Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Και στην Κομμούνα να είμαι οπορτούνα

Τις προάλλες ο Θεοχάρης του Ποταμιού, που έφυγε από εκεί για να φτιάξει το δικό του ρυάκι, κατάφερε να διαγραφεί από το προσωπικό του κόμμα, που εξαπλώνεται σα χείμαρρος στην ελληνική κοινωνία και παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του, ακόμα και τον ιδρυτή του. Η απάτητη κορυφή που μένει τώρα στο Θεοχάρη (όπου μόνο αμοιβάδες έχουν φτάσει μέχρι στιγμής) είναι να διασπαστεί με τον εαυτό του, να τον καταγγείλει και μετά από ζυμώσεις και συζητήσεις να επανενωθεί μαζί τυ σε ένα συμφιλιωτικό Συνέδριο του Νικητή Θεοχάρη, που θα περιλαμβάνει τους αντιφρονούντες και όλους τους εαυτούς του, βάζοντας στην άκρη τις προσωπικές τους διαφορές, για το καλό της μεγάλης παράταξης που εκπροσωπούν. Η παράταξη είμαι εγώ, που θα έλεγε κι ο Βενιζέλος, αν τον άφηναν.

Δύσκολα όμως θα μπορούσε να πετύχει μια εσωτερική ενότητα πιο δυνατή και θαυμαστή από τη σύμπνοια του αστικού τόξου (νεολογισμός κατ' αντιστοιχία του συνταγματικού τόξου) που έχει στη φαρέτρα του διάφορα βέλη, ακόμα και "εξ οικείων", πασπαλισμένα με παχιά, μεγάλα λόγια για την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική οικονομία, που νανουρίζουν ταξικές συνειδήσεις. Κι έτσι, ενώ τους έβλεπες στη βουλή να σκιαμαχούν με πάθος -γιατί τον ζούνε το ρόλο τους- για τις τηλεοπτικές άδειες (μήνα σε μάχη ρίχνονται, μήνα σε επαναστάσεις;), χτες ψήφιζαν όλοι μαζί ομονοούντες, με πολιτικό πολιτισμό, προτάσεις για τροπολογίες και βελτιωτικές ρυθμίσεις. Όπως είχε πει κι η Αλέκα κάποτε, ο -καλύτερος- διάλογος γίνεται μεταξύ όσων συμφωνούν (στα βασικά).

Αλίμονο εξάλλου. Αν δε συμφωνούσε η ΝΔ και το Ποτάμι πως με το νόμο αυτό ακολουθούμε τα χνάρια του ΕΑΜ και την προοπτική που έδειξε η Παρισινή Κομμούνα, αν δεν επικροτούσαν αυτά τα κόμματα -που υπερψήφισαν το νομοσχέδιο- τον παραλληλισμό ΚΟΙΝΣΕΠ και σοβιετικής οικονομίας (μη σου πω ότι είναι η κολεκτιβοποίηση των καιρών μας ενάντια στους κουλάκους), αν όχι αυτοί... τότε ποιος;
Κι άντε μετά να διαφωνήσεις πως πάμε να γίνουμε Λαϊκή Δημοκρατία κι ότι είμαστε η τελευταία σοβιετική γωνιά της Ευρώπης. Ναι αλλά αν ήδη είμαστε, τότε πώς γινόμαστε; Λες να μην ξεγίναμε ποτέ, γιατί απέτυχε η προβληματική αστική στρατηγική της αντεπανάστασης με στάδια;

Έχω την εντύπωση πως το αστικό τόξο που κατάφερε να συγκροτήσει η ΔΦΑ δε θα σταματούσε στα όρια της Βουλής, αλλά θα άπλωνε τα πλοκάμια του σε διάφορα τμήματα του εξωκοινοβουλίου και της αναρχίας. Σε βαρεμένους μαρξιστές της κακιάς ώρας, που αλλάζουν τα φώτα στη φράση του Κάρολου για τους ελεύθερα συνεταιριζόμενους παραγωγούς, από την κριτική στο Πρόγραμμα της Γκότα. Σε κριτικούς υποστηρικτές του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης, που προβάλλουν ως παράδειγμα και γενικό πρότυπο τη ΒΙΟΜΕ, την Αργεντινή, κτλ. Σε προυντονικούς που ονειρεύονται ομόσπονδες εμπορικές μονάδες, αναρχικούς που μπλέκουν στα δίχτυα του εναλλακτικού εμπορίου-καπιταλισμού, καφενεία και μπαράκια που βαφτίζονται αυτοδιαχειριζόμενα στέκια για να δουλεύουν ως επιχειρήσεις, χωρίς τύψεις συνείδησης, κοκ.
Ο Σύριζα στην κυβέρνηση, οι ΚΟΙΝΣΕΠ στην εξουσία.

