Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Ξεφτισμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις

Εν αρχή ήρθε το χάλκινο μετάλλιο.

Χάλκινη η Κορακάκη, ψεύτικη η ακρογιαλιά.
Ψεύτικο και το μεγαλείο, που σου μάθαν στο σχολείο. Κι εγώ ξένος μετανάστης σου Ελλάς.
Κι ευτυχώς που δεν αξιοποιήσαμε τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και μας έμειναν αμανάτι να σαπίζουν, για να στεγάζουν σήμερα στοιβαγμένες προσφυγικές ψυχές, της γης τους κολασμένους, που καίγονται στα καζάνια της επίγειας κόλασης και του καπιταλισμού που σαπίζει.

Κι όσο για σκοπευτήρια, έχουμε αυτό της Καισαριανής, για να τουφεκίζουμε τους απάτριδες, που υπεράσπισαν την πατρίδα, τραγουδώντας στίχους της Διεθνούς, και για να φτιάχνει τη λεζάντα του ο Τσίπρας. Δε χρειάζονται περσότερα. Οι αθλητές μπορούν να προπονούνται σε νταμάρια, όπου δεν υπάρχουν κόκαλα απάτριδων να τρίζουν, καθώς τα τιμούν Πασόκοι, για να τους ανατριχιάζουν (τους αθλητές, οι Πασόκοι, παλιοί και νέοι, είναι χοντρόπετσοι και δεν έχουν πρόβλημα).

Κι αν ισχύουν όλα αυτά με το χάλκινο, φαντάσου τώρα με το χρυσό, που ήρθε να χρυσώσει το χάπι και να ρίξει λίγη χρυσόσκονη στη μίζερη καθημερινότητά μας, για να την καλλωπίσει. Ξεφτισμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις...


Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά πέφτουν τώρα πάνω στην Κορακάκη και το μετάλλιό της, για να καρπωθούν μέρος από τη λάμψη του, τη δόξα και την υπεραξία που μπορεί να τους προσφέρει στην αγορά. Και μας πυροβολούν κατά ριπάς σα στόχους, από τα 10 και τα 25 μέτρα, από τηλεόραση και διαδίκτυο, για να φουσκώσουν τα στήθη μας -και προπαντός τα μυαλά μας- από εθνική περηφάνια. Φάτε μάτια-ψάρια και θεάματα χωρίς άρτο. Τσιμπήστε κι έναν αθλητικό θρίαμβο στο διάλειμμα από τα απανωτά χαστούκια που τρώμε στην πραγματική ζωή, σαν γεύση από τη ζωή που δε ζήσαμε. Και ούτε πρόκειται, όσο δε βάζουμε σαν δικό μας στόχο, τακτικό, στρατηγικό και γενικώς, να σηκώσουμε κεφάλι, τον κώλο μας από τον καναπέ και να υψωθούμε στον ουρανό για τη δική μας έφοδο.

Έλα να πρασινίσουμε...
Κατά τα άλλα, οι αγώνες του Ρίο είναι μια υπέροχη μπίζνα και μια ωραία ατμόσφαιρα, (όπως στο τένις ανδρών, όπου πλακώθηκαν Αργεντίνοι και Βραζιλιάνοι), με ειδυλλιακά, γαλαζοπράσινα νερά, όπως στην ολυμπιακή πισίνα, όπου οι αθλητές καλούνταν να βουτήξουν με το ζόρι, κι ας φοβούνταν για τη σωματική τους ακεραιότητα (έλα να πρασινίσουμε, που τραγουδούσε και ο Χάρρυ Κλυνν), πνεύμα (ολυμπιακό, αρχαίο, αθάνατο) και ηθική. Όπως για παράδειγμα στην κολύμβηση γυναικών, όπου η Αμερικανίδα ολυμπιονίκης αρνήθηκε να δώσει το χέρι της στη Ρωσίδα, που βγήκε δεύτερη, εξασφαλίζοντας στο παρά πέντε τη συμμετοχή της στους αγώνες. Ενώ το κοινό την αποδοκίμαζε ρυθμικά, την έκανε να βάλει τα κλάματα και να δηλώσει πως δεν περίμενε να ζήσει την αθλητική εκδοχή του ψυχρού πολέμου, εικοσιπέντε χρόνια μετά το τέλος του. Αλλά είναι συνηθισμένη από τέτοιους πολέμους (παρά κι ενάντια στο συμβολισμό του επιθέτου της), γεννημένη γαρ το 94' στο Γκρόζνι της Τσετσενίας...

