Καλοκαιρινές απορίες

Βουνό ή θάλασσα;
Αντάρτης στον ΕΛΑΣ ή στο ΕΛΑΝ;
Όταν λέμε «τα μπάνια του λαού» εννοούμε στον ιδρώτα;
Καλύτερα να δουλεύεις και να μη σου δίνουν ποτέ άδεια για διακοπές ή να έχεις διακοπές όλο το χρόνο, λόγω ανεργίας, και να μην μπορείς να πας πουθενά λόγω απορίας (όχι σαν αυτές του τίτλου);

Ελεύθερο ή οργανωμένο; Ή μήπως και τα δύο; Και ποιο σαφάρι κατασκηνωτών είναι καλύτερο; Το ροζ, για να παραπέμπει σε φλαμίνγκο κι άλλα σπάνια είδη, ή το γαλαζοπράσινο, όπως τα νερά στην Κρήτη, προς το Λιβυκό, όπου έγιναν οι τελευταίες διώξεις;

Η Ικαρία είναι σοσιαλιστική νησίδα;
Η έφοδος των σφων στα ξερονήσια του Αιγαίου και τα θερινά τους ανάκτορα, είναι φόρος τιμής στους εξόριστους πολιτικούς μας προγόνους;
Πόσοι γκρούβαλοι θα έκαναν πώς και πώς για μια εξορία στην Ικαρία ή την Ανάφη πχ;
Το σύνθημα λέει: ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε ακρογιαλιές, ποτέ δεν κολυμπήσανε οι κομμουνιστές; Ή δεν το θυμάμαι καλά;

Είσαι θεός ήλιος καλοκαιρινός. Αλλά αν ο ήλιος είναι ο θεός της Ελλάδας, τα αντηλιακά είναι κάτι σαν αντίδοτο (όπως το σκόρδο για το εξαποδώ) και τα σύμβολα των αλλόθρησκων τζιχαντιστών;
Κι οι ψαροντουφεκάδες είναι φονιάδες των βυθών (Αμερικάνοι);
Ψαροταβέρνα ή χασαποταβέρνα; Τι θα μας έρθει φτηνότερα;

Ανεμιστήρας ή κλιματιστικό;
Ψύξη ή καλοκαιριάτικη ίωση;
Ανεμομαζώματα ή ανεμοσκορπίσματα;

Καρπούζι ή πεπόνι; Και ποιος έχει το μαχαίρι; Με τυρί ή χωρίς; (Α ναι, εμείς στο βορρά, λέμε τυρί τη φέτα. Ενώ φέτα καρπούζι με φέτα, πώς να πάει δηλ;)
Τα κουκούτσια τα καταπίνουμε ή τα φτύνουμε; Και τα παραμύθια που μας σερβίρουν, γιατί τα τρώμε αμάσητα;
Το αντίθετο του καρπουζιού είναι ο Σύριζα (απέξω κόκκινος κι από μέσα πράσινος σαν Πασόκ); Και πότε θα καταλάβουν όλοι οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του πως ήταν μάπα το καρπούζι, για να παν παρακάτω;

Μουντιάλ ή Ολυμπιακοί Αγώνες;
Αποχαύνωση ή ντεμέκ Ολυμπιακή μπίζνα αθάνατη;
Και τι θα κάνουμε φέτος που δεν έχει τίποτα από τα δύο, χωρίς βαρβάρους, χούλιγκαν και λοιπούς κανίβαλους να παθιάζονται με το όπιο του λαού; Ήταν κι αυτή μια κάποια λύση.
Πότε παίζει η Εθνική στο Ευρωμπάσκετ; Πάλι πάνω στο Φεστιβάλ πέφτει;
Θα κάνει καμιά μεταγραφή ο πρόεδρας αν βγούμε από το ευρώ;

Η χαρά για το δημοψήφισμα ήταν μια αγάπη για το καλοκαίρι –κι ούτε καν; Ή μήπως έμοιαζε πιο πολύ με ξεπέτα;
Στα Ιουλιανά πώς άντεχαν κι ήταν εβδομήντα μέρες στους δρόμους; Δε γίνεται να κάνουμε εμείς τα δικά μας Ιουλιανά τον Οκτώβρη, για να είναι και κόκκινος;

Χάνεις κιλά ιδρώνοντας ή απλώς εξατμίζεται το μυαλό; Κι αν είναι έτσι, εμείς οι απλά εύσωμοι, δεν έχουμε μεγαλύτερα πνευματικά αποθέματα από τους άλλους;
Η γονυπετής στάση στην Τήνο δεν είναι λίγο προκλητική για τα θρησκευτικά δεδομένα;

Το ΓΑΠικό ρητό «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» είναι εμπνευσμένο και παρμένο από τα σαπάκια που κυκλοφορούν στο Αιγαίο, παίζοντας κάθε χρόνο με τις πιθανότητες και τα όρια της ασφάλειας; Κι αφού δεν αλλάζουν ποτέ, και κάνουν χρυσές μπίζνες, τι μας απομένει ως επιλογή; Ζήσε επικίνδυνα το μύθο σου στην Ελλάδα: πήγαινε κι εσύ σε ένα νησί με ρετρό καράβι και νιώσε όπως οι παλιοί θαλασσοπόροι, χωρίς να πάθεις σκορβούτο…

Είναι ιδέα μου ή η Μαντώ τραγουδάει στην πραγματικότητα:
Αυτό το καλοκαίρι θα επαναστατήσω, τίποτα δε θα σκεφτώ
Αυτό το καλοκαίρι θέλω να γνωρίσω ακόμα έναν «υπαρκτό»
(σ.σ.: εξ ου και «σοσιαλισμός που γνωρίσαμε»)

Στο σοσιαλισμό θα έχουμε καύσωνες;
Απάντηση: Πιθανότατα ναι, αλλά δε θα πεθαίνει κόσμος από τις «ακραίες καιρικές συνθήκες». Και δε θα αυξάνεται τεχνητά η μέση θερμοκρασία, εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας και της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Μήπως όμως όλα αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός;
Μα τα δικά μας όνειρα είναι παντός καιρού. Κι είναι ο εφιάλτης των εκμεταλλευτών.

Αναδημοσίευση από Ατέχνως