Όλοι (σχεδόν) πλην Λακεδαιμονίων κομμουνιστών. Η θλιβερή εξαίρεση που δε συστρατεύεται σε αυτήν την πανεθνική πορεία προς το σοσιαλισμό, με τη σύμφωνη γνώμη της Δεξιάς και των αστικών κομμάτων. Ένας τακτικός ελιγμός που δεν επιβεβαιώνει απλά τις αντίστοιχες στρατηγικές επεξεργασίες του ευρωκομμουνιστικού Ιταλικού ΚΚ, αλλά πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα, θυμίζοντας τις πρακτικές του παλιού, κακού ΠαΣοΚ, όταν περνούσε πχ την απαγόρευση των απεργιών, μέσα από το νομοσχέδιο για την κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων -αν θυμάμαι καλά.

Μέχρι και το όνομα του νομοσχεδίου έχει ειδικό ενδιαφέρον: για την κοινωνική οικονομία. Λες και υπάρχει δηλ κι άλλο είδος, μη κοινωνικής οικονομίας. Σε τελευταία ανάλυση βέβαια, ο καπιταλισμός ως οικονομικό σύστημα, που βασίζεται στην ιδιωτική ιδιοκτησία και το κέρδος -αντί για τις κοινωνικές ανάγκες- στρέφεται ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία των κοινωνικών τάξεων, την ανθρωπότητα και τις προοπτικές εξέλιξής της.

Η κοινωνική οικονομία ως όρος υπονοεί ότι έρχεται σε αντίθεση με το κυρίαρχο καπιταλιστικό πρότυπο, ότι είναι κάτι διαφορετικό, που χτίζεται παράλληλα, συνυπάρχει ειρηνικά, χωρίς να επηρεάζεται από τους νόμους του, το κυνήγι του κέρδους, την εκμετάλλευση, τη διαφθορά, κτλ. Κι ενώ είναι αποδεδειγμένο -από την εφαρμογή του σε άλλες χώρες- πως αναπαράγει με ακρίβεια όλες τις βρομιές της καπιταλιστικής οικονομίας, ενώ συνάμα νανουρίζει κι εκμαυλίζει συνειδήσεις με την αυταπάτη του "λαϊκού καπιταλισμού", στερεώνοντας την αστική εξουσία.

Αξίζει τον κόπο, κατά τη γνώμη μου, να αφιερώσετε μερικά λεπτά για να ακούσετε την τοποθέτηση της Αλέκας, στην πιο μεστή ομιλία (που έχω ακούσει τουλάχιστον) το τελευταίο διάστημα στη Βουλή, όπου βάζει αναλύει τους πραγματικούς στόχους του νόμου και την ιστορική πρόκληση της κυβέρνησης, που δε δείχνει ούτε καν ιστορικό, μουσειακό σεβασμό σε κάποια γεγονότα, πρόσωπα, κτλ.



Ο Τσακαλώτος εν τω μεταξύ αποδεικνύει πως α) κάποιοι παοκτζήδες είναι οι γάβροι του βορρά και β) είναι ντιπ άμπαλος. Όπως τότε που δε θυμόταν τους παίκτες της Μπάρτσα και του τους θύμισε η Αλέκα. Η οποία έκανε χτες μια πολύ πετυχημένη παρομοίωση για τα μονοπώλια που έρχονται, απομυζούν και φεύγουν (veni,vidi, vici σε σύγχρονη εκδοχή) και τη Σκόντα Ξάνθη, που από φέτος είναι ξανά μόνο Ξάνθη. Αλλά δεν έχει καλό μάρκετινγκ, σαν τον Ευκλείδη, για να γίνονται ευρύτερα γνωστές οι ατάκες της.

