Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Τα ΚΚ, το αστικό κοινοβούλιο κι οι αστικές κυβερνήσεις

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το εισαγωγικό σημείωμα της κομεπ στο αφιέρωμα που έχει τον τίτλο της ανάρτησης και μπορείτε να το βρείτε στο τρέχον τεύχος της κομεπ. Η αντιγραφή και η αναδημοσίευση του αποσπάσματος έχει ως σκοπό να παρακινήσει τον αναγνώστη να αγοράσει και κυρίως να μελετήσει τα κείμενα του αφιερώματος και του τεύχους συνολικά.

Η συγκυρία των τελευταίων χρόνων έφερε στην επιφάνεια την πίεση προς το ΚΚΕ για συμμετοχή ή στήριξη αστικής κυβέρνησης, δηλαδή κυβέρνησης στο έδαφος του καπιταλισμού. Φυσικά παρόμοιες λογικές είχαν επίδραση στον περίγυρο του ΚΚΕ και τα προηγούμενα χρόνια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πίεση για ανοιχτή ή καλυμμένη συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ ή για άμβλυνση της κριτικής απέναντί του «για να μην έρθει η δεξιά (η ΝΔ) στην εξουσία».

Ωστόσο, αυτή η πίεση αυξήθηκε απότομα και εκφράστηκε με πιο καθαρή κι οξυμένη μορφή από τη στιγμή που τέθηκε ζήτημα «αριστερής διακυβέρνησης» του καπιταλισμού, στα πλαίσια της γενικότερης αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού. Σε αυτές τις συνθήκες αναπτύχθηκε η αντίληψη ότι μια ενδεχόμενη κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αξιοποιηθεί προς όφελος του λαού.

Η στήριξη αυτής της λογικής έχει φυσικά πολλές αποχρώσεις. Ξεκινώντας από διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές αφετηρίες, διάφορα κόμματα, παράγοντες, μηχανισμοί καταλήγουν –περισσότερο ή λιγότερο καθαρά- να προβάλλουν αυτή την προοπτική ως ελπιδοφόρα για το λαό. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια αλυσίδα ετερόκλητων κρίκων, η οποία αξιοποιείται για την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική διαχείριση του ελληνικού καπιταλισμού. Αυτή η αλυσίδα ξεκινά από την πιο καθαρή διατύπωση της θέση ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού αν οι κυβερνητικοί και υπουργικοί θώκοι καταληφθούν από «αριστερούς» πολιτικούς, περνάει μέσα από την αξιοποίηση της –διαχρονικής για την αστική δημοκρατία- λογικής του «μικρότερου κακού» και φτάνει μέχρι την επιχειρηματολογία διάφορων οπορτουνιστικών σχημάτων τα οποία φραστικά απορρίπτουν κάθε συμμετοχή ή στήριξη μιας τέτοιας κυβέρνησης, την ίδια στιγμή  που όλη η δραστηριότητα και όλη η επιχειρηματολογία τους υπηρετεί αντικειμενικά ακριβώς αυτή την εξέλιξη (στάση τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις τοπικές εκλογές, στο περιεχόμενο και την ιεράρχηση των συνθημάτων τους κλπ).

Η δραστηριότητα και επιχειρηματολογία του οπορτουνισμού είναι και η πιο επικίνδυνη για το κίνημα για δύο λόγους: πρώτον, γιατί δρα στο εσωτερικό του και προσπαθεί να το ρυμουλκήσει στα γρανάζια των ενδοαστικών οικονομικών και πολιτικών αντιθέσεων και δεύτερον, γιατί ντύνει τη συμβιβαστική πολιτική με επαναστατική «προβιά», καθιστώντας την πιο δυσδιάκριτη. Τέτοιου είδους «προβιά» αποτελούν τα πολυποίκιλα «μεταβατικά προγράμματα», κοινό στοιχείο των οποίων αποτελεί η ρητή ή άρρητη αποδοχή της θέσης περί αταξικότητας των αστικών θεσμών (κοινοβούλιο, κυβέρνηση κλπ) και κατ’ επέκταση περί της δυνατότητας αξιοποίησης των αστικών θεσμών για τη σύγκρουση με το κεφάλαιο.

Σήμερα το ΚΚΕ δρα σε αυτές τις αντικειμενικά σύνθετες συνθήκες έχοντας σταθερή «πυξίδα», σταθερό προσανατολισμό στην κατεύθυνση διεύρυνσης και πολιτικοποίησης της εργατικής πρωτοπορίας, στην κατεύθυνση συγκέντρωσης δυνάμεων για τη σοσιαλιστική επανάσταση. Έχει επίγνωση ότι η πραγμάτωση αυτού του καθήκοντος περνάει μέσα από τις συμπληγάδες πέτρες των ενδοαστικών αντιθέσεων, ότι προϋποθέτει την πάλη για τη διατήρηση της πολιτικής ανεξαρτησίας του πολιτικού εργατικού κινήματος απ’ όλες τις πλευρές της αστικής πολιτικής.

Το ΚΚΕ είναι σήμερα εξοπλισμένο ιδεολογικά και πολιτικά για να ανταποκριθεί στα σύνθετα καθήκοντα που θέτει η σημερινή πολιτική πάλη. Αυτός ο εξοπλισμός έχει στέρεα θεμέλια αφού, μεταξύ άλλων, εδράζεται και στην επεξεργασία της εμπειρίας του ελληνικού και διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, αντλώντας από αυτή πολύ σημαντικά συμπεράσματα. Την «καρδιά» αυτών των συμπερασμάτων την έχει ενσωματώσει στο Πρόγραμμά του, το οποίο καθοδηγεί την καθημερινή του δράση.

Σημαντικό μέρος της μελέτης της παραπάνω εμπειρίας αποτελεί η παρακολούθηση της συζήτησης που πολλές φορές αναπτύχθηκε στο εσωτερικό του πολιτικού εργατικού κινήματος γύρω από το ζήτημα της συμμετοχής του σε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού. Η συζήτηση αυτή τροφοδοτήθηκε άλλωστε αρκετές φορές στο παρελθόν από τις ίδιες τις εξελίξεις, τέθηκε από την ίδια τη ζωή ως σύνθετο ζήτημα που χρειάζεται θεωρητική επεξεργασία. Η απάντηση που έδωσε το πολιτικό εργατικό κίνημα στην ιστορική του διαδρομή δεν ήταν ενιαία, ούτε σε θεωρητικό ούτε σε πρακτικό επίπεδο.

Φυσικά η ιστορική μελέτη πρέπει να παίρνει πάντα υπόψη της ότι τόσο οι αντικειμενικές συνθήκες μέσα στις οποίες έμπαινε κάθε φορά το συγκεκριμένο ζήτημα, όσο και το κατακτημένο επίπεδο ωρίμανσης του πολιτικού εργατικού κινήματος σε κάθε συγκεκριμένη στιγμή δημιουργούσαν περισσότερο ή λιγότερο ευνοϊκές προϋποθέσεις για την αποκάλυψη της ουσίας του. Αυτό άλλωστε αποτυπώνεται αφενός στην προσαρμογή των σχετικών τοποθετήσεων κομμάτων αλλά και ηγετικών προσωπικοτήτων του πολιτικού εργατικού κινήματος, αφετέρου στη μεγαλύτερη ή μικρότερη σαφήνεια, τη μεγαλύτερη ή μικρότερη αντιφατικότητα των τοποθετήσεών τους.

Ενδεικτικό είναι και το ενδιαφέρον που έδειξε ο ίδιος ο Λένιν στη μελέτη των ζητημάτων που σχετίζονται με την ταξική ουσία του κράτους και των μηχανισμών του, μελέτη που αναπτυσσόταν παράλληλα με το αντικείμενό της τόσο στην χώρα του, τη Ρωσία, όσο και στη Δυτική Ευρώπη. Φυσικά το πολιτικό εποικοδόμημα της Ρωσίας, απ’ όπου εκκινούσε όλη η ανησυχία του, δεν ήταν αυτό που μπορούσε αντικειμενικά να θέσει το ζήτημα στην πιο καθαρή του μορφή. Η τσαρική εξουσία, τα ανύπαρκτα μέχρι το 1907 και πολύ ανώριμα και ασταθή κοινοβουλευτικά εγχειρήματα της τσαρικής εξουσίας την περίοδο 1907-1917 και γενικότερα η μεγάλη ρευστότητα του πολιτικού εποικοδομήματος στη Ρωσία εκείνη την περίοδο τροφοδοτούσαν απόψεις, προβληματισμούς, σκέψεις σχετικά με τη δυνατότητα του πολιτικού εργατικού κινήματος να αξιοποιήσει αυτή τη ρευστότητα, ακόμα και μέσω της βραχύχρονης στήριξης κυβέρνησης σε συγκεκριμένες συνθήκες προς όφελος της εμβάθυνσης της επαναστατικής διαδικασίας. Στοιχεία αυτού του προβληματισμού περιέχονταν ακόμα και στην παλιά στρατηγική αντίληψη των μπολσεβίκων περί «δημοκρατικής δικτατορίας του προλεταριάτου και της αγροτιάς» και τη σχετική αντιπαράθεση στο εσωτερικό του κόμματος.

Ωστόσο η ανησυχία του Λένιν για αυτά τα ζητήματα ήταν συνεχής και αναπτυσσόταν παράλληλα με την εξάλειψη ή υποχώρηση κάποιων ιδιαιτεροτήτων του ρωσικού πολιτικού εποικοδομήματος. Αυτή η διαδικασία έφτασε στην ωριμότητά της το διάστημα από τον Απρίλη του 1917 (οπότε και επέστρεψε στη Ρωσία ο Λένιν) μέχρι το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου, όπου στις συνθήκες της αστικής Προσωρινής Κυβέρνησης –η οποία είχε πιο καθαρά αστικοδημοκρατικά χαρακτηριστικά- το ζήτημα τέθηκε με πιο καθαρό τρόπο και σε άμεση σύνδεση με τη νέα στρατηγική που χάραξε ο Λένιν τον Απρίλη, σύμφωνα με την οποία ο χαρακτήρας της επανάστασης θα ήταν σοσιαλιστικός, χωρίς καμία ενδιάμεση πολιτική κατάσταση. Αυτή η διαδικασία ολοκληρώθηκε με την έκδοση του «Κράτος και Επανάσταση» αυτήν ακριβώς την περίοδο, όπου τεκμηριώνονται τα βασικά του συμπεράσματα πάνω στο ζήτημα: ο ταξικός χαρακτήρας της κρατικής εξουσίας και των επιμέρους μηχανισμών της, η αδυναμία αξιοποίησής τους για το πέρασμα στην αταξική κοινωνία, η ανάγκη τσακίσματος αυτού του μηχανισμού.

