Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Η διάταξη δυνάμεων πριν τον Οχτώβρη

Η κε του μπλοκ παρακάμπτει προσωρινά τα θέματα της επικαιρότητας, αντιγράφοντας, λόγω της ημέρας, ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο του λένιν, που ξαναθυμήθηκα διαβάζοντας το αξιόλογο βιβλίο του λάσζλο γκιούργκο «ο λένιν τον οκτώβρη» απ’ τις εκδόσεις σύγχρονη εποχή. Το εν λόγω κείμενο γράφτηκε τον απρίλη του 17’ και μπορεί να το βρει κανείς στον 31ο τόμο των απάντων, με τίτλο «τα πολιτικά κόμματα της ρωσίας και τα καθήκοντα του προλεταριάτου». Ο γκιούργκο σημειώνει πως συνήθως «η απλότητα αποτελεί προτέρημα για την εξήγηση αλλά μειονέκτημα για τη σκέψη, (...) γιατί όποιος σκέφτεται υπερβολικά απλά απλουστεύει». Εδώ όμως η απλούστευση είναι το βασικό πλεονέκτημα του κειμένου, γιατί στην επανάσταση η ζωή απλοποιείται τόσο, που η ουσία της μπορεί να εκφραστεί με μια θέση, το συμφέρον των τάξεων.

Κατά τη γνώμη μου το κείμενο του λένιν έχει και μια διαχρονική αξία, τόσο στο γενικό του χαρακτήρα, όπου περιγράφει τη διάταξη των δυνάμεων της εποχής του, όσο και σε ειδικές πλευρές του, πχ στις πολύ εύστοχες παρατηρήσεις του σχετικά με τη δυαδική εξουσία, που μπαίνει ως στρατηγικός στόχος από κάποιες δυνάμεις, ενώ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσωρινή εύθραυστη ισορροπία δυνάμεων –που δεν είναι καν απαραίτητο να προκύψει. Αξίζει συνεπώς να διαβαστεί με προσοχή και με το βλέμμα στραμμένο στην εποχή μας.



Ερωτήσεις:
1. Ποιες είναι οι κύριες ομάδες των πολιτικών κομμάτων στη Ρωσία;
Α. Τα κόμματα και οι ομάδες που είναι δεξιότερα από τους Καντέτους.
Β. Το Συνταγματικό-Δημοκρατικό Κόμμα (Καντέτοι, Κόμμα της Λαϊκής Ελευθερίας) και οι συγγενικές του ομάδες.
Γ. Οι Σοσιαλδημοκράτες, οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτες και οι συγγενικές του ομάδες.
Δ. Το κόμμα που θα έπρεπε να λέγεται Κομμουνιστικό Κόμμα και που σήμερα λέγεται «Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα της Ρωσίας, ενωμένο από την Κεντρική Επιτροπή» ή πιο απλά «Μπολσεβίκοι».

2. Ποια τάξη εκπροσωπούν αυτά τα κόμματα; Ποιας τάξης την άποψη εκφράζουν;
Α. (Τα δεξιότερα από τους καντέτους): Των φεουδαρχών-τσιφλικάδων και των πιο καθυστερημένων στρωμάτων της αστικής τάξης.
Β. (Οι καντέτοι): Ολόκληρης της αστικής τάξης, δηλαδή της τάξης των καπιταλιστών και των τσιφλικάδων που αστοποιήθηκαν, που έγιναν καπιταλιστές.
Γ. (Οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτες): Των μικρών νοικοκυραίων, των μικρών και μεσαίων αγροτών, των μικροαστών, καθώς και μιας μερίδας εργατών που μπήκαν κάτω από την επιρροή της αστικής τάξης.
Δ. (Οι Μπολσεβίκοι): Των συνειδητών προλετάριων, των μισθωτών εργατών και της μερίδας των φτωχών αγροτών (μισοπρολετάριων), που συγγενεύουν μ’ αυτούς.

