Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017

Η σκέψη του Τσε κι η Κούβα σήμερα

Τις προάλλες είχα αντιγράψει ένα απόσπασμα από έναν παλιό λόγο του Φιντέλ, σημειώνοντας πως δεν είχε άμεσες προεκτάσεις στη σημερινή συγκυρία.
Σήμερα η κε του μπλοκ αντιγράφει κι αναδημοσιεύει από την ίδια συλλογή ομιλιών και συνεντεύξεων (ο Φιντέλ Κάστρο μιλάει για τον Τσε, εκδόσεις Μαλλιάρη) ένα άλλο απόσπασμα που έχει όμως άμεσες προεκτάσεις στη σημερινή συγκυρία.

Είναι από μια συνέντευξη του Φιντέλ στο Νικαραγουανό Τόμας Μπόρχε, το (κάθε άλλο παρά) σωτήριο έτος 1992, αμέσως μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης στην Ευρώπη και διεθνώς, όπου ο Κάστρο επιχειρεί να εξηγήσει γιατί είναι επίκαιρη η σκέψη του Τσε Γκεβάρα και με ποιον τρόπο συνδέεται με τις εξελίξεις στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, βοηθώντας μας να τις ερμηνεύσουμε.
Τα σχόλιά του είναι πολύ εύστοχα κι αξίζει να διαβαστούν από τη σκοπιά της σημερινής συγκυρίας, και της κρίσιμης καμπής στην οποία βρίσκεται η επανάσταση στην Κούβα.


Ανέκαθεν εμείς οι Κουβανοί δίναμε ιδιαίτερη σημασία στον τρόπο σκέψης του Τσε. Εγώ ο ίδιος, μάλιστα, δεν έπαψα ποτέ να έχω έντονη στο μυαλό μου τη σκέψη του, από τότε που αρχίσαμε τη διαδικασία της αποκατάστασης, πολύ πριν εμφανιστούν όλα αυτά τα προβλήματα στους κόλπους του σοσιαλιστικού στρατοπέδου και πολύ πριν εμφανιστεί στον ορίζοντα η περεστρόικα. Θυμάμαι ότι σε μία επέτειο του θανάτου του Τσε -νομίζω πως ήταν η 20ή επέτειος- αναφέρθηκα εκτενώς στον Τσε και σε όλα αυτά τα θέματα.

Ο θαυμασμός και το αίσθημα συντροφικότητάς μου για τον Τσε έχουν αυξηθεί, βλέποντας όλα αυτά που συνέβησαν στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, καθώς ήταν κατηγορηματικά αντίθετος με τη χρήση καπιταλιστικών μεθόδων στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Ένας από τους συντρόφους μας, ένας οικονομολόγος, συγκέντρωσε όλες τις ιδέες που είχε παρουσιάσει ο Τσε γύρω από το θέμα αυτό, στα γραπτά και τις ομιλίες του, τις συνέλεξε και τις ταξινόμησε. Η αξία τους είναι τεράστια, και πρέπει να γίνουν αντικείμενο μελέτης, γιατί πιστεύω ότι η χρήση αυτών των καπιταλιστικών μεθόδων και αντιλήψεων επέφερε την αποξένωση στους κόλπους των σοσιαλιστικών χωρών.

Με ρωτήσατε για πιο λόγο απέτυχε ο σοσιαλισμός στις χώρες αυτές.
Πιστεύω ότι ο Τσε ήταν προικισμένος με μία προφητική ματιά όταν, ήδη από τα πρώτα χρόνια της δεκαετία τους 1960, διέβλεψε όλα τα μειονεκτήματα και τις επιπτώσεις της μεθόδου οικοδόμησης του σοσιαλισμού που εφαρμοζόταν στην Ανατολική Ευρώπη.

