Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Ερωτογραφία της κνε (νο 2)

Φλας μπακ, τρία χρόνια πριν, με μια συντρόφισσα (στη ζωή και το κόμμα).
Γυρνάει και με κοιτάει θυμωμένη:
-Γίνεσαι πιεστικός, το ξέρεις;
-Α, σοβαρά; Για καινούριο μου το λες; Κνίτες είμαστε. Τι περίμενες δηλ, να κάνουμε συντονιστικό σχημάτων με κυκλικό προεδρείο;
Θα της έλεγα, αν το είχα σκεφτεί εγκαίρως.

Σε ζευγάρια μεταξύ συντρόφων το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει γραμμή κι ο καθένας κάνει του κεφαλιού του.
Η ρίζα του κακού είναι ότι σε περίπτωση διαφωνίας δε μπορεί να υπάρξει δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Τι δ.σ. να εφαρμόσεις σε δύο άτομα;
Οπότε πηγαίνουμε αναγκαστικά σε ομοφωνία αλά εαακ.
Κι άντε να αντέξεις δεκάωρα και βάλε (απο)συντονιστικά καβγάδων με τον σύντροφό σου. Που όχι επειδή ήμουν κνίτης, αλλά ούτε στον εχθρό σου δεν το εύχεσαι.

Για αυτό το λόγο τα διοικητικά συμβούλια και τα πολιτμπιρό των κκ έχουν συνήθως μονό αριθμό μελών.
Στη σοβιετία το μπέρδεψαν με τη λέξη μονομελές κι αποφάσιζε μόνος του ο σύντροφος με το μουστάκι.
Εμείς εδώ ξεπεράσαμε τα τυπικά κωλύματα κι έχουμε δώδεκα μέλη στο πολιτμπιρό μας. Έτσι κι αλλιώς διαφωνίες δεν έχουμε.
Αρχή μας είναι ο δ.σ. νέου τύπου. Άλλο αν στην πράξη έχουμε ομοφωνία τύπου εαακ.

Οι αριστεριστές κερδίζουν τις κοπέλες με επαναστατικά προστυχόλογα.
Ο κνίτης μπορεί να μην έχει γοητεία, αλλά έχει τρόπο. Πηγαίνει κατευθείαν στο στόχο και ζητάει με την πρώτη βιογραφικό.
Και στατιστικά να το πάρεις, μία στις τόσες, δε μπορεί, ο στόχος θα ενδώσει.
Κάποιοι μας λεν λιγούρια γιατί την πέφτουμε σε όλες (τις επιρροές) αδιακρίτως. Αλλά έχουμε καλο σκοπό. Όχι σαν κάτι άλλους που ψάχνουν περιπέτειες μιας βραδιάς κι ενός κινήματος.

Πόσο μακρόχρονη μπορεί όμως να είναι μια σχέση που είναι προϊόν πίεσης;
Ή ακόμα χειρότερα, όταν είναι συνοικέσιο, με άτομα που μας στέλνουν συστημένα από το σπίτι, πριν μας γνωρίσουν και τους γνωρίσουμε;
Τότε αρχίζουν τα δύσκολα. Και τα δύσκολα φέρνουν γκρίνια.

Το κλασικό παράπονο του μέσου κνίτη είναι ότι πριν το γάμο όλοι ασχολούνταν μαζί του κι ήταν μες στις γλύκες και την περιποίηση.
Αλλά αυτό κρατάει μέχρι να τον ρίξουν.
Μετά το μήνα του μέλιτος οι γλύκες κόβονται απότομα. Οι σφοι αρχίζουν να φλερτάρουν άλλες επιρροές. Κι αυτός αρχίζει να νοσταλγεί την εποχή πριν τον γάμο, που τον είχαν στα ώπα-ώπα.

