Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Το ανθρωπάκι

Σήμερα η κε του μπλοκ θα γίνει λίγο πικρόχολη, εξ αφορμής κι εξαιτίας ενός σχετικά πρόσφατου βιώματος, που μου θύμισε συνειρμικά μια σειρά άσχημες στιγμές από το μακρινό και πιο κοντινό παρελθόν. Η σημερινή ανάρτηση έχει ως θέμα της την φυλή των στελεχών, τα ήθη, τα έθιμα και την κοινωνική συμπεριφορά του στελεχικού δυναμικού των οργανώσεων του χώρου.

Ας ξεκινήσουμε από μια παραδοχή. Ο μέσος έντιμος καθοδηγητής σκληραίνει εκ των πραγμάτων, για να τα βγάλει πέρα με τις σκληρές συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει. Να βγάλει πρόγραμμα, να τρέξει, να συντονίσει, να ενημερώσει, να λύσει ζητήματα, να επιμείνει, να μεταπείσει. Δεν του περισσεύει πολύς χρόνος για να είναι διαλλακτικός, να σκεφτεί νηφάλια και σφαιρικά. Ξέρει μόνο ότι κάποιες δουλειές πρέπει να γίνουν κι είναι δική του ευθύνη να εξασφαλίσει ότι όντως θα γίνουν.

Όλα αυτά είναι απολύτως κατανοητά. Στην τελική εμένα με παίρνει να το παίζω άνετος και διαλλακτικός διανοούμενος γιατί είμαι έξω απ’ τον χορό και πολλά τραγούδια λέω. Ναι, αλλά δε μιλάμε γι’ αυτήν την περίπτωση. Μιλάμε για εκείνη την κατηγορία ανθρώπου που σκεφτόταν από μικρός πως όταν μεγαλώσει θα γίνει αρχηγός, κατ’ επάγγελμα. Είδος εύκολα αναγνωρίσιμο που παροικεί σε όλες τις οργανώσεις, κυρίως στα αμφιθέατρα, κι έχει μια τυπική συμπεριφορά και νοοτροπία που συνίσταται κατά βάση στα εξής.

Μένει στρατηγός στα μετόπισθεν, να επιστατεί και να εμψυχώνει την εμπροσθοφυλακή, αντί να βοηθήσει κι αυτός να γίνει καλύτερα η δουλειά. Καθορίζει τάσεις και μόδες, εν είδει άτυπης γραμμής που δεν είναι υποχρεωτική, αλλά σου δίνει πόντους και μπορεί να έχει να κάνει με οτιδήποτε. Σταράκια, πουκάμισα, δερμάτινα, τζίβες, ακόμα και βιβλία ή μουσικά γούστα.

Το τραπέζι του δεν αδειάζει ποτέ από περίγυρο και κόσμο που χοροπηδάει γύρω του, για να κερδίσει λίγα ψίχουλα προσοχής. Οι κοπέλες τον ερωτεύονται και αναστενάζουν στο πέρασμα του, φτιάχνοντας κλίμα στις συνελεύσεις. Αυτός το ξέρει και φροντίζει να το εκμεταλλευτεί.http://www.blogger.com/img/blank.gif

Στα αμφιθέατρα μιλάει με στυλ γεμάτο επιτήδευση, στο λόγο και την εκφορά του. Πομπώδες ύφος, χειρονομίες, βερμπαλισμοί και τσιτάτα, υψωμένη φωνή και χτύπημα του χεριού στην έδρα για να εκμαιεύσει ενθουσιασμό. Στις εκδηλώσεις, εκφωνεί βαρετούς λόγους που τους διαβάζει από μέσα κι ύστερα όλοι τους ξεψαχνίζουν και βρίσκουν κάτι ενδιαφέρον για να αποκομίσουν ως κατασταλαγμένη σοφία.

Στους χώρους δουλειάς μιλάει όπως στα αμφιθέατρα, ή σαν τον ινστρούκτορα από την ταινία με τον τραμπάκουλα. Στους οπαδούς μιλάει σα να ήταν οργανωμένοι. Και στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις, σου μιλάει με συνδικαλιές, με ξύλινες κλισέ εκφράσεις, λες και δε μιλάει μαζί σου αλλά σε κάποιο φανταστικό κοινό που κρίνει και παρακολουθεί.

Λέει πράγματα κούφια και ψεύτικα που ξέρει να τα υπερασπιστεί αλλά δεν είναι σίγουρο ότι τα πιστεύει, δεν τα κατέχει για δικά του και τα αφήνει πολύ εύκολα για να υπερασπιστεί τα επόμενα. Τα οποία ανέκαθεν πίστευε κι έλεγε. Ποτέ δεν ήταν διαφορετική η άποψή του. Μέχρι την επόμενη. Που δεν του στοιχίζει να την αλλάξει, αντίθετα με σένα που προσπαθείς να τα δέσεις σε ένα λογικό συνεκτικό ιστό κι αν σου φύγει ο βασικός κρίκος γκρεμίζεται ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα και νιώθεις εκτεθειμένος. Δεν προχωράς σα να μη συνέβη τίποτα.

Δε σε χαιρετά πάντα, εκτός κι αν σε θέλει για κάτι ή είσαι ο μόνος που γνωρίζει. Σου μιλά με πολύ σοβαρό ύφος για την αποστολή που θα σου αναθέσει, η οποία μπορεί να είναι να του φέρεις καφέ ή τυρόπιτα. Δεν απαντά σ’ όλες τις ερωτήσεις σου για να αφήσει να πλανάται ένα μυστήριο γύρω του και να σε κάνει να νιώσεις υπό-. Γιατί όπως λέει και το ποντίκι στον ισοβίτη, αν δεν πουλήσεις λίγη μούρη σε έχουν όλοι χεσμένο. Έτσι ίσως καταφέρει να γίνει μούρη, αλλά δεν κερδίζει ποτέ τον αυθόρμητο θαυμασμό και την αναγνώριση των συντρόφων του.

Στα πάρτι κάθεται μαζί με άλλους δικούς του, σε ένα ειδικό μέρος, σαν εξώστη. Κι εν τέλει μένει κλεισμένος σε ένα φαύλο κύκλο με τους ομοίους του και ξεχνά να συναναστρέφεται απλό κόσμο και να πιάνει το σφυγμό του.

Είναι ο τύπος του γραφειοκράτη που ο τσίρκας στην τριλογία του βαφτίζει ασώματες κεφαλές και τους προσωποποιεί στο χαρακτήρα του ανθρωπάκι. Που μένει άκλιτο εν είδει απαξίωσης γι’ αυτό το είδος, της νομενκλατούρας.

Ο τσίρκας βέβαια αναπαράγει με τη σειρά του ως ένα βαθμό τον κλασικό διαχωρισμό ηγεσίας-βάσης, που καταλογίζει τα πάντα στην πρώτη και γίνεται σφόδρα αντιδιαλεκτικός πριν καν φτάσει στις τελικές του συνέπειες. Κάτι που φαίνεται να καταλαβαίνει ακόμα κι ο ρούσης, παρά τα μύρια όσα λέει το τελευταίο διάστημα για το κόμμα, αφού πήγε σε μια εκδήλωση του αλαβάνου για να προπαγανδίσει το μέτωπο κι έβαλε στην ηγεμονία το κουκουέ. Αυτό το κκε ως έχει, όχι χωρίς την ηγεσία του κι άλλες τέτοιες ανοησίες που λένε. Να σκέφτεσαι δηλαδή ποιος τα λέει και τι γράφει στη στήλη του την ίδια στιγμή και να σταματάει ο νους σου.

Κατά βάθος κάθε βάση έχει την ηγεσία που της ταιριάζει. Κι αυτό ισχύει ακόμα και για το κλασικό παράδειγμα του εαμ, με την ηρωική βάση και την ηγεσία που δε μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Τόσο ήξεραν τόσο μπόρεσαν ο σιάντος και ο ιωαννίδης. Που ήταν κι αυτοί του λαού παιδιά, κουρέας ο ένας και επιλοχίας στο μικρασιατικό μέτωπο ο άλλος. Αλλά τελικά δε μπόρεσαν να κάνουν την υπέρβαση.

