Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017

Το αλάτι της γης

Το κείμενο αυτό έμενε εκκρεμές (χωρίς Φουκό), καθυστερούσε για διάφορους λόγους, ανεξάρτητους κι εξαρτημένους από τη θέληση της κε του μπλοκ, και μπαίνει τελικά σήμερα -κάλλιο αργά παρά ποτέ- εν είδει ανασκόπησης του βασικού θέματος των προηγούμενων (ου μην και των επόμενων) ημερών: του κρύου και του χιονιά.

Όπως είναι καλύτερο να αφήσεις τα μαλλιά σου να στεγνώσουν μόνα τους -τι τα πήραμε τα σκουφιά και το μπουφάν με την κουκούλα;- γιατί λέει το πιστολάκι τα βλάπτει και μπορεί να επιφέρει μέχρι και καρκίνο, έτσι και το χιόνι είναι καλύτερο να το αφήνεις να λιώνει από μόνο του, αβίαστα, με φυσικές μεθόδους, ή να γίνει πάγος κι επιφάνεια για παγοδρομίες. Θυμάμαι εξάλλου στο γυμνάσιο μια φορά αξέχαστη, που βγήκαμε σε ένα κενό να παίξουμε μπάλα, σε παγωμένη αυλή, σαν την παρέα του μικρού Νικόλα, και διασκεδάζαμε παίζοντας κάτι σαν ποδόσφαιρο, μέχρι που μας πήρε είδηση ο αντίστοιχος Ζουμιάς κι έληξε αισίως το πανηγύρι, παραδόξως χωρίς τραυματισμούς.

Ποιοι είμαστε εμείς άλλωστε, για να παρέμβουμε στο έργο της φύσης, που τα πάντα εν σοφία εποίησε; Ποιοι είμαστε για να κόψουμε την μπάλα στα νέα ταλέντα της παγοσφαιροδρομίας; Και πού θα πάει αυτή η ιστορία με την ανθρώπινη παρέμβαση που αλλοιώνει τη φυσική ροή των πραγμάτων και την αδιαμεσολάβητη σχέση μας με το περιβάλλον;

Το βασικό συμπέρασμα είναι πως ούτε καν όταν χιονίζει δεν πρόκειται να δει ο λαός άσπρη μέρα, αν δεν πάρει ο ίδιος μέτρα γι' αυτό. Γιατί όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η πόλη ζωγραφιά παραμυθένια, πραγματική νυφούλα, ντυμένη στα λευκά, κι οι άνθρωποι ακίνητοι, σαν παιδικό παιχνίδι. Αλλά τα αμάξια δεν είναι πλεϊμομπίλ και μολυβένια στρατιωτάκια ακούνητα. Μένουν έτσι γιατί πάγωσε το αλάτι και το θαλασσινό νερό στους σωλήνες. Ούτε στα παρααμύθια...



Κι έτσι, δεν ξέρεις με τι να εκνευριστείς περισσότερο.
Με την υπερσύγχρονη αλατιέρα στην Καρδίτσα, όπου ένας εργάτης του Δήμου έριχνε αλάτι από την καρότσα ενός Ντάτσουν, με τα χέρια του; Πού να το πεις και να σε πιστέψουν; Νερό κι αλάτι...
(Στην Ουγκάντα να χιονίζει άραγε;)



Με τη φοβερή διαπίστωση ότι δεν υπάρχει κράτος (λες και φτάσαμε στην αταξική κοινωνία), ακριβώς τη στιγμή που δείχνει το πιο στυγνό, ταξικό του πρόσωπο και τις προτεραιότητές του;

Με τα κλάσματα της κοινωνίας των 2/3, που δεν κρύβει μόνο την ταξική φύση του κόσμου που ζούμε, αλλά έχει ξεπεραστεί κι από τα εμπειρικά δεδομένα της πραγματικότητας. Πού τα είδατε δηλ τα 2/3 των προνομιούχων (εκτός κι αν εννοούμε απλώς αυτούς που έχουν αυτόνομη θέρμανση).

