Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

ΚΚΕ και BRexit

Εν αρχή ήταν η ΕφΣυν και η σπέκουλα για τη "διγλωσσία" του ΚΚΕ, που άλλα λέει μέσα (ως ΚΚΕ εσωτερικού;) κι άλλα έξω. Γιατί -λέει- άλλο το "ούτε-ούτε" του ΓΓ, ούτε BRemain ούτε BRexit, και άλλο να χαιρετίζεις τις τάσεις απογαλακτισμού, εναντίωσης, κτλ, από την ΕΕ. Που δε βγάζει πολύ νόημα βέβαια (δίνεις το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται, αλλά του εξηγείς τι χρειάζεται για να μείνει όρθιος), αλλά σημασία έχει να μείνει κάτι στον κόσμο ως αίσθηση, προτού κατακαθίσει η σκόνη.

Η πλάκα είναι πως ακόμα κι αν πάρεις τοις μετρητοίς τα λεγόμενά τους και προσπαθήσεις να βγάλεις άκρη, πέφτεις σε αξεδιάλυτες αντιφάσεις, καθώς ο Κουτσούμπας βγαίνει ο εκφραστής της "σκληρής, αριστερίστικης γραμμής", ενώ ο Μαρίνος και ο Βαγενάς εμφανίζονται "πιο διαλλακτικοί". Αλλά αν το ψάξουμε πχ για τη Συρία και την Ουκρανία, θα δούμε πως τότε έλεγαν τα αντίθετα και μοίραζαν ανάποδα τους ρόλους! Η ομιλία του ΓΓ στην εκδήλωση στο Σπόρτιγκ ήταν "πιο διαλλακτική" ενώ τα άρθρα του Βαγενά πχ "έξαλλος αριστερισμός" που αγνοούσε τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και δεν τις αξιοποιούσε.

Αυτό που είναι πιο κοντά στην αλήθεια είναι πως το ΚΚΕ είναι πολύ προσεκτικό στις διατυπώσεις τους στα πλαίσια των διεθνών του σχέσεων, όπου προσπαθεί να βρει κοινή γλώσσα και ένα πλαίσιο αναφοράς με διάφορα ΚΚ, που δεν έχουν ωστόσο ταύτιση απόψεων με το δικό μας. Από αυτήν την κοινή γλώσσα μέχρι τη "διγλωσσία, η απόσταση είναι τεράστια.

Μετά ήταν η σπέκουλα για το ΚΚΕ που απεμπολεί μια πάγια και χαρακτηριστική θέση του για την αποδέσμευση από την ΕΕ και την αποδυνάμωση της τελευταίας. Ας τα δούμε ένα προς ένα.

Καταρχάς, γενικά μιλώντας, είναι πολύ περίεργο, εφόσον μιλάμε για τακτική, δηλ για το ευέλικτο κομμάτι της στρατηγικής, να θεωρείται ως προδοσία και όχι ως δείγμα τακτικής ευελιξίας (ή τέλος πάντων να κριθεί συγκεκριμένα) η αλλαγή μιας θέσης. Και μάλιστα από τους ίδιους, που σε αντίθετη περίπτωση, θα μιλούσαν για την ίδια κασέτα, απολιθωμένες θέσεις, κοκ.

Ναι αλλά δεν είναι καν αυτή η περίπτωση. Μιλάμε εξάλλου για ένα κόμμα που κατέβαινε με βασικό τρίπτυχο στην προεκλογική περίοδο: διαγραφή χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Για τέτοια εγκατάλειψη του στόχου της αποδέσμευσης μιλάμε...

Πάμε παρακάτω. Παρά τις όποιες αναλογίες μπορεί να βρει κανείς ανάμεσα στα δύο δημοψηφίσματα (το βρετανικό φέτος και το ελληνικό πέρυσι), είναι εμφανώς διαφορετικές περιπτώσεις οι δύο χώρες και το πώς τίθεται το ζήτημα της εξόδου σε κάθε μία, τι στάση τηρεί η κάθε αστική τάξη σχετικά με αυτό και με ποια ενδεχόμενα φλερτάρει. Αλλιώς μπαίνει (αναλύεται, τεκμηριώνεται) δηλ το ζήτημα σε μια χώρα, όπου αναπτύσσονται ισχυρές φυγόκεντρες τάσεις και μια μερίδα των μονοπωλίων της τάσσεται ανοιχτά υπέρ της αποδέσμευσης και αλλιώς στη χώρα μας, όπου ο ευρωμονόδρομος είναι στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης.

Παρόλα αυτά, το δια ταύτα είναι και στις δύο περιπτώσεις το ίδιο: αποδέσμευση με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων κι αλλαγή της τάξης στην εξουσία. Τόσο στη Βρετανία, όπου είναι κομβικής σημασίας να μη στοιχηθεί πίσω από ένα αστικό, ευρωσκεπτικιστικό  μπλοκ η εργατική τάξη κι η πρωτοπορία της, όσο και στην Ελλάδα όπου μια πιθανή αποδέσμευση από μόνη της δε θα αρκούσε για να δώσει επαναστατική, ριζική λύση.

Δηλ το ΚΚΕ θεωρεί προϋπόθεση της αποδέσμευσης τη λαϊκή εξουσία; Και πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτή η τελευταία εντός του ευρωενωσιακού ιμπεριαλιστικού πλαισίου; Δε θα 'ταν σε κάθε περίπτωση καλύτερα τα πράγματα και πιο ευνοϊκά για την υπόθεσή μας αν ήμασταν εκτός ΕΕ;
Ναι. Αλλά αν είναι έτσι, γιατί να μη βάλομε ως αυτόνομα αίτημα και στόχο πάλης και την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα; Δε θα είναι καλύτερα τα πράγματα και πιο ευνοϊκά για την υπόθεσή μας, αν δεν ήμασταν στο ευρώ; Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι μπορεί να αρχίσει να οικοδομεί σοσιαλισμό εντός ευρωζώνης.
Αλλά αν ακολουθούμε τόσο απλοϊκό σκεπτικό και σκεφτόμαστε σχηματικά σα σχολαστικιστές, θα οδηγούμαστε σε τόσο άθλια συμπεράσματα.

Το ζήτημα (κι η ίδια η ζωή βασικά δεν μπαίνει σε ξεχωριστά κουτάκια, βήματα, στάδια, κοκ, αλλά συγκεκριμένα. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κληθούμε να ψηφίσουμε σε κάποιο δημοψήφισμα για την παραμονή μας ή όχι στην ΕΕ (κι η περυσινή αντίστοιχη πρόταση του ΚΚΕ δε θα γινόταν ποτέ δεκτή από το αστικό κοινοβούλιο). Αν για κάποιο λόγο (που σήμερα δε φαίνεται καν στον ορίζοντα) τεθεί ζήτημα αποδέσμευσης, αλλά αυτή μείνει μετέωρη, χωρίς να συνοδευτεί από τα επόμενα, απαραίτητα βήματα (όπως μπαίνουν από το τρίπτυχο του κόμματος), η χώρα δεν πρόκειται να λειτουργήσει ομαλά, σε συνθήκες εργαστηρίου, εντός κάποιας προστατευτικής γυάλας, ώστε να δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε την κατάσταση ως μια επαναστατική ευκαιρία, αλλά σε ένα δυσμενές, άγριο περιβάλλον πίεσης και περικύκλωσης (και μάλιστα χωρίς τα εργαλεία και τις δυνατότητες που θα είχε μια επαναστατική εξουσία), όπου κάθε αρνητική επίπτωση θα γύριζε εις βάρος μας, κατά το (αήττητο) σκεπτικό: εσείς δεν ήσασταν που θέλατε την αποδέσμευση; Τα δικά σας λουζόμαστε τώρα...
Κι άντε να εξηγήσεις εκ των υστέρων, και μες στο γενικό χαμό, ότι η δική σου πρόταση είναι τελείως διαφορετική, διαχωρίζεται από αυτήν την κατάσταση, υπήρχε αστερίσκος στο σύνθημα, κτλ...

Η αποδέσμευση δεν μπαίνει ούτε ως προϋπόθεση ή προαπαιτούμενο της λαϊκής εξουσίας, ούτε και αντίστροφα, αλλά ταυτόχρονα, ως το πρώτο βήμα που πρέπει να συνδυαστεί άμεσα με τα υπόλοιπα (και σαν φόρα για το μεγάλο άλμα), αλλιώς θα μείνει μετέωρο και θα καταλήξει σε μια ακροβασία, σαν τον ποδηλάτη που σταματάει να κωπηλατεί στη μέση του σκοινιού. Δυστυχώς για όλους όσους επιμένουν να σκέφτονται σχηματικά (κι ευτυχώς για όλους τους υπόλοιπους) η σημερινή ανάγνωση της κατάστασης, μας λέει πως η ζωή και το επαναστατικό κίνημα δε θα σταματήσει σε ένα πιθανό GRexit (σκέτο με ολίγη) ή ένα δημοψήφισμα κι ότι η πραγματική ζωή κυλάει χωρίς να κοιτάζει τις ιδεοληψίες και τη μελαγχολία του καθενός, συνδέοντας εκ των πραγμάτων κάθε σοβαρό βήμα με το στρατηγικό στόχο που θα το διασφαλίσει. Αρκεί προφανώς κι ο υποκειμενικός παράγοντας να είναι έτοιμος να δράσει σε αυτή την κατεύθυνση και να μην αφήσει την ευκαιρία αναξιοποίητη.

Εκκρεμεί από την αρχή ένα ακόμα ζήτημα. Μήπως έτσι το ΚΚΕ αυτοκτονεί πολιτικά κι εγκαταλείπει την κρίσιμη στιγμή μια πάγια θέση του που την καλλιέργησε κόντρα στο ρεύμα στους πιο δύσκολους καιρούς, (πχ το 92', εν μέσω αντεπανάστασης και ψήφισης του Μάαστριχτ); Απεναντίας.

Υπενθυμίζω ότι ο στόχος πάλης για αποδέσμευση έμπαινε σχετικά αυτόνομα με κεκτημένη ταχύτητα από την εποχή της ΕΟΚ, όταν η έξοδος σήμαινε σχεδόν αυτομάτως σύνδεση με το συνασπισμό των σοσιαλιστικών χωρών και τη Σοβιετική Ένωση που ήταν τότε πολύτιμος σύμμαχος κάθε αντίστοιχης προσπάθειας-διαφοροποίησης. Με άλλα λόγια, ο στόχος της εξόδου δεν ήταν ρεφορμιστικός, αλλά ρεαλιστικός και ο παγκόσμιος συσχετισμός ήταν τέτοιος που διασφάλιζε τους υλικούς όρους για τη συμπλήρωση του στόχου.

Σήμερα που αυτό το ευνοϊκό διεθνές πλαίσιο δεν υφίσταται, δεν υπάρχει τίποτα ευκόλως εννοούμενο για να παραλειφθεί και να μην προβλεφτεί συγκεκριμένα, κανένας επιμέρους στόχος που να μπορεί να σταθεί χωρίς μια συνολική πρόταση κι έξω από αυτήν.