Έτσι είναι όμως -όπως τα λέει ο Ευκλείδης. Εδώ ο εργαζόμενος λαός οργανώνεται, νικά, φτιάχνει ΚΟΙΝΣΕΠ, ζει το όνειρό του, κι εσείς οι δογματικοί λέτε μόνο για το κεφάλαιο πώς επιτίθεται και πώς αμύνεται. Τα λέει ο Ευκλείδης...

Ήμαρτον ρε συ, που λέει κι ο φαφούτης ο Γεωργίου.

13 σχόλια:

zoot horn rollo είπε...

Πολύ καλό το κείμενο.

Ανώνυμος είπε...

Συγνώμη για το άσχετο σχόλιο, δεν ξέρω πού να το αφήσω.
http://agkarra.com/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1/

Το άρθρο αυτό ρίχνει λίγο φως στη λύσσα των ατσάλινων τουιτεράδων (που λέει και ο Tichy) τόσο απέναντι στο κόμμα όσο και στους φίλα προσκείμενους σε αυτό στην Κύπρο, με αφορμή τη στάση του κκε έναντι της νέας προωθούμενης επίλυσης, όσο και στην αλλαγή θέσης για ΔΔΟ.
Μεταφέρει ένα γενικότερο κλίμα στο νησί που δεν μας είναι γνωστό, ενώ πολύ ενδιαφέροντα είναι και τα links που το συνοδεύουν.
Το παιχνίδι είναι χοντρό, σε τουίτερ και f/b παίζει χοντρή σπέκουλα και μπουρδολογία (εθνικιστικό κκε, το κκε θέλει ελληνική κύπρο, το κκε αλλάζει γραμμή και ζητά ενιαίο κράτος της νοτίου κύπρου, κκε = ελαμ, και άλλα ελεεινά φαιδρά από τη γνωστή τουιτερική ομάδα), ενώ φαίνεται να γίνεται πρώτη φορά σοβαρή προσπάθεια να διαρρηχθούν οι δεσμοί της βάσης του ακελ με το κόμμα, με πρωτοβουλία της ηγεσίας του ακελ και διάφορων μαντρόσκυλων της, και με σημαντική τη συμβολή των κυπριακών ΜΜΕ. και όλα αυτά στο γνωστό φόντο της αποχαλίνωσης του ιμπεριαλισμού στην περιοχή.

βας

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Το είδα κι εγώ, βας. Είναι όπως τα λές.
Και σκέφτομαι, βλέποντας τα πράγματα απέξω, και πιθανώτατα μονόπλευρα, μήπως θάπρεπε να πάρει πρωτοβουλίες το ΚΚΕ, λέω τώρα, έστω κι αν πονέσουν. Κάλιο αργά, παρά να σε σέρνουν τα "γεγονότα", δηλαδή ο ταξικός εχθρός. Ετσι κι αλλιώς τα σκατά εμείς θα τα φάμε, και μέσω υμών και το ελλαδικό εργατικό αλλά και το κυπριακό κίνημα.
Κακώς που αφήνουμε να σέρνεται τώρα τριάντα-σαράντα χρόνια η θολούρα για την φύση του ΑΚΕΛ, επειδή υπάρχει η περίφημη "κομμουνιστική βάση". Σαν και την αντίστοιχη δική μας εδώ, που την είδαμε να εξατμίζεται το '12, με μια ντουφεκιά....
Ισως και να κάνω λάθος, αλλά είναι σκέψεις, που από καιρό με ζώνουν.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Εχουμε τις μάλλον αναπόφευκτες εξελίξεις: Μετά την αναγκαία ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Για τις εξελίξεις στο Κυπριακό και τη Θέση του ΚΚΕ
είχαμε σήμερα (χθες) την
Ανακοίνωση ΑΚΕΛ για τη θέση του ΚΚΕ στο Κυπριακό
Δεν θυμάμαι, τότε, με το σχέδιο ΑΝΑΝ να είχε υπάρξει ευθεία αντίδραση του ΑΚΕΛ στην τότε τοποθέτηση του ΚΚΕ.
Η ανακοίνωση του ΚΚΕ, πολύ σωστή, δεν αναφέρεται ούτε άμεσα ούτε έμμεσα στο ΑΚΕΛ.
Αντίθετα το ΑΚΕΛ θεωρεί πως "Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ διαπράττει σοβαρό λάθος...". Επιτίθεται στο ΚΚΕ, καθόλου συντροφικά γιατί η κομματική θέση αφήνει έκθετο και ακάλυπτο τον οπορτουνισμό και τον τυχοδιωκτισμό του. Νομίζανε, πως μια ζωή θα σέρνανε το ΚΚΕ στη βάση ενός "Προλεταριακού Διεθνισμού", που πλέον δεν έχει θέση εδώ γιατί οι διαφωνίες είναι βαθύτατες και το ΑΚΕΛ κατα την γνώμη μου έχει πάψει από πολλά χρόνια να είναι προλεταριακό κόμμα.
Κάποτε ο κόμπος θάφτανε στο χτένι.

