοι φαντάζονται και σοσιαλισμό δίπλα στον Πούτιν. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Ναι, να βγούμε από την ΕΕ. Και σήμερα κιόλας. Επειδή θα πάρουμε την εξουσία όμως.
Όχι να πάμε να σκοτωθούμε κι εμείς στους δρόμους για να πάρουν την εξουσία οι φιλορώσοι καπιταλιστές (που θα τους ψάχνουμε μάλιστα με το μεγεθυντικό φακό να τους τη δώσουμε) και αύριο να ξαναέχουμε μέτρα για αύξηση της ανταγωνιστικότητας.

Εκτός και αν κάποιοι πιστεύουν ότι μπορεί η Ελλάδα να έχει καπιταλισμό αύριο αλλά να μην έχει μέτρα εναντίον του ο λαός.
Οπότε ας ξεκινήσουν με αυτό και ας εκθέσουν τα επιχειρήματα τους.

ΓΜ

makis είπε...

δηλαδή όσο έχουμε καπιταλισμό να μη βγούμε απ την ΕΕ?

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΚΗΣ οσο εχουμε καπιταλισμο θα πα λευουμε για εξοδο απο την Ε.Ε και ταυτοχρονα για κοινωνικοποιησση των ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ και τα δυο μαζι ταυτοχρονα αλλιως ανοιγη ο δρομος για συμμετοχη σε αριστερες αστικες κυβερνησεις που ευχαριστουμε αλλα δεν θα παρουμε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

AGIS είπε...

Τελικά δεν ξέρω αν βοήθησε εκείνο το λινκ που, καλώς ή κακώς, έβαλα στο προηγούμενο σχόλιο, και το οποίο δεν απευθυνόταν σε κανέναν προσωπικά σαν αντίλογος, αλλά μάλλον σαν "αντίλογος" στο σύνολο των τοποθετήσεων.

Επιχειρώντας να συνοψίσω το νόημα: Στο θέμα της ΕΕ, της υπεράσπισης ή του "σκεπτικισμού" ή της άρνησής της, συναντιόνται και αντιπαρατίθενται όλες οι πιθανές στρατηγικές επιλογές κάθε τάξης και επίσης οι βλέψεις κάθε τμήματος της αστικής τάξης. Κι αυτό, γιατί η ΕΕ (είτε όπως την γνωρίζουμε είτε στην όποια "σκεπτικιστική" παραλλαγή της) είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και των εκάστοτε κυρίαρχων τμημάτων του τα οποία σαν τέτοια μπορούν δυνητικά να φτάσουν έως και την "σκεπτικιστική" άρνησή της.

Για τους εργαζόμενους η στρατηγική τους επιλογή περνάει από την αποδέσμευση όχι ειδικά γιατί ΕΕ = (Γερμανία + Γαλλία) + (Αγγλία + ΗΠΑ) vs Ρωσίας και ταυτόχρονα (Γερμανία + Γαλλία) vs (Αγγλία + ΗΠΑ) και ταυτόχρονα (Γερμανία vs Γαλλία) + (Αγγλία vs ΗΠΑ) κλπ κλπ, αλλά γιατί η ΕΕ είναι μηχανισμός καθυπόταξης των λαών υπέρ της ανάπτυξης του μονοπωλιακού κεφαλαίου και ενάντια στη δική τους ανάπτυξη και ύπαρξη.

Απέναντι σε αυτήν την αντί-ΕΕ λαϊκή εργατική επιλογή στέκονται σύσσωμα ενάντιες και η Γερμανία και η Γαλλία και η Αγγλία και οι ΗΠΑ. Και η Ρωσία, από την πλευρά της. Απέναντι όμως τόσο στην στρατηγική του «ευρωμονόδρομου», όσο και στην στρατηγική της αποδέσμευσης η οποία ενάντια στους λαούς ενώνει κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, ΗΠΑ, Ρωσία), υπάρχουν ή μπορούν να υπάρξουν και οι στρατηγικές επιλογές "εξόδου" οι προσαρμοσμένες σε μορφή και περιεχόμενο στις ειδικές και διαφορετικές ανάγκες είτε της Γερμανίας είτε της Γαλλίας είτε της Αγγλίας είτε των ΗΠΑ είτε της Ρωσίας είτε των επιμέρους συμμαχιών τους...

Εν ολίγοις δεν μπορούν να υπάρξουν απέναντι στην ΕΕ παρά μόνο:
Είτε η υπεράσπισή της με τη γνωστή μας μορφή ή με την όποια παραλλαγή της.
Είτε η άρνησή της, για λογαριασμό ειδικά του ενός ή του άλλου τμήματος του διεθνούς μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Είτε η άρνησή της από λαϊκή εργατική σκοπιά, που σημαίνει ότι για την κατοχύρωση αυτής της σκοπιάς είναι αναγκαία η εργατική λαϊκή εξουσία, αλλά ταυτόχρονα και ότι η εργατική λαϊκή εξουσία δεν μπορεί παρά να προέλθει από την πρακτική λαϊκή πάλη ενάντια στην ΕΕ από τη συγκεκριμένη και μόνο από τη συγκεκριμένη σκοπιά, από την συγκεκριμένη στρατηγική και πρακτική άποψη, η οποία στην σημερινή πραγματικότητα είναι για το λαό μονόδρομος.

Κάθε άλλη συζήτηση (αν, ίσως, εφόσον όμως, αν δεν, κλπ) είναι κατά τη γνώμη μου στείρα φιλοσοφία και σχολαστικισμός. Κάθε δύναμη προβάλλει και παλεύει είτε για τη δέσμευση είτε για την αποδέσμευση με τη δική της αυτοτέλεια, με το δικό της περιεχόμενο. Τι παραπάνω από σχολαστικισμός είναι η ενασχόληση με το αν η αποδέσμευσή μας θα συγκρουστεί με την όποια δική τους αποδέσμευση ή δέσμευση ή το αν η δική τους δέσμευση ή αποδέσμευση (= επί της ουσίας η ίδια δέσμευση κάτω από άλλη κρατική – διακρατική μορφή) θα συγκρουστούν μεταξύ τους;
Σε τελική ανάλυση το ζήτημα της συζήτησης λύνεται με το ότι η «αποδέσμευση με εργατική λαϊκή εξουσία», σαν στρατηγικός στόχος, ισοδυναμεί πρακτικά με πάλη για: «αποδέσμευση για την εργατική λαϊκή εξουσία». Για καμιά άλλη εξουσία και για καμιά άλλη είτε «δέσμευση» είτε υποκατάστατή της «αποδέσμευση».

Ανώνυμος είπε...

Μάκη, βρίσκω εξαιρετικά αστείο αυτό που υπονοείς, ότι δηλαδή μπορεί η Ελλάδα μεν να έχει καπιταλισμό από την άλλη δε να αποφασίζουμε εμείς αν θα είμαστε εντός ή εκτός ΕΕ. Πώς το εννοείς ακριβώς το πρώτο πληθυντικό; Σε ρωτάει ο ΣΕΒ και οι τραπεζίτες τι διεθνείς συμμαχίες θα κάνουν και που θα επενδύσουν;

Στόχος είναι να μην έχουμε καπιταλισμό. Βρε και ένα εκατομμύριο φορές να πείτε τα ίδια, ο στόχος δεν αλλάζει. Να μην έχουμε καπιταλισμό, να τσακίσουμε αστούς και το κράτος τους.
Τα "κι όσο θα έχουμε καπιταλισμό, τι;" πηγαίνετε σε κάποιο συνέδριο αγκαζέ με Τσίπρα και Δασκαλόπουλο και βρείτε τα.

ΓΜ

bullseye είπε...

