Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Οι μνηστήρες της εξουσίας

Τούτες τις μέρες, που ο Ψυχάρης κι ο ΔΟΛ φαίνεται να παίρνουν την κάτω βόλτα, η κε του μπλοκ έτυχε να διαβάσει το βιβλίο του πρώτου "οι μνηστήρες της εξουσίας", που είναι απομαγνητοφώνηση των συνεντεύξεων επτά πολιτικών ηγετών, με αλφαβητική σειρά, από τον Αβέρωφ ως το Φλωράκη, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Ο πλήρης τίτλος, για την ακρίβεια, είναι "οι μνηστήρες της εξουσίας, στο παιχνίδι της αλήθειας". Αν κι ο Χαρίλαος, αφενός δεν πάλευε για τον ίδιο τύπο εξουσίας με τους υπόλοιπους (Ηλιού, Μαύρος, Παπαληγούρας, Παπανδρέου, Ράλλης κι Αβέρωφ, όπως είπαμε πριν). Κι αφετέρου ίσως προτιμούσε να παίξει κάτι άλλο (πχ το "θάρρος ή αλήθεια"), όπου έχεις δικαίωμα επιλογής. Όχι επειδή δεν ήταν φιλαλήθης, κάθε άλλο. Διευκρινίζει μάλιστα μεταξύ άλλων πως το ψευδώνυμο που είχε στο βουνό ήταν Γιώτης σκέτο, και ότι δεν υπήρξε ποτέ καπετάνιος, αλλά του το κόλλησαν οι εφημερίδες, ίσως για να φαντάζει πιο τρομακτικός στους φιλήσυχους νοικοκυραίους. Αλλά απαντά από μονολεκτικά έως καθόλου σε διάφορες ερωτήσεις, που σίγουρα φαντάζουν περίεργες στον ηγέτη ενός κόμματος που βγαίνει από τόσα χρόνια παρανομίας, κι έτσι τις αποφεύγει ευγενικά.
-Πώς βγήκατε στο εξωτερικό;
-Ας τα αφήσουμε τώρα αυτά. Αυτό που μπορώ να σας πω...

Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον πως μολονότι βρισκόμαστε σε μικρή χρονική απόσταση από τη χούντα (με τα σταγονίδιά της να μην εξατμίζονται ποτέ από τον κρατικό μηχανισμό) και με δεξιά κυβέρνηση Καραμανλή, ο σοσιαλισμός είναι η λέξη της μόδας, αφού ακόμα και πολλοί υπουργοί κατηγορούνται για σοσιαλμανία και την πολιτική των κρατικοποιήσεων. Με τον Ανδρέα να διαφοροποιείται από τη Δεξιά μιλώντας για κοινωνικοποιήσεις (πασοκάρα αθάνατη) και τους φιλελεύθερους πολιτικούς να εξυμνούν μεν την ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά να εξηγούν πως δεν είναι κατάλληλη για επενδύσεις σε τομείς όπως το νερό, το ρεύμα, κτλ. Τι λες τώρα...
Στον αντίποδα όμως, συναντάμε πολλά από τα κλισέ που κυριαρχούν σήμερα στο δημόσιο λόγο και μας ταλαιπωρούσαν ήδη από τότε, με το φρέσκο λόγο τους και τη δύναμη των επιχειρημάτων τους.

Στη συνέχεια της ανάρτησης πάντως δε θα παρουσιάσουμε το βιβλίο, αλλά μερικά αποσπάσματα από μια πολύ ενδιαφέρουσα ομολογία του Ηλία Ηλιού, που εκείνη την εποχή ήταν επικεφαλής της ΕΔΑ, κρατώντας τον τίτλο του παλιού ενιαίου πολιτικού συνασπισμού, και βασικά μετρούσε αντίστροφα, για να περάσει στο ΠαΣοΚ, μαζί με το Γλέζο. Θεωρώ πως είναι καλύτερο να επικεντρώσουμε εδώ, παρά να αναζητήσουμε την αποστασία του στις ρίζες του ή στις αστικές του καταβολές που ποτέ δεν απέβαλε (εξάλλου δεν κρίνουν τα πρώτα τα στερνά).



Σε ένα ταξίδι μου στο εξωτερικό είδα τη "σοφή ηγεσία", όπως ειρωνικά τους έλεγα, και τους έκανα μια αυστηρή κριτική. Τους είπα χαρακτηριστικά ότι, αν θελήσει κανείς κάποτε να γράψει την ιστορία του ΚΚΕ από τον πόλεμο και εδώ, από το '39, το '40 και εδώ, δε χρειάζεται να γράψει σοβαρό σύγγραμμα, αλλά ένα χιουμοριστικό βιβλίο σχετικά με τις πεπονόφλουδες! "Δεν αφήσατε", τους είπα, "απάτητη πεπονόφλουδα!¨. Φυσικά, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συμπληρώνει το φάκελό μου η "σοφή ηγεσία".

