Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Βίζεγκραντ

Η κε του μπλοκ σήμερα φιλοξενεί (το δεύτερο συνθετικό με την έννοια της ξενιτειάς, γιατί μόνο ξένος δε -μου/μας- είναι ο αρθρογράφος) ένα κείμενο του Δελάρζ, όπου αναλύει το προτσές της απαλεψιάς στην πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακία και τα δυο οργανικά μέρη της, και στις χώρες του Βίζενγκραντ, γενικότερα. Στο πλαίσιο αυτό καταπιάνεται με δύσκολα "ζητήματα σοσιαλισμού", όπως τον ορισμό της έννοιας "ομάδα χωρών" και την ανισόμετρη ανάπτυξη του σοσιαλισμού, το γλωσσικό και εθνικό ζήτημα κι άλλα σημαντικά θέματα.
Καλή ανάγνωση.


Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία και Ουγγαρία είναι οι χώρες του Βίζεγκραντ, μιας οικονομικής, στρατιωτικής, ευρωλάγνας και γλειψοΝΑΤΟϊκής συνεργασίας ανάμεσα στις χώρες αυτές. Το Βίζεγκραντ λέει είναι ένα κάστρο στην Ουγγαρία που μαζεύτηκαν όλα τα καλόπαιδα οι ηγέτες των χωρών αυτών, πίναν μπύρες και διαλέγαν νταβατζή, αν και δεν είχαν και πολλές επιλογές. Κι ας το παίζουν μυξοπαρθένες που θέλουν “ελευθερία” κι “ανεξαρτησία” και τ’ αρχ… μου κουνιούνται.
Η κέντρο-ανατολική Ευρώπη έχει πλουσιότατη ιστορία κι αν νομίζετε ότι στα Βαλκάνια γινόταν ανέκαθεν χαμός, πολέμοι, επιμειξίες, προσφυγιές κλπ, που να δείτε τι χαμός στο ίσωμα γινόταν και γίνεται εδώ.

Βόρειοι Σλάβοι ως επί το πλείστον (οι Ούγγροι είναι διαφορετική ράτσα) οι γλώσσες τους μοιάζουν πολύ: τα τσέχικα και τα σλοβάκικα είναι σχεδόν ίδιες γλώσσες κι αλληλοκαταλαβαίνονται χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, άλλωστε κάποτε ήταν μια χώρα και μπαίνει το ερώτημα: σαν Λαϊκή Δημοκρατία ήταν σοσιαλισμός σε μία για σε δυο χώρες μόνο; Που λέει και το απολίθωμα (που και πάλι το ευχαριστώ για τη φιλοξενία, τη ζεστασιά και τη θαλπωρή κλπ), από δυο χώρες κι απάνω έχουμε ομάδα χωρών; Ο σοσιαλισμός στο Βέλγιο θα ‘ναι γαμάτος, Βαλόνοι, Φλαμανδοί, Μάρτενς και ξερό ψωμί!

Σλοβάκοι συνάδελφοι μου ‘παν ότι ευκολότερα καταλαβαίνει Σλοβάκος Τσέχο παρά το αντίστροφο για τον εξής λόγο: επί Τσεχοσλοβακίας όλες οι ταινίες, οι εκπομπές, οι μεταγλωττίσεις γίνονταν στα τσέχικα, τα σλοβάκικα ήταν κάπως “δευτερεύουσα" γλώσσα. Κι αν προσέξεις καλύτερα τις συμπεριφορές των δύο, αναμεταξύ τους διακρίνεις μια αδιόρατη ζήλια των Σλοβάκων, μια μόνιμη προσπάθεια να αναδειχτούν καλύτεροι στη δουλειά, στον αθλητισμό, στη διασκέδαση κλπ. Απ’ την άλλη, είναι φανερή μια ψιλοϋπεροψία των Τσέχων που θεωρούν τους εαυτούς τους πιο ανεξάρτητους, πιο αυθύπαρκτους, πιο κουλτουριάρηδες, ανώτερους τελωσπάντων, χαρακτηριστικά βλακώδους μικρομεγαλισμού και συλλογικής απαλευτότητας προκαλούμενη προφανώς από έλλειψη συναίσθησης της πραγματικότητας λόγω αλκοολισμού (πρώτη σε κατά κεφαλήν κατανάλωση μπύρας στογκόζμο μπαϊφάρ).

Οι γλώσσες αυτές είναι πανδύσκολες κι απογοητεύεσαι γρήγορα αν προσπαθήσεις να μάθεις. Γραμματική, συντακτικό άστα να παν, όσο για την προφορά μην είδατε τον Παναή, ιδιαίτερα το γράμμα “ř" που είναι κάτι σαν “rzh" άλλα όχι ακριβώς. Για να πεις π.χ τον αριθμό 44 θα γίνει η γλώσσα σου κοτσίδα (čtyřicet čtyři). Άντε γεια. Τα σλοβάκικα είναι τουλάχιστον πιο απλά στην προφορά. Χαρακτηριστικό δείγμα διαφοράς ανάμεσα στις δυο γλώσσες: η Ελλάδα στα τσέχικα είναι Řecko στα σλοβάκικα Grécko. Να μη μιλήσω για τα ουγγαρέζικα που ανήκει στην ουραλο-αλταϊκή οικογένεια: άλλα βλέπεις, άλλα ακούς, άλλα διαβάζεις, άλλα νομίζεις ότι σημαίνουν, αντίο ζωή. Αν συνυπολογίσουμε και τον περιρρέοντα φασισμό στη χώρα του Ορμπάν, η ψεύτικη ομορφιά της Βουδαπέστης δεν σώζει την αφιλόξενη Ουγγαρία. Εξακολουθώ να θαυμάζω τον μουσικοσυνθέτη Gyorgy Ligety που συχνά ο Κιούμπρικ χρησιμοποιούσε τους διαβολικούς ήχους του στις ταινίες του.

Τα πολωνικά έχουν τη φήμη μιας από τις δυσκολότερες γλώσσες του κόσμου. Και τα τσεχο-σλοβάκικα δεν παν παραπίσω, μοιάζουν αρκετά με τα πολωνικά σε σημείο κάποιες λέξεις να είναι σχεδόν κοινές και να ψιλοκαταλαβαίνονται μεταξύ τους. Οι υπερόπτες Τσέχοι λεν οτι δεν καταλαβαίνουν χριστό αλλά υποπτεύομαι ότι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, οι κατακαημένοι Σλοβάκοι πάλι καταλαβαίνουν αρκετά γιατί λέει έπιαναν πολλά πολωνικά κανάλια και βλέπαν μεταγλωτισμένες τσόντες… Η απόλυτη απαλεψιά, οι Πολωνοί λέει μεταγλωτίζουν τα πάντα, το χειρότερο όμως λέει, όλες τις φωνές τις κάνει ένας (1) μαντράχαλος (ακόμα και τις γυναίκες, τα αγκομαχητά κλπ) χωρίς κανένα χρώμα, βάθος, τίποτα! Να μη μιλήσουμε επίσης για το ημι-φασιστικό, σκοταδιστικό, καθολικό πολιτικό σκηνικό της χώρας, άστο γιατί θα συγχιστώ.

Αρκετοί Τσέχοι ως μεμονωμένα άτομα είναι ντάξει παιδιά, αλλά αυτό υποθέτω ισχύει παντού στον κόσμο. Ως συλλογική συνείδηση, ως μαζική mentalitée είναι για σούτια. Κάτι που υποθέτω μεγεθύνθηκε μετά το 91-95, μετά και το “βελούδινο” διαζύγιο, από τη νέα αγράμματη κι ανιστόρητη γενιά.
Σαν λαός είναι σε μόνιμη κλάψα σχετικά με την ανεξαρτησία τους. Κλαίγονταν όταν σαν Βοημίες, Μοραβίες κλπ ήταν τμήμα της Πολωνο-Λιθουανικής κοινοπολιτείας και τους είχαν ψοφήσει στο φόρο,κλαίγονταν επειδή ήταν υποτελείς στους Αψβούργους, κλαίγονταν επειδή ήταν τμήμα της Αυστρουγγαρίας, κλαίγονταν επειδή ήταν κατακτημένοι απ’ τους Ναζί, κλαίγονταν επειδή ήταν κάτω απ τη μπότα του Κόκκινου Στρατού και της ΕΣΣΔ και τώρα κλαίγονται που είναι υποτελείς στην ΕΕ. Ποτέ δεν ήταν “ελεύθεροι”… Άει κοιτάχτε την τύφλα σας βρε που θέλετε και “ελευθερία”.
Κι αυτό θα είναι πάντοτε η ψευδαίσθηση μικρών, ουσιαστικά χωρίς πόρους εθνών που έχουν ψιλοστρατηγική γεωγραφική θέση. Το γαλατικό χωριό που πάντα αντιστεκόταν στους Ρωμαίους καταχτητές ήταν δυστυχώς ή ευτυχώς ένα μικιμάου και μαγικά φίλτρα που νικάν τον ιμπεριαλισμό δεν υπάρχουν.

