Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Επί ποδός πολέμου...

Όποιος παγιδεύεται σε συμβολισμούς, γλώσσες του σώματος (και ενώ εμείς, ως τάξη και όχι ως έθνος γενικά κι αόριστα, είμαστε στημένοι στα τέσσερα, αλλά το κάνουμε τουλάχιστον περήφανα, με ψηλά το κεφάλι) και τις εικόνες υπουργών μιας κυβέρνησης που παίζει με όρους κοινωνίας του θέματος, για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να σκεπάσει την ουσία με μπόλικη χρυσόσκονη...

Αν έχει σχηματίσει την εικόνα μιας ελληνικής κυβέρνησης που πολεμάει κι αντιστέκεται απέναντι σε ευρωπαίους και μη εταίρους, αρνούμενη να παίξει η ίδια το ρόλο της εταίρας, ή διεκδικώντας τέλος πάντων καλύτερους όρους για να το κάνει και την ανοχή των πελατών-δανειστών αντί για μια οριστική ρήξη με τον οίκο ανοχής της εε...

...είναι κατ’ αναλογία σα να αποδέχεται την επίσημη ιστορική εκδοχή για το ΟΧΙ του μεταξά στον ιταλό πρέσβη, ενώ επί της ουσίας δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια μοιρολατρική διαπίστωση: ώστε λοιπόν έχουμε πόλεμο... Καμία απολύτως μορφή άρνησης παρά μόνο ένας συμπερασματικός σύνδεσμος, που εισάγει μια αντίστοιχου περιεχομένου πρόταση: ώστε λοιπόν... Το ζήτημα βέβαια είναι εμείς πότε επιτέλους θα βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα από αυτή την κατάσταση.

Το βασικό είναι να καθορίσουμε σωστά τα αντίπαλα στρατόπεδα αυτού του πολέμου. Μήπως έχουμε λοιπόν μια σύγκρουση κρατών, ευρωπαϊκού βορρά-νότου και μητρόπολης-περιφέρειας, ως κυρίαρχη αντίθεση; Μήπως πρέπει να συνεχίσουμε την παραπάνω ιστορική αναλογία, να κάνουμε μετερίζι αγώνα κάθε καλύβι, κάθε ρεματιά, δίνοντας ανεπιφύλακτα (ή έστω και με επιφύλαξη, δε θα τα χαλάσουμε εκεί) όλες μας τις δυνάμεις στον πόλεμο που διευθύνει η κυβέρνηση τσίπρα; Και να κάνουμε δική μας υπόθεση το ΟΧΙ του ελληνικού λαού, ανεξάρτητα από τη διφορούμενη στάση της ηγεσίας του;

Αν κάποιος προκρίνει την παραπάνω ερμηνεία κατά την ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης και αν πιστεύει πως έχουμε να κάνουμε πχ με μια ελλάδα υπό κατοχή, αποικία χρέους, υπόδουλη στα δεσμά της εξάρτησης και με άλυτα εθνικά-αστικοδημοκρατικά ζητήματα, μπορεί προφανώς να καθορίσει αντίστοιχα τη στάση του. Μπορεί πχ να υποκύψει εκ νέου στην κρυφή γοητεία των αγανακτισμένων με τις κρυφές πολιτικές ταυτότητες, που ξαναβγήκαν από το χρονοντούλαπο με τις εφεδρείες. Μπορεί επίσης να ονειρευτεί με τα μάτια της ψυχής του και με επαναστατικό ζήλο τις πλατείες ως τα υπό διαμόρφωση σοβιέτ-συμβούλια μιας δυνάμει επαναστατικής κατάστασης. Να αξιοποιήσει τα παραπάνω ως πολιτική βάση νομιμοποίησης της συμμετοχής του στο αποψινό φιλοκυβερνητικό –σε πρώτη και σε τελευταία ανάλυση- συλλαλητήριο. Ή να στηρίζει ακόμα πιο ανοιχτά αυτήν την κυβέρνηση, απευθύνοντας έκκληση στον πρωθυπουργό να φανεί παλικάρι (κι εμείς νεραϊδοπαρμένες), να κρατήσει ηρωική στάση και να μη μας προδώσει, τις αυταπάτες μας κι εμάς. Καλή ώρα όπως ο μπιτσάκης, σε αυτόν το σύνδεσμο
Αλέξη, αλέξη, αλέξη τσίπρα σώσε μας...


