Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Στις 18 ξεσηκωμός

Χτες ο μήνας είχε 18. Μπορεί να μην κρινόταν η αλλαγή ή ο σοσιαλισμός όπως έλεγε ένα παλιό σύνθημα με πράσινες αυταπάτες που σήμερα έγιναν ροζ, αλλά ο κόσμος κατέβηκε μαζικά στους δρόμους και γέμισε το κέντρο της αθήνας με τον όγκο, τον παλμό και την οργή του. Και λόγω των ημερών το μυαλό όλων γύριζε έναν χρόνο πριν, στα γεγονότα της 20ής οκτώβρη και τη μνήμη του δημήτρη κοτζαρίδη.

Ίσως να ήταν καλύτερα έτσι. Τιμήσαμε τη μνήμη του αδικοχαμένου συντρόφου όπως του άξιζε, στο δρόμο με τον αγώνα μας, κι όχι μόνο στο μνημόσυνο του σαββάτου. Κανείς όμως δε μπορούσε να φανταστεί ότι η τσούλα η ιστορία θα επαναλαμβανόταν σα φάρσα και θα θρηνούσαμε ένα ακόμα θάνατο διαδηλωτή.

Ο οποίος ήρθε να αποδείξει με έναν τραγικό συμβολισμό ότι αν δεν οργανώσουμε τη δύναμη της τάξης μας ενάντια στο σύστημα που γεννάει την κρίση και στους κολαούζους του, θα μας ξεκάνουν όλους και θα βαδίζουμε από μνημόνιο σε μνημόσυνο –όπως το είχε πει μια φορά στη φούρια της η αλέκα, με γλώσσα λανθάνουσα κι ουδόλως ξύλινη, που τα αληθή λέγει.

Την παραμονή της απεργίας κάναμε ένα πέρασμα από την κινητοποίηση των αυταπασχολούμενων επιστημόνων (γιατρών, μηχανικών, δικηγόρων, κτλ) που κατέληξε στο υπουργείο οικονομικών στο σύνταγμα και μάζεψε μερικές εκατοντάδες κόσμου. Ένας ουδέτερος παρατηρητής χωρίς μέτρο σύγκρισης με τα προηγούμενα μπορεί να έβρισκε την εικόνα απογοητευτική. Στην πραγματικότητα όμως είχε έρθει πολύς «καινούριος» κόσμος, που κατέβαινε πρώτη φορά σε κινητοποίηση και φανέρωνε την αμηχανία του πρωτάρη στα μεταξύ τους πειράγματα.
-Γεια σου... συναγωνιστή!
-Τι λέει; Θα ρίξουμε το σύστημα;
-Μα τι περιμένουμε; Ας βγει κάποιος να μας πει: λυπάμαι παιδιά, δεν αποφασίζουμε εμείς πλέον.

Αυτές οι στιχομυθίες μπορεί να φέρνουν χαμόγελα συμπάθειας και κατανόησης στους «παλιούς και μυημένους». Αλλά η πιο κωμική εικόνα κατά τη γνώμη μου ήταν με τις μπαρουτοκαπνισμένες ηγεσίες του τεε και του ιατρικού συλλόγου να βαδίζουν στην κεφαλή πιασμένοι αλυσίδες, με κοστούμια κι ένδυμα εξόδου, για να συναντήσουν τα ματ και να συγκρουστούν με τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής.

Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι άρχισε επιτέλους να σπάει κάπως η συντεχνιακή λογική και να υπάρχει ένας στοιχειώδης συντονισμός, έστω σε πανεπιστημονικό επίπεδο. Αυτό που είναι ακατανόητο απ’ την άλλη, είναι ότι την ίδια μέρα υπήρχαν κι άλλες συγκεντρώσεις, πχ των ανέργων με κατάληξη στο υπουργείο εργασίας και των δημοσιογράφων, χωρίς όμως να υπάρξει συνεννόηση για κοινή πορεία και συντονισμό.

