Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Η Πολωνία και εμείς

Τις προάλλες ένας σφος μου ζήτησε να του δώσω, αν γνωρίζω, μια λίστα σχετικά με την Πολωνία, από την εποχή του Πιλσούδσκι ως τις ανατροπές του 89' και κατά προτίμηση (όχι απαραίτητα) από τη δική μας σκοπιά, αφού την άλλη (που είναι βασικά μία μες στην πολλαπλότητά της) μπορείς να τη βρεις παντού, εύκολα. Κι επειδή η συλλογική δουλειά φέρνει σχεδόν πάντα καλύτερα αποτελέσματα από έναν κόκορα που λαλεί να ξημερώσει, προέκυψε αυτή η ανάρτηση. Η κε του μπλοκ σημειώνει ενδεικτικά μια πρόχειρη λίστα από την ελληνική βιβλιογραφία (αυτήν ξέρω, αυτήν εμπιστεύομαι που λέει το σλόγκαν) κι οι σφοι αναγνώστες μπορούν να τη συμπληρώσουν με ό,τι παραπάνω γνωρίζουν.

Αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση, θα μπορούσε να είναι κι αυτή η είδηση για την πολωνική κυβέρνηση που δεν περιορίζεται στην απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων, αλλά σκοπεύει να ποινικοποιήσει ακόμα και την ιστορική μνήμη.

Έχουμε και λέμε λοιπόν, καταρχάς για το στρατιωτικό νόμο του 81'.
Η επίσημη θέση του κόμματος εκφράστηκε τότε από τον εκκολαπτόμενο θεωρητικό και ιδεολογικό στέλεχος της ΚΕ, Νίκο Κοτζιά. Δεν έχω πρόχειρο το βιβλιαράκι, για να παραθέσω κάνα μαργαριτάρι-απόσπασμα, αλλά είναι σίγουρο πως ο ίδιος θα αποκήρυσσε τα γραφόμενά του και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληγε τότε, ενώ κι εμείς τα διαβάζουμε κριτικά και μάλλον δε θα τα προσυπογράφαμε πλήρως, καθώς έχουμε διαφορετική θεωρητική οπτική σε κάποια ζητήματα σοσιαλισμού και πτυχές της πείρας της οικοδόμησης.


Αξίζει να σημειωθεί τότε πως κατά τα Πολωνικά, ο κομματικός μηχανισμός δέχτηκε ένα σημαντικό πλήγμα, καθώς σύμφωνα με τα απομνημονεύματά του, στο "προχωρώντας και αναθεωρώντας" (ίσως ο μοναδικός που φέρει με τόση περηφάνια τον τίτλο του αναθεωρητή -μαζί με το Ραφαηλίδη, αλλά από τελείως διαφορετική σκοπιά), ο Νίκος Μπίστης αποχώρησε από το κόμμα, αμέσως μετά από τα γεγονότα στην Πολωνία, που δε θα μπορούσε να σταθεί και να τα δικαιολογήσει στο Δικηγορικό Σύλλογο. Να πώς κατέληξε στα 31 προς 32 του στο εσωτερικού, αρχίζοντας τη μεγάλη καριέρα του πολιτικού γυρολόγου.
Ο Κοτζιάς θα ακολουθούσε μια επταετία (και μια Αλλαγή) αργότερα, αλλά δε θα έφτανε ούτε τις μισές ομάδες, μέχρι να πάρει κάποιον (υπουργικό) τίτλο.

Ο Μπιτσάκης που έκανε παρόμοια διαδρομή, σε διαφορετικούς χρόνους βέβαια, από το ΚΚΕ στο Ναρ και από εκεί στην αγκαλιά του (νέου) ΠαΣοΚ και τις αυταπάτες της ΠΦΑ, έγραψε το 91' το βιβλίο "ένα φάντασμα πλανάται", που έμοιαζε περισσότερο με αλμανάκ-χρονικό και συλλογή άρθρων ή ως μια εσπευσμένη (και μάλλον εμπορική) αγωνία να τοποθετηθεί στα γεγονότα όσο αυτά εξελίσσονταν (έχοντας σαφώς κριθεί), με συνέπεια να αναπαραγάγει αρκετά αστικά κλισέ του συρμού, παρά να προχωρήσει σε μια θεωρητική ερμηνεία της πραγματικότητας.