Ανώνυμος είπε...

Η θέση κάποιων μελών/φίλων του ΑΚΕΛ είναι λεπτή και δύσκολη γιατί από την μια μεριά έχουν τα ταξικά γυαλιά για να διαβάσουν ορθά τη θέση του ΚΚΕ και την βρίσκουν σωστή  (δηλαδή η "Διζωνικότητα" της ΔΔΟ είναι προβληματική π.χ. ΚΑΙ για όσον αφορά κοινούς αγώνες εκ/τκ και το ότι το 2014 παρείσφρησαν τα 2 "συνιστώντα κρατίδια") και από την άλλη καταλαβαίνουν, ζώντας και το πρόβλημα, ότι η ΔΔΟ ίσως είναι ο τελευταίος σταθμός για να αποφευχθεί η διχοτόμηση χωρίς να είναι και σίγουροι ότι η ΔΔΟ δεν θα είναι η οδός προς μια επίσημη διχοτόμηση όταν φτάσουμε σε διάφορα καυτά θέματα/κρίσεις που αναφέρει και το ΚΚΕ.

Συμφωνώ απόλυτα με την θέση του ΚΚΕ ότι ο εργαζόμενος λαός της Κύπρου, ενωμένος, είναι το κλειδί για μια λύση προς το συμφέρο του. Για αυτό και συμμερίζομαι το "Ενιαίο Κράτος" που φυσικά δεν παραπέμπει στην θέση για επιστροφή στο κράτος του 1960 όπως άφησαν να νοηθεί κυπριακά ΜΜΕ (επίσης είδα στα κυπριακά ΜΜΕ το "Το ΚΚΕ ενάντια στην *ρατσιστική* ΔΔΟ", πράγμα που φυσικά δεν είπε το ΚΚΕ) και καταλαβαίνω τα προβλήματα που ο όρος "Διζωνικότητα" μπορεί να δημιουργήσουν στον κοινό αγώνα όλων των κύπριων εργαζομένων (π.χ. θα μπορεί να γίνει κοινή απεργία οικοδόμων στα δύο μέρη της Ομοσπονδίας;) καθώς και θέματα κοινωνικο-ομοσπονδιακού αυτοματισμού (οι ΕΚ δέκτηκαν να χαμηλώσουν οι μισθοί εσείς γιατί όχι;) - αλήθεια εργασιακοί νόμοι και το πότε τα καταστήματα θα είναι ανοικτά κτλ. ποιανού εξουσίες θα είναι; Γιατί ο Αναστασιάδης όταν έφερε το ΔΝΤ (και το ΑΚΕΛ δεν είπε λέξη) να κάνει μελέτη για τα οικονομικά της λύσης ανάφερε και το "το ένα ομόσπονδο μέρος να μην κάνει οικονομικό ανταγωνισμό στο άλλο" και μάλλον άλλον είχε στο νου και όχι τον Εργάτη.

Το ΑΚΕΛ πολύ σωστά τόνιζε εδώ και 50+ χρόνια ότι "οι ΤΚ δεν είναι εχθροί μας, οι ΤΚ είναι αδελφοί μας" και στην ιστορία του περίοπτη θέση είχε η δολοφονία Μισιαούλη και Καβάζογλου (ΕΚ και ΤΚ συνδικαλιστές) μαζί και η φωτογραφία/σεισμική δόνηση με τα πτώματα τους διάτρητα από σφαίρες και αγκαλιασμένα. Σύνθημα χιλιοειπωμένο, εμπεδωμένο, αγαπημένο.

