Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Ο φάκελος της Κύπρου

Σε στιγμές οίστρου και με μια τοσηδανά υπερβολή, η Ρένα Δουρου-τι είχε πει πως αν εξαρτιόταν από αυτήν η τύχη της Κύπρου, θα έλεγε: χάρισμά σας, πάρτε και την υπόλοιπη. Δεν είναι πως δεν πέρασε καλά στα κίντικά της νιάτα, σε μια αποστολή στη μαρτυρική μεγαλόνησο, όπου μαρτύρησε η ίδια με κάτι απλοϊκές εδονίτικες ερωτήσεις για το σύντροφο με το μουστάκι, αλλά κατάφερε μόλα ταύτα, να συσφίξει -με κάθε πιθανό τρόπο και έννοια- τις συντροφικές σχέσεις με τη βάση της ΕΔΟΝ. Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό κι έχει ονοματεπώνυμο ή μάλλον αρκτικόλεξο: ΑΚΕΛ.
Μα Ανορθωτικό Κόμμα; Αλήθεια τώρα; (Και να φανταστείς πως η Ανόρθωση δεν είναι καν αριστερή ομάδα).

Κι επίσης δεν ξέρει -πάντα μεταξύ χαβαλέ κι αστείου, όπου λέγονται τα πιο σοβαρά πράγματα- αν με κάποιο αντιδιαλεκτικό τρόπο μεταφερόταν στο χρόνο κι έπρεπε να υποστηρίξει με τα σημερινά της μυαλά την προσωρινή γραμμή-θέση για Ένωση. Ή αν η χρονομηχανή της σταματούσε στο 99' σε ένα αμφιθέατρο και τη ρωτούσε κάποιος για το Μιλόσεβιτς και τη Σρεμπρένιτσα.

Εγώ πάλι κουβαλάω ως ένοχο μυστικό της νιότης μου ότι συμπαθούσα τους Κύπριους για κάποιους διαστροφικούς λόγους, που είναι οι εξής τρεις: Final Four, Πανσπουδαστική και χαλούμι. Ο πρώτος τίτλος είναι σκόπιμα παραπλανητικός, για να μπει ένας συνδετικός κρίκος.

Τα κανακέματα πολλοί αγάπησαν, τον Κανάκη ουδείς. Αλλά κάποια σκετσάκια του ΑΜΑΝ είναι διαχρονικά και θαυμάσια (από πολύ κοντά, που θα έλεγε ο Μανόλο). Όπως αυτό με τις Αθηναϊκές πινακίδες και το χουλιγκάνο που ακολουθεί τον (κακώς εννοούμενο) δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.
-Μα αυτά τα λένε οι κομμουνιστές.
-Όλος ο κόσμος τα λέει, πατέρα...
-Δηλαδή;
-Ο Μπάμπης ο Σουγιάς, ο Κώστας ο Γκοτζίλας, ο Πέτρος ο Μπαλτάς, ο Πεταλούδας (προσοχή, όχι Πελεκούδας) ο Νίκος...



Ναι, αλλά πόσοι θυμούνται ότι η αφορμή για όλα αυτά ήταν το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα στο κλειστό της Πυλαίας -που μύριζε ακόμα καινουργίλα και είχε φιλοξενήσει και το F4 του ελληνικού Κυπέλλου, για να μαλακώσουν λίγο τα στεφάνια. Το τελευταίο πριν τη διάσπαση του ευρωπαϊκού μπάσκετ -που έγινε πειραματόζωο της ποδοσφαιρικής G14 κι ακόμα να συνέλθει από το χτύπημα- και το πρώτο (από τα πέντε) που κατέκτησε ο Ομπράντοβιτς με τον ΠΑΟ. Η παρουσία του οποίου -και των οπαδών που τον ακολούθησαν- ήταν αυτό που προκάλεσε τα επεισόδια και έδωσε αφορμή για το -κλασικό πια- σκετσάκι.

Εγώ από την πλευρά μου δηλώνω αθώος κι έχω και άλλοθι, αλλά το έφερα βαρέως. Όχι γιατί δεν ήμουν εκεί, για να τα σπάσω, αλλά γιατί το σχολείο μας επέλεξε εκείνη ακριβώς τη βδομάδα, για να πάμε επταήμερη (πέντε+δύο bonus) στην Κύπρο. Όπου τα περάσαμε πολλά ωραία, κολλήσαμε μες σε λίγες μέρες την ένρινη κυπριακή προφορά -όπου όταν συναντάς λέξη με "πτ" είναι σα να φτύνεις μαζί και ένα κομμάτι της ψυχής σου- κι ανακαλύψαμε το χαλούμι (ο τρίτος λόγος) και πόσο μαγικό μπορεί να γίνει. Όλα αυτά μαζί με μια μπουτίκ της Φεράρι (γιατί ήμασταν μικροί και μας συγκινούσε ακόμα), σε μια περίεργη βόλτα κατά μήκος της πράσινης γραμμής, αφού είχαμε χαθεί στην πραγματικότητα κι αρνούμασταν να το παραδεχτούμε.

Ο δεύτερος λόγος, που παρακάμψαμε, έχει να κάνει με τα ηρωικά ΜΜΕ στο ΑΠΘ, όπου η Πανσπουδαστική συγκροτήθηκε προτού υπάρξει εκεί ΚΝΕ, κι αυτό το οφείλουμε σε δύο Κύπριους της Προοδευτικής, που την κράτησαν.
Από τους οποίους, ο ένας ήταν στέλεχος και στο τάβλι μετρούσε κάθε ζαριά με έναν μοναδικό κυπριακό τρόπο, χτυπώντας το πούλι του σε κάθε βήμα, όχι απαλά, αλλά όπως θα χτυπούσε μερακλίδικα τη μάνα στο πλακωτό. Κι άμα είχε φέρει ασόδυο, πάει κι έρχεται, μικρό το κακό. Φαντάσου όμως να τον βλέπεις να παίζει τις εξάρες ή κάποια ζαριά που δεν του βγαίνει, και να γυρίζει το πούλι του πίσω, για να παίξει κάτι άλλο.

Η άλλη ήταν μια ΕΔΟΝίτισσα, που κατά βάθος ήταν ΚΚΕ (τότε) κι ο μη αστικός μύθος λέει πως είχε πάρει μια -εντελώς προσωπική- ψήφο από την εγγονή του Γρίβα! Είχε όμως καταγωγή από την Αμμόχωστο και έβλεπε τόσο συναισθηματικά το ζήτημα, που ψήφισε "ναι" στο δημοψήφισμα Ανάν, γιατί ήθελε να δει την πατρίδα των δικών της. Κι αυτή ήταν η πιο χαρακτηριστική επαφή που είχα με την ιδιαιτερότητα του Κυπριακού και των Κυπρίων, που το ιεραρχούν στην πρώτη θέση, και καλά κάνουν, αλλά το θέμα είναι πώς. Γιατί αυτοί κατέληξαν με αήττητο σκεπτικό, υπέρ της ένταξης στην ΕΕ, γιατί σου λέει κοτζάμ διεθνής οργανισμός αποκλείεται να δεχτεί τη διχοτόμηση ενός κράτους-μέλους του, χωρίς να κάνει κάτι για αυτό.
Κούνια που τους κούναγε... Προφανώς θα κάνουν. Σε ποια κατεύθυνση είναι το ζήτημα.

