Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Ο Αριστερισμός του Λένιν

μια ανάγνωση κομματιών του έργου υπό το φως της συγκυρίας

Εάν επιχειρήσουμε να τεκμηριώσουμε την επικαιρότητα της μπροσούρας του λένιν αριστερισμός, η παιδική αρρώστια του κομμουνισμού, θα κληθούμε να εξηγήσουμε κάτι φαινομενικά παράδοξο. Πώς είναι ένα δυνατόν ένα έργο που γράφτηκε 90 χρόνια πριν, στα πρώτα βήματα της κομιντέρν και του κομμουνιστικού κινήματος, για τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής, να διατηρεί σήμερα στο ακέραιο τη σημασία του, σε μια εντελώς διαφορετική εποχή, που τα κκ έχουν διανύσει μια πορεία σχεδόν εκατό χρόνων κι έχουν οπλιστεί με την πείρα (θετική κι αρνητική) του εικοστού αιώνα.

Η απάντηση είναι κάπως σύνθετη. Αφενός τα κκ έπρεπε να ξεκινήσουν από το μηδέν, να καθαρίσουν τη δεξιά ρεβιζιονιστική σκουριά της περεστρόικα και των προκατόχων της. Κι όπως είναι κάθε αρχή και δύσκολη, έπρεπε να περάσουν από τις ίδιες επώδυνες φάσεις και τους πόνους του τοκετού ενός νέου ξεκινήματος, να λυγίσουν πολλές φορές το κλαδί από την ανάποδη, από υπερβάλλοντα ζήλο, και να φτάσουν στα ίδια βασικά συμπεράσματα μέσα από τη δική τους πείρα, χωρίς να τα επαναλαμβάνουν μηχανικά.

Αφετέρου πολλοί σύντροφοι, με τη στενή κι ευρύτερη έννοια, «απελευθερωμένοι» από τις σιδερένιες νομοτέλειες που «κατέρρευσαν», ένιωθαν πλέον την ανάγκη να ξεσκάσουν, να παλιμπαιδίσουν, χωρίς σκληρές κομματικές δεσμεύσεις, και τη ρουτίνα της πειθαρχίας, φλερτάροντας με όλες τις ασθένειες της ηλικίας: απόρριψη της πρωτοπορίας, της πειθαρχίας, του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, κτλ. Τάχθηκαν δηλαδή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τη βασική ιδέα του κοκκινο-πράσινου ντάνι, ότι ο αριστερισμός είναι το φάρμακο στη γεροντική ασθένεια του κομμουνισμού.

Αφετρίτου, που λέει κι ένας παλιός αναγνώστης, γιατί οι φορείς της σύγχρονης σκουριάς τσιτάρουν αποσπάσματα από αυτήν τη μπροσούρα κι αναμασάνε δανεικά επιχειρήματα, ξεκομμένα από τα συμφραζόμενα, για να δικαιολογήσουν στο όνομα της τακτικής ευελιξίας τη δική τους οσφυοκαμψία, όπως έλεγε παλιά στο εκμέκ παγωτό ο σπύρος παπαδόπουλος, πριν γίνει ο ίδιος οσφυοκάμπτης.

Πρόκειται για τη γνωστή επιλεκτική κι αφηρημένη επίκληση στο λένιν, προκειμένου να τον φέρουν στα μέτρα τους, αφαιρώντας του κάθε ζωντανό περιεχόμενο. Λένε ότι ο λένιν συνεργάστηκε με τους μενσεβίκους και τους εσέρους, ενώ είναι γνωστό για παράδειγμα ότι οι μπολσεβίκοι ήταν ενάντιοι σε μια αφηρημένη ενότητα των «σοβιετικών κομμάτων» (δηλ των κομμάτων που εκπροσωπούνταν στα σοβιέτ εργατών κι αγροτών) κι αρνήθηκαν να μπουν στη στρούγκα της προσωρινής κυβέρνησης του κερένσκι, τραβώντας μόνοι τους (μαζί με ένα κομμάτι των αριστερών εσέρων) στην επανάσταση του οκτώβρη ενάντια σε αυτήν την κυβέρνηση.

Λένε ότι ο λένιν έκανε επανάσταση με άμεσα συνθήματα για γη, ψωμί κι ειρήνη. Ξεχνάνε όμως ότι ήδη με τις θέσεις του απρίλη είχε ρίξει συνάμα προς ζύμωση στις μάζες το σύνθημα «όλη η εξουσία στα σοβιέτ».
Λένε πως ο λένιν διέθετε τακτική ευελιξία και έκανε τακτικούς συμβιβασμούς. Δε λένε όμως πως ήταν ταυτόχρονα ιδεολογικά αδιάλλακτος προς τους πολιτικούς του αντιπάλους και μόνο σε αυτή τη βάση μπορεί να γίνει πλατιά μετωπική πολιτική με τακτικές συμμαχίες και συμβιβασμούς που υπηρετούν τον τελικό σκοπό των κομμουνιστών.

Το γενικότερο βασικό δίδαγμα του «αριστερισμού» και της πολιτικής του λένιν είναι η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης. Ούτε «ναι» γενικά στους συμβιβασμούς, ούτε και «όχι» από θέση αρχής. Ούτε φετιχισμός της ενότητας (στην πορεία προς το βάλτο, όπως έλεγε σε ένα άλλο του κείμενο), ούτε σώνει και καλά το αντίθετο. Αυτό παραμένει ανοιχτό, ανάλογα με την ανάλυση των συνθηκών και της συγκυρίας.

Πολλοί μνημονεύουν τον αριστερισμό και τις βασικές θέσεις του για να τις στρέψουν εναντίον του σύγχρονου κουκουέ και της «αριστερίστικης, σεχταριστικής στροφής της ηγεσίας του». Ποιες είναι οι θέσεις αυτές; Ότι οι κομμουνιστές πρέπει να συμμετέχουν στις εκλογές για το αστικό κοινοβούλιο και να δρουν ακόμα και στα πιο αντιδραστικά συνδικάτα, για να πάρουν τις μάζες με το μέρος τους, κάνοντας τους απαραίτητους τακτικούς συμβιβασμούς.

Για το μεν πρώτο δεν έχουν να πούνε πολλά, αλλά είναι εντυπωσιακό ότι η κατά καιρούς κριτική στο κουκουέ μπορεί να συμπεριλάβει τα πάντα: από τις κατηγορίες για κοινοβουλευτικό κρετινισμό και υποταγή στην αστική νομιμότητα, ή για περιφρούρηση της βουλής στις 20 οκτώβρη, μέχρι τη στάση του στο θέμα της αριστερής κυβέρνησης που προτείνει ο σύριζα και του "ειρηνικού, κοινοβουλευτικού δρόμου προς το σοσιαλισμό", ή την αποχή στις εκλογές του 46’.

Σχετικά με το δεύτερο κάποιοι λένε ότι το κουκουέ διασπά το εργατικό κίνημα, και φτιάχνει τα δικά του κόκκινα συνδικάτα με το παμε, ελπίζοντας ότι θα έχουν απέναντί τους λοβοτομημένους συνομιλητές, που θα αγνοούν πλήρως την πραγματικότητα και θα ‘ναι πρόθυμοι να πιστέψουν τα πάντα. Η λογική του παμε είναι να ενισχυθεί το ταξικό ρεύμα και να απομονωθούν οι ξεπουλημένες ηγεσίες, δρώντας μέσα στα συνδικάτα, χωρίς να φτάνει ως τον οργανωτικό διαχωρισμού από τη γσεε.

Σε κάθε περίπτωση βέβαια η βασική λογική του λένιν και το πνεύμα του αριστερισμού, παραμένει η ευελιξία και η συγκεκριμένη ανάλυση. Και η πείρα των μπολσεβίκων έχει να επιδείξει μια σειρά από τέτοια κι αντίθετα παραδείγματα, όπως η αποχή από τις πρώτες εκλογές της δούμας και η δημιουργία της προφιντέρν, της κόκκινης συνδικαλιστικής διεθνούς.
Αν ήταν να παίρναμε αυτούσιες τις επισημάνσεις του λένιν και τις μεταφέραμε μηχανιστικά σε άλλες περιόδους, μπορεί να βρίσκαμε σωστή πχ την πολιτική ουράς της εδα στην ένωση κέντρου ή μια συνεργασία με το πασοκ, για να κερδίσουμε την εργατική του βάση  –όπως περίπου νομίζει ότι κάνει ένα κομμάτι του σύγχρονου τροτσκισμού στην ελλάδα, όταν παίρνει θέση χειροκροτητή κάτω από την εξέδρα της γσεε στις απεργιακές συγκεντρώσεις.

Όποιος πάντως διαβάσει σήμερα τον αριστερισμό, μπορεί να βρει μερικά πολύ ενδιαφέροντα σημεία που έχουν σχεδόν ξεχαστεί και περιπέσει στο σκοτάδι της επιλεκτικής άγνοιας.

Ήδη στο πρώτο κεφάλαιο πχ ο λένιν λέει πως ενώ αρχικά πίστευαν ότι η προλεταριακή επανάσταση στις προηγμένες δυτικές χώρες θα έμοιαζε ελάχιστα με το νικηφόρο οκτώβρη στην καθυστερημένη ρωσία, η ρωσική επανάσταση έχει βασικά και δευτερεύοντα χαρακτηριστικά με διεθνή σημασία και ιστορική αναγκαιότητα να επαναληφθούν σε διεθνή κλίμακα. Και το πιο βασικό χαρακτηριστικό της ήταν η δικτατορία του προλεταριάτου, βασισμένη στην απόλυτη συγκεντροποίηση και την αυστηρή πειθαρχία. Αυτά ακριβώς δηλ που ήρθε μισό αιώνα αργότερα να αναιρέσει ο ευρωκομμουνισμός στο όνομα των διαφορετικών συνθηκών στην προηγμένη δύση, των εθνικών ιδιαιτεροτήτων και του «εθνικού δρόμου» κάθε χώρας προς το σοσιαλισμό.

Στο δεύτερο κεφάλαιο ο λένιν λέει ότι η μικρή παραγωγή γεννά αδιάκοπα, αυθόρμητα και σε μαζική κλίμακα τον καπιταλισμό και την αστική τάξη (σε πλήρη αντίθεση με όσα πρεσβεύει ο μικροαστικός σοσιαλισμός του αναρχικού προυντόν κι άλλων δυνάμεων που απεχθάνονται το συγκεντρωτισμό, τον κεντρικό σχεδιασμό και την κολεκτιβοποίηση) και εξηγεί ότι η αντίσταση της αστικής τάξης δεκαπλασιάζεται μετά την ανατροπή της κι ότι η ισχύς της βασίζεται η δύναμη της συνήθειας και της μικρής παραγωγής –κι αυτήν ακριβώς καλείται να αντιμετωπίσει η δικτατορία του προλεταριάτου.

Εδώ έχουμε συμπυκνωμένες μερικές πολύ σημαντικές ιδέες. Καταρχάς ο λένιν υποστηρίζει ότι η αντίσταση της αστικής τάξης πολλαπλασιάζεται μετά την ανατροπή της, δηλ μετά την επανάσταση. Και δεν πρόκειται για τη γνωστή φράση του στάλιν, ότι «η ταξική πάλη οξύνεται στο σοσιαλισμό», που κάνει πολλούς να εξοργίζονται βλέποντας το (μικροαστικά κατά βάση) όνειρό μιας λίγο-πολύ γρήγορης απονέκρωσης να απομακρύνεται, αλλά για την παραδοχή του ίδιου του βλαδίμηρου, του ηγέτη της επανάστασης.

Ο οποίος αμέσως μετά εξηγεί από πού προέρχεται η δύναμη αυτής της αντίστασης. Δε βρίσκεται μόνο στη δύναμη του διεθνούς κεφαλαίου και των διεθνών δεσμών της αστικής τάξης, αλλά και στη δύναμη της συνήθειας και της μικρής παραγωγής (που όπως είδαμε γεννά αδιάκοπα και σε μαζική κλίμακα τον καπιταλισμό). Για αυτούς τους λόγους χρειάζεται επίμονος και μακρόχρονος πόλεμος και καθίσταται αναγκαία η δικτατορία του προλεταριάτου.

Η δικτατορία του προλεταριάτου παύει να είναι αναγκαία μόνο με την κατάργηση των υπολειμμάτων του καπιταλισμού. Τα υπολείμματα αυτά όμως δεν πρέπει να τα προσωποποιούμε μόνο στην αστική τάξη και τους καπιταλιστές ως βιολογική υπόσταση, αλλά να τα εντοπίζουμε στη σφαίρα της παραγωγής, στη συνήθεια, στη μικρή παραγωγή, σε όλα τα στοιχεία που τα αναγεννάν αυθόρμητα κι αδιάκοπα.

