Πίσω από τις λέξεις

Έρχεται θύελλα, έρχεται θύελλα…

Το θυμάσαι σφε αναγνώστη εκείνο το προεκλογικό μας σποτάκι από το 09’; Προφητικό κι επίκαιρο συνάμα, μες στις τόσες ομοιότητες με εκείνες τις εκλογές. Και δεν εννοώ το κύμα κακοκαιρίας που πλήττει την χώρα μας από χτες το απόγευμα, αλλά τη σφοδρή, επικοινωνιακή καταιγίδα που ξέσπασε την ίδια στιγμή στη βουλή, με τους ανέμους της αλλαγής να φτάνουν σταδιακά και τα 7,51 μποφόρ.

Είμαστε κάθε λέξη του συντάγματος, σου λέει και σπάει η φωνή δακρυσμένη. Ραγίζει απόψε η καρδιά, ραγίζουν τα τσιμέντα, δάκρυσαν τα κρεμμύδια κι ο δρακουμέλ επειδή έπεσε ο σαμαράς, ο ανδρέας απ’ τον τάφο του, που έτριξε βαθύτατα συγκινημένος. Ένας κουβάς συγκίνηση… Κι έγινε η σπίθα (του μίκη) σύριζα και πέλαος το δάκρυ.

Είμαστε κάθε νόμος της δημοκρατίας, η ίδια η δημοκρατία (το κράτος είμαι εγώ, που θα ‘λεγε κι ο λουδοβίκ βενιζέλ). Η αστική δημοκρατία, που δεν εκβιάζεται, δεν έχει αδιέξοδα και όλα όσα υπερασπίζεται: είμαστε κάθε κόκκος άντλησης υπεραξίας, κάθε στάλα αίμα εργατικού ατυχήματος, κάθε χτύπημα διαδήλωσης από την αστυνομία, αλλά τώρα θα τη μετονομάσουμε και θα μας χτυπάει με λουλούδια. Και εσύ φίλε ανταρσυε, μου λες για το μαζικό λαϊκό εκβιασμό και την αριστερή στροφή, που θα φέρει τι; Εργατική δημοκρατία; Βλέπεις πόσο ανούσιο είναι να μιλάς για στροφές και τιμόνια, εάν παραλείπεις το ταξικό πρόσημο;

Είμαστε κάθε λέξη της συνθήκης του μάαστριχτ, που την ψηφίσαμε με χέρια και με πόδια. Το πνεύμα της τρίτης σεπτέμβρη (γιατί το γράμμα έχει προχώ αιτήματα, που μας πέφτουν βαριά για σήμερα. Κάθε εποχή έχει το πασόκ που της αξίζει). Είμαστε και με τη λαοκρατία ακόμα, με κάθε λέξη από το πρόγραμμα του 15^ου, από το «ιμπεριαλισμός και εξάρτηση», από το μεταβατικό της δ’ διεθνούς, από το κόκκινο βιβλιαράκι του μαο, τους 21 όρους της κομιντέρν και το «δώσε λουλούδια στους επαναστάτες που απέτυχαν», του χρόνη μίσσιου, του αλτουσέρ, του κροπότκιν, με κάθε λέξη του προγράμματος της γκότα, της θεσσαλονίκης αλλά σε βάθος χρόνου, του ισπανο-ελληνικού λεξικού και του πύργου της βαβέλ: σύριζα-καμμένος-venceremos. Είμαστε με κάθε λέξη που έχει μείνει όρθια και μπορεί να συνεγείρει τα πλήθη, να μιλήσει στο συναίσθημα και να προσφέρει εκλογική υπεραξία, πριν την εκφυλίσουμε ξεζουμίζοντας κάθε εσωτερικό της νόημα. Είμαστε με κάθε έννοια, που μας επιτρέπει να παίζουμε με τις λέξεις και τη νοημοσύνη του κόσμου, που ψάχνει να πιαστεί από μια λέξη, από τα μαλλιά του, από τις τρίχες που λέμε. Γιατί, εσύ νομίζεις πως έχει καθαρό μυαλό και κριτήριο, μες στην απελπισία του, να καταλάβει πως ούτε καν τα χαμένα από το 09’ δεν του δίνουν πίσω;

Είμαστε πίσω από κάθε λέξη, που την ενσωματώνουμε μεταμοντέρνα. Κάθε καλύβι, κάθε ρεματιά. Και με το νίκο ζαχαριάδη (άμα λάχει), αφού το ‘πε κι ο γλέζος πως του τον θύμισε ο αλέξης με τις προγραμματικές του δηλώσεις. Κι ο γιος του τσέκερη λέει στο βιβλίο του ότι θα μπορούσε να έχει γίνει ο έλληνας τολιάτι, κάτι σαν πατέρας του ευρωκομμουνισμού. Κάθε λιμάνι και καημός, ο καημός της ιδιωτικοποίησης, αλλά εμείς θα τη σταματήσουμε, γιατί είμαστε με τις σδιτ. Σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία, αλλά είπαμε πως θα της αλλάξουμε το όνομα και θα της μείνει η χάρη.