Πραγματικό κλαυσίγελος όσα έγιναν στο Ρίο με την Εφίμοβα
Οι "βδέλλες" στο κορμί του Φελπς όμως δε φαίνεται να ενοχλούν και να αναστατώνουν κανέναν. Στο κάτω-κάτω, δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά πως οι βεντούζες δίνουν πλεονέκτημα με παράτυπο τρόπο στους αθλητές. Και μην ξεχνάτε (όσοι διαβάζετε Αστερίξ) πως στην Ελλάδα επιτρέπεται να κλέβει κανείς χύτρες με μαγικό ζωμό, από καλύβες εκεί κάτω, όπου η πόρτα δεν κλείνει πολύ καλά και κανείς δεν τις φυλάει τη νύχτα.

Μην είστε καχύποπτοι. Μπορεί να είναι από εκείνη τη σκηνή στο Stand By Me
Και το ολυμπιακό δελτίο είναι γεμάτο από τέτοιες λεπτομέρειες, προσωπικές ιστορίες και διάφορες μικρές ειδήσεις, που σχεδόν δεν προλαβαίνει να τις καταγράφει κανείς.
Αθλητές που αποκλείονται λόγω μέθης.
Άλλοι που θέλουν να εξεμέσουν, όχι από το ποτό και τα μεθεόρτια της μέθης,αλλά με τους πανηγυρισμούς των νικητών.
Τενίστες, που πρέπει να παίξουν τρεις αγώνες σε μια μέρα (αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι τα βγάζουν πέρα γιατί ντοπάρονται, εκτός κι αν είναι Ρώσοι).
Αμερικανοί μπασκετμπολίστες (αυτοί κι αν είναι καθαροί, αφού δεν τους ελέγχουν ποτέ, βάση νόμου και ειδικής συμφωνίας με το ΝΒΑ) που μπερδεύουν τα σπα με τους οίκους ανοχής. Κάπως σαν κι αυτούς που πιάνονται στα πράσα και δηλώνουν παραπλανημένοι, γιατί νόμιζαν πως πήγαιναν για ένα απλό μασάζ.
Έλληνες αθλητές που έχουν κάθε δίκιο να εξοργίζονται με την υποκρισία της πολιτικής ηγεσίας που είναι θερμός υποστηρικτής των φωτογραφιών με ολυμπιονίκες. Ακόμα κι αν είναι πιο ανορθόγραφοι κι από χρυσαυγίτες (ή μάλλον το πρώτο, λόγω του δεύτερου).

Οι δύο όψεις του καπιταλιστικού Μεσαίωνα
Ένας πολιτισμένος δυτικός κόσμος, που καταφέρνει να  σοκάρεται ταυτόχρονα με το μαντίλι και το παντελόνι μιας Αιγύπτιας, αλλά και με το ανάρμοστο μίνι μιας Αγγλίδας παρουσιάστριας.
Περνιέται όμως για προοδευτικός κι απελευθερωμένος, επειδή υπάρχουν κάποια περιστατικά, όπως η πρόταση γάμου μιας Βραζιλιάνας που ήταν στους υπεύθυνους της διοργάνωσης. προς την αγαπημένη της, που συμμετείχε ως αθλήτρια στο τουρνουά ράγκμπι.