Με άλλα λόγια το εργατικό κράτος, δηλ η δικτατορία του προλεταριάτου, συνεχίζει να υπάρχει στο σοσιαλισμό όχι μόνο εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης και των δεσμών της ντόπιας αστικής τάξης με το κεφάλαιο διεθνώς, όχι μόνο ως ειδικός μηχανισμός καταπίεσης των υπολειμμάτων των παλιών εκμεταλλευτριών τάξεων, αλλά και για να διευθύνει την παραγωγή, να πολεμήσει τα στοιχεία που αναγεννάν τον καπιταλισμό και να καλλιεργήσει, να βοηθήσει να ωριμάσουν τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά, η μεγάλη συγκεντρωμένη παραγωγή κι ο κοινωνικός χαρακτήρας των παραγωγικών μέσων, που επιτρέπει την ουσιαστική κοινωνικοποίησή τους.
Αυτός ο δρόμος δε θα είναι σύντομος, ούτε στρωμένος με ροδοπέταλα, όπως φαντάζονταν αυτοί που κατέκριναν τη σοβιετική ένωση για το σοβιετικό κράτος που δεν απονεκρωνόταν, αλλά υποχρεωτικά μακρύς και δύσκολος, όπως μας λέει ο βλαδίμηρος.

Στο επόμενο κεφάλαιο μέσα από μια σύντομη επισκόπηση των πιο σημαντικών σταθμών της πορείας και διαμόρφωσης του μπολσεβικισμού ως πολιτικό ρεύμα, ο λένιν καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: ο μπολσεβικισμός αναπτύχθηκε, δυνάμωσε κι ατσαλώθηκε πρώτα και κύρια στην πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό. Αυτός ήταν και παραμένει σήμερα ο κυριότερος εχθρός μες στο εργατικό κίνημα.

Αυτά λοιπόν δεν τα λέει η κομιντέρν της περιόδου του σοσιαλφασισμού, ούτε κάποιος σεχταριστής. Ο λένιν θεωρεί απαραίτητο όρο διαμόρφωσης ενός συνεπούς πολιτικού ρεύματος την πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό και θεωρεί τον τελευταίο τον κυριότερο εχθρό των μπολσεβίκων όχι γενικά αλλά μες στο εργατικό κίνημα. Ενώ σε επόμενο κεφάλαιο χαρακτηρίζει τους ηγέτες του «εντολοδόχους της τάξης των καπιταλιστών» και «πράκτορες της αστικής τάξης μες στο εργατικό κίνημα». Και αυτά σε μια μπροσούρα που έχει βασικό της αντικείμενο τον αριστερισμό, που ο λένιν τον θεωρεί ως ένα είδος τιμωρίας του εργατικού κινήματος για τα οπορτουνιστικά αμαρτήματα του παρελθόντος (και τα δύο αυτά εκτρώματα αλληλοσυμπληρώνονταν).

Η μικροαστική επαναστατικότητα που μοιάζει με τον αναρχισμό ή κάτι δανείστηκε από αυτόν είναι ο άλλος εχθρός του μπολσεβικισμού στο εργατικό κίνημα κι η πάλη εναντίον του συντέλεσε κι αυτή στη διαμόρφωση του ως πολιτικό ρεύμα. Αυτό όμως θα ήταν το θέμα μιας άλλης ανάρτησης.

Αντί επιλόγου σε αυτό το κείμενο, η κε του μπλοκ παραθέτει τρία ακόμα αποσπάσματα από τον «αριστερισμό», που προσφέρονται για ενδιαφέροντες συνειρμούς.

-Τη νικηφόρα πάλη ενάντια στην κοινοβουλευτική (στην πραγματικότητα) αστική δημοκρατία και τους μενσεβίκους, οι μπολσεβίκοι την άρχισαν πολύ προσεκτικά και την προετοίμασαν κατά τρόπο κάθε άλλο παρά απλό. Στην αρχή δεν καλούσαμε τις μάζες να ανατρέψουν την κυβέρνηση (...), δεν κηρύσσαμε την αποχή από το αστικό κοινοβούλιο, αλλά λέγαμε επίσημα εξ ονόματος του κόμματος ότι μια αστική δημοκρατία με συντακτική είναι καλύτερη από μια αστική δημοκρατία χωρίς αυτήν, και η «εργατοαγροτική» σοβιετική δημοκρατία είναι καλύτερη από κάθε αστική, κοινοβουλευτική δημοκρατία. Χωρίς μια τέτοια προσεκτική και μακρόχρονη προετοιμασία δε θα μπορούσαμε να πετύχουμε τη νίκη του οκτώβρη, ούτε να τη διατηρήσουμε.
Κι εγώ με τη σειρά μου θα πρόσθετα ότι αν δε βάζουμε το δεύτερο σκέλος και μένουμε στη λογική του μικρότερου κακού, δεν πρόκειται ποτέ να πλησιάσουμε σε μια τέτοια νίκη, πόσο μάλλον να την πετύχουμε και να τη διατηρήσουμε.

-Ακριβώς εδώ βλέπουμε πως οι «αριστεροί» δε μπορούν να σκεφτούν, δε μπορούν να φερθούν σαν κόμμα της τάξης, σαν κόμμα των μαζών. Έχετε υποχρέωση να μην κατεβαίνετε ως το επίπεδο των μαζών, ως το επίπεδο των καθυστερημένων στρωμάτων της τάξης. Έχετε υποχρέωση να τους λέτε την πικρή αλήθεια. Τις αστικοδημοκρατικές τους προλήψεις να τις λέτε προλήψεις. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Ταυτόχρονα όμως έχετε και την υποχρέωση να παρακολουθείτε νηφάλια την πραγματική κατάσταση συνειδητότητας ακριβώς όλης της τάξης κι όχι της πρωτοπορίας της.
Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου.

-Φινάλε με ένα κομμάτι που θα μπορούσε να είναι αυτούσιο η σημερινή περιγραφή κάποιων τάσεων της ελληνικής κοινωνίας.
Για τους μαρξιστές θεωρητικά είναι πέρα για πέρα διαπιστωμένο –κι η πείρα των επαναστάσεων και των κινημάτων το έχει επιβεβαιώσει απόλυτα- ότι ο μικροϊδιοκτήτης, ο μικρονοικοκύρης που στον καπιταλισμό υφίσταται μια μόνιμη καταπίεση και πολύ συχνά δοκιμάζει μια απότομη και γρήγορη χειροτέρευση της ζωής του και καταστροφή, περνά εύκολα σε άκρα επαναστατικότητα, δεν είναι όμως ικανός να δείξει αντοχή, οργανωτικό πνεύμα, πειθαρχία και σταθερότητα. Ο μανιασμένος από τις φρικωδίες του καπιταλισμού μικροαστός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, που όπως κι ο αναρχισμός χαρακτηρίζει όλες τις καπιταλιστικές χώρες. Η αστάθεια μιας τέτοιας επαναστατικότητας, η στειρότητά της, η ιδιότητά της να μετατρέπεται γρήγορα σε υποταγή, σε απάθεια, σε φαντασιοπληξία, ακόμα και σε μανιασμένο ενθουσιασμό για το ένα ή το άλλο αστικό ρεύμα της «μόδας», όλα αυτά είναι πασίγνωστα.

Τα υπόλοιπα σε κάποια επόμενη ανάρτηση.
Καλή δύναμη για αύριο σε όσους βρεθούν στο δρόμο..

55 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πότε θα σηκωθεί η μουμια του λενιν να σου σπάσει το κεφάλι μήπως ξέρεις?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Όχι. Για δώσε πληροφορίες..

TRASH είπε...

Αντί να καθόμαστε να αναλύουμε ξανά και ξανά τον "αριστερισμό", ένα έργο που μιλάει για τακτική, μήπως θα ήταν πιο χρήσιμο να κάτσουμε να ξανακοιτάξουμε το "κράτος και επανάσταση" που πραγματεύεται την ίδια την ιδεολογία;
Γιατί το δεύτερο αν και πολύ σημαντικότερο, κάπου μοιάζει να ξεχνιέται στα ράφια...

Unknown είπε...

Πραγματικά πρωτότυπη ανάγνωση του αριστερισμού. Ούτε οι κλασικοί του αναθεωρητισμού δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο. Για να σχολιάσει κανείς τα απίστευτα που γράφεις θα πρέπει να ξαναγράψει τον Αριστερισμό. Και δυστυχώς Λένιν δεν υπάρχει σήμερα.
Μόνο μια σημείωση. Δεν ξέρω πόσο χρονών ήσουν το 1991 αλλά θα έπρεπε να ξέρεις ότι ευτυχώς το ΚΚΕ δεν "έπρεπε να ξεκινήσει από το μηδέν, να καθαρίσει τη δεξιά ρεβιζιονιστική σκουριά της περεστρόικα και των προκατόχων της." Ευτυχώς το Κόμμα μέτραγε ήδη 74 χρόνια συνεχούς και ηρωικής ιστορίας, (που ανήκει ολόκληρη, και όχι κάποια "καλά κομμάτια της", στους κομμουνιστές) και δεν χρειάστηκε παρθενογένεση. Ας είσαι λίγο πιο προσεκτικός
Τελείως συντροφικά...

Ανώνυμος είπε...

Λυπάμαι,δε μπορώ να πω τα μυστικά της μούμιας.Νόμιζα πως ήξερες ως ειδικός

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Εξαιρετικό Κάπταιν.
Απόδειξη ότι εξοργίζει τις ζωντανές μούμιες...

Πέρα από την πλάκα, πολλές φορές έχω αναρωτηθεί πόσο πιό ζόρικος (= αντιδραστικότερος) είναι ο σύγχρονος αριστερισμός σε σχέση με αυτόν, που αντιμετώπισε ο Λένιν το 1918.
Εχω την αίσθηση ότι ο αριστερισμός της εποχής Λένιν πρέπει να ήταν πιό "γνήσιος", με πιο καθαρές τις μικροαστικές ταξικές αναφορές του. Δεν είχε ακόμη αξιοποιηθεί από την μεγαλοαστική τάξη της εποχής του σαν εργαλείο ταξικής πάλης, ίσως και γιατί η ίδια δεν είχε την σημερινή της οργάνωση, ίσως και γιατί και ο αριστερισμός εκείνος δεν είχε ξεδιπλώσει όλα του τα "χαρίσματα" στην παραπλάνηση και ανάσχεση του εργατικού κινήματος.
Η καημένη η "Οχράνα" ωχριούσε μπροστά στην οργανωτικότητα και τα μέσα της σημερινής CIA, των ποικίλων "ιδρυμάτων", των "ΜΚΟ" κλπ. κλπ.
Εχω την αίσθηση, πως και τα σημερινά μικροαστικά στρώματα είναι πιο αντιδραστικά από τότε, πολύ περισσότερο καθώς γνωρίζουν πια ότι το μόνο που μπορούν να ελπίζουν από τον σοσιαλισμό είναι ένας πιο γλυκός "θάνατος" από αυτόν, που τους επιφυλάσσει ο Καπιταλισμός, αλλά βέβαια η απεξάρτηση του μικροαστού από τον καπιταλισμό είναι πιο δύσκολη από την απεξάρτηση του ναρκωμανή από την ηρωϊνη.
Βάλε λοιπόν την "αντιδραστικοποίηση" της παραδοσιακής μικροαστικής κοινωνικής βάσης του αριστερισμού, βάλε και την ενεργότερη παρέμβαση του μεγάλου κεφαλαίου (που μοιραία διαφοροποιεί την κοινωνική βάση του καθώς γίνεται και αυτό ένα μέρος της κοινωνικής βάσης του...), και έχεις μιαν έξοχη εξήγηση για τον λυσσασμένο αντικομμουνισμό, που συναντήσαμε στους σύγχρονους αριστεριστές μας.
Τα παραληρήματα για τις "Γιάλτες", τα "γκουλάγκ", τους "σοσιαλιμπεριαλισμούς", τα "έξω οι στόλοι από την Μεσόγειο", τους "ανύπαρκτους σοσιαλισμούς", τα γεγονότα της 20.10.11 κλπ. κλπ.
Αν ζούσε ο Λένιν σήμερα θάγραφε άραγε απλά κανέναν πολεμικότερο "Αριστερισμό" η μήπως θα άρπαζε και κανένα πολυβόλο;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δήμο για να σχολιάσω κι εγώ αυτά που γράφεις θα πρέπει να γράψεις κάτι στοιχειωδώς σοβαρό και συγκεκριμένο. Αλλιώς το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου ανταποδώσω το... συντροφικό πνεύμα του σχολίου σου.
Το κκε δεν ξεκίνησε από το μηδέν και ευτυχώς, αλλά σίγουρα είχε αρκετή σκουριά να καθαρίσει.