Αυτές οι μέρες είναι του αλέξη, ο ανδρέας δεν τελείωσε το ενενήντα έξι.

Πίσω από τις λέξεις, έρχεται ο αλέξης. Πίσω από το βόλγα δεν υπάρχει γη. Μόνο καμένη γη και καμμένος πάνος, γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα κατέστρεψαν όλα κι εμείς θα παίζουμε μέχρι τη δευτέρα παρουσία το χαρτί της σύγκρισης με τους προηγούμενους και τον μπαμπούλα της δεξιάς, που παραμονεύει στη γωνία να ξανάρθει. Είμαστε πίσω από κάθε «αθώο», συντονισμένο κελάηδισμα του στιλ «μα γιατί δεν χειροκροτάει το κκε τις προγραμματικές δηλώσεις;» από τα έμμισθα παπαγαλάκια –ενώ το αληθινό ερώτημα είναι: γιατί χαίρεται και χαμογελά ο κόσμος πατέρα;

Μια ενδιάμεση κατηγορία μόνος του είναι ο πι-πι, που χτες βράδυ κελαηδούσε για όλα τα γούστα, σε φάση κριτικής υποστήριξης, με δυο ανθρωπάκια πάνω του, ένα αγγελάκι κι ένα διαβολάκι πι-πι (που του έλεγε ότι πρέπει να συνεργαστεί ακόμα και με το σύριζα για τον τελικό του σκοπό) να παίζουν με το διακοπτάκι της συνείδησής του.

Σέντρα: η γλώσσα του σώματος (του αλέξη) δείχνει πίεση, αλλά αυτοκυριαρχία.

(Παρένθεση: έλεος παιδιά, όχι άλλη γλώσσα σώματος, ακούγεται τραγική ειρωνεία για ένα λαό, που από την άποψη της γλώσσας του σώματος είναι στημένος στα τέσσερα, αλλά του υπόσχονται πως τώρα τουλάχιστον θα του βάλουν λαδάκι, για να μην πονάει).

Αγγελάκι πι-πι: Το πρώτο "ευχαριστώ" του Τσίπρα ήταν στους λαούς Ελλάδας και Ευρώπης. Προκάτοχοί του ευχαριστούσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες κλπ.
Ανοίγει το σκορ, 1-0.
Διαβολάκι πι-πι: "Να καταστήσουμε βιώσιμο το χρέος". "Απομείωση" Για διαγραφή μέχρι τώρα δεν ακούσαμε τίποτα.
1-1.
Αγγελάκι πι-πι: Όχι σε παράταση του Μνημονίου- πρόγραμμα γέφυρα μέχρι τον Ιούνη- νέο πρόγραμμα μετά. Δεν βλέπω να το δέχεται η Μέρκελ
2-1.
Διαβολάκι πι-πι: Σεβασμός δημοσιονομικών στόχων" σημαίνει αποδοχή του ζουρλομανδύα του Μάαστριχτ. Πως θα αποφύγουμε τη λιτότητα;
2-2
Διαβολάκι πι-πι: "Ισοσκελισμένος προϋπολογισμός" σε καιρό βαθιάς ύφεσης; Ακόμη και ο Κέινς θα έβγαινε από τα ρούχα του.
2-3
Αγγελάκι πι-πι: Καλύτερο, πάντως, από τα πλεονάσματα 1,5% του Βαρουφάκη
Άμεση ισοφάριση σε 3-3.
Διαβολάκι πι-πι: Αν κατάλαβα καλά, επαναπρόσληψη απολυμένων μόνο για καθαρίστριες,σχολικούς φύλακες και διοικητικούς ΑΕΙ
3-4
Αγγελάκι πι-πι: Λίστες Λαγκάρντ, Λιχνενστάιν, έλεγχος εμβασμάτων εξωτερικου, λαθρεμπόριο, ενδοομιλικές συναλλαγές, έλεγχος προμηθευτών δημοσίου. Πολύ σωστά
4-4

Αγγελάκι πι-πι: Κάποιοι δεν θα κοιμηθούν ήσυχα απόψε..
5-4
Εξεταστική επιτροπή για τα Μνημόνια. Κι αυτό καλό, ήταν λαϊκή απαίτηση.
6-4
Διαβολάκι πι-πι: Όμως για ΤΑΙΠΕΔ είπε μόνο ότι δεν θα υπάρχει ασυλία. Δηλαδή, θα διατηρηθεί το ΤΑΙΠΕΔ;;;
6-5
Αγγελάκι πι-πι: ΕΡΤ από μηδενική βάση. Μακάρι, να δούμε.
7-5, ματσάρα βλέπουμε. Αλλά έχει συνέχεια.
Διαβολάκι πι-πι: Λίγο φλου αυτό για την αδειοδότηση των συχνοτήτων. Θα είναι όρος να αποπληρώσουν οφειλές σε κράτος, ταμεία οι καναλάρχες;
7-6.
Αγγελάκι πι-πι: Ιθαγένεια για τα παιδιά μεταναστών δεύτερης γενιάς. Ευτυχώς δεν πέρασε εδώ γραμμή ΑΝΕΛ.
Διαβολάκι πι-πί: Για Δουβλίνο ΙΙ, ΙΙΙ δεν ακούσαμε
8-7

