Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Τι να κάναμε

Ήταν δεδομένο πως απ’ τη στιγμή που το κκε δε δέχτηκε να μπει άκριτα στο τσουβάλι του «όχι νέτο-σκέτο», χωρίς αστερίσκους, από τη στιγμή που δεν υπέκυψε στο εκβιαστικό δίλημμα «λαιμητόμος ή καρμανιόλα» και δεν έπαιξε το παιχνίδι της κυβέρνησης, θα έμπαινε στο στόχαστρο των επικοινωνιακών της μηχανισμών και των επαγγελματιών του τουίτερ, που θα χρησιμοποιούσαν τα πάντα: από την αποχή του 46’, το ζαχαριάδη και το… τραγικό λάθος «τι πλαστήρας τι παπάγος», μέχρι το πολυφορεμένο και διαχρονικό «ψάλτης της δεξιάς και του συστήματος» κι άλλα τέτοια, ωραία πασοκικά. Για την ακρίβεια, τα είχαν έτοιμα, πακεταρισμένα κι άρχισαν να τα ξετυλίγουν πριν καν διαφανεί κι ανακοινωθεί η στάση του κόμματος, για να έχει ήδη φτιαχτεί κλίμα. Άλλωστε έχουν κάνει δουλειά υποδομής και ενεργοποιούν κατά το δοκούν εξαρτημένα αντανακλαστικά, με κάποιες απλές λέξεις: ηγεσία του περισσού, προδοσία, τραγικά λάθη, δογματικός σεχταρισμός, κοκ. Στα παραπάνω σοβαρά επιχειρήματα να προσθέσω επίσης πως δύο αρνήσεις (και στις δύο προτάσεις) ισοδυναμούν με κατάφαση· και το ντεμέκ ψαγμένο ρητορικό ερώτημα «τι θα έκανε το σημερινό κκε στο δημοψήφισμα για το βασιλιά, το 74;», που δείχνει βαθιά ιστορική γνώση και την ικανότητα να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια, γιατί και τα δύο είναι κόκκινα, εκτός από τα πορτοκάλια.

Αυτό το τελευταίο είναι παρμένο από τον καλό λύκο του αρκά κι έχει τρομερή σημειολογική δύναμη ως προς τις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών και τις καλές προθέσεις κάποιων δυνάμεων που ψάχνουν να βρουν τον καλύτερο δυνατό σύμμαχο, για να τον εξανθρωπίσουν και να στοιχηθούν πίσω του –καλή ώρα όπως τώρα στο δημοψήφισμα, κι ας είναι ματαιοπονία να ψάχνεις τον καλό ιμπεριαλιστή λύκο –πιο ουτοπικό ίσως κι απ’ το να βρεις όντως ένα χορτοφάγο (ου μην και vegan) τσακάλι (ζάχαρης-εε.)

Αυτό το παράδειγμα όμως με κατατάσσει εμμέσως στους υπερασπιστές του γνωστού σκιτσογράφου του μπόμπολα (που πέρασε λίγο στο ντούκου, λόγω της επικαιρότητας που έτρεχε). Την ίδια στιγμή, στο μέτωπο του «καθαρού όχι» συντάσσονται οι χρυσαυγίτες κι οι ανελ με την κυβερνώσα αριστερά, αλλά αυτή είναι μια απλή λεπτομέρεια, που είναι κρίμα να χαλάσει έναν τόσο ωραίο συλλογισμό. Θα αποκτούσε ωστόσο στρατηγική σημασία αν για κάποιο λόγο συνέπιπταν κάπου, για κάποιο θέμα (πχ ότι η γη γυρίζει) με το κκε.

Είναι πολύ λογικό λοιπόν αυτό το κλίμα να επηρεάζει εν μέρει και ένα τμήμα της βάσης μας, παρά τους σχετικά πιο ατσαλωμένους δεσμούς των τελευταίων χρόνων. Και δεν είναι πολύ εύκολο να πει κανείς ποιος επηρεάζεται από την προπαγάνδα του αντιπάλου και ποιος διαμορφώνει συνειδητά μια διαφορετική εκτίμηση σχετικά με τη γραμμή του άκυρου, θεωρώντας τακτικά πιο πρόσφορο το όχι· ούτε αυτά τα δύο βρίσκονται πάντα σε «καθαρή μορφή», είτε το ένα είτε το άλλο, χωρίς να μπλέκουν και μεταξύ τους. Κι είναι απολύτως λογικό η εκτίμηση κάθε σφου να καθορίζεται κι από όσα βλέπει στο περιβάλλον του, κρίνοντας όχι μόνο με βάση την αντικειμενική κατάσταση αλλά και την εικόνα που σχηματίζει ο κόσμος κι οι ψηφοφόροι του κόμματος, ποια τακτική μπορούν να καταλάβουν πιο εύκολα και να τους συσπειρώσει.

