Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017

Βγάζω συμπεράσματα

Πριν από λίγες μέρες διάβασα το βιβλίο του Μάζη (με τη συμβολή διάφορων συνεργατών του) για τη "γεωπολιτική και τις γεωστρατηγικές της συριακής κρίσεως". Το ότι η ανάλυση του Μάζη γίνεται από μια αστική σκοπιά, μπορεί να το καταλάβει κανείς πχ από τα συμπεράσματά του, όπου θεωρεί πως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει τη δύσκολη θέση της Τουρκίας και τον τυχοδιωκτισμό της, για να προωθήσει τα συμφέροντα της δικής "μας" πλευράς (στερεώνοντας μεταξύ άλλων και τη συνεργασία με το Ισραήλ), ή ακόμα και από την καθαρευουσιάνικη γλώσσα του (αυτό το "κρίσεως" στον τίτλο δεν είναι ασφαλώς τυχαίο). Αυτό δε σημαίνει όμως πως δεν είναι διεισδυτική και χρήσιμη για να κατατοπιστεί ο αμύητος αναγνώστης ή να τακτοποιήσει σε μια σειρά, σε ένα χάρτη και σε ένα συνεκτικό, ερμηνευτικό πλαίσιο κάποιες σκόρπιες γνώσεις-πληροφορίες ο πιο διαβασμένος. Με δυο λόγια δηλ έχει την ευκαιρία να καταλάβει και να βγάλει συμπεράσματα, όπως λέει και ο τίτλος του κειμένου. Παρακάτω εκθέτω συνοπτικά μερικά δικά μου.

-Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει ένα κουβάρι, διαπλεκόμενων συμφερόντων, αντιθέσεων κι αντιφατικών επιδιώξεων, ακόμα και στο πλαίσιο των στοχεύσεων του ίδιου κράτους. Η φράση αυτή (κουβάρι) δε συσκοτίζει με απλοϊκό τρόπο την ουσία των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά -απεναντίας- αναδεικνύει τον εξαιρετικά περίπλοκο κι οξυμένο χαρακτήρα τους.

-Υπάρχει ένα σουνίτικο τόξο περιφερειακών δυνάμεων στην περιοχή (Τουρκια, Σαουδική Αραβία, Κατάρ) που είναι/ήταν στρατηγικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ και ενίσχυαν συστηματικά τους τζιχαντιστές (ή γκεχαντιστές, όπως τους αναφέρει το βιβλίο).

Στο βιβλίο "Η επιστροφή των Τζιχαντιστών" ο Πάτρικ Κόκμπερν σημειώνει σχετικά:
οι θετοί γονείς του Ισλαμικού Κράτου και των άλλων σουνιτικών τζιχαντισικών κινημάτων είναι η Σαουδική Αραβία, οι μοναρχίες του Κόλπου και η Τουρκία. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι οι τζιχαντιστές δεν είχαν ρίζες στις περιοχές που αναπτύχθηκαν, αλλά η υποστήριξη από τις σουνιτικές δυνάμεις του εξωτερικού αποδείχτηκε κρίσιμη για την άνοδό τους. Η βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ ήταν κατά κύριο λόγο χρηματική, συνήθως δια μέσου ιδιωτικών δωρεών (...) Ο ρόλος της Τουρκίας στη βοήθεια προς το Ισλαμικό Κράτος και άλλες τζιχαντιστικές ομάδες είναι διαφορετικός αλλά το ίδιο σημαντικός με αυτόν της Σαουδικής Αραβίας. Η πιο σημαντική της πράξη είναι να κρατάει ανοιχτά τα 820 χιλιομέτρων σύνορά της με τη Συρία. Αυτό προσέφερε στο Ισλαμικό Κράτος, την Αλ Νούσρα κι άλλες ομάδες της αντιπολίτευσης τη δυνατότητα να διαθέτουν μια ασφαλή βάση στα νώτα τους, από την οποία έφερναν ανθρώπους και όπλα.
Σημειωτέον πως η Τουρκία δεν τήρησε την ίδια στάση κατά τη διάρκεια της επίθεσης του ISIS στο Κομπάνι, την κουρδική πόλη κοντά στα τουρκο-συριακά σύνορα.

Παράλληλα όμως υπάρχει κι ένας ενδοσουνίτικος ανταγωνισμός, κυρίως μεταξύ Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας, βασικά για το πάνω χέρι στα πλαίσια αυτής της συμμαχίας, και διαφωνίες πχ για τη στάση απέναντι στους Μουσουλμάνους Αδελφούς (στην Αίγυπτο, τη Συρία, κ.α).

