Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Η μάχη της Αθήνας - Το στρατιωτικό προοίμιο

Δεν ξέρω αν είναι τόσο ενδιαφέρον, όσο το υλικό που φέρνει σήμερα το Πριν στη δημοσιότητα από τις επαφές του Τίτο με το ΚΚΕ, πριν τα Δεκεμβριανά του 44'. Αλλά η κε του μπλοκ αντιγράφει και αναδημοσιεύει σήμερα ένα εκτενές απόσπασμα από την παρέμβαση του Γ. Μαργαρίτη στο προηγούμενο ιστορικό συνέδριο στην Πάντειο "από την απελευθέρωση στα Δεκεμβριανά -μια τομη στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας", τα πρακτικά του οποίου κυκλοφόρησαν σε έναν ογκώδη τόμο, πριν από λίγες μέρες.

Η προπέρσινη ανακοίνωση του Μαργαρίτη καταπιάνεται με τη μάχη της Αθήνας και το στρατιωτικό της προοίμιο, ενώ τα αποσπάσματα που παραθέτω εδώ, αναλύουν το σχεδιασμό της αντίπερα όχθης για στρατιωτική αντιμετώπιση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τα διάφορα στάδια-διακυμάνσεις από τα οποία πέρασε αυτός.

Σε λίγη ώρα, στην Πάντειο, είναι η εισήγηση του Μαργαρίτη στην ενότητα για το ΔΣΕ, στο φετινό συνέδριο για τον Εμφύλιο κι διάφορες διαστάσεις του. Αλλά είναι μια μέρα, που το κοινό θα βαρεθεί να ακούει εισηγήσεις συντρόφων. Σημειώνω αναλυτικά -με την ελπίδα πως δεν ξεχνάω κανέναν.

-Μαργαρίτης Γιώργος Πόλεμος μετά τον πόλεμο: ο ελληνικός εμφύλιος στο κατώφλι μιάς νέας εποχής
-Τόλια Φιλιώ Γυναίκες πολιτικοί επίτροποι στον ΔΣΕ
-Σταμούλης Φώτης Η στάση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στις εκλογές και το δημοψήφισμα του 1946
-Ραζάκος Χάρης Στρατηγική του ΚΚΕ και ένοπλη αντιπαράθεση: Από την Αντίσταση στον Εμφύλιο πόλεμο
-Κόφφα Δόμνα Η λειτουργία των Εκτάκτων
-Τζιάρας Κώστας - Καταγραφές των εκτελεσθέντων και στοιχεία για τη διαγωγή των πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές του Γεντί Κουλέ την περίοδο του Εμφυλίου.



Η προοπτική της στρατιωτικής λύσης στο ελληνικό κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα εμφανίστηκε, στα χρόνια της Κατοχής, πολύ νωρίς στο προσκήνιο. Στο χώρο των αστικών δυνάμεων, ως συγκεκριμένη εκδοχή άρχισε να εξετάζεται στη βαθιά ακόμα περίοδο της Κατοχής, ειδικά όταν ο ΕΛΑΣ απόκτησε πραγματικές στρατιωτικές δυνατότητες με την απόκτηση ιταλικών όπλων στον καιρό της ιταλικής συνθηκολόγησης στις αρχές του φθινοπώρου του 1943. Έκτοτε, η ιδέα της δια των όπλων διάλυσης και υποταγής του Αντιστασιακού κινήματος, έγινε σταθερός παρονομαστής στην πολιτική της άρχουσας τάξης -ανεξάρτητα από τον προσανατολισμό των επιμέρους τμημάτων της- και των Βρετανών. Εξυπακούεται ότι ο ίδιος παρονομαστής διέτρεχε τους κατακτητές αλλά και τους ιθύνοντες της δωσιλογικής κυβέρνησης της Αθήνας και πάνω σε αυτόν θεμελίωναν την πολιτική τους.

Οι προτάσεις ως προς το ποιος θα αναλάμβανε ετούτο το θεάρεστο έργο και πολυάριθμες ήσαν και απλώθηκαν σε ευρύ φάσμα δυνατοτήτων. Ο πάντοτε αισιόδοξος και μεγαλοπράγμων Ζέρβας και πολλοί Βρετανοί αξιωματικοί σύνδεσμοι θεώρησαν εφικτή τη διάλυση του ΕΛΑΣ με τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ, άποψη που έδωσε τις εμφύλιες συρράξεις μεταξύ Αράχθου και Αχελώου από τον Νοέμβριο του 1943 ως τον Φεβρουάριο του 1944. Ο Πλαστήρας από την απόμακρη Γαλλία δήλωνε στους Γερμανούς ότι αυτός θα ήταν ο πλέον κατάλληλος ηγέτης για την στρατιωτικής υφής σταυροφορία που θα έδινε τέλος στις ένοπλες δυνατότητες της Αντίστασης. Ο πλέον ενήμερος για την κατάσταση, Ιωάννης Ράλλης, αν και είδε το αίτημά του για τη συγκρότηση ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων -Χωροφυλακής, Ταγμάτων Ασφαλείας και συμμοριών "εθνικοφρόνων" να εκπληρώνεται, γνώρισε, κάπου ανάμεσα στα Τοπόλια και τη Στυμφαλία, την απογοήτευση της απόλυτης αποτυχίας. Τα Τάγματα ποτέ δεν μπόρεσαν ν' αντιπαρατεθούν σε ανοικτό πεδίο στον ΕΛΑΣ -ακόμα και με τη συνδρομή γερμανικών τμημάτων- και οι λίγες τους επιτυχίες εντοπίστηκαν σε περιπτώσεις στατικής άμυνας. Μέσα από αυτήν την ατελείωτη σειρά απογοητευτικών αποτελεσμάτων οι διαδοχικές "εθνικές οργανώσεις" και ό,τι άλλο, κατέληξαν στην ντροπιαστική για τον ελληνικό αστισμό διαπίστωση του Γεωργίου Παπανδρέου ότι τον ΕΛΑΣ θα τον διαλύσουν τα βρετανικά στρατεύματα.

Για τους Βρετανούς ετούτη η κατάληξη δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Οι στρατιωτικές και οικονομικές τους δυνατότητες δεν ήσαν πλέον αντίστοιχες της αυτοκρατορικής τους διάστασης. Οι άνθρωποί τους στην Ελλάδα παρακολουθούσαν προσεκτικά τις προσπάθειες των Γερμανών να περιορίσουν τη δραστηριότητα του ΕΛΑΣ -από αυτήν την πλευρά δε γινόταν λόγος για "διάλυση". Επένδυαν σε αυτόν τον στόχο την ειδική μονάδα "Brandeburg" αρχικά, το 18ο Σύνταγμα αστυνόμευσης των SS, όπως και πλήθος άλλων επικουρικών μονάδων -χωρίς να συνυπολογιστούν τα εγχώρια Τάγματα Ασφαλείας. Οι στατικές μονάδες του γερμανικού στρατού, όποτε εμπλέχτηκαν σε επιθετικές "εκκαθαριστικές" επιχειρήσεις εναντίον του ΕΛΑΣ απέδωσαν ελάχιστα ως και καταστροφικά -παράδειγμα η αισιόδοξη επιχείρηση της 11ης Μεραρχίας της Luftwaffe στα Δερβενοχώρια της Πάρνηθας. Πέρα από τη σε βαθύ χρονικό ορίζοντα υπονόμευση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του ΕΛΑΣ διαμέσου της καταστροφής της παραγωγικής βάσης της Ελεύθερης Ελλάδας, οι επιδόσεις ετούτων των αντιπαρτιζάνικων μονάδων πολύ απείχαν από το επιθυμητό. Εκεί όπου δεν απέδωσαν οι "εξειδικευμένοι" Γερμανοί, πώς άραγε θα μπορούσαν να πετύχουν οι Άγγλοι;

Οι Βρετανοί επιτελείς μελέτησαν το ζήτημα και, στα τέλη της άνοιξης του 1944, προσδιόρισαν το μέγεθος του εκστρατευτικού σώματος που θα χρειαζόταν για αν φέρει σε πέρας μέρος τουλάχιστον του πολιτικού στόχου στην Ελλάδα. Οι αριθμοί έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με τις αισιόδοξες εκτιμήσεις του Churchill. Κατά τους επιτελείς θα χρειάζονταν 80.000 στρατιώτες για να εκκαθαριστεί και να εξασφαλιστεί η Αθήνα μαζί με δύο ή τρεις άλλες μεγάλες πόλεις, καθώς και επαρκές τμήμα της ελληνικής επικράτειας, έτσι ώστε να μπορέσει η όποια "εγκεκριμένη" ελληνική κυβέρνηση να αναδομήσει το κράτος και το στρατό της για να φέρει σε πέρας την πλήρη εκκαθάριση της χώρας. Το μέγεθος των 80.00 ανδρών, το ισόποσο δηλαδή τεσσάρων βρετανικών μεραρχιών, ήταν, για τα μέτρα της Βρετανίας του 1944, ένα μεγάλο εκστρατευτικό σώμα. Ήταν κατά 25.000 άνδρες μεγαλύτερο από εκείνο που είχε έρθει στην Ελλάδα το 1941 για να συμπράξει στην απόκρουση της γερμανικής εισβολής. ΄Ήταν τρεις φορές μεγαλύτερο από το σώμα που υπερασπίστηκε την Κρήτη στα 1941, δέκα φορές μεγαλύτερο από τις δυνάμεις που επιχείρησαν στο Αιγαίο στα 1943, και, αν θέλετε, ήταν σχεδόν ίσο με τη βρετανική συμμετοχή στην απόβαση στη Σικελία το 1943, στην αρχική της τουλάχιστον φάση. Το βασικό όμως πρόβλημα ήταν ότι ετούτες οι δυνάμεις βρίσκονταν στο χαρτί -ή μάλλον ούτε εκεί- και οπωσδήποτε δε βρίσκονταν στην πολεμική πραγματικότητα.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1944 και ειδικά τον δραματικό Αύγουστο, όταν η κατάρρευση της Γερμανίας και το τέλος του πολέμου έδειχναν επικείμενα, ο εφιάλτης της συνθηκολόγησης των γερμανικών στρατιωτικών μονάδων στην Ελλάδα και το πέρασμα του εξοπλισμού τους στον ΕΛΑΣ διέτρεχε τα βρετανικά επιτελεία, στρατιωτικά και πολιτικά. Πλήθος σχεδίων με κοινό παρονομαστή τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των αντι-εαμικών σχηματισμών στην Ελλάδα εξυφαίνονταν και τα σχέδια αυτά προφανώς περιλάμβαναν και τα ένοπλα τμήματα της "Ελληνικής Πολιτείας", του κατοχικού κράτους. Η επιχείρηση μετάπλασης των τελευταίων σε "συμμαχικά" στρατεύματα διαμέσου της "προσχωρήσεώς" τους στον ΕΔΕΣ βρέθηκε σε πλήρη εξέλιξη τον Σεπτέμβριο -ως τη Συμφωνία της Καζέρτας τουλάχιστον, αλλά και μετά από αυτή. Ταυτόχρονα, η ιδέα της αξιοποίησης του ΕΔΕΣ επανήλθε στο προσκήνιο και οι ΕΟΕΑ του τελευταίου γνώρισαν μια τελευταία περίοδο "δόξας" -ή μάλλον φήμης- στις αναφορές των Βρετανών αξιωματικών-συνδέσμων αποκλειστικά. Πραγματικά οι τελευταίοι στο War Game (ανάπλαση της στρατιωτικής κατάστασης) του Σεπτεμβρίου 1944 που στάλθηκε στους επιτελείς και στη βρετανική κυβέρνηση, υποστήριζαν ότι σε κάθε ενέδρα του ΕΔΕΣ το μήνα αυτόν, τίθονταν εκτός μάχης περισσότεροι των εκατό Γερμανών, γεγονός που, εάν αλήθευε, θα καθιστούσε τις ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ τον αποτελεσματικότερο στρατιωτικό σχηματισμό του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ίσως και της παγκόσμιας στρατιωτικής ιστορίας γενικότερα.

Σε συνδυασμό με το σχεδιασμένο από τον ίδιο τον Churchill "μάτωμα" (to be blooded -ήταν το σχέδιο) της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας, ώστε να σταλεί στην Αθήνα με δάφνες ήρωα, η όλη επιχείρηση αποσκοπούσε προφανώς στην κάλυψη όσο το δυνατό μεγαλύτερου ποσοστού των αναγκαίων, πλην όμως μη ευρισκόμενων, Βρετανών στρατιωτών από ελληνικά τμήματα κάθε είδους και μορφής. Η αξιοποίηση των "εθνικών" δυνάμεων στην Αθήνα ήταν επίσης μέρος της ίδιας επιχείρησης, η οποία, στην εδώ περίπτωση, ξεκίνησε με τη λεκτική "αποστασιοποίηση" στρατιωτικών στελεχών του κατοχικού κράτους τον Αύγουστο -πρώτο και κύριο τον Π. Σπηλιωτόπουλο ο οποίος δήλωσε πλάνη και άγνοια τόσο για τη συμμετοχή του στη συνθηκολόγηση του στρατού της Αλβανίας το 1941, όσο και για τη μετέπειτα θέση του σε σημαντικές θέσεις του κράτους της Ελληνικής Πολιτείας, έτσι ώστε να διοριστεί Στρατιωτικός Διοικητής Αττικής -και ολοκληρώθηκε με την αποβίβαση και μεταφορά ποσοτήτων βρετανικού οπλισμού από το Πόρτο Ράφτη στην Αθήνα για τον εξοπλισμό των δυνάμεων του κατοχικού κράτους στην πρωτεύουσα.

