Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

Ένα άχρηστο κείμενο

-Άλλο παιχνίδι είδαμε-βλέπουμε...

Τι είναι αυτό που μας κάνει να βλέπουμε τις ίδιες φάσεις, τα ίδια γεγονότα στη ρέουσα πραγματικότητα, και να τα ερμηνεύουμε τελείως διαφορετικά, βγάζοντας εκ διαμέτρου αντίθετα συμπεράσματα;
Είναι ο σύνθετος χαρακτήρας αυτής της πραγματικότητας, που σου επιτρέπει να εστιάζεις σε διάφορες πηγές και να τις αναδεικνύεις σε κυρίαρχες. Οι παραστάσεις και το διαμορφωμένο κριτήριο του καθενός, η κοινωνική του θέση που καθορίζει τη συνείδησή του. Εννοούμε δηλ την κοσμοθεωρία που ακολουθεί ο καθένας, και όταν δεν την έχει ως μπούσουλα και ερμηνευτικό εργαλείο, πέφτει στο δίχτυ της συστημικής προπαγάνδας (που είναι ασφαλείας μόνο για την άρχουσα τάξη). Όταν δεν έχει κανείς δική του γνώμη, δανείζεται την κυρίαρχη, για να καλύψει την άγνοιά του, διαιωνίζοντάς την.

Ναι αλλά τι γίνεται όταν δε μιλάμε για κοσμοθεωρητικά ζητήματα, παρά για απλές φάσεις-επεισόδια μιας κοινωνικής ή ποδοσφαιρικής αναμέτρησης; Γιατί αδυνατούμε κάποιες φορές να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στα γεγονότα, στο "τι είναι τελικά αυτό που βλέπουμε", και όχι πώς το βλέπουμε και το ερμηνεύουμε; Να συμφωνήσουμε πχ για τα πραγματικά γεγονότα της 20ής Οκτώβρη (Κοτζαρίδης) ή για μια αμφισβητούμενη φάση, για πράγματα δηλ που είναι (;) αντικειμενικά και ανεξάρτητα από τη θέλησή μας.
Ναι αλλά η σχέση μας με αυτά και η γνώμη που σχηματίζουμε δεν είναι ανεξάρτητη (από τη θέλησή μας -που επηρεάζει αντίστοιχα και την κρίση μας).

Εδώ κάποιοι θα πουν ότι αυτή είναι η ομορφιά της ζωής και των ανθρώπων, που δε μοιάζουν πάντα για να μπουν στο ίδιο καλούπι, και σχηματίζει ο καθένας τη δική του αλήθεια, τη δική του εικόνα για τον κόσμο. Ενώ -σου λένε- οι σύντροφοι και το κόμμα που υποστηρίζουν ότι η πραγματικότητα είναι αντικειμενική και μπορούμε να τη γνωρίσουμε, πως η αλήθεια είναι σχετική και ταξικά καθορισμένη, αλλά επίσης αντικειμενική και γράφεται με κόκκινο, αρνούνται αυτήν την όμορφη ποικιλία, θέλουν να τα ζωγραφίσουν όλα παύλα-τελεία, για να χωρέσουν με το ζόρι την περίπλοκη πραγματικότητα στο δικό τους ερμηνευτικό σχήμα, τη δική τους.. αφήγηση. Και αν τα γεγονότα δε συμφωνούν μαζί της, τόσο το χειρότερο για αυτά.

Είναι θέμα λοιπόν πώς η υποκειμενική σχέση του καθενός με τον κόσμο γύρω του, η ιδιαιτερότητα κι η μοναδικότητα αυτής της σχέσης, θα εναρμονιστεί με μια γενική αφαίρεση, και δε θα βουλιάξει στο βούρκο του υποκειμενισμού και του αγνωστικισμού (αφού όλα είναι υποκειμενικά, δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τίποτα).

Κι αν κάποιοι εκλαμβάνουν την ιδεολογική σκοπιά ως παραμορφωτικό φακό (με έναν αλτουσεριανής κοπής -θα έλεγα- διαχωρισμό της πραγματικότητας από την ιδεολογία και τους μηχανισμούς της, που την αλλοιώνουν και τη στρεβλώνουν), αλίμονο αν χάσουμε τα κόκκινα, ταξικά γυαλιά μας. Που δεν τα φοράμε για να βλέπουμε όλες τις επίμαχες φάσεις υπέρ μας και να δικαιολογούμε τα πάντα, αλλά για να λειτουργήσουν ως μεγεθυντικός φακός που αναδεικνύει την ουσία, ενάντια σε μια αταξική θολούρα (αστιγματισμό) και την απολίτικη μυωπία.

Θα μπορούσε να πει κανείς πολλά ακόμα για το ρόλο του διαιτητή και του ιστορικού και κατά πόσο μπορούν να είναι αντικειμενικοί ή ουδέτεροι. Έχουμε ήδη όμως μια επαρκή βάση-εισαγωγή, για να δικαιολογήσουμε το λόγο ύπαρξης του κειμένου και να προχωρήσουμε σε πιο ποταπές λεπτομέρειες, στις οποίες εύκολα πάντως μπορεί να βουλιάξει κανείς. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα τέτοιων άχρηστων λεπτομερειών-ερωτημάτων.

-Αν έπρεπε να φάει δύο κάρτες ο Βεράτι και να είναι έξω. Αν ο Ντι Μαρία σουτάρει πριν ανατραπεί ή πρέπει να πάρει φάουλ μετά το σουτ, όπως στο μπάσκετ. Αν είναι όντως τόσο αδιαμφισβήτητη και καθαρή η φάση του Σουάρες -πέρα από το καταγέλαστο θέατρο του Ουρουγουανού, που πιάνει το λαιμό τους, λες και τον δάγκωσαν.
-Αν θυμάται κανείς αυτή τη φάση από το Τσέλση-Μπάρτσα, το 09', ότι η Μπάρτσα γυρίζει παίζοντας με δέκα, και πάει στον τελικό, ουσιαστικά χωρίς πλάγιους μπακ. Ή πόσες φορές πέφτει μόνος του ο "fucking disgrace" Ντρογκμπά, για να εκμαιεύσει ένα πέναλτι.
-Αν η Μπάρτσα δικαιούταν να ομιλεί, πχ όταν έχανε 4-0 με κάτω τα χέρια από την Μπάγερν, κι ενώ υπήρχαν επιθετικά φάουλ τουλάχιστον στα μισά γκολ των Βαυαρών ή έπρεπε να το βουλώσει, γιατί είχε παίξει άθλια -κι η απουσία του Μέσι δεν ήταν ελαφρυντικό.

-Αν πιστεύει κανείς ότι η ΟΥΕΦΑ στήνει παιχνίδια για να προστατέψει μια συγκεκριμένη ομάδα ή το προϊόν της. Κι όχι, δεν είναι το ίδιο, γιατί προστατεύει καλύτερα το προϊόν της, όταν διασφαλίζει πως θα έχει διαφορετικό νικητή κάθε χρόνο και φροντίζει μεθοδικά για αυτό, με κυκλικές εναλλαγές, σαν τον επιλοχία που μοιράζει τις εξόδους των φαντάρων.
-Αν πιστεύει κανείς ότι ο στημένος διαιτητής περιμένει να εκτεθεί στο 90', με μια φάση που δεν καθορίζει τίποτα ακόμα, λες και υπήρχε εγγύηση πως θα ακολουθήσει το έκτο γκολ στο 95'. Ή όταν δείχνει αρχικά άουτ στην ανατροπή του Νεϊμάρ, αλλά ο βοηθός που τον διορθώνει, έχει σύνδεση με τα κεντρικά απευθείας: με ενημερώνουν από το κοντρόλ ότι... δώσε πέναλτι.
Άλλο πράγμα να είναι κανείς ανυποψίαστο παιδί των λουλουδιών, που νομίζει πως ζει σε ένα κόσμο όμορφο και ηθικό, αγγελικά πλασμένο. Κι άλλο να φροντίζουμε να έχουν μια στοιχειώδη λογική και συνοχή οι θεωρίες μας, για να μη γίνουν συνωμοσιολογίες ψεκασμένων. Υπάρχει και μια μέση λύση που εκφράζει την κοινή λογική.

Αντ' αυτών μερικά καταληκτικά σημεία, ως κατακλείδα.
-Η φρενίτιδα που προκάλεσε η μεγάλη ανατροπή ξέφυγε κατά πολύ από τα όρια της Μπάρτσα και του κοινού της, για να ερμηνευτεί με όρους συμπαθούντων και αντιφρονούντων (πχ οι αντιδράσεις στα αποδυτήρια της Ντόρντμουντ, στα στούντιο της αγγλικής τηλεόρασης, κοκ. Λες ο Λίνεκερ να πρέπει να ανασκευάσει το διάσημο ρητό-ορισμό του για το άθλημα: το ποδόσφαιρο είναι ένα πολύ ωραίο σπορ, που στο τέλος νικάει πάντα η  Μπαρτσελόνα και οι αντίπαλοι διαμαρτύρονται για τη διαιτησία).

Κι εντάξει για τους πρώτους, δεν είναι αντικειμενικοί, και η μαρτυρία τους και το βίωμά τους, αν και αυθεντικά, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη ως αξιόπιστα. Οι άλλοι όμως; Είναι και αυτοί στο κόλπο;
Όσο για τους δεύτερους, αν δεν καταφέρνουν να αποστασιοποιηθούν από την αντιπάθειά τους, για να συλλάβουν -χωρίς να χαρούν απαραίτητα- τη στιγμή και τη μοναδικότητά της, πάσχουν ίσως από κάποιο είδος συναισθηματικής αναπηρίας (αν κι η τσαντίλα δείχνει συνήθως αντεστραμμένη αγάπη). Σαν να σου δείχνουν το φεγγάρι και να κοιτάζεις το δάχτυλο ή έστω τους κρατήρες στην επιφάνειά του. Σαν να βλέπεις την παράσταση του Μαραντόνα με τους Άγγλους, και να στέκεσαι στο γκολ που έβαλε με το χέρι κι αλλοίωσε το αποτέλεσμα (πολλοί βέβαια έπιασαν αμέσως τον παραλληλισμό και έσπευσαν να υπερασπιστούν το είδωλό τους, τον Ντιέγκο, από τη βέβηλη σύγκριση, για να την απονομιμοποιήσουν).