Η πιο καλτ (χειρότερη και καλύτερη μαζί) ανάμνηση από την επαφής με τους Κύπριους ήταν οι δικές τους φοιτητικές εκλογές, όπου πηγαίναμε για ηθική ενίσχυση και περιφρούρηση, όταν χρειαζόταν (δε νομίζω όμως να το κάνουμε πια). Προσπαθούσαμε να πούμε και κάποιο σοβαρό σύνθημα, αλλά συνήθως πνιγόταν στο γενικό κλίμα και τη φαιδρή ατμόσφαιρα που επικρατούσε, με τα δύο ΠαΣοΚ (Α'ώνας και Ανα'έννηση), πριν γίνει τέτοιο το ΑΚΕΛ, τους Κύπριους Δαπίτες της μΠρωτοπορίας, με σήμα το αγγελακι, και τους ακόμα πιο δεξιούς φασίστες της ΠΕΟΦ. Κι όσο καλή διάθεση κι αν είχες, παρασυρόσουν όταν άκουγες τον εφορευτικό της μΠρωτοπορίας -που είχε τότε τους συσχετισμούς- στην καταμέτρηση, να δείχνει στο κοινό, όσο πιο εκνευριστικά μπορούσε, τα ψηφοδέλτια που έβγαιναν από την κάλπη.
-μΠρωτοπορία! (...) μΠρωτοπορία! (...) Ε, κι αυτούνο αγγελάκι είναι!
Οπότε κάποιοι σύντροφοι τα πήραν και του απάντησαν πολιτικά.
Βάλ' το αγγελάκι μες στον... πόλο, βάλτο όλο, βάλτο όλο...
Καμιά φορά, τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται ρυθμικά.

Anyway (με κυπριακό αξάν) πρέπει να υπάρχουν αναρίθμητες ιστορίες με Κύπριους, κάτι σαν φοιτητικά ανέκδοτα, που φτάνουν στο όριο του αστικού μύθου. Πχ για έναν Προοδευτικάριο, που συμμετείχε σε ένα reality της εποχής (ενώ εσείς μόνο τη Φραντζέσκα θυμάστε). Ή για την ένρινη αγωνία τους, όταν οι μπάχαλοι απειλούσαν να διαλύσουν τις εκλογές κι αυτοί περίμεναν τις δικές μας ενισχύσεις, από την περιφρούρηση (Έρχουσι οι σύντροφοι; Έρχουσι; Δεν έρχουσι, ε;). Ή για το στέκι τους στην Τζοβαροπούλου, ακριβώς πάνω από τη Λέσχη (όπου επικεντρωνόταν όλη η δράση τους) και τον Μοντεχρήστο, που αναφερόταν συνειρμικά σε κάποιο κατοικίδιο ποντίκι των γραφείων -αν θυμάμαι καλά.

Αλλά το βασικό δίδαγμα είναι πως μπορούσες να συμπαθείς τους Κύπριους, μέχρι να τους γνωρίσεις. Ή βασικά να γνωρίσεις τους δικούς μας Κύπριους σφους, που οργανώνονταν στην ΚΝΕ και είχαν πολιτική δυσανεξία στους συμπατριώτες τους. Γι' αυτό και δεν πείθονταν πολύ εύκολα να πάνε να τους ψηφίσουν στις δικές τους φοιτητικές εκλογές -κι άντε να τους δώσεις άδικο.
Κι η πλάκα είναι πως το ΑΚΕΛ μπορεί να είναι δεξιό και ρεφορμιστικό τύπου Σύριζα, αλλά αντίθετα με αυτόν, διατηρεί (ή τουλάχιστον διατηρούσε) την καλή, μη χαλαρή οργάνωση ως κατάλοιπο του παρελθόντος και ως όρο επιβίωσης απέναντι στους αντιπάλους του.

Το τελευταίο που θυμάμαι από το δικό μου (φοιτητικό-κυπριακό) παρελθόν ήταν η κάπως έκτακτη κι εσπευσμένη κινητοποίηση, μόλις ανακοινώθηκε το σχέδιο του Ανάν, που δεν πρόλαβε να οργανωθεί και δεν είχε καν συνθήματα για την περίπτωση, καλά-καλά. Κι όταν έπεσε από τη ντουντούκα ένα σύνθημα "σχέδιο Ανάν, απαράδεκτο", έμεινε βασικά αναπάντητο από κάτω, γιατί περιμέναμε να ακούσουμε τη συνέχεια -που δεν υπήρχε- και μας έμεινε μια αίσθηση ανολοκλήρωτου. Μια σιωπή που ήταν σαν έμμεσο σχόλιο: ντάξει, απαράδεκτο το σχέδιο, αλλά και το σύνθημα δεν πάει πίσω...