Ο κλοιός γύρω του και το ασφυκτικό πρεσάρισμα, ήταν μέχρι να μπει το γκολ. Μετά αρχίζει το κατενάτσιο. Κι αυτός μένει με τα δεσμά του γάμου.
Οι σφοι δεν έχουν παρά να χάσουν τις αλυσίδες τους και να βρουν την κριτική τους ικανότητα.

Η φθορά επέρχεται σα νομοτέλεια. Λίγο η (κομματική) ρουτίνα, λίγο ο πρακτικισμός...
Παλιά τα πράγματα ήταν αλλιώς. Ταξίδια, κινήματα, ιδανικά, έξοδοι σε καφέ και σε αγωνιστικά ουζερί.
Τώρα μονάχα υποχρεώσεις.
-Μαγείρεψες για τα παιδιά; Έκλεισες τους οδηγητές; Έπλυνες τα πιάτα; Πήρες την χαρτογράφησή σου τηλέφωνο;

Συγκρίνεις παρόν και παρελθόν, τρομάζεις να σε γνωρίσεις.
Πόσο άλλαξες (οργάνωση), πόσο άλλαξα κι εγώ
Τα όνειρά σου κόκκινα, τα όνειρά μου επίσης
Ρούχα μαζί που πλύθηκαν και ξέβαψαν λιγάκι
.

Κι έτσι αρχίζουν οι κουβέντες και τα αλληθωρίσματα με τρίτους, μήπως σου δώσουν αυτό που λείπει απ' το γάμο σου.
Και στο καπάκι οι ζήλειες κι οι συνεργασίες επειδή πήγες στις εκδηλώσεις των άλλων.
Μα όχι, δεν είναι αυτό που νομίζεις.
Άσε με να φύγω λιγάκι, να γνωρίσω άλλο κόσμο, να μιλήσω μαζί του και μετά θα γυρίσω σε σένα, πιο ώριμος, πιο σοφός, να μοιραστούμε ό,τι έμαθα όσο έλειπα
.
Σαν τον μαρξ που έγραφε στη τζένη (φον βεστφάλεν) ότι νιώθει μακριά της την αγάπη του για αυτήν να δυναμώνει. Και μετά πήγαινε με την υπηρέτρια του σπιτιού.
Ή σαν τον λένιν που έλεγε ότι για να ενωθούμε με τους μενσεβίκους πρέπει πρώτα να χωριστούμε. Ωραίο πράγμα η διαλεκτική.

Αυτά για μένα είναι το αλατοπιπερο της σχέσης. Τι νόημα έχει ένας έρωτας αν δε δοκιμαστεί;
Με αντιθέσεις και καβγαδάκια είναι η σχέση μας πολύ εκρηκτική.
Όσοι το καταλαβαίνουν αυτό έχουν κάνει ένα πρώτο εμπειρικό βήμα για να καταλάβουν τη διαλεκτική.
Αλλά η οργάνωση έχει τυπική λογική. Οι αντιθέσεις είναι κακό πράγμα και πρέπει να τις εξαλείψουμε.
Δεν την κακολογώ. Κι εγώ έτσι σκεφτόμουν κάποτε. Και τώρα ίσως.

Φτάνουμε στην αρχή του τέλους.
Οι σύντροφοι που νιώθεις κοντά σου λιγοστεύουν.
Κι ήμουν απ' αυτούς που φίλους δε μπορούν να κάνουν
τώρα πλέον οι καλύτεροί μου φίλοι δεν υπάρχουν
.
Ώσπου μια μέρα γυρνάς σπίτι και το όνομά σου δεν υπάρχει στο κουδούνι. Βάζεις το κλειδι για να ανοίξεις, δεν ταιριάζει.
Μένω εκτός, κομματικά άστεγος. Φρίκη.
-Θα στείλω κάποιον να πάρει τα πράγματα, φωνάζεις.
Δεν σου απαντά κανείς.