Η αλήθεια πάντως είναι πως καμία επιλογή δε θα ήταν εύκολη και δύσκολα θα περνούσε μαζικά και πλειοψηφικά στις μάζες. Όταν οι αστικές δυνάμεις επιλέγουν –και δεν υποχρεώνονται- να κάνουν ένα δημοψήφισμα, φροντίζουν να το διατυπώσουν έτσι που να δημιουργούν τεχνητή πόλωση γύρω από δύο βολικά κι ευνοϊκά για την κυριαρχία τους ενδεχόμενα, χωρίς περιθώρια για εναλλακτικές και ναι-όχι μεν αλλά. ΝΑΙ ή ΟΧΙ, άσπρο-μαύρο (όνειρα κάνω). Όσους αστερίσκους κι αν βάλεις, για να εξηγήσεις πλήρως το σκεπτικό σου (όχι και στις δύο προτάσεις, σε παλιά και νέα μνημόνια, στην εε, κτλ) η τηλεοπτική κοινή γνώμη έχει εκπαιδευτεί εδώ και χρόνια να φιλτράρει τις ενοχλητικές λεπτομέρειες που τα βάζουν να σκεφτεί και να κρατάει την «ουσία». Κι αν ξεκινήσει να λες στον κόσμο πως πρέπει να ακυρώσει με την ψήφο του το σχεδιασμό για μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία με την τρόικα, έχει την «ικανότητα» να ακούει μόνο τις τρεις πρώτες συλλαβές του ρήματος και μετά σταματάει να επεξεργάζεται το μήνυμα:
-Δηλαδή άκυρο;
Το ίδιο ακριβώς που θα συνέβαινε και με το όχι (σε μνημόνια, εε, κτλ).
-Δηλαδή όχι!

Με βάση αυτό, κατανοώ την αμηχανία πολλών σφων που δεν είναι πεισμένοι για τη γραμμή άκυρο ή δε νιώθουν πως μπορούν να τη μεταφέρουν παραέξω. Η πίεση που ασκεί το εκβιαστικό δίλημμα και το πιθανό ενδεχόμενο να νικήσει οριακά το «ναι», ασκεί ακόμα μεγαλύτερη πίεση στον περίγυρο του κόμματος και ένα τμήμα των οπαδών. Προσωπικά όμως πιστεύω πως η ανάλυση της λογικής μας, θα ήταν ούτως ή άλλως δύσκολα, ανεξάρτητα από την ειδική μορφή με την οποία θα εκφραζόταν στο δημοψήφισμα.

Η οποία κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε κάλλιστα να κυμαίνεται από το βρώμικο (όχι νέτο-σκέτο) όχι, μέχρι και την αποχή. Και υπάρχουν βάσιμα επιχειρήματα, για να υποστηριχθεί η κάθε επιλογή.
Η αποχή μοιάζει μια λογική στάση (που επέλεξαν έντιμα και τα μ-λ) σε ένα στημένο σκηνικό, όπου ο σύριζα θα χρησιμοποιήσει το «όχι» για διαπραγματευτικό χαρτί με τους εταίρους και το «ναι» για να γλιτώσει το πολιτικό κόστος της συμφωνίας. Ένα όχι που δεν οδηγεί σε καμία απολύτως ρήξη με το κυρίαρχο πλαίσιο –κάτι που ούτε καν σε φραστικό επίπεδο δε διακηρύσσει τώρα η κυβέρνηση. Η ανάγκη διαχωρισμού από μια τέτοια λογική δεν προκύπτει στη βάση μικροπολιτικών υπολογισμών, αλλά ως απαραίτητη επιλογή, που είναι ζόρικη αλλά αφήνει παρακαταθήκη για το άμεσο μέλλον και δεν ακυρώνει τη δύσκολη διαδρομή της τελευταίας τριετίας.

Στον αντίποδα, μπορεί να ήταν πιο εύκολο να εξηγήσουμε την ουσία των θέσεών μας, ξεκινώντας από το «όχι» (και να μην αναλωνόμαστε στο σύντομο τηλεοπτικό μας χρόνο στις ερωτήσεις για το «άκυρο», τα ειδικά ψηφοδέλτια, κτλ), που δε θα ξεσήκωνε τόσο έντονες αντιδράσεις, βοηθώντας να προχωρήσουμε και στο ζουμί της υπόθεσης. Μπορείτε να διαβάσετε και μια ανάλυση του 2310 που υποστηρίζει αυτή την επιλογή.
Όσο για την επιλογή του άκυρου, το βασικό πλεονέκτημα είναι πως πρόκειται για μια «ενεργητική αποχή», που δεν αδιαφορεί για το ερώτημα, δεν αρνείται να πάρει θέση, αλλά δε νομιμοποιεί κανένα από τους δύο πόλους του εκβιαστικού διλήμματος.

Επαναλαμβάνω πως κατά τη γνώμη μου οποιαδήποτε απ’ τις παραπάνω επιλογές θα ήταν λογική και θα μπορούσε να υποστηριχθεί πολιτικά. Το βασικό όμως δεν είναι να μπλέξουμε σε μια ατέρμονη και αγαπημένη συζήτηση, που συμπυκνώνεται συνήθως στο λογοπαίγνιο του τίτλου της ανάρτησης «τι να κάναμε». Αλλά να δούμε πώς μπορεί να αξιοποιηθεί ο λιγοστός χρόνος που απομένει.

Το παιχνίδι χοντραίνει επικίνδυνα με τον έλεγχο στις αναλήψεις και το αρκετά χαμηλό όριο των 60 ευρώ να διαμορφώνει εκρηκτικό κλίμα που μπορεί με τους απαραίτητους τηλεοπτικούς καταλύτες να γίνει (ελεγχόμενα) «ανεξέλεγκτο». Αλίμονο όμως αν αφήσουμε να δώσουν τον τόνο ο τραπεζικός πανικός και το δίπολο των διαδηλώσεων στο σύνταγμα: «μένουμε μνημόνιο» vs «μένουμε ευρώπη». Όπου το ΝΑΙ ψηφίζει για να μείνουμε στο ευρώ ενάντια στον ευρώδουλο σύριζα και το ΟΧΙ θέλει να απορρίψουμε τα μνημόνια, ψηφίζοντας εμμέσως υπέρ ενός αριστερού μνημονίου. Παράλογο; Δεν απαντάει, άρα λογικό…

Ο μόνος τρόπος να αλλάξει η ατζέντα και να σπάσει ο τρόμος κι η μεθοδευμένη καλλιέργειά του είναι στο δρόμο και την καθημερινή επαφή με τον κόσμο που αγωνιά όσο ποτέ για το μέλλον του κι ανοίγει κουβέντα από μόνος του.
Πέντε και μία, να μη χαθεί καμία –όπως θα έγραφε και ο ρίζος.

