Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

Της γης οι κολασμένοι

Οι εικόνες που έρχονται από την Κω, το Πεδίο του Άρεως κι άλλες γωνιές της ελληνικής επικράτειας, που εξελίσσονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών, προκαλούν φρίκη. Ακόμα πιο φρικτή όμως είναι η αναλγησία της πολιτείας κι η υποκρισία των αρχών, που δεν έχουν ως βασική τους μέριμνα να χτυπήσουν τη ρίζα του προβλήματος, αλλά να το κρύψουν κάτω από το χαλάκι ή από έναν καταυλισμό, για να μη φαίνεται. Αλλά η λογική της στρουθοκαμήλου, όπως και η διαχείριση της μιζέριας στα όρια του συστήματος, έχει κοντά ποδάρια.


Τι είναι αυτό προκαλεί την έξαρση του φαινομένου και τη λεγόμενη «μεταναστευτική κρίση»; Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Συρία, που κάνει το βίο αβίωτο για το λαό της, ανθρώπους κάθε ηλικίας, τον άμαχο πληθυσμό. Τι κάνει γι’ αυτό η διεθνής κοινότητα; Απολύτως τίποτα για να σταματήσει και πάρα πολλά για να υποδαυλίσει τη φλόγα του πολέμου, θέτοντας πχ στον «άξονα του κακού» τη Συρία (και μπορεί να ακολουθήσει και το Ιράν). Εξάλλου δεν υπάρχει καμία «κοινότητα» παρά μόνο συμφέροντα που συγκρούονται και συντηρούν τις πολεμικές εστίες.
Τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση ενάντια στον πόλεμο και την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία; Πολύ καλά ευχαριστώ.
Τι θα μπορούσε να συμβάλει, έστω με αυτά τα δεδομένα, στην ελάχιστη ανακούφιση των μεταναστών και των χωρών υποδοχής τους; Να τους δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα, για να μπορέσουν να κατευθυνθούν σε άλλες χώρες, που δεν αντιμετωπίζουν τόσο οξύ πρόβλημα. Κάτι που θα σήμαινε σύγκρουση με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο της Ε.Ε. και αλλαγή-κατάργηση της συνθήκης «Δουβλίνο 2».

Σε κάθε περίπτωση, όπως λέει κι ένα φιλικό ιστολόγιο, δεν έχουμε μεταναστευτική κρίση, έχουμε ιμπεριαλισμό. Κι ακόμα και για την απλή διαχείριση του ζητήματος (πόσο μάλλον για την οριστική του επίλυση και την αντιμετώπιση των αιτιών του), προβάλλει ως αναγκαίος όρος η ρήξη με τον ιμπεριαλισμό και τους διεθνείς οργανισμούς του. Κάτι που σίγουρα δε συμπεριλαμβάνεται στους πολιτικούς στόχους της κυβέρνησης, όπως εύγλωττα δείχνουν κι οι μνημονιακές συμφωνίες που υπογράφει.

Ναι, αλλά ας θυμηθούμε πως η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν χειρότερη, γιατί έχτισε το απάνθρωπο τείχος του Έβρου και θεωρούσε τους μετανάστες λαθραίους.
Κι αυτό είναι το πολυφορεμένο πολιτικό σωσίβιο, στο οποίο καταφεύγει η πρώτη φορά αριστερά, για να επιπλέει. Μόνο που τα γεγονότα είναι πεισματάρικα, όπως έλεγε ο Λένιν, που τον επικαλέστηκε κι ο πρωθυπουργός σε μια πρόσφατη, ραδιοφωνική του συνέντευξη. Περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, σαν αυτό που κατέγραψε ο τηλεοπτικός φακός στην Κω, και πόσα άλλα που συμβαίνουν πίσω από τις κάμερες, αποδεικνύουν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα ουσιαστικό στον κρατικό μηχανισμό και τους (καθαρά ταξικούς) σκοπούς που υπηρετεί. Κι είναι αυτή η γενική κατεύθυνση, που καθορίζει πάντα το μερικό (κι όχι αντίστροφα): τις αστείες δικαιολογίες που θυμίζουν εποχές ζαρντινιέρας, τα αποτελέσματα της ΕΔΕ που έχει γίνει κάτι σαν τρόπος αρχειοθέτησης τέτοιων υποθέσεων, και την οργανική σύνδεση αστυνομικών αρχών με κυκλώματα διακίνησης ουσιών, που θερίζουν μετανάστες και τους εξαθλιώνουν ακόμα περισσότερο.