(...)

-Από την πλευρά, πάντως, του ΚΚΕ, νομίζω ότι τώρα σας κατηγορούν ως αποστάτη...
-Εγώ πιστεύω ότι αυτοί κάνανε την αποστασία!...
-Εσείς σήμερα είστε μαρξιστής. Ποιες είναι οι δικές σας -ή μάλλον να θέσω διαφορετικά το ερώτημα: Είστε κομμουνιστής;
-Όχι!
-Θέλω τότε να μου πείτε τη διαφορά μεταξύ μαρξιστή και κομμουνιστή...
-Να σας πω. Εγώ δέχομαι τη διδασκαλία του Μαρξ ως τρόπο εξηγήσεως των ιστορικών φαινομένων. Δε δέχομαι όμως τις παρεκκλίσεις της "πρακτικής" του κομμουνισμού με Στάλιν, με Ζαχαριάδη, με Κολιγιάννη και ως σήμερα αυτά που γίνονται στην Τσεχοσλοβακία κλπ. Την πρακτική αυτή την οποία ο κομμουνισμός εφαρμόζει δεν τη δέχομαι και πιστεύω ότι, έτσι, ως σύστημα πια απέτυχε και δεν υπάρχει λόγος να είμαι κομμουνιστής. Αποβλέπω σε ένα σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο χωρίς αγριανθρωπισμό. Αν αυτοί το λένε αποστασία, εγώ τους ανταπαντώ ότι αυτοί διαστρέβλωσαν τις διδασκαλίες του Μαρξ ακόμα και του Λένιν και ότι εγώ μένω πιστός, εγώ και όσοι σκέπτονται σαν κι εμένα μένουμε πιστοί στο πνεύμα, ενώ αυτοί "κρατάνε τη σφραγίδα". (...) Πιστεύω ότι αυτό που σκέφτονται και θέλουν να εφαρμόσουν και προβάλλουν ο Μπερλινγκουέρ, ο Μαρσαί, ο Καρίγιο σήμερα, αυτό που προσπάθησε να φτιάξει ο Ντούμπτσεκ αλλά τον καταπνίξανε, αυτό είναι σωστός δρόμος.

(...)
Σε μια ερώτηση για τις διαφορές του με το εσ.
Υπάρχουν και άλλες προοδευτικές σοσιαλιστικές δυνάμεις στον χώρο τον ελληνικό. Θεωρώ τέτοιες δυνάμεις και την "πρωτοβουλία" και τη "Σοσιαλιστική Πορεία" και τους "Χριστιανούς" του Ψαρουδάκη και βεβαίως, καλά θα ήταν, αν ήθελε, και ο Ανδρέας. Αλλά ο Ανδρέας και ο Μαύρος φοβάμαι ότι τρέφουν ηγεμονικά όνειρα... (...) Αλλά πάντως νομίζω ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί μια αξιόλογη, ευρύτερη ενότητα και αυτή, σαν πυρήνας, ύστερα να επιταχύνει διαφοροποιήσεις, από τις οποίες τελικά δεν εξαιρώ ούτε το ΚΚΕ του εξωτ. Και τούτο όχι διότι πιστεύω ότι μόνο του θα ξυπνήσει. Όχι. Αλλά πιστεύω ότι αυτά που γίνονται στον Ανατολικό Κόσμο, αυτά που κάνει ο Ζαχάροφ, αυτά που κάνουν οι Τσέχοι, οι Πολωνοί, οι Ούγγροι κομμουνιστές, δείχνουν διεργασίες, δείχνουν διεκδικήσεις για ελευθερίες.

(...)

-Ορισμένοι σας κατηγορούν ως καραμανλικό ή κρυπτοκαραμανλικό... Τι έχετε να πείτε γι' αυτό;
-Καραμανλικός βεβαίως δεν είμαι. Αλλά εγώ ίσως είμαι ο μόνος μαζί με τον από τα ηγετικά στελέχη της ΕΔΑ φίλο μου Μίκη Θεοδωράκη που δεν έχω κανένα κόμπλεξ, ώστε να κάνω λχ "αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση". Και στο σημείο εκείνο που βλέπω ότι καλά τα κάνει ο Καραμανλής θέλω να το πω, ότι εδώ έχεις δίκιο, καλά έκανες. Ενώ οι άλλοι, από κόμπλεξ πιστεύω, όχι από μεγάλη αγνότητα, από κόμπλεξ μήπως φανούν ότι δίνουν χάρη στον αντίπαλό τους, κάνουν "αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση" και δεν εξαιρώ κανένα!

