Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Ήταν ένα μικρό καράβι

Φεύγουν καράβια στο γιαλό κι εγώ τους γνέφω στο καλό
Σκέφτεται με παράπονο ο μέσος έλληνας παραθεριστής, που θα τη βγάλει φέτος στη μπανιέρα του, αγκαλιά με τον ανεμιστήρα του, προτιμώντας σαφώς την ηλεκτροπληξία από την επικείμενη θερμοπληξία κι αναπολώντας παλιές, χρυσές εποχές, που έλεγε σύντομα ανέκδοτα για αλβανούς τουρίστες. Αυτοί όμως είναι από άλλο ανέκδοτο κι επιστρέφουν τώρα στην πατρίδα τους.

Και τώρα που γίναμε εμείς τέτοιο ανέκδοτο και τα θέρετρα έγιναν άδεια φέρετρα παλιών αναμνήσεων χωρίς τουρίστες, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Χαλάλι όμως, γιατί ο τουρισμός είναι σου λέει η βαριά βιομηχανία της πατρίδας μας. Θα συμμετείχες και εσύ σε αυτό το μικρό οικονομικό θαύμα, αλλά έχεις άλλα σχέδια: περιμένεις μες στο μήνα το χαράτσι της δεη, να σου αλλάξει τα φώτα και να ανεβάσει κι άλλο τη θερμοκρασία. Φωτιά στα μπατζάκια μας!

Κάποιοι σφοι που έκαναν το σκατό τους παξιμάδι για να μαζέψουν λεφτά, ή έχουν ακόμα γονικό λίπος να κάψουν, καθοδηγούνται από αρχέγονα πολιτικά ένστικτα και κατακλύζουν ανελλιπώς κάθε καλοκαίρι τα ξερονήσια του αιγαίου, που είναι κι αυτά μια ελληνική γωνιά, ως έμμεσο φόρο τιμής στους εξόριστους πολιτικούς μας προγόνους. Ένας πιθανός εκτοπισμός στην ικαρία ή στην ανάφη, για κάποιους εναλλακτικούς θα ήταν η καλύτερή τους.

Αν και είναι ζήτημα τελικά πώς ακριβώς ορίζεται ο εναλλακτικός, όταν πχ σε διαφημίζει γνωστό συγκρότημα στη φυλλάδα του. Κι εκείνο είναι το σημείο, όπου περνάμε διαλεκτικά σε καινούρια ποιότητα, στην κατηγορία του εναλλακτικού trendy, που δεν είναι τίποτα παραπάνω από την άλλη όψη του νομίσματος, σε επίπεδο μόδας και πολιτικής ένταξης.

Ενώ λοιπόν περιμένεις στο κατάστρωμα του πλοίου... –το οποίο είχε χρησιμοποιήσει κι ο ένγκελς, σαν παράδειγμα, στο έργο του «για το κύρος», για να δείξει ότι η ύπαρξη ενός καπετάνιου που να το διευθύνει είναι απαραίτητη, για να μην πέσουμε στην ξέρα και καταλήξουμε ταξικά ναυάγια, κι όχι ένα αξίωμα με τη σκουριά της παλιάς κοινωνίας, που διαιωνίζει την καταπίεση και την ιεραρχία, όπως πιστεύουν οι αναρχικοί.

Ενώ λοιπόν περιμένεις στο κατάστρωμα, μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου, έχεις μπροστά σου αρκετές ποιοτικές ώρες για να θυμηθείς παιδικά τραγουδάκια και να κάνεις τους απαραίτητους συνειρμούς με το μικρό καράβι της σοβιετίας. Που ήταν α-α-αταξίδευτο και βάδιζε σε άγνωστα και απάτητα μονοπάτια, για τα οποία δεν υπήρχαν έτοιμες συνταγές και χάρτες –παρά μόνο κάποιες βασικές αρχές για πυξίδες, που στο τέλος τις τράβηξε σα μαγνήτης το χρήμα κι αυτές τρελάθηκαν κι άρχισαν να δείχνουν προς τη δύση και το σοσιαλισμό της αγοράς.