Δεν χρειάζεται λοιπόν καμία γενίκευση. Ανθρωπάκια του λαού είμαστε όλοι. Κι οι πρωτοπόροι κομμουνιστές, Άνθρωποι με το άλφα κεφαλαίο (χωρίς κύκλο). Δόξα και τιμή σε όσους καταφέρνουν να είναι τέτοιοι και σήμερα, σε συνθήκες εξόχως δύσκολες κι αντιηρωικές. Δόξα τω λαώ, υπάρχουν πολλοί.

Υγ: το κείμενο πέρασε από λογοκριτική επιτροπή σφισσας που εμπιστεύομαι κι έμεινε μετεξεταστέο. Παρόλα αυτά παίρνω το ρίσκο για τη δημοσίευσή του, κι ας είναι ίσως λίγο άκαιρο εν όψει της απεργίας μεθαύριο. Βρίστε ελεύθερα στα σχόλια (εμένα, όχι γενικώς).

43 σχόλια:

TRASH είπε...

Τύπους σαν αυτόν που περιγράφεις, συνήθως το κίνημα τους ξερνάει σχετικά γρήγορα. Μπορεί να είναι σχετικά εύκολο να εντυπωσιάζεις τους συμφοιτητές σου βερμπαλίζοντας στις συνελεύσεις, αλλά όταν τα χρόνια περνάνε και έχεις να κάνεις με εργαζόμενους κάποιας ηλικίας και εμπειρειών, τα πράγματα αλλάζουν πολύ...

KONGOμουνιστης είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=KryNYwOPvi4

dirty John είπε...

ρε σφε,

μήπως διάβασες Μίσσιο πρόσφατα; Αυτός μου πέρναγε από τον νου καθώς διάβαζα την ανάρτηση σου. Υπάρχουν πολλά κοινά σημεία...

Έχει μέσα αρκετές περιπτώσεις καθοδηγητών του γλυκού νερού. Και σε αντίθεση με τον Τσίρκα,τα χώνει στην γραμμή.

στο 2ο βιβλίο νομίζω, στο "Χαμογέλα ρε", ρίξτου μια ματιά...

ένας στρατολάτης είπε...

Καλά μωρέ, εδώ αντέξαμε την πτώση της ΕΣΣΔ, ένα ποστ για τα στραβά της καθοδήγησης δε θ'αντέξουμε;
Είμαστε ατσαλωμένοι βρε, αγύριστα κεφάλια!
Εδώ που τα λέμε δεν είμαι μέλος για να έχω άποψη γι'αυτά, οπότε καλά κάνεις και τα θίγεις.

Παρακινημένος είπε...

Επέτρεψε μου να σου πώ οτι το συγκεκριμένο άρθρο αποπνέει μια αίσθηση ανικανοποίητων απωθημένων.Ούτως ή άλλως είναι δύσκολο να το αποφύγεις όταν κάνεις κριτική σε ρόλους.Διακινδυνεύεις να κατηγορηθείς για φθόνο.Όπως και να το κάνουμε είναι γλυκό να είσαι το κέντρο της προσοχής..
ΥΓ:Μπορεί να ακουστεί κάπως, αλλά κοντά σε καθοδηγητή έμαθα πολλαααα για το γυναικείο φύλο..και τους ευχαριστώ γιάυτό..

tsimarasm είπε...

Σύντροφε φίλε(αγαπητή ΚΕ του μπλογκ), το άρθρο σου αυτό είναι ίσως το ουσιαστικότερο και βαθύτερο που έχεις γράψει στο μλογκ. Δεν βγάζει καθόλου φθόνο και δεν πρόκειται για κατάσταση που την λύνει το κίνημα αυτόματα!!!! Αυτές τις δικαιολογίες προβάλαμε πολλοί τόσα χρόνια, πρώτα πρώτα στον εαυτό μας (και σε όποιον άλλο... μας ρωτούσε, αν μας ρώτησε ποτέ κανένας εδώ που τα λέμε!)Αλλά έρχεται η στιγμή που κάτι λείπει από τα θεμέλια, τον φέροντα οργανισμό, ¨του πύργου του παιδικού μας κόσμου¨, καταρρέει, και μαζί του και εμείς.
Ωστόσο βλέπεις το θέμα μόνο από ψυχολογικής σκοπιάς. Ισως γιατί αν το δείς πολιτικά το τοπίο είναι πολύ μα πολύ μαύρο, άραχνο και ζοφερό;
Το καταστατικό λάστιχο, αντικειμενικά, δίνει πάτημα στα ανθρωπάκια. Το δικαίωμα να χαρακτηρίζεται ή να κατακεραυνώνεται ένας σύντροφος για κάτι που είπε, μέσα στα όργανα και με σωστό τρόπο, κατοχυρώνεται στην καθοδήγηση μέσα από το καταστατικό( ή σωστότερα μέσα από μια ερμηνεία του καταστατικού).Οι σχέσεις υπαλληλίας είναι βαθειά ριζωμένες στο κόμμα. Το φετίχ της πολιτικής ορθότητας χρειάζεται και τους θεματοφύλακές του. και όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει διαγραφεί, ενίοτε και ράβδος! Και πάλι καλά να λες που δεν υπάρχουν γκούλαγκ!Αλλά που βρίσκεται τότε ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός...; Στην Κίνα βρίσκεται! μεταφορικώς(ποιητικώς) και κυριολεκτικώς, σε αυτό το εναπομείναν αριστούργημα κοινωνικής οργάνωσης!
Όταν στα λόγια κάνεις κριτική στην σοβιετική ένωση, αλλά το εποικοδόμημα μένει στο απυρόβλητο, πώς θα δικαιολογήσεις τις λάθος αποφάσεις στην οικονομία. θα μου πείτε τι τα μπερδεύεις τώρα αυτά;Τα μπερδεύω γιατί η πρακτική του τότε, όποιος διαφωνεί δεν αντιμετωπίζεται πολιτικά αλλά δέχεται την πολεμική των ¨ορθοδόξων¨, ανέδειξε την σοβιετική και ρώσσικη μαφία, και δεν υπάρχει διάθεση να αλλάξει κάτι.Μαφία εκτρέφουμε!!! Γι'αυτό όταν ακούω για σοσιαλισμό στην Ελλάδα φτύνω τον κόρφο μου. ¨Αυτοί¨ μια ΚΟΒα, μια Νομαρχιακή καθοδηγούν και θεωρούν ότι είναι ηγέτες βελινεκούς, που ο ίδιος ο λαός τους ανέδειξε. Λένε μια αρλούμπα που κάπου πήρε το αυτί τους(και που δεν καταλάβανε) και έχουν ύφος 68 καρδιναλίων και ενός πατερούλη.
Αλλά παραμένει αυτό το γιατί. Το γιατί που διαολίζει την ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια, χώνεται και στα κόμματα και παρόλα τα ευχέλαια που γίνονται στα όργανα και τις ΚΟΒες δεν λέει να ξεστοιχειώσει τα γραφεία.
Τέλος πάντων πολλά είπα πάλι, και για να μην πώ περισσότερα, ρωτάω ευθέως προς όλες τις κατευθύνσης(και προς τα εμένα). Μόνο τα απωθημένα τους βγάζουν τα στελέχη, ανθρωπάκια, αγκιτάτορες; Τα ανθρωπάκια είναι λίγα και ασχολούμαστε μαζί τους για μπούγιο ή είναι υπολογίσιμη δύναμη, ποια η σχέση τους με την πλειοψηφία; Μήπως είανι ένα γραναζάκι του συστήματος, μικρο, εν εφεδρεία,
αλλά αν χαλάσει το αυθεντικό, θα σώσει την μηχανή και την παραγωγή. και πως αναπαράγονται οι διάολοι και δεν λείπουν ποτέ;!!!
ΥΓ1: πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία επίσης είναι και αυτή του καθηγητή Λεμπέση στο βιβλιαράκι ¨η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών¨, και του χαριτόπουλου ¨περι βλακείας¨
(από ό,τι καταλάβατε βάζω και την βλακεία στα υπολειπόμενα γονίδια, κληρονομιά των ημίαιμων των μπολσεβικών με την Οχράνα.
ΥΓ2:Δεν θέλω να πω παραδείγματα και ονόματα, όχι για να μην προδώσω την ταυτότητά μου, αλλά γιατί τότε το συμπέρασμα που θα βγαίνει για τους περισσότερους θα είναι σαφώς αφοριστικό, κάτι που δεν μας χρειάζεται!

