Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Η απόλαυση του κειμένου

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην κόκκινη μπλογκόσφαιρα (και ευρύτερα) είναι η εσωστρέφεια. Να τα λέμε και να χαιρόμαστε μεταξύ μας, να επιβεβαιώνουμε ο ένας τον άλλον, να ανταλλάσσουμε like, φιλοφρονήσεις, κοκ. Κάποιοι μπορεί να μαζέψουν περισσότερες θετικές γνώμες, μες στο γενικό ισοζύγιο, κι αλίμονο αν δεν έχουν τις απαραίτητες άμυνες, τους μηχανισμούς και μια στοιχειώδη σεμνότητα, για να αποφύγουν να καβαλήσουν το καλάμι, ως περσόνες-παράγοντες. Αυτό από το μικροαστικό χυλό ερμηνεύεται βέβαια ως κομματική ισοπέδωση της προσωπικότητας, όπου όποιο κεφάλι περισσεύει και κοιτάζει ψηλότερα, πρέπει να κόβεται, για να επιστρέψει στην καταθλιπτική ομοιομορφία. Κι είναι αυτός ακριβώς ο περίγυρος, που βοηθάει το Βοναπάρτη που κρύβεις μέσα σου να εκδηλωθεί και να ξεφύγει.
-Τι σπουδαίο μυαλό, γιατί δεν έχει τέτοια το κόμμα σήμερα;

Είναι πολύ σεβαστοί λοιπόν οι ιστογράφοι, δημοσιολόγοι, δημοσιογράφοι (με την κυριολεκτική έννοια, όσων γράφουν δημόσια) κτλ, που αποφεύγουν αυτό το σκόπελο, αποκτούν ευρύτερη απεύθυνση, συσπειρώνουν ένα κοινό, που δεν είναι στενά κομματικό, αλλά σε μια πορεία χρόνου και κειμένων, προσεγγίζουν τις θέσεις μας, σπάνε τείχη και προκαταλήψεις χρόνων, γίνονται αυτό που θα λέγαμε "διαδικτυακές επιρροές". Αλλά είναι ζήτημα αν θα τις συναντήσουμε ποτέ στην πραγματική ζωή. Όχι γιατί είναι διαδικτυακές, εικονικές, δηλαδή χωρίς πραγματική υπόσταση και ζωντανή επαφή -αν ήταν αυτό το πρόβλημα, θα μπορούσε να λυθεί σχετικά εύκολα και το δίκτυο θα ήταν απλώς η αφορμή (γνωριμία) για μια πιο ουσιαστική συνάντηση. Αλλά γιατί πολλές φορές τείνουμε (κι εμείς ακόμα, εν μέρει ίσως) σε ένα "τι καλά που τα λέει ο τάδε", που αν το ξύσεις, δεν έχει κανένα πολιτικό αντίκρισμα, δεν προσφέρει πολλά, δε σημαίνει πως ο "θαυμαστής" έχει κατανοήσει αυτό που λέει πολύ ωραία ο τάδε, ότι τα αφομοίωσε και μπορεί να τα επαναλάβει -ως κτήμα του κι όχι μηχανικά. Τουλάχιστον όχι μέχρι να σταματήσει να θαυμάζει και να αρχίσει να σκέφτεται και να προβληματίζεται -ακόμα κι αν διαφωνήσει, αυτό σημαίνει πως πήρε τροφή για σκέψη και είναι πολύ πιο γόνιμο απ' το παραπάνω είδος συμφωνίας.

Κι αυτό είναι το πρόβλημα κι όταν τα λέμε μεταξύ μας. Όχι ότι είμαστε από την ίδια πλευρά και δεν έχει ενδιαφέρον η συζήτηση, γιατί δε διαφωνούμε. Εξάλλου η κουβέντα μπορεί να είναι πολύ πιο γόνιμη και να έχει νόημα, όταν γίνεται μεταξύ ομονοούντων -κι ας έφριτταν κάποιοι όταν το είχε πει η Αλέκα- που συμφωνούν στα βασικά κι είναι ανοιχτοί στα υπόλοιπα, αρκεί να λέμε κάτι ενδιαφέρον, άξιο λόγου, που να τροφοδοτεί την αναζήτηση, αντί για μια βαρετή συμφωνία και τα μεταξύ μας ζήτω και γεια.