Αγγελάκι πι-πι: Ενιαία φορολογική κλίμακα, αφορολόγητο 12.000, βάρος στους πλούσιους και πολύ πλούσιους. Ουσιώδη, προοδευτικά μέτρα προγρ ΔΕΘ
9-7.
Αμφισβητούμενη φάση: Και κατάργηση ΕΝΦΙΑ από 2015 #vouli2015 Πολύ βασικό. Αλλά για τα 751 περιμένουμε ακόμη
Από ένα γκολ και 10-8
Αγγελάκι πι-πι: Επαναφορά συλλ συμβάσεων, προστασία από απολύσεις, τριετίες, ίση αμοιβή για νέους θεμελιώδη μέτρα για έξοδο από εργασιακή ζούγκλα
Διαβολάκι πι-πι: Για τα 751 όμως, τα θόλωσε. Δεν είναι τόσο η παράταση ως το 2016, ώστε να προσαρμοστούν οι μικρομεσαίοι...
Αγγελάκι πι-πι: Εδώ, η γλώσσα του σώματος με άφησε προσωπικά άφωνο. ΜΠΡΑΒΟ ΑΛΕΞΗ! Έδωσε την εντύπωση ανθρώπου που μπορεί να χάσει, αλλά δεν εννοεί να ξεφτιλιστεί
12-9, τι ματς θεέ μου, να μην τελειώσει ποτέ

Αλλά όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος.
Αγγελάκι πι-πι: Συνοψίζοντας; Έμεινε σε μεγάλο βαθμό πιστός στο πρόγραμμα ΔΕΘ, με κρίσιμες ασάφειες σε ιδιωτικοποιήσεις, τράπεζες
Διαβολάκι πι-πι: Ασφαλώς, δεν ήταν πρόγραμμα αριστερής κυβέρνησης, δεν έθιξε το ευρωατλαντικό πλαίσιο.
Αγγελάκι πι-πι: Έδειξε όμως ότι έχει κόκκινες γραμμές και ότι αν του επιβληθεί η ρήξη, δεν θα παραδοθεί αμαχητί
Ντάξει, κάπου εδώ τα παίζει το ταμπλό και έχει χαθεί το σκορ μαζί με την μπάλα. Οπότε ας κρατήσουμε την αποφώνηση του μεγάλου πρωταγωνιστή πι-πι, ενώ παίρνει δηλώσεις από τον εαυτό του (το αγγελάκι από το διαβολάκι).
Έχει μεγάλη σημασία η κινητοποίηση της Τετάρτης να γίνει συλλαλητήριο κατά λιτότητας- Μέρκελ
Ε πες το εξ αρχής, πού το πας…

Προσωπικά πάντως δε βλέπω κάποιο χάρισμα στον ηθοποιό τσίπρα, με το υπολογισμένο τρέμουλο στη φωνή, τη συγκινητική παύση, τη γλώσσα του σώματος (αυτό πού το πας;), κοκ, ούτε καταλαβαίνω γιατί αυτή η κακοπαιγμένη παράσταση είναι προτιμότερη από τους κακόγουστους κουτσαβακισμούς του σαμαρά στον προηγούμενο θίασο, που ήταν καταφανώς γελοίοι, αλλά ίσως –για αυτό ακριβώς- και λιγότερο επικίνδυνοι.

Μπορώ ωστόσο να αναγνωρίσω την καλή σκηνοθεσία στο επικοινωνιακό κομμάτι και την πολύ καλή δουλειά του επιτελείου του –μέχρι κι επίσκεψη στη μόσχα για τα 70χρονα της αντιφασιστικής νίκης των λαών έχουν κλείσει στον αλέξη. Και δεν αποκλείεται αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι να έχει τελικά αποτέλεσμα και μεθαύριο στο σύνταγμα να μαζευτεί αρκετός κόσμος, για να στηρίξει την κυβέρνηση (μαζί με τη γνωστή συμμαχία των προθύμων του εξωκοινοβουλίου, σαν τον πι-πι).

Το μπαλάκι λοιπόν είναι στη δική μας πλευρά. Κι επειδή ελάχιστοι κρατούσαν ομπρέλες, για να αντιμετωπίσουν την επικοινωνιακή καταιγίδα, η μαζική λοβοτομή συνειδήσεων που επιχειρείται αυτές τις μέρες χρήζει άμεσης, πειστικής και μεθοδικής απάντησης.