28 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι πράγματι έντιμη η στάση του ΚΚΕ-ΜΛ και αισθάνομαι την ανάγκη να του το αναγνωρίσω μέσα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή (ομολογώ πάντως ότι αγνοώ τα πάντα σχετικά με αυτό το κόμμα και την ιστορία του).

Από εκεί και πέρα σχετικά με την αποχή. Έχω την εντύπωση ότι για να είναι έγκυρο το δημοψήφισμα απαιτείται συμμετοχή 50% + μια ψήφο. Έτσι, αν το αποτέλεσμα έρχονταν "ΌΧΙ" τότε μια μεγάλη αποχή πάνω από το 50% θα το έκανε άκυρο. Από την άλλη, αν το αποτέλεσμα έρχονταν "ΝΑΙ", η εγκυρότητα του αποτελέσματος σε αυτή την περίπτωση θα ήταν ούτως ή άλλως, απολύτως αδιάφορη. Και βέβαια σε βάζει στην ίδια πλευρά με αυτόν που πάει για μπάνιο. Για αυτούς τους δυο λόγους κρίνω τελικά την "ενεργητική αποχή" ως προτιμότερη αν και σαφώς πιο δύσκολη στην εφαρμογή της.

ρα

Απλός Στρατιώτης είπε...

Για να μεταφέρουμε την συζήτηση σε αυτό το ποστ που είναι και σχετικό.
Είναι διαφορετικά τα ερωτήματα που βάζεις ΡΑΤΜ με το να πουμε όχι στο δημ/σμα. Και ο λόγος είναι γιατί το οχι όπως το βάζουμε εμείς δεν πάιρνει παρεξήγηση. Δεν μπορεί ο άλλος να το πάρει και να το χρησιμοποιήσει ως έγκριση των μετρων-μνημόνιο του συριζα. Γίνεται ξεκάθαρο στον λαό τί πραγματικά σημάινει το δικό μας όχι.
Βέβαια δικαιολογημένα θα μου πεις, η πρόταση του κόμματος δεν εκφράζει ακριβώς αυτό που λες? Δεν αφήνει περιθώρεια παρεξήγησης κλπ κλπ? Ναι. Κρυσταλλινα και ξεκάθαρα. 'Ομως θεωρώ ότι σαν τακτική δουλέυοντας το όχι στον κόσμο, βάζοντας χωρίς στρογγυλέυση την θέση σου για αποδέσμευση, κεντρικό σχεδιασμό, κοινωνικοποίηση των βασικών μέσω παραγωγής, θα είναι πιο εύκολο να αναπτύξεις δεσμούς και να βάλεις σε δράση τις μάζες εκείνες, που υπάρχουν και αυξάνονται το τελευταίο διάστημα, στην κατεύθυνση που θες.
Δεν τσουβαλιάζεται το οχι με το οχι των άλλων, ακόμα και της ανταρσύας, γιατί δεν σπέρνεις αυταπάτες, δεν τους κάλεσες σε ¨ανάσες αξιοπρέπειας".
Το ξαναλέω. Η θέση μας είναι σωστή μεν, σίγουρη, ασφαλής, αλλά πιστεύω λάθος τακτικά. Δεν θα εξυπηρετήσει τον στόχο μας.
Και τέλος, χωρίς να βάζω την λογική του μνικρότερου κακού, εννοείται πως ΔΕΝ έχουν την ίδια βαρύτητα το οχι και το ναι. Με το ναι κρεμάς μόνος σου την θηλιά και παροπλίζεις το κίνημα για πολύ καιρό. Με το όχι σου δίνεται η δυνατότητα να το παλέψεις. Ειδικά μάλιστα αν σου φέρει η κυβέρνηση ένα νέο μνημόνιο.

Απλός Στρατιώτης είπε...

Ειδικά τώρα που ¨παίζει¨το γεγονός ότι ξανασκέφτεται ο στίπρας την πρόταση των δανειστών να σκεφτούμε το εξής. Έστω ότι λέει ναι και καλέι τον κ΄σομο στο δημοψήφισμα να πει ναι. Να δείξουμε ΑΜΕΣΑ αντανακλαστικά καλώντας τον κόσμο σε ΟΧΙ. Γιατί τότε το όχι θα είναι ΟΧΙ σε ΟΛΑ τα μνημόνια. Υπόθεση εργασίας κάνω...

Ανώνυμος είπε...

Με βάση και το σημερινό Ριζοσπάστη παράλληλα με το άκυρο πρέπει να προπαγανδίσουμε πλατιά και τη διασφάλιση των καταθέσεων των μικροκαταθετών και να ανοίξουμε στο λαό μαζικά τα προβλήματα που υπάρχουν με τις συντάξεις και την καταβολή τους κλπ. σε αγωνιστική κατεύθυνση φυσικά. Η Κανέλλη τα είπε σήμερα πολύ καλά.

Γιώργος

Ανώνυμος είπε...

Εγώ νομίζω πολύ κουράζεται το θέμα, για τους εξής λόγους.

Θέλουμε να έχουμε καθαρή θέση; Τότε αυτό μπορούμε να το δείξουμε περισσότερο με πράξεις.
Το "όχι" προσδίδει καθαρή θέση, όσο και να το εξηγήσεις; Όχι, ειδικά τώρα πια που οι Συριζαίοι το λένε ξεκάθαρα ότι είναι "ναι" στο δικό τους μνημόνιο.