3. Ποια είναι η στάση τους απέναντι στο σοσιαλισμό;
Α. (Τα δεξιότερα από τους καντέτους): Όπως το β.
Β. (Οι Καντέτοι): Απόλυτα εχθρική, γιατί ο σοσιαλισμός απειλεί τα κέρδη των καπιταλιστών και των τσιφλικάδων.
Γ. (Οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτες): Υπέρ του σοσιαλισμού, αλλά είναι ακόμη νωρίς να σκέφτεται κανείς γι’ αυτόν και να κάνει άμεσα πρακτικά βήματα για την πραγματοποίησή του.
Δ. (Οι Μπολσεβίκοι): Υπέρ του σοσιαλισμού. Είναι απαραίτητο τα σοβιέτ των εργατών κτλ. βουλευτών να κάνουν αμέσως τα βήματα που μπορούν να γίνουν στην πράξη για την πραγματοποίηση του σοσιαλισμού.

4. Ποια κρατική συγκρότηση θέλουν σήμερα;
Α. (Τα δεξιότερα από τους Καντέτους): Συνταγματική μοναρχία, παντοκρατορία της υπαλληλίας και της αστυνομίας.
Β. (Οι Καντέτοι): Αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, δηλαδή σταθεροποίηση της κυριαρχίας των καπιταλιστών με τη διατήρηση της παλιάς υπαλληλίας και της αστυνομίας.
Γ. (Οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτς): Αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με μεταρρυθμίσεις υπέρ των εργατών και των αγροτών.
Δ. (Οι Μπολσεβίκοι): Δημοκρατία των Σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών, αγροτών, κτλ βουλευτών. Κατάργηση του τακτικού στρατού και της αστυνομίας, αντικατάστασή τους με τον καθολικά εξοπλισμένο λαό, όχι μόνο το αιρετό, αλλά και το ανακλητό των δημόσιων υπαλλήλων, η αμοιβή τους να μην ξεπερνάει την αμοιβή ενός καλού εργάτη.

5. Ποια είναι η στάση τους απέναντι στην παλινόρθωση της μοναρχίας των Ρομανόφ;
Α. (Τα δεξιότερα από τους Καντέτους): Υπέρ της παλινόρθωσης, ενεργούν όμως στα κρυφά και με προφυλάξεις, γιατί φοβούνται το λαό.
Β. (Οι Καντέτοι): Όταν οι Γκουτσκόφ φαίνονταν δυνατοί, οι Καντέτοι ήταν υπέρ της ενθρόνισης του αδελφού ή του γιου του Νικολάου, όταν όμως ο λαός άρχισε να εμφανίζεται ως δύναμη, οι Καντέτοι τάχτηκαν ενάντια.
Γ. (Οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτες): Βλέπε Δ.
Δ. (Οι Μπολσεβίκοι): Ανεπιφύλακτα ενάντια σε οποιαδήποτε παλινόρθωση της μοναρχίας.

6. Ποια είναι η στάση τους απέναντι στην κατάληψη της εξουσίας; Τι ονομάζουν τάξη και τι αναρχία;
Α. (Τα δεξιότερα από τους Καντέτους): Αν ο τσάρος ή κάποιος γενναίος στρατηγός αρπάξει την εξουσία, αυτό είναι από το Θεό, είναι τάξη. Όλα τα άλλα είναι αναρχία.
Β. (Οι Καντέτοι): Αν οι καπιταλιστές αρπάξουν την εξουσία, έστω και με τη βία, αυτό είναι τάξη. Το να καταάβει κανείς την εξουσία ενάντια στους καπιταλιστές θα είναι αναρχία.
Γ. (Οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτες): Αν τα σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών, κτλ βουλευτών πάρουν μόνα τους όλη την εξουσία, μας απειλεί η αναρχία. Για την ώρα, ας έχουμε στην εξουσία τους καπιταλιστές και τα σοβιέτ των εργατών και των στρατιωτών ας έχουν την «Επιτροπή Επαφής».
Δ. (Οι Μπολσεβίκοι): Όλη την εξουσία πρέπει να την έχουν μόνο τα σοβιέτ των εργταών, στρατιωτών, αγροτών, εργατών γης, κτλ βουλευτών. Όλη την προπαγάνδα, τη ζύμωση και την οργάνωση εκατομμυρίων κι εκατομμυρίων ανθρώπων πρέπει να την κατευθύνουμε ήδη αμέσως προς αυτόν τον σκοπό.

