Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Βάρκιζα τέλος

Το βιντεοκλίπ που ντύνει οπτικά το Νεοέλληνα του Πανούση ξεκινάει με τη σκηνή από την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ και κλείνει βάζοντας την ίδια σκηνή να παίζει αντίστροφα, σα να ξαναπαίρνουν οι αντάρτες τα όπλα τους, με τον Τζιμάκο να μας κοιτάει πονηρά με νόημα στο τέλος.

Αν μη τι άλλο είναι ωραία σύλληψη, ό,τι γνώμη κι αν έχουμε για το πολιτικό ποιόν του Πανούση και όσα απερίγραπτα έχει πει κατά καιρούς, πχ για το κόμμα που έφτασε το κίνημα στο 4%! (Με το ίδιο αήττητο σκεπτικό βέβαια, το κίνημα τότε έφτασε στο 10% της αποχής στις εκλογές του 46’. Και πράγματι αυτός ήταν ο διακηρυγμένος στόχος των αντιπάλων του Εαμικού συνασπισμού, που ήθελαν να τον συντρίψουν και να τον εκμηδενίσουν).

Δεν υπάρχει αγωνιστής, αριστερός, κομμουνιστής, άτομο με στοιχειώδη επαφή με το κίνημα, όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεται, που να μη συγκλονίζεται βλέποντας αυτές τις στιγμές, τους αντάρτες να δακρύζουν απαρηγόρητοι, σα μικρά παιδιά, και να κλαίνε προκαταβολικά τη μοίρα τους κι όσα μάντευαν πως θα τους βρουν ανυπεράσπιστους. Να ξεσπάνε σε λυγμούς αυτοί που έμειναν αλύγιστοι στο πεδίο της μάχης, νιώθοντας πως παραδίδουν ένα κομμάτι της ψυχής τους, όπως η μάνα το παιδί της.


Πρώτα σε αυτούς λοιπόν θα έπρεπε να δώσουν λόγο και να εξηγήσουν τις θέσεις τους, όσοι έρχονται αναδρομικά να υποστηρίξουν πως η στάση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μετά την απελευθέρωση ήταν λάθος κι ότι η αληθινή τραγωδία δεν ήταν η συνθηκολόγηση της Βάρκιζας, αλλά αυτός καθαυτός ο Δεκέμβρης και τα παρεπόμενα της αποχής του 46’. Και πως ο λαός που βρέθηκε αντιμέτωπος με την τυραννία, έπρεπε να διαλέξει οικειοθελώς το συμβιβασμό, δηλ τις αλυσίδες και όχι τα όπλα.

Είναι αυτοί που «λιμπίστηκαν» και πρόβαλαν ως παράδειγμα τον «ομαλό, δημοκρατικό» δρόμο της Ιταλίας και της Γαλλίας, ξεχνώντας την ελληνική ιδιαιτερότητα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ενός παλλαϊκού ένοπλου μετώπου, που δεν μπορούσε να ενσωματωθεί απλά, με συμβατικές μεθόδους στην αστική κυριαρχία, χωρίς να την απειλεί άμεσα. Είναι ζήτημα προς απάντηση και διερεύνηση, γιατί κατέστη δυνατό μόνο στην Ελλάδα να αναπτυχθεί ένα τέτοιο ισχυρό κίνημα (βλέπε σχετικά και την ερμηνεία που δίνει η πρόσφατη, συλλογική έκδοση της Σύγχρονης Εποχής για το Δεκέμβρη, που βασίζεται στη διαφορετική θέση της κάθε χώρας στο διεθνή ανταγωνισμό και το ιμπεριαλιστικό σύστημα). Αλλά είναι ακριβώς λόγω αυτής της ιδιαιτερότητας, λόγω του Δεκέμβρη και του ΔΣΕ αργότερα, που υπάρχει σήμερα δυνατό κομμουνιστικό κόμμα, σε αντίθεση με τη Γαλλία, την Ιταλία και τη σημερινή κατάντια των πάλαι ποτέ κραταιών ΚΚ τους.