Ανώνυμος είπε...

Όπως καταλαβαίνεις απολίθωμα, το πρόβλημα με τέτοια κείμενα δεν είναι το περιεχόμενό τους καθεαυτό, αλλά το πάτημα που δίνουν για τους οχετούς σαν "αυτού του ιδίου".

kontoxontros είπε...

Ωραίο το ποστ. Έχουμε και εμείς στην ΑΝΤΑΡΣΙΑ κάτι τέτοιους, αλλά σε εμάς έχουν ένα ακόμα χαρακτηριστικό.
Ορκίζονται στην ιερή αγελάδα της αμεσοδημοκρατίας.
Και εγώ έχω βιώσει αυτή την απονέκρωση της διαλεκτικής όταν έχεις πολλά καθήκοντα, αλλά νομίζω οτι η καθοδήγηση πάντα έχει αλληλεπίδραση με την βάση.
Και για να μην αναπαράγω το κλασικό σχήμα που βριζουμε την ηγεσία,και καθαγιάζουμε την βάση εσάς στα πανεπιστήμια, η βάση σας έχει γίνει πιο γραφειοκρατική και από τα στελέχη σας.

Παράδειγμα? Ψηφίσματα αλληλεγγύης για συντρόφους που διώκονται, που τα μέλη σας ψηφίζουν από κοινού με την ΔΑΠάρα λευκό

Ανανεωτικός κομμουνιστής είπε...

Πολύ καλό το αρχικό ποστ, φίλε απολίθωμα. Περιγράφει με χιουμορ, ακρίβεια και χωρίς υστερίες, καταστάσεις που είναι γνωστές σε όλους όσους έχουν κατά καιρούς περάσει από ΚΝΕ και ΚΚΕ. Και για να είμαι δίκαιος, τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν και στο ΣΥΝ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχω προσωπική εμπειρία (αλλά βλέπω τριγύρω μου τι γίνεται), για τα υπόλοιπα έχω προσωπική εμπειρία: είτε από το απώτατο παρελθόν (ΚΝΕ/ΚΚΕ) είτε από το πρόσφατο παρελθόν (ΣΥΝ).

Τώρα το ερώτημα είναι: τέτοιες τάσεις πώς μπορούν να ελαττωθούν; (δεν λέω "ξεριζωθούν" γιατί κάτι τέτοιο μόνο στο δρόμο προς την αναπτυγμένη κομμουνιστική κοινωνία, βλέπω να γίνεται). Λοιπόν, όσο κι αν φανεί κλισέ αυτό που θα γράψω, νομίζω ότι η σύνδεση των οργανώσεων με τις μάζες είναι το καλύτερο φάρμακο για τέτοιες καταστάσεις.

Ανώνυμος είπε...

Η Κ.Ε. έχει ευφρανθεί από το ωραίο κλίμα της Αθήνας και μάλλον πήραν τα μυαλά της αέρα.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και τέτοιου είδους αναρτήσεις, όπως ορθά επισημαίνει ο Ανώνυμος των 2.06, δίνουν πάτημα σε κάθε λογής οπορτουνιστές και, γενικότερα, συνεργάτες της αντίδρασης να βάλουν φραγμό στο κίνημα της εργατικής τάξης.

Θα περίμενε κανείς μία μεγαλύτερη ωριμότητα και οξυδέρκεια από την Κ.Ε.
Όταν μάλιστα η ίδια αρνείται πεισματικά να θέσει σε ψηφοφορία το ζήτημα της επιστροφής στην παλιά αισθητική οργάνωση του μπλοκ, λοιδορώντας τη μεγάλη πλειοψηφία της βάσης η οποία απαιτεί την επιστροφή στα παραδοσιακά πλαίσια.


κομμαντο σλιαπνικωφικής εντροπίας

Ανώνυμος είπε...

Ενα από τα πιο ουσιαστικά κείμενα αυτού του μπλογκ.

Δυστυχώς είναι αλήθεια αυτά που περιγράφονται στο κείμενο κα ιαφορούν όλες τις οργανώσεις της Αριστεράς. Τέτια παραδείγματα στελεχών/ανθρωπάκι, αφθονούν και στο ΚΚΕ και στον ΣΥΡΙΖΑ και -δυστυχώς- στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ.

Πως καταπολεμιώνται;

Χμ, αυτό είναι πολύ δύσκολο, διότι η νοοτροπία της λέξης "μηχανισμός" είνα ιβαθιά ριζωμένη σε όλες τις οργανώσεις/κόμματα της Αριστεράς.

Και ο μηχανισμός πάντα αναπαράγει τον τύπο του στελέχους που του είναι απαραίτητος για την αναπαραγωγή του: Στελέχη μικρόνοα, χωρίς βαθιά πολύπλευση γνώση του μαρξισμού και της διαλεκτικής, στελέχη του σωλήνα, στελέχη επιφανανειακά κα ιρηχά στη σκέψη και όλα αυτά που αναφέρει το κείμενο.

Πως καταπολεμάται αυτή η λογική και η νοοτροπία των στελεχών/ανθρωπάκι;;

Προσέξτε! Πάντα τα στελέχη/ανθρωπάκι, στις παρέες ή στις συνελέυσεις των ΟΒ οποιασδήποτε οργάνωσης της Αριστεράς, ΤΑΥΤΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ με την άποψη του χ κόμματος ή οργάνωσης! Ετσι, που σε οποιαδήποτε παπαριά και αν λένε, να μην μπορείς να τους τη βγεις, γιατί θα είναι "σα να διαφωνείς κεντρικά με το χ κόμμα ή οργάνωση που ανήκουν"!!

Συνεπώς, δημόσιο ρεζίλεμα στις παρέες ή τις συνελέυσεις των ΟΒ του χ κόμματος/οργάνωσης αυτών των στελεχών/ανθρωπάκι, χωρία φόβο πως "διαφωνούμε με την κεντρική αντίληψη"!!

Δλδ τα μέλη των οργανώσεων/κομμάτων της Αριστεράς θα πρέπει να ΜΗΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΠΛΕΟΝ τους φελλούς που έχουν αναδειχθεί στελέχη!

Ενα ακόμα πιο βασικό και μακροπρόθεσμο, είναι να χτυπηθεί η έννοια του "επαγγελματικού στελέχους". Το στέλεχος που πληρώνεται από το χ κόμμα, έχε ιουσιαστικά εργοδότη του το χ κόμμα, και σαν υπάληλος κομματικός πρέπει να υπερασπίζει δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο την θέση του χ κόμματος, αλλά και την δική του σαν κομματικός υπάλληλος!!

Η ΄ύπαρξη επαγγελματικών πολτικών στελεχών και η νοοτροπία που απορρέει από την διαδικασία αυτή, διαμορφώνει τον πλέον χαρακτηριστικό τύπο του στέλεχους/ανθρωπάκι!

Λοιπόν δεν χρειαζόμαστε πολιτικά επαγγελματικά στελέχη! Χρειαζόμαστε μόνο τεχνικά (για τη λάντζα δλδ).

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνω με το συντροφο Κομμαντο που ειχε συμφωνησει με εναν προηγουμενο Ανωνυμο, εκτος βεβαια απο τις παλαιοκομματικες, ρεβιζιονιστικες, σεχταριστικες, δογματικες και αναθεωρητικες ταυτοχρονοα αποψεις του, περι επιστροφης στην προηγουμενη αισθητικη του μπλοκ.

Κασπερ

Ανώνυμος είπε...

