Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

Τι να διαβάσω για το ΔΣΕ

Αυτές τις μέρες είναι η επέτειος των τελευταίων μαχών που έδωσε ο κύριος όγκος των δυνάμεων του ΔΣΕ στο Γράμμο, κι η κε του μπλοκ σκέφτηκε να φτιάξει μια ενδεικτική λίστα με προτεινόμενα βιβλία, που μπορεί να εμπλουτιστεί με τις δικές σας προτάσεις.

Στα χρόνια της ανασυγκρότησης για το κόμμα (που επέβαλαν τα απόνερα της γκορμπατοσφικής "ανασυγκρότησης"-περεστρόικα), γράφτηκε ο πρώτος τόμος του δοκιμίου ιστορίας του κόμματος (που πιάνει ως το 49', που τελειώνει ο πόλεμος) και "η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ". Ο πρώτος τόμος αποφασίστηκε να ξαναγραφτεί κι υποθέτω πως θα ολοκληρωθεί και θα κυκλοφορήσει μες στους επόμενους μήνες. Σε αντίθεση με τον κουρνιαχτό που θα σηκωθεί για το "ξαναγράψιμο της ιστορίας", την αναθεώρησή της και δε συμμαζεύεται, προτιμώ να κρατήσω μια διευκρίνιση του Κ. Σκολαρίκου, που σε μια εκδήλωση είχε τεκμηριώσει την ανάγκη να ξαναγραφτεί ο τόμος αυτής της περιόδου, όχι στη βάση μιας διαφορετικής οπτικής που θα διορθώνει παλιά λάθη, αλλά επειδή τότε δεν υπήρχαν τα εργαλεία κι οι πρόσφατες θεωρητικές επεξεργασίες, για να προσεγγίσουμε κριτικά κι ολοκληρωμένα κάποια ζητήματα -όπως πχ το σχήμα της λαϊκής δημοκρατίας- που έμεναν ανοιχτά κι εκκρεμή.


Το στίγμα αυτής της προσέγγισης δίνεται στην πρόσφατη έκδοση της ΣΕ, με τη συλλογή κειμένων κι αρχειακών εγγράφων για το Δημοκρατικό Στρατό (με επιμέλεια του τμήματος ιστορίας της κετουκε), όπου εκτός απ' τη διακήρυξη της ΚΕ για τα 70χρονά του, περιλαμβάνονται πολλές αξιόλογες μελέτες για διάφορες πτυχές του δεύτερου αντάρτικου.
Η έκδοση αυτή συμπληρώνεται, κατά μία έννοια, από το λεύκωμα "φωτογραφίζοντας το ΔΣΕ" με το συγκλονιστικό αρχείο του Απόστολου Μουσούρη, του φωτογράφου του ΔΣΕ, που περιλαμβάνει ένα σημαντικό πλούτο πορτρέτων, καθημερινών στιγμών, σκηνών από το πεδίο της μάχης, κτλ.


Στις πρόσφατες εκδόσεις συγκαταλέγονται δύο βιβλιαράκια που εξιστορούν τον καθημερινό άθλο του υγειονομικού του ΔΣΕ, με τα ανεπαρκή μέσα και τη σιδερένια θέληση: "ενάντια στο θάνατο στο Γράμμο και το Βίτσι" του Γ. Τζαμαλούκα και "το υγειονομικό του ΔΣΕ" του Νώντα Σακελλαρίου.
Αντίστοιχα "εξειδικευμένη" θεματολογία έχουν οι μαρτυρίες κι οι μελέτες που εξετάζουν τη δράση και την ανάπτυξη του δεύτερου αντάρτικου (πολλές φορές σε συνδυασμό με το πρώτο, στη διάρκεια της Αντίστασης) σε τοπική κλίμακα, ανά περιοχές, νομούς και γεωγραφικά διαμερίσματα.

Λίγο παλιότερη είναι η μελέτη του Νίκου Κυρίτση για το ΔΣΕ, που μας δίνει ενδιαφέροντα στοιχεία για τη δύναμή του και την κοινωνική του σύνθεση -ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, σχετικό και με την πολεμική που έχει αναπτυχθεί για την ταξική σύνθεση και, κατ' επέκταση, το στρατηγικό του στόχο.


