Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

Αποστράγγιση μυαλών

Επειδή δεν ξέρω πώς να το προαναγγείλω κατάλληλα, θα το πω απλά.
Μια γκράντε, (δε)λαρζ, επιστροφή που κάνει αίσθηση, παίρνει μυαλά. Ου μην και τα αποστραγγίζει.
Καλή ανάγνωση...


Δεν ξέρω αν με θυμάσαι, έγραφα κάποτε πολύ, πολεμούσα/πολέμαγα ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον στης μπλογκόσφαιρας το μετερίζι (στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι).

Κάποτε κουράστηκα, παν τέσσερα-πέντε χρόνια από τότε που τα βρόντηξα κι αυτοεξορίστηκα σαν τον Καραμανλή στη σιωπή και την απόσταση ασφαλείας απ’ όλα. Κι αυτό σήμαινε όχι μόνο γιοκ γράψιμο, ούτε σχόλια, ούτε καν παρακολούθηση των υπολοίπων μπλογκ, ούτε καν επαφή με τους ανθρώπους που γράψαμε, δουλέψαμε μαζί, τίποτα ντιπ και να με συμπαθάν. Με κανέναν δεν μάλωσα, με κανέναν δεν είπα περίσσια κουβέντα. Τόσο πολύ με είχε φάει τα σκώτια αυτή η φάση που είπα νισάφι και πάτησα το ντελήτ ακάουντ.

Παράτησα κι άλλα πράγματα μετά απ’ αυτό, έκανα ρισέτ κι έκατσα να δω τριγύρω το τοπίο, προς τα που να κινηθώ. Κι έτσι κάπου εκεί, αφού είδα κι απόειδα, κουρασμένος απ’ την κρίση, τη φτώχια, την περιρρέουσα απαλεψιά αποφάσισα να την κοπανήσω απ την ιμπεριαλιστική ψωροκώσταινα στην αλλοδαπή.

Είχα μια ειδίκευση στα δίκτυα, ψάχτηκα, έκανα, έρανα και τελικά βρήκα μια δουλίτσα, μάζεψα τα μπογαλάκια μου και πήρα το αεροπλάνο για Τσεχία. Δεν πήρα μόνο των ομματιών μου αλλά και των “ομυαλών" μου, ας μου επιτραπεί το σχήμα λόγου: brain drain.

Μην περιμένετε καζαντζιδική ωδή στους πόνους της ξενιτιάς. Θα μου πεις δεν στεναχωρέθηκες; πώς δε στεναχωρέθηκα, τι είμαι βόιδι; Αλλά για τις ψυχολογικές απαλεψιές της "ελεύθερης μετακίνησης εργαζομένων” εντός της ΕΕ, μας τα παν κι άλλοι και πόσοι άλλοι ακόμα θα μας τα πουν.

Brain drain θα πει διαρροή, αποστράγγιση μυαλών, φρέσκα υγιή μυαλά που παίρνουν στροφές, φορτωμένα με γνώσεις, ειδικεύσεις κλπ που φυτρώνουν σε μια μόνο χώρα και διασκορπίζονται σε όλο το ντουνιά προς αναζήτησιν καλύτερων όρων πώλησης του ικανού προς εργασία τομαριού. Έτσι κι εγώ πούλησα το τομάρι μου στο μονοπώλιο, αποστραγγίχτηκα στο γιουσουρούμ για ένα κουστούμ’, χίλια ευρώ και 20 κουπόνια σίτισης το μήνα για να λιγδώσει το άντερο. Και μετά σου λέει στο σοσιαλισμό τους τάιζαν με δελτίο. Παρακάτω.

Και ποιος θα μείνει στην Ελλάδα να κάνει επανάσταση; Βρες τα τρακόσα εικοσιοχτώ λάθη στην ερώτηση. Νταξ, κανένας ποτέ δεν μ’ έκανε τέτοια ερώτηση αλλά όλοι οι εντός εκτός κι επί τ’ αυτά έκαμαν αυτή την ερώτηση στον εαυτό τους και στην ομήγυρη φωναχτά και κανείς δεν κατηγορήθηκε επειδή την έκανε και δεν έκατσε να ψωμολυσσάξει παρέα με τους υπόλοιπους.