Είχε πει ότι δεν υπήρχε λόγος να καταφύγουμε σε αυτές τις μεθόδους και σε αυτή την καπιταλιστική φιλοσοφία. Σε κάποια χρονική στιγμή, αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε τον οικονομικό σχεδιασμό και τις μεθόδους διαχείρισης που είχαμε αντιγράψει από τη σοσιαλιστική εμπειρία της Ευρώπης. Οι αντιλήψεις αυτές είχαν αρχίσει να επικρατούν, εξαιτίας του τεράστιου γοήτρου που είχε η Σοβιετική Ένωση και άλλες σοσιαλιστικές χώρες στην Κούβα και εξαιτίας των ιδεολογικών σφαλμάτων που κάναμε τα πρώτα χρόνια της επανάστασης. Όλα αυτά καλλιέργησαν μια κουλτούρα ευνοϊκή για την εμφάνιση και εφαρμογή στην Κούβα των μεθόδων οικοδόμησης του σοσιαλισμού που εφαρμοζόταν στη Σοβιετική Ένωση και σε άλλες σοσιαλιστικές χώρες.

Ανέκαθεν ξεχώριζα τη Σοβιετική Ένωση από τις υπόλοιπες χώρες, επειδή εκεί, η οικοδόμηση του σοσιαλισμού δε γινόταν αποκλειστικά με βάση τις μεθόδους αυτές. Αναφέρομαι λοιπόν κυρίως στις μικρότερες χώρες του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, γιατί τα αναπτυξιακά προγράμματα στη Σοβιετική Ένωση ήταν πολύ δυναμικά και επειδή οι βασικές αποφάσεις που κατέστησαν δυνατή τη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της Σοβιετικής Ένωσης δε σχετίζονταν με την ικανότητα δημιουργίας εσόδων, με την καπιταλιστική έννοια, ή με κάποια άλλη παρεμφερή αντίληψη.

Αυτή ήταν η φιλοσοφία που εφαρμόστηκε στη χώρα μας. Ύστερα από 10 ή 11 χρόνια, και ενώ βρισκόμασταν σε αναμονή των αποτελεσμάτων της, συνέβησαν τόσο πολλές παραμορφώσεις και τόσο πολλές αποκλίσεις, ώστε έπρεπε να σταματήσω, να σκεφτώ και να έχω διαρκώς στο νου μου τον Τσε, τα προαισθήματά του και την απόρριψη εκ μέρους του αυτών των μεθόδων οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Έχω την αίσθηση ότι όλα όσα συνέβησαν στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο καθιστούν πιο επίκαιρη από ποτέ την οικονομική σκέψη του Τσε, σχετικά με την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Με την έναρξη της διαδικασίας αποκατάστασης ενθάρρυνα την έκδοση αυτών των βιβλίων σχετικά με τον Τσε και την εξάπλωση της οικονομικής σκέψης του, όχι όμως για να χρησιμεύσουν ως εγχειρίδια, ή ως κάτι το αλάθητο, καθώς δεν πρέπει ποτέ να αντιμετωπίζεται μία σχολή πολιτικής σκέψης, ή η σκέψη οποιουδήποτε θεωρητικού ή πολιτικού ως κάτι το άκαμπτο, ως κάτι το δογματικό.

Υπήρξα εχθρός των δογμάτων σε όλη μου τη ζωή. Έχουμε το χρέος να αποτρέψουμε τη δογματοποίηση της σκέψης όλων των επιφανών πολιτικών και των πιο εξαιρετικών επαναστατών, καθώς κάθε σκέψη ανταποκρίνεται σε μία δεδομένη στιγμή, σε δεδομένες περιστάσεις στο δεδομένο σύνολο των διαθέσιμων πληροφοριών και στη δεδομένη εμπειρία. Κατά συνέπεια, η φόρμουλα που ο Λένιν θεωρούσε ως κατάλληλη για την αντιμετώπιση μιας ορισμένης κατάστασης, ίσως να μην είναι εφαρμόσιμη σε άλλες διαφορετικές περιστάσεις ή σε άλλους καιρούς.

Οι ιδέες του Μαρξ, του Ένγκελς, του Λένιν και του Τσε δεν αποτελούν δόγματα, αποτελούν λαμπρά δείγματα ταλέντου και πολιτικού, κοινωνικού και επαναστατικού οραματισμού σε μία δεδομένη χρονική περίοδο. Πάντα θα βρίσκουν εφαρμογή, αρκεί να μην αντιμετωπίζονται ως αμετάβλητα δόγματα. Αν κάναμε κάτι τέτοιο, τότε θα ήταν σαν να αφαιρούσαμε το επιστημονικό, πολιτικό και επαναστατικό τους πλαίσιο και να τα μετατρέψουμε σε θρησκευτικά δόγματα.