Παράλληλα υπάρχει ένας σιίτικος άξονας Ιράν-Συρίας-Λιβάνου. Η ανάμειξη του Ιράν βοήθησε τον Άσαντ να συγκρατήσει την επίθεση του Ισλαμικού Κράτους και η τοπική δράση της Χεσμπολά στη διατήρηση της πρωτεύουσας Δαμασκού και της κρίσιμης παραθαλάσσιας λωρίδας στη Μεσόγειο, υπό τον έλεγχο του εθνικού στρατού.

Το στερεότυπο για τους σκληροπυρηνικούς Σιίτες, σε διάκριση με τους πιο κοσμικούς Σουνίτες δεν αντέχει στην κριτική των ίδιων των γεγονότων -αν λάβουμε υπόψη τα δεδομένα στην αλαουίτικη και σχετικά κοσμική για τα δεδομένα της περιοχής Συρία, και τη συνεργασία των Σουνιτών με τον ISIS.
Εξάλλου, η βάση της σύγκρουσης κάθε άλλο παρά θρησκευτική είναι.

Η βασική παράμετρος είναι σαφώς η ενεργειακή και συνδέεται με το φυσικό αέριο, την αξιοποίηση του πλούσιου κοιτάσματος στον Περσικό (που το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται προς το Κατάρ και το υπόλοιπο προς το Ιράν), τις πιθανές εναλλακτικές διαδρομές των αγωγών και το στρατηγικό στόχο της ΕΕ (και των ΗΠΑ) για μερική ενεργειακή απεξάρτηση από το φυσικό αέριο της Ρωσίας.
Ένας στόχος που είναι δύσκολα υλοποιήσιμος, καθώς η κοινή (;) ευρωενωσιακή πολιτική υπονομεύεται από τις φυγόκεντρες τάσεις και τις επιμέρους συμφωνίες κρατών μελών με τους Ρώσους. Πρακτικά, παρά τις τεταμένες σχέσεις, λόγω της Ουκρανικής κρίσης, η ενεργειακή σχέση μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ δε διακόπηκε παρά μονάχα για ένα δεκαπενθήμερο.

Ο πόλεμος στη Συρία έχει περάσει από τρία βασικά στάδια, καθώς μετά τις αρχικές επιτυχίες του Ισλαμικού Κράτους, είχαμε την εξισορροπητική παρέμβαση του Ιράν και αργότερα την πιο ενεργό ανάμειξη της Ρωσίας, που οδήγησε στην πρόσφατη ανακατάληψη της πόλης του Χαλεπίου από τον εθνικό, συριακό στρατό (το βιβλίο γράφτηκε το καλοκαίρι και δεν πρόλαβε αυτήν την εξέλιξη).

Ο χάρτης των πολεμικών συγκρούσεων μας δείχνει δύο βασικά μέτωπα: το πρώτο είναι γύρω από την πρωτεύουσα, με βασικό διακύβευμα τη λωρίδα που εξασφαλίζει την έξοδο προς τη Μεσόγειο (και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη ναυτική βάση της Ρωσίας). Κι άλλη μία που κινείται ουσιαστικά κατά μήκος της συνοριακής γραμμής με την Τουρκία, στην οποία εμπλέκονται και οι δυνάμεις των Κούρδων.

Η διαφαινόμενη συγκρότηση κουρδικού κράτους, τουλάχιστον σε ένα τμήμα της Συρίας και του Ιράκ που τελεί υπό τριχοτόμηση, είναι αφενός ένα σημαντικό και διφορούμενο (νομίζω) ζήτημα για τους κομμουνιστές (που παραδοσιακά έβλεπαν με συμπάθεια τον αγώνα των Κούρδων για αυτοδιάθεση) και αφετέρου το κλειδί για να ερμηνεύσουμε τη στάση της Τουρκίας και το ρήγμα στη Ν/Α πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

Σε αυτή τη βάση, μπορούμε να ερμηνεύσουμε επίσης την απόπειρα πραξικοπήματος το καλοκαίρι (που ήταν σχεδιασμένη, αλλά όχι καλά οργανωμένη -τουλάχιστον όχι τόσο, ώστε να νικήσει) και τη θεαματική αλλαγή στη στάση της Άγκυρας, με τη στρατηγική επαναπροσέγγιση της Ρωσίας (που δεν τοποθετείται αρνητικά, πάντως, στις απαιτήσεις των Κούρδων).

Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα κατά πόσο είναι πρόσκαιρη αυτή η συμμαχία κι επίσης πώς θα αντιδράσει η Τουρκία σε μια πιθανή συγκρότηση κουρδικού κράτους (ιδίως αν συμπεριλάβει εδάφη της δικής της επικράτειας). Αν δηλ σκοπεύει να ζητήσει ανταλλάγματα προς τα δυτικά (το Αιγαίο ή την Κύπρο) κι αν αυτό εντείνει τις επιθετικές της βλέψεις.

Όσο για τη Ρωσία, θεωρητικά βγαίνει χαμένη από οποιοδήποτε σχέδιο ενεργειακής σύνδεσης της Ευρώπης με τον Περσικό, οπότε μπορεί απλώς να στοχεύει στην κωλυσιεργία και την καθυστέρηση της υλοποίησής τους. Αν όμως προωθηθεί η εκδοχή του αγωγού με το σιίτικο άξονα, μέσω Ιράν, Ιράκ (τριχοτομημένου ή μη), Συρίας, Λιβάνου, μπορεί να εξισορροπήσει τις ζημιές με την ενίσχυση του ρόλου της κι άλλα πιθανά οφέλη στην ευρύτερη περιοχή.

Η Συρία βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα γιατί είναι η μοναδική χώρα στην οποία συμπίπτουν και τα δύο σχέδια, περιλαμβάνοντάς την στην προτεινόμενη διαδρομή (αν και διερευνάται το ενδεχόμενο να παρακαμφθεί, κάτι που θα ήταν βέβαια πολυδάπανο και χρονοβόρο ως εγχείρημα). Όπως αναφέρει μια ανάλυση του 12' που ουσιαστικά προβλέπει όσα ακολούθησαν (και μεταφράζεται στο βιβλίο).

Η ανακάλυψη κατά το 2009, νέων κοιτασμάτων [φυσικού] αερίου κοντά στο Ισραήλ, την Κύπρο, το Λίβανο και τη Συρία, δημιουργεί νέες δυνατότητες να παρακαμφθεί το Σαουδαραβικό εμπόδιο και να εξασφαλιστεί νέα πηγή εσόδων. Οι αγωγοί είναι ήδη τοποθετημένοι στην Τουρκία, ώστε να μεταφέρουν το [φυσικό] αέριο. Μόνο ο Αλ Άσαντ μπαίνει στη μέση.

Κατακλείδα και βασικό συμπέρασμα: η συριακή κρίση είναι διεθνής (ούτε καν περιφερειακή) κι έχει στον πυρήνα της τον πόλεμο συμφερόντων για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση ενεργειακών αποθεμάτων. Οποιαδήποτε προσέγγιση ξεχνάει ή υποτιμάει αυτό το σημείο, δεν μπορεί παρά να οδηγηθεί αναπόφευκτα σε τραγικά λανθασμένα συμπεράσματα. Κι αυτό δεν αλλάζει στο παραμικρό αν προβάλλει τις δικές της αδυναμίες στους άλλους και τους κατηγορεί για τη στάση τους.

25 σχόλια:

Τ.Σ. είπε...

Ολα αυτα τα κειμενα των ειδικων ειναι φοβερο ποσο διεπονται απο προκαταληψεις της αστικης ιστοριογραφιας ενω γενικα ειναι βασανισμενα και δεν γραφονται ελαφρα τη καρδια. Η ταπεινη μου γνωμη ειναι οτι (και) στα ζητηματα γεωπολιτικης η σκεψη οργανωνεται καλυτερα διαβαζοντας κει μενα κκεδικα, αποφασεις, κτλ.
Δειτε και αυτο ομως.https://www.youtube.com/watch?v=fBSx_q38IoM

Τ.Σ. είπε...

ΣΥΜΦΩΝΑ με μια πολυ σοβαρη ερευνα της Deloitte για το ποσοστο κερδους, ο κλαδος των αμυντικων τεχνολογιων και οπλικων συστηματων, εχει αντιθετα με την γενικη ταση ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ το ποσοστο κερδους του απο το 1960 ως σημερα. Να αλλος ενας λογος-ερμηνεια επιπλεον απο οσους αναφερθηκαν. (προσοχη, δεν 'αυξησαν τα κερδη τους' γενικα αλλα το ΠΟΣΟΣΤΟ)http://agkarra.com/%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%84%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-deloitte-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%83%CF%84/

Ανώνυμος είπε...