Φεύγουμε από τις εκδόσεις της ΣΕ (που ελπίζω να εμπλουτιστούν το επόμενο χρονικό διάστημα, μέχρι την κορύφωση των 100 χρόνων του κόμματος, αλλά και μετά από αυτήν) παραμένουμε όμως στη δική μας σκοπιά, για να σταθούμε στην εμβληματική δίτομη ιστορία του εμφυλίου πολέμου του Γ. Μαργαρίτη, που νομίζω ότι στάθηκε καταλυτική γι την προσέγγισή του με το κόμμα. Θυμάμαι ότι δύο σημεία που με είχαν ξενίσει αρχικά ήταν μια σχεδόν ντετερμινιστική έμφαση στις αντικειμενικές συνθήκες, που δεν άφηναν πολλά περιθώρια για διαφορετική έκβαση των Δεκεμβριανών, ακόμα και αν είχε δοθεί οδηγία στις κύριες δυνάμεις του ΕΛΑΣ -που κυνηγούσαν το Ζέρβα στην Ήπειρο- να προσεγγίσουν το λεκανοπέδιο. Κι η εξαντλητική αναφορά σε λεπτομέρειες των μαχών, του αμιγώς στρατιωτικού κομματιού, κτλ.
Κι αν το πρώτο με τον καιρό άρχισα να το βλέπω διαφορετικά, κρατώντας κάποια "ναι μεν, αλλά..." και τις επιφυλάξεις μου, για το δεύτερο κατανόησα τη σημασία που έχει πχ για να αντικρούσουν τη μονομέρεια, τις στρεβλώσεις και τις επιλεκτικές μαρτυρίες που χτίζουν την αφήγηση του "νέου", αναθεωρητικού κύματος στην ιστορία.


Χρησιμοποιώ ως μεταβατικό σύνδεσμο προς το αντίπαλο ταξικό στρατόπεδο τα δυσεύρετα απομνημονεύματα του (αποστάτη) Βλαντά, που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στο δεύτερο αντάρτικο. Και παρά τους δεδομένους περιορισμούς της πολιτικής σκοπιάς από την οποία γράφει (εκ των υστέρων) τα γεγονότα που έζησε, τα λανθασμένα συμπεράσματα και τα απλοϊκά επιχειρήματα με τα οποία απορρίπτει συλλήβδην το λενινισμό ως σύστημα και την προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης, η ματιά του παραμένει διεισδυτική, με κατά διαστήματα απολαυστική γραφή (κατά τη γνώμη μου).

Από την αντίπαλη ταξική σκοπιά, είναι μάλλον πιο ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς το "Φωτιά και Τσεκούρι" του Αβέρωφ ή το σχετικό βιβλίο του Τσακαλώτου (40 χρόνια στρατιώτης της Ελλάδας), που είναι συγκριτικά τίμια μες στον αντικομμουνισμό τους, παρά τα "Εμφύλια Πάθη" του γνωστού διδύμου -τα ψέματα του οποίου ανασκευάζονται εδώ- και το σόλο πόνημα του Μαραντζίδη για το ΔΣΕ. Ενδιαφέρον πρέπει να έχει και το βιβλίο του Γουντχάουζ που παρουσιάζει την αγγλική σκοπιά.

Έχω αφήσει σκόπιμα κενό τον τομέα της λογοτεχνίας, που θα χρειαζόταν μάλλον μια ξεχωριστή παρουσίαση-ανάρτηση. Αναφέρω ενδεικτικά το βιβλίο του λογοτέχνη Δημήτρη Ραβάνη-Ρεντή "το ημερολόγιο της προσφυγιάς ενός αντάρτη", γιατί δεν είναι μυθοπλασία, αλλά μια πολύ δυνατή αφήγηση πραγματικών γεγονότων, που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως υλικό για μυθιστόρημα -όπως σημειώνει εισαγωγικά ο συγγραφέας, μαζί με τη δική του αδυναμία να αποστασιοποιηθεί από αυτό το βιωματικό υλικό και να το παρουσιάσει με άλλον τρόπο.

Υγ: μια αρκετά εκτενή (χορταστική αλλά όχι πλήρη) λίστα για όλη τη δεκαετία του 40', μπορείτε να δείτε σε αυτήν τη σελίδα.

34 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τίποτα να μην διαβάσετε, να τελειώνουμε με τα κόλυβα. Στην τελική υπάρχει και το αφιέρωμα "Γράμμος-Βίτσι" της "δημοκρατίας" (που διαφημίστηκε αρκετά και από άλλα μέσα). Τρέχουν πιο σημαντικά ζητήματα παγκοσμίως που απαιτούν πληκτρολόγιο-καθρέφτη-πατατάκι σε εγρήγορση για παραγωγή ειρωνίας, καθώς διαψεύδονται από τα γεγονότα οι απόψεις των χοντρών και επιβεβαιώνονται οι ατσάλινες του τουίτερ.

Ijon Tichy

λαθραναγνώστης είπε...

@Ijon Tichy
Και να αφήσουμε την ιστορία να τη γράφουν οι Μαραντζίδηδες και οι Πετρόπουλοι, χωρίς να μπορούμε να τους απαντήσουμε?

Νίκος Σαραντάκος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Λαθραναγνώστη, ειρωνικός ήταν ο Ijon Tichy φαντάζομαι. Στρέφει κάπου συγκεκριμένα τα πυρά του εδώ και καιρό. Αλήθεια, επειδή βαρέθηκα από ένα σημείο και μετά να παρακολουθώ την εξέλιξη, ασχολείται κανείς με αυτές τις υπεραναλύσεις; Επειδή καταλαβαίνω ότι παίζει τρελή ειρωνεία στο twitter, ενδεικτικά μπορείς να δώσεις το επίπεδο;
Αν και δεν θέλω να ανοίξω αυτό το ζήτημα, ειδικά σε πολύ σοβαρό ποστ, αποδεικνύεται ότι όποιος κάνει θόρυβο γύρω από τον εαυτό του συνήθως δεν είναι για δω. Το κλείνω μια για πάντα αυτό το θέμα.

