Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

Περί εισοδισμού

ή αλλιώς "πόσο Πασόκοι είσαστε"

Δεν ξέρω αν αφορά πολλούς το σημερινό σημείωμα κι αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω, αλλά τα βρήκα σε ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και τα θεωρώ αρκετά ενδιαφέροντα. Το βιβλίο έχει τον τίτλο "ο τροτσκισμός", μια ιστορική σύνοψη του Γάλλου Ζαν-Ζακ Μαρί, (πιο γνωστού στο ελληνικό κοινό από ένα πανάκριβο βιβλίο του για το Στάλιν), που τη μετέφρασε ο Μπάμπης Γεωργούλας και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Υδροχόος.

Πέρα από το σύνδεσμο για το ποιόν του Γεωργούλα, μπορείτε να δείτε μια σύντομη περίληψη για το "Σταλιν" του Ζαν-Ζακ Μαρί και ένα απόσπασμα από τη μελέτη του για τον τροτσκισμό, σχετικό με το οργανωτικό ζήτημα, στο οποίο θα αναφερθούμε. Νομίζω πως αυτά τα εισαγωγικά στοιχεία αρκούν για να δείξουν πως η σκοπιά του συγγραφέα είναι αρκετά ευνοϊκή για τους τροτσκιστές, συνεπώς τα γραπτά του δεν περιέχουν ίχνος πολεμικής ή κάποια υστεροβουλία.

Κρατάμε αυτό το δεδομένο και πάμε να δούμε κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις, όπως περιγράφονται στο βιβλίο. Μερικά αποσπάσματα επαναλαμβάνονται και στο σύνδεσμο με το απόσπασμα, που δίνω παραπάνω. Όπου υπάρχει πλάγια γραφή εντός παρένθεσης, είναι δικά μου συμπληρωματικά-διευκρινιστικά σχόλια.

Ξεκινάμε με τη γαλλική "αριστερή αντιπολίτευση".
Η ομάδα των μπολσεβίκων - λενινιστών που βγαίνει απ' αυτή την κρίση, είναι ανίσχυρη κι αποτελείται από νεαρούς αγωνιστές χωρίς πείρα στη "μαζική δουλειά", τη στιγμή που με την κατάρρευση του γερμανικού Κ.Κ. μπροστά στο χιτλερισμό και την πολιτική χρεοκοπία της Κομμουνιστικής Διεθνούς μπροστά στην άνοδο του φασισμού, ανοίγεται για τον Τρότσκι μια νέα περίοδος.
Η διαδήλωση της 6ης του Φλεβάρη και η απάντηση των εργατών στις 12 του ίδιου μήνα, εγκαινιάζουν μια νέα περίοδο ριζοσπαστικοποίησης των εργατών στη Γαλλία, σε μια στιγμή που οι τροτσκιστές είναι πέρα για πέρα ανίσχυροι και απομονωμένοι. Ο Τρότσκι προσδιορίζει μια νέα ταχτική, προσαρμοσμένη σ' αυτή την κατάσταση. Προτείνει στη γαλλική και την Ισπανική ομάδα να μπουν μέσα στα σοσιαλιστικά κόμματα που επηρεάζουν την πλειοψηφία των εργατών σ' αυτές τις δυο χώρες ενώ η αριστερή τους πτέρυγα έχει την τάση να ενισχύεται. Η ριζοσπαστικοποίηση των μαζών, κατά τη γνώμη του, θα πραγματοποιηθεί αρχικά μέσα απ' τα παραδοσιακά κόμματα και συνδικάτα, που θεωρούνται απ' τους εργαζόμενους φυσικοί υπερασπιστές των συμφερόντων τους. Η έλλειψη δυνατότητας γι' αντιπολιτευτική δουλειά μέσα στους κόλπους του Κ.Κ. που εκπροσωπεί άλλωστε μια μειοψηφία του εργατικού κινήματος, ήταν απόλυτη εκτός αν η δουλειά έπαιρνε τη μορφή της παράνομης φραξιονιστικής δράσης. Γι' αυτό oι Γάλλοι τροτσκιστές στα πλαίσια αυτής της ταχτικής, προσανατολίζονται, προς τη S.F.I.O., ενώ ταυτόχρονα συντάσσουν ένα πρόγραμμα δράσης, που αποτελεί πρώτο σχεδίασμα του μεταβατικού προγράμματος.
Στο σύνδεσμο με το απόσπασμα, μπορείτε να δείτε αναλυτικά τη συνέχεια: παρά τις αρχικές τους επιτυχίες, το κλίμα αντιστρέφεται μετά τη συγκρότηση κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου, κάτι που φέρνει σύγχυση, ανακατατάξεις και διασπάσεις στις γραμμές των τροτσκιστών. Παρά τις παλινωδίες και τους "τακτικούς ελιγμούς", οι τροτσκιστές επιμένουν στην ίδια κατεύθυνση και μπαίνουν σε ένα άλλο εργατικό-σοσιαλιστικό κόμμα, που διασπάστηκε απ' το κυβερνητικό σοσιαλιστικό κόμμα, αλλά είχε βραχύβια πορεία.

Περνάμε στο "ισπανικό παράδειγμα"

Ήδη το 1932, η "Κομμουνιστική Αριστερά" συγκεντρώνει πάνω από 2.000 μέλη και (...) ασκεί κάποια επιρροή σε ένα στρώμα σοσιαλιστών και αναρχικών εργατών, που τους παρασύρει η ριζοσπαστικοποίηση των μαζών. Ο εργατικός και αγροτικός Συνασπισμός του Μωωρέν στέκει εμπόδιο σ' αυτή την επιρροή, προπάντων στην Καταλονία, το προπύργιό του. Ήδη από τότε που συγκροτήθηκε, το 1931, ο Τρότσκι προειδοποιεί την Αριστερή Αντιπολίτευση για το πρόγραμμα αυτής της μπουχαρινικής ένωσης, που, όπως λέει, "αντιπροσωπεύει έναν καθαρό Κουομιντανγκισμό μεταφερμένο στο ισπανικό έδαφος (...)".
Δυο χρόνια ήταν αρκετά για να φανερώσουν τη χρεοκοπία της συνεργασίας ρεπουμπλικάνων και σοσιαλιστών. (...) Μέσα στο σοσιαλιστικό κόμμα και το συνδικάτο που ελέγχει, την UGT, σχηματίζεται μια ισχυρή αριστερή πτέρυγα με ηγέτη έναν πρώην ηγέτη της δεξιάς πτέρυγας, τον Φρανθίσκο Λάργκο Καμπαγιέρο. (...) Το Φλεβάρη του 1934 ο Καμπαγιέρο γράφει: "Η μόνη ελπίδα των μαζών σήμερα είναι μια κοινωνική επανάσταση (...) Είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί ένα κομμάτι σοσιαλισμού μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας".
Το δεξί του χέρι, ο Αρακιστάιν, προλογίζοντας τους "λόγους προς τους εργαζόμενους", γράφει:
"Πιστεύω πως η 2η και η 3η Διεθνής είναι αυτοδύναμα νεκρές (...) Έχω πειστεί ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια 4η Διεθνής που να συγχωνεύει τις δύο πρώτες, παίρνοντας από τη μια την επαναστατική τακτική κι από την άλλη την αρχή της εθνικής αυτονομίας.
Ενώ προετοιμάζονται γιγάντιες ταξικές συγκρούσεις στην Ισπανία, η Κομμουνιστική Αριστερά δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα της χρησιμέψουν μερικοί μήνες ή μερικά χρόνια στην καλύτερη περίπτωση, για να αναπτυχθεί και να γίνει αυτόνομη ηγετική δύναμη, ικανή να επηρεάζει την πορεία των γεγονότων. Μια που είναι πολύ αδύνατη ακόμα, υπάρχει φόβος να δει το κίνημα ριζοσπαστικοποίησης των μαζών να προσανατολίζεται προς τις μεγάλες παραδοσιακές οργανώσεις (PSE, UGT, CNT) κι αυτή να αποκομίζει αστεία οφέλη σε σύγκριση με τις διαστάσεις του κινήματος. Γι' αυτό το λόγο, ο Τρότσκι συμβουλεύει στα μέλη της Κομμουνιστικής Αριστεράς να μπουν στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, που επηρεάζει μεγάλες μάζες, η αριστερά του δυναμώνει μέρα με τη μέρα και με ευχαρίστηση θα δεχόταν τους τροτσκιστές στους κόλπους του. Το όργανο της Σοσιαλιστικής Νεολαίας της Μαδρίτης, άλλωστε, με 200.000 μέλη, καλεί ανοιχτά τους τροτσκιστές να περάσουν στις γραμμές της.
Ο Τρότσκι, λέει ο Π. Μπρουέ, σκέφτεται πως πρέπει να αδράξει αυτή την ευκαιρία και να σχηματίσει μέσα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα μια γερή φράξια, να την κάνει επαναστατική εστία ικανή να ασκεί αποφασιστική επιρροή στα μέλη του ΚΚ, που έχουν μείνει έκπληκτα από την απότομη ευκαιριακή (οπορτουνιστική εννοεί προφανώς) στροφή του κόμματός τους, και στα μέλη της CNT που έχουν αποπροσανατολιστεί εξαιτίας της αδυναμίας των δικών τους αρχών δράσης στη νέα κατάσταση. Η εστία αυτή θα είναι ικανή επίσης να δώσει πραγματικά μπολσεβίκικη μορφή σε αυτή την αυθόρμητη ριζοσπαστικοποίηση, που αν δεν καθοδηγηθεί επαναστατικά, υπάρχει κίνδυνος να την εκτρέψουν οι σταλινικοί και οι σοσιαλιστές της αριστεράς, αποφασισμένοι να είναι μόνο στα λόγια επαναστάτες.
Ενώ η Σοσιαλιστική Νεολαία της Εσίζα υποδέχεται με πυροβολισμούς τους ηγέτες της δεξιάς του κόμματός τους, Πριέτο, Πένα και Τέμας, η πλειοψηφία των Ισπανών τροτσκιστών προσανατολίζεται προς άλλη κατεύθυνση. Μετά από πολλή συζήτηση, η πλειοψηφία της Κομμουνιστικής Αριστεράς, προς το τέλος του 1934, αρνιέται να μπει στο Σ.Κ. και προτείνει να γίνει συγχώνευση της Κ.Α. και του Εργατικού και Αγροτικού Συνασπισμού του Μωρέν. Η συγχώνευση πραγματοποιείται το Σεπτέμβρη του 1935. Αποτέλεσμά της είναι το POUM (Εργατικό Κόμμα της Μαρξιστικής Ενότητας) που ο ανταποκριτής της Πράβδα, Κολτσόφ, πολύ σωστά το χαρακτηρίζει τροτσκιστικομπουχαρινικό συνασπισμό.
Στη συνέχεια το POUM τίθεται εκτός νόμου από την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, διασπάται κι ο ηγέτης του Αντρές Νιν κατηγορεί τον Τρότσκι για σεχταριστικό δογματισμό, γεμάτο αλαζονεία. Το κομμάτι που διασπάστηκε ενώθηκε προσωρινά με την "αναρχική αριστερά των Φίλων του Ντουρούτι" αλλά είχε βραχύβια πορεία.