Σεχτάρ εγώ θα χαρακτήριζα τον αριστερισμό εκείνης της εποχής πιο παιδικό, όπως κι ο λένιν. Σήμερα έχει απολέσει την παιδικότητά του, ακόμα και τα αριστερίστικα στοιχεία του σε μεγάλο βαθμό, πλην εξαιρέσεων

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Είχα την εντύπωση ότι ο Λένιν απέδιδε τον αριστερισμό της εποχής του μάλλον στην "παιδικότητα" του κομμουνιστικού κινήματος και πως αυτό υπονοεί ο σχετικός υπότιτλος του ιστορικού έργου. Αρα με την ωρίμανση του το κομμουνιστικό κίνημα θα υπερνικούσε και την παιδική αρρώστεια του...
Εγινε έτσι;
Αν όχι, μπορούμε να αποδώσουμε την έξαρση του αριστερισμού στην προσωρινή κάμψη του κομμ. κινήματος, από την οποία ασφαλώς δεν έχουμε βγεί ακόμη διεθνώς.
Σε αυτή την εκδοχή συνηγορεί και η έξαρση του, που παρατηρήθηκε στην πατρίδα μας μεταπολιτευτικά μέχρι και σήμερα, (είναι και ένας έμμεσος υπαινιγμός στον φίλο dimos tanalias αυτό). Αν και θα πρέπει να εξετάζεται πάντα σε συνάρτηση με το ΠΑΣΟΚ, με το οποίο συγκοινωνεί.
Αν ναί, τότε, (κάνω την σκέψη), μήπως έχουμε κάτι, που μόνο εξωτερικά μοιάζει με τον παιδικό αριστερισμό, αλλά στην ουσία του έχει σημαντικές διαφορές;

Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως, είτε παιδική, είτε γεροντική αρρώστεια, μέτρο των αδυναμιών του κομμ. κινήματος είναι. Κι αυτό εξυπακούει πως μέσα στους αριστεριστές θα βρείς και αγωνιστές με αγνές προθέσεις και κομμουνιστικό προσανατολισμό, που είναι και δική μας έγνοια να προσεγγίσουμε.
Και για να μην παρεξηγηθεί το πολυβόλο, που βιάστηκα να σηκώσω στο προηγούμενο σχόλιο μου, το έκανα για να δείξω πόσο έντονο είναι το πρόβλημα, και πόσο σκληρότερη πάλη χρειάζεται για να μαζέψουμε μια κατάσταση, που μάλλον μας είχε ξεφύγει (σύντροφε tanalia).
Καλή δύναμη και συντεταγμένη κίνηση αύριο, στους δρόμους της Αθήνας.

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικη αναγνωση του αριστερισμου, με πολυ καλα στοχευμενη την παραθεση των αποσπασματων απο τη μπροσουρα.

Ειναι και δικη μου γνωμη οτι ο σημερινος αριστερισμος εχει πολυ πιο εντονα αντικομμουνιστικα χαρακτηριστικα απο εκεινον στην εποχη του λενιν, λογω και της αντιδραστικοτητας των μικροαστικων στρωματων, αλλα και της σοσιαλιστικης οικοδομησης του 20ου αιωνα, τα αρνητικα της οποιας τους δινουν το αλλοθι που χρειαζονται για να απορριψουν ελαφρα τη καρδια και με γνωστη επιχειρηματολογια τη σοσιαλιστικη προοπτικη και να συνεχισουν να ζουν "ησυχοι" σε ενα συστημα που τους σκοτωνει με γοργους ρυθμους πλεον ή να προχωρουν σε εποχιακα και κλαψιαρικα ξεσπασματα που μονον αυτοι και οι καθε λογης οπορτουνιστες τα βρισκουν "επαναστατικα". Κι ολα αυτα με ιδεολογια και ταξικη συνειδηση "δανεισμενη" απο τους μεγαλοαστους.

Ανώνυμος είπε...

Εντελως προσωπικα μιλωντας, δεν συμφωνω με τον ορο "γεροντικη αρρωστια" οταν αναφερομαστε στον κομμουνισμο. Ο κομμουνισμος βρισκεται ακομα στην παιδικη του ηλικια, οποτε παιδικες αρρωστιες μπορει να εχει, εκτος αν ειναι απο τα παιδακια που εχουν διαβητη ή καρδιακα προβληματα αλλα αυτο δεν παιζει.

metalorixos είπε...

Πολύ καλό το κείμενο.


"Η μικροαστική επαναστατικότητα που μοιάζει με τον αναρχισμό ή κάτι δανείστηκε από αυτόν είναι ο άλλος εχθρός του μπολσεβικισμού στο εργατικό κίνημα κι η πάλη εναντίον του συντέλεσε κι αυτή στη διαμόρφωση του ως πολιτικό ρεύμα. Αυτό όμως θα ήταν το θέμα μιας άλλης ανάρτησης."

Αν εννοείς εργατική αυτονομία, ΨΩΦΑΩ να διαβάσω τι θα πείς! Αν όχι, ψήσου να την συμπεριλάβεις στην κριτική σου, σαν αποτέλεσμα της (εκφυλισμένης;) εξέλιξης του κομμουνιστικού κινήματος σε χώρες όπως η Ιταλία και η Γερμανία.

Vankas είπε...

Δύο ουσιαστικές προσθέσεις Απολίθωμα στο ομολογουμένως πολύ εύστοχο κείμενό σου. Το κείμενο ο Λένιν το γράφει το 1920 εν μέσω εμφυλίου πολέμου στα διευρυνόμενα εδάφη της μελλοντικής ΕΣΣΔ. Με λίγα λόγια ο Λένιν γράφει το κείμενο αυτό έχοντας στα χέρια του την εξουσία και σφάζοντας ταυτόχρονα ανηλεώς τους λευκούς και σημειωτέον τους μενσεβίκους που πήγαν μαζί τους. Συνεπώς όλες οι κινήσεις τακτικής που περιγράφει ο Λενιν ειδικά για το αγγλικό κομμουνιστικό κίνημα πρέπει να θεωρηθούν και από το πρίσμα του μαχόμενου προμαχώνα του προλεταριάτου που αυτή τη φορά βρίσκεται σε κίνδυνο αν και σε θέση επίθεσης. Δεν πρέπει επίσης κανείς να ξεχνά ότι σε πολλές σελίδες ο Λένιν έχει αναλύσει τη δύναμη των φαβιανών και λοιπών οπορτουνιστών στο αγγλικό εργατικό κίνημα οπότε οι συμβουλές του είναι συμβουλές σε ένα πολύ αδύνατο κομμουνιστικό κίνημα στο έδαφος του πιο διεφθαρμένου προλεταριάτου της εποχής στην καρδιά του Νο1 αντιπάλου του εμφυλίου, όπου η παραμικρή μερική τακτική νίκη είναι κολοσσιαίας σημασίας. Το να ανάγει κανείς την απελπιστική αυτή κατάσταση του αγγλικού προλεταριάτου σε κανόνα προς πάσα νόσο νομίζω ότι τον κάνει με ασφάλεια δεξιό οπορτουνιστή. Το να το κάνει αυτό χωρίς επίσης να έχει την εξουσία σημαίνει ότι έχει χάσει κάθε διανοητική ικανότητα. Από το ύψος της κατάκτησης της αδύνατης ακόμα σοβιετικής (πλην όμως)
εξουσίας στη Ρωσία, ο Λένιν αναδιοργανώνει τη διεθνή στρατηγική του κομμουνιστικού κινήματος έχοντας την πολυτέλεια της υλικής, ηθικής, επιστημονικής, και ένοπλης υποστήριξης του. Σε ποια υλική βάση αναδιοργανώνουν (sic) το κομμουνιστικό κίνημα !!! οι σημερινοί επικριτές μας για αριστερισμό;
Το πιο αστείο είναι το εξής. Πολλοί σύντροφοι θα θυμούνται την εποχή υλοποίησης της στρατηγικής των συμμαχιών από το Κόμμα σε ποικίλα επίπεδα τόσο στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε βουλευτικές εκλογές, στη σπουδάζουσα κ.α. όπου όπως ήταν αναπόφευκτο, έγιναν πολλά λάθη, ορισμένα στα όρια του σημείου και του τέρατος. Δεν είναι αυτό το σημαντικό. Το σημαντικό είναι ότι ακόμα και τότε σύντροφοι που ασκούσαν σοβαρή κριτική, κομματικά, και καταστατικά αντιμετωπίζονταν ακριβώς με τη λογική που αντιμετωπίζεται σήμερα το σύνολο του κόμματος. Με τον Αριστερισμό στο χέρι και μόνον. Αν και εφόσον ο αριστερισμός είναι παιδική αρρώστια του κομμουνισμού, ήταν τιμητικό τουλάχιστον ότι αναγνωρίζονταν ο σύντροφος ως κομμουνιστής. Πιστεύω ωστόσο ότι με τη συστηματική πάλη ενάντια σε τέτοιου είδους χυδαίες εξωτερικές επιθέσεις, ο Αριστερισμός θα χάσει τη θέση του Ευαγγελίου της Δεξιάς Παρέκλισης, θα λάβει τη θέση που του αξίζει, και τέτοιου είδους αντανακλαστικά των συντρόφων θα εξασθενίσουν.

Αντωνης είπε...

Τα είπε όλα ο Vankas. Αυτό το σχόλιο περίμενα να δω.

Ανώνυμος είπε...

καλά, η λογική του Σεχτάρ που εξισώνει όσους μιλούσαν για σοσιαλιμπεριαλισμό (ασχέτως αν είχαν δίκιο όσοι το έλεγαν) και αυτούς που κάνουν κριτική μόνο για θέματα τύπου 20ής Οκτώβρη, δεν έχει την ίδια βάση με αυτή του αριστεριστή ("και τα μυαλά στα κάγκελα");

Ανώνυμος είπε...

Όσα περισσότερα κείμενα γράφεις καθ'υπαγόρευση της ηγεσίας του ΚΚΕ και της αρχισυνταξίας του Ριζοσπάστη τόσο πιο καταγέλαστος θα γίνεσαι και προσωπικά καιτο blog σου. Αν νομίζετε με να διαστρεβλώνετε και να γίνεστε με τέτιο γελοίο τρόπο παραχαράκτες των λενιστικών έργων για να δικαολογήσετε την αριστεριστικη στροφή του ΚΚΕ είστε βαθιά νυχτωμένοι. Τουλάχιστον το Μανιαδάκη τον γνωρίζαμε. Τι σας έταξε το σύστημα ρε μάγκες, γιατί σύντροφοι δεν μπορεί να είστε, για να κάνετε τέτοιες προβοκάτσιες; Δεν καταλαβαίνετε ότι ένα χρεωκοπημένο κράτος σταματά τις επιχορηγήσεις στα κατοικίδια του. Μη γλύφετε άλλο την αστική τάξη, γεμίσαμε από "επαναστατικά- ταξικά" σάλια. Άλλα δάνεια δεν δίνονται.Δεν σας έχουν πια ανάγκη,ούτε για περιφρούρηση της Βουλής. Σταματήστε να χρησιμοποιήτε τις ιστορικές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος. Τις λερώνετε και τις συκοφαντείτε. Έλεος πια.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Όσο περισσότερα σχόλια γράφεις καθ' υπαγόρευση της καθοδήγησής σου και της βλακείας σου, τόσο πιο καταγέλαστος θα γίνεσαι κι εσύ και η ανωνυμία σου. Γιατί όντως, τον μανιαδάκη τον ξέραμε.

Σταματήστε να τρώτε τζάμπα μπάιτ στο διαδίκτυο. Όποιος επιδιώκει σοβαρές απαντήσεις και διάλογο, ας φροντίσει πρώτα να είναι τέτοιο το σχόλιό του.

Ανώνυμος είπε...

Το τελευταίο σχόλιο πριν τον Μπρέζνιεφ είναι ενδεικτικό που οδηγούνται τα πράγματα. Στην ίδια ανάρτηση χωράει η "αριστερίστικη στροφή" του ΚΚΕ, τα "δάνεια από την αστική τάξη στα σκυλιά της", η "φύλαξη της Βουλής" (από ποιον;) και δεν συμμαζεύεται...

Αλήθεια, "σύντροφοι" του Ε.Α. ή της Νέας Σποράς διαφωνείτε πάρα πολύ με αυτή την ανάρτηση; Οι εκφράσεις "σκυλιά του συστήματος" προδίδουν ασφαλιταριό, αλλά μήπως η λογική σας και η "κριτική" που ασκείτε απέχει πολύ από την ουσία του σχολίου;

gortynios είπε...

"τα κκ έπρεπε να ξεκινήσουν από το μηδέν, να καθαρίσουν τη δεξιά ρεβιζιονιστική σκουριά της περεστρόικα και των προκατόχων της."

Πως τα κατάφερε το ΚΚΕ όλα αυτά;
Συνοψίζει τον τρόπο σε σχόλιο του προηγούμενη ανάρτηση ο συναγωνιστής που υπογράφει ως "Κνούτο του 15ου" :
"Στην σχετικά ταραγμένη και πλούσια σε αγώνες περίοδο από τα μέσα της δεκαετίας του '90 μέχρι τις αρχές του 2000 το Κόμμα:
1. Έριξε και έφαγε αμέτρητο ξύλο από τις δυνάμεις καταστολείς και τους προβοκάτορες του παρακράτους σε όλους τους δρόμους της Αθήνας
2. Έκανε ντου έξω από το Ζάππειο κατά τη σύνοδο για τα 50 χρόνια του ΝΑΤΟ
3. Έκανε ντου στη γερμανική πρεσβεία
4. Έκανε ντου στην ιταλική πρεσβεία
5. Έκανε ντου στην αγγλική πρεσβεία, όπου και μπήκε μέσα και έκανε λαμπόγιαλο τα πάντα (από το κουβούκλιο του φύλακα μέχρι τα πράγματα στις αίθουσες του κτηρίου)
6. Έκανε ντου στις διμοιρίες έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία
7. Έκανε ντου στα γραφεία της ΕΕ
8. Αγνόησε την απαγόρευση των διαδηλώσεων κατά την επίσκεψη Κλίντον, συγκρούστηκε με την αστυνομία και μάτωσε από τις δυνάμεις καταστολής
9. Μπούκαρε στα λιμάνια της Θεσσαλονίκης όπου άραζαν τα ΝΑΤΟικά καράβια και έφαγε ανηλεώς ξύλο
10. Έστειλε τα αμερικάνικά άρματα στη λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης
11. Βρέθηκε μέσα στη μαύρη νύχτα με κράνη και καδρόνια, έτοιμο για σύγκρουση και αγώνα, στην παραλία της Κατερίνης όταν γινόταν η αμερικάνικη απόβαση
12. Τσακίστηκε από την καταστολή στους καταπέλτες των πλοίων στον Πειραιά
13. Συγκρούστηκε για ολόκληρα χρόνια στους αντιιμπεριαλιστικούς εορτασμούς του Πολυτεχνείου, τσακίζοντας την προβοκάτσια και διαφυλάσσοντας το πραγματικό νόημα των αγώνων του λαού.