@ΓΜ

η νέα αντίληψη για την επαναστατική στρατηγική έχει φτάσει να αναιρεί όλες τις προηγούμενες θέσεις για την ΕΕ-ΕΟΚ και το Μάαστριχτ.
Επι της ουσίας, θέλεις κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής εντός ΕΕ ως όρο για να αποδεσμευτείς(!!)
Σου φαίνεται λογικό;
Αυτή είναι η ουσία του ευρωκομμουνισμού που δεν ξεκίνησε ακριβώς όπως λέει ο Παναγιώτης. Αλλαγές ναι, αλλά πάντα εντός των τειχών. Και ο επαναστατικός βερμπαλισμός να χτυπάει κόκκινο. Θυμηθείτε οι πιο παλιοί κάποιες μερίδες του ΚΚΕ (εσ).
Υπάρχουν λοιπόν δύο περιπτώσεις- Είτε η αντίληψη αυτη να είναι το αποτέλεσμα αμάθειας, αφέλειας, υψηλού πυρετού κτλ, είτε μια συνειδητή α π ά τ η.

Δεν είναι κομμουνιστής κάποιος απλά και μόνο επειδή υμνολογά την Ε.Τ και τον Στάλιν σαν παπάς.


Ανώνυμος είπε...

Γ.Μ τα πραγματα ειναι απλα θελουν με τετοια κολπα να παρασυρουν το ΚΚΕ να αφηση στην ακρη την ΛΑ ΙΚΗ ΕΞΟΥ ΣΙΑ και να παλευει για εξοδο απο την ΕΕ απο εκει και περα μετα ανοιγει ο δρομος για την αβυσσο πολιτικες συνεργασιες με οπορτουνιστικα κομμα τα και το επιστεγασμα θα ειναι συνε ργασια του ΚΚΕ με τον συριζα σε κυβε ρνηση αστικης διαχειρησης αυτος ειναι ο στοχος τους για να μπορεσουν να παρουνε ρεβανς για το 1968 και το 1991 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Αναυδος είπε...

Ο μπουλζαι ανακαλυπτει τις επαναστατικες αλλαγες στα πλαισια του καπιταλισμου αλλα με σοφιστειες μας αποκαλει ως και ευρωκομμουνιστες. Φανταζομαι τον εαυτο του που υψωνει σινικα τειχη μεταξυ της εξοδου από την ΕΕ και της λαικης εξουσιας προφανως τον θεωρει εγγονο των καουτσκυ και μπερσταιν.

Από εκει και περα οποιος αδυνατει να δει ότι πλεον η εξοδος από την ΕΕ μπορει να συμβει σαν ατυχημα η και σαν επιλογη της αστικης ταξης της Ελλαδας (ας διαβασει καποιος τον σημιτη που αναφερθηκε σε ευρωζωνη ΙΙ) οδηγει την εργατικη ταξη στην ουρα μιας μεριδας της αστικης Εμεις επιμενουμε να βγουμε από την ΕΕ με τη δικη μας σημαια

Ανώνυμος είπε...

"Επι της ουσίας, θέλεις κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής εντός ΕΕ"


Επί της ουσίας, θες γιατρό και κακώς συζητάμε.

ΓΜ

Ανώνυμος είπε...

ΓΜ δεν θελει γιατρο ξερει τη θελει απλα δεν μας το λεει ξεκαθαρα οπως παντα γινεται με τους οπορτουνιστες ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

makis είπε...

"Τα "κι όσο θα έχουμε καπιταλισμό, τι;" πηγαίνετε σε κάποιο συνέδριο αγκαζέ με Τσίπρα και Δασκαλόπουλο και βρείτε τα."

ακριβώς αυτό είναι το αποτέλεσμα της γραμμής που υπερασπίζεσαι κι έχει συμβεί ήδη στους μισούς ψηφοφόρους του κ.κ. Αν δε το θεωρείς σημαντικό μπορείς να αρχίσεις να λες για τις εκλογές που αν μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα θα ήταν παράνομες κλπ

@AGIS
βοήθησε πολύ το λινκ και το ποστ σου για να καταλάβουμε ότι στη πολιτική ,εφόσον δεν έχεις το πάνω χέρι (δεν κυριαρχείς ιδεολογικά στην κοινωνία ) τα διλήμματα στο λαό τα βάζουν άλλοι κι όχι εσύ.
καλή τύχη για το «αποδέσμευση για την εργατική λαϊκή εξουσία» (μεταξύ μας,δε βλέπω να "περνάει")

και μιας και χρειάστηκαν μόνο 30 σχόλια για να ζητήσουμε ιατρική συμβουλή,να συστρατευθώ κι εγώ με το αντισταδιακό μένος και να ρωτήσω:
αυτός ο ΔΣΕ, γιατί ήταν "δημοκρατικός"?
κι αυτό το ΠΑΜΕ για πόσο ακόμα θα λέγεται "μέτωπο"?
γιατί χρειάζεται το σκαλοπατάκι της Λ.Ε.?
είναι στάδιο?(θεός φυλάξει)
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΥΡΙΟ!

(τι αύριο?ΣΗΜΕΡΑ!)



και τελικά πόσο δύσκολο είναι για έναν κομμουνιστή να πει:έξω από την ΕΕ(τελεία)

Ανώνυμος είπε...

"ακριβώς αυτό είναι το αποτέλεσμα της γραμμής που υπερασπίζεσαι κι έχει συμβεί ήδη στους μισούς ψηφοφόρους του κ.κ."

Μπράβο τους, τους εύχομαι τα καλύτερα.


ΓΜ

Αναυδος είπε...

μακη
αυτο που πρεπει να αναρωτηθεις ειναι πως καποιοι που αυτοαποκαλουνται (καλη τη πιστη)κομμουνιστες απεχθανονται σα να ειναι ψωρα τη λαικη εξουσια

ξεκινησαν με το χρεος μετα προχωρησαν στην εξοδο απο την ΕΕ αλλα στην αναγκη της λαικης εξουσιας εδω και τωρα κανουν πισω τι φοβουνται μηπως τους παρουν οι κομμουνιστες τα σπιτια (ή τις γυναιακες) ?

bullseye είπε...

Άναυδε αυτός που προωθεί τις αυταπάτες ότι η αστική τάξη μπορεί να οδηγήσει τις εξελίξεις για αποδέσμευση είσαι εσύ.

Η όποια αστική τάξη μαζί με σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο έχει θέσει ως ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ την ένταξη της χώρας στην ΕΕ. Το να επικαλείσαι δήλωση του εκφραστη αυτού του Μονοδρόμου, τον Σημίτη είναι λίγο γελοίο.
Τι λές εσύ; Να μείνουμε στην ΕΕ μέχρι να ... βγούμε αλλά με τον σοσιαλισμό ανα χείρας. Κάποτε δηλαδή ποτέ.

ΟΚ, καταλαβαίνω ότι ο όρος ευρωκομμουνισμός σε χαλάει. Εξήγησε μου όμως πως θα οικοδομήσεις σοσιαλισμό εντός ΕΕ και χωρίς να την αμφισβητείς.

Ανώνυμος είπε...

..αυτός ο Λένιν πολύ ευρωκομμουνιστής ρε παιδάκι μου. Αντί να στηρίξει Κερένσκι (που είχε φωνάξει τον Κορνίλοφ), αντί να δώσει βάσεις στα Προκοινουβούλια και τις δημοκρατικές διασκέψεις, αντί να επιμείνει στην ανάγκη υπεράσπισης της πατρίδας ( όταν μάλιστα ήξερε για τις συνομωσίες να παραδοθεί η Πετρούπολη στους Γερμανούς), αντί γενικώς να αντιμετωπίζει την οργιάζουσα δραστηριότητα της αστικής τάξης σαν μια "αταξία" κατακεραυνώνοντάς την από τα "κοινοβούλια" - της κάλπικης ταξικά αντιπροώπευσης - συνέλαβε τα πράγματα διαφορετικά, είδε την αγροτική εξέγερση να απλώνεται και ξεσκίστηκε, κόντρα στους ζηονόφιεφ κλπ., να πείσει τους μπολσεβίκους ότι η ώρα είναι ΤΩΡΑ.

Άμπαλος μιλάμε. Έγραφε κάτι αριστερίστικα εκεί ότι ο ρεφορμισμός είναι πολιτική της αστικής τάξης κλπ. δούλευε γενικώς, εξέταζε συγκεκριμένα και σε βάθος κάθε μέρα τις εξελίξεις, τις στροφές στις συνειδήσεις κλπ. έψαχνε να βρει πώς θα βάλει κάτω την κοινωνική επανάσταση.

Οι φωστήρες εδώ μας λένε: βρείτε ένα σκαλοπατάκι, μπάστε (δώστε τους γη και νερό επί της ουσίας) τους πλουτοκράτες ξανά στο κουμάντο - μια και έχουν ίσως κι αυτοί συμφέρον για άλλες συμμαχίες - και μπορεί, ποιος ξέρει να κερδίσουμε.
Μα γιατί να κερδίσουμε; Γιατί μεθάυριο όταν και αυτό το σχέδιο της πλουτοκρατίας αποδειχτεί εχθρικό για τους λαούς, να μη βρεθεί ένα διαφορετικό σκαλοπατάκι, μια άλλη ενδιάμεση θέση, μια άλλη στοίχιση πίσω από άλλους ιμπεριαλιστές ;
Και πώς θα κερδισουμε; Παλεύοντας για συμμαχία με τη Ρωσία άραγε δεν θα υπερασπίσουμεαυτή τη συμμαχία, και αυτή την εξουσία, από οποιαδήποτε λαϊκή κίνηση εναντίον της; Δεν θα έχουμε εξορισμού χαρίσει πολιτικά ένα λαϊκό ξέσπασμα, ίσως κι εξέγερση, σε φασίστες, Θεοδωράκηδες Σταύρους κλπ. κλπ.;

Μια ερώτηση τέλος: γιατί έχετε την εντύπωση ότι μπορείτε να κρύβεστε πίσω από το δάχτυλό σας;

Απόσπασμα Βαλμύ

Αναυδος είπε...

μπουλζαι
αν είχες σαν σκοπό μια καλόπιστη συζητηση (όπως ο Cos) δεν θα διαστρεβλωνες ουτε θα παρερμηνευες τα γραφομενα των συνομιλητων σου. Επισης δεν θα εκλεινες τα ματια στις ενδειξεις που δειχνουν ότι η αποπομπη της ελλαδας από την ΕΕ μπορει να συμβει ειτε σαν ατυχημα (να επιβληθει δηλ. από την ιδια την ΕΕ ) ειτε σαν επιλογη από μερίδα της αστικης ταξης της ελλαδας.
Από εκει και περα ουδεις εγραψε υποννοησε κλπ ότι υπαρχει περιπτωση οικοδομησης του σοσιαλισμου εντος της ΕΕ. Η αποδεσμευση είναι απαραιτητη προυπόθεση για τον σοσιαλισμο οπως επισης απαραιτητη προυποθεση για την αποδεσμευση είναι η καταληψη της εξουσιας από την εργατικη ταξη και τους συμμαχους της (Λαικη εξουσια)
Εσυ ποια ταξη και ποια εξουσια ονειρευεσαι ότι μπορει να βγαλει την ελλαδα από την εε ?

Ανώνυμος είπε...

Μάκης και μπουλζάι είναι ενδεικτικοί του επιπέδου της αντιπαράθεσης που διεξάγεται από το συρφετό του Μικροαστικού Αγώνα. Και μην μου πείτε δεν έχετε σχέση γιατί λέτε τα ίδια και μάλιστα με τον ίδιο χυδαίο τρόπο. Η εποχή των "μεγάλων ρητορων" του αμφιθεάτρου πέρασε, τουλάχιστον για μένα... Το να φτιάχνετε ένα κακεκτυπο των θέσεων του Κόμματος και να το "κατατροπώνετε" δείχνει ότι έχετε καβαλήσει ένα καλάμι να με το συμπάθειο και ταυτόχρονα μας θεωρείτε ηλίθιους. Ή απαντήστε ακριβώς σε αυτά που σας λένε χωρίς να διαστρεβλωνετε και να ειρωνευεστε ή κάντε τη χάρη στους εαυτούς σας και συναναστραφειτε αποκλειστικά με τους "υψηλού επιπέδου" Λιοσοκαλτσωνηδες.
Στο δια ταύτα με καλύπτει ένα παραπάνω σχόλιο του Άγι για τη σχέση αποδέσμευσης - εργατικής εξουσίας. Δεν μπορώ να προσθέσω κάτι παραπάνω.

ΡΓ

ΥΓ. Καουτσκίσκοι όλων των τάσεων άντε μου στα τσακίδια στην τελική! Ξέρω, δεν έχω "ήθος". Το πήρατε όλο εσείς και το εκφράζετε με τις συνδικαλιες του κώλου!

Ανώνυμος είπε...

bullseye και makis

Αν δεν καταλαβαινετε αυτο που θελει να πει το ΚΚΕ στο συνθημα αποδεσμευση απο την ΕΕ με λαικη εξουσια. Μπορειτε να ρωτησετε καποιο μελος του ή ακομα καλυτερα να μελετησετε τα ουκ ολιγα ντοκουμεντα πανω στο θεμα που εχε βγαλει το ΚΚΕ. Παντως το οτι ενα ΚΚ πρεπει να βγαζει σπυρια στη φραση σοσιαλισμος, λαικη εξουσια, κοινωνικοποιηση κλπ και οτι τα συνθηματα του πρεπει να εχουν κοκκινη γραμμη και απαραβατη οτι θα σεβονται τον καπιταλισμο και την ατομικη ιδιοκτησια στα μεσα παραγωγης γιατι ο κοσμος δεν ειναι ακομα ετοιμος και θα τον τρομαξουμε και θα παει στο ΣΥΡΙΖΑ, ειναι αντιληψη βαθια αντιδραστικη. Δεν θυμιζει σε τιποτα επαναστατικο κομμα αλλα τους χειροτερης κοπης σοσιαλδημοκρατες. Στο ονομα της εκλογικης επιτυχιας και της καλπης καποιοι δικαιολογουν τη βαθια ενσωματωση τους και την ρεφορμιστικη αντιληψη τους. Εχουν καθε δικαιωμα να το κανουν αλλα οχι και να κανουν μαθηματα επαναστατικης συνεπιας στο ΚΚΕ.

ratm

bullseye είπε...

ωραια.

Η οικοδόμηση του Σοσιαλισμού (εντός ΕΕ..) θα γίνει από τους νέους Λένιν στα τηλεπαράθυρα του Μέγκα και Αντ1, μέρα παρα μέρα.
Και ξαναλέω ότι κομμουνιστές δεν είστε επειδή σε κάθε δεύτερη πρόταση κοπανάτε τον Λένιν, κολλάει δεν κολλάει.
Εσείς δεν διαλέγετε ιμπεριαλιστή- μήπως γιατί έχετε ψωνίσει ήδη;

Ανώνυμος είπε...

"Η οικοδόμηση του Σοσιαλισμού (εντός ΕΕ..) θα γίνει από τους νέους Λένιν στα τηλεπαράθυρα του Μέγκα και Αντ1, μέρα παρα μέρα.
Και ξαναλέω ότι κομμουνιστές δεν είστε επειδή σε κάθε δεύτερη πρόταση κοπανάτε τον Λένιν, κολλάει δεν κολλάει.
Εσείς δεν διαλέγετε ιμπεριαλιστή- μήπως γιατί έχετε ψωνίσει ήδη;"

...και κάπως έτσι, ξεβρακωμένος, ξεφτίλας κι ανήμπορος ο μικροαστός πετάει μια βρισιά (βάζοντας κι ένα γιάπικο ερωτηματικό στο τέλος) "κατατροπώνοντας" το παντελώς ανύπαρκτο επιχείρημα περί σοσιαλισμού εντός ΕΕ και επιβεβαιώνει, ξανά και ξανά, πόσο χρονοβόρα είναι η αντιπαράθεση με ένα μαλάκα. Ή ένα πρώην γραφειοκράτη..

Απόσπασμα Βαλμύ

ΥΓ ..Σου λείπει η τηλεόραση έτσι;

Ανώνυμος είπε...

Μπουλζάι το τελευταίο σου σχόλιο ήταν καταλυτικό και αποκαλυπτικό. Από μένα μόνο μια ευχή: ψόφα! (πολιτικά πάντα...). Μάκη συμφωνείς με τον ως τώρα συνοδοιπόρο σου?