Η αποχή σημαίνει δεν ασχολούμαι, και χάνω την ευκαιρία που μου δίνεται να παρέμβω και να συνδέσω την επιλογή της δράσης μου, με την πολιτική πρόταση μου.

Με το όχι απλά θα γινόταν ένας αχταρμάς, που θα γινόταν ακόμα χειρότερος στην πολύ πιθανή περίπτωση να κλείσει συμφωνία από τα πριν ή και να αλλάξει η πρόταση της κυβέρνηση στο "ναι" ή και γενικά να μαγειρέψουν ότι γουστάρουν αφού αυτοί έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι.

Στο όχι πρέπει να μπεις στον χορό και να πείσεις ότι δεν χορεύεις, ενώ στο άκυρο με την προβολή της πρότασης του κόμματος, εκμεταλλεύεσαι την κατάσταση για το μόνο που σε ενδιαφέρει αυτή την στιγμή. Την προβολή των θέσεων σου και της πρότασης σου, την ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου, και την διάδοση της εναλλακτικής πρότασης σου.
Γιαυτό και το "ψηφοδέλτιο δεν έχει καμία αναφορά στο κόμμα.

Κώστας

Γ.Κ. είπε...

Καταρχας, προσπερνω το ειρωνικο υφος του κειμενου, που με εξεπληξε δυσαρεστα, και φωτογραφιζει εκεινους που εχουν ευλογους προβληματισμους. Σε οπαδους –ψηφοφορους μιλατε, που στηριξαν το κομμα και σε πιο δυσκολα διλημματα και καταστασεις, αλλα σε αυτό το δημοψηφισμα και σε αυτές τις συνθηκες αισθανονται ότι δεν είναι τα πραγματα τοσο ξεκαθαρα.

Γραφεις” Όσο για την επιλογή του άκυρου, το βασικό πλεονέκτημα είναι πως πρόκειται για μια «ενεργητική αποχή», που δεν αδιαφορεί για το ερώτημα, δεν αρνείται να πάρει θέση, αλλά δε νομιμοποιεί κανένα από τους δύο πόλους του εκβιαστικού διλήμματος” και εκει ακριβως βρισκεται η προβληματικη υπερασπιση του ακυρου.

Ο κοσμος που μιλαω μαζι του, θεωρει συμπερασματικα ότι ΚΚΕ αδιαφορει για το ερωτημα του δημοψηφισματος. Τονιζω το “αδιαφορει”. Πιστευει ότι το κομμα αδιαφορει, προσπερνα, αποφευγει ένα τεραστιο ζητημα που τιθεται στο λαο, εστω υπο αυτές τις ασφυκτικες συνθηκες. Ο κοσμος πιστευει ότι για το κομμα, και το “ναι” και το “οχι” εχει ακριβως την ιδια βαρυτητα και σημασια. Ασε που αν τολμησω να τους πω για “ενεργητική αποχή” θα γελασει, όπως γελασα και εγω την πρωτη φορα που ακουσα για τη “δημιουργικη ασαφεια”.

Λεω λοιπον ότι το ΚΚΕ δεν αδιαφορει και δεν θα αδιαφορισε ποτε για τα ζητηματα του λαου. Το “ενεργητική αποχη ” δεν είναι σοβαρο ουτε καν για συζητηση και η γραμμη του ακυρου, ας γινοταν τουλαχιστον γραμμη για αποχη, γιατι είναι το ιδιο πραγμα στην ουσια.

Αλλα η επιλογη του “οχι”, ότι και εάν λες, δεν είναι το διο πραγμα με το “ναι”. Το “ναι” είναι κατεβαζω βρακια στους ευρωτοκογλυφους, παραδιδω ότι εχω και δεν εχω, δηλωνω υποταγη με την θεληση μου.

Το “οχι” είναι εντελως άλλο πραγμα γιατι είναι ακομα και τωρα ασαφες. Αλλοι θα το κανουν σημαια υπερ του συριζα, αλλοι θα το κανουν σημαια υπερ του ριζοσπαστισμου, αλλοι θα το κανουν πατριωτικο λαβαρο, αλλοι θα το κανουν νικη της δραχμης και εμεις στο χερι μας είναι να το κανουμε δρομο για εξοδο από την ΕΕ και να το εκμεταλευτουμε για την σοσιαλιστικη υποθεση. Το τι ερμηνεια θα δωσει ο καθενας στο “οχι” εξαρταται σε ποια στρατιγικη προσβλεπει.
Η νικη όμως του “ναι” ειναι απειρος χειροτερη για το εργατικο κινημα και εγω δεν θα ηθελα να γινω βοηθος σε μια τετοια τραγικη επικρατιση με το ακυρο. Εχω μια ελπιδα ότι θα ακυρωθει το δημοψηφισμα και ότι θα βγουμε από την δυσκολη θεση, αλλα αν μεινουν τα πραγματα όπως είναι,ας ακολουθησει ο καθενας την συνειδηση του.

Rocean είπε...

Από την πρώτη στιγμή της κατάθεσης της πρότασης για δημοψήφισμα όλη η φάση ήταν "στημένη" ώστε το ΚΚΕ να μην μπορεί να στηρίξει το σκέτο ΟΧΙ. Από την πρώτη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ λέει και ξαναλέει επισήμως (και κάποιοι έχουν βάλει ωτασπίδες να μην το ακούνε, για να έχουν τις δικές τους φαντασιώσεις) ότι ΟΧΙ=Μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ.

Ανώνυμος είπε...