Δεν πιστεύω πως εξαντλείται εύκολα το ζήτημα, αλλά μια βασική προϋπόθεση κατά τη γνώμη μου, ανεξαρτήτως σκοπού κι απεύθυνσης, είναι να γράφεις κάτι που θέλεις, ξεκινώντας από μια δική σου εσωτερική ανάγκη, κι όχι επειδή είναι (υπο)χρέωση και καταφεύγεις σε μια ανέμπνευστη διεκπεραίωση, γιατί όσο αμύητος κι αν είναι ο άλλος, αυτό δε χρειάζεται κατάρτιση για να το καταλάβει και το διαισθάνεται πολύ εύκολα. Όχι γιατί (θεωρείς πως) είσαι ο μεγάλος εκλαϊκευτής-αγκιτάτορας, που θα εξηγήσει κάτι στον κόσμο, ούτε νομίζοντας πως φτιάχνεις κάτι πέρα από καθαρά δικές σου νοητικές ασκήσεις, πχ ένα θεωρητικό εργαστήριο, με αυστηρούς, συστηματικούς κανόνες για όσους κάνουν το λάθος να διαβούν την πόρτα και να συμμετέχουν. Γιατί τότε παίρνεις πολύ σοβαρά το διαδίκτυο και τον εαυτό σου, και ο τοίχος σε περιμένεις στη γωνία, για να πέσεις πάνω του με φόρα.

Ασφαλής αλληλεπιδράς με το κοινό, μπαίνεις σε διάφορα τριπάκια, τυποποιήσεις, ακόμα και τη λογική να γράφεις κάθε μέρα. Θέλω να πως πως δεν υπάρχει καθαρή, εσωτερική ανάγκη, που να την χωρίζουν σινικά τείχη με τον έξω κόσμο. Ασφαλώς όμως πρέπει να υπάρχει ως πυρήνας για αυτή την έκθεση (ιδεών και του εαυτού σου) κάποιος λόγος. Και παράλληλα αυτός ο λόγος είναι πρωτίστως εσωτερικός και ακολούθως μοιράζεται, εξωτερικεύεται κι αλληλεπιδρά, για να διαμορφωθεί σε κάτι ολοκληρωμένο. Κι όσο πιο καλά κρυμμένη είναι η πρόθεσή του, όσο δε δηλώνει φανερά το στόχο του (πχ να διδάξει τους άλλους και να τους διαφωτίσει) τόσο πιθανότερο είναι να τον πετύχει, αντιμετωπίζοντας τον αναγνώστη ως (τουλάχιστον) ισότιμο.

Εν κατακλείδι, μπορείς να γράφεις ό,τι κι όπως θες, για λίγους, για πολλούς, εκλεκτούς, αιρετούς και διορισμένους, για τις μάζες, ή για άμαζες ελίτ που τις απεχθάνονται. Αλλά πρέπει να είναι κάτι αληθινό, κάτι αυθεντικό, για να έχει αξία και να έχει πιθανότητες να προσελκύσει κάποιον άλλο -κι ας μην το πετύχει στην τελική. Εξάλλου το ζητούμενο δεν είναι η προσέγγιση για την προσέγγιση -και τι ωραία που τα λες- αλλά ο τρόπος κι όροι με τους οποίους θα γίνει.

Δεν ξέρω αν όλα αυτά βγάζουν κάποιο νόημα και για όσους τα διαβάζουν -πέρα από τη δική μου σκέψη. Πάντως δεν έφτασαν στο δια ταύτα, και πιθανότατα θα ακολουθήσει κι ένα δεύτερο μέρος -για όσους δε βρήκαν το πρώτο ημίχρονο φλύαρη "σούπα" μες στο κατακαλόκαιρο, χωρίς σημαντικές φάσεις.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

OXI

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ.

ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟΣ. ΝΑ ΜΗΝ ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ ΣΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. ΜΠΟΡΕΙ ΕΔΩ ΝΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΓΑΜΑΤΑ. ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΜΠΛΟΓΚΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ, ΟΤΑΝ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΑ ΕΒΛΕΠΕ ΠΟΛΥ ΕΧΘΡΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΕΡΑ, ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΞΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΚΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. ΣΥΜΜΕΤΧΟΗ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΙΑ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΚΚΟΜΜΑΤΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Poe είπε...

Ωπ... αρχισες και εσυ τα δευτερα μερη:P
αντε και στα τριτα σου ευχομαι λολ

Ανώνυμος είπε...

Για πρώτη φορα στην bloggerική ιστορία συμφωνώ απόλυτα με τον Θερσίτη. Ηταν ένα καλό κείμενο.

