Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Ζούμε για την Κυριακή

Ένα κείμενο που έπρεπε να έχει βγει από τη Δευτέρα, αλλά -κάλλιο αργά, παρά ποτέ- βρήκε το δρόμο του για το μπλοκ.

Το θέμα μας είναι η κυριακάτικη αργία, αλλά πρέπει να το πιάσεις σφαιρικά. Γιατί αν δεις στενά αυτό καθαυτό το πρόβλημα, ως συνέπεια, χάνεις την αιτία και τον υπεύθυνο κι αναρωτιέσαι τι έχουν τα έρμα τα ζωντανά (στο πειθήνιο, εκλογικό κοπάδι) και ψοφάνε. Αν δεις μόνο την Κυριακή, ως διάλειμμα στη μιζέρια της εργάσιμης εβδομάδας, η εξαίρεση θα προσαρμοστεί στον κανόνα της άχρωμης καθημερινότητας και θα τον επιβεβαιώνει.

Ζούμε για μια Κυριακή, βάλτε μας όλους φυλακή...
έλεγε ένα οπαδικό σύνθημα (αλληλεγγύης σε συλληφθέντες οπαδούς, όχι απαραίτητα "ομοϊδεάτες" τους). Αλλά αν η ζωή μας κυλάει γύρω από μια μπάλα, θα την κλοτσήσουν και θα την ψάχνουμε στην εξέδρα, πάντα από τη θέση του θεατή. Αν δε διεκδικήσουμε ολόκληρη τη ζωή μας -κι όχι απλά ένα κυριακάτικο διάλειμμα από αυτήν- θα έχουμε ζωή με δόσεις, στα όρια της επιβίωσης. Αν αφιερώνουμε την Κυριακή στο Δημιουργό κι εναποθέτουμε σε αυτόν την ελπίδα να αλλάξει κάτι, χωρίς να τα αλλάξουμε εμείς, θα κυριεύουν τον κόσμο αυτοί που έχουν για Κύριό τους το χρήμα κι εκμεταλλεύονται τους Δημιουργούς του πλούτου.
Απλώς τα μαγαζιά θα ανοίγουν στις 11, αφού τελειώσει η κυριακάτικη λειτουργία, σαν αυτή που πετύχαμε στην απεργιακή συγκέντρωση στο Μοναστηράκι, όπου έβγαιναν οι πιστοί από το εκκλησάκι και συμπλήρωναν το αντίδωρο στο χέρι με μια ανακοίνωση -ου μην και με κυριακάτικο Ρίζο, οι πιο τολμηροί.

Το δικό μας αντίδωρο
Αντίδωρο, όπως λέμε αντίμετρο. Σαν της κυβέρνησης, που ανακοίνωσε την ουσιαστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ανήμερα Πρωτομαγιά -που τη θέσπισε ως αργία αντί απεργίας.
Μπορεί βέβαια να έχουμε κι εδώ κάποια αντισταθμιστικά αντίμετρα. Πχ, ναι μεν καταργούμε την Κυριακή, αλλά η Πέμπτη είναι το νέο Σάββατο. Αν και έτσι που έρχονται τα πράγματα μάλλον το Σάββατο θα γίνει η νέα Πέμπτη, αν έχεις πρωινό ξύπνημα την επομένη. Κι αν κάποιος πιστεύει πως όλα αυτά δεν τον αφορούν, πως θα σταματήσουν εδώ, στο εμπόριο, σε κάποιες Κυριακές και μερικές τουριστικές περιοχές, ας ετοιμάσει από τώρα τα ρούχα της δουλειάς του για την Κυριακή, αν έχει (στολή εργασίας, δουλειά γενικώς ή και Κυριακές, που παίζει να την καταργήσουν ως μέρα).

