Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Η δική μας φωνή

Κάποτε συζητούσαμε με ένα συναγωνιστή για τη μαγική αίσθηση που του προσφέρει το κέντρο της θεσσαλονίκης, όταν βγαίνει από το σπίτι μια βόλτα και όλοι οι φίλοι του είναι σε ακτίνα μόλις δέκα λεπτών. Αυτός βέβαια ήταν λίγο μούρη στο φοιτητικό κίνημα κι αν έπρεπε να χαιρετήσω εγώ όσους γνωστούς το σταματούσαν στο δρόμο, νομίζω πως θα με έπιανε αγοραφοβία και δε θα έβγαινα πολύ από το σπίτι. Άσε που αυτός είναι ο λόγος που μας κοροϊδεύουν οι χαμουτζήδες πως κατά βάση είμαστε ένα μικρό (γαλατικό) χωριό, όπου όλα απέχουν μεταξύ τους δέκα λεπτά (το πολύ). Γιατί αν δε φας τη μέρα στο δρόμο για να φτάσεις στον προορισμό σου, πώς να νιώσεις ικανοποίηση για την ιθάκη;

Χτες πάντως είχα κι εγώ περίπου την ίδια αίσθηση, με ένα σωρό καλούς φίλους και συντρόφους από κάθε ελληνική γωνιά, όλους μαζί χαμένους μες στο πλήθος, όπως το σήμα στα κινητά τους, για τις δύσκολες αλλά απαραίτητες συνενοήσεις. Κι εσύ να τρέχεις να τους βρεις, σα σε κυνήγι κρυμμένου θησαυρού, από μπλοκ σε μπλοκ κι από προσυγκέντρωση σε προσυγκέντρωση, για να πάρεις μια γεύση απ’ όλες, να δεις στα μάτια τους την χαρά να διώχνει την κούραση από το νυχτερινό ταξίδι –που για κάποιους νησιώτες ειδικά πρέπει να ήταν γολγοθάς.

Να δεις τους κρητικούς, που τους υποδέχτηκαν στον πειραιά οι ναυτεργάτες κι έκαναν βόλτες στο μοναστηράκι από τα χαράματα, για να περάσει η ώρα. Τους οικοδόμους στην κάνιγγος, που είχαν από τις πιο μαζικές παρουσίες των τελευταίων χρόνων. Τους πατρινούς στο μεταξουργείο με επικεφαλής τον πελετίδη, που στήριξε το παμε με ένα συμβολικό ποσό από το μισθό του δημάρχου. Τους φοιτητές της ιατρικής στην ομόνοια που πρόβαραν ένα περίεργο σύνθημα (ω βρε γκασμάδες, με μια τσάπα κι ένα σφυρί...) και φόρεσαν τις ποδιές τους για ένα θεατρικό δρώμενο με φορεία και τιμοκατάλογο υπηρεσιών. Τους υπόλοιπους φοιτητές (που συνέχισαν με την πανελλαδική σύσκεψη του μας), στα προπύλαια, λίγο κάτω από την πρυτανεία όπου ο γνωστός και μη εξαιρετέος φορτσάκης έβαλε πορτιέρη στην είσοδο, για να ελέγχει ποιος μπαίνει στη σύγκλητο. Τους συνταξιούχους στην κοτζιά με το πανό «εδώ μας κατάντησαν». Και τους θεσσαλονικείς με άλλους ανωτεμπίτες και τις αγωνιστικές ομάδες μαθητών, στο πεδίο του άρεως.

Έφτασαν τελευταίοι όμως και στριμώχτηκαν προς το υπουργείο οικονομικών, όπου δεν έβλεπαν πολλά, κάτι σαν την κάτω πλατεία των αγανακτισμένων –αν και στην αθήνα είναι πολύ σχετικό πού ακριβώς είναι το πάνω και πού το κάτω. Που μας τους θύμισε αμυδρά και ένα κομμάτι από το θεατρικό δρώμενο στην κεντρική σκηνή (είμαι ο γιώργος και έχω ένα παιδί). Κι η πάλαι ποτέ η ψεκασμένη ρέιτσελ που ήρθε στη συγκέντρωση με τους εργάτες από τα τσιμέντα χαλκίδας, με τις φανταχτερές πρασινοκίτρινες στολές. Πάλι καλά βέβαια από μια άποψη, γιατί υπήρχαν άλλα μπλοκ που δεν μπήκανε ποτέ στην πλατεία και έμειναν να τη φαντάζονται.

Το κακό με τις συγκεντρώσεις είναι πως σκορπίζει ο κόσμος εδώ κι εκεί (άλλος να φάει κάτι κι άλλος να βρει φίλους ή μέρος να ξαποστάσει) κι αραιώνουν οι γραμμές, έτσι που δεν μπορείς να υπολογίσεις πολύ καλά το συγκεντρωμένο πλήθος. Και μόνο όταν δεις τη διαδήλωση να ξεδιπλώνεται σε πλήρη έκταση, μπορείς εκτιμήσεις καλύτερα το μέγεθός της. Αυτό όμως ήταν πρακτικά αδύνατο για ένα μόνο ζευγάρι μάτια, καθώς ο κύριος όγκος των προσυγκεντρώσεων έσπασε σε τρία κομμάτια από ακαδημίας, σταδίου και πανεπιστημίου –χώρια όσοι έρχονταν από ερμού, ευαγγελισμό και τους στύλους του ολυμπίου διός, περικυκλώνοντας πανταχόθεν την πλατεία. Κι αν ισχύει το γράφημα του σημερινού ριζοσπάστη, αλλά κι η εκτίμηση του παμε για εξαψήφιο νούμερο (ως και η αστυνομία δίνει ογδόντα χιλιάδες) μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια των τελευταίων πολλών χρόνων.