-Δηλαδή αν σας ζητούσε κάποιος να ζυγίσετε τις πράξεις του Καραμανλή, θα βλέπατε περισσότερες θετικές ή περισσότερες αρνητικές;
-Ξέρετε, μου ζητάτε να ανακαλύψω μια ζυγαριά που ούτε στα φαρμακεία υπάρχει...

(...)

-Πείτε μου αν θέλετε ποιες είναι οι διαφορές σας οι πολιτικές από τις θέσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος επίσης τονίζει ότι είναι σοσιαλιστής;
-Εγώ με τον Ανδρέα Παπανδρέου στο θεωρητικό επίπεδο δε θα είχα καμία ίσως διαφορά. Αλλά δεν ξέρω, δεν τον βρίσκω πουθενά, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος τι θα βγάλει την άλλη μέρα από άποψη πολιτικής τακτικής.

(...)

-Θα μπορούσατε να εξηγήσετε με δυο λόγια ποιος ήταν ο λόγος που σας έκανε να μεταβάλετε τη θέση σας έναντι της Κοινής Αγοράς; Ως ΕΔΑ πριν από τη δικτατορία ήσασταν εναντίον της εντάξεως, είχατε πολεμήσει τη συμφωνία συνδέσεως. Μετά τη δικτατορία, εμφανιστήκατε να υποστηρίζετε τη σύνδεση...
-Αυτό είναι το μεγάλο επιχείρημα του Φλωράκη. Λοιπόν, τότε πιστέψαμε όλοι, από τις αναλύσεις που κάναμε τις οικονομικές, οι οποίες ίσως επηρεάζονταν και από τις απέξω πολιτικές "ντιρεκτίβες" του κομμουνιστικού κόμματος και του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος, ότι η ένταξή μας, η σύνδεσή μας θα ήταν καταστροφή. Ύστερα, μια προσεκτικότερη ανάλυση των πραγμάτων μας δίδαξε δύο πράγματα: Πρώτα πρώτα, όχι μόνο δεν κατέρρευσε ως τα σήμερα η βιοτεχνία, η βιομηχανία, ακόμα και η αγροτική οικονομία, η οποία βέβαια χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, δεν κατάρρευσαν αλλά απεναντίας έδειξαν αντοχή. Σήμερα, το ελληνικό κόσμημα, το ελληνικό έπιπλο, το ελληνικό ρούχο κλπ. έχουν κατακλύσει τις αγορές των χωρών της Ευρώπης. Ακόμα και βιομηχανικά προϊόντα μας πηγαίνουν εκεί. Όταν μάλιστα συνδέσαμε το ότι η Ελλάδα, μπαίνοντας με πλήρη ένταξη στην Κοινή Αγορά, θα είναι ο προχωρημένος σταθμός εμπορίου της ΕΟΚ προς τις χώρες της Μέσης Ανατολής κλπ... Το δεύτερο είναι, αν θέλετε, ζήτημα ανάγκης. Σήμερα, το μέγιστο μέρος και των εξαγωγών και των εισαγωγών κατευθύνεται προς ή προέρχεται από τις χώρες της Κοινής Αγοράς. Είμαστε δεμένοι, είτε το θέλομε είτε όχι. Και αν ακόμα δε μας ήταν ευχάριστο δε θα ήταν δυνατό η οικονομία μας να απαγκιστρωθεί απ' αυτό τον εναγκαλισμό.

Συμπέρασμα; Ακόμα και το ελληνικό σαξές στόρι είναι μάλλον παλιά ιστορία. Αλλά δεν είναι μόνο ο Σαμαράς. Κι ο Σύριζα έρχεται δεύτερος (και τρίτος και τέταρτος) στον πολιτικό ρόλο ενός φορέα που "θα είναι σαν αριστερά, αλλά θα είναι δεξιά". Τουλάχιστον ο Ηλιού παίρνει θέση κατά της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ, γιατί δε μας έχει ωφελήσει σε τίποτα. Ενώ η σημερινή ΔΦΑ είναι πίσω κι από αυτό ακόμα...

Κι αφού μάθαμε και τη διαφορά μεταξύ μαρξιστή και κομμουνιστή, μπορούμε να κλείσουμε με μια πολύ εύστοχη ατάκα του Χαρίλαου.

-Εσείς τους αποκαλείτε αναθεωρητές, αναθεωρητική ομάδα. Σε τι συνίσταται αυτή η αναθεώρηση;
-Αυτό είναι γεγονός. Το να τους αποκαλούμε αναθεωρητές δεν είναι βρισιά, ούτε συκοφαντία. Είναι απλώς η ονομασία μιας πραγματικότητας.