Τα ίδια πάνω-κάτω συμβαίνουν και στην περίπτωση του αμερικάνικου τροτσκισμού, που σύμφωνα με το συγγραφέα παίζει κατά τόπους καθοριστικό ρόλο.
Για να συνδεθούν με τους εργαζόμενους, που απλώνουν τους αγώνες τους σε όλες τις Ενωμένες Πολιτείες, συγχωνεύονται ακολουθώντας τη συμβουλή του Τρότσκι, με μια σοσιαλιστική οργάνωση που είχε ιδρύσει ο πρώην πάστορας Α-Ζ Μαστ κι είχε καθοδηγήσει τη μεγάλη απεργία της Οτολίτ στο Τολέδο. Η συγχώνευση αυτή δεν αλλάζει τη φύση και δεν εξαλείφει την απομόνωση του νέου κόμματος, ενώ η θυελώδικη ανάπτυξη του εργατικού κινήματος διογκώνει και ριζοσπαστικοποιεί το παλιό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ακολουθώντας την ίδια ταχτική που συμβούλευε και στο γαλλικό και στο ισπανικό τμήμα, όταν αντιμετώπιζαν την ίδια κατάσταση, ο Τρότσκι προτείνει στο νέο μικρό κόμμα να περάσει στις γραμμές του αμερικάνικου Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ο Τρότσκι εισακούγεται, αλλά εξαιτίας του γεγονότος αυτού το κόμμα χάνει μια ομάδα "υπεραριστερών" (με ηγέτη τον Έχλερ) που θεωρεί αυτή τη συγχώνευση απαράδεχτο συμβιβασμό.
Στη συνέχεια οι τροτσκιστές εγκαταλείπουν το Σ.Κ. που στρέφεται προς τα δεξιά και δημιουργούν το ΣΕΚ που παίρνει μαζί του ένα κομμάτι της νεολαίας και θεωρείται το στολίδι της 4ης Διεθνούς, αλλά διασπάται μετά την εισβολή του κόκκινου στρατού στη Φινλανδία. Υπόψη πως αυτό είναι το αδελφό κόμμα του δικού μας ΣΕΚ που συμμετέχει στην Ανταρσυα (ή μάλλον της ΔΕΑ που διασπάστηκε από το ΣΕΚ και συμμετέχει στη ΛαΕ).

Αλλά ας δούμε κι ένα απόσπασμα για την περίοδο μετά τη δολοφονία του Τρότσκι.

Ο Πάμπλο υποστήριζε σε ένα μικρό του έργο με τίτλο "ο πόλεμος που έρχεται" ότι επίκειται ο πόλεμος ανάμεσα στον καπιταλισμό και τη Σοβιετική Ένωση κι ότι ο πόλεμος αυτός θα ωθήσει όλο και πιο αριστερά τα κομμουνιστικά κόμματα όπου θα αφθονούν οι μάζες. Εξ ου κι η ανάγκη να μπουν οι τροτσκιστές μέσα στα ΚΚ και να δεθούν με αυτό το πραγματικό κίνημα των μαζών. Όλη η δραστηριότητα των τροτσκιστών έπρεπε με κάθε τίμημα να υπαχθεί σε αυτήν την "ιδιόρρυθμη θεωρία της εισόδου" (εννοείς προφανώς εισοδισμού) ενώ ταυτόχρονα θα διατηρούσαν και την αυτόνομη υπόστασή τους με την κυκλοφορία ενός ανεξάρτητου πολιτικο-φιλολογικού οργάνου: "Για να ενσωματωθούμε στο πραγματικό κίνημα των μαζών, για να δουλέψουμε και να παραμείνουμε λχ στα μαζικά συνδικάτα, δεν επιτρέπονται μόνο αλλά είναι αναγκαίες οι 'πανουργίες' και οι 'συνθηκολογήσεις'.
Αυτά είναι τα γενικά χαρακτηριστικά του "Παμπλισμού" που προκάλεσε τη διάσπαση της 4ης Διεθνούς. Το γαλλικό τμήμα της (PCI) διαγράφτηκε, στην πλειοψηφία του, το 1952, γιατί αρνήθηκε να δεχτεί αυτή την ανάλυση και την ταχτική που απέρρεε από αυτήν. Τον επόμενο χρόνο, το αγγλικό, το κινέζικο, το ελβετικό τμήμα, με την υποστήριξη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, διακήρυξαν την αλληλεγγύη τους με το PCI και συγκρότησαν τη Διεθνή Επιτροπή της 4ης Διεθνούς.
Νομίζω πως έχουμε αρκετό υλικό, για να βγάλουμε μερικά συμπεράσματα (εξάλλου είναι εξαιρετικά δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς την πορεία των συνεχών διασπάσεων του τροτσκιστικού χώρου).

Η τακτική (χωρίς "χτ") του εισοδισμού είναι μια "πανουργία" όπως θα έλεγε κι ο Πάμπλο, που διακρίνει στην πραγματική ζωή τους ξενιστές, που αναπτύσσονται σαν παράσιτα σε ένα ξένο σώμα, γιατί αδυνατούν να επιβιώσουν μόνοι τους. Εκτός κι αν μπλέξουν σε ένα κόμμα τύπου Σύριζα, που καταφέρνει να τους χρησιμοποιήσει για δικό του όφελος και τους πετάει σα στυμμένες λεμονόκουπες όταν έχει κάνει τη δουλειά του και δεν απευθύνεται πια στο αριστεροχώρι. Ας μην υποτιμούμε αυτή την αξία χρήσης (του χρήσιμου ηλίθιου) που παίζουν πολλές φορές οι εισοδιστές.

Ομολογώ πως παρά την παραδοσιακή σύνδεση του τροτσκισμού με τον εισοδισμό, δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο καθαρά και κυνικά δινόταν αυτή η εντολή από τον ίδιο τον Τρότσκι. Με αυτή την έννοια, δικαιούται κανείς να κάνει την οργαν(ωτ)ική σύνδεση με τα πρώτα κατορθώματα του Λέοντα, τις συμφιλιωτικές απόψεις του στο οργανωτικό ζήτημα του ΣΔΕΚΡ και τη μεσοβέζικη στάση που κρατούσε μεταξύ μενσεβίκων και μπολσεβίκων (που ήταν βασικά ευμενής ουδετερότητα προς τους πρώτους). Και δικαιούται να μιλήσει γι, χωρίς υπερβολή, για την τροτσκιστική τραγωδία στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Έλα όμως που το οργανωτικό δεν είναι απλώς ένα τεχνικό ζήτημα, αλλά κατεξοχήν πολιτικό. Και προσφέρεται, συνεπώς, για μια σειρά χρήσιμα συμπεράσματα.

Υπάρχει κανείς λόγος να μας απασχολούν όλα αυτά σήμερα;
Ναι, στο βαθμό που μπορούμε να κάνουμε μερικές γενικές διαπιστώσεις στο οργανωτικό ζήτημα. Και στο βαθμό που οι τροτσκιστές εξακολουθούν να χρησιμοποιούν βασικά αυτήν την τακτική, με την ψευδαίσθηση πως κάνουν πορεία προς τις μάζες και τις επηρεάζουν. Το ίδιο ακριβώς κάνουν ακόμα κι όταν διατηρούν την οργανωτική τους αυτοτέλεια, αλλά συμπορεύονται με τις μάζες (;) της ΓΣΕΕ στο εργατικό κίνημα, πιστεύοντας πως οικοδομούν κάποιου είδους ενιαίο μέτωπο.

Υπάρχουν, επίσης, μερικές ακόμα περιπτώσεις -αλλά δεν είναι της παρούσης να τις εξετάσουμε.

56 σχόλια:

T.Σ. είπε...


Αφου οπως λες ο Τρ. κρατουσε σταση ευμενους ουδετεροτητας, απεναντι στους μενσεβικους, τοτε ηταν λαθος που η οργανωση του και ο ιδιος μπηκε στο κομμα των μπολσεβικων με μεταγραφη που λενε.

Απο κει και περα, αν σοβαρα ισχυριζεστε οτι στοχος και ασχολια του Τροτσκι και των τροτσκιστων ειναι ο 'εισοδισμος', πρεπει να εξηγησετε γιατι στις δικες και τις εκκαθαρισεις που εκανε ο Σταλιν, δεν περιοριστηκε στους Τροτσκιστες αλλα εκτελεσε
την πλοιοψηφια των μελων του π.γ. και της κ.ε. του κομματος, τοσο της περιοδου Λενιν, οσο και της περιοδου μετα το συνεδριο της 'σταλινοποιησης΄το 1932. Ολοι αυτοι ηταν εισοδστες;

kon είπε...

Πολυ δυνατος sfyro. Μεξικοοοο

kon

Ανώνυμος είπε...

από "μελαγχολικό πασόκ"
το διάβασα το κατεβατό και δεν κατάλαβα τίποτα απολύτως. ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!!!!!! όπως έχει πει και μια όμορφη τρυφερή πασοκική ψυχούλα με μόνο λίγα κιλάκια παραπάνω :)
τι είναι αυτός ο εισοδισμός που λέτε,ποιος το κάνει και πώς γίνεται. αν είναι κάτι καλό,να το κάνουμε και στο πασόκ :)

λαθραναγνώστης είπε...

Μια φαιδρή εκ πρώτης όψεως εκδοχή του εισοδισμού, που αν την πατάγαμε θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε τραγωδία, ήταν η πίεση προς το ΚΚΕ το 2012, να συμμετάσχει σε μετωπική κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως, η πίεση προέρχονταν από το Αριστερό Ρεύμα και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με το (κουτοπόνηρο) σκεπτικό ότι και καλά το ΚΚΕ, μαζί φυσικά μ αυτούς, θα ενίσχυαν το αριστερό στοιχείο αυτής της κυβέρνησης και δεν θα επέτρεπαν στον Τσίπρα να έχει δεξιές εκτροπές. Δηλαδή, ζητούσαν απ το ΚΚΕ να κάνει εισοδισμό στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

ΤΣ, τελικά από το κείμενο κατάλαβες λιγότερα κι από τον από κάτω σου.
Όσο πετάς την μπάλα στην κερκίδα για αυτά που λέει το κείμενο, μην περιμένεις να ανοίξει σοβαρή κουβέντα, εκτός κι αν βρεις κάποιον να τσιμπήσει το δόλωμα.

λαθραναγνώστης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα πόσο διαδεδομένη πρακτική ήταν αυτή του εισοδισμού από τους Τρότσκες.
Πραγματικά δείχνει το ποιόν αυτών των ατόμων και του ίδιου του Τρότσκι...
Ακόμα και σε περιόδους ανόδου του κινήματος και ριζοσπαστικοποίησης των μαζών, αντί να προσπαθούν να προσεγγίσουν κόσμο με τις ιδέες, με την δράση και το παράδειγμα τους, αυτοί θέλανε να μπούνε σε άλλα κόμματα και να τα στρέψουν και καλά στο πιο ριζοσπαστικό.
Σκουπίδια του εργατικού κινήματος, τα οποία απορρίφτηκαν από αυτό όπως και τους άξιζε.

Ιβάν Τζόνι

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Πεθαμενα αλογα οι τροτσκιστες, τους τσακισε μια και καλη ο Σταλιν στα 30s.

λαθραναγνώστης είπε...

Ιβαν, ο εισοδισμός είναι το κύριο χαρακτηριστικο των τροτσκιστών. Σε κάποιες εποχές, ήταν απίστευτα επικίνδυνοι και έκαναν φοβερή ζημιά. Στον ΒΠΠ, έκαναν εισοδισμό, κυρίως προς όφελος των ναζί ενάντια στη Σ.Ε. Καλώς ή κακώς, κάτι τέτοιες φράξιες, πρέπει να τις αντιμετωπίζει κανείς δια πυρός και σιδήρου.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Το κωμικό είναι, πως στα τέλη της δεκαετίας του '70, τα τρότσκια, όταν είδαν κι απόειδαν πως δε μπορούνε να κάνουν εισοδισμό στο ΚΚΕ, στραφήκανε στο ...ΠΑΣΟΚ!
Το "ΞΕΚΙΝΗΜΑ", διάφορες "μούρες", όπως ο γνωστός δικηγόρος (έχει πεθάνει) Τάκης Παππάς, ο Πλεμμένος κλπ. αστέρες εισέδυσαν (η μάλλον "εισόδισαν") εκεί. Δε νομίζω πως ανησύχησαν ιδιαίτερα τον Παπαντζή Β', άλλωστε κι αυτός τρότσκας ήταν, και σκοπούς κοινούς είχαν.
Μετά έκαναν εισοδισμό, ανοιχτόν βέβαια (ο αυθεντικός εισοδισμός γίνεται με κανόνες ...παρανομίας!) στο ....ΝΑΡ! (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και εσχάτως στον τΣύριζα.
Η γλοιωδία τους είναι η γλοιωδία των μικροαστικών στρωμάτων - no wonder.

Ανώνυμος είπε...

Όλα καλα αλλα εισοδισμος στη ΓΣΣΕ; Αυτο δεν το καταλαβαινω. Τα συνδικατα εχουν παραταξεις δεν χρειαζεται εισοδισμος.
Γ

Ιστρολλικός είπε...

Μην ξεχνάμε και την ιδιότυπη περίπτωση εισοδισμού που πραγματοποιεί το αμίμητο ΕΕΚ στον α/α χώρο.

T.Σ. είπε...

Αφησα τα φιδια να βγαλουν ο λ ο το δηλητηριο τους. Ο Σταλιν καθαρισε το ΔΙΚΟ του συνεδριο του 1932 που προεκυψε απο ενα κομμα που ειχε ηδη εκκαθαρισει απο τροτσκιστες και αλλους. Αυτο δεν αλλαζει, απο αυτο να δω τι συμπερασματα βγαζεις.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τζάμπα περιμέναμε όμως από σένα το σωτήρα κάποιο αντίδοτο.

Κι επειδή δεν αλλάζεις ούτε καν το δέρμα σου (σε αντίθεση με εμάς που μας λες φίδια, λες και είμαστε ναζί) και δεν έχεις πει μια κουβέντα για δείγμα πάνω στο θέμα της ανάρτησης, αυτή ήταν η τελευταία κουτσουλιά που άφησες εδώ. Καλό σκοτάδι.

Υγ: ούτε καν τη χρονολογία στο συνέδριο δεν πέτυχες καημένε...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Kon για κάποιο λόγο τα σχόλιά σου πήγαν από μόνα τους κατευθείαν στα ανεπιθύμητα. Δεν ξέρω γιατί συνέβη αυτό, το λέω απλώς ενημερωτικά.

Ανώνυμος είπε...

@ Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα
"πόσο Πασόκοι είσαστε"

Λαϊκό Στρώμα: «Ο Αριστερισμός»!
Εγχειρίδιο Πασοκοτητας με το παγκοσμίως γνωστό Πα-σο-κο-μετρο.
Το ΣΕΚ σπάει τα κοντερ, η ΔΕΑ έφτασε το μάξιμουμ πασοκοτητας.

Να μία ιδέα για πρώτη παρέμβαση εντός – εκτός διαδικτύου. «Ο Αριστερισμός» σύντομο και κατάλληλο εγχειρίδιο για μία πρώτη επαφή με το ΚΚΕ για ΑΕΙ – ΤΕΙ – Τεχνικές σχολές.

Εξελίξεις στην ΓΣΕΕ Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα. Έμεινες πίσω!
Ανακάλυψαν πως η ΓΣΕΕ βλέπει το..ΔΝΤ και τα έσπασαν(;), τα σπάνε(;) θα σε γελάσω. Σημερινός Σαββατιάτικος «Ρ» στήλη από μέρα σε μέρα.

@ λαθραναγνώστης
Ακριβώς!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...


μπορεί να μη φαίνεται από τη διατύπωση στο κείμενο, αλλά όπως βλέπεις γράφω ότι εκεί διατηρούν οργανωτική αυτοτέλεια κτλ.
Παρόλα αυτά η λογική τους παραμένει βασικά η ίδια. Φαντασιώνονται ότι παρεμβαίνουν στις μάζες (τις ποιες;) της ΓΣΕΕ κι ότι οικοδομούν κάποιο ενιαίο μέτωπο.
Μέχρι πολύ πρόσφατα είχαν αγαστές σχέσεις με την ΠΑΣΚΕ και διάφορα ΕΚ υπό τον έλεγχό της κι ας μην έκαναν εισοδισμό στις γραμμές της.
Πιστεύω τώρα να έγινε κατανοητό

Ανώνυμος είπε...

Στη συνέχεια του 7:14 μ.μ. διευκρινίζω πως ΥΠΕΡΣΥΜΦΩΝΩ με το σχόλιο 9:04 του Λαθραναγνώστη
Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

Ανώνυμος είπε...

Θέλω ένα σχόλιο σε αυτές τις συζητήσεις.

https://issuu.com/antigeitonies2/docs/141370063-____________________-____

Προσωπικά, διαβάζοντας τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων των τροτσκιστικών οργανώσεων το 1946-47 είναι σα να διαβάζω σημερινά άρθρα και ντοκουμέντα της κομ.επ., του "ριζοσπάστη" κλπ. Αντίστοιχα, μου είναι αδιανόητο να φανταστώ στέλεχος του κκε σήμερα να επιχειρηματολογεί όπως τα στελέχη του τότε.

Αν και οι δυο πλευρές είχαν άδικο (αφού το κκε είχε θέματα στρατηγικής τότε και για τους τροτσκιστές λέτε διάφορα άσχημα πράγματα εδώ), τότε τι είδους απάντηση έπρεπε να δοθεί στους τροτσκιστές το '46 σε αυτά που έβαζαν; Τι λάθος έκαναν τότε, με βάση αυτά που εκτιμά το κκε σήμερα;

Ramon Mercanter

zoot horn rollo είπε...