Ένα από τα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου είναι αφιερωμένο στις εξελίξεις στην Πολωνία και τις υπόλοιπες ΛΔ/ΣΔ, που έχει τουλάχιστον χρήσιμα ιστορικά στοιχεία κι ενδιαφέρουσες παραθέσεις από τον Τύπο. Το εντυπωσιακό είναι πως είκοσι χρόνια μετά, προχώρησε στην επανέκδοση του βιβλίου, χωρίς να νιώσει την ανάγκη να προσθέσει ή να αλλάξει τίποτα (παρά μόνο να αφαιρέσει το κεφάλαιο της κριτικής στο ΚΚΕ, που σήμερα θα εξέθετε μάλλον τον ίδιο). Θα μου πεις βέβαια, τι πιο εντυπωσιακό από τη δική του οβιδιακή μεταμόρφωση και μετακίνηση προς το Σύριζα -αν και μετά το δημοψήφισμα αγνοούνται τα ίχνη του. Ή μήπως όχι...;

Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία δίνει και το βιβλίο "η νίκη" του Πίτερ Σβαρτς που εντάσσει την Πολωνία και την αδρή χρηματοδότηση της Αλληλεγγύης από τη Δύση, στα πλαίσια της συνολικής στρατηγικής των ΗΠΑ, κατά τη δεκαετία με τις βάτες, να πετύχουν καίρια, αποφασιστικά ρήγματα στο σοσιαλιστικό συνασπισμό.

Υπάρχει επίσης το "κουβεντιάζοντας στην Πολωνία" (ένα χρόνο μετά από το "κουβεντιάζοντας στο Κρεμλίνο) του Γιάννη Καψή, διευθυντή των Νέων τότε και πατέρα των δύο γνωστών, σύγχρονων Καψήδων. Μόνο που κάθε εποχή έχει το ΠαΣοΚ και τον Καψή που της αξίζει κι εκείνη την εποχή το φρεσκοεκλεγμένο ΠαΣοΚ έπαιζε περίτεχνα το φιλοσοβιετικό χαρτί κι ήταν η μόνη δυτική χώρα, αν δεν κάνω λάθος, που δεν είχε καταδικάσει την επιβολή στρατιωτικού νόμου και την κυβέρνηση του Γιαρουζέλσκι.

Αν ο Καψής κουβεντιάζει με τα υψηλόβαθμα στελέχη της κάθε πλευράς (εκτός από τους βασικούς πρωταγωνιστές, δηλ το Γιαρουζέλσκι και το Βαλέσα) το βιβλίο του Γ. Γάτου (Πολωνία από την αρχή) θυμάμαι να εστιάζει στην καθημερινότητα του πολωνικού λαού, που δε φαίνεται να επηρεάστηκε δραματικά από τον (κάπως ιδιότυπο και διαφορετικό από τα δικά μας δεδομένα) στρατιωτικό νόμο.

Στη σχετική βιβλιογραφία, μπορούμε να συμπεριλάβουμε και το κεφάλαιο για το Κατίν, από την μπροσούρα του Β. Σαμαρά -που δημοσιεύτηκε εδώ πριν από λίγες μέρες- καθώς και την πλούσια, σχετική αρθρογραφία (σε κομματικά έντυπα κι όχι μόνο).

Υπάρχει επίσης μια συλλογή λόγων κι ομιλιών του Γιαρουζέλσκι, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Ειρήνη και σίγουρα δεν είναι το πιο συναρπαστικό ανάγνωσμα που υπάρχει, αλλά μπορεί να βρει κανείς πολλά κι ενδιαφέροντα πίσω από τις γραμμές και τις επίσημες διατυπώσεις. Υπόψη πως το συγκεκριμένο εκδοτικό είχε κι άλλες αντίστοιχες εκδόσεις, πχ για το Χόνεκερ, τον Ζίβκοφ, κτλ, και μάλιστα μία από αυτές (νομίζω του Χόνεκερ) είχε και πρόλογο από τον Ανδρέα -που ήξερε, όπως είπαμε, να παίζει πολύ καλά το φιλοσοβιετικό χαρτί.