Απλά, you know, ξες τώρα, είναι πολλά. Ο Ομπάμα να φανταστείς που του έφερε όλους τους τζιχάντ αυτούς, δεν είναι κουμούνι. Κουμούνια υπήρχαν πάντα. Αυτός είναι χειρότερος. Είναι...

https://www.facebook.com/OccupyDemocrats/videos/1365007986925585

(το λέει στο τέλος του βίντεο τι είναι)

σαπόρ τουτούρκι

Ανώνυμος είπε...

Οι αστοί ταπεινά ταπεινά προσεγγίζουν την ανάλυση του ΚΚΕ;
Ποιος μπορεί να δει-ακούσει Καζάκη πάνω από 2 λεπτά και να μην κάνει εμετό;
Όχι εγώ.

Ιβάν Τζόνι

T.Σ. είπε...

Aγαπημενε φιλε, αν θες εξηγησου λιγο, απο που βγαινει αυτο;

Ανώνυμος είπε...

Αν αναφέρεσαι σε εμένα, δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάποια εξήγηση. Απλά δεν μπορώ να ακούω τον Καζάκη και λόγο του πως τα λέει αυτά που λέει, και λόγο αυτών που λέει, αλλά και λόγο του τι πιστεύει-πρεσβεύει ιδεολογικά.
Ε εντάξει δεν μπορεί όλοι να αρέσουν σε όλους!

Ιβάν Τζόνι

Αναυδος είπε...

ειπε κι αλλα φαιδρα ο/η Λεβεντης των αναρχικων αλλα το παρακατω ξεπερνα τα παντα. Οταν δεν ξερεις την τυφλα σου αλλα ονειρευεσαι με ενα δυο (1-2) καλασνικοφ και 3 κομμαντο οτι αλλαζει ο κοσμος.
επικινδυνοι

(….)
Η Ρούπα είπε επίσης πως αν δεν είχε γίνει η συμπλοκή στην Δάφνη το 2010, όπου σκοτώθηκε ο Λάμπρος Φούντας και οι συλλήψεις μελών του Επαναστατικού Αγώνα στην συνέχεια, η οργάνωση «θα είχε αποτρέψει τα μνημόνια» γιατί «είχαμε σχέδιο να κάνουμε τα κοράκια να μην θέλουν να δώσουν δραχμή για στήριξη. Τότε ήταν η αρχή των μνημονίων, ήταν σημαντική στιγμή, το σύστημα ήταν ευάλωτο. Ήταν η ευκαιρία να σταθούμε μπροστά και να μην επιτρέψουμε τη γενοκτονία που γίνεται σήμερα. Αυτή ήταν η επιτυχία τους. Όχι που έπιασαν μια επαναστατική οργάνωση. Αλλά που μπόρεσαν μετά να εφαρμόσουν το σχέδιό τους».

Πηγή: Πόλα Ρούπα: Αν με άφηναν δεν θα είχαμε Μνημόνια! | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/313581/pola-roypa-me-afinan-den-tha-eihame-mnimonia#ixzz4WCFkPxNB
(…)

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Ενδιαφερον βιβλιο φαινεται αυτο Απολιθωμα,ισως ειναι η επομενη μου αγορα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ενδιαφέρον είναι σίγουρα. Αλλά για αγορά είναι κάπως ακριβό (κι αρκετά ακριβό για το μέγεθός του, 150 σελίδες καθαρές, κοντά στο 20ευρω η τιμή). Αν μπορείς να το βρεις από κάπου για να το δανειστείς, θα ήταν καλύτερο. Αλλιώς να σου το κάνουν δώρο ;)

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Το ειδα στην πολιτεια και απογοητευτηκα.Και ακριβο ειναι και οι σελιδες του ειναι λιγες για αυτο το θεμα.

Η ΣΕ μια εκδοση αναλογων σελιδων θα την ειχε κοντα στα 10 ευρω.

T.Σ. είπε...

Δηλαδη αυτος ειναι καλυτερος;
https://www.youtube.com/watch?v=aHZHdobUTgM

Ασε τα προσωπα, πως αξιολογεις τα δεδομενα που παρατιθενται;

Τ.Σ. είπε...

Μιλαω για γεγονοτα και στοιχεια, οχι τις ερμηνειες τους. Ενα παραδειγμα, το οτι τωρα το Ιραν παει με τις ηπα στο συριακο, το βρηκα στον Καζακη.

Τ.Σ. είπε...