Όταν είδαμε ότι η Σοβιετική Ένωση και το υπόλοιπο σοσιαλιστικό στρατόπεδο έπαιρναν ένα διαφορετικό δρόμο, που τους οδηγούσε όλο και πιο μακριά από τη σκέψη του Τσε, όταν άρχισαν να προσανατολίζονται προς μία εκτενέστερη χρήση του συστήματος και των μηχανισμών του καπιταλισμού, κατέβαλα προσπάθειες για την ευρεία εξάπλωση των ιδεών του Τσε. Ενώ, δηλαδή, επιχειρούσαν να βελτιώσουν το σοσιαλισμό, χρησιμοποιούσαν όλο και μεγαλύτερες ποσότητες του δηλητηρίου που σκότωνε το σοσιαλισμό. Αυτή είναι και μία από τις αιτίες για όσα συνέβησαν στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο.

* * *

Εύλογα αναρωτιέται κανείς αν οι Κουβανοί στρέφονται σήμερα συνειδητά σε αυτό το μεγαλύτερο, αν πιστεύουν πως το χρησιμοποιούν σε ελεγχόμενες ποσότητες, ως αναγκαίο κακό, ή αν πιστεύουν πως έχουν εφεύρει κάποιο αντίδοτο.

Παραθέτω συμπληρωματικά κι ένα μικρότερο απόσπασμα από την ομιλία του Φιντέλ στην 20ή επέτειο από την εκτέλεση του Τσε στη Βολιβία, όπου κατ' ουσίαν αναφέρεται στα υλικά και ηθικά κίνητρα, τη διαμόρφωση συνειδήσεων και την αξία τους για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Μην έχετε την εντύπωση ότι ο Τσε ήταν αφελής, ένας ιδεαλιστής ή κάποιος που δεν είχε επαφή με την πραγματικότητα. Ο Τσε καταλάβαινε και λάμβανε υπόψη του την πραγματικότητα. Αλλά ο Τσε πίστευε στους ανθρώπους . Και αν δεν έχουμε πίστη στους ανθρώπους, αν πιστεύουμε ότι είναι αδιόρθωτα μικρά ζώα, ικανά να προοδεύουν μόνο αν τα ταΐζει κάποιος με χορτάρι ή μόνο αν τα δελεάζει κάποιος με ένα καρότο ή αν τα χτυπάει κάποιος με ένα μαστίγιο- όποιος το πιστεύει αυτό, όποιος είναι πεισμένος για αυτό, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ επαναστάτης. Όποιος το πιστεύει αυτό, όποιος είναι πεισμένος για αυτό, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ σοσιαλιστής. Όποιος το πιστεύει αυτό, όποιος είναι πεισμένος για αυτό, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ κομμουνιστής.

17 σχόλια:

Unknown είπε...

Σύντροφοι τι έχετε να πείτε για αυτές τις δηλώσεις του Φιντέλ;

https://www.youtube.com/watch?v=8fBby7xTBCs

zoot horn rollo είπε...

Εσύ;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Είπε κανείς ότι ο Φιντέλ ήταν γεννημένος κομμουνιστής;
Ξεκίνησε από αστός ριζοσπάστης-δημοκράτης. Το ότι συνάντησε νομοτελειακά το μαρξισμό και τον κομμουνισμό στην πορεία, δείχνει την επαναστατική του συνέπεια κι ωριμότητα.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της κουβανέζικης επανάστασης διακηρύχθηκε δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωσή της, δηλ το 1961. Ότι στους κόλπους των ανταρτών ο Τσε και ο Ραούλ ήταν περισσότερο προσανατολισμένοι στους κομμουνιστές και τις μαρξιστικές ιδέες. Ότι αρχικά υπήρχε ένα ενιαίο μέτωπο με διάφορες πολιτικές δυνάμεις που επιδίωκαν την πτώση του δικτάτορα Μπατίστα και έπρεπε ούτως ή άλλως να τηρηθούν κάποιες ισορροπίες.
Είναι επίσης γνωστό ότι μπορεί να βρει κανείς διάφορες αντιφάσεις στους επαναστάτες και μετά την ωρίμανσή τους (πχ κάποιες άστοχες δηλώσεις του Φιντέλ για τον Γκορμπατσόφ).
Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά; Και τι σχέση έχουν με το θέμα της ανάρτησης;

Ανώνυμος είπε...