Οι δραματικές αυτές προσπάθειες στέφθηκαν από σχετική επιτυχία, αλλού απέδωσαν άμεσα, αλλού έμμεσα. Στις αρχές Δεκεμβρίου στην Αθήνα βρέθηκαν στέρεα εγκατεστημένες βρετανικές μάχιμες μονάδες 10.000 περίπου ανδρών (2η Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών, 23η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, τάγματα της 139ης Ταξιαρχίας Πεζικού), καθώς και η δια της σκηνοθεσίας "ηρωική" Ορεινή Ταξιαρχία όπως και οι "εφεδρείες" της "παροπλισμένης" Χωροφυλακής, των "αφοπλισμένων" δωσιλογικών σχηματισμών και οι "έγκλειστοι"στου Γουδή και στις Σπέτσες Ταγματασφαλίτες. Το αριθμητικό σύνολο των παραπάνω σχηματισμών φαίνεται πως ενθουσίασε τον Leeper που αισθάνθηκε ανακούφιση όταν ήρθε η ώρα να "μιλήσουν τα όπλα". "Προσωπικά είμαι ευχαριστημένος ότι η περίοδος κατευνασμού (appeasement period) τελείωσε. Το να κατευνάζεις τους Έλληνες κομμουνιστές θυμίζει παράξενα το να κατευνάζεις τον Hitler. Δεν ισχυρίζομαι ότι θα έχουμε εύκολο έργο, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε".

Ο επιφορτισμένος με τη στρατιωτική διοίκηση στρατηγός R. Sconie, σίγουρα δεν αισθάνθηκε την ίδια ανακούφιση. Οι δικές του μάλλον, τεχνικές αναφορές, προκάλεσαν τη θυελλώδη κινητοποίηση του Churchill  ο οποίος, αφού στιγμάτισε την αισιοδοξία του Leeper, έδωσε το σύνθημα της πανστρατιάς για την Αθήνα. Επιβλητικές βρετανικές δυνάμεις πήραν το δρόμο για την ελληνική πρωτεύουσα. Η 5η Ινδική Ταξιαρχία και το πυροβολικό της 4ης Ινδικής Μεραρχίας (οι υπόλοιπες ταξιαρχίες της ίδιας μονάδας βρίσκονταν η μία στη Θεσσαλονίκη και η άλλη στην Πάτρα), η 4η Βρετανική Μεραρχία, η υπόλοιπη δύναμη της 46ης Βρετανικής Μεραρχίας και το σύνολο σχεδόν των ειδικών δυνάμεων που περίσσευαν ή δεν περίσσευαν στο ιταλικό μέτωπο, στην Παλαιστίνη και στην Αίγυπτο. Η Bologna μπορούσε να περιμένει. Την Αυτοκρατορία, προσδιόριζε ο Churchill, την ενδιέφερε η Αθήνα και μόνο η Αθήνα. Τελικά οι 80.000 αναγκαίοι Βρετανοί στρατιώτες βρέθηκαν και στην πραγματικότητα -όχι μόνο στα χαρτιά.

Γνωρίζοντας τις διαστάσεις και τις τεχνικές δυνατότητες του ΕΛΑΣ, προκαλεί εντύπωση ετούτη η μαζική κινητοποίηση των Βρετανών. Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1944 η γενική κατάσταση του ΕΛΑΣ δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Είχε ήδη περάσει αρκετός χρόνος από την Απελευθέρωση και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε αυτός ο ογκώδης μηχανισμός δεν ήσαν πλέον προβλήματα πολέμου αλλά περισσότερο προβλήματα προσαρμογής σε μια νέα κατάσταση. Η νέα κατάσταση δεν ήταν τόσο νέα στην Πελοπόννησο ή στον Έβρο, λόγου χάρη, όπου είχε δημιουργηθεί από τις αρχές Οκτωβρίου και πλησίαζε να μπει στον τρίτο μήνα της, ήταν όμως σχετικά πρόσφατη στη βόρεια Ελλάδα, όχι μόνο εξαιτίας του χρονικού της ορίζοντα - ένας μήνας περίπου- αλλά και λόγω της διατήρησης εκεί θυλάκων αντι-ΕΑΜικών σχηματισμών με σαφή μάχιμη διάθεση - ενάντια στους οποίους ο ΕΛΑΣ όφειλε να διατηρεί ένα είδος μετώπου. Τα τμήματα του Τσαούς Αντών, οι οχυρωμένοι τουρκόφωνοι στην καμπή του Αλιάκμονα και, δυτικά, στην Ήπειρο, η παρουσία του ΕΔΕΣ του Ζέρβα, δημιούργησαν ένα είδος μετώπου που κρατούσε τη λειτουργία του ΕΛΑΣ εγγύτερα στην πολεμική αποστολή παρά στην πολιτική αντίστοιχη.

67 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα πρακτικά του συνεδρίου από ποιον οίκο εκδόθηκαν; Γιατί με μια πρόχειρη αναζήτηση δεν βρήκα κάτι.

Amor omnia vincit

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Η επιλογη συμπορευσης με τους Αγγλους ηταν μεγαλης σημασιας. Δεν μπορουσε να διορθωθει με σωστους ελιγμους του Σιαντου. Τι δυναμη ειχε; Oταν οι Ρωσια δεν βοηθαγε και αφησε τον Αγγλικο ιμπεριαλισμο να δρα χωρις αντιπαλο. Ο αγγλικος ιμπεριαλισμος επιτεθηκε στην ελλαδα το 44 εναντια στην εκφρασμενη γνωμη του λαου (εκλογες του βουνου). Απο την αλλη ο κομμουνιστικος πολος κατω απο την σταλινικη γραμμη, δεν απαντησε τα ιδια. Η δικαιολογια τους ποια ηταν. Οτι τον αγγλικο ιμπεριαλιστικο στρατο προσκαλεσε η νομιμη ελληνικη κυβερνηση; Ποια κυβερνηση, οι τουριστες;

Kυβερνηση υπηρχε, στο βουνο. Την οποια ο Σταλιν επελεξε να μην αναγνωρισει. Οσοι θελετε, βγαλτε καθαρο το Σταλιν. Ειχαν αποφασισει να κλιμακωσουν οσο παιρνει και αυτο εκαναν. Δηλαδη σημασια δεν εχει αν υπηρχε ή οχι χαρτακι, η καποια αλλη συνεννοηση. Το γεγονος ηταν οτι ο Σταλιν αφησε την επαναστατημενη ελαδα ξυπολυτη. Η ηγεσια εδω, ειχε δεμενα χερια. Περιμενε τι θα πει ο Σταλιν. Να αλλαξει γραμμη για τα λαικα μετωπα.

(Εξαλλου ακομα και το κκε ΔΕΝ μιλαει για λαθη της τοτε ηγεσιας του κκε ΑΛΛΑ για λαθος γραμμη του διεθνους κομμουνιστικου κινηματος. Υπο την εννοια οτι αυτο ηταν το κυριαρχο, που επικαθοριζε τα αλλα.)

Την αποφαση για συμμαχια αντιφασιστικη και λαικα μετωπα παντου μεχρι και με μοναρχικους, την πηρε η 3η Διεθνης (σταλινικη). Δεν εχει σημασια αν παριστατο Ο Σταλιν, ουτε στην υπογραφη του συμφωνου Ριπεντρωφ-Μολοτωφ συναντηθηκε με το Χιτλερ, αλλα και αυτο ηταν προσωπικη αποφαση του Σταλιν. Το ιδιο οργανο ειχε την ευθυνη να ακυρωσει τον ελιγμο στις νεες συνθηκες.

Βεβαια οι συνεπεις ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ, ευκολα στελνουν στο πυρ το εξωτερο το ...Σιαντο για να βγαλουν το Σταλιν σωστο και τους καθοδηγητες της Διεθνους (δηλαδη παλι το Σταλιν).

Η παρεμβαση μου ηταν στα πλαισια της προσωπολατριας (λατρευω να μισω) που ειναι αυθορμητη και οχι κατευθυνομενη. (χοχο)
Δηλαδη, για οσους δεν καταλαβαινουν το αστειο μου, λαυτρευω και ταυτοχρονα λατρευω να μισω καμμια φορα το συντροφο με την προσωπολατρεια και το μουστακι και αυτο μου βγαινει αυθορμητα, δεν ειναι κατευθυνομενο, οπως δεν ηταν και η προσωπολατρεια κατευθυνομενη.

zoot horn rollo είπε...

Aστειος οντως.

Τ.σ. είπε...

κανεις πως γελας αλλα ξερω πως κλαις.

Τ.σ. είπε...

Ο Στάλιν υπογράμμιζε ότι: «αν η στρατηγική έχει για σκοπό να κερδίσει τον πόλεμο λ.χ. με τον τσαρισμό ή με την αστική τάξη, να οδηγήσει ως το τέλος τον αγώνα ενάντια στον τσαρισμό ή την αστική τάξη, η ταχτική βάζει μπροστά της λιγότερο ουσιαστικούς σκοπούς, γιατί προσπαθεί να κερδίσει όχι τον πόλεμο στο σύνολό του, μα αυτές ή εκείνες τις μάχες, αυτούς ή εκείνους τους αγώνες, να διεξάγει με επιτυχία αυτή ή εκείνη την καμπάνια, αυτή ή εκείνη τη δράση, που ανταποκρίνονται στη συγκεκριμένη κατάσταση της περιόδου της δοσμένης ανόδου ή πτώσης της επανάστασης. Η ταχτική είναι μέρος της στρατηγικής, υποτάσσεται σ' αυτήν, την εξυπηρετεί. Η ταχτική αλλάζει σε εξάρτηση με την άνοδο και την ύφεση του κινήματος» και μάλιστα «μπορεί ν' αλλάξει κάμποσες φορές, ανάλογα με την άνοδο ή την ύφεση, το ανέβασμα ή την πτώση της επανάστασης»

αλλα διδασκε αλλα επραττε ο αμωμος.

Τ.σ. είπε...

Πες μια χωρα μετα τον β π.π. ποτ εκανε σοσιαλισμο χωρις παρουσια του κοκκινου στρατου, εχω δικιο και το ξες.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Amor, λογικά το βιβλίο δεν εμφανίζεται ακόμα, γιατί κυκλοφόρησε προχτές.
Ο τόμος με τα πρακτικά του πρώτου συνεδρίου είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Βιβλιόραμα.

http://www.politeianet.gr/books/9789609548205-sullogiko-bibliorama-aristera-kai-astikos-politikos-kosmos-1940-1960-240005

Ο δεύτερος τόμος γράφει "Σύγχρονη Ιστορία" -υποθέτω πάντως πως είναι αυτοέκδοση.

Αν τυχόν ενδιαφέρεσαι, επιβάλλεται νομίζω να πεις σε κάποιον γνωστό σου να στο πάρει από το Συνέδριο αύριο -που είναι η τελευταία μέρα των εργασιών. Υπάρχει ειδική τιμή 15 ευρώ (ενώ ο πρώτος τόμος πχ ακόμα και στην Πολιτεία, που έχει διαλύσει τον ανταγωνισμό, κάνει πάνω από 20 ευρώ) και προσφορά 10 ευρώ για τους συγγραφείς του τόμου (αν τυχόν γνωρίζεις κανέναν...)

zoot horn rollo είπε...

Κουβα π.χ. πιανεται; Μπα...

zoot horn rollo είπε...

Καταλαβαμε...

Τ.σ. είπε...

Μπα μπα. Τωρα θελουμε διαλογο;

Ανώνυμος είπε...

Αλβανία, Κορέα, Βιετνάμ.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

"(Εξαλλου ακομα και το κκε ΔΕΝ μιλαει για λαθη της τοτε ηγεσιας του κκε ΑΛΛΑ για λαθος γραμμη του διεθνους κομμουνιστικου κινηματος. Υπο την εννοια οτι αυτο ηταν το κυριαρχο, που επικαθοριζε τα αλλα.)"