ΡΓ

Αναυδος είπε...

δεν περασαν 10 σχολια και ο μπουλζαι αποδειχτηκε μπουλσιτ

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν το χεις καταλαβει, γελοιοποιεισαι...

ratm

makis είπε...

"Η αποδεσμευση είναι απαραιτητη προυπόθεση για τον σοσιαλισμο οπως επισης απαραιτητη προυποθεση για την αποδεσμευση είναι η καταληψη της εξουσιας από την εργατικη ταξη και τους συμμαχους της (Λαικη εξουσια)"

μπράβο ρε φίλε!τώρα το εξήγησες! μέσα σε τρεις γραμμές περιέγραψες το αδιέξοδο.

το οποίο για να σταθεί χρειάζεται οπωσδήποτε και το :

"εξοδος απο την Ε.Ε χωρις λα ικη εξου σια εναι μια καταστροφη για την ερ γατικη ταξη"

επίσης: "Δεν θα έχουμε εξορισμού χαρίσει πολιτικά ένα λαϊκό ξέσπασμα, ίσως κι εξέγερση, σε φασίστες, Θεοδωράκηδες Σταύρους κλπ. κλπ.;"

έχει γίνει ήδη αυτό μάστορα..(πλατείες,δεκέμβρης '08)

"Μάκη συμφωνείς με τον ως τώρα συνοδοιπόρο σου?"

δεν ήξερα ότι είχαμε χωριστεί σε ομάδες...την άλλη φορά εγώ θέλω να πάω με τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ...η απάντηση είναι "όχι"

δε θεωρώ προδότη (ή χαφιέ ή πουλημένο ή ξεφτίλα ή μαλάκα) αυτόν που πρότεινε τη γραμμή-ζουρλομανδύα για την ΕΕ. Λέω ότι κάνει λάθος...(πρώτη φορά είναι?εδώ ο άλλος λέει"το ΚΚΕ παλευε για εξοδο απο την ΕΟΚ χωρις να το συνδεει με τον σοσια λισμο και βεβαια ητανε λαθος")

πάμε πάλι

http://www1.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=343897&format=.jpg

απλά πράματα

Ανώνυμος είπε...

Μakis, πώς νιώθεις που οι απόψεις σου έχουν ακουστεί ξανά και ξανά και έχουν απορριφθεί μετ' επαίνων (όχι πολλών είναι η αλήθεια) από τη συντριπτικότατη πλειοψηφία του κομματικού δυναμικού αλλά και της ευρύτερης βάσης του ΚΚΕ, ή τουλάχιστον εκείνου του κομματιού της βάσης του ΚΚΕ που δε ψηφίζει Τσίπρα για καλύτερες μέρες άρα μπορούμε να θεωρούμε ότι έχει πιο αναπτυγμένη την ταξική συνείδηση;

Πώς νιώθεις που πράγματι στην πλευρά σου, στην οποία ασφαλώς και κατατάσσεσαι και ας μη σ' αρέσει- είναι μόνο μία ψυχασθενική φιγούρα που κατηγορεί το ΚΚΕ για απόπειρα οικοδόμησης σοσιαλισμού εντός ΕΕ;


Γιατί ξέρεις το να είναι κάποιος ξεφτίλας ή μαλάκας ή το να έχει δράση αντίστοιχη με έναν προβοκάτορα ή ένα χαφιέ προκύπτει αντικειμενικά. Δε χρειάζεται να κάνουμε δίκη προθέσεων κάθε φορά.


ΓΜ

Ανώνυμος είπε...

ητανε σιγουρα λαθος η θεση του ΚΚΕ για εξοδο απο την Ε.Ε χωρις λα ικη εξουσια και αυτο αποδειχτημε με πολυ ασχημο τροπο συνεργασια ΚΚΕ ΕΑΡ το 1989 με την δημιουργια του συνασπι σμου και την συμμετοχη σε 2 αστικες κυβερνησεις αυτο το λαθος σημερα θα σημαινε να τσακωνομαστε στους δρο μους για το ποιο καπιταλιστη να διαλεξουμε και στην συνεχεια να βρεθουμε συνεργαζομενοι με την ανταρσυα και να στηριζουμε κριτικα μια κυβερνη ση συριζα. ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΦΙΑ ΛΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

RATM είπε...

Μακη ας αλλαξουμε ρολους. Αφου η αποδευσμευση απο τη σκοπια της εργατικης ταξης(δηλαδη η προταση του ΚΚΕ) ειναι "το απολυτο αδιεξοδο". Τοτε εξηγησε μας πως φαντζεσαι την καπιταλιστικη Ελλαδα, εφοσον ο σοσιαλισμος ειναι σεχταρισμος,απομονωτισμος, σατανισμος και γω δεν ξερω τι αλλο ,αν πχ αυριο η ΕΕ εδινε σουτ στην Ελλαδα ή αν πχ αυριο η μεριδα της ελληνικης αστικης ταξης που εχει συμφερον απο αλλους συμμαχους διευρινοταν και γινοταν πλειοψηφια και εβγαζε τη χωρα απο την ΕΕ ? Ποια θα επρεπε να ναι η θεση του ΚΚΕ? 1) πολεμαει και παιρνει τα βουνα υπερ της παρανονης της χωρας στην ΕΕ των λαων?(λεγε με ΚΕΑ) 2) βγαινει με σημαιες στο δρομο και με καδρα επιφανων εφοπλιστων που θα ειναι επικεφαλης στο ενιαιο αντι-ΕΕ μετωπο μετα απο προταση του ιδιου του ΚΚΕ (προταση που ετεθει στην κ.ε. απο την ταση εργρατικος αγωνας-νεα σπορα οι οποιες θα εχουν την πλειοψηφια στο πολυσυλεκτικο μας κομμα!)για να γινει πλατυτερο το μετωπο ή 3) το ΚΚΕ μιλα για τη μονη αποδεσμευση απο τη σκοπια των εργατικων συμφεροντων που θα επελθει μονο οταν η εργατικη ταξη με τους συμμαχους της διαχωριστουν απο την αστικη και κανουν εφοδο προς την εξουσια κοινωνικοποιοωντας τα μεσα παραγωγης και τσακιζοντας το αστικο κρατος. Αρα ως εκ τουτου αποδεσμευση απο την ΕΕ και καθε ιμπεριαλιστικη ενωση. Αυτο μονο μια σοσιαλιστικη Ελλαδα μπορει να το κανει πραξη.
Εγω προτιμω το 3. Συγνωμη αλλα δεν σκοπευω να κατεβω στο δρομο ποτε με αλλη σημαια περα απο αυτη με το σφυροδρεπανο. Ουτε με σημαια της ΕΕ, ουτε με της Ρωσιας, ουτε με της Κινας , του Καναδα , των ΗΠΑ ή της Μπουργκινα Φασο..
Και τελος πες οτι αυριο η Ελλαδα με εναν τροπο φευγει απο την ΕΕ αλλα παραμενει σταθερα με το μερος του καπιταλισμου ο οποιος σημερα ειναι στο ιμπεριαλιστικο του σταδιο αναπτυξης και στη χωρα μας παρα τις εξαρτησεις απο ΗΠΑ και ΕΕ που ειναι πολυ ισχυρες. Ποσο θα μεινει ανενταχτη απο καποια ιμπεριαλιστικη συμμαχια και με ποιο τροπο θα παρθουν φιλολαικα μετρα? Δεν λεω αν αυριο οι αστοι εβαζαν δημοψηφισμα για ναι ή οχι στην ΕΕ, το ΚΚΕ οχι θα ελεγε αλλα ορθα δεν θα εμενε σε ενα στηρο οχι που μπορει να το ελεγε ακομα και ο Νιαρχος...
Και κατι ακομα αν ο λαος κινιτοποιηθει σε τετοιο βαθμο και μαχητικοτητα ωστε να βγαλει την Ελλαδα απο την ΕΕ παρολο που η αστικη ταξη της Ελλαδας ειναι απολυτα στοιχισμενη πισω απο την ΕΕ, δηλαδη αν μπορουμε να προξενησουμε τετοιο πληγμα στα συμφεροντα των αστων που λιγο πολυ θα τους καταστρεψει γιατι να μην τους τσακισουμε τελειως? Γιατι οχι επανασταση? Σοσιαλισμος και λαικη εξουσια? Αφου μπορω να την ανεβω τη ρημαδα τη σκαλα γιατι να με κρατησεις στο πλατυσκαλο ρε αδερφε?
ratm

Ανώνυμος είπε...