Και κάτι ακόμα. Αν οι μετανάστες είναι αδέρφια μας, αυτό δε μας καθιστά κάποιο είδος πλούσιου συγγενή, που τους δίνει συμβολική βοήθεια αφ’ υψηλού, εν είδει φιλανθρωπίας. Οι μετανάστες δεν είναι πρόβλημα, αλλά έχουν προβλήματα που είναι και γίνονται δικά μας, κάθε μέρα και πιο πολύ. Το μεταναστευτικό είναι δική μας υπόθεση, εικόνα από το παρόν μας και το μέλλον μας. Αν υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα στη γλώσσα και την κουλτούρα, ή η αίσθηση της προσωρινότητας, που βαραίνει ακόμα και στη δουλειά με τους… ιθαγενείς (πχ σε χώρους εργασίας με συμβασιούχους), δεν μπορεί να είναι άλλοθι για την απραξία μας, αλλά λόγος για να ενταθούν στο έπακρο οι προσπάθειες.
Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών για όσα γίνονται. Κι αν αδιαφορήσουμε για τους μετανάστες, εάν κρύψουμε το πρόβλημα κάτω απ’ το χαλάκι της συνείδησής μας, ας είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε τη δική τους μοίρα, κι όλοι μαζί την ήττα μας, την ήττα της τάξης μας.

Αναδημοσίευση από Ατέχνως

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σωστά, η πείνα δεν συγκρατιέται όσους φράχτες και να σηκώσεις. Και οι άνθρωποι αυτοί δεν έρχονται για τουρισμό, ούτε όνειρο ζωής τους ήταν να μείνουν στην Ελλάδα. Αλλά...
1) μεγάλο μέρος τους είναι λιποτάκτες και προδότες της χώρας τους, άφησαν άλλους να μείνουν πίσω και να πολεμήσουν τους τζιχαντιστές.
2) κάποιοι είναι είτε μέλη του ISIS, είτε της αντιπολίτευσης σε υπηρεσία
3) σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς απλά να διέρχεται τη χώρα χωρίς έλεγχο, είτε είναι Ναοτοικά στρατεύματα, είτε μετανάστης.
4) Το μεταναστευτικό δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από καμία χώρα μεμονωμένα, εκτός αν αποφασίσει να βουλιάζει κάθε καράβι με μετανάστες και ναρκοθετήσει τα σύνορά της.
5) Τα προηγούμενα θεωρώ πως ισχύουν ανεξαρτήτως καπιταλισμού ή σοσιαλισμού.

προσωπικά θεωρώ πως θα έπρεπε να συγκεντρώνονται και να παραμένουν σε περιορισμένους/ελεγχόμενους χώρους με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης έως ότου προωθηθούν στην χώρα υποδοχής ή απελαθούν στην χώρα προέλευσης.

Σκληρό; Ίσως, αλλά σκέφτομαι πως αν άρχιζαν να έρχονται κατά χιλιάδες καθημερινά μετανάστες στην Κούβα προκειμένου να περάσουν στις ΗΠΑ, κάπως έτσι θα το αντιμετώπιζε και όχι αφήνοντας τον καθένα να λιάζεται στην κεντρική πλατεία της Αβάνας και να κόβει ανενόχλητος βόλτες.

Λέων

Ανώνυμος είπε...

Όσο για το τι κάνει η διεθνής κοινότητα και η Ελληνική κυβέρνηση για να σταματήσει τον πόλεμο στη Συρία η απάντηση είναι τίποτα αλλά αυτό δεν είναι λάθος, όπως καταλαβαίνω την θέση του ΚΚΕ...
«Λέμε κατηγορηματικό όχι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας με οποιονδήποτε τρόπο. Φέρουν βαριές ευθύνες οι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να δώσουν γη και νερό στους φονιάδες των λαών. Ευθύνες έχουν και οι πολιτικές δυνάμεις εκείνες οι οποίες υιοθετούν κάθε ιμπεριαλιστικό πρόσχημα, όπως επίσης συσκοτίζουν το πραγματικό περιεχόμενο του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Ο μόνος αρμόδιος να καθορίσει τις εξελίξεις στη χώρα του είναι ο ίδιος ο συριακός λαός, και βέβαια όχι οι ιμπεριαλιστικές πολύμορφες, στρατιωτικές, πολιτικές, οικονομικές, επεμβάσεις, όπως και αν ονομάζονται αυτές, όποια μορφή και αν παίρνουν, είτε τη μορφή του ιμπεριαλιστικού πολέμου όπως τώρα, είτε τη μορφή της ιμπεριαλιστικής ειρήνης»...Αυτά συμβαίνουν όταν απαντάς με συνθήματα στα περίεργα προβλήματα που βάζει η ζωή. Από την άλλη,καταλαβαίνω πως αν αρχίσουμε τις εξαιρέσεις στο τέλος ξεχνάμε τον κανόνα.