Με το ότι ο μισός πληθυσμός (1/2) έμεινε χωρίς θέρμανση, γιατί πάγωσαν οι σωλήνες (σε τι θερμοκρασία να παγώνει άραγε το φυσικό αέριο); Ή με τις σκηνές όπου έμεναν οι πρόσφυγες αυτές τις μέρες και τη δήλωση του Κυρίτση για την κυβέρνηση που προσπαθεί να πετύχει δέκα και τελικά καταφέρνει τα οκτώ -λες και της ξέφυγε ένα λαθάκι στο διαγώνισμα και έχασε το άριστα;

Ή με τον όρο "θεομηνία", λες και πρόκειται για θεϊκή τιμωρία, "οργή θεού", απέναντι στην οποία οι κοινοί θνητοί είναι ανυπεράσπιστοι και πρέπει να την υποστούν στωικά; Θα μου πεις, ακόμα και την καπιταλιστική κρίση την εμφανίζουν στις θεωρήσεις τους σα φυσικό φαινόμενο, που δεν μπορούσε να αποτραπεί (εκτός κι αν είχαμε σώφρονες κυβερνήσεις που δε θα υπέκυπταν στο λαϊκισμό και δε θα μας άφηναν να ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας. Άραγε αν ανάψεις τη σόμπα τις υπερβαίνεις ή σε παίρνει να το κάνεις;)

Γιατί λοιπόν να μην εμφανίζονται και τα φυσικά φαινόμενα ως θεομηνίες που μας τιμωρούν -πιθανότατα γιατί ζούσαμε παραπάνω από τις δυνατότητές μας; Γιατί να μη γυρίσει κι ο άνθρωπος στην εποχή που περπατούσε στα τέσσερα, με σκυμμένο κεφάλι, στην εποχή των πρωτόγονων και την περίοδο των παγετώνων, όταν ένιωθε εχθρικό το φυσικό περιβάλλον, το θεοποιούσε και το λάτρευε φοβισμένος για να το εξευμενίσει;

Πολλές φορές εξάλλου η λατρεία πάει μαζί με το φόβο, ακόμα και το φόβο μη τυχόν χάσουμε κάτι ή κάποιον που αγαπάμε ή αυτόν που συνοδεύει την επιβαλλόμενη άνωθεν προσωπολατρία. Που δεν αρκεί όμως να εξηγήσει στο ελάχιστο την αυθόρμητη λατρεία του λαού για τους αγωνιστές ηγέτες του, που τον οδήγησαν στην επανάσταση και σε μια σειρά λαμπρές νίκες. Κι η οποία λατρεία ούτε επιβάλλεται, ούτε κι εξαλείφεται με διατάγματα. Κι ας επιχείρησαν να αμαυρώσουν αυτά τα χρόνια με μυστικές εκθέσεις περί προσωπολατρίας και την περίοδο των "αποκαλύψεων" που... έλιωναν οι πάγοι, ενώ στην πραγματικότητα συγκολλούνταν κι έκλειναν το αρχικό ρήγμα.



Το οποίο μου θυμίζει συνειρμικά ότι ο Πελετίδης γλίστρησε στον πάγο, κάπου στην Κοζάνη, όπου επισκεπτόταν τη μητέρα του, έπεσε κι έσπασε το χέρι του, αντί για τον πάγο. Οπότε και το σύνθημα προσαρμόζεται αντίστοιχα: το χέρι έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε.

Το χέρι έσπασε ο δρόμος χαράχτηκε
Υπήρχαν και διάφορα άλλα μικρά, φαιδρά γεγονότα (ΓΑΠ, Τραμπ, Πατούλης) τις τελευταίες μέρες, σαν το αλάτι που νοστιμίζει την επικαιρότητα -εκτός κι αν παγώσει- αλλά θα μείνουν εκκρεμότητες για άλλη φορά.

Αξίζει πάντως, στο κλείσιμο να αναφερθούμε στη χτεσινή εμφάνιση του τροβαδούρου της εργατικής τάξης, Δημήτρη Κανέλλου, σε ένα μουσικό ριάλιτι, όπου απέσπασε "σταλινικά ποσοστά' έγκρισης και χωρίς κεντρική "γραμμή" από τους σφους για να τον στηρίξουν.