PARTE RE ENA MALAKA(APOLI8WMA),KOMPLE3IKO POU PANTA H8ELE NA GINEI AUTO POU PERIGRAFEI KAI TELIKA DEN EGINE POTE! A00XAXA0XA0XA0XA0XA0X0XA0A0!


ELEOS.. PRAGMATIKA..TI ALLO 8A VREIS NA PEIS H8ELA NA 3ERA..TI ALLO..

ME THN GSEE EIPAME KATEVENEIS AURIO STHN APERGIA?? EKEI TRAVA..POU TA EXEIS 3EPOULHSEI OLA MA OLA PIA..

Ανώνυμος είπε...

Απολίθωμα είσαι φάουλ με κίτρινη κάρτα.

Μπορεί να μην υπάρχει ποτέ "κατάλληλο timing" για να συζητηθεί ένα θέμα, αλλά υπάρχει πάντα "κακό timing" και αυτή τη φορά έπεσες μέσα με το κεφάλι.

Τα κακεντρεχή σχόλια και απ' τις δύο πλευρές το αποδεικνύουν.

Το κόμμα νέου τύπου και ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός εισήχθησαν ώστε, μεταξύ άλλων, να καταπολεμηθεί και η καταστροφική επίδραση τέτοιων προσωπικοτήτων, σαν αυτή που περιγράφεις, στον αγώνα. Ο δ.σ. εγγυάται ότι,
πρώτον κανενός η άποψη δεν θα πεταχτεί στα σκουπίδια μόνο και μόνο επειδή κάποιος στην ιεραρχία είναι μαλάκας,
δεύτερον ότι ακόμα και τέτοιοι μαλάκες έχουν θέση στον αγώνα, και μάλιστα μπορούν να βοηθήσουν ακόμα και στελεχικά,
τρίτον ότι στην όλη διαπαιδαγώγηση των νέων κομμουνιστών θα συμπεριλαμβάνεται και το κεφάλαιο "πώς να ατσαλωθείτε αποτελεσματικά ενάντια στην υποκειμενική μαλακία που χαρακτηρίζει τα ανθρωπάκια" σαν αυτά που περιγράφεις (μάλιστα το συγκεκριμένο μάθημα έχει και εργαστήριο)

Σόρρυ αλλά η δόση πίκρας και χολής παραήταν μεγάλη σ' αυτή την ανάρτηση. Άλλο ένα τέτοιο και θα σκοτώσεις την αγάπη μας για τα κείμενά σου.

Τα λέμε από κοντά στην πορεία του ΠΑΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε των 6:33 πήρες άδεια απ' την ΟΒ σου για να μπεις και να ειρωνευτείς;

Ανώνυμος είπε...

Ασε τις ανευθυνοτητες και τους αριστερισμους και δες το φως...http://www.red-pep.blogspot.com/2011/11/blog-post_28.html

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κάποιες παρατηρήσεις της κε του μπλοκ

-Μην πέσετε στην παγίδα να θεωρήστε ότι το κείμενο αναφέρεται στο κόμμα και τα στελέχη του. Υπάρχουν πολλά κομμάτια που περιγράφουν τυπικά χαρακτηριστικά άλλων χώρων, όπως πχ αυτό με τις συνελεύσεις.
-Το κείμενο δεν περιγράφει κάποιον συγκεκριμένα, αλλά έναν συλλογικό αντι-ήρωα που συγκεντρώνει σε μια αφαίρεση τα διάφορα χαρακτηριστικά των επιμέρους τέτοιων περιπτώσεων. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου και το βασικό μειονέκτημά του, γιατί είναι πολύ εύκολο να μιλάμε γενικά κι αόριστα για κάποιον τρίτο χωρίς να τον κατονομάζουμε και να τον βρουμε σκάρτο.
Αφετέρου, ως αφαίρεση, περικλείει στοιχεία που δεν αφορούν μόνο τα "στελέχη" αλλά όλους μας. Κι από αυτή την άποψη ενέχει και μια δόση έμμεσης αυτοκριτικής, παρά κάποιο απωθημένο.
Αφετρίτου, μια αφαίρεση δεν έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο κι έτσι παίρνει όποια μορφή της δώσει ο καθένας στο μυαλό του. Κάτι που σημαίνει ότι μπορεί κάποιοι να 'εγκρίνουν' το κείμενο, να κάνουν δικές τους προεκτάσεις και δικές τους διαπιστώσεις, που δεν έχουν μεγάλη σχέση με αυτό που ήθελα να πω. Αλλά μες στο παιχνίδι είναι κι αυτό.
-Μια πιο ολοκληρωμένη ανάλυση θα έπρεπε να πιάσει σφαιρικά το θέμα στη βάση της θέσης ότι τα καλύτερα στελέχη αναδεικνύονται μέσα από την καλύτερη λειτουργία ενός χώρου -κόμμα, οργάνωση, κίνημα κτλ. Αλλά δεν το 'χα στην παρούσα φάση να το φτάσω μέχρι εκεί.
-Το μίσσιο τον έχουμε ξεπεράσει πια. Δε μπορώ να πω ότι με αγγίζει πλέον.
-Δεκτή η κριτική περί φάουλ. Αλλά όχι και κάρτα. Θα το δούμε το βράδυ στην τηλεόραση.

-Κχ, δεν ξέρω πολλά μέλη σας που να μην ορκίζονται στην αγελάδα που λες. Θυμάμαι επίσης την ανακοίνωση της ηγεσίας σας για τα γεγονότα το διήμερο του οκτώβρη (19-20) και τα αντανακλαστικά που έδειξε η βάση σας. Όχι ότι έχει σημασία, αλλά παρεμπιπτόντως.

-Γεια σου ρε μαλάκα ανώνυμε. Τα λέμε αύριο στην ομόνοια.

Ανώνυμος είπε...

Ένας φοιτητής εντόπισε και «ανέβασε» σήμερα στο twitter ένα απόσπασμα από την περιοδική έκδοση «Αναπνοή» που βρίσκεται στην
ιστοσελίδα της κ. Διαμαντοπούλου. Στην τέταρτη σελίδα, «από το βήμα της Βουλής» λέει η κ. Διαμαντοπούλου (Νοέμβρης 2008):

«…να υπάρξει το πλαίσιο εκείνο που θα επιτρέπει σε κάθε χώρα να ελέγχει τι γίνεται στο έδαφος της, να υπάρχουν οι προδιαγραφές εξασφάλισης της ποιότητας,
ώστε τα Πανεπιστήμια να μη μετατραπούν σε επιχειρήσεις πώλησης εμπορικών αγαθών. Δεν μπορεί να αποδεχτούμε τον κίνδυνο στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες τα Πανεπιστήμια
να γίνουν επιχειρήσεις Fast food»

Ο σύνδεσμος εδώ: http://www.diamantopoulou.gr/beta/images/anapnoh/19.pdf

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Μπα, εγώ καθόλου δε θεωρώ φάουλ την τελευταία απόφαση της ΚΕ του Μπλοκ.
Αν μπορούσε ένας ταλαντούχος ζωγράφος να την κάνει πορτραίτο, θα έπρεπε να αναρτηθεί ισοϋψώς, απέναντι από την γνωστή μας τετράδα των Αγίων (Μαρξ, Ενγκελς κλπ), σαν πρόκληση στον καθένα να διαλέξει.
Είναι δείγμα της δύναμης των κομμουνιστών να μπορούν να συζητούν το οτιδήποτε, και να μη φοβούνται τίποτε.
Και διαφωνώ και με τα περί λάθους timing. Σιγά, δεν έχουμε επίθεση στα Χειμερινά την αυγή.... Οσο θυμάμαι, στο κόμμα, ποτέ δεν άκουσα έναν καθοδηγητή να ισχυρίζεται πως "οι στιγμές, που διανύουμε ΔΕΝ είναι οι πιό κρίσιμες στην ιστορία του κινήματος"! Και το θυμάμαι με ..τρυφερότητα - έδειχνε την αγωνία όλων μας να μην χαλαρώνουμε, αλλά δεν έπαυε να είναι και λίγο αστείο σαν επιχείρημα.
Νάχουμε πάντα υπόψιν, πως στη φιγούρα του κάθε "ανθρωπάκι" στην πραγματικότητα συμπυκνώνονται οι αδυναμίες όλου του ανθρώπινου δυναμικού. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για το κόμμα, αλλά για κάθε οργανωμένο σύνολο ανθρώπων: Κόμματα, εταιρίες, τον ...Ολυμπιακό κλπ.
Γι αυτό και είναι μεταφυσικές οι αναφορές για τον καταχθόνιο "μηχανισμό", που τα γεννάει κλπ.
Είναι αντανάκλαση της κοινωνίας τα "ανθρωπάκια", και γι αυτό κανένας συμβιβασμός με τα κουσούρια τους.
Και το ότι τα αναγνωρίζουμε σαν τέτοια είναι ήδη μια σημαντική πρόοδος.
Φόρβερτς!

tsimarasm είπε...

