Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

Το μικρότερο κακό

Διαλεκτική είναι ο όρος που κοτσάρουμε πολλές φορές δίπλα σε ό,τι αδυνατούμε να εξηγήσουμε πιο πειστικά ή γενικώς να κατανοήσουμε -και βασικά το πρώτο εξαιτίας του δεύτερου. Κάτι που φυσικά δεν εμποδίζει κανέναν να καυχιέται πως παίζει τις αντιθέσεις στα δάχτυλα, τις βλέπει συγκεκριμένα και τις αξιοποιεί, ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνει κάτι άλλο παρά να επιλέγει τη λογική του μικρότερου κακού, που καταλήγει πάντα στο μεγαλύτερο, που θέλαμε θεωρητικά να αποφύγουμε. Ιδίως αν μπλεχτεί (διαλεκτικά πάντα) με τις ενδοϊμπεριαλιστικές-ενδοαστικές αντιθέσεις.

Οι αντιθέσεις είναι στον πυρήνα της διαλεκτικής, της ίδιας της ζωής, πηγή κάθε κίνησης κι εξέλιξης. Αλλά η ζωή κυλάει χωρίς να κοιτάζει τις δικές μας καθαρές αφαιρέσεις. Ίσα-ίσα που έχει την τύχη να προσθέτει (αντί να αφαιρεί) στην πρακτική πείρα και να την πλουτίζει με πρωτότυπες συγκυρίες και γεγονότα. Έτσι πολλαπλασιάζει τα σχετικά προβλήματα και διαιρεί τις απόψεις για την επίλυσή τους.

Δε χρειάζεται να έχει εντρυφήσει κανείς στην μπροσούρα του Μάο για τις αντιθέσεις, για να καταλάβει πόσο σύνθετο είναι το πλέγμα αυτών των αντιθέσεων. Το θέμα είναι να μπορεί να διακρίνει το χαρακτήρα και τη φύση τους.

Στη Βραζιλία για παράδειγμα, η μεθοδευμένη πτώση της κυβέρνησης Ρούσεφ κρύβει πιθανότατα οργανωμένη, σχεδιασμένη παρέμβαση και ιμπεριαλιστικό δάχτυλο. Αλλά αν εντάξουμε την εξέλιξη αυτή στα πλαίσια της όξυνσης των ενδομονοπωλιακών ανταγωνισμών, μεταξύ κέντρων, ομίλων και συμφερόντων, που προσπαθούν να αποκτήσουμε μεγαλύτερο έλεγχο των πραγμάτων, δεν απορρέει προφανώς ως πρακτικό καθήκον η στοίχιση πίσω από την έκπτωτη κυβέρνηση κι η υπεράσπισή της σε μια ενδοαστική αντίθεση (αν και επ' αυτού έχουν εκφραστεί και διαφορετικές προσεγγίσεις).

Η συγκεκριμένη ανάλυση της κατάστασης, των όρων και των εμπλεκόμενων πλευρών μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικά συμπεράσματα στην περίπτωση της Βενεζουέλας και την ενορχηστρωμένη προσπάθεια, με κινητήριο μοχλό τις ΗΠΑ, να ανατραπεί η τσαβική κυβέρνηση, με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, πραξικοπηματικά (με το στρατό), "δημοκρατικά" (με εκλογές) ή με κάποια πολύχρωμη (αντ)επανάσταση και με οικονομική πίεση.

Εδώ επιπρόσθετα υπάρχουν παράμετροι, όπως οι αγροτικές (αστικοδημοκρατικές) μεταρρυθμίσεις που συντελούνται σε χώρες της Λατινικής Αμερικής με χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης, και ασφαλώς η κριτική στήριξη (αλλά όχι συμμετοχή) του ΚΚ Βενεζουέλας στην κυβέρνηση του Μαδούρο.
Θυμάμαι παλιότερα, στην οργάνωση, πως στην ερώτηση τι μπορεί να σημαίνει η διατύπωση για τη λαϊκή εξουσία -που για εμάς είναι ο σοσιαλισμός, αλλά για τους συμμάχους μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο- η συνήθης απάντηση ήταν η Βενεζουέλα και ο Τσάβες. Μόνο που στην ίδια προγραμματική επεξεργασία υπήρχε η προειδοποίηση ότι αν δεν προχωρήσουν σχετικά γρήγορα οι επαναστατικοί, ριζοσπαστικοί μετασχηματισμοί, για να ξεκαθαρίσει το μεταβατικό τοπίο, θα υπήρχε πισωγύρισμα. Κι επ' αυτού είναι σκόπιμο να γίνει μια κριτική προσέγγιση στην μπολιβαριανή διαδικασία και από τους ίδιους τους Βενεζουελάνους συντρόφους. Όσο κι αν η σοσιαλδημοκρατία των χωρών της Λατινικής Αμερικής δε βαρύνεται με τα εγκλήματα και τον προδοτικό ρόλο της αντίστοιχης ευρωπαϊκής ή βρίσκεται σε διαφορά φάσης, δεν παύει να έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα και όρια.

Αντίστοιχη διαπάλη αναπτύχθηκε γύρω από την Ουκρανία και τη Συρία, όχι τόσο ως προς την αυτονόητη καταδίκη και πάλη ενάντια στην επέμβαση του ευρωνατοϊκού ιμπεριαλισμού, αλλά τον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία και τη φύση της τελευταίας (αν δηλ είναι διαμορφωμένη, ιμπεριαλιστική δύναμη, με ισχυρό ή αμελητέο χρηματιστικό κεφάλαιο, κτλ).