Τον ειχαμε χασει το "νεοτροτσκισμο".

Ανώνυμος είπε...

Ε βέβαια τι λάθος κάνει ένας χώρος που εισοδίζει σε σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και στέλνει συγχαρητήρια για τις νίκες του εθνικού στρατού σύμφωνα με την ανάλυση του κκε;


Εγώ πραγματικά αναρωτιέμαι. Γρήγορα θα πάω στο σάιτ του κκε(μ-λ) να μου τα εξηγήσει όλα. Για την Ελλάδα που είναι υποτελής στα ξένα κέντρα. Καμία σχέση με την ανάλυση των λαφαζανικών. "Φρέσκο", "αντιιμπεριαλιστικό" πράμα που σπαρταρά.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Με εξυπναδούλες και συνδικαλισμό της κακιάς ώρας, πάντως, δεν δίνεται καμία απάντηση.

Έστειλα μια συγκεκριμένη συζήτηση, στην οποία δυο πλευρές που το κκε σήμερα θεωρεί ότι είχαν και οι δυο λάθη, ανταλλάσσουν επιχειρήματα. Η τροτσκιστική πλευρά στη συζήτηση αυτή είναι αυτοτελής οργανωτικά, δεν κάνει πουθενά εισοδισμό, έχει τη δική της γραμμή και ιδεολογική πλατφόρμα. Δεύτερον, η συζήτηση διεξάγεται πριν την έναρξη του εμφυλίου. Επομένως, οι δυο "απαντήσεις" σου δεν απαντούν σε τίποτα.

Ισχυρίζομαι ότι τα επιχειρήματα των τροτσκιστών είναι ίδια με αυτά του σημερινού κκε. Έχω δίκιο ή άδικο; Αν έχω άδικο, μπορείτε να το τεκμηριώσετε με βάση ντοκουμέντα ή όχι;

Αν η τότε ηγεσία του κκε είχε λάθος στρατηγική, οπότε οι απαντήσεις που δίνει στους τροτσκιστές είναι λάθος, τότε ποιες θα ήταν οι σωστές απαντήσεις; Τι πραγματικά έπρεπε να πει το κκε ως απάντηση στους τροτσκιστές, σύμφωνα με τη γραμμή του κκε σήμερα;

Πόσο πιο απλά να θέσω το ερώτημα για να πάρω απάντηση;

Ramon Mercanter

zoot horn rollo είπε...

Σάμπως θα σας κάνει οποιαδήποτε απάντηση...
Αφού έχετε "κλειδώσει".

λαθραναγνώστης είπε...

Ramon, κατ αρχήν ο σύνδεσμος που παραθέτεις δεν βγάζει πουθενά.
Δεύτερο, λες: "Αν η τότε ηγεσία του κκε είχε λάθος στρατηγική, οπότε οι απαντήσεις που δίνει στους τροτσκιστές είναι λάθος, τότε ποιες θα ήταν οι σωστές απαντήσεις; Τι πραγματικά έπρεπε να πει το κκε ως απάντηση στους τροτσκιστές, σύμφωνα με τη γραμμή του κκε σήμερα;"
Πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιος που θα έκανε τέτοια μελέτη με αναγωγές του σήμερα στο χθες, για να σου απαντήσει? Εδώ, τα άλλα κόμματα δεν δίνουν λογαριασμό για τη θέση τους πριν δυο μέρες και ζητάς από μας να πούμε για το 46-47?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Καταρχάς εμένα δε μου ανοίγει ο σύνδεσμος, αλλά νομίζω πως ξέρω για ποιο βιβλίο-συζητήσεις μιλάμε, το έχω διαβάσει, και δεν το έχω τόσο πρόσφατο, αλλά θυμάμαι πως δε μου άφησε τέτοια αίσθηση.
Σε κάθε περίπτωση, το ερώτημα που μπαίνει είναι βασικά προς το ΚΚΕ, οπότε δεν καταλαβαίνω γιατί να μπει εδώ πέρα -χώρια που δεν είναι πολύ σχετικό με το κείμενο της ανάρτησης, απλά ήθελες να το πεις. Και βασικά δεν είναι ερώτημα, για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, ούτε θεωρώ πως μπορεί να σε ικανοποιήσει κάποια απάντηση, εφόσον την έχεις δώσει μόνος σου στον εαυτό σου.
Αυτά επί του διαδικαστικού, χωρίς να μπαίνω στην ουσία (εφόσον δεν είναι σχετική με την ουσία της ανάρτησης)

Ανώνυμος είπε...

Καλά, δώσε εσύ (ή όποιος άλλος θέλει και μπορεί...) απάντηση και άσε με εμένα να αποφασίσω αν μου κάνει ή όχι.

Στην τελική, αν έχεις πειστική απάντηση, εγώ είμαι αυτός που θα εκτεθεί, σωστά;

Ή μήπως δεν έχεις/έχετε;

Ramon Mercanter

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Αναρωτιέμαι -επίσης εκτός θέματος- αν τελικά όλα ήταν σοφά και καλώς καμωμένα στη στρατηγική του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, και τι κριτική θα μπορούσε να ασκήσει κανείς εκ των υστέρων, χωρίς να του τη βγει κάποιος τρίτος, πως λέει ό,τι έλεγαν και οι τροτσκιστές τότε.

λαθραναγνώστης είπε...

Όσον αφορά εμένα Μερκαντερ, ακόμα κι αν το είχα διαβάσει το κείμενο, δεν επρόκειτο να απαντήσω για λόγους αρχής. Και σου εξήγησα το λόγο.

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε

Το νήμα έχει ως θέμα του τον τροτσκισμό και στηλιτεύει την πρακτική του, του εισοδισμού, σωστά;

Εγώ λοιπόν θεωρώ υποκριτικές - το λιγότερο - τις κραυγές ενάντια στον τροτσκισμό που αφορούν στην πρακτική του (με την οποία ξεκάθαρα διαφωνώ), όταν οι φορείς αυτών των κραυγών στην πραγματικότητα υιοθετούν τα βασικά ιδεολογικά και πολιτικά εργαλεία σκέψης των τροσκιστών ή ορισμένων μερίδων τους (για να είμαι πιο δίκαιος).

Επομένως, να με συγχωρείς, αλλά βρίσκω απολύτως εντός θέματος την παρέμβασή μου. Η ερώτηση που θέτω απευθύνεται στους συνομιλητές που δηλώνουν "πεισμένοι" με την σημερινή ανάλυση του κκε. Τη γνώμη τους επιζητώ.

Τέλος, το επιχείρημα ότι έχω ήδη άποψη, πραγματικά δεν το κατανοώ. Είναι η πρώτη ρητορική (ή αν θες "προκλητική" με την έννοια του ότι αποσκοπεί στο να ανοίξει μια συζήτηση) ερώτηση που διατυπώνεται εδώ μέσα; Προς τι η έκπληξη;

Ramon Mercanter

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε

Στο δεύτερο (8:54) ερώτημά σου, εγώ προσωπικά θεωρώ ότι:

Πρώτον το κκε είχε βασικά σωστή στρατηγική και η ήττα ήταν αποτέλεσμα ανεπάρκειας μέρους της ηγεσίας του, οπορτουνιστικής παρέκλισης ενός άλλου το οποίο δεν εφάρμοσε αυτή τη στρατηγική, διάβρωσης ενός άλλου από τις βρετανικές υπηρεσίες και εξωγενών υπονομευτικών παραγόντων (Τίτο κλπ.)

Δεύτερον, το ερώτημα είναι εύστοχο αλλά απευθύνεται σε εκείνους που θεωρούν συγχρόνως ότι το κκε είχε λάθος στρατηγική και ότι η τροτσκιστική κριτική ήταν λαθεμένη. Οι συνομιλητές αυτό πιστεύουν όπως καταλαβαίνω. Φαντάζομαι, θα έχουν τους λόγους τους να το πιστεύουν και αναρωτιέμαι αν μπορούν να τους μοιραστούν μαζί μας.

Ramon Mercanter

zoot horn rollo είπε...

Χιλιοπαιγμένο το έργο-σαλάτα. Με ίδια σειρά,"διαλόγους",λεξιλόγιο.

zoot horn rollo είπε...

Καλά που κατάλαβες ότι αυτό που βάζεις είναι εκτός θέματος και...συνεχίζεις.

zoot horn rollo είπε...

Έλα και οι "κραυγές" κτλ.

Ανώνυμος είπε...

Επειδή κοντεύω να τρελαθώ...

Πρώτον. για να ανοίξει το link μαρκάρετε ΚΑΙ τις κάτω παύλες.

Δεύτερον. Μου είναι ακατανόητο το πώς μπορεί κανείς

* να συμφωνεί με τις αναλύσεις του σημερινού κκε για τα προβλήματα στρατηγικής του τότε (εκτός αν τη θεωρεί σωστή)
* να πιστεύει ότι η τότε τροτσκιστική κριτική ήταν λαθεμένη (εκτός αν τη θεωρεί βάσιμη)

και να μη μπορεί να εξηγήσει το γιατί.

Κουτοπονηριές του στυλ "αναγωγή του σήμερα στο χθες" δεν τιμούν κανέναν. Το κκε σήμερα εκτιμά ότι η τότε στρατηγική ήταν λάθος. Αν αυτό είναι "αναγωγή του σήμερα στο χθες" αυτό απλά σημαίνει ότι η τότε στρατηγική δεν είχε πρόβλημα (ή ότι είχε άλλα προβλήματα που μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει διατυπώσει, ξέρω γω...). Αν θέλει ο φίλος λαθραναγνώστης να συμφωνήσουμε σε αυτό δεν έχω αντίρρηση.

Αλλά πάλι, έχω την αίσθηση ότι απλώς αποφεύγετε να απαντήσετε γιατί η απάντηση θα είναι αποκαλυπτική...

Ramon Mercanter

zoot horn rollo είπε...

Αποκαλύψεις...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ήθελες λοιπόν να πεις κάτι κι έψαχνες κάπου να το κολλήσεις. Βρήκες μια ανάρτηση με τη γενική κατηγορία τροτσκισμός και το έβαλες -να με συγχωρείς κι εσύ με τη σειρά σου, άμεση σύνδεση με το θέμα της ανάρτησης εξακολουθώ να μη βρίσκω.

Για τα υπόλοιπα δεν εκφράζω καμία έκπληξη. Λέω όμως ότι από τη στιγμή που είσαι πεισμένος για κάτι είναι άτοπο να θέτεις ερωτήματα, γιατί λογικά δε θα σε ικανοποιήσει καμία απάντηση που δε θα συμφωνεί με τη δική σου.

Δεν είναι κακό να έχει κανείς άποψη και να τη διατυπώνει ή να την υπερασπίζεται, εφόσον προκαλέσει το ενδιαφέρον κάποιου σχολιαστή, που θα απαντήσει. Εσένα όμως δε σε ενδιαφέρει ακριβώς αυτό, για να ανοίξεις γενικά μια συζήτηση. Σε ενδιαφέρει να προκαλέσεις απαντήσεις
που θα δείχνουν κάτι. Τι όμως; Κι απαντήσεις από ποιον;

Από το ΚΚΕ; Σου είναι καθαρό πιστεύω πως ο καθένας εδώ εκπροσωπεί μονάχα τον εαυτό του και την αποψάρα του, και όχι το κόμμα. Τι σημασία έχει λοιπόν για σένα η γνώμη τους; Ακόμα και αν πουν κάτι λογικό και τεκμηριωμένο, έρχεται σε αντίθεση με τη διαμορφωμένη άποψή σου. Κι αν πουν κάτι που είναι άστοχο και φανερά λανθασμένο, εκθέτουν απλώς και μόνο τον εαυτό τους και πέραν τούτου ουδέν.

Οπότε ποιο είναι το νόημα της ερώτησης και ο σκοπός της;
Και μήπως τελικά από τον προκλητικό της χαρακτήρα, μένει απλώς η πρόκληση (με άλλη έννοια) αφού στην πραγματικότητα δε σκοπεύει να ανοίξει κάποια συζήτηση;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η απάντησή σου στο δεύτερο σκέλος μου φαίνεται κάπως απλοϊκή, για να πω την αλήθεια σε κάποια σημεία της, αλλά μπορεί να την αδικεί κι η συντομία της.
Σε κάθε περίπτωση, είναι μια άποψη που θα μπορούσε κανείς να τη συζητήσει (συμφωνώντας ή διαφωνώντας). Ή και να την αγνοήσει, εφόσον μπαίνει προς συζήτηση κι όχι ως προκλητικό αλλά βασικά ρητορικό ερώτημα.

Το λέω αυτό το τελευταίο, γιατί αυτό κάνω κάθε μέρα και σέβομαι πάρα πολύ οποιονδήποτε κρίνει σκόπιμο να σχολιάσει αυτά που γράφω, χωρίς να τα αγνοεί και να τα προσπερνάει.
Θα δυσκολευόμουν όμως να σεβαστώ κάποιον που αντί για αυτό βρίσκει ένα έτοιμο κοινό, χωρίς να το έχει "κερδίσει" ο ίδιος, με -ας πούμε γιατί δεν ισχύει ακριβώς- κοινές-παρόμοιες απόψεις, και μπαίνει για να το "προκαλέσει" (εντός ή εκτός εισαγωγικών) κι όχι ακριβώς για να συζητήσει μαζί του, να ανταλλάξει (ή απλώς να αλλάξει) απόψεις.

Μπορεί γενικά να είναι θεμιτό, εγώ λέω πως δυσκολεύομαι να το σεβαστώ. Άσε που -για να το δέσω και με το θέμα της ανάρτησης- είναι μια ιδιότυπη μορφή εισοδισμού, πχ σαν τους σεκίτες που είχαν έρθει να δώσουν φυλλάδια στο φεστιβάλ και έχουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι κάνουν "παρέμβαση στις μάζες".

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε

Να σου πω πώς σκέφτηκα εγώ, λοιπόν, για το σχόλιο.

Γίνεται μια ανάρτηση περί της τροτσκιστικής πρακτικής του εισοδισμού. Στη διάρκεια της συζήτησης, διάφοροι συνομιλητές ξεσπάθωσαν κατά πλευρών αυτής της πρακτικής. Μέχρις εδώ, όλα καλά.

Επειδή, όμως, στο μυαλό μου (να υποθέσω και στο δικό σου;) είναι απολύτως προφανές ότι αυτή η πρακτική δε μπορεί να ξεκοπεί από το τι είναι και τι πρεσβεύει ο τροτσκισμός ως ιδεολογικό και πολιτικό ρεύμα, έπεται ότι όσοι ξεσπαθώνουν ενάντια στις τροτσκιστικές πρακτικές βασικά έχουν λυμένο και καθαρό το παραπάνω βασικό ζήτημα και, προφανώς, το λιγότερο δεν ασπάζονται τις βασικές ιδεολογικές και πολιτικές αφετηρίες του.

Στο σημείο αυτό ξεκινά ο δικός μου προβληματισμός. Οι συνομιλητές - και εσύ ο ίδιος - δηλώνετε ότι βασικά συμφωνείτε με τις σημερινές αναλύσεις του κκε (πράγμα που προφανώς είναι δικαίωμά σας). Συγχρόνως, δηλώνετε την απέχθειά σας για τον τροτσκισμό ως ιδεολογία, πολιτική γραμμή και, κατά συνέπεια και ως πρακτική (εισοδισμού ή ότι άλλο).

Αν λοιπόν ισχύουν αυτά που δηλώνετε, τότε είναι εύκολο να απαντήσετε στο εξής, απλό ερώτημα. Με μια άλλη, σωστή στρατηγική, αυτή που σήμερα το κκε εκτιμά ότι θα έπρεπε να έχει το κόμμα τη δεκαετία του '40, τι απαντήσεις θα έδινε στην λαθεμένη - υποτίθεται συμφωνούμε όλοι σε αυτό - τροτσκιστική κριτική του τότε; Σε ποια σημεία θα εντόπιζε τα λάθη αυτής της κριτικής; Έδωσα τα κείμενα της σχετικής συζήτησης για να ξέρουμε όλοι τι έλεγαν οι δυο πλευρές.

Δε βλέπω πραγματικά κανένα στοιχείο ούτε "εκμετάλλευσης ενός έτοιμου κοινού", ούτε "ότι βρήκα κάπου να κολλήσω το θέμα που με ενδιαφέρει", ούτε τίποτε άλλο. Απλώς πιάνω μια πλευρά που απορρέει ευθέως από το ζήτημα που έθεσες με το κείμενό σου και τη σχετική συζήτηση και θέλω να συζητηθεί.

Προφανώς έχω άποψη και, πολύ κωδικοποιημένα, στην παρουσίασα. Όλοι έχουμε άποψη. Κι εσύ και οι συνομιλητές. Μην αρχίσουμε να λέμε κοινοτυπίες, τώρα. Συζητάμε τις απόψεις μας και τις θέτουμε στη βάσανο της κριτικής. Αλλιώς, να μιλάμε για τον καιρό, για γκόμενες, τους αγώνες της Κυριακής κλπ.

Και τι επιδιώκω από τη συζήτηση; Να στο πω ευθέως, δεν το΄χω για κρυφό. Να φανεί ότι η σημερινή γραμμή του κκε - ή ό,τι έχουν οι συνομιλητές στο μυαλό τους ως τέτοια γραμμή (αυτό θα φανεί) - στην ουσία είναι ταυτόσημη με την κριτική των τροτσκιστών προς το κκε του Ζαχαριάδη το 1946. Αυτό επιδιώκω να γίνει σαφές. Αν έχω άδικο, τι ζόρι τραβάνε ορισμένοι; Ας κατατροπώσουν την εκτός τόπου και χρόνου επιδίωξή μου και ας θριαμβεύσουν. Ιδού η Ρόδος...

Προς το παρόν, βλέπω αμηχανία και μόνο.

Ramon Mercanter

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι εγώ διακρίνω αδυναμία κατανόησης και μόνο.
Δεν κρίνω σκόπιμο να επαναλάβω πράγματα που έγραψα παραπάνω.
(Ούτε ιδιαίτερα πρωτότυπο κι ενδιαφέρον το ερώτημα που βάζεις.
Ούτε πολύ πειστική την απάντησή σου στο δικό μου ερώτημα).

Αφήνω μεταξύ άλλων, άσχετο και σχετικό συνάμα, το παρακάτω.

http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2012/10/blog-post_5.html

Ανώνυμος είπε...

"Πρώτον το κκε είχε βασικά σωστή στρατηγική και η ήττα ήταν αποτέλεσμα ανεπάρκειας μέρους της ηγεσίας του, οπορτουνιστικής παρέκλισης ενός άλλου το οποίο δεν εφάρμοσε αυτή τη στρατηγική, διάβρωσης ενός άλλου από τις βρετανικές υπηρεσίες και εξωγενών υπονομευτικών παραγόντων (Τίτο κλπ.)"

«Οταν προχωράς στη διασαφήνιση των αιτιών της επιτυχίας της αντεπανάστασης, σπρώχνεσαι από παντού στην έτοιμη απάντηση, ότι είναι δήθεν δουλειά του κυρίου Α ή του πολίτη Β, που «πρόδωσαν» το λαό. Αυτή η απάντηση, ανάλογα με τις συνθήκες, μπορεί να είναι σωστή ή όχι, όμως σε καμιά περίπτωση δεν εξηγεί τίποτα, ούτε δείχνει πώς μπορούσε να συμβεί, ότι ο «λαός» επέτρεψε να τον προδώσουν.

Και είναι θλιβερό το μέλλον του πολιτικού κόμματος, εάν όλο του το κεφάλαιο συνίσταται στη γνώση μόνο εκείνου του γεγονότος, ότι ο τάδε άνθρωπος δεν αξίζει την εμπιστοσύνη».

(Φρ. Ενγκελς, «Επανάσταση και αντεπανάσταση στη Γερμανία»)



Δηλαδή οι τροτσκιστές απλώς έριξαν αντικομμουνιστική χολή μετά το 46'. Δεν έκαναν τα ίδια και πριν το 46' στα Δεκεμβριανά. Τοτε είχαν σταθερή αγωνιστική δράση, παρότι παραδεχέσαι ότι δεν είχαν επαναστατική στρατηγική. Ωραία διαλεκτική ενότητα. Και δεν είχαν σαν γραμμή το "ενιαίο μέτωπο" της λεγόμενης τέταρτης διεθνούς με όσους περιορισμούς έβαζε στην αυτοτελή δράση, αλλά αυτοτελή δράση μ-λ κόμμματος.
Πάντως ο μόνος που ξεπλένει την στρατηγική και την δραση του τροτσκισμού είσαι εσύ με την απάντηση σου. Κανένας άλλος εδώ μέσα δεν επιχείρησε να χαρακτηρίσει ως αυτοτελή μια οπορτουνιστική στρατηγική.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε ΟΧΕΠ

Σύμφωνοι, ο Ένγκελς μας λέει ότι για την ήττα δε φταίνε μόνο οι προδότες. Τώρα, μπορείς απλά να απαντήσεις στο ερώτημα που έθεσα;

Η συζήτηση που σας ανέφερα διεξήχθη το 1946, ανάμεσα στο κκε και στο κδκε (κομμουνιστικό διεθνιστικό κόμμα ελλάδας). Πότε εγώ χαρακτήρισα τη δράση τους "σταθερά αγωνιστική" όπως ψευδώς γράφεις; Επι λέξει έγραψα ότι η τροτσκιστική πλευρά στη συζήτηση αυτή είναι αυτοτελής οργανωτικά, δεν κάνει πουθενά εισοδισμό, έχει τη δική της γραμμή και ιδεολογική πλατφόρμα. Γραμμή προφανώς οπορτουνιστική και εγκληματική. Εγώ ισχυρίζομαι ότι ο οπορτουνισμός τους ξεσκεπάστηκε πλήρως από τις απαντήσεις που τους έδωσαν τα στελέχη του κκε στις συζητήσεις αυτές. Πιάνουν όλη τη δράση, παλιότερη και πιο σύγχρονη, του αρχειομαρξισμού-τροτσκισμού μέχρι τη στιγμή που διεξάγεται η συζήτηση. Με καλύπτουν πλήρως και τις θεωρώ απολύτως ορθές.

Εσύ μπορείς να πεις το ίδιο; Ότι θεωρείς απολύτως ορθές αυτές τις απαντήσεις που δίνει το κκε στους τροτσκιστές το 1946 και ότι αυτές ακριβώς οι απαντήσεις ξεσκεπάζουν τον τροτσκιστικό οπορτουνισμό;

Είναι πάρα πολύ απλό. Αν μπορείς να το πεις, τότε συμφωνούμε 100%. Αν όχι, τότε μπορείς να μας πεις γιατί θεωρείς εσύ οπορτουνιστές τους τροτσκιστές.

Ramon Mercanter

Αναυδος είπε...

η βασικη διαφορα του ΚΚΕ σημερα και τοτε και παντα με τους τροτσκιστες ειναι οτι η ΕΣΣΔ ηταν ο προμαχωνας του παγκοσμιου προλεταριατου και οχι ενα εκφυλισμενο εργατικο κρατος. Η υπερασπιση της ηταν το μεγιστο επαναστατικο καθηκον τοτε και η υπερασπιση της κληρονομιας της τωρα

θα πρεπει ο μερκαντερ να μας απαντησει ομως γιατι οι νεοκοποι αντιτροτσκιστες που κατηγορουν το ΚΚΕ για τροτσκισμο συναγελαζονται με τους τροτσκιστες της ανταρσυολαε σημερα ?

zoot horn rollo είπε...

2012-13 ξανα, αλλιως βαλτε οποιες παραμονες συνεδριων θελετε.

Ανώνυμος είπε...

Ramon Mercanter δεν είμαστε φίλοι,

Ο Ενγκελς μας λέει ότι το πολιτικό συμπέρασμα ότι έχουμε πρόσωπα που δεν αξίζουν εμπιστοσύνη δεν μπορεί να είναι το μόνο πολιτικό κεφάλαιο ενός πολιτικού κόμματος. Εσύ κάνεις ακριβώς αυτό. Εβγαλες ανάξια εμπιστοσύνης σχεδόν όλη την καθοδήγηση του ΚΚΕ της δεκαετίας του 40' εμφανιζόμενος ως υπερασπιστής του κατά τα άλλα και έκρινες άκουσον άκουσον ότι ένα κόμμα νέου τύπου δεν εφάρμοσε την γραμμή του. Επί της ουσίας δεν είπες τίποτα.

"έχει τη δική της γραμμή και ιδεολογική πλατφόρμα."

Μπερδεύεις το προκατοχικό κδκε με το μεταπολεμικό. Εννοείς μάλλον 25 τάσεις που μέχρι το 46' ήταν διαφορετικά κόμματα και τα οποία δεν μπήκαν όλα στο μεταπολεμικό κδκε. Τα μισά εκ των οποίων δεν ήταν καν κκ ούτε καν στο όνομα γιατί "η λέξη κομμουνιστής στην εποχή μας είναι ο πιο λυσσαλέος σωβινιστής,...,ο προδότης της εργατικής τάξης" Ο Αγώνας μας φ.11,20.11.1944. Και ξαναρωτώ γιατί τέτοια πρεμούρα να υπερασπιστείς την (αν)οργανωτική αυτοτέλεια των τροτσκιστών; Η οποία αποκαλύφθηκε ως πολιτική ουράς προς το αστικό πολιτικό σκηνικό ήδη από την στάση τους στα Δεκεμβριανά.

Εσύ που βγάζεις ανάξια εμπιστοσύνης την ηγεσία του τότε κκε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και υπερασπίζεσαι την οργανωτική δομή των τότε τροτσκιστών είναι δυνατόν να υποστηρίζεις ότι θα διαλεγες το τότε κκε ενάντια σε αυτούς; Μα ποιόν κοροιδεύεις; Ακόμα και όσα λάθη των τροτσκιστών παραδέχθηκες στην συζήτηση τα παραδέχθηκες αφού πρώτα ανέσυρα εγώ σε αυτή κάποια ενδεικτικά από το πρώτο σχόλιο μου. Από εκεί και πέρα απλώς υπερασπίζεσαι ότι είχαν αυτοτελή δράση. Λες και η δράση τους που είναι η υπονόμευση της δράσης των κομμουνιστών και της ΕΣΣΔ το 40' ήταν αυτοτελές χαρακτηριστικό του κδκε.

Αν θες να παίζεις τον χαζό μπορείς να το κάνεις. Να το σώσεις πάντως λίγο δύσκολο.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Σε περίπτωση που επιμένεις ότι οι τροτσκιστές δεν είχαν ως γραμμή τον εισοδισμό. Να θυμίσω ότι ο Ράπτης γραμματέας της "4ης διεθνούς" το 46' ήταν υπερασπιστής αυτής ακριβώς της τάσης του εισοδισμού. Την ίδια στιγμή δεν συμμετείχαν στον Αντίσταση ενάντια στην Τριπλή Κατοχή. Αν νομίζεις ότι αυτή η στάση ταυτίζεται με την στάση του σημερινού κκε τότε πάνε διάβασε τις Θέσεις του τωρινού συνεδρίου του οι οποίες βάζουν ανοιχτά θέμα υπεράσπισης κυριαρχικών δικαιωμάτων και αντίστοιχα καθήκοντα. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο να βαζεις όμως τέτοια καθήκοντα πέρα από τα καθήκοντα της εξουσίας, αλλά να διασφαλίζεις ότι σε κάθε καμπή του αγώνα συνδέονται διαλεκτικά μεταξύ τους.
Το κόμματι που δεν συμμετείχε στο κδκε μπήκε στο κκε, έτσι μη εισοδιστικά...

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Απίστευτος συλλογισμός -> αναγνώριση λαθών στη στρατηγική του ΚΚΕ του '40 = όλες οι αναλύσεις του ΚΚΕ του 40' ήταν λάθος
Μαργκζυζμως παιδιά ελάτε, μοιράζουν τζάμπα στις αντι-γειτονιές!
Έχουν βάλει το σκιάχτρο των τροτσκιστών στη μέση και πορεύονται ετεροπροσδιοριζόμενοι και χαρούμενοι ότι οι αναλύσεις τους είναι copy-paste με αυτές του '46 λες και είναι υγιές για το μαρξισμό-λενινισμό αυτό. Στην εποχή του Λένιν θα ήταν από αυτούς που άρχιζαν τις κραυγές ότι βιάζει το μαρξισμό και άλλα τέτοια.

Σταλινικός Φιλελεύθερος

Ανώνυμος είπε...

Βλέπω την αμηχανία σας και πραγματικά έχω μείνει έκπληκτος.