Οχετός;!(τα υπόλοιπα για οπορτουνιστή και ρεφορμιστή τα προσπερνάω σαν μπανάλ,αν και φέρνουν μια αύρα ρομαντισμού από την εποχή των σοβιέτ) θα περίμενα ένα καλύτερο επίθετο για το άτομό μου, ή όπως και να έχει, έχω ακούσει καλύτερα(χειρότερα)από την λαμπρή μας καθοδήγηση, όταν είπα για πρώτη φορά: δεν μπορώ-δεν προλαβαίνω. Το οχετός οφείλω να ομολογήσω ότι μου προκάλεσε ταχυκαρδία για ένα λεπτό, η οποία μου πέρασε όταν είδα το παρακάτω σχόλιο για το timing. Εκεί ηρέμησα ξανά για να απολαύσω την ποιότητα του λόγου που μόνο το ΚΚΕ μπορεί να παράγει. Σε τίποτα δεν συγκρίνεται δηλαδή με τα δύο χρόνια απόγνωσης που μου πρόσφεραν στο κόμμα τα ανθρωπάκια. Και η κατάληξη... μαντέψτε; Αυτοί διαγράφηκαν και εγώ έμεινα!(αν θέλετε το πιστεύετε). Γιατί το να διαγραφείς (από το ΚΚΕ) δεν είναι αγωνιστική παρακαταθήκη σε καμία περίπτωση.

Να μου πείτε, αφού κόβεσαι ακόμα για το κόμμα γιατί βγάζεις στο ίντερνετ-κλαρί τέτοιες ιστορίες;
Πρώτον, νομίζω ήμουν προσεχτικός και δεν εξέθεσα κανέναν(αν και θα έπρεπε)
Δεύτερο, γιατί ο κόσμος δεν είναι χαζός και μπορεί να δεί με πιο ελεύθερη ματιά την σαχλαμάρα του καθενός(την δική μου εν προκειμένω) χωρίς να την δένει σκοινί κορδόνι. Δείτε όσα γράφω σαν λοχοτεχνία χειρίστου είδους, σαν υλικό για ποταπές σκέψεις.
Μόνο μια παράκληση μην απαντάτε μονολεκτικά, πόσο μάλλον με βρισιές-χαρακτηρισμούς. ¨Επιχειρήματα έχετε;¨που λέει και το κλισέ.Και θα είμαστε όλοι ικανοποιημένοι. Όπότε κόφτε και ξαναμοιράστε την τράπουλα.Δεν είμαι αλλού εδώ είμαι! και αύριο τα λέμε στην απεργία. Ειλικρινά αν με 500 λέξεις αποπροσανατόλισα το κίνημα, τότε είμαι πραγματικά έτοιμος για επιτελική θέση στο κεντρικό δελτίο του MEGA.(αν και δεν μπορώ ούτε την γραβάτα, ούτε την Τρέμη)

Και ναι! τα όσα λέω δεν έχουν καμία σχέση με τον μπλόγκερ, και δεν οφείλει καμία εξήγηση.

Και αντί επιλόγου: Έτσι για να συγχωρεθεί η ψυχούλα μου. Στο κόμμα έχω γνωρίσει ανθρωπάκια, αλλά εχω γνωρίσει και ότι καλύτερο έχει να δείξει η νεολαία και η τάξη μας.

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά πολύ χολή.. και κακία θα μπορούσα να πω.. Αν κάποτε ήσουν όντως μέλος του ΚΚΕ,ας τα τόνιζες αυτά τα ''αρνητικά'' και ας έκανες κριτική στα όργανα(αφου βέβαια πρώτα έκανες και την αυτοκριτική σου,γιατί είναι πάντα πολύ εύκολο να κρίνουμε τους άλλους).. με σκοπό να αλλάξουν αυτά τα χαρακτηριστικά και να προοδεύσει και καλυτερεύσει η οργανωση..

Αλλά εσυ έκανες το αντίθετο..το οποίο ούτε διαπαιδαγωγητικό είναι ούτε προσφέρει σε κανένα τίποτα...

Ανέβασες ένα κείμενο γεμάτο μνησικακία...

Ασ βγάλουν οι αναγνώστες σου συμπεράσματα απο αυτό.

Ο καθοδήγητης σαφώς και δεν είναι τέλειος,κανείς δεν είναι άλλωστε.. όπως και τα οργανωμένα μέλη.. στερούνται είτε προσωπικό χρόνο,θυσιάζουν πολλά πράγματα της καθημερινότητας τους( πράγμα που εσυ πουθενα δεν αναφέρεις) και αυτα σε συνδυασμο και με άλλα συνθετουν την προσωπικότητα του..αλλα τπτ δεν υπολογίστηκε σε αυτό το κείμενο.

Προσωπικά δεν πιστευώ οτι εσύ αυριο θα απεργήσεις ούτε θα κατέβεις σε πορεία με το ΠΑΜΕ..

Πιστεύω ότι κάποιος σε πληρώνει για να κάνεις αυτή τη ''δουλεία΄΄...


Μπράβο σου για το κείμενο,τα συγχαρητήρια μου..
Τι να πω δεν ξερω..

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς το κείμενο περιγράφει πολύ καλά ένα τυπικό στέλεχος-ανθρωπάκι και είναι τυπικό δείγμα ενός στελέχους και ειδικά επαγγελματικού.

Είναι γέννημα της κοινωνίας, για αυτό και τα επαγγελματικά πολιτικά στελέχη πρέπει να καταργηθούν.

Φανταστείτε ένας τέτιος μηχανισμός να πάρει και την εξουσία.

Κάτι τέτιοι την είχαν την εξουσία στις ανατολικές χώρες παλινορθώθηκε ο καπιταλισμός. Όσο υπάρχουν συνθήκες στην κοινωνία και η απόλυτη εξουσία ενός κόμματος αυτοί οι τύποι θα ηγεμονεύουν.

Ανώνυμος είπε...

Εμένα το κείμενο μου άρεσε και σε αντίθεση με άλλους , διαβάζοντας το μυαλό μου δεν πήγε αμέσως σε ένα (επαγγελματικό) στέλεχος της ΚΝΕ και του κόμματος. Πιστέυω επίσης ότι τέτοιου τύπου άτομα δεν είναι άτομα που χωράει το εργατικό κίνημα και γρήγορα μέσα απο τις διαδικασίες του , τα ξερνάει.Όσο για τον τύπο με τις "εμπειρίες" απο το κόμμα και την καθοδήγηση που ξερνάει χολή και αναπαράγει όλαααα τα κλισέ που υπάρχουν στο κίνημα για την καθοδήγηση του ΚΚΕ..Νομίζω 1) Οτι απέχει τελείως απο όλα και γιαυτό έχει αυτή την άποψη και δεύτερον αν ποτέ συμμετείχε , συμμετείχε κουτσουρεμένα,μισά.

Αλεξ.!

Ανώνυμος είπε...