Και σε πέντε-έξι εβδομάδες, που άρχισαν οι στρατηγικές διαφωνίες για το πώς θα έπρεπε να συνεχίσουμε και σώθηκαν τα τρόφιμα από το λιμό στην ουκρανία, ρίξαμε κλήρο να δούμε ποιος (ποιος-ποιος) θα φαγωθεί. Κι ο κλήρος πέφτει στον ζηνόβιεφ, κι ο κλήρος πέφτει στον μπουχάριν, που ήταν ο-ο- οπορτουνιστές, οε-οε, οέ-οέ.

Δεν είναι πλοίο, δεν είναι πλοίο αυτό που ζούμε, είναι σου λέω πανικός, ένας μικρός τιτανικός, και θα ‘ναι θαύμα αν σωθούμε, εν μέσω ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης. Θάλασσες μας ζώνουν, κύματα μας κλειούν. Τελικά μας σώθηκαν τα θαύματα και το τρελό σαπιοκάραβο των σοβιετικών μας άφησε χρόνους και καιρούς. Το τσάκισαν οι άνεμοι της αλλαγής και το έριξαν στα βράχια της περεστρόικα πάνω που ο παπαγάλος φώναζε: «τους ξεφύγαμε». Πρόλαβε όμως να περιπλανηθεί πολλά χρόνια, στο καπιταλιστικό αρχιπέλαγος, σαν τη σχεδία του οδυσσέα, που είχε την τακτική πονηριά του πολυμήχανου βλαδίμηρου. Και αν κάποιοι τελικά φτωχική τη βρήκαν την σοβιετική ιθάκη, δεν τους γέλασε. Κι ας τη βρίζουν σήμερα, σαν απατημένοι μνηστήρες.

Αρχικά το καράβι μας ήταν θωρηκτό, με σοβιέτ ναυτών, σαν το ποτέμκιν και το αβρόρα, με τάσεις γρήγορης μετεξέλιξης σε παγοθραυστικό: ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε. Ήτανε το μεγαλύτερο καράβι που είχε κατασκευαστεί ποτέ και αντιστοιχούσε στο ένα έκτο του πλανήτη. Στα χρόνια της στασιμότητας κινούνταν ανέμελο, σε ρυθμούς κρουαζιέρας, όπως το τηλεοπτικό πλοίο της αγάπης, όπου όλες οι τάξεις ήταν παλλαϊκά αδελφωμένες και συνυπήρχαν ειρηνικά με τους ιμπεριαλιστές. Μέχρι που ήρθε ο γκόρμπι για να μας πει: ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, και να οδηγήσει συνειδητά το καράβι ντουγρού στο παγόβουνο –από το οποίο εμείς βλέπαμε μονάχα την κορυφή του. Εν τω μεταξύ η ορχήστρα συνέχισε να νανουρίζει το αφελές κοινό με συνθήματα για περισσότερο σοσιαλισμό κι ανασυγκρότηση, ενώ ο πρώτος αντιπλοίαρχος (γέλτσιν) δεν ήταν παρά ένας μπεκρούλιακας, που φορούσε προβιά κομμουνιστή, για να μπει μες στο μαντρί και να ανέβει στην ιεραρχία. Η επιχείρηση προβιά ήταν γενικά δοκιμασμένο κόλπο για το ιμπεριαλιστικό μπλοκ.

Τότε κατέφτασαν τα ιμπεριαλιστικά κρις-κραφτ για να διαμελίσουν τη βαλτική και την ένωση στα εξ ων συνετέθη και τα πειρατικά από τη δύση, για να κάνουν πλιάτσικο στη σοβιετική περιουσία. Αν κι εμείς από μία άποψη μοιάζαμε κάπως με εκείνους τους πειρατές από το αστερίξ, που ενίοτε βούλιαζαν από μόνοι τους το πλοίο τους, για να μη δώσουν αυτήν την χαρά στους γαλάτες. Τους τη σκάσαμε, όχι αστεία.. Τρίχες στα χέρια.