Και εδω
https://www.youtube.com/watch?v=k1KUbznSOvI
ο Ερτογκαν λεει ο κυριος Μαζης θελει να δυαλυσει την Τουρκια για να επιβιωσει. Αυτος ειναι τωρα σοβαρος αναλυτης και ο Καζακης ειναι μη σοβαρος. Η πλακα ειναι οτι σηκωθηκε καταιγιδα με το δικο μου σχολιο.....

zoot horn rollo είπε...

Ομπρέλα να πάρετε, άπαντες.

Ανώνυμος είπε...

@Τ.Σ.
Δεν είδα καμιά καταιγίδα...
Τον Μάζη δεν τον ξέρω, τον Καζάκη όμως τον ξέρω καλά(όχι προσωπικά), όπως και το τη εκπροσωπεί. Μάλιστα μια περίοδο τον είχα για μεγάλο και τρανό, μετά κατάλαβα τι ρόλο βαράει.

Ιβάν Τζόνι

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Μου αρέσει, που ο Μάζης είναι αστός αναλυτής ενώ ο Καζάκης και η παρέα του είναι ....τι;
Ριγείστε εδώ, μπρος στα βάθη της οικονομικής σκέψης.
Οι Τράπεζες, η Καθημερινή και ο Σκάϊ.
Ανεκδιήγητοι, δε νογάνε γρι από τα οικονομικά τερτίπια του σύγχρονου Καπιταλισμού, πατάνε πεπονόφλουδες που τους στήνουν οι αστοί θαρρώντας, πως έχουν κάνει "αποκαλύψεις", και, μοιραία, καταλήγουν στο θανατηφόρα επαναστατικό-απελευθερωτικό συμπέρασμα της ...σωτηρίας δια της προσφυγής στο "εθνικό νόμισμα"!
Δέστε τους χεροπόδαρα, κράχτε τους, μαζί με τους Σώρρους, γιατί υπάρχουν πολλοί χαζοί, για να μαγευτούν από τέτοιους κοινούς αγύρτες.

Ανώνυμος είπε...

Eλπίζω να μη θεωρηθεί διαφήμιση. Ένα βιβλίο που θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό σε θέματα "γεωπολιτικής" (όχι στενα για το συριακό) και θα το πρότεινα σε όποιον ενδιαφέρεται για δαύτα, είναι ένα βιβλίο του 2001 με τίτλο: "Η τραγωδία της πολιτικής των μεγάλων δυνάμεων" του Mearsheimer. Αν κάποιος δεν αποθαρρυνθεί από τον όγκο του, πιστεύω ότι δε θα χάσει. Εκεί που κοίταξε ο ΠΓ για του Μάζη το δίνουν με -30%. Δεν είναι φτηνό βέβαια, θεωρώ όμως ότι αξίζει τα λεφτά του μέχρι και το τελευταίο σεντ.
ρα

Ανώνυμος είπε...

To βιβλίο του Mearsheimer υπάρχει και στο libgen για όσους έχουν καλή γνώση αγγλικών, αν και δεν το έχω διαβάσει ακόμα για να έχω προσωπική άποψη.

Amor omnia vincit

Ιστρολλικός είπε...

Για όποιους έχουν άνεση στα αγγλικά αλλά περιορισμένο χρόνο, ο Mearsheimer έχει εκθέσει το βασικό επιχείρημα του βιβλίου του σε άρθρο προσβάσιμο εδώ: http://johnmearsheimer.uchicago.edu/pdfs/A0028.pdf

Ανώνυμος είπε...

Καλά ό,τι λέει ο Μάζης μην το δένεται και κόμπο.

Όπως π.χ. τα υπονοούμενα ότι δεν ήταν και τόσο πραξικόπημα το πραξικόπημα κατά του Ερτογάν! Με τους κομμάντος έτοιμους να τον σκοτώσουν στο ξενοδοχείο, τον Ερτογάν στο αεροπλάνο να ψάχνει το που θα προσγειωθεί, και τους υπουργούς του μαζεμένους σε μία αίθουσα να μην ξέρουν τι θα γίνει τα επόμενα λεπτά.

Πάντως είναι πολύ πιο σοβαρός και δεν έχει καμία σχέση με τον σαχλό, αντικομουνιστή συνοδοιπόρο του Καμμένου Καζάκη.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Ανώνυμος είπε...