Κατά συνέπεια, αυτό που οφείλει να (συνεχίσει να) κάνει το ΚΚΕ, κατά τη γνώμη μου, είναι να μπει μπροστά, να σηκώσει με θάρρος και έντονα το μέτωπο της αποδέσμευσης, ενάντια σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού κόσμου, να συσπειρώσει τις αντι-ΕΕ διαθέσεις των λαϊκών μαζών. Και να μη φοβηθεί την επαφή και τη ζύμωση με ευρύτερα λαϊκά στρώματα που η συνείδησή τους φτάνει μόνο ως το σημείο της εναντίωσης με την ΕΕ, χωρίς να έχει σκεφτεί ή να συμφωνεί με το παρακάτω.

Και από την άλλη, να εξακολουθήσει επίμονα να εξηγεί, να ζυμώνει, να καλλιεργεί το σύνθημα και την ανάγκη να συνδεθεί η αποδέσμευση με το στρατηγικό στόχο, να εργάζεται ακούραστα για την ωρίμανση, την ενίσχυση του μαζικού κινήματος και το μπόλιασμά του με αυτούς τους στόχους. Τόσο απλό (στα λόγια) και τόσο σύνθετο συνάμα (στην πράξη).

44 σχόλια:

Mujeres Libres είπε...

"....Και να μη φοβηθεί την επαφή και τη ζύμωση με ευρύτερα λαϊκά στρώματα που η συνείδησή τους φτάνει μόνο ως το σημείο της εναντίωσης με την ΕΕ, χωρίς να έχει σκεφτεί ή να συμφωνεί με το παρακάτω."

Τι δεν καταλαβαινετε ρε σεις?

Ο Περισσός εχει βαλει πλωρη να κανει την πιο γνησια, καθαροαιμη,ανοθευτη επανασταση στην ιστορια του σοσιαλισμού. Με λαο και μελη μπετον με 100% ιδεολογικη καθαρότητα και ακολουθους με ακλόνητη πιστη στην στρατηγικη του.

Τα δημοψήφισματα ειναι για τους φλωρους λεμε.

Επανασταση μονο, χωρις αυταπάτες και ημίμετρα. Επιστημονικα μιλαμε τωρα.

(...Μεχρι να γινει πραγματικοτητα αυτο ομως, μεινε λαε στο ιμπεριαλιστικο κλουβι, γιατί εξοδοι, διαμαρτυριες,παρεμβασεις,ρήγματα χωρις αμεσο σκοπο την λαικη εξουσια και κοινωνικοποίηση των μεσων παραγωγής, δεν αξιζουν μια φιλαρακο.)

ΥΓ. Εγραφε καποιος καποτε:
“Η σοσιαλιστική επανάσταση στην Ευρώπη δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά το ξέσπασμα της μαζικής πάλης όλων των καταπιεζομένων και δυσαρεστημένων.

Αναπόφευκτα θα πάρουν μέρος σ’ αυτήν τμήματα των μικροαστών και των καθυστερημένων εργατών – χωρίς μια τέτοια συμμετοχή δεν είναι δυνατή η μαζική πάλη, δεν είναι δυνατή καμιά επανάσταση – κι εξίσου αναπόφευκτα θα φέρουν μαζί τους στο κίνημα τις προλήψεις τους, τις αντιδραστικές τους φαντασιοπληξίες, τις αδυναμίες και τα λάθη τους.

Αντικειμενικά όμως θα επιτίθενται ενάντια στο κεφάλαιο, και η συνειδητή εμπροσθοφυλακή της επανάστασης, το πρωτοπόρο προλεταριάτο, εκφράζοντας αυτή την αντικειμενική αλήθεια της ποικιλόχρωμης και ποικιλόφωνης, ανομοιόμορφης και εξωτερικά κομματιασμένης μαζικής πάλης, θα μπορέσει να τη συνενώσει και να την κατευθύνει, να κατακτήσει την εξουσία, να καταλάβει τις τράπεζες, να απαλλοτριώσει τα μισητά για όλους (αν και από διάφορους λόγους!) τράστ και να πραγματοποιήσει άλλα… μέτρα, που στο σύνολο τους μας δίνουν την ανατροπή της αστικής τάξης και τη νίκη του σοσιαλισμού, νίκη που κάθε άλλο παρά «θα ξεκαθαριστεί» αμέσως από τη μικροαστική σκουριά……

….Όποιος περιμένει μια "καθαρή" κοινωνική επανάσταση, δεν θα τη δει ποτέ του. Αυτός είναι επαναστάτης στα λόγια που δεν καταλαβαίνει τι θα πει αληθινή επανάσταση. ”


Ανώνυμος είπε...

Έλεγε τίποτα και για τον φόβο μπροστά στον επελαύνοντα πολωνό υδραυλικό, για τις γκαστρωμένες έφηβες που μας τρώνε τα χρήματα, και τις γέφυρες των ελλήνων, ζητήματα για τα οποία δυστυχώς ανησυχούν αρκετοί μέσα στους "μη καθαρούς" ψηφοφόρους σήμερα;

ρα

TRASH είπε...

"Υπενθυμίζω ότι ο στόχος πάλης για αποδέσμευση έμπαινε σχετικά αυτόνομα με κεκτημένη ταχύτητα από την εποχή της ΕΟΚ, όταν η έξοδος σήμαινε σχεδόν αυτομάτως σύνδεση με το συνασπισμό των σοσιαλιστικών χωρών"

Εντελώς αυθαίρετο αυτό. Δεν ήταν συνδεδεμένες με το σοσιαλιστικό στρατόπεδο όλες οι καπιταλιστικές χώρες που δεν ήταν στην ΕΟΚ. Η ίδια η Ελλάδα δεν ήταν μέχρι το '81, και κατά διάρκεια της χούντας είχε κόψει τελείως επαφές, χωρίς φυσικά να προσεγγίσει κανένα σοσιαλιστικό στρατόπεδο.

Η αποδέσμευση από την ΕΟΚ (ή εξαρχής η θέση για η ένταξη στον "λάκο των λεόντων" που έλεγε η ΕΔΑ), συνοδεύονταν πάντα από επαρκή οικονομική-επιστημονική τεκμηρίωση για την επιδείνωση της θέσης λαού εξ'αιτίας ακριβώς της σύνδεσης με την ΕΟΚ.
Προβλέψεις που περιττό να πούμε πως έχουν δικαιωθεί και επιβεβαιωθεί πλήρως.

Από εκεί και πέρα υπάρχει η σωστή προγραμματική απόφαση του ΚΚΕ που συνδέει την αποδέσμευση από ΕΕ-ΝΑΤΟ-€ με τον στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού, και καλώς το κάνει για να μην μπει ως έξοδος από αυτά σαν "στάδιο". Θα ήταν γελοίο να είχες την ευκαιρία για σοσιαλιστική επανάσταση και να την αφήσεις να πετάξει γιατί πρέπει "πρώτα να βγεις από την ΕΕ".
Εξίσου γελοίο βέβαια θα ήταν να είχες την ευκαιρία να βγεις από ΕΕ-€-ΝΑΤΟ (με όλα τα δεινά που σημαίνει η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες) και να πεις "όχι ευχαριστώ παιδιά, δεν θα πάρω σήμερα, ξαναπεράστε μετά τον σοσιαλισμό". Αλλά δεν νομίζω το ΚΚΕ να λέει κάτι τέτοιο...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Trash, εντελώς αυθαίρετη είναι η ερμηνεία που δίνεις σε αυτά που γράφω.

Αυτό που λέω λοιπόν δεν είναι ότι αν μια χώρα έβγαινε από την ΕΟΚ, θα γινόταν αυτομάτως μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας -ξέρω γω- αλλά αν ήθελε να κάνει ένα τέτοιο βήμα, είχε ένα σίγουρο στήριγμα για να το αποτολμήσει και να αντέξει στους όποιους οικονομικούς, στρατιωτικούς και άλλους εκβιασμούς του ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου. Σήμερα αυτό το ευνοϊκό τοπίο δεν υπάρχει. Και τα αν κι εφόσον που εξετάζεις για το σήμερα, χωρίς να πηγαίνουν στο ζουμί, στο παρακάτω, είναι αστείες, σχηματικές υποθέσεις, σαν σενάριο φαντασίας που έχει ελάχιστη (έως ανύπαρκτη) θέση τόσο με την πραγματικότητα, όσο και με το τι λέει το κόμμα.

faros είπε...

Ένα μικρό τμήμα, της απόλυτα εμπεριστατωμένης Θέσης του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα στη Βρετανία.

Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος εκθέτει τις άλλες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, που όλα τα προηγούμενα χρόνια εκθείαζαν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, παρουσιάζοντάς την ως μια ανεπίστρεπτη διαδικασία ή έσπερναν αυταπάτες περί ανάγκης για "περισσότερη Ευρώπη της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης".
Εκθέτει κι εκείνες τις δυνάμεις που θεωρούν το εθνικό νόμισμα ως πανάκεια για τη λαϊκή ευημερία.
Η Βρετανία της στερλίνας έπαιρνε τα ίδια αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, όπως οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης.
Τα ίδια μέτρα θα συνεχίσει να παίρνει κι εκτός ΕΕ, αφού αυτά τα επιβάλλει η ανάγκη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των δικών της μονοπωλίων.

Είναι καλό, κατά τη γνώμη μου, να μελετηθεί ΟΛΟΚΛΗΡΗ η σχετική Ανακοίνωση.

Επιπλέον, ας μου επιτραπεί να καταθέσω και την εξής άποψη - δική μου.
Όχι ότι θα αλλάξει τίποτα το αξιόλογο για τον βρετανικό λαό από το Brexit, θα δείξει όμως, ότι μια χαρά μια χώρα, μπορεί "να την κάνει" από την λυκοσυμμαχία της ΕΕ.


ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Mujeres Libres
Koιτα ομως να δεις που ερχεται η πραγματικοτητα και διαλυει τις μπουρδες που γραφεις .Την ιδια ωρα που το ΚΚΕ "εναποθετει τα παντα " στον Σοσιαλισμο και δουλευει αυτη την προοπτικη μεσα στον λαο (κοντρα σε ολα τα παπαγαλακια του εχθρου) την ιδια ωρα μπαινει και μπροσταρης σε καθε μικρο και μεγαλο αγωνα τμηματων του λαου για ανασχεση της επιθεσης και αποκρουσης της .
ΤΟΜΠΟΛΑ ...λοιπον ..και τα αδιεξοδα σας τα βλεπει καθε μερα ο λαος οση λασπη και αν αναμοχλευετε
Κατι δεν σας βγαινει στην σαλαμοποιηση που κανετε ,στα κουτακια που εχετε στην μυαλουδαρα σας την οπορτουνιστικη και στα κλισε περι "σεχταρισμου "

AGIS είπε...