Είναι ξεκάθαρο πάντως στα σχόλια των τελευταίων αναρτήσεων πως οι αντικομμουνιστές των σπηλαίων επανεμφανίζονται ως δήθεν κομματικοί, με χυδαίο υβρεολόγιο (που παραπεμπει στο γνωστό - άγνωστο πάθος του ασφαλίτη) εναντίον του Απολιθώματος και συρραφή κλισέ φράσεων με το οποίο αναπαρίσταται στον πολιτικά "αμύητο" η γλώσσα του κόμματος. Πρόκειται για αφόρητη χυδαιότητα. Μακάρι να μπορούσαμε να σχολιάζουμε αποκλειστικά τις εξαιρετικές αναρτήσεις του μπρεζνιεφικού αλλά είναι κρίμα να "κερδίζουν" εντυπώσεις τα ασφαλίτικα τρωκτικά που θρασσύνονται να μεταχειρίζονται μια ψευδή πλην γραφική καθαρότητα μόνο για να χαϊδεύουν αντικομμουνιστικά ένστικτα. Ας μην χαρίζουμε το κράξιμο που αξίζει σε (υπ)ανθρώπους της σκιας.
Στις τρύπες σας ποντικοί!
Και αύριο πρωί ξεμυτίστε στην πορεία της ΓΣΕΕ.

tsimarasm είπε...

Είπα δεν ασχολούμε άλλο, αλλά δεν μπορώ! ο αλητάκος που έχω μέσα μου δεν κάθεται καλά! προσπαθώ να τον κοιμήσω για να είναι φρέσκος στην απεργία αύριο,(ναι, με το ΠΑΜΕ)αλλά στριφογυρίζει στο μυαλό μου-κρεβάτι του!
Δεν τον καταλαβαίνω,και θέλω εξηγήσεις γιατί είπε όλα αυτά για το κόμμα και τα στελέχη του. Και μου απαντάει το κωλόπαιδο:
Για το κόμμα είπα μια κουβέντα παραπάνω. Ήμαρτον αλλα θα το ξανακάνω, γιατί δεν νομίζω ότι κινδυνεύει από εμένα.
Για τα στελέχη όμως παίρνω όρκο δεν είπα τίποτα κακό. Για κάποια; ναι! αλλά για τα στελέχη του κόμματος γενικά όχι. Και μου δείχνει με το δάχτυλο ¨πως αυτοί που με βρίζαν και δήξε και μπήξε διαγράφηκαν όλοι!!!¨
Το'πε; το'πε! τι ψέματα να πω;!


Τα λεφτα που παίρνω, τα μισά τα βγάζω στην Ελβετία, τα άλλα μισα τα κάνω δολάρια Καναδά για σταθερότητα.
Όσον αφορά στην θητεία μου στο κόμμα δεν ξέρω αν είναι κουτσουρεμένη και μισή σίγουρα όμως υπήρξα ανθρωπάκι, το μετάνοιωσα πικρά και έκανα την αυτοκριτική μου.

Να κρατάμε όμως μια πισινή! μπορεί να με ξέρετε, να με αγαπάτε και να σας αγαπάω! Και αύριο στην συγκέντρωση μπορεί να ήμαστε δίπλα δίπλα!
Καλό ξημέρωμα να έχουμε!

Ανώνυμος είπε...

ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ!!! ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ. ΠΟΥ ΕΠΙ Μ ΜΡΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕ ΚΑΘΔΗΓΗΣΕΙ ΜΕΣΩ " ΑΥΓΗΣ " ΤΩΡΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠ΄ ΕΞΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΑΝΑΡΡΙΧΗΘΗΚΕ ΣΕ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ. ΙΣΩΣ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Κ.Ε.

Ανώνυμος είπε...

ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ!!! ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ. ΠΟΥ ΕΠΙ Μ ΜΡΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕ ΚΑΘΔΗΓΗΣΕΙ ΜΕΣΩ " ΑΥΓΗΣ " ΤΩΡΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠ΄ ΕΞΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΑΝΑΡΡΙΧΗΘΗΚΕ ΣΕ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ. ΙΣΩΣ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Κ.Ε.

Ανώνυμος είπε...

Ρε απολίθωμα βάλε μια γαμημένη καινούργια ανάρτηση να σβήσει επιτέλους αυτή η άθλια συζήτηση!

Ανώνυμος είπε...

gamw to xristo sas

Ανώνυμος είπε...

gamw to xristo sas

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό το θέμα, πολύ ειλικρινές και ριψοκίνδυνο.
Αν δεν έγινε ακόμη κάποια διαγραφή, ίσως γίνει με την οσωνούπω νέα ανάρτηση (που επιβάλεται να γίνει -λέει η γνώμη μου και συμφωνώ μ αυτήν), για τους λοβοτομημένους σαν κι αυτόν που κράζει τον εκείνου του ιδίου.

σκέτος μαρξιστής

Ανώνυμος είπε...

όλη την αλήθεια την έπιασε ο trash στο πρώτο σχόλιο.Τ' άλλα είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε

Ανώνυμος είπε...

αχ... ρε παιδιά τι προσπαθούμε να λύσουμε εδώ μέσα; Ούτε ζήτημα timing είναι ούτε κάτι άλλο για την ανάρτηση. Βοηθάει σε κάτι όμως; Καταλαβαίνω την ανάγκη του απολιθώματος να βγάλει από μέσα του αυτό που τον τρώει, αλλά... Πάντως να πω κάτι. Όσα στραβά και να έχει ένα στέλεχος (όχι μόνο χαρακτήρα, αλλά διαμόρφωσης μέσα από συγκεκριμένες καταστάσεις κτλ.) η έκφραση "ανθρωπάκι" είναι πολύ υποτιμητική, ειδικά όταν προέρχεται από διανοουμενάρια (δεν εννοώ εσένα απολίθωμα, αν και δεν θα έπρεπε να τη χρησιμοποιήσεις κατά τη γνώμη μου) που εκφράζουν ακριβώς την έννοια της λέξης! Πάντα χαρούμενα σκυλάκια όταν η αστική τάξη τους χαϊδεύει, ελιτιστές και ξερόλες... Τέλος πάντων!

2 πράγματα:
1. Πράγματι, όσοι θέλουν να κάνουν καριέρα, τελικά την κάνουν αλλά όχι στο ΚΚΕ. Σε εταιρίες ως διευθυντάδες, σε δικές τους εταιρίες, στα πανεπιστήμια... Όλως τυχαίως είναι καλοδεχούμενοι εκεί!
Στο ΚΚΕ αργά ή γρήγορα δεν είναι!
2. Για τα επαγγελματικά στελέχη. Εκτός ότι κάθε τύπος αποκτάει ξαφνικά δικαίωμα να πει την αποψάρα του, ας πάμε λίγο στην ουσία. Για ποια υπαλληλική σχέση μιλάτε που βουλώνει στόματα; Τουλάχιστον τα τελευταία 25 χρόνια οι κάθε λογής φραξιονιστές ήταν κυρίως επαγγελματικά στελέχη. Δαμανάκη, Ανδρουλάκης, ΝΑΡίτες (δεν μιλάω για τον Κάππο που ήταν μαχητής), για να μην πούμε για νεότερα φυντάνια... Τελικά το πρόβλημα δεν είναι το επαγγελματικό ή όχι, αλλά τι σκατά διαμορφώνεις στο κεφάλι σου!

Ανώνυμος είπε...

απανταχού κριτικοί των πάντων και του καθετί που δεν ταιριάζει στην αντίληψή σας είτε τραβήξατε με τη γσεε είτε με το παμε μπράβο σας αν απεργήσατε για να ενισχύσετε την πάλη της τάξης μας αλλά να πάτε να γαμηθείτε αν κατεβήκατε οι μεν για να κράζετε τους δε "κολαούζοι της γσεε" και οι δε για να κράζετε τους μεν "σεχταριστές παμίτες"...

για κάθε λογής οπορτουνιστή (δεξιό ή αριστερό) επανάληψη του Αριστερισμού άμεσα και χωρίς τις παρωπίδες της εκάστοτε κομματικής/οργανωτικής γραμμής.

το προσπερνάω γιατί και η βλακεία σας έχει όρια!