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ξέρω και άλλο ένα κόμμα που είχε θέση κατά της ένταξης, και μετά κατά της παραμονής σε ΕΟΚ-ΟΝΕ-ΕΕ και την άλλαξε, να το πω ?

Κώστας

zoot horn rollo είπε...

Νάτος κι ο άλλος του τρίτου δρόμου.

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Ηλιου μια αστικη μυιγα μες το γαλα της εργατικης ταξης ,που την βρωμιζε ΠΑΝΤΑ παρεα με τον αλλο τον χαφιε τον Κυρκο .Ας οψεται η επιβιωση σφοι στα δυσκολα χρονια μετα την ηττα του 49 και μορφωματα σαν την ΕΔΑ και τον συρφετο που μαζεψαμε κι μεσα δεν θα ειχαν ξεμυτησει ποτε απο τον μικροαστικο τενεκε της Ιστοριας ....Και απαλι καλα την βγαλαμε να πεις ...οταν το Πολιτμπιρο γεννουσε μπερλινγκουερ και μαρσε με την σεσουλα ανα τον κοσμο ... και βλεπουμε σημερα την καταντια της εργατικης ταξης τουλαχιστον στην Ευρωπη !
Το κακο ειναι οτι εχουν αφησει σχολη αντικομμουνισμου ολα αυτα τα τρισαθλια υποκειμενα απο τοτε κι αναπαραγουν σαν παπαγαλακια σημερα κατι εξ ισου τρισαθλια υποκειμενα με την βουλα του αριστερου, νοθευοντας και ξεθεμελιωνοντας την ροτα του εργατη και του λαου μας και ξεστρατιζωντας το κινημα απ τον στοχο ..Και το δραμα ειναι οτι σημερα ο Λαος μας δεν εχει και πολλα περιθωρια για περικολωζαμεντε και κουβεντουλες ...


ΥΓ Αθανατος ο μεγαλος Γιοχαν για παντα !

Ανώνυμος είπε...

Την λαε εννοεις; Αυτη απο οταν δημιουργηθηκε υπερ της ΕΕ ηταν.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Μια και τόφερε η κουβέρτα για αναθεωρητές και ένταξη σε εοκ, τσέκαρε και το βιβλίο που συγκεντρώνει κάποιες μελέτες και συνεντεύξεις του Άρη Αλεξάνδρου με τον τίτλο "Έξω απ' τα δόντια" (ύψιλον). Εκεί (νομίζω μάλιστα κατά τη διάρκεια της χούντας), ερωτηθείς ο αξιόλογος λογοτέχνης για το ζήτημα λέει πως θα ήταν ευχής έργον α υποταχθούμε στον ιμπεριαλισμόφού είναι η μοναδική ίσως λύση να ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙ η χώρα η οποία πάντοτε υπέφερε από μια διπλή εξάρτηση, μια υφιστάμενη και μια εν δυνάμει - από τις ΗΠΑ και από την ΕΣΣΔ - το "μήλον της έριδος"... Με την ένταξη στην ΕΕ, ο Αλεξάνδρου πίστευε (και δεν τίθεται ζήτημα ειλικρίνειας) ότι η χώρα θα απέφευγε τα δεσμά των αμερικάνων και τον κίνδυνο των σοβιετικών.

Είναι ενδιαφέρον με ποιούς τρόπους προσλαμβάνουν πρακτικά πολιτικά ζητήματα οι διανοούμενοι και πόσα ποδάρια έχει ο διάβολος της συνείδησης όταν είναι να υποταχτούμε στον ιμπεριαλισμό.

(λέω "διανοούμενοι" γιατί ο χώρος αυτός πάντοτε είχε στις τάξεις του πιο πολλούς διαννοούμενους απ' ότι εργάτες και αυτό ίσως συνετέλεσε και σε όσα ζούμε σήμερα..)

χαιρετίσματα


κομμαντο καλοκαιρινης εντροπιας

kokkino zompi είπε...

καλα τη βγαλλαμε?απο το 56 ως το 1991 το κομμα ηταν οργανωτικα ,ιδεολογικα .και πολιτικα διαλυμμενο .την ευθυνη για αυτην την υποχωρηση του κουμμουνιστικου κινηματος στη χωρα μας δεν την ειχε μονο η ρεβιζιονιστικη κλικα που προκαλεσε 3 διασπασεις 56-68-91 αλλα και οσο πιστα στελεχη στο κκε, δεν εκαναν την παραμικρη κριτικη στη ρεβιζιονιστικη στροφη της σοβιετικης ενωσης μετα το 56.

