Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Σήμερα

Το κείμενο που ακολουθεί παρωδεί αυτή την κατάθεση ψυχής του αλκίνοου ιωαννίδη, την επαύριο των εκλογών, ακολουθώντας το δικό του σκεπτικό και πολλές από τις διατυπώσεις του. Βασίζεται (στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της) σε μια ιδέα-προσπάθεια ενός.. ανώνυμου σφου (που δεν ξέρω πώς αλλιώς θα μπορούσα να τον παρουσιάσω, αλλά παίρνω την ευκαιρία να τον ευχαριστήσω και δημόσια για την παρωδία που μου έστειλε). Και έρχεται ως αυθόρμητη αντίδραση στις ξεχειλισμένες ελπίδες, που σκορπίζουν οι κινήσεις της νέας κυβέρνησης.


Σήμερα πήρα ανάσα! Και θα την κρατήσω, για να εκβιάσω τους ευρωπαίους εταίρους μας, μέχρι να δουν το δίκιο μας και να αλλάξουν γνώμη. Όλα είναι θέμα διαλόγου και διαπραγμάτευσης.
Επιτέλους μια κυβέρνηση στη χώρα που είτε ξαναβουτήξει είτε όχι ο δείκτης του χρηματιστηρίου, βάζει πλάτη σα ναυαγοσώστης (και ταξικό ναυάγιο συνάμα) για να επιβιώσει το σύστημα. Του δίνει αέρα στα πνευμόνια και αίμα στην καρδιά! Ου μην και το αντίστροφο.

Σήμερα νιώθω πως κερδίσαμε στο «κερδίστε χάνοντας» μια μεγάλη μάχη απέναντι στο φόβο, την κακογουστιά, την ασχήμια, την ανηθικότητα, την αδικία και την ανοησία που μικραίνει τις οικονομικές και always in καλλιτεχνικές μας προσδοκίες. Τις αυταπάτες μας (που βασικά είναι αήττητες), θα τις κερδίσουμε σε άλλο γύρο, αρκεί να μην είναι ο τρίτος.

Σήμερα ελπίζω πως το προ κρίσης παρελθόν, θα γίνει σύντομα παρόν. Ενώ θα γίνει σύντομα παρελθόν αυτό που κυρίως εκπροσώπησε όσα μ’ έδιωχναν απ’ τη χώρα μου, αυτό που, όποτε ξεπηδούσε μέσα απ’ την ανάγκη, ή διαδήλωνε απρόσκλητο και δε μ' άφηνε να πάω για πρόβα, μ’ έκανε να θέλω μια κοινωνία χωρίς εργάτες, αγρότες και παραγωγούς. (Ναι αλλά τι σε έδιωχνε απ' τη χώρα θα μας πεις;)

Σήμερα χαίρομαι που όλα αυτά τα χρόνια απέφυγα κάθε κομματική ανάμιξη και θέση, κι έτσι εγώ (και ο σφος Σταύρος Θεοδωράκης) μπορώ να γράφω απ' την καρδιά μου υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς κομμουνιστικά βαρίδια, τα όσα γράφω.

Σήμερα εγώ, και μόνο εγώ, ο εμμονικά ακομμάτιστος και «πολιτικά» απολιτίκ, (λόγω καθοριστικών για τη διαμόρφωσή μου εμπειριών), καχύποπτος απέναντι σε κάθε ηγεσία εκ του περισσού, ο χωρίς συμφέρον να εκτίθεται (και ειδικά σε περιπτώσεις που νομοτελειακά –γιατί αυτό είναι κοινωνική νομοτέλεια ξέρετε- μόνο εναντίον του θα γυρίσουν), δηλώνω βαθύτατα συγκινημένος κι ας μου βγει σε ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα ελπίζω πως όσα εμπόδισαν το ναζιστικό φίδι να εκκολαφθεί με τους αγώνες του εργατικού κινήματος μπορούν να εξαλειφθούν. Και τότε οι φασίστες θα μπορούν να διαλυθούν ησύχως κι αυτοβούλως ή αλλιώς να κοροϊδεύουν το λαό ότι υφίστανται πολιτικές διώξεις και να γίνουνε επιτέλους πλειοψηφία, γιατί… «την είδαμε και την Αριστερά».

Σήμερα χαίρομαι που ζω στην Ελλάδα. Χαίρομαι που δεν είμαι εργάτης, δεν είμαι άνεργος, οικονομικός μετανάστης ενώ έφτασα τόσο κοντά στο να μείνω ρέστος και είμαι εδώ τώρα, μαζί με τους ανθρώπους του τόπου μου που είναι άνεργοι, απλήρωτοι, μπροστά σε ένα αύριο γνωστό και διακηρυγμένο, επικίνδυνο, δύσκολο, με θεατές εμάς και τις μη εξαιρετέες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες των δικών μας.

Σήμερα νιώθω περήφανος που ανήκω σε μια χώρα που ξεκινά επιτέλους τον αγώνα της για δικαιοσύνη, ισότητα, αδελφότητα κι άλλες τέτοιες αφηρημένες έννοιες του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα, παρμένες από τις αστικές επαναστάσεις του 18ου, γυμνή και σίγουρη, σαν τους ξεβράκωτους του Παρισιού.

Σήμερα ο τόπος μου από πείραμα (άραγε το θυμάται κανένας αυτό;) γίνεται πρόταση χωρίς (επαναστατικό) υποκείμενο, κατηγορούμενο για όσα έγιναν και αντικείμενο συγκεκριμένο για τον αγώνα μας, όλοι ενωμένοι με παρατακτικές συνδέσεις, χωρίς κύριες και δευτερεύουσες προτάσεις στην ενωμένη Ευρώπη των λαών.

