Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Προεκλογικές εκτιμήσεις

Σε μια προηγούμενη ανάρτηση είχε ανοίξει στα σχόλια μια εκτενής συζήτηση γύρω από τα ποσοστά, που λειτούργησε μάλλον αποπροσανατολιστικά ως προς την ουσία που ‘θελε να αναδείξει το κείμενο: ότι δηλ ένα εκλογικό αποτέλεσμα, όσο καλό κι αν είναι, δε θα έχει καμία αξία αν δε συνοδεύεται από μια αντίστοιχη κινηματική ανάταση. Κι ότι στην πραγματικότητα έχει ως βασική προϋπόθεση αυτή την ανάταση και είναι πολύ δύσκολο –έως απίθανο- να έρθει χωρίς αυτή. Όπως είπε τις προάλλες και ο κουτσούμπας στον ενικό (σηκώνοντας την τρίχα του μέσου τζήμερου) «η δική μας εκτίμηση είναι πως δε γίνονται σήμερα αρκετές απεργίες, πρέπει να γίνουν ακόμα περισσότερες».

Αυτή τη βδομάδα είχαμε τα συλλαλητήρια του παμε για την υγεία και την κάθοδο των αγροτών στους δρόμους της ελλάδας, αλλά αυτά δεν αρκούν προφανώς από μόνα τους για να αντιστρέψουν τη νηνεμία και το γενικότερο κλίμα. Παράλληλα είχαμε και την ανακοίνωση των υποψηφίων του κκε στις περιφέρειες και τους βασικούς δήμους της χώρας. Υποψιάζομαι πως η παρουσία του μαργαρίτη στην εκδήλωση στο τιτάνια συνδέεται μάλλον με το ευρωψηφοδέλτιο, αλλά καλύτερα να περιμένουμε κάποια επίσημη ανακοίνωση. Θα ‘χει ενδιαφέρον να δούμε την τελική σύνθεση του ψηφοδελτίου, όπου λογικά δε θα τεθεί πάλι επικεφαλής ο παφίλης, εφόσον θα είναι επιφορτισμένος με την προεκλογική δουλειά για την περιφέρεια αττικής.

Σήμερα λοιπόν θα δούμε μερικά πιο ειδικά εκλογικά ζητήματα και κάποιες πρώτες εκτιμήσεις, έχοντας ωστόσο ως πυξίδα την εισαγωγική επισήμανση ως προς το πού πρέπει να δοθεί βάρος και ποιο είναι το κύριο στη σημερινή συγκυρία.

Οι φετινές εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν την ιδιαιτερότητα να συμπίπτουν χρονικά με τις ευρωεκλογές. Μπαίνει λοιπόν αναπόφευκτα το ερώτημα ποια μάχη είναι πιο σημαντική και έχει προτεραιότητα. Καμία και όλες μαζί, είναι η απάντηση που δίνουμε από τη δική μας σκοπιά. Μας ενδιαφέρει δηλ να έχουμε καλά αποτελέσματα τόσο τη δεύτερη κυριακή στις ευρωεκλογές, που θα γίνουν σε κλίμα οξυμένης πόλωσης, όσο και την πρώτη κυριακή με τα ψηφοδέλτια της λασυ (λαϊκής συσπείρωσης), ιδίως στις περιφέρειες που θα αποτυπώσουν και αυτές αθροιστικά έναν πανελλαδικό συσχετισμό –αν και είναι πιθανό να υπάρχει κάποια απόκλιση μεταξύ των δύο.

Μήπως σφοι ισχύουν και για τις άλλες δυνάμεις τα ίδια κριτήρια; Όχι σφοι, δεν ισχύουν. Το μαύρο μέτωπο της κυβέρνησης έχει φροντίσει να συμπέσουν οι ευρωεκλογές με τη δεύτερη κυριακή των δημοτικών-περιφερειακών, για να πέσει η συμμετοχή και να περιορίσει κάπως το μέγεθος και τη σημασία της επικείμενης ήττας του. Παραπλήσια είναι η τακτική του και στις άλλες εκλογές, που επιχειρεί να τις αποφορτίσει από το πολιτικό τους περιεχόμενο και να τις παρουσιάσουν ως επιλογή προσώπων –σε αυτή τη λογική άλλωστε κινούνταν η πρόταση για ένα μοντέλο επιλογής υποψηφίων συμβούλων από όλους τους συνδυασμούς, ανεξαρτήτως δημάρχου ή περιφερειάρχη.

Ο σύριζα προτάσσει σαφώς τις ευρωεκλογές, αφενός γιατί μπορεί να του δώσουν ευρύ προβάδισμα κι έναν αέρα νίκης για τις επόμενες εθνικές εκλογές, αφετέρου γιατί κανένα πρωτοκλασάτο στέλεχός του δε θέλει να κάψει την προοπτική μελλοντικής υπουργοποίησής του, μπλέκοντας σε κάποιο δήμο ή περιφέρεια. Εκεί όπου βρέθηκε δηλ η αγλαΐα μαζί με διάφορους «ριζοσπαστικούς» καραγκιόζηδες και γίνεται αριστερό άλλοθι σε ένα πολιτικό θέατρο σκιών, που δεν πείθει ούτε καν τους ίδιους τους ψηφοφόρους του τσίπρα. Η περίπτωση της κυρίτση αναδεικνύει βέβαια ένα πολύ σημαντικό ζήτημα για την κοντόφθαλμη λογική που επικρατεί σε μια μερίδα απολυμένων της ερτ και άλλων δημόσιων υπαλλήλων που απειλούνται με διαθεσιμότητα κι απόλυση και κυρίως για το τι αντιλαμβάνονται ως προοπτική και άμεση λύση στο πρόβλημά τους. Αλλά δεν είναι της παρούσης να αναλυθεί εδώ.

Αυτή η ιεράρχηση πάντως είναι πολύ βολική για την «αριστερή αντιπολίτευση» του σύριζα, που μπορεί να εφαρμόσει τον άτυπο συγκεντρωτισμό του σύριζα στις ευρωεκλογές, για να μη δεχτεί ισχυρό πλήγμα η προοπτική της αριστερής κυβέρνησης, αλλά να εκφράσει τη δυσαρέσκειά της στις περιφέρειες, δίνοντας πχ ψήφο διαμαρτυρίας κι υπόσταση στην ανταρσύα. Τι αστικό κόμμα θα ήταν εξάλλου ο πλήρως μεταλλαγμένος σύριζα, αν δεν φρόντιζε να βρίσκει τέτοιες βαλβίδες ασφαλείας για την εκτόνωση της δυσαρέσκειας και τον επαναπατρισμό των διαμαρτυρόμενων ψηφοφόρων στις πιο κρίσιμες μάχες. Τους λείπει ακόμα η τεχνογνωσία του κοινοβουλευτικού μασάζ για τα δύσκολα και σκληρά νομοσχέδια που καλείται να υπερψηφίσει ο κυβερνητικός λόχος, αλλά για αυτό υπάρχει και η πείρα των συνεργαζόμενων.

Ας έρθουμε τώρα στις υποψηφιότητες που στηρίζει το κόμμα και τις ανακοίνωσε ο γγ την περασμένη δευτέρα στο τιτάνια για να κάνουμε κάποιες αρχικές εκτιμήσεις. Το πρώτο σημείο στο οποίο μπορεί να σταθεί κανείς είναι ο σημαντικός βαθμός ανανέωσης με υποψηφίους που δεν έχουν κλείσει καν το τριακοστό έτος της ηλικίας τους· αναφέρω από μνήμης μια 27χρονη υποψήφιά μας στη λευκάδα και τον 29χρονο γιάννη βήτα, υποψήφιο στην περιφέρεια δυτικής μακεδονίας, απέναντι στον αμαρτωλό καριπίδη. Υπάρχουν όμως και σταθερές αξίες, όπως ο κερκυραίος γιατρός που έχει χαίρει εκτίμησης σε όλο το νησί και έχει ξεγεννήσει το μισό πληθυσμό –που λέει ο λόγος- και πολλοί άλλοι, για τους οποίους μπορεί να γίνει και ξεχωριστή ανάρτηση. Σχεδόν ίδιοι –με την ουσιαστική προσθήκη του πρωτούλη- έχουν παραμείνει οι υποψήφιοι της λασυ και στην αττική, όπου συναντάμε μερικά από τα πιο συμπαθή και δημοφιλή στελέχη του κόμματος. Τον παφίλη επικεφαλής, τον πέρρο, την μπαλλού και τον πρωτούλη για αντιπεριφερειάρχες, μανουσογιαννάκη και τζατζάνη στον πειραιά, το σοφιανό στο δήμο αθηνών, τον κουμπούρη, κτκ.

Η περιφέρεια αττικής έχει κομβική σημασία γιατί αντιστοιχεί, αν δεν κάνω λάθος, σχεδόν στο ένα τέταρτο των συνολικών ψήφων της επικράτειας. Στην προηγούμενη αναμέτρηση του 10’ ο παφίλης είχε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, συγκεντρώνοντας περίπου το 15% των ψήφων με ανοδικές τάσεις στις λαϊκές εργατικές περιοχές –νομίζω πως ήταν δεύτερος στη β’ αθήνας και στη β’ πειραιώς. Και αυτό παρά τη μεγάλη διασπορά ψήφων σε εννιά ψηφοδέλτια και τα ισχυρά συστημικά αναχώματα –όπως ο δημαράς, που κατέβηκε με το προφίλ του ανεξάρτητου αντιμνημονιακού κι ισχυρή μιντιακή στήριξη, ή ο αλαβάνος με τα μεγάλα λόγια για.. πρόκριση στο δεύτερο γύρο, πριν έρθει τελευταίος και καταϊδρωμένος, πίσω κι από τον χάγιο της ανταρσύα με την οποία τώρα θα συνεργαστούν.

Από εκείνη την εκλογική μάχη τον οκτώβρη του 10’ έχει μεσολαβήσει η κατάρρευση του πασόκ, που λογικά θα αλλάξει ποσοστά και θέσεις με το σύριζα, που είχε μείνει σε μονοψήφια επίπεδα με τον επίσης πασόκο μητρόπουλο. Είναι αμφίβολο όμως αν ο ροζ εκλογικός μηχανισμός αποδειχτεί εξίσου αποτελεσματικός με το πράσινο πελατειακό σύστημα, ιδίως από τη στιγμή που δεν κλείδωσε κάποια δυνατή υποψηφιότητα από τα ονόματα που κυνηγούσε (μικρούτσικος, λαζόπουλος). Μπορεί μάλιστα η υποψηφιότητα της δούρου να ενισχύσει κάποια φυγόκεντρη τάση της αριστερής τάσης (τη ριζοσπαστική τάση, ω υπέρταση), όσο κι αν το μάο εκτιμά πως η ρένα έχει μεγάλη διεισδυτικότητα στις γυναίκες ψηφοφόρους και το νεανικό κοινό –είπαμε να γίνεται καλόπιστη κριτική, αλλά όχι και με τέτοιο τρόπο που να αρχίζει κανείς να αμφιβάλλει για την προαίρεση και το σκοπό του καθενός.

Στην εκλογική εξίσωση θα μπει φέτος κι η χρυσή αυγή –που είχε κατέβει μόνο στο δήμο- μάλλον όμως με ψαλιδισμένα φτερά, ενώ βγαίνει πιθανότατα ο δημαράς –που και να κατέβει με τους ανελ, δε νομίζω να πιάσει το προηγούμενο ποσοστό του. Συμπερασματικά η σκόνη έχει αρχίσει κάπως να κατακάθεται και το σκηνικό πολώνεται γύρω από το νέο δικομματισμό, αλλά συνεχίζει να είναι θολό.

Η εκλογική δυναμική του κόμματος μπορεί να εμφανίζεται συγκριτικά μειωμένη, αλλά εγώ θα ριψοκινδυνεύσω μια πρώτη εκτίμηση και θα πω ότι ο παφίλης έχει τη δυνατότητα να πετύχει ένα καλό αποτέλεσμα με τη λασύ, πλησιάζοντας ίσως και την προηγούμενη επίδοση στις εκλογές του 10’ –κάτι που θα δώσει μεγάλη ώθηση και στο πανελλαδικό ποσοστό των συνδυασμών της λασύ, που ‘χε στις περιφέρειες προσεγγίσει το 11%.

Εξίσου κρίσιμες μάχες θα δοθούν τοπικά και σε κάποιους δήμους –πχ στο πέτρογκραντ, την ικαρία ή και την πάτρα, όπου οι πρώτες πολύ πρώιμες δημοσκοπήσεις έδιναν κάποιο προβάδισμα στο δικό μας υποψήφιο.
Όλα αυτά όμως δε σημαίνουν τίποτα και δεν πρέπει να λειτουργήσουν αποπροσανατολιστικά. Το πιο σημαντικό είναι αυτό που επισημάνθηκε εξ αρχής στο κείμενο για τον πρωτεύοντα ρόλο που έχει το κίνημα κι οι ζωντανές, συλλογικές διεργασίες.
Εξάλλου είναι ζήτημα τι περιθώρια φιλολαϊκής διαχείρισης υπάρχουν για ένα κομμουνιστή υποψήφιο σήμερα στους δήμους, που γίνονται το μακρύ χέρι του κράτους και μοχλός προώθησης μιας σειράς αντιλαϊκών μέτρων –ιδιωτικοποιήσεις, ενοικίαση ωφελούμενων χωρίς εργατικά δικαιώματα, κτλ.


Αλλά αυτό το κομμάτι θα το δούμε αναλυτικά σε κάποια από τις επόμενες αναρτήσεις.

81 σχόλια:

ΗΦΑΙΣΤΟΣ είπε...