Η δουλειά στον κόσμο σε προσγειώνει απότομα από τις φιλοφρονήσεις και τις ανακυκλώσεις κοπλιμέντων. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες να την πάθουν και νομίζω ότι καταλαβαίνω από που ορμώμενος ξεκίνησες την κουβέντα.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Να σε πω την αλήθεια, όταν ξεκίνησα κι εγώ νόμιζα οτι θα μπορούσαμε να πούμε πέντε πράματα πολιτικά, σε πιο χαλαρό στιλ που θα μπορούσε και καλά να "τραβήξει" κόσμο, που θεωρητικά, είναι πιο εύκολη η πρόσβαση στο ίντερνετ, τζάμπα, απ' ότι π.χ να αγόραζε κάποιος με τη θέλησή του ρίζο ή να 'βλεπε τοτε 902.
Τελικά με τον καιρό κατάλαβα ότι το κοινό περιοριζόταν στον κομματικό και ελαφρώς αριστερίστικο περίγυρο, οι όποιες δειλές εμφανίσεις άσχετων κατέληγαν σε μαλωματα, βρισίδια κλπ.Ουτως ή άλλως, η πείρα δείχνει οτι δεν πολυενδιαφερεται ο ιντερνετολαός για κομματικά, συνέδρια, στρατηγικές-τακτικές κλπ
Αλλά ακόμα κι έτσι, είναι μια καλή πλατφόρμα, εστω κι απομονωμένη απ τον υπόλοιπο κόσμο, για τους εμπλεκόμενους στα πολιτικά-κομματικά-κινηματικά να πουν μια κουβέντα πέρα απ τις επίσημες δήλωσεις, ανακοινώσεις.
Τα μπλογκς δεν εχουν ευρύτερο προπαγανδιστικό χαρακτήρα, αν κανένας τ ανακαλύψει και ψηθεί, έχει καλώς, αλλα σπάνια. Οι παλιές δοκιμασμένες μέθοδοι είναι η βασική πηγή "ψησίματος" κατα τη γνώμη μου, το φεστιβάλ νούμερο 1, οι μαζικές συγκεντρώσεις ή εκδηλώσεις, ιδιαίτερα σε μεγάλα πολιτικά γεγονότα νούμερο 2, μεγάλες κομματικές κ συνδικαλιστικές περιοδείες νο 3.
Το μπλογκινγκ μετά την επέλαση του facebook & twitter θαρρώ έχασε την αίγλη του -αν είχε ποτέ-, παρά τις αρχικές αμφιβολίες έγινε τελικά ψιλοαποδεκτό κι έχει πια τον αέρα του "παλιού, καλού κι αθώου". Αυτά

Δελάρζ

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η κε του μπλοκ συμφωνεί στα βασικά με το σχόλιο του Δελάρζ. Και προσθέτει πως αυτό που σημειώνει ο ΟΧΕΠ είναι απλώς μια πτυχή και σίγουρα όχι η βασική αφορμή για το κείμενο. Η βασική αφορμή είναι μια κουβέντα για αυτό που αναφέρεται στην αρχή: αν τα γράφουμε και χαιρόμαστε μεταξύ μας. Η αντίφαση που προσπαθώ να σημειώσω είναι πως το σωστό θα ήταν να αποφεύγουμε αυτήν την εσωστρέφεια. Αλλά μια εξωστρέφεια που δεν ξεκινά από μέσα μας, από κάποια εσωτερική ανάγκη, μπορεί να ξεστρατίσει γρήγορα σε άλλα μονοπάτια και δε θα πετύχει τίποτα από τον αρχικό της σκοπό (αν είχε δηλαδή ως σκοπό το μαζικό άνοιγμα κι όχι κάτι άλλο, γιατί κι αυτό προς εξέταση είναι για κάποιες περιπτώσεις).

Poe είπε...

Δελαρζ
Εγω αυτο που ειδα απο το ρεδφλυπλανετ ειναι οτι υπαρχουν και αυτοι πυο γουσταρουν να σε μισουν
δλδ ανυπομονουν να γραψεις καινουριο αρθρο για να ερθουν να πουν την αποψαρα τους και να ξεκινησουν καυγαδουρα ...γινεται και στο σφυροδρεπανο αυτο.