Τι άλλο έπιασαν οι κεραίες της κε του μπλοκ; Την κουβέντα των σφων για τη «λευκή νύχτα» (με ανοιχτά μαγαζιά) που διοργανώνει η συριζαία δήμαρχος λιβαδειάς, με συμμετοχή λαφαζάνη (όχι του παναγιώτη, αλλά της όλγας, από το «αριστερό ρεύμα μοντέλων»). Έναν πλανόδιο πωλητή, που μπέρδεψε μάλλον τα φωνήεντα και πουλούσε ελληνικές σημαίες, αλλά κατάλαβε γρήγορα πως δεν είχε έρθει στην πλατεία των αγανακτισμένων κι έφυγε –εκτός κι αν πρόλαβε να πουλήσει καμία στη ρέιτσελ. Την ίδια στιγμή υπήρχε πανό του κκ τουρκίας –πιθανότατα το μόνο κομματικό σε όλη τη συγκέντρωση- ενώ η διεθνιστική νότα συμπληρώθηκε με το μπλοκ της ένωσης εργαζομένων μπαγκλαντές και το σχεδιασμένο αυτοσχεδιασμό του ιταλού σφου που μετέφερε στα ιταλικά το «χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά» φωνάζοντας κάτι σαν sin patrones. Αλλά και με ωραίες παρουσίες, σαν κι αυτή



Από τα υπόλοιπα ξεχώρισα την πανεπιστημίου που έγινε «ο δρόμος της χαράς» για λίγα λεπτά, με την ταυτόχρονη παρουσία της δημοτικής μπάντας της πάτρας, του πανελλήνιου μουσικού συλλόγου και των μαθητών· και το κάλεσμα της γερασιμίδου σε όσους δεν ήρθαν το σάββατο στο σύνταγμα να σκεφτούν ποιοι και γιατί πασχίζουν να τους κρατήσουν μακριά από τέτοιες κινήσεις.

Αυτό το τελευταίο δεν είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί. Τα κανάλια τήρησαν ευλαβικά την ομερτά τους κι εξαφάνισαν με μαγικό τρόπο δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές και τους εκατοντάδες μαζικούς φορείς που συμμετείχαν. Ενώ στο σκάι το δίδυμο λυριτζής-οικονόμου απόρησε καλοκάγαθα γιατί να γίνει χτες το συλλαλητήριο, τη μέρα δηλ που άρχιζε το δεκαήμερο των εκπτώσεων.

Αυτοί, θα μου πεις, είναι οι συνήθεις ύποπτοι, δεν έμειναν όμως μόνοι τους. Βγήκε μετά σεργιάνι και το τουιτερότσουρμο να κόψει και να ράψει στα μέτρα του το συλλαλητήριο, ανάγοντας σε μείζον κριτήριο επαναστατικότητας την απουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων και το αν έκλεισε ή όχι ο σταθμός του μετρό στο σύνταγμα –στη θεσσαλονίκη που δεν έχουμε ακόμα μετρό, πρέπει να βρούμε κάποιο κοινώς αποδεκτό μέτρο. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να θαυμάσει κανείς την αλλεργία του μέσου αγωνισταρά του πληκτρολογίου για το οργανωμένο ταξικό κίνημα που τον ξεπερνά. Και είναι ίσως η μόνη περίσταση που επιτυγχάνεται η περιβόητη ενότητα, ενάντια στους κακούς σεχταριστές που απομονώθηκαν πάλι στο σύνταγμα και σήμερα συνεχίζουν αγωνιστικά για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας –γιατί μπορεί να ξεκίνησαν εκπτώσεις στα μαγαζιά, αλλά όχι και στη δική μας δράση.

Χτες εν τω μεταξύ, παράλληλα με το συλλαλητήριο, ξεκινούσαν διάφορες πολιτικές διαδικασίες ομάδων του εξωκοινοβουλίου (από το πανελλαδικό σώμα του ναρ ως τη συνδιάσκεψη του πίσω μ-λ και άλλα που τα καταγράφει αναλυτικά στο μπλοκ του ο χαρίδημος), υπήρχε μια μικρή κινητοποίηση στην πρυτανεία για τις προκλήσεις του φορτσάκη, ενώ το απόγευμα γινόταν μια αντισυγκέντρωση- αντι...μνημόσυνο της αναρχίας για τους χρυσαυγίτες που δολοφονήθηκαν πέρσι στο νέο ηράκλειο και μία ακόμα συγκέντρωση στα προπύλαια ενάντια στην ισλαμική isis (χωρίς άλλες περιττές αναφορές πχ σε ιμπεριαλιστές και άλλες τέτοιες ξύλινες έννοιες) «για το κομπάνι και την ανθρωπότητα» -που προφανώς είναι ενιαία και αδιαίρετη- χωρίς να υπάρχει κάποια υπογραφή διοργανωτή φορέα.

Έτσι οι μόνες πολιτικές δυνάμεις, πέρα από τους δικούς μας, που συμμετείχαν κάπως στο συλλαλητήριο, πρέπει να ήταν: κάποιοι ναρίτες μετρημένοι στα δάχτυλα, που εφάρμοζαν την απόφαση του σωματείου του σμτ, για δεύτερη φορά στα χρονικά· ενδεχομένως κάποιοι σεκίτες (το μεταφέρω με επιφύλαξη γιατί δεν είδα τις πλακέτες τους που κάνουν μπαμ από χιλιόμετρα) από την ιντρακόμ, τον άγιο σάββα, κτλ· κι ίσως και το ακεπ, που καλούσε με πανό για χτες. Οι υπόλοιποι κινήθηκαν στα γνωστά ενωτικά πλαίσια...

Υστερόγραφο
Με θερμές ευχαριστίες στη.. μάνα που βρήκε το παιδί μες στον χαμό

Γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα..

25 σχόλια:

spiral architect είπε...

Ασφαλίτες όμως είχε κάμποσους.
(as usual ...)

Ρόκυ είπε...

Ξεκινήσαμε από Βικτώρια και κάπου στην Κάνιγγος κολλήσαμε.Κάποιοι έλεγαν ότι όλοι οι δρόμοι ως το Σύνταγμα ήταν γεμάτοι και δε μπορούσαμε να προχωρήσουμε και γω να σκέφτομαι απογοητευμένος ότι στην πρώτη μου πορεία στην Αθήνα δε θα καταφέρω να δω ούτε την ομόνοια.Τελικά φτάσαμε στο Σύνταγμα με αρκετά γοργό βήμα από τη Σταδίου.Σταθήκαμε στο κάτω μέρος της κάτω πλατείας,κοντά στη Φιλελλήνων(νομίζω)για να έχουμε εύκολη πρόσβαση στα λεωφορεία.Έκανα μια βόλτα στην Πανεπιστημίου όπου τα μπλοκ έφταναν πράγματι ως τα προπύλαια.Δεν ξέρω αν αργότερα κατάφεραν να μπουν στην πλατεία

Η δουλειά του προηγούμενο διμήνου ήταν πολύ επιτυχημένη αν κρίνουμε από τη μαζικότητα του συλλαλητήριου,επόμενος-και για να λέμε την αλήθεια και πολύ πιο δύσκολος- στόχος η απεργία στις 27 Νοέμβρη

Neophyte_commie είπε...

Το πάνω και το κάτω στην Αθήνα είναι όντως δύσκολες έννοιες, και ντρέπομαι γιατί είπα σε συναγωνιστή ότι το πεδίο του Άρεως είναι αριστερά εκείνου του δρομάκου που ξεκινά από τη Βικτώρια, ενώ αποδείχθηκε ότι ήταν δεξιά, αλλά αυτό δεν συμβαίνει και με την αστική πολιτική;

Εγώ δεν έκανα βόλτες (άλλωστε μας προειδοποίησε η επικεφαλής του λεωφορείου να μην χαθούμε και με εξαίρεση την τουαλέτα του Γρηγόρη το τηρήσαμε), αλλά αν η Θεσσαλονίκη μόνη της μπούκωσε την Πατησίων, η υπόλοιπη χώρα να μην μπούκωσε την Πανεπιστημίου (που είχε κόσμο όταν εμείς περπατούσαμε τη Σταδίου);

Το τουρκικό ΚΚ ήταν πολύ σημαντικό που παρευρέθη. Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο του συλλαλητηρίου, εντελώς ισάξιο με τις 100.000 κόσμου.

ΥΓ: Το μαγαζί στα Τέμπη πολύ ωραίο, ό,τι πρέπει για καλοκαιρινές μπύρες στο πίσω. Το άδειο σάντουιτς στην Πίτα Παν 2,35!! Ο ήλιος έβγαζε πού και πού μια ακτίνα πίσω από το σύννεφο. Υπάρχει Βασιλίσσης Όλγας στην Αθήνα, αυτό δεν το ήξερα. Κάτι δήθεν στο τραίνο άνοιγαν την πόρτα κάθε φορά που έκλεινε… ναι, η Αθήνα ήταν όπως τη θυμάμαι.

Ανώνυμος είπε...

Έλα παιδιά η αλήθεια είναι αυτή, αντικειμενική και ενωτική

http://www.thepressproject.gr/article/68653/Sfuri-sto-drepani-No-2

mariori

Ανώνυμος είπε...

mariori
Κάτι να πούνε κι ότι να ναι για να καλύψουν την αμηχανία τους και την απογοήτευσή τους.
Με μεγάλη αγωνία περιμένω και τα σχόλια της "αγωνίας του εργάτη".

λαθραναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

.....και πριχού ο αλέκτωρ λαλήσει:
http://ergatikosagwnas.gr/new/ea/index.php/arthra/kendrismata/296-xoris-esena

"Με τα γρανάζια σας σύντροφοι, τα χάσαμε τα κορμιά!........."
"Πείτε και για κάνα....μουαγιέ!"

