Ιδεογράμματα

Υπάρχουν ιδεογράμματα στο λατινικό αλφάβητο;
Ή μήπως είναι αποκλειστικό προνόμιο της γραφής των κινέζων με την αρμονική κοινωνία;
Όποιος βιάστηκε να πει ότι ισχύει το δεύτερο (εξαιρουμένης της αρμονικής κοινωνίας), τυπικά έχει δίκιο. Αλλά καλό είναι να το ξανασκεφτεί.
Η τυπική λογική δε μπορεί να εξηγήσει μια σειρά φαινόμενα.
Κι η διαλεκτική απαιτεί να υπερβούμε την τυπική λογική και να φτάσουμε στη διάνοια.

Μέχρι το μεσημέρι θα συμφωνούσα κι εγώ.
Δεν υπάρχουν ιδεογράμματα ούτε στο ελληνικό αλφάβητο, ούτε στο συγγενές του λατινικό (κι από όσο θυμάμαι ούτε στο αλφαβητάρι του μπουχάριν για τον κομμουνισμό).
Αλλά σήμερα βρέθηκα αυτήκοος μάρτυρας σε ένα σαρδάμ που με έκανε να αλλάξω γνώμη:
Τι σημαίνουν τα ιδεογράμματα CCCP;
Η κοπέλα ήθελε να πει τα αρχικά. Και πιο πολύ από γλωσσικό σαρδάμ ήταν σαρδάμ του μυαλού που μπερδεύτηκε.
Αλλά ακόμα κι έτσι, γλώσσα λανθάνουσα τα αληθή λέγει.

Πράγματι, τα αρχικά CCCP συμβολίζουν μια ιδέα τόσο φορτισμένη, που δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο.
Τρία σι και ένα πι, θρυλική CCCP.
Αυτά τα τέσσερα γράμματα στη σειρά, είναι ο απόλυτος ορισμός για τα ιδεογράμματα.

Αν γίνουμε σχολαστικοί ο πιο ακριβής όρος θα ήταν ιδεο-λέξη, ή ιδεο-αρκτικόλεξο.
Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Η σοβιετική ένωση παραμένει ιδέα. Και βάση αυτού κινούμαστε όλοι.

Εμείς θέλουμε να κατοχυρώσουμε τα πνευματικά δικαιώματα και την ιδεοκτησία του οκτώβρη. Αλλά οι διεκδικητές του χρίσματος είναι πολλοί κι αυτόκλητοι.
Το ναρ κάνει λόγο για ιδεότροπο και ιδεόμορφο κοινωνικό σχηματισμό.
Πολλοί συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η ιδέα και το όραμα ξεπουλήθηκαν. Όμως και πάλι είναι ζήτημα, πότε ακριβώς και από ποιον βγήκαν στο σφυρί (κι έχασαν το δρεπάνι και το αστέρι).

Βάση αυτού κινείται κι η αντιμετώπιση του αστικού μπλοκ εξουσίας (για να πιάσω και το ευρύτερο κοινό).
Μετεμφυλιακά -επί ανεπίσημης χούντας- φτιάξανε τον ιδεα για να σταματήσουνε την εξάπλωση της Ιδέας.
Κι οι πασόκοι στην κοσμάρα τους έμειναν να φωνάζουν πασπ ιδέα ενωμένη αριστερά.
Εξάλλου επί ρεβιζιονισμού η σοβιετία κι ο πανομαριόφ στήριζαν ανδρέα. Και το 82 που πέθανε ο μπρέζνιεφ η ελευθεροτυπία κυκλοφόρησε με πένθιμο πρωτοσέλιδο για τον ήλιο της ειρήνης και του σοσιαλισμού που έσβησε...

Ο κόσμος γενικά ήταν μες στον ιδεαλισμό και μπερδεμένος.
Κανείς δεν είχε ιδέα τι αλλαγές κυοφορούνταν στην ιδέα (τη σοβιετία) όταν πήρε το τιμόνι ο γκόρμπι στα στιβαρά του χέρια.
Κι η στάση απέναντι στη σοβιετία από πολιτική θέση κατέληξε ιδεοληψία. Που μόνο μια λεπτή γραμμή την χωρίζει από την ιδεολογία. Δυο γράμματα αλλάζουν μόνο.

Δύο γράμματα μόνο χωρίζουν τους σοβιετικούς απ' τους αστούς
κι έχει πρόγραμμα δημοκρατία, ζήτω-ζήτω, ζήτω ο γκορμπατσόφ (2).

Εύκολα μπορεί να υπάρξει σύγχυση και με το παράγωγο ιδεολόγημα.
Το οποίο στην κομμουνιστική διάλεκτο συντάσσεται απαραιτήτως με τον επιθετικό προσδιορισμό αστικό. Πηγαίνουν ασορτί.

Αντίστοιχα στην αστική διάλεκτο η λέξη στρατεύματα σχεδόν νομοτελειακά συνοδεύεται από τη λέξη σοβιετικά. Τα οποία εξίσου νομοτελειακά ή θα εισβάλλουν ή θα επεμβαίνουν.
Κόκκινος στρατός και απελευθέρωση είναι πολιτικά αδόκιμοι όροι.

Αντιθέτως τα υπόλοιπα στρατά αναφέρονται με τον πιο κομψό όρο δυνάμεις. Οι οποίες συνήθως είναι ειρηνευτικές (sic) και απελευθερώνουν.

Υγ: πείστηκα ότι μέρες που είναι πρέπει να αποκτήσω πιο γραμμωμένα αντανακλαστικά.
Έτσι, αποφάσισα να μεταφέρω το αγωνιστικό μήνυμα της αφίσας μας στη θεσσαλονίκη για την πορεία του πολυτεχνείου:
"Όλοι την δευτέρα στις 4.30, στην πορεία που θα καταλήξει στο αμερικάνικο προξενείο".

Για αυτό λοιπόν προσέξτε και κινηθείτε υπεύθυνα.
Ρωτήστε πριν ξεκινήσετε: πού θα καταλήξει η πορεία αυτή;
Είστε υπεύθυνοι καταναλωτές και έχετε δικαίωμα να ξέρετε.
Μην αφήσετε να σας εξαπατήσουν οι επιτήδειοι και να σας παρασύρουν ξανά πίσω στο πολυτεχνείο.

Άραγε έτσι γίνεται παντού, ή αυτό είναι τοπική ιδιαιτερότητα του προτσές της ταξικής πάλης στη θεσσαλονίκη;

Υγ: Έ λ ε ο ς . . .