Η χώρα είναι ίσαμε δέκα-δεκαπέντε χωράφια μες στη μέση της Ευρώπης χωρίς φυσικά τείχη να τους προστατεύουν από “εισβολείς”, χωρίς διέξοδο στη θάλασσα, εκτεθειμένοι από παντού. Έχουν σα μπάστακα από τα δυτικά την πανίσχυρη Γερμανία που τους επηρεάζει οικονομικά και πολιτιστικά, είναι κατ’ ουσίαν δορυφόρος της κι έχουν στα ανατολικά τη φιλόδοξη, στρατιωτικά πανίσχυρη Ρωσία που την κυκλώνει σαν σκιά. Πλάκα κάνουμε;

Και η ντεμέκ συμμαχία του Βίζεγκραντ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σκορποχώρι της πλάκας, μια μάζωξη γλυφτρακίων του ΝΑΤΟ που βλέπουν εφιάλτες ενός δεύτερου “κόκκινου” στρατού, βλέπε ξεδοντιασμένης καπιταλιστικής Ρωσίας - που κι αυτή ψάχνει μάταια να ανακτήσει το σοβιετικό γεωπολιτικό στάτους - που δε γουστάρουν πρόσφυγες μη τυχόν τους αλλοιώσουν τον χριστιανικό τους πολιτισμό. Ποια ανεξαρτησία; Χώρες με τέτοιο μέγεθος, που θέλουν “ανεξαρτησίες” κι “αυτοδιαθέσεις” στο τέλος καταλήγουν με τόσο “ισχυρές εξαρτήσεις” που ούτε βήμα δεν μπορούν να κάνουν.
Σαν Τσεχοσλοβακία είχαν και κάποιο κύρος, όχι όμως κύριοι. Θέλαν χώρια γιατί οι μεν νιώθαν ριγμένοι πολιτισμικά οι δε θέλαν να μείνουν “μόνοι”, κουράστηκαν απ τη συμβίωση τα πουλάκια μου. Κι έτσι στην Ευρώπη σήμερα έχουμε μαζευτεί οχτακόσα κωλοχώρια, Εσθονίες, Λετονίες, Σλοβακίες, Σλοβενίες, Κόσοβα, Μαυροβούνια και Τουρκοβούνια, καθένας με τις πανηλίθιες πολιτιστικές παραξενιές του, τις απάλευτες, άχρηστες και πανδύσκολες “ντοπιολαλιές” τους (σκέψου να μαθαίνεις Λιθουανικά με τις διακόσες ξερω γώ, πτώσεις, μια για όταν είσαι λίγο στεναχωρημένος, μια για όταν είσαι πολύ, μια για όταν σε φαγορίζει ο κώλος σου, μια όταν σε γαργαλάει ο ήλιος τις πατούσες κλπ). Δεν γούσταραν οι Σλοβένοι κι αποκόπηκαν δίνοντας το άτυπο οκ τότε να πάει το ΝΑΤΟ να τα κάνει λίμπα στην πάλαι ποτέ κραταιά. Οι βαλτικές χώρες, αυτά τα μιάσματα της ανθρωπότητας καταπιέζονταν απ’ την ΕΣΣΔ και αποσπάσθηκαν. Στο καλό και με τη νίκη! Τους βλέπεις τώρα πόσο σιχαμένοι νοσταλγοί των ντόπιων δωσιλόγων και των Ναζί είναι.
Μόνο οι Λευκορώσοι αντιλαμβάνονται τη ματαιότητα της διατήρησης της λευκορωσικής γλώσσας, που σιγά τις τεράστιες διαφορές που έχει με τα ρώσικα και δεν τη μιλάει και κανένας. Μέχρι να βγουν τίποτα υπερβλαμμένοι λάτρεις της παράδοσης και της εθνικής τους ταυτότητας κι εδώ. Ο Λουκασένκο κρατάει τα μπόσκα εδώ και τριάντα χρόνια, κι άλλα τόσα να τα κρατήσει ώσπου να ενσωματωθούν επιτέλους στη μαμά Ρωσία.

Γι’ αυτό και οι κινήσεις “ανεξαρτησίας” κάτι Καταλανών, κάτι Σκωτσέζων κλπ. μου τη σπάνε, ειδικά στη σημερινή εποχή. Όχι γιατί γουστάρω τα Ηνωμένα Βασίλεια και τα Ισπανικά Βασίλεια αλλά γιατί αυτά στο σήμερα είναι γεωγραφικώς προσδιορισμένα τμήματα της αστικής τάξης που γουστάρουν να μην υπάγονται σε ευρύτερα κρατικά σχήματα αλλά απευθείας νταβατζιλίκι απ’ την ΕΕ. Σκεφτείτε για λίγο το του κώλου αυτονομιστικό κίνημα της Κρήτης, που θα γούσταρε να έχει όλα τα τουριστικά έσοδα για πάρτη του. Κι επίσης φρηλάνσερ πουτανίτσα του ΝΑΤΟ σαν βάση, τώρα έχει τσατσά την Αθήνα.
Τα εθνικά κράτη της ΕΕ εξυπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο που δεν έχει πια πατρίδα, είναι κοσμοπολίτικο. Το κεφάλαιο που θέλει να έχει και εθνική ταυτότητα, κεφάλαιο δηλαδή που κυρίως περιορίζεται γεωγραφικά λόγω τουρισμού, περιορισμένης αγοράς κλπ, στρέφεται προς πολιτικό προσωπικό πιο ακροδεξιό, προς αυτονομιστικά κινήματα κλπ.

Αν και στην Τσεχία σήμερα κυβερνάει σα να λέμε το ΠΑΣΟΚ με ένα κάπως πιο σοβαρό Ποτάμι (όνομα κόμματος... ”ΝΑΙ”!) ο φασισμός υφέρπει κι εδώ, στη Σλοβακία ήδη εκδηλώθηκε με μεγάλα ποσοστά. Ωστόσο ο ακροδεξιός/φασίστας του σήμερα δεν χρειάζεται να είναι και ρατσιστής κατ’ ανάγκην, ο ρατσισμός του πηγάζει από άλλα θρησκευτικοπολιτισμικά κριτήρια.
Εδώ υπάρχει ένα ακροδεξιό κόμμα που ο ηγέτης του είναι… γιαπωνέζος. Το κόμμα λέγεται “κόμμα ελευθερίας και άμεσης δημοκρατίας” (ή κάτι τέτοιο τελωσπάντων με μπόλικες αναρχοφιλελέδικες και φασίζουσες συνάμα παπαριές) και ο πρόεδρός του είναι ο επιχειρηματίας (φυσικά) Τόμιο Οκαμούρα, κατά της ΕΕ και των “παρανόμων προσφύγων”. Σαράντα καντάρια μαλάκας, κάτι μεταξύ Τζήμερου, Βάτσλαβ Χάβελ και Σίνζο Άμπε. Ο Αλλάχ να βάλει το χέρι του.
Να σημειώσουμε ότι τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα σ’ αυτές τις χώρες έχουν διαφορετική καταγωγή και διαφορετικό στιλ. Το ΠΑΣΟΚ προερχόταν απ’ το κέντρο στην Ελλάδα, στις χώρες αυτές προέρχονται απ’ τα ηγεμονικά κομμουνιστικά κόμματα κι έχουν κληρονομήσει τις δομές, κρατικές και κομματικές και το στιλ, γι’ αυτό οι μονίμως μεθυσμένη και μαστουρωμένη πανηλίθια νέα γενιά εδώ τους βλέπει σαν “κομμουνιστικό καθεστώς”... Τι να πεις;

