Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Ποδοσφαιρικό ματς

Έχει μείνει ως ουρά από μια πρόσφατη αθλητική ανάρτηση της κε του μπλοκ, το ζήτημα σχετικά με την ανάγκη να υπάρχει ή όχι δική μας οργανωμένη παρέμβαση στις κερκίδες των γηπέδων. Χωρίς να επιχειρώ μια εξαντλητική αναφορά στο θέμα ή να υπαγορεύσω ένα οριστικό συμπέρασμα, προσπαθώ στο σημερινό κείμενο να σκιαγραφήσω κάποιες πτυχές του κι ένα γενικό πλαίσιο.

Παλιότερα, σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, και με το κόμμα σε βαθιά παρανομία, οι κομμουνιστές εφάρμοζαν σχεδόν κυριολεκτικά ένα τσιτάτο του βλαδίμηρου για την παρέμβαση ακόμα και στις αντικαπνιστικές λέσχες και σε διάφορους πολιτιστικούς και τοπικούς συλλόγους, που τους παρείχαν κάλυψη. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, με την πλατιά στρατολογική ανάπτυξη και κομματική οικοδόμηση, ο μη αστικός μύθος μας λέει πως υπήρχε οβ θύρας 4 στη νεολαία και κόβα στον ηρακλή του σάββα κωφίδη και του βάσια χατζηπαναγή από την τασκένδη. Αλλά οι οργανωτικές συγκρίσεις με εκείνη την εποχή είναι πάντα καταθλιπτικές (χωρίς πάντως να αποτελούν ασφαλές κριτήριο για τη γενικότερη ποιότητα της δουλειάς μας): αν κάποιος σφος στη σπουδάζουσα χαρεί σήμερα γιατί έφτιαξε επιτέλους οβ στη σχολή του, θα μάθει ότι κάποτε είχαμε δυο-τρεις όβες ανά έτος. Αν είχαμε σήμερα οβ στη θ4 (λέμε τώρα), τότε στη δεκαετία με τις βάτες θα υπήρχε μία τομεακή οργάνωση στην 4α, στην 4β και την 4γ. Κι αν είχαμε κόβα στον ηρακλή, τότε θα είχαμε ξέρω ‘γω μία αχτίδα για κάθε γραμμή: άμυνα, κέντρο κι επίθεση.

Σήμερα οι οπαδικοί σύνδεσμοι είναι στην πλειοψηφία τους άντρα μαστούρας, κανονικής και πνευματικής. Μπάλα-μπάλα τα μυαλά μας, τζιχάντ στους αλλόθρησκους που δεν είναι με την ομαδάρα, λατρεία για την προεδράρα που μας χαρτζιλικώνει από δεκάδες διαύλους, κρυφούς και φανερούς. Κι εκκόλαψη του αυγού του ναζιστικού φιδιού, που βρήκε προ δεκαετίας πρόσφορο έδαφος για να θεριέψει στους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του γιούρο, και την αιματηρή εκδίκηση απέναντι στους αλβανούς που τόλμησαν να νικήσουν την πρωταθλήτρια ευρώπης και να το χαρούν κιόλας στην χώρα μας –ανήκουστο!

Θα μου πεις βέβαια πως στα ματς της εθνικής δεν πάνε κυρίως οργανωμένοι οπαδοί και θα ‘χεις δίκιο. Ίσως κάποιος φέρει ως αντεπιχείρημα κάποιες ανακοινώσεις της θύρας 4 κατά των νεοναζί της χρυσής αυγής. Αλλά δεν είναι απαραίτητο να ψηφίζεις/πιστεύεις χρυσή αυγή, για να  είσαι φασίστας –χωρίς να το ξέρεις. Και αν πετύχεις ποτέ το μαύρο μπούγιο που έρχεται ή φεύγει μεθυσμένο από την τούμπα με τα βυζαντινά σύμβολα, τα τατουάζ κι άλλα ελπιδοφόρα αξεσουάρ, που «σκότωσε για ένα εισιτήριο», αλλά μετά δεν έχει ούτε λεφτά για αστικό, και κάνεις μια πρόχειρη κοινωνική παρατήρηση, θα σου βγει λουμπεναριό με ευρύτατη πλειοψηφία. Λουμπεναριό όχι γιατί του λείπουν τα χρήματα, αλλά κάθε υποψία ταξικής συνείδησης.

Το παράδειγμα του εκφυλισμού της ορίτζιναλ, που ήταν από τους πιο ψαγμένους οπαδικούς συνδέσμους, με ευαισθησίες και πολιτικές τοποθετήσεις, αλλά τώρα έχει γίνει κάτι σαν ιδιωτικός στρατός του μελισσανίδη, προκειμένου να φτιαχτεί η αγιά-σοφιά στη νέα φιλαδέλφεια, είναι ενδεικτική των περιθωρίων που υπάρχουν να ακουστούν κάποιες διαφορετικές φωνές. Ενώ παράλληλα δείχνει πόσο έχουν αλλάξει κάποιες σταθερές, που θεωρούσαμε δεδομένες. Για παράδειγμα ο ολυμπιακός με τη λαϊκή βάση εκπροσωπείται σε επίπεδο συνδέσμων σήμερα από το δόγμα «no politica» της θύρας 7 που δεν τίμησε τη μνήμη του αντι-φασίστα ολυμπιακού παύλου φύσσα. Ενώ αντίθετα, οι σύνδεσμοι του παο, παρά το αμαρτωλό παρελθόν της φασιστικής νοπο, έχουν κάνει μια αναρχίζουσα κι αντιμπατσική στροφή, ιδίως μετά τη δολοφονία του γρηγορόπουλου –που βρισκόταν το ίδιο απόγευμα σε αγώνα πόλο του παο. Θυμίζω σχετικά και το πανό της θύρας 13 στην τελευταία επέτειο του πολυτεχνείου: έχουμε πόλεμο με τη δημοκρατία σας.

Αυτό δείχνει ίσως και τα όρια της πολιτικοποίησης των συνδεσμιτών, που είναι άλλωστε και το ταβάνι για αρκετό «κόσμο του κινήματος» που έχει γαλουχηθεί στο πνεύμα του δεκέμβρη, των πλατειών, της 20ής οκτώβρη, κτλ. Κι η αλήθεια είναι πως πέρα από κάποιους συμβολισμούς (πχ κάποια πανό του τσε κι ακόμα πιο ανοιχτά στην κερκίδα της λιβόρνο και της ομόνοιας), κάποιες αναλαμπές της λαϊκής μούσας και κάποια πολιτικά πανό (πχ αντιπολεμικά ή με μηνύματα αλληλεγγύης στην παλαιστίνη, κτλ) ο ρόλος των οπαδών-φιλάθλων έχει σημαντικούς και καθοριστικούς περιορισμούς στο ισχύον γενικό πλαίσιο. Οι φίλαθλοι είναι ο πιο σημαντικός έμψυχος παράγοντας ενός συλλόγου, πάνω από τους παίκτες, προπονητές και διοικούντες, που έρχονται και παρέρχονται, αλλά δεν μπορούν να επιβάλουν τη θέλησή τους και να διοικήσουν το σύλλογο –κάθε παρόμοια προσπάθεια συναντά σύντομα τα όρια αντίστοιχων αυτοδιαχειριστικών εγχειρημάτων στην παραγωγή και του αμείλικτου καπιταλιστικού περίγυρου που επιβάλλει το πλαίσιο και τα κριτήρια λειτουργίας τους.