Όλα αυτά ήταν οπορτουνισμός? Ποια απόσταση χωρίζει αυτές τις (πολύ πρόσφατες) εποχές από τη σημερινή φοβική τακτική του Κόμματος, το οποίο τρέχει με την ουρά στα σκέλια για να κρυφτεί από τη Ζήνωνος μέχρι το Μοναστηράκι? Γιατί τελικά πάρθηκε η μοναδική απόφαση να πάμε στο Σύνταγμα στις 20 Οκτώβρη, υφιστάμενοι (με ελλιπέστατη προετοιμασία) μιας ασύλληπτης έκτασης επίθεσης?
Γιατί τους φοβόμαστε σήμερα όταν πριν 10 και 15 χρόνια, τότε που ψάχναμε ακόμη να βρούμε κάνα σύντροφο γύρω μας με το κλεφτοφάναρο, βρισκόμασταν μπροστάρηδες, εμπνευστές και ασπίδα του λαού ενάντια στην προβοκάτσια και την καταστολή? Γιατί δεν τους φοβόμασταν τότε και τους φοβόμαστε σήμερα? Ποια γραμμή τελικά κατοχύρωσε το άσπιλο κύρος του Κόμματος ανάμεσα στο λαό, η πρόσφατα παρελθούσα ή η σημερινή? Το κύρος του Κόμματος υψώθηκε όταν οι κομμουνιστές έβαζαν τα κεφάλια τους στον ντορβά των γκλομπ και των μολότοφ για να προφυλάξουν το λαό ή τώρα που ο λαός τσακίζεται συστηματικά, γινόμενος ένα αδύναμο άθυρμα μεταξύ καταστολής και προβοκάτσιας, ενώ το Κόμμα γυρνοδιαβαίνει στα σοκάκια της Αθήνας?"

Στις τελευταίες 2 εκλογικές αναμετρήσεις ψήφισα κριτικά ΚΚΕ, στην πρώτη επειδή πίστευα πως μόνο η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ μπορεί να σηματοδοτήσει μια ουσιαστική ριζοσπαστικοποίηση των αγώνων και στις δεύτερες επειδή ουσιαστικά διακυβευόταν η ίδια του η ύπαρξη.

Δεν με "ψήνουν" ιδιαίτερα ούτε η Ν. Σπορά ούτε ο Ε.Α., αλλά το προαναφερθέν σχόλιο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και αν δεν "απαντηθεί" στην πράξη η διαλυτική κατάσταση θα συνεχιστεί και θα βαθύνει..

Αναυδος είπε...

Το χειρότερο πραγμα απο δηθεν συντροφους και οπαδους ειναι οι μισες αληθειες για να σκεπασουν ενα πελωριο ψεμα.

Τα 3,4,5,6,7 εγιναν σε μια μονο διαδηλωση ενω τα 2,9,10,11 οπως και τα προηγουμενα συνδεονται με την νατοικη επιθεση εναντια στη Γιουγκοσλαβια Δηλ. απο τα 13 σημεια τα 9 εχουν σχεση με ενα και μονο γεγονός. Δε νομιζω οτι κανεις με σωας τας φρενας επιθυμει να ξαναβομβαρδιστει η Γιουγκοσλαβια για να επιδειξουμε τετοιο δυναμισμό.

Το ξυλο με τους παρακρατικους επαναληφθηκε στις 20/10 /2011.

Το ξυλο στους καταπελτες επαναλαμβανεται συνεχως δεν καταλαβαινω γιατι το φερνει σε αντιδιαστολή

Η αντιπαραθεση με τους χρυσαυγιτες γινεται και στο δρομο (οσοι κολλουν αφισσες το γνωριζουν) και ορθα δεν διαφημιζεται

Από εκει και περα μονο τις τελευταιες 15 μερες κομματικά μελη ήρθαν σε συγκρουση με τα ΜΑΤ τουλαχιστον 5 φορές (αναπηροι, συνταξιουχοι, ναυπηγεια σκαραμαγκα, συνεταιριστικές οργανωσεις, δρομοκαιτιο).

Τι θελει να μας πει ο ποιητης οτι το ΚΚΕ επρεπε χθες να παει να κοπανιεται στο φρακτη μπροστα στη Βουλή ? Το να στελνεις αοπλους και απροετοιμαστους διαδηλωτες εναντια στα οπλισμενα ΜΑΤ ειναι εγκληματικη αμελεια το λιγοτερο. Καπου πρπει να υπαρχει ενα μετρο στη κριτική και να μην καταφευγουμε στη καθαρη βλακεια που οσο κι αν ειναι ανικητη στο τελος γινεται απωθητική

Δηλ, αν δεν κινδινευε το ΚΚΕ τον Ιουνιο τι θα ψηφιζες ?

gortynios είπε...

Δεν δήλωσα πουθενά "οπαδός" του ΚΚΕ, δήλωσα απλά ψηφοφόρος του στις 2 τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.

Δεν είπα ότι το ψήφισα μόνο επειδή κινδύνευε αλλά αυτός ήταν ο κύριος λόγος.

Για τα υπόλοιπα ελλείψει χρόνου (και διάθεσης) επιφυλάσομαι να επανέλθω αργότερα.

Αναυδος είπε...

gortynie
τα σχολια επι του προσωπικου αναφερονται στον πρωτοτυπο συγγραφεα του σχολιου που παρεθεσες και οχι σ'εσε

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε, γράψε καλύτερα γνώμη για την θεωρία του Big Bang εκεί θα τα πας καλύτερα...
Και μια φιλική συμβουλή... Όταν λέμε Μ-Λ θεωρία δεν εννοούμε τη θεωρία του Μαίλη- Λουκά..(δαιμονισμένη σύμπτωση ε??)

Ανώνυμος είπε...

Και για να συνεχίσω το προηγούμενο σχόλιο παραθέτω απλά ένα κομμάτι του αριστερισμού που ξέχασες να αναλύσεις..... (εντός παρενθέσεων είναι δικά μου σχόλια)
"Και πριν απ’ όλα γεννιέται το ερώτημα: πώς κρατιέται η πειθαρχία του επαναστατικού κόμματος του προλεταριάτου; Πώς ελέγχεται; Πώς δυναμώνει; (Μάλλον όχι με τη γνώμη της κ. Μπέλλου για το Κομμουνιστικό Κόμμα του 21ου αιώνα- σχετικό άρθρο στο Ριζο).
Πρώτο, με τη συνειδητότητα της προλεταριακής πρωτοπορίας και την αφοσίωσή της στην επανάσταση, την αντοχή της, την αυτοθυσία της, τον ηρωισμό της (αυτό που δεν κάνει η ηγεσία του ΚΚΕ τα τελευταία χρόνια). Δεύτερο, με την ικανότητά της να συνδέεται, να πλησιάζει, και ως ένα ορισμένο βαθμό, αν θέλετε, να συγχωνεύεται με την πιο πλατιά μάζα των εργαζομένων, πρώτα-πρώτα με την προλεταριακή, μα ακόμη και με τη μη προλεταριακή εργαζόμενη μάζα. (και όχι να λέμε οτι αυτός είναι παιδί μικροαστού, αυτός μένει στο Χαλάνδρι, αυτός μένει 4ο όροφο, αυτός κάνει διανοητική εργασία, αυτός είναι δημόσιος υπάλληλος, αυτός είναι στέλεχος επιχείρησης -υπεύθυνος πωλήσεων- , αυτός είναι οικοδόμος αλλά κάνει και μικροεργολαβίες - κάνει μερεμέτια στην γειτονιά- και ότι άλλο έχει αναπτυχθεί σαν αντίληψη μέσα στο κόμμα τα τελευταία χρόνια με άξονα να αντικειμενικοποιείται η αδυναμία σύνδεσης με τις μάζες).
Τρίτο, με την ορθότητα της πολιτικής καθοδήγησης, που την πραγματοποιεί αυτή η πρωτοπορία, με την ορθότητα της πολιτικής στρατηγικής και τακτικής της, με τον όρο ότι οι πιο πλατιές μάζες θα πείθονται από την ίδια τους την πείρα γι’ αυτή την ορθότητα. (ΟΡΘΟΤΗΤΑ της πολιτικής δεν είναι το "έξω απο το ευρώ θα είναι καταστροφή" ούτε το "ναί ή όχι στο μνημόνιο είναι ψευτοδίλημμα" και ΘΑ ΠΕΙΘΟΝΤΑΙ- δεν θα τους κουνάς το δάκτυλο με ύφος σας τα είπα αλλά εσείς δεν καταλαβαίνετε ....) Χωρίς αυτούς τους όρους είναι απραγματοποίητη η πειθαρχία μέσα σ’ ένα επαναστατικό κόμμα, πραγματικά ικανό να είναι το κόμμα της πρωτοπόρας τάξης, που έχει καθήκον να ανατρέψει την αστική τάξη και να μετασχηματίσει όλη την κοινωνία. Χωρίς αυτούς τους όρους κάθε απόπειρα να δημιουργηθεί πειθαρχία μετατρέπεται αναπόφευκτα σε σαπουνόφουσκα, σε λογοκοπία, σε πιθηκισμούς.
Μέσα σε αυτούς τους όρους που περιγράφει ο Λενιν, μπορείς να δώσεις απάντηση γιατί σήμερα η ηγεσία του ΚΚΕ δεν μπορεί (αν θεωρήσουμε βέβαια οτι θέλει..) να οργανώσει τη δράση της πρωτοπορίας του λαικού κινήματος για την κατάκτηση της εξουσίας (που θα πρέπει απο Ευαγγέλιο των Αριστεριστών να γίνει ουσιαστικών στόχος των λαών)

Το Κνούτο του 15ου είπε...

Μήπως θέλεις εξυπνάκια Άναυδε να θυμηθούμε και μερικά άλλα σκηνικά?
Κατ' αρχάς, όμως, άσε τις βλακείες περί του "να ξαναγινόταν πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία", γιατί στο παλιότερο ποστ μου επεσήμανα επίσης τη στάση μας σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν σε αντιδιαστολή με την απαράδεκτη εγκατάλειψη (για να μην πω ξεπούλημα) της αντιιμπεριαλιστικής δράσης και κινητοποίησης του λαού ενάντια στους αμερικανούς και ευρωπαίους ιμπεριαλιστές κάτα τη διάρκεια του πολέμου της Λιβύης. Επιπλέον επεσήμανα την εξίσου απαράδεκτη στάση μας (την πλήρως ακατανόητη, εκτός αν αρχίσει να σκέφτεται κανείς πιο πρακτορολογικά) κατά την περσινή επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον και την αντιπαρέβαλα με τις επισκέψεις Ολμπράιτ, Κλίντον, Πάουελ, Ράις.

Κάνε λοιπόν πρώτα γαργάρα αυτά εδώ και μετά έλα να πουλήσεις εξυπνάδες με τα αριθμάκια σου.

Αφού, όμως, δε σου φτάνουν αυτές οι σημαντικές στιγμές, οι οποίες τότε έδιναν και κρατούσαν τον τόνο για ολόκληρες περιόδους, τόνωναν το ηθικό των συντρόφων και του λαού και μας εξύψωνε από άποψη κύρους στα μάτια του κόσμου, τότε θυμήσου και μερικές επιπλέον περιπτώσεις, όπως:
- το ντου μέσα στη ΝΑΤΟική βάση της Σούδας στα Χανιά το 1997
- τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις της δεκαετίας του '90, την ανυπακοή και τα αγροτοδικεία
- τα δεκάδες μαθητικά και φοιτητικά συλλαλητήρια από το 1998 μέχρι και τη δεκαετία του 2000, τα μαθητοδικεία, αλλά και τις αμέτρητες φορές που συγκρουστήκαμε με φρικιά, προβοκάτορες και την αστυνομία, περιφρουρώντας τους αγώνες της νεολαίας και τονώντας το αγωνιστικό της φρόνημα

Σε κάθε περίπτωση, το σημαντικό δεν είναι η περιπτωσιολογία στους "μικρότερους" καθημερινούς αγώνες. Εγώ απλώς σου παρέθεσα μια σειρά γεγονότων, τα οποία σηματοδοτούσαν τη στάση μας στις "μεγάλες στιγμές" του κινήματος τις προηγούμενες δύο δεκαετίες. Η στάση μας αυτή βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από τη σημερινή τακτική μας.