Δυο θέματα:

Το ένα η δήθεν αντίθεση ανάμεσα στις θέσεις "εσωτερικού" και τις θέσεις "εξωτερικού".
Κατά τη γνώμη μου το ζήτημα πηγάζει πρώτιστα από το γεγονός ότι "εδώ" βάζουμε μπροστά μας τον στόχο που έχουμε να παλέψουμε: Η ΕΕ είναι πολιτικοοικονομική μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου και της κυριαρχίας των μονοπωλίων. Και η αντίθεσή μας στην ΕΕ έχει στην αφετηρία της και στο στόχαστρό της την αντίθεσή μας στη δικτατορία του κεφαλαίου. Όχι μόνο την αντίθεσή μας στην υπαρκτή μορφή της που λέγεται ΕΕ (χωρίς να παραγνωρίζουμε τη σημασία που έχει το γεγονός ότι αυτή η μορφή είναι η υπαρκτή), αλλά στο ουσιαστικό της περιεχόμενο και σε κάθε εναλλακτική του μορφή.
Ενώ "εκεί" το ζήτημα μπήκε με τη μορφή μιας συγκεκριμένης πολιτικής πρόκλησης, του δημοψηφίσματος που προκάλεσαν ενδοαστικές αντιθέσεις (μες στις οποίες υπάρχει κι ένας ανταγωνισμός για την αποτελεσματικότερη απορρόφηση και εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας, για τον αποτελεσματικότερο τρόπο διαχείρισής της), και το ερώτημα ήταν ποια στάση μπορεί να εξυπηρετήσει τη στρατηγική, ποια στάση μπορεί να εντάσσεται στη στρατηγική σαν μέρος της και ποια όχι.

Το δεύτερο θέμα, το ΟΧΙ στην ένταξη και το ΝΑΙ στην αποδέσμευση.
Όπως δεν υποτιμώ (σε σχέση με το προηγούμενο) τον ζυγισμένο λόγο όταν πρόκειται για διεθνείς σχέσεις, έτσι δεν υποτιμώ και την - τότε - ύπαρξη του σοσιαλιστικού στρατοπέδου ως παράγοντα που έμπαινε στους πολιτικούς "υπολογισμούς".
Όμως νομίζω ότι το κύριο βρίσκεται στη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο ΠΡΙΝ υλοποιηθούν οι στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης και στο ΜΕΤΑ από αυτήν την υλοποίηση και το βάθεμά της.
Η ένταξη στην ΕΟΚ σήμαινε όχι απλώς "καπιταλισμό", αλλά έναν συγκεκριμένο καπιταλιστικό μονόδρομο για χάρη του οποίου θυσιάζονταν μια σειρά παραγωγικές προοπτικές της χώρας, μια σειρά δυνατότητες υπαρκτές την προηγούμενη μέρα από την ένταξη, οι οποίες ακυρώνονταν κάτω από το πέλμα της ΕΟΚ των μονοπωλίων. Και αναφέρω σαν πρόχειρο παράδειγμα μόνο το αγροτικό ισοζύγιο που από θετικό μετατράπηκε από τον πρώτο χρόνο της ένταξης σε πολλαπλασιαστικά αρνητικό.
Η ένταξη σε ΕΕ/ΟΝΕ παραπέρα, σήμαινε και πάλι όχι απλώς "καπιταλισμό", αλλά ένα ακόμα μεγαλύτερο στένεμα και βάθεμα του ίδιου συγκεκριμένου καπιταλιστικού μονόδρομου, και ακύρωση κάθε άλλης δυνατής αναπτυξιακής εναλλακτικής στο σημείο που βρισκόμασταν τότε. Και όπως και η ένταξη στην ΕΟΚ, σε σχέση με την προηγούμενη μέρα σήμαινε αντιλαϊκότητα στο τετράγωνο και τον κύβο, άσχετα που αυτή συγκαλύφθηκε για ένα διάστημα πότε με τις ΕΟΚικές επιδοτήσεις που χάραζαν και τις όχθες της συγκεκριμένης ανάπτυξης και πότε με τον ΕΕνωσιακό καταναλωτικό δανεισμό αντί για μισθό αναταποκρινόμενο στις λαϊκές ανάγκες σε περίοδο ιλιγγιώδους "ανάπτυξης" - που και "ανάπτυξη" του κεφαλαίου ήταν και πλήγμα διαρκείας στις παραγωγικές προοπτικές της χώρας αποτελούσε.

Όμως 35 χρόνια μετά την ένταξη στην ΕΟΚ και 15-25 χρόνια μετά την ένταξη σε ΕΕ/ΟΝΕ, η αποδέσμευση, η έξοδος, δεν θα μας επαναφέρει ούτε στο 1980 ούτε στο 1990 ούτε στο 2000 για να το πάρουμε το πράγμα από εκεί που το αφήσαμε τότε. Η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει ακολουθήσει ήδη έναν συγκεκριμένο δρόμο, έχει φέρει την κατάσταση σε ένα συγκεκριμένο σημείο, και οι εναλλακτικές δυνατότητες είναι πολύ πιο σφιχτές στο σημερινό της "τέρμα" από ό,τι ήταν στα αφετηριακά της ορόσημα (1980, 1990 κλπ). Χοντρικά οι σημερινές εναλλακτικές δυνατότητες αποτελούν ένα δίλημμα: Ή αυτό ή εκείνο. Κι αυτό είναι αντικειμενικό και δεν πρόκειται για κάποια σημερινή υποκειμενική εμμονή που δήθεν έρχεται σε αντίθεση με κάποια τοτινή υποκειμενική πλατύτητα.

Cos είπε...

"Από εκεί και πέρα υπάρχει η σωστή προγραμματική απόφαση του ΚΚΕ που συνδέει την αποδέσμευση από ΕΕ-ΝΑΤΟ-€ με τον στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού, και καλώς το κάνει για να μην μπει η έξοδος από αυτά σαν "στάδιο". Θα ήταν γελοίο να είχες την ευκαιρία για σοσιαλιστική επανάσταση και να την αφήσεις να πετάξει γιατί πρέπει "πρώτα να βγεις από την ΕΕ".
Εξίσου γελοίο βέβαια θα ήταν να είχες την ευκαιρία να βγεις από ΕΕ-€-ΝΑΤΟ (με όλα τα δεινά που σημαίνει η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες) και να πεις "όχι ευχαριστώ παιδιά, δεν θα πάρω σήμερα, ξαναπεράστε μετά τον σοσιαλισμό"."
Συμφωνώ απόλυτα με ότι γράφει ο Trash. Αυτά πάνω - κάτω ήθελα να στηρίξω σε προηγούμενες αναρτήσεις απέναντι σε σχολιαστές που θεωρούν ότι η έξοδος από την ΕΕ (άσχετα με το κατά πόσο είναι ρεαλιστικό να γίνει) χωρίς σοσιαλιστική επανάσταση θα είναι σε βάρος της εργατικής τάξης, με αποτέλεσμα να μπαίνουν, χωρίς να το θέλουν φυσικά, κάτω από ξένες σημαίες.
Νομίζω ότι ορισμένες φορές χρησιμοποιούνται επιχειρήματα που έρχονται από άλλες εποχές. Αναφέρομαι σε "κεφάλαια που στηρίζονται σε εθνική βάση", σε μη ύπαρξη "σύμφυσης εθνικών κεφαλαίων" κλπ. Θα φέρω λοιπόν ένα παράδειγμα (που είχα χρησιμοποιήσει και παλαιότερα, αλλά ταιριάζει απόλυτα και εδώ). Η "Ιταλική" ΦΙΑΤ έχει έδρα το Λουξεμβούργο, παράγει στις ΗΠΑ, την Πολωνία, την Ιταλία, την Γαλλία, την Σερβία, την Τουρκία, την Κίνα και την Βραζιλία, στο κεφάλαιο της συμμετέχουν Γαλλικές, Αμερικάνικες, Ιταλικές και Ισπανικές τράπεζες αλλά και διάφορα επενδυτικά Funds και αυτή με την σειρά της συμμετέχει στα κεφάλαια διάφορων εταιρειών σε όλο τον κόσμο. Αν αυτό δεν είναι "σύμφυση εθνικών κεφαλαίων", τι είναι; Εννοείται ότι το παράδειγμα ισχύει για σχεδόν ΟΛΟΥΣ τους υπερεθνικούς επιχειρηματικούς ομίλους που σήμερα κυριαρχούν παντού. Αυτό δεν σημαίνει ότι έπαψαν να υπάρχουν κεφάλαια που στηρίζονται σε εθνική βάση, αλλά ότι πλέον αυτά κινδυνεύουν να καταστραφούν από την κυριαρχία (οικονομική και επομένως και πολιτική) των μεγάλων υπερεθνικών ομίλων.
Στα πλαίσια αυτά, διαφωνώ με τον kk-1 που γράφει ότι "δεν πάει πίσω ο καπιταλισμός αν διαλυθεί η ΕΕ". Πάει πίσω και μάλιστα πάρα πολύ, τόσο πίσω που μετά δεν θα έχει γυρισμό. Οι υπερεθνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι θέλουν συνεχώς να άρουν κάθε περιορισμό στην κίνηση κεφαλαίων, κάθε δασμό και φόρο, κάθε περιορισμό. Θέλουν ένα ενιαίο "παγκόσμιο" πλαίσιο λειτουργίας και δράσης. Αυτό ακριβώς προσπαθούν να υλοποιήσουν οι αστικές κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες. Από την άλλη, τα παραπάνω δεν σημαίνουν π.χ. ότι έπαψε να ισχύει ο νόμος της πτωτικής τάσης του ποσοστού του κέρδους στον οποίο αναφέρεται συχνά ο el quinto. Το αντίθετο, οι καπιταλιστές το μόνο που καταφέρνουν είναι να καθυστερήσουν τον ρυθμό πτώσης, κερδίζοντας όμως μόνο χρόνο και τίποτα παραπάνω.
Διαφωνώ και με τον σφυροδρέπανο όταν λέει ότι "μια μερίδα των μονοπωλίων της (Βρετανίας) τάσσεται ανοιχτά υπέρ της αποδέσμευσης." Η συντριπτική πλειοψηφία των μονοπωλίων πολέμησε με μανία το Brexit. Τα υπερεθνικά μονοπώλια εδρεύουν στο city και εκεί το brexit αφορούσε μόνο κάποιους "γραφικούς".
Το γεγονός ότι η εργατική τάξη της Αγγλίας συντάχθηκε με την "εθνική" μικρομεσαία αστική τάξη της χώρας, οφείλεται στο γεγονός ότι πλέον στην Αγγλία παράγουν μόνο οι ντόπιοι καπιταλιστές. Τα υπερεθνικά μονοπώλια έχουν άλλους, πιο πρόσφορους τόπους για να παράγουν. Η ακροδεξιά βρίσκει έδαφος μέσα στην εργατική τάξη ακριβώς γιατί με την ρητορική της στηρίζει τα εθνικά κεφάλαια, τους ντόπιους καπιταλιστές. Όσο δεν υπάρχει κομμουνιστικό κίνημα που να δείξει τον άλλο δρόμο στην εργατική τάξη, τόσο θα μεγαλώνει η απήχηση της ακροδεξιάς και οι εργάτες θα συνεχίσουν να μπαίνουν κάτω από ξένες σημαίες.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Cos, στο σημείο που διαφωνείς, έγραψα για μια μερίδα (όχι πλειοψηφική, αλλά υπαρκτή). Δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα μπορούσε να αμφισβητηθεί αυτό, ειλικρινά.
Για τα υπόλοιπα, θα συμφωνήσω με το σχόλιο του Άγη. Το θέμα είναι να κάνουμε συγκεκριμένη ανάλυση της πραγματικότητας, για το φάσμα δυνατοτήτων που καθορίζει αντικειμενικά, και όχι με βάση τις επιθυμίες μας, την (πλατιά ή στενή) υποκειμενική μας προτίμηση.

zoot horn rollo είπε...

