Ο Αλέξανδρος (μην ακούω μαλακίες για μέγας και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Αυτά θα τα πούμε μόνο αν ως αδύναμος κρίκος στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα πάρουμε την εξουσία στην ελλάδα, μας επιτεθούν οι ναζί και ο σύντροφος γενικός γραμματέας με το μουστάκι θυμηθεί τον μεγάλο πέτρο, την αικατερίνη, τη σαλαμίνα και γενικώς ό,τι ένδοξο και μέγα υπάρχει για να επικαλεστεί και να πάρει με το μέρος μας τους αμόρφωτους, ορεσίβιους μουζίκους της πίνδου και των γκραβάρων. Βέβαια αν το καλοσκεφτείς αυτοί μαζί μας ήταν στον εμφύλιο και τους έδιωχναν οι μοναρχοφασίστες με το στανιό από τα χωριά τους για να μη βρίσκουν τροφή οι αντάρτες και να πεθαίνουν της πείνας. Το πρόβλημα ήταν οι πόλεις, όπου ήταν συγκεντρωμένο το προλεταριάτο, αλλά δεν έγινε εκτεταμένο αντάρτικο. Σε σύγκριση με το βουνό πάντα όπου ως ελεύθερη ελλάδα έβγαλε και κυβέρνηση. Ενώ το λεκανοπέδιο με τους χαμουτζήδες έδοσε(sic) βάρκιζα και οικουμενική αντί για βουνού. Τότε αλλά και 45 χρόνια μετά. Κι άντε η πρώτη με τον τζανετάκη δεν χωνεύεται μεν, αλλά είχε ένα σκεπτικό. Η οικουμενική μετά γιατί ρε πούστη μου;)
Λέγαμε λοιπόν ότι ο αλέξανδρος όταν πέθαινε είχε κάτι μούλικα για διαδόχους -τα οποία νομίζω όμως δεν πρόλαβαν καν να ενηλικιωθούν πριν τα σκοτώσουν- κι έτσι αντί για διάδοχο ή κάποια υπόδειξη άφησε χρησμό πυθίας: "Ο καλύτερος..."
Σα να λέμε κανένας...
Στα δικά μας τώρα, ο σύντροφος βλαδίμηρος είπε ουσιαστικά το ίδιο πράγμα, αλλά από την ανάποδη. Τους πέρασε όλους από μία συντροφική κριτική με το βαμβάκι και πάλι "διάδοχο" δεν υπέδειξε. Ο "ατσάλινος" ήταν απότομος, ήταν αμφίβολο αν θα μπορούσε να διαχειριστεί σωστά τόση εξουσία (και που 'σαι ακόμα) και πρέπει να εξεταστεί η παραμονή του στη θέση του ΓΓ.
Ο "λέοντας" ήταν αξιόλογο καμάρι, αλλά διοικητικός και ολίγον ψώνιο. Τους άλλους έλεγε ειρωνικά επιγόνους, αλλά κανείς δεν παίρνει όρκο ότι αν ήταν ο ίδιος στη θέση του ατσάλινου δεν θα έκανε τα ίδια και χειρότερα.
Ο νικολάκης-"πλουτίστε" ήταν ακόμα πιο καμάρι, λαμπρή ελπίδα και ταλέντο για το μέλλον, αλλά δεν σκάμπαζε από διαλεκτική, δεν την κατάλαβε ποτέ του. Δηλ αν δεν ήταν παληκάρι από τα λίγα τι άλλο κουσούρι θα είχε σύντροφε;
Τέλος πάντων αφού ο ένας βρωμούσε κι ο άλλος ξίνιζε, δεν έμεινε και κανένας χωρίς κουσούρι. Σα να λέμε, κόψτε το λαιμό σας τώρα με όλους αυτούς, εγώ που πεθαίνω φτηνά τη γλίτωσα.