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Καλε τι λες ?Οργανωτικα ιδεολογικα και πολιτικα διαλυμενο ? Και ολοι εμεις που οργανωθηκαμε και που παλευαμε ? Που ατσαλωθηκαμε - οσοι απο εμας- για να αντεξουμε στα μετα του 91 τσακισματα και να κρατησουμε το κομμα ? Με θεους και διαβολους παλεψε το κομμα αυτο επι 40 χρονια και οταν λεω "φτηνα την βγαλαμε " εννοω για τον λαο μας, οτι δεν σκορπισαμε το μαγαζι στους 5 ανεμους οπως εγινε στα Ιταλικα ,Γαλλικα ,Ισπανικα κλπ κ.κομματα να ψαχνεις με το κυαλι σημερα οχι κομμουνιστικη ,αλλα εστω προοδευτικη σκεψη στην Ευρωπη ....Και που σαι μεγαλε ... κοντα στην διαλυση του κομματος θα εξαφανιζονταν και ολα τα λιμα των παρυφων ...κατι αναρχοαριστερατζες και true μπλαμπλαδες και ξερεις γιατι ? ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΕΙΡΑ το λενε ... Γιατι θα σας γλενταγε για πλακα το συστημα σε μια νυχτα μεσα

(Προφανως ησουνα μεσα εσυ και ακουγες τι κριτικη κανανε οι Φλωρακηδες ,οι Αμπατιελοι και οι Λουλεδες στο κομμα σε οτι αφορα για την πορεια της ΕΣΣΔ μετα το 56 ,οι τα διαλυμενα κορμια που βγαιναν απο τα ξερονησια και τις φυλακες και κοιταγαν να μαζεψουν τα κομματια τους .Ρε τι ακουμε !!)

Ανώνυμος είπε...

@ Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα

Εκτός θέματος με αφορμή άλλη σου δημοσίευση αλλού:

Η διαλεκτική λογική δεν αντιτίθεται ―ή καλύτερα και σωστότερα― δεν καταργεί την τυπική λογική· τη συμπληρώνει, τη διορθώνει όπου χρειάζεται και την επεκτείνει/αναπτύσσει δημιουργικά κάτι που σε πολλά σημεία είχε αρχίσει να γίνεται προτού εμφανιστεί ο μαρξισμός.

Παρατηρητικός

kokkino zompi είπε...

οι χιαλιαδες διαγραμμενοι το 56 στις ανατολικες χωρες επειδη δεν υιοθετησαν τιςαποψεις της 6ης ολομελειας και η δυαλυση των κομματικων βασεων το 58 με την εισχωρηση στην Ε.Δ.Α τ ηταν οργανωτικη υγεια ?οι θεσεις του 8 συνεδριου για συμμαχια με την ριζοσπαστικη εθνικη αστικη ταξη για εθνικη ανεξαρτησια βρισκονταν σε σωστη ιδεολογικη κατευθυνση¨? η κοινη εκλογικη καθοδος το 74 με το κκε εσωτερικου και ΗΛΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ η συνεργασια με την εαρ το 87 ηταν ευστοχες πολιτικα?ΤΟ ΟΤΙ δεν γιναμε ιταλια και γαλλια οφειλεται στην τριχρονη εποποια του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ καθως στα αλλα κκ η ρεβιζιονιστικη στροφη ειχε αρχισει απο το 1943 .βλ"" τη στροφη του σαλερνο" οπως εμεινε γνωστη η αλλαγη πολιτικη πλευσης του κκ στην ιταλια.για γαλλια ακομα νωριτερα.η ανασυγκροτηση εγινε το 91 ειτε το θελουμε ειτε οχι

Ανώνυμος είπε...

χμ...
ζομπι,
το ότι ο ρεβιζιονισμος εδω δεν άλλαξε μορφή, οπως σε Ιταλία, Γαλλία, οφείλεται μάλλον στο οτι ο Συνασπισμος δεν κατάφερε να γινει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ το 91-93.
Μην μπερδεύεσαι. τα στελέχη του περισσού τα ειχαν βρει μια χαρά με τους νταβατζήδες-καναλάρχες και ειχαν αποδεχτει ακομη και την ΕΕ, χτυπούσαν τις απεργίες κτλ... αλλα το ΠΑΣΟΚ δεν ειχε εξαντλήσει ακομη τη δυναμική του. Σε Ιταλία - Γαλλία, τα αντιστοιχα ρεβιζιονιστικα κομματα διαλύθηκαν σε συγκυβερνήσεις διαχειριστικές με αντίστοιχους πασοκους. Εκαναν ήδη χρονια κουμάντα σε δήμους και περιφέρειες. Ηταν δηλαδή ενσωματωμένοι στην αστική εξουσία.