Λέγαμε σε ένα προηγούμενο σημείωμα πως αυτή η περίοδος προσφέρεται για να διδαχτούν οι μάζες πολλά από την ίδια τους την πείρα (η οποία ούτως ή άλλως, ήδη δεν είναι λιγοστή) και να απαλλαγούν από τις αυταπάτες τους, που καλλιεργούνται ωστόσο στο έπακρο αυτό το διάστημα και αυτό συνιστά μία από τις μεγαλύτερες αντιφάσεις των καιρών μας. Κατά το ίδιο τρόπο είναι ευκαιρία να απαλλαγεί κι ένα μεγάλο κομμάτι του κινήματος από τις ιδεοληχίες του για την αξία και την χρησιμότητα των διάφορων προτεινόμενων μεταβατικών προγραμμάτων, που στην πλέον φαιδρή πρόσφατη εκδοχή τους, έφτασαν στο σημείο να προβάλλουν ως φιλολαίκό στόχο ένα είδος μεταβατικής γέφυρας από το μνημόνιο ως τη νέα συμφωνία μας με τους δανειστές: με άλλα λόγια ένα μεταβατικό μνημόνιο.

Όποιος δεν προετοιμάζει το λαό για μια ολόπλευρη σύγκρουση, αλλά προβάλλει εύκολες κυβερνητικές λύσεις ή επιμέρους μεταβατικούς στόχους, που προσαρμόζονται στο υπάρχον και το χαμηλό επίπεδο συνειδητοποίησης του λαού, προσφέρει τις χειρότερες υπηρεσίες. Όποιος βαυκαλίζεται με θεωρητικές (και κυριολεκτικές) ακροβασίες πως μπορούμε να προχωρήσουμε βήμα-βήμα –και όχι με (επαναστατικά) άλματα- σε ένα τεντωμένο σχοινί, σε συνθήκες εργαστηρίου, χωρίς δηλ κανείς εξωτερικός παράγοντας να προσπαθεί να μας ρίξει, είναι καταδικασμένος να πέσει και να γκρεμοτσακιστεί –κι αν αυτό αφορούσε αποκλειστικά τον ίδιο, δε θα υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα. Όποιος φιλοδοξεί να παίξει με την άγνοια κινδύνου των μικροαστικών μαζών, που από την ίδια δυναμική των πραγμάτων θα αναγκαστούν τάχα να προχωρήσουν πιο μακριά από ό,τι ήταν διατεθειμένες αρχικά, ας ετοιμαστεί να αντιμετωπίσει την πανικόβλητη κι άτακτη φυγή τους στην πρώτη δυσκολία και την πιο αντιδραστική μετάλλαξή του –πχ σε φασιστικές ατραπούς.

Το ζητούμενο δεν είναι να παρουσιάσουμε τον ευκολότερο δρόμο που θα κανακέψει, ξεγελάσει ενδεχομένως και σε κάθε περίπτωση δε θα τρομάξει τις μάζες· αλλά να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι θυσίες, οι σκόπελοι κι οι δυσκολίες θα έχουν αντίκρισμα και μια προοπτική, που να μπορεί να σταθεί. Δευτέρα παρουσία δεν είναι η επανάσταση, αλλά η σάπια χρεοκοπημένη λογική πως μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση εντός του σημερινού πλαισίου, με μικροαλλαγές-βελτιώσεις ή μια ενδιάμεση, μεταβατική κατάσταση που να προσφέρει άμεση ανακούφιση.

Σε αντίθεση με αυτή την ανάγνωση που κάνουν πολλοί, ότι δηλ στις μέρες μας και η παραμικρή διαφοροποίηση από το γενικό πλαίσιο, οποιαδήποτε μεταρρύθμιση καθίσταται εκ των πραγμάτων επαναστατική, η έμφαση πρέπει να δοθεί αντίστροφα: ότι δηλ στην παρούσα φάση, ακόμα και για την πιο μικρή διαφοροποίηση-μεταρρύθμιση χρειάζεται επαναστατική σύγκρουση.