Και όχι, πανηλίθιε, δε θέλω να χτυπιέμαι στο φράχτη στη Βουλή. Τουλάχιστον όχι με τη μορφή που θέτεις εκχυδαϊσμένα το ερώτημά σου. Φυσικά όμως θεωρώ χίλιες φορές ορθότερη, αγωνιστικότερη, παραδειγματίζουσα και εμπνέουσα το λαό την επιλογή του Κόμματος να "σπάσει" τη χουντική απαγόρευση διαδήλωσης το 1999, παρά να τρέχει να φύγει από το Σύνταγμα το 2012 μόλις έπεσαν τα πρώτα νεράτζια και οι πρώτες κρότου-λάμψης προκειμένου να "ανασυνταχθεί" στην Ομόνοια (που τελικά αποδείχτηκε μούφα και απλώς φύγαμε και πήγαμε για τους καφέδες μας...). Φαίνεται πάντως πως το 1999 (και όλες τις προηγούμενες δύο δεκαετίες) τα κομματικά μέλη και ο κόσμος δεν ήταν "άοπλοι και απροετοίμαστοι διαδηλωτές", τα ΜΑΤ δεν ήταν "οπλισμένα" ή ίσως απλώς η παλιά... οπορτουνιστική γραμμή του ΚΚΕ το έκανε να λειτουργεί με "εγκληματική αμέλεια" και με αδιαφορία για τους συντρόφους και το λαό...

Είσαι απλά θλιβερός...

Ανώνυμος είπε...

Πέρσι 20 οκτώβρη τι έλεγες αγαπητό κνούτο; Έφυγε το παμε νωρίς; Περιφρουρούσε τη βουλή; Δε συγκρούστηκε σωστά; Όλα τα παραπάνω;

Το Κνούτο του 15ου είπε...

Και μία τελευταία λεπτομέρεια, απλώς για να φανεί το πόσο εμπαθής, αλλά χαζός και ανίκανος προπέτης είναι ο τύπος που υπογράφει ως Άναυδος...

Μας λέει το άσχετο το όρνιο (να απαντήσει κι ας είναι και κοτσάνα...) ότι τα σημεία 3,4,5,6,7 έγιναν όλα σε μία πορεία!!!
Αμ δε, όμως.

Το 3,5 και 6 έγιναν όντως στην ίδια διαδήλωση και συγκεκριμένα στο τεράστιο συλλαλητήριο (πάνω από 50.000 κόσμος) των πολιτικών νεολαιών, το οποίο διοργανώθηκε με πρωτοβουλία της ΚΝΕ. Το 4 (το ντου στην ιταλική πρεσβεία) έγινε μερικές μέρες μετά (ίσως και καμιά βδομάδα αργότερα). Το δε 7 (το ντου στα γραφεί της ΕΕ στη Βασ. Σοφίας), έγινε επίσης αργότερα, σε ένα παμφοιτητικό αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο (1-2 βδομάδες μετά την πρώτη συγκέντρωση που αναφέρω - στα "πεσίματά" μας δεν έχω αναφέρει τα εκατοντάδες κουτιά με μπογιές που εκσφενδονίζαμε στα γραφείς της ΕΕ, στις πρεσβείες, αλλά ενίοτε και στα ΜΑΤ).

Αυτή έγιναν.

Κρίμα Άναυδε... Τόσο άσχετος, τόσο χαζός και τόσο προπέτης? Χαλάρωσε λιγάκι για να μην εκτεθείς κι άλλη φορά πιο χοντρά στο τέλος.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Κνούτο, (και Ανώνυμε των 11-10-12, 12:14) με τις πορδές δε βάφονται αυγά. Ο μικροαστικός ριζοσπαστισμός εξαντλείται σε ηχηρές πορδές αλλά στο "δια ταύτα" θυμάται την "Δευτέρα Παρουσία" και τρέχει να οχυρωθεί στα "μεταβατικά προγράμματα" των "αριστερών διακυβερνήσεων", που αυθεντικά εκφράζει ο Σύριζα. Η προχθεσινή διαδήλωση ήταν το Βατερλώ σας. Είσασταν αξιολύπητοι καθώς χωνόσασταν μέσα στα μπλοκ του ΠΑΜΕ που κατέβαιναν την Ερμού, για να γλυτώσετε από τους μπάτσους, "όταν έσκασαν οι πρώτες κρότου-λάμψης"!
Δεν αξίζει να χάνει κανείς τα λόγια του μαζί σας. Η "επιρροή" σας στον Λαό ρυθμίζεται από την άρχουσα τάξη και προχτές δεν σας "έπαιξε"....
----------------

Κάπταιν, (και όσοι ενδιαφέρεστε) τις προάλλες έπεσα σε ένα άρθρο στην ΚΟΜΕΠ 5/'80, "Η πάλη του Λένιν ενάντια στον Αριστερισμό" Γ. Χατζηγεωργίου - Δ. Παναγιωτόπουλου.
Εχει ενδιαφέρον η διαχρονικότητα της πάλης του μαρξισμού ενάντια στην μικροαστική επαναστατικότητα, ακόμη και στις εποχές, που σήμερα αντιμετωπίζουμε με κριτικό μάτι (και καθόλου δεν απορρίπτουμε, για να προλάβω τους ρεφορμιστές νοσταλγούς των "παληών-καλών καιρών" μας). Ποτέ δεν στάθηκε ικανός ο αριστερισμός να προσφέρει κάτι θετικό στο κομμουνιστικό κίνημα και στο ΚΚΕ.
Η ανάγκη να εμπλουτιστεί η υπάρχουσα μ-λ φιλολογία για τον αριστερισμό καθόλου δεν μειώνει την αξία του. Πόσο μάλλον, που ο σύγχρονος αριστερισμός είναι σαφώς πιο αντιδραστικός και, κυρίως σαν ιδεολογία, ΔΕΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΠΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜ. ΚΙΝΗΜΑ, είναι επεξεργασμένος από δυνάμεις στρατευμένες στην αστική τάξη. Ασε, που συχνότατα και σαν φυσική προέλευση πολλοί μαχητικοί αριστεριστές ήταν, στα χρόνια μας, ταξικά και πολιτικά ξένοι στο κομ. κίνημα.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ανώνυμε των 11.43

Σχολίασα συγκεκριμένα αποσπάσματα που θεωρώ ότι έχουν αγνοηθεί επιμελώς και σκοπίμως, όχι συνολικά το έργο. Αν θες μπορείς να τα αντικρούσεις ή να τα αγνοήσεις. Εσύ ξέρεις καλύτερα.

Αυτά ως προς την ουσία του σχολίου. Τα υπόλοιπα για μαΐλη και λουκά είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Κρίμα που δεν έβαλες όμως και το ποιηματάκι. Ξέρεις εσύ..
Όσο για το bing-bang είναι φανερό πως δε δύναμαι να διατυπώσω γνώμη, αφού έχω απομακρυνθεί από τη γραμμή του 15ου συνεδρίου για το μέτωπο κι έχω κάνει τροτσκιστική σεχταριστική στροφή στα κείμενά μου.

Είναι εντυπωσιακός πάντως ο τρόπος που επιλέγουν όσοι διαφωνούν με το κείμενο για να απαντήσουν. Αδυναμία να αρθρώσουν μια διαφορετική άποψη -πόσο μάλλον να την τεκμηριώσουν. Μόνο βλακείες για κατοικίδια, bing bang και μούμιες. Κι εις ανώτερα.

kk είπε...

Για τον ΑΝΩΝΥΜΟ, που ανακάλυψε στον "Αριστερισμό" τα χαρακτηριστικά της πρωτοπορίας σε ένα ΚΚ. Ξαναδιάβασε καλά τα αποσπάσματα που ανάρτησες. Προφανώς καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά προϋποθέτουν ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ με ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ και όχι ένα κόμμα που θα θέτει κάποιο μεταβατικό πρόγραμμα κυβέρνησης."Πρώτο, με τη συνειδητότητα της προλεταριακής πρωτοπορίας και την αφοσίωσή της στην επανάσταση, την αντοχή της, την αυτοθυσία της, τον ηρωισμό της. Δεύτερο, με την ικανότητά της να συνδέεται, να πλησιάζει, και ως ένα ορισμένο βαθμό, αν θέλετε, να συγχωνεύεται με την πιο πλατιά μάζα των εργαζομένων, πρώτα-πρώτα με την προλεταριακή, μα ακόμη και με τη μη προλεταριακή εργαζόμενη μάζα".Ακριβώς αυτά γράφουν οι αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου.
Επίσης βλέπεις πουθενά να κάνει κριτήριο τις αρχαιρεσίες και τις εκλογές που τις έχετε κάνει καραμέλα; Ή μήπως δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει αφοσίωση στην επανάσταση και συνειδητότητα, συγχώνευση ως ένα βαθμό... όταν λοιπόν δεν καταλαβαίνεις την ουσία των κειμένων, μην τα παπαγαλίζεις για να κρύψεις τον οπορτουνισμό σου. Και άφησε τα καρφιά και υπονοούμενα γιατί αυτά καταντούν χυδαιότητα για να μην πω τίποτα άλλο. Μήπως δεν καταλαβαίνεις και την έννοια προλετάριος ή δεν σου αρέσει και τόσο πολύ γιατί τους θεωρείς κατώτερους από εσένα;

Αναυδος είπε...

Κνουτο αλυπητε μαστιγωτη της αληθειας

Δεν μπορω να γνωριζω αν η αγνοια σου για το δυναμισμό του ΚΚΕ τη δεκαετία του 2000 και του 2010 οφειλεται στο οτι απλως απεχεις απο το κινημα, στο αν τα θλαστικα τραυματα της δεκαετιας του ’90 ειχαν σαν αποτελεσμα να σου δημιουργησουν παρακρουση και αμνησια η στο οτι τα βιβλια στις σχολές της αστυνομιας για τις οδομαχίες σταματουν στο 2000

Αν και δεν σου αρεσει τα τελευταια 3 χρονια πηγαμε ορισμενα επιπεδα παραπανω απο τις απλες οδομαχιες . Για πρωτη φορα στα μεταπολεμικα χρονικα προκυρηχθηκε μαζικη απεργία οχι απο τη ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ αλλά απο το ΠΑΜΕ (2 24ωρες 1 48ωρη) οταν η λοιπη αριστερα πασχιζε να ξεχωρισει το επαχθες απο το καλό χρεος. Οι απεργιες στη Χαλυβουργια σταν Τουρισμό στα Τροφιμα Ποτα κλπ ηταν αδιανοτητες πριν απο 5 μολις χρονια και ολες αυτες ειναι το αποτελεσμα της στοχευμενης δουλιας στην εργατικη ταξη που οργανωνεται για να δωσει τον αγωνα για τη δικη της εξουσια

Ειναι πιασαρικες οι προσωπικες και κουτσομπολιστικες επιθεσεις σε Μπελλου, Μαιλη, Γοντικα, Παπαρηγα κλπ ειδικα σε ενα κοινο που αντιλαμβανεται την πραγματικοτητα μεσα απο τις εκπομπες της Μενεγακη και της Πανια και διαβαζει Εσπρεσο Τσαο καιο Λοιπον αλλα αν δεν μπεις στην ουσια του τι προτεινεις για το σημερα (αν εχεις να προτεινεις κατι) εσυ και οι ομοιοι σου απλως θα χυδαιολογητε

Τελος θα συμφωνησω με τον Σεχταρ οτι ειναι ευκολο να εισαι στην πλατεια μαγκας και μπροστα στο αφεντικο μαλακας αλλα αυτο δεν οδηγει πουθενα. Γινεται ακομη χειροτερο οταν εχεις το θρασος να εγκαλεις το ΚΚΕ που κανει το ταξικο του καθηκον με τεραστιες θυσιες (απολύσεις μελών και στελεχωνγια τη συνδικαλιστικης οτυ δραση)

Ανώνυμος είπε...

Φίλε κνούτο μου ξύπνησες φοβερές αναμνήσεις.
Να προσθέσω στον κατάλογό σου και την προσπάθεια ακύρωσης του πρώτου διαγωνισμού ΑΣΕΠ με αποκλεισμούς σχολειών- εξεταστικών κέντρων και αγρία σύγκρουση με τα ΜΑΤ

ΧΗΜΙΚΟΣ

Vankas είπε...