μην μπερδεύεσαι με το γεγονός ότι η ηγεσία του Περισσού αλλάζει την ερμηνεια της ιστορίας που εχει για το παρελθόν, αυτο το κανει ΣΚΟΠΙΜΑ, για να συνεχισει να παρουσιάζεται στο κοσμο της "αριστερή" φωνή. Σε αυτή τη συγκυρία, που φέρερται ως άκρα - αριστερή αντιπολίτευση -πάντα συστημική βέβαια- , καταφέρνει να πειθει αρκετούς.

Ο ΔΣΕ ήταν ήδη μια πολύ παλιλά αναμνηση το 91.

el quinto

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Κόκκινο ζόμπι, ψυχραιμία!
Μην ανακατεύεις άσχετα πράγματα και μην παρασύρεσαι από εντυπώσεις.
Οι "χιλιάδες διαγραμμένοι", ασφαλώς όχι όλοι, μείνανε διαγραμμένοι και πολλοί βρεθήκανε στο ..Πασόκ, το αυθεντικό και τις απομιμήσεις του! Κακά τα ψέμματα, το Κόμμα το ανασυγκροτήσανε αυτοί, που μείνανε. Και, εντάξει, άλλοι μείνανε κατά τύχη κι άλλοι από ισχυρή και συγκροτημένη άποψη, έτσι είναι η ζωή, o πραγματικός κόσμος, κι έτσι γράφεται η Iστορία. Ασφαλώς ήταν λάθη όλα αυτά, που αναφέρεις, αλλά να ξέρεις ότι τα λάθη δε διορθώνονται με απότομες στραβοτιμονιές, που συνήθως μπατάρουνε τη βάρκα από την ανάποδη μεριά, κι έχουν το ίδιο αποτέλεσμα με τα λάθη, που θέλουν, αν θέλουν, να διορθώσουν, .... Και λέω "αν θέλουν", γιατί συχνά (και όχι πάντα...) η παραίτηση παίρνει τη μορφή "ηρωϊκής εξόδου", συνήθως από τα "αριστερά", για να φαντάζει ένδοξη, ενώ δεν πρόκειται περί αυτού, αλλά προκειται για κάτι άλλο, πολύ πιο συνηθισμένο για ένα κίνημα, που αντιμετωπίζει ήττες και κατατρεγμό ...
Κι αυτό, χωρίς να βάζουμε στο ίδιο καζάνι τον κάθε αγωνιστή, που μπορεί να βρέθηκε εκτός κόμματος για x-λόγους, με κορυφαίο παράδειγμα τον Γ.Γ. του, Ν. Ζαχαριάδη, που ήταν εμβληματικό πρόσωπο και κατά τη γνώμη μου, δεν είχε άλλη επιλογή, τότε, το '56, από την υπεράσπιση της άποψής του.
Εχω πολλές φορές πει ότι το ΚΚΕ, και μάλλον και για τους ιστορικούς λόγους που αναφέρεις, ΔΣΕ + μια μακρόχρονη σκληρή αγωνιστική πορεία, συσπειρώνει το πιο αντικονφορμιστικό, ασυνθηκολόγητο και μαχητικό τμήμα του ελληνικού Λαού και της εργ. τάξης. Μόνο σε αυτή την βάση μπορούμε να κατανοήσουμε και να αξιολογήσουμε την διαδρομή του. Αλλιώς, θα καταλήξουμε ότι πριν το '91 δεν έπρεπε να υπάρχει ΚΚΕ, και το '91 να μας το ρίξει από τον ουρανό ο θεός η, ξερωγώ, ο Στάλιν!

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

(συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιό μου)
...και ...κλασσικό γέννημα του κανόνα των "χιλιάδων διαγραμμένων" ο ...κουϊντος, που, πριν προκάνω ν' αποσώσω το λόγο μου, πρόλαβε ήδη να με επιβεβαιώσει!

Σκεπ είπε...

Kυρ Πεμπτε
απο τις συνομοσιολογιες τρεφεσαι. Η ιστορικη κινηση δεν σε βολευει και βλεπεις κινησεις πρακτορων. Κατα τα αλλα δεν λες τιποτα.

υ.γ. Δεν εδωσε το οκ στον Καστρο να ριξει ατομικη βομβα και να θριαμβευσει στην παλη των ταξεων. Πρακτορας ητανε αφου.

Καλη ανταμωση στα πρακτορεια.

Σκεπ είπε...

Χρονια πολλα και η Παναγια μαζι μας.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εντάξει, αφού επέστρεψε κι ο Κομμάντο, πρακτικά έχει κλείσει ο κύκλος του μπλοκ. Οριακή στιγμή στην πορεία του.