Κι ας σημειώσουμε κι αυτό με την ευκαιρία. Το «Βάρκιζα τέλος» το είπε έμπρακτα το ίδιο το ΚΚΕ, με την προοδευτική ανάπτυξη του δεύτερου αντάρτικου και του Δημοκρατικού Στρατού. Αυτό δηλ που ονομάζουν ως τραγικό λάθος οι ίδιοι που θεωρούν τραγωδία τα Δεκεμβριανά (μα Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες;) και όχι τις ταλαντεύσεις και τους όρους με τους οποίους διεξήχθησαν (καθυστερημένη κι ελλιπής προετοιμασία, αντιφατική πολιτική στόχευση, κτλ).

Η Βάρκιζα είναι ένα λάθος που προσπαθούσε να βρει διέξοδο στη δύσκολη διαχείριση μιας βαριάς ήττας και ήρθε ως συνέχεια άλλων, βαρύτερων λαθών, που ήρθαν σε πιο ευνοϊκές συνθήκες (Συμφωνίες Λιβάνου και Καζέρτας). Κι ήταν λανθασμένη από μια σειρά απόψεις. Γιατί ο συμβιβασμός δεν αντιστοιχούσε στο δοσμένο συσχετισμό δυνάμεων (η μάχη είχε χαθεί στην Αθήνα, αλλά ο κύριος όγκος των δυνάμεων του ΕΛΑΣ παρέμενε ακέραιος). Γιατί ακόμα κι αυτά τα συμφωνηθέντα δεν τηρήθηκαν από τον αντίπαλο, που αξιοποίησε την απουσία του ΕΛΑΣ, για να επιδοθεί σε ένα όργιο μετα-Βαρκιζιανής τρομοκρατίας, με όργανα τους δωσίλογους και τους ταγματασφαλίτες. Και το πιο σημαντικό, επειδή συναίνεσε στον αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος.

Λάθη που είχαν να κάνουν τόσο με την κακή εκτίμηση της συγκυρίας, του συσχετισμού και της διάταξης δυνάμεων, όσο και με τη στρατηγική στόχευση στο ζήτημα της εξουσίας. Είναι αφελές να πιστεύει κανείς πως ένα τόσο σπουδαίο απελευθερωτικό κίνημα οδηγήθηκε στην ήττα από συγκυριακές ατυχίες, ή (από την άλλη) από την ανικανότητα και την «προδοσία» μιας κακής ηγεσίας.

Στην ιστορία το παν είναι να διδασκόμαστε από τα λάθη και να βγάζουμε συμπεράσματα για την εποχή μας. Μπορεί σήμερα να μην είναι ώριμες οι συνθήκες, για να πάρει τα όπλα ο λαός ενάντια στη σύγχρονη τυραννία, αλλά ο αφοπλισμός μπορεί να είναι συμβολικός και να πάρει χίλιες μορφές, απ’ όσους παίρνουν την ιστορική διαδρομή του ΕΑΜ (χωρίς το Δεκέμβρη) για να τη φέρουν στα μέτρα τους, να παρουσιαστούν ως συνεχιστές της, και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με τους τυράννους.

Ξέρεις, με ραβασάκια σε χαρτοπετσέτες...
Ελλάδα 90-10.
Μνημόνιο 70-30
κοκ...