Για να υποδαυλίσουν τον πόλεμο βέβαια κάνουν πολλά

Με εκτίμηση
Λέων

κομιξ είπε...

Χμ...

κομιξ είπε...

Η διαχρονική πολιτική της σοσιαλιστικης επανάστασης στο μεταναστευτικο είναι η ταξική αντιμετώπιση και για τους προλετάριους που θέλουν πιλιτικο άσυλο ή εργασίας, και για τους ταξικούς εχθρούς, πράκτορες-με διάφορες μάσκες.

Ανώνυμος είπε...

Μερικές ερωτήσεις για τον Λέοντα:

Οι γυναίκες με τα παιδιά στην αγκαλιά είναι λιποτάκτες και τζιχαντιστές;

Οι άνθρωποι που φεύγανε από τη φλεγόμενη Σμύρνη με τα καράβια το 22 ήτανε λιποτάκτες; Γιατί αυτούς εδώ τους αντιμετωπίζεις διαφορετικά;

Για ποια διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη μιλάμε, όταν δεν κάνουμε ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ για να ταϊσουμε και να περιθάλψουμε τα ταξικά μας αδέρφια που ξεβράζει στην πόρτα μας ο ιμπεριαλισμός; Αν δεν απαιτούμε και δεν εκβιάζουμε με όλα τα μέσα την κυβέρνηση του ιμπεριαλιστικού μας κράτους να χτίσει χώρους ανθρώπινης φιλοξενίας;

Επίσης, καλά τα υποθετικά σενάρια περί Κούβας και ΗΠΑ, αλλά να ακουμπάνε έστω λίγο στην πραγματικότητα. Έχει καμιά συμφωνία τύπου Δουβλίνου η Κούβα με τις ΗΠΑ ώστε να είναι αναγκασμένη νομικά να κρατάει τους μετανάστες εγκλωβισμένους στην πλατεία της Αβάνας, άμα θέλουν να φύγουν; Έχει η Κούβα ή οποιοδήποτε σοσιαλιστικό κράτος 30% ανεργία όπως η Ελλάδα, ώστε οι μετανάστες να μη μπορούν να εγκατασταθούν και να δουλέψουν ακόμα και αν το θέλουν, και να είναι ντε φάκτο καταδικασμένοι να φυτοζωούν στο περιθώριο της κοινωνίας, κλέβοντας και ζητιανεύοντας; Υπάρχουν άχρηστοι ή περισσευούμενοι συνειδητοί εργάτες στον σοσιαλισμό;

Νίκος SB

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η δική μου εκτίμηση πάλι Λέων είναι πως πρόκειται για τόσο άστοχα σχόλια, που είναι σχεδόν ύποπτα.

Ανώνυμος είπε...

Μάλιστα, άρα δεν συμφωνούμε καν στο ότι είναι προβληματικό 20άρηδες και 25άρηδες να μην πολεμούν ενάντια στην άλωση της χώρας τους από φανατισμένους μισαλλόδοξους. Ωστόσο θα συμφωνήσω και με τους 3 τόσο στο εξ ορισμού ύποπτο των διαδικτυακών σχολίων όσο και στα
"Η διαχρονική πολιτική της σοσιαλιστικης επανάστασης στο μεταναστευτικο είναι η ταξική αντιμετώπιση και για τους προλετάριους που θέλουν πιλιτικο άσυλο ή εργασίας, και για τους ταξικούς εχθρούς, πράκτορες-με διάφορες μάσκες."

"Για ποια διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη μιλάμε, όταν δεν κάνουμε ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ για να ταϊσουμε και να περιθάλψουμε τα ταξικά μας αδέρφια που ξεβράζει στην πόρτα μας ο ιμπεριαλισμός; Αν δεν απαιτούμε και δεν εκβιάζουμε με όλα τα μέσα την κυβέρνηση του ιμπεριαλιστικού μας κράτους να χτίσει χώρους ανθρώπινης φιλοξενίας"

διατηρώντας τις αρχικές μου επιφυλάξεις.