Εφόσον έτσι έχουν όμως τα πράγματα, αναρωτιέται κανείς εάν ισχύουν τα ίδια κριτήρια και στα καθ' ημάς ή υπάρχει κάτι που μας διαφοροποιεί (και τι είναι αυτό). Γιατί να μην αποδώσουμε την πτώση του νεότερου Καραμανλή στην υπόγεια δράση των ΗΠΑ και τα ανοίγματά του προς τη Ρωσία; Και ποιος αποκλείει την ανάμιξη ιμπεριαλιστικών κέντρων στην "ακομμάτιστη" καμπάνια "παραιτηθείτε" ενάντια στην συγκυβέρνηση Σ-Ανελ και τη φημολογία περί πραξικοπήματος; This is a coup...

Είναι σαφώς αφελές να αποκλείουμε τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις από το παιχνίδι, που σπανίως αφήνουν στην τύχη του. Αυτό όμως υπαγορεύει ως καθήκον την ανάδειξη της αντίθεσης αυτής σε κύρια και την κριτική υπεράσπιση της κυβέρνησης στα πλαίσιά της (μακριά από τις ίσες αποστάσεις και τις συνέπειες της καθαρότητας και δεδομένου ότι το μόνο πιο γελοίο πράγμα από τους οπαδούς της ΔΦΑ είναι οι νεοφιλελέδες πολέμιοί της); Ή συνεπάγεται άραγε την καταδίκη του παιχνιδιού συνολικά και όλων των πλευρών που εμπλέκονται στις ενδοαστικές αντιθέσεις; Και πώς μπορεί να αξιοποιήσει κανείς αυτές τις τελευταίες από μειονεκτική θέση και χωρίς να γίνει ουρά του ενός ή του άλλου πόλου, εφόσον δεν έχει κατακτήσει την εξουσία στη χώρα του;

25 σχόλια:

Cos είπε...

Υπάρχει πράγματι ανάγκη για ανάμειξη ιμπεριαλιστικών κέντρων εδώ, στην Βρζιλία ή στην Βενεζουέλα; Αν υπάρχει, από που προκύπτει; Από την πολιτική του Τσίπρα, της Ρούσεφ ή του Μαδούρο;
Υπάρχουν πράγματι ενδοαστικές αντιθέσεις ή τα αστικά κόμματα παίζουν στο ίδιο παιχνίδι και απλά αναλαμβάνει κάθε φορά "αρχηγός" ο καταλληλότερος να το φέρει στα μέτρα και τις επιθυμίες των αστών; Άλλα συμφέροντα εξυπηρετεί ο Τσίπρας και άλλα ο Μητσοτάκης και αν ναι που εντοπίζουμε τις διαφορές τους; (πέρα από το ότι ο ένας μπορεί να κάνει καλά αυτό που δεν μπορεί ο άλλος).
Μήπως οι αντιθέσεις, που φυσικά υπάρχουν, είναι άλλες και όχι αυτές που θέλουν να παρουσιάσουν οι αστοί για να κρύψουν τις πραγματικές; Πάντως μου φαίνεται πολύ βολικό για τους καπιταλιστές οι αντιθέσεις να είναι του τύπου "ο Καραμανλής που πήγε να τα βρει με τους Ρώσους" κλπ. κλπ.
Θα συμφωνήσω λοιπόν ότι για μας σίγουρα "συνεπάγεται την καταδίκη του παιχνιδιού συνολικά και όλων των πλευρών που εμπλέκονται στις (υπαρκτές ή ανύπαρκτες) ενδοαστικές αντιθέσεις".

Αποτέτοιος είπε...

Η διαλεχτική είναι μέθοδος, όχι πρότυπο να το βάζεις κάτω να μετράς και να κόβεις ότι περισσεύει(δεν σε συμφέρει) ή να το τραβάς μέχρι να γίνει λάστιχο που θα συγκρατήσει το κατεβασμένο σώβρακο της αριστερής κυβέρνησης.
Ουσιαστικό το ζήτημα της διαλεχτικής στα ζητήματα που βάζεις, μιλώντας πάντα για το διαλεχτικό υλισμό τον στημένο με τα ποδάρια του να πατάνε-γερά-στο έδαφος και όχι αυτόν που κάνει θεαματικές κωλοτούμπες για να βρεθεί κατακόρυφο που λένε στη γυμναστική και να βαπτίζει το κρέας ψάρι γιατί δεν του βγαίνει η νηστεία.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί, ρε παιδιά, χρειάζεται να «εντρυφήσει κανείς στην μπροσούρα του Μάο για τις αντιθέσεις»; Για να στραβωθεί και ξεχάσει κι όσο μαρξισμό-λενινισμό έχει διαβάσει; Χάθηκαν τα «Φιλοσοφικά Τετράδια» του Λένιν, το «Αντι-Ντύρινγκ» του Ένγκελς κι «Η αθλιότητα της φιλοσοφίας» του Μαρξ; Χάθηκε κι ο «Διαλεκτικός και Ιστορικός Υλισμός» του Στάλιν; Κι αρκετά άλλα που δεν με παίρνει η ώρα ν’ απαριθμήσω; Στο Μάο και στο μαοϊσμό χρειάζεται να πέσουμε; Αμάν, τι σύγχυση είν’ αυτή! Να μην τρελαθούμε τελείως δηλαδή!

Α και Ω

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Α και Ω

Δίκιο έχεις (αν και δεν έχω διαβάσει Μάο), αλλά πήγα χτες σε μια μ-λ εκδήλωση, και το έγραψα στον απόηχό της ;)

Ανώνυμος είπε...