Στον αντίποδα πάντως πρέπει να λάβουμε υπόψη μας κάποια σημεία.
Σε σχέση με τον αθλητή-αθλούμενο, ο φίλαθλος εκπροσωπεί ένα παθητικό είδος ενασχόλησης με τον αθλητισμό. Αυτό συμπυκνώνεται πολύ εύστοχα σε ένα σχετικό ανέκδοτο με το στάλιν, όταν του είπαν πως το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι με 22 παίκτες και χιλιάδες θεατές στην κερκίδα, για να τους απαντήσει: εμείς θέλουμε όμως το ανάποδο. Χιλιάδες να παίζουν στο γήπεδο κι οι 22 να βλέπουν απ’ την κερκίδα. Αυτά τα δύο βέβαια δεν πάνε ακριβώς αντιπαραθετικά, ούτε χωρίζονται με σινικά τείχη. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο πως η μεγαλύτερη μέση προσέλευση οπαδών στα ελληνικά γήπεδα είναι τη δεκαετία του 80’ που υπάρχει παράλληλα ισχυρό μαζικό κίνημα -κι η σχετικά πιο γεμάτη τσέπη του έλληνα εργαζόμενου. Η σταδιακή και συνεχιζόμενη παρακμή από τη δεκαετία του 90’ δεν επηρέασε μόνο τους λαϊκούς αγώνες, αλλά και τους ποδοσφαιρικούς, όπως και κάθε άλλη μαζική εκδήλωση. Ο καναπές, ως ευρύτερη λογική και «κουλτούρα», έχει φωλιάσει σε πολλούς φιλάθλους και υποκαθιστά την ατμόσφαιρα και την τελετουργία του γηπέδου. Η φίλαθλη ιδιότητα ως κατηγορία έχει κι αυτή έναν εσωτερικό διαχωρισμό μεταξύ του παθητικού θεατή του καναπέ και της πιο «ενεργητικής» ενασχόλησης.

Υπάρχουν επίσης πολλά ενδιαφέροντα παραδείγματα κι από την πείρα άλλων χωρών. Στη γερμανία πχ η άγραφη υποχρέωση που νιώθουν οι ποδοσφαιριστές μιας ομάδας να σταθούν ακίνητοι κι αμίλητοι μπροστά στο πέταλο των οπαδών της ομάδας τους και να ακούσουν τις παρατηρήσεις και τα παράπονά τους μετά από ένα άσχημο αποτέλεσμα ή να πανηγυρίσουν μαζί τους μια νίκη, είναι ένας πολύ δυνατός συμβολισμός για το ρόλο των οπαδών που αποτελούν τη βάση της ομάδας. Εξίσου συμβολική αλλά κι ουσιαστική ήταν μια άλλη πρωτοβουλία διαμαρτυρίας των οπαδών της ουνιόν βερολίνου –μπορείτε να διαβάσετε ενδεικτικά σε αυτόν και σε αυτόν το σύνδεσμο.

Όλα αυτά και πολλά ακόμα παραδείγματα δείχνουν πως η φίλαθλη συνείδηση δεν είναι ταυτόσημη με την αποχαύνωση του χουλιγκανισμού. Και πρέπει να είναι για όλους μας σαφές –και ιδιαίτερα για όσους υιοθετούν μια σνομπ, κάπως κομπλεξική ματιά απέναντι στον αθλητισμό ως σύνολο- πως δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι, αν δεν το αγαπάς και δεν ενδιαφέρεσαι πραγματικά –είτε αυτό αφορά τον αθλητισμό και τη φυσική αγωγή, είτε τον κόσμο (τους ανθρώπους και την πραγματικότητα) που καλούμαστε να αλλάξουμε.

Ας έχουμε επίσης καθαρό πως στο ζήτημα που έχει ανοίξει με τους συνδέσμους, η ουσία δε βρίσκεται προφανώς στο να βαφτίσουμε το κρέας ψάρι και τους συνδέσμους λέσχες, ούτε στην οριστική τους διάλυση, αλλά στο κόψιμο του ομφάλιου λώρου (όπου αυτός υπάρχει) που τους συνδέει με τις διοικήσεις και τους προέδρους που τους εκτρέφουν και τους χρησιμοποιούν. Κάτι που απαιτεί πρωτίστως σύγκρουση με τα συμφέροντα και τους επιχειρηματίες που λυμαίνονται τον χώρο, όχι με το σαμάρι και τους υποτακτικούς τους.

Ας έχουμε επίσης υπόψη πως η συντριπτική πλειοψηφία των αστικών μέσων που βάζει στο στόχαστρο τους συνδέσμους έχει κατά βάση ως πρότυπο το αμερικάνικο μοντέλο του λοβοτομημένου θεατή-καταναλωτή, που τρώει ποπ-κορν, πατατάκι και αδιαμαρτύρητα στη μάπα ένα σωρό χορηγούς, φωνάζει ρυθμικά ντι-φενς, βγαίνει φωτό με τη μασκότ και βοηθάει την οικονομία να κινείται και να αναπτύσσεται. Τι ωραίες εικόνες, ε; Όχι. Είναι αυτό το άοσμο κι άνευρο κοινό, που εκτός από το παραπάνω κλισέ έχει εμπνεύσει στους παοκτζήδες το κάφρικο αλλά πετυχημένο σατιρικό: έξω οι οικογένειες από τα γήπεδα.

Το σημερινό σημείωμα κλείνει με ένα παλιότερο ποίημα του ασημάκη πανσέληνου, από το οποίο δανείζεται και τον τίτλο της η σημερινή ανάρτηση.

Εικοσιδυό λεβέντες και μια μπάλα
τις ώρες της δουλειάς και της σχολής μας
με ιδανικά τις γέμισαν μεγάλα,
να φτιάξουν, λέει, το μέλλον της φυλής μας.
Πόδια στραβά, στραβά μυαλά και χέρια,
κωλοπηδούν να πιάσουνε τ’ αστέρια!

Ορμούν, χτυπούν και κουτουλούν σα βόδια,
να βρουν το νόημα της ζωής στην πάλη,
όλο τους το μυαλό πήγε στα πόδια
και λες κλοτσούν πια τ’ άδειο τους κεφάλι
και ζουν κι αυτοί κι ο λαός μια καταδίκη
ανάμεσο στην ήττα και στη νίκη.

