Σκουπίδια του Σαββατοκύριακου

Ψηφίδες της επικαιρότητας, συνοπτικές και κωδικοποιημένες

Εν αρχή ην η "απορία" για όσα γίνονται στις ΗΠΑ, τις διαδηλώσεις ενάντια στον Τραμπ και τη στήριξή τους από το Σόρος. Αυτοί με Σόρος κι εμείς με Σώρρα, να αλλάξουμε τη χώρα. Έρχεται και ο Ομπάμα να μας βοηθήσει, γιατί ως γνωστόν Obama cares, καλά, ούτε κοκαλάκι δε θα μείνει από το χρέος, θα το φάμε λάχανο.

Κάποιοι αμετανόητοι δογματικοί όμως ετοιμάζονται να αμαυρώσουν τη χώρα με αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις, αλλά ευτυχώς η κυβέρνηση θα αποκλείσει προληπτικά το μισό λεκανοπέδιο, κάνοντας την Αθήνα πολιορκημένη πόλη, για να μη δώσουμε λανθασμένη εικόνα στους συμμάχους μας. Και εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια την πρώτη μέρα.

Μπορεί βέβαια να χτυπάει κάπως άσχημα, τέτοιες μέρες, η απαγόρευση διαδηλώσεων και να φέρνει επικίνδυνους συνειρμούς με την επταετία. Προέχει όμως το εθνικό χρέος (με κάθε έννοια) κι ας τους πουν και νοσταλγούς της χούντας. Εξάλλου αυτήν τη στήριζε ο δημοκρατικός Λίντον Τζόνσον κι όχι κανένας Τραμπ, από τον οποίο κινδυνεύει ο πολιτικός πολιτισμός και τα δυτικά δημοκρατικά ιδεώδη.

Κρίμα όμως που ο Ομπάμα δε θα μιλήσει τελικά στην Πνύκα, που θα βόλευε για έναν εξοστρακισμό, αλλά στο ίδρυμα Νιάρχος, τονίζοντας συνειρμικά τις αγαστές σχέσεις του τελευταίου με τις ΗΠΑ και τους Αμερικάνους πράκτορες που βρέθηκαν τυχαία στη δούλεψή του.

Μιας κι είπαμε χρέος: όρκος στο Λαμπράκη, χρέος στη ζωή, να φύγουνε οι βάσεις και οι Αμερικανοί...

Εντάξει, ας μην είμαστε υπερβολικοί και κολλημένοι στο χτες. Κοτζάμ μαραθώνιο διοργάνωσαν για να τον τιμήσουν, τι άλλο θέλετε πια;

Κι ήταν όλοι τους εκεί, η Σοφία κι ο Σταμάτης, Πάνος, Στάθης και Καιτούλα κι ο Χαλίφης της Βαγδάτης.

Ή μάλλον, ακόμα χειρότερα νούμερα. Στο δρόμο που χάραξε ο Λαμπράκης άλλαξε ο fit ΓΑΠ.

Οι άνθρωποι δυστυχούν, τα νούμερα ευημερούν

Εμπρός της γης οι κολασμένοι, της μούρλας σκλάβοι εμπρός, εμπρός

Συνεχίζουμε με το ιστορικό πρωτοσέλιδο της Αυγής για την "παρακαταθήκη Ομπάμα" που ξεχώριζε από όλα τα άλλα και δείχνει τι είναι πραγματικά αριστερό σήμερα.

Την ίδια στιγμή ο Ριζοσπάστης έλεγε "ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών", δείχνοντας πως αντλεί το παρωχημένο ιδεολογικό του οπλοστάσιο από την εποχή των Περσικών πολέμων. Το Πριν είχε αντι-ιμπεριαλιστικό πρωτοσέλιδο, ενώ η Εποχή προβληματιζόταν για την επικράτηση του Τραμπ και δεν προανήγγειλε πανηγυρικά την επίσκεψη Ομπάμα. Κι έτσι το μόνο ιδεολογικό στήριγμα της Αυγής ήταν η καραμανλική Δημοκρατία, που έδινε το βιβλίο του Μάνου Χατζιδάκι για τους μύθους και τις αλήθειες σχετικά με το Πολυτεχνείο, τους νεκρούς του και την Αντίσταση. Άντε και η Κόντρα του Κουρή (του Γιώτη είχε μια αγέλη λύκων και τίτλο: όλοι οι σκύλοι μια γενιά).

Ακόμα και ένα κομμάτι της αναρχίας ετοιμάζει αγωνιστική υποδοχή στο δρόμο για τον Ομπάμα, δείχνοντας τις -αν μη τι άλλο πρωτότυπες -κι όχι πάντα με την κακή έννοια- διεργασίες στο χώρο, που ξεκινάνε από τις παρυφές του Ρουβίκωνα, για να φτάσουν ως την Κόκκινη Βιβλιοθήκη -που πρόσφατα εξέδωσε το ημερολόγιο του Διαμαντή- και τη φαντασίωση του "μπαλαδόρου" πως έχει δαμάσει ιδεολογικά όλο το Indymedia και ανατρέφει πολιτικά νέες γενιές μαύρων κομμουνιστών.

Το βασικό ερώτημα για το χώρο βέβαια είναι αν φέτος στο τριήμερο του Πολυτεχνείου θα έχει στο στόχαστρο τους Κνίτες κι όσους έχουν την ατυχία να τους "μοιάζουν" αντί για τους Συριζαίους που πουλάνε κυβερνητική τρέλα (απορία το 'χω, δεν προτείνω κάτι). Γιατί οι νεολαίοι του Σύριζα να μη "διαδηλώνουν" τρεχάτοι μες στο καταμεσήμερο, μαζί με τη νεολαία ΠαΣοΚ, που φοβάται μη τυχόν της πάρουν τη ματωμένη σημαία; Και με τι μούτρα θα έρθει ο Αλέξης να καταθέσει στεφάνι φέτος, αμέσως μετά τη θερμή υποδοχή στον Ομπάμα;

Στα νέα του Σαββατοκύριακου περιλαμβάνεται και η συνέλευση του ΣΜΤ, που ξεκίνησε Παρασκευή αλλά τελείωσε μετά τα μεσάνυχτα -ευτυχώς χωρίς μπύρες αυτή τη φορά. Το δικό μας πλαίσιο νίκησε το "ενιαίο εξωκοινοβουλευτικό μέτωπο" (πλην των μ-λ, που διαφοροποιήθηκαν χωρίς να καθορίσουν το αποτέλεσμα), αν κι αυτό μπορεί να είναι προεκλογικό "κόλπο"-ξυπνητήρι, για να κινητοποιήσουν τον κόσμο τους εν όψει των εκλογών του ΤΕΕ -κάτι σαν τις "σκόπιμες, αλλά όχι επώδυνες" ήττες του Ομπράντοβιτς στο μπάσκετ, για να αφυπνίσει τους παίκτες του.

Έτσι το ΣΜΤ θα δώσει το "παρών" στη διήμερη συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ το ερχόμενο Σ/Κ, με τον πρόεδρό του (μεγάλες στιγμές, Σεχτάρ).

Παπαράτσι από Κόντρα (όχι του Κουρή, ούτε του Γιώτη, την αθλητική)

Κλείνουμε με τα αθλητικά και την παρουσία του Τσίπρα στο Καραϊσκάκη, όπου γλίτωσε στα χασομέρια τον τίτλο του κατσικοπόδαρου με το γκολ του Τζαβέλα, με το σημερινό πρωτοσέλιδο της Sportday (του Κοντομηνά) να του λέει πως είδε από κοντά τι πάει να πει αριστερό. Και τον ίδιο να λέει με νεοταξίτικο "αριστερό" χιούμορ στον Τοροσίδη για το χρέος, πως θα το γυρίσουμε κι εμείς στο 93'. Νέο στομάχι από τα γέλια. Σαν κι αυτό που θα έκανε η ποδοσφαιρική μαφία, διαβάζοντας πως ο Τσίπρας της έδωσε ισχυρό μήνυμα με την παρουσία του στο γήπεδο χτες.

Να σου πω ρε συ, αυτό του Τζήμερου με το Μήτρογλου
και την πολιτική οικονομία, το κατάλαβες να μου το εξηγήσεις;

Υστερόγραφο

Η αφίσα που έχει γίνει ήδη λατρεμένη.

Κάρμινα Μπουράνα στο Μέγαρο Μουσικής, με χορηγό την ΕΡΤ.

Σημειολογία; Ποια σημειολογία; Δεν καταλαβαίνω...