Έκτοτε το εργασιακό τοπίο διεθνώς άρχισε να θυμίζει έντονα καθεστώς γαλέρας. Ούτως ή άλλως όμως, εμείς καλούμαστε εκ των πραγμάτων να τραβήξουμε κουπί, για να πάψουμε να γινόμαστε είλωτες, να τραβήξουμε το κουπί που θα κινήσει μπροστά το καράβι της ιστορίας. Κι αν καμιά φορά ο γιαλός είναι στραβός, δεν τρέχει τίποτα. Καλά αρμενίζουμε. Απλώς η ιστορία είναι περίπλοκη και δαντελωτή, σαν τις ελληνικές ακτογραμμές και προχωρά διαλεκτικά, με φιόρδ, ακρωτήρια και ζιγκ-ζαγκ.

Το επιμύθιο σύντροφε παραθεριστή είναι ότι οι περισσότεροι σφοι ονειρεύονται ένα καλοκαιρινό ταξίδι στην κούβα –που έχει πάντα καλοκαίρι. Να προλάβουν να πάνε πριν πεθάνει ο φιντέλ, ή ο σοσιαλισμός –ελπίζοντας κατά βάθος ότι αυτά τα δύο δεν είναι ταυτόσημα. Όσο για αυτούς που δε διαπνέονται από ταπεινά, πολιτικά κίνητρα, θα μπορούσε να τους πείσει μια ματιά στο φυλλάδιο του υπουργείου τουρισμού της κούβας, που κυκλοφορούσε –κι έγινε ανάρπαστο- στο φεστιβάλ της αθήνας πέρσι, εξαιτίας μερικών συλλεκτικών φωτογραφιών, από την καθημερινότητα της κούβας.



Στιγμιότυπα της οικοδόμησης από το νησί της επανάστασης
Κι έτσι στο τέλος να συμφωνήσουν όλοι με το σύνθημα της αφίσας

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα Cuba AuténticaΚαι σε βιντεάκια, εδώ κι εδώ.

17 σχόλια:

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός... είπε...

Δεν συμφωνώ μαζί σου, είσαι απόλυτος, έχεις εμμονές που δεν σ' αφήνουν να κάνεις αυτό που έλεγες σε προηγούμενη δημοσίευσή σου, την κριτική δηλαδή, αλλά παρά ταύτα είσαι τόσο θεούλης στον τρόπο που γράφεις που δεν μπορώ να αντισταθώ. Συνέχισε την καλή δουλεία αδερφέ, έχεις λογοτεχνικό ταλέντο, χαλάλι ο πονοκέφαλος που έχω όταν διαβάζω μεταμεσονύκτια κάποιες παλιότερες αναρτήσεις σου με πολλούς ορισμούς και άγνωστες ορολογίες που κάνουν το μικρό μου μυαλουδάκι να βγάζει καπνούς. Ραντεβού στα γουναράδικα σύντροφε...

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Κακεντρεχής λεζάντα για την τελευταία φώτο : Σοσιαλισμός του Κώλου στην Κούβα!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Να 'σαι καλά, αναρχο-απότέτοιε.
Και για ό,τι ακαταλαβίστικο, χτύπα λεύτερα και ρώτα. Μη γίνουμε τίποτα αβανγκαρντίστες, που πετάν δύσκολους ορισμούς, για να μπερδέψουν το κοινό

Η κε του μπλοκ χαιρετίζει την νιοστή ανακοίνωση αποχώρησης από την blogόσφαιρα και αντιπαρέρχεται το αντι-ρεβιζιονιστικής χροιάς σχόλιό της.

KOMMANTO είπε...

Δεκαεννιάχρονος μετανάστης νεκρός στην πρωτεύουσα και ακόμη ένας σε κώμμα στην Κέρκυρα. Και δεν κουνιέται φύλλο. Αυτός είναι ο ελληνικός λαός και αυτή είναι η Αριστερά του.

