Αυτό το αβάσταχτο κλισέ "να καθίσουν όλοι μαζί σε ένα τραπέζι και να τα βρούνε", ως φάρμακο για πάσα νόσο, συναγωνίζεται επάξια το άλλο με τη σύσταση μιας τριμελούς επιτροπής από πέντε-έξι άτομα, που έλεγε κι ο Βαμβακούλας. Κι αν απορείς, σφε αναγνώστη, γιατί κάθονται σε τραπέζι κι όχι σε καρέκλες, όπως εμείς, ίσως να είναι πιασμένες και να χρειάζονται μασάζ, όπως έχει πει -και πάλι- ο Βαμβακούλας. Κι αν αγανακτείς που το λογοπαίγνια του κειμένου θυμίζουν επιθεώρηση Σεφερλή, αυτό έχει να κάνει με τη σοβαρότητα και το επίπεδο της συνάντησης των πολιτικών αρχηγών και το Λεβέντη να δίνει τον τόνο, για να ακολουθήσουν από κοντά κι άλλοι λεβέντες, σαν το Σταύρο. Ποιο πολιτικό συμβούλιο και ποια Άμστελ; Δεν είναι δα κι η τριμερής συνάντηση κορυφής Μελισσανίδη-Σαββίδη-Αλαφούζου, που θα αλλάξει ριζικά το ποδόσφαιρο. Στάνταρ... (Άσος) (από διπλό ημίχρονο)
Δεν ξέρω βέβαια πώς προκύπτει η βεβαιότητα πως αφού κάθισαν στο τραπέζι για να τα βρούνε, θα βγει ωφελημένος ο λαός. Αλλά προχτές πρέπει να εκπληρώθηκε ο εθνικός πόθος για εθνική ενότητα και συνεννόηση, με το κοινό ανακοινωθέν. Το οποίο ανησυχεί έντονα για την εθνική καθαρότητα και τον... προσφυγικό κίνδυνο, γιατί ως γνωστόν, οι καθημερινές ροές -sic- εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχέδιο αλλοίωσης του πληθυσμού και του καθαρού φυλετικού μας αίματος. Αλλά ομνύει με εθνική υπερηφάνεια στη μεγάλη ιδέα της ΕΕ με τις περιβόητες αξίες της και το ΝΑΤΟ ως τοποτηρητή, που ήρθε στο Αιγαίο να φυλάει τα Αιγ(αι)οπρόβατα και να διασφαλίσει την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική μας ακεραιότητα από τις ορδές των προσφύγων.
Γιατί αν έχεις εθνική ομοψυχία, όλα βαίνουν εθνικά καλώς για το έθνος των εκμεταλλευτών.
Εκτός από τους γνωστούς εθνικούς μειοδότες Λακεδαιμόνιους, που όρισαν στη ζωή τους να φυλάνε Θερμοπύλες, λείπει από το κοινό ανακοινωθέν κι η υπογραφή του Λεβέντη, που δεν ήθελε απλά εθνική, αλλά οικουμενική ομοψυχία και πάσης Ελλάδος. Και ο οποίος πρέπει να έχει μάθε να λέει τη λέξη "οικουμενική" σε όλες τις γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης της νοηματικής, και να τη γράφει σε κώδικα μορς και με σύννεφα καπνού, ως γιατρικό για κάθε πρόβλημα, από την τριχόπτωση μέχρι την ανεργία. Που σημαίνει πως πρέπει να συμπληρώσουμε τα παραπάνω σοφά αποφθέγματα, καθώς το θέμα είναι να φτιάξουμε μια τριμελή επιτροπή από 5-6 άτομα, για να καθίσουν επιτέλους όλοι μαζί σε ένα τραπέζι να τα βρούνε και να σχηματίσουν μια οικουμενική κυβέρνηση, που να ορκιστεί στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, κοκ.