Μη μολυνθούμε και από Μάο...μεγάλη πανούκλα..νίκησε το κκκ κόμμα υπο την ηγεσία του 2-3 ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ψιλοπράματα

κατώτερος άνθρωπος

Ανώνυμος είπε...

@ Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα

Καλά, μια παρατήρηση μόνο ήτανε… Όχι, να διαβάζεται όπως όλα πρέπει να διαβάζονται, αλλά, επειδή δεν υπάρχει πάντα ο αναγκαίος χρόνος, χρειάζεται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μια ιεράρχηση, ιδίως όταν γίνεται σύσταση, μιας κι ο Μάο κάθε άλλο παρά μαρξιστής-λενινιστής είναι και σε φιλοσοφικά ζητήματα ιδίως τείνει να εκχυδαΐζει ανεπανόρθωτα τη μαρξιστική-λενινιστική φιλοσοφία. Α και ξέχασα χτες (και το προσθέτω σήμερα) τον κορυφαίο «Υλισμό κι Εμπειριοκριτικισμό» του Βλαδίμηρου! Και μια και το ’φερε η κουβέντα, άκουσες τίποτα άξιο λόγου στη χτεσινή μ-λ εκδήλωση;

Α και Ω

Ανώνυμος είπε...

@Α και Ω,
Βασικά συμφωνώ με ό,τι γράφεις για τον Μάο. Έχω, όμως, την εντύπωση ότι η εργασία του για τα ζητήματα διαλεκτικής μάλλον ξεχωρίζει. Κάτι αναφέρεται στο "Βασικές Αρχές Μαρξιστικής Φιλοσοφίας". Και αυτό φυσικά το μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη, γιατί υπάρχει περίπτωση και αυτή η εργασία να είναι με μπόλικο αναθεωρητισμό.
kk-1

Ανώνυμος είπε...

Έχουμε ασχοληθεί και στο
http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2016/05/blog-post_24.html


Τα όρια της έντιμης σοσιαλδημοκρατίας, όσο και αν παλεύει για τον λαό είναι γνωστά. Η Βενεζουέλα είναι καπιταλιστική αλλά δεν είναι Ιμπεριαλιστική. Ούτε έχει ενδιάμεση θέση στην Ιμπεριαλιστική Πυραμίδα. Αυτό σημαίνει και συγκεκριμένη στάση απέναντί της σε συγκεκριμένες καταστάσεις.


03/06/16
Μήνυμα του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ προς το ΚΚ Βενεζουέλας
http://www.kke.gr/diethnh/mhnyma_toy_tmhmatos_diethnon_sxeseon_ths_ke_toy_kke_pros_to_kk_benezoyelas?morf=1

Ο 4:14

Ανώνυμος είπε...

@ kk-1

Έψαξα, γιατί κάτι θυμόμουνα σχετικά, και βρήκα σε παλιότερο (του 2012!) νήμα τούτου του ιστολόγιου το παρακάτω σχόλιο που νομίζω πως είναι σαν πρώτη δόση κατατοπιστικό:

Στον προσκείμενο στον μαοϊσμό Ανώνυμο (21 Δεκεμβρίου 2012 12:37 μ. μ. και 22 Δεκεμβρίου 2012 4:05 μ. μ.) που νομίζει ότι ανακάλυψε την Αμερική τον Δεκέμβριο του 2012.

Πρώτα-πρώτα, σε παρακαλώ, να μην με αποκαλείς «σύντροφο (σ.)». Είναι, βέβαια, θετικό για την λεγόμενη καθωσπρέπει «πολιτική κουλτούρα» να υπάρχουν προσκείμενοι στον μαοϊσμό που δεν βρίζουν και απειλούν όπως ο μαοϊκός διαχειριστής του ιστολογίου στο οποίο αναφέρεσαι, αλλά, επειδή κι οι δυο μας κινούμαστε, καλώς ή κακώς, στην συχνότητα της ανωνυμίας, κι εγώ προσωπικά θεωρώ προσβολή το να με αποκαλεί κάποιος από τον πολιτικό χώρο που πρόσκειται στον μαοϊσμό, «σύντροφο», γι’ αυτό μπες σε παρακαλώ στον κόπο, αφού εγώ δεν σε προσβάλλω, να μην με προσβάλλεις κι εσύ.

Το ότι το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα κι η Κομμουνιστική Διεθνής «αγκάλιασαν» τον Μάο μετά την πραξικοπηματική του αναρρίχηση στην ηγεσία του ΚΚΚ (1935–1945) και την ανάδειξή του σε Πρόεδρο της ΛΔΚ (1949) δεν μετατρέπει δια παρθενογενέσεως τον Μάο σε μαρξιστή-λενινιστή. Το γιατί έγινε αυτό και τα συμπαρομαρτούντα του «εναγκαλισμού» που περιληπτικά απαριθμείς είναι ζητήματα που η αναλυτική και σε βάθος εξέτασή τους ξεπερνά κατά σταθμούς και παρασάγγες τα όρια αυτού του σχόλιου.