Για το πως έγινε κομμουνιστής ο Κάστρο, έχει μιλήσει ο ίδιος.
http://atexnos.gr/%CF%86%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%BB-%CE%BA%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF-%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82/

Ανώνυμος είπε...

1) Ο Φιντέλ δήλωνε αντι-Ιμπεριαλιστής μέχρι το 1961.

Διάβαζε μαρξιστικά βιβλία μαζί με βιβλία του Χοσέ Μαρτί, εθνικού ήρωα της Κούβας. Ήταν, ως φοιτητής και ως δικηγόρος στα πρώτα βήματα, μέλος του «Ορθόδοξου Κόμματος».
Έλαβε μέρος ως φοιτητής σε κακήν- κακώς αποστολή που κατέληξε σε ναυάγιο στην πορεία προς τον Άγιο-Δομίνικο με σκοπό την ανατροπή του δικτάτορα. Σώθηκε κολυμπώντας σε θάλασσα με καρχαρίες (κυριολεκτικά Survivor) .
Είναι χαρακτηριστικά αυτά που γράφει για συνέδριο στην Κολομβία στα 1948 πως βρέθηκε ξαφνικά σε μία εξέγερση από το πουθενά με αφορμή δολοφονία αριστερού πολιτικού.

Θεωρούσε πως οι Κομμουνιστές αν και είχαν δίκιο είχαν τόσο συκοφαντηθεί που ο λόγος τους δεν έφτανε στις μάζες . Οι διαφορές του ήταν πως ήταν έντιμος, η οικογένειά του ήταν απλή με σχέσεις κυρίως με απλούς εργάτες γης και όχι τόσο αστικό περιβάλλον , και ο ίδιος είχε «κομμουνιστογενή» κατεύθυνση. Περισσότερα στην αυτοβιογραφία του Φιντέλ στο βιβλίο «Εκείνα τα χρόνια»

2) @ john giannis
Θεωρώ την παρακάτω τοποθέτηση του Τσε θαυμάσια. Εσύ τι θέση παίρνεις ;

«Περνώντας από τις απέραντες εκτάσεις της United Fruit, πείστηκα για μία ακόμα φορά για το πόσο τρομερά είναι αυτά τα πλοκάμια του Καπιταλισμού. Ορκίστηκα μπροστά στην εικόνα του ΠΑΛΙΟΥ και ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΣΤΑΛΙΝ [που είχε πεθάνει στις 5 Μαρτίου εκείνου του χρόνου] πως θα ησυχάσω μόνο όταν τα δω να εξαφανίζονται»

Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα. Γράμμα προς την θεία του Μπεατρίς από το Σαν Χοσέ, πρωτεύουσα της Κόστα Ρίκα το 1953. Αναφέρεται προς το πραξικόπημα της «Μπανάνας» στη Γουατεμάλα με δυνάμεις στρατιωτικών της Γουατεμάλας που εισέβαλαν ταυτόχρονα από Ονδούρα και Νικαράγουα. Η εισβολή ήταν η «απάντηση» του αμερικάνικου μονοπωλίου στον χώρο της γεωργίας στην επικείμενη αστική αναδιανομή της γης από την κυβέρνηση της Γουατεμάλας.

Πηγή: Ερνέστο Τσε Γκεβάρα του Κάρλο Μπάτα. Σελίδες 18-19
Επιστημονική Επιμέλεια: Έννιο ντι Νόλο - Πανεπιστήμιο Φλωρεντίας, Μασσιμιλιάνο Γκουδέρζο - Πανεπιστήμιο Ούρμπινο και Λεοπόλδο Νούτι - Πανεπιστήμιο της Ρώμης
Στα Ελληνικά: Εκδόσεις Καστανιώτη.