καλή δύναμη
Λέων

Ανώνυμος είπε...

Γιατι υποπτα; Αμα δε βγαζεις κιχ για ιμπεριαλισμο και παλη των ταξεων ειναι αυτονοητο οτι καποια στιγμη θα βγαλεις "προδοτες του εθνους" τους μεταναστες. Και σε αυτο παροτι οι καταβολες λειτουργουν λιγο αντανακλαστικα στην αρχη δεν αναιρουν την πολιτικη εξελιξη. Ο.Χ.Ε.Π.

Καθηγητης Nikolay Vasilyevich Ustryalo είπε...

Με το γαντι τους φερονται λεμε.

M. είπε...

Σφυροδρεπανε, οσο και εαν θεωρητικά η "ταξική αντιμετώπιση" προβαλεται σαν σωστη προσεγγιση στο μεταναστευτικο, οστωσο απεχει πολυ απο το να το παρουσιαζουμε σαν λυση. Η αδυναμια της χωρας να προσφερει τα αυτονοητα στους ιδιους τους πολιτες της, η ανεργεια και η ανεχεια πολαπλασιαζουν την αρνητικοτητα του λαικου κοσμου προς τους μεταναστες.Αν σε αυτο προσθεσουμε και την ιδιομορφια που εχει πολιτικα,θρησκευτικα και πολιτισμικα το σωμα μεταναστων, κανει την οποια προσαρμογη τους,σχεδον αδυνατη κατω απο αυτες τις συνθηκες. Φοβαμαι οτι το μεταναστευτικο,ετσι οπως επιδεινώνεται εξακολουθει να οδηγει τον κοσμο σε ακραιες ιδεολογιες κατι που αποδεικνύεται και απο την γιγαντωση της ΧΑ η οποια παιρνει περισσοτερες ψηφους για το αντιμεταναστευτικο παρα για το αντιμνημονιακο της λογο. Θα πρεπει να γινει περισσοτερη δουλεια στο τομεα του μεταναστευτικου γιατι και τωρα και στο μελλον ειναι ενα θεμα που θα το βλεπουμε μπροστα μας. Θελει περισσοτερη δουλεια και στο τροπο που προσεγγιζουμε τους μεταναστες οι οποιοι δεν ειναι αυτονοητο οτι διαθετουν ταξικη συνειδηση,ουτε οτι ειναι φιλικοι προς το Κομμα. Το παθημα των αναρχικων που προσπάθησαν να τους προσεγγισουν και τελικα αποδειχθηκε οτι ειχαν να κανουν με θρησκοληπτους φανατικους, ειναι ακομα νωπο. Θελει λοιπον συγκεκριμενες θεσεις και προτασεις το ζητημα αλλιως αν συνεχιστει αυτη η κατασταση, θα το πληρωσουμε ολοι μας. Το να μαζευεις χιλιαδες μεταναστες στην ομονοια χωρις καποιο σχεδιο, αργα ή γρηγορα θα δημιουργησει εξεγερση και μετα πως θα πεισεις τον κοσμο να μην αποκτησει αντιληψεις και να αντιδρασει σαν στο αγ.Παντελεήμονα;

Ανώνυμος είπε...

Ταξική συναδέλφωση με τους μετανάστες-πρόσφυγες. Ναι, και με τους "θρησκόληπτους". Χειρότεροι από Ελληνάρα ευρωλάγνο μικροαστό δε μπορεί να είναι. Να παλέψουμε να ενταχθούν όσοι περισσότεροι γίνεται ως ενεργά μέλη του ταξικού κινήματος. Στο κάτω κάτω, μόνο έτσι αντιμετωπίζεται η όποια θρησκοληψία.

Για τη μικροαστική "λογική" βέβαια, αυτά είναι αδιανόητα, αφού φαντάζει τόσο απεχθής η συναναστροφή με τον "κατώτερο" (μη Ευρωπαίο) ξένο, και άρα "λογική" η στροφή του "λαϊκού κόσμου" προς το φασισμό.