Στο προκείμενο, το νέο βιβλίο του Τμήματος Ιστορίας δίνει σοβαρά στοιχεία και παρουσιάζει πλευρές του ΔΣΕ που δεν είχαν αναδειχθεί ως τώρα, πέρα από τα στρατιωτικά. Ας πούμε το άρθρο για την ΠΔΚ έχει τη δική του σημασία, όσον αφορά τις αντιφάσεις ενός τέτοιου βεληνεκούς αγώνα. Και αυτό όχι για να κουνήσουμε το δάκτυλο εμείς οι άκαπνοι, αλλά με το βλέμμα στο μέλλον. Ή το κείμενο για τους λογοτέχνες. Εκεί αναφέρεται ότι αρκετές φορές άλλη στάση απέναντι στην αστική διανόηση είχε ο Ριζοσπάστης και άλλη π.χ. τα Ελληνικά Γράμματα.
Μπροστά στην επανεξέταση και κυκλοφορία του Α' Τόμου, στην οποία θα συμμετάσχει όλο το δυναμικό του Κόμματος προκαλώντας "φρίκη" στους Πετροπουλαίους, έχει μεγάλη σημασία η μελέτη. Και αν κάποιοι θεωρούν τη μελέτη κόλυβα, ας σταματήσουν να ζουν από τις μελέτες τους. Και αν άλλοι τη θεωρούν "ασέλγεια" και "παραχάραξη" ας απαντήσουν αν ο Λένιν παραχάραξε τον Μαρξ μελετώντας την εμπειρία του κινήματος και τις νέες για τότε συνθήκες. Αν ήταν στο χέρι τους θα λέγαμε ακόμα για "μη καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης"...

ΡΓ

Ανώνυμος είπε...

Α, και ο Μικροαστικός Αγώνας ήδη "άσκησε κριτική" στο βιβλίο. Κριτική δεν τη λες ακριβώς, προσωπική επίθεση την λες και π...κη "επίθεση φιλίας" στα "νέα, φιλότιμα παιδιά" που φυσικά δεν έχουν δράμι μυαλό και η ηγεσία τα άγει και τα φέρει.

ΡΓ

Ιστρολλικός είπε...

Λαθραναγνώστη, νομίζω ότι ο Ijon ειρωνεύεται τρολλάροντας τους γνωστούς ιντερνετικούς φωστήρες του Μ-Λ. Μην ψαρώνεις.

zoot horn rollo είπε...

Συριζαιικα κολπα απο τους "true"/"αυτοδιαχειριζομενους". Αλλα μη τους το πειτε.
Θεωρητικος τους ο Κοψιδης.

Ανώνυμος είπε...

Πολυ μενος για τον συντροφο σας τον Πετροπουλο ρε συντροφοι.

Ουτε στο Ριζοσπαστη να εγραψε μεχρι χθες.

Αντρες Νιν.

zoot horn rollo είπε...

Να κι αλλος που κανει το χαζο.

Οσο για τον ΓΠ,επιλογες ειναι αυτες...

Αναυδος είπε...

ακομη και καλοπροαιρετος να ειναι καποιος με τον πετροπουλο πρεπει να ομολογησει οτι το αντι-κκε μενος του τον θετει στην υπηρεσια του ταξικου εχθρου. για να μην το κανει τζαμπα προσεληφθη και στη μεσημβρινη του συριζα οποιοδηποτ χαρακτηρισμο και να του αποδοσει ο καθενας ξεκινωντας απο το εμπαθης μικροψυχος ως το αποστατης και προδοτης δεν θα τον αδικισει

αν εγραφε μεχρι πριν 3 χρονια στο ριζοσπαστης αυτο δειχνει οτι η επαγρυπνηση ειχε χαλαρωσει

οσο για την ερωτηση του νταμπλντορ ο πετροπουλος βγαζει πλεον φραγκα με το αιμα των ηρωων. ταπεινα τα ελατηρια οτι και να γραφει

Ανώνυμος είπε...