Νοικοκυραίοι φτωχοί μαγαζατόροι
κινούν νωρίς τ’ απόγεμα σα λύκοι,
της ζωής οι νικημένοι με το ζόρι
της νίκης ν’ απολάψουν τ’ αλκολίκι
και κλειουν σ’ ενός μαντράχαλου τα σκέλια
του κόσμου την αρχή και τη συντέλεια.

Κι ύστερα χουγιαχτό, βουή και χτύπος
και δεν έχει προβλήματα η ζωή,
καλά που ’ναι κι ελεύτερος ο τύπος,
για να μαθαίνει ο κόσμος το πρωί
πόσο κλοτσάει με νόηση ένα χαϊβάνι
κι η Λίζα η Τέιλορ έρωτα πώς κάνει.

Στείρα καρδιά και δύναμη τυφλή,
παράγουν ήρωες μαζικά στους τόπους,
ω κι αν βρισκόταν δυο άνθρωποι δειλοί,
να σώσουν απ’ τους ήρωες τους ανθρώπους
που ζουν σ’ ενός πολέμου μες στη δίνη,
για να ξεσυνηθίζουν την Ειρήνη.

Κι ω να βρισκόταν και στον κόσμο μια άκρη
που η χλαλοή του ματς να μην τη σκιάζει
να υπάρχει μια χαρά και μες στο δάκρυ
κι ένας καημός στων κοριτσιών το νάζι,
της Κυριακής χρυσή να πέφτει η εσπέρα
χωρίς κραυγή πολέμου και φοβέρα.

25 σχόλια:

TRASH είπε...

Ένας παλιός αστικός μύθος λέει για την εποχή της παρανομίας και τις συναντήσεις "άνω των τριών" που γίνονταν στο γήπεδο του Αππόλωνα στην Ριζούπολη (εντελώς τυχαία σχεδόν δίπλα από τα σημερινά γραφεία του ΚΚΕ).
Εκεί λοιπόν λέει ο μύθος πως είχε αρκετά λίγο κόσμο για μην χαθούν οι σύντροφοι μεταξύ τους μέσα σε αυτόν, αλλά ταυτόχρονα αρκετό για να μπορούν να χαθούν από τρίτους.

Για το κύριο θέμα της ανάρτησης τώρα, η όποια δυνατότητα παρέμβασης χάθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 μαζί με την τότε διάλυση της ΚΝΕ, η δυνατότητα αυτή δεν ξαναδόθηκε ποτέ. Έκτοτε οι οπαδικοί στρατοί δυνάμωσαν και συνδέθηκαν τόσο με τις διοικήσεις που οποιαδήποτε προσπάθεια παρέμβασης είναι καταδικασμένη σε πλήρη αποτυχία.

Αυτό δεν ισχύει βέβαια και για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, που και μπορούν και γίνονται παρεμβάσεις.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Το κακό τρας είναι ότι μάλλον χάθηκε αμαχητί, αν και για αντικειμενικούς λόγους πιθανότατα. Το ζήτημα είναι τώρα τι γίνεται κι αν γίνονται όσα θα μπορούσαν να γίνουν, σε ένα πολύ δύσκολο πεδίο, όπου βρισκόμαστε στα πρώτα, εμβρυακά βήματα ακόμα.

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΜΙΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ.

ΠΑΝΤΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΟ ΚΚΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ, ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΟΞΥΜΩΡΟ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΛΕΣΧΕΣ.

ΟΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΡΕΑΑ. ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΗΝ SUPERLEAGUE ΕΞ' ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ.

ΟΜΩΣ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΒΙΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΟΠΟΥ ΚΙ ΕΚΕΙ ΠΕΦΤΕΙ ΤΡΕΛΟ ΞΥΛΟ.

ΕΚΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΔΙΑΚΟΠΗ;

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ Η ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΒΑΓΙΕΚΑΝΟ ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

ΑΠΑΤΣΙ είπε...

Πολυ ωραιο θεμα προς συζητηση...Οκ το ποδοσφαιρο ειναι μερος του καπιταλσιτικου συστηματος και μαλιστα μεγαλο, δεδομενο, αλλα τι γινεται μ ολο αυτο τον κοσμο που ασχολειται? Το ποδοσφαιρο αφορα ενα πολυ μεγαλο ποσοστο του πληθυσμου. Ταξικα αδελφια μπαινουν και βγαινουν οχτροι και το αντιθετο σε μεμονωμενες περιστασεις. Κατ εμενα η παρεμβαση στον αθλητισμο πρεπει να γινετε για να τεθουν και οι βασεις για τον αθλητισμο του μελλοντος, το περασμα στο σνοπ και στην απαξιωση δεν μας βοηθα για να κτισουμε αυτες τις βασεις.Στην Ευρωπη υπαρχουν παραδειγματα οπως η Λιβορνο, η Ομονοια, η Βαγιεκανο και σε καποιο βαθμο η Σανκτ Παουλι και η Ντορτμουντ που αποτελουν αθλητικα σωματεια που εχουν εσωτερικες εκλογες, μελη, ψηφισματα για καποια θεματα και γενικως οι φιλαθλοι συμμετεχουν στην ληψη αποφασεων και οχι εταιριες (αυτο δεν το γνωριζω για την Βαγιεκανο)

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω ιδέα για τα μοντέλα των ομάδων που αναφέρθηκαν στα σχόλια-ενστικτώδικα δε μου μοιάζουν να έχουν κάποια αξία πέραν της συναισθηματικής (και αυτή μόνο σε κάποιο σχετικό βαθμό). Αν μπορούσαν οι φίλοι, ας δώσουν κάποια παραπάνω λεπτομέρεια. Προσωπικά το μόνο τίμιο (σχετικά πάντα) μοντέλο που θεωρώ ότι υπάρχει μέσα στο σύγχρονο επαγγελματικό/μονοπωλιακό ποδόσφαιρο, είναι αυτό της Αθλέτικ Μπιλμπάο (που ο σφυροδρέπανος με έμαθε να προφέρω/γράφω σωστά). Που προφανώς, μέσα στη διαμορφωθείσα κατάσταση, έχει ένα συγκεκριμένο ταβάνι. Σχετικά με τους συνδέσμους, είμαι δυστυχώς αφοριστικός θεωρώντας ότι είναι εκ των προτέρων χαμένη υπόθεση οποιαδήποτε προσπάθεια έχει να κάνει με τους υπάρχοντες συνδέσμους. Προτιμότερο να μαζευτούν τριάντα-σαράντα φίλοι του κόμματος, να πάρουν και μερικά υγιή στοιχεία στην παρέα τους και να πάνε μαζί να βλέπουν τα ματς παρά να συμμετέχουν στους υπάρχοντες συνδέσμους οπαδών.

ρα

Ανώνυμος είπε...