λαθραναγνώστης

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Λαθρά,
Αρχές της δεκαετίας με τις βάτες είχαμε έναν σύντροφο στην ΚΝΕ, Βενιζέλο τον λέγανε, (δε ζεί πια - έφυγε νωρίς), που δούλευε στον Οδηγητή.
Ο Σήφης λοιπόν ήταν μάνα να δημοσιεύει συνεντεύξεις-μαϊμού με νεολαίους ...από το μυαλό του! Αλλά ήταν πολύ αληθοφανέστερες από την χοντροκομμένη παραμύθα του true-λη.
Αυτοί οι άνθρωποι νοσταλγούν ένα παρελθόν, που έχουμε πια ξεπεράσει. Και μας κάνουν και κόλπα, που τα ξέρουμε. Τι να πείς.
Ο Σήφης πάντως ήτανε διαμάντι παιδί, καμιά σχέση με δαύτους.

dionperd είπε...

Από ότι καταλαβαίνω το συλλαλητήριο ήταν μεγάλο, αν και δεν μπορώ να βγάλω άκρη πραγματικά πόσο μεγάλο ήταν σε σχέση με άλλα στο παρελθόν.

Το ότι το συλλαλητήριο ήταν μεγάλο είναι 100% θετικό γεγονός από όπου και να το πιάσει κανείς.

Επίσης, είναι σίγουρο ότι είναι αποτέλεσμα αρκετής δουλειάς των οργανώσεων βάσης, δηλ. πολλών καλών συντρόφων/συναγωνιστών.

Παρόλα αυτά, παλιά είχαμε μια έκφραση για την "καμπανιακή δουλεια" που δεν πρέπει να κάνουμε!

Το συλλαλητήριο δεν αποτελεί απόδειξη σωστής τακτικής από το ΚΚΕ, και δεν ξεπλένει την ηγεσία του για τη στάση της όλα τα τελευταία χρόνια.

Εκεί που θα μετρηθεί η δουλειά του κόμματος και η τακτική του είναι:

1. στην ανασυγκρότηση του εργατικού-λαϊκού κινήματος με ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες (η κατάσταση είναι χειρότερη από πριν την κρίση)

2. και στο συσχετισμό της ταξικής πάλης (όλα τα μέτρα για το ξεπέρασμα της κρίσης υπέρ κεφαλαίου περνάνε, ο οπορτουνισμός ετοιμάζεται να κυβερνήσει, η αστική τάξη καταφέρνει μέχρι στιγμής να αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό χρησιμοποιώντας ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι κτλ).

Όλα αυτά δεν εξαρτώνται προφανώς από το ΚΚΕ μόνο, αλλά η ευθύνη του καθενός είναι ανάλογη του κόσμου που μπορεί (ή που θα μπορούσε δυνητικά...) να κινητοποιήσει...

Εννοείται ότι με τον τρόπο που λειτουγεί το ΠΑΜΕ, πολιτικά αλλά και οργανωτικά, δίνεται πολύ καλή δικαιολογία στις άλλες δυνάμεις για να μη στηρίξουν το συλλαλητήριο...

Η ευθύνη είναι σε όλες τις πλευρές, αλλά και πάλι η μεγαλύτερη στο ΚΚΕ, που αυτή τη στιγμή έχει το καρπούζι κι έχει και το μαχαίρι...

Τέλος, είναι σαφές ότι όποιος ψήφισε στο σωματείο του την απόφαση που έβαζε μόνο οικονομικά αιτήματα, προφανώς και δεν αντιπροσωπεύεται από την ντουντούκα που έλεγε για "εργάτες χωρίς αφεντικά" και άλλα τέτοια... Αυτό λέγεται ότι κίνημα-κόμμα, οικονομική-πολιτική πάλη κοκ τα έχουμε κάνει έναν αχταρμά...

Που δεν πείθει και δε θα πείθει...

Ανώνυμος είπε...