Σήμερα οι ξένοι φίλοι μου, καλλιτέχνες εναλλακτικοί, καθηγητές, στελέχη επιχειρήσεων, εισοδηματίες, σοσιαλδημοκράτες και φασίστες, μας κοιτάνε αλλιώς. Πάλι σαν πείραμα βέβαια, αλλά αλλιώς... Κι ο λαός συνεχίζει το μακάριο ύπνο του από το αριστερό πλευρό. Πάλι παθητικός θεατής, αλλά από άλλο πλευρό.

Σήμερα μπορώ να ελπίζω πως δεν θα αντιμετωπίζομαι πια από τους προύχοντες (ποιοι είναι αυτοί;), εγώ και ο κάθε πελάτης-πολίτης (μην πεις εργαζόμενος ή εργάτης, πιπέρι), σαν υποτακτικός, άσχετος, λίγος, αμελητέος, ανεπαρκής, ανίκανος, απατεώνας, ζητιάνος, ουτοπιστής, παράξενος, ρομαντικός, χέστης, ηλίθιος και μόνος. Δεν είμαι μόνος, είμαστε όλοι μαζί οι πολίτες. Είμαστε το 99% (των πολιτών).

Σήμερα νιώθω πως θα κοροϊδέψουμε για άλλη μια φορά τα νεκρά παιδιά του Βουνού, τους κατατρεγμένους, τους βασανισμένους, τους φυλακισμένους, τους αφημένους να σαπίζουν ανώνυμοι στα χαντάκια της ιστορίας, τους ήρωες που εξαφάνισε η αφήγηση των κουστουμαρισμένων, φρεσκοξυρισμένων συνεργατών κάθε λογής κατακτητών. Τους εκτελεσμένους της Καισαριανής, που γράφουν καλά στο φακό, ως φόντο του Αλέξη, και τους άλλους, που ξέχασαν να πεθάνουν..
Κι ας μην είναι μόνον έτσι, κι ας μην είναι ακριβώς έτσι, κι ας είναι δύσκολα θέματα, πρέπει όμως να στηρίξουμε τη σοσιαλδημοκρατία και να σώσουμε την καπιταλιστική μας οικονομία, με τον άνθρωπο (γενικά κι αόριστα) πάνω από τα κέρδη, αλλά πάντα δίπλα τους και ποτέ εναντίον τους.

Σήμερα εύχομαι οι προύχοντες (τους θυμάστε έτσι;) να ακούσουν τα παιδιά μας που αγκομαχούν λυπημένα (και ποτέ εκμεταλλευόμενα, γιατί τώρα έχουμε σοσιαλισμό, πρέπει να τους φτιάξουμε και την ψυχολογία) κάτω από ένα σύστημα παιδείας απάνθρωπο, βλακώδες και αναποτελεσματικό. Γιατί το πρόβλημα της παιδείας είναι οι μισάνθρωποι, βλάκες και αναποτελεσματικοί ιθύνοντες, δεν υπάρχει σχέση με την οικονομία κι άλλα τέτοια ξύλινα που λένε οι κομμουνιστές. Οι ικανοί πάνε μπροστά και θα τα φτιάξουμε όλα, ανθρώπινα, έξυπνα κι αποτελεσματικά.

Σήμερα εύχομαι ο ασθενής, ο ορφανός, ο μετανάστης, ο φυλακισμένος, ο άνεργος και ο φτωχός να γίνουν οι πρωταγωνιστές της σκέψης και της έμπρακτης έγνοιας μας. Ας (προσ)ευχηθούμε όλοι μαζί γι’ αυτό, χωρίς να θίγουμε τις αιτίες της δυστυχίας τους, με ασπιρίνες που θα τους ανακουφίσουν και θα χρυσώσουν το χάπι.

Σήμερα εύχομαι ο Πολιτισμός να πάψει να θεωρείται πολυτέλεια για αργόσχολους και να γίνει το ψωμί και το νερό της κάθε μέρας και της ψυχής μας. Όλος ο Πολιτισμός και όχι μόνον αυτός των διασήμων. Υπάρχουν αρκετοί άσημοι που δημιουργούν “εσωτερική” τέχνη, στο επίπεδο των μεγάλων ιδεών, στην απαρχή της έκπτωσης του ανθρώπου από την ιστορία του ως είδος και την βέβαιη ατομική γαλήνη του συναγερμού στο σπίτι. Να γίνει συγκάτοικος στο σπίτι μας, πρόσωπο στο γερασμένο μας κορμί, σύνορο στη σκέψη και δράση της λαϊκής εξουσίας.

Σήμερα εύχομαι το ποδόσφαιρο να γίνει ξανά ένα άθλημα και όχι η γλώσσα μιας άναρθρης χώρας. Κι αυτό δεν εξαρτάται από δομές και συστήματα. Ψηφίζεις, φεύγει ο κακός καπιταλιστής από την ομάδα, έρχεται ο καλός στη θέση του και ζήσαμε εμείς καλά κι οι αστοί καλύτερα.

Σήμερα ξέρω (αλλά συνεχίζω μονότονα) πως χωρίς την ακούραστη συμμετοχή όλων μας (στο κοινοβούλιο;), θα επιστρέψουμε σε κυβερνήσεις λοβοτομής. Και πως δε μας παίρνει πια να απέχουμε, να κριτικάρουμε από μακριά, να θέτουμε την διακυβέρνηση έξω απ’ το όριο της φωνής, της γνώμης και της πράξης μας. Αλλά μας παίρνει (κι έχω μπόλικο καιρό να κοροϊδεύω) να μη λέμε κουβέντα για αλλαγή τάξης στην εξουσία.

Σήμερα εύχομαι η Ευρώπη να γίνει Ευρωπαϊκή (Ένωση) κι εμείς κομμάτι της ουσίας της (τώρα δεν είμαστε). Και ο Αριστοτέλης ας μας φωτίζει το δρόμο για τις επόμενες γενιές των ομιλούντων εργαλείων και της οικονομικής δουλείας.