Όταν συζητά το κκε με το κδκε, δηλαδή ένα ΚΟΜΜΑ ΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΟΜΜΑ, το να λες ότι στέκει ως κατηγορία προς το κδκε ότι έχει εισοδιστική γραμμή (όταν μάλιστα ο ίδιος παραδέχεσαι ότι στο κκε προσχώρησε η χήρα του Πουλιόπουλου που ΔΕΝ μπήκε στο κδκε) είναι περίπου ανέκδοτο και δείχνει ότι ψάχνεις να βρεις κάτι να πεις για να μην πάρεις θέση στο κύριο ζήτημα. Η επισήμανσή μου αυτή δε συνιστά "υπεράσπιση της (αν)οργανωτικής αυτοτέλειας" των τροτσκιστών (πραγματικά αναρωτιέμαι που την είδαν), αλλά της κοινής λογικής. Εν πάση περιπτώσει, το κκε δεν κατηγόρησε το κδκε για εισοδισμό στη συζήτηση για την οποία μιλάμε, ούτε το κατηγόρησε για την οργανωτική του δομή. Αντίθετα, ανέδειξε τα οργανωτικά του αδιέξοδα ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας της αντεπαναστατικής γραμμής του τροτσκισμού, αυτό δηλαδή που εσείς αρνείστε να κάνετε. Μάλλον λάθος θα έκανε...

Με κατηγορεί ο ΟΧΕΠ ότι έβγαλα ανάξια εμπιστοσύνης όλη την ηγεσία του κκε, άρα τι ακριβώς υπερασπίζομαι κλπ. Ακούγεται περίεργη αυτή η "κατηγορία" από κάποιους που έβγαλαν όχι απλώς ανάξια εμπιστοσύνης, αλλά λαθεμένη ολόκληρη τη στρατηγική της ΚΔ από το θάνατο του Λένιν και μετά (ή μήπως και πριν, αν κρίνω από την αλλεργία περί του Ενιαίου Μετώπου). Πώς γίνεται να θεωρείς τη στρατηγική της ΚΔ λαθεμένη, να θεωρείς ότι "μπάζει" από δεξιά, αλλά παρόλα αυτά τον Δημητρώφ, τον Στάλιν ή τον Ζαχαριάδη (σε ό,τι αφορά το κκε) που την εισηγήθηκαν και την πάλεψαν, να τους θεωρείς ακλόνητους επαναστάτες, είναι ένα ζήτημα. Με την έννοια αυτή, μήπως θα μας πείτε και ότι οι αυστρομαρξιστές τύπου Όττο Μπάουερ και Φριτς Άντλερ (ο οποίος στο κάτω-κάτω δολοφόνησε κοτζάμ υπουργό της κυβέρνησής του, δεν ήταν καμιά κότα σαν μερικούς-μερικούς) ήταν επαναστάτες που είχαν ...λάθη στρατηγικής;;;

Ο σταλινοφιλελές, πάλι, με κατηγορεί για λογικό άλμα: επειδή το κκε αναγνωρίζει "λάθη" στη στρατηγική του το '40 δεν έπεται ότι όλα όσα έλεγε τότε ήταν λάθος. Μάλιστα. Τι καλύτερο, λοιπόν - αυτό θέλω κι εγώ - παρά να μου πεις ποια στοιχεία είναι σωστά και ποια λάθος και, με βάση αυτό, να ασκήσεις εσύ μια τέτοια κριτική στη γραμμή των τροτσκιστών που να μην "σέρνει" πίσω της και τα όποια "λάθη" της στρατηγικής του κκε! Περιμένω.

Παιδιά είναι πολύ απλό. Ξεχάστε τη δική μου παρουσία, μπορεί να είμαι ο,τιδήποτε και οποιοσδήποτε. Ένα απλό πραγματάκι ζήτησα: πείτε μου αν σας καλύπτει ως απάντηση, αυτό που λέει το κκε στο κδκε στις συγκεκριμένες συζητήσεις. Αν μου πείτε ότι σας καλύπτει πλήρως, τότε συμφωνούμε 100%. Και αν όχι, πού δε σας καλύπτει και πώς θα το λέγατε εσείς. Γιατί δεν το κάνετε; Θα είχαμε ήδη τελειώσει τώρα.

Ramon Mercanter

ΥΓ1. ΟΧΕΠ, ίσως σου περάσει από το μυαλό να μου αναφέρεις ως παράδειγμα επαναστάτριας που έκανε λάθη, τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Επαναστάτρια ήταν αναμφισβήτητα, τίμια και ηρωική. Όμως, δε μιλάμε για μαρξισμό-λουξεμπουργκισμό, αλλά για μαρξισμό-λενινισμό-σταλινισμό. Κάτι θα'πρεπε να σου λέει αυτό.
ΥΓ2. Το μ-λ-σ δεν είναι δικό μου (αν και εγώ το προσυπογράφω με χίλια), τα ντοκουμέντα του κκε της περιόδου αυτής το λένε, αλλά βέβαια μετά κατηγορήθηκαν για "προσωπολατρεία" εξαιτίας της τρίτης λέξης - να υποθέσω ότι συμφωνείς στην κατηγορία;
ΥΓ3. Για να μην αδικώ τον ΟΧΕΠ αναφέρει όντως ένα ζήτημα πολιτικής κριτικής προς τους τροτσκιστές, τη στάση τους στην κατοχή και την αντίσταση, καθώς και στα Δεκεμβριανά κλπ. Είμαι 100% σύμφωνος με όσα λέει. Αυτά ακριβώς - αλλά όχι μόνο - αναφέρουν και τα στελέχη του κκε στις απαντήσεις τους. Είδες, ΟΧΕΠ; Τελικά, δεν είναι δύσκολο (αν το θες) να μιλήσεις και επί της ουσίας. Επειδή όμως το κκε σούρνει και πολλά άλλα στις τροτσκιστικές ανοησίες, εκτός από αυτό που ανέφερες, μήπως να μας πεις τι λες και για τα υπόλοιπα;

Ανώνυμος είπε...

"Πώς γίνεται να θεωρείς τη στρατηγική της ΚΔ λαθεμένη, να θεωρείς ότι "μπάζει" από δεξιά, αλλά παρόλα αυτά τον Δημητρώφ, τον Στάλιν ή τον Ζαχαριάδη (σε ό,τι αφορά το κκε) που την εισηγήθηκαν και την πάλεψαν, να τους θεωρείς ακλόνητους επαναστάτες, είναι ένα ζήτημα."


"ΟΧΕΠ, ίσως σου περάσει από το μυαλό να μου αναφέρεις ως παράδειγμα επαναστάτριας που έκανε λάθη, τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Επαναστάτρια ήταν αναμφισβήτητα, τίμια και ηρωική. Όμως, δε μιλάμε για μαρξισμό-λουξεμπουργκισμό, αλλά για μαρξισμό-λενινισμό-σταλινισμό. Κάτι θα'πρεπε να σου λέει αυτό."

Ναι, μου λέει ότι είναι τόσο αστήρικτα τα επιχειρήματά σου που τα καταρρίπτεις ντροπαλά μοναχός σου για να αποφύγεις έναν επιθετικό αντίλογο.

Ο.Χ.Ε.Π.

zoot horn rollo είπε...

Τελειωμένη υπόθεση απ' την αρχή, βασικά.
Και παμέ ξανά αμηχανίες,εκπλήξεις κτλ.

Ανώνυμος είπε...

Εμ το σχόλιό σου ελάχιστη σχέση έχει με το κείμενο εμ καλείς να διαβάσουμε 200 σελίδες άκυρο υλικό και να τοποθετηθούμε. Απήυθυνε την ερώτηση στο ΚΚΕ να πάρεις απάντηση όπως ειπώθηκε.
Αφού εσύ έβγαλες το 1/3 της ΚΕ άχρηστη, το άλλο 1/3 χαφιέδες και το άλλο οπορτουνιστές πώς γίνεται να υπερασπίζεσαι το Ζαχαριάδη και το ΚΚΕ πριν την 6η Ολομέλεια, είναι ένα ζήτημα. Ε βέβαια μη γίνουμε και ξεφτίλα στο κοινό. Τέλος πάντων, τουλάχιστον καταδεικνύεις τα αδιέξοδα του μ-λ χώρου που κάθε συζήτηση θα τρέχει στο παρελθόν και στο ποιος είναι ο "σταλινικότερος" για να πείσουν τα ίδια τα μέλη τους ότι υφίστανται σαν οργάνωση.
Νομίζω πως κάποια από αυτά που λες απαντώνται εν μέρει στο ρίζο αυτό. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=6259141&textCriteriaClause=%2B18%CE%9F

Μελέτησε και τοποθετήσου λοιπόν!

Σταλινικός Φιλελεύθερος

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό άρθρο. Μας λέει δυο πράγματα (με πολλά παραδείγματα):

Πρώτον, μπορούμε να συμφωνούμε σε πολλές εκτιμήσεις με τους τροτσκιστές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε τροτσκιστές.

Δεύτερον, ότι τη γραμμή που υποστήριξε ο Πουλιόπουλος το '34, την υποστήριζε το κκε από το '25.

Το πρώτο, σαν επιχείρημα, θα είχε αξία αν αυτός που το επικαλείται παρέθετε αμέσως μετά και μιαν αντίστοιχη λίστα - για την ακρίβεια μια λίστα με πολύ σημαντικότερα και θεμελιωδέστερα ζητήματα στρατηγικής και τακτικής - στα οποία υπήρχε και υπάρχει άβυσσος με τον "αντεπαναστατικό", όπως τον χαρακτηρίζει το άρθρο, τροτσκισμό. Βεβαίως, φρονίμως ποιών ο συγγραφέας αποφεύγει να παρουσιάσει τέτοια λίστα...