Κάποτε είχα διαφορετικά στο μυαλό μου την έννοια ανεξαρτησία, ομολογώ ότι είχα φάει κι εγώ μεγάλο παπά. Η “εθνική” απελευθέρωση, ο πόλεμος και η νίκη ενάντια σε έναν αντίπαλο που εισέβαλε στρατιωτικά στα χωράφια σου κι εσύ τον έδιωξες, είναι άλλο πράμα. Αν η γεωπολιτική σου θέση είναι εκεί που διασταυρώνονται μεγάλες δυνάμεις, την πάτησες, ξέχνα τέτοια όνειρα. Ιδιαίτερα αν η χώρα σου είναι μικρή, ευάλωτη, χωρίς πολλούς φυσικούς πόρους. Ακόμα και σοσιαλισμό να είχαμε σε μεγάλο μέρος της γης, δεν θα ‘ταν ένα άθροισμα απομονωμένων σοσιαλιστικών νησίδων, δεν θα ‘ταν η αφελέστατη μπακουνο-προυντονική μπούρδα της “συνομοσπονδίας των αυτόνομων κολλεκτίβων” κι άλλα τέτοια παραμύθια της χαλιμάς. Θα υπήρχαν μικρές και μεγάλες σοσιαλιστικές χώρες κι ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης θα ίσχυε ακόμα, θα χρειαζόντουσαν βοήθεια σε πρώτες ύλες, τεχνογνωσία κλπ. Βάλτε το χέρι στην καρδιά και πείτε: αν κερδίζαμε τον εμφύλιο, ή πιο μπροστά, αν φτιάχναμε “λαϊκή δημοκρατία”, αν διαφορετικά “είχαν μοιράσει το κόσμο οι μεγάλοι στην χαρτοπετσέτα” (όποια κι αν είναι η ιστορική αλήθεια), δεν θα ήμασταν “εξαρτημένοι” από την ΕΣΣΔ, ιδιαίτερα σ’ εκείνο το μεταπολεμικό στάτους της περιοχής;
Και οι χώρες του Βίζεγκραντ όλες λαϊκές δημοκρατίες ήταν, στο σύμφωνο της Βαρσοβίας ήταν, δέχτηκαν την “αλληλεγγύη” της ΕΣΣΔ όπως αρεσκόμεθα να λέμε στα πλαίσια του προλεταριακού διεθνισμού. Εμένα δεν με πειράζει καθόλου πάντως η οπτική γωνία περί άμεσης σοβιετικής επιρροής, έως και “εξάρτησης”. Χώρες καθημαγμένες απ’ τον πόλεμο και την ναζιστική κατοχή, μη έχοντας τα μέσα, την αποφασιστικότητα, την τύχη αν θέλετε να αντισταθούν νικηφόρα, απελευθερώθηκαν ουσιαστικά απ’ τον κόκκινο στρατό. Βοήθησαν βεβαίως και οι ντόπιες εργατιές και κομμουνιστικά κόμματα, δεν καθόντουσαν με σταυρωμένα χέρια. Θα ‘ταν γαμάτο αν όλες αυτές οι χώρες, υπό την “αλληλεγγύη” των σοβιετικών φτιάχναν π.χ τις σοβιετικές δημοκρατίες του Βίζεγκραντ κι ενώναν τις δυνάμεις τους, ίσως τις γλώσσες τους. Άλλα μπα. Οι κακεντρεχείς τρότσκες θα πουν ο Στάλιν που ‘ταν μακιαβελικός, δεν θα επέτρεπε κάτι τέτοιο, θα τις κρατούσε διαιρεμένες για να τις βασιλεύει, να τις γενικογραμματεύει ακριβέστερα.

Εμένα μια χαρά μου άρεσε πάντως το παλιό σχέδιο περι Βαλκανικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας με πρωτεύουσα ας πούμε τη Σαλονίκη κι επίσημη γλώσσα τα Τούρκικα ή τα Γαλλικά (τι σε νοιάζει τι γλώσσα μιλάς όταν έχεις ψωμί να φας;), σενάριο φυσικά που έπαιξε μπάλα μέχρι τον Β ΠΠ και δεν υπήρχε περίπτωση να πορπατήσει με τους εθνικισμούς σε έξαρση εκείνη την εποχή.
Κι αν οι λαϊκές δημοκρατίες της Ανατ. Ευρώπης μετέπειτα, οι χώρες του συμφώνου της Βαρσοβίας πηγαίναν σε μια πιο σφιχτή προλεταριακή διακρατική ένωση, θα ‘χαν ισχυρότερες άμυνες θαρρώ. Αλλά οι υποθέσεις στην ιστορία είναι μυθιστορήματα για να διασκεδάζουμε όπως το man in the high castle. Τα πράματα γίναν όπως γίναν κι όχι διαφορετικά επειδή οι συγκεκριμένες καταστάσεις δημιούργησαν τα συγκεκριμένα γεγονότα που οδήγησαν στη συγκεκριμένη ιστορική έκβαση. Δεν πρέπει να λες, έτσι έπρεπε να κάνω. Να λες, αν γίνει φάση τώρα, αύριο, μεθαύριο, έτσι θα κάνω.

Και προσπαθούν οι του Βίζεγκραντ να ακολουθήσουν το μοναχικό ανεξάρτητο δρόμο τους, με κλειστά σύνορα σε πρόσφυγες, με αποστάσεις από την ΕΕ, με διακριτές ταυτότητες. Ας κάνουν ό,τι θέλουν. Κινήματα δεν βλέπω, ιδανικά “ελευθερίας” και ελεύθερων αγορών, αυξανόμενος αντιδραστικός ριζοσπαστισμός δηλαδή, libertarian παπαρολογίες πασπαλισμένες με αγωνία να βρούμε την “ταυτότητά” μας, διάβαζε ντροπαλός φασισμός, κοστουμαρισμένος, κοσμοπολίτικος με λιγότερες ιδεοληψίες… Οι χώρες αυτές για τα επόμενα 50 χρόνια θα ‘ναι μαντρόσκυλα του ΝΑΤΟ στην περιοχή αλλά σε δεύτερη μοίρα, η Ουκρανία είναι τρακόσες φορές πιο σημαντική για το ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία. Και τώρα που θα ξεκινήσει πάλι ο Νέος (ημι)Ψυχρός Πόλεμος, σιγά μην πάρουν ποτέ το μέρος της Ρωσίας. Κι αυτός ο πόλεμος θα ‘ναι μακρύς, φθοροποιός μέχρι να σιχαθούν οι λαοί και να πουν αει σιχτίρ.

Εγώ πάντως σαν φύσει αισιόδοξος άνθρωπος που είμαι, ευελπιστώ ότι όλοι αυτοί οι λαοί θα εξαφανιστούν μέσα σε δυο-τρεις αιώνες από σήμερα (πιθανότατα και η χώρα μας ασφαλώς) από κάποιο μεγάλο γεγονός που θα γίνει στο μέλλον. Θα υπερισχύσουν ασφαλώς οι αναπτυγμένες κοινωνίες πολιτιστικά, οικονομικά που θα απορροφήσουν σιγά-σιγά τις μικρότερες, έτσι γινόταν πάντα στην ιστορία. Κι αυτό δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, είναι από ηθικής πλευράς ουδέτερο. Δεν έχει νόημα να κλαις π.χ για τους μεγάλους πολιτισμούς των Χετταίων ή των Νούβιων που εξαφανίστηκαν, ή καλύτερα ενσωματώθηκαν από άλλους. Όταν ένας λαός, πολιτισμός, γλώσσα δεν μπορεί να αλληλεπιδράσει, να μπολιάσει τον παγκόσμιο πολιτισμό με κάτι, εξαφανίζεται κι από δώ παν κι οι άλλοι. Κι αν σας πονάει η σκέψη, σκεφτείτε απλά ότι όλος ο δυτικός πολιτισμός σήμερα είναι κατά 70% ο αμερικάνικος που κυριαρχεί στη μαζική τέχνη (κινηματογράφος, μουσική), στην τεχνολογία, στον τρόπο που ντυνόμαστε, στη διατροφή, παντού. Τι ποσοστό π.χ έχουμε στην καθημερινότητά μας απ’ τη ρώσικη κουλτούρα; Απ’ όσο ξέρω, το μοναδικό αυτή την εποχή δείγμα πολιτισμού που προέρχεται απ’ τη χώρα μας και την υπερβαίνει είναι το greek yoghurt.