Νίκος SB

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

δυστυχως η "γαγγραινα" στην κοινωνια εχει προχωρησει και σε ...υγιη (ως χτες ) κυτταρα ! Ο Ιμπεριαλισμος θα κανει ολες τις τσουκνιδες να ανθισουν τελικα ...
(τραγικη διαπιστωση απο σχολια ΚΑΙ σε συντροφικα ιστολογια πλεον )

Ανώνυμος είπε...

Η αδυναμια της χωρας να προσφερει τα αυτονοητα στους ιδιους τους πολιτες της, η ανεργεια και η ανεχεια πολαπλασιαζουν την αρνητικοτητα του λαικου κοσμου προς τους μεταναστες.

@Μ.
Φοβάμαι πως και η ορολογία που χρησιμοποιείς απηχεί την αστική προπαγάνδα. Αν είναι έτσι, συγγνώμη που θα γράψω πράγματα χιλιοειπωμένα, αλλά ίσως χρειάζεται...

Η "αδυναμία" της χώρας "να προσφερει στους ιδιους τους πολιτες της", είναι κάποια εγγενής αδυναμία, όπως έλλειψη φυσικών πόρων; Ή αποτέλεσμα του τρόπου παραγωγής και της κρίσης του;

Ποια είναι τελικά τα "αυτονόητα" που θα όφειλε να προσφέρει η χώρα στους "ιδιους τους πολιτες της"; Αρκετοί μικροαστοί εξακολουθούν να θεωρούν αυτονόητα όλα όσα απολάμβαναν πριν το βάθεμα της κρίσης και τα έχασαν ή τα χάνουν, ενώ για μέλη της εργατικής τάξης δεν ήταν αυτονόητα ούτε τα εντελώς απαραίτητα και τότε που δήθεν όλοι ευημερούσαν. Από την άλλη, τα κέρδη που εξακολουθούν να καρπώνονται οι μέτοχοι και οι διαχειριστές των μονοπωλιακών ομίλων (και όχι μόνο) είναι αδιανόητα για τον κοινό νου. Κι ας είναι εξίσου πολίτες όλοι οι παραπάνω.

Η ανεργία και η ανέχεια πράγματι "πολαπλασιαζουν την αρνητικοτητα του λαικου κοσμου προς τους μετανάστες", αλλά αυτό συμβαίνει με τη μεσολάβηση της κυρίαρχης ιδεολογίας και της σχετικής προπαγάνδας. Φυσικά αυτή η κατάσταση πρέπει να ληφθεί υπόψη, φυσικά χρειάζεται και καλύτερη δουλειά και μεγάλη ευελιξία, αλλά ποιο το όφελος για το ταξικό κίνημα αν δείξει ότι "πάει με τα νερά" τέτοιων αντιλήψεων; Αν δείξει δηλαδή ότι τις φοβάται και γι' αυτό τους υποτάσσεται, αντί να τις καταπολεμά ανοιχτά, σταθερά και να προσπαθεί να τις ανασκευάζει με κάθε διαθέσιμο μέσο;