Αν αυτό φαίνεται (και είναι) δύσκολο σε κάποιους και γι’ αυτό στρέφονται σε πιο άμεσες λύσεις, σε κυβερνητικές και μεταβατικές στιγμές, δε σημαίνει πως δεν είναι και ρεαλιστικό –για την ακρίβεια η μόνη ρεαλιστική διέξοδος. Στην πραγματικότητα, οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες και ο δρόμος που έχουν επιλέξει είναι που καθιστούν αδύνατη ή ουτοπική τη σύνδεση με την επαναστατική λύση.


Κείμενο που γράφτηκε με αφορμή την χτεσινή νότα της εκτ για τα ελληνικά ομόλογα (και τη σημερινή αγανακτισμένη συγκέντρωση). Που φαίνεται να μη συνιστά κανενός είδους πόλεμο, παρά τακτικά κόλπα και κινήσεις για τους όρους της συμφωνίας που επίκειται να κλείσει μεταξύ των... εμπόλεμων πλευρών.

12 σχόλια:

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Γιατί έχει άδικο η κυβέρνηση και γιατί πρέπει να τη στηρίξουμε

http://info-war.gr/2015/02/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B7-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF/

Τα μυαλά μας πονάνε

Ανώνυμος είπε...

"Τώρα πληρώνουμε" Απολίθωμα. Χωρίς ΕΛΕ κιόλας. Γιατί τους ξέρουμε τους "εφιάλτες" τους κουκουέδες που περιμένουν στην γωνία (μετά τον χάγιο κι ο πιπις σήμερα, έχουν τον ρόλο τους τα "παιδιά"). Ευτυχώς να λέμε που το κράτος έχει συνέχεια και γίνονται κάποια βήματα διαρκώς:

http://902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/60608/mparaz-dioxeon-syndikaliston-naytergaton-video
http://www.902.gr/eidisi/politiki/60636/ilion-dikazontai-simera-stelehi-tis-kne-kai-i-dieythynsi-toy-rizospasti

Ijon Tichy

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Κατα 67% δεχεται το μνημονιο ο Βαρουφακης.Και η αντιμνημονιακη μαζα διαδηλωνει σημερα για να στηριξει τον προαναφερθεντα (κατα 67%) μνημονιακο.

Και φανταστειτε αυτοι ειναι οι σχετικα προοδευτικοι συμπολιτες μας,ανθρωποι που πραγματικα πληττονται απο το μνημονιο.Φανταστειτε πως ειναι οι αλλοι.

dionperd είπε...

Απορώ γιατί συνεχίζεις να συσχετίζεις το μεταβατικό πρόγραμμα με το πρόγραμμα-γέφυρα του Βαρουφάκη...

Όσο για τη σημερινή διαδήλωση, ας οργάνωναν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ κανένα συλλαλητήριο για διαγραφή χρέους και ρήξη με ΕΕ-ΝΑΤΟ, και άμεσα οικονομικά αιτήματα αντί να κάθονται σα θεατές και Κασσάνδρες... Όταν αφήνεις την πρωτοβουλία σε ένα κόμμα μίγμα σοσιαλδημοκρατίας, και μικροαστικού σοσιαλισμού, δεν μπορείς να περιμένεις κάτι πολύ καλύτερο.

Αλλά πέρα από τις επιδιώξεις της κυβέρνησης υπάρχουν και οι προσδοκίες του κόσμου και το λαϊκό συναίσθημα. Και γι' αυτό αδιαφορεί το ΚΚΕ; Δεν είναι γόνιμο έδαφος για να καλλιεργήσει τη δράση του;

Το σωστό αυτή τη στιγμή είναι να αναδεικνύει κανείς τα λαϊκά αιτήματα που αναδείχθηκαν στον καιρό της κρίσης για διαγραφή του χρέους και κατάργηση των μνημονίων κτλ κτλ, πιέζοντας της κυβέρνηση (μπας και γίνει κανα ατύχημα...) και κυρίως προετοιμάζοντας τον τρόπο που θα ερμηνεύσει ο κόσμος το αποτέλεσμα της "διαπραγμάτευσης" της κυβέρνησης, ειδικά αν αυτό είναι ένας οδυνηρός συμβιβασμός.

Φυσικά η σχετική μικρή συμμετοχή στα συλλαλητήρια αν είναι σωστή η ενημέρωσή μου δείχνει γιατί ΔΕΝ προετοίμαζε ο ΣΥΡΙΖΑ τότον καιρό το λαϊκό κίνημα. Μπελάδες στο κεφάλι του θέλει ενώ διαπραγματεύεται;..