Σήμερα τα παιδιά μου, που πάλευα να φύγουν, να ζήσουν αλλού, μπορώ να τα ονειρεύομαι μεγάλα και δημιουργικά εδώ, στον τόπο τους, άρχοντες υπό των αστών και πάνω από τους αγράμματους. Κι ύστερα να ξυπνήσω και να προσγειωθώ απότομα στην πραγματικότητα.

Σήμερα επαναπατρίζω οριστικά τα όνειρα, τα σχέδια και τις προσδοκίες που τοποθέτησα αλλού, τότε που ετοιμαζόμουν να τα ακολουθήσω στα ξένα. Θα μείνω εδώ, συνεχίζοντας να μπαίνω κάτω από ξένες σημαίες, χωρίς να νιώθω εργάτης.

Σήμερα δέχομαι ευχαρίστως να πληρώσω όσα αναλογούν στην χρόνια ανοχή μου απέναντι σε διαφθορείς και διεφθαρμένους, καθώς και την όποια συμμετοχή μου, από άγνοια, αδυναμία, υποχρέωση ή συνήθεια, στο παιχνίδι τους. Φτάνει να πληρώσουν αναλογικά και αυτοί. Εμείς πχ το 67% κι αυτοί το υπόλοιπο 33%, όλοι ενωμένοι και με αναλογίες.

Σήμερα χαίρομαι που δεν ζήτησα και δεν πήρα τίποτα ιδιωτικά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και χαίρομαι διπλά που δε θα ζητήσω τίποτα ιδιωτικά από τις επόμενες. Γιατί η τέχνη αφορά πάντα ιδιώτες κι όχι τη σφαίρα του δημόσιου.

Σήμερα μπορώ να ονειρεύομαι μια συλλογική διακυβέρνηση αντί για εξουσία (χωρίς άλλους ξύλινους, ταξικούς προσδιορισμούς). Θα πέσω έξω, το ξέρω, μου το φωνάζουν η πραγματικότητα και η ιστορία (σοβαρά;). Όμως, και μόνο που μπορώ να το ονειρεύομαι, είναι μεγάλο πράγμα. Αρκεί να συνεχίσω το μακάριο ύπνο μου, χωρίς να με ξυπνάει μια πεινασμένη κοιλιά που γουργουρίζει.

Σήμερα μπορώ να ελπίζω πως σύντομα η σχέση Εκκλησίας-Κράτους θα τελειώσει ή τέλος πάντων θα εξορθολογιστεί, γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι το όπιο του λαού και μπορεί να παίζει με τις λέξεις, υποτιμώντας θρήσκους και άθρησκους πολίτες.

Σήμερα εύχομαι η Κύπρος να αντιμετωπιστεί επιτέλους με τη σοβαρότητα, τη γνώση, τη συνέπεια και την αγάπη που της αξίζει (προδέρμ κι αγάπη ρε μ…) Γιατί, αν χαθεί, θα χαθεί μαζί της και η Ελλάδα. Ενώ αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα (η ελπίδα έρχεται, μην ξεχνιόμαστε).

Σήμερα ελπίζω πως μπορεί να ανεβεί επιτέλους το επίπεδο του πολιτικού λόγου στο επίπεδο της πολιτικής θεολογίας. Εύχομαι σε όλη μου τη ζωή να με παίρνει να ελπίζω και να προσδοκώ, να προσεύχομαι και να μιλάω γενικά ή παραπλανητικά.

Σήμερα ελπίζω πως η πολιτική μπορεί κάποτε να πάψει να αποτελεί βρισιά και να φωνάζουμε στις πλατείες «οι τρακόσιοι στη βουλή» (αντί για Γουδί). Και να γίνει συνώνυμο με τα παιδικά παραμυθάκια, όπου αλλάζει ο κόσμος, χωρίς να αλλάζει τίποτα (χωρίς να γκρεμίσουμε την χώρα που λέει κι ο ακομμάτιστος Σταύρος).

Σήμερα μαζεύω τα κομμάτια μου, τινάζω τη σκόνη δεκαετιών από τα όνειρά μου και ετοιμάζομαι για τα δύσκολα που ακολουθούν, με την παμπάλαια, σοσιαλδημοκρατική σκουριά, που δε λέω να αποτινάξω με τίποτα από τη σκέψη μου.

Σήμερα, επιτέλους, ελπίζω. Με το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Και εύχομαι το σήμερα να κρατήσει στο αύριο.

Τζήμερο, άσε με να σ’ αγαπάω τζήμερο



Όταν όμως οι αυταπάτες τελειώσουν, τότε θα 'ρθεις μαζί μου καλλιτέχνη;

Πείσμα, πολύ πείσμα.
Να μάθω να γράφω,
γιατί αγράμματο μ' αφήσατε.

Από πείσμα γράφω,
για την ανατροπή σας,
για το σοσιαλισμό.

Καλούς ανθρώπους,
τους γυρίσατε ανάποδα
και τους κάνατε δασκάλους.

Καλούς ανθρώπους,
μισάνθρωπους τους φτιάξατε
και τους κάνατε δασκάλους.

Από φόβο,
δημιουργίας ανήμποροι,
φοβόσαστε τους ποιητές εργάτες.

Από φόβο,
την ποίηση για να μισήσουμε,
όπως εσείς τον άνθρωπο.

Κι όλο μας πεισμώνετε να μάθουμε.
Κι εμείς μαθαίνουμε.
Σε λίγο θα κρυφτείτε.

36 σχόλια:

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

(Απο το πρωτοτυπο κειμενο)

''Σήμερα οι ξένοι φίλοι μου, καλλιτέχνες και μη, προοδευτικοί και μη, μας κοιτάνε αλλιώς. Πάλι σαν ούφο βέβαια, αλλά αλλιώς...''

Εμ Αλκινοε μου,αφου ουφα ειστε,και συ και οι φιλοι σου οι καλλιτεχνες,πως να σας κοιταξουν?

Αναυδος είπε...