Κι ο Περισσος, κι η Αργυρουπολη, οι Αγιοι Αναργυροι, το Ιλιον και δε συμμαζευεται.
Να χαρω "ελευθερες" γυναικες και μυαλα...

Ανώνυμος είπε...

Κάποιοι αρνούνται να αντικρίσουν την πραγματικότητα του 2016. Βλέπουν φανταστικά σενάρια αποδέσμευσης από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις στο έδαφος του καπιταλισμού μέσω… της απλής εξόδου από αυτές μέσω… δημοψηφισμάτων ή αποφάσεων αστικών κυβερνήσεων που… "θα ήταν γελοίο" να μην στηρίξουμε και φορτώνουν μάλιστα τις φαντασιώσεις τους στις θέσεις του ΚΚΕ.
Έχουν καταλάβει τι σημαίνει ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ και γιατί γίνεται χρήση της συγκεκριμένης έννοιας και όχι άλλων, όπως έξοδος;

Και ναι, οι επιπτώσεις της συμμετοχής σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις είναι δεινές, αλλά αν αυτό υπονοεί ότι εν έτει 2016 τα δεινά των λαών στα κράτη που δεν είναι (τυπικά) μέλη τους είναι μικρότερα, τότε έχει χαθεί κάθε επαφή με την πραγματικότητα.

Μπορεί βέβαια η ιδέα να είναι άλλη και να αφορά μια ιδέα "σταδίων" ή "αλυσιδωτών αντιδράσεων", έστω αν στα λόγια αυτή αρνείται. Γιατί αλλιώς δεν μπορώ να κατανοήσω αυτές τις σπέκουλες. Αν είναι έτσι όμως να μας εξηγήσει κάποιος πως θα γίνει αυτό. Ποιο εργατικό-λαϊκό κίνημα υπάρχει σήμερα που θα οδηγήσει τάχα αυτήν την έξοδο στην ρήξη με τον ιμπεριαλισμό και την αστική εξουσία;
Δεν λέω, μπορεί επίσης να μην έχετε καταλάβει το ζήτημα των λεγόμενων "προϋποθέσεων" και να έχετε μπερδευτεί.
Μπορούμε όμως τουλάχιστον να συμφωνήσουμε ότι χωρίς ισχυρό αυτοτελές εργατικό-λαϊκό κίνημα που παλεύει για τα δικά του συμφέροντα, όλα τα άλλα είναι λόγια και αναλύσεις του αέρα; Ωραία τα "σχέδια επί χάρτου", αλλά από στρατηγούς χωρίς στρατό δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα.

Για το αστέρι με τις "καθαρές επαναστάσεις" δεν λέω τίποτα. Στην καλύτερη δεν έχει καταλάβει τίποτα απολύτως και μηρυκάζει σαν αγελάδα ότι του έχουν πει ότι λέει το ΚΚΕ. Καλή τύχη μόνο.

Αγελαδάρης

Ανώνυμος είπε...

"Ο Περισσός εχει βαλει πλωρη να κανει την πιο γνησια, καθαροαιμη,ανοθευτη επανασταση στην ιστορια του σοσιαλισμού."

Ο Περισσός έχει βαλθεί να κάνει επανάσταση, σκέτο. Το ότι αυτή τη θέλει καθαρή από 100% κομμουνιστές είναι κάτι που λένε όσοι δε μιλάνε ποτέ για επανάσταση γιατί δεν θέλουν καμία επανάσταση, ούτε καθαρή ούτε βρώμικη. Θέλουν απλά μία -ανέφικτη- επιστροφή στα 80s να χωθούν σε καμιά ΔΕΚΟ να τα ξύνουν.

@agis
"Η ΕΕ είναι πολιτικοοικονομική μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου και της κυριαρχίας των μονοπωλίων"

Και το ελληνικό κράτος επίσης, να το λέμε κι αυτό.

ΓΜ

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

"Αυτό που τους δυσκολεύει αφάνταστα είναι η αδύναμη ανάκαμψη και οι κίνδυνοι νέας κρίσης. Αυτή η κατάσταση ωθεί κάθε κράτος - μέλος να ενδιαφέρεται πρωτίστως για τους δικούς του καπιταλιστές και την ενίσχυσή τους, γεγονός που οξύνει τους ανταγωνισμούς, αποδυναμώνει την τάση ενοποίησης και προκαλεί διαφορετικούς προβληματισμούς ως προς την πορεία των Ευρωζώνης - ΕΕ. Ουσιαστικά, τα ρήγματα στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη μεγαλώνουν."

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=26%2F6%2F2016&id=16272&pageNo=32

AGIS είπε...

@ΓΜ Και το ελληνικό κράτος αναμφίβολα (!!!) είναι πολιτικοοικονομική μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου και της κυριαρχίας των μονοπωλίων.
Κι αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι επίσης ότι, για να ακριβολογούμε, την υπάρχουσα πολιτικοοικονομική της μορφή (της δικτατορίας του κεφαλαίου και της κυριαρχίας των μονοπωλίων) τής την δίνει η σχέση ενσωμάτωσης του ελληνικού κράτους στην ΕΕ (+ ΝΑΤΟ κ.ο.κ.), η σχέση ενσωμάτωσης της μιας μορφής στην άλλη, χωρίς να μηδενίζεται βέβαια το αυτοτελές περιεχόμενο της καθεμιάς.

(Αυτό πρακτικά είναι πιο ενδιαφέρον και από ό,τι θα ήταν μια θεωρητική κουβέντα, γύρω από το ιστορικά προοδευτικό περιεχόμενο της γένεσης των εθνικών κρατών σε αντιπαράθεση με το ιστορικά αντιδραστικό περιεχόμενο της γένεσης των ιμπεριαλιστικών ενώσεων - "εξαντλημένο" μεν το πρώτο... ανεξάντλητο δε το δεύτερο -, για τις διακρατικές ενώσεις των μονοπωλίων σαν όργανα που αντιστρατεύονται το διεθνισμό της εργατικής τάξης κ.ά.)

Cos είπε...

Το απόσπασμα που έβαλε ο Γ.Ζ., απαντάει πολύ καλά στον Αγελαδάρη.
Από εκεί και έπειτα, η σωστή διαπίστωση του άρθρου, δεν οδηγεί νομίζω (σαν τελικό συμπέρασμα) ότι θα έχουμε διάλυση της ΕΕ και αυτό γιατί τα υπερεθνικά μονοπώλια έχουν την δύναμη να επιβάλουν το δικό τους συμφέρον απέναντι στους ντόπιους καπιταλιστές και το πολιτικό προσωπικό.
Σφυροδρέπανε, με κάθε καλή διάθεση (νομίζω ότι το ξέρεις αυτό), μπορείς να αναφέρεις ποια βρετανικά μονοπώλια είχες υπόψη σου;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Μα ναι, δεν αμφισβητώ την καλή διάθεση

Το μπλοκ "Επιχειρήσεις για τη Βρετανία" (Business for Britain), στο οποίο συμμετέχουν επιχειρηματίες και διευθυντικά στελέχη.
Συμμετέχουν επίσης μεγάλες εταιρείες στην ιδιωτική Ασφάλιση, στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, στις εταιρείες λογισμικού κ.ά.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=12/6/2016&id=16253&pageNo=14

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω cos ότι αυτό που επισημαίνεται από πολλούς είναι ότι ακόμη κι αν έχουμε πισωγύρισμα για τον καπιταλισμό (που μένει να δούμε τι θα γίνει, καθώς ακόμη είμαστε σε αναμονή για το πώς θα υλοποιηθεί το brexit -- αν υλοποιηθεί, καθώς υπάρχει κι αυτό το ενδεχόμενο), το θέμα είναι το πώς αυτό το πισωγύρισμα θα το εκμεταλλευτεί το εργατικό κίνημα. Κι αν το τελευταίο είναι ψόφιο τότε δεν υπάρχει τίποτα προς εκμετάλλευση. Για αυτό και κάποιοι έχουν ξελαρυγγιαστεί για την ανάγκη ισχυροποίησης του εργατικού κινήματος, που σε διεθνές (αλλά και εθνικό) επίπεδο δυστυχώς δεν βρίσκεται και στην καλύτερή του κατάσταση.

Ijon Tichy

Ανώνυμος είπε...

@Cos

Δεν νομίζω ότι το απόσπασμα που έβαλε ο Γ.Ζ. απαντά σε μένα. Μάλλον σε εσένα.
Εκτός αν παρεξηγήθηκε το νόημα όσων έγραψα.

Αγελαδάρης

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Ασχετο;
Ο τΣύριζα Ισπανίας πήρε τον ....πούλο!
Αμα δεν υπάρχει ΚΚ και τα πρόβατα είναι καλά μαντρωμένα, τι να σε κάμουνε εσένα, κυρ-Ιγγλέσια μου; Μικρή η αξία χρήσης σου για τους κεφαλαιοκράτες. Προτιμήσανε το γνήσιο!
Οι Λαοί ....σαρώνουνε τις ....εταιρίες δημοσκοπήσεων(!), και ...τραβάνε μπροστά!
Να δείτε, που η Ανταρσύα κάποια "νίκη" θα βρεί κι εδώ, κι ας μη με βοηθάει το δικό μου το τσερβέλο.
Ο ...."αριστερός" ευρωπαϊκός "Νότος"!
Μιας Αριστεράς, για τα πανηγύρια.

λαθραναγνώστης είπε...