Εχοντας υπαρξει συνδεσμιτης στο για καποια χρονια εκει γυρω στα 17-20 ειχα και εγω παντα την αποψη οτι επρεπε να ειχαμε διακριτη παρεμβαση στους συνδεσμους. Βλεποντας ακριβως αυτο που ολοι ξερουμε. Οτι η πλειοψηφια των νεων που συμμετεχουν εκει ειναι εργατικης καταγωγης και οχι καναπεδατοι μαμουχαλοι. Τωρα πλεον με μοα δεκαετια και βαλε στην πλατη εχω καταληξει οτι δεν υπαρχει στους συνδεσμους χαραμαδα παρεμβασης οπως ισως τη δεκαετια του 80.
Και εξηγουμε.
Και απο προσωπικη πειρα εχω διαπιστωσει οτι η κυριαρχια των λουμπεν στοιχειων ειναι το λιγοτερο. Απο τη δεκαετια του 90 και σταδιακα οι συνδεσμοι μετατραπηκαν σε ιδιωτικους εκμισθομενους στρατους επιχειρηματιων. Η μισθωση περιλαμβανει οχι μονο μισθο οπως σε κεφαλια οργανωμενων πχ του Ολυμπιακου που ειναι και το πιο τρανταχτο παραδειγμα αλλα και αλλης φυσεως οπως επαγγελματικη αποκατασταση σε υποδομες πχ σεκιουριτι και φυσικα νομικη καλυψη στην εγκληματικη δραστηριοτητα που εχουν οι συνδεσμοι. Με το προκαλημα της μαζας των συνδεδμων που αποτελειται απο ανηξερα ανηλικα παιδια που θεωρουν γαλονι το συνδεσμιακο φουτερ και το να τπυς στελνουν τα "κεφαλια" για θεληματα γινεται μεσω των συνδεσμων διακινηση και εμποριο ναρκωτικων, πουλιεται προστασια σε μαγαζια ,γινονται εκβιασμοι κλπ.
Ακομα και τα εκατεροθεν πεσιματα ειδικα στο λεκανοπεδιο εχει να κανει αποκλειστικα με τον ελεγχο περιοχων. Γι'αυτο και τα τελευταια χρονια εχουμε περα απο μπουνιδια ή μαχαιρια και πιστολια και εκρηκτικους μηχανισμους. Δεν ειναι τυχαιο οτι ολα αυτα συμβαινουν σε περιοχες που δεν ειναι βαμενες αποκλειστικα απο καποιον με πιο χαρακτηριστικες αυτες της Καλιθεας-Πετραλωνων αναμεσα σε ΟΣΦΠ-ΠΑΟ , την Ηλιουπολη ή το Μπραχαμι ξανα αναμεσα σε αυτους ή το Μαρουσι παλαιοτερα αναμεσα σε ΠΑΟ και ΑΕΚ.
Σε ολες αυτες τις περιοχες υπαρχουν καταγγελιες για πουλημα προστασιας κλπ.
Ως εκτουτου η παρεμβαση απο τα μεσα εχει τοσο νοημα οσο θα ειχε να κανουμε παρεμβαση εντασομενοι σε καποια συμορια ή αλλο πολιτικο κομμα. Θεωρω απαραιτητο να εχουμε ποδια εκει μεσα για πληροφορηση και για να ανιχνευουμε υγειη στοιχεια πιτσιρικαδες κλπ και να προσπαθουμε να τα τραβηξουμε αλλα μεχρι εκει. Νομιζω οτι η παρεμβαση με εξυπνη τακτικη απ'εξω ειναι καλυτερη λυση. Πχ η εκδηλωση για τον Γοδα στον Πειραια.
Κατι που θα ειχε αξια να δουμε σν μπορουμε να το κανουμε θα ηταν η δημιουργια συνδεσμων ή λεσχων φιλων ανεξαρτητων απο τις ΠΑΕ και τους ηδη υπαρχοντες με καταστατικο που θα δεσμευει τα μελη και με δραστηριοτητα πολυμορφη. Το ειχα συζητησει αυτο με καποια ατομα Ολυμπισκους παλαιοτερα. Καποιοι συντροφοι(τοτε τουλαχιστον, τωρα δεν εχω επαφη) αλλοι επιρροες και αλλοι ας τους πουμε απλα ταλαντευομενοι στον ευρυτερο λεγομενο αριστερο χωρο. Με αυτους τοτε λεγαμε να φτιαξουμε ανεξαρτητο συνδεσμο αφου η Θυρα 7 εχει αλωθει απο υπαλληλους και χρυσαυγιτες και να παιρνουμε εισιτηρια ειτε ηλεκτρονικα ειτε απο εκδοτηρια εφοσον ειναι βεβαιο οτι η ΠΑΕ δε θα μας εδινε και να ειχαμε και δικο μας πανο. Μαλιστα θελαμε τη μερα εκτελεσης του Γοδα να σηκωσουμε στο απεναντι πεταλο στο Καραισκακης αντιστοιχο πανο.
Ολα εμειναν στα λογια ασφαλως κυριως γιατι δεν υπηρχε ορεξη να παιξουμε το κεφαλι μας με ορους οχι πολιτικους αλλα συμοριας με τους νεοναζι της 7 ή οποιον αλλο πιθηκα των γηπεδων. Το λυπηρο ειναι οτι υπαρχει στους φιλους του Ολυμπιακου πληθωρα που θα ηθελε ενα αντιπαλο δεος σε αυτη τη Θυρα 7 και ακομα περισσοτεροι που θα θελαν συνδεσμους που θα ηταν απο θεση αρχης εναντια σε πεσιματα,ναρκωτικα κλπ
Τελος σε οτι αφορα παραδειγματα οπως η Λιβορνο ή Ομονοια. Συμφωνω οτι και μονο να μπαινεις σε ενα γηπεδο με κορεο το σφυροδρεπανο ή να τραγουδουν ολοι το avanti popolo ειναι καυλωτικο και θα ανοιγε δρομους επαφης και δεδμων με μαζες νεων μιας περιοχης. Αλλα σιγουρα ουτε αυτοι οι οπαδοι μπιρουν να κανουν τις ΠΑΕ σοσισληστικες νησιδες. Οπως δεν μπορεσαν οι οπαδοι της Λιβορνο να αποτρεψουν την πωληση Λουκαρελι πχ.
Οι ΠΑΕ λαικης βασης δεν διαφερουν σε κατι απο τις αλλες παρα μονο σε μια επιφαση δημοκρατιας και συμμετοχης του απλου οπαδου.

ratm

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

''Ολα εμειναν στα λογια ασφαλως κυριως γιατι δεν υπηρχε ορεξη να παιξουμε το κεφαλι μας με ορους οχι πολιτικους αλλα συμοριας με τους νεοναζι της 7 ή οποιον αλλο πιθηκα των γηπεδων. Το λυπηρο ειναι οτι υπαρχει στους φιλους του Ολυμπιακου πληθωρα που θα ηθελε ενα αντιπαλο δεος σε αυτη τη Θυρα 7 και ακομα περισσοτεροι που θα θελαν συνδεσμους που θα ηταν απο θεση αρχης εναντια σε πεσιματα,ναρκωτικα κλπ''

Noμιζω αυτη ειναι η νο.1 δυσκολια παρεμβασης σε αυτο το χωρο.Οπως γραφεις και συ,ουσιαστικα προκειται για συμμοριες που χουν για βιτρινα συνδεσμους οπαδων.