Η παναγιά μαρία να βάλει το χέρι της

http://www.youtube.com/watch?v=U_WitwCRgUU

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Δεν ξέρω αν είναι το κατάλληλο μέρος για να γίνει μία τέτοια διαλεκτική (γιατί σίγουρα θα είναι τέτοια) κουβέντα που θα έλεγε και το απολίθωμα, αλλά τι προτείνεις σύντροφε ΚΟΜΜΑΝΤΟ;

KOMMANTO είπε...

πλάκα μας κάνεις ρε μεγάλε?
πορεία στα γραφεία των ναζί μήπως?

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Και νομίζεις πως είναι λύση αυτό, ή για να το θέσω αλλιώς τι θα βγει; Γιατί αντιρατσιστικές, ή όπως θες πες τες πορείες έγιναν και θα ξαναγίνουν, αλλά το φαινόμενο μάλλον αυξάνει παρά συρρικνώνεται, αυτό είναι που με προβληματίζει και νομίζω πως κάνουμε λάθος εστίαση στο όλο πρόβλημα. Νομίζω πως θα έπρεπε να εντείνουμε τη δράση μας, αν και προβληματίζομαι για το πως θα γίνει αυτό, με στόχο τα νέα παιδιά που ήταν απολιτίκ μέχρι πριν λίγο καιρό και τώρα ακολουθούν αυτή τη "μόδα", χωρίς να ξέρουν ποιοι είναι οι Χρυσαυγήτες και τι πρεσβεύουν οι ίδιοι, αλλά και η όποια "ιδεολογία" τους. Για να συνοψίσω, νομίζω πως κοιτάμε το δέντρο (οι ελάχιστοι νοσταλγοί του Χίτλερ που παρασιτούσαν πάντα και τώρα βγήκαν στην επιφάνεια) και χάνουμε το δάσος (δεξιά στροφή της κοινωνίας και ειδικά της νεολαίας).

KOMMANTO είπε...

@τίτο

Υπήρξε και αριστερή στροφή της νεολαίας από το 2006 και μετά -κατά τη γνώμη μου. Ας μην ισοπεδώνουμε και ας μην έχουμε το παλιοκαλο αριστερό ένστικτο της θυματοποίησης.

Όσον αφορά ειδικά τους χιτλερικούς η άποψή μου είναι ότι αντιμετωπίζονται ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ με πορείες και συγκρούσεις.
Υπάρχει ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας -όπως οι 400.000 που τους ψήφισαν- στο οποίο κυριαρχεί η ρουφιανιά, η εγωπάθεια, η χρόνια πρέζας της ελληνικής τηλεόρασης ή είναι από οικογένειες Μ.Α.Υδων. Μαυτούς δεν έχεις να πεις ΤΙΠΟΤΑ.
Αυτούς τους τσακίζεις έτσι ώστε να μην παραμυθιάσουν κι άλλους.

παράδειγμα αντιμετώπισης του προβλήματος στην Πάτρα:
http://www.youtube.com/watch?v=AaA_NExr9SI&feature=related

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Δεν με πειράζουν οι 400.000 που τους ψήφισαν και μπορεί οι μισοί να είναι όντως σκουπίδια που δεν αξίζει να χαλάσεις σάλιο για να μιλήσεις μαζί τους, παρά μόνο για να τους φτύσεις. Αυτοί που με νοιάζουν είναι τα παιδιά από ηλικία των 15 που αρχίζουν να μπλέκουν με οπαδικά συνήθως και μετά γίνονται μέσα από την καθοδήγηση των "μεγάλων" νεοναζί δολοφόνοι, με νοιάζουν οι φοιτητές που ασχολούνταν μόνο με το αν θα πάνε μπουζούκια ή κλαμπ και τώρα έγιναν βαθιά πατριώτες (και στηρίζουν τον Κασιδομαλάκα γιατί... "καλά της έκανε της Κανέλλη επειδή είναι εκνευριστική"). Για την αριστερή στροφή της κοινωνίας,από το 2006 πιστεύω ήταν κατ' επίφαση αριστερή στροφή, όσο περνάνε τα χρόνια επιφανειακά φαίνεται να χάνεται κάθε "ηθική" (ηθική είναι λέξη φάντασμα όπως η αντικειμενικότητα ας πούμε αλλά εδώ μου ταίριαζε), αλλά ουσιαστικά η κοινωνία γίνεται όλο και πιο συντηρητική, ή τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Τέλος για να κλείσω, για την Πάτρα, δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο σε πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα έχει μια άλλη παράδοση και ήταν πιο εύκολο. Αλλά ακόμα και αν γινόταν δεν ξέρω αν θα ήταν ενδεδειγμένη λύση να πολώσουμε το κλίμα, όπως είναι γνωστό η αλληλεξάρτηση των δύο πόλων θα λειτουργήσει και για αυτούς και θα γιγαντώσει το πρόβλημα, επιπροσθέτως αν επικεντρωθούμε 100% σ'αυτούς, θα παραμελήσουμε το εξίσου, αν όχι πιο βασικό πρόβλημα της οικονομικής λαίλαπας που συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και μπαίνει σε ένα πολύ βασικό για μας κομμάτι, αυτό των ιδιωτικοποιήσεων των δημοσίων αγαθών. Ευχαριστώ για το χρόνο και το χώρο.