Την ίδια στιγμή ένα αμαξάκι του σύριζα με ντουντούκα καλούσε με τσιριχτή φωνή στην προσυγκέντρωση του σύριζα στο μουσείο (10.30), αλλά η αυγή είχε στο πρωτοσέλιδό της μόνο το κάλεσμα για τη συγκέντρωση της γσεε στο πεδίο του άρεως (11.00) όπου βρέθηκαν τρεις κι ο τσίπρας. Αλλά ο σύριζα ως σύνολο συνεχίζει να το παίζει σε δύο ταμπλό, για να ψαρεύει ψηφαλάκια από όλες τις μπάντες. Μόνο στην ομόνοια δεν έστειλε αντιπροσωπεία.

Τι άλλο έμεινε στην κε του μπλοκ από την χτεσινή μέρα;
Η ομιλία του εκπροσώπου της λαϊκής επιτροπής περιστερίου, που πιάστηκε από μια προκλητική δήλωση του μυτιληναίου περί ειρηνικής επανάστασης (γιατί μαθαίνουμε λέει να ζούμε χωρίς το ακριβό λάιφ στάιλ των προηγούμενων χρόνων) κι είπε ότι μπορούμε να του συστήσουμε μερικές διευθύνσεις να πάει να τα πει στις άνεργες και τις εγκύους που πήγαν να τους κόψουν το ρεύμα, ότι για την κατάσταση αυτή φταίει που ζούσανε μες στο λάιφ στάιλ και τις πολυτέλειες.

Τα φοιτητικά μπλοκ του μας που ήταν πολύ πιο μαζικά από τς 26 σεπτέμβρη κι είχαν πάρει καμιά δεκαριά αποφάσεις συλλόγων (για πρώτη φορά μετά από καιρό).
Το σύνθημα: πολέμα ταξικά, σημάδεψε σωστά (γκρέμισε μνημόνια κι αφεντικά), γιατί κάθε μας κίνηση είναι βόλι κι είναι κρίμα να ρίχνουμε άσφαιρα. Γενικώς η συνθηματολογία ήταν ελάχιστα «αυτοαναφορική» και δεν είχαν ούτε μία αναφορά ειδικά στο παμε.

Την πολύ καλή κουβέντα με ένα ναρίτη (περαστικού από το μπλοκ του συλλόγου του που ήταν μαζί μας) μεταξύ άλλων για το ξεκαθάρισμα θέσεων που πρέπει να γίνει στη (μη ενιαία) αντίληψη της ανταρσύα για το εργατικό κίνημα και τη στάση απέναντι στη γσεε και το σύριζα, εν όψει και της πανελλαδικής τους συνδιάσκεψης το δεκέμβρη. Αλλά αυτό το θέμα θα απαιτούσε ειδική αναφορά σε ξεχωριστή ανάρτηση.

Το σωματείο των εργαζομένων στη ,εβγάλ, με τα ομοιόμορφα μπλε μπλουζάκια και τις κόκκινες σημαίες της usb (union sindicale di base), καθώς συμμετείχαν και ιταλοί εργάτες στο μπλοκ. Και πώς τον λεν τον ιταλό...

Το πανό των επιπλοποιών, οι οποίοι δεν είναι οργανωμένοι σε σωματείο ή κάποιο σύλλογο, αλλά ως συντεχνία επιπλοποιών! Κι άντε να φωνάξεις μετά το σύνθημα: οι επιπλοιποιοί δεν είναι συντεχνία, παλεύουν για... δημόσια και δωρεάν ξυλεία; Έλα ντε. Στη ρίμα βολεύει και η λαϊκή εξουσία. Αλλά πόσοι από αυτούς θα συμφωνούσαν με την ιδέα του συνεταιρισμού και την κολεκτιβοποίηση;

Το τραγούδι του μίκη θεοδωράκη που έπαιζε από τα μεγάφωνα για την κατερίνα, τη ζωή και τις φίλες τους, που δεν το λες ακριβώς από τα αγωνιστικά του.
Το μπλοκ της ένωσης των εργαζομένων μπαγκλαντές, που (όταν το είδα τουλάχιστον) δεν ήταν μαζεμένοι πολύ περισσότεροι από τους συμπατριώτες τους που πουλούσαν κατά μήκος της πορείας μπουκαλάκια νερό, για να ξεδιψάσει ο κόσμος.