Ο ατσάλινος αν και παραιτήθηκε επανεκλέχτηκε. Αφενός γιατί δεν υπήρχε άλλη υποψηφιότητα, αφετέρου γιατί οι άλλοι φοβόντουσαν (άλλοι λένε ότι ζήλευαν) περισσότερο το λιοντάρι και για αυτό ένωσαν τις δυνάμεις τους εναντίον του και το κατασπάραξαν πριν τους φάει αυτό. Άσε που παλιά ήταν σε άλλη ζούγκλα και τελευταία στιγμή διαχώρισε τη θέση του κι ήρθες στο δικό μας το τσαρδί.
Στη συνέχεια ο ατσάλινος, παίρνοντας πολύ σοβαρά υπ' όψιν όλες τις παρατηρήσεις του λένιν για όλα τα πρόσωπα, δεν άφησε κανέναν από εκείνο το πολιτμπιρό στο κόμμα στα επόμενα πέντε χρόνια. Εκτός από τον εαυτό του. Τις παρατηρήσεις του λένιν για την αφεντιά του τις χρησιμοποίησε αλλιώτικα. Απλά τις επιβεβαίωσε με τον καλύτερο και συνάμα χειρότερο δυνατό τρόπο (απότομος, δεν ξέρουμε -κι ας μη μάθουμε καλύτερα- πώς θα διαχειριστεί την εξουσία που πήρε κτλ). Μην διαψεύσουμε και τις προβλέψεις του δασκάλου.
Επιδόρπιο ένας προβληματισμός που μου ήρθε φλασιά.
Το κόμμα του Λένιν έδινε βαρύτητα στη συλλογική καθοδήγηση/λήψη αποφάσεων. Ανώτατο καθοδηγητικο όργανο ήταν η ΚΕ και το ΠΓ. Αν δεν έχω παρανοήσει τραγικά τα όσα διαβάζω, ξέρετε ποιος ήταν ο πρώτος ΓΓ της ΚΕ των μπολσεβίκων; Ο στάλιν!!!
Το "πόστο" αυτό δεν υπήρχε μέχρι το 22' και καθιερώθηκε πρώτη φορά μετά το πρώτο εγκεφαλικό του Λένιν.
Βέβαια ο Λένιν ήταν πρόεδρος του συμβουλίου των λαϊκών επιτρόπων αν δεν κάνω λάθος, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Δεν χρειαζόταν το αξίωμα για να προβάλει ως αναμφισβήτητος ηγέτης και ιθύνων νους του κόμματος.
Δηλ η θέση του ΓΓ έγινε πρώτη φορά επί στάλιν; Μέχρι τότε δεν θεωρούνταν απαραίτητο να υπάρχει ΓΓ; Λες;
Κι αν το καλοσκεφτεί κανείς ούτε πρόεδρος της ΕΣΣΔ υπήρξε (βέβαια δεν υπήρχε και ΕΣΣΔ ακόμα. Συγκροτήθηκε ως τέτοια το 23-24). Πρώτος πρόεδρος ήταν ο Καλίνιν. Μετά βέβαια έγινε ο ατσάλινος.
Υγ:το τι γραμματιλίκι έπεσε μετά δεν περιγράφεται. Όποιος έχει καταλάβει ακριβώς τη δομή στο ανώτατο απαράτ, πόσους γραμματείς (πρώτους, δεύτερους, αναπληρωματικούς) κτλ είχε η ΚΕ και ποιες ακριβώς ήταν οι αρμοδιότητές τους ας κάνει τον κόπο να γράψει κάτι σχετικό. Προσωπικά πάντως μου φαίνονται εξίσου μπερδεμένα και ακατανόητα με τα καλλιστεία όπου κερδίζουν πεντε-έξι άτομα κάτι. Με τη διαφορά ότι εκεί ήταν πιο περίπλοκο.
Σε κάθε περίπτωση, άλλο το λενινικό(ξανάsic) κόμμα νέου τύπου κι άλλο το ΚΚΣΕ στη συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου