Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Είμαστε ακόμα ζωντανοί σαν ΔΟΛ συγκρότημα

Σημειώσεις για την επικείμενη αναστολή λειτουργίας των εκδόσεων του ΔΟΛ

Το "Ελεύθερο Βήμα" έπαψε να είναι ελεύθερο μετά την κατοχή -σε αντίθεση με τον ελληνικό λαό, που κι αυτός σύντομα θα ξανασκλαβωνόταν- κι έμεινε σκέτο "Βήμα", για να αποσυνδεθεί από τους δυσάρεστους συνειρμούς και τις μνήμες του δοσιλογικού του παρελθόντος. Οσονούπω μπορεί να πάψει να είναι και "Βήμα" και να υπάρχει γενικώς.

-Το 65' στα Ιουλιανά, δεν είχε κάτι άλλο να πετάξει από τον τίτλο του, κι ο κόσμος έκαιγε τα φύλλα του, εξαγριωμένος με τη στάση του. Το συγκρότημα μπορεί να είναι ΠαΣοΚ, σε όλες τις αποχρώσεις του, από την εποχή του Βενιζέλου, μα ένας εκδότης είναι πάνω απ' όλα με τον εαυτό του και τα δικά του συμφέροντα. Βλέπε πχ και την υπόθεση Κοσκωτά, όπου το ζουμί δεν ήταν στα σκάνδαλα, αλλά στην προσπάθεια άλωσης του τύπου και παραγκωνισμού των μεγαλοεκδοτών.

-Τη δεκαετία του 90' το συγκρότημα βρέθηκε στο απόγειο της δόξας, της κυκλοφορίας των εντύπων του και της ισχύος του, με το Σημίτη, τα ΔΟΛιανά, την είσοδό του στο χρηματιστήριο, την επέκταση των δραστηριοτήτων του, τις "ευγενείς χορηγίες" για το Μέγαρο, που θεμελίωναν επιχειρηματικές συμφωνίες.

-Μόνο στο χώρο του τύπου, το συγκρότημα έφτασε να ελέγχει και να εκδίδει τα εξής έντυπα.
"Βήμα", "Νέα, "Οικονομικός Ταχυδρόμος", "Marie Claire", "Το παιδί μου κι εγώ", "Vita", "Γάμος", "Διακοπές", "National Geographic", "Ram", "Hitech", "Rom", "Marker Hitech", "Αγγελιοφόρος" κι "Αγγελιοφόρος της Κυριακής". Ενώ στις ιδιόκτητες εκτυπωτικές του μονάδες τυπώνονταν δεκάδες άλλα έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά. Χώρια η πρόσκαιρη ανάμειξή του στο ALTER κι η εκπομπή του Ψυχάρη στον ΑΝΤ-1, στα μέσα της δεκαετίας του 90'.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ΔΟΛ πληρώνει το γεγονός ότι ζούσε κι εξέδιδε παραπάνω από τις δυνατότητές του...

-Σταδιακά, μαζί με το (παλιό, "ορθόδοξο") ΠαΣοΚ, κλείνουν τα εκδοτικά στηρίγματα της Αλλαγής και τα τελευταία απομεινάρια του κύκλου της Μεταπολίτευσης: Ελευθεροτυπία, ΔΟΛ και φυσικά το Μέγκα, που ήταν το τηλεοπτικό τους δημιούργημα, μαζί με τον Μπόμπολα και το Βαρδινογιάννη.
Αυτό μπορεί να είναι "τέλος εποχής" για τα ΜΜΕ που γνωρίσαμε, όχι όμως για το σύστημα και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ή για τα παχυλά αμειβόμενα παπαγαλάκια του.

-Ούτε κλαίμε, ούτε γελάμε, όπως θα έλεγε κάποτε η Αλέκα. Το (μιντιακό έστω) σύστημα δεν πεθαίνει με το θάνατο ενός συγκροτήματος, όπως η αστική τάξη δεν εξαφανίζεται με τη δολοφονία ή τον τυχαίο θάνατο ενός καπιταλιστή. Αυτοί που θα την πληρώσουν είναι οι εργαζόμενοι που μένουν στο δρόμο, χωρίς δουλειά. Σε αντίθεση με τα παπαγαλάκια που δεν πρόκειται να χαθούν -αλλά πόσα να χωρέσει κι ο ΣΚΑΪ, αν πάρει και τον Πρετεντέρη;

Αυτό από την άλλη δε νομιμοποιεί ακριβώς διάφορες "αριστερές υπογραφές" που θεώρησαν χρέος στο Λαμπράκη (όρκο στη ζωή) να εκφράσουν την αγωνία τους για να σωθεί το συγκρότημα και να συνεχίσει το Ταξίδι του Ψυχάρη.

-Στη σημερινή συγκυρία, υπάρχουν εξελίξεις που μας φαίνονται περίεργες, μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να φανεί η σκοπιμότητά τους.
Δεν είναι λίγο περίεργο να κολλάει το ενδιαφέρον του Σαββίδη -αν είναι όντως υπαρκτό; Ή να βγαίνει η ανακοίνωση της επικείμενης αναστολής λειτουργίας, λίγο μετά την (επανα)τοποθέτηση του Μουλόπουλου στο συγκρότημα, εν είδει κυβερνητικού επιτρόπου (όπως στην Τράπεζα Κρήτης); Και οι Συριζαίοι να χαίρονται για το "τέλος της διαπλοκής", έχοντας καταπιεί αμάσητο το διορισμό του Μουλόπουλου;

-Κι από την άλλη, δε μοιάζει τραγική ειρωνεία το άδειασμα του συγκροτήματος από τις τράπεζες, που το στήριζαν συστηματικά όλο αυτό το διάστημα, πχ με χορηγίες για το Μέγαρο;
Σημειώνω από το βιβλίο του Ντένη Αντύπα (βετεράνου δημοσιογράφου, που θήτευσε σε διάφορα διευθυντικά πόστα στο συγκρότημα) για το Λαμπράκη, που μπορείτε να το βρείτε στο παζάρι στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης.
Μεγάλοι χορηγοί και ευεργέτες-δωρητές του Μεγάρου Μουσικής γίνονται κατά καιρούς η Εθνική Τράπεζα (επί διοικήσεων Στέλιου Παναγόπουλου, Γιώργου Μίρκου, Θεόδωρου Καρατζά, Τάκη Αράπογλου), η Εμπορική Τράπεζα (επί διοικήσεων Αδαμάντιου Πεπελάση, Παναγιώτη Πουλή, Κωνσταντίνου Γεωργουτσάκου, Γιάννη Στουρνάρα), η Ιονική (επί προεδρίας Τάκη Αράπογλου, Παναγιώτη Κορλίρα, Χ. Σταματόπουλου), η Eurobank.
Στους δωρητές συναντάμε επίσης τους Αλαφούζους της Καθημερινής, το Βαρδινογιάννη, τον Κόκκαλη, τη Λάτση, τον Μπόμπολα, τον Κοντομηνά, τον Κωστόπουλο της ALPHA BANK, το Φιλίππου της ΦΑΓΕ, τον εφοπλιστή Γουλανδρή, τον Παπαστράτο, την καπνοβιομηχανία Καρέλια, τον Κυριακού του ΑΝΤ-1, τον Κοπελούζο (φυσικό αέριο, σε μεταγενέστερη περίοδο), το Μέγκα, την Τογιότα, το Ίδρυμα Ωνάση, το Τζόνι Γουόκερ, το Μυτιληναίο, το Μαρινόπουλο, το Μόραλη, το Δήμο Αθηναίων επί Έβερτ και...
...τον Κώστα Καίσαρη, τη σεζόν 2000-01.

Η συνέχεια, εντός των ημερών, όπως λέει κι η ανακοίνωση του ΔΟΛ...

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ποιον Κώστα Καίσαρη συναντάμε στους δωρητές του Μεγάρου Μουσικής; Τον γνωστό κοσμηματοπώλη ή κάποιον άλλο;

http://www.lifo.gr/mag/columns/4554

http://www.boro.gr/133195/kwstas-kaisarhs-o-kosmhmatopwlhs-poy-hthele-na-ginei-diplwmaths-kai-stolizei-olh-th-sooympiz

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Ανώνυμος είπε...

Ένα είναι σίγουρο, η αστική τάξη κάνει μεγάλη αναδιοργάνωση των δυνάμεων και των μηχανισμών της.
Μιλάμε για καταστάσεις που κρατούσαν πολλές δεκαετίες και που τώρα αλλάζουν σαν να μην ήταν τίποτα. Αυτό νομίζω είναι σίγουρα σημάδι για το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση, και για το πόσο σοβαρή θα γίνει.

Ιβάν Τζόνι

zoot horn rollo είπε...

Η Ελευθεροτυπία ζει και βασιλεύει, προσαρμόστηκε στα δεδομένα των καιρών.

Ανώνυμος είπε...

Μετά τον «κομμουνιστή» Κατρούγκαλο, ένα νέο rising star ανατέλλει
https://www.youtube.com/watch?v=WYTbF8rVcXo

Από το 14ο λεπτό και μετά o κάποτε 13χρονος κκες -κατά δήλωσή του-, νυν βουλευτής του Σύριζα που δεν ξέρει τις θέσεις του ΚΚΕ για το χρέος, κάνει παραδοχές όπως «Αυτή η κυβέρνηση αυτά μπορεί να κάνει», «Μακριά από μένα το ΚΚΕ», ο κόσμος τους ψήφισε για την «προσπάθεια» και το «παραλάβαμε χάος».
Έχει και άλλα, όπως τις «σπόντες» του Χαντζή προς τον κάποτε 13χρονο-κκε, «Αυτοί βαράνε τους ζουρνάδες και τα νταούλια», «Η λέξη Ιμπεριαλισμός κύριε έφυγε από το λεξιλόγιό σας έφυγε. Δεν υφίσταται» εννοώντας από τον Σύριζα, «Άλλα είχατε υποσχεθεί και για αυτά κρίνεστε».

Ο κάποτε 13χρονος κκες -κατά δήλωσή του- που πήγε στον «κοντινό» Σύριζα, κάνει προσωπική επίθεση στην Κανέλλη που πήγε από τον Καραμανλή στα νιάτα της στο ΚΚΕ στην ωριμότητά της (πάνω κάτω στο 50ο λεπτό).
Εργάτες, που παλαιά ψήφιζαν ΝΔ και από το 2014 κατεβαίνουν σε ψηφοδέλτια που στηρίζει ή είναι του ΚΚΕ θα τον προβληματίζουν. Δεν φαίνεται να τους έπεισε το κόμμα Καμμένου το οποίο εμφανίστηκε την ΕΠΟΧΗ που μία μερίδα εργατών - εργαζομένων που ψήφιζαν ΝΔ προβληματιζόντουσαν για το αν θα ψηφίσουν ΚΚΕ.

Ο παλαιά 13χρονος-κκες -κατά δήλωσή του- δεν είπε κάτι για τον θαυμασμό συντηρητικών μεγαλοδημοσιογράφων σε πολλά ΜΜΕ προς τον Αλέξη και το αγκάλιασμα των ΜΜΕ από το 2012-2013, τις 4 συναντήσεις σύμφωνα με τις εφημερίδες του ΔΟΛ, για τις επισκέψεις του αρχηγού του στο ίδρυμα Καραμανλή, τους δεξιούς-φυσικά όχι απλούς εργάτες-που ο Σύριζα έχει μαζέψει ως στελεχιακό δυναμικό σε διάφορους τομείς. Κάποιους τους έχει κάνει ακόμα και βουλευτές – υπουργούς.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Μαύρο πρόβατο είπε...

Ούτε κλαίμε, ούτε γελάμε - (προσπαθούμε να) κατανοούμε, όπως είχε πει ο Σπινόζα τον οποίον γνωρίζει καλά - και αυτόν - η σ. Παπαρήγα. Πράγματι, ο ΔΟΛ, όμιλος - ναυαρχίδα της αστικής «ενημέρωσης», υπήρξε αυτό που συνοψίζεις.
Μην ξεχνάμε οτι η εγκυρότητα , το μέτρο, οι δημοσιογραφικοί κανόνες, είναι πολύ στενό κουστούμι για τον αστικό Τύπο, που τα αποποιείται κατά το δοκούν, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Θυμάστε τα πονήματα του μακαρίτη του Μαράκη, στις αρχές του 92 για τα «βρώμικα λεφτά» του ΚΚΕ; Είχατε παρατηρήσει όλη τη μεθόδευση να παρουσιαστεί ως μόνη διανόηση στην Ελλάδα, οι λαμπρακάνθρωποι;

-Προς το τέλος, η εγκατάλειψη κάθε φερετζέ δημοσιογραφικού κύρους έγινε και για λόγους αδυναμίας (δείτε εδώ την υπενθύμιση δύο ξεκαρδιστικών περιπτώσεων που αφορούν το Βήμα).
-Παρακολουθήσαμε επίσης την ανάπτυξη ενός ιδιότυπου όσο και ξεδιάντροπου αντικομμουνισμού, κεντρική ιδέα του οποίου ήταν οτι την Ελλάδα την κυβερνούν κομμουνιστές από τη μεταπολίτευση, χάρις στην ηττοπάθεια της «δεξιάς» που τους χάρισε την ιδεολογική ηγεμονία, οι «κομμουνιστές» (σαν τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου - μην ασχολείστε με τα μικρά ονόματα, κρατείστε τα επώνυμα - και τώρα τον Τσίπρα) εγκατέστησαν τον κρατισμό, ο οποίος χρεωκόπησε την χώρα και την απομακρύνει από την ευρωατλαντική αγκαλιά του πολιτισμού.

Αυτά τα νταούλια τώρα θα τα βαράνε άλλοι. Ο σκοπός έτσι κι αλλιώς θα μεταλλάσσεται ανάλογα με τις κάθε φορά ανάγκες. Και πάντα, όταν οι κώλοι θα σφίγγουν, θα επιστρατεύεται το ωμό ψέμμα και η αντικομμουνιστική λύσσα.
Στα γαμίδια ΔΟΛ, αλλά ειλικρινά, όντως δεν κλαίμε, ούτε γελάμε. Καταλαβαίνουμε.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ποιον από τους δυο συναντάμε; Έλα ντε, "με υπογραφή".
Ομολογώ πως βρήκα απλώς έναν πίνακα, χωρίς διευκρινιστική ιδιότητα από δίπλα.

Αναυδος είπε...

Οι νομοι του καπιταλισμου είναι σιδερενιοι
Ο ΔΟΛ εχει χρεοκοπήσει οικονομικα και παραληλα το συστημα που τον χρειαζεται για την ιδεολογικη αλλα όχι την οικονομικη του αναπαραγωγη του δεν μπορει να τον δανεισει πλεον Οποτε επερχεται ο θανατος/απαξιωση του κεφαλαιου

φυσικα για τους εργαζομενους η ανεργια για τα στελεχη φερεφωνα κατι θα βρεθει

λαθραναγνώστης είπε...