Δύο λόγια για τον ανώνυμο των 12:14 γιατί ο τρόπος σκέψης του είναι πολύ τυπικός. Όντως ανώνυμε έτσι τα λέει ο Λένιν. Πρωτεύον μάλιστα θεωρεί την ύπαρξη σύγχρονης ανεπτυγμένης επαναστατικής πρωτοπόρας θεωρίας χωρίς την οποία δεν υπάρχει επαναστατικό κίνημα.Η ύπαρξη ή όχι τέτοιας θεωρίας είναι ανεξάρτητη από την ύπαρξη του ΚΚΕ όσο ανεξάρτητη είναι και από την ύπαρξη του ΚΚ Ζιμπάμπουε. Είναι μια επιστημονική αντικειμενική διαπίστωση το αν υπάρχει ή όχι. Προφανώς με τα σχόλιά σου εσύ αποδέχεσαι ότι σύγχρονη επιστημονική επαναστατική θεωρία υπάρχει διαφορετικά δεν έχει νόημα να κριτικάρεις το ΚΚΕ για την πολιτική του δράση. Συνεπώς το ενδεχόμενο της μη ύπαρξης δεν μας απασχολεί προς το παρόν. Οπότε για σένα υπάρχει αντικειμενικό υπόβαθρο ώστε να είναι δυνατή η ορθή πρωτοπόρα καθοδήγηση που θα πείθει τις μάζες και θα εμπνέει πειθαρχία. Είναι συνεπώς δυνατή η ύπαρξη επαναστατικού κόμματος.
Ας δούμε τώρα όμως πως αντιλαμβάνεσαι το κόμμα και τη σχέση του με αυτή τη θεωρία. Είναι πολύ χαρακτηριστική η αντίληψή σου για την κομματική δουλειά των συντρόφων που δεν βλέπει στις υποτιθέμενες δικαιολογίες τους που μας αραδιάζεις, τίποτα το θετικό τίποτα το πραγματικό. Δεν βλέπεις ότι για να υπάρχουν αυτές οι γνώσεις πρέπει μια γνωριμία τουλάχιστον να υπάρχει που να προσφέρει ήδη στοιχεία μόνιμης επικοινωνίας που τα θεωρείς δεδομένα για την άνευ όρων παρέμβαση που προτείνεις. Δεν βλέπεις ότι πρέπει να υπάρχουν μια σειρά αποτυχημένες προσπάθειες για να υψωθεί η αποτυχία στο επίπεδο της δικαιολογίας. Και δεν βλέπεις ότι η κλίμακα αυτής της δουλειάς σε ξεπερνά πολλές χιλιάδες φορές και υπάρχουν πολλές χιλιάδες αντικειμενικές τέτοιες δικαιολογίες. Είναι πολύ βολικό να σκέφτεσαι τους συντρόφους αφηρημένα ιδεαλιστικά όπως βλέπεις και το σύνολο του κόμματος και λαθραία να τους αποκαλείς όλους ψεύτες και ανίκανους ή τεμπέληδες.
Αλλά το πιο ωραίο είναι να πιστεύεις ότι όλα αυτά θα αλλάξουν με μια παρέμβαση άνευ όρων, άνευ σχεδίου, άνευ στρατηγικής μια χύμα ανοιχτή παρέμβαση στις υποτιθέμενες μάζες αν ξαφνικά οι σύντροφοι γυρίσουν τον διακόπτη καθοδηγηθούν και συμφωνήσουν μαζί σου. Τι μένει τότε από τους συντρόφους παρά ο ρόλος του χεγκελιανού ενεργούμενου; Πόσο συμφωνείς στην πράξη με τη φράση θα πείθονται; Τι μένει από την επαναστατική σου θεωρία που ξεγράφτηκε με τη μια στη χύμα απεύθυνση; Πόσο υπολογίζεις τις κομματικές δυνάμεις που τις έστειλες χύμα χωρίς σχέδιο να σπάζουν τα μούτρα τους σε αντικειμενικές δυσκολίες που φαντάστηκες ότι δεν υπάρχουν; Πόσο συντροφικά και σοβαρά πρέπει να σε αντιμετωπίζουν άνθρωποι που τους λες βλάκες, ψεύτες, ανίκανους,ενεργούμενα,και σχεδιάζεις(?) γι' αυτούς μια μέχρι εξόντωσης αναποτελεσματική δουλειά; Πόσο σοβαρά πρέπει να σε πάρουν άνθρωποι όταν κουρελιάζεις τη θεωρία που περιγράφει τις αντικειμενικές δυσκολίες και προσφέρει δυνατότητες για σχεδιασμό της δράσης λέγοντας μας ότι τελικά είναι απλή προκατάληψη,και ότι εσύ κατέχεις την απόλυτη αλήθεια; Πόσο σοβαρά μπορείς να συνδεθείς με τη μάζα όταν ξεγράφεις όλο το θετικό υλικό; Είσαι ένας τυπικός γραφειοκράτης με τον στενό ορισμό της έννοιας.
Αλλά αν υποθέσουμε ότι γνωρίζεις πολύ καλά τις αντικειμενικές συνθήκες και τότε καλείς να προσαρμοστούμε σ' αυτές μήπως ξέγραψες τότε και τη μοναδική επίφαση θεωρίας που σου έμεινε; Τον τελικό σκοπό. Καραμέλα έχει γίνει πια ότι ο μαρξισμός δεν είναι δόγμα αλλά καθοδήγηση για δράση, στο στόμα ανθρώπων που και το μαρξισμό ξεπούλησαν αλλά και ανίκανοι είναι για κάθε αποτελεσματική πρακτική καθοδήγηση και δράση.
Κλείνοντας θα πούμε ότι ο ηρωισμός η αντοχή και η αποφασιστικότητα των κομμουνιστών δεν είναι μια μεταφυσική πίστη ούτε μια βιολογικά εγχαραγμένη ιδιότητα. Προκύπτει από την επιστημονική μελέτη και ανάλυση της κοινωνίας και της ιστορίας της και ο κάθε σύντροφος πρέπει να βλέπει την ανάλυση αυτή εξειδικευμένη στην καθημερινή του δράση. Αλλιώς κινδυνεύει σαν τον ανώνυμο να απογοητευτεί, να πιθηκίζει να επιτίθεται με σαπουνόφουσκες, να απειθαρχεί και να ονειρεύεται ότι μια μέρα θα γίνει αυτός αρχηγός της αγέλης των πιθήκων που φαντάζεται για κόμμα.

Το Κνούτο του 15ου είπε...

Μετά τις γαργάρες που βλέπω ότι έκανες, καλύτερα να μη μιλάς Άναυδε.
"Για πρωτη φορα στα μεταπολεμικα χρονικα προκυρηχθηκε μαζικη απεργία οχι απο τη ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ αλλά απο το ΠΑΜΕ (2 24ωρες 1 48ωρη)"

Όχι για πρώτη φορά στα μεταπολεμικά χρόνια, αλλά για πρώτη φορά στα χρονικά το ΚΚΕ κήρυξε μόνο του απεργία! Οι περίοδοι της Ενωτικής ΓΣΕΕ προφανώς και δεν έχουν καμία σχέση με επιλογή διάσπασης του εργατικού κινήματος, γιατί τότε ήταν οι ίδιες οι κυβερνήσεις, οι οποίες πραξικοπηματικά καθαιρούσαν διοικήσεις, διόριζαν ανθρώπους τους, απέκλειαν ολόκληρα σωματεία και διέγραφαν μαζικά τους κομμουνιστές από τα συνδικάτα.

Πιο αριστερίστικη απόφαση από τη συγκεκριμένη, δεν έχει ξαναϋπάρξει και εσύ την επικαλείσαι ως το απαύγασμα της επαναστατικής τακτικής του Κόμματος τα τελευταία χρόνια. Το ΠΑΜΕ, χωρίς να έχετε πάρει τουλάχιστον την απόφαση, όλοι εσείς οι μορμόνοι, να ολοκληρώσετε το αριστερίστικο έγκλημά σας και να το κάνετε επίσημα εργατική ομοσπονδία, χωρίς συνεπώς να είναι τριτοβάθμιο όργανο, χωρίς να μπορεί να παράσχει καμία κάλυψη στους εργαζόμενους, των οποίων τα συνδικάτα ή οι ομοσπονδίες δεν είχαν πάρει απόφαση για απεργία (χωρίς να μπορεί να τους παράσχει κάλυψει όχι μόνο νομική αλλά πρωτίστως ηθική), κάλεσε σε απεργία στο όνομα ΟΛΗΣ της εργατικής τάξης! Το επόμενο βήμα είναι το ΠΑΜΕ να καλέσει σε πανευρωπαϊκή απεργία, μετά σε παγκόσμιο και σε κάνα χρόνο σε διαπλανητική... Εξάλλου η βλακεία ορισμένων έχει εκτιναχθεί ήδη πέρα από τη στρατόσφαιρα.

Υπάρχει βέβαια και ένα εμπειρικό κριτήριο για το αν τέτοιες γελοιότητες, όπως η κήρυξη απεργιών "στο όνομα..." έχουν καμία σημασία άλλη εκτός από την εξάντληση των δυνάμεών μας (εκτός δηλαδή από τη διαγραφή των συντρόφων μας που δε δέχτηκαν να απεργήσουν ακάλυπτοι ή την απόλυσή τους αν δέχτηκαν): οι απεργίες λοιπόν του ΠΑΜΕ πήγαν ΑΚΛΑΥΤΕΣ. Πέρα από μια σχετικά ικανοποιητική συμμετοχή σε κλάδους που είχαν πάρει αποφάσεις (π.χ. τουρισμός), οπουδήποτε αλλού δεν υπήρχαν αποφάσεις για απεργία από τα επίσημα συνδικαλιστικά όργανα, φυσικά και δεν απήργησε ούτε άνθρωπος. Μιλάμε για την απόλυτη χρεοκοπία μίας άθλιας επιλογής!

Πάντως αν βρεις έστω και μία γραμμή στο Λένιν, όπου να βρίσκεις τη θεωρητική δικαίωση αυτών των σαλτιμπάγκικων και ψευτοκαουμπόικων ενεργειών, τότε πες της και σε μας. Απλώς έτσι επειδή μιλάμε για τον Αριστερισμό...

Ανώνυμος είπε...

αυτο το δεν δεχτηκαν να απεργησαν γιατι ηταν ακαλυπτοι φανταζομαι το γραφεις γι αυτους που κοπανιουνται στο φραχτη και δεν υπονοεις τιποτε γι νεοκοπους συγγραφεις πολιτικων βιβλιων.

Ειπαμε στην πλατεια μαγκας και στο αφεντικο μαλακας

Το Κνούτο του 15ου είπε...

Και φυσικά οι διάφορες κλαδικές απεργίες δεν ήταν τόσο πρωτοφανείς σε σχέση με τις δύο προηγούμενες δεκαετίες ούτε ήταν αγώνες "αδιανόητοι" πέντε χρόνια νωρίτερα. Πραγματικά η άγνοιά σου ίσως να σε οδηγεί να πετάς τέτοιες κορώνες δεξιά κι αριστερά. Όσο για τα ότι η εργατική τάξη οργανώνεται μέσα από αυτούς τους αγώνες για να δώσει τη μάχη για τη δική της εξουσίας (που έγραφες), απλώς θα ήθελα να σε ρωτήσω μόνο για τη Χαλυβρουγία: πού πήγε το πλαίσιο του ΠΑΜΕ? Πού πήγαν τα αιτήματα για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, για κοινωνικοποίηση της Χαλυβρουγίας, για εργατική εξουσία κτλ.? Ας πήγαινες να δώσεις την απεργία με αυτό το πλαίσιο (που είναι το μόνο αδιανόητο πράγμα σε σχέση με 5 χρόνια πριν!) και μετά θα τα λέγαμε αν θα έκανες απεργία έστω και για εννιά ώρες...

Αναυδος είπε...

Κνουτε

με αφηνεις αναυδο !!!
δηλ τα ντου στις πρεσβειες ειναι πιο συσπειρωτικα πιο αγωνιστικα πιο ουσιατσικα απο τις απεργιες !!!

Οι μαχες με τους καναπεδες ειναι πιο ηρωικες απο τις μαχες με τ' αφετνικά.!!!

Ουτε ο Μαρξ δεν ειχε προβλεψει τετοια καταληξη της ταξικης παλης

Το Κνούτο του 15ου είπε...

Μπορείς να γελοιοποιείσαι όσο θες και να παραδίδεσαι αυτο-φτυνόμενος στη χλεύη όσων σε διαβάζουν Άναυδε... Αν βρει κανείς να αντιπαρέβαλα ποτέ τις απεργίες με τα "ντου", τότε ίσως και να έχει νόημα το τελευταίο σχόλιό σου. Όμως, επειδή δε θα μπορούσα ποτέ να κάνω κάτι τέτοιο (και ούτε το έκανα!) ενώ εσύ με χοντροκομμένα ψευδή τρόπο με κατηγορείς για κάτι τέτοιο, απλώς ξεφτιλίζεσαι... Κι εγώ το απολαμβάνω!

Και για να το ξεκαθαρίσουμε μια μικρή ιδέα ακόμη. Έγραψες: "Οι απεργιες στη Χαλυβουργια σταν Τουρισμό στα Τροφιμα Ποτα κλπ ηταν αδιανοτητες πριν απο 5 μολις χρονια και ολες αυτες ειναι το αποτελεσμα της στοχευμενης δουλιας στην εργατικη ταξη που οργανωνεται για να δωσει τον αγωνα για τη δικη της εξουσια"

Σου απάντησα σε αυτό το απόσπασμα ότι δεν υπάρχουν πρωτοφανείς κλαδικές απεργίες με τον τρόπο που το βάζεις και αυτό προκύπτει πολύ απλά από την άγνοιά σου για τους αγώνες των δύο προηγούμενων δεκαετιών. Πρωτοφανής είναι η συνολική κίνηση των μαζών και οι μεγάλες κεντρικές εκδηλώσεις αυτής της κινητικότητάς τους και της οργής τους (από τις δεκάδες γενικές απεργίες μέχρι τα διάφορα απογευματινά ή κυριακάτικα συλλαλητήρια). Και αυτή η κίνηση των μαζών είναι πρωτοφανής για τα τελευταία 30-35 χρόνια. Αυτό όμως εσύ το θάβεις και μου λες για τρόφιμα-ποτά κτλ., όχι για αναδείξεις τους αγώνες των εργατών εκεί (και φυσικά τη δική μας παρέμβαση και ρόλο), αλλά απλώς για να θάψεις και να υποτιμήσεις του μεγάλους κεντρικούς αγώνες, όπου σε πολλές περιπτώσεις βρεθήκαμε με το βρακί στα γόνατα από τη στάση μας.

