Αίμα, τιμή, φα’ τους Σοφοκλή

Ο πάγος έσπασε πέρσι, στην προεκλογική περίοδο του ιουνίου (που ‘ταν και πιο ζόρικη), με τις δηλώσεις στήριξης δύο πρώην ομοσπονδιακών προπονητών της εθνικής μπάσκετ, του κώστα πετρόπουλου και του μάκη δενδρινού –έλειπε κι ένας τρίτος, για να φτιάξουν κοβα. Ο πρώτος μάλιστα που είχε ως παίκτης το παρατσούκλι νουρέγεφ, γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή, έκανε την απονομή στο τουρνουά 3 on 3, που έγινε φέτος στα πλαίσια του φεστιβάλ κνε-οδηγητή στην πάτρα.

Σε αυτές τις δηλώσεις στήριξης ήρθε να προστεθεί άλλη μία, λίγες μέρες αργότερα, από το διεθνή μπασκετμπολίστα νίκο παππά, που παρεμπιπτόντως κάνει παπάδες φέτος στην α1 με τη φανέλα του πανιωνίου.

Για να φτάσουμε στα πρόσφατα γεγονότα και τις γελοίες δηλώσεις του βουλευτή των νεοναζί για την εθνικότητα του σχορτσιανίτη, που δε μπορεί –λέει- να θεωρείται έλληνας, σύμφωνα με τα πρότυπα της ελληνικής φυλής, εξαιτίας του χρώματος της επιδερμίδας του. Λες και ο αρχηγός τους, για παράδειγμα, είναι το πρότυπο του αρχαίου έλληνα κούρου ή της άριας φυλής. Μετά επέκτειναν το συμπέρασμα και στους ελληνοποιημένους αρσιβαρίστες, μήπως σώσουν τις εντυπώσεις, αλλά μάλλον έκαναν χειρότερη τη θέση τους, με το επικοινωνιακό αυτογκόλ που έβαλαν. Στη συνέχεια ο ιωαννίδης έκανε εκ μέρους της πολιτείας μια αργοπορημένη και τζούφια δήλωση υπεράσπισης του παίκτη, με ολίγη από πηνελόπη δέλτα και μυστικά του βάλτου.

Κοίτα με τι ηλίθιους μπλέξαμε...

Κι ούτω πως προέκυψε ένα θέμα, το οποίο ενέπνευσε στους σφους μαθητές από το συντονιστικό αγώνα –το περίφημο σασα, όπως το ξέρουν στην αθήνα, αν και το τελευταίο γράμμα στο αρκτικόλεξο ποικίλλει ανάλογα με την πόλη- το βίντεο που ακολουθεί και που θα μπορούσε να φέρει τον τίτλο: κάρφωσέ τον.

Αν προχωρούσαμε σε σημειολογική ανάλυση των στιγμιότυπων που περιέχει το βίντεο, θα επισημαίναμε δύο σημεία.

1. Οι σκηνές είναι από παιχνίδια του σοφοκλή με τη εθνική ομάδα. Αφενός γιατί απαντάει ακριβώς στο θέμα περί ελληνικότητας (αν και στην εθνική δεν παίζουν απαραίτητα βέροι έλληνες, αλλά κι αυτοί που μετέχουν της ελληνικής μπασκετικής παιδείας, για να παραφράσουμε το αρχαίο ρητό). Αφετέρου για να μη δώσουμε αφορμή στον κλασικό το μουσμούλη τον έλληνα και το «φίλαθλο» πνεύμα που κρύβει μέσα του, για οπαδικά καφριλίκια. Ούτως ή άλλως ο σοφοκλής είναι αρκετά «υπερκομματικός» παικτης, που κάνει πάντα γκελ στην κερκίδα, είτε θετικό είτε αρνητικό –το δεύτερο κυρίως για το βάρος του, αλλά σχεδόν ποτέ για το χρώμα του.

2. Οι πρώτες σκηνές ειδικά είναι καρφώματα του σχορτσιανίτη –όχι απλώς δυναμικά, αλλά- που κάνουν τη μπασκέτα να αναστενάζει και κοντεύουν να τη γκρεμίσουν. Η μπασκέτα εν προκειμένω, γίνεται ένας φανερός συμβολισμός για τους φασίστες και το σύστημα που τους γέννησε και τους τρέφει, αλλά τρέμει συθέμελα όταν βλέπει οργανωμένη επίθεση στους χώρους δουλειάς και πλέι μέικερ που αναδεικνύονται από το κίνημα και τη βάση.

Αυτό δένει και με το βασικό σύνθημα του σποτ (κάρφωσέ τον!) που μιλάει στους νέους στη γλώσσα τους και δημιουργεί τους απαραίτητους συνειρμούς με το κάρφωμα –και δεν εννοούμε στο βόλεϊ, ή με το σφυρί.

Αλλά το πιο συγκινητικό στοιχείο στην όλη υπόθεση είναι η σύνδεση με τις παραδόσεις της κνε του ογδόντα και με μια θρυλική αφίσα της οργάνωσης για το φεστιβάλ, που τη θυμήθηκα συνειρμικά, με αφορμή το σποτάκι για το σοφοκλή. Η αφίσα είναι εν έτει 1987, για το 13^ο φεστιβάλ κνε-οδηγητή που έγινε στην καισαριανή, στον απόηχο του ευρωμπάσκετ και του τιρινινί. Και μας δείχνει τον –πάλαι ποτέ κνίτη- παναγιώτη φασούλα, με τη φανέλα της εθνικής ελλάδας και το δεκατρία στην πλάτη, να εφορμά στο καλάθι και να καρφώνει με αντίπαλο (αν διακρίνω καλά) ένα σοβιετικό σύντροφο. Πάνω αριστερά υπάρχει ένθετη φωτογραφία ενός πιτσιρικά, με κοντό παντελονάκι της εποχής, που ασκεί το δικαίωμά του στο μαζικό λαϊκό αθλητισμό και την άσκηση στην καλαθόσφαιρα, με ένα καφάσι στερεωμένο πάνω σε κάγκελα. Ενώ το σύνθημα της αφίσας λέει: η νεολαία παλεύει & κατακτά το δικαίωμα στην άθληση για την ειρήνη & τη φιλία. Αυτό το τελευταίο πέρασε και στο όνομα του ομώνυμου σταδίου, του γνωστού μας σεφ, και έχει μείνει σήμερα ως ανάμνηση και κατάλοιπο εκείνης της χρυσής μπρεζνιεφικής εποχής, που μοιάζει εντελώς παράταιρη με τα σημερινά δεδομένα της νέας τάξης πραγμάτων.

Στη συνέχεια βέβαια ο φασούλας τα ξεπούλησε όλα και αλλαξοπίστησε. Έγινε κόκκινος στο χρώμα της ομάδας κι αγάπησε το χρώμα του χρήματος και του βολέματος, κάνοντας πολιτική καριέρα με το πασόκ –που όπως είχε πει εκείνη την εποχή σε μια συνέντευξή του στο ιστορικό τρίποντο, το είχε ψηφίσει για πρώτη φορά ήδη στις εκλογές του 89’. Αυτό όμως δε μειώνει στο παραμικρό τον πρότερο έντιμο βίο του (έστω και σαν τίμιου οπορτουνιστή που ήταν περαστικός απ’ τις γραμμές μας) καθώς και την προλεκάλτ αίσθηση που αποπνέει η αφίσα και η εποχή συνολικά.

Την ύπαρξη της εν λόγω αφίσας η κε του μπλοκ την πληροφορήθηκε από το οπισθόφυλλο μιας παλιάς κομεπ απ’ τη δεκαετία με τις βάτες και παρακαλεί γονυπετής οποιονδήποτε σφο αναγνώστη γνωρίζει κάτι παραπάνω, να αφήσει ένα σχόλιο ή να την ανεβάσει κάπως στο διαδίκτυο.

Στον επίλογο της ανάρτησης, η κε του μπλοκ συνεχίζει τις αφισοπροτάσεις με μερικές ιδέες σχετικά με τη σημερινή εποχή, διανθισμένες με κάποια οπαδικά συνθήματα χαμηλής υποστάθμης, που ταιριάζουν ωστόσο στην περίσταση.

Πρώτη πρόταση. Αφίσα του σοφοκλή με σύνθημα.

ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ

ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ. ΚΑΡΦΩΣΕ ΤΟΝ!!

Δεύτερη πρόταση, αφίσα με τον τίτλο της ανάρτησης.

ΑΙΜΑ, ΤΙΜΗ, ΦΑ ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΚΛΗ.

Ας κλείσουμε ευχάριστα, με μερικά καφρο-συνθήματα.

Το πρώτο είναι για τον παναγιώταρο και μια πιθανή συνάντησή του με τον σχορτσιανίτη.

ΑΜΑ ΣΕ ΠΕΤΥΧΕΙ Ο BIG SOFO ΚΑΛΟ ΨΟΦΟ, ΚΑΛΟ ΨΟΦΟ…

Μπορεί να ρωτήσει και τον κρίστιτς ή να πάρει μια πρόγευση εδώ.

Το δεύτερο είναι στο ίδιο στιλ, με μια προτροπή προς το σοφοκλή, και συνδυάζει την ευφορία για το EURO του 04’ με το βασικό σύνθημα των χρυσαυγιτών (αίμα, τιμή κτλ).

ΜΑΤΩΣΕ ΤΟΝ, ΤΟΝ ΤΙΜΗΜΕΝΟ, ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

Και το τρίτο είναι προς το σοφοκλή, μια ανοιχτή πρόσκληση για το επόμενο φεστιβάλ της οργάνωσης.

ΕΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΚΝΕ, ΡΕ ΧΟΝΤΡΕ, ΡΕ ΧΟΝΤΡΕΕΕ…

Θα ‘ταν καλύτερο αν βγάζαμε τη ρίμα με τις λέξεις: σοφοκλή και κνε-οδηγητή. Αλλά δε βόλευε πολύ στο μέτρο…