Λογικό το αποτέλεσμα Σεχτάρ...
Φυσικά και η αστική τάξη, αλλά και ο κόσμος γενικότερα, προτιμάει το ορίτζιναλ από τη "μαϊμού".
Οι Ισπανοί, είδαν τι έγινε στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ και πήραν τις αποφάσεις τους.
Δεν μπορώ να καταλάβω άλλωστε, γιατί να προτιμήσει κανείς έναν λωποδύτη ρεφορμιστή για να έφαρμόσει ένα δεξιό πρόγραμμα, από έναν γνήσιο δεξιό. Γιατί να προτιμήσει τη "μανιά" το τακαλώτο, από τον Στουρνάρα, ή το τρύφον από τον Χάρη,......
Τα ίδια θα γίνουν και στην Ελάδα.
Τα τσογλανάκια τύπου ΠΟΔΕΜΟΣ και ΣΥΡΙΖΑ, η αστική τάξη, τα χρειάζεται μόνο σε καιρούς που υπάρχει κίνδυνος επαναστατικής αφύπνησης της ε.τ. Μετά, τα ξαναβάζει στην άκρη.
"Όσο ξυρίζεσαι το κρατάς...και μετά το πετάς" (παλιά διαφήμιση της BIC)

Ανώνυμος είπε...

Δεν αξιζει να λεμε ρεφορμισμο το πανηγυρακι των ποδεμος λαθρο. Διαχειριστικο προγραμμα κατεβαζουν. Μην πω οτι κομπρεμιαζουν με τους οριτζιναλ πασοκους στα ανοιχτα.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Μετά το "παράθυρο ελπίδας" που άνοιξε με το δημοψήφισμα στη Βρετανία να περιμένουμε άρθρα νίκης από τους εφσυντάκτες και λοιπά κέντρα για την Πύλη που άνοιξε χτες στην Ισπανία; Όχι τίποτε άλλο, αλλά μας χόρτασαν στις νίκες, ας μοιράσουν και καμιά σόδα οι μεγάλοι στρατηγοί προτού ξεκινήσουν νέα παρτίδα στο stratego τους.

ρα

ΥΓ. Κάποτε, εκ των πραγμάτων θα ξεπεραστεί, επώδυνα για όλους δυστυχώς, η εποχή της τζάμπα μαγκιάς. Και εδώ και αλλού

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Αντιγράφω τις σκέψεις ενός σφου αναγνώστη/σχολιαστή, που δεν ήταν αρκετά θαρραλέος για να τις δημοσιεύσει και μου τις έστειλε σε μέιλ. Είναι όμως χρήσιμες κι ενδιαφέρουσες σε κάθε περίπτωση, οπότε το κάνω εγώ αντ' αυτού.

---------------------------------------------

το Business for Britain δεν έχει ούτε ένα μεγάλο μονοπώλιο να το στηρίζει - σύμφωνα πάντα μ' αυτά που φαίνονται δημόσια.

Εδώ το διευθυντικό συμβούλιο: http://www.businessforbritain.org/board/

Κι εδώ οι εταιρείες που το στηρίζουν: http://www.businessforbritain.org/about/business-supporters/

Googlάρωντας μερικές, είναι εμφανές ότι (πάρα) πολλές είναι μικρές, τύπου χωρίς website ή εταιρείες που πουλάνε φραχτες για αυλές: http://www.dogfence.co.uk

Δε διαφωνώ ότι μπορεί να υπάρχει κρυμμένο (για την ώρα) ένα μέρος του μονοπωλιακού κεφαλαίου που ήταν με το Brexit. Απο το 'ξέρουμε ποιο είναι' μέχρι το 'μάλλον είναι εκεί έξω' υπάρχει απόσταση, κι αυτή η αποστασή είναι που κάνει τη χάραξη τακτικής δύσκολη και ίσως κάποιες φορές διφορούμενη. Γιατί αν υπάρχει και είναι ας πούμε ναυτιλιακό μονοπώλιο, έχει άλλες συνέπειες απο το υπάρχει και είναι μικρομεσαίο που 'καταστρέφεται' απο την κρίση και τον ανταγωνισμό (το 2ο το ανέφερε και κάποιος στο μπλοκ νομίζω, ή στο μπλοκ του τρασ). Ο τύπος με τους φράχτες και τους 4,5 υπαλλήλους που λινκαρα παραπάνω, μπορεί να φοβάται τον ανταγωνισμό με τους γερμανικούς ή γαλλικούς (ή και τους τουρκικους που του λέει ο Φάρατζ) μεγάλους κατασκευαστές φταχτών.

Απλή η σκέψη μου, αλλά νομίζω ότι κάποια πράγματα χρειάζονται περισσότερα δεδομένα και ανάλυση, που δεν είναι η θέση μου να κάνω.

zoot horn rollo είπε...

Σωστό αυτό που δημοσιεύεις Απολίθωμα. Γι'αυτό χρειάζεται προσοχή και πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Βέβαια βλέπουμε πόσους τρόπους κάθε φορά έχουν οι αστοί να χορεύουν τους λαούς στο ταψί.

Ανώνυμος είπε...

Μερικες σκεψεις κωδικοποιημενα.
1)τα κομματα εκφράζουν κοινωνικες ταξεις ή στρωματα. Απο πάντα οποιος δεν το κατανοει αυτο ή δεν το δέχεται εχει καθε δικαιωμα να το εκφραζει αλλα οχι ως μαρξιστικη αποψη. Αρα ή βλεπουμε πισω απο την ακροδεξια καιβτο Φαρατζ ή πισω απο τους μισους συντηρητικους βουλευτες τμηματα της αστικης ταξης με δορυφορικα ισως προς αυτην στρωματα ή αλλιως αυτοι εκφραζουν την εργατική ταξη και τους μισοπρολαιταριους.
Το ιδιο ισχυει και στην Ελλάδα και παντού. Δεν δημιουργουνται φόρουμ, κινησεις, κομματα και πολιτικές αποψεις στο κενο. Κατι εκφραζουν. Η ΧΑ, η ΛΑ. ΕΝ., ο Καρατζαφυρερ κλπ τι εκφραζουν? Ποια τμηματα της κοινωνιας? Το τιποτα? Αφου συμφωνουμε οτι δεν εκφραζουν την εργατικη ταξη τι εκφραζουν αν όχι τμήματα ή σκεψεις τμηματων μειοψηφικες σημερα στο ελληνικο κεφαλαιο?
Φοβαμαι ότι καποιοι συντροφοι έχουν αναποδογυρισει τη σχέση οικονομιας - πολιτικης στην αναλυση τους.
2)οι φυγοκεντρες τασεις στην ΕΕ ειναι ή οχι απορια της κρισης και του ανταγωνισμου? Αν ναι που τετοιες ειναι επιβεβαιωνεται οτι καμια ιμπεριαλιστικη συμμαχια δεν ειναι αιωνια και αυτες αναδιατασονται σε περιοδους τετοιες. Αρα πρεπει να ψαξουμε και να προσπαθησουμε να προβλεψουμε οσο μπορουμε τη διαλεκτικη εξελιξη αυτων των φαινομένων. Σε καθε περίπτωση ειναι εκτος πραγματικοτητας να λεμε οτι μπορει η αστικη ταξη στο συνολο της να δεχθεί καθοριστικα πληγματα στην στρατηγική της απο εκλογές ή δημοψηφισματα οταν μαλιστα αυτα ειναι ελεγχομενα και εξαφγελονται (πως αλλιως αλλωστε) απο την ιδι ενω το εργατικό κινημα ειναι απο θεατης εως χειροκροτητης αυτης της στρατηγικής. Υπαρχει παραδειγμα σε ολο τον 20 αιωνα που να επεδειξε τετοιες αυτοκτονικες τασεις το κεφαλαιο? 1 παράδειγμα εστω.
3)ειναι αλλο η παλη για μη ενταξη σε ΕΟΚ το 1980 διοτι προβλεπαμε το πληγμα στις παραγωγικες δυνατοτητες της χωρας και την επιθεση στα δικαιώματα του λαου και μαλιστα με την ύπαρξη του σοσιαλιστικου στρατοπεδου τοτε σαν στηριγμα και αλλο σημερα να το βασεις αυτο αυτονομα οταν μαλιστα δεν ειναι συνολική στρατηγική για το κεφάλαιο οπως το 1992 αλλα ειναι εμφανής οι προβληματισμοι και οι φυγοκεντρες τασεις απο την ΕΕ.
Επισης υπαρχει και μια πρσγματικοτητα. Το κομμα το 1980 δεν ελεγε μονο εξω απο την ΕΟΚ αποσπασμενα. Ειχε συνολικα αλλο πρόγραμμα που προεβλεπε ενδιαμεσο σταδιο, αντιμονοπωλιακη κυβέρνηση (μαλιστα επιδιωξαμε να την κανουμε μαζι με το ΠΑΣΟΚ) γενικότερα υοθετουσαμε τις αποψεις του παγκοσμιου κομμουνιστικου κινηματος που έκλειναν προς το λεγόμενο ειρηνικο κοινοβουλευτικο περασμα.
Σημερα υποτίθεται οτι εχουμε βγαλει συμπεράσματα και θεωρουμε λαθεμενη αυτη τη στρατηγική. Ετσι νομιζω τουλάχιστον.
4)εντελει η ουσια ειναι μια. Μπορει να γινει αποδέσμευση απο την ΕΕ κοντρα στα συμφέροντα του κεφαλαιου μεσω δημοψηφισματων που το ιδιο διεξαγει? Γινεται αποδέσμευση σε οφελος του λαου σημερα με τα υπάρχοντα δεδομενα χωρις αυτη να την επιβαλει το εργατικο κινημα με την πσλη του που κατα τη γνωμη μου σε τετοια περίπτωση θα ειναι ανεβασμενη, μαζικη και ενοπλη? Ας αναρωτηθουμε. Και ας μη συγκρινουμε την Ελλάδα που η ΕΕ προς το παρον ειναι επιλογή της μαγαλης πλειοψηφίας του κεφαλαιου με τη Βρετανια οπου ηταν 50-50. Εκτος και αν η Sun εκφραζει και αυτη την εργατικη ταξη μετα το Φατατζ.

ratm

Ανώνυμος είπε...

Οπως και να χει την αποψη του Ζουκοφ που εγραψε καπου οτι πεθανε η ΕΕ παμε παντου για φασιστικες κυβερνήσεις την ακουω με προσοχη.