Εκεί βέβαια θα μπορούσε να του πει ο ΓΓ για τον πατριάρχη της αντεπανάστασης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, που έκλεισε πρόσφατα 85 χρόνια ζωής και του ευχήθηκε -λέει- από μια ιστοσελίδα με πορνογραφικό περιεχόμενο! Λογικό από μια άποψη, αφού... γαμήθηκε το σύμπαν, στα χρόνια του. Και να συζητήσουν για το δίπολο ταξικά-οικουμενικά προβλήματα (με το οποίο μας είχε ζαλίσει τον έρωτα και τη μαρξιστική κατάρτιση η Περεστρόικα) και τη διαλεκτική τους σύνδεση. Αλλά αντί για αυτό, ο Κούτσι έχασε την ψυχραιμία του με το Λεβέντη και φέρεται να του είπε: "Κόφ' το. Δεν τα αφήνεις αυτά ρε Λεβέντη";
Παρόλα αυτά ο Λεβέντης δεν το έκοψε, και θα πει τα ίδια ακριβώς για πολλοστή φορά αύριο στον Χατζηνικολάου, που τον έχει καλεσμένο για τρίτη φορά φέτος, όπου έχει πάρει με τη σειρά σχεδόν όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, ακόμα και τους υποψήφιους αρχηγούς της ΝΔ, εκτός από... (δε θα το μαντέψετε)... το Δημήτρη Κουτσούμπα!
Όσο για το πολιτικό συμβούλιο, το μενού περιείχε πολύ σκληρή διαπραγμάτευση, όχι σαν τις 17 ώρες του Τσίπρα με τους εταίρους, αλλά σχεδόν στη μισή διάρκεια, για να τελειώσει ακριβώς πάνω στα δελτία ειδήσεων. Και αποτύπωσε τις δημοκρατικές, ανθρωπιστικές ευαισθησίες του αστικού, πολιτικού κόσμου με τη θέση για τα κλειστά κέντρα κράτησης, ή όποιο άλλο ψευδώνυμο διάλεξαν, για να τα βαφτίσουν, ή την (καθιερωμένη πια) φράση "παράτυποι μετανάστες". Γιατί δεν είμαστε τίποτα ρατσιστές να κάνουμε λόγο για "λαθρομετανάστες". Τόσο καλά κι αριστερά.
Αλλά τι ανάγκη έχει ο Σύριζα; Σάμπως τον ψηφίζουν τίποτα αριστεροί και νιώθει την ανάγκη να τους ξεγελάσει; Μόνο στα κεντρικά τους όργανα, καλή ώρα όπως σήμερα, συνεχίζουν σαν έθιμο να πετάνε κάτι αριστερό, για να περάσει η ώρα. Και μόνο ο Κατρούγκαλος συνεχίζει να γελοιοποιείται και να δηλώνει κομμουνιστής (σαν την κυβέρνηση αντιεξουσιαστών του ΓΑΠ) γιατί κι αυτός θέλει ένα άλλο κοινωνικό σύστημα. Για τον κομμουνισμό παλεύουμε όλοι σύντροφοι, όπως θα έλεγε κι ο σύντροφος Γιάννος. Κρίμα μόνο που δε ζει πια εκείνος ο Ιταλός κωμικός, για να συμπληρώσει το περίφημο σκετσάκι του. Κάποιος ήταν κομμουνιστής γιατί ψήφισε το τρίτο μνημόνιο...
Κι η πλάκα είναι πως το υποστηρίζει αυτό, ότι είναι δηλαδή κομμουνιστής και δεν έχει προδώσει τη νιότη του, σε μια παρέμβαση που εντοπίζει τη βασική αντίθεση όχι προφανώς στο δίπολο κεφάλαιο-εργασία και άλλα τέτοια ξεπερασμένα, αλλά ανάμεσα στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην Ευρώπη και τις σοσιαλδημοκρατικές. Για τέτοιο κομμουνιστή μιλάμε! Που ακόμα κι έτσι να ήταν δηλ, τι τον κάνει να πιστεύει πως ο Σύριζα εφαρμόζει σοσιαλδημοκρατική πολιτική;
Το σημερινό κείμενο κλείνει με το συμβούλιο των... ποδοσφαιρικών αρχηγών, που μπορεί να ήταν και πιο ουσιαστικό από το πολιτικό συμβούλιο, και ας μην αλλάζει τίποτα, ούτε καν τα κόζια στην ΕΠΟ. Η οποία έχει το δικό της καημό για τη ματαίωση του Κυπέλλου, με μια αντιφατική απόφαση της κυβέρνησης, που εφαρμόζει τη λογική "πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι", αλλά καταφέρνει συνάμα να είναι σαν ασπιρίνη, για να γιατρέψουμε μια περίπτωση καρκίνου.