Τι παίζει ρε παιδιά με το twitter;Διαβάζω συχνά πυκνά διάφορα υπονοούμενα, αλλά επειδή δεν το παρακολουθώ το μέσο, δεν βγάζω άκρη.Εχει συμβεί κάτι άξιο προσοχής;

Προλεκαλτ

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Μπορεί να είμαι επηρεασμένος από τις μνήμες του οικογενειακού και επαρχιακού περιγύρου μου, αλλά θάθελα να συστήσω μιαν από τις πιο ένδοξες σελίδες του ΔΣΕ, την περίφημη "Τρίτη Μεραρχία", τον ΔΣΕ/Πελοποννήσου, ΚΓΑΝΕ κλπ.
Θα μου πείς, ποιά σελίδα δεν είναι ένδοξη, τι έχουν να ζηλέψουν π.χ. το αντάρτικο της Σάμου, η της Κρήτης. Σίγουρα, αυτές οι αποκομμένες μονάδες προκαλούν τον θαυμασμό μας γιατί δείχνουν την αποφασιστικότητα και τον ηρωϊσμό ενός άλλου κινήματος και μιας άλλης νεολαίας (στο αντάρτικο οι πάνω από τα τριανταπέντε ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα).
Αλλά ανάμεσά τους το άστρο της "Τρίτης" λάμπει, κύρια γιατί άντεξε να πολεμάει δύο και βάλε χρόνια, έφτασε να είναι στρατός με σχεδόν 3000 μαχητές, στρίμωξε άγρια τον μοναρχοφασισμό, του προκάλεσε εσωτερική κρίση εξαναγκάζοντας τον αρχηγό τους, τον στρατηγό Στανωτά να αυτοκτονήσει (να κι ένας, με επαγγελματικό φιλότιμο...) για την αποτυχία του να τον εξοντώσει, κι όλα αυτά με ...ένα καϊκι όπλα και πυρομαχικά, διεθνιστική βοήθεια από την Σ.Ε. μέσω Αλβανίας! Ενάντια σε ταχτικό στρατό εξοπλισμένο σαν αστακό από τους αμερικανούς, αεροπορία και ναυτικό! Και το πιο εντυπωσιακό, από όλη την διοίκησή του όλοι πέσαν σαν ήρωες στις μάχες, μόνο δύο επέζησαν από τυχερές συμπτώσεις και μυθιστορηματικές συνθήκες (Καμαρινός και Κονταλώνης) χωρίς κανείς τους να προδώσει τίποτε, ούτε "δήλωση" και τέτοια, και μόνο ενός τρίτου η επιβίωση είναι μέχρι σήμερα αμφιλεγόμενη, που δυστυχώς αποκήρυξε τον αγώνα του. Δεν το λες και λίγο...
Διάβασα τα βιβλία των Κ. Λέφα και Αρ. Καμαρινού, που με είχαν συναρπάσει. Μάλιστα, το πρώτο, που χρονικά προηγήθηκε, με είχε τόσο συγκινήσει, που ...το ξαναδιάβασα, ελπίζοντας, στο δεύτερο διάβασμα, να ...νικήσει η "Τρίτη Μεραρχία"! [Οι παραπομπές είναι στην "Πολιτεία" λόγω γκούγκλη, αλλά θα συνιστούσα να τα αναζητήσετε στην Σ.Ε., έστω και κανά-δύο ευρώ ακριβώτερα, για να στηρίξουμε και το εκδοτικό.] Διαβάζονται και τα δύο μονορούφι, δε σταματάς ούτε για φαϊ.

Ανώνυμος είπε...

Ηλία, μια ερώτηση, σε παρακαλώ: Μήπως γνώρισες τον Κονταλώνη και ξέρεις αν έγραψε τίποτα προτού πεθάνει;

Προτείνω συμπληρωματικά:

● ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ Α. ΓΕΡΟΖΗΣΗΣ, ΕΠΙΛΕΚΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 1ης ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΔΣΕ ΦΛΩΡΑΚΗ-ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ-ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ — Γράμμος-Άγραφα-Μουργκάνα, Αύγουστος–Σεπτέμβρης 1949, «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ», ΑΘΗΝΑ 2004

● ΔΗΜ. Γ. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ, Ο ΑΝΤΙΣΥΜΜΟΡΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝ 1945–1949, ΑΘΗΝΑΙ 1956 [audiatur et altera pars…]

Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα, περιμένω την ξεχωριστή ανάρτηση για τον τομέα της λογοτεχνίας!

Παρατηρητικός

Νίκος Σαραντάκος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

http://m.902.gr/eidisi/politiki/106587/timisan-gio-toy-grammoy-
eptahoriti-giorgo-giannoyli-foto

Διαβασα προσφατα μια συνέντευξη του Βαφειαδη στα ΝΕΑ λιγο μετα τη μεταπολιτευση καθως και ενα βιβλιο που δε θυμάμαι τον τιτλο ενος πρωην που αναφεροταν στο Μπουλκες και στην υποθεση Γιαννουλη.
Αν καποιος εχει υποψη του κάποιο βιβλιο της Συγχρονης για αυτα τα γεγονοτα ας προτεινει κατι. Δεν ξερω αν το απολίθωμα εχει γραψει σχετικα παλαιότερα.
Γενικά δεν εχω βρει πολλα ντοκουμέντα ή βιβλια για αυτα τα ζητηματα ή για την Τασκενδη και οτι εχω βρει ειναι απο την αστικη σκοπια και φορτισμενα με προσωπικες επιθεσεις και παθη.

ratm

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Νομιζω τα κυριοτερα εχουν καλυφθει ηδη με την αναρτηση και με προλαβε ο Παρατηρητικος γιατι ημουν ετοιμος να προτεινω και γω το Ζαφειροπουλο που τον εμαθα απο τις παραπομπες του Μαργαριτη.