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικα μια ασχημη μερα σημερα για την καταληξη ενος Αντιστασιακου κινηματος που συσπειρωσε στις ταξεις του το 80% του λαου μας.Αυτες τις εικονες οσες φορες και να της δεις σου πλακωνουνε την ψυχη.Τα συμπερασματα ειναι πολυ χρησιμα για το σημερα και το αυριο του αγωνα για το τη θα πρεπει να αποφυγουμε στο μελλον.Η Ωριμανση της συλλογικης σκεψεις του κομματος μετα το 1991 εχει δωσει σημαντικα ντοκουμεντα. Η Ιδεολογι κη διαπαλη μεσα στις γραμμες τις 3ης Κ.Δ επαιξε ρολο στην δημιουργια συγχησεων για τον χαρα χτηρα του 2 Π.Π που αφησε χωρο για συνειδητη διαστρεβλωση και θεωριτικοποιηση των Ελιγμων.Στην ηγεσια της ΕΣΣΔ τα πραγματα ητανε απολυτα ξεκαθαρα και φαινεται αυτο απο το Μολοτωφ Ριμπεντροπ.Επισης να μη μας διαφευγει η δικτακτορια του Μεταξα και οι διωξεις στο ΚΚΕ που ειχανε σχεση με την προετοιμα σια της αστικης ταξης για τον πολεμο.Εξοντωθηκε σχεδον ολοκληρη η ηγεσια του 1934 και ο Ζαχαριαδης μελετημενα παραδοθηκε στους Γερμα νους και μεταφερθηκε εξω αναγνωρι ζοντας στο προσωπο του τον πραγματικο κινδυνο. Το αντιστασια κο κινημα δεν γιγαντωθηκε απο την συνεργασια μας στο ΕΑΜ με τους Σβωλο Τσριμωκο Κυρκο Πασαλιδη. Αλλα απο την θεση της χωρας στο ιμπεριαλιστικο συστημα και ασφαλως απο τις νικες σε Σταλιγκραντ Κουρσκ.Θα διαφωνησω λιγο με το απολιθωμα ως προς την ηγεσια.Δεν ητανε θεμα αδυναμιας κατανοησης των ελιγμων για τους Σιαντο Παρτσαλιδη. Ητανε και οι δυο οπορτουνιστες και συνειδητα βαδιζανε με την θεωρια του Ειρηνικου δρομου αδιαφορωντας για την τυχη του λαου μας.Εγω αυτα καταλαβαινω εχοντας διαβασει την ιστορια του κομματος απο το 1988 και μετα σε ποιο μπερδεμενες συνθηκες και ιδιαιτερα στα τελευταια χρονια την 3η συνδιασκε ψη του 1950 και τον 2ο τομο.Ο Δεκεμβρης του 1944 απο την πλευρα του αγωνιζομενου λαου και ασφαλως η Εποποιια του ΔΣΕ ειναι μεγαλες παρακαταθηκες για το ΚΚΕ για αυτο και υπαρχουμε σημερα. Και βεβαια ειμαι πεισμενος οτι με τον Ζαχαρια δη εδω το 1944 θα διεκδικουσαμε την εξουσια σε πολυ καλυτερες συθηκες.Οπως επισης και οτι αν ειχε πεθανει στο Νταχαου ΔΣΕ δεν θα ειχαμε δει ποτε και δεν θα υπηρχε ΚΚΕ σημερα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Πέρα από τους τους ίδιους Σταλιν-Ζαχαριαδη μπορεί να πει κάποιος ποιοι θεωρούνται άξιοι συνεχιστές αυτων των δυο;

Δλδ έχουμε τοση ονοματολογία - αφού ξέρουμε ποιοι είναι οι οπορτουνιστές εκείνη την εποχή, η μη οπορτουνιστές στις ηγεσία ΚΚΣΕ/ΚΚΕ το 50 ποιοι ήταν;

Χρουτσοφικος

Ανώνυμος είπε...

Λίγο άσχετο με το ποστ,αλλα πιστεύω οτι το επόμενο θα πρέπει να είναι ένα με προτάσεις για τα συνθήματα που θα μπορούσαν να ακουστουν σήμερα απο όσους θα μαζευτούν να στηρίξουν την κυβέρνηση!!!
Ενα που πήραν τα αυτιά μου είναι

εεε οοοο πάρτε το 30 και φύγετε απο εδω!

επίσης αγώνας ρίξη ανατροπή η ιστορια γράφεται με διαπραγμάτευσή

Ενα άλλο επίσης που θα πρότεινα είναι το:

Το Βαρουφάκη ευχαριστωωω
που θέλει απ το μνημόνιό
70 τοις εκατο
μπαχτσίσι στον λαόοο
(οπου μπαχτσίσι ταιριαζει και γαμήσι)

Sentic

Κόκκινη Φράξια είπε...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ σε διαβάζω και σε θαυμάζω για τις γνώσεις σου.Να σε ρωτήσω θέλω για τον Στάλιν και τη Γιάλτα. Υπάρχει έστω ένα ντοκουμέντο που αναφέρει ότι μας πούλησε στους Βρετανούς ;

Κανένα όσο ξέρω.Μύθοι των αστών. Ή κάνω λάθος ;

faros είπε...

Μερικές σκέψεις.

- Η όποια λαθολογία ή "λαθολογία" έχει δύο όψεις.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα για να γινόμαστε καλύτεροι, ή να χρησιμοποιηθεί ως όπλο από τον αντίπαλο.

- Το να "βλέπει" κανείς την Ιστορία έχοντας ως γνώμονα το σήμερα, δεν φτάνει σε σωστά συμπεράσματα.

