Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Περί ιδιοκτησίας

Ο Προυντόν θα έλεγε για την ιδιοκτησία πως "είναι κλοπή" με φωνή Φίλιππα Συρίγου από τα παλιά. Αλλά μετά θα ονειρευόταν (ο Προυντόν, όχι ο Συρίγος) λαϊκές τράπεζες και ομοσπονδιακό, εναλλακτικό εμπόριο, αποδεικνύοντας την έλλειψη σοβαρότητάς του.
Κι ο Ρουσώ θα πρόσθετε απλοϊκά πως όλα άρχισαν όταν ο πρώτος άνθρωπος που επιχείρησε να περιφράξει τη γη ως κτήση του, δεν εμποδίστηκε από τους υπόλοιπους.

Τα αστικά συντάγματα χτίζονται γύρω από την υπεράσπισή της, που είναι ο βασικός τους άξονας, ιερός κι απαραβίαστος όρος κάθε ταξικής κοινωνίας.

Ο αστικός τρόπος ζωής αποθεώνει την ιδιοκτησία και τον καταναλωτισμό, που βασίζεται στην αγορά και την κατοχή αντικειμένων. Πολλοί γεμίζουν τα κενά της ζωής τους, αποκτώντας διάφορα προϊόντα που χάνουν σύντομα την "αξία χρήσης" της πρόσκαιρης ευχαρίστησης που προσφέρουν και πρέπει γρήγορα να αντικατασταθούν από άλλα καινούρια (ρούχα, παπούτσια, αμάξια, γκατζετάκια).
Και σύντομα αποκτάμε την ίδια ματιά-συμπεριφορά απέναντι στους ανθρώπους. Θέλουμε να μας ανήκουν, να τους υποτάσσουμε και να τους θεωρούμε δεδομένους, να τους κατακτάμε -πχ ερωτικά- κι όχι να μα πλουτίζουν με την παρουσία τους και τη συντροφιά τους. Κι όπως είναι φανερό, αυτό ξεφεύγει από την αντίθεση μονογαμίας-πολυγαμίας, αφού μπορεί να διέπει και τις δύο περιπτώσεις: οι κτήσεις και οι κατακτήσεις -οι άνθρωποι ως κτήματα ή ως εμπορεύματα μιας χρήσης.

Ο φροϋδομαρξιστής Έριχ Φρομ είχε στηλιτεύσει αυτή τη νοοτροπία, που καλλιεργείται συστηματικά ως όρος ύπαρξης του συστήματος, στη μελέτη του με τον εύγλωττο τίτλο "να έχεις ή να είσαι;". Όσο περισσότερο αλλοτριωνόμαστε από το σύστημα, τόσο μετράμε την αξία ενός ατόμου με βάση τις κτήσεις του κι όχι τις ιδιότητες-προτερήματά του.

Είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στον καπιταλιστικό τρόπο ζωής η έννοια και η λογική της ιδιοκτησίας, που ο Λένον στους στίχους του Imagine κάνει μια πολύ εύστοχη κι ενδιαφέρουσα διαβάθμιση σε κάθε στροφή.

Imagine there 's no heaven ---> it's easy if you try
Imagine there 's no countries ---> it isn't hard to do
αλλά
Imagine no possessions ---> I wonder if you can

Είναι εύκολο -ή τέλος πάντων όχι δύσκολο, αν προσπαθήσουμε- να φανταστούμε μια κοινωνία-ζωή χωρίς παράδεισο και κόλαση ή χωρίς κράτη. Χωρίς ιδιοκτησία όμως; Αναρωτιέμαι αν μπορείς...

Ο σοσιαλισμός ως ανώριμη βαθμίδα του κομμουνισμού έρχεται να καταργήσει την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, που ανήκουν στο κράτος, εξ ονόματος όλης της κοινωνίας (αυτή είναι μια μερική ή τυπική κοινωνικοποίηση -δηλ κρατικοποίηση- έως ότου πάψει η ανάγκη ύπαρξης ενός διευθυντικού μηχανισμού, πάνω από την κοινωνία). Στο ενδιάμεσο μιλάμε για ένα μισο-κράτος, όπως το έλεγε ο Ένγκελς και για... "μισο-εμπορεύματα" (ισχύει ο νόμος της αξίας, αλλά δεν είναι κυρίαρχος).