ο σ.Μπαμπης δεν ειναι γυναικολογος αλλα χειρουργος ΚΕΡΚΥΡΑ

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Σφυροδρέπανε, ξεχνάς μια βασική παράμετρο σε σχέση με τη Δούρου και τον Σύριζα: ότι την άλλη φορά, το 2010, ο Σύριζα είχε κατεβάσει τον Μητρόπουλο, με αποτέλεσμα πάρα πολλοί να μην τον ψηφίσουν. Κι εγώ, ας πούμε, μη θέλοντας τον Μητρόπουλο και μη μπορώντας να ψηφίσω Παφίλη (ίσχυε τότε η πενταετία από τον Δεκέμβρη του 2008), διάλεξα τον Αλαβάνο.

Ανώνυμος είπε...

H Αγλαια Κυριτση, υποψηφια του συριζα, θελει καρεκλα και επαναπροσληψη στην ερτ (γιατι ο πολυς αγωνας ανοιγει την ορεξη), η οποια ομως εκλεισε μνημονιακα και καλα εκανε, συμφωνα με τον μνημονιακο πρωην πασοκ, πρωην δημαρ, νυν υποψηφιο του συριζα Οδυσσεα Βουδουρη, αλλα πλεον εχει το "εβραικο-ανθελληνικο" ονομα νεριτ και ειναι του βελζεβουλ, συμφωνα με τον ψιλο(χοντρο)φασιστα γκομενο του Κασιδιαρη Θεοδωρο Καρυπιδη, επισης υποψηφιο του συριζα. 29 ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΠΛΥΝΤΗΡΙΩΝ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ: ΣΥΡΙΖΑ.

sniper

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Οκ, ευχαριστώ για τη διόρθωση.

Εσύ δηλ ΝΣ είχες πρόβλημα με το μητρόπουλο, αλλά όχι με τη δούρου; Νομίζω πως κάποιοι θα ακολουθήσουν φέτος την ίδια διαδρομή ψηφίζοντας τον υποψήφιο της ανταρσύα -ή γιατί όχι;- και παφίλη.

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Όχι, δεν έχω πρόβλημα με τη Δούρου, τη συμπαθώ κιόλας, και πιστεύω ότι θα πάει πολύ καλά (αν και δεν έχω δει το υπόλοιπο ψηφοδέλτιο). Και επειδή ισορρόπησε με τον Γαβριήλ στον Δήμο Αθήνας, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει ψήφους από "αριστερούς συριζαίους". Και ο Γαβριήλ θα πάει πολύ καλά.

Μακάρι να διατηρήσει τις δυνάμεις του κι ο Παφίλης, αλλά ξεκινάει από πολύ ψηλά. Δύσκολο το βλέπω. Όπως δύσκολη θα είναι και η απόφαση σε μερικούς δεύτερους γύρους.

Ανώνυμος είπε...

σαραντακος. καμμια δυσκολια ψηφιζου με παντου ΚΚΕ και οπου δεν ειμαστε ΛΕΥΚΟ ΚΑΙ ΑΚΥΡΟ αυτα που ξεραται θα τα ξεχασεται

anonymous anonymous είπε...

"Μακάρι να διατηρήσει ο Παφίλης τις δυνάμεις του".

"Και εσείς τι κάνετε γι' αυτό;"

"Ψηφίζω Δούρου".

Σιχάματα...

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε κλείσ'τα τα σχόλια σε παρακαλώ. Είναι καλτ το μπλογκ σε ένα βαθμό, αλλά πλέον μπαίνεις στα επικίνδυνα χωράφια του τρας (όχι αυτού των παλιών μετάλλικα, αλλά αυτού της σίας λιαροπούλου). Το τερμάτισε πάλι ο βρυξελλιώτης, πάμε γι'άλλα μπαλλαντέρ.

Ijon Tichy

ΥΓ: Συμπαθέστατη η Δούρου. Και κατάμαυρη επίσης. Αλλά ποιός τις λογαριάζει τις κινήσεις της στον τομέα της εξ. πολιτικής και τις δηλώσεις που έχει κάνει κατά καιρούς; "Πολύ καλό παιδί Antonis" που έλεγε κι ο καλυβάτσης...

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Δεν νομίζω ότι κερδίζετε τίποτα με χαρακτηρισμούς όπως σιχάματα. Λογικό είναι ο καθένας να υποστηρίζει τον υποψήφιο του κόμματός του: ο κουκουές τον Παφίλη, ο συριζαίος τη Δούρου, ο αντάρσυος τον Χάγιο (ή όποιον κατέβει τώρα). Και λογικό είναι να χαίρεται κανείς αν οι κοντινοί του χώροι ευδοκιμούν επίσης, πολύ περισσότερο αν αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του.

Ανώνυμος είπε...

Μπαλτσαβια,γιατι δεν μαλωσες το Απολιθωμα για το θεμα που ανεβασε?

ΑΠΟΛΙΘΩΜΑ,αστα με προεκλογι κες εκτιμησεις το κκε δεν επιστρε φει στην θεω ρια των ΣΤΑΔΙΩΝ ουτε κανει ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με συριζα αυτα που ξερα τε να τα ξεχασετε

Παπουτσωμενος Γατος

Ανώνυμος είπε...

ΓΑΤΟΣ το θεμα ειναι σωστο ουτε για συνεργασια μιλαει ουτε για σταδια εγω σχολιασα οτι εχουμε δυσκολια τη θα κανουμε στον δευτερο γυρο οπου δεν ειμαστε ΛΕΥΚΟ ΚΑΙ ΑΚΥΡΟ τα κολπα τελειωσαν

Ανώνυμος είπε...

σαραντακο αυτο το κοντινοι χωροι μου αρεσε πολυ ητανε καλη ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Παναγιώτη, όχι απλώς κοντινοί χώροι είναι τα δυο κόμματά μας, αλλά και συγκοινωνούντες -εκτός αν νομίζεις ότι οι 250.000 ψηφοφόροι που έφυγαν από το ΚΚΕ ανάμεσα σε Μάιο και Ιούνιο, σχεδόν η μισή δύναμη του κόμματος, πήγαν ξερωγώ στους Ανέλλ ή στο Πασόκ. Στον Σύριζα πήγαν και αύριο μπορεί να επιστρέψουν. Συγκοινωνούντες χώροι λοιπόν.

Καλύτερα να μην απαντήσεις όμως, να μην ανταπαντήσω κι εγώ γιατι ενοχλείται και ο φίλος μου ο Ijon.

Ανώνυμος είπε...

σαραντακος. καμμια σχεση ειναι σαν να πηγαν σε εν οποιοδηποτε κομμα του καπιταλιστικου συστηματος πολυ ποιο ευκολα θα κερδηθουν εργατες και λα ικα στρωματα απο αλλα κομματα απο ολους αυτους που νομιζουν οτι με αριστερη κυβερνηση μεσα στον καπιταλισμο θα βελτιωθη η ζωη τους καμμενα χαρτια οι περισσο τεροι απο της αυταπατες

Ανώνυμος είπε...

σαραντακος και δεν υπαρχει καμμια αμφιβολια οτι η ζημια που εχει κανει το 20ο συνεδριο και η 6η ολομελεια καλλιεργωντας αυτη την προβοκατορικη θεωρια που επικαλεισαι ειναι τερα στια και μακροχρονια αλλα εδω και 22 χρονια εχουμε ξεκοψει απο αυτα κραμε τα λογια του ΛΕΝΙΝ οπορτουνισμος ειναι η θεωρια της ατικης ταξης μεσα στο εργατικο κινημα και μας χωριζει ΑΙΜΑ

Ανώνυμος είπε...

Ισχυει οτι με τον νομο που περασανε για τους ετεροδημοτες,οι ψηφοφοροι μπορουν να ψηφισουν ΕΙΤΕ στον β' γυρο ΕΙΤΕ στις ευρωεκλογες,επειδη δεν μπορουν να μεταφερουν τα δικαιωματα τους?

Οφ τοπικ

Σαραντακο,εψαχνα τον καταλογο των εκδοσεων της Συγχρονης Εποχης,και ειδα οτι εχεις κυκλοφορησει και εσυ ενα βιβλιο εκει,πριν καμια 15ετια.

Ειχα βρει και ενα αλλο που ειχε γραψει ή μεταφρασει η Σωτη Τριανταφυλλου(!!) στα 80ς.Πως αλλαζουν οι καιροι...

Παπουτσωμενος Γατος

Ανώνυμος είπε...

Πάλι τα ίδια... Εντάξει να πω και του στραβού το δίκιο δεν φταίει ο Σαραντάκος που κάποιοι του δίνουν πάσα με την κολλημένη βελόνα τους. Το σατίρισε με θαυμάσιο τρόπο ο Γάτος παραπάνω... Το χειρότερο είναι ότι νομίζουν κιόλας ότι βοηθάνε!
Η μεγαλύτερη συνεισφορά του Σαραντάκου είναι ότι μπάζει σε αυτό το ιστολόγιο τα ιδεολογήματα που παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ για να δηλητηριάσει κόσμο που καλοβλέπει το Κόμμα. Κατά τη γνώμη μου δεν έχει νόημα η συζήτηση μαζί του, πολύ περισσότερο "συζήτηση" - ηθελημένο ή αθέλητο τρολάρισμα.

Εν πάσει περιπτώσει στο θέμα μας.
Όποιος τοποθετεί τον εαυτό του στη πλευρά της αλλαγής της κοινωνίας, στην πλευρά του σοσιαλισμού, στο πλευρό σε τελική ανάλυση του ΚΚΕ, έχει πολλή δουλειά να κάνει μέχρι τις εκλογές. Γιατί είναι μια μάχη δύσκολη, που δεν θα κρίνει βέβαια τον πόλεμο αλλά σημαντική. Κανένας τίμιος αγωνιστής - άρα εξαιρούνται Σαραντάκοι, ΜΑίτες κτλ - δεν περισσεύει. Άρα καλή η συζήτηση εδώ αλλά ακόμα καλύτερη η συζήτηση εκεί έξω. Σε αυτό θα μετρηθούμε όλοι!
Δεν θα γράψω τίποτα άλλο, γιατί φοβάμαι ότι η συζήτηση θα εκχυδαϊστεί με γεωμετρική πρόοδο.

ΡΓ

Αναυδος είπε...

ο Συριζα ειναι συγκοινωνουν δοχειο και για κρυπτοφασιστες και αντισημιτες και μαλιστα με τη στηριξη της τοπικης κοινωνιας

http://www.zougla.gr/politiki/article/iper-tis-ipopsifiotitas-karipidi-to-periferiako-sintonistiko-d-makedonias-tou-siriza

για την ακριβεια οι απωλειες του ΚΚΕ τον Ιουνιο δεν κατευθηνθηκαν ολες στο Συριζα αλλα και στην αποχή

Ανώνυμος είπε...

Δε βλέπω οι "σκληροί" εδώ να σχολιάζουν το γεγονός ότι στο Δήμο Αριστοτέλη (σκουριές) το ΚΚΕ δεν ανακοίνωσε υποψήφιο (ενώ την προηγούμενη φορά είχε). τι έγινε εκεί αν ξέρει κάποιος να μας πει...

για τους ετεροδημότες κάνουν το παν για να μην ψηφίσουν νομίζω θα ξέρουμε από δευτέρα τι θα γίνει

bd

Ανώνυμος είπε...

ουτε στο δημο σιθωνιας εχει ανακοινωσει υποψηφιο τι συμπερασμα βγαζεις ?

ελεος με τους συνομωσιολογους ηλιθιους μικροαστους

ενας σκληρος

Ανώνυμος είπε...

μου φαίνεται αρκετά πλήρης η παρουσίαση των υποψηφίων της Κεντρικής Μακεδονίας, εκτιμώ ότι δε θα ανακοινώσει άλλους υποψηφίους, δε μου φαίνεται συμβατό με τη λογική του ΚΚΕ να αφήνει ανοιχτά μέτωπα.
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=7/2/2014&id=14981&pageNo=7&direction=1

bd

Ανώνυμος είπε...

εγω νομιζω οτι οταν υπαρχουν σχολια για συγγενεις πολιτικους χωρους και θεωριες για ενοτητα της αριστερας αν μαινουνε αναπαντητα δεν βοηθαει και δειχνη αδυναμια δημιουργοντας συγχησεις

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Γάτε, δύο βιβλία έχω εκδώσει στη ΣΕ, αλλά πριν από πολύ περισσότερα χρόνια, και τα δυο τη δεκαετία που αγαπάει ο Σφυροδρέπανος. Προφανώς το ένα θα έχει εξαντληθεί, γιαυτό δεν τόχει ο κατάλογος. Ποιο έχει; Την Αποψίλωση ή την Πορεία;

Η Σώτη έχει εκδώσει ένα δικό της και ίσως καναδυό μεταφράσεις στη ΣΕ. (Μεταφράσεις έχω κάνει μπόλικες κι εγώ). Επίσης ήμασταν μαζί στη συντακτική επιτροπή της Πολιτιστικής, ενός περιοδικού που έβγαζε ο Αντ. Στεμνής, που ήταν το ανεπίσημο πολιτιστικό περιοδικό του ΚΚΕ (αλλά μετά τα σπάσανε, είναι μεγάλη ιστορία). Λαμπρό μυαλό η Σώτη τότε. Για μετά δεν ξέρω, έχω χάσει τα ίχνη της. Όσα γράφει στις εφημερίδες βέβαια είναι για να τραβάς τα μαλλιά σου, σκέτη θλίψη.

Για τις εκλογές δεν γράφω, να μη στεναχωριέται ο ΡΓ.