Τι παρεμβαση να κανεις,εκει θελει επιχειρηση ΚΝΑΤ τυπου Χημειο,για να μην πω πυρηνικο βομβαρδισμο :P

Ανώνυμος είπε...

Αυτο ακριβως. Και να ειναι τετοιο το πολιτικο διακυβευμα να το κανεις ασφαλως. Αλλα δεν ειναι τετοιο. Ειναι αλλο η ταξικη συγκρουση που θα παρει και ενοπλη μορφη και αλλο να μπεις σε μια μαχη με ορους συμοριας και βεντετας.
Θεωρω οτι παρεμβαση οπως η εκδηλωση για το Γοδα ή αυτη που κανει η ΚΝΕ τα τελευταια χρονια στα μαχητικα αθληματα ή με τη δημιουργια ερασιτεχνικων σωματειων οπως εκανε τη δεκαετια του 70 και του 80 το κομμα ειναι οτι καλυτερο μπορεις να κανεις τη δεδομενη στιγμη. Θελει προσοχη. Πχ δεν μπορεις να πας στον Πειραια να κανεις εκδηλωση εναντια στη θυρα 7 που ταυτιζεται στα ματια της νεολαιας με τον Ολυμπιακο γιατι απλα δεν θα τη κανεις... Μπορεις ομως να πεις αυτα που πρεπει για το ζητημα σε μια εκδηλωση για το Γοδα.
Αλλο ασφαλως αυτο και αλλο η παλη σου εναντια στος ΠΑΕ που πρεπει να ειναι αταλαντευτη.
Θεωρω οτι οι παρεμβασεις του κομματος εναντια στις ΠΑΕ το τελευταιο διαστημα ειχαν αποδοχη πολυ μεγαλυτερη απο αυτη που εχει γενικα το ΚΚΕ. Μερικοι ειδαν σε αυτες τις ανακοινωσεις την πολιτικη εκπροσωπηση του "against modern football"... Kαι το βημα που δινει σε στελεχη μας ο Λεανης με το Χριστογλου τα μεσημερια στο sporfm βοηθανε να ακουστεις στο ποδοσφαιροφιλο κοινο.

ratm

Ανώνυμος είπε...

Ασχετο τελειως αλλά κατι τυποι σαν τον Χριστογλου μπορει να σου δινουν βημα, αλλά σε δυσφημουν 100 φορες περισσοτερο με την δημοσιογραφικη αλητεια τους καθημερινως....

Κ.

Ανώνυμος είπε...

Δε διαφωνω αλλα τουλαχιστον επιτρεπει να ακουστει και η γνωμη του ΚΚΕ απο το ΚΚΕ.
Δυστυχως ακομα και αυτοι οι δημοσιογραφοι πλεον ειναι μειοψηφια...

ratm

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εγώ λέω πως το ζήτημα είναι αν πρέπει ή όχι να έχεις παρέμβαση στην κερκίδα, όχι απαραίτητα σε αυτούς τους συνδέσμους. Και είναι επίσης ζήτημα, με όσες γνωστές δυσκολίες υπάρχουν αντικειμενικά, αν θέλεις να έχεις παρέμβαση ή δεν το ιεραρχείς ως σημαντικό. Η δουλειά σε αυτό το κομμάτι, θα αφήσει παρακαταθήκη για όσα έρχονται. Αν δεν κάνουμε τίποτα, θα το βρούμε μπροστά μας στο μέλλον, με πολύ δυσμενείς όρους.

Κατά τα άλλα.
Η ράγιο βαγιεκάνο, από εργατικό προάστιο της μαδρίτης, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες, ιδιάζουσες περιπτώσεις. Νομίζω ότι η διοίκησή της πήρε τη συμβολική πρωτοβουλία να πληρώσει το σπίτι σε μια γριά, που υπέστη έξωση από το σπίτι της -ως γνωστόν το θέμα με την πρώτη κατοικία και την απαλλοτρίωσή της από τις τράπεζες είναι το φλέγον ζήτημα στην ισπανία.
Ο χριστόγλου, εξ όσων γνωρίζω, δηλώνει από παλιά κουκουές. Έχει χίλιους μύριους περιορισμούς, όπως και η περίπτωση του λεάνη εξάλλου, αλλά όπως λέει ο ρατμ, έστω και με αυτόν τον τρόπο, δίνοντάς σου δηλ βήμα, διαφέρει ελάχιστα από τον υπόλοιπο χυλό.
Ρατμ, εφόσον ήσουν στη σπουδάζουσα και στην ηλικία που εικάζω, νομίζω πως θα έχεις ίσως και προσωπική γνώση-επαφή με συνδεσμίτες σφους-επιρροές περιπτωσάρες που δρούσαν εκείνα τα χρόνια :)

Ανώνυμος είπε...

Αίσθηση μου (και καθόλου βέβαιο ότι είναι σωστή) είναι πάντως ότι η δύναμη επιρροής των συνδέσμων στη νεολαία βαίνει σταθερά μειούμενη (χέρι χέρι με την εξαχρείωση εντός αυτών). Είναι σταθερά μειούμενος ο αριθμός των ατόμων που μπορούν να μαζέψουν. Και παλιότερα νομίζω ότι υπήρχε μια κάποια υπερεκτίμηση σε αυτή τους τη δυνατότητα αλλά νομίζω ότι πλέον η μείωση της ισχύος τους έχει προχωρήσει αρκετά. Ίσως οι συνθήκες σήμερα να είναι αρκετά πιο ευνοϊκές για αυτό που από ότι καταλαβαίνω είχες σκεφτεί κάποια χρόνια πριν ratm. Από την άλλη δε νομίζω να υπάρχει και πολύς κόσμος που να είναι διατεθειμένος να πηγαίνει τακτικά γήπεδο (το αντίτιμο δεν είναι αμελητέο) επομένως ίσως προτιμότερες σε αυτή τη συγκυρία να είναι οι παρεμβάσεις που περιέγραψες (πχ ερασιτεχνικά σωματεία κτλ)

ρα

ΥΓ. Έχω πολλά χρόνια να ακούσω έστω και από λάθος το Χριστόγλου. Τον έβρισκα απίστευτα αηδιαστικό. Τον θυμάμαι που έκανε εκπομπή καμιά φορά με μια δενδρογαλιά που τον έλεγαν τσακατσούκα (δε θυμάμαι επίθετο). Κάτι εκατομμύρια φορές προτιμότεροι και πιο τίμιοι το δίδυμο Βαϊμάκης-Παπασημακόπουλος. Προτιμότεροι ως κι ο Ραπτόπουλος με τον Κόκκινο στο Metropolis της Θεσσαλονίκης εκπομπή που παρουσιάζει κοινωνιολογικό ενδιαφέρον (συγγνώμη και χωρίς παρεξήγηση από τους Θεσσαλονικείς, αλλά τέτοια κατάσταση εκπομπής-παρουσιαστές και κοινό ακροατών που βγαίνει στον αέρα-μόνο στη Θεσσαλονίκη νομίζω ότι μπορεί να βρει κανείς. Πάντως βγαίνει καμιά φορά στο τηλέφωνο ένας Παοκτσής που πρέπει να είναι του κόμματος ο οποίος βάζει σωστά τα ζητήματα).