Άρχισε να φαίνεται ότι μπορεί να συνεχίσει η διαπραγματευση και να υπάρξει και συμφωνία (νέο μνημόνιο δηλαδή) έστω και "στο και πέντε". Σε τέτοια περίπτωση και όπως δηλώσαν στελέχη της κυβέρνησης (νομίζω μάρδας, βαρουφάκης, βούτσης τουλάχιστον) η κυβέρνηση θα προτρέψει τον κόσμο να ψηφίσει ΝΑΙ.

Αν τελικά αυτό το σενάριο γίνει πραγματικότητα, τότε κατά την γνώμη μου η απόφαση του ΚΚΕ "ΟΧΙ σε όλα τα μνημόνια - άκυρο μέσω του δικού μας ψηφοδελτίου, ρήξη με ΕΕ ΕΖ" γίνεται ακόμα πιο σωστή και νομίζω αυτοί που υποστηρίζουν τώρα ότι το ΚΚΕ θα έπρεπε να στηρίξει το ΟΧΙ, δύσκολα θα μπορούσαν να διαχειριστούν τέτοια εξέλιξη.

ΑΧΠ

Ανώνυμος είπε...

Μπέρδεμα.
Και να πάω και να δώσω χαρτί με 3 ΟΧΙ και να μην μετράει σαν ΟΧΙ.
Και υπ' όψιν, να έχω με κόπο και αγώνα μάθει το ΝΑΙ μου να είναι ΝΑΙ και το ΟΧΙ ΟΧΙ.
ΚΠ

Ανώνυμος είπε...

Δε χρειαζόταν τόση φλυαρια. Όλο το άρθρο θα μπορούσε να είναι "η γραμμή δεν προχωράει στην πραγματικοτητα, τοσο χειρότερο για την πραγματικότητα".

Αν το δημοψήφισμα γίνει, εκτιμώ ότι θα βγει το ναι. Να ευχεστε να βγει με διαφορά, αλλιώς θα απολογειστε για αυτή τη νέα Βαρκιζα για δεκαετίες.

Κριτιας, ο πληρως επιβεβαιωμενος για τους κόκκινους euro-rangers.

Ανώνυμος είπε...

Για μένα η στάση του ΚΚΕ συνοψίζεται ως εξής: https://www.youtube.com/watch?v=TpqyddCWGbU
Αφιερωμένος ο δεύτερος στίχος σε όσους συντρόφους αμφιταλαντεύονται ή αμφισβητούν το διπλό όχι, με το επιχείρημα της απομόνωσης. Ομολογώ ότι ήμουν πάντα λίγο μπλαζέ απέναντι στο στάνταρ σάουντρακ των κομματικών συγκεντρώσεων, ειδικά το συγκεκριμένο τραγούδι μου φαινόταν εξόχως γραφικό. Δεν έφταιγε τελικά το τραγούδι, εγώ έφταιγα.

Amor omnia vincit

Ανώνυμος είπε...

Να'τος κι ο πρώην αντιμνημονιακός στρατηγός, που είδε τώρα το φως του "αριστερού" μνημονίου. Μιλάνε και για βάρκιζα οι ουρές των ανελ-χα.

Ijon Tichy

zoot horn rollo είπε...

Οι "true" μιλάνε για φλυαρία, βρήκε και παιχνιδάκι με την υπογραφή του ο άλλος, τσαμπουνάει "Βάρκιζα",ταυτόχρονα γουστάρει και μνημόνιο,"πολύ μπροστά" λέγεται αυτό...τεράστια προσφορά...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει ακόμα κόσμος που νομίζει ότι δεν είναι το ίδιο το ναι με το όχι.
Και στις 2 περιπτώσεις έρχονται μνημόνια; Έρχονται. Άρα τι αλλάζει και το όχι μας αφήνει να το παλέψουμε; Τον ίδιο χρόνο και χώρο να το παλέψουμε θα έχουμε και στο ναι, και στο όχι. Ακριβώς τον ίδιο, απλά στο όχι η κυβέρνηση κάθεται, και στο ναι μάλλον θα φύγουν.
Και οι 2 επιλογές την ίδια ακριβώς απάντηση πρέπει να έχουν από εμάς.
Το αν είναι δύσκολο κάποιος να πάρει αυτή την ευκαιρία για να πει και 2 κουβέντες για την πρόταση του κόμματος, είναι άλλο θέμα.
Η τακτική είναι σωστή για εμένα.
Μανι μανι, μόνο με την στάση μας, πιέσαμε την κυβέρνηση να δείξει τους πραγματικούς σκοπούς της. Άμα λέγαμε όχι, θα το εκμεταλλεύονταν για να μεγαλώσει το κλίμα αυταπατών.

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Δεν "τσίμπησα" ποτέ μα ποτέ στη λογική του "μικρότερου κακού", του τί θα συμβεί εάν ψηφιστεί το χειρότερο, τί δεινά μας περιμένουν κλπ. Αυτά παρήλθαν μαζί με τις αυταπάτες για μέτωπα και στάδια. Οι θείοι μου άντεξαν στις διώξεις και τα βασανιστήρια στις εξορίες και τη Μακρόνησο, ο (μικρότερος) πατέρας μου στις διώξεις και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, νομίζω ότι αντίστοιχα εγώ μπορώ να αντέξω στο διπλό ΟΧΙ στους δανειστές και στα ντόπια τσιράκια τους αλλά και στο ΟΧΙ στα κυβερνητικά ρεμάλια του οπορτουνισμού με ολίγον από σοσιαλδημοκρατία και τα εξωκοινοβουλευτικούς κολαούζους τους, μαζί ένα βροντερό ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. Αυτή είναι η θέση μας και επιβεβαιώνεται πλήρως. Οι άλλοι έχουν πρόβλημα ας το λύσουν, γιατί να τους αβαντάρουμε στην πλάνη και αυταπάτη τους;

Ανώνυμος είπε...