Οποιοδήποτε βιβλίο που να συνδέει την Γεωπολιτική με τα κοιτάσματα αερίου, πετρελαίου, τους δρόμους και τρόπους μεταφοράς τους π.χ. αγωγούς, τους εμπορικούς δρόμους μεταφοράς των προϊόντων, μέγεθος χώρας/πληθυσμού, συσχετισμούς στρατιωτικής, οικονομικής πολιτικής ακόμα και «πολιτιστικής» επιρροής νομίζω πως θα είναι καλό.

Επίσης το μικρό βιβλίο του Μπρεζίνσκι για την Γεωπολιτική Τριάδα του 2006. Η έκπληξη είναι στις σημειώσεις του Μεταφραστή προς το τέλος, όπου περιγράφονται τα «κατορθώματα» των Τροτσκιστών της Νέας Υόρκης, κάποιων μετέπειτα νεοσυντηρητικών για τα οποία αρκετοί από αυτούς ήταν υπερήφανοι. Για να μάθετε τι κουμάσια ήταν και είναι οι κύριοι

@Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα
"Το στερεότυπο για τους σκληροπυρηνικούς Σιίτες, σε διάκριση με τους πιο κοσμικούς Σουνίτες". Νομίζω πως είναι ακριβώς το αντίστροφο. Οι Σιίτες είναι οι πιο "Κοσμικοί" κατά τα δυτικά πρότυπα

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι σωστά αποδίδει το στερεότυπο ο σφυροδρέπανος. Από την εποχή της ιρανικής επανάστασης, των βομβιστικών επιθέσεων της σιίτικης Χεζμπολά στο Λίβανο το 1983 ενάντια σε αμερικάνους και γάλλους ως το 2001 οποτε σουνίτες χτύπησαν τους δίδυμους πύργους, το στερεότυπο έλεγε πως οι σιίτες ήταν οι ακραίοι και οι σουνίτες οι "κοσμικοί".
ρα

Ανώνυμος είπε...

@ Σεχτάρ ο Τρομερός

Ο Καζάκης, έγινε γνωστός με τους «αριστερούς οικονομολόγους» που αρκετοί ήταν κοντά ή μέλη στην εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Προσπάθησε να πιάσει μία πτυχή της κρίσης π.χ. τη διαγραφή χρέους αν και έπαιζε με το ποσοστό: Την μία ολική την άλλη μεγάλου ποσοστού.

Επίσης δεν εστίασε στο ποιος θα μπορούσε να κάνει ολική διαγραφή του χρέους. Ναι μεν αναφέρονταν που και που στον Λένιν αλλά αυτός επέμενε «εθνικά» στο «όλοι μαζί». Ο αυτοαπασχολούμενος, ο εργάτης, ο εργατοϋπάλληλος, ο βιομήχανος, ο εφοπλιστής δεν έχουν τα ίδια ταξικά συμφέροντα. Το οποίο αντανακλάται και στα ταξικά τους συμφέροντα για το τι θα γίνει με χρέος. Μονομερής και επικεντρωμένος σε θέματα οικονομίας χωρίς να τα συνδέει στην ολότητά τους όπως και στην αντίστοιχη πολιτική - ταξική τους διάσταση.

Τον τρόπο βιοπορισμού του και το πώς και που έκανε τις σπουδές του, με ποιους καθηγητές δεν μου είναι γνωστός. Κατά την γνώμη μου, πήγε να κάνει ένα περίπου «μουσολινικού» τύπου κόμμα. Αν έχεις χρόνο διάβασε το καταστατικό του ΕΠΑΜ και κάνε αντίστοιχες συγκρίσεις.

Όπου βρει μικρόφωνο βρίζει το ΚΚΕ. Μάλλον για αυτό του δίνουν μικρόφωνο , μαζί με τον «αγωνιστή», «σύντροφο» Τζίμη Πανούση του οποίου οι δηλώσεις φιλοξενούνται στις ιστοσελίδες της χ.α. .Ήταν κοντά στον Καμμένο. Το γιατί δεν κατέβηκε με τους ΑΝΕΛ άγνωστο. Δεν παύει να λέει φαιδρά πράγματα. Υπάρχουν παραδείγματα.