Το ΚΚΕ έχει πει και έχει γράψει χιλιάδες φορές, ότι πέρα από τα προβλήματα που είχε το ΔΚΚ, μεγαλύτερο από όλα ήταν το πρόβλημα ότι το Κόμμα δεν είχε πρόγραμμα που να στηρίζε και να περιέγραφε την επαναστατική στρατηγική και τακτική, σε επαναστατική κατάσταση! Και αυτο δεν είναι αερολογία, είναι ιστορικό δεδομένο!
Με λίγα λόγια βλέπανε να έρχονται τα Δεκεμβριανά, και οι επιλογές που υπήρχαν, ήταν η κυβέρνηση εθνικής ενότητας ή η ένοπλη πάλη, όχι όμως για την κατάληψη της εξουσίας, αλλά ως μοχλός πίεσης για να γίνουν δημοκρατικές εξελίξεις, εκλογές χωρίς τρομοκρατία, νοθεία κλπ.
Το ίδιο πρόβλημα υπήρχε και στο ΔΣΕ!

Με λίγα λόγια το ΚΚΕ δεν πετάει τις ευθύνες στο ΔΚΚ και ξεμπερδεύει!
Κάθε σοβαρό επαναστατικό κόμμα κάνει αυτοκριτική, και βγάζει συμπεράσματα στην βάση της κατάστασης που δρα-έδρασε.
Για εσένα όμως από ότι λές, πρέπει πάντα να φταίει κάποιος για όλλα, κάποια προσωπικότητα φαντάζομαι η οποία πάντα δρά ανεξαρτητα με το τι γίνετε γύρο του, και άρα 100% ιδεαλιστικά... Βέβαια αυτός ο τρόπος σκέψης ούτε σοβαρός είναι, ούτε μπορεί να διαβάσει την πραγματικότητα, αφού αυτοανερήτε.
Ότι βολέυει τον καθένα, αλλά όχι και να θεωρούμε ότι γίνετε και σοβαρή πολιτική κουβέντα με τέτοια κριτήρια...

Ιβάν Τζόνι

Τ.σ. είπε...

Tς Κορεας θα γινει.

zoot horn rollo είπε...

Λαθος καταλαβες.

Ανώνυμος είπε...

Mε τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο να μην έχει λήξει ακόμα(οι Ναζί κρατούσαν ακόμα όλη τη Γερμανία, τις Κάτω χώρες, την Ουγγαρία, την μισή Πολωνία και Ιταλία κλπ)και με την συμμαχία με Μεγάλη Βρεττανία και ΗΠΑ απαραίτητη για την ΕΣΣΔ(ρήξη σε κείνο το σημείο θα είχε σαν αποτέλεσμα από επιβίωση του ναζισμού μέχρι κοινή επίθεση όλων των δυτικών κατά της ΕΣΣΔ), το να τα σπάσει ο Στάλιν με τους δυτικούς για την Ελλάδα το Δεκέμβρη του 44 θα ήταν μια επιλογή υψηλότατου ρίσκου. Και από τη μεριά του πολύ καλά έκανε και δεν την πήρε. Είτε υπήρχαν χαρτάκια είτε όχι, από τη στιγμή που ο Κόκκινος στρατός αγκυροβόλησε στη Βουλγαρία ενώ το Βρεττανικό εκστρατευτικό σώμα και ο ίδιος ο Τσώρτσιλ έφταναν στην Ελλάδα, το ματς είχε κριθεί.

Τώρα θα πει κάποιος η θέληση του λαού ήταν άλλη. Και στην Πολωνία άλλη ήταν η θέληση του λαού αλλά φάγανε Κόκκινο Στρατό κατοχής για 40 έτη. Και τώρα είναι οι μεγαλύτεροι αντικομμουνιστές του πλάνήτη-δίκαια απ'τη μεριά τους κατά τη γνώμη μου. Αυτά δεν πρέπει να γίνονται, αλλά συμβαίνουν.

Κατά την αποψάρα μου λοιπόν, τα γεγονότα απλά ξεπερνούσαν τις δυνατότητες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Τώρα αυτό το λέει ένας παπάρας σαν και μένα από την ευκολία του πισί του, προφανώς δεν μπορούσε να το δεχτεί ο πατέρας μου και τ'αδέρφια του που είχαν δει την Κατοχή(αν και μάλλον το κατάλαβαν μερικά χρόνια μετά-με άσχημο τρόπο). Αλλά είναι η πραγματικότητα, deal with it. Δεν παίζουμε μόνοι μας μπάλα,υπάρχει και αντίπαλος και όταν είναι πολύ ισχυρότερος την τρως πανηγυρικά.

Κολλημένος με τη μπάλα

zoot horn rollo είπε...

Πράγματι, με πολλή ευκολία (εως και σίγουρια) "εκτοξεύονται" διάφορα...

Ανώνυμος είπε...

Έχω βαρεθεί να διαβάζω αναλυσάρες που κινούνται μεταξύ ανοησίας και αντικομμουνιστικής βλακείας. Πραγματικά ορισμενοι γράφουν για το Β Παγκόσμιο πόλεμο λές και αναλύουν ματσάκι ποδοσφαίρου Β Εθνικής Αγγλίας βλέποντας το στην τηκλεόραση και αφού το έχουν παίξει στο στοίχημα...
Ποιό είναι το ρεζούμε;;;; Σοβιετική κατοχή στις ανατολικές χώρες, ο Στάλιν και τα ΚΚ πρόδωσαν την επανάσταση....Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης!!!
Δεν έχω καμία διάθεση να γράψω κάτι για να αποδείξω τις αναληθείες που γράφτηκαν από τους στημένους αντικομμουνιστές. Το σίγουρο είναι ότι κατά το Β Παγκόσμίο πόλεμο εξέλίχθηκε επαναστατική κατάσταση στις περισσότερες χώρες της Eυρώπης.Οξύνθηκε η ταξική πάλη...με τη διαφορά ότι πλέον υπήρχε η ΕΣΣΔ, η πρώτη σοσιαλιστική χώρα, όποτε οι επαναστατικές δυνάμεις παγκόσμια δρούσαν με βάση αυτή τη συνισταμένη. Με λίγα λόγια η τιτάνια νίκη της ΕΣΣΔ άλλαξε το συχετισμό δύναμης υπέρ του παγγκόσμιου ΚΚ και της πάλης για το σοσιαλισμό. Έδωσε ώθηση στα ΚΚ. Η παρουσία του Κόκκινου Στρατού σε χώρες της ανατολικής ευρώπης ήταν καταλυτική γιατί απέτρεψε την τη δράση των αντεπαναστατικών δυνάμεων και ενίσχυε τις επαναστατικές δυνάμεις. Αυτό το γεγονός δεν αναιρεί τα προβλήματα στρατηγικής των ΚΚ. Αλλά μην φτάνουμε να ισοπεδώνουμε τα πάντα αναπαράγωντας από τα "αριστερά" τον αντικομμουνιστικό οχετό made in EU & USA!!!!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

1) Τακτικέ σχολιαστή δε νομίζω ότι ήταν δυνατή για την ΕΣΣΔ να αναγνωρίσει την κυβέρνηση του Βουνού χωρίς να διακινδυνέψει δραματικές μεταβολές στο διεθνές πολεμικό σκηνικό. Θεωρώ πως δεν είναι σωστή η σύγκριση με Τίτο καθώς στη Γιουγκοσλαβία οι αντίπαλες του Τίτο δυνάμεις ήταν ξεκάθαρα δοσιλογικές, τόσο που ούτε ο εξόριστος Βασιλιάς στο όνομα του οποίου υποτίθεται ότι πολεμούσαν δε μπορούσε να τις αποδεχτεί παρά μόνο να τις καταγγείλει από μια στιγμή και μετά. Δεν είχαν δηλαδή οι Βρετανοί κάποια σοβαρά ερείσματα στα οποία να επενδύσουν. Στην Ελλάδα αντίθετα, ο ΕΔΕΣ με την εξαίρεση της διάσπασης του ΕΔΕΣ Αθηνών, ΔΕΝ ήταν δοσιλογική οργάνωση ενώ η τρίτη κατοχική κυβέρνηση, αυτή του Ράλλη, είχε εξασφαλίσει την ανοχή (ας το θέσω κομψά) της εξόριστης κυβέρνησης και των Βρετανών. Είχαν σοβαρά ερείσματα στην Ελλάδα οι Βρετανοί και θα έδιναν τη μάχη.

2) Μου κάνει εντύπωση που σε αυτά που παρατίθενται από το Μαργαρίτη (ο οποίος δε μου είναι καθόλου συμπαθής αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα και για άλλο ζήτημα) δεν υπάρχει αναφορά στα γεγονότα της Μ. Ανατολής στις αρχές του Απρίλη του 1944. Ίσως βέβαια να υπάρχει απλά να μην είναι στα συγκεκριμένα αποσπάσματα που δίνονται στην ανάρτηση. Αποτελούν όμως, οπωσδήποτε, κεφαλαιώδες σημασίας ζήτημα όσον αφορά τη πολιτική των Βρετανών και της εκεί ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με το τι θα γινόταν επί του Ελλαδικού χώρου (και σε ένα δεύτερο επίπεδο εξηγούν και το γιατί η ΕΣΣΔ δεν ήταν σε θέση να εμπλακεί ενεργά στα της Ελλάδας-εκεί που βάζει ενστάσεις ο ΤΣ-χωρίς να μπουν σε κίνδυνο οι ισορροπίες του πολέμου).

Ένα θέμα που θα ήθελα να θίξω, όχι απολύτως σχετικό αλλά όχι και τελείως άσχετο, είναι το θέμα του Σβώλου. Διαβασα σχετικά πρόσφατα τα απομνημονεύματα του Τσολάκογλου, όπως αυτά υπάρχουν στο διαδίκτυο. Τα θεωρώ πολύ χρήσιμη πηγή πληροφοριών αλλά και πεδίο προβληματισμού (φυσικά θα πρέπει να έχει πάντα κανείς κατά νου το ποιός τα γράφει και από τι θέση τα γράφει). Μέσα εκεί υπάρχει σαφής αναφορά ότι μέσα στους πρώτους που πέρασαν από το γραφείο του Τσολάκογλου για "τα συγχαρίκια" επί της ορκομωσίας του ως κατοχικός πρωθυπουργός ήταν κι ο Σβώλος. Αυτό νομίζω είναι μια λεπτομέρεια στην οποία η ιστοριογραφία έχει σταθεί ιδιαίτερα ευγενικιά με αυτόν τον τύπο μιας και σε διάφορα άρθρα δίνονται τα ονόματα διαφόρων άλλων (του Γεωργίου Παπανδρέου, του Κανελλόπουλου και λοιπών) αλλά όχι και το δικό του ονοματάκι. Κατά τη γνώμη μου υπάρχει ένα ζήτημα. Πάει το ΚΚΕ και συνομιλεί με τον Παπανδρέου και τον Γονατά-αυτός που πρώτος σκέφτηκε και πρότεινε την ίδρυση των ταγμάτων ασφαλείας και συμμέτοχο στον προδοτικό ΕΔΕΣ Αθηνών- (αμφότεροι πέρασαν από τον Τσολάκογλου για κουβεντούλα) να τους προτείνει την ηγεσία του ΕΑΜ. Πάει μετά και δέχεται να μπει ο Σβώλος σε τόσο υψηλή θέση στην ΠΕΕΑ και διαπραγματευτής στο Λίβανο. Δηλαδή και να προσπαθούσε κάποιος να κάνει χειρότερες επιλογές για συνεργασία μάλλον δε θα τα κατάφερνε. Εκείνη την εποχή αλλά ακόμα και πιο μετά δε φαίνεται να υπήρξε κάποια κριτική τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας πάνω σε αυτές τις επιλογές. Φαίνεται δηλαδή ότι αυτή τη πολιτική που θα μπορούσε ίσως να συνοψιστεί στο "αγωνιώδης αναζήτηση αστού πολιτικού για συνεργασία μέχρι τη λήξη του πολέμου-αστός να είναι κι ότι να είναι" δεν θεωρήθηκε ως "παρεκλίνουσα" και αφορούσα μόνο την Ελλάδα πολιτική, τόσο από τις εντός της χώρας όσο και από τις κομμουνιστικές δυνάμεις διεθνώς.

ρα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Προφανώς και ξέχασα τελικά έναν -τουλάχιστον- μες στους πολλούς της χτεσινής ημέρας.

Σταμούλης Φώτης Η στάση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στις εκλογές και το δημοψήφισμα του 1946

Το συμπληρώνω -εκ των υστέρων έστω- και στο κείμενο.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Εξεστι τροτσκιταίς ασχημονείν.

Ανώνυμος είπε...

Σε κάποιες χώρες θεωρούσαν τους Σοβιετικούς, εισβολείς όπως είπε και μία στελεχάρα του Σύριζα. Συγνώμη που πριν ήταν φασιστικές(*) και μπήκε ο Κόκκινος Στρατός! Έπρεπε να τις αφήσει φασιστικές η ΕΣΣΔ ή να αφήσει τους αστούς να ξαναπάρουν την εξουσία και μετά να διαμαρτυρόμαστε «γιατί ο Στάλιν δεν τις απελευθέρωσε»;
Ο Στάλιν παραήταν δημοκράτης σε σημείο να προτείνει την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος των Γερμανών για να αποφασίσουν για το μέλλον όλης της Γερμανίας, αν θα γίνει καπιταλιστική ή σοσιαλιστική . Οι «άλλοι» δεν ήταν και τόσο δημοκράτες και προτίμησαν το «χώρισμα».