- Βάρκεζα τέλος, σημαίνει ότι ΔΕΝ παραδίνουμε τα όπλα πλέον, σημαίνει ότι ΔΕΝ συμβιβαζόμαστε, ότι πλέον ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ τον πόλεμο !

υ.γ.: Να μην ξεχνάμε, ότι ΣΗΜΕΡΑ, αν διαλέγαμε την Βάρκιζα, δεν θα είχαμε ΜΟΝΟ το 5 % !
Κάθε μάχη έχει όχι μόνο νίκες, αλλά και ήττες ...
Το θέμα είναι να κερδίσουμε τον πόλεμο !

Yannis Theocharis είπε...

Το ερώτημα για το αν ήταν σωστή ή όχι η ίδρυση του ΔΣΕ είναι ανόητο. O ΔΣΕ ήταν μια αναγκαιότητα με βάση το προγκρόμ που εξαπέλησαν οι αγγλο-γερμανο-τσολιάδες. Αυτοί μας έσυραν στην ένοπλη σύγκρουση όταν τους ευνοούσαν οι συσχετισμοί.

Την ένοπλη σύγκρουση έπρεπε να την ξεκινήσει το ΚΚΕ όταν είχε τους συσχετισμούς.

Τους συχετισμούς υπέρ του, τους κατέκτησε το ΚΚΕ με τη γραμμή του ΕΑΜ. Αυτοί που βλέπουν το ΔΣΕ αντιθετικά με το ΕΑΜ (ενώ είναι στην πράξη η συνέχειά του) είναι εμπαθείς Π..κοί (απαγορευμένη λέξη κι αυτή) και γυρεύουν να πάρουν εκδίκηση για τους πολιτικούς τους πρόγονους που τους περιποιήθηκε η ΟΠΛΑ.

Όπως γράφω στο κλείσιμο της επιστολής μου στον προσυνεδριακό του 19ου (που δε δημοσιεύτηκε), η στάση του ΚΚΕ το 2010 συνιστά μια νέα Βάρκιζα τηρουμένων των αναλογιών.

Κριτίας, ο εκ των Κασσιτερίδων νήσων ορμώμενος.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Θυμάστε εκείνες τις δυό συγκεντρώσεις των λεγομένων "μπλόγγερς" στην πλατεία Συντάγματος το καλοκαίρι/2007, με τα μάβρα ρούχα;
Από τότε ξεκίνησε το γαϊτανάκι των "μυστηριωδών" συγκεντρώσεων "χωρίς διοργανωτή" για να αιτιολογηθεί το "χωρίς κόμματα", που εμφανώς εννοούσε "λαϊκό κίνημα χωρίς, και ενάντια στο, ΚΚΕ".
Ηταν κάτι το πρωτόγνωρο για την Ελλάδα, που μέχρι τότε όλες οι λαϊκές (και οι αντι-λαϊκές) συγκεντρώσεις είχαν ονοματεπώνυμο.
Υπήρχε προεργασία;
Υπήρχε!
Τι ήταν όλο αυτό με τα "αυθόρμητα" κινήματα "από τα κάτω", ενίοτε και με το στριγκάκι "και από τα αριστερά", που άρχισε να παίζει ανοιχτά από το '78 και δώθε, κύρια στο φοιτητικό κίνημα, αλλά και στο εργατικό (τα "αυτόνομα" "πρωτοβάθμια"(!) "σωματεία" του Μπακιρτζή, κατά τι νωρίτερα), και είχε την αμέριστη συμπαράσταση του ΔΟΛ αλλά και της "Ελευθερο(cia)τυπίας";
Πόσο "αυθόρμητα" ήταν όλα αυτά;
Και μη μου πεί κανείς για τον πράγματι γνήσιο αυθορμητισμό των ηλιθίων, που συνεργούσαν και συχνά πρωταγωνιστούσαν, ούτε και για την αντικειμενική κοινωνική βάση (μικροαστισμός) αυτών των φαινομένων. Σωστά όλα αυτά, αλλά το παραμύθι, για νάναι αληθινό, πρέπει να έχει και ...δράκο! Γιατί όσοι έχουν ασχοληθεί λιγάκι με αυτό, που λέγεται λαϊκό κίνημα, ξέρουν πόση σκληρή δουλειά χρειάζεται για να ξεσηκωθούν ένα μάτσο άνθρωποι, ακόμη και σε ευνοϊκές αντικειμενικές συνθήκες και με πρόθυμους εθελοντές. Για τους λεγάμενους τα πράγματα ήταν εξαιρετικά εύκολα, υπερβολικά εύκολα, σχεδόν μεταφυσικά εύκολα, για να αγνοήσει ένας λογικός παρατηρητής ....την άρχουσα αστική τάξη, ντόπια και διεθνική, και το βαθύ εποικοδόμημά της, όπου ο ΔΟΛ και η "Ε" είναι απλά οι ορατές κορυφές...
Για σκεφτείτε πως φτάσαμε στην σημερινή "αυθόρμητη" συγκέντρωση "συμπαράστασης" στην παρακάτι "αριστερή", αλλά δεν πειράζει, αριστερο-ακροδεξιά, όπως μας έκατσε, κυβέρνηση. Ανασύρτε από την μνήμη τον "Δεκέμβρη 08" με τις ιστορικές "πρωτοτυπίες" του, ξανά τις μάβρες "σιωπηλές συγκεντρώσεις" του 2009, τις πορείες με το υπερδραστήριο τότε, αλλά σήμερα "κότα-λιράτη", μάβρο μπλοκ, τους "αγανακτισμένους" μετά, την 20/10/11, μέχρι το σημερινό....
Συνυπολογίστε το παράλληλο των διεθνών "πορτοκαλί επαναστάσεων" και των διαφόρων "ανοίξεων", θυμηθείτε και τις σκοτεινές ιστορίες "Γκλάντιο", "κόκκινες προβιές", αλλά και "17Ν" στα καθ υμάς.
Οποιος βρεί την κόκκινη κλωστή, που τα συνδέει όλα αυτά, θα μπορέσει να γράψει την ιστορία της επανεγκατάστασης του ΦΑΣΙΣΜΟΥ σε μια από τις πιο αντιφασιστικές χώρες της υφηλίου.
Αυτά έχω να πω, και αμαρτίαν ουκ έχω.
Κουράγιο και δύναμη σε όσους καταλαβαίνουν με τι τα βάζουν!