για το ζήτημα των καθοδηγητών και της βάσης.
όχημα χωρίς τιμόνη δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει.
η κοινωνία δεν δουλεύει στο αυτόματο, συνεπώς και κανένα σοβαρό εργατικό/κομμουνιστικό κόμμα/οργάνωση/οτιδήποτε δεν δουλεύει χωρίς καθοδήγηση

εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα:
μέλη δ.σ. ομοσπονδιών, στη γσεε κλπ αν δείτε παίρνουν άδεια σχεδόν το μισό χρόνο...αυτό είναι κατάκτηση τους εργατικού κινήματος, στόχευε στο να μπορεί η συνδικαλιστική ηγεσία να τρέχει την πάλη των συνδικάτων (όχι να τρέχει στο συμβούλιοτ ου ΠΑΣΟΚ ή αλλού)
το ότι σήμερα η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος είναι αυτή που είναι φταίει η βάση, δηλαδή εμείς, ο καθένας με τις δικές του ευθύνες.
αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι ΔΕΝ πρέπει να χουμε καθοδήγηση-ηγεσία στο συνδικαίστικό κίνημα, σημαίνει ότι πρέπει να παλέψουμε γισ μια ΣΩΣΤΗ ηγεσία που είναι "ταγμένη" στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης.

όσοι δεν είμαστε στο κόμμα δεν είμαστε από άποψη ή γιατί η ζωή είναι πιο εύκολη έξω από το κόμμα. η ζωή έξω από το κόμμα είναι δυσκολότερη για μια σειρά λόγων (δεν έχει τώρα νόημα να τις πω. το θέμα είναι γιατί είσαι έξω από το κόμμα. πολλοί δεν αντέχουν τις "χρεώσεις" και τα παρατάνε (αυτό λέγετε αδυναμία ή άρνηση κατονόησης της ανάγκης της οργανωμένης πολιτικής δουλειάς).
πολλοί δεν αντέχουν την καθημερινή συνδικαλιστική δουλειά (ισχύει ότι και πριν), πολλοί διαγράφηκαν ή αποχώρησαν γιατί ήταν όντως ενάντια στους σκοπούς και τη γραμμή και πολλοί διαγράφηκαν ή αποχώρησαν γιατί διαφώνησαν από τα "αριστερά" με το κόμμα. οι τελευταίοι είναι παντα οι "κυνηγημένοι" γιατί είναι οι πιο επικίνδυνη για την κομματική πιάτσα.

αυτοί οι τελευταίοι των δύο περιπτώσεων τυχαίνει να ναι και στην καθοδήγηση. Πως όμως έφτασαν αυτοί στην καθοδήγηση?

αφενός φταίει η βάση (εκτό και να είναι διορισμός "από τα πάνω"), αφετέρου φταίνει και οι καθοδηγητές!

ή είμαστε όλοι μέλη του κόμματος, ενταγμένοι σε ένα συνολικό καταμερισμό μια πολιτικής δουλειάς που πρέπει να γίνει γιατί στοχεύουμε στην επανάσταση (αυτή η λέξη ή δεν θα ακούγεται καθόλου ή θα είναι ψωμοτύρι, μια διαλεκτική χρήση ακόμα δεν έχει βρεθεί!!!) ή να κάνουνε καριέρα ο καθένας ως μέλος, γραμματέας το τοπικής, περιφερειακής κλπ.

τα κόμματα/οργανώσεις στην πλειοψηφία τους έχουν ηγεσίες που αντιστοιχούν στην εικόνα της βάσης τους (ακόμα και οι ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άσχετα οι διάφορες παραφωνίες όπως για την ανακοίνωση για τα της 20ης Οκτώβρη).

γιατί τα μέλη κάθονται και παίζουν το πουλάκι τους στο χώρο που θα πρεπε να παρεμβαίνουν και κάνουν επανάσταση-προπαγάνδα και αγκιτάτσια στα καφενεία...και στο internet.

"χρεώσεις" από αγκαρία και όχι από πίστη σε αυτό που εξυπηρετούν.

ας αλλάξουμε μυαλά λοιπόν και ας αφήσουμε τα "που ήσουν εσύ στην ΑΠεργίας", "κλακαδόρε της εργοδοσίας", "σέχταριστή κνίτη", "πατερούλη" κλπες βλακείες.

με 10 βιβλία δεν γίνεσαι κομμουνιστής!

βγές και μίλα με το κόσμο και να είσαι ο εαυτός σου όχι αυτός που θα θελες να ήσουν και να μιλάς σα να έχει απέναντί σου αυτόν που θα θελες να είχες

Ανώνυμος είπε...

αυτά τα λέει κάποιος που διαγράφηκε γιατί διαφωνεί με την λαϊκομετωπική γραμμή της "λαϊκής εξουσίας οικονομίας". Το ΚΚΕ έχει παραδοθεί άνευ όρων στην σοσιαλδημοκρατία τύπου Β΄Διεθνούς και πάρτε το χαμπάρι! Δεν έχει σωτηρία παρά μια νέα διάσπαση που θα στείλει την πλειοψηφία της σημερινής Κ.Ε. στην ανεργία.

επαγγελαμτικό στέλεχος δεν σημαίνει ότι έχει κάποιο αξίωμα που θα το πάρεις στον τάφο σου, σαν το παπαδαριό. η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ εκμεταλλεύεται την σαθρότητα σημαντικού κομματιού της βάσης και καρπωνεται την στροφή της τάξης μας στο ιστορικό της κόμμα.

ξυπνάτε σύντροφοι στο κόμμα, μήπως ξαναμπούμε και μεις έστω και από την πίσω πόρτα που λέει ο λόγος.

και για όσους θα με κράξουν για οπορτουνιστή και λακκέ και δεν ξέρω τι άλλο ξύλινο του Περισσού θα πω το εξής:

σήμερα η αστική τάξη δεν μπορεί να κυβερνήσει με τον παλιό τρόπο και ο λαός δεν θέλει να κυβερνηθεί με τον παλιό τρόπο

το επίπεδο της εξαθλίωσης έχει αυξηθεί σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα

η δραστηριότητα των μαζών είναι πολύ αυξημένη σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα.

Τι είναι αυτά? Οι τρείς συνθήκες που σύμφωνα με το Λένιν ορίζεται η επαναστατική κατάσταση, δηλαδή το σύνολο των ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ που απαιτούνται για το επαναστατικό άλμα. η διαλεκτική-η άλγεβρα της επανάστασης (Λενιν) θέλει όμως και τον υποκειμενικό παράγοντα σε κίνηση.

Αυτό σημαίνει ότι οι κομμουνιστές πρέπει σήμερα να διεκδικήσουν την εξουσία και να είναι το κόμμα τους ο εκπρόσωπος των συμφερόντων της τάξης μας απένατι στην τάξη των αστών και στα μικροαστικά στρώματα που δεν στρατεύονται με την εργατική τάξη.

το ΚΚΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο υποκειμενικός παράγοντας που απαιτείται σήμερα! Λαϊκή εξουσία σήμερα είναι μια τρύπα στο νερό, εφαρμογή αποτυχημένου σχεδίου των λαϊκών δημοκρατιών που εκπορ(ν)εύεται από τη γραμμή η επανάσταση είναι μακρυά ας δούμε κάτι άλλο να λέμε μέχρι τότε

η εκωκοινοβουλευτικές οργανώσει επίσης στην πλειοψηφία τους δεν είναι οι υποκειμενικός παράγοντας που χρειάζεται γιατί τραμπάρουν μεταξύ δεξιού και αριστερού οπορτουνισμού με μαεστρία
σύντροφοι βάλτε μυαλό!

Ανώνυμος είπε...

αφήστε το απολίθωμα να μας ψυχαγωγεί, είναι οξυδερκής και έχει χαβαλέ.

κ.ε. του μπλοκ δεν μπορείς να ξεφύγεις απο την διαλεκτική βάσης-ηγεσίας, αποδεικνύεις ότι η βάση του μπλοκ πρέπει να κάνουμε βήματα ακόμα στο πραγματικό κίνημα, ώστε να φτάσουν και να καταγραφούν στα ντοκουμέντα της κ.ε. του μπλοκ.