Ένα άλλο ζήτημα, είναι αν η ΕΣΣΔ είχε την επιχειρησιακή ικανότητα να κατέβει προς τα νότια, προς το Αιγαίο, πόσες δυνάμεις θα διέθετε, αν είχε τον στόλο, αν μπορούσε ο στόλος να κατέβει από τα στενά των Δαρδανελίων χωρίς τον πιθανό αποκλεισμό τους από την τότε ουδέτερη Τουρκία και κυρίως όλα αυτά χωρίς να αφήσει χρόνο, υλικό, στράτευμα στον δρόμο προς την φασιστική Γερμανία.

Πολύ καλά τα σχόλια για σκέψη και προβληματισμό του ρα και kk1. Αν σε πάρει η φόρα-κατηφόρα που λέγεται Καζέρτα – Λίβανος και ο θεός ο ίδιος δεν σε σταματά. Το όλο ζήτημα θέλει προσεκτική μελέτη στα ιστορικά γεγονότα για να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος.

Υ.Γ.Ο Σκαι την ημέρα της απεργίας των δημοσιογράφων, μία ημέρα πριν την απεργία στις 8/12, διάλεξε παλιές συνεντεύξεις Πορτοσάλτε με Μαρατζίδη-Καλλύβα με το γνωστό θέμα

(*)Πχ. η Ρουμανία, μία χώρα που τότε είχε 20.000.000 κατοίκους από τους οποίους 2.000.000 επιστρατευμένους κατά της ΕΣΣΔ.

Με υπογραφή Για το sfyrodrepano.blog

Ανώνυμος είπε...

@ ΟΧΕΠ - Άσχετο

Με την ΛΔ.Κορέας επί Κιμ Ιλ-σονγκ είχε αναπτύξει σχέσεις και είχε υπογράψει εμπορικές συμφωνίες ο Τσε ως εκπρόσωπος της Κούβας.

Με υπογραφή Για το sfyrodrepano.blog

Ανώνυμος είπε...

@Ιβαν Τζόνι

Μία χαρά τα έγραψες . Απλό, κατανοητό και συμπυκνωμένο το σχόλιο σου 1:07 π.μ.
Όλη η ουσία.

Αυτοί που θέλουν να καταλάβουν, θα καταλάβουν.
Οι αντισταλινικοί που δεν θέλουν να καταλάβουν, δεν θα καταλάβουν, αλλά θα συνεχίσουν να θαυμάζουν τον ορκισμένο θαυμαστή του Στάλιν γνωστό στον κόσμο με το όνομα Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα.

Με υπογραφή Για το sfyrodrepano.blog

Τακτικος σχολιαστης είπε...

@Ρα, εκφραστηκε η αποψη οτι ο πολεμος δεν ηταν παιχνιδακι. Αν ειναι ετσι, η ηγεσια του κκε εχει ενα ελαφρυντικο. Ηταν απειρη, το κομμα λογω δικτατοριας ηταν στο ψυγειο, χωρις εσωτερικη ζωη αλλα και χωρις εντονη δραση προς τα εξω. Δεν μπορουμε ομως να πουμε το ιδιο για το Σταλιν. Αυτος δεν εχει ελαφρυντικο λογω απειριας, Αλλα απο την αλλη ειχε στα χερια του την τυχη της εσσδ και δεν την χαραμιζε εφοσον πιστευε οτι η αναγνωριση της κυβερνησης στην ελλαδα θα ειχε σαν συνεπεια να χαθει πχ η Πολωνια που ηταν και μια ζωνη ασφαλειας. Το προβλημα ομως ειναι οτι σκεπτομενοι ετσι, παμε στην ξεκαθαρη συνεπαγωγη οτι υπηρχε συμφωνια με την αγγλια για τον καθορισμο των συνορων.
Οταν πεταξαν εξω απο την κυβερνηση τα κκ σε ιταλια γαλλια, ο Σταλιν απαντησε κανοντας το ιδιο, στην ανατολη, εφτιαξε αμιγως κομμουνιστικες κυβερνησεις χωρις συμμετοχη αλλων κομματων. Τοτε ο Σταλιν ειχε μια δευτερη ευκαιρια να υποστηριξει τον ελληνικο λαο που εδινε τον αγωνα του με στοχο δημοκρατια (εξου και δημοκρατικος στρατος). Και παλι υπαρχει δικαιολογια οτι η αμερικανικη επιθετικοτητα και η συμπηξη της δυτ.ευρωπης σε ενιαιο αντικομμουνιστικο μετωπο, εκανε δυσκολες τις κινησεις. Ομως φανηκε οτι η ανατολη δεν ηταν εξασφαλισμενη (αυτο φανηκε το 56 και το 68 με τις αντεπαναστασεις οπου συμμετειχαν κυριως φασιστες (τροτσκιστες δεν ειχαν μεινει). Μειαζει περιεργο που ο 'κοκινος' στρατος πηγε στην μισο-φασιστικη ουγγαρια και δεν προκαμε να κατεβει στο Αιγαιο. Η μονη εξηγηση που εχω ειναι οτι ΜΟΝΟ ΓΕΩΠΟΛΗΤΙΚΟΙ λογο μετρησανε. Συνεπως οτι και να λενε οτι δεν υπηρχε χαρτακι, δεν με πειθει.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Πολυ σωστη η παρατηρηση οτι και να ηθελε, η εσσδ δεν ειχε τις δυναμεις να ελθει στην επαναστατημενη και υπο επαναστατικη κατασταση ελλαδα. Μερχρι την Βουλγαρια μπορεσε και εφτασε βεβαια. ΤΟ λογο δεν τον καταλαβα. Λογω Δημητρωφ;

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Ο Σεχταρ κανει πλακα αλλα εχω εκτοξευσει και εγω κατηγοριες εναντιον του εικονισματος. Τι να κανω, απολογουμαι.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

@ρα, ξεχασα την ουσια. Αν λοιπον η ηγεσια ειχε επιλεξει καποιον πιο λιγο ατιμο απο τον Σβωλο (γιατι τιμιος δεν υπηρχε) ΤΙ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ αν εβρισκαν καλυτερο; Εξηγησε αν θελεις.

Ανώνυμος είπε...

Επειδή τώρα που το ξαναδιαβάζω βλέπω οτι δεν το έγραψα ολοκληρωμένα. Όπου γεγονότα στις αρχές του Απρίλη, αναφέρομαι στη λυσσώδη κατάπνιξη του δημοκρατικού κινήματος των εθελοντών στη Μ.Ανατολή λίγο πριν τη συμφωνία του Λιβάνου ένα γεγονός που έχει άμεσα να κάνει με την προετοιμασία των βρετανών επί των στρατιωτικών δυνάμεων που θα στέλνονταν στην Ελλάδα για να χτυπήσουν τον ΕΛΑΣ. Και που παρόλο ότι συνέβη όπως συνέβη, δεν εμπόδισε την συμφωνία του Λιβάνου.
ρα

Ανώνυμος είπε...

Γενικα η Κούβα έχει μία πιο ανοιχτή εξωτερική πολιτική από τους υπολοιπους του σοσιαλιστικου στρατοπεδου (βλέπε Ανγκόλα). Γνωρίζοντας την πραγματική τοποθέτηση του Τσε δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση το να συμπράξει με τους Κορεάτες. Αναγκαια διορθωση βεβαια. Στην Κορεα βοηθησαν οι Κινεζοι τους τελευταίους μήνες κατα την διάρκεια του πολέμου πριν σταθεροποιηθεί το μέτωπο, λόγω της απαράδεκτης εισβολής του ΝΑΤΟ. Χωρίς να υποτιμώ βέβαια τον ηρωισμό των Κορεατών.

Ο.Χ.Ε.Π.

zoot horn rollo είπε...

Ο Στάλιν να φταίει κι όλα κομπλέ.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Οχι, Τροτσκιστή Σχολιαστή, δεν είναι πλάκα και το ξέρεις. Κάνεις πως το εκλαμβάνεις ως "πλάκα" για να μη χαλάσεις την εισοδιστική σου ταχτική εδώ. Τέτοιες σουπιές είσαστε.
Εχεις ξεράσει αρκετές αηδίες κι εδώ, όπως και αλλού, και καθόλου δεν πτοείσαι από την λογικότατη αντίκρουση των εξωφρενικών ισχυρισμών σου από καλοπροαίρετους συνομιλητές.
Το χαβά σου, εσύ! Είσαι καλά δασκαλεμμένος στο άθλημα.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Μα τι σχεση εχει λεει το κκε με το κκσε. Προφανως θα επρεπε να δει οτι ο Λιβανος και η Καζερτα ηταν συνομωσια, για να εξαφανισουν το εαμ, αγγλοι και ντοπιοι συμμαχοι. Και βεβαια αντι να κανει συμμαχικη κυβερνηση, οπως ηταν η γραμμη της 3ης διεθνους, να κανει τι ακριβως; να συγκρουστει; μονο εναντια στους αγγλους, χωρις βοηθεια; ή να παρει τα βουνα (οπως οι Κινεζοι) Να παραδοθουν δεν γενατο θεμα. Να αντιπαρατεθουν με την Αγγλια, δυσκολη αποφαση και ποιος την παιρνει; Oτι και αν εκαναν θα ηταν αντιθετο με την γραμμη της 3ης διεθνους.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Γιατι το κκε με το Ζαχαριαδη ταλαντευεται ως το 46 για το τι θα κανει; Γιατι τελικα ο Σταλιν'συμβουλευει' να παρουν μερος στις εκλογες;
Γιατι ο Ζαχαριαδης λεει οτι αν ξεραμε τον ρολο του Τιτο δεν θα καναμε ενοπλο;

Τι εγραψα εγω για τον Σταλιν ;

Tι λεει και το κκε ;

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Κυριακή 28 Φλεβάρη 2016,ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ 70ΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΔΣΕ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 70ΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΔΣΕ) 1946 - 1949

''θεωρούσαν (το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, πρωταρχικά η Σοβιετική Ενωση και τα Κομμουνιστικά Κόμματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης),ότι η γενίκευση της ένοπλης πάλης στην Ελλάδα μπορούσε να λειτουργήσει ως αφορμή παγκόσμιας σύρραξης, την οποία επεδίωκαν να αποτρέψουν. Στη συνέχεια, με την παραπέρα σκλήρυνση της στάσης των ΗΠΑ, μέσω του Δόγματος Τρούμαν και του Σχεδίου Μάρσαλ, η γενίκευση της ένοπλης πάλης στην Ελλάδα είχε τη σύμφωνη γνώμη τους, δίχως όμως να συνοδεύεται και από την ανάλογη βοήθεια.''
-------------------------------------------------------------
''Ο ΔΣΕ ιδρύθηκε, αναπτύχθηκε και έδρασε αμέσως μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που η λήξη του συνοδεύτηκε από μεταστροφή στη διάταξη των διεθνών καπιταλιστικών συμμαχιών. Παρά τη σημαντική αλλαγή του παγκόσμιου συσχετισμού δυνάμεων στην Ευρώπη και την Ασία υπέρ των κομμουνιστικών δυνάμεων, αυτός παρέμενε υπέρ του καπιταλισμού, με επίκεντρο τις ΗΠΑ. Μάλιστα, ενίσχυε τις θέσεις του, περνώντας σε φάση ανασυγκρότησης, κήρυξης του «ψυχρού πολέμου» και προσπάθειας διάβρωσης των Κομμουνιστικών Κομμάτων εξουσίας.

Σε αυτές τις συνθήκες, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, πρωταρχικά η Σοβιετική Ενωση και τα Κομμουνιστικά Κόμματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δεν κράτησε σε όλη την περίοδο του αγώνα του ΔΣΕ την ίδια στάση αναφορικά με τη γενίκευση της ένοπλης πάλης στην Ελλάδα.
Η διαφοροποιημένη στάση των Κομμουνιστικών Κομμάτων εξουσίας σχετιζόταν με το πώς εκτιμούσαν τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς των πρώην συμμάχων στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κυρίως των ΗΠΑ, απέναντι στις υπό διαμόρφωση εργατικές - λαϊκές εξουσίες των βαλκανικών χωρών και των άλλων χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Σε πρώτη φάση, θεωρούσαν ότι η γενίκευση της ένοπλης πάλης στην Ελλάδα μπορούσε να λειτουργήσει ως αφορμή παγκόσμιας σύρραξης, την οποία επεδίωκαν να αποτρέψουν. Στη συνέχεια, με την παραπέρα σκλήρυνση της στάσης των ΗΠΑ, μέσω του Δόγματος Τρούμαν και του Σχεδίου Μάρσαλ, η γενίκευση της ένοπλης πάλης στην Ελλάδα είχε τη σύμφωνη γνώμη τους, δίχως όμως να συνοδεύεται και από την ανάλογη βοήθεια.

Το ζήτημα της στάσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στον ΔΣΕ θα διαφωτιστεί πλήρως με την πρόσβαση στο αναγκαίο και άγνωστο ακόμα αρχειακό υλικό.

Η όξυνση της ταξικής πάλης σε διεθνές επίπεδο δε βρήκε ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά προετοιμασμένο το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, όπου επιπλέον στις γραμμές του διεξαγόταν έντονη διαπάλη.

Η απόσπαση 8 χωρών από το ιμπεριαλιστικό σύστημα μετά το 1945 (Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, ΛΔ Γερμανίας, Γιουγκοσλαβία) δεν συνιστά επιβεβαίωση της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Σε αυτές τις χώρες βάρυνε ο καθοριστικός απελευθερωτικός ρόλος του Κόκκινου Στρατού και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο γενικότερος ισχυροποιημένος ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, ιδιαίτερα στις χώρες όπου τα Κομμουνιστικά Κόμματα βρίσκονταν στην εξουσία ή στην πάλη για την εξουσία, συνέχιζαν να κυριαρχούν οι αντιφάσεις της στρατηγικής του, που είχαν εκφραστεί και στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πρωταρχικό ήταν ότι δεν εκτιμήθηκε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ως ιμπεριαλιστικός και από τις δύο πλευρές των καπιταλιστικών κρατών και δεν είχε διακηρυχτεί ως κοινός στρατηγικός στόχος η πάλη για την έξοδο από τον πόλεμο με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

Ο αγώνας του ΔΣΕ βρέθηκε εκείνη την περίοδο υπό την επίδραση των αντιφάσεων και αδυναμιών της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, άρα και του ΚΚΕ. Το Κόμμα μας δεν μπόρεσε να βγάλει σωστά συμπεράσματα από την πορεία του ΕΑΜικού κινήματος στην Κατοχή (Συμφωνίες Λιβάνου και Καζέρτας, πολιτική της «εθνικής ενότητας») και το Δεκέμβρη 1944. Η πολιτική διακυβέρνηση, που ονομαζόταν «Λαοκρατική» στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ και του ΕΑΜ και θεωρούνταν μεταβατική προς το σοσιαλισμό, αποτελούσε ουτοπία.

Παρ' όλα αυτά, υπήρχε δυνατότητα ο ΔΣΕ να νικήσει, με την προϋπόθεση ότι το ΚΚΕ θα επέφερε την αναγκαία αλλαγή στη στρατηγική του μέσα στο 1946 και θα οργάνωνε αποφασιστικά την ένοπλη λαϊκή πάλη και εξέγερση, με επίκεντρο τις μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη και άλλες). Το 1946, ο αστικός στρατός δεν είχε ακόμα αναδιοργανωθεί και μέσα στις γραμμές του υπήρχαν πολλές οργανωμένες δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Το ίδιο διάστημα, παρέμεναν ελεύθεροι πολλές χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ΕΑΜίτες, ενώ το αστικό κράτος δεν είχε ακόμα ερημώσει τα χωριά.

Ωστόσο, η ηγεσία του ΚΚΕ, αν και δεν συνταυτίστηκε με τη θέση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος (Στάλιν, Δημητρώφ κ.ά.) υπέρ της συμμετοχής του ΕΑΜ στις εκλογές του 1946, δεν προχώρησε έγκαιρα και αποφασιστικά στην οργάνωση της γενικευμένης ένοπλης εξέγερσης.

Στη συνέχεια το ΚΚΕ, έχοντας καθαρό ότι η ένοπλη πάλη δεν γινόταν να παραμένει ως δευτερεύον μέσον πίεσης για «ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις» (αυτό επιβεβαίωναν και τα γεγονότα), προσπαθούσε να επιταχύνει τους ρυθμούς για τη γενίκευση του ένοπλου αγώνα. Ομως, ο χρόνος κυλούσε σε βάρος της τελικής αναμέτρησης, της αποτελεσματικότητας του ΔΣΕ. Μέτρησε και στο πρόβλημα των εφεδρειών του ΔΣΕ.
http://www.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=28/2/2016&columnId=7965

Ανώνυμος είπε...

Η διεθνης ειχε διαλυθει το 43' με την προτροπη προς τα εθνικα τμηματα να χαράξουν δρομο αναλογα με την πειρα τους. Ηταν δε αδρανης μετα το 41'. Το κκε δεν ειχε καν επαφη με τα εκτελεστικα οργανα για ενα σημαντικο διαστημα της περιοδου 40'-43', γιατι ξερεις ειχανε πολεμο και ηταν στα βουνα.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

ΤΣ
1) Αν δεν έβρισκαν έντιμο θα έπρεπε να μην σπαταλάνε χρόνο και κόπο ψάχνοντας από εδώ κι από εκεί αλλά να προχωρήσουν χωρίς τέτοιους. Αν έβρισκαν κάποιον "πιο λίγο άτιμο" θα μπορούσαν να τον δεχτούν στην προσπάθεια, όχι όμως σε τόσο ψηλές θέσεις (κι άμα του άρεσε άμα δεν του άρεσε δρόμο). Ο λαός δεν ξεσηκώθηκε λόγω των Σβώλων που δεν αντιπροσώπευαν τίποτε πέραν του εαυτού τους, οι Σβώλοι δεν είχαν να προσφέρουν τίποτα το θετικό και από καμιά θέση. (Και) Για χάρη τους, για να τους έχουν μαζί τους γινόταν μόνο απαράδεκτες υποχωρήσεις. Το μεγάλο ΄ζήτημα όμως είναι ότι αυτό δεν φαίνεται να θεωρούνταν ούτε από τους εδώ, ούτε από τους έξω, ως ελληνική ιδιοτυπία αλλά ως πολιτική εντός της γραμμής. Εγώ λοιπόν δεν αποδίδω δόλο στον Σιάντο, για μένα ο Σιάντος πίστευε ότι κινούνταν "εντός γραμμής" εντός μιας γραμμής όμως που είχε ευθύνη να την υπερβεί κι ας ήταν αυτή η ευθύνη τεράστια (τούτο βαραίνει περισσότερο από το όποιο πρόσωπο, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα της εποχής που δεν κατόρθωσε έγκαιρα να δώσει τον κατάλληλο προσανατολισμό).
2) Θεωρώ εντελώς λάθος τη λογική ότι οι κινήσεις στη διπλωματία, και μάλιστα στο τόσο περίπλοκο τότε σκηνικό, γίνονται μόνο κατόπιν συμφωνίας. Πολλές κινήσεις δεν γίνονται κατόπιν συμφωνίας αλλά άνευ αυτής, έχοντας στο μυαλό του ο κάθε "παίκτης" "που τον παίρνει" να πάει χωρίς να έρθει σε απόλυτη ρήξη με καποιον άλλο. Ήταν απολύτως λογικό να έχει κατανοήσει η ΕΣΣΔ τότε ότι η Αγγλία δε θα δέχονταν να χάσει την Ελλάδα από το άρμα της χωρίς μάχη κι ότι άν εμπλεκονταν η ΕΣΣΔ ενεργά στα της Ελλάδος η άμεση συνέπεια μπορεί να ήταν η ολική ρήξη στη συμμαχία και σχεδόν βέβαια η χωριστή ειρήνη των Αγγλομερικάνων με τους Γερμανούς. Αρκετά πράγματα το έκαναν αυτό φανερό, ένα από αυτά το άμεσο και αδίστακτο τσάκισμα του κινήματος στη Μ. Ανατολή σκοτώνοντας και κλείνοντας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ανθρώπους που με μεγάλο προσωπικό ρίσκο είχαν πάει εκεί να συνεχίσουν τη πολεμική προσπάθεια (ενδεικτικό επίσης ότι ήταν απολύτως αδιάφοροι ακόμα και στο ελάχιστο για τον λεγόμενο εκδημοκρατισμό της χώρας).
Επιπλέον πέρα από τους λόγους που πολύ γλαφυρά έδωσε ο συναναγνώστης που υπογράφει "Με υπογραφή Για το sfyrodrepano.blog" υπήρχε και το ζήτημα ότι αποτελεμσατικός εφοδιασμός της Ελλάδος μπορούσε να γίνει τότε μόνο θαλασσίως, οι δυνατότητες εφοδιασμού από βορρά ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Μόνο αν δημιουργούνταν τετελεσμένα εντός Ελλάδος από τις ΄λαϊκές δυνάμεις της Ελλάδος θα μπορούσε να βοηθήσει η ΕΣΣΔ ώστε να σταθεροποιηθεί η κατάσταση και να αντιμετωπιστούς οι μεγάλες αρχικές δυσκολίες της ανασυγκρότησης και ταυτόχρονα να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος πολεμικής ρήξης με τους Αγγλοαμερικάνους. Αυτό πιστεύω σε γενικές γραμμές. Για το πιο μετά 1946-1949 προφανώς υπάρχει και το ζήτημα ότι για εκείνο το διάστημα οι ΗΠΑ κυρίως και δευτερευόντως η Αγγλία διέθεταν ατομικά όπλα ενώ η ΕΣΣΔ όχι.
Για τα περί Αν. Ευρώπης η αποψάρα μου είναι ότι κακώς σπαταλήθηκε τόσος κόπος και χρόνος εκεί, η Περσία μόνη της (πόσο μάλλον η Κίνα) ήταν ίσως πολύ σπουδαιότερο μέτωπο από όλη την Αν. Ευρώπη μαζί (ή έστω μεγάλο μέρος της) και εκεί έπρεπε να πέσει το κύριο βάρος.
ρα

zoot horn rollo είπε...

Πονηρουλη...

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Ωραια, τοτε γιατι πηγαινε ταξιδια σε Κριμαια Βελιγραδι το 46-47 ο Ζαχαριαδης; Για τουρισμο δεν πηγαινε.

Ανώνυμος είπε...

@Τακτικός σχολιαστής

Το ότι η πολιτική του ΕΑΜ και του ΚΚΕ είχε τεράστιες αντιφάσεις, τις οποίες δεν μπόρεσε και δεν μπορούσε να λύσει, ενώ όλα αυτά γινόντουσαν σε μια περίοδο που όλα ήταν αντικειμενικά 10 φορές πιο δύσκολα, εσένα ρε φίλε δεν σου λέει τίποτα;
To ότι οι ΗΠΑ είχαν α) ατομική βόμβα και ατομική διπλωματία, β)σχέδια εισβολής στην ΕΣΣΔ μαζί με τους άλλους καλοθελητές στην Ευρώπη και γ) σχέδια βομβαρδισμού με ατομικές των μεγάλων πόλεων της, δεν σου λέει τίποτα;
Το ότι η Ελλάδα ήταν χώρος ζωτικών συμφερόντων για τον ιμπεριαλισμό, σε τόσο μεγάλο βαθμό που οι ΗΠΑ, δώσαν τα περισσότερα δολάρια αναλογικά με τον πληθησμό της από όποιαδήποτε χώρα βοηθήσανε στην Ευρώπη, δεν σου λέει τίποτα;
Τελικά μήπως απλά θες να πεις το δικό σου;