Ανώνυμος είπε...

8.21 Η ΕΣΣΔ εκανε ελιγμους για να καταφερει να διασπαση το Καπιταλι στικο Μπλοκ ωστε οταν θα χτυπαγε η Γερμανια να ειχε μπλεξει ηδη σε πολεμο με τους υπολοιπους καπιταλι στες που την ενισχυαν μεχρι και την ηττα της στο Σταλιγκραντ. Ελιγμος λοιπον ητανε και το Μολοτωφ Ριμπεντροπ Και η Αντιφασιστικη Συμμαχια και ετσι επρεπε να τον βλεπουνε και τα υπολοιπα Κ.Κ και οχι να θεωριτικο ποιησουνε τους ελιγμους.Στην πορεια του πολεμου η ΕΣΣΔ πολεμησε μονη της εναντιον της Γερμανιας μεχρι το τελος.Το ανοιγμα του μετωπου στην Νορμανδια εγινε τον Ιουνη του 1944 οταν ο Κοκκινος Στρατος ητανε στην Κεντρικη Ευρωπη και τρεχανε προς το Βερολινο να σωσουνε οτι προλαβουνε για τον Καπιταλισμο με τους Γερμανους να ανοιγουνε το μετωπο στην Δυση πολεμωντας μονο στην Ανατολη.Τον Φλεβαρη του 1945 εγινε η συναντηση στην Γιαλτα που αναγνωρισε τον συσχετισμο δυναμεων που ειχε δημιουργηθει μεχρι τοτε.Ητανε η μεγαλυτερη νικη του Κ.Κ μεχρι τοτε με τους καπιταλιστες να αναγνωρι ζουνε οτι χασανε χωρες.Οπως λοιπον καταλαβαινεις ο συσχετισμος στην χωρα μας οπως ειχε δημιουργηθει απο τις εγκληματικες συμφωνιες ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ ΒΑΡΚΙΖΑ που την ευθυνη εχει η ηγεσια του ΕΑΜ και οι Σιαντος Παρτσαλιδης που εγκλοβισμενοι στις αυταπατες για εθνικη ενοτητα και Σοσιαλισμο με Σταδια καταστρεψανε το κινημα. Καμμια συμφωνια λοιπον με την εννοια που το θετεις και το παρου σιαζει η Αστικη και η οπορτουνιστι κη ιστοριογραφια για να καλυψουνε το οπορτουνιστικο εγκλημα.Ελιγμος σημαινει δεν υπογραφεις καμμια συμφωνια και την ωρα που φευγουνε οι Γερμανοι διεκδικεις την εξουσια Που προσωπικα πιστευω οτι θα κερδιζαμε χωρις να χρειαστει να περασουνε οι Σοβιετικοι τα συνορα. οι Αγγλοι τρεχανε για το Βερολινο και η μαχη στις ΑΡΔΕΝΕΣ δεν ειχε γινει ακομα. Αυτη ειναι η αποψη μου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Τους Συσχετισμους υπερ του το ΚΚΕ τους απεκτησε μετα τις νικες του Κοκκινου Στρατου σε Σταλιγκραντ Κουρσκ. Και εχουμε και την Τιτικα Σαριγκουλη που δηλωσε οτι ψηφισε ΚΚΕ επειδη εχει Αποκαταστησει Σταλιν και Ζαχαριαδη.Ητανε η πρωτη φορα που μας ψηφισε στην ηλικια που ειναι. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

zoot horn rollo είπε...

Γεια σου ρε Κριτία κατατρεγμένε, όλοι σε πολεμάνε.
Κρίμα, απορώ με τέτοια προσφορά...

Ανώνυμος είπε...

Οι ταξικοί αγώνες, ακόμα και οι χαμένοι, δεν πάνε χαμένοι.
Όπως γράφεις και στο άρθρο σου Βασίλη, ήταν οι παρακαταθήκες του Δεκέμβρη και μετέπειτα της εποποιίας του ΔΣΕ, που ενσωματώθηκαν στη συλλογική λαϊκή συνείδηση και συγκράτησαν το ΚΚΕ από την πορεία της ενσωμάτωσης που είχαν τα ΚΚ της υπόλοιπης Ευρώπης.
Αν δεν ήταν η ίδια η βάση, ο εργαζόμενος λαός που αρνήθηκε την ενσωμάτωση, το ΚΚΕ δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα για να την αποφύγει. Η άρνηση της ενσωμάτωσης ήταν αντικειμενική, σαν να πούμε απόηχος της επαναστατικής κατάστασης που δημιουργήθηκε μετά την απελευθέρωση.
Κι όλα αυτά, κόντρα στις μεθοδεύσεις των ρεφορμιστικών στοιχείων που έγιναν μέσα στα πλαίσια της ΕΔΑ, όπου πρακτικά, αυτά τα στοιχεία έλυναν κι έδεναν.

λαθραναγνώστης

Poe είπε...

Κοκκινη Φραξια, υπάρχει η άποψη ότι ο Σταλιν ήθελε να αποφύγει το σπάσιμο της συμμαχιας και τον πόλεμο με την αγγλια σε περίπτωση που δεν έκανε πίσω στο ζήτημα της Ελλάδας. Υπάρχουν στοιχεία ότι ο Τσώρτσιλ θα πήγαινε σε πόλεμο στην περίπτωση που ηταν απαραίτητο, προκειμένου να ελέγξει την κατάσταση, και ότι θα είχε και την στηριξη των ΗΠΑ στην περίπτωση αυτή.

Πάντως υπογραφες σε χαρτάκια και τέτοιες μαλακιες 90/10 δεν πέσανε, γιατι αν δει κανεις τι υποτιθεται ότι υπογράφτηκε σε αυτα τα χαρτάκια θα διαπιστώσει ότι όσον αφορα τις άλλες χωρες που εμφανίζονται στο συγκεκριμμενο μπακαλοτεφτερο καμία σχέση δεν είχαν τα αναγραφομενα ποσοστα επιρροης με το τι πραγματικά έγινε σε αυτες όσον αφορα την επιρροή της μιας η της άλλης δύναμης.