Είναι ακριβώς μέσα σε αυτή την περίοδο, το καλοκαίρι του 1917, όταν σημειώνει χαρακτηριστικά:
«Η επανάσταση διδάσκει όλες τις τάξεις με μια ταχύτητα και βάθος που είναι άγνωστες στους συνηθισμένους, ειρηνικούς καιρούς. Οι καπιταλιστές, καλύτερα οργανωμένοι, πιο έμπειροι στο έργο της ταξικής πάλης και της πολιτικής, διδάχτηκαν πιο γρήγορα από τους άλλους. Βλέποντας ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρατηθεί, κατέφυγαν σε μια μέθοδο, που μετά το 1848 την εφάρμοζαν ολόκληρες δεκαετίες οι καπιταλιστές των άλλων χωρών, για να ξεγελούν, να διαιρούν και να αδυνατίζουν τους εργάτες. Η μέθοδος αυτή είναι η λεγόμενη κυβέρνηση «συνασπισμού» δηλαδή μια κοινή ενωμένη κυβέρνηση, αποτελούμενη από την αστική τάξη και τους λιποτάκτες του σοσιαλισμού [...]

Οι «σοσιαλιστές» ηγέτες, μπαίνοντας στην κυβέρνηση της αστικής τάξης αποδείχνονταν κατά κανόνα ανδρείκελα, μαριονέτες, προκάλυμμα για τους καπιταλιστές, όργανο εξαπάτησης των εργατών...
Οι βλάκες των κομμάτων των εσέρων και των μενσεβίκων πανηγύριζαν, λούζονταν με αυταρέσκεια στην ακτινοβολία της υπουργικής δόξας των αρχηγών τους. Οι καπιταλιστές έτριβαν τα χέρια από ικανοποίηση, εφόσον είχαν αποκτήσει στο πρόσωπο των «αρχηγών των Σοβιέτ» βοηθούς ενάντια στο λαό, εφόσον πήραν την υπόσχεση απ’ αυτούς ότι θα υποστηρίζουν τις «επιθετικές επιχειρήσεις στο μέτωπο», δηλ. την επανάληψη του ιμπεριαλιστικού, ληστρικού πολέμου που είχε σταματήσει. Οι καπιταλιστές ήξεραν ότι οι υποσχέσεις της αστικής τάξης –σχετικά με τον έλεγχο, ακόμα και με την οργάνωση της παραγωγής, σχετικά με την πολιτικής της ειρήνης κτλ–ποτέ δε θα εκπληρωθούν.

Έτσι και έγινε [...] οι καπιταλιστές εξακολουθούσαν να δυναμώνουν. Σε αυτό το διάστημα δεν έγινε στην πραγματικότητα τίποτε, απολύτως τίποτε, για να μπει χαλινάρι στους καπιταλιστές. Οι λιποτάχτες του σοσιαλισμού που έγιναν υπουργοί, αποδείχτηκαν πολυλογάδες, που είχαν αποστολή να περισπούν την προσοχή των καταπιεζόμενων τάξεων, ενώ όλος ο κρατικός διοικητικός μηχανισμός στην πραγματικότητα έμενε στα χέρια της γραφειοκρατίας (της υπαλληλίας) της αστικής τάξης».
(Λένιν, Άπαντα, τ. 34, σελ 62-64)

Την ίδια περίοδο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε η αστική τάξη αυτές τις υπουργοποιήσεις: «Την ίδια εποχή και ένας αστικός πολιτικός, ο Πάβελ Μιλιουκόφ, με την πείρα της τάξης του, πολύ εύστοχα διαπίστωνε: «Αυτά τα πρόσωπα μιας και υπουργοποιήθηκαν δεν είναι πια ηγέτες των επαναστατών... Τώρα χρειάζεται να αποκηρύξουν οριστικά –δε λέω την επαναστατική φρασεολογία, ο τρόπος έκφρασης ας μείνει, ό,τι θέλουν- μα την επαναστατική ιδεολογία».

(Συλλογικό: «Οκτώβρης 1917. Η πορεία των μπολσεβίκων προς τη νίκη», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ 103).

47 σχόλια:

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Eπειδη η συζητηση αναποφευκτα θα παει στο ΑΑΔΜ και επειδη αυτες τις μερες διαβαζω την αρθρογραφια της ΚΟΜΕΠ στο ιντερνετ,ξεκινωντας απο το 2000 και μπρος εχω να παρατηρησω το εξης:Ελαχιστες διαφορες παρατηρω αναμεσα στη γραμμη του ΑΑΔΜ και της ΛΣ,καθως και στη γενικοτερη αντιληψη του Κομματος εκεινη την εποχη σε σχεση με σημερα,οπως αυτη εκφραζεται στην αρθρογραφια της ΚΟΜΕΠ.

Οι διαφορες που παρατηρω ειναι οι εξης:

α)Σποραδικα αναφερεται οτι το ΑΑΔΜ μπορει να σχηματισει μια βραχυχρονια κυβερνηση που αναλογα με τις συνθηκες θα μπορεσει να ανοιξει δρομο για τη λαικη εξουσια.Αυτο αναφερεται σαν ενδεχομενο και μονο,και καθολου σαν αμεσος στοχος του ΑΑΔΜ και του ΚΚΕ,οπως νομιζα παλιοτερα,και οπως συνεχιζουν να πιστευουν διαφοροι θεματοφυλακες του 15ου.Κατα τη γνωμη μου,σε αυτα τα προ δεκαετιας και βαλε κειμενα,αλλαζεις ανετα το ΑΑΔΜ σε ΛΣ,διαγραφεις τις λιγες αναφορες σε κυβερνηση ΑΑΔΜ,και μπορουν να χρησιμοποιηθουν ανετα και σημερα.

β)Οι αναφορες στο ΣΥΝ ειναι λιγοτερες σε σχεση με σημερα,αλλα ειναι λογικο γιατι ηταν αλλιως οι συσχετισμοι σημερα.Επισης,παρατηρω καπως ευνοικη σταση απεναντι στο ΔΗΚΚΙ,κατι που σημερα δε θα συνεβαινε.

γ)Αναφορα σε νεοφιλελευθερισμο,παγκοσμιοποιηση,νεα ταξη πραγματων,ενω σημερα δεν εχω παρατηρησει να χρησιμοποιουνται αυτοι οι οροι.Ασημαντη διαφορα κατα τη γνωμη μου,αλλα καλο ειναι που σταματησαν να χρησιμοποιουνται.

Οποτε,κατα τη γνωμη μου,ολοι οσοι λενε οτι υποστηριζαν το ΚΚΕ πριν 15 χρονια,αλλα απογοητευτηκαν την τελευταια 5ετια γιατι αλλαξε γραμμη το κομμα,μαλλον μας δουλευουν,και μαλιστα χοντρα.

Ανώνυμος είπε...

Αξιζει να διαβαστει ολοκληρο το αφιερωμα. Πολυ διδακτικο και με χρησιμα συμπερασματα. Θεωρω οτι η αρνηση συμμετοχης ενος ΚΚ σε αστικες κυβερνησεις απο θεση αρχης αποτελει τομη σε ενα κρισιμο ζητημα που ταλανισε το ΔΚΚ στο μεγαλυτερο κομματι του 20ου αιωνα.

ratm

Ανώνυμος είπε...

θα συμφωνησω απολυτα με αυτο που παρατηρησε ο Γατος στην αρθρογραφια της ΚΟΜΕΠ απο το 2000 και μετα.Θα ηθελα να συμπληρωσω οτι οποιος διαβασει και τους Προσυνεδριακους διαλογους απο το 1996 και μετα θα δει οτι ολοι αυτοι που το παιξανε δηθεν τιμητες του 15ο συνεδριου εχουνε διαφωνησει απο τοτε απλα νομιζανε οτι το 2012 με την γνωστη προβοκατσια ειναι η καταληλη στιγμη να χτυπηθει το ΚΚΕ και να καθηλωθει στο παρελθον σε οτι μας κατεστρεψε. Αυτος ειναι ο ορισμος της αθλιοτητας και πολυ σωστα τους αποκαλεσανε Βαριδια και Αγραμμα τους. Η αποτυχια της συμμετοχης των ΚΚ ειναι καθολικη. Και σαν Ελιγμος το 1936 και με την επικρατηση του οπορτουνισμου στο 20ο Συνεδριο 1956. Το ΚΚΕ απο το 1949 πριν τελειωσει ο ΔΣΕ ξεκινησε την επιπονη προσπαθεια της διορθωσης του προγραμματος συμφωνα με αυτο που υπηρχε στην 6η ολομελεια του 1934. Το 1954 η ηγεσια αναγκαστηκε να υποχωρηση σε οπορτου νιστικη πιεση απο το ΚΚΣΕ ΧΡΟΥΤΣΩΦ και να επαναφερει το παλιο λιγο πριν τους ανατρεψουνε το 1956. Παρα το οτι μετα την διασπαση του 1968 γινανε μικροβελτιωσεις η ουσια παρεμεινε η ιδια. Με την Ανοχη απεναντι στο ΠΑΣΟΚ το 1981 τις Δημοκρατικες δυναμεις και επιστεγασμα το κοινο πορισμα με την ΕΑΡ την δημιουργια του συνασπισμου και την συμμετειχε σε 2 κυβερνησεις στο εδαφος του Καπιταλισμου. Ολα αυτα ειχανε τις ριζες τους στην λαθος Στρατηγικη του ΚΚΕ. Το 1995 το καλοκαιρι εγινε η πρωτη συζητηση για τον Σοσσιαλισμο και τις ανατροπες. απο τοτε διαφωνουσανε τα Βαριδια σε ολα. Δεν ηθελαν να αλλαξει τιποτα το κανανε συνειδητα ωστε να ζησουμε ξανα τις ιδιες τραγωδιες με το παρελθον. Η οπρτουνιστικη επιθεση σε αυτο το σημειο θα ενταθει αλλα ταυτοχρονα η απογνωση τους ειναι η δικαιωση μας. Επισης θεωρω οτι ειναι μεσα σε αυτη την λαιλαπα ε τιτλος τιμης για οποιον στεκεται ορθιος διπλα στο ΚΚΕ αντιμετωπιζοντας αυτη την αθλιοτητα απο δηθεν φιλους. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ως σενάριο θα ήθελα να αναφέρω τον εξής κίνδυνο.