Γυρνάς σαν τρελός στα ίδια μέρη, σκοντάφτεις πάνω της, στα ίδια στέκια, στις ίδιες πορείες, ρωτάς να μάθεις νέα της, δεν κάνει να ξέρεις, σου λένε οι σφοι.
Κι αυτή εκεί, κάνει πως δε σε είδε, πως δεν υπάρχεις. Δεν υπάρχεις κι είσαι εκεί.
Αυτή υπάρχει κανονικά, η ζωή της συνεχίζεται χωρίς εσένα, μετά από σένα ζει.

Τι να 'ναι αυτό που ξάφνου μέσα σου φουντώνει όταν την βλέπεις να γελά με σιγουριά;
Αυτή δεν ήταν σαν τις άλλες πρώην. Θέλει καιρό πολύ να την ξεχάσεις. Ίσα με μια ζωή. Γιατί ήταν η ζωή σου.

Η λύση δεν είναι τα one night stand με το αυθόρμητο.
Εσύ θέλεις μονογαμία, μια σοβαρή σχέση για γάμο. Κι οι άλλοι είναι πολύ λίγοι για αυτό. Χωρίς αγάπη, χωρίς συναίσθημα, μόνο συγκινήσεις με σεξ, μπας και γεμίσουν το κενό τους.
Η λύση είναι αυτή μόνο. Τα ίδια λάθη, η ίδια διαδρομή.
-Και να το πουλούσα, πάλι χάρρυ κλυνν θα αγόραζα.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Ποτέ δεν υπήρξε.

Η οργάνωση είναι η πρώτη σου αγάπη και παντοτινή.
Κάτι σαν την ίον αμυγδάλου (που έχει εχθρό της τον παυλίδη).
Πού πας χωρίς αγάπη, στον ήλιο, στη βροχή
το δρόμο θα τον χάσεις καρδιά μου αναρχική...

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

min anaparageis kathe astiki malakia pou loeidorei ton marxismo.... o marx pigaine me tin ipiretria ,kai o lenin pethane apo syfili..

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Έχεις δίκιο. Αλλά πιο πολύ για πλάκα το έγραψα.
Πάντως εγώ από συντρόφους το έμαθα. Και μου το 'φεραν ως επιχείρημα υπέρ της πολυγαμίας!

Για τον λένιν δεν το ήξερα (είδες; κι αυτό από δικό μας το μαθαίνω). Αν ξέρεις κάτι παραπάνω, γράψε σχετικά.

il trovatore είπε...

Όταν δεν ημπορείς να ερωτευτείς μέσα στο Δεκέμβρη, τι να σου κάνει και έρημος ο Μάης, παραμονές ευρωεκλογών, με το δικομματισμό στο φόρτε του και την Καννέλλη 200 κιλά να ωρύεται στο παράθυρο.

Αστο να πάει...άστο....άστο πονάει άστο!

Ανώνυμε κομισάριε
Τό ξέρεις εκείνο με το "Λένιν στην Ζυρίχη" ?

Μικροαστός είπε...

Αν και το κείμενο εχει και τις πολιτικές προεκτάσεις του εγω θα μείνω στα των γυναικών...

Η άνοιξη εχει ξεσηκώσει το μικροαστικό ταπεραμέντο μου, και μου βάζει περίεργες σκέψεις στο κεφάλι που απειλούν να γκρεμίσουν την στιβαρή σχέση μου με την νυν σ/σσα μου σαν το τείχος του Βερολίνου.

Μια φορά έκανα το λάθος να τις χαρίσω την συλλογη κειμένων για το γυναικείο ζήτημα. Εκει διάβασε και τα εν λόγω ερωτικά γραμματα του Μαρξ στην γυναίκα του, και άρχισε τα παράπονά:
"Ειδες αχαΐρευτε ολόκληρος Μαρξ και τις έγραφε στην γυναίκα του και εσυ τίποτα κλπ κλπ" το μονο που κατάφερα να ψελλίσω ήταν "μα αγάπη μου εγω δεν ειμαι ο Μάρξ" χωρίς ομως να πείθετε για την ισχυ του επιχειρήματος μου, τα κουτσομπολιά για την υπηρέτρια κλπ εννοείται δεν τόλμησα να τις τα πω.