7. Πρέπει να υποστηρίζουμε την Προσωρινή Κυβέρνηση;
Α. (Τα δεξιότερα από τους Καντέτους): Όπως το Β.
Β. (Οι Καντέτοι): Οπωσδήποτε πρέπει, επειδή τη στιγμή αυτή είναι η μόνη που μπορεί να περιφρουρήσει τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Γ. (Οι Σοσιαλδημοκράτεες και οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτες): Πρέπει, αλλά με τον όρο να εκπληρώνει τη συμφωνία με το σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών και να συμμετέχουν στην «Επιτροπή Επαφής».
Δ. (Οι Μπολσεβίκοι): Δεν πρέπει, ας την υπσοτηρίζουν οι καπιταλιστές. Εμείς πρέπει να ετοιμάζουμε όλο το λαό για την παντοκρατορία και τη μονοκρατορία των σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών και λοιπών βουλευτών.

8. Είναι υπέρ της μονοκρατορίας ή υπέρ της δυαδικής εξουσίας;
Α. (Τα δεξιότερα από τους Καντέτους): Όπως το Β.
Β. (Οι Καντέτοι): Υπέρ της μονοκρατορίας των καπιταλιστών και των τσιφλικάδων.
Γ. (Οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτες): Υπέρ της δυαδικής εξουσίας: «Έλεγχος» των σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών πάνω στην Προσωρινή Κυβέρνηση. Το να νομίζει κανείς πως ο έλεγχος δίχως την εξουσία είναι πραγματοποιήσιμος είναι επιζήμιο.
Δ. (Οι Μπολσεβίκοι): Υπέρ της μονοκρατορίας των σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών, αγροτών, κτλ βουλευτών, από τα κάτω ως τα πάνω σε όλη την χώρα...

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο οπορτουνισμος και τοτε και σημερα και παντα μας λεει οτι ποτε δεν ειναι η ωρα για σοσιαλισμο. Παντα υπαρχει κατι που ειναι πιο επειγον. οποτε ο ΛΕΝΙΝ πρεπει να ητανε ΣΕΧΤΑΡΙΣΤΗΣ δεν υπαρχει αλλη εξηγηση ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

" Δ. (Οι Μπολσεβίκοι): Δημοκρατία των Σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών, αγροτών, κτλ βουλευτών. Κατάργηση του τακτικού στρατού και της αστυνομίας, αντικατάστασή τους με τον καθολικά εξοπλισμένο λαό, όχι μόνο το αιρετό, αλλά και το ανακλητό των δημόσιων υπαλλήλων, η αμοιβή τους να μην ξεπερνάει την αμοιβή ενός καλού εργάτη."


Πόσο μακριά απο όλα αυτά κατευθύνθηκε δυστυχώς στη πορεία της η ΕΣΣΔ...




Σ.

TRASH είπε...

@Σ.:
Κοίτα τώρα να δεις που το σύνολο των εργαζόμενων στην ΕΣΣΔ ήταν "δημόσιοι υπάλληλοι" (με τον τρόπο που κατανοούμε την έννοια στον καπιταλισμό), και μέχρι και το 1989(!!!) ένας ανθρακορύχος έπαιρνε υψηλότερο μισθό από τον ...Γκορμπατσώφ!

(Για να ξέρουμε και τι λέμε)

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Trash

Το εννοεις αυτο που λες?
Γενικα εχουμε εικονα και στοιχεια για τους μισθους και τα προνομια των πολιτικων προσωπων στην ΕΣΣΔ?

Ανώνυμος είπε...