Κριτία

Αυτά τα αλήτικα κοίτα εσύ και ο συρφετός σου να μαζέψετε.
Έχετε ξεφτιλίσει ιστορικές έννοιες, γεγονότα, πρόσωπα κλπ ίσα για να πείτε την ψευτοτσαμπουκαλεμένη αηδία σας.
Είσαστε μακράν το μεγαλύτερο ανέκδοτο.

Η αδυναμία του να σκεφτείτε και να πράξετε Αντικαπιταλιστικά είναι τρομερή.Όσο και αν επικαλείστε την λέξη.Για εσάς είναι μια λέξη μόνο,για το ΚΚΕ πολιτική κατεύθυνση.
Και κάτι άλλο.Αν η Βάρκιζα είναι του ΚΚΕ, είναι και το ΕΑΜ.Ο ΔΣΕ.Το 36.Η Αντιδικτατορική.Βάλε καλά στο μυαλό σου και στην ξιπασμένη σου σκέψη, πως το ΚΚΕ ζει,δρα,αγωνιά,χάνει και κερδίζει γιατί είναι η εργατική τάξη.Όχι μια σύναξη συναισθηματιών με tshirt Τσε και St.Pauli.
Κατα τα άλλα, έτσι και έρθει μνημόνιο, τι να σου ζητήσω να κάνεις; Αισχρέ

Gus

Ανώνυμος είπε...

Σύντροφοι ας μην αναλύουμε υπερβολικά, η απόφαση είναι η πλέον συμβατή με το πρόγραμμα του κόμματος και τις ιστορικές αναλύσεις του του τελευταίου διαστήματος (ειδικά όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο για τον ιταλοελληνικό πόλεμο μπορεί να καταλάβει τι λέω). Θα έχουμε άμεσα κόστος από την απόφαση αυτή; Ναι θα έχουμε, όπως είχαμε και από τη στάση μας το 2012 στις εκλογές και όπως είχαμε και από την απόρριψη των πλατειών. Το κέρδος όμως είναι πολύ πιο σημαντικό και παρακαταθήκη για το κομμ.κίνημα (ας μην ξεχνάμε ότι κομμ. κόμματα άλλων χωρών έχουν πάντα στραμμένο το βλέμμα στο κκε). Και το κέρδος αυτό είναι ότι το κόμμα και το κίνημα ΠΟΤΕ και υπό ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ συνθήκες δεν θα στοιχηθούν με τη μία ή την άλλη πλευρά σε ένα ενδοαστικό δίλημμα και θα έχουν τη δύναμη να δρουν αυτοτελώς με γνώμονα το συμφέρον της εργ. τάξης. Σύντροφοι δεν είναι λίγο πράγμα αυτό. Θα ακούσουμε πολλά, να έχουμε υπομονή να απαντάμε, ο μικροαστισμός κυριαρχεί. Σεμνότητα, σχεδιασμός, υπομονή, έχουμε δίκιο

φάνης

Ανώνυμος είπε...

Απλε στρατιωτη
Εχω ποσταρει στο αλλο νημα 2 σχολια σχετικα.
Ωστοσο 1ος εγω εγραψα απο το Σαββατο οτι οποια και αν ειναι τελικα η θεση του ΚΚΕ ειτε ακυρο , ειτε ΟΧΙ , ειτε αποχη δεν την θεωρω λαθος. Γιατι οπως και εσυ λες το ΚΚΕ δεν ειναι ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ειναι δυσκολο να τσουβαλιαστει με το ΣΥΡΙΖΑ λογω της κρυσταλινης θεσης που εχει. Ωστοσο αυτες τις μερες που ακολουθησαν θεωρω οτι η επιλογη της διακριτης παρουσιας μας με δικο μας ψηφοδελτιο επιβεβαιωθηκε ως η πιο σωστη.
Οπως εγραψε και αλλος φιλος ο ΣΥΡΙΖΑ εχει κανει τοσο ξεκαθαρο οτι το ΟΧΙ ειναι ΝΑΙ στο δικο του μνημονιο που το ΚΚΕ δεν μπορει να κανει τον Κινεζο και να παει να ριξει τον kοσμο του στο τσουβαλι του ΣΥΡΙΖΑ.
Και ας σκεφτουμε και το αλλο. Μας απειλουν κατι σοσιαλφασιστες οτι αν βγει ΝΑΙ οριακα θα μας κλασουν 2 μαντρες. Ας το παμε αλλιως, αν στηριζαμε ΟΧΙ εβγαινε και ο ΣΥΡΙΖΑ ελεγε ευχαριστω λαε , ευχαριστω ΚΚΕ που ενεκρινες την προταση μου παρε τωρα 8,5 δις στο σβερκο. Μετα πως θα το δικαιολογουσαμε? Τι θα λεγαμε στο λαο? Οτι μας επιασε κωτσο ο Τσιπρας? Οτι ψαρωσε το ΚΚΕ που εχει ως εργαλειο το διαλεκτικο υλισμο και 100 χρονια πειρα απο εναν Τσιπρα? Ή θα λεγαμε τα ξεραμε αλλα προειχε το οχι στο αλλο μνημονιο και τωρα που ηρθε αυτο με την ανοχη μας θα δουμε τι θα κανουμε? Θα ειμασταν εκθετοι ή οχι? Θα ειχαμε σπειρει αυταπατες, αυταπατες που για να τις σπασουμε στο λαο απωλεσαμε τη μιση μας εκλογικη δυναμη το 2012 και δωσαμε τρελλο αγωνα απο τοτε για να μετρσουμε εστω τα λιγα βηματα που εχουμε κανει στη συσπειρωση δυναμεων γυρω απο το κομμα.

ratm

Ανώνυμος είπε...