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Ή μάλλον να γράψω κάτι τεχνικό. Δεν ισχύει το είτε/είτε που λέει ο Γάτος. Δεν θα υπάρχουν τμήματα ετεροδημοτών. Όποιος δεν έχει μεταφέρει δικαιώματα πρέπει να πληρώσει δυο φορές τη μετάβαση, μία την πρώτη Κυριακή για τις αυτοδιοικητικές και μία τη δεύτερη για τις ευρωεκλογές και τον β' γύρο των αυτοδιοικητικών. Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση πως θα περάσει η τροπολογία της κυβέρνησης στο νόμο του Καλλικράτη.

Αυτή τη φορά είναι πιο αναγκαία η οργανωμένη μετάβαση.

Ανώνυμος είπε...

@Σαραντακος

Ξανακοιταξα,οντως 2 βιβλια εχεις εκδωσει απο εκει,και η Σ.Τ. 1,με 2 μεταφρασεις.

Δεν ηξερα πως ειχε τοσο μεγαλη σχεση με το Κομμα.Την εκοβα για παλια πασοκα ή ρηγου.

Γενικα εχει το στυλ του ανθρωπου που αποστατει και βρωντοφωναζει κατα των παλιων του πιστευω,για να γινει αρεστος στα νεα του αφεντικα.Της παει γαντι η φραση ''ταξικο ναυαγιο''(οπως και για παρα πολλους απο τον ΣΥΡΙΖΑ)

Τωρα γραφει κατι αρθρα στην Athens Voice,που θα ζηλευε και ο Τζημερος,ενω κανει επιθεσεις σε ακροδεξιους και εκκλησιας,για να κρατησει ενα αρωμα ντεμεκ προοδευτικοτητας.

Παπουτσωμενος Γατος

Ανώνυμος είπε...

http://leninreloaded.blogspot.gr/2014/02/tvxs.html

Αααχχ, μυρισε ευρωεκλογες...

Προτεινω drinking game για το tvxs. Πινεις μονορουφι μια μπυρα (ή κατι πιο δυνατο καλυτερα) καθε φορα που δημοσιευεται συκοφαντικο για το ΚΚΕ αρθρο και κατεβαζεις ενα σφηνακι καθε φορα που αναφερεται οπουδηποτε ο Σταλιν. Νομιζω οτι γινεσαι ανετα κουρουμπελο μεσα σε μια ωρα.

sniper

Ανώνυμος είπε...

Έννοια σου και δεν στεναχωριέμαι. Σου είπα, προσφέρεις αφιλοκερδώς τα ιδεολογήματα που ακούω στη δουλειά και αλλού από ΣΥΡΙΖΑιους και μου δίνεις τη δυνατότητα να προετοιμαστώ. Αλλά μέχρι εκεί. Παρεπιπτόντως τα 2 βιβλία ήταν ωραία, αλλά προφανώς το έργο μόλις φύγει από το δημιουργό του δεν του ανήκει, ενίοτε μπορεί και να μην τον εκφράζει από ένα σημείο και μετά.
Επανέρχομαι στο ότι η συζήτηση μαζί σου δεν έχει νόημα, τουλάχιστον εκ μέρους μου. Και όχι, δεν δείχνει αδυναμία το να μην απαντώ σε μια διαδικτυακή καρικατούρα αμφιθεάτρου, πόσο μάλλον να μην θεωρώ απάντηση μια κολλημένη βελόνα που δεν βοηθάει καθόλου.

Κανένας όμηρος στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ!

ΡΓ

aristonikos85 είπε...

@ Παναγίωτης Μπαλτσιαβιας.

Τα σχόλια σου είναι τόσο ανορθόγραφα που δεν μπορώ να τα διαβάζω ούτε εδώ ούτε στο Redfly.
Η κατάληξη των ρημάτων είναι -ω όχι -ο. πχ λύν-ω
Στο γ ενικό η κατάληξη είναι αι πχ γίνετ-αι.
Στο α και β πληθυντικό η κατάληξη είναι ε πχ παίζουμ-ε - παίζετ-ε.
Σόρρυ που στο παίζω δάσκαλος αλλά φαίνεσαι πιο ανορθόγραφος κι από χρυσαυγίτη στο defence net.

Ανώνυμος είπε...

ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΟΣ δεν υπαρχει παρεξηγηση το καταλαβαινω απολυτα το προβλημα που υπαρχει παντως καμμια σχεση με οτι αλλο εκτος απο κομμουνιστης ΦΙΛΙΚΑ

Red Star είπε...

Το κακό είναι πως οι ευρωεκλογές θα γίνουν μαζί με το δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών όπου δεν θα έχουμε αρκετούς υποψήφιους.Πολλοί είχαν συνηθίσει στην αποχή στο δεύτερο γύρο, θα πρέπει όλοι να πάνε την δεύτερη Κυριακή γιατί η μάχη των ευρωεκλογών είναι σημαντική.

Επί της ουσίας, δική μου εκτίμηση είναι πως στο πρώτο γύρο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζοριστεί πολύ σε αντίθεση με τη ΛΑΣΥ. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντοτε έπαιζε το χαρτί ότι οι δημοτικές είναι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και δεν έχουν χαρακτήρα γενικών εκλογών ,γι'αυτό και συνεργαζόταν με διάφορους.

Οι υποψήφιοι του σε πολλές περιφέρειες και δήμους δεν έχουν τους μηχανισμούς και τις δυνάμεις για να πάρουν όσες ψήφους πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές του 2012.

Σε αρκετές περιφέρειες στο πρώτο γύρο ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σε σχετικά χαμηλά επίπεδα.Στην Αττική ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει τη καλύτερη των επιδόσεων και σε σύγκριση με την συντριβή Μητρόπουλου το 2010, θα είναι το χαρτί που θα παίξουν οι Συριζαίοι στα πάνελ για να δείξουν ότι τα πήγαν καλύτερα από τη ΝΔ.

Θα φανώ ίσως υπεραισιόδοξος, αλλά η ΛΑΣΥ θα είναι ένας από τους νικητές των τοπικών εκλογών (μιλάω σε πανελλαδικό επίπεδο και με διαφοροποιήσεις από περιοχή σε περιοχή).Το 10 % στις περιφέρειες είναι απόλυτα εφικτός στόχος σαν ποσοστό (θα εξαρτηθεί και από το μέγεθος της αποχής) και δεν αποκλείεται να αγγίξουμε και να ξεπεράσουμε και το 10,9 % του 2010.Αν γίνει κάτι τέτοιο ίσως αλλάξει το κλίμα και για τις ευρωεκλογές όπου ως τώρα πιο πιθανό είναι ποσοστό κοντά στο 6-7 %.

Για την περιφέρεια της Αττικής είναι βέβαιο το διψήφιο ποσοστό για τον Παφίλη θα ρίσκαρα να προβλέψω 11 - 14 %.

Για τους δήμους και τις δημοτικές εκλογές δεν υπάρχουν ακόμα αρκετά δεδομένα για να πω κάτι σχετικό.

Εκτίμηση μου είναι επίσης πως οι νεοναζί θα πάνε καλά αλλά όχι όσο ελπίζουν κ στις περισσότερες περιφέρειες θα φάνε τη σκόνη μας.

Η ΝΔ θα είναι νικήτρια στο πρώτο γύρο, θα έχει όμως κάποιες απώλειες σε σχέση με το 2010, το ΠΑΣΟΚ δεν θα τα πάει τόσο χάλια όσο στις ευρωεκλογές (που αμφιβάλλω αν ξεπεράσει το 5%).

Τέλος η ανησυχία μου είναι οι Ευρωεκλογές, εκεί θα υπάρξει διπολισμός και κυρίως το γεγονός ότι θα γίνουν τη δεύτερη Κυριακή είναι ένα επικίνδυνο στοιχείο για το ΚΚΕ.

Red Star είπε...

Συμπληρωματικά να πω πως ο Παφίλης είχε έρθει δεύτερος μετά το Σγουρό (23,5%), με 19 % στο Δυτικό τομέα Αθηνών, Δήμος Αγίας Βαρβάρας
Δήμος Αγίων Αναργύρων - Καματερού
Δήμος Αιγάλεω
Δήμος Ιλίου
Δήμος Περιστερίου
Δήμος Πετρούπολης
Δήμος Χαϊδαρίου

Και να μη ξεχνάμε τις συντριβές Αλαβάνου,Μητρόπουλου και Αδωνι Γεωργιάδη, που τα γκάλοπ τους έδειχνε πιο ψηλά από τον Παφίλη :P

Αναυδος είπε...

προσωπικα δε με ενοχλει η ορθογραφια του Παναγιωτη και καλο ειναι να καταλαβουμε οτι ο σχολαστικισμος της μπασταρδης γλωσσας που μιλαμε ειναι αντιδραστικος Τα πολλα ε, ι, ο και οι ηλιθιοι κανονες της ορθογραφιας στο μελλον θα πανε στα σκουπιδια

anonymous anonymous είπε...

Πέθανε ο Ορέστης Κολοζώφ. Πολύ μεγάλη απώλεια για το Κόμμα.

Ανώνυμος είπε...

Red star εγω θεωρω οτι οι περιφεριακες εκλογες και οι ευρωεκλογες αυτες ειναι πρωτογνωρες και για μενα και η επιδοση του κομματος στις ευρωεκλογες και η επιδοση της Λαικης Συσπειρωσης το μονο μετρο συγκρισης που μπορουν να εχουν ειναι οι βουλευτικες του 2012 και οχι οι προηγουμενες αντιστοιχες ευρωεκλογες και τοπικες αντιστοιχα. Ως εκτουτου θεωρω οτι το ΚΚΕ μπορει να ενισχυθει σε σχεση με το 2012. Ωστοσο θεωρω πολυ απιθανο το να πιασει η Λαικη Συσπειρωση το 11,9% του 2010 οπως και δυσκολο στις ευρωεκλογες το ΚΚΕ να πιασει το 8,3% του 2009. Αν θυμαμαι καλα στις δυτικες συνοικιες το ΚΚΕ ηταν 2ο κομμα στις περιφεριακες του 2010. Σημερα ειναι αλλο το τοπιο. Ωστοσο πιστευω οτι οντως μπορει το ΚΚΕ να ενισχυθει και οσο πιο πολυ ενισχυθει τοσο πιο θετικα θα ειναι τα πραγματα για το λαο και κυριως για την ανασυνταξη του κινηματος. Η ενισχυση του ΚΚΕ θα ειναι τονοση ηθικου και αισιοδοξιας για τον εργατοκοσμο.
ratm

Ανώνυμος είπε...

Σεμνος αγωνιστης και ξεχωριστος ανθρωπος. Καλο ταξιδι να χειςΣΥΝΤΡΟΦΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΟΡΕΣΤΗ και οταν δεις τους ηρωες μας επωνυμους και ανωνυμους να τους πεις οτι οι ζωντανοι κραταμε γερα ακομα.

ratm

Ανώνυμος είπε...

Καλο ταξιδι συντροφε ΟΡΕΣΤΗ υποσχομα σται οτι με της μικρες μας δυναμεις θα κρατησουμε το ΚΚΕ ορθιο το κομμα που εμεινες πιστος μεχρι το τελος

Cos είπε...

Άναυδε, νομίζω ότι δεν μπορούμε να μιλάμε, τόσο εύκολα, απαξιωτικά για θέματα σημαντικά και για τα οποία υπάρχουν πολλές απόψεις και πολλά επιχειρήματα για να στηρίξουν το αντίθετο από αυτό που λες. Επειδή όμως θεωρείς αντιδραστικό τον "σχολαστικισμό" (ανύπαρκτο κατά την γνώμη μου) της γλώσσας, σκέψου και το άλλο, μήπως δηλαδή η "απλοποίηση" της είναι αποτέλεσμα του εκφασισμού της κοινωνίας που ζούμε; Μήπως στο μέλλον, όπως λες, η "απλοποίηση" της γλώσσας συμβεί ακριβώς λόγω του ολοένα και μεγαλύτερου εκφασισμού; Αυτή την "απλοποίηση" της γλώσσας δεν προωθεί και η αστική εξουσία;
Συγνώμη για το εκτός θέματος, φυσικά και δεν είναι η κατάλληλη ευκαιρία για μια τέτοια συζήτηση. Ίσως σε κάποια άλλη ανάρτηση του σφυροδρέπανου.

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Η αργή και σταδιακή απλοποίηση (μαζί και ο εξορθολογισμός) της ορθογραφίας είναι κάτι που ήδη γίνεται *σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες* και θα εξακολουθήσει να γίνεται, όπως όλα δείχνουν. Η καθιέρωση φωνηματικής (το 'φωνητικής' δεν είναι απόλυτα ακριβές) ορθογραφίας στην ελληνική γλώσσα θεωρητικά είναι κάτι εφικτό, αλλά δεν νομίζω ότι θα γίνει, επειδή και πραχτικά προβλήματα υπάρχουν (π.χ. πολλά ομόηχα) και είναι τεράστιος ο όγκος των παλιών κειμένων.

Δεν είναι ίδια σήμερα η κατάσταση με τότε που οι Έλληνες της ΕΣΣΔ εφαρμόσανε φωνηματική ορθογραφία με το εικοσαγράμματο αλφάβητο, ούτε με τότε που ο Κεμάλ άλλαξε το αλφάβητο της τουρκικής γλώσσας.

Είναι αλήθεια πως ο Γληνός, την εποχή που στρεφόταν προς τον κομμουνισμό (αλλά πριν ακόμα ολοκληρώσει τη στροφή), είχε προτείνει τη ριζικήν ορθογραφική απλοποίηση για να θεραπευτεί το κύμα της αγραμματοσύνης, εξετάζοντας, σαν μια από τις πιθανότητες, την οποία μάλιστα ο ίδιος προτιμούσε, το λατινικό αλφάβητο. Το ίδιο πρότεινε και η ομάδα λογίων του περιοδικού Πρωτοπορία.