Στην πλευρά που θίγεται από την απόφαση είναι κι ο πρωταθλητής Ολυμπιακός. Που -για να συνεχίσουμε και μια προηγούμενη ποδοσφαιρική συζήτηση- αν η κυριαρχία του οφείλεται στο λιμάνι του Πειραιά και την πρωτοκαθεδρία του εφοπλιστικού κεφαλαίου στην Ελλάδα, παράλληλα είναι εξίσου εύλογη κι η διείσδυση στις γραμμές των οργανωμένων οπαδών του, χρυσαυγιτών, που είναι τα έμμισθα μαντρόσκυλα των εφοπλιστών. (Εξ ου και το δόγμα no politica αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που ήταν Ολυμπιακός, σε αντίθεση με τη μεταστροφή των βάζελων προς την μπαχαλαναρχία, μετά από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου).
Φαντάσου λοιπόν, σφε αναγνώστη, την εσωτερική αντίφαση και το δράμα αυτών των φασισταριών, που βλέπουν το αφεντικό τους να προσέχει την καλή έξωθεν εικόνα του, με την ΠΑΕ να μοιράζει τρόφιμα στους πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά. Να μη σου τύχει...
Δείτε κι αυτό το δημοσίευμα για τον ανταγωνισμό Κόσκο-Μαρινάκη με φόντο το λιμάνι, που μπορεί να εξελιχτεί σε συνεργασία.
Σε κάθε περίπτωση, ο θεός να μας φυλάει (που θα έλεγε κι ο θρησκόληπτος Άγγελος Αναστασιάδης) από την ένταση του επιχειρηματικού μπρα ντε φερ και του πολέμου συμφερόντων στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και για να μην παρεξηγηθεί ο ρα, που είναι γνωστό... αγγελόσκυλο, το θρησκόληπτος πάει πιο πολύ σε εκείνη τη φράση από τις γραφές που λέει: μην επικαλείσαι το όνομά μου επί ματαίω.
Δεν ξέρω βέβαια πώς προκύπτει η βεβαιότητα πως αφού κάθισαν στο τραπέζι για να τα βρούνε, θα βγει ωφελημένος ο λαός. Αλλά προχτές πρέπει να εκπληρώθηκε ο εθνικός πόθος για εθνική ενότητα και συνεννόηση, με το κοινό ανακοινωθέν. Το οποίο ανησυχεί έντονα για την εθνική καθαρότητα και τον... προσφυγικό κίνδυνο, γιατί ως γνωστόν, οι καθημερινές ροές -sic- εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχέδιο αλλοίωσης του πληθυσμού και του καθαρού φυλετικού μας αίματος. Αλλά ομνύει με εθνική υπερηφάνεια στη μεγάλη ιδέα της ΕΕ με τις περιβόητες αξίες της και το ΝΑΤΟ ως τοποτηρητή, που ήρθε στο Αιγαίο να φυλάει τα Αιγ(αι)οπρόβατα και να διασφαλίσει την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική μας ακεραιότητα από τις ορδές των προσφύγων.
Γιατί αν έχεις εθνική ομοψυχία, όλα βαίνουν εθνικά καλώς για το έθνος των εκμεταλλευτών.
Εκτός από τους γνωστούς εθνικούς μειοδότες Λακεδαιμόνιους, που όρισαν στη ζωή τους να φυλάνε Θερμοπύλες, λείπει από το κοινό ανακοινωθέν κι η υπογραφή του Λεβέντη, που δεν ήθελε απλά εθνική, αλλά οικουμενική ομοψυχία και πάσης Ελλάδος. Και ο οποίος πρέπει να έχει μάθε να λέει τη λέξη "οικουμενική" σε όλες τις γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης της νοηματικής, και να τη γράφει σε κώδικα μορς και με σύννεφα καπνού, ως γιατρικό για κάθε πρόβλημα, από την τριχόπτωση μέχρι την ανεργία. Που σημαίνει πως πρέπει να συμπληρώσουμε τα παραπάνω σοφά αποφθέγματα, καθώς το θέμα είναι να φτιάξουμε μια τριμελή επιτροπή από 5-6 άτομα, για να καθίσουν επιτέλους όλοι μαζί σε ένα τραπέζι να τα βρούνε και να σχηματίσουν μια οικουμενική κυβέρνηση, που να ορκιστεί στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, κοκ.