Για τις απάλευτες γλώσσες του Βίζεγκραντ ποσώς μας νοιάζει, ακόμα περισσότερο για τις βαλτικές γλώσσες που θα ‘ταν προσφορά στην ανθρωπότητα αν έπαυαν να υπάρχουν σήμερα. Τα ελληνικά; όπως τα αρχαία ελληνικά είναι ένα πολιτιστικό μνημείο, έτσι θα γίνουν κάποτε και τα νέα ελληνικά. Και μην ακούσω παπαριές του στιλ ότι οι άλλες γλώσσες δεν έχουν τον πλούτο της ελληνικής κλπ, κλπ. Γλώσσες που μιλιούνται σε αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες με βιομηχανίες, επιστήμες, τέχνες έχουν όσο πλούτο χρειάζεται για να εκφράσουν τα πάντα, από λεπτές φιλοσοφικές έννοιες μέχρι τους πόνους της εργατικής τάξης. Μια χαρά είναι και τα αγγλικά, τα ρώσικα, τα μανδαρινικά, τα γιαπωνέζικα, τα ισπανικά. Οι περισσότεροι εργάτες πια ξέρουν έστω και στοιχειωδώς αγγλικά. Δεν θα τραγουδήσω τους πόνους μου στα ελληνικά, σίγουρα όχι στα τσέχικα.
Το νόημα είναι ότι η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλισμός, ο “κόσμος των ονείρων μας”, όπως θέλετε πείτε τον, είναι ο κόσμος απαλλαγμένος απ’ την εκμετάλλευση, τον πόλεμο, τα πάθη πολιτικά, εθνικά κλπ. Άμα έχεις ψωμί να φας, δουλεύεις και νιώθεις ότι κάνεις κάτι χρήσιμο, έχεις χρόνο να εξερευνήσεις τη γνώση, τη φύση, τον εαυτό σου, το πνεύμα σου, δεν θα σε νοιάζει τι γλώσσα θα μιλάς και σε ποια γλώσσα θα σκέφτεσαι, τι εθνικότητα θα αισθάνεσαι και άλλα τέτοια ευτελή.

Αυτό που μπορώ να κάνω εδώ για την ώρα είναι να σφυρηλατήσω δεσμούς φιλίας με συναδέλφους εργάτες, Ρουμάνους, Βουλγάρους, Ρώσους, Ουκρανούς, Πορτογάλους, Σλοβάκους, Τσέχους. Τους ξερόλες και φωνακλάδες Έλληνες, ορισμένους μάλιστα ακροδεξιών αντιλήψεων (μετανάστες όντες) τους αποφεύγω, πάντα εκτός εξαιρέσεων. Και μέχρι να δούμε τι θα γίνει, αρκούμαι τουλάχιστον σε μια βολτίτσα μέχρι το μνημείο στον κόκκινο στρατό εδώ απ’ έξω απ’ το σπίτι μου, το μοναδικό που βρήκα στην πόλη με το απαγορευμένο σφυροδρέπανο.

Έφυγες και με παράτησες βρε παλιοχαμούρα
Και πήγες να ψηφίσεις Τόμιο Οκαμούρα

(Τσέχικο λαϊκό τραγούδι, “δοσμένος” πόνος της εργατιάς)

Δελάρζ

41 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο κείμενο αν και διαφωνώ περίπου από την αρχή, το ενδιάμεσο ως και το τέλος. Πληκτρολογώ με κατασηκωμένες ως τις τρίχες των δαχτύλων μου.
Συνοπτικά, ζήτω η ενότητα μέσα από τη διαφορά, το είδαμε και το πραγματικό χωνευτήρι πολιτισμών με το όνομα ΗΠΑ, τι σκατά έχει παράξει και παράγει.
ρα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ρα νομίζω ότι καταλαβαίνω τι λες και πώς το εννοείς, αλλά για να φέρω αντίλογο: η Ελλάδα είναι νομίζω ένα κλασικό χωνευτήρι πολιτισμών, εθνών, λαών, κτλ. Κι αν ψάχνουμε για ένα πετυχημένο παράδειγμα, για να το αντιπαραθέσουμε στις ΗΠΑ νομίζω πως θα μπορούσε να φέρουμε την ΕΣΣΔ, που ήταν υπόδειγμα ενοποίησης με σεβασμό στη γλώσσα και τον πολιτισμό των εθνών που ζούσαν στην επικράτειά της.

Η έξαρση του εθνικισμού σε αυτές τις χώρες -σε συνδυασμό με τις άλλες εξελίξεις- δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως πισωγύρισμα.
Ακόμα και για τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, θα θυμάμαι πάντα τον Τάνιεβιτς να αρνείται να πει αν είναι Κροάτης, Σέρβος, Βόσνιος, κτλ, γιατί ένιωθε και νιώθει Γιουγκοσλάβος.

Νίκος Σαραντάκος είπε...


Με όλο το θάρρος, θαρρώ πως ο συντάκτης υποτιμάει αρκετά τους λαούς των χωρών αυτών.

Επιμέρους διαφωνίες δεν έχει νόημα να αναφέρω γιατί διαφωνώ με την προσέγγιση, ένα πραγματολογικό μόνο, ότι την ενοχλητική πράγματι συνήθεια των Πολωνών στις μεταγλωττίσεις (όλες τις φωνές τις κάνει ένας) την έχουν και οι Ρώσοι -ίσως αυτοί να είναι οι πρώτοι διδάξαντες, επί ΕΣΣΔ.

Ανώνυμος είπε...

Βαλκανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία ονομαζόταν η μορφή κρατικής οργάνωσης που μπήκε κάποια στιγμή ως στόχος από τα Βαλκανικά σοσιαλιστικά(σοσιαλδημοκρατικά τότε) κόμματα και οργανώσεις της περιοχής, στη λογική πως μόνο σοσιαλιστική θα μπορούσε να είναι μια τέτοια ομοσπονδία για να σταθεί. Ωστόσο παρόμοιες διαθέσεις για την μορφή συγκρότησης και διοίκησης της περιοχής είχαν εκφράσει και οι Εβραίοι, μεγάλο κομμάτι των επιμέρους εθνικών αστικών τάξεων αλλά και ο Ρήγας Φεραίος νωρίτερα.Αυτά όμως μέχρι τον Α'ΠΠ (όχι Β'), έπαψαν μετά την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την μοιρασιά του Ευρωπαϊκού τμήματός της στα εθνικά κράτη.
Ως προς τα υπόλοιπα νομίζω πως η αρχική αίσθηση που αφήνει το κείμενο είναι πως λέει αλήθειες με σκληρό τρόπο αλλά όσο το καλοσκέφτεται κανείς μοιάζει απλά με αντιδραστικό ξέσπασμα οργής. Εντυπωσιακό το πως τροτσκίζει από αρχή μέχρι τέλους και καταλήγει να θεωρεί πως σηκώνει στα χέρια τον Στάλιν.

Λέων

Ανώνυμος είπε...