Αν γίνει φωνηματική η ορθογραφία, έχει ένα νόημα να καθιερωθεί και το λατινικό αλφάβητο, ώστε τα "νέα" κείμενα να μην μπερδεύονται με τα παλιά, αλλά προσωπικά ούτε θέλω κάτι τέτοιο, ούτε το θεωρώ έστω και ελάχιστα πιθανό. Πιο πιθανό βρίσκω να απευθύνει αύριο πρόσκληση για εκλογική συνεργασία ο Κουτσούμπας στον Τσίπρα.

Αναυδος είπε...

Πάντως οι ναροανταρσιοι εχουν γινει ξετσιπωτοι υπερασπιζομενοι από τις σελιδες του Πριν την καπιταλιστικη κυβερνηση της Αργεντινης.
Κατανοητο πως τετοιοι αντικαπιταλιστες συμπορευονται παντου με τον Συριζα της υγειους επιχειρηματικοτητας

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15127:-lr&catid=37:di-evropi&Itemid=172


Ανώνυμος είπε...

Δεν ειμαι γλωσσολογος για να ξερω, ομως ο Αναυδος εχει σιγουρα δικιο οταν μιλα για την ορθογραφια. Τα πολλα ε, η και ο, υπαρχουν επειδη καποτε υπηρχε και αντιστοιχος διαχωρισμος στη γλωσσα, ο οποιος δεν υφισταται πλεον. Προσωπικα μου αρεσει αυτη η ποικιλια στην ελληνικη ορθογραφια, κανει ενα κειμενο ομορφο οπτικα, αλλα δεν παυει να ειναι καταλοιπο. Και για να κινουμαστε στο ιδιο μηκος κυματος, αλλο η απλοποιηση της γλωσσας κι αλλο της ορθογραφιας.

Για την οποια απλοποιηση της γλωσσας, δεν ειμαι καθολου σιγουρος. Απο τη μια, γιατι δε νομιζω οτι η απλοποιηση μιας γλωσσας μπορει να επιτευχθει με "διαταγματα" μιας αυταρχικης εξουσιας. Απο την αλλη, νομιζω οτι η γλωσσα μας εμπλουτιζεται διαρκως με νεους επιστημονικους, τεχνικους, καλλιτεχνικους ορους, αργκο. Εκτος αν πιστεψουμε το φιλολογικο παραμυθι περι της πλουσιοτερης γλωσσας στην ιστορια, της αρχαιοελληνικης, με τα 6, 7, 8 εκατομμυρια λεξεις και του εκφυλισμου της απο ενα σημειο και μετα, που καπου χωνεται κι ενας σατανικος εβραιος και η διαβρωτικη δυτικη κουλτουρα, που ολα σε μας τα χρωσταει. Τα καλα. Τα κακα ειναι δικια της ευθυνη.

Γενικα, θα πρεπει να ειμαστε προσεκτικοι οταν μιλαμε γι αυτα τα θεματα, οπως λεει κι ο Cos, γιατι κυριαρχει για ανεξηγητους λογους η εντυπωση οτι ο καθενας μπορει να μιλαει για τη γλωσσα κι αυτο που λεει να εχει επιστημονικη αξια, σα να μιλαει ο πυρηνικος φυσικος για την επιστημη του ενα πραμα.

sniper

Αναυδος είπε...

Cos
θα συμφωνησω οτι ειναι μεγαλο θεμα αλλα θα διαφωνησω καθετα οτι η απλοποιηση της γλωσσας ειναι φασισμος Το αντιθετο συμβαινει φασιστες και αρχαιολαγνοι γραφουν στην καθαρευουσα και χρησιμοποιουν το πολυτονικο

μην ξεχνας οτι χρησιμοποιουμε μια ορθογραφια και ενα αλφαβητο που δεν αντιστοιχει στην ομιλουσα νεα ελληνικη αλλα στην εν πολλοις αγνωστη αρχαια ελληνικη προσαρμοσμενο στις αναγκες των ελληνιστικων χρονων.

aristonikos85 είπε...

@ ratm
Δεν θα δει ο σφος Ορέστης ούτε τον Φλωρακη ούτε κανέναν παλιό συναγωνιστή γιατί απλούστατα δεν υπάρχει αθάνατη ψυχή. Δεν θα βγάλει φτερά και θα περιφέρεται στο υπερπέραν. Υλιστής ήταν ο άνθρωπος πολιτική κηδεία επέλεξε. Ας αφήσουμε στην άκρη τον ιδεαλισμό και τις εσχατολογικες θρησκευτικές ιδεοληψίες

@Αναυδο Cos
Δεν συμφωνώ ότι η απλούστευση της γλώσσας γίνεται από τους φασίστες. Η ίδια η ζωή την επιβάλει και εμένα η άποψή μου είναι ότι όντως τα διάφορα η ι οι ει είχαν νόημα στα αρχαία επειδή προφέρονταν διαφορετικά (μακρά βραχεία κλπ), αλλά τώρα δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο νόημα. Λογικά κάποια στιγμή στο μέλλον θα εξαλειφθούν. Είχα διαβάσει ένα σοβιετικό λογοτεχνικό έργο κάποτε δεν θυμάμαι καν τον συγγραφέα θυμάμαι όμως ότι άνοιγε συζητήσεις για το αν στο κομμουνιστικό στάδιο η ανθρωπότητα θα μιλάει μια γλώσσα πράγμα πολύ λογικό κατά τη γνώμη μου αφού με την απονέκρωση των αστικών κρατών τα διάφορα έθνη θα τείνουν να προσεγγίζουν όλο και περισσότερο. Μέχρι τότε όμως από την άλλη όσο να ναι θα με ενοχλούν αισθητικά τα ορθογραφικά που βγάζουν μάτι όσο να ναι δεν είναι κι ότι καλύτερο.
@ Απολίθωμα
Σορρυ για τα σχόλια εκτός θέματος

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι απολυτως αντιθετος σε οποιαδηποτε περαιτερω "απλοποιηση" της γλωσσας (χωρις-δυστυχως-να ειμαι καλος χρηστης αυτης). Χρησιμοποιω εισαγωγικα διοτι δε πιστευω καθολου οτι θα υπαρχει καμια πραγματικη απλοποιηση παρα μια απαραδεκτη προσπαθεια μειωσης των απαιτησεων. Τα ζητηματα-οσον αφορα το γλωσσικο-που ηταν να λυθουν λυθηκαν. Η σοσιαλιστικη οικοδομηση δε μπορει να εχει στοχο τη μειωση των απαιτησεων. Αν θεωρουμε οτι η σοσιαλιστικη παιδεια δε θα ειναι σε θεση να μαθει στα παιδια μια ρημαδα ορθογραφια κ θα πρεπει για το λογο αυτο να της αλλαξει τα φωτα, τοτε κλαφτα χαραλαμπε. Θεωρω βεβαια λαθος η κριτικη απεναντι σε καποιον να γινεται με βαση την ορθογραφια (ουτε η ειρωνια ειναι σωστη).

ρα

Ανώνυμος είπε...

aristonikos85 υποθετω οτι ο ratm ειπε κατι οπως το ενιωθε. Δε νομιζω να προσβαλε το νεκρο 'η καποιον αλλο. Ναι υλιστης ηταν ο Κολοζωφ (συλληπητηρια στους οικειους του), υλιστης μεχρι τελους, τιμη του κ καμαρι του. Υλιστης μπορει να ειναι κ ο ratm (εγω δεν ειμαι), κομμουνιστης υλιστης μπορει να ειναι κ καποιος που μπορει να πει για το "καλο αγναντιο" που θα ηθελε να εχει. Ας μη βγαινει τοσο αυστηρα το υλιστικομετρο σε τετοιες στιγμες.

ρα

aristonikos85 είπε...

Δεν ειπα οτι προσεβαλε το νεκρο. Οπως και να το κανεις ομως εκφρασεις του τυπου εφυγε καλο ταξιδι τι βλεπεις απο εκει ψηλα κλπ ειναι ιδεαλιστικα κατασκευασματα του ανθρωπινου μυαλου.
Δεν εφυγε , πεθανε τερματίστηκε η βιολογικη του υπαρξη.

Ανώνυμος είπε...

Και οι υλιστες αποχαιρετουμε τους νεκρους μας φιλε. Τους λεμε καλο ταξιδι παμε στα μνημοσυνα να τους τιμισουμε. Γνωριζωντας οτι ουτε μας ακουνε ουτε μας βλεπουν. Αλλα πως να το κανουμε αν και υλιστης προτιμω να πω στο συντροφο μου που "εφυγε" καλο ταξιδι και και καλη ανταμωση και ας ακουγεται ιδεαλιστικο. Τι να λεμε δηλαδη "αντε καλη τεφρα να γινεις συντροφε"?

ratm

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Νομίζω ότι είναι λάθος να θεωρούμε ότι η απλοποίηση της ορθογραφίας σημαίνει απλοποίηση της γλώσσας. Δεν είναι έτσι. Μια γλώσσα μπορεί να είναι όσο σύνθετη και πολύμορφη θέλουμε, κι ας γράφεται με απλή, φωνηματική ορθογραφία -όπως π.χ. τα ιταλικά.

Είναι όμως αλήθεια ότι, ιδίως παλιότερα, η ορθογραφία χρησιμοποιόταν από την αστική τάξη σαν ένας επιπλέον ταξικός φραγμός.

Οι μπολσεβίκοι μετά το 1917 έκαναν μια περιορισμένη ορθογραφική μεταρρύθμιση, απλοποιώντας και εκσυγχρονίζοντας την ορθογραφία, στο πνεύμα προηγούμενων μεταρρυθμίσεων του 19ου αιώνα.

Στην Ελλάδα, η σημαντικότερη βέβαια μεταρρύθμιση ήταν το 1982 η καθιέρωση του μονοτονικού.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Κάπταιν,
Να συμφωνήσω πως δεν είναι και το ευνοϊκότερο για το ΚΚΕ κλίμα για εκλογές. Και επανέρχεται και το κυπριακό, που θα μπερδέψει πολλούς.
Αλλά, θάλεγα, πως η ίδια η "σκληρή" πραγματικότητα έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Είναι γι αυτό "αληθινή".
Θα ξοφληθούνε πολλοί παλαιοί λογαριασμοί, και, βέβαια, θα ανοίξουν νέοι. Η αβάσταχτη ελαφρότητα της Μεταπολίτευσης, που σηματοδοτήθηκε από το "Πολυτεχνείο" και τη γενηά του (και να θέλω, δεν μπορώ να εξαιρέσω την αφεντομουτσουνάρα μου) τελειώνει επιτέλους! Μαζί με την μάνα της, την χρονικά βαθύτερη (και πιο αβάσταχτη) ελαφρότητα της στρατηγικοποίησης των "αντιφασιστικών" λαϊκών μετώπων, (που μας μπέρδεψε γιατί μας έδοσε μια τεράστια νίκη (Β' ΠΠ) με δυνητικά στρατηγικό βάρος) .
Τελειώνουν τα ψέματα, και οι συνήθεις ψεύτες ψάχνουν για καινούργια. Θα βρούν; Πολύ αμφιβάλλω.
Ας το κάνω πιο λιανά.
Το ΚΚΕ στις 17/6/12 είδε τον εαυτό του, η, αλλιώς, "μετρήθηκε". Πιο πριν εισέπραττε πολιτικά την "διαμαρτυρία" μικροαστών και μικροαστιζόντων, γιατί απλά οι προς τούτο αρμόδιοι απατεώνες ήταν ανίκανοι ακόμη και γι αυτό. Τα ποσοστά 8% και 10% τέτοια ήταν. Εκανε σοφά το Κόμμα, που είπε αυτό, που ο χαζολαός (των ΝΔΠΑΣΟΚΣΥΡΙΖΑ) εξέλαβε ως: "Δε θέλω να κυβερνήσω". Εστω κι έτσι, ο καθένας στη δική του γλώσσα, συνεννοηθήκαμε. Εσείς ψάχνετε μπαλώματα εμείς σας λέμε πως θα φάτε το κεφάλι σας, και αντ' αυτού σας προτείνουμε προετοιμασία για "Δευτέρα Παρουσία".
Το 4,50% ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να πάρουμε, με βάση την μακρόχρονη (60-χρονη) προεργασία, που είχαμε κάνει, κι όσο το καλοσκέφτουμαι, και πολύ μας ήτανε. Το 18ο Συνέδριο δεν είχε (και ακόμη δεν έχει) προκάνει να "δουλέψει", ενώ το 19ο εκκρεμούσε. Και είναι πολύ λάθος να το συγκρίνουμε με το 4.54% του '93. Αν τα λέγαμε αυτά τότε, ούτε η ...Αλέκα δε θα ψήφιζε τον εαυτό της! Τεσπα, θεωρώ, πως το ΚΚΕ το '12 ξόφλησε με τους παληούς λογαριασμούς του, άντε νάχουν μείνει κάτι ψιλά, που δε νομίζω. Από δω κι εμπρός, τη σκληρή γλώσσα της (ταξικής, για) αλήθειας, και αύξηση επιρροής 0.5% το χρόνο, αλλά το χρυσάφι ατόφιο, όχι κράματα. Απαισιόδοξο; Καθόλου! Δε θα μετράμε πάντα ποσοστά σε αστικές εκλογές. Θάρθουν εποχές βίαιες (μάλλον έχουμε μπεί ήδη...), που περισσότερο από το πλήθος των κουκιών, θα μετράται η συνεκτικότητά τους, το μέταλλο καθενός. Οταν θα χάνει ο σκύλος τον αφέντη του, θα επιβιώσει εκείνος, που δεν έχει θολούρες, ξέρει τι θέλει, και έχει την απαραίτητη αποφασιστικότητα, πάνω σε μια ελάχιστη "κρίσιμη μάζα". Είναι τότε, που το ~5% γίνεται σε μια νύχτα 40 η και 90%, χιονοστιβάδα, που σαρώνει. Αν καλά έχω καταλάβει την Ιστορία.
(συνεχίζεται)