Ποτέ καμμιά χώρα δεν άδειασε εντελώς απ’ τη φτώχεια και τη μετανάστεψη, π.χ η Ελλάδα δεν μπορεί από δέκα εκατομμύρια να πέσει π.χ στις τρακόσες σαρανταεφτά χιλιάδες. Επίσης, όταν ψωμολυσσάς το λογικό είναι να πα να βρεις ψωμί να φας. Ο εργατάκος, χειρωνάκτης η πνευματικός δεν έχει σημασία, αυτό έχει να πουλήσει αυτό θα πουλήσει. Θα πας εκεί που αγοράζουν, εδώ δεν αγόραζε κανένας.

Θα μου πεις, ναι, εσένα περιμέναν να πας να τους βγάλεις δουλειά. Όταν ο εντζινίερ στο Αμέρικα παίρνει βδομήντα-ογδόντα χιλιάρικα ντολαρς κι εσένα σου δίνουν στην Τσεχία δώδεκα δεκατρία, βρες ποιος ωφελείται και κέρδισε μαντολάτο. Σου λέει ο αμερικάνος ο ιμπεριάλας, εκεί μυαλό έχουν, κάνα αγγλικό ξέρουν, η ψωμόλυσσα Ρουμάνων, Βουλγάρων και κυρίως Ελλήνων δεν περιγράφεται, δώστου ένα χιλιαρικάκι και κάνα κουπόνι, πάρτι θα κάνει.

Ασφαλώς είναι αντικειμενικό πρόβλημα το μυαλό να φεύγει από μία μόνο χώρα και να πηγαίνει σε άλλη μόνο χώρα, μειώνεται η συνολική εξειδίκεψη μαζεμένη σ’ αυτή τη (μόνο) χώρα και δυσκολεύουν οι αντικειμενικές συνθήκες οικοδόμησης του σοσιαλισμού σε μια (μόνο) χώρα. Γιατί, άντε έκανες την επανάσταση, για να συντηρήσεις, πόσο μάλλον να χτίσεις καινούριες υποδομές, θες χέρια και μυαλά. Όσο λιγοστεύουν αυτά, ζορίζει το πράμα.

Όμως το μυαλό που πήγε σε άλλη χώρα δεν χάθηκε, θα χρησιμέψει βεβαίως για την αναπαραγωγή του ξένου κεφαλαίου, το ντόπιο (αλληλ)εξαρτημένο κεφάλαιο πήρε τον μπούλο. Κι όταν με το καλό γίνει επανάσταση και στην άλλη μόνο χώρα, η σε άλλη μόνο ομάδα χωρών, χαμένο δεν θα πάει το μυαλό. Θα οικοδομήσει σοσιαλισμό κι εδώ κι εκεί και παντού, όπου βρίσκεται τελωσπάντων. Και με τέτοια αλληλεπίδραση πια που υπάρχει, κλάνει η νύφη στο Βανκούβερ σκολνάει ο γάμος στην Κουάλα-Λουμπούρ, ο σοσιαλισμός σε μία μόνο χώρα δεν θα ναι ποτέ πια ο ίδιος...

Είναι αλήθεια, η μετανάστεψη σε κάνει λίγο τρότσκα αλλά θα μου πεις και ποιος δεν είναι και λίγο ή πολύ τρότσκας στις μέρες μας. Λίγος αριστερισμός, λίγη ανεμοβλογιά του κομμουνισμού δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, ίσα-ίσα φτιάχνει δεξιά αντισώματα. Αλλά μάλλον πέρασε πολύς καιρός και δεν τό’ χω πολύ με τους λεπτούς ιδεολογικούς ακροβατισμούς, μόνο με τους χοντροκομμένους.

Έλ’ αγάπη μου να σου πω για της ξενιτιάς τον πόνο

Άραγε θα κάμω ποτέ σοσιαλισμό σε τούτη τη χώρα μόνο;



Δελάρζ

13 σχόλια:

Poe είπε...