Και η ανταρσυα στο πλευρο της κυβερνησης αλλα απο τα αριστερα βεβαιως βεβαιως

συγκεντρωση στις 11/2 ημερα συνεδριασης του eurogroup (δεν θυμαμαι παρομοιες συγκεντρωσεις οταν κυβερνουσε νδ-πασοκ) μαζι με τους φεισμπουκαδες δηθεν αυτοοργανομενους φιλους του συριζα.

οι μεν προσκυνουν την εε οι δε επιζητουν εξοδο αλλα αυτο δεν εμποδιζει τη δηθεν αντικαπιταλιστικη αριστερα να στηριζει την αστικη κυβερνηση

Гриша είπε...

Κι υστερα ηρθε ο Αλεκος.Αποχαιρετα τον,τον τιμιο οπορτουνισμο του ΝΑΡ...

Ανώνυμος είπε...

Και μιλαμε οτι το Ναρ στηριζει μια κυβερνηση Τζανετακη στο σημερα που το 1989 ταχα μου διαφωνουσε. Οπως ταχα διαφωνουσε και με την δημιουργια του Συνασπισμου Για να μην ξεχνιομαστε επειδη καποιοι συνεχιζουνε να τρωνε κουτοχορτο.Για το ΑΑΔΜ Βεβαια ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

κωστας είπε...

Σφυροδρεπανε,με Μικη,Λεκκα, Αλκινοο, Τσακνη,Μαχαιριτσα,Βασιλη κομμενους σαν οπορτουνιστικες επιρροες, δε σου εχουν μεινει και πολλες επιλογες για μουσικη φανταζομαι.

Πως την βγαζεις τα βραδια, με ΖιγκΖαγκ κ Μποφιλιου;(...μεχρι να κανουν και αυτοι το υπερτατο λαθος να διαφωνησουν σε κατι με την ηγεσια)

Συνεχιστε οι "καθαροι" να δημιουργειτε εχθρους και να απομονωνεστε,τα πατε πολυ καλα.

Ανώνυμος είπε...

4.20 Και εσενα τη σε νοιαζει. Εμεις απομωνοθηκαμε. Τοσο το καλυτερο για εσας στο Ανταριζα θα επρεπε να χαιρεσαι. Στηριξτε και την κυβερνηση Τσυριζα εναντια στην Μερκελ και υπερ του ελληνικου καπιταλισμου και του ΟΜΠΑΜΑ.Και μην σε νοιαζει για εμας.Εκτος αν πονας πουθενα οποτε περαστικα σου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

εχουμε και την ΠΑΟΛΑ μην το ξεχνας ΑΓΡΟΤΗΣ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Aν δεν εχεις 3-4 κλαψομουνηδες βαρδους στο πλευρο σου,που πας ρε καημενε?

Ανώνυμος είπε...

Χωστα Κωστα. Ουτε σε συναυλιες ουτε με cd αμμουσοι(!)θα μεινουν οι κομμουνιστοι(ομοιοκαταληξιας γαρ).Οχι πως τον μπλεκω με τους αλλους,αν κι ολοι για παραδες τρεχουν,το Σφακιανακη επιτηδες τον ξεχασες? Πλεμπας.

Гриша είπε...

Το Τζιμη γιατι τον ξεχασες ρε αχαριστε;
Ο μονος που μενει ειναι ο Νταλαρας για να επελθει και σε συμβολικο επιπεδο η εθνικη συμφιλιωσις."Εταιρεια Καλλιτεχνων" ο συριζα..

Οσο για το ΚΚΕ μην αγχωνεσαι.Τεχνη ειναι οι αγωνες του Λαου....Καπου το διαβασα και πολυ μου αρεσε.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Το ολο θεμα με τους ''πολιτικοποιημενους'' καλλιτεχνες ειχε βαση για τις φουρνιες μεχρι το '74,οπου υπηρχε οξυμενη ταξικη παλη,βασανιστηρια,εξοριες κλπ.Τοτε ο καλλιτεχνης το πρωι εριχνε χεντσοτιδια στον ταγματασφαλιτη και στους ινδους του Σκομπυ και το βραδυ εγραφε τραγουδια.

Στις μερες μας το θεμα εχει καταντησει γελοιο.Εχουμε καλλιτεχνες που εχουν απομακρυνθει εδω και δεκαετιες απο την ταξικη παλη ή ηταν ακαπνοι εξ αρχης,λογω επιλογων ή ηλικιας,που ειναι τελειως στον κοσμο τους και ζουν σε αλλη διασταση απο τον μεσο λαικο ανθρωπο,οσο και αν νομιζουν οτι πιανουν τον παλμο του.Μιλαμε για 10 γαλαξιες πιο περα.Ειναι λογικο να πετανε τετοια μαργαριταρια.

Ανώνυμος είπε...

Μας επιασες ρε κωστα... μονο οσους στηριζουν (την ηγεσια του) κκε ακουμε εμεις οι καθαροι. Ποσα αντικκε κλισε σε ενα τοσο δα σχολιακι... λογοτεχνικο επιτευγμα.

sniper

Γιώργος είπε...

https://www.youtube.com/watch?v=0u7PT7heg6o

eagainst crew είπε...

@sniper

μήπως βρίσκεσαι σε λάθος κόμμα ; Ας με διορθώσει κάποιος αλλά η σταλινική γραμμή δεν είναι σε ισχύ από το κκέ; Όπου ο όρος σταλινισμός παρεμπιπτόντως ,δεν επινοήθηκε από κάποιο αμερικανάκι αντιδραστικό, αλλά από τον ίδιο τον Kaganovich, τον τελευταίο μπολσεβίκο και σημαίνει κάτι πολύ συγκεκριμένο όσον αφορά την εξουσία και την επιβολή της.