μια απλη σταχοιολόγηση-το ξέρουν το άθλημα και άλλοι...

Σεμνότητα, σχεδιασμός, υπομονή, έχουμε δίκιο
Οι άλλοι έχουν πρόβλημα ας το λύσουν, γιατί να τους αβαντάρουμε στην πλάνη και αυταπάτη
Η τακτική είναι σωστή για εμένα.
Οι "true" μιλάνε για φλυαρία
Από την πρώτη στιγμή της κατάθεσης της πρότασης για δημοψήφισμα όλη η φάση ήταν "στημένη" ώστε το ΚΚΕ να μην μπορεί να στηρίξει το σκέτο ΟΧΙ

ΡΕ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ....
Η εμμονή του με τα ΑΤΙΑ οδήγησε πολλούς παλιούς συντρόφους του σε αστεϊσμούς. Κάποιοι σχολίασαν ότι, όπως ο Τρότσκι αντιστρατευόταν το «σοσιαλισμό σε μια χώρα», έτσι ο Ποσάδας αντιστρατευόταν το «σοσιαλισμό σε έναν πλανήτη».

Λέων

Ανώνυμος είπε...

Είναι εντυπωσιακό.. το ΟΧΙ πρέπει να το δικαιολογήσουμε την επόμενη μέρα. Το ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ έχουμε το περιθώριο να το εξηγήσουμε όποτε γουστάρουμε. Γιατί; Γιατί έτσι, τι δεν κατάλαβες χαζέ;

Λέων

Ανώνυμος είπε...

Λέων, υπάρχει αυτός που όντως δεν καταλαβαίνει, και αυτός που κάνει πως δεν καταλαβαίνει ή που δεν θέλει να καταλάβει.
Άμα ήσουν στην πρώτη κατηγορία, θα ρώταγες απλά να πάρεις μια απάντηση για να καταλάβεις καλύτερα, και δεν θα σπατάλαγες χρόνο για να διαβάσεις τις απαντήσεις, και να γράψεις αυτά που έγραψες.

Πέρα από αυτό, νομίζω γράφτηκαν τόσα πολλά εδώ και με τόση σχολαστικότητα, που ακόμα και αν εγώ είμαι περίεργος και δεν αντιλήφθηκα καλά ότι όντως δεν κατάλαβες, η κουβέντα είναι ανοιχτή για να μας πεις την άποψη σου, πατώντας σε όλα τα παραπάνω.

Κώστας

zoot horn rollo είπε...

Ενδιαφέρον που σου λένε κάποιοι ψήφισε με το ζόρι μνημόνιο. Αφού δε θέλω.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Είναι ίσως το λιγότερο ενδιαφέρον, αλλά εγώ μόνο αυτό προλαβαίνω να σχολιάσω: δεν καταλαβαίνω από πού ακριβώς απορρέει το συμπέρασμα ότι το κείμενο ειρωνεύεται οπαδούς και ψηφοφόρους που προβληματίζονται. Αν είχε τέτοιο σκοπό, δε θα είχε γραφτεί καθόλου, γιατί να ασχοληθεί δηλ;

Ανώνυμος είπε...

Το δημοψήφισμα ίσως ακυρωθεί και δεν χρειάζεται να αναλωθούμε άλλο σε αυτό.

Μου έμεινε όμως η απορία, πως τα δυο ερωτήματα του δημοψηφίσματος θεωρούνται ίσης βαρύτητας.

Ο Κώστας πιο πάνω λέει"Και στις 2 περιπτώσεις έρχονται μνημόνια;" και λίγο πιο κάτω αυτοαναιρεί το ιδίον του Ναι και Οχι: " Ακριβώς τον ίδιο, απλά στο όχι η κυβέρνηση κάθεται, και στο ναι μάλλον θα φύγουν."

Δηλαδή για να καταλάβω:

Στο Ναι, δίνεις τα κλειδιά του κράτους στους ξένους, παραδίδεις όση κυριαρχία και αξιοπρέπεια σου έχει μείνει σαν λαός, γυρίζεις δεκαετίες πίσω το εργατικό κίνημα και επιπλέον πιθανότατα ρίχνεις την ...εχμ "αριστερή" κυβέρνηση, πάμε σε εκλογές με άγνωστα αποτελέσματα, αφού κανένας δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει σήμερα.

Στο Όχι, υπάρχει κόσμος, με αυταπάτες ή μη, που άμεσα η εμμέσως ζητεί να καταργηθούν τα μνημόνια, μπορείς να συζητήσεις μαζί του για έξοδο στο ευρώ, μπορείς αν το πας και μακρύτερα να τον πείσεις για την ανάγκη του αλλου δρόμου της ανατροπής και της σοσιαλιστικής πορείας. Σε αυτή την περιπτωση δηλαδή, υπάρχει η μαγια για να προσεταιριστείς κόσμο και να αποκτήσεις δυναμική προς την κατεύθυνση σου.

Στην μια περίπτωση του Ναι έχουμε μια τεραστια αρνητική στροφή προς το συντηρητισμό της κοινωνίας, προσκύνημα στον ευρωατλαντισμό, πτώση συριζα με άγνωστες συνέπειες και μια μακριά και επίπονη εκλογική διαδικασία και από την άλλη έχουμε ένα Όχι στο μνημόνιο, που μπορεί να γίνει όχι για πολλά πράγματα, όπως όχι στην ΕΕ, όχι σε κάθε μνημόνιο, όχι στη λιτότητα, οχι στον καπιταλισμο κτλ.