Ιβάν Τζόνι

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Ο Τροτσκισμός είναι ιστορικά το βασικό "κομμουνιστικό" κίνημα, που παλεύει για τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Τάχτηκε εναντίον κάθε μέτρου, που θα στέριωνε και θα βάθαινε την Επανάσταση των Μπολσεβίκων. Αρχικά κατά της ΝΕΠ, ξεκάθαρο σαμποτάζ για να την οδηγήσουν στην χρεοκοπία-παλινόρθωση. Τη φάγανε εκεί, μετά πιάσανε το επόμενο μετερίζι-φρένο: "ΝΕΠ μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες". Ηγουν να απογοητευτεί το προλεταριάτο και να γυρίσει την πλάτη στον κομμουνισμό. Γι αυτό και η λύσσα τους κατά της Κολεκτιβοποίησης-Εκβιομηχάνισης, κατά του Σταχανοβισμού, κατά της μονοπρόσωπης διεύθυνσης των επιχειρήσεων, κατά της επαναστατικής βίας της Δικτατορίας του Προλεταριάτου σε βάρος των αντιδραστικών κοινωνικών τάξεων, που εξέφραζαν. Οταν τη φάγανε κι εκεί, στράφηκαν πια σε δύο δρόμους: Ο ένας, η συμμαχία με τον ισχυρότερο και άμεσώτερο εξωτερικό εχθρό της ΕΣΣΔ για την έξωθεν καθυπόταξη-διάλυση της ΕΣΣΔ. Κήρυξαν δήθεν "ουδετερότητα" (τάχα μου "να μην σκοτώνουνται εργάτες" για τις διενέξεις γερμανών καπιταλιστών και ...σοβιετικών "γραφειοκρατών" καπιταλιστών!), εδώ μας καλούσαν "να μην σκοτώνουμε ...τους γερμανούς εργάτες(!), καταδίκασαν τα "Δεκεμβριανά" και τον ΔΣΕ σαν "σταλινικές εξαλλοσύνες" κ.ο.κ. Στην Δύση υπονόμευαν την προσπάθεια να αποτραπεί η επιστράτευση των κατεχομένων στο ανατολικό μέτωπο. Ετσι βρέθηκαν οι "κομμουνιστές" σύντροφοι της ...."κατακόκκινης Ιταλίας" να πολεμούν στις γραμμές των Ναζί και να αιχμαλωτίζονται από τον Κόκκινο Στρατό! Μόνο στην Ελλάδα φάγανε τα μούτρα τους, χάρη στο αναπηρικό κίνημα, που καθοδηγούσε το "σταλινικό" ΚΚΕ. Βέβαια και η "ουδετερότητα" προπέτασμα ήταν, μυστικά ήρθαν σε επαφή με τους Ναζί για την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση του ..."σταλινισμού"Ο δεύτερος, η διάβρωση του κομμουνιστικού κινήματος με πίεση μέσα κι έξω στα κόμματα. Ιδρύθηκαν παντού τροτσκιστικά "κ"κ, με την άμεση συνδρομή των αστικών κρατών, ενώ παράλληλα αναπτύχθηκε/τελειοποιήθηκε η ταχτική του "εισοδισμού" για την από τα μέσα διάβρωση-παράλυσή τους. Εισοδισμός παράλληλα έγινε και σε ρεφορμιστικά μικροαστικά "σοσιαλιστικά" κόμματα για να επιστρατευτούν κι αυτά κατά του ταξικού κινήματος.
Και στον πρώτο δρόμο τη φάγανε με την μεγαλειώδη Νίκη το 1945, αλλά μεταπολεμικά, κατισχυμένοι και στιγματισμένοι αντιμετώπισαν την απομόνωση και περιορίστηκαν στον ανοιχτό και ξετσίπωτο αντικομμουνισμό και στον εισοδισμό, δηλαδή στον δεύτερο δρόμο, μια και η "στρατιωτική λύση" μπροστά στο οπλισμένο με διηπειρωτικές πυρηνικές κεφαλές δεν ήταν πια ρεαλιστική. Συντάχτηκαν με μαοϊκούς-αναρχικούς και κάθε λογής "τριτοδρομικούς", τους οποίους εξόπλισαν ιδεολογικά, ενώ και οι σχέσεις με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς συχνά δεν κρύβονταν πίσω από τους φερετζέδες των "κινηματικών" γκρουπών. Εδώ, επί χούντας οι μόνοι που επιτρεπόταν να "φαίνονται" ήταν κάποιοι τρότσκες, που είχαν και ένα "μαρξιστικό" βιβλιοπωλείο στην Μαυρομιχάλη, για τις ανάγκες χαφιεδισμού του φοιτητικού κύρια κινήματος, την ώρα, που οποιοσδήποτε, όχι να πουλήσει αριστερό βιβλίο δεν μπορούσε, αλλά ούτε να φταρνιστεί από το αριστερό ρουθούνι δεν διανοούνταν. Και η κοινή τους συμπόρευση στις πορείες-διαδηλώσεις παρά τις φωνακλάδικες "διαφορές" τους, και μαζί με τους εργατοπατέρες, είναι χαρακτηριστική.

Ανώνυμος είπε...

@Τακτικός σχολιαστής
Το να υπερασπίζεσαι την αποψή σου είναι θεμιτό. Το να χρησιμοποιείς όμως αποσπάσματα από τοποθετήσεις του ΚΚΕ που δεν έχουν καμία σχέση με τις απόψεις σου...είναι τουλάχιστον αγηρτεία!!!!! Το γνωρίζεις ότι το ΚΚΕ δεν λέει αυτά που γράφεις σε προηγούμενα σχόλια σου! Το ότι επίσης προσπαθείς να αποφύγεις την ουσία, ότι δηλαδή η ταξική πάλη ήταν οξυμένη κατά τη διάρκεια το πολέμου και οξύνεται κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, δεν έιναι απλά θέμα ιστορικής άγνοιας! Άφησε τον Στάλιν στην ησυχία του...Όλο για τον Στάλιν μας λές, αλλά τίποτα για την στρατηγική που υπερασπίζεσαι.
Υ.Γ. Πριν γράψετε κάτι, εσύ και διάφοροι άλλοι, φροντίστε τουλάχιστον να έχετε στοιχειώδη γνώση των ιστορικών γεγονότων!
kk-1

Ανώνυμος είπε...

@Τακτικός σχολιαστής
"Η μονη εξηγηση που εχω ειναι οτι ΜΟΝΟ ΓΕΩΠΟΛΗΤΙΚΟΙ λογο μετρησανε. Συνεπως οτι και να λενε οτι δεν υπηρχε χαρτακι, δεν με πειθει".
Βεβαιως, βεβαίως!!!! Να λοιπόν η ουσία της θέσης σου: Σε σύνθήκες επαναστατικές και ριζικών ανατροπών...η ΕΣΣΔ και τα ΚΚ δεν είχαν δικαίωμα να προωθήσουν τη θέση τους και να αλλάξουν το χάρτη για να νικήσει ο σοσιαλισμός!!!!
Το ότι το διεθνές ΚΚ είχε λαθεμένη στρατηγική δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε αυτή η αναγκαιότητα.
Με λίγα λόγια μας λές ότι επιβλήθηκε απέξω μια κατάσταση...Ενώ αν αποκαθιστούνταν τα καπιταλιστικά καθεστώτα θα ήταν επιλογή των λαών. Ωραία άποψη!!!!!
Πάντως όλα αυτά με τα χαρτάκια είναι το κλασικό άλλοθι για να δικαιολογηθεί η επέμβαση των Άγγλων και των Αμερικάνων. Να δικαιολογηθούν οι αστικές δυνάμεις και στην ουσία να καταδικαστεί ο ΔΣΕ.
Άσε μεγάλε.....Αυτά τα παραμύθια τα έλεγε το ΠΑΣΟΚ απότη δεκαετία του 1970!!!!!!
kk-1

AGIS είπε...

Ο Θ. Χατζής στο "η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε" έχει μια περιγραφή για το πώς ο ίδιος με τον Γληνό, είχαν αναλάβει την προσέγγιση των αστών πολιτικών με σκοπό την ένταξή τους στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Περιγράφει τις ελπίδες που έτρεφε ο Γληνός γύρω από αυτό το θέμα, και την απογοήτευσή του ύστερα από την κάθε άρνηση που εισέπρατταν, την επιμονή του να συνεχίσουν αυτόν τον κύκλο προσεγγίσεων ακόμα κι όταν στον Χατζή φαινόταν πια μάταιος, και την οριστική συνειδητοποίηση εκ μέρους του Γληνού των ορίων της αστικής πολιτικής ύστερα από την εχθρική αντιμετώπιση των δυο αντιπροσώπων εκ μέρους των πιο "δημοκρατικών" αστών πολιτικών. Αυτή η απογοήτευση ως την οριστική συνειδητοποίηση περιγράφεται με έναν τρόπο που σε εμένα όταν το διάβαζα άφησε την εντύπωση ενός πραγματικού πολιτικού κλονισμού που υπέστη ο Γληνός από τη διάψευση των αγνών προσδοκιών του.

Το γράφω αυτό για να καταδειχθεί η ακυρότητα της αντίληψης που βάζει μπροστά της μια σοβιετική γραμμή την οποία εδώ αναλαμβάνουν να εκτελέσουν, σαν εκτελεστικά όργανα, τα στελέχη του ΚΚΕ. Οι αυταπάτες για το "θετικό" ρόλο που θα μπορούσε να παίξει ο "δημοκρατικός" αστικός κόσμος στο πλαίσιο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα είχαν πραγματικά εσωτερικό χαρακτήρα, και φυσικά με τα παραπάνω δεν προσωποποιούνται ειδικά στον Γληνό, αλλά πρόκειται για την έκφραση, σε προσωπικό επίπεδο, ενός γενικότερου ιδεολογικού στίγματος που χαρακτηρίζει το ίδιο το ΚΚΕ την περίοδο αυτή.

*

Όσον αφορά την ιστορία με το χαρτάκι, το βέβαιο είναι ότι τα όσα αφηγείται ο Τσόρτσιλ δεν στοιχειοθετούν οποιαδήποτε "συμφωνία".
Να θυμίσω την ιστορία που λέει ο Τσόρτσιλ: Έγραψα το χαρτάκι και το έσπρωξα προς τον Στάλιν. Αυτός το κοίταξε και σημείωσε ένα ν με το μολύβι του. Του πρότεινα να το καταστρέψουμε μην τυχόν κατηγορηθούμε ότι μοιράσαμε τον κόσμο με αυτόν τον κυνικό τρόπο και μου είπε να το κρατήσω. Τέλος της ιστορίας.
Ούτε όμως το "ν", ούτε το ότι ο Τσόρτσιλ έδειξε και ο Στάλιν είδε, κι ακόμη περισσότερο ούτε η άρνηση του Στάλιν στην συνενοχή που του προτάθηκε από τον Τσόρτσιλ μέσω της καταστροφής του χαρτιού, δεν είναι ικανά να στοιχειοθετήσουν την ύπαρξη συμφωνίας.

Όποιος θέλει λοιπόν να βρει συμφωνίες, ας τις αναζητήσει στα επίσημα πρακτικά των συναντήσεων, κι όποιος θέλει να τις ερμηνεύσει ας αναζητήσει την ερμηνεία τους στις επιδιώξεις της κάθε δύναμης, στους στρατιωτικούς συσχετισμούς του πολέμου, και στους πολιτικούς συσχετισμούς που διαμορφώνονταν παράλληλα με τη διεξαγωγή του.
Μεταξύ των οποίων πολιτικών συσχετισμών συμπεριλαμβάνονται ο Λίβανος και η Καζέρτα. Με τις οποίες όχι μόνο εγκαθιδρύεται ένα συγκεκριμένο πλαίσιο "διεθνούς νομιμότητας" στις ενδοσυμμαχικές σχέσεις σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, αλλά και επηρεάζονται σε σχέση με αυτήν και οι στρατιωτικοί συσχετισμοί: Η ύπαρξη του ΕΛΑΣ είναι μέρος των τελευταίων, όμως οι ίδιοι είναι διαφορετικοί πριν και μετά το Λίβανο και την Καζέρτα.
Εν κατακλείδι κάθε θεωρία για την σοβιετική επίδραση στο ελληνικό ζήτημα είτε στηρίζεται σε αξιόπιστες πηγές είτε αποτελεί απλώς εικασία.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Δεν το βρισκω κακο οτι ο κοκκινος στρατος (ή ο κινεζικος στην περιπτωση της Κορεας) βοηθησε να δημιουργηθουν και να στεριωσουν οι ΛΔ της Αν. Ευρωπης.Η ΔτΠ χρειαζεται να επιβληθει στο πεδιο της μαχης για να επικρατησει.Με πορδες δε βαφονται αυγα.

Οσο για το κατα ποσο ηθελαν οι λαοι αυτοι τα καθεστωτα εκεινα,το βρισκω ασκοπη ερωτηση.Παντα υπαρχουν οι ενθερμοι υποστηρικτες,οι φανατικοι εχθροι και οι ουδετεροι,σε διαφορετικες αναλογες ανα χωρα και εποχη.Το να πουμε οτι ολοι οι ανατολικοευρωπαιοι ηταν κατα των ΛΔ ειναι το ιδιο χαζο με το να πουμε οτι ολοι οι ανατολικοευρωπαιοι ηταν υπερ.

Αν κρινω απο το πως αυτες οι ΛΔ επεσαν στην ουσια απο τα πανω,χωρις ιδιαιτερες αντιδρασεις ειτε υπερ ειτε κατα στις περισσοτερες περιπτωσεις,τοτε θα λεγα οτι στα τελη του '90 η πλειοψηφια ηταν μαλλον ουδετερη.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

@Ιβαν Τζονι,
οι Ηπα ειχαν ατομικη βομβα, αλλα αυτο δεν απετρεψε τους Κινεζους, τους Κορεατες, κτλ. Εξαλλου το 44 δεν την ειχαν. Ο κοκκινος στρατος εφτασε ως την Βουλγαρια αλλα δεν μπορουσε ευκολα να ΚΡΑΤΗΣΕΙ πολεις με εξοδο στη θαλασσα, γιατι αυτο θα απαιτουσε την κυριαρχια στο Αιγαιο. Με αυτη τη λογικη, ΚΑΜΜΙΑ επανασταση δεν θα ειχε ξεσπασει ποτε, παρα μονο αν εχει εξασφαλισει την επιτυχια της με βεβαιοτητα. Η πραγματικοτητα ειναι οτι δυσκολα μπορουμε να βγαλουμε συμπερασμα. Ειναι γεγονος οτι η δυστακτικοτητα απο μεριας κκε εδραζεται σε πραγματικα δεδομενα. Και η διαθεσεις του λαου δεν ηταν για συνεχιση της σφαγης, η σταση ηταν μαλλον αμυντικη και η βοηθεια απο μερους της εσσδ δεν θα μπορουσε να αντισταθμισει την αγγλο-αμερικανικη επεμβαση. Ο Σιαντος πχ. πιστευε οτι θα εξαναγκαζε τον αγγλικο ιμπεριαλισμο να υποχωρησει κατω απο την πιεση της κοινης γνωμης. Προσπαθησε να ακολουθηση την λενινιστικη τακτικη του ξεμασκαρεματος της προσωρινης κυβερνησης. Αλλα μια τετοια φιλοδοξη τακτικη δεν πετυχε. Ενα ερωτημα ειναι αν θα μπορουσε να πετυχει. Αν δηλαδη ολος ο ελληνικος λαος περναγε με το μερος του εαμ και κινητοποιουνταν. Και αν ακομα και κατι τετοιο πετυχαινε, θα ηταν αρκετο; H και παλι θα μιλαγαν οι καννες των αγγλικων οπλων. Ο Δεκεμβρης 44 ηταν στην πραγματικοτητα συμπυκνωμενος Φλεβαρης μεχρι και Οκτωβρης 17 συν την εισβολη των Λευκων. Αλλα εδω δεν υπηρχε Κορνιλωφ. Απο την αρχη δοθηκε το βαρος στην επεμβαση ΞΕΝΩΝ στρατευματων, γιατι ο ελληνικος λαος ηταν χαμενος για αυτους τοτε. Οι αγγλοι επαιξαν το βασικο ρολο.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

ΡΑ,
δεν διαφωνω παρα μονο, κραταω μια επιφυλαξη για το αν υπηρχε το ενδεχομενο να συνεχισουν χωρις το Σβωλο ή καποιον αλλο. Δεν ηταν θεμα τακτικης οπως απο λαθος εγραψα. Ηταν στρατηγικη επιλογη σε ολα τα Κ.Κ. μεσω διεθνους τα λαικα και μετα αντιφασιστικα μετωπα. Ηταν και στα πλαισια της αποκαλυψης του ρολου των αγγλων. Μην ξεχναμε οτι σε ολη την ευρωπη εγιναν κυβερνησεις λαικων μετωπων οπου τα κκ συμμετειχαν ηδη πριν τον πολεμο (γαλλια-ισπανια). Ηταν λοιπον μια σταση που ειχε ριζωσει μεσα στα κ.κ-και στο ελληνικο. Και μετα τον πολεμο η πετυχημενη συνταγη εφαρμοστηκε παλι σε ιταλια,γαλλια και σε ολη την ανατολικη ευρωπη.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

@κκ1
αντιγραφω απο το ριζοσπαστη
'Σε πρώτη φάση, θεωρούσαν (τα κομμ.κομματα εξουσιας)οτι η γενίκευση της ένοπλης πάλης στην Ελλάδα μπορούσε να λειτουργήσει ως αφορμή παγκόσμιας σύρραξης, την οποία επεδίωκαν να αποτρέψουν.
--------------------------------------------------------
Στη συνέχεια, με την παραπέρα σκλήρυνση της στάσης των ΗΠΑ, μέσω του Δόγματος Τρούμαν και του Σχεδίου Μάρσαλ, η γενίκευση της ένοπλης πάλης στην Ελλάδα είχε τη σύμφωνη γνώμη τους, δίχως όμως να συνοδεύεται και από την ανάλογη βοήθεια.
---------------------------------------------------------

Αυτα φιλτατε τα λεει η αποφαση της κεντρικης επιτροπης. Μηπως θελεις να τοποθετηθεις;

'η ΕΣΣΔ και τα ΚΚ' oπως γραφεις, είχαν λεω ΚΑΘΕ 'δικαίωμα να προωθήσουν τη θέση τους και να αλλάξουν το χάρτη για να νικήσει ο σοσιαλισμός!!!!' Παρολο που αλλαξαν το χαρτη, το εκαναν κυριως μετη βοηθεια του κοκκινου στρατου, και με λανθασμενη στρατηγικη.
Συνεχιζει ο ριζοσπαστης:
Η όξυνση της ταξικής πάλης σε διεθνές επίπεδο δε βρήκε ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά προετοιμασμένο το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, όπου επιπλέον στις γραμμές του διεξαγόταν έντονη διαπάλη.
----------------------------------------------------
Η απόσπαση 8 χωρών από το ιμπεριαλιστικό σύστημα μετά το 1945 (Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, ΛΔ Γερμανίας, Γιουγκοσλαβία) δεν συνιστά επιβεβαίωση της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Σε αυτές τις χώρες βάρυνε ο καθοριστικός απελευθερωτικός ρόλος του Κόκκινου Στρατού και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο γενικότερος ισχυροποιημένος ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης.
------------------------------------------------------

Λοιπον;

zoot horn rollo είπε...

Οι άλλες οι "ψυχές" που να ήταν...

Τακτικος σχολιαστης είπε...

σεχταρ, ξερεις ποιο τροτσκιστικο κειμενο εκδοθηκε ελευθερα στην δικτατορια; to κεφαλαιο του μαρξ. Οι γεωργαλαδες το ειχαν στην κατηγορια 'ακατανοητα στους εργατες αλαμπουρνεζικα' μαζι με τα τροτσκιστικα ιδεογραμματα.
υ.γ. μοιαζεις να εχεις αμεση εμπειρια, ησουν στο συνδικατο αναπηρων πολεμου ρε μπαγασα; ποσο εισαι,120;

Ανώνυμος είπε...

ΤΣ έχει αρκετά στενή γνώση. Κάποιο άνθρωπο μπορεί να είχαν κάππιον στενό συγγενή τους εκεί.Λάθος τελείως η ειρωνεία σε τέτοια πράγματα, είμαι σίγουρος ότι θα το καταλαβεις αν το σκεφτείς.

ρα

Τακτικος σχολιαστης είπε...

ΡΑ, ημουν σιγουρος οτι το αντιθετο θα συνεβαινε. Οτι δηλαδη καπου ειχε διαβασει σχετικα, και το προσθεσε για να χρωματισει και να ζωντανεψει το λογο του με λεπτομερειες. Το πειραγμα ηταν εκει ακριβως, οτι δεν θα μπορουσε να ξερει λεπτομερειες, αφου για να ηξερε θαπρεπε ναταν 120. Που να φανταστω οτι θα ειχε καποιον αμεσα εμπλεκομενο. Αν αναφερθω πχ. στο μικρασιατικο μετωπο και στον Παντελη Πουλιοπουλο, και στην γεναιοτητα των φανταρων και των αξιωματικων θα μπορουσε κανεις να φανταστει οτι μιλαω με αμεση γνωση των πραγματων απο κοντινο προσωπο; Kαι ομως. Αν καποιος ειρωνευοταν τον Παντελη Πουλιοπουλο θα τον συγχωρουσα γιατι δεν θα μπορουσε να φανταστει. Θελω να πιστευω οτι καπως ετσι θα νοιωθει και ο Σεχταρ.

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

ακομα κλαιτε που μπουκαρε ο κοκκινος στρατος σ αυτα τα κρατη και σας χαλασε τη σουπα?

zoot horn rollo είπε...

Mαλλον.

Ανώνυμος είπε...

@ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ
"'η ΕΣΣΔ και τα ΚΚ' oπως γραφεις, είχαν λεω ΚΑΘΕ 'δικαίωμα να προωθήσουν τη θέση τους και να αλλάξουν το χάρτη για να νικήσει ο σοσιαλισμός!!!!'Παρολο που αλλαξαν το χαρτη, το εκαναν κυριως με τη βοηθεια του κοκκινου στρατου, και με λανθασμενη στρατηγικη"
Δηλαδή ρε μεγάλε πώς φαντάζεσαι ότι θα γινόταν σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης σε δεκάδες χώρες; Ή μήπως δεν επρέπε τα ΚΚ να διεκδικήσουν την εξουσία και η ΕΣΣΔ να μην δώσει την διεθνιστική βοήθεια; Έκτος αν δεν κατάλαβες ότι η ταξική σύγκροουση ήταν δεδομένη. Και επειδή γράφεις σαν να μην καταλαβαίνεις τι είναι ταξική σύγκρουση που εξελίσσεται σε παγκόσμιο επίπεδο, ταξική πάλη, από την σκοπιά των καπιταλιστών, διεξγόταν και από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που έτρεχαν να επέμβουν και και μπούν πρώτοι σε μια σειρά χώρες για να σώσουν τον καπιταλισμό. Αυτή η σύγκρουση διαμόρφωνε συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης. Το ότι αυτές οι σύνθετες πλευρές δεν εντοπίστηκαν εγκαιρα ή καθόλου από μια σειρά ΚΚ δεν αναιρεί την ηρωική επαναστατική πάλη των ΚΚ ούτε το μεγαλείο της ΕΣΣΔ!
Καλά σου έγραψε από πάνω ο Γκεόργκυ Ζούκωφ είπε:ακομα κλαιτε που μπουκαρε ο κοκκινος στρατος σ αυτα τα κρατη και σας χαλασε τη σουπα?
Και επειδή το παίζεις δικολάβος και στρεψοδίκης, η πορεία των εξελίξεων δεν αναιρεί τις ευθύνες του ΚΚΕ που εντοπίζονται πρώτα και κύρια στην προβληματική στρατηγική του!
Αυτή όμως την προβληματική στρατηγική είναι που αποθεώνουν όλοι του συναφιού σου γαι να κρύψουν με τα μεταβατικά προγράμματα τη δική τους άρνηση να παλέψουν επαναστατικά σήμερα... Και αυτό αφορά και τροτσκιστές πάσης φύσεως, και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τη ΛΑΕ και τα υπολείμματα των μαοϊκών! Όλοι με την μετάβαση και στο βάθος κυβερνητισμός διαχείρισης του καπιταλισμού!
Για αυτό αποφευγεις σαν το διάολο να μιλήσεις για την στρατηγική που πρόβαλαν οι τροτσκιστές εκείνη την περίοδο μαζί με άλλους οπορτουνιστές! Σου αρέσει να κατακρίνεις τον Στάλιν. Αυτοί όμως που έκαν σημαία τους τη συνεργασία με την σοσιαλδημοκρατία για να αντιμετωπίστεί δήθεν ο φασισμός με την γραμμή της "εργατικής" κυβέρνησης σαν μεταβαστικό στάδιο στο έδαφος του καπιταλισμού, ήταν οι τροτσκιστές. Από το 1930 κίολας...Και έφτασν στο σημείο οι μισοί να αποθεώνουν τον εθνικοαπαλευθερωτικό αγώνα και οι άλλοι μισοί να κάθονται στην άκρη αμέτοχοι. Για να μην πούμε για τις αθλιότητες ενός σημαντικού τμήματός τους ενάντια στην ΕΣΣΔ και τα ΚΚ. Ασε λοιπόν τον Πουλιόπουλο...γιατί αυτός υπερθεμάτιζε για το σοσιαλισμό για να καταλήξει ότι είναι αδύνατη η σοσιαλιστική επανάσταση σε μια χώρα και ότι πρέπει να γίνει σε όλες τις χώρες, ιδιαίτερα στις μεγάλες καπιταλιστικές, για να κερδίσει και στην Ελλάδα. Και μετά έχωνε και αυτός επί του παρακτέου ενα μεταβατικό στάδιο...αφού δεν μπορούσε άμεσα στην Ελλάδα να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός!
Υ.Γ. Επαναλαμβάνω: μάλλον δεν καταλαβαίνεις τι διαβάζεις στο "Ρ"...Αλλά όταν επαφή σου με το διάβασμα είναι απλά παπαγαλία τσιτάτων αυτά παθαίνεις!
kk-1

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

ρα (13 Δεκεμβρίου 2016 - 9:04 μ.μ.), δεν είναι θέμα συγγενικής σχέσης. Ο "Ρ" έχει επανειλημμένα αναφερθεί στο αναπηρικό κίνημα, με αφορμή την επέτειο του πογκρόμ, κάθε τέτοια εποχή, και οι πληροφορίες, σαν συλλογικές, είναι περισσότερες από τις οικογενειακές. Δείτε το τελευταίο σαββατιάτικο με την συγκινητική περιγραφή ενός τρόπου δράσης των αναπήρων. Συνεπώς, δε χρειάζεται νάναι κανείς ....120 χρονώ(!) για να ξέρει τι έχει γίνει στον τόπο του. Το τραγικό στην ιστορία εδώ είναι ότι από εκείνη την ηρωϊκή προσπάθεια είχαν αυτοαποκλειστεί οι τροτσκιστές γιατί θεωρούσαν τον "Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο" "σωβινιστικό" η ξερω-γώ-τι. Η εγκληματική-προδοτική "ουδετερότητα", που γυρεύει εκ των υστέρων να δικαιωθεί από τα ..."χαρτάκια" του Τσώρτσιλ! Και μας ζαλίζουν τα ούμπαλα κι εδώ μέσα, λες και δε μας φτάνουν οι επίσημες αστικές προπαγάνδες, προσποιούμενοι και του ...."κομματικούς".
Αυτό είναι, που δε σου συγχωρώ, φίλε Τροτσκιστή Σχολιαστή. Σεβάσου το ότι εμείς δεν αποδεχόμαστε αυτές τις εισοδιστικές πλαστοπροσωπείες. Πες ό,τι θέλεις, ο οικοδεσπότης εδώ είναι, όπως φαίνεται, πολύ ανεκτικός (και στους υπόλοιπους δε μας πέφτει λόγος γι αυτό). Αλλά είναι βλακώδες να θέλεις να μας ...γράψεις στην ΟΚΔΕ η δεν ξέρω που αλλού, εν αγνοία μας! Και δε σου ζήτησε κανείς την οποιαδήποτε πολιτική ταυτότητά σου. Δικαίωμά σου να διατυπώνεις τις απόψεις σου με η χωρίς το κομματικό σου λογότυπο. Αλλά μη χρησιμοποιείς άλλο. Αλλού, π.χ. στον τΣύριζα και παληότερα στο ΠΑΣΟΚ, τέτοιες πρακτικές μπορεί να ήταν ανεκτές για σας.... Αλλά ο ευρύτερος κόσμος του ΚΚΕ δεν τα δέχεται αυτά, είναι έξω από την συλλογική εμπειρία και κουλτούρα του.

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Εισαι με τα καλα σου ανθρωπε μου;

Ανώνυμος είπε...

Έχετε ξεφτυλίσει τον αντιφασιστικό αγώνα όλης της Ευρώπης σε αυτή την ανάρτηση. Έχετε φτύσει πάνω στα πτώματα και το αίμα αγωνιστών. Να είστε περήφανοι άραγε;

σαπόρ τουτούρκι

Bruegel είπε...

ГЛУПОСТЬ КАК ДВИЖУЩАЯ СИЛА ИСТОРИИ

Yπωτακουστης Basenknak είπε...

Następuje absolutyzacja konspiracyjnej wizji dziejów, tak że wszystko, łącznie z deszczem, staje się symptomem pozwalającym źle lub dobrze rokować o tym, co może nastąpić w sferze politycznej.

zoot horn rollo είπε...

Ο Πήτερ Μπρέγκελ;
Και γιατί δε τα γράφετε ελληνικά;

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Написать ГРЕЦИИ ль мудак

Ανώνυμος είπε...

NA ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΝΣΚΡΙΤΙΚΑ Η ΚΑΙ ΣΕ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΒΑΒΕΛ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ.

ΡΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ;

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Τ.σ. είπε...

Δεν ξερω αν ειναι εκτος θεματος αλλα απαντω στο τελευταιο σχολιο του Sεχταρ.

Δεν υπερασπιζομαι την πολιτικη γραμμη κανενος 'τροτσκιστικου' και 'μετατροτσκιστικου ' κομματος. Δεν εχω χρονο ή διαθεση να κατσω να τις μελετησω παροτι με το διαδικτυο ειναι πανευκολο. Σε αλλες εποχες πιθανοτατα θα το εκανα για να δω αν υπαρχουν σημεια εφαπτομενα με την δικη μου αποψη. ( που ομως πλησιαζει αν δεν ταυτιζεται με αυτες του κκε στα πιο πολλα θεματα).

Ενα πραγμα που δεν γουσταρω ειναι τα διαχρονικα τριψιματα με το πασοκ και την κληρονομια αυτου (συριζα) (αυτο ομως δεν ειναι αποκλειστικο προνομιο των 'τροτσκιστων') αν και δεν αφορα ολους απ'οσο ξερω.
Πρεπει να παραδεχτω εδω, οτι με γοητευε ελαφρως η στρατηγικη των πιο ρεφορμιστικων απο αυτα (σεκ, οσε, rproject, swp) για κυβερνησεις 'εργατικες' που μεσα απο την διεισδυση στα σοσιαλδημοκρτατικα κομματα θα εσπρωχναν ολο και πιο αριστερα σε μια σειρα απο μικρες -μικρες ρηξεις με το παρελθον (το πολιτιστικο και το οικονομικο) παιρνοντας μαζι ολο και περισσοτερες φτωχες και προοδευτικες μαζες που θα οφελουνταν απο την πολιτικη μας. Αυτο βεβαια διακυρηττονταν αλλα ποτε δεν προεκυπτε. Απο την αλλη, η παρακμη του υπαρκτου, (η περιοδος της στασιμοτητας ) στεκονταν σαν τειχος μπροστα στην ριζοσπαστικοποιηση σε πραγματικα επαναστατικη κατευθυνση.

Δυο γεγονοτα εχουν βαρυνει στην αλλαγη μου. 1.Το γεγονος οτι η επιθετικοτητα του ιμπεριαλισμου λογω της πτωσης του υπαρκτου, που του λυνει τα χερια οξυνεται. Επιθετικοτητα απεναντι στα εργατικα δικαιωματα και το κρατος προνοιας στο εσωτερικο και συνεχεις πολεμικες αναφλεξεις στο εξωτερικο. Το κοινο αυτων των δυο ειναι η ΤΥΦΛΗ προσπαθεια για αντιστροφη των αποτελεσματων της καπιταλιστικης κρισης -η οποια οπως λεει ο quinto ξεκινησε το 1970 με την πετρελαικη κριση και συνεχιζεται ως σημερα. Προκειται για ποιοτικη αλλαγη.

Οσο και αν ειναι προφανες, πρεπει να τονισω οτι η υπαρξη του υπαρκτου, σε συνδιασμο με την αμυντικη και εσωστεφης στρατηγικη του Σταλιν που ξεκινησε με τα λαικα μετωπα, συνεχιστικε με τα εθνικοαπελευθερωτικα και αντιφασιστικα μετωπα και 'τελειωσε' με την ειρηνικη συνυπαρξη, ηταν ενας βασικος παραγοντας που ενισχυσε τον ευρωκομμουνισμο, σε συνδιασμο βεβαια με την ιμπεριαλιστικη πολιτικη εξαγορας του εργατικου κινηματος.

2.Το γεγονος οτι η σοσιαλδημοκρατια εχει χασει καθε δυνατοτητα διαφοροποιησης της απο την 'δεξια', τον φιλελευθερισμο, αποτελεσμα και αυτο της γενικης κρισης. Ειναι φανερο οτι η εξουδετερωση του ευρωκομμουνισμου και του τριτου δρομου, ματσαρει με την χρεοκοπια του υπαρκτου. Στον τριτο κοσμο δεν γεννιουνται πλεον ουτε Τσε, ουτε Φανον, αλλα κομανταντε Μαρκος με αναφορες στην ελευθεριακη παραδοση. Η ξεφτιλα του μ-λ κινηματος εφτασε σε απιθανα υψη με τον Χοτζα, τον Μαο τον πολποτ το ηλιθιο ανταρτικο στο νεπαλ το οποιο σφαγιαζεται αλλη μια φορα απο την εθνικη αστικη ταξη που ηταν συνεργατες τους και μην ξεχασω τους 'επαναστατες' εμπορους ναρκωτικων στην κολομβια.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ
Επιβεβαιωνεται το κλασσικο βιβλιαρακι του Λενιν για τον ιμπεριαλισμο. Το διαχρονικο κεντριστικο λαθος του Τροτσκι (ουτοπικο σφαλμα και προσπαθεια συμβιβασμου των ασυμβιβαστων) ΠΟΥ ηταν απο τις βασικες πλευρες της διαφοροποιησης του απο τον Λενιν.

υ.γ.
Αυτο που εγω κραταω απο τον τροτσκισμο ηταν η ακλονητη πιστη του στον σοσιαλισμο ως το μελλον της ανθρωποτητας, παρολες τις διαστρευλωσεις που επεφερε ο υπαρκτος (αναγκαιες απο τα πραγματα αλλα και αλλες που ηταν αποτελεσμα της καταστροφης του κομματος των μπολσεβικων). Σε μια εποχη που ο ευρωκομμουνισμος και ο υπαρκτος μπρεσνιεφισμος συνομωτουσαν απο κοινου για να μαυριζουν το οραμα του σοσιαλισμου, μονο η ιδεολογικα αδεσμευτη οπτικη των τροτσκιστων (η οποια ομως δεν συνοδευονταν απο την αναλογη πρακτικη) που επεμεναν οτι ειναι δυνατος ενας σοσιαλισμος χωρις συμβιβασμους, αλλα και χωρις γουλαγκ (για να το πω συνθηματικα) κρατησαν ζωντανη την κληρονομια του μαρξ και του λενιν.

Τ.σ. είπε...

Ενα χαρακτηριστικο παραδειγμα για την αντιφατικη κεντριστικη πολιτικη ολων των τροτσκιστικων κομματων :

(20η συνδιασκεψη οκδε,πολιτικη αποφαση 11/2014)
Πρωτα κατηγορει τα αλλα τροτσκιστικα κομματιδια οτι στηριζουν σοσιαλδημοκρατες:
''(κομμάτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμπράττουν με τον ΣΥΡΙΖΑ ή κατεβαίνουν σε ξεχωριστά ψηφοδέλτια ή μετέρχονται άλλων πρακτικών κ.λπ.),''
''Η ρεφορμιστική στρατηγική της «εξόδου» από την κρίση μέσα από μια «κυβέρνησης της Αριστεράς» η μέσα από μια κυβέρνηση «λαϊκής-εργατικής εξουσίας»που δεν είναι ουσιαστικά διαφορετικές-δεν είναι νέα. Ολόκληρος ο 20ος αιώνας είναι γεμάτος από εμπειρίες τέτοιων κυβερνήσεων. Είναι γνωστό ότι
όλες απέτυχαν και αυτό πρέπει να μας γίνει μάθημα. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα παταγώδους αποτυχίας μιας «κυβέρνησης της αριστεράς», είναι στην Κύπρο από το υποτιθέμενο κομμουνιστικό κόμμα του ΑΚΕΛ. Για έναν σχετικά απλό λόγο, γιατί στις αστικές κοινωνίες υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι: ο αστικός ή ο σοσιαλιστικός. Δεν υπάρχει τρίτος ή ενδιάμεσος δρόμος,''

μετα λουζει το κκε με χαρακτηρισμους για σεχταρισμο, επειδη δεν συμμετειχε στα προεκλογικα πανυγηρια του συριζα.
''Η σεκταριστική και διασπαστική πολιτική του ΚΚΕ κάθε μέρα και σ’ όλους τους αγώνες αποδεικνύεται καταστροφική για το κίνημα, ειδικά όταν και όπου του δίνεται ευκαιρία. Η απόπειρα που γίνεται από ηγετικά του κομμάτια μιας κάποιας αναθεώρησης της ιδεολογίας, της πολιτικής και πρακτικής (λαϊκά μέτωπα, ΕΑΜ, 3η Διεθνής, συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις κ.λπ.) στο όνομα του Στάλιν (!) δε φαίνεται να πηγαίνει πολύ μακριά.''
Βγαζει το αναμενομενο συμπερασμα (που διαψευστηκε): (πως γινεται ρε γαμωτη ΟΛΑ τα κομματα να βλεπουν τα γειτονικα τους να ειναι σε κριση, να διαλυονται;)
''Αυτά τα «νέα» στοιχεία της πολιτικής του μάλλον θα μεγαλώσουν την αποδυνάμωσή του, την κρίση του και τις διαρροές του που απ’ ότι φαίνεται έχουν ήδη αρχίσει.''

Ο κεντρισμος της οκδε αναδυεται αντιφατικοτατα στην ακριβως επομενη προταση :
''γιατί στις αστικές κοινωνίες υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι
: ο αστικός ή ο σοσιαλιστικός. Δεν υπάρχει τρίτος ή
ενδιάμεσος δρόμος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η σοσι
αλιστική επανάσταση είναι πάντα άμεσος στόχος, όπως
συκοφαντικά οι ρεφορμιστές κατηγορούν τους επαναστάτες μαρξιστές. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ενδιάμεσα στρώματα (παλιά και σύγχρονα) δεν έχουν σ’ αυτές τις κοινωνίες
αυτόνομη ταξική ιδεολογία με την κυριολεξία του όρου....αυτά τα ενδιάμεσα στρώματα κατά κανόνα κλείνουν προς την ιδεολογία της άρχουσας τάξης...τα ενδιάμεσα στρώματα εκπροσωπούνται» στην καπιταλιστική κοινωνία από τα κόμματα που βασικά εξυπηρετούν τα πραγματικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης ή μερίδων της.''

Τακτικος σχολιαστης είπε...

Για το Φιτσιο, συντροφο απο παλια του Αρη Βελουχιωτη, συμπληρωνω απλως οτι τον ακολουθησε και στο ΝΕΟ ΕΛΑΣ που εφτιαξε το 44-45 και ειχε την γνωστη τυχη, με την αποκυρηξη του απο τον Ζαχαριαδη.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Ας το αφήσω εδώ, για αρχειακούς λόγους. Βοηθάει να καταλάβουμε γιατί "τη φάγαμε" το '44:
Επίκαιρα μηνύματα του Άγγ. Αγγελόπουλου
Αγώνας και αγωνία για την Ελλάδα
http://news.in.gr/features/article/?aid=1500208785

Αυτή ήταν η Π.Ε.Ε.Α.
Σβώλοι, Τσιριμώκοι, Αγγελοπουλαίοι...