Εκεί βέβαια θα μπορούσε να του πει ο ΓΓ για τον πατριάρχη της αντεπανάστασης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, που έκλεισε πρόσφατα 85 χρόνια ζωής και του ευχήθηκε -λέει- από μια ιστοσελίδα με πορνογραφικό περιεχόμενο! Λογικό από μια άποψη, αφού... γαμήθηκε το σύμπαν, στα χρόνια του. Και να συζητήσουν για το δίπολο ταξικά-οικουμενικά προβλήματα (με το οποίο μας είχε ζαλίσει τον έρωτα και τη μαρξιστική κατάρτιση η Περεστρόικα) και τη διαλεκτική τους σύνδεση. Αλλά αντί για αυτό, ο Κούτσι έχασε την ψυχραιμία του με το Λεβέντη και φέρεται να του είπε: "Κόφ' το. Δεν τα αφήνεις αυτά ρε Λεβέντη";
Παρόλα αυτά ο Λεβέντης δεν το έκοψε, και θα πει τα ίδια ακριβώς για πολλοστή φορά αύριο στον Χατζηνικολάου, που τον έχει καλεσμένο για τρίτη φορά φέτος, όπου έχει πάρει με τη σειρά σχεδόν όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, ακόμα και τους υποψήφιους αρχηγούς της ΝΔ, εκτός από... (δε θα το μαντέψετε)... το Δημήτρη Κουτσούμπα!
Όσο για το πολιτικό συμβούλιο, το μενού περιείχε πολύ σκληρή διαπραγμάτευση, όχι σαν τις 17 ώρες του Τσίπρα με τους εταίρους, αλλά σχεδόν στη μισή διάρκεια, για να τελειώσει ακριβώς πάνω στα δελτία ειδήσεων. Και αποτύπωσε τις δημοκρατικές, ανθρωπιστικές ευαισθησίες του αστικού, πολιτικού κόσμου με τη θέση για τα κλειστά κέντρα κράτησης, ή όποιο άλλο ψευδώνυμο διάλεξαν, για να τα βαφτίσουν, ή την (καθιερωμένη πια) φράση "παράτυποι μετανάστες". Γιατί δεν είμαστε τίποτα ρατσιστές να κάνουμε λόγο για "λαθρομετανάστες". Τόσο καλά κι αριστερά.
Αλλά τι ανάγκη έχει ο Σύριζα; Σάμπως τον ψηφίζουν τίποτα αριστεροί και νιώθει την ανάγκη να τους ξεγελάσει; Μόνο στα κεντρικά τους όργανα, καλή ώρα όπως σήμερα, συνεχίζουν σαν έθιμο να πετάνε κάτι αριστερό, για να περάσει η ώρα. Και μόνο ο Κατρούγκαλος συνεχίζει να γελοιοποιείται και να δηλώνει κομμουνιστής (σαν την κυβέρνηση αντιεξουσιαστών του ΓΑΠ) γιατί κι αυτός θέλει ένα άλλο κοινωνικό σύστημα. Για τον κομμουνισμό παλεύουμε όλοι σύντροφοι, όπως θα έλεγε κι ο σύντροφος Γιάννος. Κρίμα μόνο που δε ζει πια εκείνος ο Ιταλός κωμικός, για να συμπληρώσει το περίφημο σκετσάκι του. Κάποιος ήταν κομμουνιστής γιατί ψήφισε το τρίτο μνημόνιο...