Μια και μιλάμε για τον ΔΟΛ και του κάνουμε, ελπίζω, τον επιτάφιο, να θυμηθούμε και το περίφημο "Νερό του Καματερού" το 1976.
Το θαυματουργό νερό που θεράπευε τον καρκίνο.
http://www.mixanitouxronou.gr/to-vitioforo-pou-miraze-elpida-ke-pseftika-onira-me-to-thavmatourgo-nero-tou-kamaterou/
Το θέμα το πρόβαλαν και το συνδαύλιζαν κατ εξοχήν "ΤΑ ΝΕΑ", η "λαϊκή" εφημερίδα του συγκροτήματος. Όποτε η δημοσιότητα έπεφτε, τότε επενέβαινε η "σοβαρή" εφημερίδα του "συγκροτήματος", ΤΟ ΒΗΜΑ, και το αναζωπύρωνε με κάποιο μονόστυλο.
Βασικά, ο Λαμπράκης τότε, έψαχνε αγωνιωδώς να βρεί κάποιο θέμα για να κάνει αντίπραξη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ που είχε ιδρυθεί το 1975, μετά την μεγάλη απεργία των δημοσιογράφων, και, εκτός από τους συντάκτες, του έπαιρνε και την πελατεία.

Ιβαν, Ο πολιτικός χρόνος, λόγω της ταχύτητας των εξελίξεων που έχει επιβάλει η κρίση, έχει συμπιεστεί ασπίστευτα.

Ανώνυμος είπε...

@ Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

Πιο λαϊκός μου φαίνεται ο αθλητικογράφος για τα γούστα του Μεγάρου και σίγουρα με πολύ μικρότερο πορτοφόλι από τον κοσμηματοπώλη.
Άρα πιο πιθανό να είναι ο κοσμηματοπώλης μέσα στους δωρητές του Μεγάρου, παρά ο αθλητικογράφος. Ή δεν αποκλείεται και κάποιος τρίτος με απλή συνωνυμία.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Ανώνυμος είπε...

Το Βήμα που πασχίζει για το καλό της αριστεράς είχε δείξει ενδιαφέρον για μία πρωτοβουλία, που το ΚΚΕ την απέρριψε.

Ο Περισσός είπε «όχι» και στον Τσακνή!
Το ΚΚΕ απέρριψε την έκκληση για ενότητα που απηύθυναν διανοούμενοι και καλλιτέχνες της Αριστεράς. ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 21/08/2010 - Σταυρόπουλος Λάμπρος http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=349590

«(..) αλλά και ο μουσικοσυνθέτης κ. Δ.Τσακνής, ο οποίος όπως δήλωσε προσφάτως με αφορμή τα σενάρια περί υποψηφιότητάς του στον Δήμο Αθηναίων με τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «πρόσκειται στο ΚΚΕ».»

Άκαρδοι του Περισσού γιατί απορρίψατε την πρωτοβουλία; Γιατί, γιατί; Ίσως για να μην μαθαίνουμε «ελεύθερη ιστορία» από την ΣυριζΕΡΤ με Προεδράρα τον «προσκείμενο» Ιστορία π.χ. σαν και την παρακάτω
http://agkidapress.gr/2017/01/29/η-συντριβή-των-γερμανών-στο-στάλινγκρ

Να μία ιδέα. Να μετονομαστεί το Βήμα σε Αριστερό Βήμα!