Φωνάζαμε όμως "Κύπρος ενιαία ανεξάρτητη", που δεν το είχαμε εγκαταλείψει ποτέ, για να γίνεται τόσος ντόρος. Κι αμέσως μετά το δημοψήφισμα, θυμάμαι ένα σχόλιο στο Ρίζο που έλεγε...
Αλλά όχι, αυτά θα τα δούμε καλύτερα προσεχώς, για να μην τα στριμώξουμε στον επίλογο. Εξάλλου ο τίτλος πρέπει να παραπέμπει κάπως και στην πρακτική του παλιού (όχι καλού) ΠαΣοΚ, που έλεγε για χρόνια πως θα ανοίξει το φάκελο της Κύπρου (για να τιμωρήσει τους προδότες) και τελικά το έκανε με αρκετή καθυστέρηση και εντελώς διεκπεραιωτικά, ίσα-ίσα, για να τον κλείσει, χωρίς να πει και να μάθουμε τίποτα.
Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα, μπορεί να διαβάσει το σχετικό βιβλίο του Κ. Κάππου που ήταν ο δικός μας εκπρόσωπος στην επιτροπή της Βουλής, που εξέταζε το θέμα.


13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://www.902.gr/eidisi/politiki/113051/synenteyxi-stin-istoselida-toy-megaone-kyproy

Καιρός ηταν....
Την τελευταια προταση οταν τη διαβασα μου βγηκε αυθορμητα ενα Αι στα τσακιδια πια...

ratm

Ανώνυμος είπε...

Όπως πάνε τα πράγματα, θα βαρύνει πολύ το κλήμα στην Κύπρο (και όχι μόνο).
Ας ελπίσουμε ότι σύντομα, οι υγιής φωνές του κινήματος εκεί, θα βγούνε μπροστά και θα αφήσουν πίσω το σοσιαλδημοκρατικοποιημένο ΑΚΕΛ.
Αλλιώς, χωρίς κάποιον να δείχνει ένα δρόμο ελπίδας, θα αντιδραστικοποιηθεί πολύ η κοινωνία.

Ιβάν Τζόνι

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...


Aς το αφήσω εδώ, για το Α"Κ"ΕΛ της καρδιάς μας:
"Ανεξαρτήτως της νέας θέσης του ΚΚΕ, εμάς στο ΑΚΕΛ για πάντα θα είναι βαθιά ριζωμένο στην καρδιά μας ως το Κόμμα των αγώνων για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και ελευθερία της Ελλάδας, ως το Κόμμα των κοινωνικών αγώνων για πρόοδο και ευημερία της χώρας και του λαού."
Mή μου πείτε πως δε σας θυμίζει το μπαλκονάτο παπαντρεϊκό "Τιμούμε τους αγώνες σας!" ...["αρκεί να είσαστε νεροκουβαλητές μας, θεματοφύλακες του καταπιεσμένου εθνικοαπελευθερωτικού εαυτού μας - ένα συνεπές ΠΑΣΟΚ"] ...που συμπληρωνόταν με το εντός αγκυλών ύπουλα παρασιωπούμενο στα μπαλκόνια, αλλά σταθερά αχτιβαριζόμενο στις ΤΟ/ΠΑΣΟΚ.....
Μας είχαν βρεί το ρόλο μας οι εργολάβοι της μεθοδικής καθυπόταξης του Λαού στα συμφέροντα του Ιμπεριαλισμού και της ντόπιας α.τ.: "Λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις"!
Ακούς εκεί, οι ξευτιλισμένοι αδιάντροποι σοσιαλδημοκράτες του Α"Κ"ΕΛ: "εθν. ανεξαρτησία", "δημοκρατία", "ελευθερία", και ..."πρόοδο-ευημερία της χώρας (ήγουν και της α.τ.), (άντε και...) του λαού"!!! Αυτά τους φτάνουν, σε αυτά θέλουν να περιορίζεται και το κ.κ.! Για Σοσιαλισμό και Επανάσταση κιχ!
Κι αυτοί, από την άλλη, να τα προδίδουν ακόμη και αυτά, όπως τότε με το ΑΝΑΝ, τώρα με την Διχοτόμηση "των δύο κρατών", σύμφωνα με το κλασσικό πλέον τΣυριζέϊκο μότο "δεν το θέλαμε, αλλά, τι να κάναμε, αυτό ήταν εφικτό".
Φίδια της α.τ., που ζεστάναμε στον κόρφο μας, κοντά εξήντα χρόνια....
Τα ταξικά τους συμφέροντα υπηρετούν ρε! Το πρώτο, που θα κατοχυρώσουν οι συνθήκες, που βρωμοπαζαρεύουνται, θάναι οι μεγαλοπεριουσίες τους στα κατεχόμενα...

Αειντε, ν' αρχίσουμε να το μαζεύουμε σιγά-σιγά....

λαθραναγνώστης είπε...

Ηλία, με τα σημερινά δεδομένα του καπιταλισμού, μόνο το ανέφικτο είναι εφικτό για το εργατικό κίνημα. Κι αν χρειάζεται γι αυτό "δευτέρα παρουσία", τότε, ένας λόγος να την φέρουμε μια ώρα αρχίτερα!
Το θέμα όμως είναι, ότι στη δευτέρα παρουσία, μόνο κρίνεσαι.Δεν μπορείς να κάνεις καμία διόρθωση για τις πράξεις σου κατά την....παρούσα παρουσία!!

Ανώνυμος είπε...

"Φίδια της α.τ., που ζεστάναμε στον κόρφο μας, κοντά εξήντα χρόνια...."
Αυτά καταλήγει να γράφει όποιος μπερδεύει τον ίσκιο του για μπόι.

Υ.γ.1: Ποιοι είστε εσείς; Το ΚΚΕ πάντως δεν είπε τέτοια....
Υ.γ.2: Προς τι τα εισαγωγικά στο Κ του ΑΚΕΛ;
Υ.γ.3: Σωστή η ανακοίνωση της Κ.Ε., και πολύτιμη γιατί έρχεται να δώσει ένα στήριγμα στις δυνάμεις εντός του ΑΚΕΛ που παλεύουν στην ίδια κατεύθυνση. Ωστόσο να κρατηθεί λίγο το μέτρο στις υποδείξεις των κομάντο, που ατσαλωμένοι ιδεολογικά (εδώ πάνε τα εισαγωγικά) με την αλληλεξάρτηση και βλέποντας τα κυπριακά σήριαλ να κατακτούν τον πλανήτη καταλήγουν να βλέπουν ένα (μισό; ολόκληρο;) νησί ως ιμπεριαλιστική δύναμη.
Υ.γ.4 και τέλος: Αμα φτάνει κανείς να συμφωνεί με τους κουιντους.....

Λέων

Λέων

Ανώνυμος είπε...

Φάουλ του Παφίλη η αναφορά σε ηγεσία του ΑΚΕΛ που έχει κάνει της επιλογές της. Απ' όσο ξέρω εκλεγμένη από τη βάση του ΑΚΕΛ είναι και η ηγεσία του και μάλλον μια χαρά υπηρετεί τα πασοκικά ιδανικά της πλειοψηφίας των μελών του.

ΓΜ

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Λέοντα, δε συνηθίζω να διαμορφώνω τις οιεσδήποτε απόψεις μου, άρα και τις πολιτικές, με βάση το .."μπόϊ" των οιωνδήποτε. Και ασφαλώς από τον κανόνα αυτόν δε εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου. Αν αυτό σου φαίνεται δυσνόητο, συχώρα με.
Για τα Υ.γ.: 1. Είμαστε εμείς, που θρέψαμε στον κόρφο μας φίδια σαν κι αυτά, που προσδιώρισα. Ξέρω κι άλλους σαν εμένα. Σαφέστερος δεν μπορούσα να γίνω. Κι αν ήθελα να περιαυτολογήσω και να πιάνω και το χώρο του μπλόγκ, θα μπορούσα να σου παραθέσω πολλές προσωπικές εμπειρίες για το πως εκθρέψαμε τα φίδια - ποτέ δε μιλάω στον αέρα.
Το ΚΚΕ γιατί το αναφέρεις; Για να μας κάνεις νταντά; Χιλιάδες φορές έχουμε πεί εδώ, πως εκπροσωπούμε μόνο τον εαυτό μας.
2. Γιατί θεωρώ πως ο χαρακτηρισμός "Κόμμα" μάλλον εξωραϊζει και καταχράται και συνειρμούς από ένα παρελθόν, που δεν του ανήκει πια. Ισως θάπρεπε να περιλάβω και τα δύο επόμενα γράμματα. Δεκτόν.
3. Τα τσιράκια του Ιμπεριαλισμού δεν ανήκουν στον Ιμπεριαλισμό; Και δεν είναι ούτε τα "νησιά" ούτε τα λαγκάδια ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Οι αστικές τάξεις, που κατοικοεδρεύουν εκεί είναι.
4. Να απαγορέψουμε στους "κουϊντους" να έχουν και ορθές (κατα την κρίση μας) απόψεις η να λέμε πάντα και μόνο ο,τι δε λένε οι "κουίντοι";

Είπαμε Λέοντας, αλλά ..κάνε και λίγο κράτει....

(Κάπταιν, συγγνώμη για το ανιαρό σχόλιο "επι προσωπικού".)

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Λαθρά, ένας λόγος παραπάνω για να διορθώνουμε, κατά το δυνατόν τις πράξεις μας έγκαιρα, κατα την "τρέχουσα παρουσία"!

Ανώνυμος είπε...

δεν εγραψα πουθενα οτι η Κύπρος ειναι ιμπεριαλιστική δύναμη... Λεοντα συριζικέ.
εγραψα με πρόσχημα την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και κηδεμονία -που προφανώς για μένα υπάρχει- οι δεξιούρες θέλουν μέτωπα με την αστική τάξη.
Και για να μην μου μπερδεύεσαι δεν αναφέρομαι στο μνημονιακο "Α" Κ "Ε" Λ του οποίου τα εισαγωγικά πρέπει να τιθενται στο Α (Ανορθωτικό) και Ε (Εργαζόμενου). αναφέρομαι σε κάτι τυπάκια που λένε οτι ηιμπεριαλιστική ρωσσία ειναι δευτεροκοσμική χώρα κτλ...και ονειρεύονται συμμαχίες με τον Πούτιν, ξεχνώντας βέβαια οτι ο Πούτιν άδειασε...τους κύπριους... για πλάκα...

εγω τα λέω πάντα σταράτα, δεν μ' αρέσει να κρύβομαι :-).
κομάντο (αυτοκτονίας) λοιπόν μπορει και να γίνω, αλλα αυτο θα ειναι για την εργατική τάξη , οχι για τους λακέδες των ιμπεριαλιστών, ακους ΛΑΚΕ ΛΕΟΝΤΑ;
ΟΥΣΤ...
μαζεψου

μπαλαδόρος

Ανώνυμος είπε...

Καλά εσύ είσαι γνωστός βαρεμένος, σε λίγο θα βάζεις εισαγωγικά και στις τελείες. Αλλά είσαι και χρήσιμο μέτρο για την πορεία προς το κάψιμο διαφόρων. Επαναλαμβάνω την συμβουλή που σου έδωσα κάποτε, βγες από το υπόγειο να σε χτυπήσει ο αέρας,θα σε φωνάξουμε όταν αρχίσει η επανάσταση και χρειαστούμε στρατηγό...άνεμο.

Λέων

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Kαλλιο αργα παρα ποτε.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Είχα μια κουβέντα σήμερα με φίλους, που ήρθαν πρόσφατα από την Κύπρο. Τηλεγραφικά τα προβλήματά τους, όπως μου τα μετέφεραν: 1. Είμαστε "Ελληνες", δεν είμαστε "Κύπριοι". 2. Ο αγώνας εναντίον των άγγλων για την "Ενωση"(!) ήταν μεγαλειώδης... 3. Μεγάλη ανησυχία για τις "συνομιλίες" του Αναστασιάδη, και τι θα προκύψει. 4. Τα επίμαχα σημεία είναι το "εδαφικό" (σ. Σ.τ.Τ.: Ηγουν, πόσα τετραγωνικά θα πάρει κάθε πλευρά στο χώρισμα - που κατά τα άλλα δεν το λέμε "διχοτόμηση"...), και το βασικότερο 5. Τι θα γίνει με τις περιουσίες των ελληνοκυπρίων προσφύγων στα "κατεχόμενα", μετά από ...σαράντα χρόνια! (σ. Σ.τ.Τ.: Ελπίζουν να ακυρώσουν τις χρησικτησίες και να τις ξαναπάρουν!)
Υπόψιν ότι πρόκειται για κύκλους ακελο-μακαριακούς.
Συμπέρασμα του υποφαινομένου: Αν εμείς εδώ είμαστε μια φορά ΠΑΣΟΚ, αυτοί εκεί είναι δέκα. Ο ψόφος του ΠΑΣΟΚ θάναι και στην Κύπρο, όπως και στην Ελλάδα, μια πολύ επίπονη διαδικασία. Και βλέπω, πως δε γίνεται να μην έχει αίμα.... Δυστυχώς.

----------------------------------
Οι εξω-κυνο-βούλιοι αριστεροχωρικοί, εξακολουθούν να ποιούν την νήσσαν για τα τεκταινόμενα στο Κυπριακό.... Για δε, ρε, ένα πράμα!

Ανώνυμος είπε...

για το 1. η δική μου εμπειρία λέει ότι αυτοί είναι μια πολύ μικρή μερίδα μέσα στο ΑΚΕΛ (δυστυχώς πολύ μεγαλύτερη στην κυπριακή κοινωνία γενικά - πολλές φορές ο Αναστασιάδης σαν πρόεδρος αρχίζει τις ομιλίες του με το "Ελληνίδες και Έλληνες") φυσικά όταν δεν υπάρχει καθημερινή υπενθύμιση για το που μας οδήγησε αυτό το "είμαστε έλληνες και όχι κύπριοι" ούτε και από κομματικά μμε τότε το ποίημα θα μάθουν να το λένε και ακελικοί.

για το 2. τα ίδια συν η βράβευση από τον Καμένο (ως έλληνας υπουργός) του συμβουλίου ιστορικής μνήμης εοκα (ά) και διάφορους βετεράνους της οργάνωσης - που μπορεί να δρούσαν και με την εοκα β´ 10 χρόνια αργότερα (δες λίστα εδώ: https://topronomiotouftwxou.wordpress.com/2015/04/01/%ce%bc%ce%b1%ce%b6%ce%ad%cf%88%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bd-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba/) -  με κάτι αστέρες τιμής κτλ., να ακολουθεί αντίδραση τουρκικού υπεξ και να αλληλοχαρακτηρίζονται ηλίθιοι. Η ομιλία του "άχρηστου ηλίθιου" ξεκινά έτσι:

"Η μάνα Ελλάδα θα στέκεται πάντα σταθερός συμπαραστάτης στο πλευρό της Κύπρου, ειδικά σήμερα που βρίσκονται σε εξέλιξη συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού"

άσχετο με αυτά που λες αλλά το καταγράφω:
"χθες το βράδυ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι εάν και εφόσον δεν ευοδωθούν αυτές οι προσπάθειες ο καθένας θα πάρει το δρόμο του"(2/12/2016) που αργότερα προσπάθησε να δικαιολογήση ο κυβ. εκπρ. (δες  http://www.nomisma.com.cy/διάγγελμα-πρόεδρου-αναστασιάδη-απόψ/) μα επίσης και στέλεχος του ΑΚΕΛ (λουκαίδης) στο ραδιόφωνο αστρα την επόμενη μέρα...
Τα ίδια λόγια ακριβώς είπε και ο Έρογλου (προκάτοχος ακκιντζί) το 2013: "λύση σύντομα ή ο καθένας τον δρόμο του" που χαρακτηρίστηκε "βόμβα"

http://www.sigmalive.com/news/politics/40453/eroglou-lysi-syntoma-i-o-kathenas-ton-dromo-tou

που φυσικά αυτός ο δρόμος είναι η διχοτόμηση.

ΑΧΠ