-Μα γιατί δαιμονοποιείτε το κέρδος;
Μα το ερώτημα πρέπει να αντιστραφεί: γιατί να το έχουμε ως ιερή αγελάδα; Τι καρπώθηκε στην πραγματικότητα ο εργαζόμενος λαός από την ανάπτυξη -στα χρόνια των "παχιών αγελάδων"- για να την περιμένει τώρα; Ή μιας και μιλάμε για τουριστικές περιοχές: τι μας πρόσφερε το τουριστικό αναπτυξιακό μοντέλο -σε έναν τομέα που έχει και κέρδη και ανάπτυξη; Ψίχουλα σε συνθήκες γαλέρας για τους υπαλλήλους και μηδενικές έως ελάχιστες διακοπές για την πλειοψηφία του κόσμου.
Κι άντε να αποδείξεις μετά -μες στην ομίχλη των στερεότυπων και της κυρίαρχης προπαγάνδας- πως δεν είσαι (ούτε ελέφαντας ούτε) τζίτζικας που καλοπερνά, αλλά μυρμήγκι που σκοτώνεται στη δουλειά χειμώνα-καλοκαίρι.


Η Κυριακή σε κάποιους βόρειους λαούς ονομάζεται μέρα του ήλιου (Sunday, Sontag) αν και τον βλέπουν ελάχιστες φορές το μήνα. Ενώ παραδόξως, στη Νότια Ευρώπη, που τον βλέπουμε αρκετά συχνά (μέσο όρο μέρα-παραμέρα στην χειρότερη), το όνομα της ημέρας είναι αφιερωμένο στον Κύριο (Κυριακή, Domenica, domingo).

Κι εμείς έχουμε και το τραγούδι του Τσιτσάνη "συννεφιασμένη Κυριακή", σαν τα συννεφάκια που μαζεύτηκαν τις προάλλες στον αττικό ουρανό και μας δρόσιζαν. Και σαν αυτά που συγκεντρώθηκαν κι έφεραν την αντιλαϊκή θύελλα των τελευταίων ετών, που δε χρειάζεται να είσαι μετεωρολόγος για να την προβλέψεις, απλά μαρξιστής.

Αλλά αυτά τα μηνύματα είναι πανανθρώπινα -πλην ταξικά- και κατανοητά σε όλες τις γλώσσες και τους τουρίστες κάθε εθνικότητας. We don't want to work on Sundays, no queremos trabajar los domingos, jamais en dimanche, wir wollen nicht arbeiten am Sontag. Ποτέ την Κυριακή. Κι επίσης, which side are you on boys (ε πιο απλό δε γίνεται) και Working Class Hero από τα μεγάφωνα (is something to be), για να σπάει ο Θεοδωράκης.


Και τι σας φταίνε όσοι μαζεύτηκαν φιλήσυχα να απολαύσουν κυριακάτικα τον πρωινό καφέ τους και τον ανοιξιάτικο ήλιο; Δε φταίνε, αλλά πρέπει να καταλάβουν πως τα πάντα είναι διαλεκτική και πως πρέπει να ξεβολευτούν, για να μη χάσουν τη βολή τους, να τρέξουν και να κατέβουν στο δρόμο, γιατί αλλιώς θα χάσουν και τον καναπέ τους.
Κι αν όλα αυτά τους φαίνονται κάπως ξύλινα, να ρωτήσουν τους εργαζόμενους στα Λιντλ και το σωματείο τους -που ήταν στη συγκέντρωση- τι να κάνουν για να μην καταλήξουν με ελεύθερο χρόνο και εργατικά δικαιώματα από τα Λιντλ.

Σαν τη μωρομάνα (αυτό πάει να γίνει σήμα-κατατεθέν που μας προδίδει) που ήρθε στη συγκέντρωση και τάιζε το βρέφος της μες στον κόσμο, αντί να το χρησιμοποιήσει ως δικαιολογία για να μην κατέβει. Ή σαν τα δυο κοριτσάκια, που μαθαίνουν από τώρα να σηκώνουν ανάστημα μαζί με τη γροθιά τους.
Πρώτο μάθημα ταξικής πάλης: Ποτέ την Κυριακή...


Κι η έντονη αντίθεση με τα φοβισμένα βλέμματα των υπαλλήλων μέσα από τα τζάμια, μες στα μαγαζιά της Ερμού που είχαν ανοίξει και κατέβαζαν τα ρολά, για να τους εμποδίσουν να έρθουν σε επαφή με τις συντρόφισσες που μοίραζαν ανακοινώσεις, μη τυχόν κολλήσουν ταξική συνείδηση. Κι όπως τους έβλεπες πίσω από τα κάγκελα και τα ρολά, σα φυλακισμένους, σκεφτόσουν αυθόρμητα το οπαδικό σύνθημα που λέγαμε.
Ζούμε για μια Κυριακή, βγάλτε μας όλους φυλακή.

Και το χειρότερο είναι πως στο κέντρο δεν πατούσε έτσι κι αλλιώς άνθρωπος, γιατί στο κέντρο είχε έναν ποδηλατικό γύρο, με αποκλεισμένους όλους τους βασικούς δρόμους (για να συμβολίζει τη ζωή-ποδήλατο). Συνεπώς, πολλά μαγαζιά άνοιξαν για να σπάσουν την έννοια της αργίας, και όχι γιατί είχαν κάποια ελπίδα να κάνουν τζίρο. Όπως κάποιες άλλες επιχειρήσεις παρέμειναν κλειστές, για τον ίδιο ακριβώς λόγο -υπολογίζουν δηλ πως δεν τους συμφέρει- κι όχι γιατί έχουν κάποιο πονόψυχο αφεντικό.


Η συνέχεια θα δοθεί στους δρόμους -πιθανότατα όχι τους ίδιους, αν εννοούμε την Ερμού, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει.- με κορύφωση την απεργία στις 17 του μήνα.
Η φωτό κάτω, που δείχνει την προοπτική -η έφοδος στον ουρανό- είναι από τη σημερινή συμβολική κατάληψη του ΠΑΜΕ στο Υπουργείο Οικονομικών.


10 σχόλια:

Poe είπε...

Σα δεν ντρέπεστε τραμπουκιζετε τους αγνούς καταστηματάρχες. http://eparxies.gr/gia-na-telionoume-tin-isvoli/

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Break!
Το τζημεροειδές δεν το γλυτώνει το ξύλο....
---------------------------

Εξαιρετικό+απολαυστικό το κείμενο, Κάπταιν!

Ανώνυμος είπε...

Ο χρυσαυγιτης με πολιτικά χτύπησε παλι, αυτή τη φορά πιο άνανδρα και πιο θρασυδειλα... Έννοια του, θα του ξηγηθουμε μπολσεβικικα, σφυροδρεπανατα.

Προλεκαλτ

Ανώνυμος είπε...

Ο Τζήμερος είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία για την ταύτιση του ΚΚΕ με τη χρυσοί αβγοί.Ο χαρακτηρισμός του ΚΚΕ ως εγληματική οργάνωση αυτό δείχνει.
Τσέχος

Ανώνυμος είπε...

Συνεχίζοντας την έκθεση φωτογραφίας από την ΛΔΒ

file:///C:/Documents%20and%20Settings/user1/%CE%A4%CE%B1%20%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AC%20%CE%BC%CE%BF%CF%85/%CE%9F%CE%B9%20%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CE%BC%CE%BF%CF%85/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1%20Viber.jpg

Αυτό είναι δίπλα από τα γραφεία της ΝΔ στη Μιχαήλ Καλού

Κομμουνιστής με δεξιότητες

Ανώνυμος είπε...

Η επίθεση του φασιστομαλάκα δείχνει κι ότι πλέον μεταξύ φιλελέδων και φασιστών έχουν εξαλειφθεί πλήρως κι οι λιγοστές διαφορές που υπήρχαν ως τώρα. Μόνιμη επωδός παντού στα μκδ το "έχεις βίντεο;" (κλεμμένο από τα αυγά για τους νεκρούς του πολυτεχνείου όπως έλεγε κι ο ζαραλίκος), η αμφισβήτηση των λεγόμενων όλων όσοι ήταν αυτόπτες μάρτυρες (το τι μαργαριτάρια βρίσκει κανείς δεν λέγεται, μέχρι και φανταστικές αντιφάσεις των μαρτυριών με τα υπάρχοντα βίντεο θα βρείτε από τους θιασώτες της "λογικής" που φαίνεται βέβαια να έχουν αντιληπτική ικανότητα επιπέδου λαμπατέρ -- σαν αυτό που είχε επιτεθεί στον βρούτση, όταν κι είχαν δώσει πάλι ρεσιτάλ "λογικής"), και το "δεν μπορούμε να πιστεύουμε τους κουκουέδες" αλλά είναι οκ να εμπιστευόμαστε τον φασιστομπουχέσα-δημιούργημα των μήντια που ψευδόταν ακόμη και για το βιογραφικό του.

Ijon Tichy

ΥΓ: Εύφημος μνεία η παρέμβαση κόλαφος του (αποδεδειγμένα λογοκλόπου) υπερασπιστή της παραγωγικότητας και της ελευθερίας που κοίταξε στα μάτια στο κομμουνιστικό θηρίο στην ζώνη, που έφερε στο φως το (δυστυχώς ξεχασμένο) μεγάλο έγκλημα του Καλίν (διαιτητικά σκάνδαλα στο τοπικό πρωτάθλημα του ανατολικού αζερμπαϊτζάν που κουκουλώθηκαν από το ιρανικό καθεστώς με την βοήθεια του σταλινικού καθεστώτος).

Ανώνυμος είπε...

Η Γαλλική Επανάσταση δεν έγινε. Μαρτυρίες, βιβλία ας υπάρχουν. Ας το έζησαν χιλιάδες άνθρωποι. Υπάρχει video;

ο Ζάρα - λικ - ος είναι χρόνια μπροστά στη σάτυρα.

17-57

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Zουμε στιγμες Κανελλη στον ΑΝΤ1 γι αυτο θελει προσοχη μην γιγαντωθει και κανας Τζημερος τωρα πατωντας πανω στην αποδοχη των χαχολων ,αρκει να τους βαζουμε το αποσπασμα του γραμματος στην Μερκελ που λεει "να παει στο διαολο αυτη η απαισια χωρα"

Ανώνυμος είπε...

@Γκεόργκυ Ζούκωφ
Υπάρχει συνέχεια με την αποπομπή έξω από το το Ν.Συμβούλιο που "χαλάνε" την εικόνα. Η πονηρή εναλλαγή θύτη - θύματος δεν θα του βγάλει το "αφήγημα".

Φαίνεται να είναι ευκολότερη η αντιΚΚΕ δράση στα τηλεοπτικά πλατό μίας επιχείρησης ενός ομίλου που π.χ. έχει περιοδικά σαν το Μετρό με τα τραγουδάκια του αντικομμουνιστή Τζημάκου, και ειδησειογραφία σαν του VICE παρά οι αίθουσες συνεδριάσεων ενός νομαρχιακού συμβουλίου σαν της Αττικής.

Οργιάζουν τα σχόλια των ντροπαλών αντικομμουνιστών υπέρ του Τζήμερου στο Βήμα. Που είναι κύριε το video;
Τα καλυτερα ήταν σε άλλο θέμα, για την ΛΔΚ. Κάποιοι σχολιαστές του Ηλεκτρονικού Βήματος - ηλεκτρονικών Νέων, είχαν πάρει πολύ "πατριωτικά" την υπερήφανη απάντηση της ΛΔΚ απέναντι στις απειλές των ΗΠΑ

17-57

Ανώνυμος είπε...

Πρώτη για τα ξύλα στο δρόμο η ατσάλινη τουιτεροπαρέα πάντως. Παρήγορο. Λόγω των ετοιμασιων υποθέτω ότι στο RT διαβάζουν μόνο για το Πράβι Σεκτόρ και δεν προλαβαίνουν να δουν σπρώξιμο Λεπέν. Χάνεσαι στο τόσο υλικό.

Φορθ Σπούτνικ(άχρηστο σχόλιο)