Τα γραφτά του Μάο (στην μορφή που δημοσιεύτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1950 πρώτα στην «Λαϊκή Ημερησία» και αμέσως μετά στην «Επιλογή από τα έργα του») που αναφέρεις δεν είναι δικά του, αλλά αποτελούν δραστική ανάπλαση δικών του σημειώσεων από τον σοβιετικό φιλόσοφο και ένα φεγγάρι (1953–1959) πρεσβευτή της ΕΣΣΔ στην ΛΔΚ Πάβελ Φιοντόροβιτς Γιούντιν (1899–1968). Οι αρχικές σημειώσεις του Μάο που ανάγονται στα τέλη της δεκαετίας του 1930 ήταν συνόψεις μεταφρασμένων στα κινέζικα (ο Μάο πλην της μητρικής του δεν ήξερε καμιά ξένη γλώσσα) σοβιετικών φιλοσοφικών εγχειριδίων των μέσων της δεκαετίας του 1930 καθώς και λογοκλοπές μεταφράσεων από μαρξιστικά φιλοσοφικά έργα στην ρωσική που έκαναν στα κινέζικα άλλοι κινέζοι κομμουνιστές, π. χ. ο Πο Κου (ψευδώνυμο του Τσινγκ Μπανγκ-σιάν, 1907–1946). Μιας κι οι πηγές που τεκμηριώνουν τα παραπάνω είναι σε γλώσσες εξωτικές για την ελληνική πραγματικότητα στον τομέα των κοινωνικών επιστημών (βασικά στα κινέζικα), αποφεύγω, για να μην φανεί ότι κάνω τον έξυπνο, να σε παραπέμψω. Ελπίζω να μεταφραστούν κάποτε στα αγγλικά, οπότε δεν θα παραλείψω να το κάνω.

Ο Μάο συνέχισε να εξυβρίζει τον Στάλιν και μετά το 1956, όπως πολύ παραστατικά δείχνει το πρωτόκολλο της συνομιλίας του με τον Χρουστσιόφ στις 31 Ιουλίου 1958 στο Πεκίνο. Το πόσο «συντροφική (και υποχρεωτική για τους κομμουνιστές) κριτική» είναι αυτά που λέει ο Μάο αναφορικά με τον Στάλιν, σε αφήνω να κρίνεις ο ίδιος διαβάζοντας την αγγλική μετάφραση του πρωτόκολλου εδώ:

http://legacy.wilsoncenter.org/va2/index.cfm?topic_id=1409&fuseaction=home.document&identifier=5034C198-96B6-175C-9AB8386F9E8C7DBD&sort=rights&item=cwihp

Αυτά για την ώρα κι αν χρειαστεί τα ξαναλέμε.

Ανώνυμος της 22ης Δεκεμβρίου 2012 ώρα 1:27 π. μ.


Α και Ω

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρουσα κουβέντα kk1 – Α και Ω κ.α.
Χωρίς καμία πρόθεση να την χαλάσω, προσθέτω κάτι εκτός θέματος.

Στα “ψιλά” πέρασε το παρακάτω άρθρο(γιατί τα ΜΜΕ σιωπούν;). Τελικά, Νταούλια και Ζουρνάδες μόνο οι κομμουνιστές ξέρουν να βαράνε.
Πάμε στην Δημοτική αρχή της Πάτρας

Στάθης Κεραμιδάς: "Πώς οι μεγαλοαστοί κατέκλεβαν επί χρόνια τους Πατρινούς"

http://www.patrasevents.gr/article/229596-stathi-keramida-po-oi-megaloastoi-kateklevan-epi-xronia-tou-patrinou

• Γιατί τους κάλυπταν οι προηγούμενες δημοτικές Αρχές ;
• Γιατί τώρα που ήρθαν στο φως τα στοιχεία, τα ΜΜΕ σιωπούν ;

Είχε γίνει καθεστώς στο Δήμο Πατρέων, οι έχοντες και κατέχοντες να μην πληρώνουν στο Δήμο, δεκάρα τσακιστή ! Γι αυτούς πλήρωναν τα μικρομεσαία νοικοκυριά και παρουσιάζονταν έτσι ισοσκελισμένοι οι προυπολογισμοί.

Πως γινόταν όμως, αυτοί με επιχειρήσεις, εργοστάσια και εταιρείες με απίστευτους τζίρους να μην πληρώνουν για χρόνια (σε βάθος 20ετίας) τίποτα στο Δήμο και την ίδια στιγμή να μεγαλουργούν επιχειρηματικά ;

Στο ερώτημα οφείλουν να απαντήσουν προηγούμενες δημοτικές Αρχές. Να εξηγήσουν στους πατρινούς γιατί έκαναν τα στραβά μάτια σε αυτούς τους μεγαλοφειλέτες. Να δώσουν μια πειστική απάντηση, για ποιο λόγο οι μεγαλοφειλέτες, δεν ενοχλήθηκαν ποτέ από το Δήμο, ώστε να τακτοποιήσουν τις οφειλές τους. Που ακούστηκε 430 επιχειρηματίες της πόλης να χρωστούν στο Δήμο 31 εκατ. ευρώ !

Γι αυτό το οικονομικό έγκλημα δεν θα απολογηθεί κανείς ; Δεν είναι πρόκληση, αυτοί που διοίκησαν τον Δήμο κι έκρυβαν για χρόνια αυτά τα χρέη, να έρχονται τώρα ως αντιπολίτευση και να θέτουν ερωτήματα λ.χ. «ποιος πλήρωσε τα 10 χιλιάρικα για τα σάντουιτς της πορείας για την ανεργία;»

Τα στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα από τη δημοτική Αρχή, αλλά επικράτησε ο νόμος της σιωπής ! - Και τι κάνουμε τώρα, θα ρωτήσει κάποιος. Θα εισπραχθούν τα χρωστούμενα; Ένα μέρος των οφειλών, ναι. Τα περισσότερα όχι.

