Το τικ-τακ του ρολογιού

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο της εκτέλεσης του Τσε στη Βολιβία, από μια δράκα δειλά καθάρματα, που φοβήθηκαν να τον κρατήσουν ζωντανό για να τον δικάσουν, ας δούμε ένα τελείως δευτερεύον ζήτημα, που έχει όμως κάποιες γουστόζικες προεκτάσεις.

Καταρχάς ένα μικρό απόσπασμα από τη βιογραφία του Τσε (Πάκο Ιγνάσιο Ταΐμπο, Ερνέστο Γκεβάρα, γνωστός κι ως Τσε) που θα μας δώσει το υλικό για τα υπόλοιπα.

Στις 8 Οκτωβρίου 1966 ο κομαντάντε Γκεβάρα είχε πάνω του δύο ρολόγια Ρόλεξ, το δικό του και του βοηθού του, που είχε παραδοθεί στον Τσε με το θάνατο του Κοέγιο. Οι στρατιώτες του τα έβγαλαν και τα δύο με το που τον έπιασαν. Στην πρώτη του συζήτηση με τον Γκάρι Πράδο μέσα στο σχολείο της Ιγέρα, ο Τσε του το είχε πει κι εκείνος είχε φωνάξει τότε τους στρατιώτες και είχε πάρει πίσω τα δυο ρολόγια Ρόλεξ oster perpetual.
-Ορίστε τα ρολόγια σας, κρατήστε τα, κανείς δε θα σας τα πάρει.
Ο Τσε απαντάει ότι θα προτιμούσε να του τα φυλάξει εκείνος και αν του συμβεί κάτι να φροντίσει "να φτάσουν στους δικούς μου". Ο Πράδο του ζητάει να ξεχωρίσει το δικό του και ο Τσε το σημαδεύει χαράζοντάς του ένα Χ στην ανάποδη πλευρά με μια πέτρα. Ο Πράδο κρατάει το ρολόι του Τσε και δίνει στον ταγματάρχη Αγιορόα το ρολόι του Κοέγιο.
Έτσι συνέβησαν τα πράγματα σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, αλλά ο τηλεγραφητής της Ιγέρα, ο Κορτές, είδε το συνταγματάρχη Σέλιτς να παίρνει από τον Τσε το ρολόι του, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ήταν δεμένος. Και ο πράκτορας της CIA Φέλιξ Ροδρίγκες διηγείται πώς βρέθηκε στα χέρια του το ρολόι του Τσε όταν κατάφερε να κοροϊδέψει ένα στρατιώτη που του το είχε πάρει και πώς το είχε φορέσει στον καρπό του όταν ανέβηκε στο ελικόπτερο με το οποίο εγκατέλειψε τον οικισμό της Ιγέρα. Στην πορεία της αφήγησης το ρολόι Ρόλεξ oster perpetual γίνεται ένα Ρόλεξ GT master. Αλλά ο Ισπανο-μεξικανός δημοσιογράφος Λουίς Σουάρες διαβεβαίωνε ότι το Ρόλεξ του Τσε είχε καταλήξει στα χέρια του λοχία Μπερναρδίνο Ουάνκα, ο οποίος το είχε πάρει από το πτώμα.
Άλλες εκδοχές της ιστορίας θέλουν ιδιοκτήτη του ρολογιού το στρατηγό Οβάνδο και μια άλλη, πιο ευφάνταστη, βάζει το ρολόι να ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά: Από το πτώμα στο γιατρό που έκανε νεκροψία και από το γιατρό στο γιο του, ο οποίος το έδωσε για να πληρώσει ένα χρέος σε μια καντίνα της μεξικάνικης πόλης της Πουέμπλα.