Στα ελληνικά κυκλοφορεί και μια αυτοβιογραφία του Βαλέσα με τον τίτλο "ένας δρόμος ελπίδας" (η ελπίδα έρχεται, λέμε) που κυκλοφόρησε πριν από τις ανατροπές του 89', αλλά δεν έχει ενδιαφέρον και ζουμερά στοιχεία. Καθώς και (τουλάχιστον) μία συλλογή κειμένων, άρθρων και συνεντεύξεών του, όπως αυτή στην οποία παρουσιάζεται ένθερμος υπερασπιστής του σοσιαλισμού και της ανανέωσής του (σε ένα σχεδόν καλτ διαμαντάκι).

Στην ευρύτερη κατηγορία Πολωνία (χωρίς άμεση σχέση με το θέμα μας) θα έβαζα και το βιβλίο του θρυλικού σαγόνια Γιάτσεκ Γκμοχ, του μοναδικού προπονητή που οδήγησε στον τίτλο επαρχιακή ομάδα, "έξι χρόνια στο Ελλάντα", που σατιρίζει τη δική του αδυναμία να μάθε καλά ελληνικά, όσα χρόνια κι αν παρέμεινε στο Ελλάντα. Και το οποίο το είχα σταμπάρει κάποτε στο παλαιοπωλείο στη Βικτώρια, αλλά τσιγκουνεύτηκα τότε τα δύο ευρώ (λες να μην αξίζει, κτλ) και την επόμενη μέρα το είχε πάρει κάποιος άλλος.


Αυτή είναι μια πρώτη ενδεικτική λίστα, όπως είπαμε, που μπορεί να εμπλουτιστεί με τη δική σας συμβολή και τις προτάσεις σας, που μπορούν να συμπληρώσουν και το δικό μου κενό στην ξενόγλωσση βιβλιογραφία. Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη.

16 σχόλια:

Anef_Oriwn είπε...

Κυρ-Διευθυντά του Blog,
Σε χαιρετώ!

Και θα εισηγούμουν, μια και αφιερώνεις αναρτήσεις με προτάσεις για βιβλία πάνω σε ζητήματα που απασχολούν το Κομμουνιστικό Κίνημα και γενικότερα την Αριστερά, να διέθετες και λίγο χρόνο για να ψάξεις και να (ΜΑΣ) εισηγηθείς (εξ αριστερών) βιβλιογραφία, ή/και αρθρογραφία για το Ποντιακό ζήτημα και πως έτυχε χειρισμού εντός της Σοβιετικής Ένωσης επί εποχής Στάλιν… Αφορμή γι’ αυτή μου τη σκέψη/εισήγηση μού έδωσε το τελευταίο (ιστορικό) μυθιστόρημα του Γιάννη Καλπούζου. “Σέρρα, η ψυχή του Πόντου”, και τα όσα γράφει εκεί για τούτο το θέμα…

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

κυκλοφορει μια φωτο στο ΦΒ απο την σημερινη Πολωνια με συγκεντρωση κομμουνιστων κοντρα στην απαγορευση .Ατιμα ατομα αυτοι οι κομμουνιστες δεν χαμπαριαζουν ουτε απο απαγορευσεις ουτε απο τιποτα

Dreaming Neon Red είπε...

http://tvxs.gr/news/ellada/kotzias-se-spiegel-exo-grapsei-kai-anoisies-kat%E2%80%99-entoli-toy-kke

Ανοησίες χαρακτηρίζει όσα έγραφε για τη Πολωνία τότε ο Κοτζιάς.
Δυστυχώς ο δημοσιογράφος δεν τον ρώτησε μήπως κι αυτά που λέει τώρα είναι ανοησίες...

Νίκος Σαραντάκος είπε...


Ο Ανδρέας το 1982 είχε απολύσει τον υφυπουργό Εξωτερικών Ασημάκη Φωτήλα επειδή είχε ευθυγραμμιστεί με τις θέσεις των εταίρων μας στην ΕΟΚ για το θέμα της Πολωνίας. Μάλιστα, ο Φωτήλας πληροφορήθηκε την αποπομπή του εν πτήσει, ενώ πήγαινε σε επίσημη αποστολή.

Αργότερα ο Φωτήλας έφυγε από το ΠΑΣΟΚ και πήγε στη ΝΔ, ενώ ο γιος του βγήκε βουλευτής με το Ποτάμι.

Επίσης, για την Πολωνία έχει γράψει ο παλιός μου φίλος Δημήτρης Χουλιαράκης, που τότε σπούδαζε εκεί, το "Πολωνία-Ανατομία της ταξικής πάλης"
www.orizontesbooks.gr/catalog/product_info.php?products_id=9580

Δεν το έχω διαβάσει, και απ'ό,τι μούχε πει τότε το βιβλίο έχει μερικά καίρια τυπογραφικά λάθη.