Ανώνυμος είπε...

O κομμάντο έχει δίκιο.

Δυστυχώς το πρόβλημα της μη-ΚΚΕ αριστεράς (και συμπεριλαμβάνω και μένα) είναι ότι βασικά αποτελείται σε επίπεδο πρωτοπορίας από μικροαστούς (διανοούμενους, καθηγητές, μηχανικούς) οι οποίοι κακά τα ψέμματα έχουν ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ. Φοβόμαστε μήπως λερώσουμε τα χέρια μας και αποφεύγουμε την βίαιη αντιπαράθεση όπως ο διάολος το λιβάνι. Του ΚΚΕ πάλι, του πλακώσανε οι ναζί την βουλευτίνα αλλά τα παλούκια τα έχει μόνο για να διώχνει τους πιτσιρικάδες μήπως και πετάξουνε πέτρες στην βουλή. Άσχημα τα πράματα σύντροφοι

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Φίλε ανώνυμε πρώτον τι εννοείς έχουν αστικοποιηθεί και εξήγησε μας και ποιοι δεν έχουν αστικοποιηθεί στον αντίποδα; Επίσης αν μπορείς εξήγησε μου τι θα προσφέρουν τη δεδομένη στιγμή οι βίαιες συγκρούσεις (σε στυλ οπαδικών ραντεβού, σας καίμε το σύνδεσμο και δυο μηχανάκια, μας καίτε ένα περίπτερο και μαχαιρώνετε και έναν), εκτός και αν δεν θα είναι έτσι, αυτές οι συγκρούσεις.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Αναρχο...σταλινικέ,
είπες σωστή κουβέντα (1.07 μ.μ.) για την "αριστερή στροφή" της ελληνικής. Η πεντηκονταετία 1910-2010 χαρακτηρίζεται από σταθεροποίηση και συνεχή άνοδο του Καπιταλισμού στην Ελλάδα, το Κεφάλαιο σε συμμαχία με τα μικροαστικά στρώματα, που εξαπλώθηκαν ιδιόμορφα αφού τους επιτράπηκε να πάρουν μερίδιο από το παντεσπάνι. Ο μικροαστισμός απλώθηκε κυριαρχικά στην ελληνική κοινωνία διαμορφώνοντας την συνείδηση και την συμπεριφαρά του νεοέλληνα. Πάνω σε αυτό το υπόβαθρο όσοι βλέπανε "αριστερές στροφές" και "αριστερές νίκες" απλά δεν ξέρανε σε πιο πλανήτη βρίσκονται, η μάλλον, (λέω εγώ) εκφράζανε απλά την ευφορία της μικροαστικής τάξης, που οι περισσότεροι ανήκαν, ανεξάρτητα από πολιτική ένταξη.
Οσοι εξεπλάγησαν από την άνοδο της Χ.Α., να έχουν υπόψιν ότι δεν έχει πιάσει ακόμη οροφή.
Ας αρχίσουν να σκέφτονται και κυρίως να μην αβαντάρουν με αχρείαστες προβοκάτσιες την άνοδο του Φασισμού.
Είναι εκατομμύρια οι κατεστραμμένοι μικροαστοί, που πρέπει να γίνουν κομμουνιστές-εργάτες και όχι φασίστες-εργάτες.