Για να κάνουμε μια υπόθεση. Ας πάρουμε σαν πρόσφατο παράδειγμα τον κύριο Τσακνή (ο πλέον «οπορτουνιστής, προδότης» κ.α.), που παρ’όλες τις πολιτικές διαφωνίες μας, τον θεωρώ ωραίο τύπο.Αύριο ας πούμε παίρνει την εξουσία το κόμμα (δεν εννοώ φυσικά με εκλογές).Με βάση μια τέτοια εξέλιξη
α) Τα τραγούδια του θα παίζονται από το κομματικό ράδιο;
β) Ο κύριος Τσακνής θα συνεχίσει να μένει σπίτι του;

@Гриша
καλά για τον Τζίμη, όλοι ξέρουμε που θα τον πάτε. Μόνιμη περιοδεία στα νησιά

Ανώνυμος είπε...

To KKE ειχε κοντα του και στις ταξεις του Ριτσο, Βαρναλη, Λοιζο, Καβαδια και ενα σωρο αλλους και μας τη λεει ο αλλος για τον Τσακνη...Ενταξει ρε μεγαλε δε λεω καλος ο Τσακνης για τα κυβικα του αλλα σιγα τον Τζιμ Μορισον που αν δεν τον ακους δε τη βρισκεις.
Επισης ο Μικης οσο ηταν κοντα στο ΚΚΕ και το λαικο κινημα εγραφε αριστουργηματα. Απο το 91 και μετα τι εχει γραψει? Γιατι οπως ειπε και καποιος αλλος ''τεχνη ειναι οι αγωνες του λαου''.
Ο Λεκκας επισης μια χαρα σταση εχει κρατησει παρα κατι προβοκατορικα τα οποια τον συνδεανε με το ΕΠΑΜ.
Οι υπολοιποι που ειπες δεν διαφωνησαν με καμια ηγεσια. Καριεριστες με πελατεια τον κοσμο του ΚΚΕ ηταν πλην του Αλκινοου που ποτε δεν ηταν με το ΚΚΕ. Οταν ειδαν αλλου πελατεια την εκαναν. Ο ενας στις πλατειες, ο αλλος να παιζει μεχρι και στην ΟΝΝΕΔ και να βριζει το κομμα που αντιδρουσε στο γηπεδο της Παναθας, ο τριτος με τους φραξιονιστες και παει λεγοντας.
Ο Σαρρης τουλαχιστον δεν το παιξε ποτε αλλου ηταν και μονος του εβγαλε συμπερασμα και συμπορευεται με το ΚΚΕ. Απεριοριστη εκτιμηση και σεβασμος για ανθρωπους και καλλιτεχνες οπως ο Σαρρης εχω προσωπικα. Σε αντιθεση με τα ναυαγια της ταξικης παλης. Αν θες χιλιες φορες αυτος που εκτιμα την ΚΝΕ για το βημα που του δινει να προβαλει την τεχνη του αλλα μας λεει στα ισα οτι διαφωνει με την πολιτικη μας παρα αυτος που ενω εχει περασει με τον αντιπαλο απαιτει και κομματικη ταυτοτητα.

ratm

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

''Ας με διορθώσει κάποιος αλλά η σταλινική γραμμή δεν είναι σε ισχύ από το κκέ;''

Oχι,γιατι δεν υπαρχει ''σταλινισμος'' ουτε σε θεωρητικο ουτε σε πρακτικο επιπεδο.

Ανώνυμος είπε...

Ποιά είναι η "σταλινική γραμμή" και πότε το ΚΚΕ δήλωσε "σταλινικό" κόμμα ρε EAgainst crew;

Ηρθε τώρα ο μεταμοντέρνος αντιεξουσιασμός να κάνει και υποδείξεις. Αεικαλααααααα...




Σ.

Ανώνυμος είπε...

eagainst crew, οχι φιλε. Αν θες να γινεται κουβεντα, θα απαντας σε οτι ειπαμε, οχι σε οτι νομιζεις οτι θα σε βολευε να ειχαμε πει. Ειπα τι ακουμε, ανεξαρτητα απο τις επιταγες της σατανικης σταλινικης/τροτσκιστικης ηγεσιας μας, οχι τι παιζει ή θα επαιζε το ραδιοφωνο του κομματος.

Αλλα αν θες τοσο πολυ να μαθεις για τη σταλινικη γραμμη, ας απαντησω στις υποθετικες σου ερωτησεις. (Βεβαια, μπορεις να παρεις μια γευση σημερα απο τον 902, εχει ροκ, μεταλ, χιπ χοπ και τζαζ εκπομπες μεταξυ αλλων).

α) Αν λοιπον η εργατικη ταξη επαιρνε την εξουσια και ημουν εγω υπευθυνος για το ραδιοφωνο (μονον ετσι μπορω να κανω υποθεση, αν σ αρεσει), δεν θα ξαναεβαζα ποτε τσακνη, εκτος κι αν μου το ζητουσαν ολημερις εκατονταδες ακροατες (που δεν το νομιζω, δεν εχω γνωρισει ανθρωπο που να κοβει τις φλεβες του για τον τσακνη, αν και δεν αμφιβαλλω οτι θα υπαρχουν καποιοι). Ο λογος ειναι οτι δεν εχω ευχαριστηθει ποτε ουτε δυο νοτες στη σειρα απο τα τραγουδια του και δεν θεωρω οτι εχουν να προσφερουν κατι, μουσικα και στιχουργικα, ανεξαρτητα απο το πού παταει πολιτικα ο ιδιος σημερα ή αυριο.

β) Αν ο τσακνης συνεχιζε να ειναι αυτο που ειναι σημερα, δηλαδη ενας ακινδυνος βλακακος, θα μπορουσε να ιδιωτευσει οσο τραβουσε η ψυχη του. Η ευμενης ουδετεροτητα απεναντι μας, ειναι κατι που θελουμε για ορισμενους. Αν περνουσε ανοιχτα ή κρυφα με το μερος της αντιδρασης και της αστικης ταξης, θα τον αναλαμβαναν τα λαικα δικαστηρια και αυτο ισχυει για τους παντες, οχι μονο για τους τσακνηδες αυτου του κοσμου.