Ανώνυμος είπε...

http://www.gazzetta.gr/fourfourtwo/article/673144/ragio-vagiekano-ena-galatiko-horio-sto-syghrono-podosfairo#ixzz3Jolequfj

ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΦΩΝΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΙ ΕΙΔΙΚΑ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΣΥΧΝΑΖΕΙ Η ΝΕΟΛΑΙΑ.

ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ.

ΠΑΝΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ.

Η ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΛΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΙΣΤΙΚΟ ΜΕΧΡΙ ΑΗΔΙΑΣ.

ΕΙΔΙΚΑ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΧΑΜΗΛΩΣΕΙ ΛΙΓΟ ΤΑ ΣΤΑΝΤΑΡΣ ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΒΑΣΚΟΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ "ΒΑΣΚΟΠΟΙΗΣΗ".


ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΕΙΣΧΩΡΗΣΕΙ.

ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΜΕ ΤΟ NON POLITICA ΤΗΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΗΣ ΘΥΡΑΣ 7 ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ.

ΧΑΧΑ

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Ειχα πως δεν ειχα... Μερικοι ηταν θεουληδες.... :) Βεβαια εγω ξεμπλεξα γρηγορα απο τη σαπιλα αυτη. Βασικα οσο ωριμαζα πολιτικα ενιωθα αποστροφη. Αλλα εχω υποψη μου πολλα εργατοπαιδα που τα τραβηξαν απο την ταξικη παλη αυτες οι αηδιες.

ratm

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κανένας βαϊμάκης, μετά το τέλος του fight-club.
Ο ραπ έχει έως και πλάκα. Και είναι έως και ανταρσυα, μετά από τις άοκνες παρεμβάσεις του κοντόχοντρου -που σχολίαζε κάποτε και εδώ, αλλά τώρα την έχει δει αλλιώς και έχει γίνει παράγοντας του κινήματος.

Εν τω μεταξύ πέθανε και ο κρίστιαν βελπ (μετά από μέισον, τάρπλεϊ), όλοι οι θάνατοι μες στο 15'. Μα τι διάολο έπαιρναν τότε κι εκδηλώνεται σε όλους είκοσι χρόνια μετά; Ούτε σίριαλ κίλερ να 'τανε..

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΡΣΙΤΗ μπορεί να τα έχει, δεν αντιλέγω-δεν έχω ασχοληθεί και ιδιαίτερα. Αντιπροσωπεύει όμως (σχετικά πάντα) το μοντέλο της ομάδας της πόλης σου ή της ευρύτερης περιοχής σου. Δεν είναι κακό να βλέπεις ως φίλαθλος να παίζουν με τα χρώματα της ομάδας σου άνθρωποι με τους οποίους είχες παίξει μαζί τους μπάλα στο σχολείο ή παιδιά από τη γειτονιά, παιδιά των οποίων τους γονείς γνωρίζεις κτλ. Στην Ελλάδα νομίζω ότι το έχουμε ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το χαρακτηριστικό: είμαι πχ από την Καρδίτσα, δηλώνω άρρωστος γάβρος και φωνάζω ότι τους απαυτώνουμε όλους στον Πειραιά (ή φτάνουμε στην γελοιότητα να παίζει Ολυμπιακός-Καρδίτσα και να υποστηρίζουν την Καρδίτσα). Στην Αγγλία για παράδειγμα-όταν είχα πάει-δεν υπάρχει αυτό το πράγμα, υποστηρίζουν πρώτα την ομάδα της πόλης τους ακόμα κι αν είναι στη τελευταία κατηγορία. Και δεν το θεωρώ κακό αυτό, το αντίθετο.

ρα

Ανώνυμος είπε...

ΡΑ

ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.
ΝΑΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΟΙΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ;
ΤΟ ΑΙΜΑ, ΤΗΝ ΦΥΛΗ, ΚΙ ΟΧΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΙΟΝ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ.
ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΜΠΙΛΜΠΑΟ;

ΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΦΡΑΝΚΟ. ΝΑΙ ΤΗΝ ΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΛΛΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΙ ΗΡΩΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΤΕ.

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ;

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΚΟΝΙΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΘΕΛΟΥΝ.

ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ;

ΤΙΠΟΤΑ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.

ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥΣ.

ΚΑΙ;

ΔΗΛΑΔΗ ΕΓΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΠΑΟΚ;

ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΛΗ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΕΙ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ;

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΤΟΥ NON POILITICA ΚΑΙ ΤΟΥ ΞΕΠΛΥΜΑΤΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΚΑΤΟΝΟΜΑΣΤΗΣ ΟΠΟΥ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΑ.

ΚΑΙ ΝΑΙ ΣΤΟ ΛΗΝΤΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΝ LEEDS.

ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ; ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΛΛΟ ΜΟΝΤΕΛΟ Η ΕΧΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ, ΤΗΝ ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝΑΙΤΕΝΤ Η ΤΗΝ ΣΙΤΥ;

ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ.

ΝΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΕΠΕΝΔΥΤΗΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΜΕΣΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΓΕΙΩΣΕΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΑ ΤΩΡΑ ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΜΠΙΖΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΕΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΓΕΛΛΑΔΑ Η ΒΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ ΕΩΣ ΕΞΑΛΕΙΦΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΕΡΕΝ.

ΕΞΩ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΠΕΙΔΗ Η ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΠΕΦΤΕΙ ΤΡΕΛΟ ΞΥΛΟ.

ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΔΕΛΤΙΑ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΑ ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΑΓΓΛΑΚΙΑ.

ΟΜΩΣ Η PREMIER LEAGUE EXEI ENA ΠΡΟΪΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΑ ΜΕ ΤΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΝΟΜΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΑΙΝ.

ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ.

ΔΥΣΦΗΜΕΙΤΑΙ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Η ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΞΙΑ. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΙΟΤΙ ΑΝΤΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ SUPERLEGUE ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΟΠΟΤΕ ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΤΑΝΑΣΠΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΛΟΓΟΙ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ



ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Anef_Oriwn είπε...