..και το πρόγραμμά μας συνεχίζεται..

"Δεν θα έχουμε εξορισμού χαρίσει πολιτικά ένα λαϊκό ξέσπασμα, ίσως κι εξέγερση, σε φασίστες, Θεοδωράκηδες Σταύρους κλπ. κλπ.;"

έχει γίνει ήδη αυτό μάστορα..(πλατείες,δεκέμβρης '08) "

Όχι βέβαια. Αλλά σίγουρα θα είχε γίνει αν κατεβαίναμε κι εμείς στο μπάχαλο με τις σημαίες που κρατούσαν οι "επαγγελματίες" του - οι οποίοι αν ίσως θυμάσαι δολοφόνησαν και τον Κοτζαρίδη.

Εξήγα μας ρε μεγάλε πώς θα φέρει πιο κοντά την επανάσταση αν διαλέξουμε ιμπεριαλιστή. Κι εξήγα μας πώς μπορεί να είναι μια γραμμή συσπείρωσης για ένα άλλο καπιταλισμό πιο επαναστατική από μια γραμμή συσπείρωσης για την επανάσταση. Και, επίσης, αν μπορείς, ΠΩΣ το ΚΚ δεν θα αναλάβει υποχρεώσεις έναντι του καπιταλιστή που διαλέγει - γιατί όπως ίσως ξέρεις οι καπιταλιστές είναι πραχτικοί άνθρωποι, δίνουν και πέρνουν..

Απόσπασμα Βαλμύ

ΥΓ. Αποφασίστε , τρανοί μαρξιστές! Είμαστε τροτσκιστές, είμαστε ευρωκομμουνιστές, είμαστε αριστεριστές; Μήπως ανακαλύψαμε το Σαρτρ?

AGIS είπε...

@makis
"βοήθησε πολύ το λινκ και το ποστ σου για να καταλάβουμε ότι στη πολιτική ,εφόσον δεν έχεις το πάνω χέρι (δεν κυριαρχείς ιδεολογικά στην κοινωνία ) τα διλήμματα στο λαό τα βάζουν άλλοι κι όχι εσύ."

Είναι δικαίωμα του καθενός να καταλαβαίνει ό,τι θέλει.

"καλή τύχη για το «αποδέσμευση για την εργατική λαϊκή εξουσία» (μεταξύ μας,δε βλέπω να "περνάει")"

Είναι πολύ πιο απλό:
Από την εποχή του μαρξ και του ένγκελς, "προϋπόθεση" για το σοσιαλισμό είναι η λαϊκή εργατική εξουσία.
Αλλά η εργατική εξουσία (η προϋπόθεση) είναι καρπός της πάλης για το σοσιαλισμό (για αυτό που την προϋποποθέτει).
Αυτό δεν χρειάζεται να "περάσει". Απλώς "είναι".

Μάλιστα, "καρπός της πάλης για το σοσιαλισμό", είναι έως και αναγκαίος "ακαδημαϊσμός".
Στην πράξη μπορεί αυτή η προϋπόθεση του σοσιαλισμού να είναι καρπός της πάλης για το ψωμί μόνο, ή απλώς για την ειρήνη, ή απλώς για τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ή απλώς ενάντια στο αντιλαϊκό κοινωνικο-οικονομικό καθεστώς που επιβάλλουν η ευρωενωσιακές δεσμεύσεις.

Και μπορεί να είναι στην πράξη τέτοιος καρπός μόνο εφόσον αυτές οι "μεταρρυθμίσεις" γίνονται αντικείμενο διεδίκησης από τη σκοπιά της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
Διαφορετικά όχι μόνο η λαϊκή εξουσία δεν έρχεται σαν καρπός, αλλά ούτε κι αυτές οι "μεταρρυθμίσεις":
Ούτε το ψωμί, ούτε η ειρήνη, ούτε τα λαϊκά δημοκρατικά δικαιώματα, ούτε κι απαλλαγή από το καθεστώς των ευρωενωσιακών δεσμεύσεων (το πολύ, η αντικατάστασή του από ένα ίδιο αντιλαϊκό καθεστώς στη βάση απλώς άλλων δεσμεύσεων)

Αποδέσμευση για τη λαϊκή εξουσία λοιπόν, εφόσον όμως το περιεχόμενο της πάλης για την αποδέσμευση καθορίζεται από την προοπτική που επιβάλλουν οι λαϊκές ανάγκες, δηλαδή από την προοπτική της λαϊκής εξουσίας.

Καλή τύχη όχι σ' εμένα λοιπόν, αλλά στα αποτελέσματα της καθημερινής δραστηριότητας πάνω σ' αυτή τη βάση.

Ανώνυμος είπε...

Ξερω οτι το ενδεχομενο 1και 2 που περιεγραψα προξενησε εικονες αποκρουστικες και εμετικες στο μυαλο ολων μας για το τιμημενο ΚΚΕ. Ζητω συγνωμη για αυτη μου την περιγραφη αλλα αν μας παρει η κατηφορα εχουμε διδαχτει οτι δεν ειναι καθολου μακρια τετοιες εικονες. Αν σκεφτουμε το ΚΚΙταλιας ή οτι για λιγους ψηφους ο Δραγασακης δεν εγινε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κατακαβαινουμε ολοι οτι ειναι υψιστη κομμουνιστικη αρετη η επαγρυπνηση.

ratm

AGIS είπε...

Παναγιώτη,
η συνεργασια ΚΚΕ ΕΑΡ το 1989 δεν ήταν αποτέλεσμα της θεσης του ΚΚΕ "για εξοδο απο την Ε.Ε [τότε ΕΟΚ] χωρις λαϊκη εξουσια" (που τέτοια θέση, για να κυριολεκτούμε, δεν υπήρξε ποτέ).
Ήταν αποτέλεσμα εγκατάλειψης από το ΚΚΕ της θέσης για έξοδο από την ΕΟΚ, προκειμένου να συμφωνηθεί με την ΕΑΡ το λεγόμενο "κοινό πόρισμα" και μετά ο ΣΥΝ.

Ανώνυμος είπε...