Α επισης διαβασα καπου για πισωγύρισμα του καπιταλισμου αν διαλυθει η ΕΕ. Αυτες οι αποψεις ειναι περα για περα λαθος κατ'εμε. Ο καπιταλισμος ειναι ποια στο ιμπεριαλιστικο σταδιο του. Σε αυτο το σταδιο οι ιμπεριαλιστες συγκροτουν συμμαχιες που τις διέπει η ανισομετρια και η ανισιτιμια. Αν διαλυθει η ΕΕ με τη θεληση των αστων τοτε αλλες συμμαχιες θα συγκροτηθουν. Δε θα γυρισει ο καπιταλισμος στο προμονοπωλιακο του σταδιο του ελεύθερου συναγωνισμου και τα ρεστα. Αυτα τα λενε οι συριζαιοι καθε εποχης που φλομωνουν το λαου στο ψεμα του παλιου καλου καπιταλισμου τον οποιο θα φερουν και καλα. Τα πισωγυρισματαψτης ιστοριας συμβαινουν στη μάχη του παλιου με το νεο στην εποχή μας γνωρισαμε ενα με την ηττα του σοσιαλισμου. Τα κυριαρχα και εδραιωμενα κοινωνικα συστηματα αιωνων εχουν ανεπιστρεπτη πορεία όπως μας μαθαινει η διαλεκτικη και η πραγματικότητα.

ratm

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η κε του μπλοκ έλαβε στο μέιλ της και (ανα)δημοσιεύει το εξής σχόλιο
(ελπίζω πάντως να μην καθιερωθεί αυτή η μέθοδος σχολιασμού ;)

--------------------------------------------------------------------

Σχετικά με τη small business στήριξη στο ΟΧΙ

τους μονοπωλιακούς ομίλους που στήριξαν το brexit δεν πρέπει να τους αναζητάς αυτούσιους αλλά μέσω των πολιτικών εκπροσώπων τους (το προσωπικό τους). Ρίξτε μια ματιά στους συντηρητικούς βουλευτές που στήριξαν το Leave και ιδιαίτερα στους Michael Gove, Steve Baker, Ian Duncan Smith, Andrea Leadsom, Priti Patel και πολλούς άλλους, καθώς και όλους όσους διορίστηκαν στο συμβούλιο του Leave και θα διαπιστώσεις ότι πρόκειται για πρώην λομπίστες, συμμετέχοντες σε διάφορα think tanks, πρώην εργαζόμενους σε μεγάλες βιομηχανίες ή για βουλευτές σε επιτροπές αρκετά αποφασιστικές για το μονοπωλιακό κεφάλαιο στη Βρετανία.

Γενικά δηλαδή δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα. Μην περιμένουμε ας πούμε τη Barclays ή δεν ξέρω εγώ ποιά εταιρία να βγει και να πει brexit. Θα βάλλει όμως τους λομπίστες της να πρωτοστατήσουν στην καμπάνια. Είναι άλλωστε και ο λόγος που μέμφονται οι εργατικοί τον Corbyn. Όχι γιατί δεν πήρε θέση , αλλά γιατί δεν συμμετείχε ενεργά στην καμπάνια του bremain...

Ανώνυμος είπε...

@ Cos
"Στα πλαίσια αυτά, διαφωνώ με τον kk-1 που γράφει ότι "δεν πάει πίσω ο καπιταλισμός αν διαλυθεί η ΕΕ". Επειδή δεν έχω γράψει κάτι τέτοιο, υποθέτω ότι είναι κωδικοποιημένα το συμπερασμά σου από τα σχόλια μου!
Τέλος πάντων! Είναι λίγο αυθαίρετο αυτό το συμπέρασμα. Η διάλυση της Ε.Ε. θα είναι αντανάκλαση των οξύμενων ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, της ανισόμετρης ανάπτυξης, της αναδιάταξης των καπταλιστικών συμμαχιών. Δηλαδή θα είναι ανατανάκλαση του ότι ήδη έχει πάει πίσω ο καπιταλισμός, είναι σε τεράστια κρίση και πιθανά στην εξέλιξη γενικευμένου πολέμου. Επομένως σε αυτήν την περίπτωση ανοίγει το ζήτημα της εξουσίας και της σοσιαλιστικής επανάστασης. Δηλαδή τι θα κάνεις σε αυτήν την περίπτωση, θα παραμυθιάζεις τον κόσμο, ότι επειδή διαλύθηκε αυτόματα είναι καλό ή θα προετοιμάζεις το λαό για να δώσει το τελικό χτύπημα; Ούτε φυσικά σημαίνει ότι η διάλυση της Ε.Ε. από μόνη της οδηγεί αυτόματα τον καπιταλισμό να πάει πίσω. Γιατί αυτό μπορεί να εντάσσεται στα πλαίσια αναδιάταξεων των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, να αναδεικνύονται νέες δυνάμεις στο προσκήνιο, αρά να εντάσσεται σε ένα κυκεώνα εξελίξεων που να οδηγεί συνολικά τον καπιταλισμό μπροστά.
Σε κάθε περίπτωση φιλολαίκή διεξοδος θα είναι όταν θα συνοδεύεται με την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας σε κάθε χώρα!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

"Εξίσου γελοίο βέβαια θα ήταν να είχες την ευκαιρία να βγεις από ΕΕ-€-ΝΑΤΟ (με όλα τα δεινά που σημαίνει η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες) και να πεις "όχι ευχαριστώ παιδιά, δεν θα πάρω σήμερα, ξαναπεράστε μετά τον σοσιαλισμό"."
Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν έθεσε το ΚΚΕ. Είναι χυδαία διαστρέβλωση που συνδέετει με τη λογική να σερνόμαστε κάθε φορά να απαντάμε ανάλογα με τις ενδοαστικές κόντρες.
Το ΚΚΕ έχει καθήκον να προβάλει την αποδεσμευση από την Ε.Ε. με βάση τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού και να προβάλει το σοσιαλισμό ως μόνη διέξοδο! Επομένως να προετοιμάζει, να οργανώνει και να κινητοποιεί το λαό, βοηθώντας να έχει πλήρη εικόνα των εξελίξεων. Δηλαδή να σηκώσει τη δική του σημαία και να προβάλει την έξοδο από την Ε.Ε. κόντρα στον καπιταλισμό και την αστική τάξη, δινοντάς τους το τελειωτικό χτύπημα. Μόνο σε αυτήν την κατευθυνση μια ενδεχόμενη αποχώρηση από την Ε.Ε. θα συνοδευεται με θετικές και ριζοσπαστικές διεργασίες στο λαό και το εργατικό κίνημα!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

Ας φανώ θαρραλέος λοιπόν :)

Δε διαφώνω με τον φίλο που έστειλε το 2ο μέηλ. Όσο όμως δεν μπορούμε να συγκεκριμενοποιήσουμε το μέρος του κεφαλαίου που πήγε με το Brexit, νομίζω ότι η ανάλυση μας χάνει. Όπως έγραψα και στο αρχικό μέηλ που ανέβασε ο οικοδεσπότης: 'Δε διαφωνώ ότι μπορεί να υπάρχει κρυμμένο (για την ώρα) ένα μέρος του μονοπωλιακού κεφαλαίου που ήταν με το Brexit.' Αλλά όταν χρησιμοποιεί ο Μαρίνος το Business for Britain ως παράδειγμα, δεν πρέπει να 'ναι πιο 'σίγουρος' για το τι είν' τουτοι; Και οι λομπίστες και οι πολιτικοί που στήριξαν Brexit σίγουρα κάποια στήριξη είχαν/παρείχαν. Ποιά/σε ποιόν όμως;

Ας βάλω όμως κι ένα ερώτημα: Γιατί τα Bremain μονοπώλια βγαίνουν φάτσα φόρα κι όχι τα Brexit;

ΑΠ

Ανώνυμος είπε...

ναι, αλλα υπάρχει ένα θέμα, δεν ειμαι και 100% σίγουρος, αλλα νομίζω οτι τα διάφορα στελέχη που υποστήριξαν το Βrexit, πρώην στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση με την προπαγάνδα των εταιριών τους που ήταν υπέρ του Bremain. Hταν πρώην λομπίστες των επιχειρήσεων αυτών. Αλλα οι επιχειρήσεις τους έλεγαν ακριβώς τα αντιθετα ήταν υπέρ του Bremain.
Ηταν ντροπαλές και έβαλαν λαγούς ενώ την ίδια στιγμή έκαναν καμπάνια υπέρ του Bremain; Δεν το νομίζω, θα φτάσουμε σε σενάρια συνωμοσίας.

Απλώς οι παράγοντες σε τέτοιου τύπου κινητοποιήσεις, όπου το λαϊκο στοιχειο δεν πρωτοστατεί, ειναι πάντα παράγοντες, πρωην στελέχη επιχειρήσεων. Αυτοι συγκεντρώνουν τα βλέμματα ειδικά στη Μεγάλη Βρετανία. Αυτοι εχουν κύρος, δυστυχώς :-0

Στο διπλα θρεντ παραθέτω ένα δισεκατομμυριούχο ραντιέρη στο Blommberg υπέρμαχο του Brexit. Συμπυκνώνει τη προπαγάνδα του κεφαλαίου των μπρεξιτικών . Διαβάστε την.

el quinto

Ανώνυμος είπε...

@ΑΠ
"Αλλά όταν χρησιμοποιεί ο Μαρίνος το Business for Britain ως παράδειγμα, δεν πρέπει να 'ναι πιο 'σίγουρος' για το τι είν' τουτοι;".
Ωραία, εγώ συμφωνώ, περισσότερα και πιο συγκεκριμένα στοιχεία. Αν και ο "Ρ" έχει γράψει κατά καιρούς.
Όμως να με συγχωρείτε, αλλά αυτή η απαίτηση δεν μπορεί πάντα να απαευθύνεται μόνο στο ΚΚΕ. Σε κανέναν άλλον. Ούτε καν στον εαυτό μας. Γιατί είναι πέντα εύκολο να αμφισβητούνται οι θέσεις του ΚΚΕ, αλλά μήπως να βάλουμε κάποτε και κάποιο ερωτηματικό στις δικές μας απόψεις;
kk-1

Ανώνυμος είπε...

κι έπεσα διάνα (πλάκα κάνω το ειχα διαβάσει πριν)

http://www.bloomberg.com/news/articles/2016-03-26/campaign-backing-u-k-exit-from-eu-adds-250-business-executives

δειτε ολοι σχεδον οι υποστηρικτές του Brexit, πρωην στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων έρχονται σε ευθεια σύγκρουση με τη πολιτική των επιχειρήσεων.

Τρανο παράδειγμα. ο Μιchael Goeghegan πρώην στέλεχος της HSBC. H ΗSBC απειλούσε ότι θα στειλει προσωπικο 1000 ατομα απο το Λονδίνοι στο Παρίσι αν βγει το Brexit.

Former HSBC Holdings Plc Chief Executive Officer Michael Geoghegan is among 250 business leaders backing the push for the U.K. to leave the European Union.

Geoghegan was CEO of HSBC from 2006 until 2010 and his support for “Brexit” stands in contrast to the bank’s current management, which warns it will send 1,000 staff to Paris from London if voters side with withdrawal in the June 23 referendum.

el quinto regimiento

Cos είπε...

