Διαπλεκόμενοι Α.Ε

Η ανία είναι κάπως σχετική έννοια.

Κάποιοι βρίσκουν πχ βαρετές τις ομιλίες του γγ στη βουλή, γιατί δεν (τους) δίνει ωραίες ατάκες, του στιλ "αλητάμπουρα, θα μου ζητήσεις συγνώμη στα τέσσερα", δε λέει κάθε τρεις και λίγο οικουμενική κυβέρνηση, ως φάρμακο για πάσα νόσο, δεν έχει καν το στοιχείο της τραγικής ειρωνείας, που χαρίζει πχ ο Θεοδωράκης, όταν μιλάει εναντίον της διαπλοκής. Άσε που πάει να κάνει σφαιρική ανάλυση... θέλει να τα πει όλα και μας την έχει σπάσει μωρέ -που λέει κι ο Ζαραλίκος στους Απαράδεκτους, (άμα είναι μάγκας, ας τραγουδήσει χέβι μέταλ) στο επεισόδιο όπου ο Σπύρος είχε ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή, για να πάρει πολιτική γραμμή από τον Παπασταύρου.

Για να βαριέσαι κάτι βέβαια, πρέπει να το γνωρίζεις καλά και να μη χρειάζεται να το ξανακούσεις. Σαν τα παιδιά που έχουν μάθει να διαβάζουν, προτού πάνε στο σχολείο (και αυτό θεωρείται μεγάλο παιδαγωγικό λάθος) ή τους σφους στα ιδεολογικά μαθήματα, που γνωρίζουν ήδη τι είναι διαλεκτικός υλισμός. Διαλεκτικός υλισμός είναι... είναι.... Άλλο αν δεν είναι και τόσο εύκολο να το εξηγήσεις και καταλήγεις να το περιγράφεις με χειρονομίες και νεύματα, όπως ο Κωνσταντίνου το προφιτερόλ.

Αλλά είναι ζήτημα πόσοι γνωρίζουν -κι αν ναι, έχουν αφομοιώσει- τις αναλύσεις που σνομπάρουν. Ότι δηλ το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα είναι συνυφασμένο με τη σαπίλα της διαφθοράς και των σκανδάλων. Το οποίο σημαίνει πως δεν τρέφουμε (πλέον) αυταπάτες για κάθαρση στα πλαίσια του συστήματος, αλλά δεν αδιαφορούμε για τις βρομιές που βγαίνουν στην επιφάνεια και τις αξιοποιούμε για να καταδείξουμε τη σαπίλα του κόσμου της εκμετάλλευσης.

Εμείς πάλι από τη δική μας σκοπιά, βρίσκουμε εντελώς βαρετό και προβλέψιμο το κακόγουστο σόου που στήνεται στη βουλή, γιατί έχει χειρότερες ατάκες, αισθητική και περισσότερους σημιτάνθρωπους κι από τους Διαπλεκόμενους Α.Ε., που έπαιζαν παλιά στο Σταρ. Και βασικά απευθύνεται σε μικρά και μεγάλα παιδιά, με νηπιακή πολιτική σκέψη, που θα φάνε αμάσητο σανό και τα σοκολατάκια που κερνούσαν οι νεοδημοκράτες (μας κακομαθαίνεται κύριε Κούλη) για να γιορτάσουν την καλή εμφάνιση του Μητσοτάκη (;) με τη γελοιογραφία του Αρκά.



Που αν είχε χιούμορ δηλ ο γγ, έπρεπε να καταθέσει κι αυτός στα πρακτικά της βουλής το άλμπουμ "ο καλός λύκος" και να πει ότι τέτοιοι υπάρχουν μόνο στα παραμύθια και ότι δεν μπορούμε να βάλουμε τη λυκοσυμμαχία να φυλάει τα πρόβατα. Αν και οι λαοί μόνο τέτοιοι δεν είναι, κι ας τους σερβίρουν τέτοια κακόγουστα σόου, για να έχουν την ψευδαίσθηση πως κυβερνιούνται δημοκρατικά.