γεια και καλό βράδυ σ.!

RedBoy είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
RedBoy είπε...

Το να ζητάς κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής δεν συνιστά σοσιαλδημοκρατία. Η εξήγηση του ΚΚΕ για την κρίση (που είναι η πιο τεκμηριωμένη επιστημονικά) δεν οδηγεί σε σοσιαλδημοκρατικά σχήματα. Η θεωρία των σταδίων δεν συνιστά σοσιαλδημοκρατία παρά μόνο αν την κλείσεις εντός των ορίων μίας ΝΕΠ. Αλλά γιατί να το κάνεις αυτό αν έχεις ήδη διαμορφωμένο κάποιο μακρόπνοο σχέδιο σοσιαλιστικής οιοδόμησης, όπως φαίνεται να έχει το ΚΚΕ.

Το πρόβλημα με την ΛΕ κατά τη γνώμη μου είναι η ‘βιασύνη’ να εναρμονισθεί το κόμμα με την ιστορική του παράδοση (π.χ. το ΕΑΜ) και με το δίκαιο αίτημα να ενσωματώσει στις γραμμές λαϊκά στρώματα που αποδεσμεύονται (λόγω προλεταριοποίησης) από τη σοσιαλδημοκρατία. Υπάρχουν και άλλα δομικά θέματα όπως η δυνατότητα επιρροής/παρέμβασης μέσα από το κοινοβούλιο που παρέχει τη δυνατότητα διάδοσης των κομμουνιστικών ιδεών σε ευρύτερα στρώματα. Η ΛΕ λοιπόν βρίσκεται κάπου εκεί ‘στη μέση’, όπου ένα κόμμα εμπνέεται από τη αδικαίωτη λαϊκή του παράδοση, χρησιμοποιεί τη σοσιαλδημοκρατία για την περαιτέρω ενίσχυση του με σκοπό τον κομμουνισμό και προτάσσει και τον κομμουνισμό τον ίδιο που παραμένει στρατηγικός στόχος σε επίπεδο προγραμματικής συγκρότησης. Θα μπορούσε να μην υπάρχει αυτή η βιασύνη. Θα ήταν δυνατό πριν 10-20 χρόνια να αρθρωθεί μονοσήμαντα ο κομμουνιστικός λόγος και να παλινδρομήσει το όλο εγχείρημα στον χειρότερο αριστερισμό. Καταλήγω συχνά σ’ αυτό το συμπέρασμα όπως και στο ότι η αφ’ υψηλού κριτκή από το διαδίκτυο είναι το πιο εύκολο πράγμα…Και μετά τι? Κριτική και πάλι.


Όσο για το κείμενο, νομίζω ότι ο Τρας είπε με απλά λόγια την αλήθεια η οποία δεν κρύβεται πάντα πίσω από 'περισπούδαστα' σχήματα περί του τέλους του ΔΣ κτλ κτλ κτλ...

Η κρτική είναι σαφής: όσοι βλέπουν σε επίπεδο υλικων προυπόθεσεων την δυνάτοτητα προλεταριακής επανάστασης αύριο με κατάργηση των άστικών σχέσεων ιδιοκτησίας αύριο προσφέρουν κακίστες υπηρεσίες στο κίνημα.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Χωρίς να μπαίνω επί του παρόντος στην ουσία των σχολίων, απαντάω επιλεκτικά στα εξής:
-η κε του μπλοκ θα ανεβάσει σύντομα καινούριο κείμενο, αλλά είναι ζητούμενο να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά ακόμα και για δύσκολα θέματα. Επιπλέον δεν αποτελεί κάποιου είδους ηγεσία για να έχει και βάση. Ούτε καν εποικοδόμημα.
-ο προσδιορισμός ανθρωπάκι μπαίνει στο κείμενο, χωρίς να υιοθετείται -νομίζω είναι φανερό αυτό. Βοηθάει όμως στους απαραίτητους συνειρμούς
-το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει καταστεί σαφές ότι στην ουσία η λαϊκή εξουσία ταυτίζεται με την εργατική -γι' αυτό κι αναφέρονται μαζί πλέον. Πολλοί μάλιστα κάνουν κριτική για το ίδιο θέμα από την ανάποδη. Ανάμεσά τους και κάποιοι από τους αναγνώστες του μπλοκ, αν δεν κάνω λάθος.

kollaps είπε...

Απολίθωμα, δε νομίζω ότι ο Τσίρκας έθετε έτσι αντιδιαλεκτικά το ζήτημα βάσης-ηγεσίας, αν και έχω καιρό να διαβάσω τις Ακυβέρνητες Πολιτείες. Το ανθρωπάκι όντως κατά κάποιο τρόπο συγκεφαλαίωνε τα αρνητικά της ηγεσίας (και μάλιστα του ιδιαίτερου τύπου ηγεσίας που υπήρχε στα ΚΚ εκείνη την περίοδο, δεν πρέπει να μπερδεύουμε τις εποχές), αλλά και τον πρωταγωνιστή τον έντυνε με ουκ ολίγα κουσούρια (μάλλον αυτοκριτική έκανε εκεί ο Τσίρκας). Υπήρχε όμως και η διαλεκτική υπέρβαση των δυο, ο Φάνης (Γιάννης Σαλάς το πραγματικό του όνομα), η ηγεσία που βρισκόταν κοντά στις μάζες και τις ενέπνεε, και που δεν επιβαλλόταν με εξωτερικό τρόπο στους άλλους αλλούς έβγαζε μια φυσική ανωτερότητα. Είχε γράψει ένα ωραίο άρθρο στο ΠΡΙΝ ο Π. Φραντζής (και από κει πήρα το παραπάνω "σχήμα"):
http://www.prin.gr/2010/08/akyvernites-politeies.html

Τώρα για τον Ιωαννίδη ότι ήταν ένα ταπεινό παιδί του λαού και απλά αντανακλούσε αδυναμίες μπλα-μπλα, εόχι ρε Απολίθωμα. Μιλάμε για έναν τους μεγαλύτερους μαλάκες που πέρασαν από το ΚΚ της χώρας μας. Παρομοίως για τον Σιάντο, αν και αυτός δεν ήταν στην "κλίκα" που είχε άμεση επαφή με το ΚΚΣΕ και λένε ότι ήταν και μειωμένου πνευματικού επιπέδου. Μην εξοβελίζουμε εντελώς τον υποκειμενικό παράγοντα και τα ρίχνουμε όλα στη δικτατορία και τις διαλυμένες οργανώσεις, τις αντικειμενικές συνθήκες, κλπ. Ειδικά τη στιγμή που υπήρχαν άξια στελέχη που είτε τα έφαγε η μαρμάγγα είτε το σκοτάδι με εντολή των προαναφερθέντων (ο Σαλάς είναι ένα παράδειγμα).

Ανώνυμος είπε...

Το ΚΚΕ είνα ιένα από τα ιδανικά φυωρια για το στέλεχος/ανθρωπάκι!

Θρησκευτικός φανατισμός, μπόλικο λιβάνισμα της εκάστοτε ηγεσίας και θρησκευτικό μίσος ενάντια στην υπόλοιπη Αριστερά!

TRASH είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
partydog είπε...

Απολίθωμα εγώ δεν βρίσκω το κείμενο σου πικρόχολο. Έχει πολλά πράγματα που όλοι έχουμε δει. Και όσο για το θέμα της χρονικής επιλογής, δεν νομίζω ότι κάποιος εργάτης διάβασε το κείμενο και είπε "Α! δεν πάω μ'αυτούς! Ιδιοι είναι με τους άλλους"
Ας μην γινόμαστε αμυντικοί κάθε φορά που κάποιος κάνει κριτικη! Όσο για αυτούς που θα το εκμεταλλευτούν για να βγάλουν την χολή τους: ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΑΝ ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ. Αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε και την κάνουν καλά αμισθή ή όχι.
Φιλάκια!