Έναν εργάτη με κόκκινη ολόσωμη φόρμα εργοστασίου και το λογότυπο του παμε, σαν αυτές που φοράνε οι οδηγοί στη φόρμουλα 1 και που αν τη φορούσα εγώ χτες, θα έχανα το μισό μου βάρος σε ιδρώτα.
Έναν άλλο με μπλουζάκι του συλλόγου φίλων καζαντζίδη και τη φωτογραφία του στέλιου τυπωμένη στο μακό. Δεν ξέρουμε όμως αν ήρθε κατά μόνας ή με απόφαση συλλόγου και διακριτό μπλοκ.

Το πανό του αλαβάνου για το σχέδιο βήτα (ναι στην απασχόληση, όχι στο ευρώ) που έλεγε: μέτωπο α-α, σχέδιο β. Και ταξικό κριτήριο γ(άμα τα) λέω εγώ..

Ακολούθησε αφενός το γνωστό σκηνικό της καταστολής στο σύνταγμα κι αφετέρου το γνωστό πρόγραμμα με μετασυγκεντρώσεις στη γειτονική πλάκα και επιστροφή στο σπίτι για καταγραφή εντυπώσεων. Κι από εκεί κατευθείαν στο κτίριο της παλιάς βουλής για την εκδήλωση στη μνήμη του κώστα κάππου, όπου μίλησε κι ο κουμπούρης από την κετουκέ (επιτέλους δικαίωση, έστω κατά το ήμισυ). Μπορεί η επιλογή της ημέρας (και της ώρα μη σου πω) να ήταν ατυχής, εφόσον συνέπεσε με την απεργία, αλλά το περιεχόμενο πρέπει να αποζημίωσε για την όποια ταλαιπωρία τους όσους παρευρέθησαν.
Και βασικά όσους πληροφορήθηκαν εγκαίρως την αλλαγή ώρας έναρξης από τις 8 στις 6. Οι υπόλοιποι φάγαμε το ξενέρωμα της ζωής μας κι απλώς ευελπιστούμε να ανέβουν σύντομα στο διαδίκτυο τα βιντεάκι από την εκδήλωση που μαγνητοσκοπήθηκε.

Πήγαμε πέντε λεπτά πριν την αρχική ώρα που γνωρίζαμε για να προλάβουμε να βρούμε θέσεις και τελικά προλάβαμε μόνο το τέλος της εκδήλωσης με έναν παλιό συμμαθητή του κάππου, ο οποίος μιλούσε χωρίς πολύ ειρμό λόγω της συγκίνησης και το κοινό τον διέκοψε με αυθόρμητα χειροκροτήματα σε κάποια στιγμή που ανέφερε το βιβλίο του κάππου για το σοβιετικό σχηματισμό. Κι αυτό ήταν το τέλος της τοποθέτησης και της εκδήλωσης.

Στη συνέχεια μάθαμε ότι η βαλαβάνη εστίασε στην προσωπική τους γνωρμία και το συναισθηματικό κομμάτι, ενώ ο κουμπούρης κι ο χάγιος έδωσαν βάρος στο πολιτικό. Κι είδαμε ένα σωρό κόσμο, παλιούς αγωνιστές, μέλη του κόμματος, συντάκτες του ρίζου, πολλούς πρώην κομματικούς της λογικής του εργατικού αγώνα ή από παλιές διασπάσεις (από το λαφαζάνη και τον χελάκη ως το ρούση και τους ναρίτες).
Κι αν μπορούσαμε να γυρίσουμε τον χρόνο 25 χρόνια πίσω, όλοι αυτοί θα ψήφιζαν κκε και θα είχαμε απόλυτη παντοδυναμία με 100%. Εκτός από την ψήφο του γιάννη σερίφη. Και να πεις ότι τα λέγαμε καλά τότε ή ότι είχαμε σωστή ανάλυση...