3) Το ενδιαφέρον στο προηγούμενο βιβλίο είναι η ανάδειξη της σταδιακής κλιμάκωσης στις σχέσεις Κούβας – ΗΠΑ στο διάστημα 1959 -1961.
Στην προσπάθεια η μετά τον δικτάτορα Μπατίστα, του 1959 κυβέρνησης της Κούβας να ελέγξει την Κουβανική οικονομία με κρατικοποιήσεις σε σημαντικούς τομείς όπως π.χ. εργοστάσια ζάχαρης και φιλολαϊκές αλλαγές όπως αναδασμός της γης προς φτωχούς αγρότες, μειώσεις σε ρεύμα, φάρμακα, καταστροφή καζίνο, συνάντησε αντίδραση από την «άλλη πλευρά».

Το πρώτο διάστημα 1959-1961 ελάχιστα μέλη από αυτούς που πολέμησαν στα βουνά της Κούβας είχαν θέσεις στον κυβερνητικό μηχανισμό. Ο αδελφός του παντρεύτηκε την γυναίκα του που ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού και μετέπειτα Κομμουνιστικού Κόμματος. Παράλληλα με τα βουνά στην Σιέρα-Λεόνε η δουλειά στις λαϊκές μάζες που γίνονταν στις πόλεις από το μετέπειτα Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας ήταν ανυπέρβλητη. Ήταν και ένας από τους σημαντικούς λόγους της Νίκης.

Μέσω αυτής διαδικασίας ο αντι-Ιμπεριαλιστής Κάστρο κήρυξε τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Κουβανικής Επανάστασης μια με δύο ημέρες πριν την εισβολή στον «Κόλπο των Χοίρων»

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Ανώνυμος είπε...

«Μην έχετε την εντύπωση ότι ο Τσε ήταν αφελής, ένας ιδεαλιστής ή κάποιος που δεν είχε επαφή με την πραγματικότητα. Ο Τσε καταλάβαινε και λάμβανε υπόψη του την πραγματικότητα. Αλλά ο Τσε πίστευε στους ανθρώπους»

Στα Ημερολόγια του 1956-1959 ο Τσε Γκεβάρα περιγράφει τις μάχες. Ο Τσε περιέθαλπε, όταν και όσο του επέτρεπαν οι καταστάσεις, τραυματίες στρατιώτες του δικτάτορα Μπατίστα ενώ οι αξιωματικοί του Μπατίστα τους άφηναν να πεθάνουν μετά τις μάχες.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Unknown είπε...


"Θεωρώ την παρακάτω τοποθέτηση του Τσε θαυμάσια. Εσύ τι θέση παίρνεις ;"

Την θεωρώ μια ελεεινή δήλωση που καταδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο την προσωπολατρεία που επικρατούσε τότε στο κομμουνιστικό κίνημα(ο Τσε ορκίστηκε στην εικόνα του Στάλιν λες και ο Στάλιν ήταν κανάς άγιος.Χαχα)

Ανώνυμος είπε...

Όσοι ενθουσιάζεστε ή έχετε θετική γνώμη για τον Ερνέστο, να το γνωρίζεται

Μπλούζες, αφίσες, κονκάρδες του Τσε και ταυτόχρονα
αντίπαλοι με τον ΓΓ μίας χώρας που
σταμάτησε τον Χίτλερ, κάρφωσε την κόκκινη σημαία στο Βερολίνο, έκανε μία κολλεκτιβοίηση, βιομηχανοποίηση, πηγαίνωντας μπροστά το κομμουνιστικό όχι μόνο κίνημα αλλά και λαϊκές δημοκρατίες και τα αντι-αποικιακά κινήματα, έβαλε την αρχή στην εξερεύνηση του διαστήματος

δεν πάνε μαζί

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Ανώνυμος είπε...