Βρσίκεις και σήμερα ανθρώπους από την πρώην ΕΣΣΔ και την πρώην Γιουγκοσλαβία που είναι κάθε άλλο παρά κομμουνιστές, αλλά αρνούνται να σου δηλώσουν την εθνική τους ταυτότητα, πέραν του ότι γεννήθηκαν στην ΕΣΣΔ ή στην Γιουγκοσλαβία. Σχεδόν όλες οι περιπτώσεις είναι από 35 και πάνω, αν κι έχω πετύχει και μικρότερους που γεννήθηκαν μετά το 90 και δηλώνουν το ίδιο. Φυσικά δεν έχω κάποια σοβαρή εκτίμηση για το σύνολο αυτών των ανθρώπων, έχω μόνο την εντύπωση ότι τέτοιες περιπτώσεις είναι περισσότερες για όσους γεννήθηκαν στην Γιουγκοσλαβία (σε σύγκριση με την ΕΣΣΔ) καθώς πέραν της κοινωνικοοικονομικής καταστροφής, οι ανατροπές εκεί έφεραν πόλεμο, σφαγές κτλ.

Ijon Tichy

Ανώνυμος είπε...

Σπεραα!
Κύριε Ρα, λυπάμαι που σ' έκανα ν' ανατριχιάσεις, θα σου απαντήσω το ίδιο με το απολίθωμα: η ΕΣΣΔ ήταν ένα μωσαϊκό λαών, φυλών κλπ με ένα κοινό συνεκτικό στοιχείο: το σοβιετικό (όχι ρώσικο) πολιτισμό, τη γλώσσα κλπ. Μια χαρά τα πήγε. Δες τώρα το ακορποχώρι της κεντρικής Ασίας.
Κύριε Σαραντάκο δεν ξέρω αν έχετε κάποια σχέση με τους λαούς εδώ, εγώ ζω κι εργάζομαι εδώ 15 μήνες, ίσως όχι αρκετό διάστημα θα μου πεις. Δεν ξέρω απο που ν αρχίσω να περιγραφω το πόση αγένεια υπέστην, κυρίως ως ξένος, πόσο υποτιμητικά αντιμετωπίστηκα επειδή δεν ξερω τσεχικα, πόσο αισχρή, δυσκίνητη, απάνθρωπη γραφειοκρατία υπάρχει εδώ, πόση ταλαιπωρία υπέστημεν σε νοσοκομείο, πόσο αισχρά υποτιμητικά για τις γυναίκες έθιμα έχουν του Αγίου Πατρικίου, πως τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα φτυσιές και ξερατά παντού και εκατοντάδες ακόμα που δεν μου ρχονται τώρα. Είμαι λογικός άνθρωπος και καθόλου προκατειλημμένος, θα μπορούσα να είμαι biased απεναντίας επειδή πρόκειται για πρωην αναπτυγμέν η σοσιαλιστική χώρα. Τα περί εξαφάνισης των γλωσσών τους, ασφαλώς είναι η άποψή μου και υπόθεση εργασίας, δεν καλώ κανέναν να τη συμμεριστεί. Θέλετε να σας πω και κάτι καλο; έχουν τις ωραιότερες μπύρες που έχετε ποτε δοκιμάσει. Έχουν εξαιρετικές συγκοινωνίες, ΑΝ ΚΑΙ... οι οδηγοί των λεωφορείων και των τραμ οδηγούν σα χασάπηδες... Αν ισχύει αυτό περί μεταγλωττίσεων που οι Ρώσοι είναι πρώτοι διδαξαντες κακώς. Αλλά νομίζω οτι δεν έδειξα πουθενά ότι είμαι λάτρης της ρώσικης ψυχής. Ο Σοβιετικός πολίτης νομίζω υπερβαίνει ως έννοια τον Ρώσο

Δελάρζ

Ανώνυμος είπε...

Ο ΤΑΝΙΕΒΙΤΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΛΕΓΕ ΑΛΛΑ ΟΙ ΣΕΡΒΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΟΑΤΕΣ ΧΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΧΤΗΚΑΝ ΧΩΡΙΣ ΔΙΣΤΑΓΜΟ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ "ΒΟΗΘΕΙΑ" ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΣΠΡΩΞΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΑΛΛΑ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΗΤΑΝ ΙΣΧΥΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΠΕ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΛΑΣΙΚΟ ΧΩΝΕΥΤΗΡΙ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ; ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΥΜΑΡΕΙΑ, Η ΜΙΑ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΑ ΜΙΣΗ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ. ΟΤΑΝ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΑΡΧΙΖΕΙ.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ Σ' ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΦΥΛΕΣ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΝ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ. Η ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΥΣ ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΡΟΥΑΝΤΑ.

ΟΣΟ Ο ΕΡΓΑΤΗΣ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΠΡΩΤΑ ΕΛΛΗΝΑΣ, ΚΙΝΕΖΟΣ, ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ Η ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΟ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Λέων δεν σε ξέχασα, ενδιαφέροντα όσα λες. Έχεις δίκιο πάντως, έχω πολλά νεύρα, κι εγώ και η κοπελιά μου, που ζούμε εδώ προσπαθώντας να κατανοήσουμε τη ντόπια μενταλιτέ μπας και έχουμε λιγότερα προβλήματα. Κι επίσης έχω ξεπεράσει οριστικά τους φόβους περί σταλινισμού/τροτσκισμού, για το αν γέρνω αριστερά ή δεξιά, έχω ενα σωρό θεωρητικά αδιέξοδα πάνω στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος οπότε κάνω την πλακιτσα μου :)

Δελάρζ

Poe είπε...

Πολυ καλο αρθρο
πιανεις ευαισθητα θεματα
για τι να πρωτοτοποθετηθει κανεις

Ανώνυμος είπε...

Μέσα στη ζωή είναι και το ρίγος, οπότε μη χολοσκάς.
Σφυροδρέπανε σε αυτό θα απαντούσα πως ότι θαυμαστό κατάφερε σε αυτό τον τομέα η ΕΣΣΔ, το κατάφερε νομίζω ακριβώς επειδή ΔΕΝ ακολούθησε μια λογική "αφού έχουν ψωμί να φαν, τι να τα κάνουνε τα λευκορώσικα, καλά τους είναι και τα ρώσικα". Αν πάντως η κάψα κάποιου είναι το "μια γλώσσα κάτω από τον ουρανό" τότε το πρότυπο των ΗΠΑ είναι νομίζω σαφώς πιο κοντά στα γούστα του. Σχετικά με την Ελλάδα νομίζω ότι δεν είναι από τα πιο αποτυχημένα παραδείγματα αλλά κάτι τιποτένιες λεπτομέρειες όπως η κατάντια στο να εστιάζουν κάποιοι μοντέρνοι την πολιτική τους κριτική στο νι του Σπηλιωτόπουλου ή το αξάν του Πολάκη είναι νομίζω ενδεικτικές των περιορισμών. Προτιμώ την κατάσταση που η γιαγιά μου έλεγε καστραβέτσι και θα την καταλάβαινε και ο Αλβανός και πιθανότατα και ο Γιουγκοσλάβος παρά την ομοιογένεια του "αγγουριού", ομοιογένεια όχι μόνο "φυσικής εξέλιξης" αλλά και προιόν δυναμικής παρέμβασης. Και προφανώς, μιας και ο λόγος περί βαλκανικής ομοσπονδίας, αυτή η ποικιλομορφία θα οδηγούσε σε ουσιαστικότερη βαλκανική συνείδηση από το να επιβάλλονταν πχ η χρήση του "cucumber".
ρα
Υγ1. Η ιδέα περί βαλκανικής ομοσπονδίας νομίζω ότι συνεχίστηκε (ως σενάριο επί χαρτου για κάποια μεταγενέστερη περίοδο) και μετά τον Α ΠΠ. Νομίζω ότι κι ο καλός κύριος Βενιζέλος είχε δηλώσει οπαδός αυτής της "ευγενούς ιδέας". Φαντάζομαι όχι από "σοβιετική" σκοπιά. Κάτι παρόμοιο νομίζω είχε ως ιδέα ο Δραγούμης για την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δεν κάνουν τα ράσα τον παπά, ούτε τέτοιες ομοσπονδιακές ιδέες έχουν αυτόματα θετικό περιεχόμενο (ναι, όσο παράδοξο κι αν ακουστεί, οι Σούμαν και Μονέ, δεν ήταν μικροί Λένιν).
ΥΓ 2. Κατα την Επανάσταση, ανάμεσα στους "φιλέλληνες" που ήρθαν, ήταν και κάποιοι που είχαν έρθει με την προσμονή ότι θα έβρισκαν σωσίες των Κούρων και των Καρυατιδων και βρήκαν κάτι βρωμερούς ζουμπάδες και τριχωτές μαυροτσούκαλες. Ας ζητήσουμε ετεροχρονισμένα συγγνώμη για την αηδία που ένιωσαν οι ευγενικές αυτές ψυχές.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό κείμενο, και παρόλο που στην αρχή τρόμαξα με το μέγεθος, διαβάστηκε μονομιάς!
Θα συμφωνήσω με τον διαχωρισμό του Ρωσικού από τον Σοβιετικό πολιτισμό, στην ΕΣΣΔ μιλάγαμε για τον πολιτισμό της εργατικής τάξης των πολλών χωρών της, ενώ στην Ρωσία μιλάμε για τον πολιτισμό της αστικής τάξης, μόνο της Ρωσίας!
Πέρα από αυτό, όντως φαίνονται τα νεύρα στο κείμενο.
Δεν πιστεύω όμως ότι μπορεί σήμερα κάποιος, να γράψει μια γλαφυρή περιγραφή της όποιας κοινωνίας (κάτι το οποίο κάνει καλά το κείμενο), όχι μόνο των χωρών του Βίζεγκραντ, και να μην βγάλει τα νεύρα που όλοι έχουμε μέσα μας, για το γεγονός ότι είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε σε μια κοινωνία που κυριαρχεί η απόλυτη σαπίλα στα πάντα μέχρι το μεδούλι!!!
Επίσης με βρίσουν 100% σύμφωνο οι "οντολογικές" ας πούμε, αναλύσεις σχετικά με την γλώσσα και τον πολιτισμό. Η γλώσσα ειδικά είναι ένα εργαλείο που όταν δεν κάνει την δουλειά της, πρέπει να διορθώνεται ή να αλλάζει.
Ευχαριστώ για το μοίρασμα των σκέψεων σου!

Ιβάν Τζόνι

Ανώνυμος είπε...

Το θάρρος ποιος ακριβώς στο έδωσε αγαπητέ Συριζαιε;
Βχ

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Καλά, ρε σείς, τι πάθατε όλοι και τον πήρατε από την μούρη;
Εγώ γιατί συμμερίζομαι σε μεγάλο βαθμό τα συναισθήματά του;
[Ρε, μπας κι είμαι κι εγώ ....(κρυφο)τρότσκας;!;! Χα, χα! -Διαγράφεται μια φράση, που γράφουν και οι δικηγοραίοι.]
Αμα δεν έχεις ζήσει στον Βορρά, και μάλιστα χωρίς το κόμπλεξ του "κατώτερου", που νομίζει πως βγήκε από τον κάτου στον απάνου κόσμο, δεν θα καταλάβεις....
Πόσο διαφορετικά ήταν στην Σοβιετία (που ήταν ΚΑΙ Ρωσία)! Και είναι, ακόμη και σήμερα.
Οσο κι αν έχει δίκηο κάποιος, που θα μας θυμίσει ότι δεν είναι οι "φυλές" η οι "ράτσες", που κάνουν τους ανθρώπους, αλλά οι κοινωνικές σχέσεις, που χτίζονται πάνω στις οικονομικές, η αλήθεια είναι από την άλλη, πως αιώνες δουλείας, φεουδαρχίας και παπαδοκρατίας δεν είναι δυνατόν να μην αφήσουν τα αποτυπώματά τους και στους λαούς. Και τι να ζηλέψεις, από αυτά... Μόνο Επαναστάσεις, και μάλιστα αιματηρές, μπορούν να καθαρίσουν αυτή την κόπρο του Αυγεία. Κι όταν λέω "επαναστάσεις" δεν εννοώ πραξικοπήματα πριγκηπάδων "ενάντια στον ξένο δυνάστη", δεν λέω να σφάζεται ο Λαός για τον "δικό του" εθνικοαπελευθερωτή κεχαγιά. Εννοώ, να ξεσηκωθεί να σφάξει τους δικούς του κουλάκους, όπως στην ΡΩΣΙΑ, (και στην υπόλοιπη Σοβιετία σε σημαντικό βαθμό), η έστω, παραλίγο να τους σφάξει, όπως τους κοτζαμπάσηδες, σε μας εδώ το '21, η και να τους σφάξει κανονικά, όπως στον Μελιγαλά, το Κιλκίς, την Αμάρυνθο κλπ.. Είχα γνωρίσει Πολωνούς, Τσέχους, Σλοβάκους, Βουλγάρους, Γιουγκοσλάβους κλπ., δε γνώρισα ευτυχώς τους χειρότερους (Ούγγρους, βαλτικούς), που είναι, όπως τους ζωγραφίζει ο (βορειοελλαδίτης;) Δελάρζ. Δούλες ψυχές, αν εξαιρέσεις τους ελάχιστους κομμουνιστές, κι άν δεν ήταν κι αυτοί μαγαρισμένοι...
Κουράγιο, Δελάρζ, πρώτα η ανοσία στον κονφορμισμό, και μετά η επιστημονική βολιδοσκόπηση του αντιδραστικού περίγυρου, που ίσως να κρύβει και νησίδες που δε βλέπεις τώρα.
--------------------------
Υ.Γ. Διαφωνίες: Θάχαμε "εξάρτηση" από την ΕΣΣΔ αν είχαμε γίνει Λ.Δ.; Η, μήπως, θάχαμε φορτωθεί κι εμείς στην καμπούρα του σοβιετικού Λαού, όπως όλοι αυτοί οι λεχρίτες; Ποιός ξέρει... Είναι και ο Χότζα, που είπε "όχι" στην "εξάρτηση" από την Σοβιετία, χρησιμοποιώντας τον Χρουστσώφ σαν πρόσχημα, και είδαμε το τίμημα της "ανεξαρτησίας". Πολλοί, που κατσικώνουνταν για κομμουνιστές στην πραγματικότητα δεν ξέρανε ότι ήταν "πασόκ". Και το "Σοσιαλιστικό Βίσεγκραντ", σαν διέξοδος στο μεσοβέζικο-μίζερο "Σύμφωνο Οικονομικής Αλληλοβοηθείας" (άκου μαλακία, απέναντι στον Ιμπεριαλισμό με την σιδερένια πειθαρχία και ιεραρχία...., αυτοί οι άνθρωποι, κατά βάθος ΘΕΛΑΝΕ να "ηττηθούνε"), μόνο σε μιαν "εξέγερση" τύπου Ουγγαρίας η Πράγας, αλλά επί x100, θα μπορούσε να τελειώσει.

Ανώνυμος είπε...

@Σεχτάρ ο Τρομερός

Σωστός!!!
Οι αστοί καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια για τις εξαρτήσεις μας από ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ, και μια εργατική εξουσία θα έπρεπε να μην καμαρώνει για την "εξάρτηση" (καμία απολύτος σχέση με τις αλλιλοεξαρτήσεις των ιμπεριαλιστών) της, από μια πιο ισχυρή εργατική εξουσία;
Μάλον η θεωρία του ότι θα τους "φορτονάμασταν" ειναι πολύ πιο κοντά στη πραγματικότητα!

Ιβάν Τζόνι

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Φράνκι, τώρα δα διάβαζα στο ατέχνως για τον politically- correct-ισμο, ωραίο

Δελάρζ

Νίκος Σαραντάκος είπε...


Δελάρζ, σε ευχαριστώ για την απάντηση. Όχι δεν έχω ζήσει στις χώρες του Βίσεγκραντ (έτσι προφέρεται στα ουγγρικά, όχι Βίζεγκραντ) μόνο τις έχω επισκεφτεί (πλην Πολωνίας) κάμποσες φορές, και επί σοσιαλισμού και μετά. Τους Τσέχους τους συμπαθώ από τη λογοτεχνία τους, τον Χάσεκ, τον Τσάπεκ ή τον Χράμπαλ. Καταλαβαίνω ότι έχεις περάσει τα πάνδεινα στην ξενιτειά, αλλά βέβαια κάθε ξενιτεμός είναι δύσκολη υπόθεση και δεν φταίει ο τόπος υποδοχής -εδώ ο άλλος πάει φοιτητής στη Θεσσαλονίκη, που είναι παράδεισος, και τους δυο πρώτους μήνες θέλει να γυρίσει πίσω (μετά αρχίζει και του αρέσει).