Εν κατακλείδι, τι μέλλει γενέσθαι από εδώ και πέρα;
Η γσεε πέφτει σε χειμερία νάρκη μέχρι την επόμενη απεργία, (όπου θα είναι πάλι τρεις κι ο κούκος τσίπρας, μπας και φέρει μόνος την άνοιξη), πιθανότατα στις 14 νοέμβρη, πριν το πολυτεχνείο. Κι η κυβέρνηση, που υπό άλλες συνθήκες θα όριζε διαδικασίες εξπρές, για να ξεμπερδεύει με τη μικρότερη δυνατή φθορά, σκέφτεται να τρενάρει τα μέτρα για το δεκέμβρη, για να παίξει το ρόλο του σκληρού διαπραγματευτή και ποντάρει στην κούραση του κόσμου.

Οπότε ο κλήρος πέφτει (κι αυτή τη φορά) στο γενναίο. Να σηκώσουμε το βάρος της οργάνωσης του αγώνα και να μην αφήσουμε τον κόσμο να πει απογοητευμένος δε γίνεται τίποτα, και να ιδιωτεύσει σπίτι του.
Εύκολο να το λέμε μεταξύ μας, απείρως δυσκολότερο στην πράξη.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πηρε καμια δεκαρια συλλογους το ΜΑΣ γιατι στις συνελευσεις επαιξε το αντικαταληψη , στο σημειο ακομα και την μερα ψηφοφοριας για τα συμβουλια διοικησης να βαζει στα πλαισια τριωρη αποχη απο τα μαθηματα . Αυτη η γραμμη εχει κοντα ποδαρια και θα ηττηθει οταν τα φοιτητικα δικαιωματα συντριβουν πληρως .

Ανώνυμος είπε...

Στα Γιάννενα η συγκέντρωση ήταν σίγουρα η μεγαλύτερη εδώ κ ένα χρόνο (από τη 48ωρη) κ πιθανώς η μεγαλύτερη από την ημέρα που είχε υπάρξει το έγκλημα στη Marfin. Όσο κι αν οι περιστάσεις απαιτούν πολύ (ως πάρα πολύ καλύτερα) περισσότερο κόσμο το μήνυμα ήταν σαφώς ελπιδοφόρο κ βούλωσε στόματα. Γενικώς.

Βρίσκω εξαιρετική την ιδέα που έκανε την πορεία να μη περιοριστεί στο κέντρο αλλά να συνεχίσει μέσα στις γειτονιές (Καλούτσιανη) όπου κόσμος έβγαινε έκπληκτος κ εντυπωσιασμένος από τον όγκο (δεν υπερβάλλω) στα μπαλκόνια. Τα συνθήματα ήταν πολύ σωστά κ υπήρχε παλμός.

Αν την αμέσως προηγούμενη πορεία τη χαρακτήρισα ανακουφιστική αυτή ήταν εξόχως αναζωογονητική. Για όλους- είτε είναι μέλη είτε στελέχη είτε απλοί φίλοι (όπως εγώ). Το ζήτημα είναι όμως να γίνει αυτό που περιγράφεις στο τέλος κ που είναι εύκολο να το λες - δύσκολο να το κάνεις.

ΥΓ1. Μια παρατήρηση μόνο. Νομίζω ότι σε κάποια εργοστάσια έχει αρχίσει να εφαρμόζεται μια τακτική δίνεται ρεπό τη μέρα της απεργίας. Δεν ξέρω πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί-νομίζω όμως ότι θα έπρεπε.
ΥΓ2. Απαράδεκτη η στάση του σωματείου της ΔΩΔΩΝΗ.