Ο Φιντέλ δεν είναι κομμουνιστής, επειδή δεν γεννήθηκε κομμουνιστής. Οι δηλώσεις του Τσε είναι ελλεεινές, επειδή τιμά ένα σύντροφο του που μόλις είχε πεθάνει ορκιζόμενος να εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο ο δεύτερος πολέμησε και επειδή σεβασμό δίνουμε... μόνο στις εικόνες των αγίων.

Βαθιά κατανόηση της μαρξιστικής σκέψης όχι αστεία...

Ο.Χ.Ε.Π.

Unknown είπε...

Εγώ προσωπικά ούτε ενθουσιάζομαι ούτε έχω θετική γνώμη για τον Ερνέστο.

Το γεγονός ότι ο Στάλιν σταμάτησε τον Χίτλερ, κάρφωσε την κόκκινη σημαία στο Βερολίνο και ,γενικά, ότι η ΕΣΣΔ βγήκε νικήτρια από τον πόλεμο δεν σημαίνει ότι το κοινωνικό καθεστώς της ΕΣΣΔ δεν ήταν απολυταρχικό και δικτατορικό. Το καταλαβαίνεις αυτό ε;

Όσο για την κολλεκτιβοποίηση και την βιομηχανοποίηση, το επιχείρημα σου είναι ανάλογο του "η χούντα έκανε έργα".

Πάντως, είναι αλήθεια ότι το κομμουνιστικό κίνημα το βοήθησε. Οι έλληνες κομμουνιστές ακόμα θυμούνται την αμέριστη βοήθεια που τους παρείχε ο Στάλιν. Χαχα.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

...πλακώσανε κι οι νεοφιλελέδες!

Ανώνυμος είπε...

Ναι, σωστά. Οι διψήφιοι θετικοί δείκτες ανάπτυξης στην βιομηχανία, η καθιέρωση του οκτάωρου, η κατάργηση της ανεργίας, η δωρεάν παιδεία και υγεία για το σύνολο του λαού δείχνουν πόσο απολυταρχικό κοινωνικό σύστημα είναι ο σοσιαλισμός.

Τα ίδια δεν έκανε και η χούντα; Τι εννοείς διπλασίασε το δημόσιο χρέος; Τι εννοείς η οικονομική κρίση του 70' οδήγησε σε άνοδο της ανεργίας; Τι εννοείς ότι τα έργα ήταν κατώτατης ποιότητας και πολλά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ; Θεωρία των άκρων; Τι είναι αυτό;

Ο.Χ.Ε.Π.

zoot horn rollo είπε...

Η σταλινοφαγία είναι εδώ.

Ανώνυμος είπε...

"Πάντως, είναι αλήθεια ότι το κομμουνιστικό κίνημα το βοήθησε. Οι έλληνες κομμουνιστές ακόμα θυμούνται την αμέριστη βοήθεια που τους παρείχε ο Στάλιν. "

Κανεις μεγαλο λαθος. Η ΕΣΣΔ εκανε οτι μπορουσε να βοηθησει τον δημοκρατικο στρατο κατω απο δυσμενείς συνθηκες,και βοηθησε τοσο με οπλα οσο και σε στρατιωτικη οργανωση και τροφιμα. Αλλο εαν δεν μπορουσε να προβλεψει την ποταπη προδοσια του Τιτου που ηταν πισωπλατη μαχαιρια για τον ΔΣΕ. Αυτο που ζητουσαν επιμονα οι σοβιετικοι ηταν να καταληφθει τουλαχιστον μια μεγαλη πολη (Κονιτσα, Καβαλα, Σαλονικη) ετσι ωστε να μπορεσουν να αναγνωρισουν επισημα την ελληνικη Λαικη Δημοκρατια. Αυτο δυστυχώς δεν κατέστει δυνατόν και ετσι το σχέδιο εμεινε στα χαρτια. Ομως το να λες οτι η ΕΣΣΔ δε βοήθησε ειναι ανιστοριτο και μαλιστα ακομα και οι καπιταλιστες το παραδεχονται:

http://www.iefimerida.gr/news/315164/cia-i-essd-ithele-eniaia-dimokratia-tis-makedonias-me-thessaloniki-kavala-alexandroypoli

Γ.Ν.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Θέλει να πεί πως αν είχαν μείνει και οι υπόλοιποι βασιληάδες στα βαλκάνια, ο ΔΣΕ θα είχε σαρώσει, και χωρίς όπλα!
Αλλά, ξέχασα, δεν πειράζει, βόηθησε ο ...Τίτο!
Σούργελα, νεοφιλελέδες...., Κούλης και πολύς τους είναι.

