Μετά την Πρωτομαγιά

Μερικά υστερόγραφα, στον απόηχο του τριημέρου, χωρίς ίχνος υστερίας μπροστά στη θύελλα που έρχεται (και κάποιοι την είπαν ελπίδα), μονάχα με μια μικρή καθυστέρηση του κινήματος, που έχει τα πάνω και τα κάτω του, μαζικοποιείται, αλλά ακόμα περνάει κάτω από τον πήχη των απαιτήσεων και της συγκυρίας.

Το τι ακριβώς έρχεται, μπορείτε να το δείτε συνοπτικά εδώ, στο πολύ κατατοπιστικό ρεπορτάζ του 902.
Άρθρο πρώτο: η βουλή καλείται να πάρει μέτρα για την περίοδο 2018-20, δηλ μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, το 18', που σημαίνει με δυο λέξεις: τέταρτο μνημόνιο.
Άρθρο δεύτερο: δεν υπάρχει πάτος, τελευταία μέτρα, ξέφωτο κι ανάκαμψη για τον εργαζόμενο λαό. Η υπομονή -Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι- κι η προσμονή πως εφεξής θα στρώσουν τα πράγματα και θα ξανάρθουν οι παχιές αγελάδες, μετά τα επτά χρόνια μνημονιακής φαγούρας, είναι η χειρότερη αυταπάτη.

Αλίμονο επίσης σε όσους δίνουν βάση, πίστη κι ελπίδα, στους εμπόρους ελπίδας, στις δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις στελεχών του κυβερνητικού λόχου, την ομάδα των 53 (όπου είναι κι ο Τσακαλώτος, που έκλεισε τη συμφωνία), το Φίλη, το Σκουρλέτη, τους βουλευτές που χρειάζονται μασάζ και μια υπουργική καρέκλα να καθίσουν, τους υπουργούς που απειλούσαν με παραίτηση αν πέσει κι άλλο το αφορολόγητο, ή πανηγύριζαν πως δε μειώνονται οι (κύριες) συντάξεις, ενώ τσάκιζαν τις επικουρικές, και τώρα που πέφτει τσεκούρι και στις κύριες, κάνουν την πάπια. Τον Τσίπρα, που έλεγε ότι δεν είναι πρωθυπουργός παντός καιρού, για να εφαρμόσει μνημόνια, και τώρα τα πλασάρει ως καλύτερα από τα προηγούμενα.
Αυτοί είναι οι πιο χυδαίοι κι οι πιο επικίνδυνοι, γιατί τα κάνουν υποτίθεται ενάντια στην ιδεολογία τους και με πόνο ψυχής.

Κράτησαν πάντως κάβα για μελλοντικές συμφωνίες (τα χειρότερα μνημόνια δεν τα έχουμε δει ακόμα), όπου μπορούν πχ να καταργήσουν το στερητικό άλφα από το "αφορολόγητο", αφού πλέον θα πληρώνουν φόρο κι οι συνταξιούχοι των 500 ευρώ. Να καταργήσουν την Κυριακή ως μέρα και αργία (ναι αλλά θεσπίσαμε την Πρωτομαγιά). Να καταργήσουν πχ τα Χριστούγεννα (ναι αλλά θα κρατήσουμε το Πάσχα, που είχαμε και ρεκόρ εξόδου) ή τις συμβάσεις γενικότερα, αφού έτσι και αλλιώς οι περισσότεροι νέοι δουλεύουν στη μαύρη, χωρίς καν ατομικές συμβάσεις.

Το συμπέρασμα από όλα αυτά πάντως είναι πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει προστασία των συμφερόντων των επενδυτών.
Τάδε έφη Ιβάν Σαββίδης σε μια πολύ αποκαλυπτική συνέντευξη, όπου εξομολογήθηκε τον πολιτικό του έρωτα για τον Τσίπρα, που του θύμισε τον Πούτιν, καθώς αγόρευε στη Βουλή για τη ΣΕΚΑΠ -και το χάρισμα χρεών- καλώντας τους Έλληνες να κρατηθούν από αυτόν, γιατί είναι προϋπόθεση επιτυχίας για το μέλλον.