Για τους σ/φους που λένε τα περι πολυγαμίας καλο ειναι να διαβάσουν την συνομιλία του Λένιν με την Κ. Τσέτκιν http://www1.rizospastis.gr/static.do?page=/special/editions/special/afierwmata/klara_tsetkin/index.jsp&publDate=3/11/1999&id=1

Βέβαια οσο περνάνε τα χρόνια σκέφτομαι μήπως ο Βλαδίμηρος υπερέβαλε λιγουλάκι ;)

μπαγουδο είπε...

"min anaparageis kathe astiki malakia pou loeidorei ton marxismo.... o marx pigaine me tin ipiretria ,kai o lenin pethane apo syfili.."

αυτός είναι κομουνισμός: να θεωρούμε το να πηγαίνει κανείς με την υπηρέτρια "αντικομουνιστικό", άρα όποιος το λέει για το μαρξ τον λοιδωρεί.

κατακαημένοι.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Μικροαστέ το πρώτο που έχεις να κάνεις είναι να πεις στη συντρόφισσα το επιχείρημα για την υπηρέτρια για να ελαφρύνεις τη θέση σου. Το δεύτερο είναι να κάτσεις και να της γράψεις κάτι ρομαντικό κι αληθινό, αν την αγαπάς και τη θέλεις κοντά σου (αλλά αυτό απαιτεί περισσότερο χρόνο).
Και το τείχος να το αφήσεις εκεί που βρίσκεται. 20 χρόνια μετά χαλάστε τους την επέτειο και γιορτάστε τη δική σας μαζί με τα 60χρονα της θρυλικής DDR.

Γενικώς.
Ο μίσσιος πάντα με κλόνιζε. Αλλά ο λένιν κι οι σοβιετικοί έχουν δίκιο.
Θα μπορούσε με αυτή την αφορμή να ανοίξει κουβέντα περί οικογένειας, πολυγαμίας και μονογαμίας. Δεν ξέρω αν έχουμε το στομάχι και τις αντοχές να την κάνουμε σοβαρά. Άσε που πολλοί μπορεί να έχουν ήδη βαρυστομαχιάσει απ' τις τόσες φορές που την έχουν ανοίξει.

Υγ: μικροαστέ, αν την ανοίξουμε όντως, φρόντισε να μην το μάθει η συντρόφισσα.

-ευτυχώς που δεν ερωτέυτηκα καμία το δεκέμβρη. Πού θα την ξανάβλεπα μετά τις γιορτές;
Στα στέκια της αναρχίας που δεν πάω;

Ανώνυμος είπε...

pes mas ti akrivos akouses re bagoudo ti einai komounismos giati ama ixeres tha katalavaines pos de sinadei me ti prosopikotita kai to ithos tou marx .mi peis kamia pipa pali gia amesodimokraties

Yannis Theocharis είπε...

Cool ρε απολίθωμα. Είναι λογικό να αισθάνεσαι άσχημα τον πρώτο καιρό που είσαι "απέξω". Συνέχισε να συλλογιέσαι ελεύθερα και να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου μαζί μας στο blog σου. Τόσο το κόμμα, όσο και οι έξω από αυτό ακόμα και οι αντί- έχουν ανάγκη τη γόνιμη συζήτηση κι εσύ σίγουρα συνεισφέρεις σ' αυτή.
Ακόμα κι αν δε συνειδητοποιούν ή δεν παραδέχονται αυτή την ανάγκη.