Αγάπη μόνο
Κι έτσι περνάνε σε δεύτερη μοίρα ιστορίες όπως της 41χρονης γυμνάστριας (σε ένα άθλημα όπου θεωρείσαι βετεράνος μετά τα είκοσι), που συνέχισε για το παιδί της, που έπασχε από μια σπάνια και επιθετική νόσο.
Και πτυχές της ισότητας, όπως της περιβόητης χάκα, του καθηλωτικού πολεμικού χορού των Νεοζηλανδών, που τον χορεύουν πριν από κάθε αναμέτρηση, και τους μιμήθηκαν κι οι Νεοζηλανδές αθλήτριες του ράγκμπι, άσχετα αν έχασαν στον τελικό από τις γειτόνισσές τους.


Και για επίλογος το πιο σουρεαλιστικό απ' όλα. Ένας δικαστής στο Ρίο ανέστειλε την απαγόρευση διαδηλώσεων πολιτικού χαρακτήρα στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και απαγόρευσε την καταστολή τος από την αστυνομία, που εκδιώκει τους διαδηλωτές. Αρκεί αυτοί οι τελευταίοι να εκδηλώνονται με μπλουζάκια, πλακάτ, συνθήματα και με άλλες τέτοιες ειρηνικές μορφές.

Είδες σφε αναγνώστη τι σου είναι η αστική δημοκρατία; Δε φοβάται κανέναν και τίποτα. Ούτε καν τους Ρώσους που τη γλίτωσαν και συμμετέχουν στους αγώνες (ένα ποσοστό 70% από τα μέλη της αρχικής αποστολής).

Υγ:  κερασάκι στην τούρτα, το βραζιλιάνικο τρολάρισμα στην αμερικανίδα τερματοφύλακα, που είχε κάνει δηλώσεις για το πόσο επικίνδυνη είναι η Βραζιλία εξαιτίας του ιού. Το κοινό λοιπόν φώναζε το όνομα του ιού ρυθμικά, κάθε φορά που η μπάλα πήγαινε στα πόδια της (ή τα χέρια της).
Πατήστε το σύνδεσμο, για να δείτε το βίντεο.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και με αυτά που έγιναν στην Εφίμοβα, αναπολείς το 04 και την αντίδραση του κόσμου μετά το πρόγραμμα του μεγάλου (αθλητή και ανθρώπου) Νέμοφ στο μονόζυγο, όταν και τον χαντάκωσαν οι κριτές για να βγει πρώτος με το έτσι θέλω ο πανάχρηστος αμερικάνος Χαμ (που δεν ξαναπήρε μέρος σε ολυμπιακούς -- τραυματισμοί η δικαιολογία).

Με το NBA δεν ξέρω ακριβώς τι παίζει. Είναι δύσκολο να υπάρχει όντως επίσημη συμφωνία, αν και είναι γνωστό τοις πάσι (στην τελική για τους αμερικάνους αθλητές δεν είναι καν πλήρως υπεύθυνη η WADA αλλά η δική τους USADA). Και δεν είναι ότι κι οι ευρωπαίοι δεν φαρμακώνονται, αλλά τα νούμερα είναι τελείως διαφορετικά, 82 αγώνες είναι η κανονική τους σεζόν και παίζουν 3-4 αγώνες την βδομάδα ταξιδεύοντας από την μια άκρη της αμερικής στην άλλη. Ο μέσος ευρωπαίος δίνει σχεδόν τα μισά παιχνίδια κάθε χρόνο.

Ijon Tichy

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δεν ξέρω αν είναι επίσημη ή ανεπίσημη η συμφωνία, αλλά σίγουρα είναι συμφωνημένο και δεν το έχουν αφήσει στην τύχη τους.

Κατά τα άλλα, όπως βρήκα στο λογαριασμό ενός σφου στο τουίτερ, κάποιοι τα έλεγαν και ήταν μέρα μεσημέρι, αλλά ποιος τους άκουγε τότε

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=6910291

Ανώνυμος είπε...

Μιλάμε για την απόλυτη ξεφτίλα, ενδειτκική της αμορφωσιάς των αθλητών της team usa. Ένας λαός μπουκωμένος από προπαγάνδα.

Δεν πιστεύω πως οι βεντούζες και οι τεχνικές μασάζ μπορούν με οποιονδήποτε τρόπο ντόπα. Μην το ξεφτιλίζουμε το θέμα. Αν είναι αποτελεσματικό, δίνει πλεονέκτημα (στην αποθεραπεία λένε) και βοηθάει τον αθλητή, ας χρησιμοποιείται. Έχουν χρησιμοποιηθεί εκατοντάδες τεχνικές και συσκευές από φυσικοθεραπευτές. Γιατί να θεωρούνται ντόπα;

Όσον αφορά την ντόπα-ντόπα, ξέχασες να αναφερθείς στον Σαουδάραβα των 400μ που τιμωρήθηκε για ερυθροποιητίνη. Η ορμόνη που σας έλεγα, που αυξάνει την ικανότητα για αερόβιο μεταβολισμό - χρήσιμος στα 400μ.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο στο κορίτσι. Έκανε και ωραίες δηλώσεις, ειδικά αν προσμετρηθεί το γεγονός ότι της έκανε ένας νέους άνθρωπος 19 ετών που μόλις κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (τους πρώτους της), αναφέροντας: "Η παρότρυνσή μου στα νέα παιδιά είναι να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Αν όχι με τον πρωταθλητισμό, τουλάχιστον με τον αθλητισμό. Γιατί ο αθλητισμός είναι υγιής, ο πρωταθλητισμός όχι”.

Βέβαια η κοπέλα μπήκε αυτομάτως στην καρδιά μου στο σημείο που ανέφερε ότι άκουσε-υπάκουσε τον πατέρα της γιατί όταν δεν το κάνει τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που θέλει. Η αφίσσα της συνοδευόμενη με αυτά τα λόγια πρέπει άμεσα να τοποθετηθεί σε κάθε κοριτσίστικο δωμάτιο.
(Το ότι η αναφορά έγινε για το κομμάτι της προπονητικής μιας και την προπονεί ο πατέρας της είναι μια εντελώς ασήμαντη λεπτομέρεια που δεν επιτρέπεται να αλλοιώσει το σπουδαίο μήνυμα αυτής της ρήσης)

ρα

ΥΓ. Μου κάνει εντύπωση στο άρθρο του Ρ από το σύνδεσμο που έβαλες, το ποσό των 8 εκατομμυρίων ετησίως για τη συντήρηση και μόνο (το άκουσα και στο ραδιόφωνο αυτό το ποσό). Όπως επίσης και τα 50 εκατομμύρια στο κόστος κατασκευής. Δεν ξέρω τίποτα από σκοπευτήρια και τις προδιαγραφές που πρέπει να έχουν, μου μοιάζει όμως ότι κι από χρυσάφι να το είχαν φτιάξει λιγότερο θα πήγαινε η κατασκευή και συντήρηση. Η "ισχυρή Ελλάδα του εκσυγχρονισμού"

λαθραναγνώστης είπε...

ρα, Προφανώς, τα 50 "μύρια", είναι "μετά φιλοδωρήματος", που, ως γνωστόν, επί εποχής ΠΑΣΟΚ, δίνονταν πολύ απλόχερα.
Το δε γνωστό "γκόλουμ", που στις μέρες του η Ελλάδα πήρε τους ολυμπιακούς αγώνες και αποφασίστηκαν τα ολ. έργα, είχε επάξια αναδειχτεί και ως "Αρχιερέας της διαφθοράς"!

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΕΞΑΧΘΟΥΝ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ. ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