Μπορω να πω οτι το βιβλιο του Μαργαριτη με κουρασε γιατι το 90% ηταν περιγραφες μαχων που δεν με ενδιαφεραν.Καπου στις αρχες του 2ου τομου τα παρατησα.

Σιγουρα δεν ειναι βιβλιο για αρχαριους,και ισως ειναι το μονο βιβλιο στα ελληνικα που περιλαμβανει το συνολο της ιστοριας του εμφυλιου,και ταυτοχρονα ειναι αρκετα λεπτομερες.Οι πολιτικες του εκτιμησεις ηταν ενδιαφερουσες ομως.

Βλεπω στην ηλεκτρονικη μου βιβλιοθηκη μερικους τιτλους γυρω απο τον εμφυλιο που δεν εχω διαβασει ακομα.Αναφερω ενδεικτικα:

α)ΔΣΕ Γερασιμος Μαλτεζος

β)Επανασταση και αντεπανασταση στην Ελλαδα Λεωνιδας Μπολαρης

γ)Επιβουλη και αποτυχια Δημητριος Κουσουλας

δ)Μυστικοι Δρομοι του ΔΣΕ Κωστας Σιαπερας

ε)Αγωνας του ΔΣΕ Βασιλης Μπαρτζιωτας

στ)Ο Ελληνικος Εμφυλιος Πολεμος Ντειβιντ Κλοουζ

ζ)Πως Εσωθη η Ελλας Τσακαλωτος

η)Το χρονικο μιας Εποποιιας - Ο ΔΣΕ στην Ρουμελη Βασιλης Αποστολοπουλος

Απο τα παραπανω,ξεχωριζω τα βιβλια του Τσακαλωτου,του Μπαρτζιωτα και του Κλοοζ.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ρατμ, ξώφαλτσες αναφορές για το Μπούλκες θα βρεις στο βιβλίο του Ραβάνη-Ρεντή, που είναι όμως από τις εκδόσεις Ηριδανός.

Π, έγραψα μόνο ότι χρειάζεται ξεχωριστή ανάρτηση. Δεν είπα ότι μπορώ να την κάνω εγώ.

Ανώνυμος είπε...

Ε, ρε γέλια: ο «Μεγάλος» «τολμάει» να προτείνει λογοτέχνημα του πατρός. Τι μετριοφροσύνη, Θεέ μου! Μου θύμισε μια παλιά πρόταση που τούχε γίνει αλλού κι απ’ άλλη αφορμή (εδώ ολόκληρη: http://leninreloaded.blogspot.com/2013/06/blog-post_863.html?showComment=1372339683759#c3041193664649828621). Την ψάρεψα «γκουγκλίζοντας» (ή «γκουγκλαρίζοντας» είναι το σωστό;) για ξεφωνίσματα του «Μεγάλου» ανά το διαδίκτυο και ιδού το σχετικό απόσπασμα:

Προτείνω στο Ν. να παρατήσει την πολιτική και να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο σπορ στο οποίο έχει διακριθεί με επιδόσεις, την οικογενειακή τυμβωρυχία. Πιο «πολιτισμένα» δεν μπορώ να το θέσω, διότι στην «προχωρημένη υβριστική» ήμουν πάντα σκράπας.

Τελικά κατά τα φαινόμενα ο «Μεγάλος» είναι διαχρονικός στα σπορ που επιδίδεται…

Θεομπαίχτης

λαθραναγνώστης είπε...

Ν.Σαραντάκο, το βασικό θέμα με τον Πετρόπουλο είναι η προσπάθειά του, με εμπάθεια που ξεχειλίζει, να διαχειριστεί την ιστορία και τα ιστορικά ντοκουμέντα, σε βάρος του ΚΚΕ.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Παρατηρητικέ, δυστυχώς δεν γνώρισα τον Κονταλώνη από κοντά. Αλλωστε, μόνο όταν διάβασα τον Καμαρινό έμαθα την ιστορία του, και πως ήταν ζωντανός. Ο ίδιος είχε, νομίζω, επιλέξει την αφάνεια. Το μόνο, που γνωρίζω είναι μια λιτή αναγγελία θανάτου του, που έκαναν οι δικοί του στον Ριζοσπάστη και είναι εύκολο να βρεθεί. Εχω όμως την εντύπωση πως, μετά το αντάρτικο, ασχολήθηκε με το εμπόριο ξυλείας, κάπου στα βόρεια προάστια (Ν. Ιωνία;) και πιθανότατα θα τον γνώριζαν επαγγελματικά σύντροφοι πατωματζήδες.

Ανώνυμος είπε...

Ηλία, σ’ ευχαριστώ! Βρήκα στο «Ρίζο» τη νεκρολογία του:

www.rizospastis.gr/story.do?id=416109

και φωτογραφία του από την εποχή του ΔΣΕ εδώ:

www.rizospastis.gr/story.do?id=4882438

καθώς και φωτογραφία του από το Μακρονήσι εδώ:

http://www.astrosparalio.gr/?p=singlearticle&id=11208

μαζί με βιογραφία του:

http://www.astrosparalio.gr/uploads/pdf/kontalonis_georgios.pdf

Σφυροδρέπανε, συγνώμη, παρανόησα το γραφέν.