gdmn1973

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

gdmn 1973
Θα πρότεινα την εξής μετάφραση:
άρνηση (αν είναι "αδυναμία" δεν ξέρουμε, αλλά τόσο το χειρότερο) της αστικής τάξης (χώρας) να προσφέρει μερίδιο από την εκμετάλλευση των λαών, που "στέλνουν" μετανάστες, (τα αυτονόητα) στους ίδιους τους "δικούς της" πολίτες, η ανεργία και η ανέχεια πολαπλασιάζουν την αρνητικότητα του λαικού κόσμου προς την πολιτική αυτή, που όμως επιδέξια φορτώνεται στους μετανάστες."
Νομίζω, πως έτσι φωτίζεται καλύτερα το θέμα.
Και για να το αποδώσω σε ρέουσα, χωρίς τις παρενθέσεις:
άρνηση της αστικής τάξης να προσφέρει μερίδιο από την εκμετάλλευση των λαών, που "στέλνουν" μετανάστες, στους ίδιους τους "δικούς της" πολίτες, η ανεργία και η ανέχεια πολαπλασιάζουν την αρνητικότητα του λαικού κόσμου προς την πολιτική αυτή, που όμως επιδέξια φορτώνεται στους μετανάστες."
Η σαπίλα είναι γενική.
Καταρχήν οι "πολίτες" των ιμπεριαλιστικών χωρών δεν είναι μονοσήμαντοι: Υπάρχουν ανάμεσά τους:
1. Οι αστοί+μικροαστοί, που ζουν από υπεραξία της εκμετάλλευσης (σε διαφορετικό βαθμό) των προλεταρίων των ίδιων των χωρών τους, και,
2. Οι προλετάριοι αυτών των χωρών, που είναι μεν εκμεταλλευόμενοι από τους προηγουμένους, όμως, σε σχέση με τους προλεταρίους άλλων, υποδεεστέρων στην ιεραρχία, χωρών, (όχι απαραίτητα μη ιμπεριαλιστικών) παίρνουν και ένα μερίδιο από την εκμετάλλευση, που ασκούν οι αστοί της δικής τους χώρας στις υποδεέστερες χώρες, (ιμπεριαλιστικές η μή, δεν βλέπω νάχει και καμιά ειδική σημασία στην εποχή του γενικευμένου ιμπεριαλισμού).
Το "κακό" είναι ότι, καθώς γενικεύεται ο ιμπεριαλισμός (πες το και "παγκοσμιοποίηση", μη χαλιώμαστε), το "μερίδιο", που λέγαμε, δηλαδή η εξαγορά των προλεταρίων των ανωτέρων ιεραρχικά ιμπεριαλιστικών χωρών, τείνει να ...μηδενίζεται!
"Ανταγωνιστικότητα", ονομάζεται το προτσές αυτού του μηδενισμού, δηλαδή της εξίσωσης προς τα κάτω.
Κι αντί οι προλετάριοι των παραπάνω χωρών να ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν το μέλλον, και πως θα το κουμαντάρουν, αυτοί (επιδέξια καθοδηγημένοι=παραπλανημένοι, δεν το συζητώ) κοιτάνε στο ...παρελθόν(!) και στα προνόμια ενός κόσμου, μιας τάξης πραγμάτων, που πια ανήκει στο παρελθόν.
Αυτά για τους "πολίτες" των ιμπεριαλιστικών χωρών, δηλαδή και εμάς.
Τώρα για τους "μετανάστες", πολλά μπορώ να συζητήσω. Καταρχήν είναι σίγουρο, πως δεν ανήκουν στην μεγαλοαστική τάξη της προέλευσής τους, γιατί απλά δεν θα μπαίνανε σε ...βάρκες!
Μπορώ να δεχτώ, πως, εκτός από τους φυγάδες (=πολιτικοί πρόσφυγες), οι περισσότεροι δεν ανήκουν στο προλεταριάτο της προέλευσής τους, γιατί τα λύτρα της διακίνησης τους είναι πολλά, ειδικά για προλεταρίους χωρών με μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα κάτω από ~5000$. Σίγουρα δεν είναι και ...κομμουνιστές(!), η έστω "προοδευτικοί" - μάλλον ευρωληγούρια και απολίτικοι φιλοκαπιταλιστές είναι οι περισσότεροι. Ενα συνοθύλευμα, με πολλούς απάτριδες, θρησκόληπτους η και κοσμοπολίτες ανάμεσά τους.
Αλλά αυτά τα θεωρώ ήσσονα ζητήματα, καθόσον αφορά την αντιμετώπισή τους. Ο,τι και νάναι, είναι πολύ μικρότερες οι ευθύνες τους από αυτές (ακόμη και) των προλεταρίων των χωρών προορισμού. Δεν προκάλεσαν αυτοί τους πολέμους και ο ιμπεριαλισμός δεν ξεκίνησε από τις δικές τους χώρες.
Πιστεύω, πως η μόνη σωστή αντιμετώπιση του θέματος, Η ΤΑΞΙΚΗ, επιβάλλει τις ευθύνες και τα βάρη για την επίλυσή του στην ε.τ. των ανωτέρων ιεραρχικά ιμπεριαλιστικών χωρών.
Αν και η πρωτοβουλία για την επίλυσή του μπορεί να ανήκει σε αυτές τις τάξεις, δεν μπορώ να το απαντήσω αυτή τη στιγμή.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Δυστυχως η Ελλαδα,και η καθε χωρα μεμονωμενα,ανεξαρτητως σοσιαλισμου ή καπιταλισμου,δεν μπορει να βοηθησει ουσιαστικα τους περισσοτερους ανθρωπους που φτανουν εδω.Υπαρχει ενα οριο ανθρωπων που μπορει να συντηρησει καθε χωρα μια δεδομενη στιγμη,ακομα και αν αυτη ειναι σοσιαλιστικη.