Υπό μια συγκεκριμένη ανάγνωση και ερμηνεία του άρθρου 84 παρ. 6 του Συντάγματος (ένα Σύνταγμα άλλωστε γίνεται λάστιχο όταν αυτό βολεύει το αστικό σύστημα) είναι δυνατό να υποστηριχτεί από κάποιους ο σχηματισμός κυβέρνησης μειοψηφίας, να σχηματιστεί δηλαδή μια κυβέρνηση που στη ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, θα έχει λάβει λιγότερες από 151 ψήφους. Με αυτή την ερμηνεία αρκεί η απόλυτη πλειοψηφία επί των παρόντων βουλευτών, υπό τον όρο οι βουλευτές που θα υπερψηφίσουν να μην είναι λιγότεροι από 120 (μπορεί δηλαδή μια κυβέρνηση να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης ακόμα κι από μόνο 120 βουλευτές αν βέβαια οι παρόντες δεν υπερβαίνουν τους 239). Θα μπορούσε αυτή η ερμηνεία του Συντάγματος να τεθεί προεκλογικά ή τις αμέσως μετεκλογικές μέρες προκειμένου να επαναληφθεί με ακόμα πιο ύπουλο τρόπο το σκηνικό του 2012. Τι εννοώ; Θα μπορούσε ο Σύριζα-με βάση αυτή την ερμηνεία-να ζητήσει όχι ψήφο εμπιστοσύνης από το ΚΚΕ αλλά "ανοχή". Να πει δηλαδή σε περίπτωση που μόνος του ή σε συνεργασία με άλλους, συγκεντρώσει 145 βουλευτές: "Δε σας ζητούμε να υπερψηφίσετε την κυβέρνηση αλλά να απέχετε από τη ψηφοφορία ώστε οι 145 Συριζαίοι/συνεργαζόμενοι βουλευτές να αποτελέσουν την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων. Έτσι θα σχηματιστεί κυβέρνηση της "αριστεράς" και στη συνέχεια εσείς πράξτε κατά συνείδηση στα νομοσχέδια που θα φέρνουμε". Μια τέτοια πρόταση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε: α) Για να παγιδέψει το ΚΚΕ ώστε να το κάνει συμμέτοχο/συνένοχο -από τη πίσω πόρτα- σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε β) για να επιχειρηθεί λεηλάτηση ψήφων του ΚΚΕ σε επαναληπτικές εκλογές ή για κατασκευή άλλοθι προκειμένου να προχωρήσει κυβερνητική συνεργασία με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (ζητήσαμε ανοχή από το ΚΚΕ, δε μας την έδωσε και αναγκαστήκαμε για το "καλό της πατρίδας" να συνεργαστούμε με τους άλλους).

Δεν ξέρω βέβαια κατα πόσο ένα τέτοιο σενάριο συγκεντρώνει ρεαλιστικές πιθανότητες να υπάρξει, ας είναι όμως το ΚΚΕ προετοιμασμένο επικοινωνιακά και για αυτό το ενδεχόμενο. Και οπωσδήποτε να συνεχίσει να αναλύει συνεχώς το ζήτημα της εξουσίας και να μάχεται τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες που ακόμα διατηρεί ο λαός στο μεγάλο του μέρος.

ρα

Neophyte_commie είπε...

Συγκεντρώνει, πώς δεν συγκεντρώνει. Γι' αυτό το συνέδριο (και πολύ πιο πριν η ΚΕ) είχαν πει «ούτε συμμετοχή ούτε ανοχή». Έτσι κι αλλιώς η συγκυβέρνηση προετοιμάζεται επικοινωνιακά καιρό τώρα. Το πράγμα έχει ως εξής: Ο χριστιανοδημοκρατικός πόλος (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) έχουν εξαντληθεί και αποφάσισαν να αποχωρήσουν για την ώρα, όσο δεν έχουν πεθάνει τελείως και να παραδώσουν στον σοσιαλδημοκρατικό (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) (τους μπαλαντέρ τους αφήνω εκτός, γιατί θα πάνε με τον ισχυρότερο κάθε φορά), ώστε να περάσει αυτός τα τελευταία μέτρα και να πέσει η δυναμική του ταχύτερα από το αναμενόμενο (δηλαδή πριν τα 2-3 χρόνια που είχε στην καλύτερη περίπτωση). Μετά θα έρθει η συγκυβέρνηση. Και όταν πια δεν θα δουλεύει ούτε αυτή, εφ' όσον το αστικό πολιτικό σύστημα δεν επιτύχει τη δημιουργία άλλων αναχωμάτων (που αντικειμενικά δεν είναι και ανεξάντλητα), θα έρθει η ανοικτή φασιστική δικτατορία. Έχω την αντύπωση ότι το κόμμα είναι προετοιμασμένο για όλα αυτά, γι' αυτό άλλωστε και από τον Ιούνη 2012 έχουμε επιτάχυνση της πολιτικής δουλειάς σε όλα τα επίπεδα.

Όσο για την περίπτωση να χρειαστεί από κάπου ανοχή ο ΣΥΡΙΖΑ (+μπαλαντέρ), αυτή μπορεί να έρθει και με ανοχή από τη ΝΔ, μην σου προκαλέσει έκπληξη… δεν νομίζω όμως ακόμη. Το Ποτάμι γι' αυτή τη δουλειά και μόνο έγινε.

Μια λέξη για τον Ρωμανό (η μοναδική που θα πω ποτέ). Απλά επιλέχθηκε να μην χρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη προβοκάτσια στη συγκεκριμένη στιγμή, ίσως για να γίνει πιο ομαλά η αναπόφευκτη παράδοση της αστικής κυβέρνησης στον άλλο πόλο και σε μια πορεία η συγκυβέρνηση, οπότε η αστική τάξη τον άφησε να ζήσει· έτσι κι αλλιώς πιόνι είναι κι αυτός και όλα τα πλουσιόπαιδα του χώρου του.

Ανώνυμος είπε...

Ρ.Α ΝΕΟΦΥΤΟΣ. Σιγουρα πρεπει να συνεχισουμε των αγωνα εναντια στις κοινοβουλευτικες αυταπατες που υπαρχουνε βαθια ριζωμενες μεσα στον λαο. Στο δευτερο που λες ο οπορτουνισμος εχει ενα προβλημα.Οτι ητανε να παρει απο το ΚΚΕ το πηρε τον Ιουνη του 2012 οπου και τελειωσαμε με τις αμαρτιες μας. Ειμαι βαθια πεισμενος οτι απο εκει και περα οποιος μας ψηφισε ηξερε ακριβως τη θα κανουμε χωρις καμμια συγχηση. Αρα απο εδω και μπρος τα Λουλουδια δεν εχουνε περιθωριο για παιχνιδια Πρεπει να πανε γρηγορα στην Κουταλα γιατι τα Κορακια δεν θα τους περιμενουνε.Αλλωστε και οι ιδιοι εχουνε κανει προπονηση 40 χρονια πρεπει να πεσουνε στην μασα. Και βεβαια καμμια χαλαρωση Συντροφοι. Αυτο το καρκινωμα δεν πρεπει να το χανουμε απο τα ματια μας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Να ρωτήσω κάτι;

Πώς συμβιβάζεται ένα κόμμα να παλεύει (σωστά θα πω εγώ) ενάντια στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες, να αποδίδει σε αυτές ακριβώς τις αυταπάτες (και πάλι σωστά, μεταξύ άλλων) τη συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης μεταξύ Μαϊου και Ιουνίου του 2012 και ...το ίδιο αυτό κόμμα να έχει ζητήσει 2 ΦΟΡΕΣ να γίνουν εκλογές μέσα σε ένα 8μηνο!!! Την πρώτη φορά αμέσως μετά την "πρωτοβουλία" του ΓΑΠ για το περίφημο "δημοψήφισμα" και τη δεύτερη - εκεί πήραμε τα ρέστα μας - αμέσως μετά τις εκλογές του Μαίου, εν μέσω των διεργασιών των διερευνητικών εντολών.

Την πρώτη φορά, μάλιστα, σε ανακοίνωση του ΠΓ αναφέρεται επί λέξει: "Κάτω η κυβέρνηση, κάτω τα κόμματα που θυσιάζουν το λαό για να σωθεί το κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ενωση" και παρακάτω "Να μη γίνει δημοψήφισμα, να γίνουν εκλογές" (Ριζοσπάστης, 16/11/2011). Θυμίζω ότι τότε οι δημοσκοπήσεις έδιναν στο ΚΚΕ σε γενικές γραμμές πάνω από 10%, ακόμα και κοντά στο 12-13% είχαν φτάσει.

Τη δεύτερη φορά, δυο μόλις μέρες μετά το όχι και θριαμβευτικό αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών για το Κόμμα, με οκτάστηλα στην πρώτη σελίδα ο "Ριζοσπάστης" διαλαλεί: "Εκλογές τώρα για να παρέμβει ο λαός" (Ριζοσπάστης, 10/5/2012). Το γιατί το έκανε μου είναι ακόμα και σήμερα ακατανόητο, αλλά είμαι πρόθυμος να διαφωτιστώ, για όποιον ενδιαφέρεται...

Εν κατακλείδι, πως γίνεται να ζητάς εσύ ο ίδιος εκλογές για να πέσει η κυβέρνηση (και όχι π.χ. να ρίχνεις το σύνθημα για πολιτικές απεργίες) και για να "παρέμβει ο λαός" και μετά να καταγγέλλεις μετά βδελυγμίας τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες των μαζών, αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα.

Doctor X

Ανώνυμος είπε...

Στη πρώτη περίπτωση το αίτημα μπήκε για να αποκαλυφθεί και να καταγγελθεί ο ρόλος που επεδίωκαν κάποιοι να παίξει το δημοψήφισμα. Στη δεύτερη ως καταγγελία της κοροϊδίας που παίζονταν στην πλάτη του λαού μέσω των διερευνητικών εντολών και κυρίως ως ένα χτύπημα συναγερμού στις δυνάμεις του κόμματος γι' αυτό που έστω και αργά φάνηκε ότι έρχονταν. Σε καμιά περίπτωση το αίτημα δεν μπήκε ρηχά αντικυβερνητικά αλλά πολύ ουσιαστικότερα. Άλλο πράγμα οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες κι άλλο να μη σε νοιάζουν καθόλου οι εκλογές.

ρα

Ανώνυμος είπε...

12.27 Τα Γκαλοπ δινανε 10% οπως λες και η Αλεκα ξεκαθαρισε οτι σε κυβερνηση με τους καπιταλιστες στην εξουσια δεν θα μπουμε ποτε. Αυτο το ελεγε το προγραμμα του κομματος απο το 1996 στο 15ο Συνεδριο αλλα σε πολλους ψηφοφορους μας δεν ειχε γινει απολυτα κατανοητο. Σε αυτο επαιξε καθοριστικο ρολο οτι πριν το 1991 και για δεκαετιες καλλιεργουσαμε τετοιες αυταπατες. Οταν λοιπον βρεθηκε ο κοσμος μπροστα στην επιλογη της αστικης ταξης να φερει τον συριζα δευτερο ητανε απολυτα λογικο αυτο που εγινε. Μετα τις εκλογες του ΜΑΗ πολυ σωστα ζηταγαμε εκλογες να τελειωσει η θεατρικη παρασταση παρα το οτι ξεραμε οτι θα χαναμε ψηφους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Δοκτωρα τα χαπια σου τα ξεχασες....