Ναι, και λοιπόν;

Δεν δημιουργηθήκαν γραφειοκρατικά φαινόμενα; Δεν υπήρχαν διευθυντικά και άλλα κομμάτια που απέκτησαν έτερα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία; Δεν υπήρχε μονοπρόσωπη διεύθυνση στην παραγωγή; Δεν αδυνάτισε(αντί να δυναμώσει και να εξελιχθεί σε διεύθυνση)ο εργατικός έλεγχος με τα χρόνια; Δεν παρέμεινε το μοντέλο της αστυνομίας, η οποία αντι να αντικατασταθεί απο την πολιτοφυλακή όπως λέει το απόσπασμα, στην καλύτερη την είχε σαν συμπληρωματικό όργανο; Δεν παρέμεινε ουσιαστικά μικρό το ποσοστό των ανθρώπων που συμμετείχαν στην κρατική διεύθυνση; Δεν υπήρξε υποχώρηση στην συμμετοχή των λαικών μαζών στην πολιτική ζωή της χώρας(βλ. διαδικασίες εκλογής Συντάγματος 1936 και 1974); Δεν διαβρωθήκαν απο τη γραφειοκρατία τόσο τα εργατικά εργαλεία όπως τα συνδικάτα που επι Αντρόπωφ δημιουργθήκαν νέες μορφές(εργατικές κολλεκτίβες) για να αντικατασταθούν μπας και ξαναπάρει μπρος η δράση απο τα κάτω;




Έχουν όλα αυτά καμμία σχέση με το πνεύμα του αποσπάσματος; Είπαμε να μη μηδενίζουμε τις καταστάσεις, αλλά όχι και να τις αθωώνουμε. Η επαναστατική κριτική είναι απαραίτητος όρος για την εξέλιξη της κομμουνιστικής υπόθεσης. Να τονίζουμε τόσο τη θετική, όσο και την αρνητική πείρα σαν αυτή που είναι.


Σ.

Neophyte_commie είπε...

Στην Ελλάδα σήμερα:

Α. Δεν έχουμε από το 1909 και μετά, αν και προπαγανδιστικά όλη η δεξιά ξαναθυμάται το φεουδαρχικό παρελθόν της κατά καιρούς· πάντως δεν το εννοεί. Επίσης το θυμάται η σοσιαλδημοκρατία για να την πει στη δεξιά, επίσης προπαγανδιστικά και μόνο.

Β. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ αύριο, ή μάλλον σήμερα..

Γ. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, ή μάλλον χθες. Επίσης όλη η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, δηλαδή ο οπορτουνισμός.

Δ. Το ΚΚΕ, και μόνο το ΚΚΕ.

Είναι ενδιαφέρον ότι, υπό την οπτική γωνία του Λένιν, των εργατών δηλαδή, η ομαδοποίηση είναι Α-Β-Γ από τη μία (με τις επιμέρους διαφορές τους και τη διαπάλη τους) και Δ από την άλλη. Δύο μπλοκ δηλαδή.

Σ' αυτή τη διαμέριση, το Δ είναι μόνο του σε μπλοκ, και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, αφού εκφράζει άλλα συμφέροντα, άλλη ταξική γωνία. Μάλιστα αν δεν είναι, τότε αντικειμενικά έχει προσεταιρισθεί από το άλλο μπλοκ (η όλη συζητηση περί ΕΔΑ που είχε γίνει παλαιότερα), και υπό τη δική μας οπτική γωνία έχει καταστραφεί, ή έστω λερωθεί τόσο πολύ που χρειάζεαι πια δεκαετίες να ξεπλυθεί.

Και, όπως λέει κι ο Παναγιώτης, φαντάσου να είχαν πάει οι μπολσεβίκοι με τον Κερένκσι (το Δ στο Α-Β-Γ). Δεν θα είχε υπάρξει ποτέ ΕΣΣΔ…

Και επειδή το τέλος με την αρχή είναι διαλεκτικά δεμένα, «από το τέλος στην αρχή και πάλι πίσω» (όπως λεγόταν το βιβλίο του Μπίλμπο Μπάγγινς ή κάπως παρόμοια), πρέπει να σκεφτούν οι καλοπροαίρετοι ρωτούν «μα δεν είναι το ΚΚΕ κόμμα της αριστεράς;» τι ακριβώς λένε. (Ο προσυνεδριακός που διαβάζω τελευταίως βρίθει επιστολών που θέτουν με διαφορετικά κάθε μία λόγια αυτό ακριβώς το σχήμα.)