Ελπιζω να σε καλυψα.

ΥΓ1 Το προβλημα με τοποθετησεις και ερωτηματα που καταληγουν, οπως κι αν διατυπωνονται, ουσιαστικα στο "εισαι σε λαθος κομμα", ειναι οτι ποτε δεν μας εχει πει κανεις ποιο ειναι το σωστο, ετσι για να γνωριστουμε καλυτερα.

ΥΓ2 Στον πανουση θα δωσουμε συνταξη, ειναι και σε ηλικια που θεωρουμε οτι πρεπει σιγα σιγα να παιρνει συνταξη ο κοσμος. Μπορει να παει σε οποιο νησι θελει, αν και ειμαι σιγουρος οτι θα προτιμησει συνταξεις και νησια αλλων χωρων.

sniper

Ανώνυμος είπε...

1.39 Δεν υπαρχει ο ορος Σταλινισμος Αυτο ειναι εφευρημα του καπιταλι σμου και των οπορτουνιστων.Μπολσεβι κισμος λεγεται συμφωνα με αυτα που μας διδαξανε Μαρξ Λενιν και οχι Καουτσκι Μπερσταιν. Οσο για τον τροπο επιβολης του Μπολσεβικισμου και αυτο απο τις μυστικες υπηρεσιες ειναι βγαλμενο.Εκτος και αν θα σου πετανε σφαιρες και εσυ λουλουδια Οποτε παω Πασο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

To KKE ηταν το μοναδικο κομμα που τιμησε με ειδικη εκδηλωση,δεν θυμαμαι ακριβως ποτε,τον...δεξιο Μανο Χατζιδακι για την μουσικη του προσφορα στον τοπο.Αρα μακρυα απο μας στοχευσεις του τυπου αριστερη ή οχι μουσικη.Κι ενα ευχαριστω κι απο μενα στο συντροφο που κουραστικε ν αποδωσει το σωστο νοημα των λεγομενων του Ιωαννιδη. Πλεμπας.

eagainst crew είπε...

@ για τον ορο σταλινισμό

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ο ορος αυτός πρωτοειπώθηκε από τον γνήσιο μπολσεβίκο Kaganovich και τον υοθέτησε και ο Khrushchev, στενότατοι και οι δυο συνεργάτες του Stalin. Είναι τουλάχιστον αστείο να λέμε ότι αποτελεί μόνο μια λεκτική εφεύρεση, ενώ ορίζει μια πάρα πολύ συγκεκριμένη πολιτική κατάσταση. Έχουν γίνει διασπάσεις Κομμουνιστικών κομμάτων με αφορμή αυτό, έχουν γίνει αναλύσεις, έχουν γραφτεί βιβλία αφιερωμένα στο σταλινισμό, σύντροφοι αυτοπροσδιορίζονται ως σταλινικοί και εσείς μου λέτε ότι είναι απλά μια κενή λέξη; οκ...

@sniper

Με κάλυψες, ήσουν ειλικρινής και το εκτιμώ. Βεβαια, η απάντηση σου είναι αναμενόμενη γιατί και σε άλλες συζητήσεις με οπαδούς του κκε, κάποιοι έχουν και αυτοί την ίδια στάση με εσένα. Όμως αυτή η απόλυτη στάση παραμένει για εμένα ακατανόητη. Πολύς κόσμος στην αριστερά εκτός του κόμματος, δεν μπορεί να χωνέψει ακριβώς αυτή την πρακτική, δηλαδή: ότι δεν ακολουθεί την κομματική γραμμή, δεν ακούγεται, φιμώνεται και λοιδωρείται. Είναι το σημείο που χωρίζει την προοδευτική αριστερά της ελευθεριακής αντίληψης από τον στενό δρόμο του απόλυτου δόγματος και του συγκεντρωτισμού της εξουσίας. Ο ελευθεριακός αντιεξουσιαστικος χώρος, έχει υποπέσει και σε παραπτώματα, αλλα ποτέ δεν έχει κατηγορηθεί για δογματική καθοδήγηση και ιδεολογική επιβολή στον τρόπο ζωής συντρόφων. Για αυτό μου έκανε πάντα εντύπωση, από την εποχή του Παπακωνσταντίνου που άκουγα παλιά, πως μπορεί κάποιος από απόλυτο «κόκκινο είδωλο» να καταποντιστεί στην ανυποληψία, με μόνο κριτήριο ότι δεν συμφωνεί σε όλα με την κομματική γραμμή ή ότι δεν έχει δικαίωμα να εχει άλλη άποψη. Δεν γίνεται το οποιοδήποτε κόμμα, κράτος, κυβέρνηση να μου καθορίζει τι θα ακούω, πως θα ντύνομαι, τι ταινίες θα βλέπω. Απλά δεν γίνεται να το δεχτώ και παραμένει ακατανόητη για μένα η επιμονή σε ένα τέτοιο μοντέλο εξουσιαστικών σχέσεων μεταξύ κόμματος-λαου.

Ανώνυμος είπε...

7.44 Το προλεταριακο κομμα νεου τυπου το ιδρυσε ο Λενιν με δημοκρατικο συγκεντρωτισμο και με αυτον τον τροπο μπορεσανε να παρουνε την εξουσια το 1917. Το να διαφωνουμε στην Στρατηγικη δεν εχει κανενα νοημα να ειμαστε στο ιδιο κομμα. Και ιδιαιτερα το θεμα της συμμετοχης ΚΚ σε αστικες κυβερνησεις που οπου εγινε κατεστρεψε τα παντα. Η αστικη ταξη παλευει με οποιοδηποτε τροπο να μην χασει την εξουσια της ακομα και με το προσωπειο του οπορτουνισμου και η αντιμετωπιση της απο το προλεταριατο ειναι δυνατη μονο με σιδερενια πειθαρχια και τιποτα αλλο. Για τον Σταλινισμο τα ειπαμε. Δεν υπαρχει αυτος ο ορος. Μπολσεβικισμος ειναι το ονομα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@eagainst

Το ΚΚΣΕ τη λεγομενη σταλινικη περιοδο,δεν εκανε τιποτα αλλο απο το να ακολουθησει σε επιπεδο θεωριας και πραξης,τον Μαρξ και τον Λενιν.