Η αρχική απορία μου είναι, πως ακόμη αυτό το Όχι το βλέπετε ότι είναι ακριβώς το ίδιο κακό με το Ναί; Πως μια σαρωτική νίκη του Ναι δεν διαφέρει καθόλου από την σαρωτική νίκη του Όχι, εξηγήστε μου!

Στ.

Ανώνυμος είπε...

Ως συνήθως τα ίδια και τα ίδια...Ο κόσμος εκείνο,ο κόσμος το άλλο. Μόνο που η πλειοψηφία λέει αυτό που είναι κυριαρχο στην κοινωνία,δηλαδή αυτό που του βάζουν η αστική τάξη και τα κόμματα της!
Φυσικά και υπάρχουν χιλιάδς που λένε "ΟΧΙ" γιατί δεν θέλουν μνημόνια, την Ε.Ε., τα αντιλαϊκά μέτρα. Μόνο που το δημοψήφισμα δεν το κάνει ο κόσμος, αλλά η κυβέρνηση,με ένα κάλπικο εκβιαστικό δίλλημμα που ακυρώνει κάθε γνήσιο "ΟΧΙ"στην πράξη.
Λοιπόν, τι να πούμε στον κόσμο, "σε κοροϊδευούν, αλλά στοιχίσου στο"ΟΧΙ" της κυβέρνησης";;; Και μόλις φανεί η απάτη, θα μας πεί απογοητευμένος "τι καλοί μ..κες είμαστε όλοι,και εσείς και εμείς"!
Ή μηπως το Δικό μας "ΟΧΙ"μπορεί να αθροιστεί με τον χρυσαυγίτη,τον εφοπλίστή,την κυβέρνηση! Δηλαδή να αθροιστεί το πραγματικό "ΟΧΙ" με το ψέυτικό "ΟΧΙ" που τελικά καταλήγει να είναι "ΝΑΙ" στα μνημόνια και στην Ε.Ε.
Ο καθένας μπορεί να φαντασιώνεται ό,τι νομιζει για το τι ψηφίζει. Μόνο που η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και εμείς έχουμε το χρέος να εξηγήσουμε την πραγματικότητα και όχι να αναπαράγουμε τις φαντασιώσεις. Πολύ περισσότερο να συμβάλλουμε και εμείς στον φόβο και να τρέχουμε να κάνουμε πάντα ό,τι μας λένε οι κυβερνήσεις,τα αστικά κόμματα και τα αφεντικά μας αυτοϊκανοποιούμενοι ότι δήθεν πράξαμε το καθήκον μας.
kk-1

Ανώνυμος είπε...

http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2015/01/blog-post_30.html

Ένα προτεινόμενο ανάγνωσμα, επίκαιρο στις μέρες που ζούμε.

Ανώνυμος είπε...

Η στροφή στον ευρωατλαντισμό της κοινωνίας θα γίνει λόγω του "ναι"; Δλδ μέχρι τώρα η αποδέσμευση από εε-νατο ήταν λαϊκή βούληση και τώρα θα μπουν τρικλοποδιές; Η δε πτώση συριζα σε αυτήν την περίπτωση από πού προκύπτει; Εγώ βλέπω πολύ πιθανό να παραιτηθούν "με το κεφάλι ψηλά" και μετά να πάνε σε εκλογές τις οποίες θα πάρουν με 60 και βάλε, και αφού βγουν ποιός το χέζει και το εκας, και τις συντάξεις (για τα εργασιακά δεν λέω τίποτα) κτλ.

Όσον αφορά το "όχι" έχει γίνει ξεκάθαρο τι σημαίνει, μην τα λέμε ξανά και ξανά, όσοι φαντασιώνεστε επαναστατικές ζυμώσεις με τις φαντασιώσεις θα μείνετε.

Δεν θέτουν ό,τι να'ναι ερωτήματα οι αστοί, αυτά που μπορούν να απαντήσουν θέτουν. Και αυτό εδώ έχει σχεδιαστεί ώστε να περάσει το επόμενο μνημόνιο (το οποίο το έχουμε μπροστά μας, οι διαφορές των δύο προτάσεων είναι για γέλια) από τους "αντιμνημονιακούς" χωρίς να ανοίξει μύτη.

Ijon Tichy

Ανώνυμος είπε...

Βασικά μπορούμε να ψηφίσουμε ΟΧΙ και όταν ο Τσίπρας ανακοινώνει το νέο μνημόνιο,να είμαστε από κάτω και να φωνάζουμε,"κύριε Αλέξη,δεν το εννοούσαμε έτσι!"Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι πολύς κόσμος θεωρεί ότι η αστική τάξη κάνει τσαπατσουλιές και αφήνει "παραθυράκια" προς εκμετάλλευση στους κομμουνιστές για να ενισχύσουν την ΕΤ.Έλεος!Αυτό που έχουμε απέναντί μας είναι τέλειο.Ακόμα και η προπαγάνδα στα κανάλια είναι τέλεια.
Θέλω να κάνω ένα σχόλιο προς προβληματισμό.Όλα σχεδόν τα δημοψηφίσματα που έχουν διενεργηθεί στην ευρώπη είχαν σαφές ερώτημα και περιεχόμενο.Θεωρώ πως η παρουσία του ΚΚΕ,δε θα "επιτρέψει" ποτέ να δούμε στη χώρα δημοψήφισμα που το περιεχόμενο να μην είναι έντεχνα χυλός.Εξού και η μούγκα απ'όλους για την απόρριψη ακόμη και ψηφοφορίας στο αίτημα συνδιαμόρφωσης του δημοψηφίσματος.Στο τουίτερ μάλιστα εκείνη την ώρα που τίθονταν μία ουσία στη συζήτηση της βουλής,οι περισσότεροι νύσταζαν και το ΚΚΕ τους χαλούσε τον ύπνο...
Θάνος