Υ.Γ.: Αφού έχεις moderation (ορθά), η λεκτική επαλήθευση είναι απαραίτητη; τα μάτια μου διαμαρτύρονται κάθε φορά που σχολιάζω.

Ανώνυμος είπε...

9.46 Πολυ σωστα το λες. Το 1951 φτιαξαμε την ΕΔΑ σαν συνεργασια κομματων με βαση τον ΕΛΙΓΜΟ των λα ικων μετωπων που δεν ειχαμε κατορθωσει να καταργησουμε λογο των συνθηκων με τον εμφυλιο. Το προσπαθησε βεβαια ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ το 1954 55 αλλα ητανε ηδη αργα λογο ΧΡΟΥΤΣΩΦ. αρα λοιπον η ΕΔΑ ητανε αναγκαστικο λαθος που κατεστρεψε το ΚΚΕ και το πληρωνουμε μεχρι και σημερα συντροφε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

7.35 To 1936 ητανε ελιγμοι λογο του πολεμου που ερχοτανε που δημιουργη σανε προβληματα που αναφερεις. Οτι συνεβη μετα το 20ο συνεδριο δεν προκειται για λαθος αλλα για συνειδητες ενεργειες προς τον καπιταλισμο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Neophyte

Ιστορικα,τα ΚΚ σε μεγαλο μερος,αν οχι στο μεγαλυτερο μερος,της ιστοριας τους,εδρασαν μαζι με την σοσιαλδημοκρατια ή και με αλλα αστικα κομματα (στην περιπτωση των χωρων του 3ου κοσμου).Σε μεγαλο βαθμο,ακομα και σημερα ετσι δρουν,πχ ΚΚ Βενεζουελας.

Στο βαθμο λοιπον που τα ΚΚ δε διαχωριζαν τη θεση τους απο τη σοσιαλδημοκρατια,και τον αστικο πολιτικο κοσμο γενικα,λειτουργουσαν οντως ως ''αριστερα''.

Η κατασταση αυτη εχει αλλαξει για το ΚΚΕ τα τελευταια χρονια,αλλα θελει χρονο για να χωνευτει.Δε βοηθαει και καθολου που η αστικη προπαγανδα συνεχιζει να τσουβαλιαζει τους κομμουνιστες με τους υπολοιπους ''προοδευτικους''.

Αναυδος είπε...


Αν και συμφωνω ότι γενικα δεν θα πρεπει να αθωωνουμε τα στραβα της ΕΣΣΔ πρεπει από τιην άλλη η κριτικη να γινεται στα πραγματικα κακως κειμενα και όχι εκεινα που η εχθρικη προπαγανδα εντοπιζει σαν τετοια.
Κατά αρχην ο Λενιν αναφερεται σε μια κοινωνια που ο καπιταλισμος θα εχει ηττηθει σε παγκοσμιο επιπεδο δηλ δεν θα υφισταται η καπιταλιστικη περικυκλωση και η δικτατορια του προλεταριατου. Οσο η δικτατορια του προλεταριατου δηλ το σοσιαλιστικο κρατος θα είναι απαραιτητος υπερσπιστης της επαναστασης πολλοι θεσμοι και μεθοδοι θα υπαρχουν που θα μοιαζουν με αυτους στον καπιταλισμο

Κατάρχην η γραφειοκρατια του σοσιαλιστικου κρατους από μονη της δεν είναι το προβλημα μιας και κάθε γραφειοκρατια υπερασπιζεται το συστημα που την θρεφει. Γινεται επικινδυνη όταν συμμαχει με το γκριζο κεφαλαιο. Συνεπως το προβλημα είναι να μην υπαρχει η δυνατοτητα να υπαρξει ιδιωτικη οικονομικη δραστηριοτητα και συσσωρευση. Για να γινει αυτό δυνατο χρειαζεται και καταπιεση των υποψηφιων νεοαστων