ΠΕΡΔΙΚΗΣ. Δεν μιλαμε για στηριξει απο αλλες πολιτικες δυναμεις. Αυτο το εργο εχει τελειωσει εδω και 20 χρονια. Η ηγεσια δεν χρειαζεται να ξεπλυθει απο τιποτα. Εσεις τωρα φτιαχτε ενα μετωπο με το ΑΝΤΑΡΙΖΑ να ξεπλυθει ο καπιταλισμος. οσο για τα νευρα που εχετε δεν μας νοιαζει καθολου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Dionysios Perdikis
Νομίζω ότι ξεκινάς με λάθος παραδοχές. Ότι δηλαδή στόχος του συλλαλητηρίου ήταν να "ξεπλύνει την ηγεσία του ΚΚΕ".
Και αν ξεκινάς με λάθος παραδοχές, θα στήσεις ένα έωλο επικοδόμημα και θα καταλήξεις και σε απαράδεκτα συμπεράσματα, όπως και έκανες.
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν, ότι η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έχει τίποτα που να χρειάζεται "ξέπλυμα", είναι εκλεγμένη με διαδικασίες που άλλα κόμματα ούτε στο όνειρό τους δεν έχουν δει και ότι το παραμυθάκι της κακής ηγεσίας που ποδηγετεί την αφελή βάση έχει παλιώσει και ψάχτε για κάτι καινούργιο!
Για λερωμένες ηγεσίες που δεν θα τις ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας, ψάχτε επίσης σε άλλα κόμματα και κινήσεις όπου οι ηγεσίες τους, ή είναι διαδικτυακά φαντάσματα χωρίς πρόσωπα και φυσική υπόσταση, ή είναι κάποιοι ξύπνιοι που, χάρη στην έλλειψη στοιχειωδών διαδικασιών, που ονομάζουν εσωτερική δημοκρατία, έχουν κατσικωθεί στο σβέρκο των μελών και τους κάνουν ότι θέλουν.
Η δουλειά του ΚΚΕ δεν είναι καθόλου "καμπανιακή" και το συγκεκριμένο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, δεν ήταν μέρος καμίας καμπάνιας. Αντίθετα, ήταν μια κορύφωση της συστηματικής δουλειάς που κάνει το ΠΑΜΕ ανάμεσα στους εργαζόμενους, τη στιγμή μάλιστα που οι "άλλες δυνάμεις", ή κατατρώγονται με τα εσωτερικά τους ή προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι αρκεί η αλλαγή μιας κυβέρνησης για να έρθουν καλύτερες μέρες. Πάντως, και οι μεν και οι δε ομονοόντας, προσπαθούν να αποδομήσουν πρακτικά την δουλειά του ΚΚΕ, κατηγορώντας το ταυτόχρονα ότι παραπέμπει τη λύση των προβλημάτων στη Δευτέρα Παρουσία. Νομίζω ότι με τέτοιες ναυαγισμένες «δυνάμεις» είναι πρακτικά αδύνατον να συνεργαστεί κάποιος που έχει ταξικό προσανατολισμό.
Τέλος, με την τελευταία σου παράγραφο φαίνεται ότι εσύ, στο δικό σου μυαλό, τα έχεις κάνει όλα αχταρμά. Ο απλός κόσμος καταλαβαίνει, δεν χρειάζεται να του το πει κάποιος διανοούμενος, ότι τα οικονομικά αιτήματα, από ένα σημείο και μετά, δεν είναι «μόνο οικονομικά αιτήματα» αλλά και πολιτικά – πολιτικότατα!
Αν θες δε περισσότερη ανάλυση, λάβε υπ όψη σου ότι όταν με μια σειρά οικονομικών αιτημάτων οδηγήσεις ένα σύστημα στα όρια του, τότε τα αιτήματα αυτά είναι άκρως πολιτικά και επαναστατικά, διότι ακριβώς κάνουν ορατά τα όρια του συστήματος και τις δυνατότητές του, πράγμα που το αντιλαμβάνεται εύκολα ο κάθε εργαζόμενος. Όσο πιο «ταπεινά» αιτήματα (των 780 ευρώ) δεν μπορεί να ικανοποιήσει ένα σύστημα, τόσο πιο ασφυκτικό είναι και τόσο πιο πολύ ριζοσπαστικοποιείται ο εργαζόμενος καθώς τελικά, συνειδητοποιεί την ανάγκη της ρήξης και όχι της διαχείρισης

λαθραναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

Καλώς τα πτηνά τα δικά μας... Καιρό είχες να εμφανίσεις το ράμφος σου κατά δω, τι έγινε, χρειάζονται ενισχύσεις; Λοιπόν, συζήτηση μαζί σου δεν θα ανοίξω και προτείνω και στους υπόλοιπους να σε αφήσουν να σαπίσεις στην "ενωτική" σου μοναξιά. Θα μου πεις τότε γιατί γράφεις; Απλά γουστάρω που επιβεβαιώνεται η κατρακύλα σας και το τι βρίσκετε για να την στηρίξετε. Από όλο το πόνημα σου, εγώ κρατάω το εξής: Το σύνθημα "εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά" σε ενοχλεί κι εσένα και αυτούς που δήθεν διαφωνείτε στον στάβλο του ΜΑ. Ψάξτο λίγο μήπως σου προκαλεί ανατριχίλα και η ιδέα μιας κοινωνίας χωρίς αφεντικά. Αν το αποδεχτείς μπορείς να λύσεις και μια σειρά ψυχολογικά που σίγουρα σε ταλανίζουν. Λίγο είναι να μοστράρεσαι σαν κομμουνιστής, να προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι είσαι και στην πραγματικότητα το μόνο που θα ήθελες είναι μια άνετη ζωή με 5-6 βοηθούς στο εργαστήριο σου που θα εκτελούν τις διαταγές σου; Τι σκατά "στελεχάρα" - συνδικαλιστικός υπεύθυνος ήσουν στην ΚΝΕ; Δεν πρέπει αυτό να εξαργυρωθεί; Λύστο ρε παιδάκι μου, πάρε και καμιά μετοχή και θα νιώσεις καλύτερα...
Αν λοιπόν σας κάνει όλους εσάς τους "λενινιστές" να μην μας πρήζετε, μπορούμε να αλλάξουμε το σύνθημα σε "χωρίς τα φράγκα του αφεντικού, εργάτη ψωμί δεν έχεις" ή "σύμμαχοι μας στο ΑΑΔΜ, πατριωτικά αφεντικά κι ΕΠΑΜ, εργάτη μη μιλάς για να μην λακάν"!