Παντως εγω πιστευω οτι τα blog εχουν κατα καποιο τροπο συμβαλει στην "διαπαιδαγωγηση" και ολων εμας που τα γραφουμε, και οσων τα διαβαζουν. Προσωπικα εχω μαθει πολλα πραγματα, και περα απο αυτο εχω συναντησει ανθρωπους που μου εχουν πει οτι εχουν μαθει πολλα πραγματα. Εννοειται δεν υποκαθιστα με τιποτα την πραγματικη καθημερινη δραση, αλλα μπορει να δρα επικκουρικα, και, μαλιστα, σε σχεση με τα φεησμπουκια, στα blog ειναι λιγοτερο πιθανον να πεσεις στην παγιδα οτι αυτο που κανεις εκει αρκει. Στο fb βλεπεις πολλους "υπερεπαναστατες" που δεν ξερουν τι θα πει απεργια.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλά τα λες..

Γιωργος

Ανώνυμος είπε...

Το ’χε πει ο μακαρίτης Ουμπέρτο Έκο λίγο πριν τον θάνατό του, το βρήκα κατά τύχη ―αγαθή― σ’ άλλο ιστολόγιο, το αντιγράφω με ευκαιρία την συγκεκριμένη ανάρτηση και το «προσυπογράφω» 100%:

«I social media danno diritto di parola a legioni di imbecilli che prima parlavano solo al bar dopo un bicchiere di vino, senza danneggiare la collettività. Venivano subito messi a tacere, mentre ora hanno lo stesso diritto di parola di un Premio Nobel. È l’invasione degli imbecilli».

«Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα λόγου σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους επιβάλαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά τώρα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου μ’ ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων».


Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις…

Τακτικός Αναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΙΤΙΣΤΗ ΑΡΧΙΔΑ ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ.

ΣΙΓΑ ΜΩΡΗ ΚΟΥΡΑΔΑ ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΜΗΝ ΣΟΥ ΧΑΛΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟ ΛΟΓΟ ΣΟΥ ΑΜΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΘΕΡΣΙΤΑΚΟ; ΣΟΥ ΠΑΤΗΣΕ Ο ΜΑΚΑΡΙΤΗΣ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΠΟΝΑΕΙ; ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ; Ε, ΔΕ ΒΛΑΦΤΕΙ, ΞΙΔΑΚΙ, ΜΠΟΛΙΚΟ ΞΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ!

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΕΛΙΤΙΣΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

" Παντως εγω πιστευω οτι τα blog εχουν κατα καποιο τροπο συμβαλει στην "διαπαιδαγωγηση" και ολων εμας που τα γραφουμε, και οσων τα διαβαζουν. "

Συμφωνώ Ποε. Ειδικά στο παρακάτω, "ζωγράφισες"
https://poexania.wordpress.com/2013/02/18/η-μικροαστική-καταστροφή-μόλυνε-τον

"..Και πριν κλείσω κάνω παράθεση δυο κομματιών που αναφέρονται στο θεό και γενικά τη θεία πρόνοια/τιμωρία.

» Το σπίτι του Λαού είναι ένα μεγάλο αυθαίρετο, χτισμένο πάνω στον Ποδονίφτη και δεν τολμάει κανείς να το πειράξει. Και πλημμυρίζει γιατί ο θεός εκδικείται, αν και δεν υπάρχει σε αυτές τις περιοχές»


» Για το Θεό: «Προσπαθώ να πιστέψω στο Θεό αλλά δεν τα έχω καταφέρει.»

Πάντως με το θεό τιμωρό της εβραϊκής μυθολογίας και της παλαιάς διαθήκης μια χαρά τα πάτε, συνεχίσετε έτσι, φαίνεται ότι τα ράσα που φορούσατε στις παραστάσεις κάποτε, σας έγιναν δεύτερο δέρμα, συγχαρητήρια, παρόλα αυτά, αποτελείτε ακόμα μια ζωντανή απόδειξη ότι τα (αντισυστημικά) ράσα δεν κάνουν τον παπά..."

17-57

Ανώνυμος είπε...

ΝΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΠΑΝΕΞΥΠΝΕ ΦΩΤΕΙΝΕ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣ ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΕΛΙΤΙΣΤΗΣ ΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣ ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ.

ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΧΩ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΖΩ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΥΨΗΛΟ ΟΣΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ.

ΧΑΧΑ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΣΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΙΧΑΜΕΡΗ ΟΣΟ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΤΑΚΟ ΤΟΝ ΦΙΛΑΡΑΚΟ ΣΟΥ ΑΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΕ ΚΑΠΟΟΙΟ ΜΠΑΡ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΕΓΕ ΑΥΤΑ, ΘΑ ΤΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΙΣ ΚΩΛΟΤΡΥΠΙΔΕΣ, ΣΚΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ.