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

(συνέχεια)
Και μια, που είπαμε, "χάνει ο σκύλος...", δείτε τι γίνεται στα δύο μεγάλα κόμματα αυτό τον καιρό. [Εννοώ το εξής ένα, το ΝΔΠΑΣΟΚΣΥΡΙΖΑ (νουδουπασοξύριζα), αλλά το μεσαίο είναι ήδη αμφίβολο αν θα καταφέρει να φτάσει σε εκλογές]. Ενα απίθανο σκυλοφάγωμα για τις καρέκλες, που μόνο οι άκρες του βγαίνουν στη δημοσιότητα! Οι άνθρωποι είναι εκτός πάσης πραγματικότητας, χαμένοι στο virtual reality των ΜΜΕ, που τους σαλαγάνε. Η αστική τάξη μελετημένα οδηγεί τα ήδη χρεωκοπημένα γκεσέμια της στο γκρεμό, ανοίγοντας το δρόμο για τα καινούργια, τα φασιστάκια, που την ίδια ώρα, στις φυλακές, ήδη φοράνε το φωτοστέφανο του λαϊκού ήρωα και είναι απρόσβλητα από τον ρηχό, αταξικό τραλαλά-δημοκρατικό μεταπολιτευτικό "αντιφασισμό" η "αντιχουντισμό". Γι αυτό έγραφα τις προάλλες, πως, όσοι νομίζουν, πως θα παίξει ΝΔ vs. Σύριζα, είναι επίσης βαθειά νυχτωμένοι κι ας τεντώσουν τ' αυτιά τους. Θα τρομάξουν όταν δούν αυτό, που θα βγάλουν οι κάλπες ήδη το πρώτο βράδι. Εκεί να δείτε, σαραντάκια μου και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, ποιοί είναι οι δικοί σας ανεξόφλητοι λογαριασμοί. Και ποιά θάναι τα διλήμματα.
Είναι πρώτη φορά στη ζωή μου, που δεν αισθάνομαι πολιτικά στριμωγμένος.
Το ΚΚΕ ας ετοιμάζεται, γιατί είναι το μόνο κόμμα, που μπορεί να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση.
Αυτά, σαν "προεκλογικές εκτιμήσεις".
--------------------------------------
Περι γραφής, παρακάτω....

AGIS είπε...

Το σίγουρο είναι ότι ο αναλφαβητισμός, η αγραμματοσύνη κλπ δεν οφείλονται στα πολλά ο, ι και ε, αλλά στους ταξικούς φραγμούς κλπ.
Τώρα αν ο Μπαλτσαβιάς τα γράφει όλα με ο, με ι και με ε (λέμε τώρα) μικρό το πρόβλημα. Το πρόβλημα δεν είναι στην ανορθογραφία αλλά στην βιασύνη και στην αδιαφορία για τη γραφή: σΤη ν ΑΔιαφοριαγ ι ατη γρΑΦη.
Και με ένα μόνο ι, ε, ο, αν δε δίνεις σημασία στο πώς γράφεις ΠαΛ ι έτΣΙΘ α γρ άφειΣ.
Χωρίς παρεξήγηση.
Επομένως μάλλον ο Μπαλτσαβιάς χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια και λιγότερη βιασύνη όταν γράφει.
Η γλώσσα κι η γραφή εκτός από εργαλείο (που και το εργαλείο θέλει σεβασμό) είναι κι επιστήμη και καλό είναι να την αντιμετωπίζουμε έτσι θυσιάζοντας γι' αυτό κι ένα μέρος της ευκολίας μας.

aristonikos85 είπε...

Επειδη ειπωθηκαν καποια πραγματα για τους μπολσεβικους και την πολιτικη τους στο γλωσσικο ζητημα και επεοδη γνωριζω ρωσικα εχω να πω οτι οι μπολσεβικοι εκαναν τη μαλακια να διατηρησουν την καλλιγραφικη γραφη η οποια διατηρειται μεχρι τις μερες μας.
Αλλα τα τυποποιημενα ρωσικα που ειχαν παλια οι γραφομηχανες και σημερα οι υπολογιστες και αλλοι οι χαρακτηρες της γραφης με το χερι. Καποιοι ειναι ιδιοι αλλα καποιοι ειναι εντελως διαφορετικοι οπως ο χαρακτηρας T που ο καλλιγραφικος δεν εχει καμιά σχεση με τον τυποποιημενο δειτε εδω τι εννοω http://en.wikipedia.org/wiki/Russian_alphabet
Το ιδιο εγινε και στην Αλβανια επι χοτζα και στις δυο περιπτωσεις συντηρηθηκε ενα καταλοιπο του παρελθοντος το οποιο πραγματικα δεν βρισκω κανενα νοημα να υπαρχει.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Για τη γραφή, θα άξιζε να ξέραμε πόσες φορές σήμερα ένα γράμμα γράφεται, και πόσες μιλιέται το συνδεδεμένο φώνημά του. Παληότερα δεν υπήρχε θέμα, ο κυρίαρχος προφορικός λόγος καταδίκαζε τον γραπτό στο ρόλο του αδύναμου ουραγού. Η γλώσσα εξελισσόταν με τον προαιώνιο προφορικό τρόπο της, αγνοώντας το πως την γράφανε οι καλαμαράδες. Εχω την αίσθηση, πως, στην εποχή μας αυτό σιγά-σιγά, και μάλλον όχι αγαθώς, γιατί αντανακλά και άλλες ανεπιθύμητες διεργασίες, αλλάζει. Ο γραπτός λόγος αναπόφευκτα διεκδικεί ρόλο. Εστειλε π.χ., στα αζήτητα τον έμμετρο, σαν μέσο αποθήκευσης πληροφορίας. Ηταν καλό αυτό; Οτι υπήρχε αυξημένη ανάγκη αποθήκευσης πληροφορίας, ούτε λόγος. Αλλά έπρεπε γι αυτό να εξοντωθεί ο υπέροχος έμμετρος λόγος; Αρα έχει πια μεγαλύτερη από πριν σημασία, τι και πως γράφεται. Η Γραφή αρχίζει πια να επηρεάζει, κι αυτή, τη Γλώσσα, και χρειάζεται προσοχή.
Αν ήταν ώριμες οι σκέψεις του Γληνού για "απλοποίηση" της γλώσσας, όπως παρουσιάστηκαν εδώ, θα διαφωνήσω με το Δάσκαλο, η τουλάχιστον με αιφνιδιάζει. Καταρχήν, δε χρειάζεται να είμαι γλωσσολόγος για να γνωρίζω την απλή αλήθεια της ατελούς αντιστοιχίας γράμματος-φωνήματος, τουλάχιστον για τις φθογγικές γραφές (γιατί είναι εν ζωή και οι ιδεογραφικές, για τις οποίες έχω μεσάνυχτα). Και επίσης δεν χρειάζεται να είμαι γλωσσολόγος, για να ξέρω, πως όλες οι φθογγικές γλώσσες δεν έχουν τους ίδιους φθόγγους, τα ίδια φωνήματα, και πως όλες οι επιμέρους γραφές προσπάθησαν να αποδόσουν έστω κατά προσέγγιση τα ιδιάζοντα σε κάθε μία φωνήματα. Κλασσικό παράδειγμα το δικό μας Α, που προφανέστατα το πήραμε από τους Αραβες, για να αποδώσει το φωνήεν -α-, ενώ στούς ίδιους τους Αραβες είναι ...σχεδόν σύμφωνο (!), ημίφωνο, σύμβολο της λαρυγγικής ανακοπής. [Οι Αραβες μιλάνε και με τον λάρυγγα, σε εμάς μόνο οι παπάδες και οι καραγκιοζοπαίχτες τον χρησιμοποιούν]. Οι γλωσσολόγοι έχουν καταρτήσει έναν κατάλογο με καμιά 150-ριά, αν καλά θυμάμαι, γράμματα, για να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες της φωνητικής μεταγραφής μεταξύ των γλωσσών.
Αρα τα περί παγκόσμιου κοινού συστήματος γραφής τα θεωρώ πολύ προχώ φαντασιοπληξία. Μη μακρηγορώ, η "απλοποίηση" είναι μια μπαρούφα, που εν πολλοίς οφείλεται στην σύγχυση με τα ζητήματα της ανάγκης να παρακολουθεί η γραφή την εξέλιξη της γλώσσας.
Το άξιο λόγου εδώ είναι το τι πρέπει να γίνεται με την ιστορική ορθογραφία. Αλλά γι αυτό έχουν γίνει εκτεταμένες συζητήσεις από πιο ειδικούς και πιστεύω πως τα νυν έχοντα είναι και τα εύλογα. Θάλεγα πως εδώ ένας μελετημένος συντηρητισμός (η ιστορική ορθογραφία) με την κυριολεκτική έννοια, δεν αντανακλά ...πολιτικό η κοινωνικό συντηρητισμό (!!, σύντροφε Αναυδε), αλλά είναι απαραίτητο στοιχείο της μόρφωσης κάθε ανθρώπου, με τα ιστορικά προϊόντα του μόχθου του βασανισμένου ανθρωπίνου πνεύματος. (Ετσι, να τσιτάρω κι εγώ λίγο Λένιν!). Εχουν την σημασία τους, και όχι μόνο ετυμολογική, τα πέντε -ι- της γραπτής μας γλώσσας, ακριβώς στο διάβασμα, γιατί στο προφορικό η νοηματοδότηση γίνεται και με πρόσθετους επικουρικούς τρόπους. Οπως είχαν τη σημασία τους και οι δασείες, αλλά όλα δε μπορούμε να τα έχουμε. Ομως με προσοχή οι αβαρίες, μη βουλιάξουμε και το καράβι μαζί με τη σαβούρα. Και, να πω εγώ, τι "απλοποίηση" συζητάμε, όταν στη γλώσσα μας έχουν μπεί και καινούργια φωνήματα, όπως τα σλάβικα ιωτισμένα σύμφωνα, τα αρβανίτικα -ν- στις αρχές των λέξεων, τα αραβικά-αρβανίτικα σκληρά -g, b, d,- και τα -j- (για, γιε, γιο), που τα λέμε αλλά δεν τα γράφουμε; Μάλλον "συνθετοποίηση" χρειάζεται αν τα πάρουμε τοις μετρητοίς, όμως ο συντηρητισμός επιβάλλεται μέχρι να δούμε ποιές αλλαγές μονιμοποιούνται και ποιές είναι παροδικές.
(συνεχίζεται)

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

(συνέχεια)
Αρα τα περί παγκόσμιου κοινού συστήματος γραφής τα θεωρώ πολύ προχώ φαντασιοπληξία. Μη μακρηγορώ, η "απλοποίηση" είναι μια μπαρούφα, που εν πολλοίς οφείλεται στην σύγχυση με τα ζητήματα της ανάγκης να παρακολουθεί η γραφή την εξέλιξη της γλώσσας.
Το άξιο λόγου εδώ είναι το τι πρέπει να γίνεται με την ιστορική ορθογραφία. Αλλά γι αυτό έχουν γίνει εκτεταμένες συζητήσεις από πιο ειδικούς και πιστεύω πως τα νυν έχοντα είναι και τα εύλογα. Θάλεγα πως εδώ ένας μελετημένος συντηρητισμός (η ιστορική ορθογραφία) με την κυριολεκτική έννοια, δεν αντανακλά ...πολιτικό η κοινωνικό συντηρητισμό (!!, σύντροφε Αναυδε), αλλά είναι απαραίτητο στοιχείο της μόρφωσης κάθε ανθρώπου, με τα ιστορικά προϊόντα του μόχθου του βασανισμένου ανθρωπίνου πνεύματος. (Ετσι, να τσιτάρω κι εγώ λίγο Λένιν!). Εχουν την σημασία τους, και όχι μόνο ετυμολογική, τα πέντε -ι- της γραπτής μας γλώσσας, ακριβώς στο διάβασμα, γιατί στο προφορικό η νοηματοδότηση γίνεται και με πρόσθετους επικουρικούς τρόπους. Οπως είχαν τη σημασία τους και οι δασείες, αλλά όλα δε μπορούμε να τα έχουμε. Ομως με προσοχή οι αβαρίες, μη βουλιάξουμε και το καράβι μαζί με τη σαβούρα. Και, να πω εγώ, τι "απλοποίηση" συζητάμε, όταν στη γλώσσα μας έχουν μπεί και καινούργια φωνήματα, όπως τα σλάβικα ιωτισμένα σύμφωνα, τα αρβανίτικα -ν- στις αρχές των λέξεων, τα αραβικά-αρβανίτικα σκληρά -g, b, d,- και τα -j- (για, γιε, γιο), που τα λέμε αλλά δεν τα γράφουμε; Μάλλον "συνθετοποίηση" χρειάζεται αν τα πάρουμε τοις μετρητοίς, όμως ο συντηρητισμός επιβάλλεται μέχρι να δούμε ποιές αλλαγές μονιμοποιούνται και ποιές είναι παροδικές.
Θα ζητούσα περισσότερο σεβασμό στη γλώσσα και στους κανόνες της. Το βλέπω σαν ταξικό χρέος των διαννοουμένων της εργατικής τάξης ενάντια στην ταξικότατη αμορφωσιά και τον εξίσου ταξικότατο κοσμοπολιτισμό. Δε θέλω να καταντήσω να γράφω greeklish, κι όταν ακούω τον εκφωνητή της κρατικής τηλεόρασης να λέει "των ληφθέντων αποφάσεων" τα παίρνω στο κρανίο. Είναι προίκα της γλώσσας μας οι χρόνοι, οι πτώσεις, οι κλίσεις, τα γένη, οι μετοχές, όπως ήταν και το καϋμένο το απαρέμφατο, που την έλλειψή του την αισθάνομαι μερικές φορές σαν γλωσσοδέτη. Μην τα πετάξουμε στη θάλασσα επειδή η Α.Τ. ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ.
Και να θυμώμαστε ότι οι εργάτες είναι αμόρφωτοι επειδή είναι καταπιεσμένοι και οι συνειδητοί εργάτες δεν συμβιβάζονται με την αμορφωσιά, που τους καταδίκασε η Α.Τ.
Οι δε πατριδομπαίχτες φασίστες, διακρίνονται για τον δομικό αναλφαβητισμό τους, είναι αγράμματοι και ανελλήνιστοι, σε σημείο να αποτελεί διακριτικό τους γνώρισμα. Ας τους αφήσουμε αυτή τη δόξα όλη δική τους.