Κάποιες δυτικές σχολές παίρνουν την έννοια της κυριότητας (αντί της κατοχής-ιδιοκτησίας) για να τεκμηριώσουν με έναν τραβηγμένο συλλογισμό, πάνω στην ύπαρξη ενός διευθυντικού στρώματος, ότι στον υπαρκτό σοσιαλισμό υπήρχαν αστικές, εκμεταλλευτικές σχέσεις. Με άλλα λόγια, ναι μεν καταργήθηκε η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ως βασική πηγή εκμετάλλευσης, παραμένει όμως αυτή η τελευταία κι η υπεραξία, με κάποιον τρόπο (η αποδόμηση του οποίου δε θα μας απασχολήσει σε αυτήν την ανάρτηση).

Η αντικομμουνιστική υστερία έχει πατήσει κατά καιρούς στα πιο ταπεινά ένστικτα του όχλου, για να καρποφορήσει, με πιο τυπικό παράδειγμα τη διάδοση της φήμης πως οι κομμουνιστές θα έρθουν να μας πάρουν τα σπίτια και τις γυναίκες (που θεωρούνταν προφανώς κτήμα των ανδρών, με τον παρά τους και την κυρά τους) και γενικά όλο το βιος μας, δια της κοινοκτημοσύνης, καταργώντας κάθε ιδιοκτησία.

Είναι αυτό που σατίριζε ο -δικός μας τότε- Χάρρυ Κλυνν (που τώρα νομίζω πως έχει φτάσει στο σημείο να αρθρογραφεί στην Κόντρα του Κουρή -κι όχι του Γιώτη), στη δεκαετία με τις βάτες, σε έναν υποθετικό διάλογο με το Φλωράκη.
-Έλα εδώ ρε Χαρίλαε, τι ακριβώς θέλεις να μοιράσουμε δηλ με τον κομμουνισμό; Σπίτι δεν έχεις, αμάξι δεν έχεις... (δεν ήταν τότε και ο Βουτσάς να πεταχτεί "έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;"). Ε τι διάολο να μοιραστούμε τότε; Το ζάχαρό σου;

Η συνήθης παρανόηση την οποία αξιοποιεί η αστική προπαγάνδα είναι η σύγχυση της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής (και βασικά η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων) με την ιδιοκτησία γενικά.
Οι κομμουνιστές δεν έρχονται να καταργήσουν την ατομική ιδιοκτησία στα προσωπικά είδη του καθενός και να απαλλοτριώσουν τα σπίτια και τις περιουσίες (εκτός από κραυγαλέες περιπτώσεις ατομικού πλουτισμού). Αλλά να κοινωνικοποιήσουν τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, για να τα κάνουν κτήμα της τάξης που τα δουλεύει και παράγει τον πλούτο. (Άλλο αν ταυτόχρονα προωθεί και διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες και συνθήκες τέτοιες, όπου θα υποχωρεί το καταναλωτικό πρότυπο και τα υλικά κίνητρα).
Για αυτό και κάποιοι ακριβολόγοι μεταφραστές μαρξιστικών έργων, που δίνουν σημασία στη λεπτομέρεια, αποδίδουν με τον όρο "ιδιωτική ιδιοκτησία" την κατοχή μέσων παραγωγής, σε διάκριση με την ατομική ιδιοκτησία στα προσωπικά είδη του καθενός, κτλ.

Σε κάθε περίπτωση, η αστική κοινωνία που αποθεώνει την ιδιωτική ιδιοκτησία, είναι καταδικασμένη να βουλιάζει στην τραγική ειρωνεία και την "αυτοαναίρεση" των αξιών της, απαλλοτριώνοντας τις μικρότερες ιδιοκτησίες, στα πλαίσια της συνεχούς συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίων και της ραγδαίας φτωχοποίησης του εργαζόμενου λαού. Γιατί είναι αν μη τι άλλο τραγική ιστορική ειρωνεία (σχεδόν διασκεδαστική, αν δεν αφορούσε τις δικές μας ζωές) να βλέπεις ένα σύστημα που διέδιδε τερατολογίες για τους κομμουνιστές, για να θωρακίσει την εξουσία του, να παίρνει τα σπίτια και τις πρώτες κατοικίες του κοσμάκη, να προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα (στα μυαλά και στη ζωή) μικροαστούς και ξεπεσμένους μεσοαστούς, που έπεσαν έξω στα σχέδιά τους και τους δημοσιολόγους-παπαγαλάκια του να ξιφουλκούν ενάντια στην ιδιοκατοίκηση και τα υψηλά ποσοστά της στην Ελλάδα, λες και είναι έγκλημα να βάλει/έχει κανείς ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του.