α ρε φιλε χρονια και ζαμανια
αλλα τα ψιλομαθαινα τα νεα σου
αντε ξαναμπες στη σβουρα και ας περασαν οι παλιες καλες εποχες του bloging, τοτε που ολα ηταν πιο αγνα και πιο παρθενα, και που δεν φοβοσουν να κοιμηθεις με τα Port του ρουτερ σου ανοιχτα:)

καλα κουραγια φιλε

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό κείμενο.
Εκείνο που με στεναχωρεί βέβαια είναι ότι όσοι από τα "μυαλά μας που μας φεύγουν στα εξωτερικά" πιάνουν την καλή γίνονται συνήθως σκληροί γενίτσαροι του καπιταλισμού και συγκεκριμένα της ποιο απάνθρωπης νεοφιλ εκδοχής του. Τουλάχιστον αυτό διαπίστωσα από συγγενείς και γνωστούς μου, που από τα '00s και δώθε αποτελούν μέρος της "ομογένειας". Ο αρχοντοχωριατισμός γενικά δίνει και παίρνει και ώρες ώρες καταντά γελοίος.
Όχι και ότι κάτι παλιοί "λατζιέρηδες" του N Jersey είναι καλύτεροι. Το πιο συντηρητικό κομμάτι των ΗΠΑ είναι μαζί με τους Κουβανούς του Μαιμάμι.
Αν κρίνεις το σχόλιο σκληρό μην το δημοσιεύσεις.

Κάτι άσχετο. Νάτος νάτος ο πρωθυπουργός!
http://tvxs.gr/news/ellada/ardin-neo-komma
Η διακήρυξη έχει κάτι ανάμεσα σε "πατροπαράδωτο ελληνοχριστιανισμό" της επταετίας και αντιδυτικό ψεκασμένο "αντιιμπεριαλισμό" τύπου Καζάκη. Αν σπρωχτεί ο κυρ Καράμπελας λίγο από τα ΜΜΕ μπορεί να καρπωθεί κάτι από τους απογοητευμένους συριζαίους.

Σ Ή Θ

Ανώνυμος είπε...

Ωραίος. Θυμάμαι ακόμα μια δυνατή ανάρτησή του για την πρώτη μέρα στην οικοδομή (πιστεύω να μην κάνω λάθος). Γιάννης Ν.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ ότι πουλιέσαι όπου υπάρχουν δ'λειες. Ειναι πολυ προτιμότερο από την αφραγκία, την ανεργία, την καταθλιψη και την αναμονη ωριμανσης συνθηκων. Ανηκεις πρωτα σε μια ταξη και δευτερευοντως σε ενα εθνος ή σε μια γεωγραφικη περιοχη.

Διαφωνω ομως στο ποιος μεταναστευει. Τα λευκα κολλαρα μεταναστευουν. Οι ευκολοι τηα εργατικης ταξης. Η εργατικη αριστοκρατια. Οι κυριοι φορεις αστικης συνειδησης, μικροαστικου πορτοφολιου και εναλλακτικης αποψης για μικροαλλαγες πανω στον τροπο παραγωγης. Αυτοι που τελικα ψαχνουν εναν πιο πργανωμενο τροπο παραγωγης στον κλαδο τους, καποιες σχεδιαστικες πρωτοποριες, ξεχνωντας πως η παραγωγη των εμπορευματων ειναι κοινωνικη (παγκοσμιοποιημενη - ισως η μονη περιπτωση που αυτη η 80s - 90s ρίζα μας είναι χρήσιμη) και πως οι νόμοι του ΚΤΠ συνεχίζουν να ισχύουν, άσχετα αν αυτοί είναι καλοπληρωμένοι μισθωτοί.

Το ίδιο θα συνέβαινε αν αυτά τα λευκά κολλάρα δεν μετανάστευαν αλλά "μένανε Ελλάδα" και "η ανάπτυξη ερχόταν".

...μέναμε Ελλάδα. Η ανάπτυξη ερχότανε. (repeat)

σαπορ τουτουρκι

Ανώνυμος είπε...

Διακρινω θεσσαλικες καταβολες στον λογο του Δελαρζ. Ο κυριος Δελαρζ στο ταμειο 3. Να επιβεβαιωσει.

σαπορ τουτουρκι

Ανώνυμος είπε...

Ταμείο 3 : όχι δεν είμαι απ τη Θεσσαλία, απ την ανατολική Μακεδονία είμαι. Ναι, εγώ ήμανε στην οικοδομή, τη μέρα που τα είδα ολα.
Γεια σου κι εσένα Φράνκι, κράτα γερά.
Να πω ότι το απολίθωμα σταθερά και χωρίς πίεση εδω και χρόνια με τσιγκλούσε/τσίγκλαγε να γράψω. Μ έπεισε
Του μπη κοντίνιουντ

Δελάρζ

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

ετσι κι αλλιως ολοι οι καλοι θα φτασουμε στον παραδεισο

Ανώνυμος είπε...