Ανώνυμος είπε...

"...Δεν το έχω διαβάσει, και απ'ό,τι μούχε πει τότε το βιβλίο έχει μερικά καίρια τυπογραφικά λάθη."

Για πολλοστή φορά κριτική ουσίας και πολιτικού βάθους.

Ijon Tichy

ΥΓ: Σόρρυ απολίθωμα, δεν άντεξα, πάρε-βάλε ήταν.

Νίκος Σαραντάκος είπε...


Ναι, παραπονιόταν ο συγγραφέας ότι ο εκδότης έκανε πολλά λάθη. Ας πούμε, η κατακλείδα του βιβλίου αντί για: "Πολωνία και σοσιαλισμός είναι έννοιες αδιαχώριστες" που είχε γράψει ο φίλος μου, τυπώθηκε: "Πολωνία και σοσιαλισμός είναι έννοιες αδιαχώρητες"

Αφού παραθέτω λινκ προς το βιβλίο και μπορεί κάποιος να θελήσει να το αγοράσει, πρέπει να επισημάνω το ελάττωμα αυτό, να μη μου πει μετά ότι τον πρότρεψα να αγοράσει ελαττωματικό προϊόν.

Ανώνυμος είπε...

Πληροφοριακά, θυμάμαι κάποιες εκδόσεις της Σ.Ε.:
"Η Πολωνία θα μείνει σοσιαλιστική", των Θ. και Β. Γεωργίου. Νομίζω υπήρχε και μια μπροσούρα γραμμένη από τον Γκας Χώλ, γγ του ΚΚ ΗΠΑ.
Η πιο ενδιαφέρουσα και αρκετά σοβαρή έκδοση (που κάποτε έπεσε στα χέρια μου και κάπου την έχω καταχωνιασμένη) είναι το βιβλιο "Πολωνία: Ανατομία της ταξικής πάλης ". η συγκεκριμένη έκδοση δεν ήταν της Σ.Ε. Το έγραψε ο Δ. Χουλιαράκης και εκδόθηκε από το εκδοτικό "Ιδεολογική Πάλη". Νομίζω ότι ο συγγραφέας ήταν φοιτητής στην Πολώνία και υπεράσπιζε τον σοσιαλισμό από κομμουνιστικές θέσεις. ϊσως είναι από τις πιο αξιόλογες που κυκλοφορούν!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

και εδώ μία ωραία ραδιοφωνική εκπομπή για την Πολωνία

http://info-war.gr/to-telos-tou-telous-tis-istorias-polon/

Αλέκος

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η κε του μπλοκ ευχαριστεί για τις προτάσεις, αρνείται τον τίτλο του διευθυντή, και προτείνει για το θέμα Πόντιοι και Στάλιν το βιβλίο του Γκίκα για τη συμβολή των Ελλήνων στη σοσιαλιστική οικοδόμηση (Σύγχρονη Εποχή). Εκτός κι αν (εξακολουθεί να) θεωρεί κανείς αριστερά το Σύριζα, οπότε μπορεί να διαβάσει τα αντι-σταλινικά πονήματα του Αγτζίδη (στα οποία απαντά σε μεγάλο βαθμό το βιβλίο του Γκίκα).
Από το βιβλίο αυτό είχα αντιγράψει και το κεφάλαιο για το σωφρονιστικό σύστημα της ΕΣΣΔ

http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2016/09/blog-post_3.html

http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2016/09/blog-post_6.html

ένας από τα παλια είπε...

Καλημέρα. Χαιρετίζω την προσπάθεια αυτή και θεωρώ πως ανάλογα το θέμα μπορεί να συμβάλει στην ιστορική γνώση και τεκμηρίωση πάντα από την δική μας πλευρά και ο καθένας μπορεί να βάλει το λιθαράκι του. Δική μου συνεισφορά είναι το παρακάτω βιβλίο ενός πολωνού για το οποίο δεν γνωρίζω κάτι περαιτέρω. Αν το έχει διαβάσει κάποιος μπορεί να μας πληροφορήσει επαυτου.

http://www.booksmania.gr/index.php/component/content/article/114-poliseis/13188-%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%A9%CE%9D%CE%99%CE%91-%CE%A3%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A3%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82-(1981)

Ανώνυμος είπε...