Εκτος και αν νομιζεις οτι οι Μαρξ,Ενγκελς,Λενιν ηταν τιποτα χαζοχαρουμενη φιλελευθεροι που ηταν υπερ της ''ανεκτικοτητας'',της ''δημοκρατιας'',του ''πλουραλισμου'' κλπ.

Πρακτικα ο,τι αποκαλειται σταλινισμος,αναφερεται στη δικτατορια του προλεταριατου,και στο κομμα νεου τυπου.Την πρωτη την συνελαβαν θεωρητικα οι Μαρξ-Ενγκελς,και την εφαρμοσε ο Λενιν,και το δευτερο ηταν εξ ολοκληρου δημιουργημα του Λενιν.

Για αυτο,οσοι μιλανε για σταλινισμο,δεν εχουν ιδεα απο μαρξισμο λενινισμο και την ιστορια του εργατικου κινηματος.

Yannis Theocharis είπε...

Τι να τους κάνει το ΚΚ€ τους Τσακνήδες; Τώρα έχει τις τιτίκες, που μάλλον ανησύχισαν για το €υρώ και τρέξαν να στηρίζουν το κομμα που εγγυάται τη (νομισματική) σταθερότητα.

Κριτίας, ο εκ των Κασσιτερίδων νήσων ορμώμενος.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

ΥΓ Ο ελευθεριακος αντιεξουσιαστικος χωρος,οταν καταφερει και διαχειριστει κατι που εχει μεγεθος μεγαλυτερου ενος κοινοβιου,τοτε θα χει νοημα να συγκριθει με το κομμουνιστικο κινημα.

Το να συγκρινουμε εναν πολιτικο χωρο που μεταξυ των αλλων ασκησε εξουσια για 7,5 δεκαετιες σε μεγαλο μερος της υφηλιου,με εναν αλλο που πρακτικα ειναι ομιλος πολιτικων και φιλοσοφικων συζητησεων,ειναι τελειως αδοκιμο.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε eagainst, η ερώτηση μου παραήταν απλή για να μην την απαντήσεις. Τι ορίζεται ως σταλινισμός και πότε το ΚΚΕ δήλωσε τέτοιο. Ποιές διασπάσεις και ποιός Γκαγκανοβιτς. Αν θες να μιλήσουμε για το πολιτικό πλαίσιο του ΚΚΕ, να μιλήσουμε στα σοβαρά, όχι με αφορισμούς και ευκολίες.




Σ.

Ανώνυμος είπε...

Οι κανόνες του σχολιασμού λένε οτι το μπλόγκ δέχεται "κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση". Το σχόλιο του κόπρου που ακούει στο όνομα Κριτίας πως ακριβώς προσθέτει στη πολιτική συζήτηση;



Σ.

Ανώνυμος είπε...

"...Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ο ορος αυτός πρωτοειπώθηκε από τον γνήσιο μπολσεβίκο Kaganovich και τον υοθέτησε και ο Khrushchev, στενότατοι και οι δυο συνεργάτες του Stalin..."

Ο όρος σταλινισμός δεν έχει κανέναν συγκεκριμένο ορισμό (πχ δεν αποτελεί κάποιο ρεύμα του μαρξισμού) και χρησιμοποιείται προπαγανδιστικά και μόνο για διαφορετικά πράγματα κατά καιρούς, αλλά πάντοτε με τους μπαμπούλες του "ολοκληρωτισμού", του δογματισμού, της καταπίεσης κτλ από πίσω. Το επιχείρημα δε ότι τον χρησιμοποίησε ο Χρουτσώφ (με βάση την πορεία του) είναι απλώς αστείο.

Για τα υπόλοιπα που γράφεις, δυστυχώς η πραγματικότητα δεν σε επιβεβαίωνει για το ποιός φιμώνει ποιόν κτλ. Πχ για τον Παπακωνσταντίνου υπήρχε φωτό του στον 902 με τον Κουτσούμπα με προβολή έργου στο οποίο συμμετείχε (http://www.902.gr/eidisi/politismos/59107/sto-theatro-diana-o-d-koytsoympas-foto#/0) αφού ο πρώτος είχε διαχωρίσει την θέση του από αυτές του κκ. Για τις υπόλοιπες γενικεύσεις σου δεν θα επεκταθώ, αρκούμαι στο κλισέ αν θες ότι στον σοσιαλισμό η τέχνη θα είναι υπόθεση του λαού, και αυτό δεν θα αλλάξει επειδή κάποιοι είστε αλλεργικοί στην κριτική της "πλέμπας" και αρέσκεστε στο να δημιουργείτε είδωλα, τα οποία όπως σωστά σου επισήμαναν και άλλοι, σήμερα έχουν ελάχιστη σχέση με τους λαϊκούς αγώνες.

Ijon Tichy

Ανώνυμος είπε...

Η Τιτικα Σαριγκουλη πονεσε πολλους με την σταση της τους χαλασε ολοκληρη την προβολατσια που ειχανε φτιαξει. Εφοπλιστες ξενοδοχοι και εξωτερικο εμποριο θα τους βολευε μια χαρα η εξοδος απο την ευρωζωνη Μεσα σε μια νυχτα θα αγοραζανε τα παντα παφθηνα και θα κανανε καλυτερες μπιζνες με Ρωσια Κινα. Τωρα τη οφελος εχει η εργατικη ταξη απο ολη αυτην την τραγωδια που θα ζησει την στιγμη που δεν εχει παρει τα μεσα παραγωγης στα χερια της να φτιαξει την δικη της εξουσια ειναι κατι που θα ρωτησουμε μεντιουμ. Εκτος και αν εχουμε Φεουδαρχια οποτε πραγματι χρειαζομαστε αστικοδημο κρατικη επανασταση ΩΡΑΙΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Σταλινικός είπε...