Δε διαφωνώ με την παρατήρησή σου, παρατηρητικέ. Ίσως να μην είναι πολύ καλή η διατύπωσή μου και να οδηγείται σε άλλο συμπέρασμα ο αναγνώστης.

Για τον αθάνατο Γιόχαν, λογικά θα αναδημοσιεύσω αύριο το κείμενο που γράφτηκε για το Ατέχνως.

Ανώνυμος είπε...

Άλλο πράγμα θέσεις και ιστορικές εκτιμήσεις και άλλο πράγμα τί εκφράζει ένα Κόμμα για τη μάζα των οπαδών και των μελών του.
Το ΚΚΕ στη μακρά ιστορία του άλλαξε πολιτικές θέσεις και ακολούθησε διαφορετικές πρακτικές , γεγονός που τροφοδοτούσε και "δεξιές" ή "αριστερές¨διασπάσεις και αποχωρήσεις από τις γραμμές του, εν τούτοις για την πλειοψηφία του λαού , για την πλειοψηφία των αριστερών αγωνιστών (ας τους πούμε έτσι, όσο ασαφής και αν είναι ό όρος), ακόμη και για τους αστούς αυτό ήταν το Κόμμα που συνδεόταν με την προοπτική του κομμουνισμού που καλώς ή κακώς είχε και τη σφραγίδα του σοβιετικού προτύπου. Προφανώς και στη διαδρομή του το ΚΚΕ έκανε δεξιά και αριστερά ζιγκ-ζαγκ επηρεασμένο από εγχώριες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις και από τις διεθνείς κυρίαρχες επιλογές, όμως ουδέποτε έγινε μια εφ' όλης της ύλης ή ολοκληρωτική ενσωμάτωση του στο αστικό πολιτικό σύστημα, ποτέ δεν έγινε ένα απλό αστικό κόμμα ακριβώς γιατί η κοινωνική δυναμική της βάσης του ήταν διαφορετική από αυτή των οπαδών των αστικών δυνάμεων και πάντοτε η ιστορία του τροφοδοτούσε αντιστάσεις (λιγότερες ή περισσότερες) σε μέλη, οπαδούς και στελέχη του στην υιοθέτηση ρεφορμιστικών θέσεων, γι΄αυτό και μετά το 1991 αυτή η "αντίσταση" ή "αναγέννηση" είναι και πιο εμφανής, χωρίς κατά τη γνώμη μου να πρέπει να μηδενίζουμε συλλήβδην το ρόλο του Κόμματος στο διάστημα 1956-1991 παρά τα προβλήματα ¨δεξιάς γραμμής" που συχνά κυριαρχούσαν.
Τελος, το ΚΚΕ επιβιώνει και παραμένει ο κυριος φορέας κομμουνιστικής πολιτικής όχι μόνο λόγω των δεσμών του με το οργανωμένο εργατικό κίνημα, αλλά και λόγω της ιστορίας του και εδώ δεν είναι μόνο ο αγώνας του ΔΣΕ, γιατι αυτός δεν προέκυψε από παρθενογένεση, αλλά είναι μια μακρά αλυσίδα αγώνων με πλέον εμβληματικές κατ' εμέ το Μάη του 1936 και τον αγώνα κατά του Μεταξά, το έπος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, την ηρωϊκή του συνέχεια με τον ΔΣΕ, τις αντίξοες συνθήκες παράνομης δράσης των αγωνιστών και των πολιτικών κρατουμένων στις δεκαετίες του 1950-60 (τις αντίξοες συνθήκες με άλλο ίσως τρόπο αντίστασης στο ρεβιζιονισμό των συντρόφων που βρίσκονταν στην υπερορία), τον αντιδικτατορικό αγώνα, την πάλη για την οργάνωση των εργατικών αγώνων και των σωματείων στη δεκαετία του 1970, τον αγώνα εναντια στην πασοκική ενσωμάτωση με ορόσημο τη στάση της ΕΣΑΚ στο πραξικόπημα της ΓΣΕΕ στα 1985, την πάλη κατά της νέας αναθεωρητικής ομάδας (τόσο συριζίτικης, όσο και ναρίτικης κοπής) μετά το 1985, τους αγώνες μετά το 1991 στο αγροτικό, μαθητικό, εργατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα με ορόσημο το διάστημα 1997-99, όταν σχεδόν το σύνολο της αυτοπροσδιοριζόμενης ως αριστερας ή αναρχίας είχε στοιχηθεί πλήρως πίσω από τον ευρωενωσίτικο και νατοϊκό ιμπεριαλισμό.
Για μένα αυτό είναι προπάντων το ΚΚΕ, όπως το έχω βιώσει είτε προσωπικά είτε σαν οικογενειακή παρακαταθήκη, και όχι ο τάδε ή ο δείνα γραμματέας , η μία ή ή άλλη πολιτική εκτίμηση χωρίς φυσικά να παραγνωρίζω τη σημασία της δράσης με συγκεκριμένες θέσεις και αρχές.
Κνιτάκος 1998

kokkino zompi είπε...