Σήμερα, είναι τεράστια η ευθύνη του ΑΚΕΛ ότι αυτό το μήνυμα ατόνισε - με εξαίρεση κάποιες μεμονωμένες δικοινοτικές δράσεις, π.χ. κοινός εορτασμός της 1ης Μάη από την ΠΕΟ - και έχει αντικατασταθεί με αυτό που λέει το ΚΚΕ "αστικός κοσμοπολιτισμός" και αναφέρει και το άρθρο της Ανγκάρα (λινκ βας, παραπάνω). Τελευταίο παράδειγμα προχτές τα βραβεία του ΣΕΡ ΣΤΕΛΙΟΥ αξίας μισού εκατομυρίου ευρώ σε δικοινοτικά πρότζεκτοπορδές - που ο Διάλογος (Αστρα ραδιόφωνο και εφημερίδα Χαραυγή) χάρηκε τόσο πολύ να τα προμοτάρει μαζί και τον ΣΕΡ.

Τα οδοφράγματα έχουν ανοίξει το 2004 και από τότε πολλοί ΤΚ δουλεύουν στις ελεύθερες περιοχές. Επίσης στις ελεύθερες περιοχές υπήρξε μνημόνιο, υπάρχει μνημονιακή επιτήρηση από ΕΕ, τεράστια διολίσθηση σε εργασιακά, υγεία κτλ. Ενώ τα κατεχόμενα εξαρτώνται και τελούν υπό την επιτήρηση του τουρκικού κεφαλαίου (τελευταία νέα το νερό εκ τουρκίας) και πριν 10-15 χρόνια είχαν και την δική τους χρεωκοπία τραπεζών και κουρέματα, ενώ όλες αυτές οι τουριστικές αναπτύξεις, πανεπιστήμια με ποιού τα Κεφάλαια κτίζονται άραγε;

Και από εδώ Μνημόνιο και από εκεί
Δες:
https://anatolikotera.wordpress.com/2016/04/18/πως-θα-είναι-η-νέα-τδβκ/

ΑΧΠ

Ανώνυμος είπε...

...

Αρα υπάρχουν κοινά προβλήματα και εκμετάλλευση από το Κεφάλαιο και στα 2 μέρη. Έτσι υπάρχει τεράστιο πεδίο για κοινούς αγώνες, κοινές δικοινοτικές απεργίες (π.χ. συμπαράστασης στους ΤΚ όταν προσπαθούσαν να πάρουν την διαχείρηση του νερού οι Δήμοι) εγγραφή ΤΚ στην ΠΕΟ ή σε άλλο πολυκοινοτικό (μην ξεχνάμε ρουμάνους, έλληνες, πολωνούς, πακιστανούς, φιλιππινέζες) συνδικάτο-ομπρέλλα όπως θες πες το, κτλ. Αλλά δεν βλέπω να κινείται κάτι εκτός από "αστικό κοσμοπολιτισμό". Εδώ δεν βλέπω να κινείται κάτι στις δικές μας περιοχές με τον ΓΓ της ΠΕΟ να διακηρύσσει με κάθε νέο χρόνο ότι αυτός θα είναι χρόνος απεργιών και διεκδίκησης  των χαμένων αλλά ο χρόνος βγαίνει με χασούρα για τον Εργαζόμενο και ο ΓΓ στην καρέκλα του με τα σινιέ πουκαμισάκια του με το αππαρούδι.

Αυτά είναι μια τεράστια ευθύνη του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ (και ΜΜΕ Αστρα/Χαραυγή) και δυστυχώς όσο και αν η "ανικανότητα" ίσως να είναι μια σοβαρή αιτία, μάλλον , κατά την γνώμη μου, υπάρχει και άλλος λόγος που δεν μπορώ να αρθρώσω χωρίς να διαπράξω πατροκτονία.

ΑΧΠ

Ανώνυμος είπε...