ZIEG ΗΑΙL ΜΑΠΑ!!!

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Noμιζω καταλαβαινεις και ο ιδιος Σφυροδρεπανε οτι το μπλογκ σου ειναι ενας χωρος ομαδικης ψυχοθεραπειας οπως ευστοχα γραφεις στην κορυφη κατω απο το λογοτυπο.

Οσα χρονια παρακολουθω το μπλογκ σχολιαζουν α)μελη και φιλοι του ΚΚΕ και β)μελη αλλων αριστερων οργανωσεων, κομματων ή αναρχικοι

Αυτο δεν το βρισκω κακο, εκτος και αν ειχες παλιοτερα στοχο να διαβαστεις σε ευρυτερο κοινο. To να υπαρχει μια κοκκινη οαση μεσα σε μια συντηρητικη ιντερνετικη ερημο ειναι μεγαλη υποθεση αυτες τις μερες.

Νομιζω οτι η ιδια η φυση του μπλογκ, με ενα ονομα ταυτισμενο με τον κομμουνισμο και θεματα που πρεπει να εισαι εστω και λιγο μυημενος στα αριστεροχωριστικα για να τα πιασεις, περιοριζει το ευρος του κοινου

Για μενα το μονο κοκκινο μπλογκ με πιο ευρεια απηχηση που φαινεται να το διαβαζουν και μη κομμουνιστες ή μελη του αριστεροχωριου, ειναι το Cogito Ergo Sum.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Τον Ουμπέρτο Εκο δεν τον ενοχλούσε οτι υπήρχαν τα σκατά στα μυαλά των ανθρώπων (τον εαυτό του δεν κατάλαβα γιατί εξαιρούσε, αλλά ...τέσπα, κατανοητό!). Τον ενόχλησε γιατί βγήκαν στον αέρα. Τα προτιμούσε καλυμμένα με μια καλή κρούστα ευπρεπούς λογοκρισίας, η, ξέρω-γω να εκφράζονται "υπεύθυνα" από καθωπρέπει πολιτικούς εκπροσώπους τους, κι από κάτω από την κρούστα ...να ζεσταίνονται και να αυγαταίνουν;

Ανώνυμος είπε...

Τεσπά, κουβέντα να μην πιάσουμε τώρα για τον Ουμπέρτο, ιδίως όταν φαίνεται απ' όσα μέχρι στιγμής γράφονται, ότι από τους επικριτές κανείς δεν έχει διαβάσει ούτε γραμμή από το έργο του.

Αλλά για να μείνουμε στο θέμα της ανάρτησης: Μήπως το να εκφράζουμε γνώμη, και μάλιστα επικριτική σε μεγάλο βαθμό για κάποιον και το έργο του, χωρίς να έχουμε μελετήσει σχετικά σε βάθος, δεν αποτελεί, για να θυμηθώ και τα παράπονα άλλου σχολιαστή σε άλλο θρεντ αυτού του μπλογκ, απτό δείγμα έλλειψης επιπέδου;

Τώρα για τα "σκισίματα κ********δων" που γράφει ο άλλος παραπάνω, ε, τι να πω, ότι πίσω από τέτοιες εκφράσεις όλο και κάποια διαστροφή κρύβεται; Δηλαδή ο Πολάκης σε τι είναι καλύτερος; Μακάρι να κάνω λάθος...

Για να σουμάρω: όλα αυτά δεν θα είχαν και πολλή σημασία στη συγκεκριμένη συγκυρία, αν δεν γίνονταν στο χρώμα μιας συγκεκριμένης κοσμοθεωρίας και στο πλευρό ενός συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος (είναι πολύ εύκολο κι ανεύθυνο να λέμε "οργανωμένος(η) δεν είμαι, τα άλλα ας τα κανονίσουν οι οργανωμένοι(ες)"). Λίγη ευπρέπεια κακή δε θάτανε, άμα ο άλλος σε λέει "ηλίθιο", πες τον και συ κάτι ανάλογο, με "σκισίματα κ********δων" και άλλα παρόμοια δεν βγαίνει πολιτικός λόγος (το γνωστό "δεν υπάρχει χυδαία γλώσσα υπάρχουν χυδαίοι άνθρωποι" δεν το συζητώ, γιατί ισχύει μόνο στην περίπτωση που το είχε πει ο αείμνηστος Λορέντζος). Διαφορετικά όλα αυτά είναι αποδείξεις παρακμής εντός ή εκτός ψυχοθεραπευτικού μανδύα.

Διοτίμα