Το προβλημα της μεταναστευσης θα μπορουσε να λυθει μονο με την επικρατηση του σοσιαλισμου σε ολες ή τουλ. τις περισσοτερες χωρες του πλανητη.Το να τους παρεχεις φιλοξενια και να τους αφηνεις να πηγαινουν στις χωρες που επιθυμουν ειναι καλυτερο απο το να τους βουλιαζεις τις βαρκες,αλλα δεν ειναι λυση.

Αναυδος είπε...

δεν ειμαι και τοσο σιγουρος οτι το προσφατο προβλημα με τους μεταναστες ειναι αλυτο για αντικειμενικους λγους. Η Τουρκια αυτη τη στιγμη 'φιλοξενεί' πάνω από 1,5 εκ. πρόσφυγες οπως τεραστιοι είναι οι αριθμοί και στο Λιβανο και η Ευρωπη αδυνατει να δεχτεί μερικές δεκαδες ή ακομη και εκατονταδες χιλιαδες ?

Οι λογοι ειναι πρωτιστως πολιτικοι και σχεδον καθολου οικονομικοι

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ, Σεχτάρ.

Με αφορμή την κατακλείδα του κειμένου σου και παρατηρώντας τους προεκλογικούς διαξιφισμούς στις ΗΠΑ, όπου ο υποψήφιος των ρεπουμπλικανών χρησιμοποιεί απροκάλυπτα φασιστική - ρατσιστική ρητορεία, ανάγοντας το θέμα της μετανάστευσης σε ζήτημα ύπαρξης του κράτους και υποσχόμενος την απέλαση πάνω από 10 εκ. λατινοαμερικανών με σκοπό δήθεν την απελευθέρωση (!) ισάριθμων θέσεων εργασίας, διερωτώμαι τι πρωτοβουλίες μπορεί να πάρουν οι αστικές τάξεις στις χώρες που αναφέρεις και πόσο αυτές θα θυμίζουν "τελική λύση"... Αλλά κι αυτό, πρόβλημα της ε.τ. είναι και θα το βρει μπροστά της ότι και να γίνει.

gdmn1973

Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδιά, τι λέμε τώρα; Σε τι μπλογκ βρισκόμαστε;

"Υπαρχει ενα οριο ανθρωπων που μπορει να συντηρησει καθε χωρα μια δεδομενη στιγμη,ακομα και αν αυτη ειναι σοσιαλιστικη."

Από πότε μια σοσιαλιστική χώρα "συντηρεί" ανθρώπους; Οι άνθρωποι δεν παράγουν; Ξαναλέω, υπάρχουν άχρηστοι εργάτες στο σοσιαλισμό;

Κι επειδή δεν έχουμε σοσιαλισμό, αλλά καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό: ποιο είναι αυτό το "όριο" που λες για μια καπιταλιστική χώρα; Ποιος το καθορίζει; Ο Λίβανος με 1,5εκ. πρόσφυγες σε 5εκ. πληθυσμό έχει ξεπεράσει άραγε αυτό το "όριο"; Τι προτείνεις να κάνουν οι Λιβανέζοι κομμουνιστές-εργάτες με τους "υπεράριθμους";

Στην τελική το ζήτημα δεν είναι αν πρέπει ή όχι να έρχονται εδώ οι πρόσφυγες, ή αν μπορεί να τους "συντηρεί η Ελλάδα". Προφανώς και δεν μπορεί. Ούτε 1εκ. ανέργους μπορεί να "συντηρεί η Ελλάδα", και δεν αποπειράται καν να το κάνει (μόνο στο 10% δίνει επίδομα). Μήπως να διώξουμε και τους ανέργους;

Το θέμα είναι το εξής: οι άνθρωποι αυτοί, είναι θύματα του ιμπεριαλισμού. Το μερίδιο ευθύνης της καπιταλιστικής Ελλάδας στην κατάστασή τους είναι τεράστιο, αλλά κατά τη γνώμη μου δευτερεύον, όσον αφορά την αντιμετώπισή τους από εμάς, καθώς δεν μιλάμε για κάποιο ηθικό ζήτημα, αλλά πολιτικό. Για μένα, το ερώτημα που πρέπει να θέσουν οι κομμουνιστές, είναι το βασικό ερώτημα που θα πρέπει να θέτουν ΠΑΝΤΑ, σε κάθε περίπτωση: Πώς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την παρουσία τους εδώ προς όφελός της κομμουνιστικής υπόθεσης;

Νίκος SB