Για να συνοψίζουμε (μιας και φαίνεται ότι έχουμε να κάνουμε είτε με ηλίθιους είτε με ωμούς στρεψοδίκες):
1. καμία (φυσικά!) αντιπαράθεση των ντου-συγκρούσεων με τις απεργίες
2. περιμένω ακόμη να μου απαντήσει κάποιος στο γιατί τα κάναμε αυτά λίγα χρόνια πριν και δεν τα κάνουμε σήμερα. Και όπως είχα γράψει: ΑΥΤΑ και ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ
3. περιμένω ακόμη απάντηση για τη στάση μας στον πόλεμο της Λιβύης και στην επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον. Απάντηση ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ.

ΥΓ Ο Άναυδος ακόμη δεν έχει απαντήσει για το '89... Πόσο θα περιμένουμε ακόμη?

kk είπε...

Κνούτο,
Προφανώς είναι πολύ...ελλιπής ο Λένιν για να μην έχει γράψει έναν τόμο (σε αντίθεση με κάποιους άλλους) για να υποδεικνύει στο ΠΑΜΕ αν πρέπει ή όχι να κηρύσσει απεργίες και αν πρέπει το ΚΚΕ να διαπαιδαγωγεί την εργατική τάξη με γραμμή απειθαρχίας στην αστική νομιμότητα! Για σκέψου που δεν σκέφτηκαν να προβλέψουν στους νόμους το πότε και πώς θα επιτρέπεται να παλεύει η εργατική τάξη! Πως δεν το σκέφτηκαν στα συνδικάτα με ταξικό προσανατολισμό να ζητήσουν άδεια από τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς εργατοπατέρες για να κηρύξουν απεργίες; Σαν δεν ντρέπεσαι και λίγο, που για να οργανώσεις την πάλη θές και κάλυψη από τους αστικούς θεσμούς...Τόσο συμβιβασμένος είσαι; Τότε τι μας τσαμπουνάς το τροπάρι για το 1999; Μήπως και τότε έπρεπε να έχουν την κάλυψη οι διαδηλωτές από τη ΓΣΕΕ; Απλά είσαι τραγικός. Αυτά που λές είναι ίδια με αυτά που λένε οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, γενικά συμβιβασμένα τομάρια που κοιτούν να διαφυλάξουν τις θεσούλες τους. Δεν έχουν καμιά σχέση με ΚΚΕ, πόσο μάλλον με την ιστορία του! Εσύ να ονειρεύεσαι "ντού" και μαζορέτες...άφησε το ΚΚΕ στην ησυχία του!

zhukov είπε...

Επειδή μερικοί θυμάστε τα παλιά....
Κίνημα με όρους φλιτ και δακρυγόνων κανανε τα ΕΑΑΚ και κατηγορούσαν την ΠΚΣ τότε που δεν έκανε ντου στους μπάτσους στα φοιτητικά συλλαλητήρια....
Δηλαδή με την ίδια λογική θα βγει κάποιος και θα πει ότι τώρα έχουμε πιο σωστή γραμμή επειδή στις 20 Οκτώβρη συγκρουστήκαμε με όλο το παρακράτος και δεν διαλυθήκαμε.....
Αυτοί οι διαχωρισμοί προ 18ου συνεδρίου και μετά είναι για τα μπάζα...Η ιστορία του Κόμματος είναι συνεχόμενη δεν πα να χτυπιέστε...
Κινητοποιήσεις για τον πόλεμο στη Λιβύη ΕΓΙΝΑΝ και οι δυνάμεις του Κόμματος συμμετείχαν....Γκουγκλάρετέ το αν δεν πιστεύετε....Απλά ο κόσμος κατεβαίνει πιο εύκολα σε ωμές επεμβάσεις όπως Ιράκ και Γιουγκοσλαβία....Ακόμα και στο Αφγανιστάν δεν είχαν κατέβει τόσοι πολλοί γιατί πίστευαν ότι μετά τους δίδυμους πύργους ήταν και δικαιολογημένοι οι Αμερικάνοι....Δείτε και τη Συρία τώρα...Θυμάμαι πάλι επειδή μιλάτε για παλιά που κατηγορούσαν το ΚΚΕ ως φιλορωσικό επειδή δεν έκανε πορείες για την Τσετσενία....

Αναυδος είπε...

Κνουτε

Δεν εχει νοημα να σου απαντησω για τον απλο λογιο οτι ζουμε σε διαφορετικη πραγματικοτητα
Εσυ πιστευεις οτι το ΚΚΕ ηταν πιο δυναμικό στο παρελθον εγω πιστευω οτι ειναι εξισου δυναμικο σημερα
Εσυ πιστευεις οτι οι απεργιες του παρελθοντος (οι κλαδικές) ηταν ιδιες σε αριθμό με το παρον εγω πιστευω οτι ειναι πολύ περισσοτερες οι απεργιες σημερα με καθοριστικη συμβολη του ΠΑΜΕ
Εσυ πιστευεις οτι στις πλατειες κατεβηκε γενικα ο λαος εγω πιστευω οτι κατεβηκαν ολοι αυτοι που χρονια στηριζαν το συστημα και τωρα το συστημα επαψε να τους ταιζει
Για σενα η καταστολή στους αναπηρους, στους συνταξιουχους στους εργαζομενους στο Δρομοκαιτιο, Ερικος Ντυναν, ναυπηγεια σκαραμαγκα) δεν συνεβησαν ποτε για μενα ειναι σημαδια δυναμικης αντιδρασης
Βαφτιζεις τη δειλια στα αφεντικα πολιτικη σταση εγω στη θεση σου θα ντρεπομουνα και θα εβγαζα το σκασμό

Δεν μπορεις να καταλαβεις οτι αλλο ειναι να χρησιμοποιουν τη χωρα σου για να εισβαλλουν σε μια αλλη και αλλο ειναι ο πολεμος να γινεται μακριά και ερημην σου. Με την ιδια λογικη γιατι τη δεκαετια του ’90 δεν καιγαμε την πρεσβεια του Νεπαλ, της Ινδιας, της Βραζιλιας κλπ που ειτε βρισκονταν σε εμφυλιο, ειτε εσφαζαν τις μειονοτητες τους.

Από τη μια κατηγορεις το ΚΚΕ και ανακαλυπτεις κινημα εξω απο τους κομμουνιστες και απο την αλλη εγκαλεις το ΚΚΕ για τη Λιβυη αλλα οχι ας πουμε τις πλατειες τον Καλτσωνη η τον Λιοση που δεν εκαναν τιποτε απολυτως γι αυτό.

Τελος με ολα τα δηθεν ηρωικα για τα οποια μας εγκαλεις ερχεσαι να μας προτεινεις τι ακριβως και συγκεκριμενα αλλά εκει κανεις την παπια και παρολα αυτα επιμενεις οτι εγω δεν σου απαντω.


ΥΓ
Με ρωτας με διαφορα νικ για το 89 αλλα δεν μπορω να καταλαβω αν το 89 ειναι σεξουαλικη σταση, παιχνιδι στο στοιχημα οπου εχασες τα λεφτα σου, το IQ σου χρονολογια τι ακριβως ? Μηπως ειναι κανενας χαμενος τομος του Λενιν που μιλα για ταξικη συνεργασία ?

Το Κνούτο του 15ου είπε...

Περιμένω να δω τα λινκ από τα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ καλέσματα του Κόμματος, του ΠΑΜΕ κτλ. για συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, συναυλίες κτλ. στην Αθήνα ενάντια στην επέμβαση του ιμπεριαλισμού στη Λιβύη. Άμα θες στείλε και καμιά... φωτογραφία.

Επίσης περιμένω να δω το λινκ με το κάλεσμα του Κόμματος για διαδήλωση στην Αθήνα ενάντια στον ερχομό της Υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον. Μία επίσκεψη, η οποία μάλιστα έγινε, τον Ιούλιο του 2011, όταν οι αμερικάνοι και οι ευρωπαίοι σύμμαχοί τους ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ ακόμη να βομβαρδίζουν το λαό της Λιβύης.

Περιμένω...

Ανώνυμος είπε...

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6161317&textCriteriaClause=%2B%CE%9B%CE%99%CE%92%CE%A5%CE%97+%2B%CE%A3%CE%A5%CE%93%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%97

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6161339&textCriteriaClause=%2B%CE%9B%CE%99%CE%92%CE%A5%CE%97+%2B%CE%A3%CE%A5%CE%93%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%97

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6142658&textCriteriaClause=%2B%CE%9B%CE%99%CE%92%CE%A5%CE%97+%2B%CE%A3%CE%A5%CE%93%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%97

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6166140&textCriteriaClause=%2B%CE%9B%CE%99%CE%92%CE%A5%CE%97+%2B%CE%A3%CE%A5%CE%93%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%97

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6163349&textCriteriaClause=%2B%CE%9B%CE%99%CE%92%CE%A5%CE%97+%2B%CE%A3%CE%A5%CE%93%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%97

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6188404&textCriteriaClause=%2B%CE%9B%CE%99%CE%92%CE%A5%CE%97+%2B%CE%A3%CE%A5%CE%93%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%97

Αυτά τα λίγα και πρόχειρα για τη λιβύη... Έχει κι άλλα!
Το 2001 που ο κόσμος δεν κατέβαινε (για τον πόλεμο στο αφγανιστάν) το ίδιο μαζικά με το 1999 έφταιγε η γραμμή;

mariori

Το Κνούτο του 15ου είπε...

Μαριορί μάλλον θέλεις να απαντάς σε ό,τι ΕΣΥ νομίζεις. Ορισμένες παρατηρήσεις λοιπόν.

1. Μου στέλνεις το λινκ για την κυριακάτικη απογευματινή συγκέντρωση της ΚΝΕ στην Αθήνα στις 20 Μαρτίου, την οποία όμως έχω αναφέρει και είπα ότι ήταν η ΜΟΝΗ.

2. Μου στέλνεις το κάλεσμα για συγκέντρωση του ΜΑΣ ενάντια στον πόλεμο τη Δευτέρα 21 Μαρτίου. Όντως αυτή την είχα ξεχάσει. Έγινε τη 2η μέρα των βομβαρδισμών και μάζεψε γύρω στα 700-800 άτομα.

3. Όλα τα λινκ αφορούν στις ημερομηνίες 21-22-23 Μαρτίου, ένα από κινητοποιηση στην Κρήτη στις 10 Μαρτίου (πριν την έναρξη των βομβαρδισμών) και ένα από τον Άραξο στις 5 Απριλίου. Από όταν μπαίνουμε στον Απρίλη και μετά νεκρώνουν έστω και αυτές οι πρωτοβουλίες.

4. Εγώ ρώτησα τι κάναμε σε κεντρικό επίπεδο στην ΑΘΗΝΑ και εσύ μου έστειλες τις πρωτοβουλίες επαρχιακών οργανώσεων και επαρχιακών συνδικάτων. Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.

5. Ρώτησα για άλλες πρωτοβουλίες συσπείρωσης, συναυλίες, μάζεμα υπογραφών, πολύμορφες κεντρικές εκδηλώσεις, διαδηλώσεις στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις κτλ. και εσύ μου απάντησες άλλ' αντ' άλλων.

6. Με βάση και όσα λινκ έστειλες κι εσύ στους περισσότερους από ΕΠΤΑ ΜΗΝΕΣ βομβαρδισμών της Λιβύης (από το Μάρτιο έως τον Οκτώβριο του 2011) εμείς καλέσαμε σε ΜΙΑ κυριακάτικη απογευματινή συγκέντρωση την ΠΡΩΤΗ μέρα των βομβαρδισμών, σε ΜΙΑ άμαζη συγκέντρωση του ΜΑΣ τη ΔΕΥΤΕΡΗ μέρα των βομβαρδισμών (την οποία συγγνώμη που ξέχασα) στην ΑΘΗΝΑ. Ευχαριστώ που επιβεβαίωσες και με λινκ αυτό που υπστήριξα.

7. Η μαζικότητα της συμμετοχής του κόσμου στα αντιιμπεριαλιστικά συλλαλητήρια και για το Αφγανιστάν και για το Ιρακ ήταν πολύ μεγάλη. Λες ψέμματα ή δε θυμάσαι καλά. Η πρώτη μεγάλη συγκέντρωση για το Ιράκ μάλιστα είχε πάνω από 100.000 κόσμο, πολύ περισσότερες από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις μας για τη Γιουγκοσλαβία.

8. Εγώ δεν έθεσα, ωστόσο, ΠΟΤΕ ζήτημα για το ΠΟΣΟΣ κόσμος συμμετείχε. Εγώ έθεσα το ζήτημα ότι δεν κάναμε διαδηλώσεις και δεν πήραμε καμία πρωτοβουλία για αντιιμπεριαλιστικές, φιλειρηνικές δράσεις. Αν το κάναμε, τότε συζητάμε και με τον κόσμο. Το να απαντάς σε άλλα από αυτά που σε ρωτάνε δεν αποτελεί απάντηση.