Παρατηρητικός

Ανώνυμος είπε...

Δεδομένου ότι υπάρχει συζήτηση που αφορά άμεσα την ανάρτηση, δεν θα ήθελα να αναφέρω πολύ περισσότερα για το θέμα που ίσως κακώς άνοιξα (παρ'ότι δεν το θεωρώ άσχετο της ανάρτησης), όταν μάλιστα ο Φίλης ανοίγει το ζήτημα της αναφοράς του εμφυλίου στα σχολικά εγχειρίδια, η οποία φυσικά πρέπει να είναι ισορροπιμένη κτλ (άρα να περιμένουμε καλύβα-μαραντζίδη απ'την μια, και φλάισερ από την άλλη στην καλύτερη).

Για τους σχολιαστές που ρώτησαν απλώς να επισημάνω ότι αντιιμπεριαλιστική πάλη είναι η επιλογή σωστής ξένης σημαίας (οι κούρδοι μπορεί να πάνε κι άκλαφτοι έτσι όπως έχουν τα πράγματα πχ αλλά τα'θελε ο κώλος τους), οι καλές ανακοινώσεις (κι ας μην λένε και τίποτα για τους κούρδους), τα καλά τουίτς (ας είναι κι αντιφατικά με απόσταση λίγων ωρών, τσαμπουκά και λίγο θράσος να'χεις και φαίνεσαι συνεπής -- πώς να ξέρεις πχ ότι θα μας την έφερνε έτσι ο ταγίπ που τον κατατάξαμε στους κακομοίρηδες για κάμποσο καιρό, στην χειρότερη βγάζεις και τον σκασμό -- αχ βλαδίμηρε --, σάμπως θυμάται και κανείς τι έγραψες χθες ας πούμε;) και τα καλά πατατάκια, κι ας βρεθείς με δεύτερη νατοϊκή βάση στην κάρπαθο και κέντρο επιχειρήσεων στο άκτιο ώστε να γίνει η συρία οικόπεδο μια ώρα αρχίτερα (καλούν και σε διαδηλώσεις οι άλλοι, που είναι τσάτσοι των νατοϊκών ωστόσο και θα ακολουθήσουν και στοιχεία -- και το ξύλο από τους άγγλους ναύτες για ξεκάρφωμα το είχαν φάει, μου έκαναν και κινητοποιήσεις μετά, αλλά δεν μάσησε κανείς ατσάλινος). Για τον ορισμό της ταξικής πάλης ανοίξτε τίποτα από μαρξ, δεν ξέρω, πάντως όλα αυτά που έγιναν καλοκαιριάτικα με τα τρεξίματα για τα νέα μέτρα στα εργασιακά (που κάποιες κασσάνδρες λένε ότι θα κάνουν την υπάρχουσα κατάσταση να φαντάζει παράδεισος -- υπερβολές ως συνήθως, αλλά αφού μόνο με αυτά ασχολείστε) δεν είναι, συνδικαλιές να πούμε. Αν υπάρξει ενδιαφέρον μπορώ να σας εξηγήσω και τι γίνεται και σε όποια χώρα της λατινικής αμερικής γουστάρετε, γιατί όλο μπλέκεστε με κουβάρια κτλ (διαβάστε κανα counterpunch, κανα zerohedge, κανα hellasforce στην τελική), ενώ τα πράγματα είναι απλούστατα και απαντώντας 1-2 ερωτήματα μπορείς να έχεις πλήρη εικόνα.

Ijon Tichy

ΥΓ: Πάλι για selfie τρέχει ο χοντρός;

Ιστρολλικός είπε...

Δύο πράγματα,

α) Καλό είναι να μην συζητάμε για ανθρώπους που δεν συμμετέχουν και μπορεί και να μην διαβάζουν το μπλογκ, το κουτσομπολιό δεν ωφελεί κανέναν. Παρ'όλα αυτά, μιας και άνοιξε η συζήτηση, θέλω να πω ότι αν και διαφωνώ κάθετα οριζόντια και διαγώνια με τις θέσεις που εκφράζει ο ένας εκ των δύο (νομίζω) τουιτεράδων που δικαίως δουλεύει ο Ijon, εκτιμώ γενικά τη στάση που έχει κρατήσει και κυρίως την επιλογή του να μην εκφράσει την κριτική του μεσά από το αρκετά μεγαλύτερης εμβέλειας μέσο που είχε στη διάθεσή του και που τον έκανε γνωστό στο αριστεροχώρι. Τον δεύτερο (αυτόν με τα κόλυβα και τους χοντρούς) ούτε τον ξέρω, ούτε μπορώ να πω ότι τον διαχωρίζω από αριστεροχωριάτες τύπου ΕΕΚ ως προς τη σοβαρότητά του.