Και πώς να μην κερνάνε άλλωστε οι δεξιοί; Ξέρεις τι είναι να έχεις απέναντί σου, ως κυβέρνηση, το Μητσοτάκη με τη Ζίμενς και το Σταύρο με τον Μπόμπολα, και να μην καταφέρνεις να κερδίσεις τις εντυπώσεις, γιατί βγαίνουν στη φόρα τα δικά σου, Κουρής, Χωνί, Παπαγγελόπουλος, κτλ;
Αξία ανεκτίμητη. Ή μάλλον 5,5 δις, με τη λυπητερή να έρχεται πάλι σε εμάς.

Κι αν είναι να μιλήσουμε με παραπολιτικούς όρους, πιο πολύ ενδιαφέρον έχει να σταθούμε στην ανεξήγητη παρουσία στα ορεινά της βουλής του Δημήτρη Διαμαντίδη, που βραβεύεται αύριο από την Ευρωλίγκα. Και να ανοίξουμε μπασκετική κουβέντα για την αξία του, για να κάνω εγώ τον κακό αιρετικό Κουκουέ και να πω ότι είναι υπερτιμημένος, χαϊδεμένο παιδί των ΜΜΕ, από τους μεγαλύτερους γκρινιάρηδες των γηπέδων κι ούτε κατά προσέγγιση στο επίπεδο της ευρωπαϊκής αφρόκρεμας (Γκασόλ, Νοβίτσκι, Πάρκερ), ούτε καν του Σπανούλη, κατά τη γνώμη μου.

Στα υπεροπτικά σνομπ σχόλια για το ΓΓ και το κόμμα, μπορούμε να προσθέσουμε και τα ανόητα χάχανα για την πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ για την ανεργία και το ύψος του επιδόματος (στα 600 ευρώ). Δεν ξέρω αν κάποιοι το βρίσκουν ουτοπικό κι ανεφάρμοστο, αλλά τα 600 ευρώ είναι ακριβώς το 80% των 751 ευρώ που υποσχόταν ο Σύριζα για βασικό μισθό. Κι είναι άκρως διδακτικό κι αποκαλυπτικό να βλέπεις πως από δικούς του υποστηρικτές κυρίως προέρχονται οι καγχασμοί.

Έχουν πάντως και πολύτιμες εφεδρείες, όπως το συντάκτη της ΕφΣυν, που ανακαλύπτει πως η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ ευνοεί απλώς τους βιομήχανους και τη μαύρη εργασία (από τις καλύτερες στιγμές της Οακκε κι ίσως έτσι να αδικώ την τελευταία)! Και το διαδικτυακό υπόνομο που θεωρεί την πρωτοβουλία του δήμου Πατρέων και τη μαραθώνια πορεία ενάντια στην ανεργία, συμβολικό hapenning εφήμερου εντυπωσιασμού!
Κρίμα που δεν είχαν προλάβει άλλες εποχές, να πουν και για τα συμβολικά χάπενινγκ του Λαμπράκη πχ, που δεν οδήγησαν πουθενά.

Το μέλλον μας έχει σίγουρα πολύ δρόμο, τραχύ κι ανηφορικό. Αλλά προσπερνάει όλους αυτούς που δεν επέλεξαν απλά άλλο δρόμο, παρά κουράστηκαν και το ρίχνουν στην αφ 'υψηλού κριτική, για να εξασφαλίσουν πολιτικό άλλοθι.

Σήμερα όλοι στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ για το ασφαλιστικό.
Το Σαββατοκύριακο ξεκινάει η μαραθώνια πορεία κατά της ανεργίας, από την Πάτρα στην Αθήνα. Ενώ στο ενδιάμεσο υπάρχει κι η απεργία στο δημόσιο τομέα, στις 7 Απρίλη.