ΡΓ

ΥΓ1. Του σερνάμενου στη λάσπη πουλιού του φταίει η ηγεσία...
ΥΓ2. Ότι και να γράψεις δεν απαντώ, οπότε μην παιδεύεσαι.
ΥΓ3. Κι επειδή δεν κρατιέμαι, ζητώντας συγγνώμη από τους συντρόφους και φίλους για το απότομο κατέβασμα επιπέδου - δεν θα ξαναγίνει, αναφωνώ:
Άντε γ... ρε παπάρα που θα μας κάνεις και μάθημα για "καμπανιακή δουλειά"! Κούνα μας και το δάκτυλο "δάσκαλε"...
Ξανά συγγνώμη...

Ανώνυμος είπε...

Χαιρομαι που βλεπω οτι το μυθιστορημα του εργατικου αγωνα για το συλλαλητηριο του παμε και τους τιμιους πρωην πασοκους, εχει συγκινησει κοσμο σε ολες της γωνιες της γης.

sniper

Ανώνυμος είπε...

Ρε λαθραναγνωστη τι του λες εδω τον/τους πειραξε το συνθημα "εργατη μπορεις χωρις αφεντικα".
Ενα συνθημα ακρως ταξικο και πολιτικο που μαλιστα συνοψιζει τοσο ευστοχα ολη την ουσια του αγωνα της εργατικης ταξης που εχει υοθετηθει ευρυτερα απο συνδικαλιστικες και πολιτικες δυναμεις περαν του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.

Πλεον μερικοι βγαζουν καντηλες μονο και στην ιδεα ενος κοσμο χωρις αφεντικα. Και το ντυνουν με ιστοριες τουλαχιστον εκτος τοπου και χρονου. Να πω οτι δεν ηταν αναμενομενο? Ηταν. Αλλα ειναι πραγματικα αστειο τη μια να σε κατηγορουν για οικονομισμο και την επομενη για κομματικο συλλαλητηριο....Καποιοι εχουν χασει τα αυγα και τα καλαθια νομιζω. Ο παση θυσια ετεροκαθορισμος βγαζει παντα γελιο...

ratm

Ανώνυμος είπε...

Την Κυριακή είχε εκλογές το ΓΕΩΤ.Ε.Ε.
Σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα η Πανεπιστημονική σημειώνει αύξηση και σε ποσοστά και σε ψήφους σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές που είχαν γίνει το 2011 (ένα χρόνο πριν το 2012 για να μην ξεχνιόμαστε).
http://www.geotee.gr/lnkFiles/20141104022811_4.pdf Συγκεκριμένα σε 65 από τα 66 εκλογικά τμήματα (λείπει μόνο της Κεφαλλονιάς που όμως είναι εξαιρετικά μικρό για να αλλάξει το παραμικρό) η Πανεπιστημονική πήρε 12,2% όταν το 2011 είχε λάβει 9,3%. Σε ψήφους έλαβε 619 έναντι 459 που είχε λάβει το 2011.
Αυτό δεν είναι φυσικά για να υπάρξουν τίποτα θριαμβολογίες αλλά μπας και ανοίξουν τα γκαβά τους οι διάφοροι Περδίκηδες και δουν (μιας και υπάρχουν μια σειρά αποτελέσματα το τελευταίο ενάμιση χρόνο) ότι έστω και αργά,παρά τις δυσκολίες και τον άτιμο πόλεμο από διάφορους άτιμους, κάτι κινείται από τα κάτω προς τη σωστή κατεύθυνση.

ρα

Αναυδος είπε...

λαθρα

ανα τους αιώνες ο καλός κομμουνιστής είναι αυτός που δεν μιλά για αλλαγή ταξης στην εξουσία. απαξ και αρχισει τα ανιστοριτα, ξυλινα και σεχταριστικα για εργατικη εξουσια απαλλοτριωση μονοπωλιων και αλλα παυει να ειναι καλος κομμουνιστης.

Ανώνυμος είπε...

Νομιζω ότι σωστά σου απάντησαν όλοι Περδίκη. Και λίγα σου ειπαν...Αλλά ρε αθεόφοβε, αντέγραψες όλες τις παρλαπίπες που γράφει αυτο το οχετολόγιο που λέγεται "Εργατικός Αγώνας" και μας το πασάρεις σαν αποψή σου; Άσε, τα ίδια ακούμε δύο μήνες τώρα από ΠΑΣΟΚους, nεοδημοκράτες, ΣΥΡΙΖΑιους και ΝΑΡιτες.
Αλλά λίγο δεν σκέφτεσαι: Γιατί δηλαδή ένας εργάτης που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και παλεύει για τα δικαιώματα του και δεν θέλει να ξαναπάει στο ΠΑΣΟΚ,θα είχε πρόβημα με το σύνθημα "εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά"; Θα είχε πρόβλημα μόνο αν εξακολουθούσε να ήταν ΠΑΣΟΚ, αν ηταν βολεμένος και σε κάθε περίπτωση δεν συμφωνούσε ούτε με τα αιτήματα.
Δεν σου περνά καθόλου από το μυαλό ότι αυτή η ηλίθια ιστορία-φαντασιοπληξία που αναπαράγεις σαν γεγονός, εκθέτει το συντάκτη του γιατί απλούστατα δείχνει άνθρωπο που δεν έχει επαφή με μάζες,αλλά μόνο με την παρέα του που τον δουλεύει κανονικά ενάντια στο ΚΚΕ.Ενας τύπος που δεν μπορεί να πείσει κανέναν γιατί δεν είναι ο ίδιος πεισμένος και δεν δουλέυει με την γραμμή του ΚΚΕ.
Και τα άλλα που γράφεις δεν είναι τίποτα άλλο από τις αθλιότητες που διαδίδουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Πάντως όσο πάει αποκλαύπτεσαι και περισσότερο: εκείνο που σε ενοχλεί στο ΚΚΕ είναι ότι εξακολουθεί να είναι ΚΚΕ και δεν έχει γίνει ΣΥΡΙΖΑ ή Die Linke!
kk-1

Гриша είπε...

@perdiki

Εργατη μπορεις μαζι μ αφεντικα

αν εχεις μονο αιτηματα οικονομικα


Eνταξει;Αυτο σου κανει;

dionperd είπε...

Με ενοχλεί το σύνθημα "εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά", όχι διότι είμαι αφεντικό...

Αλλά διότι δεν είναι σύνθημα που βγαίνει αυθόρμητα από την εργατιά που ψήφισε πλαίσια συμμετοχής στο συλλαλητήριο με αμιγώς οικονομικά αιτήματα αλλά σύνθημα που βγαίνει από την ντουντούκα που κρατάει αποκλειστικά το μέλος του ΚΚΕ.

Το "κόλπο" μαζεύουμε κόσμο με αμιγώς οικονομικά κι ίσως και συντηρητικά αιτήματα, και μετά τον ταράζουμε στη ζύμωση και στο "καπέλο" με όλη μας τη στρατηγική, είναι κλασσικό "κόλπο" οργανώσεων όπως το ΣΕΚ, η ΔΕΑ κτλ...

Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λενινιστική τακτική.

Αν είστε τόσο μάγκες, αφήστε στο επόμενο συλλαλητήριο ανοιχτή τη μικροφωνική και τις ντουντούκες για όποιους παρευρισκόμενους θέλουν να πουν κάτι, και αφήστε τους να πουν όσα θέλουν να πουν είτε σας αρέσουν είτε όχι...

Η ντουντούκα εκφράζει το διεκδικητικό πλαίσιο των αποφάσεων ή τη ζύμωση που θέλει να κάνει το ΚΚΕ; Ρητορική η ερώτηση...

Υπό αυτές τις συνθήκες οι άλλες δυνάμεις έχουν την καλύτερη δικαιολογία για να μη συμμετέχουν.

Συμφωνώ ότι δε χρειάζεται να έχεις αντι-καπιταλιστικά αιτήματα για να κάνεις αντι-καπιταλιστική πάλη, αλλά τότε γιατί η ντουντούκα φώναζε αυτά που φώναζε, λαθραναγνώστη;..

Λες ότι το ΚΚΕ δεν κάνει καμπανιακή δουλειά, αλλά πες μου πότε τα τελευταία χρόνια καθοηδήγησε έναν αγώνα με αρχή, μέση και κλιμάκωση και ευτυχές αποτέλεσμα, εξαιρώντας ίσως κάποιους τοπικούς αγώνες μικρής έκτασης (πχ ενάντια σε κάποιες απολύσεις κοκ) που φυσικά δεν τους υποτιμώ. Εν τέλει σε ποια τακτική και στοχοθεσία εντάσσεται το συγκεκριμένο συλλαλητήριο; Τί έγινε πριν και τί θα ακολουθήσει;

Το συλλαλητήριο προσπαθεί να ξεπλύνει κυρίως προς το εσωτερικό του ΚΚΕ τις αρνητικές απαντήσεις σε όλες αυτές τις ερωτήσεις...

Αποτελεί ναρκισσισμό να χαίρεται κανείς για το "πόσοι είμασταν" κι όχι για το "τί καταφέραμε"...

Ανώνυμος είπε...

Δεν μου λες ρε Περδίκη,στα πανεπιστήμια που πήγες δεν σου έμαθαν να σκεφτεσαι και να διαβάζεις πρώτα αυτά που γράφεις,όχι απλά να αντιγράφεις; Μα καλά σοβαρά τα γράφεις αυτά που γράφεις; Δεν πάει πολυ να κριτικάρεις λέγοντας του κόσμου τις αρλούμπες, από εκεί που είσαι κλεισμένος και βολεμένος στο γραφείο σου στη Γερμανία;
Να είσαι όμως ειλικρινής: απαιτείς από τους κομμουνιστές να σταματήσουν να ζυμώνουν συνθήματα του τύπου "εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά".
Και άσε σε εμάς τις εξυπναδούλες για το τι αποφάσεις πήραν οι συνελεύσεις και τα σωματεία και τι φώναζαν οι ντουντούκες. Άσε αυτές τις παρλαπίπες για το τι θέλει ο κόσμος. Στο ξαναλέω, τα έχουμε ξαναδεί γραμμένα, σε όλες τις αστικες φυλλάδες, γραμμένα από τους πιο καλοπιασμένους δημοσιολόγους του συστήματος.
Και μην αγχώνεσαι, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ δουλευουμε συνολικά τις θέσεις μας,για αυτό και πείθουμε! Και τα δουλεύουμε σε μαζικές συνελεύσεις και τα λέμε χύμα και τσουβαλάτα. Και σε πληροφορώ ότι από τους απλούς εργάτες δεν έχουμε κανένα πρόβλημα όταν τα λέμε έτσι ξεκάθαρα όπως τα βάζει το ΚΚΕ!
Λοιπον,φόρεσε και μια φορά παντελόνια και πεσ το καθαρά: το συλλαλητήριο ήταν μια κομματική συγκέντρωση του ΚΚΕ. Αυτό θες να μας πείς. Μόνο που στην Ελλάδα σε πρόλαβαν άλλοι.
Πάντως, η όλη παρέμβασή σου δείχνει άνθρωπο που παίρνει γραμμή για το τι θα πεί και τι θα γράψει. Άλλη μια απόδειξη ότι σου έχουν αναθέσει ρόλο για να χτυπάς το ΚΚΕ!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

ΠΕΡΔΙΚΗΣ. καταλαβαινω την αγωνια σου και τα νευρα σου απο την επιτυχια του ΠΑΜΕ μπορει να σε νευριαζει οτιδηποτε καρφακι δεν μας καιγεται οπως και να σε ενοχλει οτι θελει. Δεν επιδιωκουμε καμμια συναντηση με ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ μας αφηνει αδιαφορους. η ηγεσια του κομματος δεν θα κριθει με τα δικα σας κριτηρια. θα κριθει απο το ποσο προετοιμασε τον λαο σε μη επαναστατικες συνθηκες οτι δεν υπαρχει λυση μεσα στον καπιταλισμο συμφωνα με τις αποφασεις ολων των συνεδριων απο το 15ο μεχρι το 19ο τωρα αν εσυ πονας περαστικα σου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

@ Dionysios Perdikis
Επιμένεις στα περί ξεπλυμάτων, συνεπώς θεωρώ ότι δεν υπάρχει αντικείμενο παραπέρα συζήτησης.
Πάντως, έχε υπ όψη σου για κάθε ενδεχόμενο, ότι με την αντιΚΚΕ εμπάθειά του, ο Ε.Α θα χάσει κάθε ευκαιρία να γίνει ένα αξιόπιστο αντικομουνιστικό think tank και θα μείνει κι αυτός στα αζήτητα για καμιά προβοκάτσια του ποδαριού!

λαθραναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

Περδικη σε βλεπω σε μεγαλη φορμα σημερα.
Επικαλουμε το οξυ μαρξιστικο-λενινιστικο σου κριτηριο και σε ρωταω.

Μπενφικα - Μονακο τι το βλεπεις?
Να το παιξω ενα χιναρακι ή να τα σπρωξω ολα στη Γιουβε?

( αν δεν εισαι σιγουρος ρωτα και τον ταξικο παρατηρητη να σου πει τη γνωμη του)


truly yours, Κοτσυφης

Ανώνυμος είπε...

Σχόλιο γραμμής από περδίκη (δείτε το ορίτζιναλ άρθρο του εα του "ταξικού παρατηρητή" -- γελάνε και τα ντουβάρια), έπεσε σήμα ως αναμενόταν (οι ντούροι πασόκοι τα είπαν μέσω των επισήμων συριζαϊκών οργάνων, οι α/α/α/.../α κάναν κόπυ πέιστ τα χρυσαυγίτικα σχόλια ως συνήθως, σειρά των "γκομμουνιστών") καθώς υπάρχει πρόβλημα όταν βλέπεις εργάτες να κατεβαίνουν στον δρόμο και να μην αστειεύονται καθόλου.

Πάει κι ο πάγκαλος, με τις εθνικές, τις τυποεκδοτικές, τα ρούβλια, τα κότερα κτλ, πολύ αριστερή κι η δική του κριτική, γεωργιάδης πλέον (τον θυμάστε στον ευαγγελισμό; κάπου είπε ο άναυδος ότι στην εφ.συν. την πέφτει κάποιος στην κανέλλη για πάρτη του -- ωραίο τάιμινγκ).

Ijon Tichy

Ανώνυμος είπε...

@Περδίκης
Πάντως ο εκπρόσωπος των τσιμέντων Χαλκίδας κ της κόκα κόλα δεν έδειξαν να προβληματίζονται από τα συνθήματα κ ούτε κανείς τους επέβαλλε τι να πουν.
Εκτός αν έχεις πληροφορίες ότι είναι σκληροπυρηνικοί κομμουνιστές που δε θέλουν να φανούν για να κάνουν δουλειά στο σωματείο τους

Ανώνυμος είπε...

ημουν και γω!
και η μανα μου ήρθε απο το Βόλο με τα 8 λεωφορεία του ΠΑΜΕ!


σεψαξα στην πατρα αλλα πουθενά!

ακουσα κι ενα σύνθημα για "μισος ταξικο" απο κατι νεολαιους νομιζω και κουφαθηκα!

πάντως από ένταση μηδεν.σαν ημερησια εκδρομη με το σχολειο ηταν το κλιμα. ειδικα για τους επαρχειωτες.

εντυπωσιακο το πληθος βέβαια και οι ομορφοτερες και πιο καθαρες φυσιογνωμίες που μπορεις να δεις αναμεσα στον βρωμικο ελληνικο λαο.


κομμαντο αθηναϊκής εντροπίας