Το ‘βλεπες, το ‘παιξες;

Στοιχηματικές εκτιμήσεις

Μα όχι πες μου τώρα, είναι ο τζόγος θέμα που αφορά τους κομμουνιστές; Όχι, δεν είναι. Και θέλω να πιστεύω πως ισχύει για (σχεδόν) όλους μας και στην πράξη. Αλλά εδώ αφενός δε στοιχηματίζουμε με χρήματα κι αφετέρου μιλάμε για ένα εκλογικό πανηγυράκι, που χωρίς τη συμμετοχή των κομμουνιστών θα ήταν εφάμιλλο της γιουροβίζιον (όπου όλοι δίνουν 12άρι στο σύριζα) και σηκώνει μια αντίστοιχα ελαφριά προσέγγιση, με πατατάκι, προγνωστικά και τριπλές παραλλαγές, σαν κι αυτή που δίνει εδώ, με σαφήνεια και ίσες αποστάσεις αστρολόγου το μάο.

Προσωπικά λοιπόν αυτή η εκλογική αναμέτρηση μου θυμίζει αρκετά τις εκλογές του 09’, όπου το πασοκ του γαπ εξασφάλισε διψήφια διαφορά έναντι του βασιλιά ήλιου και ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, για να τα αλλάξει όλα και να βουλιάξει η χώρα. Ο σύριζα μοιάζει πολύ με το πασόκ του 09’ και φαίνεται να επαναπατρίζει, κατά μία έννοια, τους ψηφοφόρους του, οι οποίοι είχαν σκορπίσει στο ενδιάμεσο, τα χρόνια του μνημονίου –που τώρα πια, δεν το θυμάται και δεν το αναφέρει κανείς. Έτσι το μόνο ενδιαφέρον που υπάρχει είναι αν ο σαμαράς θα ξεπεράσει το αρνητικό ρεκόρ διαφοράς του ζώντος καραμανλή, ου μην και του ράλλη (δε θέλω ου μην). Και το αν ο σύριζα θα δυσκολευτεί να πιάσει αυτοδυναμία, που μπορεί υπό προϋποθέσεις να συμβεί μόνο σε μία οκτακομματική βουλή, που θα ανέβαζε το όριο κοντά στο 38%. Και πάλι όμως, το ενδεχόμενο δεύτερων εκλογών πρέπει μάλλον να αποκλειστεί, εφόσον θα είναι μες στη βουλή και οι ανελ, για να σχηματίσουν κυβέρνηση και να παίξουν με το τρενάκι –όχι δηλ πως δε θα υπήρχε περιθώριο συνεννόησης και με τους υπόλοιπους.

Παρεμπιπτόντως, η αυτοδυναμία που χρειάζεται ο σύριζα (ο οποίος παίρνει αδιαμαρτύρητα το μπόνους των πενήντα εδρών, που έλεγε πως θα καταργήσει) ορίζεται με βάση το ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός κοινοβουλίου, για να πιάσει τις υπόλοιπες 101 έδρες που απαιτούνται από τις άλλες 250 που μοιράζονται κάπως αναλογικά. Και που μεταφράζονται σε ποσοστό 40%, όχι επί του συνόλου, αλλά επί των ποσοστών των κομμάτων, που καταφέρνουν να περάσουν το όριο του 3%. Με οκτακομματική βουλή και 5% εξωκοινοβούλιο πχ, ο σύριζα καλείται να ξεπεράσει το 38%. Με 10% εκτός βουλής, ο πήχης της αυτοδυναμίας πέφτει κοντά στο 36, κοκ. Σε αυτόν το σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε ένα χρήσιμο και ενδιαφέρον εργαλείο, για να κάνετε πιο ακριβείς υπολογισμούς, να παίξετε με τις δικές σας εκτιμήσεις και σκοτώσετε ευχάριστα τον χρόνο σας με μπόλικο, εκλογικό πατατάκι.

Προτού μπει στην τελική ευθεία η προεκλογική περίοδος, τα δύο επιθυμητά σενάρια έμοιαζαν να είναι ή μια αυτοδυναμία του σύριζα ή ένα αρκετά χαμηλότερο ποσοστό, που θα τον ανάγκαζε να συνεργαστεί με ποτάμι, πασόκ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, για να πέσουν μια ώρα αρχύτερα οι μάσκες. Με άλλα λόγια είτε γκολ στο γάμα, είτε άουτ στο γάμο του καραγκιόζη. Όχι όμως δοκάρι-παρατρίχα, για να τους λείπουν πχ μόνο οι έδρες του κουκουέ και να επικαλούνται την ιστορική ευκαιρία που μας βροντοχτυπάει την πόρτα, αλλά εμείς παριστάνουμε τους κουφούς.

Σήμερα έχει κυλήσει αρκετό νερό στο αυλάκι κι η κυβέρνηση σύριζα, με τη μία ή την άλλη μορφή, αυτοδύναμη ή συνεργασίας, έχει κλειδώσει. Το παιχνίδι των δημοσκόπων ήταν να παρουσιάζουν ως ντέρμπι με μικρή διαφορά τις εκλογές, για να αυξήσουν την πόλωση, μειώνοντας τις διαρροές και να ανοίξουν την ψαλίδα μόλις μερικές μέρες πριν την κάλπη, για να πιάσουν κάπως το αποτέλεσμα και να μη φανούν τελείως αναξιόπιστοι.

Η νδ φαίνεται να τα έχει παρατήσει και παρουσιάζει σημάδια αποσύνθεσης, χωρίς να είναι καν σε θέση να περιορίσει σε διαχειρίσιμα επίπεδα την ήττα της. Το οποίο μπορεί να δρομολογήσει άμεσα εσωκομματικές εξελίξεις στη συγγρού (ντόρα, βορίδης ή μήπως επαναφορά του βασιλιά ήλιου;), προσφέροντας ζεστό, μετεκλογικό πατατάκι. Ενώ καθιστά δύσκολη μια ασφαλή πρόβλεψη για την επιρροή που θα καταγράψει και πώς αυτή με τη σειρά της θα επηρεάσει τα ποσοστά άλλων δυνάμεων –χρυσαυγίτες, ανελ, ακόμα και του ποταμιού.

Η τρίτη θέση μπορεί να δίνει ακόμα λιγότερα κι από την τρίτη θέση της ελληνικής Α1 –τα περί τρίτης εντολής είναι φαιδρότητες για.. εξωτερική κατανάλωση- αλλά είναι σαφώς πιο ενδιαφέρουσα από.. στοιχηματικής άποψης. Αν και αρχικά πίστευα πως η εικόνα μονομαχίας για το βάθρο μεταξύ κεντροναζί και νεοναζί είναι εν μέρει πλαστή για να φτιάξει κλίμα και πως η τηλεοπτική φούσκα του θεοδωράκη σταδιακά θα συρρικνωνόταν, δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάμε την απολιτίκ ανωριμότητα μιας μεγάλης μερίδας ψηφοφόρων, που πιστεύουν μάλιστα πως στηρίζουν κάτι φρέσκο, διαφορετικό, ριζοσπαστικό, κτλ. Ειδικά οι αυθεντικοί φασίστες μπορεί να μην έχουν τη δυναμική που κατέγραψαν στις ευρωεκλογές και κάποιοι.. λεβέντες οπαδοί τους να φοβούνται ή να ντρέπονται να εκδηλωθούν ανοιχτά, αλλά αυτό δε σημαίνει κιόλας πως θα ρίξουν κάτι άλλο στην κάλπη.

Οι ανελ φαίνεται να ανατρέπουν τα αρχικά δεδομένα (πώς όμως άραγε; με το σποτάκι για το τρένο;) και να μπαίνουν για μια τελευταία αποχαιρετιστήρια φορά στη βουλή, οπότε μένει να δούμε αν θα χρειαστεί να γίνουν συνοδηγοί στο τρένο της χαράς. Ενώ το κιδησο μπορεί να μας δώσει ένα μικρό θρίλερ για να κυλήσει ευχάριστα η βραδιά.

Από τους μικρότερους που μένουν εκτός βουλής κατά πάσα βεβαιότητα, δεν περισσεύει κανένα δάκρυ, παρά μόνο άφθονα σπαρταριστά γέλια, για τις στυμμένες λεμονόκουπες του καρατζαφέρη και του κουβέλη, που το έχουν ρίξει στις γραφικότητες και την αναζήτηση ελεημοσύνης. Εδώ είμαστε… ου-ου καλέ… ή μην αφήσετε το σύριζα να κυβερνήσει μοναχούλης του, να κυβερνήσει με τους ανελ, εδώ είμαστε… Ναι αλλά όχι για πολύ ακόμα.

Και το κουκουέ;

Ούτε αυτή η πρόβλεψη είναι ιδιαίτερα εύκολη. Πολλοί σφοι αισιοδοξούν για ένα αποτέλεσμα-έκπληξη, αντλώντας ελπίδες κι από τη μεγάλη συγκέντρωση της πέμπτης στο σύνταγμα. Μακάρι να πέσουν μέσα, να γίνει ό,τι λένε και να διαψευστεί η δική μου.. συγκρατημένη απαισιοδοξία. Ωστόσο προσωπικά προτιμώ να κρατάω μικρό καλάθι, κι ό,τι παραπάνω έρθει, καλοδεχούμενο. Τα βασικά δεδομένα είναι ότι α. δύσκολα μπορεί να ξεπεραστεί το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και πως β. αν το ρεύμα του νέου πασόκ παρασύρει τους ταλαντευόμενους κι αναποφάσιστους –που πάνε κλασικά με το πρώτο κόμμα, λες και έχουν να πάρουν κι αυτοί κάτι από τη νίκη του- σε μια ξέφρενη κούρσα προς την αυτοδυναμία, δε γίνεται να μην επηρεάσει και τη δική μας απήχηση, καθώς δε μιλάμε πια για συνθήκες πόλωσης, αλλά… μόνωσης, δηλ μονόπλευρης πίεσης προς συγκεκριμένους χώρους, του δικού μας συμπεριλαμβανομένου.

Αν λοιπόν στις περυσινές ευρωεκλογές κινηθήκαμε στον αστερισμό του έξι –έκτη θέση με 6%,- τώρα θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι αντίστοιχο με βάση το πέντε: πέμπτη θέση με 5%. Ενώ σε απόλυτο αριθμό ψήφων, ο πήχης μπαίνει κάπου κοντά στις 300 χιλιάδες.

Θα επαναλάβω λοιπόν μια εκτίμηση που είχαν διατυπώσει παλιότερα εδώ ο σεχτάρ και ο άναυδος, αν θυμάμαι καλά, ότι δηλ θα είναι ικανοποιητικό οτιδήποτε πάνω από τον ιούνιο του 12’ –του 4,50% και των 277 χιλιάδων. Ενώ προσωπικά θα πανηγυρίσω οποιοδήποτε ποσοστό ξεκινάει με το ψηφίο 5 μπροστά.

Στον επίλογο, θα κάνουμε και μια μικρή αναφορά στην ανταρσυα, που έχει σχετικά παρόμοια πορεία –σε διαφορετική κλίμακα βέβαια- και διακυμάνσεις-τάσεις με την εκλογική απήχηση του κόμματος. Και παρά την εκτός τόπου και χρόνου εκτίμηση του μπομπολικού δελαστίκ πως αν έχει ρεύμα η.. αριστερά, θα ωφεληθούν εκλογικά όλοι οι χώροι της (!;), δύσκολα θα συγκρατήσει έστω το ποσοστό που είχε στις ευρωεκλογές –όπου μπορεί να προστεθεί και το 0,2% του αλέκου, για το οποίο κόντεψε να αυτοδιαλυθεί ως μετωπικό σχήμα. Αν και έχει μάλλον μεσομακροπρόθεσμες βλέψεις για τις προσεχείς εξελίξεις και μπορεί μάλλον να αντέξει ένα ακόμα μέτριο (ως κακό) αποτέλεσμα.

Τα παραπάνω λοιπόν μπορούν να συνοψιστούν ως εξής.

Σύριζα με 36% και πάνω, αυτοδύναμος σε επτακομματική βουλή. Και σε συνεργασία με ανελ, εφόσον μπει το κιδησο.

Νδ να ψιλοκαταρρέει και να μένει πίσω με διψήφια διαφορά.

Τρίτη θέση για τους φασίστες, λίγο πάνω από το 7% και τους κεντροφασίστες του θεοδωράκη.

Το κόμμα στον αστερισμό του 5: πέμπτη θέση, λίγο κάτω από το 5%.

Προσπερνάμε για πρώτη φορά στα χρονικά το πασόκ, που παλεύει να περάσει το 4% και ξεπερνά οριακά τους ανελ, που είναι κοντά στο 3,5%. Ενώ ο γαπ κινείται στο όριο της εισόδου, αλλά μένει μάλλον εκτός.

Η δημαρ δε βρίσκει ούτε την ψήφο της και μένει κάτω από τη μονάδα, το λαος παίρνει μια μικρή ώθηση λόγω αποσυσπείρωσης της νδ, αλλά δεν του φτάνει. Και η ανταρσυα παίρνει κάτι παραπάνω από μισή ποσοστιαία μονάδα (ας πούμε ένα 0,6%, αν και ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος).

Τα υπόλοιπα θα τα δούμε μες στη μέρα, καθώς οι κάλπες είναι γκαστρωμένες, αλλά το παιδί που θα βγει είναι τερατογένεση, με πολλά χέρια, ώστε να περισσεύουν αρκετά για τους κοψοχέρηδες της αυριανής μέρας.

Κλείσιμο με τη μουσική επένδυση των εκλογών από τον μπατμανίδη.

Και αν θέλετε μπορείτε να ακούσετε με αρκετή καθυστέρηση (σαν μπαγιάτικη κονσέρβα) την εκπομπή, που είχαμε αναφέρει και σε μια παλιότερη ανάρτηση.