Μήπως σου θυμίζουν κάτι όλα αυτά, σφε αναγνώστη; Δεν μπορεί, για θυμήσου καλά. Κάπου, κάπως, κάποτε, θα το έχεις ξανακούσει.
Οι κομμουνιστές δε φορούν ρόλεξ! Απαγορεύεται λέμε! Το γράφει στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο και στο καταστατικό.
Ή μήπως όχι;

Ασφαλώς θα θυμάστε οι περισσότεροι τον κακό χαμό που είχαν σηκώσει διάφορες χρυσαυγίτικες (επίσημες και συγκαλυμμένες) σελίδες για την απομίμηση Ρόλεξ, που φοράει στο αριστερό του χέρι ο Κουτσούμπας. Ενώ ο καημένος ο Παττακός πχ, που απελευθερώθηκε το 90' για ανήκεστο βλάβη, λόγους υγείας, κτλ, για να ζήσει ελεύθερος τα τελευταία 26 χρόνια της ζωής του, πέθανε στην ψάθα, με μια Ουκρανή υπηρέτρια (μα γιατί όχι Ελληνίδα;), κτλ...

Όπως βλέπεις μάλιστα, ένας περήφανος βλαξ με περικεφαλαία του διαδικτύου το διατύπωσε με πιο πομπώδη τρόπο.
Άραγε φορούσαν Ρόλεξ οι Μαρξ, Λένιν, Στάλιν, Μάο, Φιντέλ, Τσε, κλπ;
Έλα ντε, τι λες κι εσύ, σφε αναγνώστη;

Κοίτα να δεις που χτυπήσαμε λαβράκι. Να δεις τελικά που μέχρι το τέλος της ανάρτησης, θα βγει η παγκόσμια επανάσταση καρπό της διεθνούς συνωμοσίας των πανίσχυρων μονοπωλίων στο χώρο της ωρολογοποιίας, που κινεί από το παρασκήνιο όλα τα νήματα. Κάμερα σε μένα!
Ή μάλλον όχι, κάμερα σε αυτόν.

Μα τον Τουτάτι, δε θα αντέξω κι άλλες βλακείες...

Τώρα μαθαίνουμε πως δεν είναι μόνο ο αρχηγός του γαλατικού χωριού της Καραϊβικής (που είναι λογικό να εκφράζει κατά καιρούς μια πνευματική κόπωση με όσα ακούγονται) αλλά και ο Τσε, που κατά τα άλλα δεν ανεχόταν τη χλιδή και κάθε είδους ειδική μεταχείριση προς το πρόσωπό του. Αλλά βρέθηκε κι αυτός με Ρόλεξ και μάλιστα να φοράει δύο ρολόγια, όπως, όπως...

Α, ναι. Μη μου πεις ότι το είχες ξεχάσει. Ότι δεν έχεις ξανακούσει ποτέ για αυτό. Αυτούς που ίσως στο πιο συγκλονιστικό στιγμιότυπο του εικοστού αιώνα κοιτούν το δάχτυλο αντί για το φεγγάρι. Και τα δύο ρολόγια στο χέρι του αξιωματικού, αντί για το στρατιώτη που βάζει την κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ, να κυματίζει συμβολίζοντας τη συντριβή του ναζισμού.

Φαντάσου δηλ να ήταν σε θέση να διαβάσουν τις χίλιες και βάλε σελίδες της βιογραφίας, όπου μεταξύ άλλων θα ανακάλυπταν πως ο Τσε δεν είχε και την καλύτερη σχέση με το μπάνιο, ή μάλλον δεν ήταν προτεραιότητά του, ιδίως όταν βρισκόταν σε αντάρτικο ή εξορμήσεις. Και μετά από μια εκστρατεία του με την αγαπημένη του Ποδερόσα, νομίζω, είχε κερδίσει ένα στοίχημα από κάποιους φίλους του, που δεν πίστευαν πως το (ακαθόριστου χρώματος) εσώρουχό του μπορούσε να σταθεί από μόνο του όρθιο, μετά από τόσες μέρες πάνω του. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

Και στην τελική, όπως λέει ο Ζαραλίκος -για τους χρυσαυγίτες και τη σχέση τους με την ιστορία και την αλήθεια- με φωνή τέσσερα.
-Έχεις βίντεο; Βίντεο έχεις; Αποδείξεις...
Άμα δεν έχεις, τι το συζητάμε...
Και πώς ξέρουμε ότι τον σκότωσαν στην τελική...