Η έρευνα του Δήμου έδειξε ότι, πολλοί από τους μεγαλοφειλέτες, δεν υπάρχουν στη ζωή! Πολλοί, επίσης, δεν έχουν κληρονόμους. Αρκετές από αυτές τις εταιρείες έχουν αλλάξει χέρια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, στα κιτάπια του Δήμου δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, καθώς λείπουν μέχρι και οι αριθμοί των φορολογικών μητρώων (σ.σ. για τέτοιες ομορφιές μιλάμε…)

Τούτο είναι το μοναδικό σκάνδαλο, στη διαχρονική σχέση Δήμου – επιχειρηματιών ; Όχι βέβαια ! Τις προηγούμενες μέρες, η δημοτική Αρχή έδωσε στη δημοσιότητα, στοιχεία που αφορούσαν μεγαλοεπιχειρηματίες της πόλης και δεκάδες ιδιοκτήτες βιλών, οι οποίοι πιάστηκαν …με τη γίδα στην πλάτη !

Αυτοί οι λεβέντες, προκειμένου να πληρώνουν ελάχιστα ανταποδοτικά τέλη, είχαν δηλώσει κοτζάμ εργοστάσια με τετραγωνικά μέτρα …ψιλικατζίδικου ή τις βιλάρες τους, με τ.μ. …παράγκας ! Εντοπίστηκαν μετά από διασταύρωση στοιχείων με τις εφορίες.

Θα πληρώσουν τώρα ; Ναι, αυτοί δε γλιτώνουν ! Θα τα πληρώσουν όλα και αναδρομικά. Τι αποδεικνύεται όμως; Πως αυτοί που παριστάνουν τους μεγάλους και τρανούς, τους ευεργέτες της πόλης, που δήθεν επενδύουν για δουλειές και ανάπτυξη, κάθε φορά, στέλνουν τον δικό τους λογαριασμό να εξοφληθεί από το λαό της Πάτρας! Μόνο που τώρα άλλαξε ο βιολιτζής και θα μαζευτούν θέλουν δε θέλουν».

Ο 4:14

χάλ' 5000 είπε...

Ο Πάβελ Γιούντιν που "ανάπλασε" τα γραφτά του Μάο, και άρα θα 'πρεπε να ξέρει από πρώτο χέρι ότι είναι "μέτρια" ή "προϊόν λογοκλοπής", ή ότι άλλο θέλει να βγάλει ο συντάκτης αυτού του σχολίου, έγραφε στο φιλοσοφικό του λεξικό που δημοσίευσε μαζί με τον Ρόζενταλ στο λήμμα Μάο Τσε Τουνγκ:

"Μέγας ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, μεγάλος θεωρητικός του μαρξισμού, ο οργανωτής της νίκης του κινέζικου λαού."

Οι δε Έλληνες μαρξιστές-λενινιστές δημοσίευσαν συστηματικά κινέζικα κείμενα, μεταξύ άλλων και το "εκχυδαϊστικό" κατά τον "Α και Ω" εγχειρίδιο Για τις αντιθέσεις.

https://parapoda.files.wordpress.com/2013/05/012.jpg

Απ' ότι φαίνεται ο πραξικοπηματίας λογοκλόπος Μάο κατάφερε να ξεγελάσει τους μαρξιστές-λενινιστές παγκόσμια και να τους πείσει όχι απλά ότι είναι μαρξιστής, αλλά ότι είναι θεωρητικός του μαρξισμου. Αυτός ο τύπος κατάφερε να ξεγελάσει και τον Στάλιν και την ηγεσία του ΚΚΣΕ και της Κομιντέρν ώστε όχι μόνο να τον στηρίξουν για ηγέτη του ΚΚΚ, αλλά και να χτίσουν μετά το 1949 αδελφικές σχέσεις των δύο χωρών. Πρέπει να τον ξεσκεπάσουμε τον λογοκλόπη και να ζητήσουμε αποζημιώσεις από τον σύντροφο σι Ζινπινγκ για πνευματικά δικαιώματα λογοκλοπής. Ομπρός σύντροφοι, πίσω λογοκλόποι!

Ανώνυμος είπε...

Επειδή οσμίζομαι «επέλαση» μαοϊστών, μαοϊκών και μαοϊζόντων που τους «θίχτηκε» η «φιλοσοφική αυθεντία» του «μεγάλου τιμονιέρη» και κάτι τέτοια πολύ μου ανοίγουν την όρεξη, άρχισα να ψάχνω στα παλιά κιτάπια, δηλ. νήματα τούτου του ιστολόγιου και ξετρύπωσα (πάλι από το σωτήριο έτος 2012!), εδώ:

https://sfyrodrepano.blogspot.com/2012/08/blog-post_24.html

δυο σχόλια που αφορούν τις «μεγάλες θεωρητικές» επιδόσεις του «μεγάλου τιμονιέρη» και παρουσιάζουν ανάγλυφα το μαοϊκό εκχυδαϊσμό της μαρξιστικής-λενινιστικής φιλοσοφίας. Αναπαράγω παρακάτω το «ζουμί» τους.