Ανώνυμος είπε...

Μα καλά είστε σοβαροί?

Δηλαδή η εξάπλωση του φασισμού αντιμετωπίζεται με το να στήνεις ενέδρες σε φασίστες ή να κάνεις λαμπόγιαλο τα γραφεία ή τα στέκια τους?Το θέμα είναι να εμποδίσεις την κοινωνική τους αποδοχή!Και για να το κάνεις αυτο θα πρέπει να ενισχύσεις τις ταξικές δυνάμεις στα σωματεία των εργαζομένων και να παρεμβαίνεις εντατικά στην νεολαία.

Όσο για τον ανώνυμο τον 8:12μ.μ θα πρέπει να αναρωτηθεί ποιός πραγματικά ωφελείται απο αυτούς που πετούσαν πέτρες στην Βουλή και πόσοι απο αυτούς τους "πιτσιρικάδες" δεν ήταν τελικά ασφαλίτες..........

ΜΠΟΥΜΠΗΣ

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Να' σαι καλά Σεχτάρ, είμαι στο ίδιο πνεύμα με σένα θέλω να σώσω-ουμε όσους περνάνε από μπροστά μας και εμείς με το σεχταρισμό μας, ενδεχομένως, τους στέλνουμε στους φασίστες. Βλέπω το κακό να έρχεται με μεγάλη ταχύτητα και εμείς δεν είμαστε αμέτοχοι σ'αυτό και για να χρησιμοποιήσω μία ορολογία που είναι της μόδας, η συνταγή που χρησιμοποιούσαμε και συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε νομίζω πως είναι λάθος, μακάρι να διαψευσθώ και να είναι μια μόδα που θα περάσει. Υ.Γ. Το ψευδώνυμο μου έχει σαρκαστικό και αυτοσαρκαστικό χαρακτήρα

KOMMANTO είπε...

@τίτο

Υπάρχει σαφέστατα μια δουλειά που πρέπει να γίνει και είναι η πολιτική ιδεολογική αντιπαράθεση. Δεν είπε κανείς το αντίθετο. Και στη βουλή και στα γραφεία τύπου και παντού η Αριστερά θα αντιπαρατεθεί με τους ναζί όπως και με τα άλλα αστικά κόμματα.

Όμως οι ναζί έχουν και την 'ακτιβίστικη' πλευρά τους, τη βαθιά σχέση τους με το κράτος των καπιταλιστών -από πολύ παλιά. επαναλαμβάνω:οι 90χρονοι Μ.Α.Υ.δες ξύπνησαν και ψάχνουν εγγόνια-. Δεν μπορεί να γίνει ανεκτή η επικράτηση στο δρόμο του μακριού χεριού του κράτους. Το αστικό μπλοκ ετοιμάζεται για πόλεμο, δεν μπορείς εσύ να τους παραχωρείς υψώματα για να μην "πολώσουμε το κλίμα" και χάσουμε τους νοικοκυραίους που τους θέλουμε στο μέτωπο.

Η βασική μας διαφωνία είναι ότι εσύ λές:
", όπως είναι γνωστό η αλληλεξάρτηση των δύο πόλων θα λειτουργήσει και για αυτούς και θα γιγαντώσει το πρόβλημα, ".
Διαφωνώ κάθετα. Η συγκρότηση των χιτλερικών βασίζεται στη θρασυδειλία και στο στραπατσαρισμένο εγώ του μικροαστού. Όταν ο αληταράς μικροαστός καταλάβει καλά πως όταν σηκώνει χέρι στον αδύναμο ΘΑ ΤΟΥ ΚΌΒΕΤΑΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ, τότε θα κόψει λάσπη με τα βρακιά κατεβασμένα. Ήρωες ιδεολόγους δεν είχανε ποτέ οι φασίστες σ'αυτό το τόπο.

Τώρα τα 15χρονα είναι τεράστιο ζήτημα. Η στρατευσή τους είναι μάλλον αμφίβολη όπως ήταν αμφίβολη και το Δεκέμβρη, αλλά και τη δεκαετία του '90 με τη ΚΝΕ. Όπως και νάχει η λαϊκή τσογλαναρία αυτού του είδους (μεγαλωμένη σένα σχολείο φτιαγμένο για να βγάζει ανεγκέφαλους ή παπαγάλους φυτά) καταλαβαίνει δυστυχώς μόνο από ξύλο και καλό θα ήταν όταν τολμάνε να σηκώνουν χέρι στους κολασμένους να τους επιστρέφεται στο διπλάσιο.


Τώρα, ο Σεχτάρ είναι εξαίσιο δείγμα θυματοποίησης και ηττοπάθειας.
Άνθρωπος ο οποίος υποτίθεται πως είναι με τη δικτατορία του προλεταριάτου κατηγορεί τους αναρχικούς για προβοκάτσια(!) επειδή βάζουν φραγμούς στην υλική οργανωτική αναπαραγωγή των φασιστών. Είναι να τρελαίνεσαι.
Πές μας ρε Σεχτάρ, τη δικτατορία του προλεταριάτου (καμμία σχέση με τη λαϊκή εξουσία?) πως την προετοιμάζουμε? Βλέποντας το αστικό κράτος να επιτίθεται και ψάλλοντάς τα σ'αυτούς που πάνε να αμυνθούν?

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Κοίταξε σύντροφε ΚΟΜΜΑΝΤΟ, δεν εννοούσα να τους αφήσουμε ανεξέλεγκτους να κάνουν πογκρόμ και εμείς να λέμε δεν ασχολούμαστε γιατί έχουμε πιο σημαντικά θέματα. Έχεις δίκιο ότι όταν απλώνουν χέρι πρέπει να τους κόβεται, γιατί όσο βγαίνουν έξω βαράνε και σπάνε δυναμώνουν. Τώρα για τους νοικοκυραίους ,που ως γνωστόν είναι μεγάλος "καρκίνος" της κοινωνίας, συμφωνώ εν μέρει, αλλά από την άλλη και αυτούς πρέπει με κάποιο τρόπο να τους προσεγγίσουμε σε ένα επίπεδο και αυτό νομίζω μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη σοβαρότητα και την εμπειρία που διαθέτει το κίνημα και πρέπει να την εξωτερικεύσει τώρα που σφίγγουν... οι καταστάσεις και όχι μόνο. Τώρα για τα 15χρονα όντως η στράτευση μοιάζει σαν ανέκδοτο, αλλά αυτό που νομίζω θα ήταν εφικτό είναι να μας βλέπουν σαν κάτι ανώτερο, ξεχωριστό και όχι σαν το αντίπαλο δέος, πράγμα που μοιάζει παράλογο, αλλά αν συνυπολογίσεις το πόσο απολιτικ είναι αυτά τα παιδιά (και όταν λέω 15χρονα εννοώ από 15 μέχρι και 20+), νομίζω πως γίνεται. Υ.Γ. Για το θέμα προβοκάτσιας - αναρχικών, είναι μεγάλο κεφάλαιο και νομίζω δεν πρέπει να ανοίξει γιατί θα έχουμε πολυδιάσπαση και αποπροσανατολισμό του κινήματος.(περιμένω παρέμβαση από τον απολίθωμα, να μας πει την άποψή του και να διακόψει βίαια τη συζήτηση περί αναρχικών)

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ο απολίθωμας δε θα πει τίποτα απολύτως πέραν του ότι κανείς δεν πρέπει να παίρνει τοις μετρητοίς τα σχόλια του κομμάντο. Θα ήταν ασυγχώρητο σφάλμα. Απλώς του άρεσε η ανάρτηση κι άφησε μια νοσταλγική τρολιά για επιβράβευση και να πηδήξει το θέμα.