1) Το ΚΚΕ ειπε οτι το δημοψηφισμα με ερωτημα ευρω και μετρα ή οχι μετρα και αρα εξοδος με χρεωκοπια ηταν αποπροσανατολιστικο και εκβιαστικο. Οποτε αντι δημοψηφισματος προτεινε εκλογες ωστε να τεθει επι ταπητος η συνολικη πολιτικη καθε κομματος.
2)Ενδισμεσα απο τις 2 εκλογες το 2012 τα ΜΜΛοβοτομης και τα αστικα και οπορτουνιστικα κομματα ειχαν επιδοθει στο ηλιθιο και αποπροσανατολιστικο σοου των διερευνητικων εντολων.
Το ΚΚΕ σωστα ειπε οτι αυτο ειναι κοροιδια και ζητησε εκλογες ωστε να μπουν στο προσκυνιο η πολιτικη του καθε κομματος.

Τωρα πες μας και σε ποιον πολιτικο φορεα εισαι εσυ προσκειμενος να κανουμε διαλογο.

ratm

Ανώνυμος είπε...

Για να τα πάρουμε με τη σειρά, γιατί διαβάζω μερικά απίθανα πράγματα από ανθρώπους που δηλώνουν - και είμαι σίγουρος πως ειλικρινά αισθάνονται - κομμουνιστές.

@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Απλά, σκέψου τι μου είπες: ότι οι κινήσεις αυτές ήταν εκλογικά αυτοκτονικές, αλλά έγιναν περίπου συνειδητά για να διαπαιδαγωγηθεί ο κόσμος του κόμματος για να ξεπεράσει τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Δηλαδή, επικαλούμαι τον κοινοβουλευτικό δρόμο για να αποτύχει και να μην με ξαναπιέσει η βάση μου να τον επικαλεστώ ξανά. Σου ακούγεται λογική αυτή η συλλογιστική; Τρέμω και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται τόσο ανεύθυνα. Αν και, για να καθησυχάσω όλη την ομήγυρη, είμαι εντελώς βέβαιος ότι η ηγεσία του Κόμματος δεν είναι διόλου ηλίθια για να σκεφτεί έτσι. Για πολλά μπορείς να την κατηγορήσεις, όχι όμως για απλοϊκό "επαναστατικό αλτρουισμό"...

@ρα

"το αίτημα μπήκε για να αποκαλυφθεί και να καταγγελθεί ο ρόλος που επεδίωκαν κάποιοι να παίξει το δημοψήφισμα"

Ακριβώς, μόνο που έτσι λειτουργεί μόνο ένα κόμμα που στο βάθος της σκέψης του δεν έχει απογαλακτιστεί εντελώς από τις κοινοβουλευτικές "αμαρτίες" του παρελθόντος (αν δεχθούμε ότι έχει απογαλακτιστεί έστω μερικώς, πράγμα που χάρις της συζητήσεως το θεωρώ ως δεδομένο, άσχετα αν το πιστεύω ή όχι). Ένα κόμμα που μάχεται τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, δε χρησιμοποιεί συνθήματα που αμβλύνουν την κριτική του σε αυτόν, συντηρώντας αυταπάτες στις μάζες ότι μπορεί με τις διαδικασίες του να "καταγγελθεί" ο ρόλος της οποιασδήποτε πολιτικής δύναμης, αστικής ή οπορτουνιστικής. Η εκλογική αποδοκιμασία είναι αποτέλεσμα της πραγματικής αλλαγής συσχετισμών, όχι δημιουργός της. Αλλά στο θέμα αυτό θα πω περισσότερα, σχολιάζοντας την απάντηση του ratm.

Όσο για το αν μπορεί ή πρέπει οι κομμουνιστές να μην ασχολούνται με τις εκλογές, χτυπάς λάθος πόρτα. Εδώ δε μιλάμε για αυτό, που είναι αυτονόητο, αλλά για το αν οι κομμουνιστές πρέπει να ρίξουν οι ίδιοι το σύνθημα/στόχο των εκλογών.

@ratm

"Οπότε αντί δημοψηφίσματος πρότεινε εκλογές ώστε να τεθεί επί τάπητος η συνολική πολιτική κάθε κόμματος"

Σοβαρά, τώρα; Ώστε επειδή η αστική τάξη δρομολόγησε έναν α κοινοβουλευτικό ελιγμό εξαπάτησης των μαζών, εμείς έπρεπε σώνει και καλά να «απαντήσουμε» με έναν β κοινοβουλευτικό ελιγμό εξίσου εξαπάτησης;;; Εκτός αν μου λες ότι οι γενικές εκλογές στον καπιταλισμό διεξάγονται με όρους λιγότερης πολιτικής εξαπάτησης των μαζών, χωρίς αποπροσανατολιστικά διλήμματα σε σχέση με ένα δημοψήφισμα πάνω σε ένα συγκεκριμένο αποπροσανατολιστικό ερώτημα. Φοβερή «αντικαπιταλιστική» λογική! Λοιπόν, για να τελειώνει η "αντικαπιταλιστική" πλάκα, ένα πραγματικό Κομμουνιστικό Κόμμα διαπαιδαγωγεί τις μάζες ότι με τη δράση τους και την πολιτική πάλη τους αλλάζουν τους συσχετισμούς και γράφουν την ιστορία. Όταν ζητάς εσύ ο ίδιος εκλογές, είναι σα να λες στις μάζες ότι μπορεί τη δεδομένη στιγμή η ψήφος τους να αλλάξει τα πράγματα, να διαμορφώσει άλλους όρους και προοπτικές για την ταξική πάλη. Η ψήφος όμως, σαν αποτύπωση της πολιτικής συνείδησης, είναι σε τελευταία ανάλυση αποτέλεσμα του βαθμού ανάπτυξης της ταξικής πάλης, όχι παράγων ανάπτυξής της.

Doctor X (συνεχίζεται)

Ανώνυμος είπε...

Εν τέλει, αναρωτιέμαι, πως μπορούσε κανείς - με μη κοινοβουλευτικούς όρους σκεπτόμενος - να θεωρεί ότι οι εκλογές τον Οκτώβρη του 2011 μπορούσαν να προκαλέσουν ρήγμα στο αστικό πολιτικό μπλοκ και να ανοίξουν δρόμο, όταν η ίδια η ΚΕ, μετά το πατατράκ του Ιουνίου του '12 αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι η κατάσταση του εργατικού κινήματος όλα αυτά τα χρόνια ήταν προβληματική, ο βαθμός οργάνωσης, συμμετοχής, πολιτικοποίησης παρέμενε σταθερά χαμηλός κλπ. κλπ. Δηλαδή, τον Οκτώβρη του 2011 η ΚΕ δεν τα εκτιμούσε όλα αυτά και τα κατάλαβε τον Ιούνη του '12; Ή μήπως με ένα 10% (που θα ήταν ένα πιθανό "σκορ" για το Κόμμα τον Οκτώβρη του '11) θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν "άλλα" συμπεράσματα; Τι κρίμα που η αστική τάξη κάνει άλλα κουμάντα και τιμωρεί σκληρά το παλαντζάρισμα ανάμεσα στην αντικαπιταλιστική ρητορική και την υπόκλιση στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες των μαζών (και μάλιστα με ιδιοτελές σκεπτικό "αυτοδικαίωσης") στην πράξη...

Να σας το πω απλά. Οι αστικές εκλογές, γίνονται για να βγει βουλή και αστική κυβέρνηση. Με αυτό το τροπάρι παραμυθιάζει η αστική τάξη τους εργάτες από καταβολής αστικής δημοκρατίας. Και τώρα έρχεστε εσείς, οι «γνήσιοι αντικαπιταλιστές» να μου πείτε ότι είναι δυνατό να πειστεί η εργατική τάξη ότι οι εκλογές γίνονται …για να βγει αντιπολίτευση! Μα αν έχεις τη δυνατότητα να πείσεις για κάτι τέτοιο την εργατική τάξη, δηλαδή να την έχεις «κερδίσει» κόντρα στο σκληρό πυρήνα της αστικής κοινοβουλευτικής λογικής, τότε ο συσχετισμός είναι ώριμος για πολύ πιο ριζικές αλλαγές. Εσύ, δηλαδή, τότε θα περιοριστείς στην επίκληση των εκλογών; Και δεν είναι αυτό λεγκαλισμός του χειρίστου είδους; Όταν ζητάς εσύ ο ίδιος εκλογές, είναι σα να λες στους εργάτες ότι μέσα από αυτές μπορεί να διαμορφωθεί θετική κυβερνητική λύση, όσες κορώνες κι αν ξεφωνίζεις ότι καμία αστική κυβέρνηση δεν είναι λύση για το λαό. Να ζητάς εκλογές για να υπάρξει δυνατή εργατική αντιπολίτευση είναι αυτοαναιρούμενη αντίφαση και έτσι εξηγείται - πλάι στον ούτως ή άλλως δυσμενή πραγματικό συσχετισμό για την εργατική τάξη και το επαναστατικό κίνημα - η δραματική συνέχεια.

Ένα πραγματικό ΚΚ που παλεύει στην πράξη κι όχι στα λόγια για την πολιτικοποίηση σε επαναστατική κατεύθυνση και σε συνθήκες που το αστικό πολιτικό σύστημα έχει δυσκολίες στην ομαλή αναπαραγωγή του και ανοίγει μια προοπτική για γενική πολιτική κρίση στο βάθος του ορίζοντα, δε θα δίσταζε να ρίξει το σύνθημα για πολιτικές απεργίες με περιεχόμενο και αιτήματα καθαρά πολιτικά: την αποδέσμευση από ΕΕ/ΝΑΤΟ, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση όλων των μονοπωλίων σε όλους τους κλάδους της οικονομίας με εργατικό έλεγχο στην παραγωγή και, σε μια πορεία κλιμάκωσης, να έριχνε και το σύνθημα - αν το επέτρεπαν κάποια στιγμή οι συνθήκες - για γενική πολιτική απεργία για να πέσει η αστική κυβέρνηση (όποια θα ήταν τότε) και συντακτική συνέλευση που θα ψηφίσει νέο, λαϊκοδημοκρατικό σύνταγμα που θα καταργούσε την αστική βουλή και θα έφερνε στη θέση της νέες, εργατικές-λαϊκές δομές εξουσίας. Με μια τέτοια γραμμή θα αποκαλύπτονταν ο κυβερνητισμός του ΣΥΡΙΖΑ και των οπορτουνιστών συνοδοιπόρων του και η επίκληση από μεριάς του της δήθεν αριστερής κυβέρνησης, στην καλύτερη περίπτωση (αν δηλαδή η γραμμή μας «περπατούσε» πλήρως) θα χλευαζόταν από τις μάζες ως χυδαίος ελιγμός εκτόνωσης της πολιτικής κρίσης του συστήματος και τα πράγματα θα πήγαιναν μπροστά, στη χειρότερη θα μας διασφάλιζε μια καλύτερη γραμμή αμυντικής ανασύνταξης της επαναστατικής πρωτοπορίας, ώστε να μην ήταν λυμένα τα χέρια του συστήματος να συνεχίσει απρόσκοπτα την επίθεση, ακόμα κι αν τελικά πετύχαινε μια προσωρινή σταθεροποίηση. Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν έκανε το Κόμμα και πρέπει να αναρωτηθεί όλος ο τίμιος κόσμος του, για το γιατί η (σωστή) επαναστατική φρασεολογία και ζύμωση δε συνδυάστηκε ποτέ από πραγματικά επαναστατική πολιτική γραμμή...