Η πολιτοφυλακη ηταν το κυριο σωμα της αστυνομιας στην ΕΣΣΔ. Οι μισθολογικες διαφορες ηταν πολύ μικροτερες από αυτές του καπιταλιστικου κοσμου ενώ η αρχη του ενός διευθυντη ειχε πολλαπλα θετικη συμβολη στην αυξηση της παραγωγικοτητας και της επιτευξης του πλανου. Ο εργατικος ελεγχος εφτασε το απωγειο του τη δεκαετια του 1930 αλλα και την πρωτη μεταπολεμικη δεκαετια. Η διαδικασια ψηφισης του συνταγματος του 1936 ηταν χωρις προηγουμενο σε παγκοσμια διασταση Πρωτη φορα συνταγμα συζητηθηκε δημοσια με εκκατομυρια πολιτες πανω από 600,000 ηταν τα γραμματα με προτασεις κλπ.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με τα περισσότερα Άναυδε. Άλλωστε το ξεκαθάρισα οτι δεν ακυρώνω την ιστορία της ΕΣΣΔ επειδή δεν γίναν όλα όπως έπρεπε. Και προφανώς οι κοινωνικές ανισότητες ήταν πολύ μικρότερες απο ότι στον καπιταλισμό. Το ερώτημα έγκειται αλλού όμως: ήταν οι μικρότερες που θα μπορούσαν να είναι σε ένα σοσιαλιστικό κράτος;


Οταν λέω για γραφειοκρατία, εννοώ βέβαια την καθιέρωση μιας εξουσίας στα χέρια κάποιων ομάδων οι οποίοι με αυτόν τον τρόπο ξεχωρίζουν τα συμφέροντα τους απο την πλειοψηφία της κοινωνίας. Αυτοί μπορεί να είναι διευθυντικά στελέχη, μαυραγορίτες, ΝΕΠμεν, κολχοζνικοί αγρότες αλλά και κομματικά στελέχη που δουλεύουν για τον εαυτό τους και για τους προαναφερθέντες και όχι για την σοσιαλιστική εξουσία.

Οπως λες και εσύ, στο Σύνταγμα του 1936 υπήρξε μαζική λαική συμμετοχή, πρωτόγνωρη ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα(παρεπιπτόντως, μιας και είσαι δυνατός στη μελέτη και τη γραφή, ψήσου να γράψεις κανένα κείμενο για τις δημοκρατικές διαδικασίες που λάβαν χώρα τότε). Στο Σύνταγμα του 1974 όμως; Και το ίδιο και σε μια σειρά άλλων παραδειγμάτων που ήδη ανέφερα ενδεικτικά. Δηλαδή, μετά απο 4 δεκαετίες σοσιαλιστικής "οικοδόμησης"(;), το '70 είχαμε "λιγότερο" σοσιαλισμό απο ότι το '30. Και αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο στην ρεβιζιονιστική στροφή στην βάση, την οικονομία, αλλά προφανώς κάπως εκφράστηκε και στο εποικοδόμημα.


Αυτά βέβαια το ΚΚΕ τα έχει,ίσως όχι ακόμα ολοκληρμένα(νομίζω κάπου είχα διαβάσει οτι παραμένει προς διερεύνηση αυτό το πεδίο) αλλά σίγουρα ενστικτικά, κατανοήσει και δρά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Οταν σε όλους τους τόνους διακυρήσει οτι πολιτικά στελέχη και διευθυντικά στελέχη δεν θα απολαμβάνουν ιδιαίτερης μεταχείρησης, για μένα σημαίνει οτι κατανοεί τα λάθη που γίναν στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε. Το θέμα είναι να βαθύνουν αυτά τα συμπεράσματα και να γίνουν κτήμα όλου του κόμματος και του κινήματος, έτσι ώστε όταν έρθει εκείνη η στιγμή, να μην υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να ξαναπέσουμε στην ίδια λούμπα.



Σ.