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Oι εφημερίδες του Λαμπράκη, μέσα σε 28 χρόνια κάηκαν τρεις φορές επιδεικτικά από το λαϊκό κίνημα: Την πρώτη νομίζω το '45, την δεύτερη το '65 με τα Ιουλιανά, και την τρίτη τον Φλεβάρη του '73 μπροστά στη Αρχιτεκτονική σχολή, εκεί στο πλατύσκαλο.
Την τελευταία ιστορία την έζησα και ήταν μάθημα λαϊκής πάλης. Πηγαίναμε στο "δημοκρατικό" συγκρότημα να δώσουμε καμιά είδηση για τους αγώνες των φοιτητών αλλά από κάποια φάση και μετά, πήρε χαμπάρι ο Λαμπράκης (δεν ξέρω αν ζούσε ακόμη ο Χρήστος η είχε αναλάβει ο νεώτερος) πως το κίνημα "είναι διαβρωμένο από κομμούνια" και πέσαμε σε τοίχο. Ενώ στην αρχή μας έβαζε κανά μονοστηλάκι. Μια-δυό-τρείς στο τέλος ξεχείλισε η αγανάκτηση (νομίζω ήταν καπάκι στα γεγονότα της Νομικής η σε κάποια προεόρτια), μόλις γύρισε η αντιπροσωπεία και έφερε τα νέα για το "black-out" του Συγκροτήματος. Χωρίς πολλά-πολλά αγοράστηκαν μερικές δεκάδες φύλλα άναψε η φωτιά και ...στο πυρ το εξώτερον τα "ΤΑ ΝΕΑ" και "ΒΗΜΑ"! Μαζί με ανοιχτή καταγγελία για χουντική στάση.
Το αποτέλεσμα ήταν ...συγκλονιστικό!
Ακριβώς την επομένη μέρα κυκλοφοράνε τα "ΝΕΑ" με μια οργισμένη ανακοίνωση για ..."ύποπτα στοιχεία" κλπ., και ...ΠΕΝΤΑΣΕΛΙΔΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ(*) για το φοιτητικό κίνημα! Θρίαμβος!
Τότε καταλάβαμε τη δύναμή μας και πήραμε τα πάνω μας. Δεν είναι λίγο να τρίβεις τη μούρη κοτζάμ Συγκροτήματος στο χώμα!
Περιττό βέβαια να πω, ότι οι "Ρηγάδες" (Βούτσης, Φράγκος κλπ.) είχαν διαφωνήσει(!) με "αυτή τη σεχταριστική-διασπαστική ενέργεια, που απογύμνωνε το φ.κ. από συμμαχίες μπλα-μπλα-μπλα..." και θέλανε οι επιτροπές αγώνα να καταδικάσουν αυτή την ενέργεια!
Αλλά δεν τους πέρασε. Είμασταν τότε πιτσιρικάδες και ...ακομπλεξάριστοι από το γενικό κλίμα ηττοπάθειας, που το βλέπουμε να επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας με διάφορες μορφές.
Αυτό ήταν "Λαϊκή Συμμαχία" ενάντια στα "Μέτωπα" του κ%#ου. Κι έτσι ξεπουπουλιάστηκε το "εσωτερικό", που τότε ήταν παντοδύναμο στους φοιτητές. Ηρθε μετά κι ο ...σύντροφος Μαρκεζίνης, και ...τελειώσανε!
--------------------------
(*) Για του λόγου το αληθές μπορεί όποιος θέλει να ψάξει τις εφημερίδες προς το τέλος του Φλεβάρη στα αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Η μεταστροφή (=κωλοτούμπα) ήταν εντυπωσιακή. Είχαμε και τον Μηνά Παπάζογλου, δημοσιογράφο στο συγκρότημα αλλά καλό παιδί, που μας έλεγε τα νέα από μέσα. Είχαν κατατρομάξει με το κάψιμο.
------------------------------

Αιωνία του η μνήμη του Συγκροτήματος! Εγώ, δε μπα να λέτε εσείς, ...χαίρομαι!
Ετσι, για το γαμώτο!
Με το καλό και στις "άλλες", τις "δημοκρατικές" και ..."αριστερές"!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Και λαϊκός πρέπει να είναι, αλλά και αρκετά κοσμικός, οπότε θα μπορούσε να είναι κι αυτός. Αλλά το πιθανότερο, με βάση όσα λες, είναι να μιλάμε για τον άλλο Καίσαρη.

Μα να θες να δώσεις τα του Καίσαρος τω Καίσαρη και να μην ξέρεις ποιον να διαλέξεις...

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Σεχταρ

Μοιραστηκες μαζι μας μια ωραια ιστορια.
Για να θυμουνται οι παλιοι και να μαθαινουν οι νεοτεροι.

Τωρα ειλικρινα,διαφωνει κανεις (ανεξαρτητα με το που ανηκει πολιτικα),οτι σε μια δικαιη κοινωνια ολοι αυτοι οι ΔΟΛιοι θα επρεπε να σπανε πετρες σε φυλακες?

Ολοκληρωτικο θα με πειτε αλλα...

Μαύρο πρόβατο είπε...

Σεχτάρ, ωραίο! Διευκρίνιση: ο Χρήστος Λ. ήταν ο νεότερος Λ.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ, για να μαθαίνουμε και εμείς οι νεώτεροι πτυχές από την ιστορία του συγκροτήματος και της χώρας.

Ο πρόεδρος τους συζητούσε την εξομάλυνση της χούντας με τον Μαρκεζίνη, με τα υπουργεία εσωτερικών, άμυνας, δημόσιας τάξης στους χουνταίους και τα άλλα στους πολιτικούς, στον «σεχταρισμό» θα κωλώσουν;

Πιο δεξιοί από τους ΠΑΣΟΚους. Στην Βουλή ψήφισαν «ναι» στην ένταξη στην τότε ΕΕ(τότε είχε άλλο όνομα).Οι Πασοκοι πιο διπλωμάτες τότε ψήφισαν «όχι». Αργότερα, με τον Ανδρέα, ήρθαν τα πακέτα «και έφαγε ο κόσμος κρέας» όπως λένε και στην «Ελληνοφρένεια».

Αυτοί είναι οι μονολιθικοί, με την εμμονή τους πως υπάρχει και καλός καπιταλισμός. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που εφαρμόζουν νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές πολιτικές. Τις ίδιες που έσωσαν τον καπιταλισμό στο Ηνωμένο Βασίλειο, γιατί ως «πλουραλιστές» δεν ακολουθούν «σεχταριστικές-διασπαστικές» ενέργειες, που απογυμνώνουν την χώρα από συμμαχίες στην ΕΕ.