Ανώνυμος είπε...

@ john giannis
1) «Το γεγονός ότι ο Στάλιν σταμάτησε τον Χίτλερ, κάρφωσε την κόκκινη σημαία στο Βερολίνο και ,γενικά, ότι η ΕΣΣΔ βγήκε νικήτρια από τον πόλεμο..»
Τι έκαναν οι δημοκρατικές κυβερνήσεις ειδικά στην Ευρώπη; Μήπως οι αστικές τους τάξεις προτίμησαν να πολεμήσουν ελάχιστα, ίσα-ίσα για τα μάτια του κόσμου; Δανία, Βέλγιο, Γαλλία π.χ; Κάποιες και με «αριστερές» κυβερνήσεις; Πόσες από τις χώρες της Ευρώπης είχαν φασιστικά καθεστώτα;

2)" Όσο για την κολλεκτιβοποίηση και την βιομηχανοποίηση, το επιχείρημα σου είναι ανάλογο του "η χούντα έκανε έργα".

Έκανε η χούντα κολεκτιβοποίηση; Πότε; Η χούντα Τριπλασίασε(περίπου 2,8 στα τέλη του 1974) το χρέος με στοιχεία ευρωπαϊκής επιτροπής. Τα «χουντοδάνεια» δανεικά και αγύριστα τα οποία πληρώνουμε και σήμερα με τα μνημόνια ήταν «μοχλός ανάπτυξης» για να το πούμε σε γλώσσα που θα χρησιμοποιούσαν αστοί οικονομολόγοι;
Δεν ξέρω καμία Σ.Ε .να έκανε έρανο για το «τάμα του έθνους» με τα χρήματα να μην γνωρίζουμε που πήγαν. Σε όλα αυτά οι εκλεγμένα δημοκρατικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν τι έκαναν όπως π.χ. στο άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου;

Οι εργάτες από τις ΗΠΑ κατά την περίοδο 1930-1936 την «κοπανούσαν» όσο και όπου μπορούσαν, οι πιο ταξικά συνειδητοποιημένοι προς την ΣΕ. Η βιομηχανοποίηση στην ΕΣΣΔ είχε φτάσει σε σημείο να είναι η Πρώτη Βιομηχανική Χώρα σε παραγωγή προϊόντων στην Ευρώπη παραμονές του Β’ Παγκόσμιου. Ένας άλλος λόγος που επιταχύνθηκε ο πόλεμος εναντίον της ΣΕ, γιατί αν δεν γίνονταν σύντομα με την εργασία,τ ην εφευρετικότητα (π.χ.Σταχάνοφ) του Σοβιετικού Λαού, η ΣΕ θα ήταν Πρώτη και στον κόσμο.
Ειδικά η εφευρετικότητα και η αυτενέργεια πολλών απλών εργατών που μετατρέπεται σε παραγωγικότητα μέσα στο ωράριο τους 7-8 ωρών χαρακτηρίζουν μία «χούντα» που συνήθως τα περιμένει όλα από «μορφωμένα στελέχη» και υποτιμά τους εργάτες ε;

Ενώ μόλις πριν περίπου 17-20 χρόνια, η αυτοκρατορική Ρωσία ήταν μία αγροτική χώρα, με μουζίκους που περίμεναν ελεημοσύνη από τον Τσάρο, που αν και κατεστραμμένη από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε νικήσει στα 1922 την εισβολή 14 στρατών.

«απολυταρχικό και δικτατορικό»
1) Ποιον «δικτάτορα» υπερασπίστηκε ο Σοβιετικός Λαός στην εισβολή λίγων μόλις χιλιομέτρων από το Λένινγκραντ και με την φασιστική εισβολή μέσα στο Στάλινγκραντ. Όταν σε συνθήκες πείνας και ανέχειας και του μύθου του αήττητου της Βερμαχτ, ακόμα και Σοβιετικός Στρατηγός, οι ουκρανοί φασίστες του Μπαντέρα (σήμερα οι επίγονοι του είναι μέρος στην κυβέρνηση στην Ουκρανία με τις ευχές της ΕΕ-ΝΑΤΟ) είχαν περάσει με τον Χίτλερ;
2) Πόσο «δικτάτορας» ήταν έναν ΓΓ ο οποίος πέρα ότι εκλέγονταν δημοκρατικότατα και δεν έλεγχε Τον Στρατό(υπόθεση Τουχατσέφκι) 2) Τις μυστικές υπηρεσίες (2 αρχηγούς) 3) Το Κόμμα και κυρίως τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΣΕ στο οποίο ήταν ΓΓ(Ανοικτές Δίκες της Μόσχας) Ενώ αντιμετώπισε με τις δολοφονίες μελών της Κ.Ε. από το 1934 με πολύ ήπιο τρόπο μέχρι την υπόθεση Τουχατσέφκι στα 1937 4) Στελέχη του κρατικού μηχανισμού της λεγόμενης «Ιντελιγκέντσιας»

Με όλα τα παραπάνω, θα έπρεπε ο Στάλιν να είναι ο πιο αποτυχημένος δικτάτορας του κόσμου! Όμως κάποιος κρατούσε τον Στάλιν στην θέση του ΓΓ; Ποιος ήταν αυτός; Ή μάλλον ποιος απομένει αν αφαιρεθούν όλα τα παραπάνω;

“Οι έλληνες κομμουνιστές ακόμα θυμούνται την αμέριστη βοήθεια που τους παρείχε ο Στάλιν. Χαχα.“
Από την μία «κατηγορείτε» τον ΓΓ για αυταρχικότητα, επεμβάσεις σε άλλες χώρες, χούντα, και από την άλλη για τον ειρωνεύεστε γιατί τι δεν..επενέβηκε! Αποφασίστε τελικά τι έπρεπε και τι δεν έπρεπε να κάνει ο Στάλιν! Εμείς ευτυχώς έχουμε αστική δημοκρατία για να ψηφίζει ი ο λαός «ελεύθερα και δημοκρατικά» το κάθε φορά μνημόνιο από ΕΕ-ΔΝΤ-Ντόπιους Καπιταλιστές.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Ανώνυμος είπε...

Γίνεται και μία κριτική για την «προσωπολατρεία» που φυσικά

α) Είναι τελείως «ξένη» στο δυτικό «δημοκρατικό» κόσμο (Παπανδρέου-Καραμανλής-και παραλίγο Τσίπρας, Βασιλείς-Βασίλισσες ανά την Ευρώπη, Πριγκίπισσα Νταϊάνα - Θάτσερ, Ρέιγκαν – Κέννεντι-Ρούσβελτ, Ντε-Γκολ, «μοντέρνοι» πρωθυπουργοί όπως του Καναδά κ.α.)

β) Την απεχθάνονταν ο ίδιος ο Στάλιν σε επιστολή του προς έναν παιδαγωγό που τον παρουσίασε σε βιβλίο του περίπου σαν ημίθεο με φοβερές δυνάμεις γράφοντας πως αυτό είναι μενσεβίκικη και όχι μπολσεβίκικη λογική και ζητώντας να αποσυρθεί το βιβλίο που τον μυθοποιούσε!

γ) Απάντησε όπως έπρεπε ο Ο.Χ.Ε.Π. στο σχόλιο του 7:46 μ.μ.

@Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα
Με τα παραπάνω είμαι εκτός θέματος.

Ο Τσε είχε πολύ καλή γνώμη για τον Στάλιν, και δεν την άλλαξε παρά την περίοδο της «αποσταλινοποίησης». Αντίθετα, είχε μάλλον ουδέτερη προς αρνητική γνώμη για τον Χρουτσέφ τον ΓΓ της «αποσταλινοποίησης».

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot