Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Venceremos

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες, δίχως καβάτζα καμιά (…)
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ, venceremos, venceremos


Οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα
Γιατί η τάξη τους κι η σχέση της απέναντι στα μέσα παραγωγής είναι που καθορίζει την ταυτότητά τους, τη θέση τους στην κοινωνία και τα συμφέροντά τους.

Οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα
Ούτε και το κεφάλαιο εξάλλου. Για την ακρίβεια το κεφάλαιο δεν έχει καμία πατρίδα, ενώ οι προλετάριοι έχουν πολλές και νιώθουν ως τέτοια κάθε γωνιά της γης. Ακριβώς επειδή νοιάζονται και πονάνε τον τόπο τους (τις καλύβες και τα πεζούλια τους, όπως λέει ο Βελουχιώτης στον ιστορικό του λόγο στη Λαμία), μπορούν να αγαπήσουν τις πατρίδες και τους λαούς όλους του κόσμου. Αλλά η «πατρίδα» και το «έθνος των εργαζομένων» δεν έχει καμία σχέση με το «καπιταλιστικό έθνος», που του πλασάρουν ως πατρίδα. Και ο προλεταριακός διεθνισμός δεν έχει σχέση με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου ή τη μεγάλη ευρωπαϊκή ιδέα, που του πουλάνε ως ελπίδα. Το κεφάλαιο δεν έχει καμία πατρίδα, για αυτό κι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα.
Είχαν όμως μητέρα πατρίδα τους (που πιάνει και τα δύο φύλα των γονιών, πάτρια και μήτρια σε έναν όρο) τη Σοβιετική Ένωση, ακριβώς με ταξικό (κι όχι εθνικό) κριτήριο, γιατί μπορούσαν να αναγνωρίσουν σε ποια πλευρά στεκόταν και ποια συμφέροντα υπηρετούσε –έστω με αδυναμίες και αντιφάσεις. Και δεν υπήρχε πιο δυνατή εικόνα και συμβολισμός για την απώλεια αυτού του… μητεροπατέρα γονιού από την υποστολή της κόκκινης σημαίας στο Κρεμλίνο, τέτοιες μέρες πριν από 23 χρόνια. Δεν υπήρχε συνειδητοποιημένος εργάτης, κομμουνιστής, προοδευτικός άνθρωπος γενικότερα, ακόμα κι αποστάτες του κινήματος –που είναι η πιο άτιμη φάρα, αλλά διατηρούσαν κάποια εξαρτημένα αντανακλαστικά- που να μη δάκρυσε και να μην πικράθηκε από αυτή την εξέλιξη. Κι αντιστρόφως, δεν υπάρχει αστός, αγκωνάρι του συστήματος ή άνθρωποι με εξωνημένες συνειδήσεις, που να μην την πανηγύρισαν. Εξαιρούνται (;) κάποιες πολιτικές δυνάμεις, που στο ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου μιλούσαν για ελπιδοφόρες λαϊκές επαναστάσεις και γνήσια λαϊκά ξεσπάσματα.

Η πραγματικότητα της τελευταίας εικοσαετίας (στη Ρωσία κι όχι μόνο) μιλάει βέβαια από μόνη της. Δραματική πτώση του μέσου προσδόκιμου ζωής στα όρια της γενοκτονίας, θέριεμα της μαφίας, φτώχια, δυστυχία, ξήλωμα των εργατικών κατακτήσεων ακόμα και στις χώρες του δυτικού κόσμου (που απέμεινε χωρίς το «αντίπαλο δέος», ελεύθερος να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο), αποκατάσταση των ναζί, των συνεργατών τους και των επιγόνων τους σε μια σειρά χώρες (κυρίως στις Βαλτικές). Αυτά είναι μόλις μερικές πτυχές από τα κομμάτια που συνθέτουν το ζοφερό τοπίο της αντεπανάστασης.



Αλλά αν κάποιοι αντλούν τις ελπίδες τους από την αντεπανάσταση και την καπιταλιστική παλινόρθωση, για εμάς (κόντρα στο ρεύμα της υποταγής και το τέλος της ιστορίας) ελπίδα είναι η πάλη των λαών, όπως έγραφε το άκρως συγκινητικό πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη της επόμενης μέρας. Γιατί την κόκκινη σημαία της ταξικής πάλης δεν μπόρεσαν, ούτε θα καταφέρουν ποτέ να την υποστείλουν, όπως δε θα μπορέσουν να καταργήσουν με διατάγματα τις κοινωνικές νομοτέλειες. Αυτή είναι η δική μας σημαία και… «καβάτζα». Κι αν τώρα βουλιάζουμε στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μας και των διαλυτικών συνεπειών της, γνωρίζουμε πως η τελική νίκη θα είναι δική μας.

Venceremos, venceremos

Υγ: κείμενο που γράφτηκε για την ιστοσελίδα Ατέχνως, που θα κυκλοφορήσει στο διαδικτυακό αέρα μες στον επόμενο μήνα.

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σιγουρα θα ειναι δικη μας η τελικη νικη Σφυροδρεπανε οσο και να πανηγυριζουνε οι καπιταλιστες μαζι με τα μαντροσκυλα τους οπορτουνιστες.Δυσκολες και παραξενες εκεινες η ωρες του 1991.Ειχε προηγηθει τον Μαρτη το 1985 η Περεστροικα με την Γκλασνοστ που θα εφερνε την ανθρωποτητα στον παραδεισο και θα διορθωνε ταχα τα λαθη του σοσιαλισμου μονο που δεν υπηρχανε λαθη αλλα σκοπιμοτητες και η πλακα ειναι οτι τοτε δεν γνωριζαμε την πραγματικη εικονα.Εδω αφου ειχαμε φτιαξει τον Συνασπισμο απο τον Φλεβαρη του 1989 ειχαμε συμμετεχει σε 2 αστικες κυβερνησεις ειχε γινει το 13ο Συνεδριο και τετοιες μερες αν δεν κανω λαθος γινοτανε το 14ο. Καταστα ση διαλυσης παντου. Τα γραφεια του κομματος κλειστα 2 χρονια και ολα να εχουνε λεηλατηθει μεχρι και οι καρεκλες.Να μας βριζουνε δεινοσαυρους και οτι αλλο μπορει να φανταστει ο καθενας.ο Χαριλαος πραγματικα ενας Βραχος απο μονος του 77 χρονων ο συντροφος ακολουθησε τον δυσκολο δρομο μαζι μας κοντρα στην προδοσια του φαρακου και ολου του οπορτουνιστι κου βοθρου. Και ερχονται σημερα να μας πουνε παραμυθια για ενοτητα και αλλα τετοια κουραφεξαλα. Για οποιον εζησε αυτα τα γεγονοτα ητανε μεγαλο σχολειο.Εχω δωσει ορκο στον ευατο μου το 1991 οτι δεν θα δω ποτε τον οπορτουνισμο σαν φιλο οσες μασκες και να φορεσει. Να εισαι καλα με εκανες για λιγο 23 χρονια νεοτερο με τις αναμνησεις μου Συντροφε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

LeftG700 είπε...

Φίλε Σφυροδρέπανε,


Όπως εκατομμύρια αριστεροί πριν από εσένα, εδώ και αιώνες, παίρνεις μία φράση τού Μαρξ αποκομμένη από τις πρώην και τις επόμενες και χτίζεις πάνω της ολόκληρο τριώροφο. Σόρυ, αλλά χτίζεις πάνω στην άμμο. Για ξαναδές τι έγραφε ο παππούς στο συγκεκριμένο σημείο:

«Ακόμα κατηγορήθηκαν οι κομμουνιστές ότι θέλουν τάχα να καταργήσουν την πατρίδα, την εθνότητα.

»Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορεί να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν


Αυτό το «τάχα» δεν σου λέει τίποτε; Προφανώς. Γιατί φαίνεται να μην έχεις κατανοήσει πως όταν ο Μαρξ γράφει «δεν μπορείς να τους πάρεις αυτά που δεν έχουν», δεν εννοεί ότι οι εργάτες είναι Νεφελίμ που ήρθαν από το διάστημα ή ότι είναι τίποτε περίεργα όντα που αν και ‘‘φυτρώνουν’’ σε ένα συγκεκριμένο έδαφος χωρίς να συνδέονται και να επηρεάζονται από αυτό, αλλά, απλούστατα, ότι οι αστοί τούς έχουν πάρει και την πατρίδα τους, αφού σε μια αστική κοινωνία όλα είναι για τους αστούς και τίποτε για τους εργάτες. Με το ίδιο πνεύμα αναφέρεται στη συγκεκριμένη ενότητα, λίγο πιο πάνω, στην οικογένεια:

«Πάνω σε ποια βάση στηρίζεται η σημερινή, η αστική οικογένεια; Πάνω στο κεφάλαιο, πάνω στο ατομικό κέρδος. Η οικογένεια αυτή σε ολόπλευρα αναπτυγμένη μορφή υπάρχει μονάχα για την αστική τάξη. Έχει όμως το συμπλήρωμά της στην αναγκαστική έλλειψη της οικογένειας για τον προλετάριο και στη δημόσια πορνεία.»


Τα λέμε (αλλά να τα λέμε όλα κι όχι να μπερδεύουμε τη συνθηματολογία με την ανάλυση)

Ανώνυμος είπε...

Συντροφε παναγιωτη ειμαι φανατικος αναγνωστης του σφυροδρεπανου,και δινω μεγαλη βαση στα δικα σου σχολια,στα οποια συμφωνω απολυτα.απλως θα ηθελα να σε ρωτησω και να πεις τη γνωμη σου για τον συντροφο φλωρακη ο οποιος ναι μεν σταθηκε βραχος τις δυσκολες ωρες και ειχε συμβολη στο να μη διαλυθει το κομμα το 91,ομως μεχρι πριν η σταση του σε ικανοποιουσε ?με δεδομενο οτι μεχρι το 89 το κομμα δεν ειχε επαναστατικη γραμμη..γιατι δεν επαιρνε θεση σαν γενικος γραμματεας για τον ζαχαριαδη και για ολα τα στραβα που γινοντουσαν στο κομμα τοτε?μηπως δεχοταν πιεσεις απο το κκσε?πως αντεχε ο καπετανιος του ΔΣΕ να κανει συνασποισμο με τον προδοτη κυρκο?αν θες μπορεις να μου δοσεις την πολυτιμη πειρα σου.ευχαριστω.ΓΙΩΡΓΟΣ Τ.

Ανώνυμος είπε...

"......................
Αντίθετα, οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στόν ίδιο τόν εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή τήν πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε κείνο πού φαίνεται πώς έχει πραγματοποιηθεί γιά νά τό ξαναρχίσουν άπό τήν άρχή, χλευάζουν μέ ώμή άκρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις έλεεινότητες πού παρουσιάζουν οί πρώτες δοκιμές τους,
φαίνονται πώς ξαπλώνουν κάτω τόν άντίπαλό τους μόνο γιά νά αντλήσει καινούριες δυνάμεις από τή γή και νά σηκωθεί μπροστά τους πιό γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στήν απροσδιόριστη απεραντοσύνη τών ίδιων των σκοπών τους, ώσπου νά δημιουργηθούν οι όροι πού κάνουν αδύνατο κάθε ξαναγύρισμα......................"
(Κ. Μαρξ: 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη)

λαθραναγνώστης

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

L700, να τα λέμε όλα κι όχι να βάζουμε στο στόμα και το πληκτρολόγιο του άλλου κάτι που δεν έγραψε. Δεν αναφέρομαι πουθενά σε φράση του μαρξ, εσύ το πήρες αυτό κι έχτισες ολόκληρο ουρανοξύστη πάνω του.
Σε κάθε περίπτωση το κείμενο λέει κάτι συγκεκριμένο, όποιος θέλει τοποθετείται επ' αυτού κι όχι επί όσων φαντάστηκε.
Κι όποιος θέλει, μπορεί συμπληρωματικά να διαβάσει κι αυτό

http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2014/04/blog-post_21.html

Ανώνυμος είπε...

11.19 ο σ.Χαριλαος ανελαβε Γ.Γ το 1973 μετα απο 18 εξορια.Ητανε λιγους μηνες πριν τον Θανατο του σ.Ζαχαριαδη τον οποιο ζητησε να συναντησει προσωπικα αλλα του το απαγορεψανε η Σοβιετικοι με τον Πονομαριφ. Οταν ανελαβε Γ.Γ βρηκε το ΚΚΕ χωρις ΚΝΕ απο το 1943 μεχρι το 1968 και χωρις Κ.Ο απο το 1958. Μια γενια χαμενη που ειχε διαπαιδα γωγηθη μεσα στον οπορτουνιστικο χυλο της ΕΔΑ και ξεκινησανε το χτισιμο Κ.Ο ΤΟ 1974 απο το μηδεν με στελεχη της γενιας του πολυτε χνειου που ειχανε μονο πολιτικο και οχι ταξικο κριτηριο συμφωνα με δικα του λογια στο βιβλιο του Θεοχαρατου.Επισης το προγραμμα του κομματος παρα την διασπαση του 1968 δεν μπορεσε να αλλαξει προγραμμα εχοντας Ιδεολογικες παρε κκλισεις για Πολιτικα Μετωπα και ενδιαμεσα Σταδια.Οπορτουνιστικο βεβαια δεν εγινε ποτε για αυτο και φτιαξανε το εσωτερικο.Μεσα σε αυτην την παγιωμενη κατασταση ητανε αδυνατον να κανει σαν ατομο κατι καλυτερο απο οτι εκανε με την ωριμανση που ειχε τοτε το κομμα Για τον κυρκο τον φαρακο και ολη την υπολοιπη φραξια ευθυνη εχουνε ολα τα παραπανω που ανεφερα που ειχανε την ριζα τους στο 20ο Συνεδριο του ΚΚΣΕ και την επικρατηση της οπορτουνιστικης ομαδας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

LeftG700 είπε...

Φίλε Σφυροδρέπανε,


Πολύ καλά! Τα όσα διάβασα στην ανάρτηση στην οποία με παρέπεμψες αποδεικνύουν ότι δεν ανήκεις στα εκατομμύρια που ανέφερα στο προηγούμενο σχόλιό μου. Όμως:

Ξαναδιαβάζοντας το τωρινό κείμενό σου διαπιστώνω ότι αυτά που εσύ ο ίδιος έγραφες στις 21 Απριλίου τού 2014 τα ξεγράφεις τώρα. Για ξαναδές πώς αρχίζεις:

«Οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα
»Γιατί η τάξη τους κι η σχέση της απέναντι στα μέσα παραγωγής είναι που καθορίζει την ταυτότητά τους, τη θέση τους στην κοινωνία και τα συμφέροντά τους.»

Τι προκύπτει ευθέως από εδώ; Ότι, κατά την άποψη αυτού που γράφει τα παραπάνω, εκείνο που συγκροτεί την ταυτότητα του υποκείμενου «εργάτης τής Χαλυβουργίας», λόγου χάρη, δεν είναι παρά μόνο το εργοστάσιο του Μάνεση και η θέση που αυτός κατέχει εντός τής συγκεκριμένης παραγωγικής διαδικασίας σε συσχέτιση με εκείνην τού αφεντικού του και των μαντρόσκυλων που τον φυλάνε. Οι «κάμποι και τα ψηλά βουνά» είναι αόρατα. Κι έτσι, ο κακομοίρης ο Βελουχιώτης βγαίνει ένας γελοίος εθνικιστής... Με τα ίδια σου τα χεράκια!

Φίλε μου Σφυροδρέπανε, λεπτά ζητήματα όλα αυτά και θέλουν προσοχή. Ιδίως από εκείνους, όπως εσύ, που έχουν φτάσει σε ένα κάποιο βάθος. Ο σκοπός είναι να βοηθήσεις και άλλους να φτάσουν στο ίδιο βάθος. Όχι, έστω και άθελά σου, να τους σπρώχνεις να βολοδέρνουν στην επιφάνεια των πραγμάτων σαν κουτάβια που δεν έχουν ανοίξει ακόμα τα μάτια τους...


Τα λέμε


ΥΓ Το γεγονός ότι δεν αναφέρεις τον ίδιο τον Μαρξ δεν έχει την παραμικρή σημασία: μέχρι και τα μικρά παιδιά ξέρουν ποιος είπε την ατάκα «οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα»... Μην καταδέχεσαι να καταφεύγεις σε συνδικαλιές! ;-) :-)

Ανώνυμος είπε...

Κυριε παναγιωτη ευχαριστω παρα πολυ..την ηθελα αυτην την απαντηση..θεωρω βεβαια οτι και εχω ακουσει οτι μεχρι το 89 το κομμα ειχε σαν ταμπου το ονομα ζαχαριαδης..τελος παντων εστω και με καθυστερηση η τιμη του αποκατασταθηκε και το κομμα του πλεον ειναι επαναστατικο οπως το ηθελε..ΖΗΤΩ το 96ΧΡΟΝΟ ΚΚΕ!!!
Γιωργος Τ.

Ανώνυμος είπε...

10.51 Μπορεις να εχεις οσο ειρωνεια θελεις.Το οτι το ΚΚΕ βρεθηκε στην πολιτικη προσφυγια ητανε αντικειμενικο γεγονος.Ετσι απο το 1956 βρεθηκε εγκλοβισμενο μεσα στην ΕΣΣΔ και αυτο ισχυε μεχρι το 1974.Σε αυτην την κατασταση δεν μπορουσε να γινει τιποτα καλυτερα.Ζητω τα 96 χρονια του ΚΚΕ οσο και αν σας ποναει μερικους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Ο Απολιθωμας το θεσε πολυ καλα:

''Αλλά η «πατρίδα» και το «έθνος των εργαζομένων» δεν έχει καμία σχέση με το «καπιταλιστικό έθνος», που του πλασάρουν ως πατρίδα. Και ο προλεταριακός διεθνισμός δεν έχει σχέση με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου ή τη μεγάλη ευρωπαϊκή ιδέα, που του πουλάνε ως ελπίδα. Το κεφάλαιο δεν έχει καμία πατρίδα, για αυτό κι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα. Είχαν όμως μητέρα πατρίδα τους (που πιάνει και τα δύο φύλα των γονιών, πάτρια και μήτρια σε έναν όρο) τη Σοβιετική Ένωση, ακριβώς με ταξικό (κι όχι εθνικό) κριτήριο, γιατί μπορούσαν να αναγνωρίσουν σε ποια πλευρά στεκόταν και ποια συμφέροντα υπηρετούσε –έστω με αδυναμίες και αντιφάσεις.''

Δε ξερω απο κει και περα τι ψαχνεις να βρεις φιλε LeftG700

zoot horn rollo είπε...

"True" και λοιπές δεξέρωπιατινατιςπω δυνάμεις: είστε τέρμα βραχυκυκλωμένοι.
Καλό πάσχα σας εύχομαι.

Ανώνυμος είπε...

Ο LEFT700, ή τρολάρει, ή ισχύει γι αυτόν το απόφθεγμα: "Ο ηλίθιος είναι αήττητος"!

λαθραναγνώστης

anonymous anonymous είπε...

@λαθραναγνώστης (29 Δεκεμβρίου 2014 - 2:53 μ.μ.):

Ούτε τρολ, ούτε ηλίθιος είναι ο Leftg700. Προβοκάτορας είναι. "Ξεφύλλισε" λίγο το μπλογκ του και θα καταλάβεις τι εννοώ.

Ανώνυμος είπε...

Κυριε παναγιωτη δεν ειρωνευομαι καθολου.απο το 2005 ειμαι με το κομμα..οσο οριμαζει οτιμαζω κι εγω μαζι του και απλα μ αρεσει να ακουω απο μεγαλυτερους τι συνεβαινε τοτε μπας και βγαλω κι εγω μια ακρη διοτι καποια πραγματα δεν τα ειχα ξεκαθαρα στο μυαλο μου..οι επεξεργασιες για την ιστορια του κομματος με διαφωτιζουν ολο και περισσοτερο και να ειστε σιγουρος πως ειμαι ενας συντροφος οπως κι εσεις ..γραμμενος στο ταξικο μου σωμετειο και παλευοντας καθημερινα για τις καλυτερς μερες που θα ερθουν..το σοσιαλισμο..καλα να περασετε συντροφοι τις γιορτες.καλη αγωνιστικη χρονια να χουμε..