Το ζήτημα είναι το ΚΚΕ γιατί έχει "εξαφανιστεί";.. Το λέω διότι έχω φίλους συντρόφους ή οπαδούς που είχαν την παρακάτω θεωρία: ότι η "σεχταριστική" στροφή του ΚΚΕ είναι από φόβο προς τον ΣΥΡΙΖΑ και προκειμένου να προστατευτεί, κι ότι μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίσει να διαψεύδει τις προσδοκίες του κόσμου, το ΚΚΕ θα ανοιχτεί στο λαό και θα σηκώσει το λάβαρο του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα και θα ηγηθεί του λαϊκού κινήματος ενάντια στην ΕΕ κτλ κτλ...

Μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουν αρκετά ακόμη οι φίλοι μου αυτοί...

(Παρεπιπτόντως, με δυσαρεστεί και η κάποια "αμηχανία" της ΑΝΤΑΡΣΥΑ...)


Ανώνυμος είπε...

ΠΕΡΔΙΚΗΣ. Να κανει διαδηλωσεις το ΠΑΜΕ εναντια στην Γερμανια και υπερ των ΗΠΑ η της Ρωσιας οχοχοχοχοχοχοχο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

zoot horn rollo είπε...

Ευχαριστούμε για τη προσφορά κ.Περδίκη. Άντε, τα λέμε...

Ανώνυμος είπε...

Είμαι σίγουρος Περδίκη,ότι αν ο κόσμος σε αποκαλούσε "μ...άκα" κατά 80% θα ήσουν πεισμένος ότι είσαι.
Αν το έλεγε ένα 60% θα παραδεχόσουν μεν ότι "ναι είμαι", αλλά "έχεις και κάτι καλό στο χαρακτήρα σου".
Αν το έλεγε το 40% θα έλεγες ότι "ένα 40% το ισχυρίζεται, να εξετάσουμε κι άλλους παραμέτρους".
Τέλος αν το ισχυριζόταν το 20% τότε θα υποστήριζες ότι υπάρχουν δυνατότητες να αλλάξει γνώμη το υπόλοιπο!!!!
Το σίγουρο είναι ότι δεν κοιτάς τη γνώμη του κόσμου όταν σε λένε "μ...άκα" και δεν είσαι. Πολύ περισσότερο, όταν στα σοβαρά προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι μόνο και μόνο επειδή το λένε πολλοί, μάλλον είσαι 2 φορές "μ...άκας"!
Τέλος: Είσαι εχθρός του ΚΚΕ και το πολεμάς. Οι φίλοι σου είναι στον ΣΥΡΙΖΑ,στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στον Αλαβάνο. Τα υπόλοιπα είναι προβοκατόρικα και κουτσομπολιά αντίστοιχα του επιπέδου σου!
"Όσο για τη σημερινή διαδήλωση, ας οργάνωναν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ κανένα συλλαλητήριο για διαγραφή χρέους και ρήξη με ΕΕ-ΝΑΤΟ, και άμεσα οικονομικά αιτήματα αντί να κάθονται σα θεατές και Κασσάνδρες...".Εντάξει ρε μεγάλε μια κινητοποιήση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν για να στηρίξει την αντιλαϊκή κυβέρνηση... Ήθελες το ΚΚΕ να βγάλει κόσμο στο δρόμο για να βγαίνει η κυβέρνηση να λέει μετά ότι "έχω το κόσμο από κάτω, πρέπει να εφαρμόσω το πρόγραμμα μου". Ναι,ναί γιατί εχθρός μας δήθεν είναι μόναο η Μέρκελ που δήθεν τους εκβιάζει κλπ κλπ. Ωραίο και αυτό, πετάμε ένα "ρήξη με ΕΕ-ΝΑΤΟ" (την αποδέσμευση βλέπω την έφαγες Περδίκη), δίπλα και κάποια οικονομικά αιτήματα, σαν να λέμε δίπλα στην τσιπούρα πέτα και ένα γουρουνόπουλο.
Περδίκη είσαι πολύ μικρός για να έρχεσαι να μας πασάρεις την γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ σε έκδοση ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
"Το ζήτημα είναι το ΚΚΕ γιατί έχει "εξαφανιστεί";". Που το διάβασες αυτό,στην Εφημερίδα των Συνταχτών;
"κι ότι μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίσει να διαψεύδει τις προσδοκίες του κόσμου, το ΚΚΕ θα ανοιχτεί στο λαό και θα σηκώσει το λάβαρο του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα και θα ηγηθεί του λαϊκού κινήματος ενάντια στην ΕΕ κτλ κτλ...". Μόλις μας διάβασες ένα απόσπασμα από τα εσωκομματικά σημειώματα διάδοσης βρώμας που εφευρίσκει ο ΣΥΡΙΖΑ...Το ΠΑΣΟκ είναι Εδώ!!!!
Μήν φάτε,έχει γλαρόσουπα. Σας έχει κάτσει στο λαιμό η άνοδος του ΚΚΕ και σας έχει πιάσει πανικός. Δεν μπορείτε να το χωνέψετε με τίποτα!
kk-1