Doctor X

ΥΓ. ratm, να μάθεις να συνομιλείς χωρίς να ζητάς "πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων". Είμαι ένας κομμουνιστής και αυτό αρκεί, νομίζω.

Ανώνυμος είπε...

5.32 Κομμουνιστης δεν εισαι αλλα οπορτουνιστης που προσπαθεις να μας πεις να γινουμε συριζα προτεινοντας κυβερνηση μεσα στον καπιταλισμο την στιγμη που τα μεσα παραγωγης ειναι στους καπιταλιστες.Επαναλαμβανω λοιπον το ΚΚΕ απο το 15ο Συνεδριο το 1996 Εχει καταργησει τα Πολιτικα Μετωπα και τα Ενδιαμεσα Σταδια που ητανε αποτελεσμα του 20ου Συνεδριου του 1956 και δηστυχως δεν μπορεσαμε να το αλλαξουμε το 1968 με την διασπαση. Ολες αυτες οι ιδεολογικες παρεκκλισεις μεχρι το 1991 ειχανε τις συνεπειες τους οταν η αστικη ταξη αποφασισε να παιξει το χαρτι του οπορτουνισμου το 2012 μαζι με την προβοκατσια που στησανε τα ΒΑΡΙΔΙΑ με το 15ο συνεδριο. Ειναι μεγαλη παρακαταθηκη για το μελλον η αρνηση συμμετοχης σε αστικη κυβερνηση. Η τακτικη του ΚΚ σε μη επαναστατικες συνθηκες ειναι η συγκεντρωση δυναμεων με στοχο την ανατροπη του καπιταλι σμου και Μονομερης διαγραφη του χρεους Εξοδος απο την Ε.Ε Κοινωνικοποιηση των μεσων παραγωγης Κεντρικο σχεδιασμο Εργατικο ελεγχο. Εμεις σε αυτην την βαση θα παλεψουμε και οχι με βαση το 9ο και 10ο συνεδριο με τα Σταδια που μας κατεστρεψε. Και βεβαια πιστευω οτι εχεις αλλαξει ψευδωνυμο και συνεχιζεις. Δεν με νοιαζει ομως τετοιο γλεντι με ΒΑΡΙΔΙΑ δεν το χανω ποτε. Τα χαπια που σου ειπε ο ratm ΘΑ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝΕ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Neophyte_commie είπε...

«…γενική πολιτική απεργία για να πέσει η αστική κυβέρνηση (όποια θα ήταν τότε) και συντακτική συνέλευση που θα ψηφίσει νέο, λαϊκοδημοκρατικό σύνταγμα που θα καταργούσε την αστική βουλή και θα έφερνε στη θέση της νέες, εργατικές-λαϊκές δομές εξουσίας.»

(Α, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μάλιστα.)

Ναι, αν αυτό ήταν πραγματοποιήσιμο. Όμως αυτό δεν είναι, γιατί η αστική κυβέρνηση εξυπηρετεί εξυπηρετεί την αστική τάξη.

Οι εκλογές (οποιουδήποτε επιπέδου) είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να μεταφέρεις τις απόψεις σου στις μάζες (στα ενδιαφερόμενα στρώματα δηλαδή, γιατί στον Μπόμπολα δεν θα πας) και μάλιστα με κρατική επιχορήγηση. Αν δυναμώσει κιόλας το κόμμα, τόσο το καλύτερο, με την έννοια ότι έχει περισσότερους βουλευτές να πιέζουν, μεγαλύτερη επιχορήγηση. Όμως δεν αποτελούν ευκαιρία κατάληψης της εξουσίας, ούτε καν συμμετοχής σ' αυτήν.

Λες ότι το κόμμα δεν έπρεπε να ζητήσει εκλογές. Μα δεν τις ζήτησε για να έρθει μια άλλη κυβέρνηση! Τις ζήτησε για να αναγκαστεί ένας κόσμος να αναρωτηθεί «και τώρα τι κάνουμε;» και να το σκεφτεί. Και αναμφίβολα κάποιοι να πάρουν την απόφαση. (Τουλάχιστον ένας το έκανε.)

Τώρα, αυτά τα πράγματα είναι ρευστά, γι' αυτό και κατά τη γνώμη μου δεν αξίζουν τόσο ζόρι. Κάποιοι φεύγουν, κάποιοι έρχονται. Τον Μάιο 2012 ήρθαν κάποιοι ακόμη, τον Ιούνιο 2012 κάποιοι έφυγαν, τον Μάιο 2014 (και τον Νοέμβριο) κάποιοι ήρθαν, τον Φεβρουάριο 2015 νομίζω θα έρθουν πολλοί.

Τις εκλογές δεν πρέπει να τις βλέπεις σαν διαγωνισμό ομορφιάς ούτε δημοφιλίας. Είναι απλά ένα πεδίο πάλης και μάλιστα πολύ πρόσκαιρο. Πριν την κατοχή είχαμε 5% και κατά τη διάρκειά της συγκεντρώναμε πενηντάρια. Δεν έχει καμιά σχέση πόσοι είναι μαζί σου τώρα και πότε όταν θα κριθεί το πράγμα.

Χαλαρά.

ΥΓ: Σφυροδρέπανε, σ' ευχαριστώ για τη λεκτική επαλήθευση! Οι αμφιβληστροειδείς μου είναι αιώνια ευγνώμονες.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ντόκτορ Χ (ή μήπως να σε λέω τρύφωνα;), σε ό,τι με αφορά, το κκε έκανε άριστα που έβαλε το 12' (και όχι νωρίτερα ή αργότερα, όχι παντού και πάντα σαν πανάκεια και ψωμοτύρι) το σύνθημα για εκλογές, γιατί έβλεπε τις δυσκολίες του αστικού μπλοκ στη δεδομένη στιγμή σε διάφορα επίπεδα (κυβέρνηση παπαδήμου, όπου σύρθηκε κι η νδ, κάψιμο του μεγάλου χαρτιού του πασοκ, κ.ά), άσχετα τελικά από τις εφεδρείες του συστήματος, την απορρόφηση των κραδασμών και τη συνέχεια που δόθηκε.
Κατά τα άλλα είναι κοντά στα άλλα πολύ διασκεδαστικό να παρακολουθεί κανείς τις εντελώς αντικρουόμενες κατηγορίες προς το κκε (τις πετάμε όλες μαζί και όποια πιάσει), που φταίει βασικά για όλα: επειδή δεν κάνει πολιτικές απεργίες και μια γενική στο καπάκι ή επειδή ρίχνει το σύνθημα για απεργίες χωρίς την κάλυψη της γσεε και για να πιέσει τη γραφειοκρατική ηγεσία. Επειδή ζητάει την πολιτικοποίηση των αγώνων και γίνεται μαξιμαλιστικό αλλά και επειδή δε βάζει πολιτικά αιτήματα στις απεργίες!
Επειδή λοιπόν η παρέμβασή σου έρχεται εντελώς ξαφνικά και τυχαία μόλις κάηκε το χαρτί του τρύφωνα -και να με συμπαθάς αν σε αδικώ, αλλά κάποιες συμπτώσεις παραείναι συμπτωτματικές για να τις περάσω έτσι- και επειδή έχουμε χορτάσει -σε αυτό το μπλοκ αλλά και γενικά- από αληθινούς κομμουνιστές -τρου, που τους λέει και ο ζουτ- που όλα τα βλέπουν στραβά και ανάποδα για το κόμμα, χωρίς να παίρνουν αυτοί θέση για αυτό που υποστηρίζουν και κάνουν, θα συμφωνήσω με το ratm. Θα μας πεις και εσύ τι είσαι και από τι σκοπιά μιλάς. Αλλιώς, εγώ τέτοια κουβέντα, που είναι οριακά εκτός θέματος, δεν προτίθεμαι ούτε να την αφήσω ούτε πολύ περισσότερο να την κάνω. Κι αν τυχόν σε αδικώ, θα μας το δείξεις στην πορεία και δε θα έχω πρόβλημα να ανακαλέσω την καχυποψία μου.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Να προσθεσω σε αυτα που λεει ο Νεοφιτ,οτι ενα ΚΚ με σχετικα μεγαλο ποσοστο,δυσκολευει πολυ το ανακατεμα της τραπουλας μεσα στη Βουλη για το κεφαλαιο,καθως και τις προσπαθειες του να στησει ψευτικα διπολα αναμεσα σε αστικα κομματα.Ενα ΚΚ με 15 ή 20%,δεν εχει επιρροη τετοια που να μπορει να προχωρησει σε επαναστατικη αλλαγη (ουτε μπορει να εκβιασει επαναστατικη κατασταση απο μονο του),αλλα πιεζει τα αστικα κομματα να συνεργαστουν μεταξυ τους,δειχνοντας την κοινη τους πολιτικη.

Σε αυτο που θα συμφωνησω ειναι οτι το ΚΚΕ δεν ειχε καμια ιδεα για τις αυταπατες που συμμεριζεται το 50% των ψηφοφορων του για τα ορια της δρασης στη βουλη.Δεν ευθυνεται ομως επειδη τις καλλιεργεισε,αλλα επειδη δεν τις καταπολεμησε στο βαθμο που θα πρεπε.

Επισης,εχω παρατηρησει την ταση,απο απλα μελη και υποστηρικτες,οχι απο το επισημο κομμα,να υποτιμουνται τα ποσοστα των εκλογων οταν αυτα δεν ειναι καλα,με την δικαιολογια οτι ''σημασια εχει το κινημα'',αλλα να υπερπροβαλλονται οι εκλογικες νικες και τα καλα εκλογικα αποτελεσματα.

Τελος,τα αιτηματα που θετεις οτι θα πρεπε να προπαγανδιζει το ΚΚΕ,ειναι πρακτικα τα κεντρικα συνθηματα του ΚΚΕ.Εκτος και αν με το ''εθνικοποιηση με εργατικο ελεγχο'',δεν εννοεις ΔτΠ και κεντρικο σχεδιασμο,αλλα κατι τυπου ΠΑΣΟΚικης αυτοδιοικησης των επιχειρησεων.

Δεν ειναι τετοιο το επιπεδο της ΕΤ σημερα που να μπορει να γινει γενικη απεργια διαρκειας.Καλα καλα δε γινονται ευκολα μονοημερες απεργιες.

Ανώνυμος είπε...

@Απολίθωμα

Δεν ξέρω πόση αξία έχει ο λόγος μου σε ανώνυμες συζητήσεις σαν και αυτή, αλλά δεν είμαι ο Τρύφωνας, ούτε καν συμφωνώ με όλα όσα γράφει - άλλωστε έτσι γίνεται με κάθε φυσιολογική κουβέντα, σε κάποια θα συμφωνείς σε κάποια όχι. Αλλά δε μπορώ να μη σχολιάσω τη δική σου επιλεκτική ευαισθησία. Γιατί δηλαδή μια κριτική "από τα αριστερά" στο ζήτημα του κυβερνητισμού (που είναι και το θέμα της ανάρτησής σου) είναι "οριακά εκτός θέματος"; Δε με ενδιαφέρει να συμφωνήσουμε, αλλά στο διαδικαστικό σε βρίσκω φάουλ - και παρατηρώ ότι το κάνεις πολύ συχνά αυτό. Ξέρεις, κανένας σοβαρός διάλογος δε μπορεί να σταθεί με "στημένο" το διαιτητή...

Doctor X

ΥΓ. Επί της ουσίας, έχω πολλά να πω τόσο σε σένα, όσο και σε όσους άλλους σχολίασαν τα γραφόμενά μου, αλλά υποθέτω από το δικό σου σχόλιο ότι δε θα τα δημοσιεύσεις. Αν δεν κατάλαβα σωστά, ενημέρωσέ με και θα δώσω τις δέουσες κατά την άποψή μου απαντήσεις.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δόκτωρα, το τελευταίο που θέλω με τις συζητήσεις στο μπλοκ, είναι να κάνω το διαιτητή, έχει γίνει νομίζω φανερό σε κάθε αναγνώστη του μπλοκ, και ας καταλήγει συχνά να είναι εις βάρος των συζητήσεων που ανοίγουν εδώ. Εσύ ωστόσο αυτό που κατάλαβες είναι πως διαιτητεύω και μάλιστα μεροληπτικά, πουλημένε διαιτητή, πόσα πήρες και τα ρέστα.
Θα το πω άλλη μία και τελευταία φορά. Με έχει κουράσει το είδος των "συζητήσεων" που πέρα από τις όποιες προσεκτικές διατυπώσεις, το βασικό συμπέρασμα όπου καταλήγει είναι η λαθολογία. Το κκε φταίει για τα πάντα και κυρίως επειδή δε φταίει και δε βρίσκουμε ένοχο, για να ξεσπάσουμε. Και ποιος είσαι εσύ αρχηγέ που τα λες; Α, μα εγώ είμαι ό,τι θέλω και μπορώ να λέω αυτό που θέλω, έχοντας το ακαταλόγιστο. Αλλά το κκε, τόνα, το κκε το άλλο, και πάει λέγοντας.
Το έχουμε δει πολλές φορές αυτό το σκηνικό, για να το ξαναδούμε άλλη μία. Λάβε το αν θες υπόψη σου, και συνεχίζεις κατά το δοκούν. Και αν εγώ κρίνω πως δεν καταλαβαινόμαστε τώρα, τόσο το χειρότερο.

Αναυδος είπε...

Δοκτωρα ?
Καταρχην ενώ εχεις τη γνωμη σου για οσα αραδιαζεις ξεκινας δηθεν αθωα ρωτωντας για να κατανοησεις αλλα μετα το σεντονι δεν το γλυτωνουμε

Πολιτικες απεργιες όταν διαγνωνεις (σαν δοκτορ) αδυναμια του εργατικου κινηματος ? Μαλλον τυχοδιωκτισμος ακουγεται. Η αναγκη για ανασυνταξη του εργατικου κινηματος είναι μονιμη επωδος του ΚΚΕ http://www.rizospastis.gr/story.do?id=1172339&publDate=3/3/2002

Είναι υπερβολη στα ορια της συκοφαντιας οταν η απαντηση του ΚΚΕ σε μια πολιτικαντικη μανουβρα του αστικου προσωπικου ζητωντας αναμεσα στα αλλα εκλογες να ταυτιστει με δηθεν λεγκαλιστικες αυταπατες της στρατηγικης του ΚΚΕ. Ειδικα όταν η φραση την οποια κοπιαρεις εχει κομμα και αναφερεται ταυτοχρονα σε αποχωρηση από ΕΕ κατω το κεφαλαιο κλπ

Το τι κανει το ΚΚΕ αναφορικα με τους αγωνες το δειχνουν πριν από όλα οι απεργιες που μονο του το ΠΑΜΕ προκηρυξε και οργανωσε (17/12/2009, 21-22/4/2010 κλπ) δινοντας ολες του τις δυναμεις στον αγωνα για να ανατραπει η αντεργατικη επιθεση

-

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Παντως πριν το '11 τετοιες αντιπαραθεσεις ηταν πιο εντονες.Θυμαμαι υπηρχε εντονη παρουσια καθε ρευματος της εξ. αριστερας και αναρχικων.Πλεον,εχουμε μονο 2-3 ''τρου'' που υπερασπιζονται (ετσι νομιζουν) το 15ο.Ουτε καν συριζαιος δεν υπαρχει,ο Σαραντακος την εκανε.

Μεχρι ενος σημειου ηταν ωραιο που εγραφαν ανθρωποι απο διαφορους χωρους,αν και καταλαβαινω οτι εσενα Απολιθωμα απλως σου εσπαγαν τα @@(και γω το ιδιο θα παθαινα).

Ανώνυμος είπε...

Ακου δοκτορα επειδη παιδακια δεν ειμαστε και οταν πηγαινες γυρναγα για 3η φορα , ασε τις αρλουμπες.
Ασφαλως και στις εθνικες εκλογες υπαρχουν καλπικα διλημματα και αποπροσανατολισμος. Ασφαλως ομως για το ΚΚΕ ειναι ευκαιρια να βαλει επι ταπητος την πολιτικη του ολοκληρωμενα. Πολυ περισσοτερο απο ενα τρομοκρατικο και καλπικο δημοψηφισμα για το νομισμα.

ratm

Ανώνυμος είπε...

Το που ανηκεις κοινωνικα και πολιτικα καθοριζει και το απο ποια σκοπια κανεις κριτικη.
Αν ντρεπεσαι να απαντησεις ειναι δικο σου προβλημα. Οποτε ασε τα περι πιστοποιητικων φρονηματων.

ratm

Neophyte_commie είπε...

«Εκτος και αν με το ''εθνικοποιηση με εργατικο ελεγχο'',δεν εννοεις ΔτΠ και κεντρικο σχεδιασμο,αλλα κατι τυπου ΠΑΣΟΚικης αυτοδιοικησης των επιχειρησεων.»

Αυτό που λες, Γάτε, είναι πολύ σημαντικό και χαίρομαι που το έχουμε λύσει προπαγανδιστικά. Γιατί σε εξορμήσεις συναντάς 50-60άρηδες που απαντάνε «μα τον σοσιαλισμό τον δοκιμάσαμε και μας γέμισε χρέη», κι εκεί που ετοιμάζεσαι να του πεις για το 18ο, ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι εννοεί τον Ανδρέα και αλλάζεις επιχειρηματολογία.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Neophyte

Το χουμε λυσει?Μακαρι.Και γω τις σπανιες φορες που κανω πολιτικη συζητηση με τον δεξιο πατερα μου,πανω σε αυτο σκονταφτω συνεχεια.

Και οι δικες μας ιδεες και εννοιες θελουν 2 λογια να τις περιγραψεις,δεν ειναι σαν τις πιπες του Αδωνι που με μια ατακα καθαριζεις.

Ανώνυμος είπε...

Πολίτική απεργία λέει ο άλλος ο χαβαλές. Τα πίνει στα Εξάρχεια με τους δικούς του και νομίζει οτι έτσι είναι η φάση. Αντε να πάει αυτός τώρα σε χώρο εργασίας και να το πει αυτό. Να τον κοιτάνε σαν τον ΕΤ τον εξωγήινο.



Air

Ανώνυμος είπε...

6.51 Ετσι γινεται.Οταν το μονο σου αγχος ειναι πως θα χτυπηθει το ΚΚΕ ωστε να μπλεξει σε αστικη κυβερνηση στο ονομα του μετωπου βεβαιως βεβαιως αυτα ειναι τα αποτελεσματα. Και ουτε εχει μπει σε εργασιακο κατεργο ποτε να δει πως γινεται. Στους χωρους που γυρναει δεν εχουνε το αγχος της επιβιωσεις ο καπιταλισμος να σωθει και τιποτα αλλο.Ατο το ραβασακι του δωσανε αυτα ειπε καθαρισε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Απολίθωμα, για την κριτική στο ΚΚΕ περί μαξιμαλισμού, να απευθυνθείς σε όσους την ασκούν - δε θα με βρεις ανάμεσά τους. Εγώ δέχομαι απαντήσεις στην κριτική που ασκώ εγώ και η οποία λέει ότι το ΚΚΕ έχει γραμμή, στην πράξη, ρεφορμιστική και οικονομίστικη: αμυντικά οικονομικά αιτήματα άμεσης "ανακούφισης" και, στο βάθος του ορίζοντα, "ψηφίστε ΚΚΕ για τη δικτατορία του προλεταριάτου". Εκεί να δεις Αir πως σε κοιτάνε οι εργάτες. Καλά να σε κοιτάνε σαν ΕΤ, όταν σε κοιτάνε σα πολιτικάντη, να δεις τη γλύκα...

Κάποιος «σοφός» είπε ότι συκοφαντώ. Πείτε μου, λοιπόν, ΣΗΜΕΡΑ, ποιο ΠΟΛΙΤΙΚΟ σύνθημα ρίχνει το κόμμα σας για διεκδίκηση από τις μάζες και όχι για ζύμωση, εκτός από το "ψηφίστε ΚΚΕ για να είναι ισχυρός ο λαός κλπ. κλπ.";;; Να χαρείτε, μη μου πείτε "Λαϊκή Συμμαχία, οργάνωση και αγώνας". Αυτά δεν είναι πολιτικά συνθήματα, είναι τα εργαλεία. Για να πας που; να κάνεις τι; Μη μου πείτε "την επανάσταση και το σοσιαλισμό", γιατί αν είναι έτσι, όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο τότε το πολιτικό σύνθημα που ρίχνει για να είναι συνεπής στην εκτίμησή του, είναι "μποϋκοτάζ στις αστικές εκλογές, ο λαός στους δρόμους, γενική πολιτική απεργία και εξέγερση". Επειδή όμως κανείς δεν είναι τόσο παρανοικός για να το πει, η επανάσταση και ο σοσιαλισμός είναι για κάπου στο μέλλον (η πλάκα είναι ότι κατηγορεί τους άλλους ότι το λένε αυτό - όντως το λένε, σ'αυτό έχει δίκιο). Για τώρα, όμως, τι; ψήφος στο Κόμμα. Τίποτε άλλο;;; Μην το σκέφτεστε, παιδιά, ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. Η περίφημη πολιτική σας πρόταση, είναι ψήφος στο ΚΚΕ για να βγει πιο ισχυρό κλπ. κλπ. - Αυτό δεν είναι κοινοβουλευτικός κρετινισμός ή μήπως οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους;;;

Όσο για την αποδέσμευση από ΕΕ/ΝΑΤΟ, τη μονομερή διαγραφή χρέους και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, να με συμπαθάτε, αλλά μπορείτε να μου πείτε ΕΝΑ σωματείο που το ΚΚΕ βάζει αυτά τα συνθήματα για να τα υιοθετήσουν οι εργάτες, να τα κάνουν αιτήματα καθημερινής τους πάλης; ΈΝΑ, πείτε μου, άδικα θα ψάξετε, ΔΥΣΤΥΧΩΣ δε θα βρείτε. Θα βρείτε αυτά τα συνθήματα σε κάποιες προκηρύξεις ζύμωσης, σε προεκλογικά φυλλάδια αρχαιρεσιών, ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΡΑΣΗΣ, πουθενά (αν μου διαφεύγουν μια-δυο εξαιρέσεις, συγχωρέστε με, αλλά αυτό δεν αλλάζει τη γενική κατεύθυνση). Επειδή κάποιος «μαρξιστής» επιχείρησε να μας διδάξει ότι είναι τάχα τυχοδιωκτισμός να μιλάς για πολιτικές απεργίες σήμερα, θα του πω: πως, κατά την άποψή σου, αγαπητέ μπορεί να έρθει το θέμα των πολιτικών απεργιών στην επικαιρότητα; καταρχάς, ούτε καν τη λέξη δεν έχει ξεστομίσει το Κόμμα σου, ούτε καν για ζύμωση δεν έχει τολμήσει να χρησιμοποιήσει τον όρο, έστω σα στόχο που τον παλεύουν οι δυνάμεις του για να ωριμάσει. Και πως να ωριμάσει, όταν δε βάζεις πολιτικά αιτήματα για διεκδίκηση; Από που θα συνειδητοποιήσουν οι εργάτες την ανάγκη συνολικότερης ανατροπής, αν όχι από την ίδια τους την πείρα της διεκδίκησης πολιτικών αιτημάτων;;;

Doctor X (συνεχίζεται)

Ανώνυμος είπε...

Η τακτική του ρεβιζιονιστικού ΚΚΕ συμπυκνώνεται στο σχήμα: τα συνδικάτα παλεύουν για "αιτήματα ανακούφισης" (αγωνιστικός ρεφορμισμός λέγεται αυτό, αν δεν το ξέρετε) και μετά ψηφίστε το Κόμμα να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να ανοίξει ο δρόμος για το σοσιαλισμό. Αυτό λέγεται καραμπινάτος δεξιός οικονομισμός, είναι η τακτική των μενσεβίκων, των κάθε λογής οπορτουνιστών. Μέσα σε ένα τέτοιο σχήμα, δεν είναι καθόλου έκπληξη και το "αίτημα" των "εκλογών για να παρέμβει ο λαός". Μόνο που, όσο και να το φτιασιδώσετε, όσο και να το πασπαλίσετε με "επαναστατικό λούστρο", ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός είναι εκεί και ξεπροβάλλει με το απαίσιο πρόσωπό του. Είτε με "δεξιά", είτε με "αριστερή" ιδεολογική φιοριτούρα, με "δεκατοπεμπτιστές" ή με "νεοαρχειομαρξιστές", η ρεβιζιονιστική σκουριά παραμένει.
1956-2012: Με κάτασπρο πανί ένα καράβι, απ'το πενήντα έχει να φανεί...

Doctor X

ΥΓ. Σε πρώτη ευκαιρία θα τοποθετηθώ και για τα χάλια της υπόλοιπης "αριστεράς" (δεν εννοώ το ΣΥΡΙΖΑ, αυτός δεν είναι καν αριστερά) – κι εκεί τα ίδια και χειρότερα. Ο δρόμος για την ανασυγκρότηση του επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας είναι πολύ μακρύς...

Ανώνυμος είπε...

11.31 Καλως τον γιατρο με τα ληγμε να χαπια.Η Συμμετοχη ενος ΚΚ στις Αστικες εκλογες εχει το νοημα της προβολης των θεσεων του και των οικονομικων. Σε μη επαναστατικες συνθηκες παλευεις αιτηματα κρικους για την ωριμανση των συνειδησεων μεσα απο το ταξικο μετωπο και την λαικη συμμαχια για την συγκεντρωση δυναμεων με στοχο την ανατροπη του καπιταλισμου συμφωνα παντα με τον ΛΕΝΙΝ. οι Μενσεβικοι πηρανε μερος σε αστικη κυβερνηση για να σωσουνε τον καπιταλισμο.Το παραμυθι σου οτι δεν εισαι συριζα ειναι παλιο και δεν πιανει.Αν νομιζεις οτι μιλας με παιδακια εισαι μακρια νυχτωμενος. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Παναγιώτη μου, ο καθένας ό,τι καταλαβαίνει. Εσύ αυτό κατάλαβες, με γεια σου, με χαρά σου. Δε θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας...

Doctor X

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Δοκτωρα,γενικα πολυ σπανια διαβαζω κειμενα απεργιων και κινητοποιησεων,ακομα ΠΑΜιτικα,γιατι ειναι τοσο απλοικα και ιδια μεταξυ τους,που θα καψω φλατζα αν εκτιθεμαι συχνα σε αυτα.Θυμαμαι ομως οτι κατηγγειλαν το ρολο της ΕΕ και πως σχετιζεται αυτη με τα εκαστοτε μετρα.

Σε ο,τι αφορα τις εκλογες,προφανως στις προεκλογικες περιοδους,δεν μπορει να πει κατι αλλο εκτος απο το να ζητησει στηριξη.Τι να πει δλδ,καψτε τις καλπες και παρτε τα οπλα?Πιο κομμουνιστικο κομμα και ποτε το χει κανει ποτε αυτο?

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Επιπλεον,πουθενα δεν εχει αναφερει το ΚΚΕ οτι η ενισχυση του ανοιγει δρομο προς το σοσιαλισμο,ποσο μαλλον να εξαντλειται η πολιτικη του προταση σε αυτην την ενισχυση.

Ανώνυμος είπε...

Γάτε, όπως καλά καταλαβαίνεις δε λέω αυτό που γράφεις. Αυτό που είπα και είναι πολύ σαφές, είναι ότι το ΚΚΕ δεν πολιτικοποιεί τη ΔΡΑΣΗ του εργατικού κινήματος. Δεν είπα ότι δεν κάνει ζύμωση ενάντια στην ΕΕ, αν δεν έκανε κι αυτό δε ήταν καν ένα ρεβιζιονιστικό κόμμα, θα μιλούσαμε για σοσιαλδημοκρατία και βάλε...

Για να καταλάβεις - αν δεν κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις - τη διαφορά, σε ένα σωματείο που παλεύει για 750 ευρώ κατώτατο μισθό, μέτρα πρόληψης ενάντια στα ατυχήματα, μέτρα για τους ανέργους κλπ. "αμυντικά αιτήματα ανακούφισης" (και τέτοια είναι τα περισσότερα σωματεία που επηρρεάζει το ΠΑΜΕ, δυστυχώς) πώς διαπαιδαγωγείς τους εργάτες ότι η διαχωριστική γραμμή με τον οπορτουνισμό είναι η διέξοδος; μόνο και μόνο επειδή κάνεις μιαν ορισμένη ζύμωση - που δεν είναι καν εύστοχη αρκετές φορές - και μετά τους καλείς να μην ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ που είναι πήξε-δείξε και να ψηφίσουν εσένα; Γιατί να το κάνουν; που τους κέρδισες πολιτικά; στη μάχη για ποια άμεσα αιτήματα που διαφοροποιούν εσένα από το "αριστερό ρεύμα" λ.χ. του ΣΥΡΙΖΑ ή τμήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Με τον τρόπο αυτό, γίνεσαι απλά μια πιο "φωνακλάδικη" και "τσαμπουκαλεμένη" δύναμη κοινοβουλευτικής εκτόνωσης των διαθέσεων των πιο συνειδητών εργατών. Η ζύμωση δεν είναι πολιτικός αγώνας, Γάτε, η πάλη πάνω σε συγκεκριμένα πολιτικά συνθήματα είναι. Κι εκεί κρίνεται το συνεπές ΚΚ, από το πόσο μπορεί να ρίχνει κάθε στιγμή τα σωστά συνθήματα που τραβάνε τα πράγματα μπροστά. Εκεί το ΚΚΕ παίρνει μηδέν, ολοστρόγγυλο και να με συγχωρείς...

Doctor X

Ανώνυμος είπε...

11.59 οτι εχει διδαξει ο Μαρξ και ο Λενιν αυτα εχω καταλαβει και εγω. Τωρα αν ενοεις τις ιδεολογικες παρε κκλισεις που επικρατησανε και στο ΚΚΕ λογο του 20ου οπορτουνιστικου συνεδριου με αυτα ευτυχως εχουμε τελειωσει εδω και 23 χρονια. Καμμια στηριξη σε κυβερνηση μεσα στον καπι ταλισμο ουτε απο την πορτα ουτε απο το παραθυρο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

zoot horn rollo είπε...

Άλλως "true" και μάλιστα γιατρός, μας βρήκε.

Ανώνυμος είπε...

Εδω και 3-4 χρονια ειχαμε αυτους που ελεγαν οτι βαζει το ΚΚΕ προυποθεση το σοσιαλισμο παντου.
Δεν επιασε αυτο και τωρα εχουμε οτι δεν πολιτικοποιει τον αγωνα!
Εχετε καταντησει αστειοι.
Ολες οι πανελλαδικες απεργιες του 2010-11 ειχαν εντονο πολιτικο περιεχομενο. Μιλαγαν ολα τα πλαισια για το χρεος, την ΕΕ κλπ
Απλα το προβλημα καποιων ειναι οτι το μοναδικο πολιτικο αιτημα που υπαρχει ειναι η διεκδικηση της κυβερνησης (πειτε τη οπως θελετε) μεσω εκλογων.

Υγ. Εκπληκτικοα συγχρονισμος ε? Απο την 1/11 και μετα ΜΑ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ,ΑΡ.ΠΛ. ΣΥΡΙΖΑ και γενικα πολεμιοι του ΚΚΕ ειτε εκ δεξιων , ειτε εξ "αριστερων" μιλανε για οικονομισμο, για μη πολιτικοποιηση του αγωνα κλπ.
Εξαιρειτε η μικρη παρενθεση των γελοιων για το συνθημα "χωρις εσενα γραναζι δε γυρνα...."

ratm

Αναυδος είπε...