16 σχόλια:

faros είπε...

Παρακαλώ να μου επιτραπούν μερικές σκέψεις ...

α. Σοσιαλισμός
Βασικός κανόνας: Ο καθένας προσφέρει σύμφωνα με τις δυνάμεις του και αμοίβεται σύμφωνα με την προσφορά του.
Με βάση αυτόν τον κανόνα, περνάνε στην κοινωνική ιδιοχτησία όλα τα βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής (εργοστάσια, ενέργεια, επικοινωνίες, εμπόριο κλπ.).
Διατηρούνται οι συνεταιρισμοί και η μικρή παραγωγτική ιδιοχτησία (π.χ. ένα μπακάλικο, ένα κουρείο κλπ.).
Συγχρόνως, περνάμε στον λεγόμενο Κεντρικό Σχεδιασμό της παραγωγής, τον Εργατικό Έλεγχο και φυσικά κυριαρχούν παντού οι κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής και διανομής του προϊόντος.
Διτηρείται ο ανάλογα των ωρών εργασίας του καθένα νομισματικός μισθός - ο κοινωνικός μισθός έχει να κάνει με την δωρεάν υγεία, παιδεία, πρόνοια κλπ.

β. Η κομμουνιστική κοινωνία.
Βασικός κανόνας: Ο καθένας σύμφωνα με την αξία του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του - τις ήδη από τον σοσιαλισμό διευρημένες ανάγκες του.
Βρισκόμαστε λοιπόν στην λεγόμενη πλέον αταξική κοινωνία, άρα ζητήματα ιδιοχτησίας ΔΕΝ μπαίνουν - πουθενά.
Κυρίως, καταργείται το χρήμα.

Να πούμε και τούτο ...
Δύσκολα ... πράγματα τα παραπάνω.
΄Αντε να πειστεί ο άλλος να είναι ... ίσος με τον διπλανό του, πόσο μάλλον να είναι και ανώτερός του χωρίς τα "ανάλογα προσόντα".
Πιο εύκολος ο καπιταλισμός ...
Που βρίσκεται ο καθένας στη ... θέση που του ... αρμόζει.
Με το σπιτάκι του, με το αυτοκινητάκι του, με την δουλίτσα του και την ... γκόμενα - που να ... τρέχουμε τώρα για το ... κοινωνικό σύνολο!
Άσε ...

Antonxxx είπε...

Τοτε μπαινει το ερωτημα.

Γιατι δεν ειναι το ταξικο κινημα που σταματα τους πληστηριασμους
για να κανει θρυψαλα αντικομμουνιστηκη προπαγανδα ενος αιωνα και
αφινει ζωτικο χωρο στους απατεωνες πουθεναδες του Λαφαζανη και του φασιστα Καζακη
με δεκα νοματαιους καθε Τεταρτη να το παιζουν προστατες της πρωτης κατοικιας;
Διαβασα τις προαλλες κατι για μικροαστικα ενστικτα που αντιδρουν μονο οταν προκειται για χασιμο της ιδιοκτησιας και ελπιζω να μην ειναι η κυριαρχη αποψη στο ταξικο κινημα.

Unknown είπε...

ακομα και ετσι οπως το λες δεν παυει ο κοινωνικος μισθος να ειναι συλλογικος και αποσπασμενος
απο τις διαφορες στην εργασια.
το ισοζυγιο ατομικου και κοινωνικου μισθου που παει.
ανεβαινει ο κοινωνικοε μισθος η κατεβαινει σε σχεση με τον ατομικο .
και πως καποτε απο την γενικη ανισοτητα της εργασιας θα προκυψει γενικευμενη ισοτητα.



Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Antoxxx

Οι περισσοτεροι φυτοζωουν απο τις συνταξεις των παππουδων και τους μισθους του μπαμπα και της μαμας.Που να τρεχεις σε απεργιες τωρα.

Το σπιτακι ομως δεν ειναι κατι που μπορουν να αναπληρωσουν γιατι υπαρχουν τοσες αντιδρασεις.

Ασε που πολλοι εχουν μαυρα εισοδηματα και δεν ειναι τοσο φτωχοι οσο φαινονται.Για αυτο λιγους θα ακουσεις να παραπονιουνται για τη φορολογια,ειναι φορολογια στα χαρτια σε μεγαλο βαθμο αφου δεν πληρωνουν οσο τους αναλογει.Μονο οι ΔΥ και οσοι ΙΥ δουλευουν δηλωμενοι πληρωνουν κανονικα φορους.

Απο τον ΕΝΦΙΑ ομως δεν μπορουν να ξεφυγουν για αυτο και τοση γκρινια.

Για να μην παρεξηγηθω,μιλαω για το πως το βλεπει ο μικροαστος,δεν το ασπαζομαι.

fentagin είπε...

''οι άνθρωποι ως κτήματα ή ως εμπορεύματα μιας χρήσης.''

''Όσο περισσότερο αλλοτριωνόμαστε από το σύστημα, τόσο μετράμε την αξία ενός ατόμου με βάση τις κτήσεις του κι όχι τις ιδιότητες-προτερήματά του.''

ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ...

Cos είπε...

Παπουτσωμένε γάτε, δεν νομίζω ότι ρώτησε αυτό ο antonxxx. Ρώτησε "γιατί δεν είναι το ταξικό κίνημα που σταμάτα τους πλειστηριασμούς για να κάνει θρύψαλα την αντικομουνιστική προπαγάνδα ενός αιώνα". Εκτός και αν η απάντηση σου είναι ότι δεν χρειάζεται να κάνει κάτι το ταξικό κίνημα, γιατί οι πλειστηριασμοί αφορούν τους μικροαστούς, που δεν πλήττονται από την κρίση γιατί είναι "φοροφυγάδες" και διαμαρτύρονται γιατί δεν μπορούν να κρύψουν και τον ΕΝΦΙΑ. Εδώ όμως λέμε ότι διαμαρτύρονται γιατί τους παίρνουν το σπίτι, όχι γιατί δεν μπορούν να κρύψουν τα πλούτη τους από τον ΕΝΦΙΑ.
Εντέλει, αυτή δεν είναι και η επιχειρηματολογία των αστών και των υπηρετών τους;

Ανώνυμος είπε...

Το ταξικο κινημα παλευει και παλευε και παλιοτερα οταν καποιοι ηταν κυβερνηση εναντια στους πλειστηριασμους. Οποιοσδηποτε βεβαια θελει να υιοθετησει την προπαγανδα των διαφορων "τρου" βεβαια δεν θα κολλησει σε τετοιες λεπτομερειες για να στηριξει το αφηγημα του.

Ο.Χ.Ε.Π.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Cos

Τα εγραψα ολα αυτα επειδη ανεφερε κατι για μικροαστικα ενστικτα.Δεν ειπα οτι δεν πρεπει το ταξικο κινημα να αποτρεψει τους πλειστηριασμους.Ανεφερα ομως γιατι ''τσουζει'' το θεμα της κατοικιας πολυ περισσοτερο απο αλλα μετωπα.

Antonxxx είπε...

Παπουτσωμένε γάτε,οπως το λεει Ο/Η Cos.

Ο.Χ.Ε.Π.
και βεβαια παλευε και παλευει. Εγω αλλο λεω.

Γιατι αφηνεις περιθωρια στους απατεωνες να δινουν παραστασεις.

"Απο τον ΕΝΦΙΑ ομως δεν μπορουν να ξεφυγουν για αυτο και τοση γκρινια."

Αν αυτο που ειναι σωστο, γινεται αφορμη και υποβαθμιζεις τις παρεμβασεις σου, πρεπει να αναλογιστεις οτι το νεο αναχωμμα χρησημοποιει τους πλειστηριασμους με τον ιδιο τροπο που χρησιμοποιουσαν τις πλατειες Συριζα ΧΑ το 10.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

@antonxxx
Aν δεν κάνω λάθος, το ΠΑΜΕ και τα κ.μ.+"επιρροές" έχουν φουλ πρόγραμμα βδομάδα-μπαίνει βδομάδα-βγαίνει, μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς ότι ...κάάάάθονται;
Από εκεί και πέρα έχει δικαίωμα και το ταξικό κίνημα να καθορίζει τις προτεραιότητες του αγώνα ανεξάρτητα από αστικές η και μικροαστικές υποδείξεις η απαιτήσεις.
Τούτη βδομάδα, π.χ. έχουμε εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο και αύριο πρέπει να αντιμετωπίσουμε την προβοκάτσια του ...Ομπάμια. Χώρια τις δεκάδες κινητοποιήσεις μικρότερης έκτασης για εργασιακά θέματα, απολύσεις κλπ. (που δε βλέπουν το φως της δημοσιότητας στα "μέσα" που συγκλονίζονται από τους πλειστηριασμούς) και ορθώς έχουν (αν έχουν...) την απόλυτη προτεραιότητα για ένα κίνημα, που θέλει να είναι ταξικό της εργατικής τάξης.
Νομίζω, πως όταν υπάρχει δυνατότητα, το ταξικό κίνημα συμμετέχει και στα ειρηνοδικεία, αλλά δεν μπορούμε ν' αφήσουμε και τον γάμο να τρέχουμε για πουρνάρια.
Προτιμώ τις κινητοποιήσεις τύπου "εξαλλοσύνες", που "αμαυρώνουν την διεθνή εικόνα της χώρας", χαλάνε το "επενδυτικό κλίμα" και "αποθαρρύνουν τους επενδυτές", με λίγα λόγια αυτές, που τρώει η μαρμάγκα, από αυτές, που "κάνουν τον γύρο του κόσμου στα διεθνή ΜΜΕ" και στα ..ντόπια (που καμιά σχέση δεν έχουν με εκείνα, που σαμποτάριζαν το "Οχι του Λαού", και αγωνίζεται να κλείσει ο Παππάς-οεο).
Τα χρόνια, που οι μικροαστοί έβαναν τους κανόνες, χαμένα πήγαν, κι έτσι κι αλλιώς, ούτε αυτοί ούτε εμείς προκόψαμε.

Ροκυ είπε...

Όπως τα λέει ο Σεχτάρ.Τη μέρα,για παράδειγμα,που έγινε ο κακός χαμός στη Θεσσαλονίκη επειδή "το ΠΑΜΕ απέχει από τους πλειστηριασμούς" δεκάδες μέλη του ήταν από τα χαράματα στη Σίνδο,στη στάση εργασίας που υπήρχε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης(απολύσεις και μετατροπή όλων των συμβάσεων αορίστου σε ορισμένου χρόνου)
Να μας γίνει κριτική επειδή δε μπορέσαμε να πάμε και στα δικαστήρια;Να μας γίνει,αλλά μόνο από εκείνους που βοηθούν με τη φυσική τους παρουσία να αντιμετωπισθούν οι όποιες αδυναμίες υπάρχουν στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση του

Antonxxx είπε...

Σεχταρ, Ροκυ
Και βεβαια κανεις διαχειρηση περιορισμενων δυναμεων
και βεβαια υπαρχουν προτεραιοτητες.
Το θεμα δεν ειναι οι πλειστηριασμοι
αλλα το καινουργιο οπορτουνιστικο αναχωμμα που πα να στησουν.

ΥΣ
Ροκυ
Δεν προκειται για κριτικη.
Φυσικη παρουσια μονο μεσω διαδικτυου λογο αποστασεως και για αρκετες ωρες καθημερινα.

Ανώνυμος είπε...

Φυσικά και είναι το θέμα μας οι πλειστηριασμοί και να μην μένει κόσμος στον δρόμο. Και αν δρομολογηθούν και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί (καθώς λέγεται) θα πρέπει να υπάρξουν (πιθανώς) αλλαγές και στον τρόπο δράσης.

Τα παιχνίδια κυρίως μέσω των σόσιαλ μήντια των ανταρσολαετζήδων δεν νομίζω πως θα έπρεπε να μας απασχολούν και τόσο πολύ, δυστυχώς για αυτούς η πραγματικότητα συνεχίζει να τους ταράζει στην σφαλιάρα, κι απ'ότι φαίνεται έχουν ακόμη πολύ κομπαρσιλίκι να παίξουν δίπλα στον συριζα πριν οδηγηθούν στο στήσιμο ενός επόμενου σοβαρού αναχώματος.