Αν μου επιτρέπεις τη συμβουλή, κοίτα να προσφέρεις θετικά, π.χ. με μια ενδιαφέρουσα πτυχιακή, ή αν έχεις κάνει πτυχιακή με μια μελέτη πάνω σε κάποιο θέμα που σε αφορά. Κάνε νέες παρέες, δοκίμασε τους εκτός οργάνωσης και εξωκοινοβουλίου, πλησίασε τους σιωπηλούς νεοδημοκράτες και πασόκους, δε δαγκώνουν:) Θα σε βοηθήσει να ξεφύγεις από το μικρόκοσμο του διπόλου οργάνωση-εξωκοινοβούλιο. Θα δεις και ποια είναι τα πράγματα που αφορούν τη μάζα της νεολαίας σήμερα. Δυστυχώς δεν είναι η κομμουνιστική επαναθεμελίωση:(, χωρίς να θέλω να σε απομακρύνω από αυτό το ενδιαφέρον, κάθε άλλο μάλιστα! Μέσα από αυτή την πορεία συνέχισε με νηφαλιότητα και κριτικό πνεύμα να στηρίζεις το κόμμα.

Προς όλους τους άλλους που συμμετέχουν στα comments. Δεν κατάλαβα, καταφέραμε να λύσουμε όλα τα άλλα ζητήματα και περάσαμε στις προσωπικές σχέσεις, που είναι το πλέον ανοιχτό από όλα τα ζητήματα που μπορεί να αγγίξει κανείς; Ούτε η μονογαμία, ούτε η πολυγαμία μπορεί να αυξήσει τις επιδόσεις κάποιου στο κομμουνιστικό-μετρο.

Ας έχει ο καθένας υπόψιν ότι σε τέτοια θέματα το ασυνείδητο παίζει πιο σημαντικό ρόλο έναντι του συνειδητού και συχνά καταφεύγουμε σε εκείνες τις θεωρητικές θέσεις που εξηγούν ή δικαιολογούν τις δικές μας επιλογές στην πράξη. Συχνά επιλέγουμε εκείνες τις θέσεις που μας επιτρέπουν να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας. Γι' αυτό για καλμάρετε λίγο και προσπαθήστε να ενδοσκοπήσετε πριν τοποθετηθείτε.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Προσπαθώ να περιγράψω κάτι πραγματικό, μια διαδρομή που πιστεύω έκαναν κι άλλοι. Δε γράφω από πικρία.
Έκανα πτυχιακή για τη σοβιετία και τους λόγους διάλυσής της (είδες τι ωραία, κεντριστική διατύπωση); Στην πορεία κατάλαβα πως είναι χαώδες θέμα κι ό,τι έγραψα εκεί το αποκήρυξα ως παιδικό κι ελλιπές. Αλλά κέρδισα πολλά όσο το μελέτησα.
Τον μικρόκοσμο του διπόλου, μάλλον δε θέλω να τον εγκαταλείψω. Ούτε καν για πιο λάιτ αριστερούς.

"Συχνά επιλέγουμε εκείνες τις θέσεις που μας επιτρέπουν να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας". Σοφή κουβέντα. Ισχύει και για άλλα ζητήματα.
Αλλά το θέμα έμφυλες σχέσεις κι οικογένεια δεν είναι άσχετο με το μαρξισμό και τη στάση ζωής μας συνολικά.

Yannis Theocharis είπε...

Καλώς, εσύ ξέρεις καλύτερα.

Συμφωνώ ότι το θέμα έμφυλες σχέσεις και οικογένεια σχετίζεται με το μαρξισμό, αδυνατώ όμως να διακρίνω το πως, ίσως και λόγο άγνοιας. Από όσα έχω διαβάσει πάνω στο θέμα, έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι αυτό είναι το λιγότερο αναλυμένο θέμα από οτιδήποτε άλλο, τόσο από τους κλασικούς όσο και από τους νεότερους.