9. Το επιχείρημα ότι ο κόσμος δε συμμετέχει πια όπως παλιά οπότε τι να κάνουμε, το "έπαιξε" κατά κόρον εκείνους τους μήνες το ΝΑΡ. Δε με νοιάζει αυτό, απλώς το μπούχτησα να το ακούω τη στιγμή που ένας λαός σφαζόταν στη γειτονιά μας κι εμείς ξυνόμασταν στους καναπέδες.

10. Και πάλι ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Με βοήθησε πολύ σε αυτό που ήθελα να πω και η αλήθεια ήταν ότι βαριόμουνα να κάτσω να ψάχνω και να παραθέτω όλα αυτά τα λινκ.

11. Περιμένω ακόμη να δω το λινκ με το κάλεσμα ενάντια στην επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον (εν τω μέσω των βομβαρδισμών της Λιβύης).

Ανώνυμος είπε...

Έστειλα ενδεικτικά κάποια λινκ. Δεν έστειλα συνολικά ότι υπήρχε. Επίσης, εκείνη την περίοδο περνούσαν τα πρώτα μέτρα και είχε συνεχείς κινητοποιήσεις και απεργίες (απρίλη, μάη, ιούνη). Στις ομιλίες πάντα αναφερόταν ο πόλεμος στη λιβύη. θα μπορούσε να γίνει κάτι παραπάνω; Εγώ θα έλεγα όχι έτσι όπως ήταν τότε η περίοδος. Όπως πολύ φοβάμαι και σε ενδεχόμενο πόλεμο στη συρία.
Εγώ δε μίλησα για το ιράκ όπου όντως η συμμετοχή του κόσμου ήταν τεράστια. Μίλησα για το αφγανιστάν το 2001. Εκεί δεν είχε σχέση η συμμετοχή με το 1999 ή με το 2003. Κι αυτό γιατί λόγω των δίδυμων πύργων υπήρχε μια σχετική "δικαιολόγηση" του πολέμου. Αντίστοιχα και με τη λιβύη (στα απόνερα της αραβικής άνοιξης) και με τη συρία (όπου έχει περάσει η λογική ότι είναι σκοτώνουν το λαό κλπ).

mariori

Αναυδος είπε...

Κνουτε

Δεν εχει νοημα να σου απαντησω για τον απλο λογιο οτι ζουμε σε διαφορετικη πραγματικοτητα
Εσυ πιστευεις οτι το ΚΚΕ ηταν πιο δυναμικό στο παρελθον εγω πιστευω οτι ειναι εξισου δυναμικο σημερα
Εσυ πιστευεις οτι οι απεργιες του παρελθοντος (οι κλαδικές) ηταν ιδιες σε αριθμό με το παρον εγω πιστευω οτι ειναι πολύ περισσοτερες οι απεργιες σημερα με καθοριστικη συμβολη του ΠΑΜΕ
Εσυ πιστευεις οτι στις πλατειες κατεβηκε γενικα ο λαος εγω πιστευω οτι κατεβηκαν ολοι αυτοι που χρονια στηριζαν το συστημα και τωρα το συστημα επαψε να τους ταιζει
Για σενα η καταστολή στους αναπηρους, στους συνταξιουχους στους εργαζομενους στο Δρομοκαιτιο, Ερικος Ντυναν, ναυπηγεια σκαραμαγκα) δεν συνεβησαν ποτε για μενα ειναι σημαδια δυναμικης αντιδρασης
Βαφτιζεις τη δειλια στα αφεντικα πολιτικη σταση εγω στη θεση σου θα ντρεπομουνα και θα εβγαζα το σκασμό

Δεν μπορεις να καταλαβεις οτι αλλο ειναι να χρησιμοποιουν τη χωρα σου για να εισβαλλουν σε μια αλλη και αλλο ειναι ο πολεμος να γινεται μακριά και ερημην σου. Με την ιδια λογικη γιατι τη δεκαετια του ’90 δεν καιγαμε την πρεσβεια του Νεπαλ, της Ινδιας, της Βραζιλιας κλπ που ειτε βρισκονταν σε εμφυλιο, ειτε εσφαζαν τις μειονοτητες τους.

Από τη μια κατηγορεις το ΚΚΕ και ανακαλυπτεις κινημα εξω απο τους κομμουνιστες και απο την αλλη εγκαλεις το ΚΚΕ για τη Λιβυη αλλα οχι ας πουμε τις πλατειες τον Καλτσωνη η τον Λιοση που δεν εκαναν τιποτε απολυτως γι αυτό.

Τελος με ολα τα δηθεν ηρωικα για τα οποια μας εγκαλεις ερχεσαι να μας προτεινεις τι ακριβως και συγκεκριμενα αλλά εκει κανεις την παπια και παρολα αυτα επιμενεις οτι εγω δεν σου απαντω.


ΥΓ
Με ρωτας με διαφορα νικ για το 89 αλλα δεν μπορω να καταλαβω αν το 89 ειναι σεξουαλικη σταση, παιχνιδι στο στοιχημα οπου εχασες τα λεφτα σου, το IQ σου χρονολογια τι ακριβως ? Μηπως ειναι κανενας χαμενος τομος του Λενιν που μιλα για ταξικη συνεργασία ?

Ανώνυμος είπε...

"Δεν μπορεις να καταλαβεις οτι αλλο ειναι να χρησιμοποιουν τη χωρα σου για να εισβαλλουν σε μια αλλη και αλλο ειναι ο πολεμος να γινεται μακριά και ερημην σου."
Δυστυχώς η επαφή με την πραγματικότητα έχει χαθεί...
Πρώτη φορά ελληνικά μαχητικά (4) συμμετείχαν σε επιθετική αποστολή εκτός Ελλάδας και δεν τρέχει τίποτα. Τώρα ούτε ο κόσμος είχε ιδιαίτερη διάθεση ούτε το Κόμμα ασχολήθηκε ιδιαίτερα σε ένα πολεμο που ψιλοθεωρούσε οτι διεξαγόταν μεταξύ ισότιμών ιμπεριαλιστών.
Κατά τα άλλα συνεχίζεται και σε αυτό το θρεντ το ξεκατίνασμα μεταξύ φραξιονιστών της καθοδήγησης και των 30άριδων που δεν έχουν βιώσει 3-4 αλλαγές γραμμής στη ζωή τους και δεν λένε να εκσυχρονιστούν μεσοπολεμικά.
Συντροφικότητα, όχι στεία...

UFO

Δώρα είπε...

Κατ’αρχάς, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι μέλος του Κόμματος. Το λέω αυτό, γιατί έχω διαπιστώσει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο, για εμένα τουλάχιστον, ορισμένες φορές να αντιληφθώ σε διαδικτυακές συζητήσεις ποιος είναι μέλος, ποιος δεν είναι, τι είναι ο καθένας γενικώς, αν δεν το δηλώσει ρητά.... Θα πει κανείς, και να το δηλώσει, τον πιστεύεις; Ελκυστική και άκρως επικίνδυνη η επώνυμη ανωνυμία του διαδικτύου. Ο καθένας λοιπόν βγάζει τα συμπεράσματά του.
Όπως έκανα και εγώ στην περίπτωση του «Κνούτου».

Βομβαρδισμός πρώτου πληθυντικού στις αναφορές στο κόμμα και στα μέλη του....
"Γιατί τους ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ σήμερα όταν πριν 10 και 15 χρόνια, τότε που ΨΑΧΝΑΜΕ ακόμη να ΒΡΟΥΜΕ κάνα ΣΥΝΤΡΟΦΟ γύρω μας με το κλεφτοφάναρο, ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΑΝ μπροστάρηδες, εμπνευστές και ασπίδα του λαού ενάντια στην προβοκάτσια και την καταστολή? "
..... με ορισμένα συντροφικά ολισθήματα.......
"Το ΠΑΜΕ, χωρίς να ΕΧΕΤΕ πάρει τουλάχιστον την απόφαση, ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ οι μορμόνοι, να ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΤΕ το αριστερίστικο έγκλημά ΣΑΣ και να το ΚΑΝΕΤΕ επίσημα εργατική ομοσπονδία"
.......που με έκαναν να απορώ για την οργάνωση και το καταστατικό του κόμματος........
"(...) (εκτός δηλαδή από τη ΔΙΑΓΡΑΦΗ των συντρόφων μας που ΔΕ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΝ ακάλυπτοι ή την απόλυσή τους αν δέχτηκαν) (...)"
..........και να αρχίσω να πιστεύω ότι οι συγγενείς και (αρκετοί) φίλοι μου που είναι μέλη του κόμματος και στην πορεία του χρόνου έχουν πάρει απουσίες σε απεργίες και συλλαλητήρια μάλλον είναι η νομενκλατούρα του.

Αναπόληση των "περασμένων" ένδοξων στιγμών του κόμματος............
"Στην σχετικά ταραγμένη και πλούσια σε αγώνες περίοδο από τα μέσα της δεκαετίας του '90 μέχρι τις αρχές του 2000 το Κόμμα:
1. Έριξε και έφαγε αμέτρητο ξύλο από τις δυνάμεις καταστολείς και τους προβοκάτορες του παρακράτους σε όλους τους δρόμους της Αθήνας
(...)
13. Συγκρούστηκε για ολόκληρα χρόνια στους αντιιμπεριαλιστικούς εορτασμούς του Πολυτεχνείου, τσακίζοντας την προβοκάτσια και διαφυλάσσοντας το πραγματικό νόημα των αγώνων του λαού. "
........... και πλήρης υποτίμηση απέναντι στις σημερινές δράσεις του........
"Αυτό όμως εσύ το θάβεις και μου λες για τρόφιμα-ποτά κτλ., όχι για αναδείξεις τους αγώνες των εργατών εκεί (και φυσικά τη δική μας παρέμβαση και ρόλο) , αλλά απλώς για να θάψεις και να υποτιμήσεις του μεγάλους κεντρικούς αγώνες, όπου σε πολλές περιπτώσεις βρεθήκαμε ΒΡΑΚΙ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ από τη στάση μας. "
Πάντα έτοιμος για επίθεση σε όποιον τολμήσει να απαντήσει.......
"Μαριορί μάλλον θέλεις να απαντάς σε ό,τι ΕΣΥ νομίζεις. "
........... διασκεδαστικές αντιφάσεις.........
"2. Μου στέλνεις το κάλεσμα για συγκέντρωση του ΜΑΣ ενάντια στον πόλεμο τη Δευτέρα 21 Μαρτίου. Όντως αυτή την είχα ξεχάσει. Έγινε τη 2η μέρα των βομβαρδισμών και μάζεψε ΓΥΡΩ ΣΤΑ 700-800 ΑΤΟΜΑ.
6. (...) σε ΜΙΑ ΑΜΑΖΗ συγκέντρωση του ΜΑΣ τη ΔΕΥΤΕΡΗ μέρα των βομβαρδισμών (την οποία συγγνώμη που ξέχασα) στην ΑΘΗΝΑ.(...)
8. Εγώ δεν έθεσα, ωστόσο, ΠΟΤΕ ζήτημα για το ΠΟΣΟΣ κόσμος συμμετείχε.(...) "
...... και τέλος, σε σχολιασμό παλαιότερης ανάρτησης του Μπρεζνιεφικού Απολιθώματος, ένα αγγελικά μεταμφιεσμένο, δακρύβρεχτο και σπαρακτικό ερώτημα – "τροφή για σκέψη"..........
"ΓΙΑΤΙ τελικά πάρθηκε η ΜΟΝΑΔΙΚΗ απόφαση να πάμε στο Σύνταγμα στις 20 Οκτώβρη, υφιστάμενοι (με ελλιπέστατη προετοιμασία) μιας ΑΣΥΛΛΗΠΤΗΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ? "

Τώρα μπορείς να λυσσάξεις και να αφρίσεις μόνος σου όσο θες...... Δεν θα είμαι εδώ.
Γιατί εμένα με έπεισες φίλε μου..... Και πάω να δώσω βιογραφικό! Καλή συνέχεια.

Ανώνυμος είπε...

Είδατε το κνουτο πήρε και βιογραφικό on-line οι υπόλοιποι τι κάνετε ;;

Ανώνυμος είπε...

Η γραμμή του 15ου θριαμβεύει και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Είναι διαχρονική άλλωστε.

mariori

Ανώνυμος είπε...

θεος ο 11:35

Ανώνυμος είπε...

Ρε σύ, δεν το δίνεις μετά από 4-5 μήνες; Αν το δώσεις τώρα και δεν στο εγκρίνουν σύντομα, θα πρέπει να το ξαναγράψεις...

Ανώνυμος είπε...

Δώρα τώρα που θα δόσεις βιογραφικό μην ξεχάσεις να διαγράψεις τον λογαριασμό στο bloger..
Δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν γίνονται...
Ε ρε δούλεμα που πέφτει..

Ανώνυμος είπε...

μαλακες οι 10:10 και 11:45

Ανώνυμος είπε...

Μαλακας ο 5.57.

Ανώνυμος είπε...

Μαλακας ο 11:11μμ και καθρεφτακια παντου και κερδισα. Ηλιθιοι.....