Σφυροδρέπανε,

Σήμερα το πρωί βλέποντας την ανάρτηση ΣΟΥ και διαβάζοντας εν τάχη κάποια αποσπάσματα της καθώς και μερικά από τα σχόλια [είδα και την αναφορά του/της ΑΠΑΤΣΙ στην “Ομόνοια”] είπα να γράψω λίγα λόγια κατά το απογευματάκι. Όμως ΔΕΝ πρόλαβα και η ανάρτηση μπήκε στο αρχείο... [Πολύ γρήγορα τις ξεπετάς κυρ-Blogοδεσπότα!]... Γι’ αυτό κι ΕΓΩ θα περιοριστώ,
- πρώτον, στο να (ΣΑΣ) παραπέμψω σε μια πολύ παλιά ανάρτηση ΜΟΥ όπου έγραψα λίγα λόγια για την ιστορία της “Ομόνοιας” και πώς ιδρύθηκε [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/06/9.html], και
- δεύτερον, στη διαπίστωση ότι ενόσω η ΕΔΟΝ [η νεολαία του ΑΚΕΛ] μπορούσε να κάμνει ουσιαστικές παρεμβάσεις στις κερκίδες των οπαδών της “Ομόνοιας” και δη στη “Θύρα 9” [των οργανωμένων πιο νεαρών οπαδών της], τότε μπορούσαν να περάσουν και πολιτικά μηνύματα [και ν’ ακουστούν και στις κερκίδες πολιτικά συνθήματα, όπως ας πούμεν τα πρώτα χρόνια μετά το χουντοφασιστικό πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή στην Κύπρο το “Προδότες - Φασίστες - ΑΠΟΕΛίστες”] κι να αποφεύγονται και πράξεις χουλιγκανισμού... Τώρα πια με τις κινήσεις για τη δήθεν απολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου έχουν κι αυτά ατονήσει... Κάπου κάπου όμως μπορεί να υπάρξουν και μερικές λαμπερές εξαιρέσεις, όπως η συμμετοχή της “Θύρας 9” στις αντι-μνημονιακές αντι-τροϊκανές κινητοποιήσεις πριν 2 χρόνια...

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΡΣΙΤΗ μη μπερδευόμαστε. Αυτό που είπα (και τόνισα το σχετικά) είναι ότι η Μπιλμπάο αντιπροσωπεύει το μοντέλο μιας ομάδας που οι παίκτες της προέρχονται από την περιοχή. Ένα μοντέλο που έρχεται από τις απαρχές του ποδοσφαίρου και κάτι που σαφώς και δεν είναι αρνητικό. Προφανώς και η γραμμή αίματος είναι ηλιθιότητα, μετά χαράς να ονοματίσουμε μια άλλη ομάδα που να αντιπροσωπεύει πολύ καλύτερα αυτό το μοντέλο. Υπάρχει; Θεωρούμε ότι η Λάρισα της δεκαετίας του '80 με τους περισσότερους παίκτες να προέρχονται νομίζω από τη Θεσσαλία ήταν κάτι άσχημο; Ούτε είναι ανάγκη να μπερδεύουμε το βασκικό ζήτημα ή το αν έχει κοινωνικό πρόσωπο (εταιρεία είναι τι περιμένουμε να έχει;). Μήπως άλλες ομάδες στην Ισπανία ή σε άλλες χώρες δεν είναι οχήματα τοπικισμού ή εθνικισμού χωρίς καθόλου να ακολουθούν τη πολιτική της Μπιλμπάο όσον αφορά τη σύνθεση της ομάδας; Ούτε και υπερασπίστηκα κανένα αγγλικό μοντέλο. Αυτό που είπα είναι κάτι συγκεκριμένο που διαπίστωσα (και που πιθανόν ισχύει και σε άλλες χώρες πχ Γερμανία). Ότι οι κάτοικοι του κάθε Reading είναι πρώτα Reading. Αυτό είναι κάτι υγιές, πώς να το κάνουμε δηλαδή; Και επειδή λες για Πλατανιά και Μαρινάκη. Αν ο κόσμος των κάθε Χανίων υποστήριζε πρώτα την τοπική του ομάδα και μάλιστα η τοπική ομάδα βασίζονταν κατά κύριο λόγο στα παιδιά της περιοχής, τότε σαφώς και η παρέμβαση του κάθε Μαρινάκη να έχει ομάδες-τσόντες θα περιορίζονταν. Σαφώς και δε θα λύνονταν τα προβλήματα εντελώς ή οριστικά, νομίζω όμως ότι θα ήταν αρκετά καλύτερη η κατάσταση. Εσύ δηλαδή δε θα προτιμούσες να υπάρχουν ρωμαλέες Δόξες, Καστοριές, Καβάλες, Πανσερραϊκοί κτλ; Δε θα προτιμούσες να βλέπεις παίκτες που να έχουν δέσιμο με την ομάδα αντί αμφίβολης αξίας μισθοφόρους; Άσε που και 11 υπέροχους μισθοφόρους να έχεις, πάλι η χαρά δε θα είναι η ίδια (νομίζω).

ρα

Ανώνυμος είπε...



ΡΑ

ΔΙΑΦΩΝΩ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΟΥ.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΣΟΥ ΠΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΟΧΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΟΚ.

ΜΕΝΤ, ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ, ΒΑΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ.

ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗ. ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΙΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ; ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΟΧ.

ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΑΕ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ.

ΑΡΑ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ.

ΦΥΣΙΚΑ ΟΠΟΙΟΣ ΝΙΩΘΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΣΥΡΕΙ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.

ΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ;

7 ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΘΕΛΩ.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΔΙΚΙΑ.

ΔΙΟΤΙ Η ΕΔΕΣΣΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΝΤΡΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΔΙΟΤΙ Η ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΝ ΜΠΙΛΜΠΑΟ.

Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΚΕΙ ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΩΣΕΙ ΤΟ ΜΑΡΟΥΛΙ ΔΕΝ ΛΕΝΕ SIEMPRE BILBAO ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΕΛΑΦΡΑ.

ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΜΠΙΛΜΠΑΟ.

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΟΜΕΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΤΣΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΕΣ.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΑΝ ΘΕΛΟΥΝΕ ΕΞΟΔΟ STO CHAMPIONS LEAGUE.

ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΙΣ ΑΓΓΛΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΝΑ ΠΑΙΖΑΝΕ ΜΕ ΑΓΓΛΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ.

ΘΑ ΓΕΛΑΓΕ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ.

ΚΙ Η ΜΠΑΓΕΡΝ Η ΡΕΑΛ ΚΙ Η ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ.

ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Ο ΠΑΙΧΤΗΣ ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ.

ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΠΟ ΠΑΙΧΤΕΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΦΑΣΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΠΟΝΙΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΡΤΑΣΕΙ.

ΕΣΤΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕΣ ΓΙΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΗΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥΣ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΟΤΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΙΣ ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΝΤΕΡΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΟΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΘΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙΣ.

ΑΡΑ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΣΤΑ ΜΟΥΝΤΙΑΛ;

ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΣΩ;

ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΣΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΑΝ ΣΤΟ ΓΙΟΥΡΟ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ Μ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Οι σύνδεσμοι είναι χαμένη υπόθεση και καλώς είναι. Γράφοντας "καλώς" εννοώ πως 1) είναι ήδη μειούμενη η παρουσία τους. Στην πόλη μου για παράδειγμα πριν 15 χρόνια υπήρχαν σύνδεσμοι 3 ομάδων,σήμερα-και αφού έπεσε και λίγο ξύλο αλλά κυρίως αφού μπήκαν και μερικά γκαζάκια-δεν ασχολείται κανείς και φυτοζωεί ο ένας, του Ολυμπιακού αν έχει κάποια σημασία. 2) δεν καταλαβαίνω γιατί κάτι που αντικειμενικά και ευρέως αποδεκτά είναι κάτι σάπιο που δηλητηριάζει νεανικά μυαλά για να κάνουν κάποιοι μπίζνες, κουβεντιάζουμε πως θα το διορθώσουμε/αξιοποιήσουμε παρεμβαίνοντας και να μην ζητήσουμε την διαλυσή του. Μοιάζει ψυχαναγκαστική η εντύπωση πως πρέπει να διυλίζουμε τον κώνωπα, ψάχνωντας για κρυμμένες έννοιες κ πως όπου έχει κόσμο μαζεμένο πρέπει ντε κ καλά να είναι εκεί οι κομμουνιστές.
3) κάποιες μάχες εκ των προτέρων χαμένες, πρέπει να χάνονται αμαχητί.
Όσο για την προτασή μου, παρέμβαση στα ερασιτεχνικά σωματεία. Εκεί υπάρχουν υγιή στοιχεία, τουλάχιστον δεν έχουν προλάβει να νοθευτούν τόσο πολύ και μεγάλα περιθώρια να κερδίσεις συνειδήσεις αλλά και να παρουσιάσεις το μοντέλο σωματείου που επιθυμείς.

Λέων

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Θερσιτης

Ουτως ή αλλως,αντικειμενικος λογος να υποστηριξεις μια ομαδα,δεν υπαρχει.Προτιμω αυτο που λεει ο ρα,δηλαδη να υποστηριζεις την ομαδα της πολης σου (παρα τους κινδυνους που και αυτο περιεχει),παρα αυτο που γινεται συνηθως,να υποστηριζεις δηλαδη την ομαδα που κερδιζει συνεχεια.Ετσι εφτασε να ειναι ολη η Ελλαδα ΟΣΦΠ,ΠΑΟ και ΑΕΚ (οταν ηταν στα καλα της).

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΡΣΙΤΗ προφανώς και υποστηρίζω το πρώτα με την ομάδα της πόλη σου (ή την πόλη της καταγωγής σου) και μετά με την όποια άλλη ως φίλαθλος. Αυτό δα έλειπε να παίζει πχ ο ΠΑΣ με τον ΠΑΟΚ και εγώ να είμαι με τους ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ και να χαζογελάω ανάμεσα σε άλλους που θα φωνάζουνε για τον ΠΑΟΚ και τη Θεσσαλονίκη ή να είμαι από τα Τρίκαλα, να μην έχω δει καράβι ποτέ μου που λέει ο λόγος και να τραγουδώ για το "μεγαλείο του λιμανιού και τη μαγκιά των Πειραιωτών". Προφανώς και θα ήταν (και είναι αφού συμβαίνει κατά κόρον) εντελώς γελοίο (κατά τη γνώμη μου πάντα). Το θέμα δε μπαίνει αν επιλέγεις μικρό ή μεγάλο καπιταλιστή αν το εξετάσουμε ψυχρά τότε δε θα έπρεπε να ασχολείσαι ούτε ως φίλαθλος με καμιά ΠΑΕ. Το θέμα μπαίνει ως συναισθηματικό δέσιμο με τη περιοχή σου και από εκεί και μετά η υποστήριξη σε μια από τις αποκαλούμενες "μεγάλες ομάδες"-αν δεν είσαι από τη περιοχή τους-έρχεται για μια σειρά άλλους λόγους. Πχ κάποιος υποστηρίζει τον ΠΑΟΚ επειδή θεωρεί ότι η ομάδα συμβολίζει την αντίδραση στο πάλαι ποτέ ΠΟΚ άλλος επειδή έχει κολλήσει στη μπάλα που είχε δει τη δεκαετία του '70, άλλος για τη χρυσή περίοδο του μπάσκετ. Το να είσαι από μια περιοχή και να υποστηρίζεις πρώτα μια ομάδα άλλης περιοχής, από τις "μεγάλες" αυτό βασικά το κάνεις κυρίως για να καμαρώνεις στο σχολείο το πρωί της Δευτέρας πειράζοντας τους άλλους. Πόσο "αγνό" σναίσθημα είναι αυτό; Και σαφώς και βρίσκω προτιμότερο ο κορμός, η μεγάλη πλειοψηφία των παικτών να είναι της περιοχής ή έστω από ανθρώπους που είναι από τη χώρα ή μεγάλωσαν και έμαθαν μπάλα στη χώρα (ανεξαρτήτα από την εθνική καταγωγής τους). Για σκέψου κατά πόσο η Αργεντινή θα ήταν Αργεντινή αν ο κανόνας στα πρωταθλήματά της ήταν μισθοφόροι από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα που ήρθαν για 1-2 χρονάκια και να φύγουν. Προφανώς-το έγραψα άλλωστε-κάτι τέτοιο θα έφερνε λιγότερες "επιτυχίες" και "τρόπαια". Γιατί όμως να είναι αυτό κάτι που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τόσο πολύ; Τον ΠΑΟΚ τον υποστηρίζει ή συμπαθεί τόσος κόσμος για τα πολλά τα πρωταθλήματα; Δεν είμαστε οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης για να μας νοιάζουν τα κέρδη-δε θα φάμε από αυτά.

ρα

Ανώνυμος είπε...

Στη Γερμανια οι ομαδες ειναι λαικης βασης στην θεωρια (αν και υπαρχουν παραθυρακια πχ Χοφενχαιμ η' Red Bull στην Λειψια).
Απο το νομο Ισχυει οτι το 50+1 στις μετοχες πρεπει να ανηκει στα μελη τις ομαδας γιαυτο δεν εχουν εμφανιστει Ρωσοι μεγιστανες κλπ

Και Ρεαλ, Μπαρτσελονα ,Αθλετικ Μπλμπαο ανηκουν στα μελη τους (γινονται εκλογες κλπ) ασχετα αν εχουν γινει ειδικα οι 2 πρωτες ουσιαστικα σαν πολυεθνικες επιχειρησεις,