Σεχταρ.χαλαρωσε .Σου παρεθεσα μια σειρα απο τεκμηρια για την πορεια των χρονων 56-91 και λες οτι μιλαω για ασχετα πραγματα αντιθετα εσυ που εχεις σχετικοποιησει την αληθεια απαντας με στυλ"ελα μωρε αυτα γινονται"Το θεμα ειναι να μην ξαναγινουν και για αυτο χρειαζειται κριτικη και αυτοκριτικη σκεψη στο συλλογικο καθοδηγητη που ειναι το κομμα ως συνολο.προφανως και εκ του πρακτεου φερουν ευθυνη καποια ιστορικα στελεχη του κομματος που συγχρωτιστικαν επι δεκαετιες με αυτο το ρεβιζιονιστικο οχετο.οι εξοριστοι ζαχαριαδικοι που αναφερεις οτι ενσωματωθηκαν στο πασοκ αμα τη επιστροφη τους, να σε πληροφορησω οτι οι περισσοτεροι αφησαν τα κοκκαλακια τους στην εξορια κ εμειναν πιστοι στο κομμα παρα τισ διωξεις τους.υ.γαν θες παντως μπορεις να εισαι κ με το ζαχαριαδη κ με το λουλε οπως λες αλλα αυτο συνιστα πολιτκη υποκρισια

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Eνα Ιστορικο κομμα που απο τα εκατο χρονια ζωης και δρασης του τα μισα και παραπανω τα εχει περασει ,οχι απλα στην παρανομια ,αλλα σε σκληρο κυνηγι και κνουτο , σε παλη με τη φωτια και το σιδερο ειναι ευκολο για τον καθε ενα να κανει κρισεις και να βγαζει περισπουδαστα συμπερασματα απο την θαλπωρη του καναπε του και με ενα ζεστο τσαγακι διπλα του . Το να μηδενιζουμε επισης μια πορεια 50 χρονων απλα κρινοντας καποιες αποφασεις ειναι ακομα ευκολοτερο για τον ακαπνο .Ομως σ αυτην την πορεια παρα τα οποια λαθη τακτικης ,που δικιολογουνται για ενα κομμουνιστικο κομμα που του ηρθε "ο ουρανος στο κεφαλι" και δεν ειχε που την κεφαλη κλινε , δεν μπορουν να μηδενισουν μια παραλληλη πορεια προσφορας στον λαο μας ,που καθε αλλο απο τυχαιους λογους εγιναν ,λεγοντας οτι ολα αυτα ηρθαν απο τον βροντο ή να τα απαξιωνουμε εντελως .Οι μεγαλες απεργιες των οικοδομων ,το στησιμο σωματειων στα κατεργα Ναυπηγεια ,η αντιδικτατορικη παλη ,οι κορυφαιοι αγωνες των ναυτεργατων με παγκοσμια διεθνιστικη στηριξη ,ακομα ακομα η αντιιμπεριαλιστικη σταση του λαου μας για ΕΟΚ και ΝΑΤΟ ...ουτε απο το πουθενα ηρθαν ουτε απο την ταξικη παλη ετσι αφεαυτου της ,ουτε απο ενα "διαλυμενο" κομμα που δεν υπηρχε πριν το 91 .Η ταξικη παλη δεν ηταν δυνατον να μην εχει αντανακλαση και στις γραμμες ενος κομματος που παλευε με θεους και δαιμονες .Αυτο αν θες ηταν και που το ατσαλωσε και αντεξε το 91 .ΚΑΝΕΝΑ ΚΚ ΟΠΟΥ ΓΗς ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ,παρτε το χαμπαρι αυτο ...
για αυτο να βουτατε βαθια το μυαλο σημερα στις αποφασεις του και την δραση του !

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Ζόμπι, δε νομίζω να έδωσα εικόνα "τσιτωμένου"....
Κι αφού επιμένεις, απάντησε στην έμμεση ερώτησή μου, στο τέλος του <25 Μαρτίου 2016 - 2:26 μ.μ.>, για να μη χανώμαστε:
Επρεπε να υπάρχει το ΚΚΕ, πριν το '91 ΝΑΙ Η ΟΥ;

kokkino zompi είπε...

σεχταρ.πριν το 91 που με ρωτας επρεπε να υπαρχει ΠΚΚΜΠ.ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ .Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑΞΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΑΣ.ΑΥΤΑ ΣΥΝΤΟΦΙΚΑ ΠΑΝΤΑ