β) Ο Ijon σωστά λέει ότι αυτή η συζήτηση δεν είναι τόσο εκτός θέματος όσο φαίνεται. Όσο η κρίση βαθαίνει και το Κόμμα αποδεικνύει στην πράξη την πολιτική του συνέπεια, θα προσεγγίζεται όλο και περισσότερο από ριζοσπάστες διανοούμενους και ευρύτερα στρώματα που δεν έχουν επαφή με την κομμουνιστική παράδωση. Αυτό βέβαια είναι θετικό. Αν περιμέναμε να φτιάξουμε το κίνημα μόνο στη βάση των ΚΚΕ σογιών δεν θα φτιάχναμε λαϊκή συμμαχία αλλά φατρία. Το ζήτημα είναι ότι αυτά τα στρώματα και ιδίως οι διανοούμενοι, κουβαλάνε μαζί τους διάφορες αντιλήψεις, ιδέες και νοοτροπίες που επίσης δεν έχουν σχέση με την παράδωση του ΚΚ. Στο βαθμό που μπολιάζουν την σκέψη και διευρύνουν τους θεωρητικούς ορίζοντες του ΚΚ, παίζουν και αυτές θετικό ρόλο.

Το πρόβλημα δημιουργείται όταν οι εν λόγω διανοητές αρχίζουν να θεωρούν ότι η ποιότητα της συλλογικής σκέψης του ΚΚ υπολείπεται της δικής τους και ότι η συλλογική πείρα που έχει συγκεντρωθεί σε έναν αιώνα κινήματος πρέπει να παίξει δεύτερο βιολί σε οποιαδήποτε 'πρωτοπόρα θεωρία' (ρητορία θα έλεγα εγώ) έχει καρφωθεί στην κεφαλή τους. Έτσι η μελέτη της ιστορίας γίνεται 'κόλυβα' και ο Αντόρνο εφόδιο, γιατί η Διαλεκτική του Διαφωτισμού έχει να μας διδάξει περισσότερα από την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης. Εσχάτως, η μόδα είναι ο ντούρος αντιμπεριαλισμός που κυριαρχεί σε μια μερίδα του Αγγλοσαξωνικού αριστεροχωρίου.

Γενικά αυτή η τάση θα οξύνεται όσο η επιρροή του Κόμματος αυξάνεται και γι'αυτό είναι σημαντικό να αναδειχθεί η ουσιαστική σημασία που έχει η μελέτη της ιστορίας για το μέλλον. Καμία σχέση δηλαδή με "κόλυβα".

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ιστρολλικέ, νομίζω ότι είναι κάπως... "αθώα" ή σχετικά ελλιπής η καλοπροαίρετη ματιά σου στα τουιτερικά δρώμενα, ως προς την ουσία του παιχνιδιού και την κατανομή ρόλων.

Πιστεύω επίσης ότι τα σχόλια του Ijon είναι εύστοχα, επί της ουσίας και σε κρίσιμα ζητήματα. Κι έρχονται ίσως να εξισορροπήσουν ένα κύμα "προσωπολατρικής εξιδανίκευσης" στο δικό μας χωριό (κι όχι το αριστεροχώρι γενικά κι αόριστα), από το οποίο δεν ξέφυγαν κι αναγνώστες-σχολιαστές αυτού του μπλοκ.

Παρόλα αυτά, συμφωνώ μαζί σου ότι δεν έχει μάλλον νόημα να γίνεται εδώ αυτή η συζήτηση, καθώς και με το υπόλοιπο σχόλιό σου.

Ανώνυμος είπε...

Επανέρχομαι καταχρηστικά για να πω στον Ιστρολλικό ότι δεν είναι μόνο 2, είναι τουλάχιστον 6-7 και εμφανίστηκαν οι περισσότεροι σε μια συγκεκριμένη στιγμή (όταν το γνωστό μέσο που αναφέρεις αποφάσισε να κυνηγήσει παγκόσμιες συνωμοσίες κτλ). Η επιρροή τους δε, θεωρώ πως δεν είναι αμελητέα, ειδικά μάλιστα όταν διασταβρώνεται με την προπαγάνδα του υπόλοιπου αριστεροχωρίου (πχ τα όσα γράφτηκαν για τις απεργίες στην γαλλία και την στάση των παμε-πσο, διάφορα που ειπώθηκαν για το προσφυγικό, καθώς και όλα τα περί brexit). Για το αν έχει νόημα η συζήτηση εδώ, ίσως να έχετε δίκιο κι εσύ κι ο οικοδεσπότης (αν και έχει αποδειχθεί ότι συνήθως παρακολουθούν τι γίνεται).

Κλείνω απλώς λέγοντας ότι η συνάφεια όλων των παραπάνω με το θέμα του δσε για μένα βρίσκεται φυσικά όχι απλώς σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά κυρίως συναρτήσει των πρωτοβουλιών που πάρθηκαν αυτόν τον καιρό (λόγω επετείου) και οι οποίες είχαν πολλαπλές στοχεύσεις.