Κι η πλάκα είναι πως το υποστηρίζει αυτό, ότι είναι δηλαδή κομμουνιστής και δεν έχει προδώσει τη νιότη του, σε μια παρέμβαση που εντοπίζει τη βασική αντίθεση όχι προφανώς στο δίπολο κεφάλαιο-εργασία και άλλα τέτοια ξεπερασμένα, αλλά ανάμεσα στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην Ευρώπη και τις σοσιαλδημοκρατικές. Για τέτοιο κομμουνιστή μιλάμε! Που ακόμα κι έτσι να ήταν δηλ, τι τον κάνει να πιστεύει πως ο Σύριζα εφαρμόζει σοσιαλδημοκρατική πολιτική;
Το σημερινό κείμενο κλείνει με το συμβούλιο των... ποδοσφαιρικών αρχηγών, που μπορεί να ήταν και πιο ουσιαστικό από το πολιτικό συμβούλιο, και ας μην αλλάζει τίποτα, ούτε καν τα κόζια στην ΕΠΟ. Η οποία έχει το δικό της καημό για τη ματαίωση του Κυπέλλου, με μια αντιφατική απόφαση της κυβέρνησης, που εφαρμόζει τη λογική "πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι", αλλά καταφέρνει συνάμα να είναι σαν ασπιρίνη, για να γιατρέψουμε μια περίπτωση καρκίνου.
Στην πλευρά που θίγεται από την απόφαση είναι κι ο πρωταθλητής Ολυμπιακός. Που -για να συνεχίσουμε και μια προηγούμενη ποδοσφαιρική συζήτηση- αν η κυριαρχία του οφείλεται στο λιμάνι του Πειραιά και την πρωτοκαθεδρία του εφοπλιστικού κεφαλαίου στην Ελλάδα, παράλληλα είναι εξίσου εύλογη κι η διείσδυση στις γραμμές των οργανωμένων οπαδών του, χρυσαυγιτών, που είναι τα έμμισθα μαντρόσκυλα των εφοπλιστών. (Εξ ου και το δόγμα no politica αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που ήταν Ολυμπιακός, σε αντίθεση με τη μεταστροφή των βάζελων προς την μπαχαλαναρχία, μετά από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου).
Φαντάσου λοιπόν, σφε αναγνώστη, την εσωτερική αντίφαση και το δράμα αυτών των φασισταριών, που βλέπουν το αφεντικό τους να προσέχει την καλή έξωθεν εικόνα του, με την ΠΑΕ να μοιράζει τρόφιμα στους πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά. Να μη σου τύχει...
Δείτε κι αυτό το δημοσίευμα για τον ανταγωνισμό Κόσκο-Μαρινάκη με φόντο το λιμάνι, που μπορεί να εξελιχτεί σε συνεργασία.
Σε κάθε περίπτωση, ο θεός να μας φυλάει (που θα έλεγε κι ο θρησκόληπτος Άγγελος Αναστασιάδης) από την ένταση του επιχειρηματικού μπρα ντε φερ και του πολέμου συμφερόντων στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και για να μην παρεξηγηθεί ο ρα, που είναι γνωστό... αγγελόσκυλο, το θρησκόληπτος πάει πιο πολύ σε εκείνη τη φράση από τις γραφές που λέει: μην επικαλείσαι το όνομά μου επί ματαίω.
5 σχόλια:
Δύο πράγματα για το συμβούλιο.
Πρώτον, πράξαμε άψογα που πήγαμε, τους δώσαμε γραπτώς τις θέσεις μας και φύγαμε. Ούτε άσκοπες αντιπαραθέσεις που θα μπορούσαν να παρεξηγηθούν, ούτε αποχή που θα τάιζε το επικοινωνιακό τέχνασμα των δύο άκρων.
Δεύτερον, η Χρυσή Αυγή μπορεί να έλειπε, αλλά οι θέσεις της ακούστηκαν από όλους πλην Λακεδαιμονίων. Δεξιοφασίστες, κεντροφασίστες και αριστεροφασίστες ομοψύχησαν και επίσημα, με τον φουκαρά τον Λεβέντη να λέει το προφανές: αφού όλοι το ίδιο θέλουμε, ρε παιδιά.