Κι όχι, δεν είναι κατάντια να πας σε ριάλιτι (κι ο Μαγαλιός των Sober από εκεί "βγήκε" ή μάλλον, έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό). Κατάντια για τη σημερινή κοινωνία, είναι ότι χρειάζεται να πας σε τέτοια σόου, για να κυνηγήσεις το όνειρό σου και να αφοσιωθείς στην τέχνη που αγαπάς.

-Στην ίδια κατηγορία (μουσική) χτες πέθανε κι ένας από τους συντελεστές των Bronskie Beat, που όλα τα μέλη τους ήταν/είναι δηλωμένοι ομοφυλόφιλοι κι έγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό με αυτό το τραγούδι, κατά τη δεκαετία με τις βάτες.

24 σχόλια:

Cos είπε...

Πάλι θα "ψάξω για καυγά". Γιατί είναι κατάντια να πας σε ριάλιτι. Υπάρχουν άλλοι τρόποι "για να κυνηγήσεις το όνειρό σου και να αφοσιωθείς στην τέχνη που αγαπάς". Εκτός και αν θέλεις να γίνεις "σταρ".

skatopsyxos είπε...

Νομίζω ρε Cos πώς όντως ψάχνεσαι για καυγά.Εκτός και αν το παλληκάρι "ξεχάσει" το από που έρχεται στην πορεία,δεν μπορείς να του καταλογίσεις αξιώσεις για σταριλίκι.Πιο προσγειωμένο παλληκάρι δεν παίζει να έχω ξαναδεί.Και άμα ήταν να γουστάρει σταριλίκι νομίζω θα μπορούσε όσα χρόνια ήταν με Γλυκερία και Βιτάλη να έχει κάνει χίλιες δυο κομπίνες όπως έχουν κάνει τόσοι και τόσοι.Κι ο Μαγαλιός όπως λέει και η εισήγηση από ριάλιτυ βγήκε."Σταρ" βγήκαν άπειροι(και ντιπ ατάλαντοι ορισμένοι)και χρόνια που δεν υπήρχαν τα ριάλιτυ.

Ανώνυμος είπε...

Ριαλιτι:δίψα για σταριλικι και φράγκα. Μην έχετε αυταπάτες.
ΒΧ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Τα ριαλιτι αυτα ειναι για να προβαλλονται οι ''κριτες'' και οχι τα παιδια που διαγωνιζονται εκει.

Παραλληλα,πουλανε και παραγοντιλικι,βγαζουν και καμια γκομενιτσα απο κει

skatopsyxos είπε...

@Cos

Τώρα είδα γιατί είπες αυτά για τον καυγά.Ντάξει χαλαρά απλά είπα να σε πειράξω λίγο,δεν εννοούσα πως όντως ψάχνεσαι(τουλάχιστον όχι εδώ :P ).Δεν νομίζω πως το θέμα από μόνο του είναι για καυγά ούτως ή άλλως.

Ανώνυμος είπε...

Στο video βλέπω κάποιον που φαίνεται σοβαρός και αξιοπρεπής τύπος (δεν τον ξέρω καθόλου), να βγαίνει με μια κιθάρα και να λέει καλά ένα καλό τραγούδι. Δε βλέπω κάποιο πρόβλημα. Μη γινόμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ' αλάτι. Αυτού του είδους οι εκπομπές δε νομίζω ότι κατηγοριοποιούνται στον όρο "ριάλιτι", περισσότερο μοιάζουν με το "Να, η ευκαιρία" ή το "Νέα ταλέντα" του Γιώργου Οικονομίδη παλιότερα. Από κάπου ξεκινούν όλοι, δεν είναι το κρίσιμο η αφετηρία αλλά η διαδρομή.

ρα

V 10 είπε...

νταξ, γραμμή δεν έπεσε για τον Μητσάρα, αλλά στο φου-μπου όλοι οι φίλοι του τον στηρίξαμε!!!

V 10 είπε...

μια χαρούλα ήταν ο Μητσάρας ο οικοδόμος μας την Κυριακη!!!

Βάιος

JohnyQ είπε...

το αλάτι είναι ήδη στερεό σε θερμοκρασία και πίεση "δωματίου" (25ºC και 1 atm) τι ακριβώς εννοούν με το "παγώνει";;;;
και το φυσικό αέριο πληροφοριακά έχει τριπλό σημείο στους -182.47ºC
σας δίνω τα στοιχεία τα συμπεράσματα δικά σας...

Ανώνυμος είπε...

Οτι πιάνει πάγο.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

ΑΣΚΗΣΗ: "τι ακριβώς εννοούν με το "παγώνει";;;;"
ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΣΚΗΣΗΣ: "θερμοκρασία και πίεση "δωματίου" (25ºC και 1 atm),τριπλό σημείο στους -182.47ºC"
ΛΥΣΗ: "Οτι πιάνει πάγο."

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Άμα ο άνθρωπας τα έχει όλα λυμένα....

Λέων (για τις θέσεις του 20ου θα μας πεις κάτι σοβαρό, έτσι για να προλάβω να το γράψω εγώ σε αυτό το νήμα)
Υ.γ.: Μια χαρά οι θέσεις, να τελειώνουμε με τη ΛΑΣΥ

zoot horn rollo είπε...

Αυτά είναι "γόνιμα" σχόλια, κύριοι...

Ανώνυμος είπε...

Υποψιάζομαι ότι συγχέεις την πήξη/στερεοποίηση του αλατιού (μετατροπή του ρευστού σε στερεό) με το πάγωμα. Κάτι παγώνει όταν το νερο/υγρασία που το έχει (κακώς) διαποτίσει εισέρχεται σε στερεή μορφή (δηλαδή συνήθως σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν σε πίεση 1 ατμόσφαιρας). Για αυτό έχει διαταχθεί ΕΔΕ για το θέμα. Γιάτι κάποιος δεν πρόσεξε την κατάσταση του αλατιού τις προηγούμενες μέρες.

Υ.Γ. Φυσική γυμνασίου. Είπαμε εντάξει είναι απαράδεκτη η εξειδίκευση που επιβάλει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, αλλά όχι και έτσι.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Βέβαια μία διόρθωση. Το νερο με το αλάτι έχουν χαμηλότερο σημείο στερεοποίησης απο το 0, όχι ότι αλλάζει κάτι, αλλά να προλάβω την ηλιθιότητα ότι το "νερό λιώνει το αλάτι".

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Καλά δεν βλέπω τι γράφω...

Στο "Το νερο λιώνει αλάτι" εννοώ προφανώς "το αλάτι λιώνει το πάγο".

Το αλατόνερο ως διάλυμα έχει χαμηλότερο σημείο πήξης από το νερό ως διαλύτη. Για αυτό όταν η θερμοκρασία είναι κοντά στο σημείο πήξης του νερού πετάνε αλάτι κάνοντας το αλατόνερο και κατεβάζοντας τεχνητά το σημείο πήξεως κάτω από την πραγματική θερμοκρασία. Το αποτέλεσμα είναι ο πάγος να λιώνει.