Ανώνυμος είπε...

6.26 Ειπαμε τα προβοκατορικα αλλου. ΟΙ Κομμουνιστες συμμετεχουνε στο σωματειο τους ακομα και αν δεν ειναι ταξικο και παλευουνε για να το κανουνε.Το ΠΑΜΕ ειναι ταξικο μετωπο.Οσο για την ιστορια οποιος θελει να τη μαθει διαβαζει την ιστορια του κομματος και μπορει να βγαλει πολυτιμα συμπερασματα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

LeftG700 είπε...

Φίλε Παπουτσωμένε Γάτε,


Δεν ψάχνω να βρω τίποτε. Έκανα μία αρχική επισήμανση και υπέδειξα στον φίλο Σφυροδρέπανο που μου απάντησε μία αντίφαση σε σχέση με τα όσα υποστήριζε τον περασμένο Απρίλιο (τα οποία δείχνουν ότι ξέρει τι του γίνεται στο συγκεκριμένο ζήτημα). Εσύ τώρα, σημειώνεις μία ακόμα αντίφασή του. Μη με βλέπεις σαν ‘‘περίεργο’’ ή εχθρό[***] και προσπάθησε να καταλάβεις τι λέω. Για καλό το λέω.


Τα λέμε


[***] Να προσθέσω και τους χαρακτηρισμούς που μου κοτσάρουν οι φίλοι παραπάνω, να μη λένε ότι τους αγνοώ: ή τρολ ή ηλίθο ή προβοκάτορα. :-) ;-)

Ανώνυμος είπε...

Καλα κανεις και εισαι καχυποπτος κυριε παναγιωτη αλλα τα βαζεις με λαθος ατομο.ειμαι με το κομμα οσο εισαι κι εσυ απλα δεν μπορω να σου αποκαλυψω περισσοτερα.καλη χρονια με υγεια και δυνα μη σου ευχομαι.γιωργος τ.

Ανώνυμος είπε...

12.12 Δεν τρεχει τιποτα ας κανω λαθος δικο μου το προβλημα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Αν εισαι αθηνα παντως θα θελα πολυ να σε γνωρισω απο κοντα να μιλησουμε.να σου αποδειξω οτι εχεις λαθος και να τα πουμε σαν συντροφοι.γιωργος τ.

Ανώνυμος είπε...

Ο τιτλος της Αναρτησης νομιζω οτι επιτρεπει να θυμισω μια πολυ μεγαλη επετειο. 1η Γεναρη 1959 η Ανταρτικη φαλαγγα με επικεφαλης τον Κοματαντε ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ εμπαινε στην Αβανα ανατρεποντας την Αστικη Στρατιωτικη Δικτακτορια του Μπατιστα.Ητανε μια πολυ μεγαλη επανασταση που το πρωτο της βημα εγινε την 26η ιουλη 1953 με την επιθεση στην Μονκαδα που αν και απετυχε αναψε την πρωτη σπιθα του αγωνα. Τιμουμε τους σ.Φιντελ Ραουλ Σιενφουεγος και τοσοι αλλοι που θυσιαστηκανε σε αυτον τον αγωνα Επισης ξεχωριστη τιμη αξιζει στον σ.ΤΣΕ που Αργεντινος στην καταγωγη πολεμησε κατω απο ξενους ουρανους για το μεγαλο ονειρο.Επισης το ηρωικο του τελος 9η οκτωβρη του 1967 στην Βολιβια με το οπλο στο χερι και με το ΚΚ να τους εχει καταγγειλει για τυχοδιωκτες. Οτι ακριβως ειχε συμβει στην Μονκαδα το 1953 τον Ιουλη.Ευχομαι καλη χρονια στους Κουβανους συντροφους με την ευχη η πραγματικα επαναστα τικες δυναμεις να σταματησουνε τον κατηφορο των Μεταρυθμισεων ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