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα με το αν ο Στάλιν ήθελε εμπλοκή στην Ελλάδα ή όχι χρησιμοποιείται εντέχνως για να συγκαλύψει τα βασικά ζητήματα από την μεριά των εγχώριων και να αποφύγει την αυτοκριτική για πρόσωπα και καταστάσεις. Με τέτοιους συσχετισμούς είναι βλακώδες να περιμένεις τον Κ.Σ. να έρθει. Χώρια το γεγονός ότι η ΕΣΣΔ δεν συμφώνησε ποτέ ότι θα μπει στην Ελλάδα πλην Βουλγαρικού κατεχόμενου τμήματος, το γεγονός ότι ο ΕΑΜ με ευθύνη του κόμματος δεν ήταν στρατός ικανός θεωρητικά (κυρίως) και οργανωτικά (σε σημεία που επηρεάστηκαν από το θεωρητικό) να συντρίψει την αστική εξουσία και το γεγονός ότι οι στρατιωτικές δράσεις του ΕΑΜ και μερικές φορές ακόμα και του ΔΣΕ είχαν χαρακτήρα άσκησης πολιτικής πίεσης και όχι ξεριζώματος της αστικής εξουσίας. Στην τελική όλα θα καταλήγουν πίσω στην θεωρία των σταδίων και η Βάρκιζα είναι ίσως η πιο αγνή της μορφή στην ιστορία του εγχώριου κινήματος άσχετα με το τι λέγεται. Αυτή στην οποία ακόμα υπήρχαν γνήσιες, αλλά βάσιμες αυταπάτες. Για αυτό η κριτική στην Βάρκιζα από τους "αγιστεγούς" του καναπέ που στηρίζουν σήμερα μια λίγο έως πολύ χειρότερη παραλλαγή της Βάρκιζας είναι αστεία από κάθε άποψη. Και για αυτό το κόμμα είναι άξιο συγχαρητηρίων που τολμά να κάνει την άβολη αυτοκριτική για αυτά τα θέματα.
Ο.Χ.Ε.Π.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Παναγιώτη, δεν έγραψα ακριβώς αυτό που κατάλαβες. Αλλά θα συμφωνήσω ότι διαφωνούμε.

Φάρε ένα από τα σημεία σου έχει και το πιο πολύ ζουμί, όπως το αντιλαμβάνομαι τουλάχιστον. Την ιστορία τη διαβάζουμε και τη μελετάμε για να διδασκόμαστε για το σήμερα. Αλίμονο όμως αν παίρνουμε τα σημερινά δεδομένα για να κρίνουμε κάτι από το παρελθόν, που έγινε σε διαφορετικές συνθήκες κι ιστορικό πλαίσιο.

@Κριτίας,
επίσης ο καζάκης έκανε το 10' το νέο εαμ. Κι από τις τάξεις του μπορεί να προκύψει, ως συνέχεια και ο νέος δσε.
Όλως παραδόξως πάντως, μέχρι στιγμής, ο καζάκης είναι από τους λίγους που δεν έχουν ενώσει τη φωνή τους με τη φιλοσυριζαϊκή υστερία των ημερών και το νέο 81'. Το άμεσο μέλλον θα δείξει ποιους λόγους έχει και κρατάει αυτές τις αποστάσεις..

Ανώνυμος είπε...

Κανενα απολυτως προβλημα.Θεμιτη η διαφωνια αναμεσα σε συντροφους. Την καλησπερα μου και καλη δυναμη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

'' Κοκκινη Φραξια, υπάρχει η άποψη ότι ο Σταλιν ήθελε να αποφύγει το σπάσιμο της συμμαχιας και τον πόλεμο με την αγγλια σε περίπτωση που δεν έκανε πίσω στο ζήτημα της Ελλάδας. Υπάρχουν στοιχεία ότι ο Τσώρτσιλ θα πήγαινε σε πόλεμο στην περίπτωση που ηταν απαραίτητο, προκειμένου να ελέγξει την κατάσταση, και ότι θα είχε και την στηριξη των ΗΠΑ στην περίπτωση αυτή.''

Αυτη η αποψη μου φαινεται πολυ βασιμη και εξηγει τη σταση του ΚΚΕ τοτε και τη ΘτΣ.Το κακο ειναι οτι ο συμβιβασμος να θεωρηθει ως τετοιος,αντιθετα θεωρητικοποιηθηκε στην αποψη οτι πρεπει να μεσολαβησει πρωτα ενα λαοδημοκρατικο/whatever σταδιο,και αυτο ηταν μεγαλο λαθος.

Παντως η σ. της Βαρκιζας παραδοξως ηταν αρκετα ευνοικη (περισσοτερο και απο του Λιβανου σε ορισμενα σημεια),δεδομενων των συνθηκων,ασχετα αν εμεινε στα χαρτια και δεν επρεπε να ειχαμε φτασει καν εκει εξ αρχης.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

*o συμβιβασμος αντι να θεωρηθει