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Καλημέρα, ωραία συζήτηση. Στο πρώτο σκέλος, το εκλογικό, δεν θα σχολιάσω, πάντως μ' άρεσαν όσα έγραψε ο Σεχτάρ, άσχετο αν τα συμμερίζομαι. Κι αν είναι σωστές οι εκτιμήσεις του, τόσο το χειρότερο έτσι που τα καταφέρατε/με.

Και στο γλωσσικό τα όσα λέει έχουν βάση, αν και θα ήθελά να (ξανα)επισημάνω ότι παρά τα αυξημένα δικαιώματα του Γραπτού λόγου σε μια κοινωνία αλφαβητισμένη, η απλοποίηση της ορθογραφίας δεν συμβαδίζει/συνεπάγεται/ισοδυναμεί με απλοποίηση της γλώσσας. Έτσι, οι απόψεις του Γληνού το 1928 αφορούσαν απλοποίηση της ορθογραφίας. Τα άρθρα, εδώ:
http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/glhnos_agramat.htm

Ωστόσο, στο πρόγραμμα του ΕΑΜ ο Γληνός δεν ζητάει τόσο ριζική μεταβολή, περιορίζεται στην τονική απλοποίηση (μονοτονικό) και σε κάποιες άλλες απλουστεύσεις.

Λέει ο Σεχτάρ ότι στη γλώσσα μας έχουν μπει και καινούργια φωνήματα που τα λέμε αλλά δεν τα γράφουμε. Ο λόγος είναι ότι τα φωνήματα αυτά (ακριβέστερο ίσως είναι να πούμε φθόγγοι) δεν έχουν διαφοροποιητικήν αξία, δηλαδή δεν υπάρχει ένα ζευγάρι λέξεων που η μία να γράφεται με τον ένα φθόγγο και η άλλη με τον άλλο. Όταν λέμε "δέμα" / "θέμα", το δ/θ έχει διαφοροποιητική αξία. Όταν πούμε "σάλιο", όπως κι αν προφέρουμε το λι, είτε αλά αμαλία (σάglιο) είτε αθηναϊκά, είναι η ίδια λέξη. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να εισαγάγουμε στο αλφάβητο ένα γράμμα για το πατρινό λι/νι. (Λέω "πατρινό" για να καταλαβαινόμαστε, δεν είναι μόνο τοπικό το φαινόμενο).

Παλιότερα, το 1800 εννοώ, το τσ και το τζ τα γράφανε τζ και τα δύο. Όταν βλέπετε έτζι, τζεκούρι, πούτζος σε παλιά κείμενα δεν σημαίνει ότι τα πρόφερναν έτσι. Τα πρόφερναν έτσι, τσεκούρι, πούτσος. Επειδή ακριβώς τα φωνήματα (ή έστω αλλόφωνα) είχαν διαφοροποιητικήν αξία σε κάποια ελάχιστα ζευγάρια (τσάμι/τζάμι ας πούμε) τα γράφουμε διαφορετικά. Βέβαια, συχνά είναι παραλλαγές της ίδιας λέξης: τζάμπα/τσάμπα, -τζής/-τσής κτλ.

Υπάρχει βέβαια και περίπτωση που ο Γραπτός λόγος αντεπιδράει πάνω στον προφορικό. Κατά τη γνώμη μου, το φαινόμενο της απερρινοποίησης που παρατηρείται οφείλεται (και) στην επίδραση του γραπτού λόγου. Διαβάζεις "έμπορος" και μπορείς να το προφέρεις emboros, eboros, ίσως και emporos. Πολλοί διαλέγουν το eboros, κι έτσι χάνεται το έρρινο.

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Επίσης, δεν ξέρω αν η διατήρηση της καλλιγραφικής γραφής ήταν "μαλακία των μπολσεβίκων", όπως λέει ο Αριστόνικος, αλλά να σημειωθεί ότι η "δυσκολία" αυτή δεν εμπόδισε την εξαφάνιση του αναλφαβητισμού μέσα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα μετά την επανάσταση.

ulyanovism είπε...

Κατά την άποψή μου το πρόβλημα της γλώσσας είναι θέμα περιεχομένου παρά μορφής. Είναι δηλαδή περισσότερο θέμα εννοιών των λέξεων. Οι λέξεις φορτίζονται νοηματικά σύμφωνα με την κοινωνική πραγματικότητα μέσα στην οποία χρησιμοποιούνται. Αν για παράδειγμα η λέξη "δάνειο" υπήρχε σε όλη την ιστορική πορεία της ελληνικής γλώσσας, σκεφτείτε πόσο διαφορετικά πράγματα σήμαινε στην κλασική αρχαιότητα, στο μεσαίωνα και σήμερα. Ακόμα και σήμερα, πόσο διαφορετικά φορτισμένη είναι νοηματικά αλλά και πολιτικά-κοινωνικά-ιδεολογικά αυτή η λέξη για τους Έλληνες πριν και μετά το 2010!

Αντί για συζήτηση για τον κομμουνισμό και το αν θα φέρει μια παγκόσμια γλώσσα, συζήτηση που κινείται στο επίπεδο της εικασίας, θα γράψω μερικές σκέψεις για τη σχέση μορφής-περιεχομένου της γλώσσας στο σήμερα.

Η αστική τάξη με την κλασική υποκρισία που τη διακρίνει επιλέγει να επιτεθεί στη μορφή ("ξύλινη γλώσσα") για να αποφύγει να επιτεθεί στο περιεχόμενο. Διότι αν αντί να χαρακτηρίσει πχ τη λέξη "ιμπεριαλισμός" σαν ξύλινη γλώσσα επέλεγε να εξηγήσει για ποιο λόγο αυτό που περιγράφει η λέξη δεν ισχύει, ότι πχ η σχέση Γερμανία-Ελλάδα είναι σχέση υποταγής και όχι συνεργασίας. Επιτίθεται στη μορφή για να αποφύγει πλήρως το ερώτημα, να περάσει τη δική της απάντηση (είναι σχέση συνεργασίας) σαν αυτονόητη και έτσι πετυχαίνει νίκη χωρίς να μπει καν στο γήπεδο. Η δική μας απάντηση πρώτα πρέπει να επισημαίνει τα παραπάνω, να ξεμπροστιάζει την τακτική του αντιπάλου, και στη συνέχεια να αποκαλύπτει ποιο είναι το περιεχόμενου και γιατί θέλουν να το κρύψουν.

Δεύτερο. Η αστική τάξη δεν μας θέλει απλώς αμόρφωτους, όπως σωστά γράφει ο Σεχτάρ, μας θέλει να αισθανόμαστε ΕΝΟΧΟΙ για την αμορφωσιά που η ίδια μας επέβαλε. Και μέρος αυτού είναι το να αισθανόμαστε ενοχές για τη γλώσσα που μιλάμε η οποία δήθεν είναι φτηνή και παρηκμασμένη. Ο λαός ΠΡΕΠΕΙ να αισθάνεται μονίμως πνευματικά κατώτερος. Αυτός είναι ο ιδεολογικός στόχος τόσο της καθαρεύουσας όσο και της μονίμου γκρίνιας περί "παρακμής" της ελληνικής γλώσσας που πάει χέρι χέρι με τις εθνικιστικές μπούρδες περί ιδιαιτερότητας/ανωτερότητας της ελληνικής γλώσσας έναντι των άλλων (σ' αυτό το μέτωπο πρέπει να αναγνωρίσουμε όλοι ότι ο Ν.Σαραντάκος έχει κάνει εξαιρετική δουλειά). Όλα αυτά τα αντιδραστικά ιδεολογήματα πρέπει να αποκρουστούν αποφασιστικά. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να "αθωώσουμε" την αμορφωσιά. Ακριβώς το αντίθετο: πρέπει να την ερμηνεύσουμε την αστική βουλησιαρχική αντίληψη της κοινωνίας (εσύ φταις που είσαι αμόρφωτος κτλ) ώστε στη συνέχεια να την καταπολεμήσουμε, πρώτα πρώτα ο καθένας στον εαυτό του, αλλά και συλλογικά. Ώστε ο αγώνας ενάντια στην αμορφωσιά, απελευθερωμένος από τις αστικές ενοχές, να γίνεται ταυτόχρονα αγώνας ενάντια στην αστική τάξη που την γεννάει και την αναπαράγει επειδή αυτό τη συμφέρει. Γράφει κάπου ο Λένιν:

ulyanovism είπε...

(συνέχεια)

> Πρέπει να γίνει προσπάθεια να ανεβεί όσο το δυνατόν περισσότερο το επίπεδο της συνείδησής τους [των εργατών] γενικά, γι' αυτό πρέπει οι εργάτες να μην κλείνονται στα τεχνητά περιορισμένα πλαίσια της "φιλολογίας για τους εργάτες", αλλά να μάθουν να κάνουν όλο πιο πολύ χτήμα τους τη γενική φιλογία. Θα ήταν μάλιστα πιο σωστό αντί "να μην κλείνονται", να πούμε "να μην τους κλείνουν", γιατί οι ίδιοι οι εργάτες διαβάζουν και θέλουν να διαβάζουν όσα γράφονται και για τους διανοούμενους, και μόνο μερικοί (κακοί) διανοούμενοι νομίζουν ότι είναι αρκετό "για τους εργάτες" να τους μιλάς για τις συνθήκες του εργοστασίου και ν' αναμασάς πράγματα από καιρό γνωστά.

Ένα τελευταίο σημείο για τη γλώσσα και το φασισμό. Αν η κλασική αστική πολιτική επιτίθεται στη μορφή για να αποφύγει το περιεχόμενο, ο φασισμός κρατάει τη μορφή και επιτίθεται στο περιεχόμενο όχι για να το διευκρινίσει, αλλά για να το θολώσει και να το καταντήσει κενό γράμμα και -αν τους δοθεί η δυνατότητα- να το αντιστρέψουν πλήρως. Είναι η ίδια τακτική από την ανάποδη. Θυμίζω τη μόνιμη ακροδεξιά επωδό "στην Ελλάδα υπάρχει ρατσισμός εις βάρος των Ελλήνων". Θολώνοντας την έννοια ρατσισμός έχουν αποφύγει κιόλας την κατηγορία ότι οι ίδιοι είναι ρατσιστές. Στόχος αυτού του παραλογισμού είναι η παράλυση της κριτικής μέσω της καταστροφής των σημασιών, διότι τι αξία έχει να κατηγορήσεις κάποιον για ρατσισμό αν πλέον την κατηγορία αυτή την εκτοξεύουν οι πραγματικοί ρατσιστές ενάντια στους αντιπάλους τους; Η κατάλυση της έννοιας του ρατσισμού υπηρετεί έτσι την προώθησή του.

Παραπέμπω σε ένα σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο της Άννας Φραγκουδάκη "Γλώσσα και ιδεολογία": http://parekklisi.wordpress.com/2012/01/16/glossa-nazi/

Παρεπιπτόντως το βιβλίο αυτό το προτείνω σε όλους σαν εισαγωγή σε σύγχρονες γλωσσολογικές προσεγγίσεις πάνω στην κοινωνική λειτουργία της γλώσσας, είναι απ' τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει. Βέβαια η Φραγκουδάκη προσεγγίζει το ζήτημα της εξουσίας αταξικά, δικός μας στόχος δεν πρέπει να είναι η αποϊδεολογικοποίηση της γλώσσας, αλλά η χρήση της σαν εργαλείο της ταξικής πάλης.

ulyanovism είπε...

Α και μια ερώτηση προς το Ν.Σαραντάκο που ξέχασα:

Η δημιουργία της καθαρεύουσας ήταν αποτέλεσμα του νεοελληνικού διαφωτισμού, σωστά; Αν η δημιουργία της έγινε ταυτόχρονα με τη διαμόρφωση της νεοελληνικής εθνικής συνείδησης, μέσα στα πλαίσια της εθνικοαπελευθερωτικής πάλης ενάντια στους Οθωμανούς, πιστεύεις ότι η δημιουργία της καθαρεύουσας μέσα στα συγκεκριμένα ιστορικά πλαίσια έπαιξε προοδευτικό ρόλο; Ενίσχυσε δηλαδή τη διαμόρφωση εθνικής συνείδησης στους προοδευτικούς αστούς κτλ.

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Ουλιάνοφ, δεν είμαι σίγουρος ότι η καθαρεύουσα έπαιξε προοδευτικό ρόλο. Υπήρχε από τότε (δηλ. και προεπαναστατικά) δημοτικισμός. Και πάλι όμως, άλλη η "μέση οδός" του Κοραή και άλλη η αρχαΐζουσα στα τέλη και στα μέσα του 19ου αιώνα.

Αναυδος είπε...