@Γάτος

Ναι διαφωνώ Γάτε. Π.χ. η πλειοψηφία των τεχνικών, των διοικητικών(λογιστών, πληροφορικάριων)ακόμα και αρκετών δημοσιογράφων του συγκροτήματος που ανήκουν; Στην μεσοαστική τάξη; Στους μεγαλοδημοσιογράφους; Η Κανέλλη γιατί μίλησε στους εργαζόμενους του ΔΟΛ;

Κατανοώ τον θυμό σου Γάτε αλλά δεν χρειάζεται "οι ΔΟΛιοι θα επρεπε να σπανε πετρες σε φυλακες".

Στην δίκαιη κοινωνία που θα οικοδομήσουμε όταν η Εργατική τάξη μαζί με τους Συμμάχους της πάρει την Εξουσία, θα βάλουμε και τα «κεφάλια» του ΔΟΛ να εργαστούν στο εργοστάσιο της χαλυβουργικής, ή στον κάμπο της Αμαλιάδας με 8ωρο και ένσημα.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για έναν πρώην μεσο-μεγαλο αστό, από το έρθει στην τάξη των εργατών.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Ανώνυμος είπε...

@ Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα

Όταν στα του Καίσαρος ένα σκέτα καλό ρολόι αποδίσει τω Καίσαρη από χιλιάρικο και πάνω, ε τότε κομματάκι δύσκολο να βγαίνει χορηγία από τον μισθό ενός αθλητικογράφου.

Μαζί με το πορτοφόλι, πρόσθεσε και τον «κύκλο» γνωριμιών. Ο Κοσμηματοπώλης, είναι σχεδόν μέσα σε όλες τις εκδηλώσεις με τον «κύκλο των χορηγών» του Μεγάρου. Μπορεί να είναι και κάποιος άλλος τρίτος στους χορηγούς του μεγάρου, who Knows;

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Έχει δίκιο ο μαυροπρόβατος.
Ο Δημήτρης Λαμπράκης ήταν ο πρεσβύτερος κι είχε πεθάνει από τα τέλη της δεκαετίας του 50' νομίζω.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Μαυροπρόβατε, εννούσα τον νεώτερο άνδρα, αυτόν που πέθανε προ ετών, όχι τον παππού (της κατοχής). Στα σίξτις διοικούσε ο Χρήστος, γι αυτό και το αμίμητο του Μποστ: "Τι θέλεις εσύ, Χρήστο, ένας Λαμπράκης(!), στα γραφεία της ΚΥΠ;" Είχε μαθευτεί τότε πως ο Χ.Λ. είχε επισκεφτεί τα γραφεία της ΚΥΠ στα πλαίσια των κατ' επάγγελμα πολιτικών μηχανοραφιών του, και ο Μέντης έκανε λογοπαίγνιο με την συνωνυμία του με την "Νεολαία Λαμπράκη", που ήταν η αριστερή νεολαία της εποχής (τρομάρα μας - αν και, σε σχέση με τους μετέπειτα ρηγάδες ήταν γενικά πολύ πιο μαχητική και αριστερή, με πολλές βέβαια διακυμάνσεις και διαφοροποιήσεις, λόγω του μετωπικού της χαρακτήρα).
Εκείνο, πάντως, που αξίζει να προσέξουμε σε αυτή τη μικρή ιστορία είναι πόσο αδιάλλακτοι, παμπόνηροι, ευέλικτοι και σκληροί είναι οι εκπρόσωποι της Αντίδρασης. Ο Λαμπράκης κατάλαβε πως έπρεπε να αλλάξει "γραμμή", αμέσως διόρθωσε το λάθος του και μάλιστα χωρίς να παραχωρήσει, στο ιδεολογικό μέτωπο, ούτε σπιθαμή γης στον εχθρό (σε μάς δηλαδή): Σχεδόν άφηνε να φανεί πως εμείς, που κάψαμε τις εφημερίδες του είμασταν περίπου ..."χουντικοί"(!), κι αυτός ο ..."δημοκράτης"(!), που ...αγωνιζόταν κατά της χούντας! Ούτε στιγμή, δηλαδή, δεν έκανε πίσω από τον ρόλο του: Να πατρονάρει τον "αντιδεξιό χώρο", που σε μεγάλο βαθμό ήταν ο μύθος, που κατασκεύασε αυτός. Και δούλεψε καλά, για πολλά -πολλά χρόνια.
Αδίστακτοι και πανούργοι, γιατί έχουν ταξικό μπούσουλα και ξέρουν τι θέλουν.
Αυτά πρέπει να μάθουμε κι εμείς.

λαθραναγνώστης είπε...

Το "συγκρότημα", δεν ήταν μόνο μέσον χειραγώγησης της κοινής γνώμης, αλλά και το κανάλι μέσα από το οποίο η αστική τάξη "κατέβαζε" τη γραμμή της προς την εκάστοτε κυβέρνηση.
Οι κυβερνήσεις ήταν άνθρωποι του Λαμπράκη και όχι το αντίθετο.

Αναυδος είπε...