__________________________________________


Πρόκειται για ένα απόσπασμα από ομιλία του Μάο Τσετούνγκ σε συγκέντρωση στην πόλη Χάνγκτσεου [Hangzhou 杭州] στις 21 Δεκεμβρίου του 1965 [在杭州会议上的讲话 (一九六五年十二月二十一日)]. Το κείμενο προέρχεται από τον πέμπτο τόμο (σσ. 246–249 όλη η ομιλία, σ. 248 το απόσπασμα· ο συγκεκριμένος τόμος περιλαμβάνει έργα της περιόδου μεταξύ 13/1/1961 και Απριλίου-Μαΐου 1968) της συλλογής έργων του Μάο Τσετούνγκ που εκδόθηκε στο Πεκίνο αρχικά και μετά σε άλλες κινέζικες πόλεις με τον τίτλο «Ζήτω η σκέψη του Μάο Τσετούνγκ!» [毛泽东思想万岁!] μεταξύ 1968 και 1969.

“ 综 合就是吃掉敌人。我们是怎样综合国民党的? 还不是把敌人的东西拿来改造? 俘虏的士兵,不杀掉。一部分放走,大部分补充我军。武器粮秣、各种器材,统统 拿来。不要的,用哲学的话说,就是扬弃,就是让杜聿明这些人。吃饭也是分析综合。比如吃螃蟹,只吃肉不吃壳。胃肠吸收营养,把糟粕排泄出去。你们都是洋哲 学,我是土哲学。对国民党的综合,就是把它吃掉,大部分吸收,小部分扬弃。这是从马克思那里学来的。马克思把黑格尔哲学的外壳去掉,吸收有价值的内核,改 造成为唯物辩证法。对费尔巴哈,吸收他的唯物主义,批判他的形而上学,继承还是要继承。马克思对法国的空想社会主义,英国的政治经济学,好的吸收,坏的抛 掉。”

Και η μετάφρασή του ελληνιστί:

«Η σύνθεση είναι απλά η ολοκληρωτική καταβρόχθιση του εχθρού. Πώς πραγματοποιήσαμε την σύνθεση του Κουομιντάνγκ [Εθνικό Λαϊκό Κόμμα — ΣτΜ]; Δεν ήταν αυτό η αναμόρφωση του εχθρού; Αιχμαλωτίσαμε τους στρατιώτες που αποτελούσαν την βάση του στρατεύματος του Κουομιντάνγκ, αλλά δεν τους σκοτώσαμε. Μερικούς τους αφήσαμε να φύγουν, αλλά το μεγαλύτερο μέρος το εντάξαμε στα δικά μας στρατεύματα συμπληρώνοντάς τα. Κατάσχαμε όλο τον οπλισμό, όλες τις προμήθειες και κάθε είδους εξοπλισμό. Ό,τι δεν χρειαζόταν, για να χρησιμοποιήσω έναν φιλοσοφικό όρο, άρθηκε, για παράδειγμα άνθρωποι, όπως ο Ντου Γιουμίνγκ [(1904–1981), στρατηγός του Κουομιντάνγκ, αιχμαλωτίστηκε το 1949, αμνηστεύθηκε το 1959, μετά τοποθετήθηκε σε υψηλή θέση στην Πολιτική Συμβουλευτική Επιτροπή του Κινέζικου Λαού της ΛΔ της Κίνας — ΣτΜ]. Η ολοκληρωτική καταβρόχθιση είναι επομένως η ανάλυση και η σύνθεση. Λόγου χάρη, άμα τρως καβούρια, τρως μόνο το εσωτερικό, όχι το κέλυφος. Το στομάχι και τα έντερα απορροφούν τις θρεπτικές ουσίες και αποβάλλουν τα άχρηστα. Εσείς όλοι είσαστε ξένοι φιλόσοφοι, αλλά εγώ είμαι ντόπιος φιλόσοφος. Η σύνθεση του Κουομιντάνγκ ήταν απλά η ολοκληρωτική του καταβρόχθιση, η απορρόφηση του μεγαλύτερου μέρους και η άρση ενός μικρού μέρους. Αυτό είναι κάτι που μαθαίνει κανείς από τον Μαρξ. Ο Μαρξ απομάκρυνε το εξωτερικό περίβλημα της φιλοσοφίας του Χέγκελ, απορρόφησε τον πολύτιμο εσωτερικό πυρήνα και τον μετασχημάτισε στην υλιστική διαλεκτική. Ο Μαρξ απορρόφησε τον υλισμό του Φόυερμπαχ, αλλά άσκησε κριτική στην μεταφυσική του και παρ’ όλα αυτά, ό,τι χρειαζόταν να υιοθετηθεί το υιοθέτησε. Ο Μαρξ απορρόφησε το καλό και πέταξε το κακό από τον γαλλικό ουτοπικό σοσιαλισμό και από την αγγλική πολιτική οικονομία.»

__________________________________________


Α και Ω

Ανώνυμος είπε...

Αυτός ο τύπος κατάφερε να ξεγελάσει και τον Στάλιν…

Ε, όχι δα! Ο Ι. Β. Στάλιν τον είχε «ανθιστεί» τον «τύπο» πολύ έγκαιρα. Και πού το ξέρουμε; Μα το λέει ο ίδιος ο «τύπος»:

«Όταν κερδίσαμε τον πόλεμο, ο Στάλιν υποψιαζότανε πως η νίκη μας ήταν νίκη τύπου Τίτο, και στα 1949 και 1950 η πίεση πάνω μας ήταν πραγματικά πολύ ισχυρή.»

— Μάο Τσετούνγκ, Πάνω στις δέκα σπουδαιότερες σχέσεις (25 Απρίλη 1956), στο: Διαλεχτά Έργα του Μάο Τσετούνγκ, Τόμος V, Έκδοση Ε.Κ.Κ.Ε., Αθήνα [χ. χ.], σελ. 364· η υπογράμμιση με ορθά ημίμαυρα είναι δικιά μου.

Διάνα είχε λοιπόν κάνει ο Στάλιν με τον «τύπο», μόνο που ο «Μουστάκιας» πέθανε δυστυχώς και γι’ αυτή την περίπτωση αρκετά νωρίς…

Παρατηρητικός

Ανώνυμος είπε...

@ kk-1

Ήθελα να διαβάσω το πρωτόκολλο της συνομιλίας του Μάο με τον Χρουστσιόφ στις 31 Ιουλίου 1958 στο Πεκίνο, αλλά δεν το βρήκα στο σύνδεσμο του παλιού σχολίου του 2012, έψαξα όμως και το βρήκα εδώ:

http://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/112080.pdf?v=0155c40dda866dfae98d3fed81bbff0e

Ψάχνοντας βρήκα και την πρώτη-πρώτη αντίδραση του Μάο στη «μυστική εισήγηση» του Χρουστσιόφ στο 20ό Συνέδριο. Προέρχεται από εγγραφή της 5/4/1956 στο ημερολόγιο του τότε σοβιετικού πρεσβευτή στην Κίνα Γιούντιν που είχε κάνει μια σχετική συζήτηση με τον Μάο στις 31/3/1956, έχει φοβερό ενδιαφέρον και επιβεβαιώνει τη διπροσωπία του Μάο· υπάρχει εδώ:

http://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/116977.pdf?v=ff1a7f4ea9276c480c99e40d9365c103

Καλή ανάγνωση!

Α και Ω

Αναυδος είπε...

Σε μια συνομιλία του Στάλιν με τον αμερικανό πρέσβη A. Harriman ο Στάλιν θεωρούσε ότι το ΚΚΚ δεν ήταν αληθινοί κομμουνιστές αλλά όπως τους αποκάλεσε βουτυρένιοι κομμουνιστές (margarine Communists όπως μετέφερε το διάλογο ο Harriman στο State Dept.) υποννοώντας ότι όταν οι συνθηκες στη χωρα βελτιωθουν θα εγκαταλειψουν τον κομμουνισμό. Αναγνώριζε φυσικά ότι ηταν πατριωτες και ήθελαν να αγωνιστουν ενάντια στους Ιαπωνες πράγμα που ο Τσαγκ Και Σεκ δεν τους επετρεπε να κανουν

https://books.google.gr/books?id=N41bNRkYd9kC&pg=PA47&lpg=PA47&dq=stalin+mao+margarine+communists&source=bl&ots=xd4uLViD03&sig=1GoUNxlITkMuMhHzbbQG1tfC61Q&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjwsLLdvpXNAhVFAcAKHak-Dp8Q6AEINTAD#v=onepage&q=stalin%20mao%20margarine%20communists&f=false

http://bevinalexander.com/excerpts/world-war-ii/stalin-chinese-reds-margarine-communists.htm

Ανώνυμος είπε...

@Α και Ω,
Ορισμένες επισσημάνσεις:
-"Ο Μάο συνέχισε να εξυβρίζει τον Στάλιν και μετά το 1956, όπως πολύ παραστατικά δείχνει το πρωτόκολλο της συνομιλίας του με τον Χρουστσιόφ στις 31 Ιουλίου 1958 στο Πεκίνο".
Και από το φυλλάδιο των Μ-Λ ΚΚΕ (μ-Λ) για την εκδηλώση τους, φανερώνεται η η επικριτική αντιθεσή τους στην οικοδόμηση του σοσιαλιαλισμού στην ΕΣΣΔ κατά την περίοδο που ηγούταν ο Στάλιν.
-Έχω μια παλιά έκδοση κριτικής παρουσιασης με τίτλο "Αναρχισμός-Τροτσκισμός-Μαοϊσμος" εκδόσεις "Πλανήτη". Ο συγγραφέας ανεφέρε το έξης σημαντικό. Τα 16 σημεία του Μαο, που θεωρούνται οι άξονες του Μαοϊσμού, χαιρετήθηκαν με ενθουσιασμό από τους ηγέτες της Τροτσκιστικής Διεθνούς τότε, τόνιζοντας μάλιστα ότι τα "16 σημεία" δεν είναι τίποτα άλλο από τροτσκισμό. Βεβαίως τα μεταφέρω με την επιφύλαξη ότι ο συγγραφέας ήταν επηρεασμένος από τις τότε στρατηγικές επεξεργασίες των ΚΚ και του ΚΚΣΕ.
-Επικριτικό σε σημείο θαψίματος άρθρο για την "πολιτιστική επανάσταση" υπάρχει στην ιστοσελίδα της ΚΟΕ.
kk-1

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Α&Ω, αναμείνατε στην οθόνη σας

Ανώνυμος είπε...