Η καθαρευουσα είναι μορφη τηε νεοελληνικης γλωσσας που προέκυψε περι τα τελη του 18ου αιωνα Ονομαστηκε ετσι γιατι στοχο ειχε το καθαρισμο της νεοελληνικης από τις ξενες επιρροες βασιστηκε στην αρχαια ελληνικη και μαλιστα στην αττικη διαλεκτο. Σαν επισημη γλωσσα του ελληνικου κρατους καταργηθηκε το 1976

Επαναλαμβανω αυτό που εγραψα πιο πανω ότι η ορθογραφια της δημοτικης νεοελληνικης που χρησιμοποιουμε σημερα καθως και μεγαλο μερος των κανονων της γραμματικης της είναι αχρηστο ως και επιβλαβες και επισης είναι αντιδραστικο καταλοιπο της καθαρευσουσας. και ευκολα μπορει να αφαιρεθει χωρις καμμια επιπτωση

Η γλωσσα εξελλισεται εμπλουτιζεται με νεες λεξεις για να περιγραψει τις νεες εννοιες και πιστευω κι εγω οτι στο μακρινο μελλον θα καταληξει ολη η ανθρωποτητα να μιλά μια κοινη γλωσσα (που θα προερχεται αλλα δεν θα μοιαζει με καμμια από τις σημερινες)

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Ποιοι κανόνες της γραμματικής είναι άχρηστοι ή και επιβλαβείς;

Αναυδος είπε...

σταχυολογω
πως γραφονται οι παροξυτονες και προπαροξυτονες μετοχες
ο διαχωρισμος σε σιγματικο και άσιγμο αόριστο
η ορθογραφια της αύξησης αλλου η αλλου ει
οι συζυγιες των ρηματων

AGIS είπε...

@μπαλτσαβιάς
χρησιμοποίησα το παράδειγμα του τρόπου γραφής σου, γιατί λίγο-πολύ αυτό έγινε αφορμή για την τροπή που πήρε η κουβέντα προς το γλωσσικό.
Ελπίζω να μην το πήρες σαν παρότρυνση να "μη γράφεις" και να μην το πήρες προσβλητικά, δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση.

***

Μια από τις πιο απλουστευμένες γλώσσες υποτίθεται είναι τα αγγλικά. Απέχει πολύ όμως από το να είναι και η αγγλική γραφή "φωνητική". Δεν είμαι ο κατάλληλος να μπω σε λεπτομέρειες επ' αυτού. Πάντως για μένα μετράει το ότι η αγγλική (καθώς και άλλων λατινογενών γλωσσών) ορθογραφία σε λέξεις προερχόμενες π.χ. από τα ελληνικά "περιέχει" ουσιαστικά την ιστορική προέλευση της λέξης.
Αυτό αφενός με προβληματίζει για την απλοποίηση της ελληνικής ορθογραφίας σε "ξένες" λέξεις (σέξπιρ αντί σαίξπηρ κλπ). Αφετέρου μου θυμίζει το γεγονός ότι χάρη στην ορθογραφία της η λέξη φέρει οχι μόνο το νοημα της αλλά και μέρος της ιστορίας της, κι αυτό είναι για μένα σημαντικό, το δε αντίθετο το βρίσκω ισοπεδωτικό. Παρ' όλο που το παράδειγμα είναι αδόκιμο, με συγκινεί νοητικά το ότι λχ γράφουμε αλληλούια και όχι αλιλούια, ή ωσαννά και όχι ωσανά.

Με άλλα λόγια το σωστό είναι να διδάσκεται η γλώσσα κι η γραφή της σωστά, ως το μέτρο όμως πάντα που το νόημα υπερτερεί της ορθογραφίας και δεν καταντά η δεύτερη βασανιστήριο, γιατί κι αυτό αποβαίνει σε βάρος της γλώσσας ως εργαλείου έκφρασης νοημάτων.

Μες στο "εκτός θέματος" θέμα είναι και το μονοτονικό. Προσωπικά το θεωρώ κατάκτηση (που όμως δεν έχει ίδια χαρακτηριστικά με το θέμα των διφθόγγων, της ορθογραφίας κλπ). Από την άλλη δε μπορώ να φανταστώ φιλόλογο που δεν έχει υπόψη του τους τόνους και τα πνεύματα. Και, επίσης, παρότι ήταν πια "νεκρά σημεία" εξακολουθεί να υπάρχει "ζωή" στο γεγονός ότι επειδή ο ίππος "δασύνεται" λέμε "αφιππεύω" και όχι "απιππεύω". Παρόλα αυτά λέμε ίππος και όχι (χ)ίππος, οι Άγγλοι όμως εξακολουθούν να λένε (και να γράφουν) hymn και όχι ymn. Εμείς όμως γιατί θα έπρεπε να γράφουμε ίμνος; Ή μήπως και το αγγλικό y είναι "καθαρεύουσα" και θα' πρεπε κι οι Άγγλοι να γράφουν himn;

Αυτά αυθορμήτως και όχι ακαδημαϊκώς (που δεν θα μπορούσα κιόλας).

Ανώνυμος είπε...

AGIS.οχι φιλε μου κανενα απολυτως προβλημα δεν υπαρχη και δεν παρεξηγη θηκα απλα τωρα ειναι λιγο αργα για να το φτιαξουμε

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία συζήτηση που άνοιξε παράπλευρα. Κι αφού αφορμή δόθηκε από τον τρόπο γραφής του Π. Μπ. να πω ότι προσωπικά με δυσκολεύει να τον παρακολουθήσω αλλά επειδή μπορεί να βελτιωθεί είναι το λιγότερο. Η σοβαρή μου ένσταση τίθεται στο περιεχόμενο των γραπτών του. ΔΕΝ αποτελεί απάντηση το μονότονο μπουρου-μπουρου σταδια, έσπασε ένα ποτήρι στην κουζίνα αλλά εμείς δεν ξαναγυρναμε στα στάδια, τα στάδια φταίνε για το σπυρί που έβγαλα προχτές κτλ, κτλ. ΔΕΝ βοηθάς, τόσο απλά. Αν εκνευριζεις εμένα που συμφωνώ μαζί σου, σκέψου τι προκαλείς σε κάποιον που προβληματίζεται και θέλει επιχειρήματα, όχι πικάπ. Αν πάλι σκοπός είναι να σπάσεις τα αρχ...α στον Σαραντάκο με την ευχή μου αλλά προειδοποίησε ρε αδελφέ!
Για την γλώσσα τώρα. Ειμαϊ συντηρητικός που γράφω τραίνο και Φρήντριχ; Που μου αρέσουν οι αυξήσεις στους παρελθοντικους χρόνους? Μου φαίνονται και πιο ευηχα και πιο όμορφα στην όψη. Κατά την ταπεινή και όχι ακαδημαϊκή άποψη μου θέλει ρεγουλο η φόρα για απλοποίηση της γλώσσας. Σε τελική ανάλυση να ανυψωσουμε πρέπει το επίπεδο της εργατικής τάξης, όχι να το τσακίσουμε και να το χρυσαυγιτισουμε!

ΡΓ

Νίκος Σαραντάκος είπε...


Άγη, δύο σχόλια για τις επισημάνσεις σου, που είναι κατανοητές. α) Για την απλογράφηση των δάνειων λέξεων: με το να ζητάς να τηρείται η ορθογραφία της γλώσσας προέλευσης, εκτός που είναι ανέφικτο, υποχρεώνεις τον Έλληνα να ξέρει δέκα ξένες γλώσσες για να γράψει τη δική του. Και πώς θα γράψεις το σονέτο; Αν κρίνεις ότι το πήραμε από τα γαλλικά (sonnet) πρέπει να γράψεις "σοννέτο". Αν από τα ιταλικά (sonetto), πρέπει να γράψεις "σονέττο". Αν από τα ενετικά (soneto) πρέπει να γράψεις "σονέτο". Μύλος.

β) Δεν ξέρω την ηλικία σου, αλλά εγώ που έβγαλα σχολείο με πολυτονικό δεν έλεγα: α, ο ίππος παίρνει δασεία, άρα πρέπει να γράψω "αφιππεύω", έλεγα "τι διάολο παίρνει η ορμή; για να σκεφτώ κανένα σύνθετο... εφόρμηση -άρα δασεία". Δηλαδή, η γνώση της λέξης μας καθοδηγούσε να συμπεράνουμε το πνεύμα, και όχι το αντίστροφο. Γιαυτό άλλωστε και τώρα, που έχει καθιερωθεί 30 χρόνια το μονοτονικό, κανείς δεν γράφει απαίμαξη ή επόρμηση.

Ωστόσο, στις νεότερες σύνθετες λέξεις, που τώρα φτιάχνονται, η δάσυνση δεν τηρείται πάντοτε. Έτσι, οι αρχαίοι έλεγαν "πενθέκτη" (σύνοδος), ενώ εμείς λέμε "πεντέξι", η καθαρεύουσα έλεγε "εφ' όλης της ύλης" ενώ εμείς "πρώτα απ' όλα", ή έλεγε "κάθιδρος" ενώ εμείς "καταϊδρωμένος".

Ούτε είναι μέτρο τα αγγλικά. Αυτοί γράφουν hymn για ιστορικούς λόγους, όπως για ιστορικούς λόγους εμείς γράφουμε "ύμνος" και όχι ίμνος, αλλά στα ιταλικά γράφουν inno, ipotesi, analisi -κι ας έχουν αμεσότερη επαφή απ'ό,τι τα αγγλικά με την κλασική κληρονομιά λόγω λατινικών.

Ανώνυμος είπε...

Ρ.Γ συμφωνω μαζι σου οτι ειναι κουραστικο η αναφορα συνεχεια στα ΣΤΑΔΙΑ αλλα οταν ακους συνεχεια για συνεργασια της αριστερας οταν εχουμε ξεκαθαριση σε ολους τους τονους οτι δεν γινεται και αυτο συνεχιζεται μονο για ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ το θα καταλα βεις την υπερβολη μου φιλικα

Νίκος Σαραντάκος είπε...

ΡΓ δεν είναι ίδια περίπτωση η ορθογραφία του τρένου με τις αυξήσεις στους παρελθοντικούς χρόνους (τις εσωτερικές θα εννοείς, όχι τις χρονικές, διότι δεν φαντάζομαι να γράφεις "ώξυνε τις αντιθέσεις").

Ας μείνουμε στον "Φρήντριχ". Τι νόημα έχει το ήτα; Δηλώνει κάτι; Βοηθάει στην αντιστρεψιμότητα; Όχι. Διότι, γράφεις ας πούμε Φρήντριχ ή ίσως και Ζήμενς, αλλά δεν γράφεις Νήτσε, παρόλο που στα γερμανικά πρόκειται για το ίδιο σύμπλεγμα, το ie: Friedrich, Siemens, Nietzsche.

Άρα είναι άσκοπο το η. Θα μου πεις, εσύ έτσι τα έμαθες, σου αρέσουν περσότερο. Συμφωνώ, η ανατροπή της οπτικής εικόνας που έχουμε για τη γραφή των λέξεων προκαλεί μέσα μας μιαν αναστάτωση εντελώς ανεξήγητη -γιαυτό άλλωστε και χύνεται τόσο μελάνι για την ορθογραφία του αυγού. Αλλά εδώ λέμε για τους κανόνες της γλώσσας που διδάσκεται. Τα παιδιά που μαθαίνουν τρένο, Φρίντριχ, σονέτο και δεν έχουν προηγούμενες οπτικές εικόνες, δεν θα υιοθετήσουν τις γραφές τραίνο κτλ. όπως κι εμείς δεν γράφουμε π.χ. είνε, φείδι, ώμμορφος κτλ. όπως γράφανε το 1900.

Κι έτσι απλοποιείται, με πολύ αργούς ρυθμούς, η ορθογραφία.

AGIS είπε...

@Σαραντάκος
Το "εφ' όλης της ύλης" το χρησιμοποιούμε ακόμα, και θα πούμε ή "καταϊδρωμένος" ή "κάθιδρος" και πάντως όχι "κάτιδρος". Όπως, επίσης, αν πας σε απομακρυσμένα χωριά θ' ακούσεις λέξεις και φράσεις που μπορεί να νόμιζες ότι είναι λόγιες, ενώ επίσης η λαϊκή γλώσσα γενικά τείνει να χρησιμοποιεί τέτοιες φράσεις στη ρίμη του λόγου. Πολλές φορές νομίζω ότι η λογιοσύνη πάει να απλοποιήσει (όταν δεν κάνει το αντίθετο - λχ "καθαρεύουσα") τη γλώσσα για χάρη του λαού ενώ ο λαός επιζητεί τη συνθετότητα και τον πλούτο στην έκφραση...

Αλλά γενικά δε διαφωνώ με αυτά που λες στο προηγούμενο σχόλιο.
Το "αφιππεύω" δεν το χρησιμοποίησα για να συνηγορήσω υπέρ της δασείας, αλλά σαν δείγμα του ότι κάποιοι κανονες είναι παρ' όλα αυτά στέρεοι και χρειάζεται ο υπομνηματισμός τους.

Σχετικά με το παράδειγμα για τις ξένες λέξεις (το οποίο δεν αφορά μόνο αυτές), το πρόβλημα είναι κατά τη γνώμη μου όχι η απλοποίηση αλλά η επιβολή της ως μοναδικού κανόνα χωρίς να γίνεται καν λόγος για διαφορετικές προσεγγίσεις.
Κι η αγγλική, μια που αναφερθήκαμε, απλοποιείται, υπό τύπο λχ το see you να γράφεται διαδικτυακά και CU, αλλά εδώ τηρουμένων των αναλογιών και στο πλαίσιο της "ετήσιας νευρωτικής εκπαιδευτικής ξαναμεταρρύθμισης" θα ήμασταν στα πρόθυρα να καθιερώσουμε το CU σαν ΤΟ σωστό και το see you σαν απαρχαιωμένο, σαν λάθος και σαν πολύ "δύσκολο" για να διδαχθεί. Σωστό το δλδ, εσφαλμένο το δηλαδή, σαν να λέμε.