προς επιρρωση του λαθρα
ρωμαιος, καψης, ευθυμιου ραπτη για να αναφερω λιγους απο τους βουλευτες, υπουργους του ΠΑΣΟΚ που ηταν ταυτοχρονα και στελεχη του ΔΟΛ

ο ψυχαρης τζουνιορ βγηκε βουλευτης με τη ΝΔ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

''Ναι διαφωνώ Γάτε. Π.χ. η πλειοψηφία των τεχνικών, των διοικητικών(λογιστών, πληροφορικάριων)ακόμα και αρκετών δημοσιογράφων του συγκροτήματος που ανήκουν; Στην μεσοαστική τάξη; Στους μεγαλοδημοσιογράφους; Η Κανέλλη γιατί μίλησε στους εργαζόμενους του ΔΟΛ;''

Oσοι σχετιζονται αμεσα με την παραγωγη των ειδησεων (προφανως δεν περιλαμβανω τους λογιστες πχ ή τους τεχνικους),ανεξαρτητως μισθου για μενα ειναι συνυπευθυνοι.Δεν γινεται να καταδεχεσαι να διαδιδεις τοσο χοντρα ψεματα για ενα μισθουλακο.

Προφανως αλλες ευθυνες εχει ο Ψυχαρης και αλλες ενας τυχαιος μικροδημοσιογραφος,αλλα ολοι στο ιδιο καζανι βραζουν.Οι σημερινοι δημοσιογραφοι ειναι κατι σαν τους παπαδες των φεουδαρχικων καθεστωτων.Στην γαλλικη και τη ρωσικη επανασταση την πληρωσαν πολλοι κατωτεροι κληρικοι,οχι μονο οι μητροπολιτες.

Υποθετικη συζητηση προφανως για το ποιος θα παει που και θα κανει τι,απλως εγραψα τι θεωρω εγω σωστο.

Ανώνυμος είπε...

@Γάτος
«(..)Ο τρόπος παραγωγής των συνθηκών της υλικής ζωής καθορίζει τη γενική διαδικασία της κοινωνικής, πολιτικής και διανοητικής ζωής. Δεν είναι η συνείδηση που καθορίζει την ύπαρξη των ανθρώπων, αλλά η κοινωνική τους ύπαρξη καθορίζει τη συνείδησή τους. Σε ένα στάδιο της ανάπτυξης, οι παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας έρχονται σε σύγκρουση με τις υφιστάμενες παραγωγικές σχέσεις, ή, για να εκφράσουμε το ίδιο πράγμα με νομικούς όρους, με τις σχέσεις της ιδιοκτησίας, μέσα στο πλαίσιο των οποίων ως τότε είχαν κινηθεί. Οι σχέσεις αυτές, από μορφές ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, μετατρέπονται σε δεσμά τους. Τότε αρχίζει μια εποχή κοινωνικής επανάστασης. Οι αλλαγές στην οικονομική βάση, οδηγούν συντομότερα ή αργότερα στο μετασχηματισμό όλου του τεράστιου εποικοδομήματος.

Όταν μελετάμε τέτοιους μετασχηματισμούς, πρέπει πάντα να διακρίνουμε ανάμεσα στον υλικό μετασχηματισμό των οικονομικών όρων της παραγωγής, που μπορεί να καθοριστεί με την ακρίβεια της φυσικής επιστήμης, και τις νομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, καλλιτεχνικές ή φιλοσοφικές μορφές, κοντολογίς, τις ιδεολογικές μορφές, με τις οποίες οι άνθρωποι συνειδητοποιούν αυτή τη σύγκρουση και τη διεξάγουν. Όπως δεν κρίνουμε ένα άτομο από την ιδέα που έχει για τον εαυτό του, έτσι δεν μπορούμε να κρίνουμε και μια εποχή μετασχηματισμού από τη συνείδησή της, αλλά, απεναντίας, αυτή η συνείδηση πρέπει να εξηγηθεί από τις αντιφάσεις της υλικής ζωής, από τη σύγκρουση που υπάρχει ανάμεσα στις κοινωνικές παραγωγικές δυνάμεις και στις παραγωγικές σχέσεις..» - Μαρξ στην Εισαγωγή Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας

Ποιος έχει τα μέσα παραγωγής; Το «ίδιο καζάνι» που γράφεις δεν περιλαμβάνει τις ίδιες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Π.χ. δεν βάζουμε όλους τους δικηγόρους στο ίδιο καζάνι γιατί δεν είναι όλοι με τις ίδιες σχέσεις παραγωγής. Υπάρχουν δικηγορικές εταιρίες, καπιταλιστές δικηγόροι με γραφεία προσωπικό, μικροαστοί δικηγόροι με το δικό τους γραφειάκι και καμία γραμματέα στην καλύτερη αλλά και δικηγόροι που ανήκουν εργατική τάξη που κάνει το περίγυρο Ταμείο Νομικών – Ευελπίδων – Δικηγορικό Γραφείο. Άλλο το τι νομίζουν πως θα είναι σε 10 χρόνια και άλλο το ποια είναι η θέση τους στην παραγωγή. Τα υπόλοιπα στα «περί κύρους» του Έγκελς . Οι προσλήψεις στο Κράτος έχουν τελειώσει, η αγορά είναι ήδη μοιρασμένη για να μπορέσουν με ένα πτυχίο να «ανέβουν κοινωνικά» όπως γίνονταν μέχρι πριν 1-2 δεκαετίες.