Τρίτον, γιατί τα περίεργα αθροίσματα αρέσουν στην ΚΕ του μπλογκ, είναι εξαιρετικά σημαντικό (και μου αρέσει τρελά), το επιχείρημά μας. Δεν είναι ότι εμείς δεν θέλουμε τους πρόσφυγες, άλλστε με το δικό μας σύστημα δεν θα υπήρχε καν πρόβλημα, βλέπε τους δικούς μας πολιτικούς πρόσφυγες του 1949· είναι ότι αυτοί δεν θέλουν να μείνουν. Άρα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να φύγουν και να πάνε εκεί που θέλουν, πράγμα που υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν (έτσι μας μεγάλωσαν) οι ελευθερίες της ΕΕ και η εφαρμοστική των ελευθεριών συνθήκη Σένγκεν. Αν μείνουμε στην ΕΕ, τότε οι πρόσφυγες θα μπορούν να φύγουν κατ' εφαρμογή του Μάαστριχτ και της Σένγκεν, όμως ακριβώς κατ' εφαρμογή αυτών δεν μπορούν. Άτοπο. Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να μείνουμε. Επομένως ενότητα στον στόχο και όχι στο πρόβλημα. Διότι, αν ακολουθούσαμε ενότητα στο πρόβλημα, θα γινόμασταν είτε μέρος του προβλήματος (θα είχαμε συμμετάσχει ουσιαστικά στην «εθνική ομοψυχία») είτε θα διαδηλώναμε έξω από τους φράχτες σαν τίποτε μπάχαλα, λες και φταίει ο φράχτης και όχι ο καπιταλισμός (θα βλέπαμε το δέντρο και όχι το δάσος, θα τα χώναμε στην κυβέρνηση της Αυστρίας πχ και όχι στο κεφάλαιο κλπ).
@ Neophyte_commie
Ήταν και η Γεννηματά του ΠΑΣΟΚ που πρότεινε συνεννόηση σε κάτι σαν οικουμενική light με 2% λιπαρά ακόμα και με την συμμετοχή της ΝΔ. Διαφώνησε με τον Λεβέντη ως προς τον timing, τον κατάλληλο χρόνο. Δηλαδ ο Λεβέντης δεν είναι ο μόνος σε αυτή την προσπάθεια. Άρα πιθανόν να το ξαναφέρουν ως θέμα σε μία - διόλου απίθανη - μελλοντική σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, ή όπου αλλούν νομίζουν.
@Μπρεζνιεφικό απολίθωμα
Thanks για τα καλά σου λόγια σε προηγούμενη ανάρτηση. Δεν μπορώ να τους πάρω στα σοβαρά Μπρεζνιεφικέ και τρολλάρω λιγάκι την επικαιρότητα. Αν καμία φορά ξεφεύγω από την ανάρτηση, το γράφεις και σταματώ.
Αν το δίπολο είναι φιλελευθερισμός - κενσϋανισμός τότε ο Ρούσβελτ ήταν από τους μεγαλύτερους σοσιαλιστές - κομμουνιστές all over the world! Ποιος Λενιν; Ποια ΕΣΣΔ; Ποιος Στάλιν; Ποια Amstel; Ο "κόκκινος" Ρούσβελτ!
Ξανά μανά ραντεβού αύριο στην..Τατιάνα
Ο 4:14
Ο Μαρξ εξέδωσε το μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος.
O Κατρούγκαλος -που δηλώνει κομμουνιστής-, εξέδωσε το ασφαλιστικό μανιφέστο! (αντιγραφή από σχόλιο στο youtube)
Ξανά μανά ραντεβού αύριο στην..Τατιάνα
Ο 4:14
Συγνώμη για το άσχετο της ανάρτησης αλλά δεν άντεξα.
Αυτος ο γελοίος τυπος ρην άκουσε στερεοφωνικά απο την πρωτοδευτερη φορα αριστερά αλλα το να λασπολογει στο μισο αρθρο του εναντιον του ΚΚΕ δεν το ξεχασε.
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23669:delastik-mpourda&catid=81:kivernisi&Itemid=198
ratm
Ο 4:14, η Γεννηματά το λέει εδώ και καιρό. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αν τώρα η σαρανταοκτάωρη αποδειχθεί τοσο επιτυχημένη όσο η εικοσιτετράωρη της 4/2, δεν έχουν άλλη επιλογή από τη συγκυβέρνηση, προκειμένου να ψηφισθούν και να εφαρμοσθούν τα μέτρα. Σε αυτήν την περίπτωση, η άρνηση του Μητσοτάκη μπορεί να είναι διαπραγματευτικό χαρτί («ή θα είμαι εγώ επικεφαλής της συγκυβέρνησης, ή θα σ' αφήσω μόνο σου να τρέχεις»).
Δημοσίευση σχολίου