Να διευκρινίσω ότι όταν λέω ότι η διάλυση της ΕΕ είναι πισωγύρισμα για τον καπιταλισμό, δεν εννοώ φυσικά ότι μια νέα, διευρυμένη, με ακόμα λιγότερους περιορισμούς για το κεφάλαιο ιμπεριαλιστική ένωση, είναι πισωγύρισμα επειδή θα έχει άλλο όνομα!
Να διευκρινίσω επίσης, αν και το έχω γράψει πολλές φορές στα σχόλια μου και ίσως να είναι περιττό, ότι θεωρώ αδύνατον να διαλυθεί η ΕΕ με δημοψηφίσματα και ότι μόνον η σοσιαλιστική επανάσταση ή ο πόλεμος μπορούν να έχουν τέτοιο αποτέλεσμα.
Συμφωνώ απόλυτα με τον kk-1 όταν λέει "να σηκώσει τη δική του σημαία και να προβάλει την έξοδο από την Ε.Ε. κόντρα στον καπιταλισμό και την αστική τάξη, δινοντάς τους το τελειωτικό χτύπημα." Διαφωνώ όμως επίσης απόλυτα με όσους υποστηρίζουν ότι μια υποθετική έξοδος από την ΕΕ με επιλογή του κεφαλαίου είναι αρνητική εξέλιξη για την εργατική τάξη. Θα πρόσθετα, μακάρι να μπορούσε να γίνει έστω και έτσι, αλλά δεν μπορεί (εκτός βέβαια αν οι αστοί σχεδιάζουν πόλεμο).

Ανώνυμος είπε...

@ Cos,
"Διαφωνώ όμως επίσης απόλυτα με όσους υποστηρίζουν ότι μια υποθετική έξοδος από την ΕΕ με επιλογή του κεφαλαίου είναι αρνητική εξέλιξη για την εργατική τάξη". Αυτό που γράφεις είναι σωστό. Ή πιο σωστά: είναι δική μας υπόθεση για να μην είναι αρνητική εξέλιξη, για να αξιοποιήσει το εργατικό κίνημα σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.
Η αλήθεια είναι ότι στη συζήτηση μέσω σχολίων χάνεται καμιά φορά το σύνολο των σκέψεων μας!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

Υπήρξα θαρραλέος Σφυροδρέπανε, αλλά (ακόμα μια φορά) αμφισβητούνται οι προθέσεις μου...*

kk-1, από ποιον να περίμενω και σε ποιόν ακριβώς να απευθυνθώ; στο ΣΥΡΙΖΑ, ή στον καζάκη; Το ΚΚΕ κάνει τις καλύτερες αναλύσεις και απο αυτές περιμένω να ενημερωθώ/μάθω. Επίσης, που ξέρεις ότι με τον ίδιο τρόπο που 'εγκαλώ' τον Μαρίνο δεν εγκαλώ κι άλλους; Με ξέρεις; Σε τι μπλοκ γράφω και αν ο σκοπός είναι να βλογάμε τα γένια μας να το ξέρω να λέω μόνο 'κοιτάξτε τι μαλακίες λέει το ΝΑΡ κι ο ΣΥΡΙΖΑ'. Απο τη θέση μου κάνω οτι μπορώ, και γι αυτό έστειλα και στο Σφυροδρέπανο το μέηλ. Που να το στείλω, στο Μαρίνο; Τέλος, ξέρεις αν αμφισβητώ τις απόψεις μου; Δεν πάμε καλά...

Ξαναλέω: δεν αμφισβητώ οτι υπάρχει μερίδα του κεφαλαίου που θέλει Brexit. Όμως το ποιά είναι και τι μέγεθος έχει, στο δικό μου απαιδευτο (και ζαλισμένο) μυαλό, έχει σημασία. Αν έχω λάθος θα ήθελα να μου υποδειχθεί με ωραίο και γλυκό τρόπο. Είμαι γλυκός τύπος κι εγω, ο Σφυροδρέπανος το γνωρίζει :)

ΑΠ

* I am just a soul (fool) whose intentions are good, please don't let me be misunderstood. https://www.youtube.com/watch?v=mfwN0X8YnWo

Αναυδος είπε...

1. Η ΕΕ δηλ η καπιταλιστικη ολοκληρωση με συγκεκριμενο γεωγραφικο προσδιορισμο δεν είναι αιωνια. Εξυπηρετει καπιταλιστικα συμφεροντα εντος μιας συγκεκριμενης οικονομικης συγκυριας. Όταν η συγκυρια μεταβληθει (και αυτό μπορει να συμβει σε 50 χρόνια από την ιδρυση της) για καποια μελη της παυει να αποτελει τν ενδεδειγμενη μορφη ολοκληρωσης. Τοτε ακολουθειται η αντιστροφη πορεια και η ενωση διαλυεται η συρικνωνεται

Οσοι θεωρουν την ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστικο οργανισμο αιωνιο που συνεχως καταλαμβανει ολοενα και μεγαλυτερο οικονομικο χωρο αγνοουν τις ενδοιμπεριαλιστικες αντιθεσεις και κανουν το ιδιο σφαλμα με τον καουτσκι που πιστευε ότι εντελει ο μονοπωλιακος καπιταλισμο λυνει ολες τις αντιθεσεις και καταληγει στον υπερ-ιμπεριαλισμο. Η παρατεταμενη οικονομικη κριση αυξανει τις φυγοκεντρες δυναμεις και πολύ πιθανα να οδηγησει σε συρρικνωση η και σε διαλυση της ΕΕ.

2. Το ΗΒ παντα ειχε μια ειδικη σχεση με την ΕΕ και μαλιστα τη δεκαετια του 1960 ηταν ανεπιθυμητο από τη Γαλλια. Το δημοψηφισμα για Brexit προκληθηκε από τους μισους τοριδες και τους ακροδεξιους ουτε η εργατικη ταξη ουτε κανενα κινημα παρανεβει για να υποχρεωση την αστκη ταξη του ΗΒ να προκηρυξει δημοψηφισμα. Το ότι οι εργατικη ταξη ψηφισε υπερ του Brexit οσο κι αν είναι θετικο είναι παλως μια ενστικτωδικη αντιδραση στη θεληση των ασπρων κολλαρων,ι των μεγαλων επιχειρησεων και του κατεστημενου. Δυστυχως όμως κατω από τη σημαια του εθνικισμου. Την ιδια συμπεριφορα πιιθανολογω ότι θα δειξει η εργατικη ταξη των ΗΠΑ ψηφιζοντας τον ‘αντισυστημικο’ τραμπ και οχι τη διαπλεκομενη χιλαρι Το να υποθετουμε ότι το Brexit είναι μια λαικη νικη είναι τουλαχιστον αφελεια (δηλ η τιγρη μονη της μας αφησε να της βγαλουμε τα δοντια)

3. σε ολες τις χωρες της ΕΕ υπαρχουν πλεον ισχυρα αντι-ΕΕ κομματα που είναι εθνικιστικα και ακροδεξια. Τα κομματα αυτά εκφραζουν τη μεριδα του εθνικου κεφαλαιου που αδυνατει να ανταγωνιστει στα πλαισια της ΕΕ. Το κεφαλαιο αυτό χωριζεται σε δυο ομαδες α) τοπικο, συνδεδεμενο με την αγορα της χωρας (τροφιμα, ποτα, κατασκευες κλπ), συνηθως χαμηλης παραγωγικοτηταςκαι μικρου μεγεθους β) κεφαλαιο που δραστηριοποιειται στην εστιαση και στον τουρισμο. Υπαρχει ωστοσο μια μεριδα κεφαλαιου για το οποιο η ΕΕ είναι πολύ μικρη. Κυριως προκειται για το εφοπλιστικο κεφαλαιο και μερος του χρηματοπιστωτικου κεφαλαιου.
Στην πολιτικη διαμαχη που στον ανεπτυγμενο καπιταλισμο γινεται με δημοφηφισματα εκλογες κλπ μεχρι τωρα επικρατουν οι φιλο-εε δυναμεις. Το κλιμα όμως φαινεται να αλλαζει και δυστυχως λογω της αδυναμιας του ταξικου εργατικου κινηματος την ηγεσια την εχουν οι αστοι.

Ανώνυμος είπε...

Διευκρινιστική ερώτηση προς Άναυδο.

Οι τύποι αυτοι του κεφαλαίου που αναφέρεις φαίνονται λογικοί. Μάλιστα θα συμπλήρωνα (απο την εμπειρία μου και μόνο) και πολλούς μικροαστούς (middle-class που λένε και στην Αγγλία) που έχουν επιχειρήσεις υπηρεσείων πχ λογιστές, μηχανικούς κλπ και είναι αρκετοί. Όμως, είναι αυτά που λες στο 3. για τις μερίδες του κεφαλαίου αποτέλεσμα εμπειρικής ανάλυσης με ποσοτικά δεδομένα (θα με ενδιέφερε πολύ η πηγή για τη δική μου έρευνα), ή λογικό-ιστορικό συμπέρασμα σύμφωνα με τη θεωρία;

Μερσί, εκ των προτέρων.

ΑΠ

Αναυδος είπε...

και τα 2
και μην ξεχνας οτι οι αστοι εκφραζονται με διαφορους τροπους οχι παντα ανοικτους

http://www.e-nautilia.gr/to-brexit-eukairia-gia-tin-vretaniki-nautilia/

http://www.telegraph.co.uk/news/2016/05/15/eu-referendum-more-than-300-business-leaders-back-a-brexit/

https://next.ft.com/content/bd0e993c-18ef-11e6-bb7d-ee563a5a1cc1

http://www.ibtimes.co.uk/eu-referendum-who-are-business-leaders-backing-brexit-want-uk-vote-leave-1545548

Γιωργος είπε...

@Αναυδος
Συμφωνω απολυτα με το σχολιο, γραμμενο με οξυδέρκεια, ειλικρίνεια και χωρις περιστροφες.Είναι δυσκολο να το δουμε, ισως γιατι θελουμε μερικες φορες να πιστεψουμε οτι επιτελους ο λαος ξυπναει, αλλα η πραγματικότητα ειναι πολυ πιο συνθετη.

 Οι δυναμεις που θελουν την διαλυση της ΕΕ και μαλιστα ειναι σε θέση στο απώτερο μελλον να το καταφερουν αυτο, ειναι τα εθνικιστικά,ευρωσκεπτικιστικα, ακροδεξια κομματα. Ακομα και εαν καποιος επιμενει οτι δεν ειναι ετσι, τουλαχιστον ας παραδεχθει οτι αυτοι φωναζουν περισσότερο και δεν κρυβουν καθολου το σχεδιο τους.

 Δεν θα μπω σε λεπτομεριες για την σταση των ΚΚ στο δμψ brexit ή bremain, εχουν ηδη ειπωθεί αρκετες αποψεις.