το εξωκοινοβουλιο (ανταριζα εεκ και μια συσπειρωση για κατι) συντονιζεται για άλλη μια φορα με τους σχεδιασμους του αστικου κρατους και καλει σε συγκεντρωση για την προεδρικη εκλογη !!!
από ότι φαινεται εκτος από κινηματικη ουρα του συριζα αποφασισαν να μετατραπουν και σε πολιτικη ουριτσα

Ανώνυμος είπε...

18 του μηνα το Λαφαζαναιικο εχει συγκεντρωση για τα Δεκεμβριανα.Ολο το οπορτουνιστικο περιβολι θα ειναι εκει. Ο Δολοφονος στον τοπο του εγκληματος για νεες Βαρκιζες και Καζερτες.Στο ονομα του μετωπου για την σωτηρια του καπιταλισμου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα προσεκτικά τι γράφει o Doctor X. Αντιγράφω μερικά:"Πείτε μου, λοιπόν, ΣΗΜΕΡΑ, ποιο ΠΟΛΙΤΙΚΟ σύνθημα ρίχνει το κόμμα σας για διεκδίκηση από τις μάζες και όχι για ζύμωση, εκτός από το "ψηφίστε ΚΚΕ για να είναι ισχυρός ο λαός κλπ. κλπ.";;; Να χαρείτε, μη μου πείτε "Λαϊκή Συμμαχία, οργάνωση και αγώνας"....Η ζύμωση δεν είναι πολιτικός αγώνας, Γάτε, η πάλη πάνω σε συγκεκριμένα πολιτικά συνθήματα είναι. Κι εκεί κρίνεται το συνεπές ΚΚ, από το πόσο μπορεί να ρίχνει κάθε στιγμή τα σωστά συνθήματα που τραβάνε τα πράγματα μπροστά. Εκεί το ΚΚΕ παίρνει μηδέν, ολοστρόγγυλο ..."
Αν καλοσκεφτείτε τι γράφει, είναι στην ουσία τα ίδια που έγραφε ο Περδίκης (να με συγχωρέσει που τον επικαλούμε) μετά το συλλαλητήριο στις 1/11:ότι δηλαδή επιβάλουμε σαν τους αριστεριστές συνθήματα για το σοσιαλισμό χωρίς να τα έχουμε ζυμώσει και να έχουν παρθεί αποφάσεις στα σωματεία. Ότι πρέπει να βάλουμε αιτήματα που να συσπειρώνουν τις μάζες και απομένως να χρησιμοποιούμε ανάλογα συνθήματα!
Στην πραγματικότητα ο Doctor X δεν κάνει κριτική γιατί δεν κάνει το ΚΚΕ πολιτικοποίηση της πάλης και των εργατικών αγώνων,αλλά γιατί δεν σύρεται να υοθετεί τους ανταγωνισμούς για το πιο αστικό κόμμα θα έρθει στην διακυβέρνηση και ότι δήθεν τα παραπέμπει τα πάντα στη δευτέρα παρουσία του σοσιαλισμού. Στην πραγματικότητα αναπαράγει όλη τη δεξια οπορτουνιστική σαβούρα που θέλει να περιορίσει τα πολτικά αιτήματα στα όρια της αστικής διακυβέρνησης.
Βέβαια ως πονηρός αποφεύγει ο ίδιος να μας πεί ποιά-κατά τη δική του άποψη (ή του κόμματος του)- είναι τελικά εκείνα τα πολιτικά συνθήματα που ζυμώνουν μια άλλη προοπτική ριζοσπαστική, που μπορούν να συγκινήσουν τις μάζες.
Φυσικά όποιος κάνει προσπάθεια να παρέμβει μέσα σε χώρους δουλειάς και σε σωματεία,όποιος παρακολουθεί αυτή τη δουλεια του ΚΚΕ από κοντά, καταλαβαίνει ότι αυτά που γράφει ο Doctor X είναι απλά "ΤΡΙΧΕΣ". Κια τι τον ενοχλεί περισσότερο από όλα; Το σύνθημα για την οργάνωση και την ανασύνταξη του εργατικού-λαίκού κινήματος που είναι απαραίτητος όρορος για να λυθεί το ζήτημα της εξουσίας!
kk-1

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Δηλαδη το προβλημα Ντοκτορ ειναι οτι τα πανω στις πορειες δε γραφουν ''Εξω απο ΕΕ/ΝΑΤΟ''?Που και αυτο δε ξερω κατα ποσο ισχυει.

Η διαφορα του ΠΑΜΕ απο την ΑΠ του ΣΥΡΙΖΑ ή τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ,ειναι οτι:

α)Δε λεει στους εργατες να κατσουν στα αυγα τους γιατι ερχεται συντομα η κυβερνηση της αριστερας

β)Δεν τα κανει πλακακια με ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ για να κοβει μισθους

γ)Μιλαει για την αναγκη να ανατραπει συνολικα η πολιτικη των μονοπωλιων

Αναυδος είπε...

να συμπληρωσω τον ΠΑΝ οτι ομιλητης στο πανηγυρι της ισκρα θα ειναι και ο πολυφιλιτος γ. πετροπουλος

ερε νιοτη που δειχνες πως θα γινομουν αλλος

γεωργαλας ρελοουντεντ

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΑΥΔΟΣ. Η δηθεν υπερασπιστες του 15ου που καταγγελουνε το ΚΚΕ για τροτσκιστικη στροφη παρεα με δεξιους οπορτουνιστες και τροτσκι στες με μοναδικο σκοπο την διαστρε βλωση της ιστοριας.Δεν πρεπει να βγει κανενα συμπερασμα απο την τραγωδιες του ΚΚ ωστε να γινουνε ξανα τα ιδια.βρηκανε χωρο και αναδειχτηκανε στον προπαγανδιστικο μηχανισμο του κομματος σε εποχες που ανθιζανε ολα τα λουλουδια. Ειχαμε φτασει ο διευθυντης του ριζοσπαστη και ο βουλευτης να ειναι επαγγελματικα στελεχη και να παιρνουνε πιο λιγο μισθο απο τον δημοσιογραφο που επρεπε λεει να παιρνει την συμβαση.Ασε γιατι οταν τα θυμαμαι μου ερχεται το αιμα στο κεφαλι με αυτα που εχουνε γινει ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

zoot horn rollo είπε...

Πετρόπουλος! Μας τίμησε κι εδώ με "σεντόνια" trueίλας, ωραίος και πάνω απ'όλα μετωπικός...βέβαια...
Ενδιαφέρουσα συριζοειδής αντίληψη του...ΑΑΔΜ, έτσι δεν είναι;
Απλά δε τους ξεπλένει τίποτα.

zoot horn rollo είπε...

Τώρα είδα πως πιο πάνω δολοφόνησα την ορθογραφία. Τι τα θες, όταν σου βγαίνει το μάτι με τα trueσέντονα...

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Zoot αυτο με το ''true'' που χεις βγαλει ειναι πολυ πετυχημενο.Το βλεπα μονο σε συζητησεις για μεταλ,δεν περιμενα να χει και αλλες χρησεις ομως χαχα.

zoot horn rollo είπε...

Μα κι εγώ τις μεταλ καταβολές μου αξιοποιώ!!! χεχε

Ανώνυμος είπε...

προς προβοκάτορες τύπου Doctor πού έγραψε "Αυτό που είπα και είναι πολύ σαφές, είναι ότι το ΚΚΕ δεν πολιτικοποιεί τη ΔΡΑΣΗ του εργατικού κινήματος"

διάλεξα κάτι
προς Γνώση Αυτών που Διαβάζουν τα Σχόλια !!
απ΄την Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ για την αναζωογόνηση - ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος:

«Μη ματώνεις για τα κέρδη της πλουτοκρατίας»

Η εργατική τάξη να ηγηθεί στην οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού,
για μια δυναμική λαϊκή αντεπίθεση με στόχο
τη διέξοδο από την κρίση προς όφελος του λαού,
με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση όλων των μονοπωλίων,
κατακτώντας την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Οχι σκόντο στις ανάγκες, στην ελπίδα, στη δυνατότητα αλλά και στον αγώνα.
Κανένας μόνος του στην κρίση.

Οργάνωση της λαϊκής αλληλεγγύης. Ένας για όλους και όλοι για έναν!

Είναι αδιανόητο η εργατική τάξη, οι γυναίκες και οι νέοι της
να παραιτηθούν από τα δικαιώματά τους
όταν είναι τεράστιος ο πλούτος που σήμερα παράγουν,
αλλά τον κατασπαράζουν τα μονοπώλια - οι καπιταλιστές παράσιτα.

Σήμερα η επιστήμη και η τεχνολογία παρέχουν απίστευτες δυνατότητες στην παραγωγικότητα των μέσων παραγωγής,
επομένως στη δυνατότητα δραστικά να μειωθεί ο χρόνος εργασίας, εξασφαλίζοντας ένα ανεβασμένο επίπεδο κοινωνικής ευημερίας.

Αυτό το εμποδίζει το κεφάλαιο που ελέγχει τα μέσα παραγωγής και τα χρησιμοποιεί με σκοπό το κέρδος του
και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Είναι ώριμο, ρεαλιστικό και αναγκαίο:

-- Η σταθερή εργασία για όλους με διευρυμένο ελεύθερο χρόνο.

-- Οι σύγχρονες και εντελώς δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, μόρφωσης, πολιτισμού, αθλητισμού.

-- Να εξασφαλιστεί η δωρεάν φροντίδα με παιδικούς σταθμούς, αναψυχή και διακοπές για όλα τα παιδιά.

-- Να μειωθούν τα όρια συνταξιοδότησης και να εξασφαλιστούν οι ανάγκες των συνταξιούχων, να υπάρχει προστασία της γυναίκας και της μητρότητας.

-- Να εξασφαλιστούν η λαϊκή στέγη, οι διακοπές και ο λαϊκός τουρισμός.

Αυτό είναι το κοινωνικό περιεχόμενο της σοσιαλιστικής οργάνωσης της κοινωνίας,
όπου όλα θα υπηρετούν τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού έχοντας
το τιμόνι της εξουσίας και των επιχειρήσεων
η ίδια η εργατική τάξη.

Καμιά υποταγή στον καπιταλισμό, είναι ιστορικά ξεπερασμένος, μόνο κρίσεις, φτώχεια και πολέμους μπορεί να φέρει στους λαούς.

Ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε.



ΑΘΗΝΑ 12/10/2013

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
http://www.kke.gr/ergatika_-_ergasiaka/anakoinosh_toy_politikoy_grafeioy_ths_ke_toy_kke_gia_thn_anazoogonhsh_-_anasygkrothsh_toy_ergatikoy_kinhmatos
Διονύσης