Ijon Tichy

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Anton,δεν καταλαβαινω το συντακτικο στο σχολιο σου συγκεκριμενα σε αυτην την προταση ''Αν αυτο που ειναι σωστο, γινεται αφορμη και υποβαθμιζεις τις παρεμβασεις σου, πρεπει να αναλογιστεις οτι το νεο αναχωμμα χρησημοποιει τους πλειστηριασμους με τον ιδιο τροπο που χρησιμοποιουσαν τις πλατειες Συριζα ΧΑ το 10.''

Εννοεις οτι το ΚΚΕ ισως βλεπει τιμωρητικα το θεμα των πλειστηριασμων για αυτο δεν δινει τοσο μεγαλη προτεραιοτητα σε σχεση με αλλα θεματα?Αφηνοντας ετσι χωρο σε νεους ΣΥΡΙΖΑ?

Δεν νομιζω οτι ισχυει αυτο,ουτε εγω προσωπικα το βλεπω τιμωρητικα απλως λεω πως το βλεπει ο μικροαστος.

Το θεμα των πλειστηριασμων χτυπαει στην καρδια του ελληνικου μικροαστικου ονειρου για αυτο ειναι πιο καυτο στη συνειδηση του κοσμου,σε σχεση με τα εργασιακα ας πουμε.

Την εργασια σαν ΙΥ την βλεπουν οι περισσοτεροι σαν προσωρινο σταδιο οποτε δεν τους καιει τοσο,οσο το θεμα της κατοικιας.

Και μια βασικη ερωτηση (αν και πλατιαζω),ποσες πιστευετε οτι ειναι οι αμιγως εργατικες οικογενειες στην Ελλαδα?Οικογενειες που ζουν αποκλειστικα απο μισθους του ιδιωτικου τομεα?

Προσωπικα γνωριζω ελαχιστες τετοιες οικογενειες.Οι περισσοτεροι εργαζομενοι του ΙΤ συμπληρωνουν το εισοδημα τους απο συνταξεις γονιων,απο το εισοδημα του μικροαστου ή ΔΥ συζυγου ή γονιου,απο νοικια κλπ.

Αυτο επιδρα αρνητικα στη συνειδηση του εργατη και το βλεπω πιο εντονα στους νεους.Μπορει πχ ο αλλος να μην εχει δουλεια,αλλα οσο ο μικροαστος μπαμπας ή παππους τροφοδοτει τα λεφτα για καφετερια ειναι ολα καλα.

Μην το παρετε σαν αναπαραγωγη πρετεντερικων στερεοτυπων,ειναι μια πραγματικοτητα που σε συνδιασμο με τα μαυρα εισοδηματα (διαφορων ειδων) πιστευω εξηγει την σχετικη αδρανεια του κοσμου,παρα τα επισημα στοιχεια που δειχνουν εξαθλιωση.

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι ο Παπουτσωμένος Γάτος πιάνει μια αρκετά σημαντική διάσταση της κατάστασης σχετικά με κάποια επίσημα στοιχεία.

ρα

Αναυδος είπε...

Μια παρατήρηση για το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς
Πολλοί από τους πρόσφατους πλειστηριασμούς δεν ήταν για μη εξυπηρετουμενα δανεια πρωτης κατοικιας αλλα ειχαν να κανουν με χρεη προς τραπεζες και δημοσιο από επιχειρηματικη δραστηριοτητα. Π.χ ο τελευταιος στις συκεες θεσνικης ναι μεν η γυναικα ηταν αναπηρη και εβγαινε σε πληστηριασμο το σπιτι της αλλα χρωσταγε πανω από 1 εκ€ σε φορους και ασφαλιστικες εισφορες γιατι ειχε μια οικοδομικη επιχειρηση. Αλλοι πληστηριασμοι εχουν να κανουν με διατροφες διαζυγια κλπ.

Θελει πολυ προσοχη να μη γινει το κινημα ασπιδα προστασιας σε κάθε ειδους λαμογιο