Γενικά σχεδόν όλων των αντι-ΚΚΕδιστών με αριστερή προβιά, πάντα τους φταίει το ΚΚΕ που δεν «συνεργάζεται» δηλαδή δεν «γράφει στα παπούτσια του» την βάση για να κάνει συνεργασίες κορυφής μαζίτους, δεν βάζει «νερό στο κρασί του» είναι «δογματικό» δηλαδή δεν απαρνείται τον Μαρξισμό – Λενινισμό, δεν καταδικάζει τον Στάλιν και την ΕΣΣΔ, δεν έχει «ξεπεράσει» την πάλη των τάξεων κ.α. Το ΚΚΕ δεν προσφέρεται για καριερισμούς. Όποιος έρχεται και μένει, έρχεται να προσφέρει στην εργατική τάξη, όχι να πάρει θέσεις, ούτε να μαζεύει «προϋπηρεσία» για να πάει αλλού π.χ. Πασοκ-Σύριζα και γενικά σοσιαλδημοκρατία. Η «αριστερίστικη» φάση ή αντίληψη ενός φοιτητικο-νεανικού βίου εκτός παραγωγικής διαδικασίας δεν την θεωρώ «μετάλλαξη» με την μετέπειτα σοσιαλδημοκρατική επαγγελματική συνέχεια αλλά αντίθετα ως λογική της συνέπεια.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

@Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot,
ήταν ταχτικός αρθρογράφος της ΚΟΜΕΠ την δεκαετία με τις βάτες και λίγο μετά(;) θα μπορούσα να σου πω με σιγουριά, πότε και τι έλεγε, αν είχα τώρα κοντά μου το αρχείο της ΚΟΜΕΠ. Διδαχτική ιστορία για το τι "λουλούδια" μπορούσαν να ανθίσουν σε περιβάλλον, όπου καθοδηγητές ήταν τύποι σαν τον Μίμη (ένας είναι ο Μίμης), τον Γιαννούκο τον Μπαλάφα, τον Κοτζιά και την Βαλαβάνη, τους χαγιοσκαμνάκηδολαφαζάνηδες...
Σωστά αυτά, που επισημαίνεις για την αντιδιαλεκτική και εθνικιστική τους θεώρηση, αλλά μπορούν επίσης να ξεμπροστιαστούν και σε αυτό ακριβώς, που "πουλάνε": Την μούρη του "μαρξιστή οικονομολόγου". Σκιτζήδες είναι. Στο συγκεκριμένο λινκ, που έδωσα, ο τύπος κατανοεί το υποχρεωτικό "κλασματικό απόθεμα" σαν ...πολλαπλασιαστή(!) της προσφοράς χρήματος (που μάλιστα την ταυτίζει με το ίδιο το χρήμα, μιλάει για "πολλαπλασιαστή χρήματος"), ενώ πρόκειται, αντίθετα, για περιοριστή της δυνατότητας των τραπεζών να πολλαπλασιάζουν την λεγόμενη "προσφορά χρήματος". Αλλωστε γι αυτό η "Αυστριακή Σχολή" και εκείνος ο ψυχανώμαλος Χάγιεκ ζητούσαν ...πλήρη κατάργηση(!) του κλασματικού αποθέματος, που δεν είναι παρά μια πρόνοια αυτοσυγκράτησης του ίδιου του Καπιταλισμού για χάρη της ευστάθειας του συστήματος. Αλλιώς ο "πολλαπλασιαστής" θάχε όριο, όχι το 10 αλλά, το ...άπειρο, το ίδιο και η κερδοσκοπία, με συνέπειες, που μπορεί να φανταστεί ο καθένας.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί η μαρξιστική πολιτική οικονομία μετά τον Σεγκάλ και τον Λεόντιεφ ("Ακαδημία Επιστημων της ΕΣΣΔ") τα "φόρτωσε στον κόκκορα", για τους γνωστούς πολιτικούς λόγους, που αχνογραφεί το "Δοκίμιο". Βρήκαν χώρο οι τσαρλατάνοι, "αστοί" και ..."αριστεροί".

Ανώνυμος είπε...

@ Σεχτάρ ο Τρομερός

Α) Από τα λίγα που έχω διαβάσει για τον Χάγιεκ και το «Σύνταγμα της Ελευθερίας» του, τον νομίζω για ΚρυφοΦασίστα - Νεοφιλελέ

Ακολουθεί σχόλιο από το http://radicaldesire.blogspot.gr/2010/06/blog-post_16.html

« Συνοπτικά βάζω κάποια αποσπάσματα από το «Σύνταγμα της Ελευθερία» του Χάγιεκ

(Σελ. 169) «Η δημοκρατία μπορεί να ασκεί ολοκληρωτικές εξουσίες και μια αυταρχική κυβέρνηση (Σ: δικτατορία όπως Πινοσέτ) μπορεί να δρα στη βάση φιλελεύθερων αρχών».

Να η πρώτη νομιμοποίηση των προτάσεων της για κατάργηση της δημοκρατίας.

(171) «Η τρέχουσα αδιαφοροποίητη χρήση της λέξης «δημοκρατικός» ως γενικού επαινετικού όρου δεν είναι χωρίς κινδύνους(!!!). Υπονοεί ότι, επειδή η δημοκρατία είναι καλό πράγμα, είναι πάντα κέρδος για την ανθρωπότητα, αν διευρύνεται. Αυτό μπορεί να ηχεί αυτονόητο, αλλά δεν ισχύει».

Τι ισχύει δηλαδή;

(173) «Ενώ ο δογματικός δημοκράτης θεωρεί ότι είναι επιθυμητό ν’ αποφασίζονται όσο το δυνατόν περισσότερα ζητήματα από την ψήφο της πλειοψηφίας, ο φιλελεύθερος πιστεύει ότι υπάρχουν καθορισμένα όρια ως προς το πεδίο των ζητημάτων που θα πρέπει να αποφασίζονται από την ψήφο της πλειοψηφίας».

(177) «Η αντίληψη ότι οι προσπάθειες όλων πρέπει να κατευθύνονται από τη γνώμη της πλειοψηφίας ή ότι μια κοινωνία είναι καλύτερη εφόσον συμμορφώνεται περισσότερο με τα κριτήρια της πλειοψηφίας είναι στην πραγματικότητα μια αντιστροφή της αρχής με την οποία αναπτύχθηκε ο πολιτισμός»!!!!

Το βρήκαμε! Η δημοκρατία είναι το… αντίθετο του πολιτισμού!!!!

(178) «Δεν έχουμε κανέναν λόγο ν’ αποδίδουμε στις αποφάσεις της πλειοψηφίας εκείνη την ανώτερη, υπερατομική σοφία…. Αν όχι τίποτε άλλο, είναι υποχρεωτικά κατώτερες από τις αποφάσεις τις οποίες θα έπαιρναν ευφυή μέλη της ομάδας, αφού θα άκουγαν όλες τις γνώμες»

(179) Η επιβολή της θέλησης της πλειοψηφίας διαφέρει ριζικά από την ελεύθερη ανάπτυξη μέσα από την οποία αναδεικνύονται έθιμα και θεσμοί, επειδή ο εξαναγκαστικός, μονοπωλιακός και αποκλειστικός χαρακτήρας της καταστρέφει τις δυνάμεις αυτοδιόρθωσης που γεννιούνται σε μια ελεύθερη κοινωνία…»

Σαφώς, σαφώς!!!!

191) Έτσι σήμερα η ελευθερία απειλείται σοβαρά από τη τάση της μισθωτής πλειοψηφίας να επιβάλει στους υπολοίπους τα δικά της πρότυπα και τις δικές της απόψεις για τη ζωή».

Ενώ αν επιβάλουν οι άλλοι τις απόψεις τους στους μισθωτούς;;;;

(192) «Τα μέλη αυτά (Σ: οι εργαζόμενοι) σε μεγάλο βαθμό δεν γνωρίζουν το είδος των προβλημάτων και των απόψεων που καθορίζουν τις σχέσεις ανάμεσα στις ξεχωριστές μονάδες στις οποίες εργάζονται. Τα πρότυπα τα οποία αναπτύσσει μια τέτοια πλειοψηφία μπορεί να επιτρέπουν στα μέλη της να είναι αποτελεσματικά μέλη της κοινωνίας, αλλά δεν μπορούν να εφαρμόζονται στο σύνολο της κοινωνίας, αν θέλουμε αυτή να παραμείνει ελεύθερη».

Ελεύθερη κοινωνία = κατάργηση της πλειοψηφίας των αμαθών μισθωτών!!!»


Β) Για τα «λουλούδια»:

Για τον Α ή Β λόγο κάποιος μπορεί να φύγει από το ΚΚΕ. Όλα ως εδώ ας πούμε καλά. Αν δεν θέλουν, δεν θέλουν. Με το ζόρι δεν θα κάτσουν.

Που αρχίζει η παράνοια.
Κατά περίεργο λόγο οι «φίλοι» του ΚΚΕ συνεχίζουν να χρεώνουν στο ΚΚΕ τις προσωπικές διαδρομές αυτών που όχι απλά έφυγαν αλλά έκαναν και καριέρα αλλού κατηγορώντας το ΚΚΕ! Προηγείται πάντα η «υπεραριστερή ορολογία» για την μετέπειτα δεξιά στροφή.
Μικροαστική Παράνοια ή ο μικροαστισμός είναι θρησκεία.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot