(Πολ)ποτ πουρί

Ήξερες εσύ σφε αναγνώστη ότι ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν κομμουνιστής; Α, το ήξερες. Πάλι καλά, γιατί αν περίμενες να το μάθεις από την πρωθυπουργική ομιλία χτες στην Αμαλιάδα, ακόμα θα περίμενες τη Δευτέρα Παρουσία -που δεν είναι ο σοσιαλισμός, αλλά να περιμένεις να δεις πασόκο με τσίπα. Ο (δεν έχει τσίπα) Τσίπρας ευχαρίστησε στην ομιλία του ακόμα και την εκκλησία (έχει πάρει το κολάι και την αναφέρει παντού) για τη συμβολή της στη δημιουργία του μουσείου, και γενικώς τους πάντες πλην Λακεδαιμονίων, δηλ το κόμμα του Μπελογιάννη.

Μήπως ήξερες όμως σύντροφε ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε και θυσιάστηκε για τη δημοκρατική ομαλότητα; Ε πώς, αφού το είπε ο Τσίπρας.

Σιγά μη θυσιάστηκε και για την ανάπτυξη, σε ακούω να λες Γιάννη Α-γιάννη. Κι εγώ που νόμιζα πως τον εκτέλεσαν ακριβώς για να στεριώσουν τη δική τους, αστική δημοκρατική ομαλότητα, που έπρεπε να ισοπεδώσει κάθε αντίσταση κι όποιο κεφάλι δεν ήταν σκυμμένο και προεξείχε... Μόνο έτσι, μόνο με τσακισμένο το λαό και τους αγώνες του, μπορούσαν να στήσουν στις πλάτες του το οικονομικό, αναπτυξιακό τους θαύμα, μεταπολεμικά...

Πολύ καλή ήταν η πρωθύστερη απάντηση για τους ριψάσπιδες του κομμουνιστικού κινήματος που πλασάρουν το συμβιβασμό ως επανάσταση. Αλλά ακόμα κι ο -απών χτες- υιός Μπελογιάννης, που έχει πει σε μια πρόσφατη συνέντευξή του πως θα ψήφιζε με βαριά καρδιά του Σύριζα για να μη βγει ο Μητσοτάκης, είχε μια "καλή κουβέντα" για την κυβέρνηση στο χαιρετισμό που έστειλε να διαβαστεί: ευτυχώς που δε ζει ο πατέρας μου σήμερα να δει την υποδούλωση...

Εν τω μεταξύ το ΑΒ ανάφερε , χτες τον Μπελογιάννη ως "πρώην στέλεχος του ΚΚΕ"... Λες και είχε διαγραφεί ποτέ από το κόμμα. Αλλά εντάξει, αφού νυν δεν είναι, πώς να το πουν; Με την ίδια λογική βέβαια κι ο Λένιν είναι πρώην στέλεχος των μπολσεβίκων -κι ας μην υπάρχει σήμερα ΚΚΣΕ*

Μαζί με το παραπάνω, μπορούμε να προσθέσουμε στο πάνθεο με τις μουσμουλιές και τα/τους εξής:

-Τους φιλελέ μοναρχοφασίστες που απορούσαν γιατί πρέπει να τιμάει η ελληνική βουλή κάποιον που έχει καταδικαστεί ως κατάσκοπος της πατρίδας του (αυτοί τουλάχιστον είναι ειλικρινείς και ας μην έχουν την κριτική ικανότητα να ξεχωρίσουν τους κομμουνιστές -πχ τον Μπελογιάννη- από ένα Συριζαίο, σαν τον Τσίπρα.

-τους ριψάσπιδες που συμπληρώνουν ιδανικά την παραπάνω κατηγορία και τιμούν ως ήρωα τον Μπελογιάννη, για να θάψουν το κόμμα του. Κακή ώρα όπως ο Δ. Φύσσας (καμία πολιτική σχέση με τον Παύλο) που έχει γράψει μεταξύ άλλων το χυδαία αντικομμουνιστικό μυθιστόρημα "Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος". Και τον Τάκη Λαζαρίδη, που τον επικαλείται στην κατακλείδα του ο Φύσσας, και μπορεί να μας απασχολήσει σε προσεχή ανάρτηση. 

-το είδος των απολίτικων (;) που δεν μπορούν να βλέπουν κόμματα να μαλώνουν για την πολιτική κληρονομιά που άφησε ως παρακαταθήκη ο Μπελογιάννης και για το ποιος έχει δικαίωμα -και ποιος όχι- να τον τιμά.

-τη δημοσιογράφο της ΕΤ-3 που είχε καλεσμένο τον Γκικόπουλο (τον ερασιτέχνη που υποδύθηκε το ρόλο του Μπελογιάννη στην ταινία του Τζίμα "ο άνθρωπος με το γαρίφαλο"), τον ρώτησε ρητορικά πού θα βρισκόταν πολιτικά ο Μπελογιάννης σήμερα, αν ζούσε, και έφριξε όταν ο Γκικόπουλος της απάντησε πολύ φυσιολογικά "στο ΚΚΕ", γιατί δε θα μπορούσε να τον φανταστεί κάπου αλλού εκτός από το κόμμα με το οποίο συνδέθηκε.

-τους αριστεροχωριάτες στα social media που κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια και κριτικάρουν το ΚΚΕ που βρέθηκε στην ίδια εκδήλωση μαζί με τον Τσίπρα, που ήθελε να αντλήσει πολιτική υπεραξία και να πουλήσει λεζάντα. Και να στο λέει αυτό -ότι του κάνεις αβάντα δηλ- ποιος; Οι ΛΑΕτζήδες...

Που είχαν όμως κι άλλη μεγάλη στιγμή. Δεν εννοώ την κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν με αφορμή την επίσκεψη Τσίπρα στα εγκαίνια του μουσείου, μαζί με Ανταρσυα και ΕΕΚ (!;). Αλλά ένα κομμάτι της Ίσκρα για τη συνάντηση του Πούτιν με τη Λεπέν, που θρηνούσε για το λάθος του Ρώσου ηγέτη...

Κι ύστερα κάποιοι (που φλερτάρουν συστηματικά με το Λαφαζάνη) θεωρούν άδικη την κριτική του ΚΚΕ στον ευρωσκεπτικισμό της ΛαΕ, ότι επιλέγει συμμαχία με συγκεκριμένο ιμπεριαλιστή, κοκ. Το τσουβάλιασμα με τους ακροδεξιούς όμως μόνοι τους το επιλέγουν, δεν το κάνει κάποιος άλλος.

Μπορείτε επίσης να δείτε την αναφορά στο σημερινό πρωτοσέλιδο των Νέων (κάτω δεξιά) και ένα θέμα του News247 για τα μαθήματα ιστορίας του Κουτσούμπα στον Τσίπρα.

* * *

Καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία για το 20ό Συνέδριο (και τη μυστική έκθεση που θα μοιράσει την τελευταία μέρα στους συνέδρους ο ΓΓ -που να μου το θυμηθείς, θα το χρησιμοποιήσουν πολλοί ως πρωταπριλιάτικο αστείο), τα δεκάδες χαιρετιστήρια μηνύματα που φτάνουν από κομμουνιστικά κι εργατικά κόμματα όλου του κόσμου είναι μια ευκαιρία να φρεσκάρει ή να εμπλουτίσει κανείς τις γνώσεις του για την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, και παράλληλα να του γεννηθούν νέες απορίες.

Μπορεί να δει πχ ΚΚ από εξωτικά μέρη όπως τη Σουαζιλάνδη! Ή από πολιτικά (μιλώντας) εξωτικά μέρη, όπως το Πουέρτο Ρίκο και το Λουξεμβούργο που κανονικά θα είχε λιγότερες πιθανότητες και από το Λέτσοβο να έχει κομμουνιστές και μάλιστα κόμμα ολόκληρο κι όχι μια οργάνωση βάσης.

Μπορεί να δει ονόματα που θα του τραβήξουν την προσοχή, όπως το ΚΚ Μακεδονίας, και το ΚΚΣΕ* που ζει και βασιλεύει σα μεγαλέξανδρος και έχει μάλιστα και τμήμα του στη Λευκορωσία! Ή όπως η 5η συνάντηση ΚΚ της Κ. Αμερικής και του Παναμά, που όμως δεν περιλαμβάνει το Κόμμα Λαϊκής Πρωτοπορίας της Κόστα Ρίκα, με το πρωτότυπο σήμα-έμβλημα.

Τα εξίσου αξιοπερίεργα σήματα του ΚΚ Βοημίας-Μοραβίας (με το κερασάκι) και του ΚΚ Σλοβακίας όπου πιθανότατα έχουν απαγορευτεί τα κομμουνιστικά σύμβολα και επιστρατεύουν τη φαντασία, για να ξεπεράσουν το σκόπελο.

Τον ήλιο (που δεν ανατέλλει ούτε πρασινίζει) στο σήμα του Σουδανικού ΚΚ και του Ρουμάνικου Σοσιαλιστικού Κόμματος, που δεν πρέπει να συγχέεται με το Ρουμανικό ΚΚ - ΧΧΙ αιώνα, που δεν έχει εντάξει απλά τον εικοστό πρώτο αιώνα στο όνομά του, αλλά το έχει βάλει με λατινικούς χαρακτήρες. Και δεν πρέπει να συγχέεται με τη σειρά του με το κόμμα των κοινοτήτων της Ρουμανίας.

Περιττό να πω ότι η ίδια απορία υπάρχει και σε μια σειρά άλλες χώρες, όπως στις ΗΠΑ, όπου το ΚΚ είναι -κάτι σαν- συνιστώσα των Δημοκρατικών, και οι κομμουνιστές είναι αμελητέα δύναμη, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι χωριστά στο Κόμμα Κομμουνιστών ΗΠΑ (που προβάλλει σταθερά τη γραμμή τι Τραμπ, τι Κλίντον, όλοι οι σκύλοι μια γενιά) και το δίκτυο κομμουνιστικών οργανώσεων των ΗΠΑ.

Μπορεί επίσης να μη βγάλει νόημα από την αραβική γραφή στα σήματα κομμάτων όπως το Αιγυπτιακό ΚΚ, κυριλλική γραφή -μαζί με το χάρτη της χώρας- στο Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζαχστάν, κοκ. Αλλά το πιο ουσιαστικό είναι να διαβάσει προσεκτικά τα χαιρετιστήρια μηνύματα όλων των κομμάτων, για να διακρίνει πίσω από τις γραμμές την πολιτική τους γραμμή.

Πχ όπως στο ΚΚ Κούβας, που υπόσχεται πως η επανάσταση θα νικήσει ενάντια σε οποιαδήποτε αντιξοότητα και εκστρατεία, και το Πορτογαλικό ΚΚ, που προβάλλει ένα αντι-ιμπεριαλιστικό σκεπτικό για να αιτιολογήσει τη στάση του και τη στήριξη μιας κυβέρνησης μειοψηφίας -όπως τη χαρακτηρίζει- του αντίστοιχου, πορτογαλικού ΠαΣοΚ, και όχι μιας κυβέρνησης συνεργασίας, όπου συμμετέχουν οι κομμουνιστές, ή μιας "αριστερής κυβέρνησης", όπως παρουσιάζεται από κάποιους.

Αλλά περισσότερα για αυτά, εν καιρώ...