Ο.Χ.Ε.Π.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Το αλάτι δεν παγώνει (=στερεοποιείται λόγω μετάβασης από υγρή σε στερεά φάση) γιατί είναι ένα ήδη "παγωμένο" υλικό, καθώς το σημείο τήξης-πήξης του (αν δε υπάρχουν και μικροδιαφορές λόγω υστέρησης κατά αλλαγή φάσης) είναι αρκετά ψηλά, ίσως πάνω από τους 800 οC.
Απλά, επειδή περιέχει υγροσκοπικές προσμίξεις (το καθαρό αλάτι δεν είναι υγροσκοπικό) "τραβάει" επάνω του την υγρασία του αέρα, που συμπυκνώνεται σε νερό δηλαδή επάνω στις "νιφάδες" (η κόκκους") του, η κρυσταλλικά συσσωματώματα του αλατιού. Αυτό συμβαίνει πιο έντονα όταν η σχετική υγρασία του αέρα είναι υψηλή. Το νερό όμως αυτό, σε επαφή με το αλάτι σχηματίζουν "άλμη", που έχει σημείο τήξης/πήξης χαμηλότερο από του νερού, δηλαδή κάτω από 0οC. Η "άλμη" είναι πυκνό διάλυμμα νερού-αλατιού. Η υγρασία του αέρα, δηλαδή, καθώς συμπυκνώνεται διαλύει ένα εξωτερικό στρώμα των "νιφάδων" του αλατιού. Ετσι η άλμη λόγω συνάφειας συγκρατείται στην έξω επιφάνεια των κόκκων του αλατιού και ιδίως στα σημεία επαφής τους μέσα στον σωρό.
Αν, τώρα, για κάποιο λόγο, πέσει αρκετά η σχετική υγρασία του αέρα (Βαρδάρης...), η άλμη στεγνώνει, το διαλυμμένο αλάτι επανακρυσταλλώνεται και μάλιστα αρχίζοντας, (για την ακρίβεια συνεχίζοντας), από την υπάρχουσα κρυσταλλική δομή των στερεών κρυστάλλων, που ήταν σε επαφή με την άλμη. Ετσι συνενώνονται μεταξύ τους οι πριν χωριστοί κόκκοι αλατιού, δημιουργούνται μεγαλύτερες συσσωματώσεις, χαλαρές, βέβαια, αλλά αρκετά σταθερές για να λέμε ότι το αλάτι "πάγωσε".
Αν το φαινόμενο είναι πιο έντονο, πιθανόν να χρειαστεί άλεσμα το συσσωματωμένο αλάτι. Αλλιώς αρκούν μερικές με την τσάπα η και με φτυάρι για να κονιορτοποιηθεί ξανά.
Ησύχασες, τώρα, Λέοντα;

-------------------------
Το είπα καλά, Λαθραίε;

Ανώνυμος είπε...

Διόρθωση 4η με ύπουλη σπόντα: Λέω φυσική γυμνασίου και όχι χημεία γιατί βασικά πρόκειται για ερμηνεία των αποτελεσμάτων των μοριακών δυνάμεων.
Σε κάνει να αναρωτιέσαι αν υπάρχει μια επιστήμη με πολλούς τομείς που οσο προχωράς αλληλεπιδρουν ολο και περισσότερο ή πολλές επιστήμες που αλληλεπιδρούν σε κάποιες γκρίζες περιοχές. Αλήθεια τι λέει η μαρξιστική-λενινιστική κοσμοθεωρία για το θέμα;

Ο.Χ.Ε.Π.

Τ.Σ. είπε...

Γιατι ριχνουν αλατι και οχι ζαχαρη;
Σοβαρα.

Saportoutourki είπε...

@Τ.Σ.

Διαφορά στην τιμή χονδρικής. 10 λεπτά στο κιλό διαφορά, βγαίνουν 100€ στον τόνο.

Saportoutourki είπε...

Επίσης, μικρό μέγεθος μορίων και χωρίς παραξήγηση. Χρειάζεσαι λιγότερο αλάτι από ζάχαρη γιατί στο ίδιο βάρος αλατιού, περιέχονται περισσότερα μόρια.

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Freezing-point_depression

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Αμα κάνεις παρέα με τρότσκες, μ@λ@κ΄3&ς θα συζητάς!
Ρε, σαπόρ, συζητάς σοβαρά να απλώνουμε ....σιρόπια(!) στους δρόμους;
Για να γίνεται ο πάγος ...βανίλια(!) και να μην λυώνει ούτε σε +15οC;
Και να γεμίσουμε κολοβακτηρίδια, έντομα κι επιδημίες;
Πλάκα σου κάνει κι εσύ κάθεσαι και συζητάς;

Saportoutourki είπε...

Ποιος τρολάρει ποιον εδώ μέσα επιτέλους;

Ανώνυμος είπε...

Όποιος έχει κάτσει να φάει σε μια απλή (λαϊκή) ταβέρνα δίπλα στη θάλασσα, ή σε άλλο μέρος όπου υπάρχει υψηλή υγρασία και έχει δοκιμάσει να χρησιμοποιήσει το (κλασσικό) αλατοπίπερο, θα καταλάβει το φαινόμενο...

Δεν καταλαβαίνω γιατί χρειάζονται οι γνώσεις υψηλής χημείας!


Μάνος

Τ.Σ. είπε...

Aν ειχαν βαλει ρυζι στις 'αλατιερες' δεν θα παγωναν δημαρχε....