Όσο για τους οπαδικούς μηχανισμούς που ενεργοποιήθηκαν στην Ελλάδα, δείχνουν μπόλικη σαπίλα κι αρρώστεια. Οι μισοί, διψασμένοι κι αδικημένοι -κατά φαντασία ή μη- έχουν συνηθίσει να βάζουν κάθε αγώνα στο μικροσκόπιο και να ασχολούνται με τις αποφάσεις του διαιτητή. Και οι άλλοι μισοί σπεύδουν να διαπιστώσουν πως αυτά συμβαίνουν παντού, για να καλύψουν τα δικά τους.
Αρρώστεια...
Δεν είναι τυχαίο πως μόνο στη Μαδρίτη και στην Ελλάδα ασχολήθηκαν τόσο πολύ με τη διαιτησία του αγώνα, ξεπερνώντας ακόμα και τους ίδιους τους Γάλλους, που την άφησαν σε δεύτερο πλάνο.

Κι ένα ενωτικό υστερόγραφο. Αν ο Μητσοτάκης είχε χιούμορ, θα μπορούσε να τουιτάρει κάτι για τα στημένα, απαντώντας στο τιτίβισμα του Τσίπρα. Υπονοούμενο για στημένες εκλογές, βίας, νοθείας, κτλ. Εξάλλου ο Κυριάκος είχε από βρέφος αντιστασιακή δράση στην πόλη του φωτός και της Παρί Σεν Ζερμέν...

Το πιο βασικό όμως είναι να μη βλέπουμε άλλο ή το ίδιο παιχνίδι, αλλά να αρχίσουμε να παίζουμε για να αλλάξουμε τους όρους του και να επιβάλουμε τους δικούς μας. Να μη βλέπουμε δηλ αλλά να παίζουμε άλλο παιχνίδι, αντί να μείνουμε στο ίδιο έργο θεατές.

26 σχόλια:

Cos είπε...

"Υπάρχει και μια μέση λύση που εκφράζει την κοινή λογική."
Οι Άγγλοι λένε "τίποτα λιγότερο κοινό από την κοινή λογική".

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Στον επίλογο του κειμένου -όπως δημοσιεύτηκε αρχικά- κολλάει και το βιντεάκι της ΚΝΕ

http://www.902.gr/eidisi/neolaia-paideia/123991/oi-alithinoi-dialogoi-tsipra-mitsotaki-gia-ton-agona-mpartselona-pari

Ο επίλογος που ξέχασα πάνω στη βιασύνη μου να γράψω, είναι:
το πιο βασικό όμως είναι να μη βλέπουμε άλλο ή το ίδιο παιχνίδι, αλλά να αρχίσουμε να παίζουμε για να αλλάξουμε τους όρους του και να επιβάλουμε τους δικούς μας. Να μη βλέπουμε δηλ αλλά να παίζουμε άλλο παιχνίδι, αντί να μείνουμε στο ίδιο έργο θεατές.

Saportoutourki είπε...

Δυστχώς παρά το ποιοτικό κείμενο και το παράθυρο που ανοίγει στον Λένιν, την αντανάκλαση, τον "υλισμό και εμπειριοκριτικισμό" θα αναγκαστώ να σχολιάσω τα ποδοσφαιρικά και την δήθεν "αντικειμενικότητα" που φανερώνεται από κάποια δήθεν πράγματα που πφτουν σε αντιφάσεις, όπως η διαφορά... φάσης μεταξύ βοηθού και διαιτητή.

1. Οι μπουκ μαζεύονται κάθε βδομάδα και συναποφασίζουν τι θα στήσουν.
Γι αυτό μερικές φορές βγαίνουν και βρώμες.
Παράδειγμα στημένων αγώνων τσουλου, ΒΑΣΙΛΕΙΑ - ΜΑΝ ΓΙΟΥΝΑΙΤΕΝΤ, πριν από περίπου 5-7 σεζόν. Η βρώμα εϊχε βγει από πριν.

Όποιος δεν ξέρει για την συνέλευση των μπουκ, ζει σε σκοτάδι.
Και όποιος δεν το δεχτεί, θέλει να αγνοήσει κάτι που τον συμφέρει για την αφήγησή του.

2. Εκείνη την σεζόν η Μαν Γιου αποκλείστηκε, στήνοντας αγώνες. Έχασε κέρδη λέτε; Ή μήπως από δύο τρανά στησίματα έβγαλε περισσότερα από μια ακόμα πορεία, με όσα κέρδη συνεπάγεται αυτή;

3. Το 1+2 αν τα πάρουμε ως δεδομένα μας δείχνουν πως παιχνίδια δεν στήνονται μην χάσει το CHL την κάθε Γιουνάιτεντ και κάθε Μπαρτσελόνα, αλλά για να βγάλουν... "ψίχουλα" που λέει ο Ijon από τα στησίματα.
Και αυτό βέβαια μπορεί να γίνει με τις δυο ομάδες υπό συνεννόηση.

---

4. Χαίρομαι που αποκλείσαμε την πιθανότητανα είναι στημένος ο επόπτης και όχι ο διαιτητής.

5. Χαίρομαι που αποκλείσαμε την πιθανότητα η χεσμεντέν ψυχολογϊα που δήθεν βγάλανε οι της Παρί, να μην είναι ακριβώς αυτό, αλλά να είναι στήσιμο κώλου με μισή καρδιά, σε έναν στημένο αγώνα.

σαπόρ τουτούρκι

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί η ΚΕ να τιτλοφορεί το κείμενο ως άχρηστο, όταν όμως από την επίδραση του κειμένου μπορεί, δυστυχώς, να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα (όχι απολύτως αναμενόμενα ομολογώ), τότε ο τίτλος, στην πράξη, αποδεικνύεται λάθος.

Ένα άσχετο γεγονός αλλά υπό ένα πρίσμα όχι κι απολύτως άσχετο: το ματς, παρότι ήταν σε ελεύθερο κανάλι, συγκέντρωσε πολύ χαμηλότερα ποσοστά τηλεθέασης από το survivor σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Όσο κι αν η θέαση σε μαζικούς χώρους (καφενεία, ταβέρνες) επηρεάζει τα νούμερα, που σαφώς τα επηρεάζει, η διαφορά παραμένει μεγάλη. Κάτι δείχνει κι αυτό.
ρα

Ανώνυμος είπε...

Για να γράψω τώρα και κάτι κόντρα στην ΚΕ:
Ο Luis είναι απλά υπεράνω κριτικής (εκτός του κομματιού που αφορά τις ομάδες που διάλεξε να κάνει καριέρα).
ρα

Ανώνυμος είπε...

Διαβάστε εδώ μια παλιά ιστορία της Γιουνάιτεντ, για το πώς μερικοί παίχτες της, μαζί με άλλους της Λίβερπουλ, στήσανε αγώνα, σε εποχή που πλησίαζε διακοπή διεξαγωγής πρωταθλημάτων, λόγω του Α' ΠΠ.

Μάλιστα οι διαιτητές είδαν ότι οι παίχτες της Λίβερπουλ το είχανε παρατήσει το παιχνίδι...
...ο ιμπεριαλισμός και μπλα μπλα

σαπόρ τουτούρκι

Saportoutourki είπε...

https://en.m.wikipedia.org/wiki/1915_British_football_betting_scandal

Ανώνυμος είπε...

Πληροφορώ τον Ijon Trichy πως έχω διαβάσει το σχόλιό του στο άλλο ποστ. Συνεχίζουμε εδώ.

Τα "κατεβασμένα βρακιά" ξαναλέω, και επισημαίνοντας ένα από τα πρώτα ιστορικά παραδείγματα, δεν σημαίνει "άμπαλοι γατάκια Παριζιάνοι" απαραίτητα.

Τα σημειώνω όλα αυτά έχοντας υπόψιν πως μια θεωρία συνωμοσίας ποτέ δεν μπορεί να αποδειχτεί λάθος. Πχ δεν μπορείς να αποδείξεις ότι δεν υπάρχουν εξωγήινοι.
Το θέμα είναι ποιος είναι ο συνωμοσιολόγος. Αυτός που λέει πως ΔΕΝ ήταν στημένο ή αυτός που λέει πως ΔΕΝ ήταν στα ίσια ο διπλός αγώμας;

Όπως και να έχει, όποιος και αν έχει δίκαιο, η άρνησή σου να συμπεριλάβεις το στήσιμο ως διαδικασία του ποδοσφαίρου ΚΑΙ σε αυτό το επίπεδο, έστω ως πιθανότητα, σε κατατάσσει στους ανίκανους για περαιτέρω συζήτηση.

Άκου δεν στήνονται σε αυτό το επίπεδο...
Και μάλιστα κατηγορηματικά!
Αυτό και αν είναι θεωρία συνωμοσίας!

σαπορ τουτουρκι

Ανώνυμος είπε...

Ας μείνω στην κατακλείδα του κειμένου, και παίρνοντας πάσα από αυτήν να δώσω εδώ την κριτική για τις "Θέσεις" που όλοι που περιμέναμε:

https://left.gr/news/oi-theseis-gia-20o-synedrio-toy-kke-polla-vimata-piso-kanena-mprosta

Ας μην κάνουμε άλλα βήματα πίσω σύντροφοι, ας πάμε μπροστά, βουρ για την αστικοδημοκρατική επανάσταση, άλμα στο μέλλον του 1800.

Ijon Tichy

ΥΓ: ρα όσο και να είσαι οπαδός του, πρέπει να παραδεχτείς ότι δεν είχε κανένα λόγο για την βουτιά, μπορούσε να δοκιμάσει σουτ (έχει βάλει και πιο δύσκολα). Σε ποιά ομάδα θα τον ήθελες (επειδή το έχεις γράψει πολλές φορές);

Ανώνυμος είπε...

Απολογούμαι σαπόρ (είπαμε για στήσιμο ως συστημική τακτική σήμερα κι όχι ως μεμονωμένες περιπτώσεις κτλ, άστο χέστο τώρα βασικά), θα μάθω περισσότερα για την "συνέλευση των μπουκς" (θα αναζητήσω και τα πρακτικά) και θα επανέλθω. Ε ρε τι διαβάζουμε από τους στέφανους χίους της εξέδρας...

Ijon Tichy

Unknown είπε...

«Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι σύντροφός μου» έλεγε ο Τσε. Όσοι τρέμουν λοιπόν από αγανάκτηση για την αδικία της προηγούμενης Τετάρτης, ας υπογράψουν το ψήφισμα για την επανάληψη του Μπαρτσελόνα-Παρί.

Saportoutourki είπε...

Μάθε και μετά μίλα.
Χαρακτηρισμοί από το επίπεδο της άγνοιάς σου δεν επιτρέπονται.

Ανώνυμος είπε...

Και πού δε θα τον ήθελα βρε Ijon Tichy; Στο Ζωσιμάδες της μεγάλης νοτιοαμερικάνικης παράδοσης, στην Τούμπα μπας κι αποκτούσαν ξανά λίγο ψυχή εκεί πέρα, στο Γκούντισον Παρκ για να αγρίευαν επιτέλους τα ζαχαρωτά και να επέστρεφαν στα ψηλά, στη Μπενφίκα για να έσπαγε η (δικαιολογημένη βέβαια) κατάρα του Γκούντμαν, στην Κάλιαρι για να επαναλαμβάνονταν το θαύμα του '69, στη Νάπολι για να ξανάρχονταν κατορθώματα σαν των χρόνων του Μαραντόνα, στη Μίλγουολ για τη μενταλιτέ του "no one likes us, we don't care", στην ομάδα θρύλο που ακούει στο όνομα Πενιαρόλ και βέβαια στην Ατλέτικο που από επική ομάδα, θα την έκανε την επικότερη ομάδα του 21ου αιώνα.

Για τη φάση της βουτιάς τώρα. Κοιτάς το πράγμα από λάθος σκοπιά. Η βουτιά δεν έχει να κάνει με το σκεπτικό "βουτάω να πάρω πέναλτυ για να σιγουρέψω το γκολ". Όντως θα το έβαζε έτσι κι αλλιώς. Η βουτιά με το θεατρικό έχει να κάνει με το ότι εκτός από γκολ για το 5-1, επιδιώκει να κερδίσει (άσχετο που δεν το πέτυχε) και την αποβολή του αμυντικού (για αντιαθλητικό παίξιμο) ώστε τις τελευταίες επιθέσεις να τις παίξουν με πλεονέκτημα ενός παίκτη παραπάνω (ή και δύο, δεδομένης της προώθησης του τερματοφύλακα). Με το πέναλτυ κατορθώνει επίσης να υπάρχει μια δυνατότητα λίγο περισσότερων καθυστερήσεων για τη λήξη και μια ανάσα για έναν υποτυπώδη σχεδιασμό της έσχατης επίθεσης. Μιλάμε για το μοναδικό ίσως παίκτη που μπορεί να κοιτάξει, με το κυάλι έστω, τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική προσωπικότητα όλων των εποχών η οποία, απολύτως αναμενόμενα, ήταν από τα ίδια χώματα.

Την στήριξή μου στα υπόλοιπα.

ρα

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ ότι ταιριάζει στην Ατλέτικο και στην νοοτροπία του Σιμεόνε (ο οποίος έχει καταφέρει ακόμη κι ο Γκριζμάν να κάνει περισσότερα τάκλιν από σουτ σε κάθε αγώνα). Για Πενιαρόλ τώρα δεν ξέρω, νομίζω ξεκίνησε από Νασιονάλ πάντως, οπότε ίσως είναι πιο πιθανό να τον δεις στον παοκ. Τον θεωρώ εξαιρετικό, αλλά δεν είμαι λάτρης αυτού του τύπου παίκτη, προτιμώ τους πιο αέρινους και ως εκ τούτου δεν βάζω κανέναν άλλον όχι δίπλα αλλά ούτε καν κοντά στον "ψύλλο".

Για το πέναλτι ευνόητα είναι αυτά που λες, αν και στο σύχγρονο ποδόσφαιρο τέτοιες ενέργειες τις κάνουν σχεδόν μηχανικά πάρα πολλοί επιθετικοί. Μακάρι να ήταν η εξαίρεση ο Νεϋμάρ κι ο Κριστιάνο, δυστυχώς είναι ο κανόνας. Το πρόβλημα βέβαια σε τέτοιες περιπτώσεις έχει να κάνει και με το ότι αν δεν πέσεις κάτω φάουλ δεν παίρνεις κι ας τρως το ξύλο της αρκούδας. Όπως και να'χει μάλλον σιγά σιγά θα εισαχθεί η βοήθεια μέσω βίντεο για τους διαιτητές, οπότε και τέτοια διαιτητικά λάθη θα είναι δύσκολο να γίνονται.

Ijon Tichy

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ.

ΠΟΣΕΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΕΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΕΚΤΡΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΒΙΩΣΕ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ;

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΤΑΚΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ.

ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΑΜΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΛΛΑ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΚΑΙ ΡΕΑΛ. ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ ΤΡΟΜΟΥ ΘΑ ΕΒΓΑΙΝΑΝ, ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΜΗΚΕΙΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΝ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΥΤΑ. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ Η ΜΑΜΗ ΞΕΓΕΝΝΗΣΕ ΔΟΞΑ ΛΑΜΠΡΗΝ.