Επανέλαβε αρκετές φορές το συμπέρασμα πως "πολύ καλόπαιδο ο Κυριάκος", αλλά έχει πολύ καλή σχέση με τον Καραμανλή και φιλική σχέση με το Σημίτη. Διαπίστωσε ότι κάποιοι στη ΝΔ δεν έχουν ανδρισμό, αλλά αυτός είναι καθαρός Έλληνας, βάση DNA, και υπερασπίζεται κάθε συμπατριώτη του στο εξωτερικό.
Καθαρός Έλληνας, καθαρός άνδρας και πάνω απ' όλα με επίπεδο και καλλιέργεια.

Είπε ότι θα αγοράσει κάποιο κανάλι, ότι θα διαλέξει ανάμεσα στο ΔΟΛ και τον Πήγασο, ότι έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με την πολιτική, και πως αν δώσει ποτέ συνέντευξη στα ελληνικά, αυτό θα σημαίνει την (επαν)έναρξη της πολιτικής τους καριέρας.
Καλώς ήρθε το ρούβλι κι ο (καθαρός) Έλληνας Μπερλουσκόνι...

Μαχητές...

Σε άλλα νέα από τον αστικό τύπο, το κερασάκι στην τούρτα ήρθε από την αντίστοιχη Εσπρέσο της Πάτρας (ο κόσμος της Πάτρας) με ένα καλτ δημοσίευμα, που λέει παραδόξως μια μεγάλη αλήθεια, βαφτίζοντας τον Πελετίδη και τους δημάρχους του "μαχητές" εναντίον των διάσημων (κυβέρνησης), που φτιάχνει τη λεζάντα της με εγκαίνια δρόμων που ξανακλείνουν, σε μια εθνική οδό-καρμανιόλα, που είναι πραγματικό survivor.

...εναντίον διάσημων για τρένο κι ανεργία

Η εφημερίδα ακολουθεί την τακτική που λέει "ό,τι δεν μπορείς να πολεμήσεις, αγάπησέ το" και αγκάλιασέ το, για να το ενσωματώσεις αρχικά και να το πνίξεις στην πορεία. Κι ο βασικός τρόπος του συστήματος να αγκαλιάζει και να καθιστά ακίνδυνα πρόσωπα και καταστάσεις, είναι το life-style. Δεν ξέρουν όμως με τι (κόμμα) και ποιον (δήμαρχο) έχουν μπλέξει.

Παρεμπιπτόντως, όσοι εντυπωσιάστηκαν πριν λίγες μέρες, με την προαναγγελία του γάμου γνωστής τηλεπαρουσιάστριας, στο Ρίζο, ας έχουν υπόψη πως το όργανο είναι μάλλον η πιο φτηνή επιλογή για όποιον παντρεύεται -αμέσως μετά την αθλητική Ώρα για Σπορ, αν δεν κάνω λάθος.

Με την ευκαιρία, όσοι σφοι αναγνώστες έχετε προφίλ στο τουίτερ, μπορείτε να ακολουθήσετε εδώ το λογαριασμό του Δήμου Πατρέων, πετυχαίνοντας με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: ενημέρωση για διάφορες κινήσεις, πρωτοβουλίες και δραστηριότητες, που σπανίως σπάνε το τείχος αποκλεισμού των κυρίαρχων ΜΜΕ, για να δουν το φως της δημοσιότητας. Κι επίσης, ένα πολύ καλό παράδειγμα αξιοποίησης των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και της σύγχρονης τεχνολογίας.

Αντί επιλόγου δύο φωτογραφικά στιγμιότυπα.

Το πρώτο από την πρωτομαγιάτικη πορεία στην Πάτρα, με τις άγριες κινηματικές διαθέσεις της φυλής των Λιλιπούα.

Και το δεύτερο από την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Καρδίτσα, με το Σαρλό στο φόντο, για τη σημειολογία του πράγματος, να υποδηλώνει πως ο ανθρωπάκος μένει πίσω να βλέπει παθητικά τις εξελίξεις, αντί να τις πάρει στα χέρια του.

Κι ας σημειωθεί πως αυτή είναι απλώς μια προφυλακή των ταξικών δυνάμεων στην πόλη και όχι ο κύριος όγκος τους (που ήταν και ένας βασικός λόγος αγωνίας του συναγωνιστή Οβελίξ, στο Αστερίξ Λεγεωνάριος, αν θυμάμαι καλά).