Ανώνυμος είπε...

Ας συμφωνήσω μια φορά μαζί σου. :-)

ΡΓ

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Άγη, το εφόλης της ύλης το χρησιμοποιούμε ακόμα, σαν στερεότυπη φράση όμως. Στον νεότερο σχηματισμό (απ' όλα) την αγνοήσαμε τη δάσυνση, αυτό προσπαθούσα να πω.

Οι στενογραφικές συντμήσεις τύπου CU και δλδ είναι απλώς συντμήσεις που επιβάλλονται από τη δυσκολία να γράφεις σε αυτά τα μικροσκοπικά πληκτρολογιάκια. Ωστόσο, δεν είναι κάτι νέο στην ιστορία της γραφής. Αν μελετήσεις βυζαντινή παλαιογραφία, θα δεις ότι είχαν πολύπλοκο σύστημα συντμήσεων, π.χ. ανος = άνθρωπος, άνου = ανθρώπου, ανινος = ανθρώπινος -για να κερδίζουν χρόνο.

Τέλος, για το λάθος που καθιερώνεται, έχεις δίκιο. Usus norma loquendi, η χρήση φτιάχνει κανόνα. Αν και για το θέμα μπορώ να γράψω σεντόνια, ένα μόνο. Κάποτε ήταν "ο πατήρ - του πατρός - τον πατέρα". Μετά, με βάση την αιτιατική, φτιάχτηκε νέα ονομαστική: ο πατέρας, του πατέρα. Λάθος που όμως έγινε κανόνας και τώρα είναι σωστό και βέβαια δεν μας ενοχλεί. Μόνο όταν η αλλαγή συντελείται μπροστά στα μάτια μας (όπως π.χ. με το διαρρέω) μας ενοχλεί. Αλλά είπα πολλά.

AGIS είπε...

Η αλήθεια είναι πως δεν έγραψα για λάθος που καθιερώνεται. Δεν έγραψα "σωστό το εσφαλμένο δηλαδή", αλλά ότι στην επόμενη "μεταρρύθμιση" δεν αποκλείεται να κηρυχθεί ορθός τύπος το "δλδ" και λάθος το "δηλαδή"...

Για το λάθος που καθιερώνεται δε διαφωνώ. Νομίζω πάντως ότι καθιερώνεται όταν η χρήση του κι αλλαγή του τύπου υπακούει έτσι στους νόμους εξέλιξης της γλώσας ώστε αποδεικνύονται πιο ισχυρά από τις αντιρρήσεις όσων ενοχλούνται.


EG είπε...

Πάντως για μας που δεν ξέρουμε ιστορία τόσο καλά, τα σχόλια του Μπαλτσαβιά είναι χρήσιμα γιατί είναι μικρά, εύληπτα και καυστικά.

Τώρα αν καταφέρνει να εκνευρίζει τους ειδήμονες αξίζει ακόμα ένα μπράβο.

Ότι αφορά το ακαλαίσθητο του πράγματος, γιατί κι εγώ έχω μια φελάδα με αυτό, το εξισορροπώ με τον θαυμασμό μου προς τους ανθρώπους που ενώ δεν ξέρουν ορθογραφία μπορούν να καταλαβαίνουν την ουσία. Εγώ νομίζω δεν θα το κατάφερνα (εδώ δεν το είχα καταφέρει εδώ και 20 χρόνια που ήξερα και ορθογραφία…)

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Επιστρέφοντας από ολιγοήμερη αποχή στα σχόλια, η κε του μπλοκ κλίνει ευλαβικά το γόνυ στα προλεκάλτ απόχρωσης σχόλια του παναγιώτη και τις προεκτάσεις τους, που έδωσαν την αφορμή για την εκπληκτική συζήτηση που ακολούθησε. Έχω κι εγώ μερικές σχετικές σκέψεις αλλά τις κρατάω κάβα για άλλη φορά, αφενός γιατί η συζήτηση μου έδωσε έναυσμα να γράψω κάτι εισηγητικά στο άμεσο μέλλον, αφετέρου γιατί το υψηλό επίπεδο των τοποθετήσεων με απέτρεψε από το να 'αναμετρηθώ' ευθέως με άλλους σχολιαστές, που ξέρουν περισσότερα από εμένα.

Κατά τα άλλα συμφωνώ με αρκετές εκτιμήσεις του RS, προσυπογράφω το σύνθημα 'κανείς όμηρος στα χέρια του σύριζα' και θεωρώ πως πάσχει λίγο η θεωρία περί συγκοινωνούντων δοχείων γιατί με παρόμοιο σκεπτικό μπορούμε να συνδέσουμε περίπου τα πάντα και να βγάλουμε τέρατα αντί για χρήσιμα συμπεράσματα. Μιας και το έφερε όμως η κουβέντα, γιατί να μην είναι πχ ο σύριζα συγκοινωνούν δοχείο με το πασόκ, βάση των ψήφων και των ποσοστών τους;

AGIS είπε...

Με τα συγκοινωνούντα δοχεία η κατάσταση έχει στην πραγματικότητα ως εξής:

Ο συριζα έχει γέφυρα με τη δημαρ η δημαρ με τους 58 οι 58 με το πασοκ το πασοκ με τη νδ η νδ με το λαοσ το λαοσ με τη χα και ... είμαστε όλοι αμερικάνοι...
Από την άλλη πλευρά είναι το ΚΚΕ, που δε θέλει γέφυρα με το συριζα για να μην οδηγηθεί σαν κι αυτόν (γεφυράκι το γεφυράκι) στην ολοκληρωτική ενσωμάτωση...

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Άγη, αν αρνείσαι ότι το μέγιστο μέρος των απωλειών του ΚΚΕ από τον Μάη στον Ιούνη του 2012 διοχετεύτηκε στον Σύριζα, μου φαίνεται πως εθελοτυφλείς. Αν μου λες ότι από εδώ και πέρα δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, θα το δούμε στο μέλλον -μπορεί και νάχεις δίκιο.

AGIS είπε...

Όπως είδες, Νίκο, ως προς την έννοια των "συγκοινωνούντων δοχείων" δεν ασχολήθηκα με τη διακύμανση του εκλογικού σώματος, αλλά με τις ουσιαστικές πολιτικές συγγένειες των κομμάτων που κινούνται εντός του κύκλου της καπιταλιστικής διαχείρισης.

Αν μιλήσουμε γι' αυτό που θες, δηλ. για τις εκλογικές απώλειες του ΚΚΕ προς ΣΥΡΙΖΑ, αυτό ίσχύει τόσο όσο ισχύει και για τις απώλειες άλλων κομμάτων προς τον "ανερχόμενο" ΣΥΡΙΖΑ, επομένως δε βρίσκω "ειδική" σχέση σαν αυτή που υπαινίσσεσαι. Πέρα από αυτό, πρόκειται για έργο που έχουμε ξαναδεί: ΠΑΣΟΚ για την αλλαγή, ΠΑΣΟΚ για να μην έρθει η δεξιά, το ΠΑΣΟΚ "σκαλοπάτι" τάχα για τις ριζικότερες αλλαγές που θα ήθελε το ΚΚΕ κλπ κλπ.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι ο εμπειρισμός της στατιστικής, αλλά η ανάδειξη των ειδοποιών διαφορών οι οποίες συνιστούν το πραγματικό δίλημα για τη μια ή την άλλη λαϊκή επιλογή. Και από αυτή την άποψη είναι όχι "συγκοινωνούντα δοχεία" αλλά πραγματική δεξαμενή ενέργειας ο εργαζόμενος κόσμος σε όποιο κόμμα κι αν εκφράζεται εκλογικά, εφόσον συνειδητοποιήσει τη δύναμη του και τη χρησιμοποιήσει για να κατακτήσει ό,τι του ανήκει.

Ανώνυμος είπε...

σαραντακος. σιγουρα στο μελλον θα το θα φανει οτι η αυταπατες για λυσεις μεσα στον καπιταλισμο στο κοσμο που ειναι σημερα με το ΚΚΕ τελειωσαν και επειδη το ξερετε πολυ καλα για αυτο και ολος ο αντικομμουνισμος και η λασπη σας εχει φερει σε αδιεξοδο η σταση αρχων του κομματος να μην εχει καμμια επαφη με τον οπορτουνισμο εμεις συνεχιζουμε με τα ματια παντα ανοιχτα σε αυτους που εδειχνε για βασικο εχθρο ο ΛΕΝΙΝ

Ανώνυμος είπε...

1) Προσυπογράφω το σχόλιο του EG
2) Αυγό, αυγό, αυγό.
Και τώρα και πάντα.
Μην καρτεράτε να συμβιβαστώ με το -β.
3) Τώρα που θα υπάρχει σταυρός στα ευρωψηφοδέλτια, μου έρχεται στο νου ένα όνομα που θα μπορούσε να προσελκύσει ψηφοφόρους λειτουργώντας ως "κράχτης" και να βοηθήσει αποτελεσματικά σε μια εκλογική μάχη (περισσότερο από τότε που έμπαινε στο επικρατείας) στην οποία δε περισσεύει κανείς κ να έχει-γιατί όχι- κ "δυνατή" παρουσία στο ευρωκοινοβούλιο κ τα ξένα ΜΜΕ. Σαν απλή ιδέα το ρίχνω, νομίζω ότι είμαι κατανοητός για το ποιον εννοώ (και ελπίζω να έχουν λυθεί κάποια ζητήματα-από τη πλευρά του κυρίως).

ρα

Ανώνυμος είπε...

εξαιρετικό το σκέλος για το γλωσσικό (που σύντομα θα το βρούμε μπροστά μας ελέω Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας...)

Να προσθέσω λοιπόν ότι από την πλευρά της εξουσίας, οι "απλοποιήσεις" συνδέθηκαν, μετά το 1950, πιο πολύ με την ανάγκη προσαρμογής στις νέες (τότε) τεχνολογίες (δακτυλογράφηση κειμένων) και στη διεθνοποίηση. Αυτή την προσαρμογή εξέφραζε και η καθιέρωση του μονοτονικού.
Να θυμίσω ότι αυτός που ήθελε την καθιέρωση του Λατινικού αλφάβητου ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο "εθνάρχης" προς τα μέσα του '70. Προς τιμή τους, όταν το άκουσαν οι Τσάτσος και Κανελλόπουλος πετάχτηκαν όρθιοι και αναφώνησαν: "Τί είναι αυτά που λέτε κύριε πρόεδρε;" Και ευτυχώς το ζήτημα έμεινε εκεί.

Tώρα για το εκλογικό τείνω να συμφωνήσω με τα συμπεράσματα του Σεχτάρ για τη σκληρή πραγματικότητα για άλλους λόγους όμως...

Καλώς ή κακώς το ΚΚΕ δεν έχει εμπλακεί ενεργά σε κάποια αντιπαράθεση με την κυβέρνηση ούτε έχει να επιδείξει περγαμηνές αγώνων από το 2012, ώστε να ελπίζουμε σε διατήρηση των ποσοστών του 2010. Οι τηλεμαχίες, όσο επιτυχημένες και αν είναι, δεν αρκούν και ειδικά αυτή την εποχή μάλλον ζημιά κάνουν αφού ο κόσμος έχει αρχίσει να αποστρέφεται και τα ΜΜΕ.

Επίσης το ΚΚΕ έχει χάσει τον ηγεμονικό ρόλο στην αριστερά -εκ των πραγμάτων- και δεδομένων των διεργασιών και στον εξωκοινοβουλευτικό χώρο δεν μπορεί να ελπίζει στην επανάκαμψη των χαμένων ψηφοφόρων του 2012 -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου φυσικά-.

Ένα πρόσθετο στοιχείο που δυσκολεύει περισσότερο τα πράγματα είναι ότι η εποχή της κοινοβουλευτικής διαμαρτυρίας έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί στη συνείδηση των περισσοτέρων. Επομένως η ψήφος στο ΚΚΕ αποκτά συμβολικό, μόνο, περιεχόμενο ως επιβράβευση για την αγωνιστική πορεία του η οποία όμως είναι αρκετά αχνή, έως "διακριτική". Όχι πως δεν υπήρχε και παλαιότερα αυτό το κριτήριο, όμως τώρα είναι ακόμα πιο ισχυρό.
Από την άλλη το ΚΚΕ διευκρινίζει ότι η Λ.Ε. (λαϊκή εξουσία) δεν θα έρθει μέσα από εκλογές (σωστά κατα τη γνώμη μου) ενισχύοντας τον συμβολικό χαρακτήρα της ψήφου προς το ΚΚΕ.

Από τα παραπάνω το ΚΚΕ είναι ένα πολύ ευκολο θύμα της λογικής της "χαμένης ψήφου" που λανσάρουν οι Συριζαίοι (Μπαλτσαβία θέλω ατάκα!) οι οποίοι έχουν πάρει φόρα για να (συν)κυβερνήσουν ως χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη.

φιλήδονο κουκί















Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κοίτα να δεις φιλήδονε κάγκουρα (για να κάνουμε και ρίμα με το παλιό σου ψευδώνυμο). Επειδή τυγχάνει να είμαι κατά της θεωρίας των χαμένων σχολίων και των καμένων εγκεφαλικών κυττάρων λέω να σταματήσει εδώ η ειρηνική μας συνύπαρξη. Σου επιβάλλω αποκλεισμό -με συμβολικό περιεχόμενο. Μπορείς να θεωρείς εαυτόν ανεπιθύμητο στο μπλοκ
Στο καλό και να μη μας γράφεις.