Άκουσα ένα μέρος από την εκπομπή του info-war. Αν και στόχος της είναι έμμεσα να αντιπαραθέσει σαν πρότυπο μια συγχρονη σοσιαδημοκρατικής έμπνευσης διαχείριση του καπιταλίσμου (εργατική συνεταιριστική διαχείριση κλπ ή αλλιώς κοινονική οικονομία)νομίζω βοηθάει να εξαχθεί ένα συμπέρασμα χωρίς να το θέλει ο ρεπόρτερ: ότι αυτές οι αντιλείψεις περι αυτοδιαχείρισης, δημοκρατίας, οι "εργάτες να αποφασίζουν ελεύθερα χωρίς τις υποδείξεις του κόμματος", συνθήματα που εύκολα φωνάζουν πάσης φύσεως οπορτουνιστές, δεν είναι τίποτα άλλο παρά όχημα του ιμπεριαλισμού για την αντεπανάσταση και ανατροπή του σοσιαλισμού. Είναι το παραμύθι για τον καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο.
Πάντως το ρεπορτάζ αποφευγει να κάνει σε βάθος έρευνα και να διερευνήσει αιτίες. Κατά τα άλλα βρίθει από τα τετριμένα αντικομμουνιστικά με "αριστερή" μορφή. Κι αν θέλουν κάποιοι να καταλάβουν την πορεία της "Αλληλεγγύης" ας κοιτάξουν προς ΗΠΑ μεριά...Η πορεία της, που θέλουν να αποθεώνουν, είναι απόδειξη για το ποιόν υπηρετούν οι απόψεις που υπερασπίζονται. Πάντως σίγουρα όχι την υπόθεση του σοσιαλισμού και της εργατικής τάξης.
Οι αναρχοαυτόνομοι και οι οπορτουνιστές κάθε είδους, οι του "εσωτερικού", "μ-λ" και οι τροτσκιστές πρέπει να απολογηθούν. Γιατί αυτοί μας αποθέωναν την "Αλληλεγύη" σε όλη τη δεκαετία του 1980!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

@ kk1

Η αυτοδιαχείριση εφαρμόστηκε στην Πρώην Ενωμένη Γιουγκοσλαβία. Τα αποτυχημένα αποτελέσματα καταγράφηκαν στην οικονομική κρίση του 1968.

Ο Λεχ Βαλέσα κατηγορείται για κάτι μικροοικονομικές ατασθαλιούλες στην Πολώνια, ένα μικρό πύργο που ζητούσε μία επιδότηση από το κράτος κοντά στο 1.000.000 δολάρια. Και μία συναντησούλα με την Θάτσερ και τον Πάπα του Βατικανού εν μέσω Σοσιαλισμού στην Πολώνία.Ψιλοπράγματα. Ήταν δημοκράτης και ανεξάρτητος στο συνδικάτο «Αλληλεγγύη» μακριά από τις υποδείξεις του όποιου κόμματος. Αυτό έχει σημασία.

Pasok 4 ever

Ανώνυμος είπε...

Μιλαμε για το info war. Για τα δεδομενα του πολιτικου χωρου που κινουνται οι δημιουργοι νομιζω και λιγο αντικομμουνισμο ξερασαν. Και για αυτο τους επιβραβευσα. Αντεξα μεχρι την διατρητη αναλυση της κλαιν για τους στοχους της αλληλεγγυης (λενε για σοσιαλισμο αρα... θελουν σοσιαλισμο) και την ακομα πιο διατρητη διορθωση του χατζηστεφανου πανω σε αυτη (λενε για σοσιαλισμο για να... ξεγελασουν το καθεστως). Προσωπικο ρεκορ μου για την συγκεκριμενη εκπομπη και πολυ τους ειναι.

Το περι "ιδιοτυπου στρατιωτικου νομου" που αναφερθηκε παντως ισως και να πρεπει να αναλυθει παραπανω.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Το βιβλίο του Γκίκα πρέπει να διαβαστεί οπωσδήποτε, περιέχει περισσότερα από όσα λέει ο τίτλος του. Το μυθιστόρημα του Καλπούζου, παρά τη γλωσσική του ανομοιογένεια, διαβάζεται πολύ ευχάριστα. Αν μάλιστα διαβαστεί σε συνδυασμό με (κατά τη γνώμη μου μετά από) το βιβλίο του Γκίκα, τότε θα γίνει ολοφάνερη η προπαγανδιστική του στόχευση. Τα ίδια γεγονότα εντελώς διαστρεβλωμένα. Πιστεύω ότι αυτά τα κονδύλια της ΕΕ για την αντικουμουνιστική προπαγάνδα κάνουν τη δουλειά τους.

Ανίδεος

Ανώνυμος είπε...

@ΟΧΕΠ

Ας αναρωτηθούμε. Πιστεύει κανένας π.χ. στον χώρο του Τύπου η πλειοψηφία από αυτούς που δηλώνουν αριστεροί(αυτό δηλώνουν και ό,τι δηλώσεις είσαι) δημοσιογραφάρες θα ήθελαν να έχουν σοσιαλισμό και σοβιέτ; Με τις αποφάσεις να τις παίρνουν μαζί και οι δημοσιογράφοι αλλά και οι τεχνικοί, οι καθαρίστριες, η γραμματειακή υποστήριξη; Και κυρίως να υποχρεώνονται μέσω δημοκρατικού συγκεντρωτισμού να τις εκτελούν;

Υπάρχει η άλλη πορεία, η πιο εύκολη, η πιο open-mind, ο δρόμος από τον καπιταλισμό στον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Αυτός ο δρόμος πως οικοδομείται; Από εργολάβους φίλα προσκείμενους προς τον Σύριζα και με δάνεια τραπεζών όπως λένε οι κακές γλώσσες των καναλιών που δεν πήραν άδεια; Διαχωρίζω πλήρως την θέση μου από αυτές τις κακές γλώσσες. Όλα μπορούν να τα καταφέρουν γιατί είναι έξυπνοι, διαθέτουν ευρύ πνεύμα, και στο τέλος θα πιάσουν κορόιδα τους κλασικούς αστούς. Πολεμούν το σύστημα από τα μέσα όπως λένε πως παλαιότερα το πολέμησε και το ΠΑΣΟΚ με τον ίδιο πάνω -κάτω τρόπο.


Τα υπόλοιπα περί «αυτοδιαχείρισης» ας διαβάσουμε το πώς η Πρώην Ενωμένη Γιουγκοσλαβία αντιμετώπισε την οικονομική κρίση του 1968. Την πολεμική του Μαρξ για τον Προυντόν. Ή στο σήμερα: Πως αρχικά αυτοδιαχειριζόμενα πειράματα ανά τον κόσμο που ή φυτοζωούν, ή επιστρέφουν στους πρώην αστούς ιδιοκτήτες τους αν αυτοί μυριστούν μεγάλο κέρδος. Ή όταν μεγαλώσει η κλίμακα τους, καμία φορά και με κονδύλια της ΕΕ(και αυτοί είναι έξυπνοι και πιάνουν κορόιδα τους αστούς), καταλήγουν να μισθώνουν εργατική δύναμη όπως κάνει η κάθε αξιοπρεπής καπιταλιστική επιχείρηση. Τα στοιχεία άφθονα στο διαδίκτυο.

Αυτό το «ανεξάρτητα» συνδικάτα από τα κόμματα κάπου φέρνει στο μυαλό ολίγον από Μουσολίνι. Και ολίγον από Βαλέσα που ξανά οι κακές γλώσσες λένε πως από την πολλή «αλληλεγγύη» και την «ανεξαρτησία» κατέληξε να έχει ιδιόκτητο πύργο. Δεν είναι γνωστό αν ο πύργος είχε ευλογηθεί από τον Πάπα του Βατικανού ή έκανε καμία επίσκεψη - συνάντηση μαζί του η Θάτσερ όπως την εποχή του Σοσιαλισμού.

Αλλά γιατί να κατηγορήσουμε το Λεχ; Ακολούθησε την πεπατημένη. Όπως υπενθυμίζουν τακτικά στην Ελληνοφρένεια τα λόγια ενός πρώην Μεγάλου Πασόκου «ο σοσιαλισμός είναι τρόπος ζωής»

Pasok 4 ever

Αναυδος είπε...

εκτενη αποσπασματα απο το βιβλιο ου γκικα στο πολυ καλο μπλογκ του ηροδοτου

https://erodotos.wordpress.com/2008/12/20/ellines-essd-pontos-gkikas/