Ijon Tichy

Μαν. είπε...

ποιος πληγωνει τον Πετροπουλο;

http://zoornalistas.blogspot.com.es/2016/08/e_28.html

Ανώνυμος είπε...

Εντελώς απρόκλητη επίθεση κάτω από ένα μη σχετικό θέμα ώστε να πιάσουμε τα του twitter.

Από όσο γνωρίζω το Κόμμα είναι αρκετά σοβαρό ώστε να μην έχει την ανάγκη αυτόκλητων υπερασπιστών που μετράν την καθαρότητα των απόψεων στα social media. Εκτός και εάν οι «αυτόκλητοι» θέλουν να αποδείξουν κάτι που μας διαφεύγει...

Yiorgos

Ανώνυμος είπε...

Γιατι το κομμα κεντρικα θα καθισει να ασχοληθει με του λογου σας...

Ο.Χ.Ε.Π.

λαθραναγνώστης είπε...

Επειδή είμαι ελαφρώς άσχετος με το Twitter, μπορεί να δώσει κάποιος κάποιο λίνκ, να καταλάβω κι εγώ τι γίνεται?
Ευχαριστώ προκαταβολικά.

Αναυδος είπε...

Ο γπ πάσχει από ψευδαισθήσεις μεγαλείου πληρωνόταν για να κάνει μια δουλια και τα αρθρα που έγραφε στον Ρ σαφώς και δεν του ανήκουν

zoot horn rollo είπε...

Πολυ ασχολουμαστε νομιζω, κι ας τρωγεται κι αυτος. Ειπαμε, ο καθενας κανει επιλογες,αυτες μιλανε απο μονες τους.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

(Ορθή επανάληψη, λόγω ...ζαβολιάς του editor.)

Α, γειά σου, Λαθραναγνώστη! Μόνο, που κι εγώ περίμενα από ...σένα(!) να με φωτίσεις, ως πιο μπασμένο στα υπόγεια ρεύματα. Αλλά κι αν δε μάθω δε θα σκάσω.

--------------------------------------------
"Υπάρχω ακόμα σύντροφοι και συνηθίζω να μην εγκαταλείπω τα... παιδιά μου. Στον γραπτό λόγο είναι πολλά και τα έχω αναγνωρίσει όλα. Να ζητήσω συγνώμη που υπάρχω;
Γιώργος Πετρόπουλος (fb)"
Που υπάρχεις σαν βιολογικό ον, όχι, η, τουλάχιστον, δεν είναι υπεύθυνος γι αυτό ο ....Ριζοσπάστης!
Που υπάρχεις σαν "όνομα" το χρωστάς σίγουρα στον "Ρ", κι έχει δικαίωμα να το πάρει πίσω, όταν αυτό είναι εφικτό. Ο "Ρ" είναι όπλο ταξικής πάλης και όχι τρόπος ...καρριέρας, και μάλιστα στον αντι-κουκουεδισμό, για να μην πω κάτι βαρύτερο και ακριβέστερο.
Συγγνώμην να ζητήσεις από μας, που έπιασες δουλειά εκεί, και σε παρεξηγήσαμε.
Θα ζητήσεις;
Γι αυτό ακριβώς, δε θέλω ούτε να σε βλέπω στον "Ρ", ούτε να σε θυμάμαι.
(Κάπταιν, το βάζω εδώ, μια και στο "zournalistas" δεν μου επιτρέπεται.)

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δεν ξέρω πόσοι θα το δουν, αλλά επειδή είναι σχετικό, το αφήνω εδώ, ως συμπλήρωμα στα όσα γράφονται παραπάνω. Βγάζει και την "είδηση" για το θέμα του επόμενου επιστημονικού συνεδρίου που θα διοργανώσει το κόμμα

Λαού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, το τριήμερο πρόγραμμα του Φεστιβάλ της Αθήνας, που έχει πολλά αφιερώματα στο ΔΣΕ για τα 70χρονά του, περιλαμβάνει μια εκδήλωση που δεν πρέπει να χαθεί (αλλά έχει ένα σωρό πράγματα ταυτόχρονα και δεν ξέρω πού θα πρωτοπάει κανείς)

20:00 - Στέκι Πολιτισμού: «Λογοτεχνικές σελίδες για τον ΔΣΕ από συγγραφείς - μαχητές του». Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του Κόμματος. Θα παρουσιαστούν έργα λογοτεχνών, όπως των Ν. Κυττόπουλου, Μ. Αλεξανδρόπουλου, Κ. Πουρνάρα - Μπόση, Δ. Χατζή, Δ. Ραβάνη - Ρεντή, Γ. Λαμπρινού κ.ά., που είτε γράφτηκαν την περίοδο του ΔΣΕ, είτε αναφέρονται στον αγώνα του. Η εκδήλωση εντάσσεται στην προετοιμασία για το 5ο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στα 100 χρόνια του Κόμματος, το 2018, με θέμα την επίδραση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στην ελληνική λογοτεχνία.