@ Σ Ή Θ 8 Οκτωβρίου 2016 - 3:52 μ.μ.
Άλλος ο Γιώργος Καράμπελας κι ΑΛΛΟΣ(ο εν λόγω)ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ με τον ΓΝΩΣΤΟ "βίο & πολιτεία"

Λαϊκό Στρώμα είπε...

"Εφυγε" ο Δελάρζ.
Αλλά "ξαναήρθε".
Αυτό έχει σημασία.
Γερά.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Το "τσίγκλαγε" μπορεί να θεωρηθεί χαμουτζίδικη (κάτω από το αυλάκι) επιρροή στο εργατικό κίνημα. Αλλά εγκρίνεται, ποιητική αδεία.

Στο σημείο αυτό να πούμε πως όταν ήρθαν να πάρουν το Δελάρζ στο εξωτερικό, το Λαϊκό Στρώμα μίλησε και είπε πολλά. Κι ας μην ήταν Δελάρζ ή κομπιουτεράς με ειδίκευση στα δίκτυα.

Αναυδος είπε...

Η επιβίωση είναι εκ των ουκ ανευ προυπόθεση να ειμαστε παροντες στην κρισιμη μαχη. Συνεπως αφου ο σιδερενιος νομος του καπιταλισμου σπρωχνει κοσμο στην ξενιτια γι αυτό φταει ο καπιταλισμος και όχι ο μεταναστης.

Από κει και περα η άνοδος της παραγωγικοτητας στην ελληνικη οικονομια τα τελευταια 50 χρονια με ρυθμο μεγαλυτερο από αυτό των περισσοτερων χωρων της δ. ευρωπης εχει κανει σημερα τη μεταναστευση απαγορευτικη για τα μπλε κολλαρα. Μισθοι 800-1000 € στην αλλοδαπη με δεδομενο το υψιλοτερο κοστος ζωης δεν επαρκει για να στελνεται περισσευμα στην χωρα μας. Από την άλλη ορισμενες ειδικοτητες λευκων κολλαρων (γιατροι, μηχανικοι κυριως) εχιυν καποιες ελπιδες σε αυτές τις χωρες για έναν καλυτερο μισθο και ζωη

Ορισμενα παραδειγματα φιλων και γνωστων
- Λαντζερισα πηγε για 1000€ στη Γερμανια. Ωραριο 10-12 ωρες εμενε με άλλες 4 κοπελες στο ιδιο δωματιο. Δεν αντεξε και προτιμησε να πεινα στο σπιτι της στην αθηνα ετ.50
- Αναισθησιολογος πηγε στο δουβλινο με 2500 μεικτα αλλα δεν εβγαινε ουτε εκει με αυτά τα λεφτα. Κατεληξε στο Καταρ με 7500 ετ.35
- Μηχανικος δικτων στη γερμανια με καλα λεφτα >5000 απολυθηκε στο χρονο πανω γιατι επερνε αδειες (από την κανονικη του) για να ερχεται στην Ελλαδα. Επελεξε να μεινει και μετα από ένα χρονι ξαναβρηκε δουλια ετ.40

Νίκος Σαραντάκος είπε...


Το βασικό κόστος είναι η στέγαση, αν είσαι χαμηλόμισθος πρέπει να μένεις με άλλους -δηλαδή να έχεις δωμάτιο σε σπίτι και κοινόχρηστο μπάνιο-κουζίνα.

Τις προάλλες είχα συναντήσει τυχαία στον σταθμό έναν νεαρό συμπατριώτη, 25 χρονών, της ΑΣΟΕΕ, χωρίς μεταπτυχιακά, που είχε μόλις πιάσει δουλειά. Καθαρά 2200 και κάτι μικρές παροχές της εταιρείας (κουπόνια για το μεσημεριανό, κάρτα λεωφορείων) Για το δωμάτιο που είπαμε παραπάνω έδινε 750.

Ανώνυμος είπε...

Μα να υποφέρει ο λαός στο "ευρωπαϊκό βορρά"; Κοίτα να δεις κατάσταση...

Ο.Χ.Ε.Π.