Ανώνυμος είπε...


"Όσο για τη σημερινή διαδήλωση, ας οργάνωναν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ κανένα συλλαλητήριο για διαγραφή χρέους και ρήξη με ΕΕ-ΝΑΤΟ, και άμεσα οικονομικά αιτήματα αντί να κάθονται σα θεατές και Κασσάνδρες...".
Μην στεναχωριέσαι Περδίκη, σε πρόλαβαν άλλοι. Στη συγκέντρωση στήριξης της αντιλαϊκής κυβέρνησης στο Σύνταγμα ήταν παρούσα και η τροτσκιστική ΟΚΔΕ με τα συνθήματα και τις θέσεις που αναφέρεις. Ο Περδίκης ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ από την ΟΚΔΕ με συνθήματα:διαγραφή χρέους και ρήξη με ΕΕ-ΝΑΤΟ, και άμεσα οικονομικά αιτήματα!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

κκ-1,
Δεν ξέρω αν τους έχει πιάσει πανικός από την άνοδο του κόμματος καθ εαυτή, αλλά είναι εμφανές το άγχος του συστήματος γενικά, να παρουσιάσουν μια ικανοποιητική εξ αριστερών πρόταση γιατί γνωρίζουν ότι το ΚΚΕ τους την έχει στημένη στη γωνία.
Ας μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι είτε με 4,7 είτε με 5,5, την ατζέντα των διεκδικήσεων και τον πήχη από την πλευρά της αριστεράς, τον βάζει πάντα το ΚΚΕ. Αυτός είναι και ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς πέφτει σ αυτές τις αντιφάσεις του μεταξύ λόγων και έργων. Αναγκάζεται να διακυρήξει κάτι "αριστερό" για να ανταγωνιστεί το ΚΚΕ κι αμέσως μετά, με τις πράξεις του, διαψεύδει τον ίδιο του τον εαυτό.
Αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ απροκάλυπτα θα συναγωνίζονταν με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου.
Όπως γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη.

λαθραναγνώστης

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Περδικης

''(Παρεπιπτόντως, με δυσαρεστεί και η κάποια "αμηχανία" της ΑΝΤΑΡΣΥΑ...)''

Ποια αμηχανια?Πληρης ειναι η στηριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον ΣΥΡΙΖΑ.

Οπως ειναι και πληρης η χρεωκοπια των 2 διασπασεων της περιοδου 89-91.Τερμα τα ψεμματα.

P είπε...

Perdiki δεν ξέρω από που ενημερώνεσε για το ''εξαφανισμένο ΚΚΕ'', αλλά γίνονται από το ΠΑΜΕ ένα σωρό κινητοποιήσεις σε εργασιακούς χώρους και αλλού. Πραγματικότητα δεν είναι ότι παίζει η τηλεόραση, ούτε θα κάνει το ΚΚΕ καραγκιοζιλίκια μπας και το παίξει η τηλεόραση

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

ΔΠ, γιατί βασίζονται στην ίδια λογική, με απλές ποσοτικές διαφορές. Υπάρχει και φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, ας μην τρομάζουμε τον κόσμο με μαξιμαλιστικές λύσεις, θα φτάσουμε εκεί με μικρά βήματα κι όχι με μεγάλα άλματα