Από την άλλη, δεν δέχομαι ότι υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι λαοί, χώρια δηλαδή που σύμφωνα με μια θεωρία που θα την έχεις ακουστά, ένας Έλληνας εργαζόμενος έχει πιο πολλά κοινά με έναν Τσέχο εργαζόμενο παρά με τον Βαρδινογιάννη. Και με ενόχλησε το "Σαν λαός είναι σε μόνιμη κλάψα σχετικά με την ανεξαρτησία τους" -αντίστρεψέ το να δεις πόσο ταιριάζει και για τους Έλληνες. Και στο κάτω-κάτω οι Τσεχοι είχανε και αντίσταση στην κατοχή: Χάιντριχ, Λίντιτσε...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ σφυροδρέπανε, στις φορητές συσκευές το κείμενο εμφανίζεται μαύρο σε γκρι φόντο και δε διαβάζεται... Στέργιος

Poe είπε...

ευχαριστω φιλε

εμενα η αποψη μου ειναι οτι τις "πολιτισμικες ομογενοποιησεις" δεν πρεπει να τις εκβιασεις... τα ανθρωπινα οντα αναγνωριζουν τον εαυτο τους και μεσα απο πολιτισμικα προτυπα, ποσο μαλλον μεσα απο τη γλωσσα, αμα πας να τους τα παρεις με το ζορι υπαρχει προβλημα
παρολα αυτα στο απωτερο μελλον, η αντιστροφη του πυργου της βαβελ δεν ειναι απο τις σκεψεις που θα με χαλουσαν

Ιστρολλικός είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο, πηγαίο και ειλικρινές. Εγώ δεν το διάβασα ως πολιτικό μανιφέστο εξάλλειψης των πολιτιστικών διαφορών, αλλά ως κραυγή (αναστεναγμό;) αγανάκτησης απέναντι στο συγκεκριμένο περιεχόμενο που δίδεται στην έννοια της πολιτισμικής ιδιεταιρότητας.

Όταν βρω χρόνο θα επανέλθω με κάποια σχόλεια από τις δικές μου εμπειρίες στις ξενιτιές, αλλά πριν από αυτό θέλω να κάνω μια ερώτηση στον συγγραφέα. Μρε συ δελαρζ, η Τσεχία είναι η μόνη πρώην σοσιαλιστική - νυν ΕΕ χώρα που έχει ισχύρο ΚΚ, ας είναι και με κερασάκια. Έναν ντόπιο που να μοιράζεται τους προβληματισμούς σου δεν ήβρες;

Νίκος Σαραντάκος είπε...

"Έναν ντόπιο που να μοιράζεται τους προβληματισμούς σου δεν ήβρες; "

Το να μη μιλάς τη γλώσσα είναι μεγάλο εμπόδιο.

Cos είπε...

Χάσαμε το, κατά την γνώμη μου, κυριότερο σημείο του (εξαιρετικού) άρθρου:
"Τα εθνικά κράτη της ΕΕ εξυπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο που δεν έχει πια πατρίδα, είναι κοσμοπολίτικο. Το κεφάλαιο που θέλει να έχει και εθνική ταυτότητα, κεφάλαιο δηλαδή που κυρίως περιορίζεται γεωγραφικά λόγω τουρισμού, περιορισμένης αγοράς κλπ, στρέφεται προς πολιτικό προσωπικό πιο ακροδεξιό, προς αυτονομιστικά κινήματα κλπ."

Όσο για τις αναφορές σε αυτούς τους λαούς, συμφωνώ απόλυτα, τόσο από προσωπική εμπειρία, όσο και από διηγήσεις φίλων.

Ανώνυμος είπε...

@Ιστρολλικός
Βολιδοσκοπησα κάποια παιδιά αλλά δεν μπόρεσα να ξανοιχτώ λόγω δεδηλωμένου αντικομμουνισμού τους, κάτι που περίμενα άλλωστε, έχοντας πολυ μπερδεμένα πράματα στο μυαλό τους, θεωρούν τον Σομπότκα και τον Φίτσο (πρωθυπουργοί Τσεχίας/Σλοβακιας, σοσιαλδημοκρατες) μασκαρεμενους κομμουνιστές, που τους ψηφίζουν οι παππούδες μόνο. Η νέα γενιά, οταν ξεπερνάν τον αναρχοφιλελεύθερο ενθουσιασμό τους μάλλον κλίνουν στα κεντροδεξιά. Οντως το ΚΚ Βοημίας Μοραβιας πιάνει γύρω στο 10%, τρίτο κόμμα αν και δεν έχω δει ούτε ενα πανό, ούτε μια συγκέντρωση, ούτε ενα σύνθημα στον τοίχο,ουτε καν γραφεία εδω στο Μπρνο. Τωρα εχουν περιφερειακές εκλογές οποτε βλέπεις να μοιραζουν κάνα φυλλάδιο. Δεν έχω ακριβώς καταλάβει ακόμα τι παίζει με το ΚΚΒΜ και πως παίζει μπάλα. Αν βγάλω άκρη θα επανέλθω.

Δελάρζ

Ανώνυμος είπε...

(Συνέχεια)
Απ την άλλη από κουβέντες με συναδέλφους προερχομενους απο πρων ΕΣΣΔ, βλέπεις ενα θαυμασμό για το χαμένο στάτους, την (όπως την ορίζουν) ποιότητα ζωής. Πλάκα είχε οταν πίναμε μπύρες με εναν Ουκρανό, εναν Λευκορώσο, εναν απ την περιοχή της Βαϊκάλης (Ουλαν Ουντέ, σύνορα με Μογγολία) κι εναν Τσερκέζο απ την Στάβροπολ να ψιλομαλωνουν αλλά να μην ξέρουν ποιος διαδέχτηκε τον Στάλιν, ηταν ολοι σίγουροι οτι ηταν ο Μπρέζνιεφ... Τους διόρθωσα ασφαλώς

Δελάρζ

Ανώνυμος είπε...

Ξέρω και γω μια θεωρία:
Ένας Ελληνας εργαζόμενος είναι ένας εργαζόμενος που πρέπει να του πιούμε το αίμα (ΣΥΡΙΖΑ).
ΒΧ

fentagin είπε...

ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΟΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΠΡΕΠΟΥΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΤΟΥΣ...
ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΦΡΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΡΟΥΦΗΞΟΥΝ!!!
ΛΕΦΤΑ ΝΑ ΧΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ...

ΤΟ ΛΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ.

Poe είπε...

fentagin μηπως εισαι λιγο ισοπεδωτικος;

Ανώνυμος είπε...

Ξεφτιλας σεξιστης ειναι ποε. Αν ακους τετοιες μικροαστιλες και απο ατομα που δηλωνουν κομμουνιστες, ζητω που καηκαμε.


Νίκος Σαραντάκος είπε...


Τα στερεοτυπα αυτά πάντως είναι το πρώτο σκαλοπάτι για τον ρατσισμό.

Poe είπε...

ξερεις τι με ενοχλει περισσοτερο ανωνυμε(αληθεια γιατι δεν βαζεις νικνεημ;) οτι αυτα τα ιδια τα ακουγαμε απο διαφορους μετα την ανατροπη "οριστε οι δικες σας γιναν πουτανες, πηδιοτανε για ενα τζην", τωρα να τα λενε και ατομα που υποτιθεται ειναι κομμουνιστες;

fentagin είπε...

ΞΕΚΟΛΑΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΟΥ ΤΗΝ ''ΠΕΦΤΕΤΕ''
ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΛΕΩ
ΞΕΦΤΙΛΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΜΙΖΕΙ Η ΧΩΡΑ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΣ ΑΝΟΧΗΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ...
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΥΤΕ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ ΟΥΤΕ ΣΕΞΙΣΤΗΣ ΣΤΡΑΒΟΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.

ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΧΩ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΙΣ ΠΟΡΝΕΣ-ΟΧΙ ΤΙΣ ΑΔΗΛΩΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣΤΙΓΑ-ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΔΕΝ ΕΧΩ.

zoot horn rollo είπε...

Φωτισε μας.

zoot horn rollo είπε...

Δε πας καλα.

Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν Δελάρζ θα σου πρότεινα να έρθεις σε επαφή με τη λέσχη φίλων του ΚΚΕ που υπάρχει στην Τσεχία.Εκεί θα μπορέσεις να γνωριστείς με πολιτικούς πρόσφυγες (μαχητές του ΔΣΕ και παιδιά τους ) απ τους οποίους θα μπορέσεις να μάθεις πολλά για τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στην πρώην Τσεχοσλοβακία μιας και η σχέση αυτών των ατόμων ήταν ιδιαίτερα ισχυρή με τον σοσιαλισμό.Επίσης θα μπορέσεις να γνωριστείς με άτομα που πήγαν για σπουδές στην σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία απ το 1974 έως το 1989 σαν κομματικές υποτροφίες του ΚΚΕ (ανάμεσα στους οποίους είμαι και γώ έχοντας βέβαια επιστρέψει στην Ελλάδα) ή με υποτροφίες του ΠΑΣΟΚ απο το 1983 (για να καταλάβεις που το πήγαινε το ΚΚΤσ. απο πριν).Θα ήθελα να γράψω πάρα πολλά επάνω σ αυτά που λες και στα σχόλια των υπολοίπων.Θα σου πώ μερικά.Εμάς όταν πηγαμε να σπουδάσουμε εκεί μας αγκάλιασε με τόση κομμουνιστική αλληλεγγύη ένα κομμάτι του Τσέχικου λαού και το σοσιαλιστικό κράτος που πραγματικά αναπολώ τα χρόνια που έζησα εκεί (απο 1983 έως 1994 τελειώνοντας το διδακτορικό) και ζώντας τα τελευταία χρόνια του σοσιαλισμού και τα πρώτα του καπιταλισμού.Θα συμφωνήσω με μερικά πράγματα που περιγράφεις οσοναφορά τον χαρακτήρα αυτών των λαών.Θα πρέπει όλα να τα βλέπουμε μέσα απο την ιστορική εξέλιξη.Π.χ. το 15% του ΚΚ Τσεχίας-Μοραβίας έχεις τις ρίζες του στο σχετικά δυνατό προπολεμικά εργατικό κίνημα που αναπτύχθηκε στην βιομηχανική Τσεχία.Το κόμμα αυτό βέβαια σήμερα είναι οπορτουνιστικό αλλά γίνεται εσωτερική διαπάλη και υπάρχουν και συνεπείς ταξικές δυνάμεις κυρίως στη νεολαία.Στις εκλογές του 1948 πριν τη σοσιαλιστική επανάσταση το ΚΚΤσ. είχε πάρει νομίζω 38% ή παραπάνω.Τα πρώτα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης υπήρχε σημαντική κίνηση των εργατικών μαζών και περιγράφεται στις συζητήσεις με τον αντικειμενικό Τσέχο σαν εποχή επαναστατικού ενθουσιασμού.Μετά ο οπορτουνισμός άρχισε να κάνει τη δουλιά του.Κεντρικό το '68 που θέλει πολύ συζήτηση.
Τσέχος

Νίκος Σαραντάκος είπε...


Πάντως είναι ντροπή τέτοια σχόλια -αλήθεια, πιάνει και τις ρωσίδες η ρετσινιά για τους οίκους ανοχής όλης της Ευρώπης;

fentagin είπε...

ΠΙΑΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 50 ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΚΤΟ ΣΤΟΛΟ...
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΟΛΑ ΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΕΦΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ.

ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΒΑΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
ΕΔΩ Ο ΑΛΛΟΣ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΚΑΚΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΩΣ ΕΘΝΗ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ...
ΕΔΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΕΣΣΔ ΕΠΙ ΣΤΑΛΙΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΟΥΣ.
ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ.
ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

ΕΠΙΣΗΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΣΧΟΛΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ 1821 ΩΣ ΖΟΥΜΠΑΔΩΝ ΤΡΙΧΩΤΩΝ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΑΡΗΔΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΕΞΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΓΕΝΙΚΩΣ...

Poe είπε...

εσυ κανεις γενικευση και ισοπεδωση

το αρθρο λεει μια αποψη με την οποια πολλοι διαφωνησαν αμα ειδες τα σχολια

για το περι ελληνων βρωμιαρηδων τριχωτων ζουμπαδων κλπ

ειναι αντιπαραβολη σχετικα με το τι περιμεναν να συναντησουν οι "πολιτισμενοι δυτικοι" στην ελλαδα μιας και την εβλεπαν μεσα απο ρομαντισμους και κλασικισμους και το τι συναντησαν εξαιτιας των πραγματολογικων συνθηκων που επικρατουσαν τοτε στη χωρα(που δεν ηταν ακομα χωρα)

Ανώνυμος είπε...

@Τσέχος
Αν δεν έχεις αντίρρηση, θα ήθελα να επικοινωνήσουμε, μπορείς να ζητήσεις το μαιλ μου απ τον οικοδεσπότη, αν έχετε επικοινωνία
@fentagin
Δεν θα κρίνω τη σεξουαλική συμπεριφορά των γυναικών εδώ, ο,τι θελουν ας κάνουν. Άκουσα όμως περίπτωση γιατρού και νοσοκόμων να χουφτώνονται λαγνα ενώ πονεμένοι ασθενείς περίμενουν ώρες να εξεταστούν. Έγκυρη πληροφορία 100%. Τους αρχίζεις στα γαμωσταυρίδια;

Poe είπε...

γενικοτερα, και ας με διορθωσει ο δελαρζ αμα κανω λαθος, το αρθρο αυτο που θελει να πει ειναι πως ούτε το εθνικο(με την εννοια του αστικου τυπου του εθνους κρατους) ουτε το γλωσσικο πρεπει να τα βλεπουμε ως πανακεια, διοτι γλωσσες κρατικες οντοτητες, κλπκλπ ερχονται και παρερχονται. το υφος βεβαια του αρθρου ειναι ερειστικο και στατυρικο γιαυτο και εχει μεσα υπερβολικες απεικονισεις αυτου που ο αρθρογραφος αντιλαμβανεται ως πραγματικοτητα(το ιδιο κανουν και οι κομιστες πχ οταν βαζουν μια πολυ μεγαλη μυτη για να απεικονισουν ενα προσωπο, η πολυ πυκνα φρυδια).

αλλο λοιπον το υφος το ειδος του αρθρου και αλλο το δικο σου
να με συμπαθας αλλα ετσι ειναι

Ανώνυμος είπε...

Συριζαιος ε,
λογικό να είσαι και σοφός.
ΒΧ

Ανώνυμος είπε...

Ξέχασα να υπογράψω εδω

Δελάρζ

Ανώνυμος είπε...

Ναι, μες ξες από παλιά πόσο μ αρέσει να κράζω :) κατα τα άλλα μια χαρά συναναστρέφομαι με τους ντόπιοι. Οταν τους έχω θάρρος τους τη λέω κιολας για τα κακώς κείμενά τους, γελώντας σε στιλ "αει βρε κοίτα συ την τύφλα σου να κοιτάξω εγω τη δικιά μου", σε τετοιο στιλ.
Μια φορά εκραξα εναν πιτσιρικά Τσέχο στη δουλειά που μου χε πει "α, Έλληνας; εχω παει εκεί κοντά, στην Κρήτη". Του πα συγχαρητήρια για τους καθηγητές της γεωγραφίας σας. Και μετα μου λεει "όλα καλά, αλλά μ ενόχλησε που είχε αδέσποτα πολλά, και δεν φόραγαν και φίμωτρο". Αν και γενικώς είχε δίκιο, ειδικώς απάλευτο σχόλιο. Σεις που φυσάτε τις μύξες σας οταν τρώμε, ειστε καλυτεροι ασούμε... χαχα, γελάσαμε αμφότεροι