το ξερω οτι ητανε η αλλαγη της θεσης που αναφερεις το αναφερω ομως στην λογικη οτι οταν αφησεις στην ακρη την στρατηγικη σου εστω και για λιγο ανοιγεις παραθυρο σταδιακα σε ιδεολο γικες παρεκλισεις. τα εχω ζησει τα γεγονοτα του 1989 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Το 89 ηταν μια αλλη εποχη. Οντως το εξω απο ΕΟΚ χωρις λαικη εξουσια δεν υπηρξε ποτε ως θεση. Πολυ απλα γιατι μεχρι και το 15ο συνεδριο του, το ΚΚΕ οπως και η πλειοψηφια του Κ.Κ. υοθετουσε τη θεωρια των σταδιων οπως αυτη επικρατουσε ως αντιληψη. Ως εκτουτου ηταν λογικο να θεωρειται τοτε η εξοδος απο την ΕΟΚ ως σκαλοπατι. Εδω λιγο πολυ οι επανακρατικοποιησεις χρεωκοπημενων εταιριων θεωρουνταν βημα προς το σοσιαλισμο... Ωστοσο και τοτε και στο 15ο και στο 16ο, 17ο,18ο και 19ο συνεδριο πουθενα δεν υπηρχε θεση αποδεσμευση με καπιταλισμο οπως λιγο πολυ μας λενε μερικοι. Απλα η συνδεση με την ΕΟΚ καο η ενταξη στην ΕΕ και την ΟΝΕ ηταν στρατηγικες επιλογες του ελληνικου κεφαλαιου για πολιτικους και οικονομικους λογους. Κυριως η ενταξη στην ΕΕ γιατι η συνδεση με την ΕΟΚ αρχικα βρηκε και αντιδρασεις , κυριως στο βιομηχανικο κεφαλαιο της χωρας. Ωστοσο οντως η ενταξη στην ΕΕ εξεφραζε ζωτικα συμφεροντα της ελληνικης αστικης ταξης σε τετοιο βαθμο ωστε η ΕΕ να πλασαριστει στο λαο ως μονοδρομος. Ισχυει σημερα αυτο ομως στον ιδιο απολυτο βαθμο με το 1992 ή το 2000?Ασφαλως και οχι ουτε στην Ελλαδα ουτε συνολικα στην ΕΕ. Σημερα ο ευρωσκεπτικισμος αυτο ακριβως εκφραζει, την αμφισβητηση οτι η ΕΕ ως εχει εξυπηρετει την αναγκη της συνεχους διευρυνομενης αναπαραγωγης του κεφαλαιου και μαλιστα ενω αυτη διεκοπει ενμεσω κρισης με αποτελεσμα να καταστρεφεται μερος του κεφαλαιου και ενα αλλο μερος του λιμναζει ψαχνοντας το πεδιο , το μερος και τις συνθηκες ωστε να επαναεπενδυθει. Αρα σημερα η προσδεση της χωρας με την ΕΕ αν και κυριαρχη ακομα επιλογη δεν ειναι δεδομενη απο την αστικη σκοπια οπως καποτε. Αυτο ορθα το λαμβανει υποψη του το ΚΚΕ στην αναλυση και τη συνθηματολογια του. Το 96 δεν υπηρχε η αναγκη να διευκρινιζεις το αποδεσμευση με λαικη εξουσια γιατι αποδεσμευση με καπιταλισμο δεν υπηρχε καν ως σεναριο.

ratm

AGIS είπε...

@ratm

Για να μη χωράνε παρερμηνείες πρέπει να διευκρινιστεί πως το ότι "λιγο πολυ οι επανακρατικοποιησεις χρεωκοπημενων εταιριων θεωρουνταν βήμα προς το σοσιαλισμο", αφορά την δημαγωγική - τυχοδιωκτική προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να τις εμφανίσει σαν τέτοιο βήμα, μάλιστα τις βάφτιζε και "κοινωνικοποιήσεις" (στην πραγματικότητα ήταν "κοινωνικοποιήσεις" των χρεών που άφηναν πίσω τους οι παλιοί ιδιοκτήτες).
Δεν αφορά η θεώρηση αυτή το ΚΚΕ που εξαρχής είχε αποκαλύψει το ουσιαστικό νόημα αυτού του είδους των κρατικοποιήσεων - και στη συνέχεια φυσικά αντιτάχθηκε και στις επαν-ιδιωτικοποίησεις τους αφού πια είχαν γίνει ξανά κερδοφόρες χάρη στη δημοσιονομική αφαίμαξη του λαού.

Γενικά τα της δεκαετίας του '80, έχουν το δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον, γενικά απαιτούν επίσης όρους κατανόησης αρκετά (αν όχι εντελώς) διαφορετικούς από τους σημερινούς, αλλά αυτό δεν είναι θέμα του ενός σχολίου, από την πλευρά μου τουλάχιστον.

Ανώνυμος είπε...

Αυτη τη λογικη την υοθετησε το ΠΑΣΟΚ. Ωστοσο ηταν και λογικη των λεγομενων κομματων του ευρωκομμουνισμου. Ασφαλως και δεν ηταν πολιτικη αναλυση του ΚΚΕ ωστοσο το ΔΚΚ με τις θεωρησεις περι ειρηνικης συνυπαρξης, με την αποψη οτι κατω απο προυποθεσεις μπορει να υπαρξει ειρηνικο περασμα στο σοσιαλισμο αφηνε ανοιχτες θυρες σε αυτα τα κομματα οπως το ΠΑΣΟΚ της περιοδου να προσαιτεριζονται συνθηματα, να επιχειρουν να ταυτιστουν ως συγγενης πολιτικες δυναμεις και να εχουν απηχηση σε κοσμο που ηταν ή ενιωθε ΚΚΕ. Αυτο που θελω να πω ειναι οτι αν και ευτυχως το κομμα ποτε δεν περασε απεναντι και δεν εγκατελειψε τη στρατηγικη και βασικα χαρακτηριστικα του, εντουτις το κοινο πορισμα και οσα ακολουθησαν δεν ηρθαν απο το μηδεν. Το εδαφος προυπηρχε οπως υπηρχε στο ΚΚΕ και το εδαφος ωστε να αντιμετωπισει και να ξεκαθαρισει μεσα σε εκεινες τις συνθηκες αυτα τα ζητηματα μενοντας ορθιο και ΚΚ στην ουσια και οχι μονο στο ονομα.

ratm

AGIS είπε...

Δεν γράφω, κατ' αρχήν, εν είδει διαφωνίας με τα παραπάνω.
Αλλά τα κόμματα του ευρωκομμουνισμού, και ειδικά το "εσ" και η ΕΑΡ στην Ελλάδα, "ο θεός και η ψυχή τους" ποια λογική ενστερνίζονταν: Δεν αρκεί καν το "ειρηνικό πέρασμα" για να γίνει κανείς απολογητής της ΕΟΚ και της ΕΕ λχ.
Θεωρώ επίσης σημαντικό να υπογραμμιστεί, ότι αναλύοντας τις θέσεις του ΚΚΕ της δεκ. 80 (ως το '88, "κοινό πόρισμα"), η γενική λογική που τις διαπερνά, είναι η ανάδειξη των συγκεκριμένων δυνατοτήτων που υφίστανται στην εκάστοτε χρονική στιγμή, και η πραγματοποίηση των οποίων θα συνιστούσε στην κάθε δεδομένη στιγμή ένα άλμα πέρα από τα όρια που επέβαλλε η κυριαρχία των μονοπωλίων. Και που σαν αποτέλεσμά της θα είχε νέους ανώτερους όρους της ταξικής πάλης οι οποίοι θα έφερναν το ζήτημα του ειρηνικού ή όχι περάσματος στην κρίση της πραγματικότητας για την οποία βέβαια κρίση θα όφειλε το λαϊκό κίνημα να είναι προετοιμασμένο.
Το "κοινό πόρισμα", η εγκατάλειψη ("παράκαμψη") των θέσεων ενάντια στην ΕΟΚ με αποτέλεσμα να απομένει ένα ευχολόγιο περί δημοκρατίας, διαφάνειας και χρηστής διαχείρισης (το λέω όπως έχει μείνει στη μνήμη μου - παρόλα αυτά το "πόρισμα" υπάρχει στο δθιαδίκτυο και η μνήμη μου μπορεί να επιβεβαιωθεί ή όχι), δεν ήταν αποτέλεσμα αυτής της γραμμής, δεν προήλθε δηλαδή μέσα από τη λογική αυτής της γραμμής, αλλά ήταν αποτέλεσμα εγκατάλειψής της μέσα στις συνθήκες της "ώριμης" πια περεστρόικα, της ιδεολογικής της επίδρασης μέσα στο ΚΚΕ, και των όσων θα ακολουθούσαν.
Σαφώς η "πίεση" που ασκούσε το ΔΚΚ μέσα σ' αυτές τις συνθήκες ήταν σημαντική και σε κάποιες περιπτώσεις χειροπιαστή.
Άλλωστε ο "ευρωκομμουνισμός" δεν ήταν χαρακτηριστικό μόνο των "ευρωκομμουνιστικών" κομμάτων, αλλά χαρακτηριστικό του ΔΚΚ, από το οποίο δεν μπορεί να εξαιρεθούν τα ΚΚ των σοσιαλιστικών χωρών.
Και ανεξάρτητα από το σε ποια κόμματα κυριαρχούσε ή όχι, μοναδικό κόμμα το οποίο για "ιστορικά καθορισμένους λόγους" διαχωρίστηκε από τον "ευρωκομμουνισμό" οργανωτικά, ήταν το ΚΚΕ μετά το 1968.
Αυτό το ζήτημα, συνολικά, είναι σημαντικό τόσο για το ΚΚΕ όσο και για το ΔΚΚ, όσο επίσης και για "διδάγματα" που από αυτή την άποψη θα έπρεπε να αντληθούν και για την ιστορία του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και την ανατολική Ευρώπη, διδάγματα που κατά τη γνώμη μου δεν αφορούν εν προκειμένω την οικονομική βάση κυρίως, αλλά το πολιτικό εποικοδόμημα.

Ανώνυμος είπε...

ΑΓΗΣ πολυ σωστα το εχεις στην μνη μη σου ειχε γινει το 12ο συνεδριο την ανοιξη του 1987 αλλαξε η θεση για την ΕΟΚ και ωριμη πλεον η ΠΕΡΕ ΣΤΡΟ ΙΚΑ εγινε το κοινη πορισμα. δεν αρκουσε η γραμμη της ειρηνικης συνει παρξης πραγματικα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

AGIS είπε...

Παναγιώτη,
δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα,
Δες εδώ:
http://erodotos.wordpress.com/2009/02/18/kke-synedria/

12ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Συνήλθε το Μάη του 1987 και επεξεργάστηκε την πολιτική των δύο δρόμων για την ελληνική κοινωνία και τη νέου τύπου ανάπτυξη. Στην Πολιτική Απόφαση αναφέρεται: «Μπροστά μας βρίσκονται δύο δρόμοι. Ο ένας είναι ο δρόμος του δικομματισμού, που καθηλώνει την κοινωνικοπολιτική ζωή στις επιλογές της άρχουσας τάξης και υποτάσσει τις τύχες του λαού και της χώρας μας στις δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου, της εξάρτησης και των υπερεθνικών οργάνων της ΕΟΚ. Ο άλλος είναι ο δρόμος της Αριστεράς, για μια ανάπτυξη νέου τύπου, για αλλαγή, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό, που θα προχωρά με ρήξεις προς το σύστημα της εξάρτησης και της μονοπωλιακής κυριαρχίας».

Ακόμα κι αυτό: "το μεγάλο κεφάλαιο, η εξάρτηση και τα υπερεθνικά οργάνα της ΕΟΚ", εγκαταλείφθηκε για χάρη του "κοινού πορίσματος" και μας έμεινε "ο δικομματισμός" σκέτος.

ulyanovism είπε...

Η σύγχυση σε όλο της το μεγαλείο. Ο άναυδος γράφει:

"Επισης δεν θα εκλεινες τα ματια στις ενδειξεις που δειχνουν ότι η αποπομπη της ελλαδας από την ΕΕ μπορει να συμβει ειτε σαν ατυχημα (να επιβληθει δηλ. από την ιδια την ΕΕ ) ειτε σαν επιλογη από μερίδα της αστικης ταξης της ελλαδας."

Δηλαδή, σύμφωνα με το τελευταίο κομμάτι της πρότασης, είναι δυνατόν μια μερίδα της ελληνικής αστικής τάξης να επιλέξει να μας βγάλει από την ΕΕ. Και μάλιστα υπονοείται πως αυτό μπορεί να γίνει παρά τη θέληση των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών (γι' αυτό τα δύο ενδεχόμενα χωρίζονται με "είτε").

Και μόλις δύο προτάσεις πιο κάτω γράφει:

"Η αποδεσμευση είναι απαραιτητη προυπόθεση για τον σοσιαλισμο οπως επισης απαραιτητη προυποθεση για την αποδεσμευση είναι η καταληψη της εξουσιας από την εργατικη ταξη και τους συμμαχους της (Λαικη εξουσια)"

Δηλαδή αποδέσμευση μπορεί να κάνει μόνο η εργατική τάξη εφόσον αποκτήσει την εξουσία! Ακριβώς το αντίθετο συμπέρασμα από το προηγούμενο!

"Εσυ ποια ταξη και ποια εξουσια ονειρευεσαι ότι μπορει να βγαλει την ελλαδα από την εε ?"

Έλα ντε; Εσύ ποια ονειρεύεσαι άναυδε; Μπορεί τελικά η α.τ. ή έστω μια μερίδα της να μας βγάλει από την ΕΕ ή όχι;

Ανώνυμος είπε...

δεν υπαρχη καμμια συγχυση εξοδος απο την Ε.Ε χωρις ΛΑ ΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ σημαι νει οτι θα σκοτωνομαστε στους δρομους οπως στην ουκρανια για το ποιον καπιταλιστη θα διαλεξουμε για δημιο. η προσπαθεια εχει ενα στοχο τον εγκλοβισμο του ΚΚΕ απο αλλο δρομο στην λανθασμενη τακτικη των μετωπων με τελικη συνεπεια την αστικη διαχειρηση οπως στην βενεζουε λα ΔΕΝ ΤΣΙΜΠΑΜΕ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Αναυδος είπε...

Πραγματικα ουλιανοβικε με αφηνεις αναυδο καταπινοντας την καμηλο και διυλιζοντας τον κωνοπα.
Από την ΕΕ μπορει να βγαλει την Ελλαδα τόσο η αστικη ταξη όσο η εργατικη ταξη όπως φυσικα να την αποβαλει η ιδια η ΕΕ. Η ΕΕ δεν είναι νομοτελεια και ολα τα ενδεχομενα είναι πιθανα.

AGIS είπε...

Θέλουμε σήμερα την αποδέσμευση από την ΕΕ, γιατί αντιστρατεύεται κάθε δυνατότητα και προοπτική την οποία επιβάλλουν οι λαϊκές ανάγκες. Και τη θέλουμε ακριβώς για την υλοποίηση αυτών των δυνατοτήτων κι αυτών των προοπτικών. Από την πιο μικρή, τωρινή και άμεση διεκδίκηση, μέχρι την πιο μεγάλη και γενική (και σαν αντικειμενική ανάγκη: ...χθεσινή).
Δε νομίζω να υπάρχει διαφορετική γνώμη σ' αυτό.

Δε νομίζω να υπάρχει επίσης διαφορετική γνώμη για το ότι, αν τυχόν αποφασίσει η ΕΕ την εκδίωξή μας, δεν θα το κάνει για να μας αποδεσμεύσει από την κυριαρχία των μονοπωλίων και να μας αφήσει "να βρούμε το δρόμο μας", αλλά θα το κάνει υπό όρους που θα καθιστούν την κυριαρχία των μονοπωλίων εξίσου ή και πιο ασφυκτική.
Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση της "εξόδου" υπό την κυριαρχία τμήματος της αστικής τάξης που συμμαχεί πχ με ΗΠΑ ή με Ρωσία κτλ.

Πιστεύω πως δεν υπάρχει επίσης διαφορετική άποψη, για το ότι και στις δυο αυτές υποθετικές περιπτώσεις, δεν θα διεκδικήσουμε την παραμονή μας στην ΕΕ, αλλά θα αντιταχθούμε στα νέα δεσμά που θα θέλουν να μας επιβάλουν, διεκδικώντας και πάλι την πραγμάτωση των δυνατοτήτων και των προοπτικών που υπαγορεύουν οι λαϊκές ανάγκες.

Τέλος, σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, καθώς μάλιστα και στις τρεις περιπτώσεις θα πρόκειται για κατάσταση κρίσης, το μοναδικό ζήτημα βρίσκεται στη δύναμη του λαϊκού κινήματος την απαιτούμενη για να επιβάλλει τη δική του πορεία, ενάντια σε κάθε εχθρική ή "συμβιβαστική" λύση.

Όσο για τη λαϊκή εξουσία, την προϋπόθεση του κάθε τι, δεν την ανέφερα επίτηδες, γιατί αυτή δεν είναι παρά ο καρπός αυτής της δυναμικής, αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, κατάκτηση της πάλης για το κάθε τι.

Με αυτά το θέμα εξαντλείται, από την πλευρά μου αλλά νομίζω και αντικειμενικά.

ulyanovism είπε...

"απαραιτητη προυποθεση για την αποδεσμευση είναι η καταληψη της εξουσιας από την εργατικη ταξη"

Δικά σου λόγια άναυδε. Η ακρίβεια δεν είναι σχολαστικισμός, πόσο μάλλον για τόσο κομβικά ζητήματα.