Σήμερα πάντως το κομματικό ραδιόφωνο του 90.4 παίζει και Τσακνή και Μαχαιρίτσα και όλους εκείνους που "έκαναν το λάθος να διαφωνήσουν με την κομματική ηγεσία"

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι το "τι θα παίζεται" θα πρέπει να εξετάζεται κατά έργο και όχι κατά δημιουργό. Και ένας βασικός λόγος είναι ότι το έργο μπορεί να λειτουργεί ακόμα και κόντρα στις προθέσεις του δημιουργού. Δε θεωρώ ότι δε θα έπρεπε να παίζονταν τραγούδια πχ του Χατζιδάκι ή του Άκη Πάνου επειδή ήταν δεξιοί.
Υπάρχουν επίσης παραδείγματα που η κρίση επί ενός τραγουδιού ή μιας ομάδας τραγουδιών δεν έμεινε σταθερή στο χρόνο. Ως παράδειγμα αναφέρω τα ρεμπέτικα (χωρίς να λέω ότι η μετέπειτα κρίση ήταν σωστότερη της αρχικής). Νομίζω δηλαδή ότι στη τέχνη χωρούν κάποιες ελαστικότητες. Από την άλλη όμως θεωρώ εξαιρετικά απαραίτητο να κοπεί μαχαίρι όλη αυτή η "αίγλη" με την οποία περιβάλλονται οι καλλιτέχνες και η οποία είναι πολλές φορές είναι παντελώς αδικαιολόγητη. Οι Μπρεχτ είναι εξαιρέσεις και πιθανότατα Μπρεχτ δε θα υπάρχουν πολλοί και για αρκετό καιρό μετά την Επανάσταση.

ρα

Ανώνυμος είπε...

eagainst crew, αν απο το σχολιο μου καταλαβες οτι "Πολύς κόσμος στην αριστερά εκτός του κόμματος, δεν μπορεί να χωνέψει ακριβώς αυτή την πρακτική, δηλαδή: ότι δεν ακολουθεί την κομματική γραμμή, δεν ακούγεται, φιμώνεται και λοιδωρείται.", τοτε ή αδυνατεις να κατανοησεις τι λεω ή καπου εκφραστηκα πολυ λανθασμενα, αλλα με ξαναδιαβαζω και με ξαναδιαβαζω και ειλικρινα δεν βλεπω κατι τετοιο. Σου ειπα οτι δεν αρεσει σε μενα ο τσακνης, ανεξαρτητα απο το αν αρεσει στον κουτσουμπα, στον παναγιωτη, στο απολιθωμα, ανεξαρτητα απο την πολιτικη του σταση σημερα, χτες, αυριο. Δεν μου αρεσε ουτε οταν ερχοταν στα φεστιβαλ της κνε (και αυτος και η πλειοψηφια του ειδους του) και αποθεωνοταν απο χιλιαδες, δεν μου αρεσει ουτε σημερα που λεει ανοησιες και χαιρεται ο κριτιας. Δεν θα διαπαιδαγωγουσα ουτε μισο ανθρωπο με τσακνη αν μου δινοταν η ευκαιρια, ειλικρινα δεν μπορω να γινω πιο κατανοητος.

Και στο κατω κατω, ανεξαρτητα απο το τι θελει η αυτου μεγαλειοτητα μας, υπαρχει και η αντικειμενικη πραγματικοτητα. Ενα σωρο μελη και οπαδοι του κκε ακουν τσακνη και ο 902 τον παιζει πολυ, τι να κανουμε τωρα? Με το στανιο ηγεσια που φιμωνει και λοιδωρει οποιον δεν συμφωνει μαζι της? Παρτο λιγο αλλιως.

sniper

Ανώνυμος είπε...

"Ο ελευθεριακός αντιεξουσιαστικος χώρος, έχει υποπέσει και σε παραπτώματα, αλλα ποτέ δεν έχει κατηγορηθεί για δογματική καθοδήγηση και ιδεολογική επιβολή στον τρόπο ζωής συντρόφων."

Αυτό είναι ψέμα και μάλιστα μεγάλο. Για παράδειγμα ο Άσιμος είχε φάει μεγάλο κράξιμο επειδή είχε βγάλει δίσκο.

ρα

zoot horn rollo είπε...

Σε απόγνωση βρίσκονται διάφοροι και ψάχνουν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Μια που λεμε για ''καλλιτεχνες'' που τα σπασανε με το ΚΚΕ,ειδατε τι ομοφοβικες μαλακιες ελεγε στον Καζακη ο Πανουσης?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κώστα, το πρόβλημα είναι ότι δεν ακούν τις εισηγήσεις μου και δεν τους έχουν φέρει τους ζιγκ-ζαγκ στο φεστιβάλ για μια ιστορική επανασύνδεση, που θα κάνει πάταγο. Αλλά αφού τέτοιοι είναι, τι περιμένεις...

Ο σταλινισμός χρησιμοποιούταν τότε ως έννοια, για να υποδηλώσει το λενινισμό της εποχής της οικοδόμησης, όπως και ο λενινισμός ήταν συνέχεια του μαρξισμού την εποχή του ιμπεριαλισμού και του επαναστατικού περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Βέβαια το κόμμα σήμερα δε δέχεται ως επιστημονικό αυτόν τον όρο και από την άλλη ακόμα κι αν κάποιος το δεχόταν ως βάση για συζήτηση είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που μάλλον έχει -αλλά δε μας το λέει και κρατάει για τον εαυτό του τον ορισμό- ο eagainst. Συνεπώς τζίφος η δουλειά