Εκει που θα σταθω ομως ειναι το μήνυμα που μενει στο λαο οταν κατακαθεται η σκονη της αντιπαραθεσης των δηλληματων. Και αυτο το μήνυμα πρεπει να ειναι παντοτε ξεκαθαρο και αμεσο, χωρις ενα καρο υποσημειώσεις για τον απαίδευτο πολιτη. Φοβαμαι οτι στη προσπάθεια να περασουμε το εναλλακτικο δρομο μας, φορτωνουμε το μήνυμα μας με τοσους αστερισκους που μπερδευουμε και χανουμε την ουσια, την ιδια στιγμη που η ακροδεξια ελκυει τις μαζες με τον κυνισμό της και την χωρις συστολές αντιΕΕ ρητορική. Θα  ηταν οδυνηρό, ο λαος να βρει κατάλυμα στις αγκαλιες της ακροδεξιας για να εκφρασει την αντιθεση του στα μονοπώλια της ΕΕ, ενω τα ΚΚ να μενουν πισω, αν και ειχαν προειδοποιήσει εγκαίρως για τους κινδυνους. Με λιγα λογια θα προτιμουσα να συνταχθεί κοσμος με αιτηματα αντιμονοπωλιακα, αντιΕΕ πισω απο το ΚΚΕ και ας μην συμφωνει απόλυτα με την σοσιαλιστική προοπτική, παρα να σερνεται πισω απο Λεπεν, Φαρατζ, νεοφασιστες και αλλα σκυλιά που γαυγιζουν χωρις να δαγκωνουν το καπιταλιστικό συστημα.

Αναυδος είπε...

@Γιωργο ισα ισα
η συνδεση της αποδεσμευσης από την ΕΕ με τη λαικη εξουσια είναι αυτή που διαφοροποιει το ΚΚΕ από την αστικη μεριδα που εχει τον ιδιο στοχο. Είναι ακριβως αυτή η καθαροτητα (και δεν προκειται για αστερισκους) που μετατρεπει την εξοδο από την ΕΕ σε επαναστατικο καθηκον προς οφελος της εργατικης ταξης Αν αφαιρεσεις το με λαικη εξουσια θα συρθεις πισω από επικινδυνους συμμαχους. Το αν είναι δυσκολο στη ζυμωση θα ελεγα ότι είναι εξισου δυσκολο όπως το σκετο εξω από την ΕΕ το 1980-1990-2000 όταν τα πακετα ετρεχαν και μεγαλες μεριδες του πληθυσμου ετρωγαν λιγα ή πολλα από το ψιχουλα (ενδεικτικα μονο να θυμισω τα ιεκ που λαδωσαν χιλιαδες εκπαιδευτικους ωστε να στηριξουν πασοκ φορεβερ)

Επισης αποκαλυπτω για πρωτη φορα μεσα από τα αρχεια του ΦΟ το λογο που οι βρετανοι μπηκαν στην ΕΟΚ (τοτε)

https://www.youtube.com/watch?v=37iHSwA1SwE

Ανώνυμος είπε...

@Γιώργος,
"Με λιγα λογια θα προτιμουσα να συνταχθεί κοσμος με αιτηματα αντιμονοπωλιακα, αντιΕΕ πισω απο το ΚΚΕ και ας μην συμφωνει απόλυτα με την σοσιαλιστική προοπτική, παρα να σερνεται πισω απο Λεπεν, Φαρατζ, νεοφασιστες και αλλα σκυλιά που γαυγιζουν χωρις να δαγκωνουν το καπιταλιστικό συστημα".
Εντάξει, γενικά θα μπορούσα να συμφωνήσω! Αλλά...Γιώργο...Αλλά...! Χρειάζεται μια προσοχή. Για να συνταχθεί ένας κόσμός σε αντιμονοπωλιακά ααντιΕΕ πίσω από το ΚΚΕ-και όταν μιλάμε για κόσμό μιλάμε για την εργατική τάξη και αυτοαπασχολούμςνους, φτωχή αγροτιά, άνεργους-πρέπει το ΚΚΕ να δίνει την πραγματικά διαφορετική προοπτική, που δεν είναι άλλη από τον σοσιαλισμό. Επειδή λοιπόν το ΚΚΕ ανοίγει το θέμα "ποιά τάξη στην εξουσία" και δίνει τέτοια προοπτική, μπορεί και διαμορφώνει αντιμονοπωλιακά-αντικαπιταλιστικά-αντιΕΕ αιτήματα προς όφελος του λαού και να μπολιάζει ριζοσπαστικά τη συνειδήση του, βάζοντας φρένο και στην επίδραση αστικών δυνάμεων, μεταξύ άλλων και των φασιστικών.Για αν μην καταντά και το ΚΚΕ σαν "Φαρατζ" στη θέση του Φαρατζ από τα "αριστερά"! Για δες στην υπόλοιπη Ευρώπη...Ακριβώς επειδή ΚΚ αποκόβουν την πάλη ενάντια στην Ε.Ε. από την πάλη για το σοσιαλισμό...βάζοντας διάφορα στάδια στην στρατηγική τους,αδυνατούν να εμποδίσουν ή να αντιμετωπίσουν την επίδραση των αστικών δυνάμεων...Και φυσικά δεν καταφέρνουν να συσπειρώσουν και τίποτα φοβερό...
kk-1

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Πολύ καλά τα λέει

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8954460

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8954337

Όποιος θέλει, διαβάζει κι αυτό

http://www.eksegersi.gr/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/26458.brexit-%CE%A4%CE%BF-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%C2%AB%CE%B1%CF%84%CF%8D%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B1%C2%BB-%CE%B2%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82

Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδιά απλά είναι τα πράγματα. Εδώ απ' ότι έχω καταλάβει συμφωνείτε όλοι ότι η αποδέσμευση από την ΕΕ για να είναι μία πραγματικά φιλολαϊκή επιλογή πρέπει να συνδυαστεί με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, την επαναστατική κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, με δυο λόγια με το σοσιαλισμό. Εκεί που διχάζονται οι γνώμες σας είναι με ποια τακτική θα πρέπει να εκφράσει το ΚΚ αυτή τη στρατηγική του θέση, που στις σημερινές συνθήκες απλά την προπαγανδίζει στο λαό, σε περίπτωση που η αστική τάξη, από τη σκοπιά των δικών της συμφερόντων, θέσει θέμα αποδέσμευσης από την ΕΕ. Αυτό όμως είναι ζήτημα θεωρητικά μικρής και πρακτικά καμίας σημασίας. Στη μεν Βρετανία γιατί δεν υπάρχει σήμερα πραγματικό ΚΚ, στη δε Ελλάδα γιατί η αστική τάξη είναι σχεδόν απίθανο να αποτολμήσει να πορευτεί έκτος ΕΕ. Αυτός είναι και ο λόγος που το ΚΚΕ, με αφορμή το ελληνικό δημοψήφισμα, είχε αντιπροτείνει δημοψήφισμα για την ακύρωση όλων των μνημονίων (τρόικας αλλά και κυβέρνησης, νέου αλλά και παλιών) και την αποδέσμευση από την ΕΕ, ξέροντας ότι αυτός ο τακτικός ελιγμός του δεν επρόκειτο να περάσει ούτε στον αιώνα τον άπαντα. Και κυρίως θέλοντας να εκθέσει τους της αριστερής πλατφόρμας που μιλούσαν για ρήξη, εθνικό νόμισμα κτλ. Με την πρόταση αυτή το ΚΚΕ δεν είχε την αυταπάτη ότι η αποδέσμευση από την ΕΕ εντός καπιταλισμού είναι φιλολαϊκή επιλογή, ούτε ότι η σοσιαλιστική επανάσταση μπορεί να αντικατασταθεί από το οποιοδήποτε δημοψήφισμα. Άλλωστε, αν θυμάστε, το άκυρο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στο δημοψήφισμα κάτω - κάτω έγραφε "με το λαό στην εξουσία". Η τακτική μας, λοιπόν, μπορεί και πρέπει (και είναι) ευέλικτη. Ναι, υπάρχει πεδίο συνεννόησης με εργατικές - λαϊκές μάζες που εναντιώνονται μόνο στην ΕΕ, όπως υπάρχει και με εκείνες που την αποδέχονται. Το ότι η Κοινωνική Συμμαχία πρέπει να είναι αντικαπιταλιστική για να είναι επικίνδυνη για το σύστημα δε σημαίνει ότι δε δουλεύουμε με αυτόν τον κόσμο. Δείτε π.χ. την απόφαση για το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος. Δεν υποτιμάμε ούτε τα ρήγματα που σηματοδοτεί στη συνοχή της ΕΕ, ούτε τη λαϊκή δυσαρέσκεια εναντίον της. Επισημαίνουμε όμως και τον κίνδυνο αυτή η δυσαρέσκεια να συρθεί κάτω από ξένη σημαία. Δε θα αποφύγω όμως να απαντήσω συγκεκριμένα και στο ερώτημα: "Σε περίπτωση δημοψήφισματος στην Ελλάδα για την παραμονή ή όχι στην ΕΕ το ΚΚΕ τι πρέπει να ψηφίσει;". Καταρχάς κανένα δημοψήφισμα στην αστική δημοκρατία δε μπορεί να έχει αντικείμενο την ανατροπή του καπιταλισμού. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ψηφίζουμε σε όλα τα δημοψηφίσματα άκυρο. Πρέπει, προβάλλοντας παράλληλα τη συνολική μας πρόταση για εργατική εξουσία, να θέτουμε στον εαυτό μας το ερώτημα: "Αν κερδίσει το Ναι ή το Όχι θα ζήσει ο λαός έστω και σπιθαμή καλύτερα;". Αν ναι τότε, κρατώντας τις αποστάσεις μας, ας στηρίζουμε στην κάλπη αυτή την επιλογή. Όπως πχ στο δημοψήφισμα για τη βασιλεία. Δε νομίζω όμως ότι η αποδέσμευση από την ΕΕ, με δεδομένο τον καπιταλισμό, θα βελτίωνε το βιοτικό επίπεδο έστω και ελάχιστο. Μάλλον το αντίθετο. Το κεφάλαιο θα συνεχίσει να έχει ανάγκη από την υποτίμηση της εργατικής δύναμης προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση, και έμμεσα μέσω της υποτίμησης του νομισματος και άμεσα μέσω νέων μέτρων. Και τότε θα μας λένε όντως "μα εσείς ψηφίσατε υπέρ τι μας λέτε τώρα για λαϊκή εξουσία". Πράγματι, είναι άλλο πράγμα να αντιτάσσεσαι στην ένταξη της χώρας σου σε μία ιμπεριαλιστική ένωση στο πλαίσιο των σχεδιασμών της αστικής της τάξης και άλλο να στηρίζεις την αποδέσμευσή της από αυτήν (στο πλαίσιο και πάλι των νέων σχεδιασμών της αστικής της τάξης). Μεσολάβησαν όμως και οι νέες επεξεργασίες του ΚΚΕ με την προγραμματική του ανασυγκρότηση. Σε κάθε περίπτωση δεν αλλάζει η θέση μας ενάντια στην ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, υπέρ της δυνατότητας αποδέσμευσης με οικοδόμηση του σοσιαλισμού ακόμα και από μία μόνο χώρα. Ας ελπίσουμε αυτή να είναι η πατρίδα μας. Νίκος.