@ Α και Ω, kk-1, Ο 4:14

Καθώς φαίνεται, συζητήσεις σαν κι αυτή που άρχισε απ’ αφορμή την αρχική παρατήρηση του Α και Ω δεν είναι μόνο ενδιαφέρουσες, αλλά και χρήσιμες, πολύ χρήσιμες θα έλεγα. Κι αυτό γιατί σε βάζουν να ψάχνεις, κι άμα ψάχνεις ―έτσι λέει τουλάχιστον η δική μου πείρα― όλο και κάτι βρίσκεις (στη χειρότερη των περιπτώσεων) ή μπορεί να βγάλεις και λαβράκι (στην καλύτερη). Έψαξα λοιπόν κι εγώ στην ιστοσελίδα του Wilson Center και ανακάλυψα εκτός απ’ αυτά που βρήκε ο Α και Ω, κάτι που μάλλον επιβεβαιώνει το παλιό σχόλιο του «Ανώνυμου της 22ης Δεκεμβρίου 2012»· λέω «μάλλον» γιατί ο παλιός σχολιαστής δεν αποκάλυψε μέχρι στιγμής τις πηγές του και δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος για το αν εννοούσε αυτό που εγώ ανίχνευσα. Η μεγάλη πλάκα είναι πάντως ότι ο ίδιος ο Μάο ζητάει από τον Στάλιν να του στείλει κάποιον, κατά προτίμηση ανώτερο ή ανώτατο στέλεχος του σοβιετικού κομμουνιστικού κόμματος («κάποιον από την ΚΕ», λέει ο Μάο), για να τον βοηθήσει στην εκδοτική επεξεργασία των έργων του! Ο Στάλιν εκπλήσσεται μεν, συγκατανεύει δε. Η παράκληση του Μάο γίνεται στο τέλος της συνομιλίας του με τον Στάλιν κατά την πρώτη τους συνάντηση στη Μόσχα στις 16/12/1949. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από τα στενογραφημένα πρακτικά της συνομιλίας που προέρχονται από τα σοβιετικά αρχεία και αγγλική τους μετάφραση υπάρχει εδώ:

http://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/111240

ζητώντας ταυτόχρονα συγνώμη γιατί κάνω μετάφραση της μετάφρασης, αφού αδυνατώ προς το παρόν να εντοπίσω το ρωσικό πρωτότυπο.


«[…]

Σύντροφος Στάλιν: Θα θέλαμε να παραλάβουμε από εσάς έναν κατάλογο των έργων σας που μπορούν να μεταφραστούν στα ρωσικά.

Σύντροφος Μάο Τσετούνγκ: Επιθεωρώ επί του παρόντος τα έργα μου, τα οποία είχαν εκδοθεί από διάφορους περιφερειακούς εκδοτικούς οίκους και περιέχουν ένα σωρό λάθη και διαστρεβλώσεις. Σχεδιάζω να ολοκληρώσω αυτή την επιθεώρηση μέχρι την άνοιξη του 1950. Ωστόσο, θα ήθελα να δεχθώ βοήθεια από τους σοβιετικούς συντρόφους: πρώτ’ απ’ όλα να εργαστώ επί των κειμένων μαζί με ρώσους μεταφραστές και, κατά δεύτερο λόγο, να δεχθώ βοήθεια στην έκδοση του κινέζικου πρωτοτύπου.

Σύντροφος Στάλιν: Αυτό μπορεί να γίνει. Ωστόσο, χρειάζονται τα έργα σας εκδοτική επεξεργασία;

Σύντροφος Μάο Τσετούνγκ: Ναι, και σας ζητώ να επιλέξετε ένα σύντροφο κατάλληλο γι’ αυτό το καθήκον, να πούμε, για παράδειγμα, κάποιον από την ΚΕ του ΠΚΚ (Μπ.) [Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκων)].

Σύντροφος Στάλιν: Αυτό μπορεί να κανονιστεί, εάν πράγματι υπάρχει μια τέτοια ανάγκη.

[…]»

Παρατηρητικός

Ανώνυμος είπε...

Στο μεταξύ έχουν τελειώσει οι απεργίες και οι Λέοντες, Κώστηδες, Τύριον, κουΐντοι, ναρίτες, μουλάδες, λαμάδες, λακαμάδες έχουν εξαφανιστεί.

σαπόρ τουτούρκι

Ανώνυμος είπε...

βρε , βρε το σαπορ...
εσυ δηλαδή συνεχίζεις τον αγώνα τώρα...;
τι διαβάζουμε

μαοίζων χε χε χε

Ανώνυμος είπε...

Άσε με εμένα κουΐντο. Εγώ είμαι ξεπουλητάρι.
Τις καταλήψεις (την μία στο πλάζα) να προσέχεις. Αμα τελειώσουν αυτές τελειώνει και ο αγώνας. Και άμα τελειώνουν οι απεργίες, τελειώνουν και τα τρολ.

σαπόρ τουτούρκι

zoot horn rollo είπε...

Αφησε τους εκει που ειναι σαπορ...

Ανώνυμος είπε...

σιγα ρε αγωνισταρά, τρεμει η αστικη ταξη κάθε μέρα επειδη γραφεις στο μπλογκ του σφυροδρέπανου.
Κάτι τετοιες μπουρδίτσες γραφεις στο σχολιο 7 Ιουνιου 2016

χε χε χε

Ανώνυμος είπε...

Σίγουρα όχι. Δεν τρέμει. Ούτε πάλι τρέμει επειδή εσύ απαντάς σε αυτόν που γράφει κάθε μέρα στο σφυροδρέπανο και δεν είναι δα και τόσο μεγάλος αγωνιστής.
Και βέβαια πουθενά δεν το ισχυρίστηκα ότι οι αστοί με τρέμουνν Αλλά σου αρέσει να πετάς βρωμίτσες.
Και να είσαι αστείος.
3 χε, 2 χι και 5χο.
Σε βαριέμαι. Σε θεωρώ φτηνό και λασπολόγο, πράγμα που έχω αποδείξει στο μπλογκ αυτό.😢 Μη με απασχολείς.

σαπόρ τουτούρκι

Ανώνυμος είπε...

τι έγινε, τώρα λακιζουμε, έτσι. Εμ μας εγκαλεις οτι δεν ασχολουμαστε μαζι σου, εμ μας λες να μην σ' απασχολούμε...
θεατρο του παραλόγου...

χε χε χε