Το δεύτερο, είναι επιχείρημα από τα lidl. Ο καθένας ξέρει ότι στο κκε γινόταν πάλη γραμμών (η λεγόμενη περίοδος του λικβινταρισμού και του φραξιονισμού χωρίς αρχές), μεταξύ 1927-28 και 1931. Είναι επίσης γνωστό ότι στη νέα καθοδήγηση του κκε το '31 δόθηκε χρόνος από την κδ για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να ευθυγραμμίσει τη στρατηγική του κκε με τις αποφάσεις του 6ου συνεδρίου της. Αυτό έγινε το '34. Το "επιχείρημα" του Μαίλη ότι το κκε δε χρειάζεται τον Πουλιόπουλο για να επιστρέψει στη στρατηγική της σοσιαλιστικής επανάστασης είναι κωμικό. Το 1925 και '26, ο Πουλιόπουλος είναι ακόμα γγ του κκε. Από το '27 ως το '31 φραξιονίζουν οι μπουχαρινικοί του Χαϊτα με τους αναρχοσυνδικαλιστές Σιάντο-Θέο κλπ. Τα ντοκουμέντα αυτής της περιόδου "υπερασπίζεται" ο Μαίλης;

Το πιο άτιμο από όλα, όμως, είναι η υπόνοια του Μαίλη ότι τάχα ο Ζαχαριάδης ήταν αντίθετος στην 6η ολομέλεια του ΄34 και στο 6ο συνέδριο της κδ και, τάχα, γι αυτό καθυστέρησε να τις βάλει στη ζωή, ενώ όποτε μπορούσε τις "άδειαζε". Την ατιμία αυτή ο Μαίλης τη διατύπωσε και αργότερα, στην κομεπ, τεύχος 6 του 2013 και τα είπε πιο ξεκάθαρα, μασκαρεύοντας τη με κάμποσες "αμφιβολίες" επειδή τάχα ο Ζαχαριάδης στις δημόσιες τοποθετήσεις του ήταν υποχρεωμένος να την υιοθετεί.

Την ατιμία αυτή, όμως, ο Μαίλης δεν τη βρήκε μόνος του. Πρώτοι τη διατύπωσαν οι αναθεωρητές-φραξιονιστές χρουστσωφικοί-μπρεζνιεφικοί που καθαίρεσαν την επαναστατική ηγεσία του κκε το '56. Η επιτροπή των 6 κκ που καθοδήγησε την επέμβαση κατηγόρησε το Ζαχαριάδη ότι άλλαξε αυθαίρετα το '49 το χαρακτήρα της επανάστασης κι αυτό ο Μαίλης το παίρνει σαν υπαινιγμό ότι τάχα ο Ζαχαριάδης διαφωνούσε από τότε. Ο φραξιονιστής Θέος κατηγόρησε στην 6η ολομέλεια του '56 το Ζαχαριάδη ότι δε συμφωνούσε με την 6η ολομέλεια του '34 και απλά πειθάρχησε στη γραμμή της κδ. Ο Μαίλης βέβαια κρύβει ότι ο Ζαχαριάδης τον "στόλισε" ως εκεί που δεν πάει άλλο, αποκαλύπτοντας ότι ήταν ο Θέος μαζί με άλλα στελέχη της κδ όπως ο Αλιχάνοφ που ήθελαν σοσιαλιστική επανάσταση. Την ίδια συκοφαντία, ότι τάχα ο Ζαχαριάδης ήταν κατά της 6ης ολομέλειας του ΄34, αναπαρήγαγε και επί μπρεζνιεφισμού το κκε (διαβάστε το βιβλίο του Σάρλη για "(τ)η(ν) πολιτική του κκε στον αγώνα κατά του μοναρχοφασισμού", όπου λέει ότι ο Ζαχαριάδης έβαζε προσκόμματα, τάχα, στην υλοποίηση της ολομέλειας και δεν την εφάρμοζε επειδή ουσιαστικά διαφωνούσε. Παλιό το κόλπο των αναθεωρητών, δεξιών και "αριστερών" για να χτυπήσουν τη Ζαχαριάδικη γραμμή στο κκε!

Η αλήθεια είναι ότι ο Ζαχαριάδης υπερασπίστηκε στην πράξη την απόφαση της κδ, εφαρμόζοντάς την όπως ήταν πραγματικά, δηλαδή στρατηγική για συγκέντρωση δυνάμεων για την επανάσταση στην πράξη κι όχι στα λόγια όπως κάνουν οι Μαίληδες, ούτε βέβαια για κολλεγιές με την αστική τάξη όπως έκαναν παλιότερα οι Κολλιγιανικοί-φλωρακικοί αναθεωρητές στο κκε.

Αυτό πόναγε και θα πονάει πάντα τους αναθεωρητές, γι αυτό ο Στάλιν κι ο Ζαχαριάδης θα είναι πάντα καρφί στο μάτι τους. Όσο κι αν πασχίζουν, με δεξιά ή "αριστερά" τερτίπια να χτυπήσουν το μπολσεβικισμό, δε θα τα καταφέρουν.

Ramon Mercanter

zoot horn rollo είπε...

Ολα στο μπλεντερ, με "ηρωικο" κλεισιμο.

Ανώνυμος είπε...

@Ramon Mercanter,
Κατ΄αρχήν είναι φανερό ότι είσαι ανιστόρητος τουλάχιστον!
Παπαγαλίζεις διάφορες ανοησίες χωρίς να έχεις διαβάσει τίποτα!
Για παράδειγμα, η παρέμβαση της ΚΔ δεν αμφισβήτησε ούτε στο ελάχιστο τη διαμορφωμένη στρατηγική του ΚΚΕ.
Μιλάς για το τι έλεγε ο Πουλιόπουλος...Ο Πουλιόπουλοςόμως ποτέ δεν υποστήριξε ότι είναι δυνατή η σοσιαλιστική επανάσταση στην Ελλάδα, γιατί θεωρούσε ότι ήταν μια μικρή καπιταλιστική χώρά και επέμενε ότι η σοσιαλιστική επανάσταση μπορεί να γίνει ταυτόχρονα σε διεθνές επίπεδο ξεκινώντας από τις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να γίνει σε μια μόνο χώρα! Κατά τα άλλα έμπαζε και αυτός διάφορα στάδια από την πίσω πόρτα...Μέχρι το 1934 κατηγορούσε το ΚΚΕ για σεχταρισμό γιατί μίλαγε για σοσιαλφασιμό. Κριτίκαρε το ΚΚΕ ότι με την τακτική του δεν βοηθάει στην πάλη ενάντια στο φασισμό γιατί δεν συνδεόταν με τους εργάτες και τους αγρότες που ακολουθούσαν τους φιλελευθερους και τους αγροτιστές!
Αυτά για να μην πουλάτε άλλες μούφες για τον Πουλιόπουλο (με αυτό δεν αμφισβητώ την εντιμότητά του). Μη βαφτίζουμε το κρέας-ψάρι....
Καλά οι εγχώριοι μαοϊκοί, άλλοι κι αυτοί!!! επέμεναν μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ΄80 για την ανάγκη αστικοδημοκρατικής επανάστασης, ως γνήσιοι μ-λ, επικαλούμενοι την απόφαση του ΄34!!!!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

Τα στελέχη του κκε του 40' ήταν προδότες, ανίκανοι, δεν εφαρμόζανε τις αποφάσεις κλπ.
Τα στελέχη του κκε του 20-30' ήταν τροτσκιστές, μπουχαρινικοί.
Τα στελέχη του κκε του 50-90' ήταν αναθεωρητές.
Τα στελέχη τώρα είναι νεοτροτσκιστές.

Μόνο ο ζαχαριάδης αξίζει, αλλά μόνο τα μισά του κείμενα γιατί τα άλλα μισά που κράζουν τον Μάο και μιλάνε υπέρ της σοσιαλιστικής επανάστασης είναι κατασκευάσματα της KGB.

Ξέρω πολεμικές που είναι πιο ήπιες από αυτή την "υπεράσπιση" της ιστορίας του κινήματος.

Ο.Χ.Ε.Π.

Αναυδος είπε...

οχεπ

συνοψισες με ακριβεια την θεση καθε αποστατη του κομμουνισμου (τροτσκιστες, μπουχαρινικοι, μαοικοι, αναθεωρητες, καλαματιανοπετροπουλοαραβανηδες κλπ)
ο εκλεκτισμος ειναι ιδιο του μικροαστου
το ΚΚΕ συνεχιζει και αναλαμβανει την ευθυνη για το συνολο της ιστοριας του για τα πολλα μεγαλα αλλα και για τα λαθη του στον αγωνα για τη σοσιαλιστικη επανασταση

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δεν επιδιώκω να ανοίξω εκ νέου το νήμα, αλλά αντί για κλείσιμο (;) να θέσω κι εγώ μερικά απλοϊκά ερωτήματα.

Οι θέσεις του Απρίλη, ως κριτική εξέταση και αλλαγή της προηγούμενης γραμμής των μπολσεβίκων (δημοκρατική δικτατορία) δικαίωνε μήπως τον Τρότσκι;
Η στροφή στην κολεκτιβοποίηση κι η εγκατάλειψη της ΝΕΠ δικαίωνε μήπως τον Τρότσκι και την ενωμένη αντιπολίτευση;
Η κριτική στο ΚΚΣΕ και τη στροφή του μετά το 20ό Συνέδριο δικαιώνει τους μαοϊκούς (εντάξει, ο mercanter -γιατί με nt;- θα πει πως ναι, γιατί από αυτόν το χώρο προέρχεται).
Και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με τέτοιες κατά φαντασία δικαιώσεις πολύ ακόμα.