ΤΩΡΑ ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΡΙΙΨΟΚΙΝΔΥΝΕΥΣΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΣΤΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ.

ΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΟ. ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ Η ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ. ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝΑΝΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΣΑΦΩΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΛΑΒΕΣ. ΟΧΙ ΤΩΡΑ.

ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΣΤΗΣΙΜΟ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΣΦΑΛΩΣ ΣΤΟ LIVE ΚΑΙ ΘΑ ΞΕΠΑΤΩΝΕ ΤΗΝ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΟΤΑΝ.

ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΝ ΤΟ ΕΣΤΗΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΖΙ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΙ.
ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΑΝ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΖΙ. ΑΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΟΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗΜΕΝΟ.

ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΕΠΑΙΞΕ 1000 ΤΟΙΣ ΧΙΛΙΟΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΟΣ ΞΑΠΟΣΤΕΙΛΕ ΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΥΣ.

ΑΝ ΣΤΗΝΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΥΠΟΠΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ ΣΤΗΝ SPORT RADAR ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΧΤΕΣ.

ΑΝ ΤΟ ΕΣΤΗΝΕ Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΝΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΦΕΛΗ ΑΦΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΠΟΝΤΑΡΑΝ ΣΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΡΙ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Το παιχνίδι Μπάρτσα-Παρί στα μάτια μιας άμπαλης νεαρής κοπέλας ήταν ωραίο (7 γκολ) , καθαρό μία και δεν έχει γνώση των κανόνων και όχι τόσο εντυπωσιακό για την ανατροπή του σκορ (Σου λέει Μπαρτσελόνα μεγάλο όνομα έβαλε στο τέλος 3 γκολ σε μία Παρί πως την λένε).

Όσο πιο πολύ ξέρεις μπάλα , όσο πιο Σωτηρακόπουλος είσαι στις ιστορικές γνώσεις και όσο περισσότερο δεν είσαι ούτε οπαδός της Μπάρτσα-Ρεάλ ή της Παρί ή πικραμένος βάζελος-Αεκτζής-Παοκτζής με το σύνδρομο του ανάποδου πλάγιου άουτ και του αν σφύριζε επιθετικό φάουλ πριν το κόρνερ που κατέληξε σε 5 νέα κόρνερ και ύστερα σε καθαρό πέναλτι που έβαλε το γκολ ΑΔΙΚΩΣ ο γάβρος...

Ε τότε λοιπόν και μόνο τότε ίσως αντιληφθείς με καθαρό μυαλό σε κατάσταση νιρβάνα και με ποδοσφαιρική σοφία πως έγινε αυτό το 6-1.

Αν και δεν ανήκω στην παραπάνω κατηγορία γιατί δεν τηρώ τις πιο πολλές προϋποθέσεις θα πω την άποψή μου και σιγά μην την γλιτώνατε , καθώς ως γνωστό υπάρχουν τόσες απόψεις όσες και κ@λ@τ#€&ίδες.

Ναι ο διαιτητής και οι επόπτες είχαν διάθεση να σφυρίζουν λίγο έδρα όπως συνηθίζεται ιδίως μετά από ενάμιση 4-0 που 187 φορές δεν έχει ανατραπεί ποτέ.

Όχι δεν ήταν στημένο ούτε για να έρθει 5-0 ούτε 6-1.Σε καμία περίπτωση.

Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα εικάζω το καλύτερο που περίμεναν είναι να το πάνε παράταση με 4-0 , οι παίκτες της Παρί τους αρκούσε (νόμιζαν) ένα γκολ και ας έρθει και 3-1 ή 4-1 άντε 5-1.

Ναι η Παρί είχε μαζεμένη γκίνια, παρά την άσχημη απόδοση της, άνετα μπορούσε να βάλει 2 ή 3 γκολ στο σύνολο.

Ναι η Μπαρτσελόνα το άξιζε γιατί το κυνήγησε εκμεταλλεύτηκε την αστοχία της Παρί, την ακούσια εύνοια της διαιτησίας στις κρίσιμες φάσεις (όχι ρε βαζέλια δεν ήταν χειρουργείο) αλλά και την ψυχολογική κατάρρευση των παικτών της Παρί μετά το γκολ φάουλ του 4-1 , που ήταν σαν κάποιος να τους έπαιξε το βίντεο του τελικού στο Νιου Καμπ πάλι της Βαρκελώνης (1999) όπου η Μάντσεστερ έβαλε 2 μπαλάκια στις καθυστερήσεις απέναντι στην Μπάγερν και γύρισε το 0-1 σε 2-1. Είχαν χίλιους τρόπους να κρατήσουν το 4-1 ή έστω να φάνε μέχρι ένα γκολ ακόμη στα 5 λεπτά που έμεναν, κανείς δεν μπορεί να πει ότι σε όλους τους ποδοσφαιριστές της Παρί που έπαιζαν και σε όλο τον πάγκο , έκαναν βουντού και μάγια για να μη βρεθεί ΈΝΑΣ τουλάχιστον να κάνει καθυστέρηση , να κρατήσει την μπάλα, να κάνει τα κλασικά που ξέρει και ένα ερασιτεχνικό σωματείο της ορεινής Κρήτης.