Τη "μαρξιστική ηθική" που μου είχες αναφέρει δεν την έχω διαβάσει, την έχω στα υπόψιν. Αν έχεις κάτι άλλο να προτείνεις, πέραν από τα γνωστά (δημοσιεύσεις στον "Ρ" όπως τα γράμματα του Λένιν στην Τσέτκιν), είμαι όλος αυτιά!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι εγώ αδυνατώ να εξηγήσω πειστικά το πώς. Μάλλον κι εγώ λόγω άγνοιας.
Αλλά ψάχνομαι. Και για ό,τι καινούριο βρίσκω θα ενημερώνω.

μεταλλαγμένος είπε...

φίλε sorry που θα γίνω ξενέρωτος για το ύφος του blog, αλλά επειδή είμαι λίγο φρικαρισμένος με το σκηνικό, θα ήθελα έτσι με τον δικό σου τρόπο, που γενικά μας έκανε να σε παρακολουθούμε, να σχολιάσεις λίγο αυτά που έγιναν στην Πάτρα.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Γίνε όσο ξενέρωτος θέλεις φίλε (κι εγώ τέτοιος είμαι κατά βάθος).
Δεν ξέρω αν σε φρικάρω περισσότερο με αυτό που θα πω, αλλά δεν έχω ιδέα τι έγινε στην πάτρα για να το σχολιάσω.

Ανώνυμος είπε...

Ένα παλιό λατινικό ρητό έλεγε ότι η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης (repetitio mater studiorum est)· κάλλιστα όμως μπορεί η επανάληψη να είναι και η μητέρα της αποβλάκωσης, αρκεί το επαναλαμβανόμενο να μην είναι αλήθεια (κάτι ήξερε κι ο Γκαίμπελς με την γνωστή του σύσταση…). Ότι η επανάληψη μπορεί να γίνει η μητέρα της αποβλάκωσης το δείχνουν τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα για τον Μαρξ ότι «πήγαινε με την υπηρέτρια» και για τον Λένιν ότι «πέθανε από σύφιλη». Για το ότι το περί Μαρξ επαναλαμβανόμενο κατά πάσα πιθανότητα στερείται πάσας βάσης αλήθειας, ας διαβάσουν οι αγγλομαθείς το σχετικό άρθρο του Terrell Carver στο http://marxmyths.org/terrell-carver/article.htm
Όσο για το επαναλαμβανόμενο για τον Λένιν, οποίος μάλλον πέθανε από τις συνέπειες της εναντίον του δολοφονικής απόπειρας κι οπωσδήποτε όχι από σύφιλη, επιφυλάσσομαι να επανέλθω με άλλο σχόλιο αργότερα.

Μη Απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Τα παντα ολα ...ο ΔΣ (η πιο σοφη και πλερια Δημοκρατια που γνωρισε ποτε ο ανθρωπος ) Κι επειδη η ουσια ΚΑΙ στις σχεσεις ειναι ο ΔΣ ,
κι επειδη μιλαμε για συντροφους που υποτιθεται κατανοουν εξ ισου κι οι δυο την σημασια του και στο σημερα και στο αυριο
κι επειδη μπορει να προκυπτουν αριθμητικα προβληματα (πως να ψηφισουν δυο ;) ....αν και αυτο ακομα το λυνει ο ΔΣ (η μαεστρια του να πειθεις)
μια απο τις λυσεις ειναι και η εξης (η διευρυνση της "ΚΟΒ"σε μελη ) : ΦΚΙΑΧΝΕΤΕ μαζι και αλλα (νεογεννητα) μελη στην ΚΟΒ ....σιγα σιγα τα στρατολογειτε στην λογικη της "οργανωσης" και αργα ή γρηγορα τα μπαζετε και στην βασανο της αποφασης και της συμμετοχης ...
κι εκει αρχιζει του κουτρουλη ο γαμος (μπαμπα δωσε λεφτα για το τριημερο της ΚΝΕ κλπ)
ΑΛΛΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΜΑ με τη συντροφο ...ΚΑΡΑΤΣΕΚΑΡΙΣΜΕΝΟ