Παναγιώτη πριν αποφασίσουμε τι θέλουμε εμείς, πρέπει να κάνουμε ανάλυση των πραγματικών δυνατοτήτων. Εκτιμάμε ότι η α.τ. με τις δικές της δυνάμεις μπορεί να βγάλει την Ελλάδα απ' την ΕΕ, ή ακόμα πιο σημαντικό, από το πλέγμα της εξάρτησης; Για τι στρατηγική να μιλάμε αν δεν έχουμε ξεκάθαρο το ποιος είναι ο χαρακτήρας της ελληνικής α.τ.

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπαρχη κανενα πλεγμα εξαρτησης υπαρχει ανισομετρη αναπτυξη στον καπιταλισμο και σχεσεις αληλεξαρτη σεις των αστικων ταξεων των χωρων και βεβαια υπαρχουν τμηματα της αστικης ταξης που τα συμφεροντα τους εξυπηρετουνται απο ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ παντως εξοδος απο Ε.Ε χωρις ταυτοχρονα να εχει παρει τα μεσα παραγωγης η εργατικη ταξη δεν μπορει να ει στοχος του ΚΚΕ ειναι παγιδα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

AGIS είπε...

Η απόσπαση του κύριου από το δευτερεύον δεν οδηγεί πουθενά, ή μάλλον οδηγεί αναγκαστικά σε παρέκκλιση.
Το κύριο και το δευτερύον αποσπώνται το ένα από το άλλο, κυρίως από αντίδραση στη μονομέρεια:
Δηλ. λέει ο ένας: Το θέμα είναι η εξάρτηση. Κι ο άλλος "αντιδραστικά": Καμιά εξάρτηση δεν υπάρχει.
'Η το αντίθετο: Καμία εξάρτηση - και "αντιδραστικά": μόνο εξάρτηση.
Το κύριο είναι κυριότερο από το δευτερεύον, αλλά χωρίς το δευτερεύον το κύριο παραμένει μια γενικότητα, ένα σχήμα: Γιαπί στα μπετά χωρίς τούβλα.
Νομίζω "μονοπωλιακό στάδιο με ισχυρές εξαρτήσεις από ΗΠΑ - ΕΕ" είναι εντάξει.

Σε ότι αφορά το "ταυτόχρονο":
Το στην νομοτέλεια ταυτόχρονο, στην πράξη κατά κανόνα υλοποιείται με χρονική διαφορά, και, επίσης, ανεξάρτητα από τη θεωρητικά νομοτελειακή σειρά των γεγονότων. Αυτό (η χρονική διαφορά και αντιμετάθεση των χρονικών φάσεων) είναι επίσης νομοτέλεια ή μέρος της γενικής νομοτέλειας.

Παράδειγμα: Το "ταυτόχρονο" της σοσιαλιστικής επανάστασης διεθνώς, όπου ομως το "ταυτόχρονο" μπορεί ιστορικά να συνίσταται σε διαδικασία δεκαετίας ή δεκαετιών.
Σε μια φάση μετάβασης λοιπόν, το "ταυτόχρονο" έχει να κάνει με την χρονική ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου προτσές, όπου προϋποθέσεις και προϋποτιθέμενα εμφανίζονται με σειρά διαφορετική από αυτήν που υπαγορεύει η θεωρητική τους σύλληψη, και όπου λχ η προϋπόθεση δυνατό να υλοποιείται χάρη στην υλοποίηση συνθηκών που την προϋποθέτουν, η μη υλοποίηση συνθηκών που την προϋποθέτουν δυνατόν να ακυρώνει στη δοσμένη φάση την υλοποίηση της προϋπόθεσής τους κλπ.

Είναι άλλος ο τρόπος αντανάκλασης των γενικών νομοτελειών στο πεδίο της θεωρίας, κι άλλος ο τρόπος της ειδικής και συγκεκριμένης υλοποίησής τους στο πεδίο της πράξης.

Ανώνυμος είπε...

"Θέλουμε σήμερα την αποδέσμευση από την ΕΕ, γιατί αντιστρατεύεται κάθε δυνατότητα και προοπτική την οποία επιβάλλουν οι λαϊκές ανάγκες."

Επίσης, θέλουμε σήμερα την αποδέσμευση από το ελληνικό αστικό κράτος για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

ΓΜ

Ανώνυμος είπε...

θελουμε την εξοδο απο την Ε.Ε με λα ικη εξουσια οτιδηποτε αλλο δεν θα ειναι προς οφελος της εργατικης τα ξης ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

AGIS είπε...

Συνεχίζω να μιλάω για την αποδέσμευση. Αυτή δεν ταυτίζεται με την έξοδο.
Αν θεωρηθεί ότι η επιλογή και χρήση των λέξεων είναι τυχαία, τότε αλλάζει το πράγμα, πάντως μιλάω συνειδητά για την αποδέσμευση, η οποία περιλαμβάνει και την έξοδο αλλά ταυτόχρονα περιλαμβάνει στόχους και μέτωπα πάλης εντελώς σημερινά και άμεσα, εντελώς επείγοντα και αναγκαία άσχετα αν το κίνημα βρίσκεται ή όχι στο ύψος των αναγκών.

Η μαχητική διεκδίκηση μιας εξωτερικής πολιτικής μακριά από ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, είναι διεκδίκηση αποδέσμευσης από την Κοινή Εξωτερική Πολιτική της ΕΕ σήμερα, τώρα.

Η πάλη για να μείνουν οι μικρομεσαίοι αγρότες στη γη τους και στα χωριά τους, είναι πάλη που διεκδικεί την αποδέσμευση, σήμερα, από την Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Η πάλη ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ενάντια στις ιδιωτικοποίησεις, ενάντια στην ελευθερία του κεφαλαιοκράτη να ξηλώνει τη βιομηχανία του και να τη μεταφέρει σε καπιταλιστικούς μισθολογικούς παραδείσους, είναι διεκδίκηση αποδέσμευσης από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αναγκαία σήμερα.

Η πάλη για την κοινωνική ασφάλιση, για το επίδομα ανεργίας, για σταθερό ωράριο 7ωρο 5ήμερο 35ωρο ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, για εργασιακά δικαιώματα, για συλλογικές συμβάσεις ανταποκρινόμενες στις σύγχρονες ανάγκες κλπ είναι πάλη για την αποδέσμευση, σήμερα, από σχετικές τις κατευθύνσεις, "βίβλους", συνθήκες και αποφάσεεις της ΕΕ.

Η διεκδίκηση, σε επίπεδο κυβέρνησης περιφερειών και δήμων, έργων που επιβάλλουν οι λαϊκές ανάγκες, κι όχι έργων που επιλέγει η ΕΕ να επιδοτεί, είναι επίσης πάλη για αποδέσμευση σήμερα από αυτή την πολιτική που επιβάλλει η ΕΕ.

Πρόκειται για απαρίθμηση που δεν έχει τέλος, και που αφορά από τον παραμικρό έως και τον πιο ευρύ στόχο πάλης.
Σαφώς πρόκειται για πάλη ενάντια στη στρατηγική της άρχουσας τάξης, και σαφώς για την ανατροπή αυτής της στρατηγικής είναι αναγκαία η λαϊκή εξουσία, αλλά σαφώς επίσης η λαϊκή εξουσία κι η ίδια η ανασύνταξη του κινήματος κι η συγκέντρωση των δυνάμεων γι' αυτήν μπορεί να έρθει μόνο σαν αποτέλεσμα της πάλης για την ανατροπή αυτής της στρατηγικής σήμερα.

Με αυτή την έννοια, είναι άμεσης αξίας η πάλη για: αποδέσμευση τώρα.

Όσο για την έξοδο καθαυτή, και την όποια σχετική διαδικασία, νομίζω ότι δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω από όσα έγραψα στο 8:28, μιλώντας γι' αυτήν υπό όρους αποδέσμευσης και πάλι με όση πληρότητα μπορεί να έχει το περιεχόμενο της λέξης.