Μετά από 18 χρόνια το σύμπαν συνωμότησε​ για να γίνει μια μεγάλη ανατροπή πάλι.

Δεν υπάρχει τίποτα άδικο σε αυτό στο βαθμό που μιλάνε για ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου και όχι για μία παρτίδα σκάκι.

Όσο δίκαιο ήταν που η Ελλάδα με μαγικό τρόπο γλίτωνε να τρώει γκολ και νικούσε το 2004 σηκώνοντας την κούπα τόσο δίκαιη ήταν και η επική επικράτηση της Μπαρτσελόνα με 6-1 επί της Παρί.

I Love DDR

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ρα, κι εμένα μου αρέσει ο Σουάρες, αλλά ο διαχωρισμός που κάνεις (ντροπή στην ομάδα και πονοκέφαλος, αλλά κάτω τα χέρια από τον παικταρά που είναι υπεράνω κριτικής) φτάνει στα όρια της ιδεοληψίας. Κι εντάξει, λίγο-πολύ όλοι με αυτές κινούμαστε στα οπαδικά μας αισθήματα, αλλά πρέπει να τις γειώνουμε ελαφρώς, για να μπορεί να γίνει συζήτηση.

Гриша είπε...

''Όσο πιο πολύ ξέρεις μπάλα , όσο πιο Σωτηρακόπουλος είσαι στις ιστορικές γνώσεις και όσο περισσότερο δεν είσαι ούτε οπαδός της Μπάρτσα-Ρεάλ ή της Παρί ή πικραμένος βάζελος-Αεκτζής-Παοκτζής με το σύνδρομο του ανάποδου πλάγιου άουτ και του αν σφύριζε επιθετικό φάουλ πριν το κόρνερ που κατέληξε σε 5 νέα κόρνερ και ύστερα σε καθαρό πέναλτι που έβαλε το γκολ ΑΔΙΚΩΣ ο γάβρος...''

@I Love DDR,
αναρρωτιεμαι ο Αλεξανδρης απο ποιο συνδρομο ακριβως πασχει οταν δηλωνει τα εξης:

“εγώ έπεσα για το πέναλτι. Εσύ σαν διαιτητής έπρεπε να το δώσεις; Εγώ παίζω για να κερδίσω. Είμαι ανταγωνιστικός ακόμα κι απέναντι στο παιδί μου. Αν θες να είσαι πρωταθλητής δεν υπάρχουν fair play και μ@λ@κίες. Θέλω να κερδίσω. Πώς θα κερδίσω; Με τον οποιοδήποτε τρόπο. Κλέβω ακόμα και το παιδί μου! Φέρνω έξι-πέντε στα ζάρια και του λέω πως έφερα εξάρες.

ΥΓ.

Neymar da Silva Santos Júnior,οταν το καλοκαιρι του 2013 αφηνες τη γεννετειρα σου πολη του Σαο Παολο και τη Σαντος για τη Μπαρτσελονα ελεγα πως θα γραψεις ιστορια και καποια ζωα δε με πιστευανε.Τωρα με πιστεψανε και τα ζωα.

Ανώνυμος είπε...

Aν ήμασταν σε δικαστήριο θα πεταγόμουν λέγοντας: Με αδικείτε κ Πρόεδρε, παρακαλώ να ανατρέξετε στα πρακτικά. Δεν έγραψα ποτέ "ντροπή στην ομάδα". Το όνειδος και οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί αφορούσαν:
α) τη διαιτητική ομάδα που έσπρωξε όσο μπορούσε
β) το αποτέλεσμα που σαφώς δεν ήταν το επιθυμητό και τόσο αναπάντεχο
γ) τον τρόπο και κυρίως τη ψυχολογία που κατέβηκε να παίξει η Παρί.
Δε διαχώρισα τον Σουάρεζ από τη Μπαρτσελόνα στο συγκεκριμένο ματς. Τον διαχωρίζω όμως από το τη λεγόμενη "φιλοσοφία Μπάρτσα". Για την ακρίβεια δεν έγραψα κάτι για τον τρόπο που έπαιξε η Μπαρτσελόνα. Αν δεν είχε μάλιστα απέναντί της καποια ομάδα που προσπαθεί να τη μιμηθεί, ο τόσο αντιμπαρτσελονικός χαρακτήρας που επέδειξε θα μπορούσε λέω να μας κάνει να μιλάμε για επίδοξους σφετεριστές.
ρα

Saportoutourki είπε...

Ότι πολλοί γάβροι είστε μετά τον αγώνα σε φάση "αυτά συμβαίνουν" και ΤΟΛΜΑΤΕ εξαιτίας όσων είδαμε να βάλετε την Μπαρτσελόνα σε αναλογία με ελληνική ομάδα, να το ψάξετε.

Στο μεταξύ να το ψάξουμε κι εμείς. Αν κάποιοι γαύροι δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα πάλι, κάτι πήγε στραβά με τα απανωτά φαλτσοσφυρίγματα.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Η συνεντευξη του Αλεξανδρη ανοιγει τα ματια πανω στο πως λειτουργει το επαγγελματικο ποδοσφαιρο στην Ελλαδα. Προτεινω σε ολους να την διαβασουν. Εχω να ασχοληθω με την μπαλα πολλα χρονια, αλλα με τραβηξω τοσο που καθισα και την διαβασα ολη και ας ηταν πολυ μεγαλη.