Κατανοώ το θυμό σου. Όμως αυτή η ισοπέδωση ανήκει στις «πλατείες». Το να νομίζει κάποιος πως επειδή εργάζεται στον ΔΟΛ ή στην ΕΡΤ ή στον συγκρότημα του ΣΚΑΙ ή όπου αλλού, παίρνει ένα «μισθουλάκο» ό,τι«έπιασε τον πάπα από τα τέτοια», αυτό δεν αναιρεί την αντικειμενική θέση του στην παραγωγή.
Παρασκευή 23 Δεκέμβρη 2016 - Με τους εργαζόμενους στον ΔΟΛ συζήτησε η Λιάνα Κανέλλη
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=9173777

«Στάθηκε ιδιαίτερα στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στην προσωρινότητα, στο μπλοκάκι, που κάνουν θραύση στον κλάδο της δημοσιογραφίας, λέγοντας ότι μόνο η διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους μπορεί να αποτελέσει απάντηση. Οι εργαζόμενοι προσκάλεσαν την βουλευτή του ΚΚΕ να παραβρεθεί στην επόμενη Γενική τους Συνέλευση, στις 10 Γενάρη και η ίδια αποδέχτηκε την πρόταση. Όπως είπε, «εμείς σαν ΚΚΕ εδώ είμαστε. Μην πει κάποιος ότι δεν ήταν εδώ, γενικά, είτε το ΚΚΕ είτε το ΠΑΜΕ. Κι αν δεν κάνουμε κάτι να μας το πείτε. Να ξέρετε πάντως πως έχετε στήριξη».»

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Υ.γ. και εκτός θέματος
Οι δημοσιογράφοι δεν είναι οι παπάδες ως εκπρόσωποι θεού με το αλάνθαστο. Δεν υπάρχει η θρησκεία του..ΔΟΛ!. Οι μεγαλύτεροι πολέμιοι παπάδων και θρησκειών ήταν Διανοούμενοι Γάλλοι Αστοί. Ασχέτως αν οι αστοί το κρύβουν για να συνενώσουν το ποίμνιο «κατά των άθεων Κομμουνιστών». Τόσο «διώκτες της Χριστιανοσύνης» οι Σοβιετικοί ώστε να υπάρχει εκκλησάκι (ή του Αγ.Νικολάου ή του Αγ.Γεωργίου) έξω από το Κρεμλίνο. Πολύ πριν την επανάσταση των Μπολσεβίκων, μετά την «Ματωμένη Κυριακή» του 1905, όσοι ήταν στην υπηρεσία του Τσάρου δεν καλοπέρασαν. Ανάμεσά τους και κάποιοι παπάδες. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3186662

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Oι δημοσιογραφοι παραγουν αμεσα προπαγανδα και ιδεολογια υπερ της αστικης ταξης οποτε οι γενικα σωστες παρατηρησεις που διατυπωνεις δεν ισχυει στην περιπτωση τους.
Το ιδιο εκαναν οι κληρικοι - και κανουν ακομα αλλα η θρησκεια εχει μικροτερο ειδικο βαρος πια- επι φεουδαρχιας.

Ανώνυμος είπε...

@Γάτος

1) Μπλοκάκηδες, μισοαμοιβόμενοι, απλήρωτοι. Αυτούς είδε η Κανέλλη. Τα «κεφάλια» της δημοσιογραφίας βρίσκουν αλλού δουλειά. Ούτε όλοι οι δημοσιογράφοι ασχολούνται με το πολιτικόιδεολογικό άρθρο ή ρεπορτάζ.

2) Το παράδειγμα με τους δικηγόρους. Με αυτά που γράφεις δεν θα υπάρχουν ταξικοί διαχωρισμοί στους δικηγόρους. Που ακόμα «χειρότερα» από τους δημοσιογράφους, κινούνται στο πλαίσιο των νόμων του αστικού κράτους. Υπάρχουν και δικηγόροι που δουλεύουν ως χαμηλοαμοιβόμενοι υπάλληλοι ή ως εργάτες. Επάγγελμα, ή πτυχίο δεν σημαίνει και Τάξη.

3) Η Ιδεολογία της αστικής τάξης παράγεται από αλλού. Π.χ. Πανεπιστήμια, Δεξαμενές σκέψης. Οι δημοσιογράφοι, κατά κύριο λόγο, μεταφέρουν ή εκλαϊκεύουν την ιδεολογία.

Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Για όσους βιαστήκαμε να χαρούμε, παρότι ξέραμε πως η α.τ. δεν θα δούλευε για ...μας(!):
Δεκτή η αίτηση ανάκλησης για τα μέσα του ΔΟΛ
...συνεπώς...
Τα Νέα: Στα περίπτερα και πάλι από την Τρίτη!