Μαϊμούδες και μαϊμουδιές στο Εργατικό Κέντρο Ν. Κοζάνης

(κείμενο που έστειλε σφος αναγνώστης στην κε του μπλοκ και δημοσιεύεται, καθώς θίγει ένα γνωστό γενικό φαινόμενο για τις αρχαιρεσίες και τους πλαστούς συσχετισμούς στο εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα)

του Βαγγέλη Δεληολάνη
(μέλους του ΔΣ του ΕΚΝΚ εκλεγμένου με την Ταξική Ενότητα και προέδρου του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Κοζάνης)

Πλησιάζει το Συνέδριο και οι εκλογές για νέο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Ν. Κοζάνης (ΕΚΝΚ). Κάθε φορά τέτοια περίοδο, πλησίον του Συνεδρίου, γινόμαστε μάρτυρες ενός νοσηρού φαινομένου, ενός καθόλου ευγενικού σπορ. Σε αυτό το σπορ επιδίδονται μετά ζήλου οι συνδικαλιστικές παρατάξεις και τα στελέχη της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ (αν και αγκομαχώντας τελευταία αλλά με λαμπρές σελίδες στο ιστορικό της). 

Σαν μανιτάρια φυτρώνουν “σωματεία”, καθ’όλα νόμιμα ιδρυμένα, με σφραγίδες του οικείου πρωτοδικείου, τα σχετικά χαρτόσημα και τις απαραίτητες υπογραφές. Μόνο που αυτά τα “σωματεία” δεν έχουν άλλο σκοπό ύπαρξης παρά να παράξουν αντιπροσώπους για το Συνέδριο του ΕΚΝΚ. Μετά τις εκλογές πέφτουν σε χειμέρια νάρκη διαρκείας. Μιλάμε για πολύ βαθύ ύπνο! Τα ...ΔΣ που εκλέγονται είναι για τους τύπους, καμιά δραστηριότητα, καμία συνεδρίαση, τι να πουν άλλωστε, καμία παρουσία στον έξω, στον πραγματικό, στον σκληρό κόσμο της εκμετάλλευσης της εργασίας. Το σύμπαν καίγεται για τους εργαζόμενους και αυτά ούτε μία, έτσι για τα μάτια του κόσμου, ανακοίνωση, ένα δελτίο τύπου, ένα τουίτ, ένα ποστ. Σαν τις τρεις μαϊμούδες που η μια έχει κλειστά τα μάτια, η άλλη τα αυτιά και η τρίτη το στόμα. Πραγματικά σωματεία μαϊμούδες! 

Όσο για συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις και απεργίες κυριολεκτικά ...δεν υπάρχουν! Εξάλλου σκοπός τους δεν είναι να υπερασπίσουν ή να προωθήσουν τα αιτήματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων αλλά αποκλειστικά να συμβάλλουν στους ευνοϊκούς συσχετισμούς για τους σπόνσορές τους, να βάλουν πλάτη για να διατηρηθεί ή για να κερδηθεί η καρέκλα! Η πολυπόθητη καρέκλα! Η καρέκλα που θα αξιοποιηθεί για ίδιον όφελος, για πολιτική καριέρα, για μικροβολέματα, για μικρορουσφέτια, για συμμετοχή σε καμιά αμειβόμενη επιτροπή, για την πλήρη απαλλαγή του συνδικαληστή*(1) από την εργασία προς ...όφελος της τάξεως, της εργατικής βεβαίως βεβαίως!
Και οι εργαζόμενοι;;; Ποιος τους...@#$%!!!

Οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν σε τέτοια ...σωματεία, στις εκλογές τους δηλαδή, είτε δεν ξέρουν την τύφλα τους (μακάριοι), είτε είναι απελπισμένοι και πρόθυμοι να αναδείξουν τον οποιονδήποτε θα τους τάξει κάτι, οτιδήποτε, τίποτα, είτε ξέρουν τι κάνουν γιατί είναι κι αυτοί στο κόλπο (λιγότεροι), τρέχουν για την υπόθεση του «στελέχους», περιμένουν τη σειρά τους, θέλουν να τους μοιάσουν, να αναδειχτούν, να γίνουν κάτι τέλος πάντων. 

Έτσι λοιπόν Παρασκευή και Σάββατο (20-21/01/2017) έλαβον χώρα αι αρχαιρεσίαι του περιωνύμου σωματείου και μέλους του ΕΚΝΚ με την ονομασία “Σύλλογος Ανέργων και Απασχολουμένων Υπαλλήλων Ιδιωτικού Δικαίου Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης”. Σωματείο πασίγνωστο στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ αλλά άγνωστο στην Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης.

 
Σωματείο με ...απύθμενη συμβολή στους αγώνες για την ανακούφιση των ανέργων, των απασχολούμενων, των υπαλλήλων και του ...ιδιωτικού δικαίου.
Σωματείο πασίγνωστο επίσης από το αρκτικόλεξο των αρχικών του, Σ.Α.Κ.Α.Υ.Ι.Δ.Π.Ε.Κ. με το οποίο υπογράφει τις ανακοινώσεις και τις αφίσες που κατακλύζουν τους εργασιακούς χώρους ...σε ένα παράλληλο σύμπαν.
Σωματείο που θα έχει την μέγιστη, την τιτανοτεράστια τιμή να εκλέξει ως αντιπρόσωπό του για το Συνέδριο του ΕΚΝΚ, τον σημερινό αναξιότιμο και αξιοπαθούντα Πρόεδρο του ΕΚΝΚ και αρχηγό της ΔΑΚΕ. Ο έρμος “αναγκάστηκε” να γραφτεί στο εν λόγω σωματείο, σαν άεργος ή σαν με κάτι ασχολούμενος, θα σας γελάσουμε, αφού εμποδίστηκε να αναδειχτεί αντιπρόσωπος από το Σωματείο Εργαζομένων ΔΕΗ "Η ΕΝΩΣΗ" στο οποίο ήταν μέλος από την ίδρυσή του. 

Τον πρόδωσαν οι φίλοι του! Μα να είναι καλά (ο Σ.Α.Κ.Α.Υ.Ι.Δ.Π.Ε.Κ.) που σαν βράχος του στάθηκε στην κάθε συμφορά. Του κρατούσε το χέρι στα λασπόνερα. Βοήθα, Παναγιά μου, και μη χειρότερα. Αν δεν είχε κι αυτόνανε (τον Σ.Α.Κ.Α.Υ.Ι.Δ.Π.Ε.Κ.), τι θα ήταν στη γη, Μπορεί αλήτης να’τανε, να’χε καταστραφεί*(2). Να ντραπεί πάντως δεν παίζει!

Η όλη υπόθεση έχει το φαιδρόν της. Όμως με τέτοιες φαιδρότητες, με τέτοιες και ανάλογες μαϊμουδιές, οι τέτοιου είδους συνδικαληστές χρόνια τώρα, λυμαίνονται κυριολεκτικά σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες. Αυτοί και οι όμοιοί τους έχουν αναδείξει την γνωστή ξεπουλημένη πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ που συμμετέχει σε κοινωνικούς διαλόγους για το σφάξιμο των εργασιακών δικαιωμάτων, που έχει βαρέσει σιωπητήριο αγώνων, ενώ η κατανόηση που δείχνει, με κάθε ευκαιρία, για τα συμφέροντα των καπιταλιστών την έχουν εκθέσει ανεπανόρθωτα στα μάτια κάθε τίμιου εργαζόμενου.

Παραμένει όμως γεγονός ότι οι μαϊμουδιές συνεχίζονται, κάτι που για τους εργαζόμενους μόνο δεινά φέρνει. Και θα συνεχίσει αυτή η κατάσταση να αναπαράγεται ώσπου οι ίδιοι οι εργαζόμενοι κι εργαζόμενες να πάρουν την απόφαση να τους φράξουν επιτέλους το δρόμο. Για να γίνει αυτό πρέπει να οργανωθούν μαζικά στα σωματεία, να συμμετέχουν συνειδητά και να ελέγχουν τα όργανα και τους αντιπροσώπους τους και με την ενεργό συμμετοχή τους στους αγώνες να τσακίσουν αυτό το απόστημα που καμία σχέση δεν έχει με τους εργαζόμενους και τα συμφέροντά τους.

Να απομονώσουν εν τέλει όλα αυτά τα φαιδρά υποκείμενα που μετά από κάθε τέτοια μαϊμουδιά έχουν και το θράσος να μιλάνε για το ότι αναδείχτηκαν από δημοκρατικές διαδικασίες, ότι απολαμβάνουν την στήριξη της πλειοψηφίας των εργαζομένων. Που δεν έχουν κουνήσει το δαχτυλάκι τους για την επιτυχία κινητοποιήσεων και απεργιών αλλά ξέρουν να κουνάνε το δάχτυλο στους εργαζόμενους που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ και έχουν πάρει φωτιά τα μπατζάκια τους σε απεργιακή και μη απεργιακή περίοδο, αποκαλώντας τους διασπαστές, ανθενωτικούς και απομονωμένους. 

Μεγάλο το έργο να καθαρίσουμε το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα από την κόπρο και τους κόπρους του Αυγεία, μεγάλο αλλά τίμιο και αναγκαίο για τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Υ.Γ. Όσοι αναγνώστες με γαλλικά, πιάνα και σαβουάρ βίβρ θίγονται από τη γλώσσα του κειμένου δεν είδαν τα δάκρυα των κροκοδείλων ούτ' έχουν ακούσει τα ουρλιαχτά των μαϊμούδων.
-----------
(1) Δεν είναι ορθογραφικό λάθος είναι λεξιπλασία για να ξεχωρίσουν οι περί ου ο λόγος συνδικαληστές από τους πραγματικούς συνδικαλιστές. Για τους πρώτους το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι ευδοκιμούν κυρίως σε ΔΕΚΟ και πρώην ΔΕΚΟ, έχοντας έτσι τη δυνατότητα ολικής απαλλαγής από την εργασία τους για χρόνια, υπηρετώντας στο εργατικό κίνημα τις μαϊμούδες, τους κροκόδειλους και άλλα θηρία του ζωικού βασιλείου εκτός από τους εργαζόμενους. Τους έρχεται δε γάντι το σύνθημα που ακούστηκε από εργαζόμενους σε διαδήλωση του Π.Α.ΜΕ στην Κοζάνη “Δεν είστε συνδικαλιστές είστε γραφειοκράτες στ’ α.....α σας τους έχετε γραμμένους τους εργάτες”. 

(2) Συνίσταται η ανάγνωση της παραγράφου με την σχετική μουσική υπόκρουση του άσματος του γνωστού αοιδού Τόλη Βοσκόπουλου που επίσης τον προδώσαν οι φίλοι του αλλά δεν καταστράφηκε, ούτε έγινε αλήτης γιατί αυτός είχε αυτήνανε, όπως ο Πρόεδρας είχε τον Σ.Α.Κ.Α.Υ.Ι.Δ.Π.Ε.Κ.