Ανώνυμος είπε...

Δεν την είχα δει Παπουτσωμένε Γάτε. Έκανες πολύ καλά που την ανέφερες. Δε μου άρεσε ποτέ, ούτε παικτικά, ούτε φυσιογνωμικά (μου έβγαζε κάτι σε Γονίδη) και παρότι η ειλικρίνεια (ή η κυνικότητα αν θέλουν κάποιοι) δεν είναι τεκμήριο ορθότητας της άποψης, ο Αλεξανδρής λέει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για μια σειρά ζητημάτων (και προσώπων), πολλά από τα οποία τα θεωρώ σωστά. Όντως αξίζει να διαβαστεί παρά το μέγεθός της. Στο θέμα των βουτιών πάντως, έχει μεν δίκιο ότι την κύρια ευθύνη την έχει η διαιτησία και ο όλος περίγυρος, πιστεύω όμως ότι έχει σημασία, και το πόσο συχνά την κάνει κανείς (αν και εδώ η διαιτησία και ο περίγυρος παίζουν πάλι τον πρωτεύοντα ρόλο), και το απέναντι σε ποιόν το κάνει (άλλο να το κάνει κανείς απέναντι στον Ολυμπιακό κι άλλο απέναντι στη Βέροια ή στο ...παιδί σου λόγου χάρη). Αν και κατανοητό ότι μπορεί να τύχει να το κάνει κανείς, δεν είναι και κάτι να τον χαροποιεί που το κατάφερε. Σε γενικές γραμμές πάντως, η τόσο μεγάλη ενασχόληση με τη διαιτησία στην Ελλάδα, έχει κάνει πολύ μεγάλη ζημιά.
ρα

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Σαν (πρωην) ΟΣΦΠ που ξεκινησε να βλεπει μπαλα την εποχη που μεσορανουσε ο Αλεξανδρης (και ο Τζιοβανι, και ο Τζολε και ολη αυτη η γενια), ο Αλεξ. ηταν απο τους αγαπημενους μου, χωρις ποτε να εχω ιδιαιτερη τρελα με τους ποδοσφαιριστες.

Στην συνεντευξη ηταν αρκετα ειλικρινης και κατα την γνωμη μου απεδειξε οτι πρωταθλητης και ηθος δεν πανε μαζι. Ή θα σαι ηθικος ή θα εισαι νικητης. Στα αρνητικα που μου εβγαλε σαν ατομο, εκτος απο αυτο που ειπε οτι κλεβει στα ζαρια το παιδι του, ειναι το πολυ γλυψιμο στον βρωμερο Κοκκαλη.

Με βαση αυτα που ειπε, αλλα και που ολοι εχουμε καταλαβει κατα καιρους, το ελ. ποδοσφαιρο χαρακτηριζεται απο διαφθορα, προχειροτητα και αρπαχτη.

Η ενασχοληση με την διαιτησια στην Ελλαδα προσπαθει να αποκρυψει το αντικειμενικο γεγονος οτι ομαδα χωρις λεφτα δεν γινεται. Αυτο δεν θελουν να το παραδεχθουν οι οπαδοι των ομαδων πλην του ΟΣΦΠ.

Ανώνυμος είπε...

Στα λιγότερο σοβαρά της συνέντευξης πάντως, να πω ότι ο αλεξανδρής (όπως και πολλοί άλλοι ποδοσφαιριστές και οπαδοί) πάσχει από το σύνδρομο του ταξιτζή, μιας και μέσω αυτού μαθαίνουμε ότι αν είχαμε καλύτερα γήπεδα στην ελλάδα, οι κύριοι εκπρόσωποι της κροϋφικής σχολής παγκοσμίως (και προφήτες του τικι-τακα ίσως) θα ήταν ο αλέκος το κανόνι κι ο βασίλης ο καραπιάλης.

Ijon Tichy

Ανώνυμος είπε...

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΝ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΤΙ ΟΜΑΔΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΛΕΦΤΑ.

ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝΕ ΛΕΦΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΜΟΝΟ ΠΑΙΧΤΕΣ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟ. ΧΩΡΙΣ ΚΕΔ ΚΟΥΠΕΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟ PLAY STATION.

Η ΒΑΣΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΗ. ΤΑ ΛΈΦΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ SUPERLEAGUE ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΣ.

ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ ΚΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΑΚΟΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΓΛΥΚΟ ΤΡΟΠΟ. ΟΧΙ ΟΤΙ ΕΔΙΝΕ ΛΕΦΤΑ Ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΓΛΕΙΦΑΝ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΕ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΘΟΡΙΖΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΘΡΟΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΟΙ ΓΑΥΡΟΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΑ ΚΑΘΩΣ ΕΤΣΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΜΑΔΑ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ ΠΟΥΣΤΑΡΑ ΒΑΛΕ ΣΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΦΩΝΑΖΑΝ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ Σ' ΟΛΑ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΟΤΑΝ Ο ΡΙΝΓΚΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ.

ΑΡΑ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΙΩΝΕΣ ΠΩΣ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΝΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΜΟΝΟ ΠΑΙΧΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