Όσον αφορά την απάντηση του ΑΚΕΛ, θα παραθέσω μόνο το "Εν πάση περιπτώσει, το πώς θα διαμορφωθεί το μέλλον της Κύπρου είναι θέμα των Κυπρίων και αυτοί είναι τελικά που θα αποφασίσουν”  λες και απευθύνεται σε κανένα Τεξανό, λες και το ΚΚΕ απαίτησε να αποφασίζει. Άραγε να κρατούν στην ΚΕ αρχείο για να μάθουμε μετά από χρόνια ποιού ιδέα ήταν αυτή η φρασούλα;

Έγινε πριν λίγες ώρες:

Πύλα: Κοινή επιχείρηση Κυπριακών αρχών -ψευδοκράτους για πάταξη του τζόγου
Τετάρτη, Νοέ 2, 16
Γιγαντιαία αστυνομική επιχείρηση βρίσκεται σε εξέλιξη στην Πύλα για πάταξη του παράνομου τζόγου. Από τις πρώτες πρωινές ώρες, ισχυρές δυνάμεις της Αστυνομίας προχωρούν στο «ξήλωμα» παράνομων καζίνο που λειτουργούν στο χωριό .Η όλη επιχείρηση διεξάγεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς η Πύλα έχει αποκλειστεί από την Αστυνομία και δεν επιτρέπεται η είσοδος στην κοινότητα των ΜΜΕ.

Στην επιχείρηση μετέχουν δυνάμεις της Αστυνομίας και μέλη άλλων Υπηρεσιών της Δημοκρατίας, καθώς επίσης και άνδρες των λεγόμενων αρχών ασφαλείας του ψευδοκράτους. Η όλη επιχείρηση τελεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.

Μάλιστα, τα μέλη της Αστυνομίας φορούσαν κίτρινα καπέλα, ενώ οι ψευδοαστυνομικοί κόκκινα για να ξεχωρίζουν.

πρόκειται για την πρώτη κοινή επιχείρηση Κυπριακής Αστυνομίας και ψευδοαστυνομίας στην Πύλα.

ΑΧΠ

Ανώνυμος είπε...

ενιαια - ανεξάρτητη - σοσιαλιστική Κύπρος

κι αμα γουστάρετε οπορτούνες ειναι η απάντηση στους φιλοακελίτες μνημονιακούς

δεν θα ξεχάσουμε το αίμα των ταξικών αδελφών μας απο τους χιτες της ΕΟΚΑ του Γρίβα. Δεν ήταν μονο καποια παλικάρια των λυκειων που εβαζαν βομβες, ήταν και οι πρόγονοι του Αναστασιάδη που δολοφονούσαν κομμουνιστές και τουρκοκύπριους και το 74 κάνανε τις κότες στον ατίλλα, κατεβάζοντας τα βρακιά στο θειο Σαμ.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ- ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

μπαλαδόρος

Βασίλης Γ είπε...

Αν οι εργασιακές, κοινωνικές και άλλες πολιτικές είναι συνταγματικά χωρισμένες, όπως φαίνεται σε δημοσιεύματα, πόσο έδαφος θα υπάρχει για κοινούς εργατικούς αγώνες; Τι θα αλλάξει σε αυτό σε σχέση με σήμερα;


Ανώνυμος είπε...

γελάει ο κοσμος.
διχοτόμηση στο νησι θέλουν οι πάντες στο αστικο πολιτικο στερέωμα της Κύπρου και το "Α"Κ"Ε"Λ δεν αποτελεί εξαίρεση. το σχεδιο ΑΝΑΝ προωθούσε πάλι μια συνθήκη Ζυρίχη-Λονδίνου απο το παράθυρο που με μαθηματικη ακρίβεια θα οδηγούσε σε νέα αιματοχυσία απ' τη πορτα. το "Α"Κ"Ε"Λ στήριξε το σχεδιο ΑΝΑΝ. Μην ξεχνιόμαστε.

αφήστε τα σάπια με τη ΔΔΟ. ΕΝΙΑΙΑ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ - ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΥΠΡΟ θέμε, οι έποικοι να γυρίσουν στη πατρίδα τους, οι πρόσφυγες στα σπίτια τους, και να τελειώνει το ιμπεριαλιστικο καλαμπούρι, καθώς και οι λυκοσυμμαχίες των ψευτοαριστερών μνημονιακών του "Α"Κ"Ε"Λ.

με το πρόσχημα ότι το νησί ειναι υπο ιμπεριαλιστική εξάρτηση και κηδεμονία, κάποιοι δεξιούρες εξωραϊζουν μέτωπα με την αστική τάξη. Δεν μασάμε ταραμά...

μπαλαδόρος

ΑΚΕΛ το γνησιο, το παλιο
Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού

AGIS είπε...

Η Ελβετία είναι ενιαίο κράτος παρότι κατοικείται από 3 εθνότητες και παρότι τα καντόνια αποτελούν μορφή ομοσπονδιακού συστήματος...
Εννοείται η επισήμανση δεν αποσκοπεί στην α-νοησία η Κύπρος "να γίνει Ελβετία", αλλά στο να υποδηλωθεί ότι το ζήτημα της κρατικής ενότητας δε βρίσκεται στον οργανωτικό "τύπο" αλλά στις σχέσεις που αυτός εκφράζει και θεσμοθετεί.
Στην ανακοίνωση του ΚΚΕ, όσον αφορά το "ειδικό" ζήτημα της ΔΔΟ, αναφέρεται ότι "μια θέση τακτικής, ένας έσχατος συμβιβασμός της ελληνοκυπριακής πλευράς (...) μετατράπηκε στη συνέχεια σε θέση αρχής και θεμέλιο της λύσης για το Κυπριακό".
Ενώ "μετά την εισβολή, το τουρκικό κράτος δούλεψε συστηματικά για να περάσει η θέση της Δικοινοτικής - Διζωνικής Ομοσπονδίας (.....) ως βάση εκ μέρους του, για διχοτομική, συνομοσπονδιακή λύση, δύο κρατών".
Τη στιγμή λοιπόν που το "σχήμα" της ΔΔΟ εμφανίζεται σαν το όχημα επιβολής διχοτομικών λύσεων, το ΚΚΕ βγάζει την "ΔΔΟ" από το επίκεντρο της "λύσης", και στη θέση της ΔΔΟ, στη θέση των ζητημάτων του "τύπου" και του "σχήματος", βάζει στο επίκεντρο τα ζητήματα των αρχών και της ουσίας.
Και, όπως και η κριτική στο σχέδιο Ανάν είχε στο κέντρο της ότι υπό την ονομασία της ΔΔΟ προωθούσε "συνομοσπονδιακή λύση", έτσι και τώρα τίθεται το ζήτημα των (με κεφαλαία γράμματα) "...«ΔΥΟ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ» που συνιστούν συνομοσπονδιακή, διχοτομική λύση".

Το "άξιο απορίας" στην ανακοίνωση του ΑΚΕΛ είναι ότι προσπερνά τα κεφαλαία γράμματα και επικεντρώνει στο κατ' αυτήν "λάθος" της "αντικατάστασης της διαχρονικής θέσης του Κόμματος για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με τη θέση για ενιαίο κράτος". Λες και το ενιαίο κράτος δεν ήταν πάντα το "καθ' ημάς" περιεχόμενο που όφειλε να υπηρετεί η ΔΔΟ, λες και η απόρριψη τής κατά το σχέδιο Ανάν "ΔΔΟ" είχε διαφορετικό υπόβαθρο από το σημερινό, λες - τέλος - και η "διαχρονικότητα της ΔΔΟ" τονίζεται εδώ σαν επικάλυψη σημερινών παραδοχών καθόλου "διαχρονικών".
Αλλά ακόμα και από άποψη "διαπραγματευτικής δύναμης" και διπλωματίας να το έβλεπε κανείς, δεν θα ήταν καθόλου αναγκαίο να απομονωθεί το - κατά ΑΚΕΛ - "σοβαρό λάθος" του ΚΚΕ από το συνολικό περιεχόμενο της απόφασης της ΚΕ.
Είναι άραγε θέση του ΑΚΕΛ τα "συνιστώντα κράτη", με όποιο τρόπο άλλωστε κι αν ονομαστούν εφόσον τέτοια είναι η θεσμική ουσία των σχετικών προβλέψεων;
Και γενικά, πόσο άραγε μπορούν οι λέξεις να αποτελέσουν ανάχωμα στο ίδιο τους το αληθινό περιεχόμενο; Όταν διαβάζουμε πχ για "κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος εγγυήσεων", χρειάζεται να είμαστε πολύ πεπειραμένοι για ν' αντιληφθούμε ότι αναζητούνται μορφές "εκσυγχρονισμού" αυτού του "αναχρονισμού", ο οποίος (δηλαδή όλες ανεξαίρετα οι "εγγυήτριες δυνάμεις") ευθύνεται όσο κανείς άλλος για την κυπριακή "τραγωδία" (διάβαζε: ιστορία), ή αλλιώς: για τις φλόγες που έχουν κατά καιρούς κατακάψει την Κύπρο με αποκορύφωμα το πραξικόπημα-εισβολή-κατοχή ως και σήμερα;

σνχζται

AGIS είπε...

συνεχεια

Είναι σε όλους γνωστό ότι κανένας εθνικισμός σήμερα (ούτε ο τουρκικός ούτε ο ελληνικός) δεν μπορεί να επιβάλει συνολικά τη δική του λύση.
Το μόνο που μπορεί να γίνει ως προς αυτό είναι ένας "συμβιβασμός" που να ικανοποιεί και τους δυο εθνικισμούς, μια διχοτομική λύση (που ανεξάρτητα από τη μορφή της, και ανεξάρτητα από τους "πόντους" που παίρνει ο καθένας τους στο σημερινό πάρε-δώσε, εξ ου και η "συγκυριακή" στάση του καθενός, αποτελεί παλιό και μόνιμο σχέδιο και έχει πολύμορφα υπηρετηθεί στο παρελθόν - ως και σήμερα - από όλες τις "εγγυήτριες δυνάμεις") σαν προϋπόθεση ενός νέου γύρου εθνικιστικής αντιπαράθεσης. Έστω και με τη μορφή μπίζνες ανάμεσα σε δυο μέρη που το καθένα κρύβει πίσω του κι ένα μαχαίρι.

Το αντίθετο, η συνύπαρξη των εθνοτήτων, η συνύπαρξή τους σαν παράγοντας φιλίας των λαών - ενάσκησης αγάπης, μιλώντας τελείως "αταξικά" - απαιτεί τελείως διαφορετικές προϋποθέσεις από τις οιονεί διχοτομικές, και είναι αδιάφορο αν αυτές πραγματώνονται υπό το σχήμα της μονοζωνικότητας, της διζωνικότητας ή της τριζωνικότητας: Αρκεί το να πραγματώνονται στην ουσία τους. Πολιτικά, θεσμικά, και πολύ περισσότερο και βαθύτερα: οικονομικά και κοινωνικά δηλαδή ταξικά.

***

Η πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία (με αφορμή κάτι που γράφτηκε αλλού) δεν ήταν δυστυχώς - εξ ορισμού θα έλεγα - σε θέση να σταθεί απέναντι και ενάντια στους "συνιστώντες εθνικισμούς" του γιουγκοσλαβικού κράτους, τους οποίους αξιοποίησε ο ιμπεριαλισμός. Το ζήτημα, όμως που πρέπει να προσεχτεί είναι το εξής: Το - έστω - 51% των υποστηρικτών μεγάλης Κροατίας, το 51% των οπαδών της μεγάλης Βοσνίας, της μεγάλης Αλβανίας, της μεγάλης Σερβίας κ.ο.κ., ο καθένας με τη δική του "μεγάλη ιδέα", δεν θα μπορούσαν ακόμα κι εκείνες της στιγμές να αποτελούν μια μικρή μειοψηφία απέναντι στους υποστηρικτές της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας απαρτιζόμενους σαν ενιαία δύναμη από το - ας πούμε - 49% της κάθε ξεχωριστής εθνότητας. Η κάθε ξεχωριστή "μεγάλη ιδέα" είναι πάντα μια οικτρή μειοψηφία απέναντι στην ενότητα του διεθνισμού των εργαζομένων και των οπαδών της φιλίας των εθνοτήτων και των λαών. Αλλά αυτή ήταν η μοναδική δύναμη που δεν κατάφερε να βρεθεί συγκροτημένη μες στο όργιο των γιουγκοσλαβικών εθνικισμών. Μπορεί να φαίνεται άσχετο, αλλά έχει πιστεύω την αξία του και για το παρόν και το μέλλον.

AGIS είπε...

διορθώσεις:
Στην τελευταία παράγραφο του σχολίου μου να διαβαστεί:
"...της μεγάλης Κροατίας..."
και
"...δεν θα μπορούσαν ακόμα κι εκείνες της στιγμές παρά να αποτελούν μια μικρή μειοψηφία..."