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η αλλαγή ώρας πήρε και μένα στο λαιμό της και φτάνοντας 8 παρά κάτι ψιλά το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κοιτάω στον κόσμο που αποχωρούσε να ξεχωρίσω τους "σελέμπριτιζ" νιώθοντας έτσι για λίγο ένας "παπαράτσι της αριστεράς"..Μεγάλη ξενέρα γιατί πήρανε και αναμνηστικού τύπου(??) φακέλους οι συμμετέχοντες και γιατί δε μπόρεσα κι εγώ σαν τον Ψαριανό να κλάσω στης βουλη΄ς τα έδρανα (κι ας είναι και της παλιάς).

ΥΓ 1 :Ανάμεσα στο πλήθος και καλλιτέχνες (Τσακνής) αλλά και ο δημοσκόπος της GPO (!?!)

ΥΓ 2 : Κι ενώ όλοι λέγανε σε σάιτ και εφημερίδες ότι η εκδήλωση ήταν στις 8,οι Λακεδαιμόνιοι του Ρίζου έγραφαν για 6 και αλά Παβλώφ μια φωνούλα μέσα σου λέει :"αγόρασέ τον,διάβασέ τον,διάδωσέ τον.."


Anorymous

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Κάπταιν-Μπρεζ και Amonymous 12:41, καθυστερημένος έφτασα κι εγώ στον "Κάππο", παρόλο που ακούω την φωνούλα και διάβασα στον "Ρ" την σωστήν ώρα, (που ήταν κυριολεκτικά "άσχετη"!).
Δε μπορώ να πω ότι χάρηκα (γι αυτό οπλίστηκα και με ένα ...βλοσυρό ύφος) ξαναβλέποντας την χρεοκοπημένη γενηά μου, αυτών των σελέμπριτιες, που ακτινοβολούσαν με αυταρέσκεια, εμφανώς δικαιωμένοι για την επί της γης παρουσία μας...
Και δεν είχα καμιά αμφιβολία για το άρωμα της εκδήλωσης, που το βρίσκω ντεμοντέ.
Πήγα, βασικά από χρέος εκδήλωσης τιμής σε έναν ηθικά ακέραιο αγωνιστή, που διαφώνησα με την στάση του τότε ('89), χωρίς ποτέ να έχω αμφιβολίες για τα κίνητρά του. Και, δευτερευόντως, για ν' ακούσω τον Κουμπούρη ως κετουκε, αλλά και τον Στέφανο σαν πρόσωπο, (που τον θεωρώ πάντα σύντροφο κι ας είναι "μ' αυτουνούς" - ήταν κι αυτός πάντα σεμνός, και στα λάθη του). Με ενδιαφέρον θα βρώ κάπου καταγραμμένες τις ομιλίες αυτές.
Για τον σ. Κ.Κ: Νομίζω πως προσέφερε στο κίνημα ένα δυνατό, ζωογόνο (και φρέσκο, τότε! '73-'74) παράδειγμα, μαχητικότητας, αυταπάρνησης, ανιδιοτέλειας και ταξικής προσήλωσης, που το συνέχισε μέχρι την αναχώρησή του από την ζωή. Ατυχώς υποτίμησε κι αυτός (όπως όλοι μας, τότε) την ανάγκη βαθύτερου-εντατικότερου ιδεολογικού εξοπλισμού, και το πλήρωσε (-σαμε) μετά, στα δύσκολα. Μας αποκοίμιζε και η Σοβιετία, που νομίζαμε πως πατάει καλύτερα στα πόδια της, και "ξέρουν οι σύντροφοι", κλπ.. Το '89 η στάση του θεωρήθηκε οιονεί "πισώπλατο χτύπημα" και όπως φάνηκε έτσι λειτούργησε, καθώς οι συσχετισμοί λίγους μήνες μετά κρίθηκαν στην κόψη του ξυραφιού. Παρόλο που πολλοί τότε ανησυχούσαμε (κι ετοιμαζόμασταν...) για την τροπή που παίρναν τα πράγματα σε σχέση με την φυσιογνωμία αλλά και την ύπαρξη του κόμματος. Απερισκεψία-έλλειμμα εμπειρίας και λάθος "timing", ατυχείς εκτιμήσεις (του ίδιου, π.χ. για την Κυβέρνηση Τζανεττάκη) και συνακόλουθα ατυχείς συμπλεύσεις (Ναρ, Κοτζιάς..) μας έστειλαν σφαλερά μηνύματα, δεν βοήθησαν και αδίκησαν και την πολιτική του προσφορά. Βέβαια, ο αδιάφθορος αγωνιστής Κ.Κ. γρήγορα διόρθωσε ό,τι μπορούσε να διορθωθεί άμεσα, χωρίς να νοιάζεται για προσωπικά γόητρα και τέτοια... Ετσι κι αλλιώς, ήταν ήδη πολύ ψηλά, για να τον πιτσιλίσει οτιδήποτε.
Τώρριξε στην μελέτη, αναζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα, που μας απασχολούν ακόμη, και εξέθεσε τις απόψεις του δημοσίως. Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε το βιβλίο του για τον "Σοβιετικό Σχηματισμό" - πιάστηκε με βαρύ θέμα, που τον πήρε από κάτω και αυτό αποτυπώνεται και στον τίτλο-συμπέρασμα. Κρίμα, που δεν έζησε για να μας δεί να νοσταλγούμε αυτόν τον περίεργο "σχηματισμό", και την εποχή που μας χάρισε, ακόμη και για τις μη κορυφαίες στιγμές του....
Ο σ. Κάππος θα μείνει στην μνήμη μου για τις αγωνιστικές του αρετές για το παράδειγμά του, και όχι σαν θεωρητικός αναλυτής.
Δεν θάθελα να χρησιμοποιείται η μνήμη του σ. Κάππου σαν εργαλείο για άδηλες πολιτικές μανούβρες, και μάλιστα ξεπερασμένες (κύριοι της Ισκρα κλπ.).
Ο Κώστας Κάππος, είτε σωστά, είτε λάθος, τάλεγε πάντα χύμα και σταράτα.

Ανώνυμος είπε...

Με αφορμη τις συγκεντρωσεις θα ηθελα να πω οτι αποδειχτηκε περιτρανα το εξης:

Ολοι μας κ μονοι τους.

Υγ 1. Οι σαλιαγκες εργατοσποριτες στις τρυπες τους.
Υγ 2. Σχετικα με τον κ Καππο να πω οτι οπως τα θυμαμαι σαν παιδι θεωρω αλλα κ κρινοντας τα τωρα θεωρω λαθος τη σταση του για Τζαννετακη. Δε θα ελεγα το ιδιο για τη περιπτωση που αυτο γινονταν για την οικουμενικη.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=nz0aLATjR30 η ομιλία του Δήμου Κουμπούρη για τον Κώστα Κάππο. Στο ίδιο κανάλι έχει και Χάγιο και Βαλαβάνη.

αραν-αρας-μελιγαλάς είπε...

απολίθωμα αναμένουμε σχολιασμό για τις εξελίξεις στην συσπειρωσιακή εξωκοινοβουλευτική αριστερά, μετά τη διάλυση της ΑΡΑΣ.

με συντροφικούς χαιρετισμούς

Ανώνυμος είπε...

τι εννοεις με τον ορο ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ?πηρε καποια αποφαση για διαχυση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ?η ανεστηλε τη λειτουργια της?τι ακριβω σηνεβη?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εννοεί αυτό: http://aristeriantepithesi.blogspot.gr/2012/10/blog-post_18.html?spref=fb

Κατά πάσα πιθανότητα δε θα υπάρξει ακριβώς σχολιασμός της επικαιρότητας, αλλά ένα αφιέρωμα στο τέλος εποχής...

Anorymous,
μπορώ να πω ότι περίπου ταυτίστηκα με το σχόλιό σου.